salde

Εσύ Βρούτε; Μην κάνεις τέτοιο λάθος, ξέχνα τις Dyson ή διάβασε περισσότερο για αυτές.

είναι το μεγάλο πρόβλημα με τα miele. Όμως κατά καιρούς βγάζουν προσφορές με 10ετείς εγγυήσεις που καλύπτουν κι ανταλλακτικά νομίζω (το μέγα πρόβλημα είναι σε πλακέτες ηλεκτρονικών που πλέον έχουν οι περισσότερες συσκευές) κι αν αγοράσεις στα πλαίσια τέτοιας προσφοράς περιορίζεται σημαντικά ο κίνδυνος να φας μεγάλο αγγούρι. Στο άλλο που γράφεις περί Δυτ. Ευρώπης δε συμφωνώ απολύτως. Όλες οι εταιρείες μα πιο πολύ εκείνες που έχουν κάποια φήμη από το παρελθόν βγάζουν καλύτερες και χειρότερες σειρές. Περισσότερο μετράει αν η συσκευή σου ανήκει στις «καλές» ή τις χειρότερες σειρές. Επίσης εξαρτάται κι από το είδος της συσκευής, ποια σημεία της χαλάνε ευκολότερα, πόση συντήρηση χρειάζεται, τι ζόρια τρώει κλπ. Ας πούμε το σημείο που αναφέρει η Αγάπη για τον απορροφητήρα είναι σημαντικό κατά τη γνώμη μου, επίσης στις περισσότερες από αυτές παίζει ρόλο κι η σωστή εγκατάσταση (π.χ. στα πλυντήρια που έχουν κινούμενο μέρος μέσα έχω ακούσει ότι είναι σημαντικό να έχουν τοποθετηθεί αλφαδιασμένα στο πάτωμα για να αποφεύγεις υπερβολικούς θορύβους, τρέχα γύρευε ποιοι και πώς το κάνουν αυτό και πόσοι δουλεύουν με το μάτι). Παρεμπιπτόντως Αγάπη δεν θέλω να σε μπερδέψω πάνω που έχεις αποφασίσει αλλά μην θεωρείς ότι τα Νeff είναι κάτι σπουδαίο, πληρώνεις premium για εμφάνιση και δήθεν όνομα. Αν ξεπεράσουμε θέματα «αισθητικής» χώρου, από άποψη λειτουργικότητας είναι προτιμότερες imho οι ελεύθερες συσκευές ιδιαιτέρως για ψυγεία (καλύτερος εξαερισμός, ευκολότερο καθάρισμα στο πίσω μέρος). Στο σκέλος φούρνος/εστίες είναι λογικό κάποιοι να τα προτιμούν ξεχωριστά γιατί δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία. Από άποψη οικονομίας στη χρήση των εστιών πηγαίνει επαγωγικές>γκάζι>κεραμικές>εστίες παλαιού τύπου. Οι επαγωγικές θα κυριαρχούσαν πλήρως (έχουν μεγάλα πλεονεκτήματα) αλλά έχουν το μεγάλο θέμα ότι για να τα εκμεταλλευτείς πλήρως (πολλά μάτια ταυτοχρόνως, μεγάλη ισχύς) χρειάζεσαι πολλά Ampères στην εγκατάσταση. Γράφουν πολλοί και το θέμα των σκευών αλλά για νοικοκυριό που δεν έχει ατέλειωτο αριθμό από αλουμινένια κυρίως (μη μαγνητικά) δεν είναι σημαντικό θέμα. Ο φούρνος είναι πονεμένη ιστορία. Ο φίλος που ρωτά δεν ξέρω αν στο 500άρικο συνολικά για φούρνο/εστία θα καταφέρει να βρει καλά κι εντοιχιζόμενα. Αυτό επίσης που έχω ακούσει από τους περισσότερους μάστορες είναι ότι δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκες αυτές οι συσκευές, όσο πιο περίπλοκες τόσο πιο επιρρεπείς σε βλάβες. Έτσι, για αυτό και δεν έχει μεγάλη βαρύτητα το «εμένα μου βγήκε καλό» όταν συζητάμε για πρόσφατες συσκευές. Αντιθέτως οι εμπειρίες με τις εδώ αντιπροσωπείες/επισκευές έχει νόημα να αναφέρονται. Το άλλο με τα Pitsos (ή οποιαδήποτε συσκευή της εποχής) και τα 23 χρόνια καταλαβαίνεις ότι είναι ανέκδοτο αν αφορά σύγκριση με σημερινά. Καμιά σχέση με τη σημερινή σαπίλα που λέει κι ο φίλος παραπάνω. Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, τόσο στα ψυγεία όσο και στα πλυντήρια (ρούχων και πιάτων) έχουν βάλει πολλούς περιορισμούς τις τελευταίες δύο δεκαετίες αναφορικά με την εξοικονόμηση ενέργειας που κινούνται αντίθετα στη λογική του «σκυλί που δεν καταλαβαίνει τίποτα».

είναι όπως όλα τα πράγματα αναλόγως των χρημάτων που διαθέτεις και των απαιτήσεων που έχεις. Στα πλυντήρια καλό όνομα έχει η Miele, ακριβή. Σε ψυγειοκαταψύκτες θα κοιτούσα σε Liebherr, επίσης ακριβή αν κοιτάξεις τα μοντέλα της με δύο μοτέρ (ξεχωριστό για ψύξη και κατάψυξη που οδηγούν σε καλύτερο έλεγχο των θερμοκρασιών). Κουζίνα αν η εγκατάσταση ρεύματος στο νέο σπίτι το επιτρέπει, θα κοιτούσα σε κουζίνα με επαγωγικές εστίες (ενδεχομένως να χρειαστείς νέα σκεύη αν τα ήδη διαθέσιμα δεν είναι μαγνητικά). Επίσης να διευκρινίζεις αν ψάχνεις για εντοιχιζόμενη ή ελεύθερη, αν είναι φούρνος/κουζίνα σε μία συσκευή ή αν ψάχνεις ξεχωριστά σε εντοιχιζόμενα καθώς κι αν θα είναι ηλεκτρικές ή φυσικού αερίου. A/C θα κοιτούσα οποιοδήποτε αγόραζα να είναι με τεχνολογία inverter, «μεγάλη» μάρκα είναι η DAIKIN αλλά δες και τα Gree. Στα κλιματιστικά πρόσεξε και το θέμα εγγυήσεων και των όρων τους (επειδή είναι συσκευές που χρειάζονται συντήρηση να γνωρίζεις σε ο,τιδήποτε αγοράσεις τους όρους που η εγγύηση δεν ισχύει αναλόγως του πώς γίνεται και πώς βεβαιώνεται η συντήρηση). Αν δεν βαριέσαι ψάξε και σε παλιότερες συζητήσεις εδώ όπου ανοίγουν παρόμοια θέματα να δεις τι γράφεται και σε αυτές.

Είχα καταλάβει τι εννοούσες :-) κι εκεί πήγαινε το «όχι ακριβώς» αντί για σκέτο «όχι»: [Εν μέρει Γιάννη μπορεί να είναι όπως το γράφεις αλλά] όχι ακριβώς. Δεν διαφωνούμε σε κάτι. Σε σχέση με αυτό που εννοείς, ακόμη κι ο όρος λαδιά είναι σχετικός στην περίπτωσή μας. Δεν είναι εύκολο να οριοθετήσουμε σε καταστάσεις όπως των κινεζομάγαζων πού σταματούν οι θεμιτές πρακτικές κι αρχίζουν οι «λαδιές»: πόσο σημαντικό είναι τελικά για τον υποψήφιο αγοραστή αν ο πωλητής είχε εξ αρχής την πρόθεση να εξαπατήσει («να σου φάω τα λεφτά, να σου πω ότι το έστειλα χωρίς να έχω στείλει») ή αν έχει πλημμελείς διαδικασίες ελέγχου («έλα μωρέ θα πούμε ότι το στείλαμε χωρίς να [πληρώνουμε για να] είμαστε κι απολύτως προσεκτικοί κι όταν στα εκατομμύρια δέματα που στέλνουμε ένα Χ% τελικά θα έχει πρόβλημα, ε τότε θα κάνουμε [μετά από μέρες] refund, καλύτερα έτσι παρά να ρισκάρουμε να χάσουμε μια πιθανή πώληση επειδή αμφιβάλλουμε για την διαθεσιμότητα») ή αν με πλήρη γνώση των πιθανών προβλημάτων διαλέγει προβληματικές μεθόδους αποστολής για να χαμηλώσει το κόστος κι άλλα παρόμοια. Κατά τη γνώμη μου όλα αυτά «λαδιές» είναι στην τελική. Μάλιστα στις θολές περιπτώσεις ταιριάζει και καλύτερα η έκφραση «λαδιά» από ότι όταν εξ' αρχής υπήρχε ο σκοπός να σου φάω τα λεφτά, όπου έχουμε καθαρή περίπτωση απάτης. Εννοείται ότι ξεφύγαμε και δεν έχουν άμεση σχέση με την αναζήτηση του αγοραστή στην περίπτωσή μας αυτά. :-)

όχι ακριβώς. Όταν έκανες τη συναλλαγή με την Gearbest συμφώνησες. Αν η ευθύνη παραμένει στον πωλητή μέχρι να παραλάβεις φυσικά και είναι θέμα Gearbest για εσένα κι ας πάνε εκείνοι μετά να βρουν ποιος φταίει κι αν έχουν αξιώσεις έναντι άλλων εμπλεκόμενων. Ο αγοραστής δηλαδή θα μιλά με Gearbest κι από αυτούς θα αξιώνει να εκπληρωθεί η συμφωνία. Αντίθετα αν η ευθύνη περνά στον αγοραστή με το που φύγει από τις αποθήκες τους τότε εσύ τρέχεις για το ενδιάμεσο κι αν δεν τα καταφέρεις tough luck. Το κλειδί είναι τι συμφώνησες (ρητά ή σιωπηρά) όταν έκανες την συναλλαγή, το οποίο συνήθως περιλαμβάνει τυχόν διατάξεις που προστατεύουν τα δικαιώματα του καταναλωτή σε τέτοιου είδους αγορές κλπ.

αν μπορεις βρες κάποιον γνωστό (ή εσύ ο ίδιος αλλά δε νομίζω να έχεις τον χρόνο) να διαπραγματευθεί απευθείας με κανένα που νοικιάζει στην περιοχή που θες να σου δώσει κάτι με μηνιαίο ενοίκιο. Γίνεται και είναι σημαντικά φτηνότερο αλλά όπως σου έγραψαν πιο πάνω η περίοδος είναι full season κι αν είναι τουριστική περιοχή δεν έχουν ισχυρό κίνητρο να το κάνουν.

αν οι τιμές είναι αυτές και δεν υπάρχει κάποιο λάθος, είναι άκρως ενδιαφέρουσες επιλογές για όποιον κοιτάζει πέρα από τα λεγόμενα gaming monitors.

Το κυριότερο πλεονέκτημα της φορητότητας είναι η διατήρηση του αριθμού. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν χρειάζεται τον αριθμό ο ενδιαφερόμενος και εφόσον έχει μάλλον θέματα με την ταχύτητα στην forthnet, αφού ελέγξει για σιγουριά ότι δεν θα καθυστερήσει ο ΟΤΕ να του τοποθετήσει νέα γραμμή, ίσως τον συμφέρει να αλλάξει γραμμή ξεκινώντας εκ του μηδενός. Το λέω με επιφύλαξη γιατί δεν θυμάμαι αν ο ΟΤΕ χρεώνει επιπλέον στην περίπτωση που δεν υπάρχει γραμμή. Επίσης θεωρώ ότι έχει εξαντλήσει τους ελέγχους για την ταχύτητα με την forthnet κι εντός της καλωδίωσης του χώρου του ώστε να μην αποδειχθεί στο τέλος ότι τα προβλήματα ήταν άσχετα με τον provider.

Settings/Advanced/Privacy and Security/Clear Browsing data ψάξε να μην είναι τσεκαρισμένο το Passwords (αν δεν το βλέπεις στο dialogue box που πετάγεται όταν πατάς το Clear browsing data πάτησε επίσης το Advanced μέσα στο dialogue box ώστε να το εμφανίσει). Εκεί επίσης βγάζεις το τσεκάρισμα από ό,τι δεν σε ενδιαφέρει να διαγράφεται κατά τους καθαρισμούς (π.χ αν θες να θυμάται τα login names κλπ κοιτάς να μην είναι τσεκαρισμένες οι αντίστοιχες κατηγορίες) Settings/Advanced/Passwords and Forms/Manage Passwords και κοίταξε και εδώ τι επιλογές υπάρχουν και επιλέγεις/αποεπιλέγεις αναλόγως του πώς επιθυμείς να γίνεται η διαχείριση

τίποτα να μην πληρώσεις εκτός από τα 51€ που λογικά είναι το υπόλοιπο από τους λογαριασμούς σου. Εφόσον δεν θέλεις φορητότητα αριθμού και γραμμής μην εμπλακείς σε καμία συζήτηση για φορητότητες. Αλλά α) να το ζητήσεις κι εγγράφως (ή με email) ότι επιθυμείς διακοπή αμέσως β) να έχεις κρατήσει αντίγραφο από αυτό ή ο,τιδήποτε άλλο υπογράψεις. Επίσης αν σου πασάρουν κάποιο χαρτί αν πας σε γραφείο τους, πρόσεχε να έχεις καταλάβει απολύτως περί τίνος πρόκειται και κατά τη γνώμη μου μην υπογράψεις επιτόπου αλλά πρώτα πάρε το σπίτι σου να το διαβάσεις. Είμαι υπερβολικός αλλά από τον τρόπο που διατυπώνεις την επιθυμία σου σε «φοβάμαι» ότι μπορείς να μπλέξεις σε συζητήσεις κλπ.

δηλαδή αυτά περί έναρξης και τιμολογίου που γράφεις στο πρώτο μήνυμα δεν ισχύουν; Σου δίνει απλώς μία απόδειξη (πρωτότυπη; αντίγραφο; ) από άλλη χώρα;

icy20 και μόνο η εμπλοκή σε τέτοιες συζητήσεις είναι απώλεια. Στην καλύτερη περίπτωση έχεις χάσει χρόνο. Αυξάνεις τις πιθανότητες να σε κοροϊδέψουν ή να μπλέξεις αλλιώς (να σου πασάρω κλεμμένο πχ). Το κλειδί είναι αν πιστεύεις ότι κάποια συναλλαγή που σου προτείνεται είναι μούφα ή όχι. Εφόσον κρίνεις ότι είναι μούφα δεν έχει νόημα ούτε να συνεχίζεις προσπαθώντας να «την φέρεις» στον απατεώνα ούτε να ψάχνεις τα πιθανά κίνητρα, μπορεί να είναι διάφορα. Επίσης, επειδή το ανέφερες (εμμέσως) κάμποσες φορές, δεν έχει μεγάλη σημασία το ότι θεωρείς τον εαυτό σου έξυπνο. Θέλω να πω μη νομίζεις ότι τα άτομα που την πατάνε σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι υποχρεωτικά «χαζοί». Ίσα ίσα.

Εκτός από τα λίγα άτομα που συμμετέχουν ενεργά στο νήμα, τα περισσότερα αλλά και πάλι περιορισμένα σε αριθμό άτομα που συνήθως συμμετέχουν και παρακολουθούν συχνά τις συζητήσεις εδώ, το νήμα μπορεί να διαβάζεται από ένα σωρό μη εμφανιζόμενα άτομα, κάποια από τα οποία μπορεί να είναι από εντελώς αφελή έως απλώς απρόσεκτα. Συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Είναι ωφέλιμο για όλους μας αλλά ειδικά για την κατηγορία των αφανών να επισημαίνεται το τι ισχύει και τι κατοχύρωση έχει ή δεν έχει ο καταναλωτής αν δεν υπάρχει νόμιμο παραστατικό (συνήθως απόδειξη αγοράς). Τα σχόλια του E.F. είναι απολύτως χρήσιμα και θα έπρεπε να είναι ευπρόσδεκτα ιδιαιτέρως σε ένα νήμα όπως αυτό εδώ όπου παρουσιάζονται θολές και εν δυνάμει επισφαλείς συναλλαγές. Το «τι γίνεται στην πράξη» παρότι χρήσιμο να το γνωρίζουμε αν όντως ισχύει δεν ισοδυναμεί με το «τι ορίζει ο νόμος». Σε περίπτωση που τα πράγματα στραβώσουν αυτό που είναι κυρίαρχο και σημαντικότερο για τον καταναλωτή είναι το τι ορίζει ο νόμος και καλό είναι να το γνωρίζει προκειμένου να αποφασίσει με πλήρη γνώση αν θέλει να προχωρήσει σε μια συναλλαγή και τι κίνδυνο θέλει να αναλάβει. ρωτάς κι απαντάς ελαφρώς διαφορετικό πράγμα: «υπάρχει περίπτωση να κάνει μια εταιρεία...» είναι κατά πολύ διαφορετικό από το «είναι υποχρεωμένη από το νόμο η εταιρεία να κάνει...». Τον τελικό καταναλωτή αν θέλει να έχει το κεφάλι του ήσυχο και σε κάθε περίπτωση προκειμένου να εκτιμήσει σωστά τι κίνδυνο αναλαμβάνει και κατ' επέκταση πόσα είναι διατεθειμένος να πληρώσει τον ενδιαφέρει το δεύτερο σκέλος πολύ περισσότερο από το πρώτο. Πολύ περισσότερο όταν η συζήτηση αφορά συγκεκριμένο προϊόν αλλά το επιχείρημα είναι αόριστο (δλδ δεν είναι καν για τη συγκεκριμένη εταιρεία).

μεγάλα σε πλάτος φύλλα Excel κλπ. Εσύ ξέρεις την χρήση που κάνεις και κατά πόσο θα σε βοηθήσει. Σημείωσε ότι ίδια ή μεγαλύτερη ανάλυση σε μικρότερης διάστασης οθόνης έχει τα δικά του πλεονεκτήματα. Το καλύτερο είναι αυτό που λες, να δεις μόνος σου όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα, προσπαθώντας να έχεις κάτι παρόμοιο με τον τρόπο που θα είσαι συνήθως. Εάν η εναλλακτική σου είναι οθόνη καμπυλοειδής επίσης προσπάθησε να την δεις.

δυστυχώς δεν ξέρω να σε καθοδηγήσω, αν έχεις κάποιο άλλο μηχάνημα δοκίμασέ το με την οθόνη να δεις αν επαναλαμβάνεται το πρόβλημα, δοκίμασε και με διαφορετικό καλώδιο.

Για τη χρήση που περιγράφεις κι ιδιαιτέρως με περιορισμένο προϋπολογισμό, μην ασχοληθείς με Hz. Από τις τρεις που δείχνεις θα σου έλεγα την Ultrasharp της Dell. Caeteris paribus όσο περισσότερο κάθεσαι μπροστά σε μία οθόνη τόσο περισσότερο έχει νόημα να πληρώσεις παραπάνω. Πάντως αν είσαι πιεσμένος οικονομικά κι αν σε ικανοποιεί η υπάρχουσα οθόνη μην θεωρείς ντε και καλά ότι για το πρόβλημα ευθύνεται αυτή. Μάλιστα αν το πρόβλημα είναι στις ρυθμίσεις του φορητού/των Windows ενδέχεται να το έχεις και με την καινούργια λύση, οπότε σιγουρέψου για αυτό το σκέλος πριν μπεις σε έξοδα.

να αξιωθείς, να αξιωθείς στο σύστημα που έλεγξες, πέρα από την μέτρηση παρατηρείς αισθητή διαφορά στην συνηθισμένη σου χρήση; Κι αν ναι είναι σε ενοχλητικό βαθμό ή υποφερτά;

πίκρα, σε λίγο θα βγάλουν σουβλάκι μακαρόνια. Ευτυχώς το κατάστημα μάλλον θα πάει άπατο.

αν αποκλείεις την περίπτωση κάποιων κλώνων παλιών ΙΒΜ (είναι αρκετά θορυβώδη) κοίταξε για Topre Realforce (πανάκριβα, προβληματικές διαθεσιμότητες στην Ευρώπη) ή σε κάποιο Cherry.

τα κρεμ ρουαγιαλ στο σταθμό και στην Δαβάκη κοντά, το Σαντέ ψηλότερα στη Θησέως, στο ύψος της Χαροκοπείου περίπου. Δεν είμαι σίγουρος αν ήμουν σαφής, είναι μπουγατσατζίδικα όχι σουβλατζίδικα. Όπως κι αυτό που σου έγραψα στην Ηλιουπόλεως, το οποίο και συνιστώ σε σχέση με τα άλλα. Είναι λίγα αυτά που ανοίγουν δικό τους φύλλο. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και μερικά που δουλεύουν με κατεψυγμένες μπουγάτσες σχετικά καλής προέλευσης (π.χ. Σερραϊκό σε διάφορες περιοχές). Τα θεωρώ υποδεέστερα και ακριβότερα από τον Γιώργο στην Ηλιουπόλεως, καλύτερα από τον Σάββα. Υπάρχει κι ένα στου Ψυρρή αν δεν το έχεις πετύχει, ξεχνώ το όνομα. Δεν έχω δοκιμάσει στο σουβλατζίδικο που γράφεις, είδα στον χάρτη είναι χαμηλά. Στην περιοχή εκείνη συνήθως προτιμώ εκείνο που αποκαλούν «Ρωσσίδες». Τον τελευταίο καιρό παραγγέλνω από Γουρουνάκια Πιάτσα, από Θράκα, από Σουβλάκι Χαροκόπου. Το Πανόστιμο που έχει αναφέρει προ ημερών ο dellman, καταλαβαίνω γιατί μπορεί να αρέσει σε κάποιον, και σ' εμένα νόστιμο φάνηκε (το ξέρω αρκετά χρόνια και το έχω δοκιμάσει κατά καιρούς) αλλά νομίζω ότι το κρέας του είναι κακής ποιότητας.

το χαρακτηριστικό του ήταν η πίτα και η τεχνική ψησίματος: η πίτα ήταν διαφορετική από τα περισσότερα [μέχρι και την δεκαετία του 80 όπου άρχισε η επέλαση της κατεψυγμένης πίτας έβρισκες πιο εύκολα μαγαζιά με την χαρακτηριστική τους πίτα. Όχι απαραιτήτως να την φτιάχονουν οι ίδιοι, μπορεί να την προμηθεύονταν από τοπικό φούρνο κλπ αλλά μπορούσες να βρεις διαφορές απο σουβλατζίδικο σε σουβλατζίδικο] και αντίθετα με τους περισσότερους που έψηναν ξεχωριστά πίτα/σουβλάκι και γέμιζαν με τα υλικά στο τέλος (λαδώνοντας μάλιστα την πίτα) αυτός την ώρα που έψηνε την πίτα έβαζε επάνω την τομάτα και το κρεμμύδι με αποτέλεσμα και αυτά να παίρνουν λίγο διαφορετική γεύση από το να τα τρως «κρύα» αλλά και η ίδια η πίτα να παίρνει γεύση απο τα υγρά τους. Το κρέας του, χωρίς να είναι κακό, δεν ήταν ποτέ το δυνατό του σημείο. Αν έτρωγες δλδ σκέτα σουβλάκια καλαμάκια απείχε πολύ από άλλα καλύτερα εκείνη την εποχή στην Αθήνα. Το μέγεθός του ήταν το κανονικό. Κοίτα, μιλώντας περί φαγητού υπάρχουν πράγματα όπου είναι λογικό να έχουμε διαφορετικές προτιμήσεις. Ως προς το ποιο μέγεθος ήταν το κανονικό όμως, απλώς έχεις λάθος επειδή είσαι συνηθισμένος έτσι (λόγω ηλικίας κι όχι λόγω καταγωγής). Αυτό το μέγεθος είχαν τα σουβλάκια καλαμάκια στη θρυλική Λιβαδειά (την πόλη, όχι το σουβλατζίδικο της Πλατείας Κάνιγγος), αυτό στον Ισθμό, αυτό στις διάφορες πόλεις της Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου κλπ. Παρομοίως και στην Μακεδονία από ότι μου έχουν πει. Υπήρχε συχνά και το σουβλάκι μερίδα σε εστιατόρια ή ψησταριές που ήταν εντελώς άλλο μέγεθος (δεν έμπαινε σε πίτα). Περίπου από όταν άρχισαν να μαζικοποιούν την παραγωγή άρχισαν να τα μεγαλώνουν κιόλας (υποψιάζομαι αρχικώς έγινε επειδή ήταν λιγότερο κοπιαστικό να κόβουν ελαφρώς μεγαλύτερες μπουκιές). Άνθρωποι που είναι από 30 και κάτω ουσιαστικά θεωρούν μικρό εκείνο που στην αμέσως προηγούμενη εποχή το θεωρούσαν απολύτως κανονικό. Σε αναλογία, είναι σαν κάποιος μεγαλωμένος με κουτάκια αναψυκτικών των 330ml να θεωρεί μικρή την κανονική ποσότητα των 250ml. H Μασίνα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που περιέγραφα πιο πάνω ως flat γεύση και ως μετριότητα χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο. Δεν με ενοχλεί να το φάω αλλά γευστικά δεν μου λέει και κάτι. Σημ,ειωτέον, θεωρώ την τιμή του ακριβή. Παρενθετικά αν νομίζεις ότι στη Μασίνα πληρώνεις ποιότητα κρέατος, υλικών κι όχι τον χώρο είσαι γελασμένος. Ηλιουπόλεως 74 Δάφνη (Υμηττός), μεγάλος δρόμος σχεδόν παράλληλος με Λεωφ. Βουλιαγμένης στο ύψος της στάσης Μαρκέα. Γιώργος. Έχω ακούσει και για ένα κάπου στη Θηβών αλλά δεν έχω δοκιμάσει. Στην Καλλιθέα που είσαι πώς σου φάινονται τα Sante και Κρεμ ρουαγιάλ; Πέρα από ακριβά.

Ναι εχει μεταφερθει προσφατως

Στα τυλιχτά διαφωνούμε απολύτως tommy. Η νοοτροπία «όσο πιο μεγάλο, με όσο πιο πολλά, όσο πιο φτηνό» είναι μία απ' τις αιτίες που κατέστρεψαν το σουβλάκι όπως υπήρχε στην Αθήνα (και πανελλαδικά υπάρχουν αλλαγές εξαιτίας αυτού) πριν το 1980 περίπου. Μετά το 2000 έχει παραγίνει το κακό. Το γέμισμα: σε βαθμό αηδίας με πατάτες, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι για πέταμα, κι ό,τι άλλο υλικό κατέβει στο κεφάλι του καθενός (έχω δει μεταξύ άλλων μαρούλια, λάχανα, καρότα). Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό της νοοτροπίας ότι τις περισσότερες φορές και χωρίς να το ζητήσει ο πελάτης αν τους πει να μη βάλουν κάποιο υλικό παίρνουν από μόνοι τους την πρωτοβουλία να το αντικαταστήσουν αυξάνοντας τις ποσότητες από τα υπόλοιπα. Πράγμα που συχνά οδηγεί σε απαράδεκτα αποτελέσματα. Η πίτα: εδώ την ζημιά την έκανε η κυριαρχία της «βιομηχανοποίησης» στην παραγωγή, με τη συντριπτική πλειοψηφία τους να είναι «flat» και κατ' επέκαταση αδιάφορες σε γεύση. Συνδυαζόμενο με το συχνά προβληματικό ψήσιμό τους. Το κρέας: εδώ είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα. Έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου αρκετά κι οι κανόνες υγιεινής στο θέμα αυτό. Το αποτέλεσμα μικτό, δυσκολότερο να πετύχεις πραγματικά «δηλητηριώδη» κρέατα όπως μπορούσε να συμβεί παλιά με τίμημα όμως την υποβάθμιση του μέσου όρου προς τα κάτω και την μεγαλύτερη ομοιογένεια των περισσότερων. Έχω επιφυλάξεις κατά πόσον και συντηρητικά που χρησιμοποιούνται κατά κόρον μάλλον (κυρίως στους γύρους) είναι καλύτερα από πλευράς υγείας. Από την άλλη η πληθώρα ψησταριών και τρόπως ψησίματος σε σύγκριση με τα κάρβουνα του παρελθόντος μάλλον λειτουργεί κι αυτή αρνητικά. Γενικά μιλώντας το θεωρώ λιγότερο νόστιμο από όσο στο παρελθόν στα περισσότερα σουβλατζίδικα, υπάρχουν όμως κατά καιρούς και προσπάθειες με καλύτερα αποτελέσματα. Πάντως το καλό κρέας είναι ακριβότερο από την σαπίλα πάντοτε. Είναι μάλλον παράλογο να περιμένει κάποιος πως το απολύτως φτηνότερο θα δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα. Προσπαθώντας να κατέβει η τιμή όλο και πιο χαμηλά η κατάληξη θα είναι κακή. Παίζει ρόλο και η αύξηση στα διαφορετικά είδη κρέατος που υπάρχουν ταυτοχρόνως σε κάποιο σουβλατζίδικο. Και καλαμάκι και γύρος και μπιφτέκι και κεμπάπ και από χοιρινό κι από κοτόπουλο κλπ. Χωρίς αυτό να είναι απαραιτήτως κακό συνήθως αυτοί που πλησιάζουν το τέλειο επικεντρώνονται σε ένα-δύο είδη και δεν προσπαθούν να καλύψουν τα πάντα. Για να μην πάμε στο χάλι με καταστήματα που σερβίρουν και πίτσες και σνίτσελ και μαγειρευτά, σχεδόν πάντα με άθλιο αποτέλεσμα σε όλα. Εδώ είναι εμφανείς οι αρνητικές επιπτώσεις του delivery. Τα ίδια τα σουβλατζίδικα ως χώροι έχουν υποστεί τεράστιες αλλαγές, τις περισσότερες φορές υπέρ του χώρου και εις βάρος του προϊόντος (μεγαλύτεροι χώροι, τουαλέτες κλπ). Πέφτει περισσότερο χρήμα δλδ στον τομέα χώρος σε σχέση με τα συνήθως μικρά κι εξειδικευμένα σουβλατζίδικα του παρελθόντος. Παρομοίως υπάρχουν μεγάλες αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν στον λόγο ιδιοκτητών:υπαλλήλων καθώς και στην (μη) συνεχή παρουσία των ιδιοκτητών. Νομίζω έγινε ζημιά από τα μέσα της δεκαετίας του 90 κι έπειτα κυρίως με τους Αλβανούς. Ίσως να κάνω λάθος στο τελευταίο και να είναι μη ενδεικτική η εμπειρία μου. Σίγουρα δεν κάνω λάθος για το πρώτο σκέλος. σχετικά με Λευτέρη Νέας Σμύρνης: είναι υπερτιμημένο κυρίως αναφορικά με τα δοξαστικά σχόλια που παρουσιάζονται σε διάφορα sites τα τελευταία χρόνια, φαντάζομαι έχουν και στοιχεία διαφήμισης αυτά. Αν δηλαδή σου παρουσιάζω κάτι ωσάν να 'ναι το καλύτερο πράγμα που υπάρχει στον κόσμο, ε δεν θα σου φανεί έτσι όταν το φας. Έχει υποβαθμίσει ελάχιστα αλλά διακριτά το κρέας του τα τελευταία χρόνια (ας πούμε πάνω κάτω από όταν άνοιξε και το κατάστημα στην Αργυρούπολη). Ευτυχώς δεν έχει καταστρέψει εντελώς την πίτα του ούτε έχει αλλάξει την συνήθειά του να μη γεμίζει το τυλιχτό με ό,τι να 'ναι. Το μέγεθός τους ήταν πάντοτε προς το μικρό, δηλαδή κανονικό. Ήθελες πάντοτε περισσότερα για να χορτάσεις συγκριτικά με τα υπόλοιπα σουβλατζίδικα. Ήταν και πιο νόστιμα τα δικά του, πιο ευκολοφάγωτα λόγω της αλάδωτης πίτας, ανέβαζες εύκολα την παραγγελία σου. Το θεωρώ θετικό κι όχι αρνητικό εκτός αν χειροτερέψει πολύ το κρέας του. Δεν ξέρω αν και πώς θα του βγει οικονομικά η κίνηση με τη μεταφορά του καταστήματος στην (κατά πολύ ακριβότερη θεωρητικά) πλατεία από την Ομήρου. Κώστας Αγ. Ειρήνης: καλό, από τα καλύτερά μου πλέον στην Αθήνα, επίσης όμως υπερτιμημένο αναφορικά με τις διθυραμβικές παρουσιάσεις διάφορων ιστότοπων. Αν δω τεράστια ουρά δεν κάθομαι. Κώστας στην οδό Πεντέλης: ίσως το καλύτερο αυτή τη στιγμή στο κέντρο, με δύο παρατηρήσεις: πρώτον η μεγάλη αναμονή (αν θες να ξεμπερδεύεις σε 5 λεπτά απλώς μην πας μετά τις 11 το πρωί) δεύτερον το πολύ καθαρό κρέας (χωρίς λίπος) που χρησιμοποιεί. Τα πιο νόστιμα σουβλάκια (καλαμάκια) που έχω στη μνήμη μου το είχαν το ξυγκάκι τους. Εννοείται προτιμώ το εντελώς καθαρό από το τίγκα στο ξύγκι. Λευτέρης στην οδό Σατωβριάνδου (Λαύριο λεγόταν αυτή η περιοχή της Ομόνοιας): καλό αλλά σχετικά βαρύ το μπιφτέκι του. Από όσο μπορώ να καταλάβω εδώ, οι προτιμήσεις μου στα σουβλατζίδικα είναι πιο κοντά στου gomar.

φαίνεται πολύ καλή οπτικά. +ότι δεν έβαλες τυρί αν διακρίνω -ότι δεν έβαλες κι άλλα χόρτα ή μόνο άλλα χόρτα. Φλύαρος τρόπος να σου πω «κάνε και μια χορτόπιτα» ήταν κλειστός ο Λευτέρης στο κάτω μέρος της πλατείας ή προτιμάς Σάββα; Έχω πολλά χρόνια να πλησιάσω σε Σάββα.

Το 'παθα κι εγώ σε αντίστοιχες συνθήκες. Χάλι μαύρο ο Flokos. Δεν ξέρω κάτι ιβηρικές (Portoles ή κάπως έτσι) αν είναι καλύτερες. @eXhale δεν ήμουν εκείνος που είχε αναφέρει μήνυμά σου προ καιρού, αλλά γράφε ρε συ τι δείχνουν οι φωτογραφίες. Κρίμα είναι να μην βλέπουμε ούτε τίτλο φαγητού. :-p