Corsair Carbide 275R White Review

Πρόλογος

Άλλο ένα κουτί με tempered glass side panel μας έρχεται από την Corsair, στη μικρομεσαία οικονομικά αυτή τη φορά κατηγορία, με μινιμαλιστικό σχεδιασμό και τη γνωστή απαράμιλλη ποιότητα του οίκου. Πρόκειται για το Gaming Mid-Tower Corsair Carbide 275R στα 84.90€, σύμφωνα με την προτεινόμενη τιμή, σε λευκό ή μαύρο χρώμα.

Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για όσους θέλουν να αναδείξουν το περιεχόμενο του συστήματός τους σχετικά οικονομικά, αλλά χωρίς να κάνουν ιδιαίτερες εκπτώσεις σε ποιότητα και εξαερισμό.

Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι υπάρχει και η δυνατότητα επιλογής συνθετικού “edge-to-edge windowed side panel” στα 74.90€ 

Χαρακτηριστικά

Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε τα χαρακτηριστικά όπως αυτά εμφανίζονται στη σελίδα του κατασκευαστή, αλλά και μια πολύ κατατοπιστική εικόνα με τις δυνατές επιλογές τοποθέτησης ανεμιστήρων ή/και ψυγείων.

Να σημειώσω εδώ ότι οι θέσεις των 2,5” δίσκων είναι δύο ή τέσσερις, όπως θα δούμε παρακάτω αναλυτικότερα, και όχι τρεις όπως αναγράφεται στη σελίδα του κατασκευαστή.

Συσκευασία και περιεχόμενα

Ανοίγοντας το κλασικό καφέ χαρτόκουτο αντικρίζουμε το Corsair Carbide 275R να περιβάλλεται από δύο χοντρά κομμάτια ποιοτικού αφρώδους υλικού που εξασφαλίζουν την ασφαλή μετακίνησή του.

Επιπρόσθετα υπάρχει και ένα ακόμα μπροστά από το τζάμι, για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα περιφερειακά.

Το πακέτο περιλαμβάνει τις απαραίτητες βίδες, ένα βιβλιαράκι, μερικά δεματικά αλλά και ένα κλειδί allen, μοναδικό τρόπο αφαίρεσης του πλαϊνού τζαμιού.

Αυτά θα τα βρούμε στη θέση των 3.5” δίσκων στο κάτω μέρος του κουτιού μέσα σε ένα χάρτινο κουτί, αφού αφαιρέσουμε το μεταλλικό παράθυρο της πλάτης, το μόνο που μας δίνει πρόσβαση εκεί.

Εξωτερικό Μέρος

Το Corsair Carbide 275R είναι ένα απλό, λιτό Mid-Tower με όμορφες γραμμές και έξυπνες πινελιές.

Όπως ήταν αναμενόμενο το πρώτο πράγμα που τραβάει το μάτι είναι το τεράστιο πλαϊνό φιμέ τζάμι με το μαύρο πλαίσιο, προκαλώντας σε να δεις μέσα από αυτό ακόμα και το άδειο προς το παρόν κουτί.

Σε αυτό συμβάλουν τόσο η λιτή εξωτερική εμφάνιση όσο και κάποιες μαύρες λεπτομέρειες στο εσωτερικό.
Λεπτομέρειες που δεν ξέρω αν βρέθηκαν εκεί απλά για λόγους περιορισμού της πολυπλοκότητας της παραγωγής ή εξ επί τούτου, μην ξεχνάμε ότι βγαίνει και σε total black, επιτυγχάνουν παρόλα αυτά ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα στο λευκό σύνολο, ειδικά αν τις συνδυάσει κανείς με ανάλογου χρωματισμού hardware. Και προσέξτε, σας το λέει αυτό ένας υποστηρικτής του ότι το "φωτεινότερο" χρώμα είναι το σκούρο μολυβί.

Στην απέναντί πλευρά υπάρχει ένα απλό μεταλλικό λευκό πλαϊνό με άψογη εφαρμογή και δυο χειρόβιδες για τη στερέωσή του, φτιαγμένες έξυπνα για να μη φεύγουν από πάνω του, πολύ βολικό!

Επάνω δεσπόζει διακριτικά ένα μεγάλο, λεπτό, μαγνητικό φίλτρο, καλύπτοντας τις εισόδους αέρα και τους διαδρόμους τοποθέτησης των βιδών των εξαρτημάτων που πιθανόν να προσθέσει ο ιδιοκτήτης του.

Στο επάνω μπροστά μέρος θα βρούμε και το κλασικό I/O panel με τους δυο γνωστούς μας διακόπτες power και reset, είσοδο και έξοδο ήχου και δύο θύρες USB 3.0 τύπου Α, διακριτικά και καλαίσθητα δεμένα αρμονικά με το σύνολο.

     
Στο πάτωμα ξεχωρίζουν τέσσερα μεγάλα ασημί, στρογγυλά, πλαστικά ποδαράκια, με μαύρες λαστιχένιες αντιολισθητικές βάσεις, που αν δεν τα επεξεργαστείς από κοντά θα έβαζες στοίχημα ότι είναι μεταλλικά, προσδίδοντας στην ποιοτική εικόνα του σύνολο χωρίς να ξενίζουν χρωματικά.

Στο πάτωμα υπάρχει και ένα αρκετά πυκνό φίλτρο, πράγμα πολύ θετικό μια και βρίσκετε στο σημείο που τραβάει την περισσότερη σκόνη, το ότι είναι και συρταρωτό το κάνει εξαιρετικά βολικό στο καθάρισμα χωρίς να χρειάζεται να μετακινήσουμε τίποτα. 

Πίσω η εικόνα είναι η γνωστή, αλλά και πάλι εντυπωσιάζει με τη διχρωμία της.

Από επάνω προς τα κάτω υπάρχουν:

Η τρύπα για το λαμάκι των I/O της μητρικής και δίπλα της ο μαύρος προεγκατεστημένος ανεμιστήρας 120x120mm , με τις βίδες του σε οβάλ τρύπες για να μπορούμε να τον μετακινήσουμε καθ’ ύψος.

Επτά μαύρες διάτρητες καλύπτρες για αντίστοιχες οριζόντιες υποδοχές καρτών επέκτασης της μητρικής αλλά και δύο ακόμα κάθετες όμοιες υποδοχές, μπροστά από αυτές, καλυμμένες με λευκές λάμες. Υποθέτω για να μπορεί να υποστηρίξει την τρέχουσα μόδα που θέλει την τοποθέτηση της κάρτας γραφικών κάθετα σε περίοπτη θέση προς επίδειξη. Αντάπτορας για αυτό δεν περιλαμβάνεται αλλά μην έχουμε και τέτοιες απαιτήσεις σε αυτή την τιμή.

Και τέλος η θέση του τροφοδοτικού με δυνατότητα τοποθέτησης του ανεμιστήρα είτε προς τα κάτω είτε προς τα επάνω, και με διάτρητη πρόβλεψη στο εσωτερικό για αυτό. Ομολογώ βέβαια ότι δεν κατάλαβα ποτέ γιατί να θέλει να βάλει κανείς το τροφοδοτικό ανάποδα.

Τελευταίο από τα εξωτερικά άφησα το μπροστινό, όχι τυχαία.

Αρχικά δεν φαντάζει ιδιαίτερο, αντίθετα δείχνει απλό με πλαϊνές καμπύλες που φαίνεται να αγκαλιάζουν την κατασκευή, αφήνοντας όμως και την απαραίτητη απόσταση εκατέρωθεν για την εισαγωγή αέρα. 

Αν δε ο φωτισμός του χώρου δεν είναι επαρκής το χρώμα του δείχνει να διαφέρει κάπως από το εντυπωσιακό γαλακτερό του υπόλοιπου.

Τα μόνα ευδιάκριτα είναι το σήμα της εταιρίας στο κάτω μέρος, πετυχαίνοντας με μέγεθος και απόχρωση να μην ξενίσει επάνω στον απέραντο λευκό καμβά, και η εσοχή, ακριβώς από κάτω του, που μοιάσει χερούλι για να το ξεκουμπώνουμε.

Στην αμέσως επόμενη επαφή η εικόνα αλλάζει. Τώρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με λεπτά ανάγλυφα κάθετα νερά, σαν από βούρτσα, δίνοντας μια ξεκάθαρη αίσθηση ξύλου στο στιβαρό ποιοτικό πλαστικό συμβάλλοντας στην γενικότερη αίσθηση πολυτέλειας. Η εσοχή εφοδιασμένη με μεγάλες αδιόρατες τρύπες στο επάνω εσωτερικό της αφήνει να φανεί ο γαλάζιος φωτισμός κρυμμένος ακριβώς από πίσω της. Τελικά δεν ήταν χερούλι είχε ακόμα καλύτερο ρόλο.

Εσωτερικό Μέρος

Ξεκινάμε να αφαιρέσουμε το τζάμι, και ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πρώτο, ίσως και μοναδικό, αρνητικό σημείο.

Η αφαίρεση του χοντρού, σκληρού, και ως εκ τούτου και βαριού, tempered glass side panel θα πρέπει να γίνεται με κάποια σχετική προσοχή, για να μη μας πέσει, μιας και δεν στηρίζεται πουθενά εκτός από τις τέσσερις αλενόβιδες στις τέσσερις γωνίες του, που στον βωμό της διακριτικότητας και τις καλαισθησίας θυσιάζουν την ευχρηστία. Προσοχή χρειάζεται και στις τέσσερις λαστιχένιες φλάντζες, τοποθετημένες επάνω στις τρύπες του τζαμιού, αν και αποτελεσματικότατες στους κραδασμούς έχουν την τάση να πέφτουν κατά την αφαίρεση.

Αντίστοιχα δύσκολή είναι και η τοποθέτησή του, και με μάλλον καμία ελπίδα αποφυγής δακτυλικών αποτυπωμάτων επάνω του. Προβλέπω όμως ότι με τόσα φίλτρα παντού δεν θα είναι συχνά απαιτητή αυτή η διαδικασία.

Σχετικά εύκολα και απροβλημάτιστα αφαιρείται το μπροστινό, αρκεί να φέρει κανείς κόντρα στο κενό ανάμεσα σε αυτό και το σασί κοντά στα τέσσερα άκρα, διαφορετικά δίνεται η εντύπωση ότι είναι στιβαρά κολλημένο επάνω στο σασί και η προσπάθεια αφαίρεσης θα προκαλέσει ζημιά.

Αντίθετα, η τοποθέτησή του είναι εύκολη, και οι τρύπες οδηγοί των στηριγμάτων διευκολύνουν για να γίνει με σχεδόν κλειστά μάτια, αρκεί να πιέσουμε στις γωνίες.

Πίσω του, καλύπτοντας όλη την πρόσοψη βρίσκεται ένα μακρύ, πυκνό φίλτρο, τοποθετημένο σε δυο υποδοχές κάτω και τέσσερα δυνατά μαγνητάκια στη μέση και τις δύο επάνω γωνίες, αυτό προσθαφαιρείται άνετα.

Και πίσω από αυτό τρεις μεγάλες τετράγωνες τρύπες, για τους ανεμιστήρες ή και τα ψυγεία, με δυνατότητα στήριξης σε όποιο σχεδόν ύψος μας βολεύει, χάριν στους «διαδρόμους» για τις βίδες, στη δε μεσαία θέση υπάρχει ένας ήδη τοποθετημένος ανεμιστήρας 120x120mm.

Περνώντας στο εσωτερικό ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ευχάριστη άνεση που έχουν όλα τα κουτιά χωρίς υποδοχές για συσκευές 5,25”, προσωπικά δεν μου λείπουν καιρό τώρα.

Ευχάριστα οπτικά τα μαύρα λαστιχένια grommets των σημείων διέλευσης καλωδίων, που λείπουν από κουτιά αρκετά ακριβότερα.

Όμορφη αντίθεση κάνουν και οι μαύρες διάτρητες λάμες κάλυψης των θέσεων για τις κάρτες επέκτασης αλλά και οι μαύροι ανεμιστήρες 120x120 mm, ένας για πίσω και ένας για εμπρός.

Τα καλώδια για την I/O περνούν διακριτικά προς το πίσω μέρος από μια τρύπα χωρίς φλάντζα αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας με τέτοιες απαιτήσεις.

Τέλος ξεχωρίζουν το τεράστιο άνοιγμα για την απρόσκοπτη προσθαφαίρεση της ψύκτρα της CPU, χωρίς να χρειαστεί να αφαιρέσουμε τη μητρική, και η μονοκόμματη μη αφαιρούμενη γωνιακή λαμαρίνα, που καλύπτει από το πίσω έως σχεδόν το μπροστινό κάτω μέρος. Η τελευταία κρύβει τροφοδοτικό και δίσκους 3,5” ομοιόμορφα, αφήνοντας όμως παράλληλα χώρο για τοποθέτηση ανεμιστήρα ή/και ψυγείου στο μπροστινό μέρος, αλλά και διέλευση καλωδίων και διακριτικό εξαερισμό επάνω από το τροφοδοτικό, συμβάλλοντας απαράμιλλα στη γενικότερη εμφάνιση. Δείγματα που μας κάνουν να ευελπιστούμε σε πολύ καλό αποτέλεσμα.

Στην πίσω πλευρά τώρα και από κάτω δεξιά προς τα πάνω αριστερά αυτή τη φορά.

Τεράστιος σε μήκος ο χώρος του τροφοδοτικού, προβλέπω να κρύβω και καλώδια εκεί, εξοπλισμένος με τέσσερις λαστιχένιες αντικραδασμικές βάσεις και διάτρητος πάνω - κάτω μας επιτρέπει να το τοποθετήσουμε όπως θέλουμε, προσωπικά επιμένω τον αερισμό του προς τα κάτω.
Τρύπα με φλάντζα διέλευσης ακριβώς μπροστά και επάνω από την έξοδο των καλωδίων του και στη συνέχεια οι θέσεις των 3,5” δίσκων, κλασικές πλαστικές tool-free αφαιρούμενες, και χώρος μπροστά από αυτές, υποθέτω για διέλευση αέρα προς αυτές. Αφαιρούμενη αλλά όχι μετακινούμενη είναι και η μεταλλική βάση, να την μετακινήσει πάλι κανείς, δεν βλέπω γιατί είναι απαραίτητο.

Στο συγκεκριμένο σημείο παρατηρώ ότι ενώ η πρόβλεψη εισόδου αέρα προς αυτούς δεν είναι κακή, οι δίοδοι εξόδου υπάρχουν μεν, προς τα πίσω και επάνω από το τροφοδοτικό, είναι όμως πολύ περιορισμένες από εμπόδια όπως τα καλώδια και το τροφοδοτικό, και στέλνουν και τον ζεστό αέρα μέσα στο σύστημα.

Ακριβώς επάνω από το τροφοδοτικό βλέπουμε δυο βάσεις για δίσκους 2,5” με χειρόβιδα αφαίρεσης, αλλά δυστυχώς χωρίς αντικραδασμικά, μάλλον πρόβλεψη μόνο για SSD, χωρίς όμως να μας απαγορεύει κανείς και τη χρήση μηχανικού δίσκου, εκτός ίσως από το μικρό βάθος και την παντελή έλλειψη αερισμού στο σημείο. Από πάνω ακριβώς, την τρύπα πρόσβασης στην πλάτη της μητρικής, και γύρω γύρω παντού θέσεις για δεματικά.
Αριστερά τώρα, η έκπληξη. Στον κενό αυτό φαινομενικά χώρο υπάρχουν σαφείς υποδοχές τοποθέτησης δύο 2,5” δίσκων χωρίς αντικραδασμικά, με δύσκολη τοποθέτηση γιατί θα πρέπει να περάσετε τις βίδες από την άλλη μεριά τις λαμαρίνας, πολύ διακριτικές αλλά σαφείς, αν συνυπολογίσουμε και τις δύο που προαναφέραμε το όλο τέσσερις, στις προδιαγραφές αναφέρονται τρεις, η επιλογή … δική σας.

Προσωπικά, αν χρειαζόμουν να τοποθετήσω μηχανικούς δίσκους εκεί, θα έβαζα λαστιχένιες ροδέλες στις βίδες και στο δίσκο και όλα καλά.

Το βάθος του συνόλου είναι από 1,5cm, στις προβλεπόμενες με αφαιρούμενη βάση θέσεις για δίσκους, έως και 2cm στις μη. Οριακό και χωρίς εξαερισμό, αλλά αν βάλετε SSD, ΟΚ. Θα το ήθελα πιο βαθύ πάντως έστω και με μείωση του χώρου μπροστά, υπάρχουν περιθώρια.

Εγκατάσταση Συστήματος

Αυτή τη φορά λέω να ξεκινήσω από την πλάτη.
Κοιτάξτε τι χώρεσε ανάμεσα στο τροφοδοτικό και τους δίσκους … άνετα …

Και προσέξτε αποτέλεσμα και με τους τέσσερις, θεωρητικά προβλεπόμενους, δίσκους.
Πίσω μαζεμένα, τακτοποιημένα και δεμένα, και μπροστά … τίποτα! Όλα σχεδόν εξαφανισμένα!
Θέσεις για δεματικά παντού, και τρύπες για να βγει το κάθε καλώδιο ακριβώς στη θέση του!

Και το χοντρό καλώδιο τροφοδοσίας της μητρικής, με ένα έξτρα για τον μπροστινό ανεμιστήρα, και το λεπτό επάνω αριστερά από την CPU, και της κάρτας γραφικών, και τα data των δίσκων και οι I/O και ότι άλλο θέλουμε και τίποτα δεν φαίνεται. Και άνεση και εμφάνιση.

Η δε προσθαφαίρεση των δίσκων απροβλημάτιστη ανά πάσα στιγμή.

Εντάξει, οι 2,5” θέλουν και βίδες για να μπουν στη  βάση τους, αλλά δεν το λες και πρόβλημα.

Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω. 

Εδώ θα δείτε τρεις εικόνες με το σύστημα της δοκιμής μας και την τελική του εμφάνιση εμπρός και πίσω.

Τι χωράει στο εσωτερικό 

Από δίσκους αρκετά, από οπτικά τίποτα, από ψυκτικά πάλι … πολλά, για να μην σας κουράζω με αναλύσεις σας δίνω τις αποστάσεις και τις εναλλακτικές στους παρακάτω πίνακες.

Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης 

• Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε για 15 λεπτά με το OCCT ver. 4.4.2, ρυθμισμένο σε CPU:LINPACK.
• To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.20.0.1 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off.
• Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν στις εργοστασιακές συχνότητες.
• H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα.
• Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C

Ανέλπιστα απογοητευτικές ήταν, δυστυχώς, οι μετρήσεις των θερμοκρασιών. Παντού βρέθηκε κάτω του μέσου όρου έως και προς το τέλος της λίστας σύγκρισης.

Ευτυχώς δεν εντάθηκε το φαινόμενο κατά το overclock, το οποίο κατάφερε να φέρει εις πέρας οριακά.

Θα προσέξετε ότι υπάρχουν δύο μετρήσεις στη λίστα των δίσκων, η Fan1 είναι με τοποθετημένο τον ανεμιστήρα στη μέση του μπροστινού μέρους όπως ακριβώς το παρέλαβα, η δε Fan2 με μετακινημένο προς τα κάτω, εμπρός ακριβώς από τους δίσκους 3,5”. Η διαφορά στο αποτέλεσμα μιλάει από μόνη της, από 7C βαθμούς στο στρεσάρισμα έως και 9C στο χαλαρό. Εξ ου και η απόφαση να παραμείνει έτσι σε κάθε περίπτωση.

Πιστεύω ότι εμπλουτίζοντας το ψυκτικό περιεχόμενο η απόδοση θα αλλάξει. Περιθώρια υπάρχουν.

Αντίθετα τα αποτελέσματα θορύβου ήταν πολύ ευχάριστα, και στα χαρτιά, και στο αυτί. Σχεδόν τίποτα στο χαλαρό και στην πίεση ικανοποιητικότατα.

Οι παρακάτω πίνακες θα σας βοηθήσουν να πάρετε μια πολύ καλή εικόνα σε κάθε περίπτωση.

Να σημειώσω ότι στα διαγράμματα η ταξινόμηση έγινε με βάση πρωτίστως την θερμοκρασία σε idle και δευτερευόντως σε load.

Εργοστασιακή συχνότητα

Υπερχρονισμός 
    

Στατική Πίεση 

Οριακά αρνητική ήταν η μέτρησή μας, πράγμα λογικό μια και υπάρχουν σαφώς μεγαλύτερα εμπόδια στη είσοδο του αέρα στο εμπρός μέρος, όπου και βρίσκεται ο ανεμιστήρας εισαγωγής, σε σχέση με την ανεμπόδιστη ροή του όμοιού του πίσω.

Βοήθεια στο όλο η μεγάλη επάνω διάτρητη επιφάνεια με το πυκνό φίλτρο.

Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει προς κάθε κατεύθυνση ανάλογα με τις τελικές μεταβολές και προσθήκες του κατόχου του.

Μέτρηση Θορύβου

Τι να περιγράψω, η εικόνα μιλάει.
Στο idle πρέπει να στήσεις αυτί για να ακούσεις κάτι και στο Load ο ανεμιστήρας της CPU διακριτικά σε ενημερώνει ότι κάτι παίζει.

 
Εγκατάσταση Υδρόψυξης

Επέλεξα τη συγκεκριμένη διάταξη ως ενδεικτικότερη των δυνατοτήτων του κουτιού.

Έτσι μπορεί ο καθένας να υπολογίσει πώς θα τον εξυπηρετούσε καλύτερα να τοποθετήσει τον εξοπλισμό της επιλογής του, αλλά και να πάρει μια γεύση από το πώς περίπου θα είναι το τελικό αποτέλεσμα.

Το πακέτο αποτελείται από δύο ψυγεία 120 x 240, πάχους τριών εκατοστών, ένα για το εμπρός και ένα για το επάνω μέρος του κουτιού, με τους ανεμιστήρες τους, σχεδόν, και δύο επιπλέον ανεμιστήρες, αυτούς που συμπεριλαμβάνει ο κατασκευαστής.

Στην Τρίτη κατά σειρά φωτογραφία θα δείτε και μια, επιτυχή μεν προσπάθεια τοποθέτησης ψυγείου 120 x 360, απορριπτέα όμως διότι δεν χωράει ανεμιστήρα στο κάτω μέρος, πράγμα το οποίο με έκανε να προτιμήσω μικρότερο ψυγείο και να τοποθετήσω στο υπόλοιπο ανεμιστήρα για τους δίσκους 3,5”, από τις μετρήσεις θερμοκρασιών παρακάτω θα δείτε και τη διαφορά.

Αναλυτικότερα:

Παραμένει ο πίσω ανεμιστήρας 120 x 120 πίσω για έξοδο του αέρα, θα μπορούσε κανείς να προσθέσει και εκεί ένα ψυγείο ανάμεσα σε αυτόν και το κουτί, χώρος υπάρχει, αλλά το θεωρώ υπερβολή και προτιμώ να διώχνω κάπως τον ζεστό αέρα από μέσα.

Επάνω έβαλα ένα ψυγείο 120 x 240, με ένα μόνο ανεμιστήρα όμως στη δική μας περίπτωση εξαιτίας της θέσης των μνημών. Αυτό εξαρτάται από την διάταξη της μητρικής και το ύψος των μνημών οπότε με κάτι διαφορετικό θα χωρούσε και δεύτερο. Στη δεύτερη φωτογραφία θα καταλάβετε και το γιατί. Ενδεχομένως εκεί ένα μικρότερο ψυγείο και στο υπόλοιπο μόνο ανεμιστήρας να ήταν προτιμότερο για τον αερισμό.

Μπροστά τέλος χωράει άνετα ένα ψυγείο 120 x 240 με τους δύο ανεμιστήρες του και ένας ακόμα, ο συμπεριλαμβανόμενος στο πακέτο, μετακινημένος από την αρχική του θέση για να μας αερίσει τους δίσκους 3,5”.

Ακριβώς μπροστά από το ψυγείο μου ταίριαξε ωραιότατα και το δοχείο υγρού με τον κυκλοφορητή του. Χρησιμοποίησα και τις τρύπες στήριξης των αμφιλεγόμενων θέσεων για τους δύο έξτρα δίσκους των 2,5”, ούτε παραγγελία για τις βάσεις του.

Νομίζω ότι το αποτέλεσμα με δικαιώνει.

Απολογισμός

Για μία ακόμα φορά η Corsair με το Corsair Carbide 275R μας εντυπωσιάζει με την προσεγμένη ποιότητα και την προσοχή στις λεπτομέρειες που συνηθίζονται σε πολύ ακριβότερες κατασκευές.

Παρότι πρόκειται για ένα λιτό εμφανισιακά, κουτί της μικρομεσαίας οικονομικά κατηγορίας, ειδικά συμπεριλαμβανομένου και του Tempered Glass, ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά τραβώντας σε να το εξετάσεις ενδελεχέστερα, ειδικά στη λευκή εκδοχή του.

Το φιμέ τζάμι σε προκαλεί να δεις το περιεχόμενο και η καλή εσωτερική δομή σου επιτρέπει να στήσεις το τελευταίο εντυπωσιακά.

Όπως έχω προαναφέρει, η έλλειψη θέσεων συσκευών 5,25” δεν με προβληματίζει, αντιθέτως προσθέτει εσωτερική άνεση μειώνοντας την απαίτηση για αύξηση των εξωτερικών διαστάσεων.

Οι επιλογές τοποθέτησης δίσκων δεν είναι καθόλου κακές με μόνο αρνητικό τον εξαερισμό τους και ιδιαίτερα αυτών των 2,5” .

Το Tempered Glass τώρα, παχύ, σκληρό, βαρύ και σχετικά δύσκολο στην προσθαφαίρεση. Χαλάλι όμως γιατί προσθέτει στην αισθητική.

Συνοπτικά, είναι ένα κουτί που σίγουρα θα πρότεινα, αν οι τεχνικές λεπτομέρειες καλύπτουν τον κάτοχό του. 

• Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής.
• Εντυπωσιακό το λευκό κουτί συνολικά σαν εικόνα. 
• Tempered Glass. 
• Χαμηλά επίπεδα θορύβου. 
• Πολύ καλό Cable management με grommets στις διελεύσεις. 
• Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών και ψύκτρας επεξεργαστή. 
• Μεγάλο CPU cut out. 
• Αρκετές θέσεις για ανεμιστήρες ή/και ψυγεία. 
• Αντικραδασμική βάση για το τροφοδοτικό.
• Αρκετά καλά φίλτρα παντού, εύκολα προσθαφαιρούμενα. 
• Modular σχεδίαση για τους σκληρών δίσκων 3,5” και 2,5”. 

• Όχι καλές επιδόσεις στην εργοστασιακή διάταξη του κουτιού, ειδικά για τους δίσκους. 
• Κακός αερισμός στους δίσκους 3,5” και παντελής έλλειψη στους 2,5”.
• Έλλειψη αντικραδασμικού στους δίσκους 3,5” και 2,5”.
• Δύσκολη προσθαφαίρεση του tempered Glass

Με βάση όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία του Corsair Carbide 275R είναι:

Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

alfasif, 09/07/2018