Chosen

Παρά την εμπορική επιτυχία του Vertex 4 της OCZ, ο οποίος βασιζόταν σε έναν ελεγκτή που αποτελείτο από πυρίτιο (hardware) της Marvell και κώδικα (firmware) της ομάδας Indilinx, και το γεγονός ότι είχε κερδίσει την καρδιά μου ως ένας αξιόπιστος και γρήγορος SSD, μου είχε μείνει η απορία “ποιο είναι το μέγιστο που μπορεί να προσφέρει η Indilinx τώρα που ανήκει πλέον στην OCZ”. Την απορία αυτή ήρθε να μου λύσει ο τελευταίος SSD από την OCZ, ο Vector. Χωρίς να έχει τίποτα το “mid” στα χαρακτηριστικά του, καθώς ο,τιδήποτε σχετικό με τις επιδόσεις του υπονοεί “ναυαρχίδα”, ο Vector με τα 5 χρόνια εγγύησης, τις κορυφαίες επιδόσεις και την όχι ιδιαίτερα υψηλή τιμή εισόδου ήρθε για να αντιμετωπίσει τα υπόλοιπα μεγαθήρια από την Samsung, Intel & Crucial στην μάχη για την κορυφή. OCZ Inside Οπλισμένος με τον Barefoot 3, έναν ελεγκτή 100% OCZ (σιλικόνη & κώδικας), ο Vector είναι ο SSD που περίμενα από τον Μάρτιο του 2011, από τότε δηλαδή που η Indilinx από μια αυτόνομη εταιρία, έγινε η ομάδα σχεδιασμού ελεγκτών SSD της OCZ. Δε μπορούμε να πούμε ότι ο Vector είναι εξ ολοκλήρου OCZ, καθώς η OCZ δεν φτιάχνει μνήμες NAND. Στην κατηγορία αυτή ανήκει μόνο η Samsung που φτιάχνει τον ελεγκτή, το firmware, τις μνήμες NAND και την μνήμη cache (DRAM) στους SSD της, ενώ πριν από μερικά χρόνια σ’αυτή την κατηγορία ανήκε και η Intel. H OCZ με την αγορά της Indilinx όμως πέρασε από το τσούρμο των εταιριών που απλώς κολλάνε ένα badge πάνω σε ένα ΟΕΜ προϊόν και βρίσκεται μαζί με την Crucial (Micron) στον ελίτ χώρο των πραγματικών κατασκευαστών SSD, των εταιριών δηλαδή που κατασκευάζουν ένα μέρος των προϊόντων SSD που διαθέτουν. Χαρακτηριστικά Τεχνικά χαρακτηριστικά OCZ Vector 256Gb Model Name VTR1-25SAT3-256G Controller Indilinx Barefoot 3 Form Factor 2.5" Capacity 256GB DRAM Cache 512Mb (1Gb για τον 512Gb) Interface Type SATA III (SATA II backwards compatible) Max read speed 550MB/sec (ATTO) Max write speed 530MB/sec (ATTO) Random IOPS (4k, QD=32) Read 100,000 Write 95,000 (CrystalDiskMark) Seek Time 0.01ms Shock resistance 1500G Data Path Protection BCH ECC corrects up to 128 random bits/1KB Power consumption 2.25W Load / 0.9W Idle Operating Temp 0C~55C MTBF 1,300,000 Hours Αντοχή NAND Υπολογισμένη για εγγραφές 20Gb/ημέρα για 5 χρόνια με τυπική χρήση Certifications RoHS, CE, FCC, KCC, C-Tick, VCCI, BSMI Warranty 5 years Price 200€ (Amazon 27/02/2013) Ας τον ρίξουμε λοιπόν πάνω στο σύστημά μας, να τρέξουμε μερικά μετροπρογράμματα και να δούμε “πόσα ψάρια πιάνει”. Απλό δεν είναι; Όπως απεδείχθει στην περίπτωσή μας, δεν είναι και τόσο απλό. Το πρώτο δείγμα Vector μας το έστειλε η OCZ στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, ενώ το δεύτερο μας ήρθε στα μέσα Γενάρη. Κάποιες σοβαρές αποκλείσεις από τις διαφημιζόμενες επιδόσεις, αλλά κι από τις επιδόσεις που έβλεπαν άλλοι reviewers, μας έκαναν να πιστεύουμε ότι το πρώτο μας δείγμα είχε κάποιο πρόβλημα. Όταν ανακαλύψαμε ότι και το δεύτερο δείγμα είχε την ίδια απολύτως συμπεριφορά, συνειδητοποιήσαμε ότι το τούνελ είναι πιο βαθύ, και όπως απεδείχθει αργότερα έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούν ορισμένα μετροπρογράμματα σε συνδιασμό με τις βασικές διαφορές στα διάφορα chipsets της Intel, τουλάχιστον από αυτά που υποστηρίζουν native πρωτόκολλο SATA3, ή ακόμα κι από συγκεκριμένους κατασκευαστές μητρικών. Σύστημα δοκιμής & ιδιομορφίες Σ’αυτό το σημείο λοιπόν, κανονικά θα σας έδινα την γνωστή λίστα με τα χαρακτηριστικά του test-bed συστήματος, αλλά όπως καταλάβατε από τις προηγούμενες παραγράφους, τα συστήματα αυτά δεν ήταν μόνο ένα, αλλά περισσότερα. Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να σας μείνουν στο μυαλό φυσικά δεν είναι η κάρτα γραφικών ή το τροφοδοτικό ρεύματος, αλλά αυτά που παίζουν ρόλο στη συγκεκριμένη δοκιμή ενός SSD όπως ο επεξεργαστής και η μητρική. Ο επεξεργαστής λοιπόν είναι σε όλες τις περιπτώσεις ένας Intel Core i5 2500K ο οποίος τρέχει με τις default power saving επιλογές που τον κατεβάζουν στα 1600MHz όταν το σύστημα είναι αδρανές, ενώ το Turbo είναι ενεργοποιημένο. Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Συνεχίστε το διάβασμα. Η μητρική της δοκιμής μας είναι μια Gigabyte με το Z68 chipset, η Z68MA-D2H-B3, αλλά για την διασταύρωση των αποτελεσμάτων και της προαναφερθείσας μη-αναμενόμενης συμπεριφοράς των μετροπρογραμμάτων, κάποιες μετρήσεις επαναλήφθηκαν και σε δυο άλλες μητρικές με Intel native SATA3 (SATA600) ελεγκτή, την Gigabyte P67A-UD3P-B3 με το P67 και την Asus Maximus V Gene με το Z77 chipset. Το λειτουργικό σε όλες τις περιπτώσεις ήταν τα Windows 7 Ultimate x64. Υπόθεση ATTO & Anvil Τι ακριβώς ήταν λοιπόν αυτή η μη αναμενόμενη συμπεριφορά για την οποία μιλάμε από την αρχή αυτής της παρουσίασης; Με λίγα λόγια: οι επιδόσεις εγγραφής του Vector στο ATTO και στο Anvil ήταν κατά πολύ χαμηλότερες από τις δαφημιζόμενες, αλλά κι από αυτές που υπάρχουν σε reviews από άλλες ιστοσελίδες, όταν οι δοκιμές γίνονται σε μητρικές με chipset παλιότερο από το Ζ77. Πιο συγκεκριμέμα, η ταχύτητα σειριακής εγγραφής στο Ζ68 ήταν σταθερή στα ~220Mb/sec, ενώ στο P67 οι εγγραφές ήταν καρφωμένες στα ~320Mb/sec. Στις μικρές εγγραφές (4k) οι επιδόσεις και στο Ζ68 και στο Ρ67 ήταν στο 50% από αυτό που περιμέναμε να δούμε και αυτό είναι κάτι που φαίνεται σε περισσότερα μετροπρογράμματα. Επαναλαμβάνω: μόνο στα συγκεκριμένα μετροπρογράμματα. Όλα τα υπόλοιπα μετροπρογράμματα, καθώς και οι real life μετρήσεις απέδιδαν στα μέγιστα όπως αναμένετο, συνεπώς το πρόβλημα δεν θα λέγαμε ότι είναι στον Vector, αλλά στον τρόπο που συνεργάζονται τα συγκεκριμένα benchmarks με τα συγκεκριμένα chipsets και τον Vector. Στους 2.5 περίπου μήνες που μεσολάβησαν από την ημέρα που πήραμε τον πρώτο Vector από την OCZ μέχρι σήμερα που τελειώσαμε τις μετρήσεις στον δεύτερο Vector, τα αποτελέσματα ήταν σταθερά και είχαν ελάχιστη απόκλιση όταν δοκιμάζαμε τα εξής: διαφορετικές εκδόσεις των οδηγών της Intel (από IRST 10.6.0.1002 εώς 11.7.0.1013) διαφορετικές εκδόσεις/builds των εν λόγω μετροπρογραμμάτων (Anvil Pro edition 1.0.50 RC5 εώς 1.0.51 RC6) διαφορετικές ρυθμίσεις στις επιλογές των μετροπρογραμμάτων (ATTO QD=4 ή “Neither”, Anvil 0-fill ή Incompressible) όλες τις επιλογές για caching μέσα από το λειτουργικό, συμπεριλαμβανομένων και διαφορετικών μεγεθών για το pagefile (από 0 εώς 16Gb) ατελείωτα secure erase στον Vector, ακολουθούμενα από restarts και πολύωρο idling, για να σιγουρευτούμε ότι δεν ρίχνει τις επιδόσεις του ο ίδιος ο Vector. Καμία από τις παραπάνω αλλαγές δεν άλλαζε τα αποτελέσματα περισσότερο από 2%, συνεπώς είμασταν σίγουροι ότι κάτι άλλο κάνει τον Vector να αποδίδει από 40% εώς 60% χαμηλότερα στο ATTO και στο Anvil. Με τις πολλές δοκιμές και με την συνδρομή του τμήματος engineering της OCZ, ανακαλύψαμε ότι το πρόβλημα εμφανιζόταν μόνο στο Ζ68 και στο Ρ67 και μόνο όταν ο επεξεργαστής δούλευε με τα power saving features του ενεργοποιημένα. Είτε απενεργοποιώντας στο BIOS των μητρικών ο,τιδήποτε έχει να κάνει με Speedstep, idle states κλπ, είτε αφήνοντας κάποιο CPU stressing tool να κρατάει έναν από τους τέσσερις πυρήνες του i5 2500K μας σε πλήρη συχνότητα, το ATTO και το Anvil μας δίνανε τα σωστά αποτελέσματα που βλέπαμε και στα reviews των sites, που συμπτωματικά είναι όλα βασισμένα σε μητρικές με το Z77 chipset. Δεν έχουν όμως όλοι οι χρήστες και υποψήφιοι αγοραστές μητρικές με το πιο πρόσφατο chipset της Intel, οπότε προτιμήσαμε προς όφελος των αναγνωστών του TheLab.gr να εξετάσουμε το θέμα εις βάθος με την βοήθεια της OCZ, από το να σας παραδόσουμε την πρώτη εβδομάδα του Δεκέμβρη ένα review που δεν θα έδειχνε όλη την αλήθεια. Στη συνέχεια λοιπόν θα σας δείξουμε τα αποτελέσματα όλων των μετροπρογραμμάτων στην μητρική με το Z68 chipset: a) με τον Vector άδειο και ως 2ο drive, με τον Vector να φοράει (μόνο) το λειτουργικό και c) με τον Vector γεμάτο κατά 75% συμπεριλαμβανομένου και του λειτουργικού Στην περίπτωση του άδειου Vector, θα σας παραθέσουμε με εικόνες τα ευρήματά μας σχετικά με το προαναφερθέν πρόβλημα με τα cpu idle states στο Z68 και στο P67, με την μορφή μετρήσεων στις άλλες πλατφόρμες. CrystalDiskMark Και ξεκινάμε με το δημοφιλές CrystalDiskMark, το οποίο δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να μας δείξει τις πραγματικές δυνατότητες του Vector, καθώς οι επιδόσεις του παραμένουν υψηλές ενώ το drive γεμίζει από δεδομένα. (empty/OS/full) Άξιο μνείας το γεγονός ότι οι επιδόσεις του Vector στις 4k εγγραφές φαίνονται να είναι αρκετά πεσμένες λόγω της πτώσης της συχνότητας του επεξεργαστή. Κρατώντας την συχνότητα του επεξεργαστή στο μέγιστο, απασχολώντας ένα από τα threads του με ένα SuperPi 32M (είτε απλά απενεργοποιώντας όλα τα power saving features από το BIOS), οι επιδόσεις του Vector εκτινάσσονται. Ακολουθούν οι επιδόσεις του Vector στο Ζ77 με τον επεξεργαστή σε αδράνεια (αριστερά) και σε μερική χρήση (δεξιά), αρκετή ώστε να κρατήσει την συχνότητα του i5 2500K ψηλά. Παρατηρούμε ότι ενώ στο Ζ77 οι σειριακές επιδόσεις μένουν ανέπαφες ανάλογα με την συχνότητα του επεξεργαστή, οι τυχαίες εγγραφές επηρρεάζονται σημαντικά. [BREAK=AS-SSD] Στο AS-SSD η εικόνα είναι λίγο διαφορετική, αφού σύμφωνα με το εν λόγω μετροπρόγραμμα, ο Vector φαίνεται να στριμώχνεται λίγο στις σειριακές εγγραφές όσο γεμίζει. (empty/OS/full) Παρατηρήσαμε κι εδώ την μεγάλη πτώση (σχεδόν στο μισό) των επιδόσεων στις 4k εγγραφές, ενώ ο επεξεργαστής μας “ξεκουράζεται”. Οι μετρήσεις idle & load στο Ζ77 έχουν ως εξής: ATTO Συνεχίζουμε με το ATTO το οποίο όπως προαναφέραμε, μετράει πολύ διαφορετικές σειριακές επιδόσεις εγγραφείς από αυτές που βλέπουμε στα περισσότερα μετροπρογράμματα αλλά και σε πιο ρεαλιστικές μετρήσεις. (empty/OS/full) Ό,τι και να κάναμε, οι σειριακές εγγραφές μας στο ΑΤΤΟ παρέμειναν κολλημένες στα ~220Mb/sec, ενώ ο,τιδήποτε άλλο χρησιμοποιήσαμε (από το απλό Windows copy που μας έδειχνε 420-440Mb/sec κατά την αντιγραφή αρχείων ISO, μέχρι τα υπόλοιπα benchmarks που μας έδειχναν επιδόσεις κοντά στα 500Mb/sec) μας έδειχνε πιο φυσιολογικά νούμερα. Οι αντίστοιχες μετρήσεις στο P67 ήταν κάπως υψηλότερες, αλλά πάλι πολύ χαμηλότερα από το αναμενόμενο, ενώ οι κοινοί παρονομαστές παραμένουν να είναι είτε η πλατφόρμα (Z68 & P67 Vs Z77) είτε ο κατασκευαστής (δυστυχώς και το Ζ68 και το Ρ67 motherboards που έχουμε είναι της Gigabyte ενώ το μη-προβληματικό Ζ77 board είναι της Asus), συνεπώς δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η λύση μπορεί να έρθει από την Intel ή την Gigabyte. Η κατάσταση διορθώνεται στην μητρική της Asus με το Z77, όπου ασχέτως των ρυθμίσεων των power saving features του επεξεργαστή, το ATTO μας δίνει τα μέγιστα αποτελέσματα του Vector. Περαιτέρω δοκιμές που έχουμε προγραμματίσει σε non-Gigabyte μητρική με το Η67 θα μπορέσουν πιστεύω να μας δώσουν μια καλύτερη εικόνα του προβλήματος και ως προς τον κατασκευαστή, αλλά και ως προς ολόκληρη την γκάμα των Intel chipsets με SATA600 ελεγκτή. [BREAK=Anvil]  Συνέχεια με το Anvil όπου η εικόνα που είδαμε στο ATTO επαναλαμβάνεται. Σειριακές εγγραφές κολλημένες στα ~220Mb/sec στο Z68 και στα ~350Mb/sec στο P67, οι οποίες εκτινάσσονται όταν ο επεξεργαστής τρέχει στην μέγιστη συχνότητά του ή όταν μεταφερόμαστε στην πλατφόρμα Z77. (empty/OS/full) Η εικόνα του P67 σε idle & load. Και η εξαφάνιση του προβλήματος στο Z77 της Asus (idle & load) PCMark 2005 Φτάσαμε στο PCMark 2005, όπου διαπιστώνουμε ότι οι διαφορές στις επιδόσεις που είδαμε στο ATTO και στο Anvil, δεν ανταποκρίνονται στα πολύπλοκα σενάρια των μετροπρογραμμάτων της Futuremark. Είδαμε όμως πτώση των επιδόσεων ενώ γεμίζει το drive. (empty/OS/full) Οι αντίστοιχες επιδόσεις στο Z77, με τον επεξεργαστή σε idle και κατόπιν σε μέγιστη συχνότητα, έχουν ως εξής. PCMark Vantage Παρόμοια κατάσταση και στο PCMark Vantage, όπου το Z77 δείχνει να μην έχει τα προβλήματα των παλαιότερων πλατφόρμων της Intel, αλλά οι επιδόσεις του Vector πέφτουν αρκετά ενώ αυτός γεμίζει. Φυσικά όχι αρκετά ώστε να διαπιστώσετε πτώση των επιδόσεων σε πραγματικές συνθήκες και με γυμνό μάτι, μιας και οι χαμηλότερες επιδόσεις του Vector είναι ούτως ή άλλως υψηλότερες από πολλούς SSD της αγοράς, απλά αρκετή ώστε να φαίνεται στα αποτελέσματα των μετροπρογραμμάτων. (empty/OS/full) Και στο Ζ77 (idle & load). Επίλογος - εντυπώσεις Πως μας φάνηκε λοιπόν ο πρώτος SSD της OCZ που φοράει ελεγκτή εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από την ίδια την εταιρία; Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι ένας SSD που αξίζει τον τίτλο “ναυαρχίδα”, εξάλλου οι διαφορές στις μετρήσεις του ATTO και του Anvil μοιάζει να είναι “χαρακτηριστικό” των παλιότερων chipsets της Intel και όχι του Vector καθεαυτού. Θα με ενοχλούσε αν είχα ακόμα την πλατφόρμα Z68 με τον Vector; Όχι, για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτον γιατί όλοι οι SSD παρουσιάζουν πτώση στις επιδόσεις τους ενώ το σύστημα γλιτώνει ενέργεια, απλά στα παλαιότερα P67 & Z68 η πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας φαίνεται να είναι πιο επιθετική. Επίσης, επειδή πάντα είμουν λάτρης της εξοικονόμησης ενέργειας και δεν έχω ιδιαίτερο λόγο να περιμένω ένα ή δυο από τα μέρη του υπολογιστή μου να αποδίδουν στο απολύτως μέγιστο, καθόλη την διάρκεια του uptime τους, ενώ το υπόλοιπο σύστημά μου χαλαρώνει όταν δεν το χρειάζομαι. Τέλος, γιατί οι υψηλές επιδόσεις και τα 5 χρόνια εγγύησης είναι αρκετά για να με κάνουν να αισθάνομαι άνετα και ασφαλής χρησιμοποιώντας τον Vector. Θα τον συνιστούσα ως αγορά; Ναι. Από άποψη επιδόσεων, ο OCZ Vector παίζει στην κορυφαία κατηγορία του Samsung 840 Pro και κατά συνέπεια οι δυο αυτοί SSD ξανασυναντιούνται στην κορυφή μιας ακόμα λίστας, αυτής του κόστους. Συνεπώς, αν κάποιος είναι στην αγορά για έναν από τους ταχύτερους SSD αυτή τη στιγμή ασχέτως κόστους, μια από τις λίγες επιλογές του είναι και ο Vector. Έχοντας στα χέρια μου και τους 2 προαναφερθέντες SSD, μπορώ να πω ότι είμαι σε δίλλημα. Είναι εξίσου γρήγοροι και έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά στις επιδόσεις και στην εγγύησή τους. Έρχονται όμως από 2 εντελώς διαφορετικές εταιρίες. Από την μια ο κολοσσός Samsung που βγάζει ένα νέο μοντέλο σχεδόν κάθε 2 χρόνια και προσφέρει αξιοπιστία χωρίς να σε απασχολεί με firmware updates κλπ και από την άλλη η μικρότερη κι ενθουσιώδης OCZ, που κυκλοφορεί μοντέλα για κάθε ανάγκη και τσέπη, ενώ φροντίζει να κρατάει επαφή και να “ακούει” τι έχει να πει το αγοραστικό κοινό. Ποια προσέγγιση είναι καλύτερη, δεν ξέρω, μιας και απολαμβάνω εξίσου και τις δυο. Η συμπεριφορά των Samsung SSD μου δε με απασχόλησε ποτέ, αλλά αν είχα να κάνω αποκλειστικά και μόνο με μοντέλα της Samsung, θα είχα ήδη βαρεθεί. Ο Vector ήρθε από την OCZ για να κάτσει πάνω από τον ήδη γρήγορο κι εμπορικά επιτυχημένο Vertex 4, που δεν είχε κλείσει ακόμα ούτε έναν χρόνο από την είσοδό του στην αγορά. Απολύτως κανένα παράπονο από μένα. Σε γενικές γραμμές, η OCZ φαίνεται να έχει βρει τον σωστό δρόμο και ως λάτρης των SSD, δε μπορώ παρά να είμαι ενθουσιασμένος γνωρίζοντας ότι στους επόμενους 12 μήνες θα κυκλοφορήσει τουλάχιστον ένας νέος OCZ SSD που θα είναι καλύτερος από τους προηγούμενους. Και μέχρι τότε, ο Vector κρατάει τα σκήπτρα μια χαρά. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την OCZ για την αποστολή του δείγματος, αλλά πολύ περισσότερο για την συμμετοχή και την τεχνική υποστήριξη που μας παρείχε, όπως επίσης και τον συνάδελφο Βασίλη Καραβά (chroma) για την βοήθειά του στο τελευταίο μου, δυστυχώς, review.