casperaki

Καλησπέρα παιδιά, είμαι καινούργια εδώ και γράφτηκα με αφορμή το τόπικ αυτό... Στις 26/2 έκανα την επέμβαση PRK για διόρθωση της μυωπίας μου.. Είχα μυωπία απ`όσο θυμάμαι τον εαυτό μου..έφτασα τους 8 βαθμούς μυωπία με 4 αστιγματισμό και η όραση μου όπως μου είπαν στον προεγχειρητικό έλεγχο ήταν μόλις 14 εκατοστά. Ο λόγος που θα γράψω τα παρακάτω είναι, επειδή θυμάμαι το άγχος που είχα πριν την όλη διαδικασία και οτι ήθελα πρακτικές απαντήσεις που δεν έβρισκα. Λοιπόον, έκανα τον προεγχειρητικό σε γνωστή κλινική των Αθηνών (όποιος θέλει ας μου στείλε ένα πμ για περισσότερες λεπτομέρειες για να μην κάνω και διαφήμιση). Μιας και μεσολαβούσε εξεταστική προτίμησα να περάσει πρώτα και μετά να κάνω το λέιζερ. Η εξέταση πρίν κράτησε 2 ώρες και πραγματικά εξέτασαν ο,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.μέχρι και κάτι ειδικά χαρτάκια σαν πεχαμετρικά μου ακούμπησαν στο μάτι για να δούν την ποσότητα δακρύων άρα να εκτιμήσουν τον κίνδυνο ξηροφθαλμίας.Αφού ολοκληρώθηκε ο έλεγχος αποφάσισε ο γιατρός μου οτι είναι η πιο κατάλληλη για μένα η "παλιά" μέθοδος- η PRK. Την ημέρα της επέμβασης είχα άγχος, μου έδωσαν ένα lexotanil πριν μπω στο... "χειρουργείο" (μοιάζει με καρέκλα οδοντιάτρου).Μου έριξαν ένα κολλύριο αλλά παρόλα αυτά ΕΒΛΕΠΑ. Η όλη διαδικασία μαζί με τη νάρκωση για το κάθε μάτι κράτησε 15 λεπτά,δε πονάει καθόλου,δεν είναι ενοχλητική γιατί εκείνη τη στιγμή δε βλέπεις πολλά πολλά. Το μόνο ενοχλητικό κομμάτι είναι για περίπου 15δευτερόλεπτα που βάζουν κάτι ΣΑΝ διαστολέα για να κρατήσει το βλέφαρο ανοιχτό.. μετά μυρίζεις στιγμιαία κάτι να καίγεται και αργότερα σου ρίχνουν πολύ παγωμένο νερό στο μάτι. ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ,πονούσα απο το παγωμένο νερό.. υποφερτά όλα αμέσως μετά μου λέει ο γιατρός δε απέναντι το ρολόι και πες μου την ώρα. ΔΕ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ... ΚΑΙ ΟΜΩΣ.. η όραση δεν είναι καλή αρχικά και υπάρχουν πολλές διακυμάνσεις απο μέρα σε μέρα.. Τη πρώτη βδομάδα έβαζα τεχνητά δάκρυα ανα μισή ώρα, μετά ανα ώρα, τώρα ανα δύωρο (χωρίς να`μαι εξαρτημένη απο αυτά).. Τοποθρτούν μετά την επέμβαση ένα προστατευτικό φακό επαφής που αφαιρεί κάποιες μέρες μετά ο οφθαλμίατρος, ο φακός όμως ουσιαστικά "ζητάει" τα δάκρυα, γιατί αλλιώς ενοχλεί.. μετάόλα οκ. η αντιβίωση το πρώτο 10ήμερο είναι δεδομένη τις πρώτες 3-4 μέρες εία τόσο τρομερή φωτοφοβία σε σημειο ΒΡΑΔΥ,με κλειστά τα περισσότερα φώτα σπίτι και εγώ να φοράω γυαλιά ηλίου.αυτό πέρασε. δε πονάει, αλλά τη δεύτερη μέρα ένιωθα λες και έχει μπεί άμμος στο μάτι μου, έβαλα όμως κάποιες παυσίπονες σταγόνες που μου έδωσαν και μετά όλα εντάξει. Απο τη στιγμή που μου έβγαλε το προστατευτικό φακό ο γιατρός κάθε μέρα ήταν και καλύτερα, ωστόσο φρίκαρα κάποια στιγμή γιατί έβαλα τα γυαλιά μυωπίας της αδερφής μου (1,5 βαθμός) ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ.. απογοητευτηκα. μου είπε οτι είναι φυσιολογικο αυτό.. τώρα,2 μήνες μετά ΒΛΕΠΩ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.. Οδηγώ κανονικά βράδυ χωρίς πρόβλημα, βάζω ωστόσο μαζί με τα δάκρυα και κάποιες άλλες σταγόνες που δουλειά τους είναι να μου καθαρίζουν την όραση ακόμα περισσότερο. 3 φορές την ημέρα για 3 μήνες συνολικά. Ωστόσο, κάποια στιγμή στην αρχή δεν ένιωθα τα μάτια μου ξερά και δεν έβαζα τεχνητά δάκρυα, αλλά η όραση μου όλο και χειροτερευε.. ευτυχώς πήρα τηλέφωνο το γιατρό κα8ι μου είπε να βάζω όπως και να έχει το πρώτο καιρό τα δάκρυα ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ γιατί έτσι θα καθυστερήσει η πλήρης σταθεροποίηση της όρασης μου δε ξέρω τι άλλο πρέπει να γράψω,αλλά όποιος θέλει να μάθει κάτι ακόμα και μπορώ να τον βοηθήσω θα το κάνω με χαρά ΥΓ. ούτε υπέγραψα κανένα χαρτί ούτε τίποτα.. Απλά μετά μου έδωσαν σε ένα ττσαντάκι ένα χαρτί με οδηγίες όπως πχ για το πρώτο καιρό όχι μακιγιάζ κλπ και επίσης μου είπαν οτι αν αν αν ξαναανεβάσω ποτέ μυωπία θα μου τη διορθώσουν δωρεάν, παρότι αυτή η περίπτωση είναι σπάνια