Fractal Design Define XL R2 Review - "Ο Σουηδικός γίγαντας"

Δε πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο πάγκος μας "σήκωσε" το βάρος ενός προϊόντος από την εταιρία Fractal Design. Αυτή τη φορά όμως ο πάγκος προετοιμάστηκε για ένα κουτί μεγάλων διαστάσεων και αυξημένου βάρους. Και το όνομα αυτού Define XL R2, το οποίο πέρα από τις ανέσεις που προσφέρει ένα full tower, υπόσχεται και ένα ήσυχο σπιτικό για το σύστημά μας. Το σημερινό κουτί είναι ουσιαστικά το δεύτερο revision του Define XL και φέρει κάποιες βελτιώσεις -σύμφωνα με την εταιρία- αλλά και κάποιες αλλαγές στον σχεδιασμό του. Δε θα μας λείψει σίγουρα ο πάνω και λοξός ανεμιστήρας που είχε ο προκάτοχός του, ίσως όμως μας λείψει το διαχωριστικό πάτωμα, το οποίο έκρυβε το τροφοδοτικό. Το αν ο νέος είναι ωραίος, θα φανεί στη συνέχεια του σημερινού review.

 

 

Χαρακτηριστικά

 

Αρχικά ας ρίξουμε μία ματιά στα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία.

 

 

To Define XL R2, διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές, την Black Pearl και την Titanium Grey. Η προτεινόμενη τιμή από την εταιρία είναι τα $129 και η τιμή του στην Ελλάδα, τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, είναι 137.60 ευρώ με ΦΠΑ και συνοδεύεται από διετή εγγύηση.

 

 

Συσκευασία και παρελκόμεναΗ συσκευασία που κρύβει αλλά και προστατεύει ταυτόχρονα το Define XL R2, είναι από χοντρό χαρτόνι χωρίς κάποια χρώματα ή κάποια εφέ. Απλή και λιτή η Fractal Design σε αυτό τον τομέα. Στις διάφορες πλευρές της, μπορούμε να διακρίνουμε αρκετές φωτογραφίες από το εσωτερικό, αλλά και το εξωτερικό μέρος του κουτιού, με τα επιμέρους χαρακτηριστικά του. Ένα θετικό στοιχείο που εντοπίσαμε στη συσκευασία, ήταν ότι έχει δύο χειρολαβές στις πλευρές του, οι οποίες θα μας βοηθήσουν κατά τη μεταφορά.

Στο πάνω μέρος της συσκευασίας διακρίναμε ένα νάιλον φακελάκι, το οποίο περιείχε κάποιους αποστάτες. Πρωτότυπη η θέση για την φύλαξή τους και μας κίνησε την περιέργεια. Ανοίγοντας τη συσκευασία, αντικρίσαμε και δεύτερη σακούλα με αποστάτες και αυτή τη φορά μαζί με ένα μήνυμα από την εταιρεία και ευθύς αμέσως διαβάζοντάς το, η απορία μας λύθηκε. Στην πρώτη παρτίδα του κουτιού, προφανώς είχε γίνει κάποιο λάθος στην επιλογή των σωστών αποστατών. Κάποιος από εσάς θα αναρωτηθεί και γιατί να υπάρχουν οι αποστάτες επί δύο; Ίσως επειδή το σημερινό κουτί είναι review sample και η Fractal Design να ήθελε να σιγουρευτεί εις διπλούν, ότι θα φτάσει στα χέρια μας με τα σωστά εξαρτήματα.

Αφού βγάλαμε το κουτί από τη συσκευασία αντικρίσαμε το ουσιαστικό στρώμα προστασίας του. Αυτό δεν ήταν άλλο από δύο κομμάτια φελιζόλ και μία νάιλον σακούλα, που το περιέβαλαν.

 

 

Στο εσωτερικό αντικρίσαμε και τα παρελκόμενα του κουτιού. Αρκετές βίδες και κάποια δεματικά καλωδίων έκαναν την εμφάνισή τους. Ευτύχημα ήταν το γεγονός, ότι όλες οι βίδες είναι χρώματος μαύρου και θα "δέσουν" με το χρωματισμό του κουτιού.

 

 

Κλείνοντας αυτή τη σελίδα της σημερινής παρουσίασης μένει να ρίξουμε μία ματιά στο manual του κουτιού, αλλά και στο κόκκινο χαρτί το οποίο το συνοδεύει. Το manual είναι ένα βιβλιαράκι που αποτελείται από σαράντα τέσσερις σελίδες και είναι μεταφρασμένο σε δέκα γλώσσες. Μέσα σε αυτές δεν περιλαμβάνεται η Ελληνική. Το κόκκινο χαρτί που συνοδεύει το κουτί, ουσιαστικά προειδοποιεί το χρήστη, ότι στην περίπτωση ελαττωματικού προϊόντος, να επικοινωνήσει με την εταιρία για να λυθεί το πρόβλημα του.

 

 

 

Βιντεοπαρουσίαση προϊόντος

 

 

Εγκατάσταση συστήματος

 

Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω Επεξεργαστής: Intel i7 920 Μητρική: Foxconn X58 Flaming Blade Mνήμες: Mushkin Redline 3x2GB Ψύκτρα: Xigmatek Gaia hdd: Samsung f3 spinpoint 1TB Κάρτα γραφικών: Asus 6850 Direct CU Τροφοδοτικό: Seasonic Platinum Series Fanless 460 W Πριν προχωρήσουμε στην εγκατάσταση του hardware στο εσωτερικό του Define XL R2, βιδώσαμε τους σωστούς αποστάτες λαμβάνοντας υπόψιν τις οδηγίες της κατασκευάστριας εταιρίας. Κάτι το οποίο θα θέλαμε να δούμε σε αυτό το βήμα, θα ήταν να υπάρχει κάποιο σχεδιάγραμμα, είτε πάνω στο κουτί, είτε στο manual του κουτιού, με το που πρέπει να βιδωθούν οι αποστάτες ανάλογα τον τύπο της μητρικής. Αυτό καθώς δεν είναι όλοι οι χρήστες έμπειροι. Αμέσως μετά προχωρήσαμε στην εγκατάσταση της μητρικής και σειρά πήρε η ψύκτρα. Η ψύκτρα που χρησιμοποιούμε στις παρουσιάσεις έχει ύψος 159mm και φαίνεται ότι υπάρχει αρκετός χώρος ακόμα. Η εταιρεία δίνει ως όριο ασφαλείας τα 170mm, αλλά το μέτρο μας έδειξε περίπου 184mm.

 

 

Το CPU cut out του κουτιού λειτούργησε με υποδειγματικό τρόπο και δε μας έβαλε σε μπελάδες.

 

 

Σειρά πήρε το τροφοδοτικό, όπου εκεί συναντήσαμε ένα πρόβλημα το οποίο και περιμέναμε. Με την απουσία Pads στο πίσω μέρος, η εγκατάσταση μας δυσκόλεψε λίγο, αλλά εντέλει τα καταφέραμε. Εδώ κάναμε και μία μέτρηση για να δούμε πόσο είναι το μέγιστο μήκος τροφοδοτικού που μπορούμε να εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό του κουτιού, διατηρώντας τον ανεμιστήρα 140mm του πατώματος. Το μέτρο μας έδειξε 20εκατοστά και για του λόγου το αληθές και για να διαπιστώσουμε αν θα αντιμετωπίσουμε κάποιο άλλο πρόβλημα, εγκαταστήσαμε προσωρινά ένα Corsair AX1200. Αυτό που έγινε ήταν τα pads του τροφοδοτικού να μπουν μέσα στη γρίλια του ανεμιστήρα. Οπότε εκεί καταλάβαμε για ποιο λόγο τα pads του πατώματος δεν ήταν καλά κολλημένα. Τα μετακινήσαμε λίγο προς τον 140mm ανεμιστήρα και η εγκατάσταση του τροφοδοτικού έγινε με επιτυχία.

 

 

Η κάρτα γραφικών πήρε τη θέση της στο εσωτερικό του κουτιού με τον κλασικό τρόπο. Ξεβιδώσαμε τις απαραίτητες χειρόβιδες, βγάλαμε τα PCI brackets και βιδώσαμε την κάρτα στη θέση της. Κλασικός μεν, άλλα σίγουρος τρόπος εγκατάστασης δε. Το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να δεχτεί το κουτί με το cage δίσκων στη θέση του είναι περίπου 330mm, ενώ αν το αφαιρέσουμε είναι 465mm. Ο δίσκος μας εγκαταστάθηκε με σχετική άνεση σε ένα από τα συρτάρια του κουτιού με τη χρήση τεσσάρων βιδών, οι οποίες βρέθηκαν στα παρελκόμενα του κουτιού. Στο ίδιο μοτίβο και το DVD εγκαταστάθηκε στη θέση του, με τη χρήση των αντίστοιχων βιδών. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε πραγματικά να δούμε κάποιον tool free μηχανισμό από τη Fractal. Βέβαια ο παλιός τρόπος εγκατάστασης με βίδες, δεν παύει να είναι πιο σίγουρος και πιο στιβαρός. Τέλος, έγινε ένα γρήγορο μάζεμα των καλωδίων στο πίσω μέρος και πραγματικά τα δεματικά που χρησιμοποιήσαμε ήτανε λιγοστά. Το πίσω πλαϊνό έκλεισε με περίσσια άνεση και το κουτί είχε ένα μαζεμένο εσωτερικό στο θέμα καλωδίων. Κάτι που θα θέλαμε βέβαια να δούμε στο κουτί, είναι μία μικρή οπή -με ένα grommet- για το πέρασμα των καλωδίων του front panel. Και αυτό καθώς αναγκαστήκαμε να τα περάσουμε από τη μεγάλη οπή που βρίσκεται στο κάτω μέρος, δίπλα στο τροφοδοτικό.

Μέτρηση θερμοκρασιών θορύβου και "στατικής" πίεσηςΑρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του υλικού που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Define XL R2. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.10.6 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x760 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C

 

 

 

Στο τομέα των θερμοκρασιών το Define XL R2, θα συγκριθεί με πέντε κουτιά. Το Antec P280, το NZXT Phantom 820, το Nox Xtreme Hummer, το Corsair Obsidian 650D και το Corsair Graphite 600T τα οποίο είχαμε δει αναλυτικά σε προηγούμενα review. Και τα έξι κουτιά, μετρήθηκαν στην ίδια θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το Define XL R2 σε idle κατάσταση δείχνει να ακολουθεί τα άλλα κουτιά με παραφωνία την θερμοκρασία στο δίσκο.

 

 

Τι γίνεται όμως στο πραγματικό τεστ; Σε Load κατάσταση η αδυναμία του κουτιού έκανε την εμφάνισή της. Το κουτί όντας μονωμένο με τα ηχομονωτικά υλικά στο εσωτερικό του δείχνει να "υποφέρει" στο θέμα θερμοκρασιών. 

 

 

Το πήγαμε λίγο παραπάνω όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το Vcore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Το Define XL R2 παρόλο που έχει απέναντί του ένα mid tower και μάλιστα της ίδιας φιλοσοφίας -καθότι είναι και αυτό επενδεδυμένο με ηχομονωτικά υλικά- δείχνει να έχει χάσει έδαφος από την αρχή.

 

 

Και όταν πλέον ζορίσαμε και άλλο το σύστημα έδειξε να χάνει και άλλο έδαφος με τη Core temp να αγγίζει τους 88 βαθμούς. Η θερμοκρασία του δίσκου για να μη νιώθει μόνη, πήρε και αυτή την ανηφόρα.

 

 

Σε αυτό το σημείο όμως η περιέργειά μας χτύπησε κόκκινο. Το κουτί δείχνει ευάερο, παρόλο το ηχομονωτικό υλικό στο εσωτερικό του. Το Antec P280 και πιο μικρό είναι, αλλά και ηχομονωτικά έχει. Η εμπειρία που έχει αποκομίσει η γράφουσα, την έβαλε σε διαδικασία μίας ακόμα μέτρησης. Το ίδιο είχε γίνει και στο Corsair C70 για όσους θυμούνται. Στο κουτί δεν έγινε κανένα απολύτως μοντάρισμα και δεν χρησιμοποιήθηκε τίποτα άλλο πέρα από τα εξαρτήματα που το συνοδεύουν. Η αλλαγή η οποία έγινε, ήταν ο ανεμιστήρας του πατώματος να πάει στην οροφή του κουτιού και στη θέση που είναι κοντά στον πίσω ανεμιστήρα, διώχνοντας αέρα από το εσωτερικό του. Το κουτί με αυτή τη διάταξη απέκτησε αρνητική πίεση, η οποία ευνοεί κουτιά με ηχομονωτικά υλικά, όπως μας έχουν δείξει οι μέχρι στιγμής μετρήσεις. Τα αποτελέσματα δικαίωσαν την προσπάθεια, αλλά και τον κόπο, όπως επίσης και επιβεβαίωσαν την υποψία!! Το κουτί άλλαξε εντελώς θερμική συμπεριφορά. Και εκεί που κυνηγούσε με τα βίας το Antec P280, με αυτή τη μικρή αλλαγή, του έδειξε έστω και οριακά τη πλάτη. Τα αποτελέσματα έδειξαν: CPU 77°C έναντι 80°C της εργοστασιακής τοποθέτησης των ανεμιστήρων. Core 84°C έναντι 88°C GPU 71°C έναντι 73°C. HDD 30°C έναντι 34°C. Τα παραπάνω φυσικά σε υπερχρονισμένη κατάσταση. Αυτό ήταν μια "παράτυπη" δοκιμή για τα δεδομένα ενός review, αλλά ευχόμαστε να είναι ένα χρήσιμο και ανέξοδο tip. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον.

 

 

Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί είτε με τον fan controller στο Low, είτε στο Μid, είτε στο High, ήταν αρκετά ήσυχο και μόνο με όλους τους ανεμιστήρες στο high έγινε αισθητό. Αξίζει να αναφέρουμε ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,8db. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης.

 

 

Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Πράγμα που είναι απολύτως φυσιολογικό, με δύο ανεμιστήρες να βάζουν αέρα και έναν να βγάζει! Στήσιμο υδρόψυξης και μικρές παρεμβάσειςΚατά το στήσιμο της υδρόψυξης επικεντρωθήκαμε στην οροφή του κουτιού, η οποία όπως σας δείξαμε και στο βίντεο, μας δίνει μια ευελιξία. Οποιοδήποτε έτοιμο σύστημα υδρόψυξης θα μπορέσει να εγκατασταθεί στην οροφή του συγκεκριμένου κουτιού, αρκεί η απόσταση των ενδιάμεσων οπών του ψυγείου, να είναι 15mm. Όπως σας αναφέραμε και στο βίντεο, αυτός είναι και ο λόγος που η Η110 δεν μπορεί να εγκατασταθεί στο Define XL R2 (η συγκεκριμένη έτοιμη λύση υδρόψυξης, έχει απόσταση στις ενδιάμεσες οπές 20mm.)

 

 

Στο μπροστινό μέρος του κουτιού και με το cage δίσκων ελαφρά μετατοπισμένο προς τη μεριά του κάτω ανεμιστήρα, παρατηρούμε ότι μπορεί να φιλοξενήσει ένα ψυγείο 2x120mm πάχους 45mm max.

 

 

Αφήσαμε το μέτρο σε μία γωνία και αρχίσαμε να φορτώνουμε το κουτί με ψυγεία και να προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε όσο πιο σύντομα γίνεται, τις διάφορες επιλογές. Αρχικά στην οροφή χρησιμοποιήσαμε τις πράσινες οπές, που φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία αυτής της σελίδας. Το κουτί με αυτή τη μετατόπιση, κατάφερε να πάρει ένα ψυγείο 30mm πάχους στην οροφή, σε διάταξη push-pull. Αυτή η μικρή μετατόπιση προς τα έξω έκανε το θαύμα της, όπως μπορείτε να δείτε και απο τις φωτογραφίες που ακολουθούν.

 

Στο πίσω μέρος, αν επιλέξετε τη διάταξη push pull στην οροφή, δεν μπορείτε να εγκαταστήσετε ψυγείο ακόμα και αν το πάχος του δεν ξεπερνάει τα 30mm. Για να το καταφέρεται αυτό θα πρέπει να το εγκαταστήσετε με ανεμιστήρα 20mm, όπως κάναμε και εμείς στη σημερινή παρουσίαση.

 

 

Παρακάτω το τελικό αποτέλεσμα με την πρώτη προσπάθειά μας, να ακούει στο "φούλαρε το με ψυγεία". Παραγκωνίζοντας το θέμα δίσκων, το κουτί κατάφερε να φιλοξενήσει συνολικά τέσσερα ψυγεία, οι διαστάσεις των οποίων ακολουθούν. Πάνω μέρος: Ψυγείο 2x120mm πάχους 30mm σε διάταξη push pull Πίσω μέρος: Ψυγείο 1x120mm πάχους 30mm σε διάταξη pull Κάτω μέρος: Ψυγείο 1x120mm πάχους 45mm σε διάταξη push. Σε αυτό το σημείο βέβαια μπορείτε να εγκαταστήσετε ακόμα πιο χοντρό ψυγείο και μάλιστα σε διάταξη push-pull Μπροστινό μέρος: Ψυγείο 2x120mm πάχους 55mm σε διάταξη push. Και εδώ το Push pull όπως και η εγκατάσταση ακόμα και ενός monsta ψυγείου είναι δυνατή. Εδώ φαίνεται και μια "παιδική ασθένεια" του κουτιού. Όπως μπορείτε να δείτε, προς τη μεριά των 5.25" υπάρχει χώρος. Αν λοιπόν η εταιρία, είχε μετατοπίσει το ψυγείο έστω ένα εκατοστό προς την κατεύθυνση αυτή, δε θα είχαμε κανένα περιορισμό στην εγκατάσταση του πίσω ψυγείου.

 

 

Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε μία δοκιμή που συνδυάζει δίσκους, αλλά και ψυγεία. Ο κάτω ανεμιστήρας αφαιρέθηκε και το cage δίσκων πήρε τη θέση του δίπλα στο τροφοδοτικό μας. Όπως σας είπαμε και στη βιντεοπαρουσίαση, αυτή η θέση ίσως μας δημιουργούσε πρόβλημα με τη μητρική. Για καλή μας τύχη η μητρική της σημερινής παρουσίασης, ήταν λες και είχε χρησιμοποιηθεί κατά τον σχεδιασμό του κουτιού.

Επειδή όμως δε θα είστε όλοι τυχεροί, η λύση είναι απλή. Ξεβιδώνετε τέσσερις βίδες και αφαιρείτε το πλαστικό τμήμα του cage, το οποίο είναι για να συρταρώσει σε αυτό, το δεύτερο cage δίσκων.

Το δεύτερο αποτέλεσμα που βγάλαμε, είναι το παρακάτω. Φυσικά, αυτή η διάταξη είναι δυνατή μόνο για μητρικές που δεν καλύπτουν μέχρι και το ένατο PCI slot.

 

 

Αν όμως έχουμε μητρική που φτάνει μέχρι το ένατο PCI slot, αλλά θέλουμε και δίσκους στο εσωτερικό, τότε έχουμε μία άλλη επιλογή στο σημερινό κουτί. Το cage δίσκων παίρνει πλέον την θέση του προς την πρόσοψη, αλλά ελαφρά μετατοπισμένο προς τη μεριά του τροφοδοτικού. Έτσι λοιπόν για μία ακόμα φορά έχουμε τρία ψυγεία, αλλά και το cage δίσκων, ώστε να φιλοξενηθούν και οι δίσκοι μας στο εσωτερικό του κουτιού. Τα ψυγεία που χρησιμοποιήσαμε εδώ είναι: Πάνω μέρος: Ψυγείο 2x120mm πάχους 45mm σε διάταξη pull. Σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε το εξής. Ενώ πριν είχαμε ένα ψυγείο 30mm με δύο σειρές ανεμιστήρων, δεν κατέστη δυνατό να εγκαταστήσουμε ένα ψυγείο 55mm πάχους (το οποίο ουσιαστικά σε πάχος είναι 30mm ψυγείο συν μία σειρά ανεμιστήρες) διατηρώντας ταυτόχρονα και το πίσω ψυγείο. Και αυτό καθώς, αυά τα λίγα χιλιοστά που "κερδίζουμε" από την απόσταση που αφήνουν οι ανεμιστήρες από την άκρη του ψυγείου, δε τα έχουμε στο ψυγείο 55mm πάχους. Πίσω μέρος: Ψυγείο 1x120mm πάχους 30mm σε διάταξη pull Μπροστινό μέρος: Ψυγείο 2x120mm πάχους 30mm σε διάταξη push. Εδώ όπως προαναφέραμε μπορείτε να εγκαταστήσετε μέχρι και ψυγείο 2x120 πάχους 45mm.

 

 

Ο απολογισμός

 

 

 

Ένα ακόμα review έφτασε στο τέλος του και ένας ακόμα επίλογος, είναι έτοιμος να γραφτεί. Μετά από μία βιντεοπαρουσίαση, τις μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου αλλά και πίεσης και τέλος με το στήσιμο μιας υδρόψυξης, τα συναισθήματα που μας άφησε το Fractal Design Define XL R2 είναι ανάμικτα. Και αυτό καθώς, ενώ σαν κατασκευή και σαν μελέτη το συγκεκριμένο κουτί δείχνει να είναι σε υψηλά επίπεδα, στο θέμα θερμοκρασιών δείχνει να πονάει. Φυσικά είναι ένα κουτί που σαν κύριο στόχο έχει την ησυχία, πράγμα το οποίο το πέτυχε, αλλά μην ξεχνάμε ότι έγινε μία άμεση σύγκριση με ένα κουτί της ίδιας φιλοσοφίας (βλέπε Antec P280) το οποίο αν και μικρότερο, τα πήγε καλύτερα. Μερικά σχόλια λοιπόν όσον αφορά το θέμα της βαθμολογίας. Στον τομέα των χαρακτηριστικών, έχασε το πεντάρι καθώς, δεν είχε τέσσερα αλλά δύο rubber pads στο σημείο όπου πατάει το τροφοδοτικό. Η εγκατάσταση ήταν λίγο δύσκολη, παρόλα αυτά όμως τα καταφέραμε. Επίσης για full tower θα θέλαμε έναν fan controller με περισσότερα κανάλια και ένα front panel με κάποια θύρα esata. Στον τομέα της τιμής, έχασε το πεντάρι παρόλο που η τιμή του στην Ελληνική αγορά είναι ελκυστική. Μία τιμή όμως κάπου στα 120 ευρώ θα ήταν ακόμα πιο τίμια. Στον τομέα της χρηστικότητας, έχασε το πεντάρι για την παντελή έλλειψη tool free μηχανισμών, το γεγονός ότι η πόρτα ανοίγει μόνο προς τη μία πλευρά και τέλος για το ότι δεν παρέχονται ροδάκια στα παρελκόμενα. Τα τελευταία κάνουν τη ζωή ευκολότερη, όταν υπάρχουν. Τέλος στον τομέα επιδόσεων, έχασε το πεντάρι καθώς δεν τα πήγε καλά στο τομέα των θερμοκρασιών, αν και αυτό ήταν κάτι το οποίο όπως είδαμε, διορθώνεται εύκολα και ανέξοδα. Παρόλα αυτά ένα κουτί σε ένα review, κρίνεται βάση της εργοστασιακής του κατάστασης αλλά και διάταξης. Κλείνοντας, το Fractal Design Define XL R2 κοστίζει 137.60 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ στην Ελληνική αγορά -τη στιγμή που γράφεται το παρόν review- και τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματά του αναφέρονται παρακάτω:

 

Πλεονεκτήματα

 

• Αρκετά καλή τιμή για full tower.
• Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής.
• Front panel με fan controller και internal usb 3.0 connector.
• Μεγάλο CPU cut out και αρκετός χώρος στο πίσω μέρος για την διαχείριση καλωδίων.
• Εύκολη πρόσβαση στα φίλτρα αέρα.
• Δυνατότητα να προσαρμόσουμε τα cage δίσκων όπως θέλουμε ή ακόμα και να τα "εξαφανίσουμε".
• Πολύ καλή μελέτη στην οροφή του κουτιού για την εγκατάσταση ψυγείου.
• Άψογο φινίρισμα στην πρόσοψη.
• Grommets πολύ καλής ποιότητας στα σημεία για routing των καλωδίων.
• Αρκετός χώρος στο πίσω μέρος για να "κρυφτούν" τα καλώδια
• Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες.
• Αθόρυβη λειτουργία.
• Αρκετός χώρος για την εγκατάσταση οποιασδήποτε κάρτας γραφικών, ψύκτρας και τροφοδοτικού.
• Πολλές επιλογές για χρήστες που θέλουν υδρόψυξη στο εσωτερικό.
• Μαύρα καλώδια στο front panel αλλά και στους δύο προεγκατεστημένους ανεμιστήρες.
• Tool free εγκατάσταση με πολύ καλό μηχανισμό, για τους ανεμιστήρες 140mm της προσόψεως.

 

Μειονεκτήματα

 

• Αυξημένες θερμοκρασίες.
• Απουσία tool free μηχανισμών.
• Θα προτιμούσαμε περισσότερα κανάλια στον Fan controller.
• Στο front panel θα θέλαμε μία θύρα esata.
• Στο σημείο του τροφοδοτικού θα προτιμούσαμε τέσσερα pads έναντι δύο.
• Δεν παρέχονται ροδάκια.
• Δεν υπήρξε σωστή μελέτη στη προστασία της βαφής στα σημεία που πιάνουν βίδες.
• Η πόρτα ανοίγει μόνο προς μία κατεύθυνση.

 

Wish List

 

• Θα θέλαμε να δούμε και μία έκδοση με πλαϊνό παράθυρο

 

Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία που απέσπασε το Fractal Design Define XL R2 δεν μπορεί να είναι μικρότερη από