Silverstone HDDBoost - Βάλτε έναν SSD για cache στον σκληρό σας δίσκο

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το τελευταίο μου review και η αγορά δεν έχει τίποτα βγάλει τίποτα το "wow" από τότε. Αναμασήματα του Indilinx, διάφορες εκδόσεις του PB22-J της Samsung (που αναλύθηκε εκτενώς στο προηγούμενο review μου) και έναν νέο και αρχικά πολλά υποσχόμενο ελεγκτή της Sandforce (SF1200) ο οποίος όμως για διάφορους λόγους δεν έφερε την ανατροπή του Βασιλιά των MLC, Intel X-25.

 

Οι λόγοι αυτοί έχουν να κάνουν κυρίως με το υψηλό overprovisioning στην χωρητικότητα των υλοποιήσεων με αυτόν τον ελεγκτή που κατέληγε σε υψηλό κόστος και μειωμένη εμπιστοσύνη στους αλγόριθμους καθαρισμού του ελεγκτή - κάτι που η Intel έκανε ήδη με τους Χ25-Ε αλλά την γλίτωσε γιατί ... είναι η Intel. Οι συζητήσεις όμως είχανε ήδη ξεκινήσει για μια κίνηση της Silverstone στον χώρο. Η Silverstone που βγάζει κουτιά και τροφοδοτικά, είσαι σίγουρος; Ναι, αυτή η Silverstone. Ήταν αρχές του 2010 λοιπόν, όταν άρχισε ο κόσμος να συζητά για το HDDBoost της Silverstone: την συσκευή που παντρεύει τα καλύτερα των δυο κόσμων, HDD & SSD. Όταν λέμε "τα καλύτερα" εννοούμε την χωρητικότητα του μηχανικού σκληρού δίσκου με την ταχύτητα του SSD.

Όταν πρωτοάκουσα λοιπόν γ'αυτή την συσκευή, φανταζόμουν διάφορα πράγματα που με ενθουσίαζαν. Δεν θα κρύψω ότι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα (και ευχόμουν να είναι η πραγματικότητα) είναι ότι το HDDBoost θα ήταν μια προσιτή έκδοση του MaxIQ της Adaptec, αλλά σε μορφή hardware. Ήλπιζα δηλαδή το HDDBoost να μετατρέπει έναν SSD σε cache για έναν μηχανικό δίσκο, κάτι το οποίο ήταν εν μέρει η αλήθεια. Δυστυχώς όμως, οι επιδόσεις δεν ακολουθούν αυτές του κατά πολύ πιο ακριβού (λόγω X25-E) MaxIQ της Adaptec.

 

 

 

Πως δουλεύει

Όπως έλεγα πριν, το HDDBoost λειτουργεί εν μέρει ως cache για τον σκληρό δίσκο. Το κάνει όμως με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έρχεται στο μυαλό σου όταν διαβάζεις την ορολογία “cache”. Αντί να περνάνε και οι αναγνώσεις αλλά και οι εγγραφές από τον SSD πριν από τον σκληρό δίσκο, περνάνε μόνο οι αναγνώσεις. Αυτό σύμφωνα με την Silverstone γίνεται για να προστατευθεί ο SSD από τις πολλές εγγραφές και κατά συνέπεια να ζήσει περισσότερο. Και πως το καταφέρνει αυτό; Με μια μορφή υβριδικού software RAID1, κατά το οποίο ο SSD κάνει mirroring τα πρώτα X Gb του σκληρού δίσκου, όπου Χ=η χωρητικότητα του SSD.

Η λέξη κλειδί εδώ είναι το “πρώτα“, κάτι το οποίο θα αναλύσω περισσότερο σε λίγο.

Η αρχή λειτουργίας του HDDBoost λέει τα εξής: 1. Το HDDBoost θα αντιγράψει τα πρώτα Χ Gb του σκληρού δίσκου στον SSD κατά την εκκίνηση του υπολογιστή. 2. Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του υπολογιστή, το HDDBoost στέλνει τα Windows να διαβάσουν τα δεδομένα από τον SSD και να τα γράψουν στον σκληρό δίσκο. Αν τα δεδομένα που χρειάζονται τα Windows βέβαια δεν βρίσκονται στον SSD (π.χ. γράφτηκαν μετά το τελευταίο boot, ή απλά δεν χωράνε στα Χ Gb) τότε το HDDBoost θα στείλει τα Windows να τα διαβάσουν από τον σκληρό δίσκο. 3. Στα επόμενα boots το HDDBoost θα κάνει κάθε φορά synchronisation των δεδομένων του SSD και των πρώτων X Gb του μηχανικού δίσκου, των δυο περιοχών δηλαδή αυτού του υβριδικού RAID1. Ο,τιδήποτε γράφτηκε στον σκληρό δίσκο από το προηγούμενο boot, με αυτή τη διαδικασία θα γραφτεί και στον SSD. Φαντάζομαι ότι με τα παραπάνω έχετε ήδη αρχίσει να έχετε τις ίδιες ή παρόμοιες απορίες με αυτές που είχα κι εγώ πριν πιάσω το HDDBoost στα χέρια μου. Οπότε για να μη μακρυγορώ, ας πάμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του.

Χαρακτηριστικά

Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά σύμφωνα με την σελίδα του προϊόντως στο site της Silverstone. Καταλαβαίνω το να έχει τις διαστάσεις της συσκευής, αλλά οι διαστάσεις της πλακέτας PCB, που ακριβώς θα μας χρησιμεύσουν;

Τα περιεχόμενα του κουτιού: - Το HDDBoost - Το εγχειρήδιο χρήσης/εγκατάστασης - Ένα (1) καλώδιο SATA - Τέσσερεις (4) βίδες - Ένα (1) καλώδιο USB

Το (εσωτερικό) καλώδιο USB συμπεριλήφθηκε μόνο στις αρχικές εκδόσεις του προϊόντος, καθώς η ενημέρωση του firmware του μπορούσε να γίνει μόνο με αυτό. Οι τελευταίες εκδόσεις firmware γίνονται απευθείας από την σύνδεση SATA, για την ακρίβεια το μοντέλο παραγωγής δεν έχει καν τα 4 pins του USB header πάνω στην πλακέτα. [BREAK=Εγκατάσταση] Η Silverstone έχει ένα animation στο site της, το οποίο σου δίνει μια πρώτη ιδέα για το τι θα δεις στο εγχειρίδιο εγκατάστασης, έτσι ώστε να δημιουργήσεις αυτό το “super drive” με τη μέγιστη αποθηκευτική ικανότητα του σκληρού δίσκου και τη μέγιστη ταχύτητα του SSD.

Κατ’αρχάς, εγκαθιστάς τον SSD μέσα στο HDDBoost. Η εγκατάστασή του είναι πολύ απλή και θυμίζει έντονα την εγκατάσταση δίσκου 2.5” μέσα σε εξωτερική θήκη, δεν υπάρχουν εκπλήξεις εδώ.

Μετά έρχεται η ώρα να συνδέσουμε τον σκληρό δίσκο στο ρεύμα (Power) και στο HDDBoost (SATA). Παραδόξως, σε κάτι τόσο απλό, το animation κάνει λάθος και ενώ μας δείχνει σε μια εικόνα αυτό που εξήγησα παραπάνω, το περιγράφει ως “σύνδεση του HDDBoost στον σκληρό και στο ρεύμα”.

Τέλος, συνδέεις το HDDBoost στο ρεύμα και στη μητρική. Ουσιαστικά το HDDBoost “παρεμβάλλεται” ανάμεσα στον σκληρό δίσκο και στη μητρική... όπως ακριβώς και η cache ενός δίσκου!

Και έτσι καταλήγεις να έχεις τα πλεονεκτήματα του HDDBoost χωρίς να χρειαστεί να κάνεις επανεγκατάσταση του λειτουργικού σου, ακόμα ένα πλεονέκτημα σύμφωνα με την Silverstone.

Test setup και προβληματάκια

Σε αυτό το review θα το δοκιμάσουμε παρέα με έναν Hitachi HDS721010CLA (1Tb, SATA300, NCQ, 32Mb cache ~125Mb/sec avg transfer rate) και τον φτηνότερο SSD της Intel, τον X25-V (40Gb, SATA300, NCQ, TRIM, 170Mb/sec read & 40Mb/sec write speed). Και ο δίσκος αλλά και ο SSD είναι ολοκαίνουριοι και βγήκαν από τις σακουλίτσες τους για τις ανάγκες αυτού του review, οπότε δεν χρειάστηκε καν να μπούμε στην διαδικασία defragmentation που συνιστά η Silverstone για τον δίσκο πριν την εγκατάσταση του HDDBoost.

Το υπόλοιπο σύστημα είναι ένα πολύ βασικό PC που έχω στην ντουλάπα (C2D, P45/ICH10, 4Gb DDR2, Vista Ultimate 64-bit), καθώς η μητρική στο κυρίως PC μου (Asrock P55M Pro) και το HDDBoost δεν τα πήγαν καθόλου καλά. Ζώντας με δυο X25-M 160Gb σε RAID0, η μητρική μου είναι σεταρισμένη σε RAID mode. Γνωρίζοντας ότι το HDDBoost είναι ουσιαστικά ένας software RAID controller, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω είναι να γυρίσω τη μητρική μου σε AHCI ή IDE/Compatible mode προτού εγκαταστήσω το λειτουργικό στον Hitachi.

Παρ’όλα αυτά, μου έκανε εντύπωση που δεν είδα πουθενά στο εγχειρήδιο της Silverstone μια αναφορά για το σε ποιο mode πρέπει να βρίσκεται ο ελεγκτής της μητρικής. Εγώ το θεώρησα αυτονόητο, αλλά όταν στοχεύεις σε ένα κοινό που δεν θα ξέρει πως να κάνει επανεγκατάσταση του λειτουργικού του σε έναν SSD, ή πως να κόβει partitions, θα πρέπει να προβλέψεις αυτό το πολύ απλό πράγμα. Εν προκειμένω έκανα μια απόπειρα να το δει η μητρική σε RAID mode, αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Γυρίζοντας τη μητρική σε AHCI mode, είχαμε διάφορα ευτράπελα: με έναν ρυθμό περίπου 1 στα 3 boot, η μητρική έβλεπε το HDDBoost στο BIOS αλλά η εφαρμογή του δεν το έβλεπε από το λειτουργικό (στα υπόλοιπα boot η μητρική δεν το έβλεπε ούτε στο BIOS).

Επανέλαβα σε IDE mode, μια από τα ίδια, σε σημείο που να φοβάμαι ότι το δείγμα μου είναι ελαττωματικό. Ξέθαψα όμως το άλλο PC μου από την ντουλάπα και εκεί όλα δούλεψαν μια χαρά. Η σειρά με την οποία έγινε η εγκατάσταση είναι η εξής: - Εγκατάσταση του HDDBoost στον υπολογιστή χωρίς SSD ή σύνδεση στον σκληρό δίσκο και ενημέρωσή του με την τελευταία έκδοση firmware από το site της Silverstone και μετά αφαίρεσή του από το PC. - Εγκατάσταση σκληρού δίσκου Hitachi στο PC - Εγκατάσταση λειτουργικού (Vista U64) στον Hitachi - Εγκατάσταση HDDBoost με τον X25-V ‘ανάμεσα’ στον Hitachi και στην μητρική Εδώ ο πρωταγωνιστής μαζί με το υπόλοιπο cast.

Interface

Για ένα προϊόν που διαφημίζει ευκολία στην εγκατάσταση και χρήση του, η εφαρμογή διαχείρισης της συσκευής δεν απογοητεύει. Η γωνία πάνω αριστερά έχει να κάνει με την ενημέρωση του firmware της συσκευής. Το χρησιμοποίησα μια φορά και ήταν όσο εύκολο φαίνεται. Κυριολεκτικά 2 βήματα και μια επανεκκίνηση. Στην πρώτη εικόνα η εφαρμογή βλέπει το άδειο HDDBoost αλλά για κάποιο λόγο βλέπει κάπου μια χωρητικότητα 168Gb, ενώ ξεκάθαρα και οι 2 SATA ports του HDDBoost είναι άδειες.

Στην δεύτερη εικόνα βλέπετε την πρώτη εκκίνηση από τον σκληρό δίσκο με το HDDBoost και τον SSD του συνδεδεμένο. Ο SSD εντελώς άδειος και ο σκληρός δίσκος με 20 περίπου Gb δεδομένων από την φρέσκια εγκατάσταση λειτουργικού. Έχουν περάσει περίπου 1.5-2 λεπτά από την εκκίνηση του υπολογιστή και 50 δευτερόλεπτα από την στιγμή που ξεκίνησα την εφαρμογή και το synchronisation βρίσκεται στο 10%.

Και εδώ βλέπετε τη στιγμή που το synchronisation βρίσκεται στο 100%, δηλαδή έχουν τελειώσει οι αντιγραφές από τον σκληρό δίσκο στον SSD, σύνολο 15 λεπτά με την εφαρμογή ανοικτή, ή 16 λεπτά και κάτι από την στιγμή που άναψα τον υπολογιστή με το HDDBoost σε δράση για πρώτη φορά.

Στις υπόλοιπες επανεκκινήσεις εννοείται έκανε μόνο τις απαραίτητες εγγραφές και δεν πήρε τίποτα πάνω από ένα λεπτό. [BREAK=Πρώτες μετρήσεις] Ξεκινάμε με ένα απλό HDTach για να δείτε πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το επιλεκτικό διάβασμα από το HDDBoost/SSD. Στα πρώτα 40Gb του HDDBoost μας, οι επιδόσεις read είναι πανομοιότυπες με αυτές του X25-V. Μετά τα πρώτα 40Gb έχουμε τις επιδόσεις του σκέτου δίσκου.

Ελπίζω σε αυτό το σημείο να έχουν καταλάβει όλοι πως ακριβώς δουλεύει αυτό το υβριδικό RAID1. Πάμε λοιπόν να δούμε το CrystalDiskMark, ή αν προτιμάτε "γιατί το CrystalDiskMark δεν είναι το καλύτερο εργαλείο για να τεστάρουμε το HDDBoost" σύμφωνα με την Silverstone.

Υπόθεση CrystalDiskMark

Είπα προηγουμένως ότι το HDDBoost θα επιτρέψει στον SSD να γράψει δεδομένα από τον σκληρό δίσκο κατά το reboot ή με manual synchronisation μέσα από την εφαρμογή του HDDBoost. Τι θα γινόταν όμως αν προσπαθούσαμε να καταγράψουμε τις επιδόσεις του με ένα πρόγραμμα σαν το CrystalDiskMark που δημιουργεί προσωρινά αρχεία, τα οποία δεν προλαβαίνουν να γραφτούν στον SSD; Ας ρίξουμε μια ματιά. Αυτός είναι ο X25-V μόνος του:

Κι αυτός είναι ο σκληρός μας (HDS721010CLA), επίσης μόνος του:

Κι αυτό αντικρύζουμε αν τρέξουμε το CrystalDiskMark στο HDDBoost που "παντρεύει" τις δυο συσκευές:

Δημιούργησα επίτηδες ένα partition των 40Gb για να δούμε αποκλειστικά πως αποδίδει το "βελτιωμένο" από το HDDBoost κομμάτι του σκληρού δίσκου των πρώτων 40Gb.

- Η ανάγνωση (σειριακή & τυχαία) φαίνεται σταθερή στα νούμερα του SSD.

- Παραδόξως και η σειριακή εγγραφή αποδίδει το ίδιο με τον X25-V. Γιατί αυτό; Δεν θα έπρεπε να πάρουμε νούμερα από τον Hitachi στην εγγραφή μιας και όπως μας ενημέρωσε η Silverstone όλες οι εγγραφές γίνονται στον δίσκο;

- Ακόμα πιο περίεργο, το γεγονός ότι οι τυχαίες εγγραφές στα 4k είναι καθαρα νούμερα του δίσκου, όπως θα έπρεπε να ισχύει δηλαδή για όλες τις κατηγορίες εγγραφών. Είναι κάποιο λάθος του firmware του HDDBoost που άφησε τις προσωρινές εγγραφές του CrystalDiskMark να περάσουν κατευθείαν στον SSD; Ή μήπως ο ελεγκτής του HDDBoost είναι τόσο μέτριος που έριξε τις σειριακές εγγραφές του Hitachi από τα 140Mb/sec στα 40Mb/sec; Για να δούμε και το πιο φυσιολογικό HDTune...

Οι επιδόσεις κατά το HDTune

Οι επιδόσεις του HDDBoost σε ολόκληρη την επιφάνεια του "δίσκου" βγαίνει από τον μέσο όρο των επιδόσεων του SSD στα πρώτα 40Gb και των επιδόσεων του σκληρού δίσκου στα υπόλοιπα 960Gb. Το αποτέλεσμα δείχνει να είναι πιο κοντά στις επιδόσεις του σκληρού, λόγο του ότι τα 40Gb των γρήγορων επιδόσεων του SSD είναι κατά πολύ μικρότερη χωρητικότητα από τον υπόλοιπο δίσκο και "χάνονται" στον μέσο όρο. Που σημαίνει ότι αν περιορίσουμε τις μετρήσεις του HDTune στα πρώτα 40Gb του HDDBoost ενεργοποιώντας την επιλογή για short stroke παίρνουμε τα εξής εποτελέσματα:

Εδώ φαίνονται καθαρά πλέον οι επιδόσεις των πρώτων 40Gb του HDDBoost που είναι σχεδόν ίδιες με αυτές του σκέτου SSD. Πάμε τώρα στις εγγραφές:

Εδώ πάλι οι επιδόσεις θυμίζουν τον δίσκο σκέτο, αλλά σε αντίθεση με τις αναγνώσεις, οι εγγραφές δεν γίνονται καθόλου στον SSD οπότε ενεργοποιώντας την επιλογή για Short Stroke:

... παραμένουμε στις επιδόσεις του σκληρού δίσκου, όπως ακριβώς μας υποσχέθηκε η Silverstone. Δεν θα μπω στη διαδικασία να δοκιμάσω άλλα μετροπρογράμματα, καθώς έχω πειστεί ότι το HDDBoost δουλεύει όπως μας περιγράφει η Silverstone. Αντίθετα θα αναλύσω λίγο τα θετικά και αρνητικά της χρήσης του HDDBoost.

Επίλογος (τα υπέρ και τα κατά)

Θα κάνω μια απόπειρα να καταμετρήσω αυτά που είδα και έζησα με το HDDBoost σε μια "κρύα" λίστα θετικών κι αρνητικών.

Θετικά

- Το γεγονός ότι οι μόνες εγγραφές που γίνονται στον SSD είναι κατά την εκκίνηση του υπολογιστή ή με manual synchronisation ενώ είσαι στο λειτουργικό. Θετικό από πλευράς αριθμού εγγραφών στον SSD και κατά συνέπεια καλό για την μακροζωία του SSD.

- Το ότι μπορεί να εγκατασταθεί σε σκληρό δίσκο με ένα υπάρχον λειτουργικό σύστημα. Όχι απαραίτητα θετικό μόνο για τον χρήστη που δεν γνωρίζει να κάνει μια εγκατάσταση λειτουργικού, καθώς απεδείχθει ότι η εγκατάσταση του HDDBoost δεν είναι και πολύ user friendly, αν συμπεριλάβουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο BIOS (AHCI/IDE/RAID mode, SMART disable) και τα firmware updates προκειμένου να λυθούν προβλήματα συμβατότητας. Απλά ευκολία για κάποιον που δε μπορεί/θέλει να επανεγκαταστήσει το λειτουργικό σύστημά του.

Αρνητικά

- Το ίδιο με το πρώτο θετικό παραπάνω: το ότι ο SSD δεν χρησιμοποιείται καθόλου για τις εγγραφές, παρά μόνο κατά την επανεκκίνηση μέσω του synchronisation. Η συντριπτική πλειοψηφία των εγγραφών του λειτουργικού συστήματος είναι τυχαίες/random και εκεί είναι που ένας από τους φτηνότερους SSD, o X25-V, τυχαίνει να είναι και ένας από τους καλύτερους. Δεν πείθομαι για την ανάγκη να προστατέψω τα κελιά ενός SSD που έχουν συγκεκριμένο αριθμό εγγραφών προτού αχρηστευτούν, κυρίως γιατί ο κατασκευαστής μου εγγυάται ότι ο SSD με φυσιολογική χρήση θα ζήσει πολύ περισσότερο απ'ότι θα τον χρειαστώ.

- Θυμάστε εκείνα τα "πρώτα" Gb που αναφέραμε στην αρχή του review; Είναι από τα πράγματα που μου κάθισαν άσχημα με αυτό το προϊόν, από την άποψη ότι θα ήταν ένα εντελώς διαφορετικό προϊόν αν είχε ενσωματωμένη την δυνατότητα να γνωρίζει ή να προβλέπει ποια δεδομένα χρειάζεται το λειτουργικό και τα προγράμματά μου και να cacheάρει αυτά στον SSD, και όχι απλώς τα "πρώτα" 40Gb που πολύ γρήγορα μπορεί να γεμίσουν με δεδομένα αρχείων μουσικής, ταινιών και άλλα διάφορα που δεν επωφελούνται από το να βρίσκονται στο HDDBoost. Δυστυχώς δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, σε σημείο να θεωρώ παραπληροφόρηση το να αφήνει υπονοούμενα η Silverstone ότι με το HDDBoost θα πάρετε τις επιδόσεις ενός SSD των 40-80Gb σε ολόκληρη την χωρητικότητα ενός δίσκου 1-2Tb. Με λίγα λόγια το προϊόν πείθει ότι μπορεί να κάνει αυτό που λέει (software mirroring, αναγνώσεις από τον SSD, εγγραφές στον HDD και προστασία του SSD από τις πολλές εγγραφές) αλλά δεν πείθει ότι ο τρόπος που το κάνει είναι ο καλύτερος ή έστω χρήσιμος.

Ο καλύτερος τρόπος που έχω βρει για να προστατέψω έναν SSD από τις συχνές εγγραφές των Windows... είναι να τον κρατήσω στο συρτάρι του γραφείου μου. Αλλά αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με τον λόγο ύπαρξης ενός SSD στην κατοχή σας. Και στην τελική εκεί θέλω να καταλήξω: η Silverstone προωθεί το HDDBoost ως η συσκευή που ανεβάζει κατά ένα ποσοστό τις επιδόσεις ενός μέρους του σκληρού δίσκου. Επειδή όμως η χρήση του HDDBoost προϋποθέτει την κατοχή ενός σκληρού δίσκου αλλά και ενός SSD, εγώ το βλέπω ως την συσκευή που ρίχνει κατά ένα ποσοστό τις επιδόσεις ενός SSD. Πρωτοποριακό προϊόν, με αρκετό R&D και αποτέλεσμα μια λειτουργία που δεν υπήρχε μέχρι σήμερα. Ο μόνος λόγος που θα δικαιολογούσα αυτή την λειτουργία στον υπολογιστή μου (αναγνώσεις από SSD και εγγραφές στον HDD) είναι μόνο αν υπήρχε σημαντικό πρόβλημα με τις εγγραφές του SSD μου (hint: Jmicron).

Ναι, αν το HDDBoost είχε βγει πριν από 2 χρόνια που οι επιλογές μας ήταν πανάκριβοι SLC ή προσιτοί MLC με ελεγκτή Jmicron και προβληματικές εγγραφές, πιστεύω ειλικρινά πως θα είχε πουλήσει σαν ζεστό ψωμί. Δεν είμαστε στο 2008 όμως και η συντριπτική πλειοψηφεία των SSD στην αγορά σήμερα έχουν πολλαπλάσιες επιδόσεις από τους ταχύτερους μηχανικούς δίσκους, ενώ έχω πολύ καιρό να ακούσω για προβλήματα του τύπου Jmicron. Κατά την σύνταξη αυτού του review, το HDDBoost είναι διαθέσιμο μόνο σε ένα μαγαζί στην Ελλάδα, στην τιμή των €42, χωρίς μεταφορικά.

Με βάση όλα τα παραπάνω, οι προτάσεις μου είναι οι εξής:

- Αν έχετε ακόμα κάποιον ξεχασμένο Jmicron SSD με τις προβληματικές εγγραφές, με χωρητικότητα από 64Gb και άνω, ίσως να αξίζει να δώσετε τα λεφτά για ένα HDDBoost και να δώσετε μια ανάσα ζωής στον υπολογιστή σας.

- Αν έχετε οποιονδήποτε άλλο SSD, κάντε την χάρη στον εαυτό σας και χρησιμοποιήστε τον απευθείας στον υπολογιστή σας και απολαύστε και τις αναγνώσεις αλλά και τις εγγραφές του. Αν δεν τρέχετε benchmarks κάθε μέρα, όλη μέρα, δεν πρόκειται να τον σκοτώσετε μέσα σε μερικούς μήνες.

- Αν δεν έχετε κανένα SSD, αγοράστε κάποιον τελευταίας γενιάς και χρησιμοποιήστε τον απευθείας για το λειτουργικό σας. Στις τελευταίες 2 περιπτώσεις, το HDDBoost απλά δεν κάνει για σας. Όπως είπαμε και νωρίτερα, πριν από 2 χρόνια θα ήταν ένα επαναστατικό προϊόν.

Σήμερα όμως, θα χρειαστεί ένα πολύ καλύτερο firmware/software που να καταλαβαίνει ποια δεδομένα χρειάζονται να είναι πάνω στο HDDBoost/SSD, προκειμένου να το θεωρήσουμε άξιο αγοράς/χρήσης

. Η πρωτοπορειακή ιδέα είναι εκεί, αλλά η υλοποίηση θέλει λίγο ακόμα δουλειά.