alfasif

Πρόλογος Πριν από λίγες ημέρες μου τηλεφώνησε ο φίλτατος @pol77 να με ρωτήσει αν θα με ενδιέφερε να δοκιμάσω ένα προϊόν μιας νεοφυούς εταιρείας που κατασκευάζει περιφερειακά, έχοντας ως βασικό στόχο τους απανταχού gamers. Αναφερόταν στο Makalu 67 της MOUNTAIN. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στη σελίδα της MOUNTAIN- ομολογώ δεν την ήξερα - αμέσως μου κίνησε το ενδιαφέρον. Πρόκειται για ένα gaming mouse της κατηγορίας φτερού με βάρος μόλις 67gr, έξι προγραμματιζόμενα πλήκτρα, 19.000 DPI και διάτρητο κέλυφος, προσφερόμενο σε μαύρο ή λευκό χρώμα. Και από τεχνικά χαρακτηριστικά, δεν είναι καθόλου κακό. Πριν προχωρήσω σε παρακάτω λεπτομέρειες είχα ήδη αποφασίσει ότι πρόκειται, προφανώς, για ενδιαφέρον προϊόν που θα ήθελα να δοκιμάσω. Κατόπιν των απαραίτητων συνεννοήσεων το προϊόν έφτασε στα χέρια μου σε λιγότερο από μια εβδομάδα, συνοδευόμενο μάλιστα από το Glacier Mousepad της εταιρείας στην έκδοση XL των 29,99€. Τεχνικά χατακτηριστικά Κατά την προσφιλή μου συνήθεια σας παραθέτω αρχικά τον πίνακα τεχνικών χαρακτηριστικών, όπως τον έχει αναρτήσει η εταιρεία στη σελίδα της. Παρατηρεί κανείς με την πρώτη ματιά ότι πρωταγωνιστεί ο καινούριος PAW3370 sensor της PixArt, εξ' ου και τα 19.000 DPI, αλλά και οι κορυφαίοι M50 διακόπτες της Omron για τα βασικά κουμπιά, τα 1000HZ polling rate, τα 67 γραμμάρια βάρος - με σημείωση ότι είναι το βάρος του ποντικιού προφανώς χωρίς το καλώδιο -, αλλά και οι διόλου ευκαταφρόνητες διαστάσεις για το βάρος του που το κατατάσσουν στην κατηγορία των μεσαίων προς μεγάλων mouse, μέγεθος απαραίτητο για να μπορεί να υποστηρίξει την προτεινόμενη από τον κατασκευαστή λαβή παλάμης (palm grip). Οι λίγο πιο παρατηρητικοί και αρκετά πιο ψαγμένοι πιθανόν να σταματήσουν και στον ισχυρό 32 bit Cortex M0 επεξεργαστή, τον μικρότερο (tiny 32-bit processor) μέχρι στιγμής ARM σχεδιασμού, κατασκευασμένο ειδικά για όπου μετράει το μέγεθος, η χαμηλή κατανάλωση αλλά και οι ικανοποιητικές επιδόσεις. Για το Glacier Mousepad δεν έχω να πω πολλά πράγματα, μιας και ο αντίστοιχος πίνακας είναι αρκετά αναλυτικός, δίνοντάς μας τα πλήρη στοιχεία και για τις δύο εκδόσεις, με μόνη τους διαφορά το μέγεθος. Ενδιαφέρον στοιχείο βέβαια αποτελεί το ότι ο παγετώνας (Glacier) είναι και αδιάβροχος! Λογικό, ποιος παγετώνας άλλωστε φοβάται το νερό; Συσκευασία και περιεχόμενα Θα ξεκινήσω από το Glacier Mousepad. Απλή ορθογώνια παραλληλεπίπεδη συσκευασία, πλήρης πληροφοριών, παρόμοιας σχεδίασης με αυτή του Makalu 67, με καλής ποιότητας χαρτόνι, που περιέχει το Glacier XL μόνο του, τυλιγμένο σε κύλινδρο. Η πρώτη και κύρια πλευρά τα λέει όλα με σκούρα γκρι γυαλιστερά γράμματα να αχνοφαίνονται πάνω στο μαύρο φόντο. Αριστερά τους, το μεγάλο λογότυπο της εταιρείας που καταλαμβάνει το μισό σχεδόν της πρόσοψης. Μας ενημερώνει ότι πρόκειται για την XL έκδοση του παγετώνα (Glacier), μαλακής, βελτιστοποιημένης για παιχνίδι, αδιάβροχης επιφάνειας, με ραμμένες άκρες και αντιολισθητικό λάστιχο. Μια χαρά το βλέπω για αρχή, για να δούμε και στη χρήση. Δεν βρίσκω λόγο να σας κουράσω αναλύοντας τις υπόλοιπες πλευρές μιας και θα αναφερθώ αντίστοιχα παρακάτω για τη συσκευασία του Makalu 67. Απλά σας τις παραθέτω και αυτό νομίζω αρκεί. Στο Makalu 67 τώρα, έχω στα χέρια μου ένα πολύ καλής ποιότητας, σκληρό, χάρτινο, σκούρο γκρι-ποντικί με μπλε πλαϊνά κουτί. Αν δεν αναγνωρίσει κανείς το λογότυπο της MOUNTAIN στην εμπρός επιφάνεια και με το “REACH YOUR SUMMIT” ίσα που να αχνοφαίνεται στο κέντρο επάνω του μέρους, μάλλον θα το γυρίσει από την άλλη μπερδεύοντάς το με αναποδογυρισμένο λογότυπο γνωστής εταιρείας αθλητικών. Στην πίσω πλευρά όλα ξεκαθαρίζουν αμέσως. Το Makalu 67 κυριαρχεί με δύο φωτογραφίες στο κέντρο, μια από εμπρός υπό γωνία και μια από επάνω. Γύρω του τα πέντε βασικότερα, κατά την MOUNTAIN, χαρακτηριστικά του και τρεις ακόμα εξίσου σημαντικές λεπτομέρειες στο κάτω μέρος, μεταξύ των οποίων και το αντίστοιχα συμβατό λογισμικό να υπόσχεται μάλιστα ότι θα κατακτήσουμε την κορυφή μέσα από απεριόριστη προσαρμογή, βουνό γαρ (MOUNTAIN). Όλα αυτά με τα αγγλικά να κυριαρχούν αλλά και 7 ακόμα γλώσσες να έπονται. Στις δύο μικρές πλευρές έχουμε τα εξής. Το λογότυπο της εταιρείας μόνο του να κυριαρχεί πραγματικά τρισδιάστατο στην κάτω πλευρά και στην επάνω το λογότυπο, το μοντέλο με μια περιγραφή, στα Αγγλικά φυσικά, που μας εξηγεί γιατί δεν θα πρέπει να περιμένουμε τίποτα λιγότερο από “ασυμβίβαστη απόδοση” και σε επτά επιπλέον γλώσσες μικρότερες περιγραφές με τα αρχικά της καθεμίας σε εικονικά τρισδιάστατο μπλε οβάλ. Τέλος οι δύο εναπομείνασες πλευρές, τοποθετημένες ελαφρώς πιο εσωτερικά, αλλάζουν το σκούρο γκρι φόντο των υπολοίπων σε μπλε και μας ενημερώνουν, η αριστερή για το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά του με λευκά γράμματα και σχέδια και η δεξιά για τον κατασκευαστή, τον συνεργάτη του και τις γνωστές πιστοποιήσεις με τα αντίστοιχα λογότυπα και φυσικά τα επίσης γνωστά barcode. Εδώ έρχομαι αντιμέτωπος και με το πρώτο ερώτημα μιας και άνοιγμα, με την πρώτη ματιά τουλάχιστον, δεν φαίνεται πουθενά. Αρχικά υποψιάζομαι ότι πρόκειται για συρταρωτό πακέτο, εξ' ου και οι εσοχές στα μπλε πλαϊνά που προανέφερα. Δεν είναι όμως εφικτό να μετακινηθεί, με μικρή εξαίρεση το άκρο του στο κάτω μέρος, συνέπεια της επιπλέον πίεσης που άσκησα επάνω του. Αυτό σε συνδυασμό με το κόψιμο της συνέχειας στο χαρτόνι κάτω από το λογότυπο με προϊδεάζει για το πως ανοίγει. Τελικά πρόκειται για ενιαίο κουτί που ανοίγει τραβώντας το κάτω μέρος της πλευράς με το λογότυπο η οποία είναι κολλημένη επάνω στο υπόλοιπο με δύο αρκετά ισχυρούς μαγνήτες. Αυτή η κίνηση ελευθερώνει από αυτή την μεριά και το επάνω μέρος, αυτό ανασηκώνει σε συνέχεια του και την μικρή πλευρά με τους μαγνήτες, αφήνοντας τελικά με αυτό τον τρόπο να φανεί ο εσωτερικός κόσμος της συσκευασίας. Ωραίο και όχι πολύ συνηθισμένο σε τέτοιες συσκευές, σίγουρα ο κάτοχος του Makalu 67 θα βρει μια εναλλακτική χρήση για αυτό το κουτί. Ανοίγοντας τη συσκευασία βλέπουμε να δεσπόζει το Makalu 67 μέσα σε μαύρο χοντρό αφρολέξ, κολλημένο κάτω από μαύρο χαρτόνι. Στο επάνω μέρος του υπάρχει χάρτινο καπάκι για να στεγάσει το καλώδιο και ένα διάφανο σακουλάκι με ένα σετ αυτοκόλλητα ανταλλακτικά τεφλόν, και αυτό το τελευταίο δεν το συναντά κανείς συχνά. Στο καπάκι τέλος υπάρχει κολλημένος ένας μπλε φάκελος με λευκά σχέδια και ένα τετράγωνο μαύρο σαν αυτοκόλλητο που ενημερώνει για τη φιλοσοφία και τον προορισμό της MOUNTAIN και μάλιστα με το όνομα και την υπογραφή του ιδρυτή της στο τέλος. Περιεχόμενα σε αυτόν είναι ένα τρίπτυχο φυλλάδιο και ένα λευκό καρτελάκι με έξι αυτοκόλλητα του λογότυπου της MOUNTAIN σε δύο διαστάσεις και το όνομα της εταιρείας σε λευκό ή σε μαύρο για να μην μας περιορίσει σε σχέση με το χρώμα της επιφάνειας που θα τα κολλήσουμε. Ίσως το παράκανα λίγο με την ανάλυση της συσκευασίας, αλλά με συνεπήρε η γενικότερη ποιότητα και η προσοχή στη λεπτομέρεια, πράγμα που με προδιαθέτει να βάλω ψηλά και τις προσδοκίες μου για το προϊόν. Ελπίζω ότι δε θα απογοητευτώ. Κάτω από το Φακό Με την πρώτη ματιά το Makalu 67 τραβάει το βλέμμα. Αν και με κλασικό οβάλ σχήμα φαντάζει ταυτόχρονα και διαφορετικό, βάζοντάς με στη διαδικασία να το περιεργαστώ για να ανακαλύψω το γιατί. Πανάλαφρο και διάτρητο στο μεγαλύτερο μέρος του, αρχικά με ανησυχεί για τις αντοχές και τη στιβαρότητα της κατασκευής του. Αρχίζω να το πιέζω σε διάφορα σημεία, δεν κουνιέται ούτε τρίζει τίποτα, όσο δυνατά ή βίαια και αν προσπάθησα. Ακόμα και τα κουμπιά του είναι σταθερότατα παρόλο που πατιούνται πολύ εύκολα, συμπεριλαμβανομένου και αυτού στη ρόδα, πράγμα σχετικά ασυνήθιστο ως συνδυασμός. Τα δε πλαστικά είναι γενικότερα πολύ καλής ποιότητας, τόσο στο μάτι όσο και στην αφή. Με εντυπωσίασε κυρίως η στιβαρότητα του πλέγματος που ξεπερνάει ακόμα και κάποιες μη διάτρητες κατασκευές που έχω συναντήσει, και προφανώς δεν αναφέρομαι σε φτηνές ανώνυμες ή ό,τι σχετικό. Όμορφα σχεδιασμένο πλέγμα, αισθητικά δύο επιπέδων, καλύπτει όλο το πίσω μέρος από κάτω και από επάνω, αφήνοντας υπό έντονο φως να φανούν ελαφρά οι δυο πλακέτες στο εσωτερικό του. Με το πίσω αριστερό μέρος να προεξέχει, υποθέτω για λόγους εργονομίας, αλλά και το εμπρός δεξιά να έχει μια κλίση προς τα κάτω για τους ίδιους λόγους, φαίνεται ξεκάθαρα κατασκευασμένο για δεξιόχειρες. Κατάμαυρο ματ, με μια ελαφρά αίσθηση πέρλας, αφήνει να ξεχωρίσουν τα δύο αριστερά πλαϊνά κουμπιά σε σκούρο γκρι-ποντικί μεταλλιζέ και ένα ημιδιάφανο γκρι οβάλ που ξεκινάει επάνω από τη ρόδα συνεχίζοντας έως κάτω από το κουμπί επιλογής DPI. Αυτό το τελευταίο γκρι οβάλ είναι προφανώς ο 8 σημείων RGB φωτισμός του. Συμπλήρωμα τέλος και οι τέσσερις γκρι κουκίδες που υπάρχουν ανάμεσα σε ρόδα και κουμπί επιλογής DPI, προορισμένες για να μας ενημερώνουν για την επιλεγμένη DPI θέση εκ των έως και 5 συνολικά. Από κάτω τώρα, υπάρχουν τα δυο κατάλευκα τεφλόν κύλισης σε χαμογελαστό σχήμα και ένα μικρό ταμπελάκι επάνω από τον οπτικό αισθητήρα με πληροφορίες για μοντέλο, πιστοποιήσεις, σειριακό αριθμό (αν και αλφαριθμητικό στην πραγματικότητα) και χώρες σχεδιασμού και κατασκευής, Γερμανία και Κίνα αντίστοιχα. Το εντυπωσιακότερο όμως το άφησα για το τέλος. Ουρά του ποντικιού είναι ένα απίστευτα μαλακό καλώδιο, όχι μόνο σε κάμψη αλλά και σε πίεση, μόνο στο τράβηγμα δεν έχει ελαστικότητα. Αν δεν προσέξει κανείς τις άκρες του θα έβαζε στοίχημα ότι δεν πρόκειται για καλώδιο αλλά για μαλακό κορδόνι. Έχοντας συναντήσει ξανά, προσφάτως, ποντίκια με μαλακά καλώδια ομολογώ ότι μπήκα στη διαδικασία σύγκρισης καθαρά από περιέργεια. Κανένα δεν το πλησίαζε για κανένα λόγο, τουλάχιστον από όσα έπεσαν στα χέρια μου. Με την MOUNTAIN να διαφημίζει ότι το καλώδιο της είναι ό,τι πλησιέστερο ως αίσθηση προς το ασύρματο, ανυπομονώ να το δοκιμάσω. Λειτουργικότητα Και πάλι θα ξεκινήσω με το Glacier ως συνοπτικότερη παρουσίαση, αν και όπως αποδείχτηκε όχι λιγότερο εντυπωσιακό ως προϊόν . Από την πρώτη επαφή σε κερδίζει. Μαλακό και ευχάριστο σε υφή, με μαύρη ματ περλέ επιφάνεια, λευκή μαλακιά ραφή περιφερειακά και το λογότυπο της εταιρείας επάνω δεξιά. Ως υφή και εικόνα εμένα μου κάνει, αν και για να πω την αλήθεια θα προτιμούσα κάποιο άλλο χρώμα για τις ραφές και το λογότυπο, αυτό όμως είναι θέμα γούστου . Στο παρακάτω βίντεο προσπάθησα να κάνω, όσο μπόρεσα, εμφανές το πόσο κολλάει επάνω στο γραφείο αλλά και το πόσο μαλακό είναι, πράγμα που φαίνεται από την παραμόρφωση του μέχρι να γλιστρήσει. Φυσικά, κατά τη διάρκεια του βίντεο το Glacier ήταν επάνω στο γραφείο χωρίς να έχει απολύτως τίποτα τοποθετημένο επάνω του ούτε και κάποιο άλλο εμπόδιο γύρω του που να το επιβαρύνει ή να το εμποδίζει, αλλά και το πενσάκι το πάταγα όσο μαλακά χρειαζόταν, ίσα ίσα να μην γλιστρήσει. Το ποιο ευχάριστο όμως από όλα στο Glacier είναι ότι η επιφάνειά του επιτρέπει στο ποντίκι τόσο αβίαστη κύλιση όσο σχεδόν και μια σκληρή, παράλληλα με το ότι κάνει τόσο αθόρυβη την κύλιση που για να ακούσει κανείς τον ανεπαίσθητο ήχο της τριβής πρέπει πραγματικά να μην υπάρχει ο παραμικρός θόρυβος στο χώρο. Δεν ξέρω πως το πέτυχαν αλλά ο συνδυασμός είναι πολύ καλός. Φυσικά αυτό δεν ισχύει αποκλειστικά για τη χρήση του Makalu 67 αλλά και για 6-7 ακόμα ποντίκια που δοκίμασα, σε ποικιλία τιμών και ποιοτήτων, φυσικά με την αντιστοιχία κύλισης και θορύβου στα χαρακτηριστικά του καθενός, όλα λειτουργούν πιο ευχάριστα από οπουδήποτε αλλού τα έχω δουλέψει. Επιπροσθέτως όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο δεν θα μας ανησυχήσει και κάποιο μικροατύχημα μιας και είναι όντως και αδιάβροχο Water-1.mp4 Περνώντας τώρα στο Makalu 67, να σημειώσω ότι αν και το μέγιστο της χρήσης του έγινε με το Glacier που περιλαμβάνεται στο άρθρο, οι δοκιμές όπως πάντα για λόγους σύγκρισης έγιναν με τα mouse pad Corsair MM300, Razer Sphex V2, @Work MS-614 (1,2€) και απευθείας την επιφάνεια του γραφείου μου. Εξ αρχής παρατηρώ ότι η όλη αίσθηση του Makalu 67 επιβεβαιώνει και με το παραπάνω την αρχική εικόνα. Όντως το πραγματικό βάρος του είναι ανεπαίσθητα πάνω από τα 67gr όπως φαίνεται και στη ζυγαριά ακριβείας. Στις δύο παρακάτω φωτογραφίες θα δείτε την μέγιστη και ελάχιστη τιμή βάρους που μπόρεσα να πετύχω σε ζυγαριά ακριβείας, ανάλογα με το πως άφηνα το καλώδιο, φυσικά πάντα προσπαθώντας το τελευταίο να ενοχλεί το ελάχιστο δυνατό, πράγμα που από ότι φαίνεται συμβαίνει. Και εδώ έχουμε τις διαστάσεις του με την εταιρεία να μας δίνει 127 x 70,2 x 42,2 mm και την πραγματικότητα να το επιβεβαιώνει με ελάχιστη απόκλιση απόλυτα δικαιολογημένη ακόμα και από τις συνθήκες μέτρησης μιας και πραγματικά μετρήθηκε 125,1 x 70,25 x 43,13 mm. Συνυπολογίζοντας τώρα ότι και η στιβαρότητα του θυμίζει περισσότερο μασίφ κατασκευή παρά μια τόσο ελαφριά και διάτρητη, σίγουρα θα αποτελέσει μέτρο σύγκρισης στην κατηγορία του. Το δε μικρό του βάρος σχεδόν εξαφανίζεται μόλις το Makalu 67 ακουμπήσει στο γραφείο. Εκεί κινείται αέρινα και σχεδόν αθόρυβα σε κάθε επιφάνεια, με αποκορύφωμα τις σκληρές. Όποιο ποντίκι έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής, άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο, δημιουργεί ένα ήχο γρατσουνίσματος κατά την κύλιση στις σκληρές επιφάνειες που εμένα προσωπικά με ενοχλεί. Στο Makalu 67 όμως αυτός ο θόρυβος είναι τόσο αχνός και λιγότερο τραχύς που αν το περιβάλλον δεν είναι αρκετά ήσυχο μάλλον δεν ακούγεται καν και αν ακουστεί σίγουρα δεν ενοχλεί. Στο παρακάτω video προσπάθησα να σας δώσω την διαφορά ήχου σε σχέση με ένα επώνυμο και με αρκετά καλά τεφλόν ποντίκι. 4.mp4 Τα 100% τεφλόν ολίσθησης κάνουν πολύ καλή δουλειά. Αλλά και στα πάνινα mousepad που δοκίμασα εξακολουθεί να είναι πανάλαφρο και αέρινο, λιγότερο μεν όπως και όλα τα ποντίκια άλλωστε εξαιτίας του υφάσματος, με μικρή διαφορά όμως και εντελώς αθόρυβα αυτή τη φορά σε σχέση με τις σκληρές επιφάνειες. Με αποκορύφωμα τέλος το συνδυασμό του με το Glacier, που επιτυγχάνει το μέγιστο κατ’ εμέ ταίριασμα μεταξύ αβίαστης κύλισης και απουσίας θορύβου συγκριτικά με όσα έχω συναντήσει μέχρι τώρα. Τι να πω τώρα και για το καλώδιο. Πραγματικά δείχνει να είναι η αμέσως προηγούμενη στάση ως αίσθηση από το ασύρματο, όπως υποστηρίζει και η MOUNTAIN. Αν δεν μαγκώσει κάπου ή δεν βρεθεί σε κάποια πολύ τραχεία γωνία, που να το γδέρνει κατά την τριβή, δεν το αισθάνεσαι καθόλου και μόνο όταν το βλέπεις θυμάσαι την ύπαρξή του. Θυμάμαι από πρόσφατη εμπειρία άλλου ποντικιού με αντίστοιχα μαλακό καλώδιο το πόσο με εντυπωσίασε, εδώ όμως υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη διαφορά και σε υφή και σε χρήση. Ακόμα και η σύνδεση του καλωδίου με το ποντίκι φαίνεται να βοηθάει, με την ελαφρά κλήση των 5 μοιρών προς τα επάνω, μη επιτρέποντάς του να ακουμπήσει άμεσα στην επιφάνεια, ομολογώ δεν του το είχα. Με τα 43mm ύψος (42,2 κατά την MOUNTAIN) σίγουρα δεν το λες ρηχό, αλλά με την ελαφριά κλίση του προς τα δεξιά, το δεξί χέρι βολεύεται άνετα επάνω του. Τα 125mm (127 κατά την MOUNTAIN) μήκος επιτρέπουν ευχάριστη palm λαβή, αν και στο δικό μου όχι πολύ μικρό χέρι η χρήση της μεσαίας ρόδας δεν ήταν πολύ εύκολη μιας και απαιτούσε να κουνήσω το δάκτυλο μου αρκετά προς τα πίσω. Ευτυχώς η πολύ εύκολη και ακριβής κύλιση της ρόδας αλλά και το πολύ μαλακό κουμπί της διευκόλυναν την κατάσταση. Ακόμα δυσκολότερα είναι τα πράγματα κατά τη χρήση του κουμπιού επιλογής DPI, σε palm πάντα λαβή, όπου έπρεπε να σηκώσω και τα τέσσερα δάκτυλα μου για να το φτάσω. Αυτό βέβαια δεν το λες πρόβλημα μιας και δεν απαιτείται η τόσο συχνή του χρήση. Όλα αυτά βέβαιά διορθώνονται αν επιλέξει κανείς grip ή ακόμα και fingertip λαβή. Σε αυτό συμβάλλουν και τα κουμπιά όντας ευκολοπροσβάσιμα και πολύ μαλακά στο πάτημα αλλά παράλληλα και πολύ ακριβή. Τα πλαϊνά κουμπιά πάλι, εξίσου μαλακά με τα υπόλοιπα, είναι πάντα ευκολοπροσβάσιμα από τον αντίχειρα του δεξιού χεριού, όπως και αν πιάσεις το Makalu 67, αλλά ακόμα και με το αριστερό η προσπάθεια ανεύρεσης τους και χρήσης τους με το μικρό ή με το παράμεσο δάκτυλο δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα, σε απλές δουλειές τουλάχιστον όπως για παράδειγμα το εμπρός-πίσω σε σελίδες του web browser. Ναι το Makalu 67 είναι τόσο άνετο και εύχρηστο που αν και αμιγώς για δεξιόχειρες μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί και με το αριστερό, με τις αντίστοιχες παραδοχές πάντα. Πολύ ευχάριστη είναι επίσης και η απουσία τις ελαφριάς αστάθειας που παρουσιάζεται συνήθως στα πλαϊνά κουμπιά στα περισσότερα ποντίκια, εδώ και αυτά ακολουθούν κατά πόδας την ακρίβεια και τη σταθερότητα των υπολοίπων, μπράβο στην MOUNTAIN για την προσοχή στη λεπτομέρεια. Τέλος τα δυο βασικά κουμπιά με τους γνωστούς και από άλλες κατασκευές διακόπτες της Omron, εγγυημένους από την ίδια για τουλάχιστον 50 εκατομμύρια απροβλημάτιστες χρήσεις, δεν θα δυσαρεστήσουν σε καμία περίπτωση. Μεγάλα - καταλαμβάνουν κάτι λιγότερο από το μισό επάνω μέρος του Makalu 67 - αλλά και πανάλαφρα, σταθερότατα και ακριβέστατα σε κάθε τους σημείο, με εξαίρεση το πρώτο ένα περίπου εκατοστό από τη βάση τους που είναι αρκετά σκληρά στο πάτημα, πράγμα όμως εκτός από λογικό και εντελώς αδιάφορο διότι ποιος τα πατάει σε αυτό το σημείο; Αυτό που ομολογώ με ξένισε κάπως είναι το ανάγλυφο διάτρητο του σώματος του Makalu 67 που αν και σίγουρα προσθέτει στην εξοικονόμηση βάρους και την σταθερότητα στη λαβή τουλάχιστον στα πλαϊνά, δεν με ευχαρίστησε πολύ στην αφή, χωρίς όμως να μου δημιουργεί και πρόβλημα. Αντίθετα η υφή του πλαστικού γενικότερα είναι πολύ καλή. Base Camp Κάθε σύγχρονο περιφερειακό με ρυθμίσεις και φωτισμό απαιτεί, προφανώς, για την παραμετροποίησή του και το αντίστοιχο λογισμικό. Στην περίπτωση της MOUNTAIN (βουνό) λογική η ανάγκη μιας Base Camp (βασική κατασκήνωση) για να ανασυνταχθούμε και να οργανώσουμε την εξόρμησή μας προς τόπους διασκέδασης (gaming mouse γαρ) και όχι μόνο. Μετά την εγκατάσταση και το πρώτο άνοιγμα του Base Camp έρχομαι αντιμέτωπος με την εικόνα ενός σύγχρονου λογισμικού στα βασικά χρώματα της MOUNTAIN, που προσομοιάζει κατά αντιστοιχία και τη σελίδα της. Επιτρέψτε μου να είμαι σχετικά αναλυτικός μιας και είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται το συγκεκριμένο λογισμικό, από το TheLab.gr τουλάχιστον. Στην επάνω μπάρα έχουμε αριστερά την επιλογή της βασικής καρτέλας συμβολισμένη με το λογότυπο της MOUNTAIN και δίπλα της τις καρτέλες των συνδεδεμένων προϊόντων, στην περίπτωση μας μόνο το Makalu 67, με popup παράθυρο για προτροπή αναβάθμισης στο τελευταίο firmware αν δεν το έχει ήδη η συσκευή μας. Δεξιά, το γνωστό γρανάζι, σύμβολο τον ρυθμίσεων και τα αντίστοιχα γνωστά για σμίκρυνση ή κλείσιμο της εφαρμογής, απουσιάζει αυτό της μεγέθυνσης μιας και δεν υποστηρίζεται καμία αλλαγή μεγέθους ούτως η άλλως. Η δε σήμανση της επιλεγμένης καρτέλας γίνεται με μια οριζόντια πορτοκαλί γραμμή, ακριβώς από επάνω της. Στην πρώτη καρτέλα συναντάμε στο επάνω μισό της τα συνδεδεμένα προϊόντα και στο κάτω τρία μεγάλα εικονίδια με συνδέσμους προς τα αντίστοιχα σημεία της σελίδας της εταιρείας. Τέλος, στο κάτω μέρος, αριστερά βρίσκουμε συνδέσμους για την παρουσία της MOUNTAIN στα γνωστότερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεξιά την έκδοση του προγράμματος. Περνώντας εν τάχει στις ρυθμίσεις του Base Camp, τα πράγματα είναι πολύ απλά και ιδιαιτέρως περιορισμένα. Τρεις στήλες συνολικά με την αριστερή να μας ενημερώνει για την έκδοση του Base Camp και να μας παρέχει τη δυνατότητα ελέγχου και αναβάθμισής του σε ένα κουμπί, τη δεξιά να μας προσφέρει δύο συνδέσμους για τη σελίδα της εταιρείας και να επαναλαμβάνει και τους 8 προς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και τέλος την μεσαία να μας δίνει τις πέντε μόλις επιλογές για εκκίνηση κατά την έναρξη του υπολογιστή, εκκίνηση ως μικρό στην μπάρα των windows (minimized), αποστολή δεδομένων ανώνυμα, αυτόματο έλεγχο για αναβαθμίσεις και τη δυνατότητα αλλαγής σε τέσσερις μόνο γλώσσες, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Ισπανικά. Θα μπορούσαν και να την είχαν αποφύγει ολόκληρη καρτέλα για αυτά εκτός αν σκοπεύουν να την εμπλουτίσουν άμεσα. Πάμε τώρα και στο φλέγον, δηλαδή την καρτέλα του Makalu 67. Δομημένα και ευδιάκριτα τα πράγματα, χωρισμένα σε τρεις κάθετες περιοχές και εδώ. Πρώτη περιοχή από αριστερά, μια στήλη με τις βασικές κατηγορίες/καρτέλες για προφίλ, φωτισμό, κουμπιά, μακροεντολές και ρυθμίσεις. Μια κάθετη πορτοκαλί γραμμή στα αριστερά αυτών δείχνει ποια είναι η επιλεγμένη καρτέλα. Δεύτερη περιοχή/στήλη αυτή με τις βασικές επιλογές της κατηγορίας/καρτέλας που έχουμε επιλέξει από την πρώτη στήλη. Και τέλος το μεγαλύτερο περιθώριο στα δεξιά, που καταλαμβάνει σχεδόν τα 2/3 του συνόλου, με τις ρυθμίσεις ανάλογα με τη βασική επιλογή από τη δεύτερη περιοχή/στήλη. Αναλυτικότερα και παρακάμπτοντας ελαφρώς τη σειρά θα αναφερθώ πρώτα στο πακέτο των μακροεντολών (macro) μιας και η δημιουργία καθώς και η λίστα τους αφορά το σύνολο και είναι ανεξάρτητη των προφίλ. Φυσικά το που θα αποδοθεί κάθε μια από τις μακροεντολές τελικά είναι άμεσα εξαρτώμενο από το προφίλ αλλά αφορά το πακέτο δέσμευσης των κουμπιών μιας και γίνεται αποκλειστικά και μόνο από εκεί, οπότε θα το δούμε στην αντίστοιχη παράγραφο. Εδώ οι επιλογές είναι απλές και ξεκάθαρες… Στη μεσαία στήλη απλά δημιουργείς μια νέα μακροεντολή ή επιλέγεις μια από τις υπάρχουσες - προφανώς αρχικά δεν υπάρχει καμία - και στη συνέχεια πρέπει πρώτα από όλα να δώσουμε ένα όνομα. Κατόπιν ανοίγουν οι επιλογές για το ποιες θα είναι οι συσκευές που θα καταγραφούν, πληκτρολόγιο ή/και ποντίκι, ποια θα είναι η καθυστέρηση μεταξύ των εντολών δηλαδή η καταγραφή πραγματικού χρόνου ή ενός προκαθορισμένου χρόνου που επιλέγουμε (εδώ - default - 50ms) ή καθόλου (0ms), και η επιλογή έναρξης καταγραφής (start recording), επάνω από την οποία υπάρχει και η επιλογή για το αν θα εμφανίζεται στη λίστα αναλυτικά η πίεση και η ελευθέρωση ή όχι για το κάθε κουμπί/εντολή. Τέλος αφού ξαναπατήσουμε την ίδια επιλογή που πλέον έχει μεταφερθεί στο τέλος της λίστας και έχει μετονομαστεί σε τέλος καταγραφής (stop recording) ανοίγουν δεξιά και οι τελευταίες επιλογές, του playback για το αν δηλαδή θα λειτουργεί μια φορά στο κάθε πάτημα του κουμπιού που έχει ανατεθεί η συγκεκριμένη μακροεντολή ή αν θα λειτουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια του πατήματος επαναλαμβανόμενα ή αν θα ξεκινάει με το πρώτο πάτημα και θα επαναλαμβάνεται μέχρι να το ξαναπατήσουμε και τέλος η ένδειξη για το αν έχει ανατεθεί κάπου αυτή η μακροεντολή, προφανώς για να μας αποτρέψει από την διαγραφή της, μιας και το πρόγραμμα δεν απαγορεύει να τη διαγράψουμε ακόμα και αν έχει ανατεθεί σε κουμπί, και φυσικά η επιλογή αποθήκευσης. Στην μακροεντολή βέβαια, όσον αφορά το ποντίκι ή κάποιο macro key του πληκτρολογίου, θα περάσει η αντίστοιχη ακολουθία ή η εντολή που υπάρχει καταχωρημένη στο κουμπί κατά τη στιγμή που δημιουργούμε την μακροεντολή και όχι ότι θα έκανε το αντίστοιχο κουμπί κατά την χρήση του, αν αυτό είναι διαφορετικό. Να σημειώσω εδώ ότι μπροστά από το όνομα της κάθε αποθηκευμένης μακροεντολής εμφανίζεται το σύμβολο του μέσου εισαγωγής, πληκτρολόγιο ή ποντίκι ή το γράμμα Μ σε κύκλο συμβολίζοντας την μίξη τους, αυτό όμως είναι εικονικό και αναφέρεται στις επιλογές (check box) των αντίστοιχων συσκευών (DEVICES) και όχι στην πραγματική ακολουθία. Αν δηλαδή για παράδειγμα καταγράψουμε μια μακροεντολή με συνδυασμό πληκτρολόγιου ή ποντικιού ή μόνο ποντικιού και έπειτα αφαιρέσουμε το ποντίκι αφήνοντας μόνο το πληκτρολόγιο, και φυσικά το αποθηκεύσουμε, η μακροεντολή κατά την εκτέλεσή της θα κάνει όλη την ακολουθία όλων των συσκευών που περιλαμβάνει παρόλο που θα έχει το σύμβολο του πληκτρολογίου. Θα περίμενε κανείς από ένα έξυπνο πρόγραμμα να απενεργοποιεί τις εντολές της απεπιλεγμένης συσκευής ή έστω να μην σου επιτρέπει να αφαιρέσεις το check από τη συσκευή εφόσον λαμβάνει μέρος. Στα προφίλ τώρα, έχουμε τη δυνατότητα δημιουργίας έως και πέντε, τα οποία καταχωρούνται κατευθείαν και μόνο στη συσκευή, στις πέντε συνολικά αντίστοιχες hardware θέσεις. Ως επικεφαλίδα έχουμε τον τίτλο YOUR PROFILES ακολουθούμενο από τον αριθμό των προφίλ που έχουμε δημιουργήσει και αυτών της συνολικής δυνατότητας, ξαναθυμίζω πέντε μόνο, και δύο εικονίδια/κουμπιά για διαγραφή ή εισαγωγή. Δεξιά στις επιλογές του κάθε προφίλ έχουμε τη δυνατότητα να του δώσουμε ένα τίτλο, να επιλέξουμε ένα εικονίδιο από μια λίστα 36 συνολικά εικονιδίων ή να εισάγουμε δικό μας από jpg, bmb ή png αρχείο, αρκεί να είναι κάτω των 2mb. Μπορούμε επίσης να επιλέξουμε ένα πρόγραμμα που θα ενεργοποιεί το προφίλ κατά την εκκίνηση του, να εξάγουμε το επιλεγμένο προφίλ για να το αποθηκεύσουμε σε xml ώστε να μπορούμε να το επανεισάγουμε αργότερα, να το αντιγράψουμε και τέλος να το επαναφέρουμε στις αρχικές του, εργοστασιακές θεωρητικά, ρυθμίσεις. Να σημειώσω πάντως πως αυτό το τελευταίο με την επαναφορά των ρυθμίσεων δεν λειτουργεί σωστά μιας και δεν τις επαναφέρει όλες, για παράδειγμα επαναφέρει όλα τα κουμπιά από την καρτέλα εκτός από τα δύο πλαϊνά που τα αφήνει σε ό,τι επιλογή υπήρχε, αλλά και στα settings αλλάζει μόνο τα DPI και το Polling Rate. Ομολογώ δεν καταλαβαίνω τη λογική, πιο πολύ σε bug μου κάνει. Εδώ βλέπετε την επιλογή ή εισαγωγή εικόνων για αντιστοίχιση στο κάθε προφίλ. Κάθε δημιουργία νέου προφίλ, ή εισαγωγή από τα αποθηκευμένα στο PC, το κατατάσσει τελευταίο στη λίστα χωρίς δυστυχώς τη δυνατότητα μεταβολής της θέσης του. Περνώντας στα εφέ φωτισμού έχουμε τις 6 παρακάτω περιπτώσεις και με συνολικά τη δυνατότητα να συγχρονιστούν σε όλα τα προφίλ ή/και σε όλες τις συσκευές. Off … σαφές. Static, με ενός χρώματος επιλογή για όλα τα led, από πλήρη γραφική παλέτα ή HEX τιμές ή RGB τιμές, και αποθήκευση 10 επιλογών, καθώς και 5 θέσεων φωτεινότητας. Color Wave, δηλαδή κύμα που περιστρέφεται με μόνες επιλογές τις 3 θέσεων ταχύτητα, 5 θέσεων φωτεινότητα και δεξιόστροφη ή αριστερόστροφη κατεύθυνση. Breathing, με επιλογές ενός ή δύο χρωμάτων από την ίδια με επάνω παλέτα/HEX/RGB ή ουράνιο τόξο (Rainbow) και τις γνώστες επιλογές για ταχύτητα και φωτεινότητα 3ων και 5 θέσεων αντίστοιχα. Custom, με επιλογή της γνωστής παλέτας/HEX/RGB ξεχωριστά για το κάθε ένα από τα 6 συνολικά led που απαρτίζουν το οβάλ, συν την 5 θέσεων φωτεινότητα αλλά για όλα τα LED ταυτόχρονα. Και τέλος το Reactive όπου ανάβει για λίγο σε ένα επιλεγμένο χρώμα όλο το οβάλ κάθε φορά που πατάμε κάποιο από τα 6 κουμπιά του Makalu 67, δεν ανάβει όμως κατά την κίνηση της ρόδας. Η επιλογή του χρώματος γίνεται με την γνωστή παλέτα ή HEX ή RGB και η επιλογή της φωτεινότητας από μπάρα 5 θέσεων. Τώρα τα κουμπιά (Key Binding), έχουν και τα 6 δυνατότητα μεταβολής της λειτουργίας τους, αλλά με προειδοποίηση για το βασικό αριστερό κατά την επιλογή του, προς αποφυγή προβλημάτων. Με δυνατότητα διαγραφής για το κάθε κουμπί ή επαναφοράς έως και των 6, αν και δεν φαίνεται να λειτουργεί η διαγραφή τελικά. Έχουμε πάντως τα εξής. Default δηλαδή ότι προβλέπεται από το σύστημα για αυτό το κουμπί. Disable … δεν το διαγράφει από τη λίστα, απλά το απενεργοποιεί, θα είχε ενδεχομένως το ίδιο αποτέλεσμα αν λειτουργούσε η διαγραφή. OS Commands, με πρώτη επιλογή το Select OS Commands (μην το βάλετε, απλά διαγράφει το κουμπί από τη λίστα, μάλλον πάλι για bug πρόκειται) Run task manager, Run browser (υποθέτω του προεπιλεγμένου, ανοίγει και πεδίο για να βάλουμε url, αλλά τελικά δεν κάνει τίποτα) και τα Lock computer, Shutdown, Sleep και Hibernate, που ευτυχώς δουλεύουν. Run Program, με επιλογή του επιθυμητού προγράμματος, που όμως επίσης δεν δουλεύει. Run Macro, με επιλογή από τις macro που έχουμε φτιάξει, αυτό ευτυχώς δουλεύει. Media, με πρώτη επιλογή το Select Media Function που και πάλι δεν κάνει τίποτα και τα κλασικά Play/Pause, Stop, Previous track, Next track, Volume up, Volume down και Mute, και αυτά λειτουργούν. Keyboard Shortcuts, ότι κουμπί επιλέξουμε από το πληκτρολόγιο συμπεριλαμβανομένων των CTRL, SHIFT, ALT και WIN (Windows key) με check box επιλογή Mouse, με Select Mouse Function ως décor μόνο και τα Left button, Right button, Middle button, Forward, Backward, Scroll up, Scroll down, DPI + DPI -, Next profile, Previous profile, Brightness cycle και Effect cycle. Αυτά είναι όλα, άλλα δεν θα βρείτε - όσα από αυτά λειτουργούν δηλαδή. Και να μην ξεχάσω και εδώ έχουμε τη δυνατότητα συγχρονισμού σε όλα τα προφίλ, δεν ξέρω αν και που χρησιμεύει, αλλά υπάρχει. Και τέλος περνάμε στα Settings, τις ρυθμίσεις δηλαδή των επιδόσεων του Makalu 67 με πρώτη πρώτη την επιλογή ελέγχου και αναβάθμισης του firmware κάτω από το δεσπόζον Makalu 67 δεξιά από την τρέχουσα έκδοση του. Δεξιά τώρα όλο το παρακάτω πακέτο … Poling rate με επιλογές 125, 250, 500 και 1000 Sensitivity, αναφερόμενο στην ταχύτητα του κέρσορα και όχι, προφανώς, στα DPI, με 11 επιλογές παρακαλώ. Click speed, με 11 επιλογές επίσης για το πόσο γρήγορο θα είναι το διπλό κλικ. Button response time, σε ms (χιλιοστά του δευτερολέπτου) με επιλογές 2,4,6,8,10 και 12 που αφορούν το πόσο γρήγορα θα σταλθεί το click στο PC. Angle snapping, που προβλέπει την κίνηση του ποντικιού για να βελτιώσει την ομαλότητα της κίνησης σε κακές (μη σωστά καθρεπτίζουσες) επιφάνειες. Προσωπικά δεν μπόρεσα να παρατηρήσω βελτίωση κάπου, ούτε στις μετρήσεις, οπότε δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες βοηθάει. Lift-off distance, για μεγαλύτερη ή μικρότερη απόσταση από την επιφάνεια. Όντως στο High επιτρέπει να έχει μια λίγο μεγαλύτερη απόσταση - δεν καταλαβαίνω το λόγο, αλλά δουλεύει. Το δοκίμασα προσθέτοντας διάφορους αποστάτες και στο low δεν λειτουργούσε, εντυπωσιάστηκα ομολογώ. DPI levels, με από 1 έως 5 θέσεις και δυνατότητα από 100 DPI έως 19.000 DPI με βήμα των 50. Reset to factory default, που τα επαναφέρει όλα στα εργοστασιακά εκτός από τα Sensitivity και Click speed - θυμίζω το ξαναείδαμε αυτό το πρόβλημα στην καρτέλα των προφίλ. Και τον συγχρονισμό σε όλα τα προφίλ με check box επάνω δεξιά, για όποιον και άμα το χρειαστεί. OΚ, καλά αυτά, αν και ίσως όχι αρκετά, να δουλεύανε τουλάχιστον … Το software κολλάει και καθυστερεί σε διάφορες φάσεις και ιδιαίτερα αν προσπαθήσεις να κάνεις γρήγορα αλλαγές, ειδικά τότε οι αλλαγές μπερδεύονται συχνά μεταξύ τους ή και μεταξύ των προφίλ ή στην καλύτερη περίπτωση απλά δεν καταχωρούνται. Επίσης κατά τις αλλαγές ή βάζοντας κάποιον χαρακτήρα που δεν του αρέσει στον τίτλο του υπό δημιουργία προφίλ, μπορεί να εξαφανιστεί από την οθόνη παραμένοντας παράλληλα στην taskbar, με μόνο τρόπο επαναφοράς το σκότωμα της εφαρμογής από τον task manager και το ξανά άνοιγμα της. Η αυτόματη αλλαγή προφίλ δουλεύει μόνο όταν ανοίξεις το αντίστοιχο πρόγραμμα και όχι όταν κινείσαι μεταξύ προγραμμάτων. Αν για παράδειγμα έχεις ενεργοποιήσει ένα προφίλ για το word, ένα για το excel, ένα για το notepad (σημειωματάριο ) και ένα για το calculator (αριθμομηχανή) τότε ανοίγοντας το word ενεργοποιείται το αντίστοιχο προφίλ, κατόπιν ανοίγοντας το excel ενεργοποιείται και πάλι το αντίστοιχο, αν όμως επιστρέψεις στο word τότε δεν συμβαίνει τίποτα, δηλαδή παραμένει στο excel προφίλ. Αν τώρα ξανά ανοίξεις ένα word τότε ενεργοποιείται το word προφίλ ανεξάρτητα αν το word είναι ήδη στο προσκήνιο ή όχι. Επίσης η αυτόματη ενεργοποίηση δεν λειτουργεί για όλα τα προγράμματα, π.χ ανοίγοντας το calculator (αριθμομηχανή) δεν συνέβη τίποτα ποτέ. Το Base Camp κλείνει τελείως με το X (το γνωστό σύμβολο κλεισίματος των εφαρμογών) και δεν υπάρχει τρόπος να παραμένει ενεργό εκτός του minimize, πάλι καλά με τόσα προβλήματα. Η αυτόματη μεταβολή προφίλ με κλειστό το Base Camp λειτουργεί σχετικά ικανοποιητικά, πάντα με τους περιορισμούς που προανέφερα, αλλά αν το έχουμε ανοικτό τότε καθυστερεί πάρα πολύ και αν προσπαθήσουμε να ανοίξουμε και σχετικά γρήγορα άλλο πρόγραμμα με αντίστοιχο αυτοματισμό πριν ολοκληρωθεί τότε μπερδεύονται οι ρυθμίσεις των προφίλ μεταξύ τους και χάνονται και κάποιες εξ αυτών, συνήθως κολλάει προσπαθώντας να ανοίξει πολλές φορές το τελευταίο προφίλ στη λίστα. Αν αφαιρέσουμε το Makalu 67 από το PC και το βάλουμε αργότερα ή μετά από επανεκκίνηση και ειδικότερα αν το έχουμε βάλει σε άλλο PC ενδιάμεσα τότε έχοντας ανοικτό το Base Camp συχνά χαλάνε κάποιες από τις ρυθμίσεις ή μπερδεύονται μεταξύ των προφίλ. Επίσης εξαφανίζεται η εικόνα από κάποια ή όλα τα προφίλ ή/και τα ονόματά τους. Αν μεταφέρουμε το Makalu 67 σε άλλο PC δεν λειτουργεί η αυτόματη μεταβολή προφίλ και αν ανοίξουμε και εκεί το Base Camp δεν φαίνεται όνομα, εικονίδιο και πρόγραμμα σε κανένα από τα προφίλ, πολλές φορές χαλάνε και άλλες ρυθμίσεις. Αν δοκιμάσεις να βάλεις 2 Makalu 67 ταυτόχρονα τότε το δεύτερο λειτουργεί μεν κανονικά σαν συσκευή αλλά δεν αναγνωρίζεται καθόλου από το Base Camp και αν αφαιρέσεις αυτό που βλέπει το Base Camp ούτε τότε αναγνωρίζει το άλλο. Για να το δει πρέπει να κλείσεις το Base Camp και να το ξανά ανοίξεις ή να αφαιρέσεις το Makalu 67 και να το ξαναβάλεις, με το όποιο ενδεχομένως αντίστοιχο μπάχαλο στις ρυθμίσεις. Γενικά αν έχεις 1 μόνο Makalu 67 σε ένα συγκεκριμένο PC, το ρυθμίσεις και κλείσεις τελείως το Base Camp μέχρι να χρειαστεί να αλλάξεις κάτι και να το ξανακλείσεις τότε μια χαρά, αρκεί να μην θέλεις αυτόματες μεταβολές στα προφίλ πέραν του ανοίγματος της εφαρμογής, και όχι πάντα. Θα ήθελα να κάνω και κάποιες προτάσεις βελτιώσεις όσων αφορά το Base Camp αλλά ας λειτουργήσει πρώτα σωστά και βλέπουμε, πολύ κρίμα πάντως … Αποτελέσματα Μετρήσεων α Μετρήσεων Μετρήσεις φυσικά είχαμε μόνο για το Makalu 67 που παρουσίασε γενικώς αρκετά καλές τιμές όπως βλέπουμε και στους παρακάτω πίνακες. Ο πρώτος πίνακας σε κάθε μέτρηση εμφανίζει το Makalu 67 μόνο του για καλύτερη οπτική και ο δεύτερος σε αντιπαράθεση με άλλα από παλαιότερες μετρήσεις για σύγκριση. Το polling rate εμφανίζεται ως μια ευθεία γραμμή μιας και με εξαίρεση τα 995Hz στα 400 DPI και τα 998Hz στα 800 DPI ήταν πάντα καρφωμένο στα 1000Hz για όλες τις υπόλοιπες, αλλά και σε δειγματοληπτικό έλεγχο για τα 125Hz, 250Hz και 500 Hz εμφάνισε την ίδια ακριβώς συμπεριφορά. Σχετικά καλή απόδοση είχε και στις τιμές των μετρήσεων για την ακρίβεια (Accuracy), αν και οι μετρήσεις αδικούν την αίσθηση κατά τη χρήση που ήταν πολύ καλύτερη. Αντίστοιχα και οι τιμές για την ομαλότητα (smoothness) δεν είναι κακές, παρουσιάζοντας μια λογική αύξηση όσο ανεβαίνουν τα DPI, και εδώ όμως η αίσθηση είναι αρκετά καλύτερη των τιμών. Εμπειρία Χρήσης Ξεκινώντας και πάλι από το Glacier, ομολογώ ότι μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Με διαστάσεις 900 x 400 είναι σε μέγεθος desk pad και όχι απλά mouse pad. Αντιολισθητικό προς το γραφείο και με μια από τις καλύτερες επιφάνειες κύλισης, αν όχι την καλύτερη, από όσα έχουν περάσει από τα χέρια μου. Άψογο ποιοτικά με πολύ μαλακιά ραφή και αρκετά καλή τιμή στα 29,99€ για το XL θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Πιστεύω ότι αποτελεί σαφώς αναβάθμιση θέτοντας εντόνως υποψηφιότητα μόνιμης εγκατάστασης στο γραφείο μου. Περνώντας στο Makalu 67, και εδώ έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Εργονομικό, πανάλαφρο, ακριβέστατο, με πραγματικά ανύπαρκτο καλώδιο και αρκετές ρυθμίσεις, εύκολα θα ικανοποιήσει τον χρήστη του. Στιβαρότατο και σταθερότατο με απίστευτη κύλιση αλλά και ακρίβεια δεν θα απογοητεύσει πουθενά, ένα πραγματικό εργαλείο, από hardware τουλάχιστον. Μόνη σημαντική ένσταση η αδυναμία αυτόματης μεταβολής προφίλ κατά την αλλαγή εφαρμογών στο προσκήνιο/παρασκήνιο αλλά και τα μόλις 5 συνολικά ενεργά προφίλ που προσωπικά δεν τα βρίσκω αρκετά. Αυτό που δυστυχώς ήταν απογοητευτικότατο χαλώντας ιδιαίτερως την όλη καλή εικόνα του Makalu 67 είναι το Base Camp. Πολύ αργό και ασταθές, με σχετικά περιορισμένες ρυθμίσεις, όταν και αν αυτές λειτουργούν, κρατάει σαφώς πίσω το Makalu 67 από το να αναδείξει τις δυνατότητες του. Ενδεχομένως να υπάρχουν κάποιες αστοχίες και στο firmware που αφορούν τους αυτοματισμούς και τον συγχρονισμό με τις μνήμες, δεν ξέρω, πάντως γενικώς επιεικώς απαράδεκτο λογισμικό. Επίλογος - Συμπεράσματα Αυτό που ομολογώ ότι πραγματικά εντυπωσιάζει στο Makalu 67 πέραν από το απίστευτο καλώδιο είναι η στιβαρότητα και η σταθερότητά του, συνέπεια προφανώς της ποιοτικής και προσεγμένης κατασκευής, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα περίμενα από μια τόσο ελαφριά και διάτρητη κατασκευή. Δίνει μια αίσθηση σαν να είναι μασίφ, ακόμα και τα κινητά μέρη του, κουμπιά και ρόδα, κινούνται πολύ εύκολα μεν αλλά με ακρίβεια και όσο χρειάζεται. Αντίστοιχα καλός είναι και ο sensor με τα 19.000 DPI υπεραρκετά αλλά και τις ρυθμίσεις του ικανοποιητικές. Αυτό που θέλει πολλή δουλειά, ή ενδεχομένως από την αρχή, είναι το Base Camp και η συνεργασία του με το Makalu 67. Για το Glacier έχω να πω μόνο τα καλύτερα. Δεν του βρήκα γενικώς ψεγάδι και η τιμή, που δεν είναι κακή, σε κάθε περίπτωση τα αξίζει. Θα ήθελα πάντως να το δω και σε άλλα χρώματα στη ραφή και το λογότυπο και γιατί όχι και σε μια RGB έκδοση, αλλά σίγουρα όχι με το παρόν λογισμικό. Προς το παρόν και κατ’ επιλογή της MOUNTAIN η διάθεση των προϊόντων της γίνεται μόνο μέσω της σελίδας της στα 59,99€ για το Makalu 67 mouse και στα 14,99€ για την medium ή 29,99€ για την extra large έκδοση του Glacier mousepad. Makalu 67 Πολύ μαλακό καλώδιο σύνδεσης. Ποιοτικά πλαστικά και συναρμολόγηση. 6 πλήκτρα πλήρως προγραμματιζόμενα. Μαλακοί ακριβείς και ποιοτικοί όλοι οι διακόπτες. Σχεδιασμός. Εργονομία, για το είδος και το μέγεθός του. Glacier Επιφάνεια κύλισης. Διαστάσεις. Αδιάβροχο. Αντιολισθητικό σε σχέση με το γραφείο Προσοχή στη λεπτομέρεια και το φινίρισμα. Makalu 67 Απαράδεκτο πρόγραμμα ρυθμίσεων (Base Camp). Δεν αλλάζει προφίλ κατά την εναλλαγή εφαρμογών. Αδυναμία μεταβολής προφίλ αν συνδεθεί σε άλλο υπολογιστή. Glacier Θα το ήθελα και σε άλλα χρώματα ειδικά στη ραφή και το λογότυπο. Η βαθμολογία αφορά to Makalu 67 μιας και για το Glacier δεν έχω να πω τίποτα πέραν του σχεδόν άψογο.  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την MOUNTAIN για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής.