Intel 730 Series 240 GB σε RAID 0 περιπέτειες

Η Intel χωρίς αμφισβήτηση είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίχτες στην κατηγορία των SSDs, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχε πολύ καιρό να παρουσιάσει κάτι για την premium κατηγορία και για τους ανήσυχους χρήστες που κυνηγούν τις κορυφαίες επιδόσεις. Αυτό έγινε γιατί είχε επικεντρωθεί στα enterprise προϊόντα για servers και είχε χάσει το ενδιαφέρον για τους απλούς SSDs, που προορίζονται για κοινούς χρήστες. Έτσι τελευταία οι client SSDs της Intel δεν παρουσίαζαν ιδιαίτερες διαφορές σε σχέση με τους υπόλοιπους της αγοράς αφού τα περισσότερα clients μοντέλα της στηρίζονταν στο διαδεδομένο Sandforce ελεγκτή, που δεν επιτρέπει άλλωστε και σημαντικό βαθμό διαφοροποίησης. Αυτό άλλαξε με τη φρέσκια σειρά 730 που στηρίζεται αποκλειστικά σε σχεδίαση και επιμέρους υποσυστήματα της Intel και στην ουσία χρησιμοποιεί την πλατφόρμα των πιο επαγγελματικών DC S3500/S3700 με τον κύριο ελεγκτή όμως και το δίαυλο των NAND μνημών να "τρέχουν" σε υψηλότερες συχνότητες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Intel τα δύο μέλη της 730 σειράς που έρχονται με 240 και 480 GB χωρητικότητες χρησιμοποιούν τον ίδιο ελεγκτή με τους S3500/S3700, μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει υποστεί έναν υψηλό υπερχρονισμό στα 600 MHz, έναντι των 400 MHz του ελεγκτή των τελευταίων και η ταχύτητα του διαύλου της μνήμης ανέβηκε στα 100 MHz από τα 83 MHz. Όπως καταλαβαίνετε αυτό είχε μεγάλη επίδραση στις επιδόσεις, παρόλο που οι 730 χρησιμοποιούν 20 ΝΜ μνήμες αντί των 25 NM που χρησιμοποιούν οι enterprise Intel SSDs, DC S3700 (οι S3500 χρησιμοποιούν 20 NM).

Τεχνικά Χαρακτηριστικά, Συσκευασία και Παρελκόμενα

Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Intel 730 240 GB παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα.

Ο ελεγκτής που χρησιμοποιούν οι 730 προέρχεται από την ίδια την Intel μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι υπερχρονισμένος στα 600 MHz. Διαθέτει επίσης οχτώ κανάλια επικοινωνίας με τις μνήμες, οι οποίες κατασκευάζονται με τη μέθοδο των 20 nm. Η μέγιστη ταχύτητα ανάγνωσης του 240 GB μοντέλου είναι υψηλή αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για την ταχύτητα εγγραφής, η οποία στο μεγαλύτερο μοντέλο με 480 GB χωρητικότητα είναι σημαντικά υψηλότερη στα 450 MB/s.

Η Intel μας έστειλε δύο δίσκους, για να τους δοκιμάσουμε και σε RAID 0 διαμόρφωση. Προφανώς και θέλει να σπρώξει τους χρήστες να υιοθετήσουν αυτή τη συστοιχία για αυξημένες επιδόσεις, από τη στιγμή που δεν υπάρχει πρόβλημα για την εντολή Trim πια.

Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκουμε μια λίστα με τα περιεχόμενα του και μια πολύγλωσση αναφορά στην πενταετή εγγύηση που συνοδεύει το προϊόν.

Σε αυτή την ταμπέλα μπορείτε να δείτε την ημερομηνία κατασκευής και τον κωδικό αυτού που πακέταρε το προϊόν. Σε αντίθεση με άλλες εταιρίες που χρησιμοποιούν ψευδώνυμα ή τα μικρά ονόματα η Intel χρησιμοποιεί κωδικούς αριθμούς, μιας και προφανώς οι εργαζόμενοι της είναι πάρα πολλοί.

Τα παρελκόμενα του δίσκου είναι αρκετά και περιλαμβάνουν μέχρι και ένα SATA καλώδιο. Παρόλα αυτά όμως θα θέλαμε να υπήρχε και ένας adapter για την τοποθέτηση του σε 3.5" φατνίο.

Η Intel έχει πάθει πραγματική εμμονή με αυτό το κρανίο. Ίσως προσπαθεί μέσω πλαγίων οδών (βουντού!) να αυξήσει τις επιδόσεις των προϊόντων της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, τουλάχιστον στα χαρτιά ο 730 δε βάζει και υποψηφιότητα για τον ταχύτερο SSD δίσκο. Η ταμπέλα στο κάτω μέρος του μας πληροφορεί ότι εκτός από τα 5V που συνήθως χρησιμοποιούν οι SSDs παίρνει ισχύ και από τα +12V.

Το ύψος του είναι περιορισμένο, μόλις 7 mm, έτσι ώστε να είναι συμβατός με τις προδιαγραφές της Intel για χρήση σε ultrabooks.

Στα ενδότερα του 730

Μόνο τέσσερις βίδες χρειάζεται να αφαιρέσετε για να αποκτήσετε πρόσβαση στα ενδότερα του δίσκου. Η μία όμως καλύπτεται από το αυτοκόλλητο με τη νεκροκεφαλή, οπότε και θα αφήσει κάποια σημάδια η απόπειρα εξερεύνησης του εσωτερικού κόσμου του 730.

Η πίσω μεριά της πλακέτας είναι άδεια από NAND chips. Μόνο στο μοντέλο με 480 GB όλες οι παραπάνω θέσεις είναι κατειλημμένες. Το μοναδικό NAND chip που υπάρχει σε αυτή την πλευρά δεν είναι εκμεταλλεύσιμο από το χρήστη αλλά χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τον SSD για διεργασίες που έχουν να κάνουν με τη συντήρηση και την εύρυθμη λειτουργία των υπόλοιπων NAND chips. Οι δύο Nippon Chemi-Con πυκνωτές (35 V, 47 μF, ΚΖΗ σειρά) που φαίνονται στις φωτογραφίες παρέχουν ισχύ σε περίπτωση μικρό-διακοπών, έτσι ώστε να μην χάσει τα δεδομένα ο δίσκος. Πρόκειται για μια έξυπνη ιδέα που δεν έχουν ξανασυναντήσει σε κάποιον άλλον από τους client SSDs και δείχνει τις server καταβολές του 730.

Οι μνήμες που χρησιμοποιεί ο 730 κατασκευάζονται από την ίδια την Intel και ο κωδικός τους είναι 29F32B08MCMF2. Είναι 8 x 32GB MLC NAND ICs κατασκευασμένα με τη μέθοδο των 20 nm. Για την ακρίβεια το κάθε NAND πακέτο (package) περιέχει δύο πυρήνες με 128 Gbit (16 GB) ο καθένας οπότε στο σύνολο φτάνει τα 256 Gbit ή 32 GB. Έτσι το κάθε κανάλι του οχτακάναλου ελεγκτή έχει πρόσβαση σε δύο dies αντί σε τέσσερα που έχει ο 730 με τα 480 GB. Σε αυτό οφείλεται η σημαντικά μειωμένη ταχύτητα εγγραφής του μικρού μοντέλου έναντι του μεγαλύτερου.

Ο ελεγκτής του 730 (PC29AS21CA0) υποστηρίζεται από δύο DDR3-1600 RAM chips (D9PSH) της Micron με συνολική χωρητικότητα 512 MB.

Intel SSD Toolbox

Η Intel έχει αναπτύξει αποκλειστικά για τους SSDs της το Intel SSD Toolbox, μια εφαρμογή μέσω της οποίας ο χρήστης μπορεί να εκτελέσει διάφορες διεργασίες όπως να κάνει manual trim, να πραγματοποιήσει secure erase, να βελτιστοποιήσει το σύστημα του για τη χρήση SSD και να ελέγξει πολλές λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο το δίσκο. Πρόκειται για μια εύχρηστη και καλοδουλεμένη εφαρμογή η οποία όμως αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με τη διαδικασία Secure Erase. Ότι και αν κάναμε δεν καταφέραμε να την πραγματοποιήσουμε μιας και ο δίσκος ήταν συνεχώς σε Frozen State (παγωμένη κατάσταση) και δε μας επέτρεπε να συνεχίσουμε στο erase. Μετά από πολλές προσπάθειες καταφύγαμε στη λύση του Linux Live CD που δούλεψε άψογα και μας επέτρεψε να σβήσουμε το δίσκο αφού πρώτα ρίξαμε το σύστημα σε Sleep State, έτσι ώστε να ξεπαγώσει ο τελευταίος. Οπότε δε χρειάζεται πια να τραβάτε καλώδια τροφοδοσίας.

Το trim μπορεί να γίνει πλέον και σε συστοιχία RAID, αρκεί βέβαια να το υποστηρίζει το chipset της μητρικής σας. Από την άλλη δεν μπορείτε να κάνετε secure erase σε συστοιχία RAID αλλά ούτε και αναβάθμιση του λογισμικού (firmware update).

Σύστημα Δοκιμής και Μεθοδολογία

Το κύρια υποσυστήματα που απαρτίζουν το σύστημα, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν όλα τα τεστ, φαίνονται παρακάτω. Όπως βλέπετε επιλέξαμε μια σύγχρονη μητρική με native υποστήριξη SATA 3 έτσι ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα οι SSDs της δοκιμής και έναν δυνατό επεξεργαστή για μην υπάρχει το παραμικρό bottleneck. Η διαθέσιμη μνήμη φτάνει τα 8GB, μια συνηθισμένη χωρητικότητα για τα σημερινά δεδομένα.

Και τώρα ας αναλύσουμε επιγραμματικά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε σε όλες τις δοκιμές. Μιας και τα synthetic benchmarks δε δίνουν την πραγματική απόδοση και αίσθηση του υπό δοκιμή δίσκου, είτε αυτός είναι SSD είτε HDD, αναπτύξαμε μια εφαρμογή, την οποία ονομάσαμε Pegasus, η οποία συμπεριλαμβάνει πολλές εργασίες που πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινά οι περισσότεροι χρήστες και σχεδόν σε όλα τα τεστ μετράμε το χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση τους. Έτσι ένας απλός αναγνώστης που δε γνωρίζει τι εστί Random Read/Write ή IOPS μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει τι περισσότερο θα του προσφέρει ο Χ δίσκος από τον Υ.

Μερικά screenshots από τη σουίτα δοκιμών που αναπτύχθηκε αποκλειστικά για τη μέτρηση δίσκων θα βρείτε παρακάτω. Τώρα η μεθοδολογία σε γενικές γραμμές είναι η εξής. Αρχικά σετάρουμε τα Windows 7 Χ64 SP1 με τα πιο πρόσφατα updates στο μηχάνημα της δοκιμής και εγκαθιστούμε μετέπειτα τα πιο συνηθισμένα προγράμματα που έχει σήμερα ένας χρήστης στον υπολογιστή του. Στη συνέχεια απενεργοποιούμε όλα τα updates και φτιάχνουμε ένα disk image με μέγεθος περίπου 58.4GB (ασυμπίεστο).

Το συγκεκριμένο image περνιέται στον υπο δοκιμή δίσκο και το τελικό partition ρυθμίζεται να είναι ίσο με το συνολικό μέγεθος του εκάστοτε δίσκου. Πριν ξεκινήσουν οι δοκιμές γίνεται έλεγχος για να διαπιστωθεί αν το partition είναι aligned (ευθυγραμμισμένο) και στη συνέχεια η test suite αναλαμβάνει. Ανάμεσα σε κάθε τεστ γίνεται καθάρισμα της cache του δίσκου και πριν από κάθε batch run πραγματοποιείται επανεκκίνηση για να διαγραφεί εντελώς η read cache του λειτουργικού. Το τελικό σκορ για κάθε επιμέρους δοκιμή είναι ο μέσος όρος των δέκα αποτελεσμάτων που εξάγονται από τα αντίστοιχα batch runs.

O πίνακας που ακολουθεί επεξηγεί αναλυτικά κάθε επιμέρους τεστ της σουίτας δοκιμών μας

Όμως επειδή οι περισσότεροι από εσάς έχετε συνηθίσει να βλέπετε αποτελέσματα από synthetic benchmarks, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε αρκετά από τα γνωστότερα προγράμματα για SSDs στις δοκιμές μας. Έτσι θα "τρέξουμε" τα PCMark05/07/Vantage. ASS SSD, Crystal Disk Mark, Anvil's Storage Utilities, AIDA64 και HD Tune.

Για τελευταίο αφήσαμε το Steady State Performance τεστ όπου και γράφουμε συνεχώς τυχαία δεδομένα στο δίσκο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα—δώδεκα ώρες—έτσι ώστε να φτάσουμε τον ελεγκτή του SSD στα όρια του και να μετρήσουμε/δούμε την απόδοση του κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Εδώ να τονίσουμε ότι στο συγκεκριμένο τεστ γράφουμε σε όλη την επιφάνεια του δίσκου έτσι ώστε να εκμηδενίσουμε τα αποθέματα μνήμης που έχει στη διάθεση του ο ελεγκτής, για να αυξήσει την ταχύτητα εγγραφής δεδομένων. Επίσης το Steady Performance τεστ δεν ανταποκρίνεται σε καμιά περίπτωση στις κανονικές συνθήκες λειτουργίας ενός SSD που είναι εγκατεστημένος σε ένα κοινό σύστημα, μιας και οι περισσότεροι χρήστες γράφουν δεδομένα για μικρά χρονικά διαστήματα στους δίσκους τους (π.χ. κατά την εγκατάσταση προγραμμάτων) και κυρίως διαβάζουν δεδομένα από αυτούς. Απλά αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε το συγκεκριμένο τεστ στη μεθοδολογία μας για ακαδημαϊκό ενδιαφέρον και μόνο και επειδή είμαστε από τη φύση μας πολύ περίεργοι και ανήσυχοι.

Synthetic Benchmarks

Real Life tests - Pegasus SSD Test Suite

Steady State Performance

Εδώ τα πήγε αρκετά καλά ο 730 χάρις στα server γονίδια του, αλλά και πάλι βρίσκεται μακρυά από την απόδοση των κορυφαίων OCZ δίσκων. Βέβαια οι συνθήκες του συγκεκριμένου τεστ είναι εξαιρετικά τραβηγμένες και πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσει τέτοια σενάρια ένας δίσκος, σε ένα κανονικό σύστημα. Από την άλλη όμως το steady state test μας δείχνει τη συμπεριφορά του ελεγκτή στα όρια του οπότε και έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τις δυνατότητες του. Ακολουθεί ένα γράφημα που δείχνει καλύτερα την απόδοση των δίσκων κατά τα τελευταία 60 λεπτά του steady perforarmance test.

Συγκεντρωτικά Γραφήματα

Σε RAID 0 πραγματικά "πετάει" αλλά σε κανονική διαμόρφωση δεν μπορούμε να πούμε ότι λέει και πολλά σε σχέση ακόμη και με τους συνηθισμένους SSDs. Περιμέναμε πολύ περισσότερα σε επιδόσεις ειδικά μετά τις αναγγελίες για υπερχρονισμένους ελεγκτές και διαύλους μνημών αλλά τελικά το αποτέλεσμα δε μας εντυπωσίασε, παρά μόνο σε RAID 0 όπου όπως είναι φυσικό οι επιδόσεις αυξάνονται κατακόρυφα ακόμη και για έναν SSD που συνήθως δε χρειάζεται τέτοια κόλπα ή τουλάχιστον αυτή την αίσθηση/άποψη είχαμε μέχρι τώρα. Δεδομένης και τις πολύ μεγάλης αξιοπιστίας των SSD, ειδικά απέναντι στους μηχανικούς δίσκους, το RAID 0 δεν είναι πια ρώσικη ρουλέτα οπότε και μπορείτε πολύ πιο εύκολα να εμπιστευτείτε το λειτουργικό σας σύστημα σε μια τέτοια συστοιχία (για τα ευαίσθητα δεδομένα πάντα RAID 1/5/6/10 σε συνδυασμό με hard copies σε DVD ή άλλα οπτικά μέσα).

Η τιμή του 730 είναι αρκετά αλμυρή κυρίως λόγο της αυξημένης αξιοπιστίας που παρέχει και του μεγάλου όγκου εγγραφών που αντέχει (70 GB τη μέρα για πέντε χρόνια), πάντα σε σχέση με τα λεγόμενα της Intel τα οποία και φυσικά δεν αμφισβητούμε μιας και σύμφωνα με τη μέχρι τώρα εμπειρία μας οι δίσκοι της δεν υποφέρουν από προβλήματα αξιοπιστίας.

Συμπεράσματα

Οι επιδόσεις του 730 δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασαν, αντίθετα περίμενα πολύ καλύτερα αποτελέσματα από έναν premium δίσκο που κοστίζει αρκετά ακριβότερα από το μέσο όρο. Αντίθετα αυτό που με εντυπωσίασε ήταν οι επιδόσεις που πέτυχαν δύο 730 σε RAID 0 διαμόρφωση. Όπως και οι περισσότεροι από εσάς έτσι και εγώ θεωρούσα ότι το RAID 0 είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος και απευθύνεται περισσότερο σε μηχανικούς δίσκους παρά σε SSDs και δεν έχει να προσφέρει πολλά στις επιδόσεις των τελευταίων.

Η σημερινή δοκιμή απέδειξε ότι ακόμη και στην καινούρια γενιά δίσκων η διαμόρφωση RAID 0 μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά υψηλότερες επιδόσεις και δεδομένης της αξιοπιστίας αυτών δεν υπάρχει πια ο φόβος να "χτυπήσει" ο δίσκος όπως με τους παλιότερους μηχανικούς. Βέβαια εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι το RAID 0 δεν παρέχει καθόλου ασφάλεια δεδομένων και στα χαρτιά είναι δύο φορές πιο επιρρεπής σε βλάβες του hardware από τη single disk διαμόρφωση. Επίσης θα πρέπει να προβείτε στην αγορά δύο SSD δίσκων οι οποίοι κοστίζουν ένα ευκαταφρόνητο ποσό, το οποίο όμως έχει φτάσει πια σε λογικά επίπεδα μιας και οι τιμές των SSDs έχουν κατέβει πια σε γήινα επίπεδα.

Ο Intel 730 series 240 GB SSD που δοκίμασα σήμερα απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που θέλουν κάτι διαφορετικό με το όνομα της Intel πάνω του και τη χαρακτηριστική νεκροκεφαλή. Από επιδόσεις δε βάζει φωτιά στην άσφαλτο αλλά δεδομένης της ιστορίας της Intel θα λειτουργήσει αξιόπιστα και υποδειγματικά χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του ή προβληματίζοντας σας με διάφορες ιδιοτροπίες εκτός ίσως από αυτήν που έχει με το Secure Erase μέσω του Intel SSD Toolbox.

O 730 series 240 GB της Intel κοστίζει περίπου 208€ στο αγγλικό κατάστημα overclockers.co.uk (την περίοδο της δοκιμής δεν ήταν διαθέσιμος σε κανένα Ελληνικό κατάστημα) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα

• Μεγάλη εγγύηση και διάρκεια ζωής (σύμφωνα με την Intel αντέχει μέχρι και 70 GB καθημερινά για πέντε χρόνια)
• Χρησιμοποιεί ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές ως μέτρο προστασίας από τις (μικρό)διακοπές τροφοδοσίας
• Ξεφεύγει από τις συνηθισμένες υλοποιήσεις των υπόλοιπων κατασκευαστών
• Intel SSD Toolbox λογισμικό το οποίο προσφέρει αρκετές δυνατότητες και είναι αρκετά εύχρηστο
• 7 mm πάχος (συμβατός με ultrabooks)
• Υποστήριξη TRIM (ακόμη και σε RAID 0 με Intel chipsets)
• Επιδόσεις σε RAID 0

Μειονεκτήματα

• Αρκετά ακριβός, χωρίς να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο σε επιδόσεις (σε single disk)
• Χαμηλή ταχύτητα εγγραφής στο μοντέλο με 240 GB χωρητικότητα
• Υψηλή κατανάλωση (σε σχέση με τους υπόλοιπους SSDs)
• Δεν υποστηρίζει μερικά σημαντικά πρωτόκολλα κρυπτογράφησης (Opal 2.0 και IEEE-1667)
• Σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιήσεις Secure Erase μέσω του Intel SSD Toolbox

Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά ο Intel 730 series 240 GB είναι:

Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Intel για τη διάθεση του δείγματος.