SandyBridge-E review - i7-3930K & DX79TO

Τελικά είναι κακό στην άμμο να φτιάχνεις παλάτια;

Στην περίπτωση της Intel δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο αφού ο Bulldozer της AMD δυσκολεύεται να τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια, και για να βεβαιωθεί πως δεν θα πέσουν με τίποτα κυκλοφορεί επισήμως σήμερα τους ολοκαίνουργιους Sandy Bridge-E. Η συνταγή απλή:

Παίρνουμε τη γνωστή διαπρέπουσα αρχιτεκτονική των Sandy Bridge. Προσθέτουμε έως δύο πυρήνες και ρίχνουμε αργά αργά έως 7MB Level3 Cache χτυπώντας μέχρι να δέσει. Σερβίρουμε σε νέο socket ονόματι s2011, Et Voilà!!!

Κάπως έτσι πρέπει να σκεφτόταν η Intel την ώρα που εμπνεύστηκε τους Sandy Bridge-E μιας και με την παρουσίαση των Βulldozer επιβεβαίωσε ότι δεν απειλείται οπότε μετέφερε την κυκλοφορία των Ivy bridge στο πρώτο τετράμηνο του επόμενο χρόνου. Για την ώρα λοιπόν, οι Sandy Bridge-E έρχονται να αντικαταστήσουν τους βασισμένους στον πυρήνα Nehalem i7-970/980XE/990XE και το socket s1366 με το Intel X58 chipset που μας κρατήσανε συντροφιά τα τελευταία 2 χρόνια.

Σε αυτή τη παρουσίαση θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τις δυνατότητες του μικρού εξαπύρηνου SB-E της ολιγομελούς οικογενείας τους, ονόματι i7-3930K. Η μητρική που θα εγκατασταθεί μας έρχεται από την Intel, εξοπλίζεται με το νέο Intel X79 chipset και το μοντέλο της είναι DX79TO.

Intel s2011 & Χ79

Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο δεν υπάρχει κάτι αρχιτεκτονικά νέο με τους Sandy Bridge-E. Ούτως ή άλλως, όπως μαρτυρά και το ίδιο τους το όνομα, οι SΒ-E αποτελούν απλώς μια βελτιωμένη(Enhanced) εκδοχή των γνωστών μας Sandy Bridge. Αν και αρχικά σχεδιάστηκαν ώστε να καλύψουν το Server κομμάτι της αγοράς, φαίνεται πως βρήκαν το δρόμο για τον προσωπικό υπολογιστή του Enthusiast καταναλωτή. Οι διαφορές/αναβαθμίσεις σε επίπεδο επεξεργαστή περιορίζονται στην προσθήκη δύο καναλιών μνήμης, περισσότερων lanes στον in-die PCIe controller και μερικών MB παραπάνω L3 Cache.

Οπότε, με τους SBe έχουμε συνολικά 40 PCIe lanes και Quad Channel DDR3 controller ο οποίος πλέον υποστηρίζει επισήμως την ταχύτητα των 1600Mhz έναντι 1333MHz των SB 2x00. Ο δίαυλος DMI για την επικοινωνία μεταξύ επεξεργαστή και chipset παρέμεινε ως είχε στα 20GB/s και δεν χρησιμοποιήθηκε τύπου QPI όπως στο X58 αφού πλέον με τον integrated PCIe controller δεν υπάρχει η ανάγκη για τόσο υψηλό bandwidth. Όπως έχουμε ξαναπεί ρόλος του PCH, από την κυκλοφορία των Lynnfield και μετά, περιορίζεται για το IO του συστήματος, είτε είναι δίσκοι είτε USB είτε κάτι αντίστοιχο.

Δυστυχώς όμως όλα τα παραπάνω έρχονται με τίμημα. Από τους νέους SandyBridge-E απουσιάζει η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών. Αυτό σημαίνει αυτομάτως αντίο στο QuickSync με ότι συνεπάγεται η απουσία του.

Στο διάγραμμα που ακολουθεί βλέπουμε σε γραφική μορφή αυτά που προαναφέραμε.

Στο παραπάνω διάγραμμα βλέπουμε τη διάταξη που μπορούν να πάρουν οι 40 PCIe lanes καθώς και τα χαρακτηριστικά του Intel X79 chipset(Codename: Patsburg) που υποστηρίζει κανονικά τη Smart Response Technology που πρωτοείδαμε στο Z68. Δυστυχώς για ακόμα μια φορά η Intel μας αφήνει με μόνο δύο native 6BGps Sata πράγμα που χτυπάει πολύ άσχημα από τη στιγμή που η AMD δίνει μέχρι και native USB3.0.

Αυτό που δεν φαίνεται στο παραπάνω διάγραμμα και το οποίο θα δείτε στο διάγραμμα που ακολουθεί, είναι ένα χαρακτηριστικό των Sandy Bridge-E που θα δούμε και στους επερχόμενους Ivy Bridge. Αυτό αφορά τη δυνατότητα ανεξάρτητης ρύθμισης του BCLK από το DMI με τη χρήση πολλαπλασιαστών, τα γνωστά σε όλους μας Straps.

Όπως βλέπουμε στο διάγραμμα, επιτέλους ξεφεύγουμε από τον περιορισμό του +-10% στο overclocking του BLCK, πράγμα που ήρθε με τους Sandy Bridge και το Internal PLL. Προφανώς δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα με την πλατφόρμα απλά η Intel φοβήθηκε ότι θα ήταν πολύ πιο αποδοτική από την αντίστοιχη για s1366 και έβαλε κάποιους φραγμούς για να μην βγει εντελώς εκτός ανταγωνισμού. Προφανώς και δεν θέλει να γίνει το ίδιο με τους Ivy Bridge και το s2011 γι' αυτό ναι μεν θα δώσει την δυνατότητα "ανεξάρτητης" ρύθμισης του BCLK πέρα από τα +-5Mhz των SB αλλά με προκαθορισμένα straps που δεν γνωρίζουμε ακόμα. Υπεύθυνο για αυτή την ανεξάρτητη ρύθμιση είναι το CK505 όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα και είναι το external clock generator το οποίο διαθέτει μηχανισμό για τη ρύθμιση του PEG/DMI ratio επιτρέποντας διαφορετικές συχνότητες στο BCLK.

Με το s2011 η Intel προχωράει ένα μικρό βήμα μπροστά δίνοντας περισσότερες επιλογές για τα straps με τις τιμές να διαμορφώνονται στα 100, 125, 166, 200 και 250MHz ανάλογα και με τις προδιαγραφές των μνημών του συστήματος. Εννοείται πως ούτε λόγος για εντελώς ελεύθερη ρύθμιση του BCLK.

Η οικογένεια των SBe που έχει ανακοινωθεί μέχρι στιγμής περιλαμβάνει τρία μέλη τα οποία βλέπουμε στον πίνακα που ακολουθεί.

Ο παραπάνω πίνακας μας επιβεβαιώνει την τακτική της Intel να χρησιμοποιεί το γράμμα X για τους Extreme Edition ενώ περιέργως διατηρεί την ονομασία Κ, που προήλθε από τους SB, για τους πιο χαμηλής κατηγορίας αλλά πλήρως ξεκλείδωτους επεξεργαστές της. Επιπλέον έχουμε το μικρότερο τετραπύρηνο χωρίς κάποιο χαρακτηριστικό γράμμα που σημαίνει πως είναι Multiplier Locked.

Τρία βήματα μπροστά λοιπόν η Intel και ένα πίσω. Για να δούμε τι λένε από κοντά οι πρωταγωνιστές μας.

Εικόνες: Intel i7-3930Κ

Ας δούμε τώρα ορισμένες εικόνες από τους δύο πρωταγωνιστές της δοκιμής.

Εικόνες: Intel DX79TO

Και περνάμε στην DX79TO που αποτελεί τη βασική έκδοση της Intel με το X79.

Intel DX79TO μέρος δεύτερο

Η DX79TO από κοντά

Και συνεχίζουμε με μια πιο κοντινή ματιά στην Intel DX79TO. Βασικά πρόκειται για μια βασική μητρική οπότε μην περιμένετε τρελά πράγματα και πολυβόλα για ψύκτρες. Αρκεστείτε στο κρανίο που έχει στην ψύκτρα του X79, όπως θα δούμε παρακάτω.

Bios: DX79TO

H DX79TO μας ήρθε με το 0248 ενώ το τελευταίο είναι το 281. Προφανώς και κάναμε ενημέρωση πριν ξεκινήσουμε τις μετρήσεις.

Σύστημα δοκιμής

Το σύστημα της δοκιμής μας ήταν το εξής:

Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μή αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review.

Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής:

AMD: Catalyst 11.9 Official

PhysX™: PhysX_9.10.0621

Intel: 9.2.0.1030 / 9.2.3.1022(X79)

Overclocking, Power Consumption

Καταρχάς να αναφέρουμε ότι μιας και δεν υπήρχαν διαθέσιμοι αντάπτορες s2011 για τις ψύκτρες που είχαμε, αρκεστήκαμε στην παρεχόμενη και τους περιορισμούς που μας έθετε. Οι θερμοκρασίες σε idle καταστάσεις κυμάνθηκαν γύρω στους 45-50°C ενώ σε Load ξεπεράσαμε τους 90°C κατά τον υπερχρονισμό και μάλιστα με χρήση Artic Silver 5. Αυτός είναι και ένας λόγος που ενώ τρέξαμε κάποια τεστ στα 4800, μετά από λίγο πέσαμε στα 4700 και τρέξαμε τα τρία τυπικά τεστ σε αυτή τη συχνότητα.

Αξίζει να αναφέρουμε πως ενώ η Intel υποτίθεται πως έχει δώσει αρκετές επιλογές στο strap, η DX79TO είχε μόνο δύο επιλογές στα 125 & 160. Οπότε δεν ασχοληθήκαμε ιδιαιτέρως με αυτή γιατί ούτως ή άλλως Intel motherboard & Overclocking είναι δύο όροι που δεν πολυ-κολλάνε μεταξύ τους.

Όπως και να έχει στον πίνακα που ακολουθεί, οι διαφορές μεταξύ i7-3930k stock & i7-3930k @ 4700.

Οι καταναλώσεις των συστημάτων μας κυμάνθηκαν στα εξής όρια*.

Όπως βλέπουμε το καλύτερο Perf/Watt το κρατάει γερά ο i7-2600k. Η κατανάλωση του i7-990X & των δύο AMD ξεφεύγει διότι στο παιχνίδι μπαίνει και η κατανάλωση των δύο chipsets North/South που αγγίζει τα 29W ενώ στις υπόλοιπες πλατφόρμες έχουμε μόνο ένα με μέση κατανάλωση τα 8W. Όχι και ιδιαιτέρως καλή η κατανάλωση του i7-3930k. Λογικά λόγω αυξημένης L3. Όπως θυμάστε και στο review του X4 840 ήταν ο λόγος που την αφαίρεσαν εντελώς.

*Σημείωση: Οι τιμές έχουν υπολογιστεί με 0.86 efficiency στο τροφοδοτικό σύμφωνα με Z850. Για την κατανάλωση από την πρίζα προσθέστε 14%.

AIDA64

Και ξεκινάμε με τις μετρήσεις και τα αποτελέσματα του γνωστού μετροπρογράμματος AIDA64.

Παράθεση

Πριν ξεκινήσουμε όμως να επισημάνουμε το εξής. Η πλατφόρμα είναι ακόμα σε νηπιακό στάδιο. Δηλαδή, είδαμε μεγάλες διαφορές μεταξύ drivers και bios στη μητρική. Οπότε αν τα αποτελέσματα είναι καλύτερα ή χειρότερα από άλλα που έχετε δει έχουν να κάνουν με το ότι συνεχώς η πλατφόρμα ανανεώνεται. Σταθερή απόδοση θα έχουμε με τον καιρό.

Sandra 2012

wPrime, superPi, TrueCrypt

Fritz, WinRar, CineBench

x264, POVRAY

PCMarks

Και περνάμε στα συνθετικά που τεστάρουν όλο το σύστημα. Υπόψιν ότι για τα HDD tests χρησιμοποιήσαμε ξεχωριστό δίσκο από αυτό του συστήματος. Αναφερόμαστε στον C300 128GB της Crucial και ο οποίος ήταν άδειος για χάρη του τεστ.

3DMarks

Και περνάμε στα συνθετικά των τριών διαστάσεων και στα παιχνίδια στην επόμενη σελίδα. Λογικά περιμένουμε εκπληκτικά πράγματα από τον i7-3930k.

Games

Κλείνουμε τις μετρήσεις με τα παιχνίδια μας. Η λογική που προτιμήσαμε τα εν λόγω παιχνίδια είναι απλή. Είναι από τα πιο multithreaded παιχνίδια που κυκλοφορούν. Οπότε μιας και δεν έχει νόημα να δούμε την απόδοση των επεξεργαστών στα 2560x1600 με 8AA & 16AF, προτιμήσαμε σχετικά χαμηλές αναλύσεις και ποιότητες γραφικών.

και εδώ βλέπουμε τη διαφορά των δύο επεξεργαστών στο εν λόγω παιχνίδι. Ακόμα και στα Render scores που παίζει ρόλο και η κάρτα γραφικών, ο i7-3930k προσφέρει σημαντική αύξηση στις επιδόσεις.

Στο συγκεκριμένο τεστ βλέπουμε τον i7-2600k να κονταροχτυπιέται με τον i7-3930k. Ενδέχεται να είναι και θέμα της DX79TO και πιο συγκεκριμένα του PCIe bandwidth της μιας και στο NoRender score περνάει μπροστά ενώ στα Render scores μένει πίσω.

Δεν χρειάζονται συστάσεις για το metro2033. Είδαμε το massacre που επέφερε στο review του FX8150, άρα αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικός είναι ο επεξεργαστής για αυτό. Εδώ, αν και ο i7-3930k είναι μπροστά δεν δικαιολογεί με τίποτα την τιμή του.

Ακόμα ένα παιχνίδι που ο i7-2600k αποτελεί τη χρυσή τομή.

Ίδια εικόνα με του metro2033 και στο Resident Evil 5 benchmark μεταξύ των i7-2600k & i7-3930k. Δείτε διαφορά σε σχέση με τον παππού nehalem!

Ψιλο-περίεργα αποτελέσματα στο Dirt3. Βέβαια δοκιμάσαμε περίπου 5 φορές τις μετρήσεις και βγήκαν ίδιες. Στα χαμηλά ο i7-3930k είναι μπροστά και όσο οι αναλύσεις μεγαλώνουν ο i7-2600k περνάει μπροστά. Μητρική και πάλι;

Ουφ, τέλος τα 3D με το F1 2010. i7-2600k ftw. Δεν έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε.

Sandy on 'E'

Αν και στην αρχή αναρωτιόμασταν εάν το E στην ονομασία των νέων SBe σημαίνει κάτι διαφορετικό από Enchanced και κάτι πιο κοντά σε Ecstasy, έως το τέλος αυτού του review είχαμε πάρει μια πολύ καλή ιδέα για το τι σημαίνει.

Ουσιαστικά η κυκλοφορία των SB-E αποτελεί για την Intel μια δήλωση της κυριαρχίας της σε επίπεδο επεξεργαστών ενάντιας στην AMD και οποιονδήποτε τολμήσει να την αμφισβητήσει. Επιπλέον αποτελεί τη βάση της παρουσίασης του s2011 το οποίο έχει προοπτική για μέχρι 8 Physical Cores(16 Threads), σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής.

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από review του i7-3930k και του X79 είναι πως προορίζονταν για την αγορά Servers και όχι για το "καλάθι της νοικοκυράς". Ούτε η τιμή τους, στα $580 και $235 αντιστοίχως, είναι κατάλληλη για τον προϋπολογισμό του μέσου(ακόμα και του απαιτητικού κατά τη γνώμη μου) Gamer ούτε οι επιδόσεις τους δικαιολογούν την απόκτησή τους από αυτόν.

Από την άλλη αποτελεί έναν άριστο Worker που θα εξοπλίσει άνετα έναν αξιόλογο server και θα εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες ενός επαγγελματία. Ούτως ή άλλως οι εμπορικές μητρικές με τα 56462457 Sata Ports και τις άπειρες PCie δηλώνουν το ίδιο πράγμα.

Έως ότου να κυκλοφορήσουν οι Ivy Bridge, ένας i7-2600k αποτελεί τον καλύτερο performer σε όλες τις κατηγορίες, είτε αναφερόμαστε σε κατανάλωση, είτε σε gaming performance, είτε σε τιμή.