Cooler Master Hyper 612 Ver.2 CPU Cooler Review

Η Cooler Master είναι από καιρό καταξιωμένη στο χώρο κατασκευής κουτιών και μέσων ψύξης για τους υπολογιστές μας, σαν μια από τις σημαντικότερες εταιρίες.
Στη σημερινή παρουσίαση θα δούμε μια νέα ψύκτρα που φέρει την υπογραφή της, με κωδικό : HYPER 612 Ver. 2.
Πρόκειται για μια ψύκτρα που αποτελεί τον «διάδοχο» της Hyper 612 S η οποία έχει ανάλογη κατασκευή.
Η HYPER 612 Ver. 2 έχει δομή μονού πύργου, αρκετά σεβαστών διαστάσεων , ο οποίος με την βοήθεια ενός αθόρυβου, πλην όμως αποτελεσματικού ανεμιστήρα, ψύχει μια συστοιχία 6 heat pipes διαμέτρου 6mm.

Τα heat pipes έρχονται σε άμεση επαφή με το heat spreader του επεξεργαστή και μάλιστα χωρίς να μεσολαβούν κενά μεταξύ των heat pipes!
Η τεχνική αυτή – που αποτελεί εξέλιξη της ιδιαίτερα αποτελεσματικής DC (Direct Contact) Heat pipe τεχνικής- είναι γνωστή με το όνομα CDC (Continuous Direct Contact) Heat pipes και έρχεται να λύσει το βασικό πρόβλημα της «προκατόχου» της, που δεν είναι άλλο από τα διάκενα μεταξύ των heat pipes, τα οποία αποτελούνται μεν από το μέταλλο της βάσης της ψύκτρας, αλλά αναπόφευκτα έχουν αρκετά μικρότερη θερμική αγωγιμότητα από τα heat pipes, και μειώνουν την συνολική αποτελεσματικότητα της ψύκτρας!

Στην κατασκευή της HYPER 612 Ver 2, έχει γίνει η απαραίτητη πρόβλεψη έτσι ώστε να είναι συμβατή με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders και επιπλέον, να διευκολύνεται η είσοδος του αέρα σε αυτήν, αυξάνοντας την αποδοτικότητά της, χωρίς ανάλογη αύξηση του θορύβου!
Ώρα λοιπόν να την γνωρίσουμε από κοντά και να δούμε τι θα «πει» ο Ήφαιστος γι’ αυτήν !
 

ΧαρακτηριστικάΤα χαρακτηριστικά της HYPER 612 Ver 2, φαίνονται στους δύο πίνακες που ακολουθούν.
 

Παρά το ότι η ψύκτρα έχει μεγάλο σχετικά όγκο, η αραιόφυλη κατασκευή της, της επιτρέπει να κρατήσει το βάρος της χαμηλά.
Ο ανεμιστήρας της κρατώντας μια κλασική κατασκευή ρουλεμάν, δεν έχει το χρόνο ζωής που μας έχουν συνηθίσει οι ακριβότεροι ανεμιστήρες, παρ' όλα αυτά δεν πρόκειται να μας απασχολήσει για πολύ καιρό, και οπωσδήποτε, όλα είναι ζήτημα κόστους.
Το χαμηλό κόστος δεν τον εμποδίζει να έχει μαι αποτελεσματική λειτουργία και ιδιαίτερα χαμηλό θόρυβο.
Η στατική του πίεση είναι προσαρμοσμένη προς τις απαιτήσεις της ψύκτρας και θα μπορούσαμε να πούμε ότι τις υπερκαλύπτει.

Όπως βλέπετε πέρα από τα χαρακτηριστικά που δίνονται από την κατασκευάστρια, υπάρχει ένας ακόμα υποπίνακας που αναφέρεται στις "ψυκτικές παραμέτρους" με επιπλέον χαρακτηριστικά, που στο εξής θα συμπληρώνουν τις παρουσιάσεις των ψυκτρών που χρησιμοποιούν σαν άμεσο μέσο ψύξης τον αέρα.
Αυτά θα μας βοηθήσουν προοδευτικά στην διαμόρφωση μιας πιο εμπεριστατωμένης άποψης για τα προϊόντα αυτά.

Σαν πρώτο συμπέρασμα από αυτά έχουμε ότι είναι μια ψύκτρα με αραιή διάταξη πτερυγίων, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μελετημένη για αποδοτικότητα με χαμηλό air flow και φυσικά χαμηλό θόρυβο.
Ο λόγος "Επιφάνεια αποβολής θερμότητας προς όγκο πτερυγιώματος (ο όγκος που καταλαμβάνουν τα πτερύγια), υποδηλώνει σαφώς την αραιή διάταξη των πτερυγίων της και "συμβαδίζει" με την μέτρια σε εμβαδόν επιφάνεια αποβολής της θερμότητας.
Συνεπώς έχουμε μια ψύκτρα που όλες τις οι παράμετροι, δηλώνουν χαμηλή ανάγκη σε air flow με άμεση συνέπεια να μην απαιτεί ανεμιστήρες που ο θόρυβος τους, συμβαδίζει με το υψηλό air flow τους.

Στο σημείο αυτό να πούμε ότι την Cooler Master Hyper 612 Ver.2, μπορούμε να αποκτήσουμε αντί του ποσού των 41,90€ και φυσικά αναφερόμαστε σε τιμές Ελληνικών καταστημάτων συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Η εγγύησή της καλύπτει χρονικό διάστημα 2 ετών από την αγορά της.


Συσκευασία και παρελκόμενα.

Η Cooler Master HYPER 612 Ver. 2 έρχεται σε μια διακριτική χαρτονένια συσκευασία μέσου μεγέθους, στο εξωτερικό της οποίας μπορούμε να δούμε την ψύκτρα σε βασικές γωνίες φωτογράφισης:
 

Το βασικό που συγκρατούμε από εδώ είναι ότι η ψύκτρα προδιαγράφεται για ήσυχη λειτουργία αλλά και απόδοση για θερμική ισχύ μέχρι 180Watt, πράγμα που θα φανεί όταν "συναντηθεί" με τον "Ήφαιστο"!
Στις δύο άλλες πλευρές υπάρχουν τα χαρακτηριστικά της και μια πολύγλωσση παρουσίαση (των Ελληνικών μη συμπεριλαμβανομένων) των βασικών πλεονεκτημάτων της.
 

Σε αυτήν την πλευρά υπάρχει και ένα πολύ χρήσιμο σκαρίφημα της ψύκτρας με όλες τις απαραίτητες κατασκευαστικές διαστάσεις, που θα μας βοηθήσουν στην επιλογή της.
 

Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε ανοίγοντας το κουτί, είναι το φυλλάδιο των οδηγιών (το οποίο ομολογουμένως -αν και δεν μας δυσκόλεψε- θα το θέλαμε λίγο πιο αναλυτικό) και την εγγύησή της. Αμέσως από κάτω ο ανεμιστήρας «αναπαύεται» πάνω σε ένα χαρτονένιο διαχωριστικό, κάτω από αυτόν βρίσκουμε μια θήκη με τα παρελκόμενα της ψύκτρας και δεξιά και αριστερά του ανεμιστήρα, βρίσκουμε δυο πλαστικά brackets για την στήριξή του πάνω στην ψύκτρα.
 

Ο ανεμιστήρας έχει διαμορφωμένα πτερύγια και στην άκρη του καλωδίου του, που καλύπτεται από μαύρο πυκνό sleeve, διακρίνουμε ένα βύσμα των τεσσάρων pins, να μας δηλώνει ότι η ρύθμισή του γίνεται με PWM.
 

Μια μικρή έκπληξη μας περιμένει ανοίγοντας την θήκη με τα παρελκόμενα, καθώς διαπιστώνουμε την ύπαρξη και ενός ζεύγους συρμάτινων brackets, τα οποία -σύμφωνα με τις οδηγίες του φυλλαδίου- αποτελούν ένα εναλλακτικό τρόπος στήριξης του ανεμιστήρα!
Αναλυτικά τα παρελκόμενα είναι :
 

Υπάρχουν μια σειρά brackets που εξασφαλίζουν την συμβατότητα της ψύκτρας με όλα τα σύγχρονα sockets, οι απαραίτητοι αποστάτες για την μητρική, το σύνθετο back plate και μια σύριγγα θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες από μία εφαρμογές.
Μας άρεσε η προσθήκη στα εξαρτήματα αυτά, ενός adapter που επιτρέπει το βίδωμα των εξάγωνων παξιμαδιών με την χρήση ενός κατσαβιδιού Philips (σταυροκατσάβιδο).
Αλλά αρκετά με τα παρελκόμενα , ας προχωρήσουμε να δούμε την ψύκτρα η οποία μας περιμένει φωλιασμένη -με πολύ φροντίδα- σε μια θήκη από πολυμερικό αφρό, ικανή να την προστατεύσει από κάθε λογική «ατυχία» κατά την μεταφορά της!

Η ψύκτρα εκτός συσκευασίας λοιπόν, στην διάθεση μας να την γνωρίσουμε από κοντά!


Η Cooler Master HYPER 612 Ver.2 από κοντά.

Έτοιμοι λοιπόν για την οπτική διερεύνηση της ψύκτρας!
Η πρώτη εντύπωση είναι η αίσθηση ότι, παρά τον όγκο της φαίνεται "ελαφριά", καθώς το μεγάλο διάκενο μεταξύ των πτερυγίων της (3mm), επιτρέπει στο βλέμμα να "εισχωρήσει", διακρίνοντας τις λεπτομέρειες της κατασκευής της.
 

Στις φωτογραφίες αυτές πάνω στην αλουμινένια "βάση" που συγκρατεί τα heat pipes, διακρίνουμε προσαρτημένο το δίδυμο χαλύβδινο έλασμα (bracket) που σφίγγει την ψύκτρα πάνω στην υπόλοιπη υποδομή στήριξής της στην μητρική.
 

Αυτό όμως που πραγματικά τραβάει το βλέμμα, είναι το "σώμα" της ψύκτρας, το οποίο είναι πολύ μετατοπισμένο σε σχέση με το block της για να δώσει αρκετό χώρο στον ανεμιστήρα της ψύκτρας, με σκοπό να πετύχει την συμβατότητά της με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders.
Οι ίδιες ανάγκες συμβατότητας με τα σύγχρονα sockets (2011, 2011-3) που έχουν τις μνήμες κατανεμημένες εκατέρωθεν του επεξεργαστή, επέβαλαν και τον περιορισμό του μήκους των κατώτερων πτερυγίων στην "πίσω" πλευρά της ψύκτρας.
Η προσέγγιση αυτή -πλην κάποιων εξαιρέσεων που θα δούμε αργότερα- είναι αποτελεσματική και το μόνο που χρειάζεται να έχετε υπόψη κατά την τοποθέτησή της, είναι ότι χωρίς την βοήθειά σας, η ψύκτρα δεν ισορροπεί όρθια!
Το πρόβλημα βέβαια είναι ασήμαντο, εκτός και αν σκοπεύεις να την φωτογραφίσεις, οπότε θα πρέπει να επιστρατεύσεις κάποια ..."μαγικά" ! 
 

Οι ανφάς φωτογραφίες μας δείχνουν ότι τα πτερύγια της Hyper 612 V2 είναι στην ουσία χωρισμένα κατά τον κατακόρυφο άξονα, σε δύο υποομάδες.
Μακροσκοπικά -δεδομένου ότι το κενό μεταξύ των υποομάδων αυτών είναι πολύ μικρό- δεν υπάρχει προφανής λόγο για τον διαχωρισμό αυτό, το κρατάμε λοιπόν για την εις βάθος εξέταση, που ακολουθεί στην επόμενη σελίδα.
 

Εδώ μπορούμε να δούμε λίγο πιο "στερεοσκοπικά" την ψύκτρα και να διακρίνουμε την κατασκευή της αλουμινένιας βάσης συγκράτησης των heat pipes, η οποία φέρει πτερύγια στο πάνω μέρος της, αυτά όμως δεν αφορούν στην ψύξη του block, η δουλειά τους είναι άλλη!
 

Η βασική λειτουργία των πτερυγίων αυτών είναι, να υποδεχτούν μέσα στις σχισμές που διαθέτουν το έλασμα σύσφιξης της ψύκτρας, έτσι ώστε υποστηριζόμενο πλευρικά από τα "πτερύγια" αυτά, να μπορεί να μεταφέρει τις δυνάμεις σύσφιξης χωρίς κίνδυνο να λυγίσει. Στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται ένα σημείο που πρέπει να έχετε υπόψη, η βίδα σύσφιξης τερματίζει, αλλά δεν φέρνει σε επαφή το έλασμα σύσφιξης με τον αποστάτη, παραμένει εσκεμμένα ένα κενό καθώς η βίδα έχει ειδική διαμόρφωση γι' αυτό.
 

Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η διαμόρφωση του ελάσματος αυτού, είναι τέτοια ώστε να μεταφέρει όλη την δύναμη σύσφιξης, ακριβώς στο κέντρο της "πλάκας" του block, το οποίο διαθέτοντας μεγάλο πάχος έχει όλη την αναγκαία ακαμψία που εξασφαλίζει την ισοκατανομή της πίεσης μεταξύ block και CPU heat spreader και βεβαιώνει για την καλύτερη δυνατή θερμική σύζευξη μεταξύ τους!
Στης δεξιά φωτογραφία μπορούμε να δούμε ότι η πλάκα έχει αυλακώσεις μορφής κυλινδρικού τομέα, για να είναι εφικτή η μεταφορά των δυνάμεων σύσφιξης στις θερμοσωλήνες με τον πιο ασφαλή γι' αυτές τρόπο, αλλά και για να υπάρχει μια ακόμα καλύτερη θερμική σύζευξη μεταξύ τους, που βοηθάει στην ομοιόμορφη και αποτελεσματικότερη λειτουργία τους.

Είναι όμως ώρα να δούμε και το βασικό προτέρημα της HYPER 612 Ver.2, που δεν είναι άλλο από τον τρόπο που έρχονται σε επαφή τα heat pipes με τοκάλυμμα θερμικής διασποράς (Heat spreader) του επεξεργαστή μας.
 

Στην αριστερή φωτογραφία φαίνεται καθαρά η πλευρική μείωση της διατομής των heat pipes, και στην δεξιά, διαπιστώνουμε την ακρίβεια του περί CDC (continuous direct condact), ισχυρισμού την Cooler Master.
Πραγματικά το διάκενο μεταξύ των θερμοαγώγιμων σωλήνων, είναι πρακτικά ανύπαρκτο.
Αυτό σε συνδυασμό με την αμέσως προηγούμενη παρατήρηση, σημαίνει ότι τα heat pipes πρίν υποστούν λείανση, έχουν προδιαμορφωθεί με συμπίεση, έτσι ώστε η προς λείανση όψη τους, να γίνει κατά το δυνατόν επίπεδη!
Αυτή η τεχνική λύση έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε όλα τα προτερήματα της "άμεσης επαφής", χωρίς ιδιαίτερες παραχωρήσεις εις βάρος της αντοχής του επεξεργασμένου τοιχώματος των -ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός- θερμοσωλήνων!
 

Στην δεξιά φωτογραφία, διακρίνουμε ότι η λείανση των heat pipes δεν είναι μεγάλη, αφήνοντας την επιφάνειά τους σχετικά αδρή, αλλά σαφώς πολύ πιο λεία από αντίστοιχες κατασκευές που έχουμε δει.
Το γεγονός ότι η επιφάνεια δεν είναι mirror like, δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη επίδραση στις επιδόσεις των ψυκτρών και αν είμαστε περφεξιονιστές, θα πρέπει να το σκεφτούμε δυο φορές πριν πάρουμε την απόφαση για Lapping της ψύκτρας!
Μια παρατήρηση που πρέπει να γίνει εδώ, είναι ότι τα heat pipes έχουν καμφθεί με τα κατάλληλα μέσα, με εμφανέστατο αποτέλεσμα, την χωρίς ρικνώσεις επιφάνειά τους.
 

Τα "κενά" ανάμεσα στις θερμοσωλήνες είναι πραγματικά πολύ μικρά και ουσιαστικά δεν έχουν καμία δυσμενή επίδραση στην απόδοση της Hyper 612 Ver.2, καθώς η όποια "απώλεια", αντισταθμίζεται σε πολλαπλό βαθμό από τα πολύ καλύτερα χαρακτηριστικά θερμοαπαγωγής, που χαρακτηρίζουν την τεχνική του Direct Contact Heat pipe.
Μια αποχαιρετιστήρια ματιά λοιπόν στην βάση της ψύκτρας και ας πάμε να δούμε μια αθέατη μέχρι τώρα πλευρά της, πριν προχωρήσουμε στον εφοδιασμό της με "αέρα" .
 

Υπάρχει ένα βαθύ κόψιμο στην πίσω πλευρά της ανώτερης ομάδας πτερυγίων, του οποίου η εσωτερική πλευρά είναι στο ίδιο επίπεδο με την κατώτερη ομάδα πτερυγίων που -όπως είπαμε- κόπηκαν για να εξασφαλιστεί η συμβατότητα με τις υψηλές μνήμες, αυτό το κόψιμο εξυπηρετεί αφενός την οικονομία υλικού και αφετέρου την ευκολία στερέωσης.

Τα heat pipes είναι εγκαταστημένα σε "τεθλασμένη" γραμμή, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι το ένα δεν θα εμποδίζει το ρεύμα αέρα, του άλλου με ευνόητα καλή επίδραση τόσο στην ψύξη των heat pipes όσο και κυρίως, στην καλύτερη και πιο ομοιόμορφη, διασπορά τη θερμότητας που μεταφέρουν αυτά στα πτερύγια.
Επιπλέον αυτού, οι επεκτάσεις των πτερυγίων της ανώτερης ομάδας βρίσκονται και αυτές μέσα στο κύριο ρεύμα αέρα, έτσι σαν τελικό αποτέλεσμα την βελτίωση των θερμικών χαρακτηριστικών της ψύκτρας.

Αλλά ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε από κοντά τον πιο σημαντικό συνεργάτη της ψύκτρας, που δεν είναι άλλος, από τον ανεμιστήρα που αναλαμβάνει να την τροφοδοτεί με αέρα.
 

Αντιγράφοντας από τα χαρακτηριστικά που αναφέρει ο κατασκευαστής :

Fan Dimensions : 120 x 120 x 25 mm (4.7 x 4.7 x 1 inch)
Fan Speed : 800~1,300 RPM ±10%
Fan Air Flow : 26.6 -44.2 CFM (45.2 – 75 m3/h)±10%
Fan Air Pressure : 0.6 – 1.6 mm H2O ± 10%
Fan Life Expectancy : 40,000 hrs 40℃
Noise Level : 11-20 dBA
Bearing Type : Rifle bearing
Connector 4-Pin
Rated Voltage 12 VDC
Rated Current 0.09 A
Power Consumption 1.08 W
Fan Weight 154 g / 0.34 lb

Βλέπουμε ότι πρόκειται για έναν μέτριας ροής, ήσυχο ανεμιστήρα με έλεγχο μέσω PWM.
Η αναγραφόμενη "στατική" πίεσή του, φαίνεται αυξημένη και αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερη διαμόρφωση των πτερυγίων του.
Ο αναμενόμενος χρόνος ζωής, συνδέεται άμεσα με τον τύπο του ρουλεμάν που χρησιμοποιεί και δεν είναι στα επίπεδα αυτών που έχουμε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό, παρ' όλα αυτά, παραμένει αρκετά μεγάλος και φυσικά δεν πρόκειται να μας προβληματίσει για πολύ καιρό!
Η μόνη "παραφωνία' που βλέπουμε είναι στα ενεργειακά του χαρακτηριστικά που δεν συμφωνούν με αυτά του ανεμιστήρα που συνοδεύει την ψύκτρα (βλέπε προηγούμενη δεξιά φωτογραφία) όπου αναφέρει σαν μέγιστο ρεύμα κατανάλωσης 0,160 Α, απευθυνθήκαμε στην εταιρία και η απορία λύθηκε, τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται πάνω στο καρτελάκι του ανεμιστήρα αφορούν το μέγιστο ρεύμα και ισχύ που μπορεί να καταναλώσει με ασφάλεια ο ανεμιστήρας και όχι τις τυπικές τιμές κανονικής λειτουργίας, μια χρήσιμη πληροφορία που αν μη τι άλλο δείχνει σοβαρότητα τεχνική.
 

Τα brackets στήριξης του ανεμιστήρα.

Για την εγκατάσταση του ανεμιστήρα κατά τις δοκιμές που έγιναν, προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα πλαστικά bracket που τον συνοδεύουν, τόσο γιατί αισθητικά μας άρεσαν περισσότερο, αλλά κυρίως για να δούμε αν τα λεγόμενα από την κατασκευάστρια περί της ευκολίας εγκατάστασης, είναι αληθή.
Για να το κάνουμε αυτό χρησιμοποιούμε τις βίδες που βρίσκουμε στα παρελκόμενα της ψύκτρας (πορτοκαλί βέλη) και φυσικά δεν ξεχάσαμε να κολλήσουμε τα επίσης παρεχόμενα αυτοκόλλητα ελαστικά αντικραδασμικά παρεμβύσματα (γαλάζια βέλη).
Η συνέχεια απέδειξε περίτρανα τα περί ευκολίας τοποθέτησης του ανεμιστήρα, μιας και αποδείχτηκε σκέτο "παιχνίδι", ένα απλό τράβηγμα αρκεί για να ανοίξουν όσο χρειάζεται για την τοποθέτησή του, ενώ παράλληλα τα άγκιστρα των brackets εξασκούν αρκετή δύναμη -ακόμα και όταν δεν έχουν φτάσει στην τελική θέση τους, έτσι ώστε ο ανεμιστήρας στέκεται ακόμα και στο ενδιάμεσο "αυλάκι" που έχουν τα πτερύγια, διευκολύνοντας την τοποθέτησή του.

 

Εδώ να σημειώσουμε ότι τα πλαστικά bracket, παρέχουν την δυνατότητα της ελεύθερης ρύθμισης καθ' ύψος του ανεμιστήρα, επιτρέποντας έτσι την ευκολία προσαρμογής της θέσης του ανεμιστήρα στους περιορισμούς που επιβάλει το υπόλοιπο hardware (μνήμες) της μητρικής μας.
Όταν ο ανεμιστήρας έρθει στην επιθυμητή θέση, μια απλή ώθηση προς την ψύκτρα φέρνει τα άγκιστρα των brackets στην τελική τους θέση, την οποία ο ανεμιστήρας -με την βοήθεια των ελαστικών παρεμβυσμάτων που προαναφέραμε- την κρατά με σταθερότητα και χωρίς κανένα τριγμό, ή άλλο θόρυβο.

Βεβαίως δεν αμελήσαμε να κάνουμε και μια δοκιμή των συρμάτινων brackets, τα οποία μπήκαν στην θέση τους με λίγη δύναμη και την απαραίτητη προσοχή -ιδιαίτερα στην οδηγία τοποθέτησης- για να μπουν σωστά και να "κάτσουν" μέσα στην σχισμή που έχουν τα πτερύγια.

Ο ανεμιστήρας στηρίζεται στιβαρά στην θέση του και με αυτά, αλλά δυστυχώς, δεν παρέχουν την δυνατότητα για ρύθμιση καθ' ύψος του ανεμιστήρα. Συνεπώς η χρήση των πλαστικών brackets συστήνεται ανεπιφύλακτα, δεν υστερούν πουθενά, και επί πλέον, με την διαμόρφωσή τους, βοηθούν στην καλύτερη κατανομή του αέρα μέσα στα πτερύγια της ψύκτρας.
Η μόνη μικρή διαφορά που είδαμε είναι ο ελαφρά μικρότερος θόρυβος που παράγει με τα συρμάτινα bracket ο ανεμιστήρας, αλλά δεδομένης της στάθμης του θορύβου του ανεμιστήρα που "κινείται" στα όρια του ανεπαίσθητου, αυτή η μικρή διαφορά υπερσκελίζεται από τα πλεονεκτήματα των πλαστικών brackets.

Αλλά ας κλείσουμε αυτήν την μικρή χρηστική παρένθεση και να συνεχίσουμε την παρουσίασή μας.
 

Η οποία θα κλείσει αυτό το σκέλος της με τι άλλο, μια μέτρηση των πιο κρίσιμων διαστάσεων, γιατί καλό είναι "να το γράφει", αλλά ακόμα καλύτερο "να το έχει" κιόλας!
 

Οι μετρήσεις επιβεβαιώνουν την διαστασιολόγηση που υπάρχει στο εξωτερικό της συσκευασίας της ψύκτρας, πράγμα που μολονότι είναι λογικό φυσικά, δεν παύει να μας απασχολεί καθώς η πείρα διδάσκει ότι η σπανιότητα των "εκπλήξεων" σε αυτό το τομέα δεν μειώνει στο ελάχιστο την δυσάρεστη κατάσταση που δημιουργούν.

Ώρα όμως είναι να προχωρήσουμε στην επόμενη σελίδα για να δούμε πιο προσεκτικά κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της HYPER 612 Ver.2




Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά.

Αυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης.
Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν την διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πως και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης.
Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" την σελίδα αυτή θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας.

1. Κατασκευαστικές λεπτομέρειες και θερμική σύζευξη.

Με την ψύκτρα αυτή δουλέψαμε αρκετές μέρες και κυριολεκτικά την "ξεζουμίσαμε" σε όλους τους προσανατολισμούς και τοποθετήσεις.
Και πάντα είχαμε μια επιφύλαξη για την στιβαρότητα της, καθώς τα πτερύγια έχουν μεγάλα τους τμήματα "αστήρικτα" (δεν υπάρχουν οι μικρές αναδιπλώσεις που συνδέουν σε επιλεγμένα περιμετρικά σημεία, τα πτερύγια μεταξύ τους, τις οποίες συναντάμε σε πολλές κατασκευές).
 

Στο τέλος, καταλήξαμε με περιέργεια να ψάχνουμε, εις μάτην, να βρούμε τα ίχνη της ταλαιπωρίας. Δεν υπήρχε κανένα!
Ο λόγος είναι ότι αυτή η "ελευθερία" μετακίνησης των πτερυγίων τους χαρίζει αρκετή ελαστικότητα και μπορούν να ανταπεξέλθουν άθικτα την όποια λογική μηχανική ταλαιπωρία, καθώς η διάταξη των heat pipes σε τεθλασμένη γραμμή πέρα από το θετικό θερμικό αποτέλεσμα που έχει, συμβάλει και μηχανικά -σε συνεργασία με τα δύο ανώτερα πτερύγια (και το κατώτερο επίσης) που είναι μονοκόμματα- στην δημιουργία ενός άκαμπτου "πυρήνα" στη σύνθετη δομή, πτερυγίων / heat pipes.

Αλλά είναι η κατάλληλη στιγμή για να δούμε λίγο πιο μέσα στην ψύκτρα, το πως τα πτερύγια έρχονται σε επαφή με τα heat pipes .
 

Τα πτερύγια έχουν πάχος 0.5mm και απέχουν μεταξύ τους 3mm, μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι έχουμε να κάνουμε με μια σχετικά αραιή διάταξη που ευνοεί το χαμηλό airflow, το πιο σημαντικό όμως είναι ο τρόπος που το εκτονωμένο τμήμα του πτερυγίου περιβάλει το heat pipe.
Αυτό είναι το πιο κρίσιμο σημείο στην μετάδοση της θερμότητας μεταξύ τους και από ότι μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε, η μεταξύ τους αποτελεσματική θερμική σύζευξη έχει μήκος 1,6mm και -όπως μαρτυρά η ευδιάκριτη παραλληλότητα των τοιχωμάτων του άτυπου "σωλήνα" που προκαλεί η εκτόνωση στο πτερύγιο- η περιμετρική σύσφιξη πτερυγίου και heat pipe είναι καλή!
Εδώ να πούμε ότι η τεχνική της συναρμογής μέσω εκτόνωσης που χρησιμοποιείται στις ψύκτρες δεν επιτρέπει την καλή επαφή πτερυγίου και heat pipe στο πρώτο τμήμα της εκτόνωσης. Πράγματι όπως μπορούμε να δούμε στην δεξιά φωτογραφία, υπάρχει ένα περιμετρικό -και πολύ μικρό στην περίπτωση μας- κενό γύρω από την θερμοσωλήνα.
Αυτό το κενό φυσικά δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα, γιατί ήδη το πτερύγιο έχει μήκος καλής επαφής, τουλάχιστον διπλάσιο από το πάχος του.

2. Η αεροδυναμική της ψύκτρας.

Στην προηγούμενη φωτογραφία, διακρίνονται γύρω από κάθε heat pipe τέσσερις εγκοπές σε σχήμα σταυρού, φυσικά αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του σχεδιαστή, αλλά σίγουρα έχει σχέση αφενός, με την απορρόφηση των μηχανικών τάσεων που συνδέονται με την διαδικασία της εκτόνωσης και αφετέρου, με την τοπική αεροδυναμική.
 

Είναι γνωστό ότι η ύπαρξη των θερμοσωλήνων, προκαλεί τοπικά ανωμαλία στην ροή του αέρα, δημιουργώντας μικροστροβίλους και αναταράξεις, επίσης είναι γνωστό ότι, η ροή του αέρα ανάμεσα στα πτερύγια των ψυκτρών δεν είναι απόλυτα σταθερή, αλλά υφίσταται περιοδικές αυξομειώσεις σε συγχρονισμό με τον ρυθμό που τα πτερύγια του ανεμιστήρα, ωθούν αυξομειούμενης πίεσης "ριπές", αέρα ανάμεσα σε αυτά.
Αυτό, έχει σαν συνέπεια μεταξύ των δύο επιφανειών ενός πτερυγίου, να υπάρχουν διαρκώς μεταβαλλόμενες μικροδιαφορές πίεσης, οι οποίες δημιουργούν μέσα από αυτά τα σταυροειδή ανοίγματα, μικρές ροές αέρα, οι οποίες παλινδρομώντας διαρκώς από την μια επιφάνεια προς την άλλη, εξομαλύνουν κάπως την ροή γύρω από τα heat pipes και κυρίως, ψύχουν τοπικά την περιοχή γύρω από αυτά και μάλιστα πάρα πολύ αποτελεσματικά!

Αν με βλέπετε να ασχολούμαι με το θέμα αυτό, είναι γιατί, είναι πραγματικά σημαντικό να διαπιστώνεις σε πόσα επίπεδα κινείται η προσπάθεια και η έρευνα για βελτίωση, ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες, λεπτομέρειες που πολλές φορές μπορεί να περνάνε απαρατήρητες.
Και εδώ έχουμε μια πολύ απλή λύση, που κρύβει πολύ σκέψη από πίσω της!

Αλλά, αν μου ζήταγαν να πω τι είναι αυτό που πραγματικά, αποτελεί το "ισοδύναμο" του "αυγού του Κολόμβου" στην ψύκτρα αυτή, θα ήταν το επόμενο ζήτημα αεροδυναμικής, όπου πράγματι η απλότητα έχει βάλει την υπογραφή της και ειλικρινά σε κάνει να απορείς γιατί δεν εφαρμόζεται συχνότερα αυτή τη λύση!

2.1. Η βελτιστοποίηση του Airflow στην HYPER 612 Ver.2

Στην προηγούμενη σελίδα είχαμε παρατηρήσει ότι η ψύκτρα αποτελείται από δύο υποομάδες πτερυγίων, χωρίς ο λόγος γι' αυτό, να είναι ευδιάκριτος και κρατήσαμε την εξήγηση για εδώ.

Ας δούμε προσεκτικά στις φωτογραφίες που ακολουθούν:
 

Όπως βλέπουμε τα πτερύγια στην "είσοδο" της ψύκτρας είναι λυγισμένα ελαφρά, τα μεν αριστερά, προς τα πάνω, τα δε δεξιά, προς τα κάτω.
Ένα κοντινό στην μια από αυτές τις ομάδες θα δείξει καλύτερα την διαμόρφωση αυτή.
 

Ο λόγος για την διαμόρφωση αυτή των πτερυγίων είναι τόσο απλός που πραγματικά είναι να απορείς γιατί δεν έχει βρει ευρύτερη διάδοση.
Όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, το ρεύμα αέρα που βγαίνει από τους ανεμιστήρες που χρησιμοποιούνται στα pc μας κατά κύριο λόγο, έχει μορφή περιστρεφόμενου κώνου.
Αυτό σημαίνει ότι ο αέρας κινείται προς τα πίσω μεν -απομακρυνόμενος από τον ανεμιστήρα, αλλά δεν κινείται παράλληλα με τον άξονα του ανεμιστήρα, στην πράξη η ροή του αέρα σχηματίζει μια γωνία σε σχέση με αυτόν, ακολουθώντας μια λοξή και αποκλίνουσα "ευθεία", της οποίας ο προσανατολισμός αλλάζει προοδευτικά ανάλογα με το τμήμα της περιμέτρου του ανεμιστήρα από το οποίο "εκκινεί"!

Έτσι αν κρατάμε έναν ανεμιστήρα έτσι ώστε να βλέπουμε την εμπρός όψη του, η φτερωτή του κινείται αντίθετα με του δείκτες του ρολογιού και πίσω από τον ανεμιστήρα, η δέσμη του αέρα που φεύγει από την δεξιά πλευρά του , έχει μια ελαφρά ανοδική πορεία, και κατ' αναλογία, αυτή που προέρχεται από την αριστερή πλευρά του κινείται ελαφρά προς τα κάτω.

Με αυτά σαν εισαγωγή, σίγουρα θα καταλάβατε που το πάω, η μάλλον, για να αποδώσω "Τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι!", που το πήγε η Cooler Master, αλλά ας δούμε δυο σκαριφήματα που αποδίδουν αυτά που είπα πριν, με τη δύναμη "δυο χιλιάδων" λέξεων ! 
 

Στα σχέδια αυτά απεικονίζεται το τι συμβαίνει στην αριστερή υποομάδα πτερυγίων.
Το ρεύμα του αέρα έχει μια κατωφερή κλίση σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο και όταν "προσπαθεί" να εισέλθει ανάμεσα σε μια ομάδα από ίσια πτερύγια σχηματίζονται στην κάτω πλευρά τους στρόβιλοι, οι οποίοι δημιουργούν μια περιοχή [ S ] όπου η ροή του αέρα δεν είναι "στρωτή", σε αυτήν την περιοχή η θερμοαπαγωγική ικανότητα του πτερυγίου μειώνεται.
Η περιοχή όμως που βρίσκεται κοντά στο "χείλος προσβολής" του πτερυγίου, είναι αυτή που παρουσιάζει την μεγαλύτερη ικανότητα θερμοαπαγωγής από κάθε άλλο σημείο του πτερυγίου.
Συνεπώς αυτές οι αναταράξεις επηρεάζουν δυσμενώς το πιο σημαντικό τμήμα των πτερυγίων!

Αντίθετα, όταν τα πτερύγια είναι λυγισμένα με τρόπο που να τα φέρνει παράλληλα με τον άξονα ροής του εισερχόμενου ρεύματος αέρα, τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο στην ανάπτυξη στρωτής ροής και στις δύο επιφάνειες των πτερυγίων και αυτό σημαίνει σημαντική αύξηση της θερμοαπαγωγικής ικανότητάς τους!

Κατ' αναλογίαν, τα πτερύγια της δεξιάς υποομάδας στρέφουν προς τα κάτω, αυτή η ανάγκη, σε συνδυασμό με την ευκολία κατασκευής -που σημαίνει ελάττωση και του κόστους- ήταν το κριτήριο που καθόρισε τον χωρισμό των πτερυγίων της ψύκτρας σε δύο υποομάδες.

Τόσο απλό, που όπως είπαμε, είναι να απορείς...

3. Ο ανεμιστήρας της Hyper 612 Ver.2

Σε μια ψύκτρα όπου είναι φανερός ο προσανατολισμός προς την ήσυχη λειτουργία, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί παρά ένας ανάλογα ήσυχος ανεμιστήρας.
Παρά το γεγονός ότι δεν μετέρχεται "εξωτικών" μέτρων κατά του θορύβου, κατάφερε να περάσει ουσιαστικά "απαρατήρητος" σε όλη την διάρκεια των δοκιμών.
Και μάλιστα, κατάφερε να εφοδιάζει τις ψυκτικές επιφάνειες με αρκετό αέρα ακόμα και όταν στρεφόταν με σχετικά λίγες στροφές.
Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο, αποτελεί συνδυασμό αρκετών παραγόντων και εδώ θα δούμε δυο από αυτούς.
 

Α. Όπως διαπιστώνουμε από την αριστερή φωτογραφία, τα στελέχη στήριξης του κινητήρα πάνω στο πλαίσιο του ανεμιστήρα, έχουν αριστερόστροφο καμπύλο σχήμα. Με τον τρόπο αυτό, το χείλος εκβολής (η πλησιέστερη προς τα στηρίγματα αυτά, ακμή του πτερυγίου), "συναντά" κάθετα τα στηρίγματα του ανεμιστήρα, αυτό φυσικά δεν γίνεται για "καλλιτεχνικούς" λόγους, αλλά γιατί περιορίζει δραστικά το θόρυβο του "φαινομένου της σειρήνας" και αυτός είναι ο λόγος που αυτή η σχεδίαση έχει υιοθετηθεί από τους περισσότερους κατασκευαστές.

Β. Στον ίδιο "αθόρυβο στόχο", συμβάλει και το καμπύλο σχήμα των πτερύγων του ανεμιστήρα, αλλά αυτό έρχεται σαν παράπλευρη ωφέλεια, του κεντρικού στόχου που έχει η σχεδίασή τους.
Το βήμα ελίκωσης του κάθε πτερυγίου είναι -όπως είναι φυσικό- μεταβλητό, μεγάλο στο εσωτερικότερο τμήμα του πτερυγίου και προοδευτικά, όσο πλησιάζουμε προς το άκρο του, το βήμα αυτό μειώνεται.
Αυτό σε "συνεργασία" με την γραμμική ταχύτητα των αντίστοιχων σημείων του πτερυγίου, που μεταβάλλεται αντιστρόφως ανάλογα, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κατά το δυνατόν, ομοιόμορφου* και ισχυρού ρεύματος αέρα στην έξοδο του ανεμιστήρα.
{*Τα εσωτερικότερα τμήματα που έχουν χαμηλότερη ταχύτητα, έχουν πιο απότομη κλίση και "πιάνουν" περισσότερο αέρα, τα εξωτερικότερα που κινούνται πιο γρήγορα, τους αρκεί μια μικρότερη κλίση για να στείλουν προς τα πίσω μια ανάλογη ποσότητα αέρα}.

Στον συγκεκριμένο ανεμιστήρα -όπως και σε πολλούς άλλους και άλλων κατασκευαστών- αυτή η προοδευτική αλλαγή της κλίσης του πτερυγίου, υφίσταται σε ένα σημείο μια απότομη μετάβαση.
Αυτό σε συνδυασμό με την καμπύλη σχεδίασή τους, δίνει την δυνατότητα στο εσωτερικό τμήμα του πτερυγίου να σχεδιαστεί σε μορφή "χούφτας", η οποία προωθεί τον αέρα πιο κοντά στον άξονα του ανεμιστήρα και περιορίζει την έκταση του "τυφλού σημείου" πίσω από αυτόν.
Αυτό φυσικά έχει ευεργετική επίδραση στην αποτελεσματικότητα του ανεμιστήρα, γιατί μειώνονται οι διαστάσεις της κωνικής δέσμης του ρεύματος του αέρα,και αυτός συγκεντρώνεται καλύτερα στο επίμαχο σημείο, στα πτερύγια της ψύκτρας!

Αυτό λέει η θεωρία, και το επιβεβαίωσε και η πράξη καθώς από τα πλευρά των πτερυγίων της ψύκτρας δεν διαφεύγει αισθητή ποσότητα αέρα και επιπλέον, η δοκιμαστική προσθήκη πλευρικών διαφραγμάτων στην ψύκτρα που κάναμε, όχι μόνο δεν έφερε θετικό αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα, προκάλεσε και μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας της.

4. Έλεγχος επιπεδότητας και βαθμού λείανσης του block της ψύκτρας.

Αυτό το ζήτημα έχει σημαντική επίδραση στην αποτελεσματικότητα της ψύκτρας συνολικά και αποτελεί ξέχωρο έλεγχο.
Βεβαίως, σπάνια παρουσιάζονται ψύκτρες που η επιφάνεια του block τους -από κακή κατεργασία- δεν είναι επίπεδη και εδώ φυσικά δεν αναφερόμαστε στις ψύκτρες που εσκεμμένα έχουν σχεδιαστεί με μια ανεπαίσθητη κυρτότητα με στόχο την μεγαλύτερη πίεση του heat spreader της CPU ακριβώς πάνω από την περιοχή που βρίσκεται το chip της.

Έτσι κάναμε τον σχετικό έλεγχο και βρεθήκαμε προ εκπλήξεως!

 

Τοποθετήθηκε πάνω στο block, ένας διαπιστωμένα ευθύς κανόνας (ενός παχύμετρου) και φωτίστηκε από πίσω με ισχυρό φως.
Είναι φανερό ότι το 4ο και 5ο heat pipe στο σημείο που συναντώνται, έχουν ένα πολύ μικρό ( Το περίεργο είναι, ότι αυτό αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα ελαττωματικής λείανσης, γιατί η ίδια η φύση της κατεργασίας αυτής, σημαίνει αναγκαστικά τελείως επίπεδη επιφάνεια.
Τα heat pipes συγκολλούνται στην βάση του block, διαμορφώνονται και μετά σαν σύνολο λειαίνονται μαζί με το block.
Με άλλα λόγια δηλαδή, αποκλείεται τα heat pipes να λειάνθηκαν λοξά κατά τμήματα ! ! !
Συνεπώς κάτι συνέβη μετά την κατεργασία της λείανσης, είναι πολύ πιθανό κάποιο "ατύχημα" κατά τη μεταφορά να έδωσε την δυνατότητα στις παραμένουσες τάσεις της κατασκευής του συστήματος heat pipes / βάση block, να εκδηλωθούν με μια ελαφρά χαλάρωση των συγκεκριμένων heat pipes!

Αυτό βέβαια, μολονότι δείχνει ένα σημείο που θα πρέπει ενδεχομένως να δοθεί περισσότερη προσοχή, είναι παρήγορο, γιατί κατά κανόνα είναι άνευ σημασίας, καθώς οι σωλήνες με την σύσφιξη της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή, επανέρχονται στην θέση τους.

Έλεγχος κατανομής ΤΙΜ

Αυτό όμως για μας, δεν είναι αρκετό...
Έτσι, η ψύκτρα μπήκε σε μια συσκευή ειδικά φτιαγμένη για να ελέγχουμε τον τρόπο που απλώνεται η θερμοαγώγιμη πάστα (ΤΙΜ). Η συσκευή αυτή -ιδιαίτερα στις ψύκτρες με Direct Contact Heat Pipes- μας δίνει την δυνατότητα να ελέγξουμε το πόσο καλά "πατάνε" αυτά.

Το πρόβλημα με την καλή συγκράτηση των χάλκινων heat pipes -κατά κύριο λόγο- έχει να κάνει με το υλικό της βάσης του block. Αν αυτό είναι από αλουμίνιο -πράγμα πολύ συνηθισμένο- δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μέσο συγκόλλησης μεταξύ θερμοσωλήνων και βάσης, μέταλλο (συνήθως καλάι ή και "σκληρότερη" κόλληση), όπως μπορεί να γίνει αν και η βάση είναι από χαλκό.
Έτσι η δόκιμη λύση, είναι η χρήση ειδικών συνθετικών συγκολλητικών ουσιών, οι οποίες όμως δεν έχουν την ίδια δύναμη συγκόλλησης με την εν θερμώ μεταλλική κόλληση.

Συνεπώς πάμε να δούμε τι έγινε.

Το εξάρτημα ελέγχου είναι κατασκευασμένο στα εργαστήρια του TheLab και δέχεται κατ' ευθείαν ψύκτρες για socket 2011, 2011-3, 1155 και με προσαρμογείς και τα υπόλοιπα socket που δεν έχουν αποστάσεις οπών στερέωσης 80 x 80 mm.
 

Σαν κατασκευή είναι απλή, αλλά "θαυματουργή", καθώς μας δείχνει ακριβώς τι συμβαίνει στην επιφάνεια επαφής μεταξύ ψύκτρας και "καπακιού επεξεργαστή".
Το γυαλί που έχει χρησιμοποιηθεί είναι φυσικά τελείως επίπεδο και έχει πάχος ίσο με το ύψος του CPU heat spreader από την επιφάνεια της μητρικής, οπότε η συσκευή είναι κατ' ευθείαν συμβατή με το κατάλληλο για socket 2011, 2011-3, hardware στερέωσης των ψυκτρών.
 

Η στερέωση της ψύκτρας ολοκληρώθηκε και αν προσέξουμε βλέπουμε ότι η θερμοαγώγιμη πάστα έχει "εκτονωθεί" περιμετρικά του block της. Αλλά τώρα μπορούμε πλέον να δούμε, το επίμαχο σημείο.
Όπως βλέπετε και εσείς τώρα, τελικά είχαμε δίκιο στο να μα μην ανησυχούμε, το άπλωμα της πάστας και η εμφάνιση όλων των heat pipes είναι ομοιόμορφη.
"Λήξης συναγερμού" λοιπόν και πάμε να δούμε το ζήτημα της συμβατότητας της HYPER 612 Ver.2 με διάφορες αντιπροσωπευτικές μητρικές.

Όμως πριν αφήσουμε αυτή τη σελίδα, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα, την φωτογραφική "ξεναγό" μας, karmen1983 και παράλληλα να ζητήσω την κατανόησή σας για τις δικές μου φωτογραφίες που υστερούν αισθητά!


Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκες.

Αυτός είναι ένας τομέας που θα υπάρχει πλέον στα review των αεροψυκτρών.
Σκοπός του είναι να αποκαλύψει ενδεχόμενες ασυμβατότητες, σημεία που οι χρήστες πρέπει να δώσουν προσοχή πριν αγοράσουν την ψύκτρα, πληροφορίες και συμβουλές για την εγκατάσταση των ψυκτρών και γενικά πληροφορίες και συμπεράσματα που αφορούν από τις μητρικές, μέχρι και τα κουτιά που θα τις φιλοξενήσουν.

Η σελίδα αυτή, αποτελεί σημαντική συνεισφορά στα review των ψυκτρών, της καλής φίλης karmen1983, που είχε και την ιδέα αλλά και το κέφι -πέρα από την φωτογράφιση- να μας διαθέσει το χρόνο και τις γνώσεις της για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις!


Το CPU back plate είναι όπως συνηθίζεται σύνθετο και εξυπηρετεί και τις δύο οικογένειες socket.
Ανάλογα με την μητρική μας επιλέγουμε την αντίστοιχη οπή και περνάμε την κατάλληλου μήκους βίδα, της οποίας το "κεφάλι" είναι τετράγωνο και αποκλείει το ενδεχόμενο της εκνευριστικής ακούσιας περιστροφής του και μάλιστα εδώ η Cooler Master φρόντισε να υπάρχει και ένα ειδικό clip που συγκρατεί την βίδα στην θέση της ανεξάρτητα από την θέση του CPU back plate, πράγμα που αποδεικνύεται εξαιρετικά βολικό και αν μη τι άλλο μαρτυρά, σκέψη και σχεδιασμό μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες!
 

Η προετοιμασία και η εγκατάσταση σε οποιαδήποτε μητρική είναι με βάση όσα προαναφέραμε, πολύ εύκολη και για να γίνει ακόμα ευκολότερη στα παρελκόμενα συμπεριλαμβάνεται και ένα ειδικό adapter που επιτρέπει το σφίξιμο των παξιμαδιών με την χρήση ενός απλού σταυροκατσάβιδου (Philips No 2) .
Και έτσι η ψύκτρα πήρε τη θέση της πάνω στην μητρική.
 

Η απόσταση από τις μνήμες είναι αρκετή και δεν πρόκειται να συναντήσουμε κανένα πρόβλημα, όσο ψηλά heaT spreaders και αν έχουν αυτές και μάλιστα, αν είναι πράγματι ψηλά , θα ψύχονται καλύτερα επωφελούμενα του ρεύματος αέρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την ακρίβεια των ισχυρισμών της Cooler Master.

 

Αλλά, παρά την φανερή προσπάθεια προσαρμογής σε όσο το δυνατόν περισσότερους συνδυασμούς hardware, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί πλήρης συμβατότητα με όλους.
Στην φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε το πρόβλημα που θα έχει ο ιδιοκτήτης ενός κουτιού στο οποίο το cover plate των ΙΟ της μητρικής, δεν εγκαθίσταται μέσα σε εσοχή -όπως στα περισσότερα κουτιά, αλλά είναι στο ίδιο επίπεδο ("πρόσωπο") με την πλάτη του κουτιού.
 

http://188.141.47.58/OLDIPB3/IPS/+_s

Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να το σκεφτεί κάποιος πριν προβεί στην αγορά της παρουσιαζόμενης ψύκτρας, καθώς αυτή έρχεται οριακά στο ίδιο επίπεδο με την πλάτη του κουτιού και δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να εγκατασταθεί ακόμα και αν αφαιρεθεί ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού, πράγμα που φυσικά έχουμε πολλούς λόγους να το αποφύγουμε!

Ας αφήσουμε όμως την προαναφερθείσα εξαίρεση και ας δούμε πως έχουν τα πράγματα σε μια άλλη μητρική.
 

Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αποστάσεων και μάλιστα ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού λόγω της μικρής απόστασης από το πίσω μέρος της ψύκτρας, θα συνεργάζεται με τον ανεμιστήρα της, σε ένα άτυπο αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικό push / pull αυξάνοντας την απόδοσή της.

Στις επόμενες φωτογραφίες μπορούμε να δούμε την πίσω όψη της ψύκτρας και πως "κάθεται" σε σχέση με τα ΙΟ της μητρικής και το επάνω μέρος του κουτιού. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν προβλήματα αποστάσεων.
 

Και το ίδιο ισχύει και σε κοντινή εξέταση των αποστάσεων από το "γειτονικό" hardware.
Ας δούμε όμως και μια πιο "τρισδιάστατη" εικόνα η οποία δείχνει ότι παρά τον όγκο της η Hyper 612 Ver.2 τελικά δεν επισκιάζει "συντριπτικά" την όψη του hardware μας.
 

Στην συνέχεια σας παραθέτουμε τις σχετικές αποστάσεις που έχουν τα σημεία στήριξης και γενικά η βάση του socket της μητρικής που χρησιμοποιήσαμε, σαν μια βοήθεια για να μπορείτε και εσείς να βγάλετε τα κατ' αναλογίαν δικά σας συμπεράσματα για την εγκατάσταση της ψύκτρας στην δική σας μητρική.
 

Στην αριστερή επάνω φωτογραφία φαίνεται και ένα μικρό ατύχημα που είχαμε στην προσπάθεια να αφαιρέσουμε ένα από τα πλαστικά clip ασφάλισης των βιδών του CPU back plate.
Το άγκιστρο ασφάλισης του clip, παρά την προσεκτική μεταχείριση, μας "έμεινε στο χέρι", έσπασε χωρίς ουσιαστικά κανένα εξωγενή λόγο!
Βεβαίως δεν είναι κάτι σημαντικό και προφανώς αποτελεί αστοχία υλικού στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Πριν κλείσουμε αυτήν την σελίδα, να πούμε ότι η Cooler Mαster HYPER 612 Ver.2 , είναι συμβατή με μητρικές AMD και σε πλευρική (Lateral) τοποθέτηση (Ανεμιστήρας>>>5,25 , Έξοδος >>>>> Back case fan)
Είναι όμως πλέον ώρα να δούμε το πιο επίμαχο των ζητημάτων, την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας μας πάνω στον Ήφαιστο.


ΜετρήσειςΤα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου.


Τα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου.

Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί και στην πράξη, μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο καλά σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της Cooler Mαster HYPER 612 Ver.2, στους βασικούς προσανατολισμούς που μπορεί να έχει μια ψύκτρα στα κουτιά μας και φαίνονται στην φωτογραφία που ακολουθεί και που ας σημειωθεί είναι ενδεικτική μόνο των προσανατολισμών, καθώς δεν απεικονίζεται η ψύκτρα που εξετάζεται σήμερα!.
 

Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά:
Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας.
Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα.

Στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών των πινάκων, που πρακτικά έχουν την ίδια δομή με αυτά που έχουμε συνηθίσει από τα μέχρι τώρα review, θα πρέπει να πάρετε υπόψη ότι ο Ήφαιστος, παρά το ότι αποδίδει ονομαστικά τις ίδιες περίπου τιμές θερμικής επιφόρτισης με το Jalapeno, στην πράξη είναι πολύ πιο κοντά στις ονομαστικές αυτές τιμές, καθώς έχει πολύ μικρότερες άδηλες θερμικές απώλειες σε σχέση με τον "πρόγονό" του.
Έτσι στην πράξη, η πέμπτη κλίμακα του Ήφαιστου αποδίδει τα Watt που έβγαζε η τερματική κλίμακα του Jalapeno (5η) και η τερματική κλίμακα του Ηφαίστου (6η), επιφορτίζει την ψύκτρα, με περίπου 60 Watt παραπάνω από ότι το Jalapeno, αυτός είναι ο λόγος που τα 350 Watt του Ηφαίστου, προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στην ψύκτρα από ότι τα "350" Watt του "προγόνου" του!


Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις.
(Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού)
 

Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας είναι η αναμενόμενη μιας ψύκτρας χαμηλού Air Flow


Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις.
(Πλάγια : Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού)
 

Και η εικόνα εδώ μας δείχνει μια πολύ ομοιόμορφη θερμική συμπεριφορά.

Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow
(Κάθετα : Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού)
 

Το τρίτο διάγραμμα της κατακόρυφης τοποθέτησης , επιβεβαίωσε τα περί ομοιομορφίας της θερμικής συμπεριφοράς "πανηγυρικά" !
Η HYPER 612 Ver. 2 απλά "αδιαφορεί" για την τοποθέτησή της.

Αλλά ας πάμε στην επόμενη σελίδα όπου θα μπορέσουμε να δούμε πιο αναλυτικά το τι συμβαίνει .




Μετρήσεις "εις βάθος".Στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά της, αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα.

Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της.
Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (R_thermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της ζητάμε να αποβάλει σε αυτό!
Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία.

Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις.
(Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού)
 

Αυτό που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον στον πίνακα αυτό, πέρα βέβαια από τις τιμές του D1_eq, είναι ότι η τιμή της R_thermal, μειώνεται καθώς η ισχύς αυξάνει και η θερμοκρασία της ψύκτρας ανεβαίνει.
Με άλλα λόγια βλέπουμε -με νούμερα πια- αυτό που ισχύει για όλες τις αερόψυκτρες, ότι όσο πιο ζεστή είναι μια ψύκτρα (σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα) τόσο πιο αποδοτικά αποβάλει την θερμότητά της σε αυτόν και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της ψύκτρας και επίσης μπορούμε να δούμε και το σημείο που η ψύκτρα αρχίζει να αλλάζει συμπεριφορά, αλλά γι' αυτό λίγη υπομονή μέχρι το τέλος της σελίδας.

Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις.
(Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού)
 

Τα αποτελέσματα του πίνακα αυτού δικαιώνουν την απόφασή μας να μετρήσουμε τις ψύκτρες σε διάφορους προσανατολισμούς.
Παρατηρώντας τις τιμές αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, διαπιστώνουμε ότι στον πλάγιο προσανατολισμό η Hyper 612 Ver.2, παρουσιάζει μια συμπεριφορά που σχετίζεται άμεσα με την αραιόφυλη δομή της.
Η αιτία γι' αυτό είναι το ότι, σε αυτήν την θέση η ψύκτρα πέρα από τον αέρα που την τροφοδοτεί ο ανεμιστήρας της παίρνει και δροσερό αέρα από την κάτω πλευρά των πτερυγίων.
Αυτό συμβαίνει λόγω της φυσικής ανοδικής ροής του ζεστού αέρα, που σε αυτόν τον προσανατολισμό -σε αντίθεση με τον οριζόντιο- βρίσκει ελεύθερη διέξοδο προς τα πάνω, δημιουργώντας έτσι μια ροή δροσερού αέρα που τον αντικαθιστά συμπληρώνοντας το "κενό" και ελαττώνοντας έτσι , την θερμοκρασία ιδιαίτερα της πίσω πλευράς των πτερυγίων.
Η διαφορά αυτή όμως δεν είναι αρκετή για να υπερκαλύψει το γεγονός ότι πλέον τα heat pipes ευρίσκονται στον δυσμενέστερο προσανατολισμό τους σε σχέση με αυτόν που έχουν όταν η ψύκτρα είναι οριζόντια.

Έτσι παρατηρούμε ότι στο χαμηλό air flow η πλάγια τοποθέτηση υπερτερεί της οριζόντιας, στο μέσο air flow, η διαφορά ελαττώνεται και τελικά στο μέγιστο air flow αντιστρέφεται.
Η ψύκτρα εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη θερμοκρασία.

Ο λόγος γι' αυτό είναι ότι όσο η ροή του αέρα που προωθεί ο ανεμιστήρας στην ψύκτρα αυξάνει, επειδή ακριβώς η ψύκτρα είναι αραιόφυλη, παρεμποδίζεται προοδευτικά η είσοδος του "φρέσκου" αέρα από την κάτω πλευρά.

Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow
(Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού)
 

Σε αυτόν το προσανατολισμό μετρήσαμε μόνο στο μέγιστο air flow αφενός γιατί τα αποτελέσματά του είναι παραπλήσια με τα του πλάγιου προσανατολισμού, αλλά και γιατί πρακτικά η ψύκτρα δεν πρόκειται να τοποθετηθεί έτσι σε κάποιο κουτί, προς χάριν λοιπόν κυρίως των κατόχων κουτιών όπως το Raven όπου το IO της μητρικής είναι στην επάνω πλευρά του κουτιού, αλλά και της δικής μας περιέργειας, ας δούμε τα αποτελέσματα.

Παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία της ψύκτρας είναι πολύ κοντά σε αυτές που σημείωσε στην πλάγια δοκιμή, αλλά λίγο πιο αυξημένη.
Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι σε αυτόν τον προσανατολισμό τα heat pipes της ψύκτρας βρίσκονται σε σχετικά δυσμενή θέση πράγμα όμως που αντισταθμίζεται μερικά από το φυσικό ανοδικό ρεύμα του ζεστού αέρα, το οποίο σε αυτόν τον προσανατολισμό "συνεργάζεται" με τον ανεμιστήρα αυξάνοντας την απόδοσή του!
Θα πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι η σχέση των ανταγωνιζομένων παραγόντων που καθορίζουν την συμπεριφορά μιας ψύκτρας αλλάζει τόσο από τη μια κατασκευή στην άλλη, όσο και δυναμικά στην ίδια κατασκευή

Στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι γενικώς, αυτός ο κάθετος προσανατολισμός σε περίπτωση όπου η μητρική έχει την συνήθη τοποθέτηση, μπορεί να έχει "θέμα" γιατί οι θερμοσωλήνες ανάλογα με την διάταξή τους ενδέχεται να μην περνάνε όλες πάνω από το chip της CPU (ανάλογα και με το chip βέβαια), (επειδή οι θερμοσωλήνες δεν είναι πλεον καθετες προς τον μεγάλο άξονα του chip , αλλά παράλληλες με αυτό , οπότε οι ακραίες θερμοσωλήνες θα παίρνουν μόνο όση θερμότητα μπορεί να μεταφέρει πλαγίως το heat spreader της CPU, και η διατομή του είναι εξαιρετικά ανεπαρκής γι' αυτό!

Στην περίπτωση όμως της HYPER 612 Ver.2 αυτό δεν ισχύει γιατί στην κατακόρυφη τοποθέτηση οι θερμοσωλήνες θα έχουν τη βέλτιστη σύζευξη με το chip της CPU.

Αντίθετα σε πλάγια θέση οι θερμοσωλήνες θα περνούν παράλληλα σε ένα "μακρόστενο" chip, οπότε οι ακραίες από αυτές δεν θα έχουν καλή θερμική σύζευξη, σε αυτό το πρόβλημα δίνει λύση η τεχνική του CDC που εφαρμόζει σε αυτήν την ψύκτρα η Cooler Master.


Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης.

Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η R_thermal.
Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη!
Αυτός είναι και ο λόγος που στο εμπόριο των επαγγελματικών και βιομηχανικών ψυκτρών, δεν νοείται ψύκτρα που δεν συνοδεύεται από αυτή την πληροφορία!

Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, η συγκεκριμένη ψύκτρα, τι περιθώρια έχει για να βελτιώσει την απόδοσή της αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα.
Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό!
 

Τα παραπάνω αποτελέσματα λήφθηκαν με την χρήση ενός ανεμιστήρα (Scythe Slipstream SY1225SL12SH), με μεγάλο air flow (~120CFM) ο οποίος μπορούν να μεταβάλει τις στροφές του σε αρκετά μεγάλη κλίμακα.

Το ερώτημα που θέσαμε πριν , τώρα μπορεί να πάρει την απάντησή του εμπεριστατωμένα , με λογαριασμούς και όχι με υποθέσεις !
Αν υποθέσουμε ότι η θερμική ισχύς που θέλουμε να διοχετεύσουμε στο περιβάλλον είναι 240Watt, με μερικούς πρόχειρους λογαριασμούς έχουμε ότι το θερμοκρασιακό όφελος μειώνεται όσο αυξάνουμε τις στροφές, αλλά στην συγκεκριμένη ψύκτρα παραμένει αισθητά καλύτερο από την ψύκτρα του προηγούμενου review μας, δείχνοντας ότι η HYPER έχει περιθώρια, αρκεί να δεχτούμε ότι η ψύκτρα θα πάψει να "ψιθυρίζει".

Με άλλα λόγια, η αύξηση του air flow θα έχει αποτέλεσμα παραπέρα βελτίωσης των θερμοκρασιών, αλλάζοντας όμως τον κεντρικό χαρακτήρα της ψύκτρας που είναι η ελαχιστοποίηση του θορύβου χωρίς θερμικές παραχωρήσεις!

Ας δούμε όμως και το σχετικό γράφημα που θα μας δώσει μια πιο ζωντανή εικόνα όσων είπαμε μέχρι τώρα.
 

Τώρα πλέον είναι φανερό ότι η καμπύλη της R_thermal, δεν έχει φθάσει σε σημείο να τείνει να οριζοντιωθεί υπάρχουν ακόμα περιθώρια για βελτίωση, τα οποία φυσικά βαίνουν μειούμενα.


E. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας.

Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή μια ψύκτρα και κάτω από ποιες συνθήκες αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της.

Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την R_thermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες.

Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της R_thermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στου προηγούμενους πίνακες.
 

Παρατηρούμε ότι σχεδόν όλες οι καμπύλες μολονότι τείνουν να οριζοντιωθούν μεταξύ του 5ου και 6ου βήματος, δεν έχουν φτάσε ακόμα στο σημείο αυτό.
Εξαίρεση αποτελούν δύο καμπύλες, η μια τελείως φυσιολογικά αφού αντιστοιχεί σε ελάχιστο air flow και οριζόντια τοποθέτηση (γαλάζια) και η άλλη είναι αυτή για την οποία έγινε λόγος προηγουμένως (πράσινη) που αντιστοιχεί στην πλευρική θέση και σε μέγιστο air flow.


ΣΤ. Συνοπτικά η συμπεριφορά της ψύκτρας.

Βασικό στοιχείο σε όλη την ανάλυση που έχει γίνει μέχρι τώρα, είναι να διαπιστωθεί και αν είναι δυνατόν να προβλεφθεί, η συμπεριφορά μιας ψύκτρας κάτω από διαφορετικές συνθήκες και πάντα με τελικό ζητούμενο, το πόσο υψηλότερα από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, φτάνει η θερμοκρασία του ψυχόμενου εξαρτήματος κάτω από αυτές.
Το επόμενο γράφημα, αποδίδει με σαφήνεια αυτό που κρύβεται "πίσω" από τους αριθμούς.

A. Οριζόντια τοποθέτηση.
 

Β. Πλάγια τοποθέτηση.

 

Γ.Κατακόρυφη τοποθέτηση.

 

Τα τρία αυτά διαγράμματα δείχνουν πόσο γραμμική είναι η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας.
Αλλά το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται στο επόμενο διάγραμμα.


Δ. Συνοπτικό διάγραμμα όλων των τοποθετήσεων.
 

Εδώ είναι φανερό ότι η HYPER 612 Ver.2 παρουσιάζει μια εξαιρετικά σταθερή και "συνεκτική" θερμική συμπεριφορά, ανεξαρτήτως τοποθέτησης, σε τέτοιο βαθμό που οι καμπύλες πλησιάζουν την συνολική ταύτιση!
Αυτό αποτελεί ουσιαστικό πλεονέκτημα και κατασκευαστική επιτυχία!

Z. Extra μετρήσεις

Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην ικανοποιήσουμε την δική μας αλλά και την δική σας περιέργεια, έτσι παρά την στενότητα του χρόνου, κάναμε και κάποιες extra δοκιμές που αν και δεν είναι τυπικές, μπορούν να δώσουν πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ψύκτρας που εξετάζουμε σήμερα.

A. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα σε θέση pull (Noctua NF-F12) Max air flow, Οριζόντια >>> Δθ = 37,3 C

B. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα σε θέση pull (Noctua NF-F12) Max air flow, Πλάγια >>> Δθ = 36,8 C

Και φυσικά , μιας και η Cooler Mάστερ το αναφέρει, δοκιμάσαμε την ψύκτρα και σε Fanless Mode.

Γ. Δοκιμή σε πλάγια θέση χωρίς ανεμιστήρα επάνω στην ψύκτρα.

Εδώ στο πρώτο βήμα θερμικής επιφόρτισης (~ 60 Watt) η ψύκτρα έφτασε σε ΔΘ= 46,3 C
Και πλησίασε να φθάσει σε θερμική ισορροπία και στα 120Watt αλλά σε θερμοκρασία πλέον 100,5 βαθμών (Δθ-73,8 C )

Συνεπώς η ψύκτρα μπορεί και να συνεργαστεί ακόμα και χωρίς ανεμιστήρα με ένα σύστημα με χαμηλό TDP.


Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα

Στην σελίδα αυτή θα μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα.
Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε ζητάμε την κατανόησή σας.

Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ.
(Pthermal = Max, Air flow = Max) 
 

Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση τον θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο τον θόρυβο.
(Pthermal = Max, Air flow = Max)

 

Από αυτούς τους δύο πίνακες επιβεβαιώνεται η πρόθεση της Cooler Master να φτιάξει μαι ψύκτρα που "δείχνει" το δρόμο σε ψύκτρες καθιερωμένες για την ήσυχη λειτουργίας τους και παράλληλα να παρουσιάσει μια αξιοπρεπή θερμικά συμπεριφορά, ανάμεσα σε ψύκτρες με πολύ μεγαλύτερη ψυκτική επιφάνεια, ξεπερνώντας ψύκτρες ανάλογης κατασκευής επιτυγχάνοντας αισθητά χαμηλότερη θερμοκρασία.


Συμπεράσματα και βαθμολογία
 

Κλείνοντας αυτή την μακροσκελή και ελπίζω διαφωτιστική παρουσίαση, ας ανακεφαλαιώσουμε τα βασικά της στοιχεία.
H Cooler Master με την Hyper 612 Ver.2, έρχεται να ταράξει τα νερά, αλλά όχι με εντυπωσιακές θερμοκρασίες σε συστήματα με υψηλό OC, αλλά πάνω στο ζήτημα ουσίας που απασχολεί πάρα πολλούς από εμάς.
Τον Θόρυβο και τις επιδόσεις, επιτυγχάνοντας μια θα λέγαμε σημαντική ισορροπία μεταξύ τους.
Παρά το μέγεθός της, τελικά δεν δημιουργεί εντύπωση εισβολέα στην μητρική μας.
Προβλήματα συμβατότητας ουσιαστικά -αν δεν έχετε κουτί με το ΙΟ της μητρικής ομοεπίπεδο με την πλάτη του κουτιού- δεν διαπιστώσαμε να έχει ακόμα και με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders, αντιθέτως αυτά θα ωφεληθούν από τη ροή αέρα της ψύκτρας.
Η τιμή της (41,90 E), είναι πράγματι δύσκολο να μην την χαρακτηρίσεις προκλητική με βάση αυτά που προσφέρει.
Ο Θόρυβος που παράγει είναι ουσιαστικά στα όρια της ακοής και αυτό μέσα σε ένα πολύ ήσυχο δωμάτιο.
Στην διάρκεια των δοκιμών που υποβλήθηκε παρουσίασε μια σχεδόν τελείως γραμμική και προβλέψιμη θερμική συμπεριφορά, διατηρώντας την θερμοκρασία του τεχνητού φορτίου σε επίπεδα που μπορούν να συναγωνιστούν με "βραχεία κεφαλή", ψύκτρες κατά πολύ ακριβότερες από αυτήν και υπερβαίνοντας αισθητά την απόδοση άλλων ψυκτρών με ελαφρά μικρότερη τιμή.

Η μηχανουργική κατασκευή της, κινείται σε επίπεδα αρκετά πάνω από το αποδεκτό με ιδιαίτερη προσοχή στην επεξεργασία των heat pipes που δεν παρουσιάζουν ρικνώσεις.
Η εφαρμογή της τεχνικής CDC Heat Pipe, στην HYPER 612 Ver.2 έχει εφαρμοστεί σχεδόν υποδειγματικά, το μόνο που θα θέλαμε να δούμε είναι μια χάλκινη βάση συγκράτησης των heat pipes που θα ανέβαζε και άλλο τις επιδόσεις της.
Επιδόσεις που κινήθηκαν σε πολύ καλά όρια έχοντα πάντα σαν στόχο τα 180 Watt, αλλά μη διστάζοντας να αντιμετωπίσει μέχρι και τα διπλάσια, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις στις θερμοκρασίες, ακόμα και στην famless δοκιμή , τα πήγε πολύ καλά.

Η Cooler Master HYPER 612 Ver.2, κοστίζει σήμερα 41,90€ συνοδεύεται από διετή εγγύηση και επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της είναι:


Πλεονεκτήματα:
 

• Παραγόμενος θόρυβος σε πολύ χαμηλό επίπεδο.
• Τιμή που κρίνεται εξαιρετικά χαμηλή γι' αυτά που προσφέρει.
• Επιδόσεις που είναι σαφώς εντός του μέσου όρου του ανταγωνισμού.
• Μεγάλη ψυκτική επιφάνεια σε συγκριτικά πολύ μικρό όγκο.
• Εξαιρετικά εύκολη και ακίνδυνη εγκατάσταση.
• Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά Heat spreaders
• Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσότερες από μια χρήσεις.
• Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρα με καλής ποιότητας sleeve.
• Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets.
• Σε AMD πλατφόρμα μπορεί να τοποθετηθεί με κατεύθυνση από 5,25" προς πίσω ανεμιστήρα.
• Πολύ καλό σύστημα στήριξης ανεμιστήρα που επιτρέπει ελεύθερα την ρύθμιση καθ' ύψος.

Μειονεκτήματα:

 

• Υπό συνθήκες ασυμβατότητα με κουτιά που δεν έχουν τα ΙΟ της μητρικής σε εσοχή
• Έλλειψη περιμετρικών συνδέσμων στα πτερύγια.
• Θέλει κάποια προσοχή κατά την εγκατάσταση της γιατί δεν ισορροπεί.

Η συνολική εικόνα που τελικά μας άφησε η Cooler Master HYPER 612 Ver.2, ανακαθορίζει το τι σημαίνει ήσυχη λειτουργία χωρίς αισθητές παραχωρήσεις σε βάρος των θερμοκρασιών και με μια τιμή ... πρόκληση.
Αν προσπαθήσουμε να εκφράσουμε όλα όσα αποτέλεσαν αντικείμενο αυτής μας της παρουσίασης με "στεγνά" νούμερα, η Cooler Master Hyper 612 Ver.2, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί χαμηλότερα από :

 

Ευχαριστούμε την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής!