NoDsl

Μεγάλη κινητικότητα παρουσιάζεται το τελευταίο διάστημα στον τομέα των περιφερειακών και ειδικά στα είδη που προορίζονται για την κοινότητα των Gamers/Enthusiasts. Λίγες μέρες πριν, o crmaris μας παρουσίασε το ζεύγος των Corsair Vengeance ενώ ανάλογα προϊόντα είχαμε δει και στο παρελθόν από τις CoolerMaster και Τhermaltake, με πιο πρόσφατη τη CM η οποία μπήκε δυναμικά στο χώρο με τη σειρά Storm να αποτελεί την εξειδικευμένη σειρά προϊόντων της για τους Gamers. Στην ίδια λογική κινούνται και τα ολοκαίνουργια προϊόντα της Golden Emperor International Limited, της γνωστής σε όλους μας GeiL, με την επωνυμία EpicGear να φιγουράρει σε όλα εκείνα που εστιάζονται στο να καλύψουν τις ανάγκες του απαιτητικού Gamer. Η εταιρία είχε την καλοσύνη να μας διαθέσει ένα σετ mouse/mousepad της εν λόγω σειράς ώστε να δούμε πραγματικά από πρώτο χέρι την "επική" υλοποίηση της προσπάθειας που έκαναν σε συνεργασία με κορυφαίους gamers και enthusiasts. Οι ονομασίες των προϊόντων έχουν τις ρίζες τους στα αρχαία Ελληνικά, με του ποντικιού να είναι Meduza(που στα πολωνικά σημαίνει μέδουσα) ενώ του mousepad, Hybrid Pad. Αρκετά όμως για εισαγωγή, ας περάσουμε στα χαρακτηριστικά των προϊόντων. Χαρακτηριστικά EpicGear Meduza Όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή, η Meduza και το HybridPad έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την όσο το δυνατόν καλύτερη κάλυψη των απαιτήσεων του επαγγελματία Gamer και όχι μόνο. Η τέλεια εργονομική της σχεδίασή επετεύχθη από κοινού με κορυφαίους gamers έτσι ώστε κάθε γραμμή, κάθε καμπύλη και κάθε κοιλότητα της Meduza να εκπληρώνει ένα σκοπό. Την απόλυτη υποστήριξη και άνεση ακόμα και ύστερα από πολύωρη χρήση. Ο μελετημένος σχεδιασμός της κάνει τη μέδουσα προέκταση του χεριού σας δημιουργώντας ένα επικό όπλο ενάντια στους αντιπάλους σας. Ας δούμε όμως και ονομαστικά τα χαρακτηριστικά της Meduza. EpicGear Meduza HDST™ Όσοι είναι παρατηρητικοί αρκετά, θα πρόσεξαν στην πρώτη πρώτη σειρά των χαρακτηριστικών της Meduza πως λειτουργεί σε τρία Sensing Modes. Laser, Optical και HDST™ (Laser + Optical). Χμμμ λίγο περίεργο έτσι; Σύμφωνοι να έχει laser, σύμφωνοι να είναι οπτικό... και τα δύο μαζί όμως; Βρε λές; Βρε λέω... Όπως βλέπουμε, η μέδουσα έχει δύο οπτικούς αισθητήρες. Έναν απλό οπτικό και έναν laser. Κάτω από αυτούς έχουμε το διακόπτη επιλογής που μας δίνει την ευελιξία είτε να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά έναν από τους δύο ή και τους δύο ταυτόχρονα σε υβριδική μορφή! Βεβαίως, η εν λόγω δυνατότητα μας παρέχεται και από το συνοδευτικό λογισμικό αλλά θα το δούμε σε επόμενη σελίδα. Συνεπώς, η Geil μπορεί να υπερηφανεύεται πως δημιούργησε το πρώτο Hybrid Dual Sensor Technology Gaming Mouse. Ουσιαστικά, η EpicGear κατάφερε να συνδυάσει τα πλεονεκτήματα των δύο τύπων αισθητήρων σε μια πλατφόρμα, παρέχοντας στο χρήστη την αστραπιαία ταχύτητα του λέιζερ (έως 6000dpi) μαζί με την εξαιρετικά σταθερή οπτική ακρίβεια (jitter-free) του απλού αισθητήρα. Η Meduza είναι ιδανική για όλους τους τύπους παιχνιδιών, σε οποιαδήποτε επιλογή αισθητήρα. Απλά επιλέξτε την επιθυμητή λειτουργία στο πίσω μέρος ανάμεσα σε Laser, Optical ή HDST ™. Ή στα λόγια της EpicGear: Συσκευασίες & Περιεχόμενα Η εντυπωσιακή εμφάνιση της συσκευασία της Meduza προϊδεάζει για τη συνέχεια ενώ την αφήνει εκτεθειμένη στα βλέμματα προς τέρψιν ημών. Στο οπίσθιο μέρος αναγράφονται τα χαρακτηριστικά του προϊόντος ενώ τα περιεχόμενα της συσκευασίας περιορίζονται στο ποντίκι και το CD με το συνοδευτικό λογισμικό διαχείρισης. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και η συσκευασία του Hybrid Pad. Το εικονιζόμενο Hybrid Pad που μας παραχώρησε η EpicGear είναι διαστάσεων 292 x 208 x 3 χλσ ενώ κυκλοφορεί σε άλλα δύο μεγέθη, 350 x 250 x 3 χλσ και 420 x 300 x 3 χλσ. azudeM ητσ άιταμ αιΜ Η EpicGear έχει κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε η παλάμη μας να "χωνεύει" όσο καλύτερα γίνεται στη σιλουέτα της Meduza. To ματ υλικό που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς της είναι ελαστικό για να μεγιστοποιεί την τριβή και κατ' επέκταση τη σταθερότητά της στην παλάμη μας. Τα αρχικά της ονομασίας φιγουράρουν ως έμβλημα στο πάνω μέρος του ποντικιού. Στο κάτω μέρος βλέπουμε ξανά τις δύο οπές των αισθητήρων καθώς και τον διακόπτη επιλογής. Οι γλίστρες που διαθέτει η Meduza είναι κατασκευασμένες από τεφλόν για μέγιστη διάρκεια ζωής και απόδοση διευκολύνοντας την κίνησή της επάνω σε κάθε επιφάνεια. Καλό θα ήταν να υπήρχε μια μικρή, έστω, επιφάνεια στο σημείο κάτω από τον αντίχειρα λόγω βάρους. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως ο σχεδιασμός είναι τέτοιος ώστε βολεύει και στη χρήση από αριστερόχειρες. Διάφορες οπτικές γωνίες της Meduza. Μια πιο κοντινή ματιά Στο πλάι του ποντικιού έχουμε τρία κουμπιά που τα δύο μεγάλα χρησιμεύουν ως next/back ενώ το μικρότερο κουμπί μπροστά τους κάνει rotate μεταξύ των πέντε προφίλ που υποστηρίζει η Meduza. Τα τέσσερα λευκά "πλαίσια" που διακρίνονται στο κάτω μέρος είναι οπτική ένδειξη της επιλεγμένης ευαισθησίας αισθητήρα. Το κουμπί που διακρίνουμε πίσω από τον αντιολισθητικό τροχό κάνει rotate μεταξύ των τεσσάρων επιλογών ευαισθησίας αισθητήρα που παρέχει η Meduza. Το HDST™ από κοντά. Ύστερα από αρκετό ψάξιμο για την προέλευση των δύο αισθητήρων καταλήξαμε ότι για την περίπτωση του laser πρόκειται μάλλον για τον ADNS-9500 της Avago ενώ, υποθετικά πάλι, ο οπτικός προέρχεται από την ίδια κατασκευάστρια με κωδικό ADNS-3080. Η EpicGear έχει προσέξει ιδιαιτέρως τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες της Μeduza. Sleeved usb καλώδιο και επιχρυσωμένο βύσμα USB. Όσοι έπαιζαν competitive με logitech MX500/MX510/MX518 θα θυμούνται τις πλειάδες κομμένα καλώδια στη βάση του mouse. Και μια κοντινή άποψη από το hybrid Pad. Το μικρό του μέγεθος(περίπου μισό από το Steel QcK+) το καθιστά ιδανικό για να το μετακινούμε με ευκολία. Πολύ καλό το υλικό του πάνω μέρους που μαζί με τις βάσεις τεφλόν της Meduza κάνουν πολύ εύκολη τη μετακίνησή της. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την ελαστική επιφάνεια του πίσω μέρους. Δεν διακρίνεται εύκολα αν είναι θέμα βάρους/μεγέθους του pad ή του υλικού αλλά μετακινείται αισθητά όταν η ταχύτητα τω κινήσεών μας είναι αυξημένη. Επιπλέον, το μέγεθος αυτό θα βολέψει μόνο όσους παίζουν με μέσο προς υψηλό sensitivity ενώ και το πάχος των 3χλσ αποτελεί μικρό πρόβλημα αφού το σκαλί σε περίπτωση που το ποντίκι μας βγει εκτός, είναι αισθητό. Σε αντιπαράθεση, το πάχος του Steel QcK+ είναι 2χλσ. Epic @Night Αν νομίζατε ότι είδατε τα πάντα από τη μέδουσα, κάνατε λάθος. Τώρα αρχίζουν οι πραγματικά εντυπωσιακές εικόνες. Απολαύστε λοιπόν τη μέδουσα σε καταστάσεις χαμηλού φωτισμού. Όλοι φωτισμοί εκτός του εμβλήματος της σειράς, αποτελούν οπτικές ενδείξεις λειτουργιών. Στην κινούμενη εικόνα βλέπουμε τα χρώματα που αλλάζει ο τροχός και τα οποία αποτελούν οπτική ένδειξη του επιλεγμένου προφίλ, που αναφέραμε νωρίτερα. Άποψη από τα πλαϊνά led ευαισθησίας αισθητήρα όπως προαναφέραμε. Επίσης μια άποψη από τους φωτισμούς του τροχού σε φωτεινό περιβάλλον. Πάντα σε κινούμενες εικόνες για να δείξουμε και το rotate που κάνουν. Μια άποψη της Meduza κοιτώντας από μπροστά με το ποντίκι να έχει ενεργοποιημένο το φωτισμό και με επιλεγμένη ευαισθησία 400dpi. Και η άποψη του ποντικιού που θα βλέπουμε πάντα με το που καθόμαστε το γραφείο. Διακριτική και πολύ όμορφη η όλη εικόνα με τα αρχικά της EpicGear και την ονομασία του ποντικιού να φωτίζονται με ξεχωριστό τρόπο. EyeCandy Λογισμικό Η EpicGear παρέχει με τη Meduza ένα γραφικό περιβάλλον πλήρης διαχείρισής της μέσα από τα windows. Αρχικά να πούμε ότι το GUI είναι πλήρους οθόνης και δεν γίνεται να το δουλέψουμε σε παραθυρική μορφή. Το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί μικρό πρόβλημα όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω. Αφού διπλο-κλικάρουμε το εικονίδιο στην επιφάνεια εργασίας και παίξει το εισαγωγικό animation, η παραπάνω εικόνα μας υποδέχεται. Είναι η κεντρική οθόνη διαχείρισης που περιλαμβάνει τις επιλογές για εκχώρηση κουμπιών, επιλογή λειτουργίας αισθητήρα του ποντικιού. Στο κάτω μέρος της οθόνης έχουμε ένδειξη του ενεργού Gaming προφίλ ενώ στο πάνω μέρος βλέπουμε τις τέσσερις καρτέλες διαχείρισης. Δεξιά χάρη στο κουμπί blackout μπορούμε να απενεργοποιήσουμε πλήρως το φωτισμό της Meduza. Πιο συγκεκριμένα, στη λειτουργία εκχώρησης κουμπιών (Button Assignment) μπορούμε να προσαρμόσουμε τις λειτουργίες σχεδόν όλων των κουμπιών της μέδουσας, εκτός από το πλαϊνό που αλλάζει το gaming profile για προφανείς λόγους. Από εδώ ορίζουμε και τα αποθηκευμένα Macros σε όποιο κουμπί θέλουμε για εξειδικευμένες ενέργειες. Δεξιά στο optical sensor, επιλέγουμε τον τρόπο λειτουργίας των αισθητήρων (Optical, Laser,HDST) ενώ στα DPi Levels ορίζουμε τη σειρά στο rotation. Και περνάμε ίσως στο πιο σημαντικό τομέα των ρυθμίσεων της Meduza. Με το Usb Report/Polling Rate ορίζουμε το ρυθμό ανανέωσης της usb θύρας μας. Ουσιαστικά όσο ανεβαίνει το polling rate πέφτει η καθυστέρηση απόκρισης του ποντικιού μας. Ο ακόλουθος πίνακας μας δίνει μια εικόνα. Usb Polling rate to Responce time 125 Hz 8 ms 250 Hz 4 ms 500 Hz 2 ms 1000 Hz 1 ms Επιπλέον μας δίνεται η δυνατότητα να ρυθμίσουμε την ταχύτητα απόκρισης του τροχού, του διπλού κλικ καθώς και της επιτάχυνσης του κέρσορα. Καλό θα ήταν πάντως να υπήρχε αρνητική ρύθμιση για ευνόητους λόγους. Δεξιά, βλέπουμε τις επιλογές ρύθμισης φωτισμού τον οποίο μπορούμε είτε να έχουμε μόνιμα ενεργό είτε να κλείνει με χρονοδιακόπτη δύο θέσεων. Πολύ σημαντική η ρύθμιση της απόστασης που ο αισθητήρας της Meduza σταματάει να "διαβάζει". Απολύτως αναγκαία για όσους παίζουν με χαμηλό sens σε μικρό mousepad και σηκώνουν συχνά πυκνά το ποντίκι για να κάνουν περιστροφές. Τελευταία δυνατότητα ρύθμισης, το Angle Snapping. Τι εστί angle snapping; Angle Snapping είναι η διόρθωση/πρόβλεψη κίνησης είτε σε επίπεδο hardware είτε driver που εξομαλύνει τις κινήσεις μας όταν αυτές παραμένουν σε ένα ελάχιστο, πολύ συγκεκριμένο εύρος. Τι εννοούμε με ένα πιο πρακτικό παράδειγμα. Αν στο photoshop, πχ, προσπαθείτε να πιάσετε το περίγραμμα ενός αντικειμένου με το magnetic lasso tool και το angle snapping είναι απενεργοποιημένο ή στην ελάχιστη ρύθμισή του, τότε η επιλογή θα μοιάζει με καρδιογράφημα γιατί ο αισθητήρας αντιλαμβάνεται και την παραμικρή κίνησή μας. Ενεργοποιώντας το angle snapping, το ποντίκι εξομαλύνει την κίνησή μας, ελαχιστοποιώντας τα φαινόμενα "καρδιογραφήματος" κατά την επιλογή οδηγώντας σε μια συνολικά πιο ομαλή επιλογή. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό δεν είναι και τόσο καλό σε όσους παίζουν fps διότι και το τελευταίο πίξελ μπορεί να κρίνει το near miss από το headshot. Οπότε, Hardcore Gamers, κρατήστε την επιλογή στο ελάχιστο. Όσοι από την άλλη χρησιμοποιούν photshop ας πούμε, θα σας βοηθήσει αρκετά. Στη συγκεκριμένη οθόνη μπορούμε να καταγράψουμε τα custom macros μας. Μπορεί να φανούν χρήσιμα σε περιπτώσεις από παιχνίδια έως την εκτέλεση συγκεκριμένων ενεργειών/προγραμμάτων εντός windows. Τα macros αποθηκεύονται σε αντίστοιχα προφίλ ενώ μπορούμε να τα ορίσουμε σε οποίο πλήκτρο θέλουμε από το main menu. Αφού τα ορίσουμε στο πλήκτρο και πατήσουμε το apply, το προφίλ μας "κατεβαίνει" στα 128KB της ενσωματωμένης μνήμης της Meduza ενώ ο ARM 32-bit Cortex™-M3 CPU μας εγγυάται την αστραπιαία εκτέλεσή τους σε επίπεδο Hardware. Παιχνίδια όπως το Battlefield 3 που λειτουργούν με raw mouse input διαβάζοντας απευθείας το hardware παρακάμπτοντας τον driver δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα για την επική μέδουσα. Υπενθυμίζουμε ότι μπορούμε να αποθηκεύσουμε έως 15 σετ από Long Macros ενώ μπορούμε να διορθώσουμε οποιοδήποτε ανεπιθύμητη εγγραφή με το record delete. Το πρόβλημα που συναντάμε εδώ είναι το εξής. Το GUI όπως προείπαμε είναι σε πλήρη οθόνη οπότε δεν μας επιτρέπει να καταγράψουμε τις ενέργειές μας εντός παιχνιδιού μιας και το παράθυρο χάνει την εστίασή του. Οπότε για να δημιουργήσουμε το macro πρέπει να έχουμε απομνημονεύσει τις κινήσεις/ενέργειες που θέλουμε να κάνουμε, να ανοίξουμε το Meduza GUI και να δημιουργήσουμε το Macro μας πατώντας το record. Στο τελευταίο μενού βλέπουμε τις υποστηρικτικές υπηρεσίες που παρέχει η EpicGear στη Meduza όπως Firmware & Driver updates ενώ αναφέρει και το δικτυακό τόπο της κατασκευάστριας. Για το διάστημα του review πάντως δεν υπήρχε κάποια νεότερη έκδοση Firmware ή Driver. Επιδόσεις & Αίσθηση Και περνάμε στην ουσία της δοκιμής. Η meduza αποδείχθηκε απολύτως εξαντλητική και πλησίασε τα όρια λειτουργίας του χεριού μας παρά του ίδιου του ποντικιού. Γιατί αυτό; Γιατί όταν έχεις έναν αισθητήρα οι μετρήσεις είναι πραγματοποιήσιμες. Όταν όμως έχεις δύο αισθητήρες και υβριδική λειτουργία τότε οι μετρήσεις αυτομάτως τριπλασιάζονται. Οι εικόνες αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Η δοκιμή έγινε επάνω σε μία από τις δύο usb2.0 θύρες της Asrock A75M-HVS και το λειτουργικό ήταν Windows 7 x64 SP1. Να δώσουμε ορισμένες διευκρινήσεις όσο αναφορά τον τρόπο μετρήσεων. Το Usb Polling Rate όπως τα DPi των αισθητήρων εναλλάσσονταν κατά βούληση μέσω του συνοδευτικού λογισμικού. Από τον πίνακα ελέγχου των windows είχαμε απενεργοποιήσει την βελτίωση ακρίβειας δείκτη ενώ η ταχύτητά του είχε ρυθμιστεί στη μέγιστη τιμή. Μέσα στο GUI της Meduza είχαμε θέσει στην ελάχιστη τιμή τους τα Pointer Acceleration και Angle Snapping. Το Lift Off distance παρέμεινε στη μεσαία σκάλα(5). Όλα τα τεστ πραγματοποιήθηκαν επάνω στο Steel Series QcK+. Τα προγράμματα που επιλέξαμε για τη δοκιμή της Meduza ήταν το Enotus Μouse Test που αποτελεί μια σουίτα γενικών μετρήσεων που καλύπτει τους περισσότερους τομείς που έπρεπε να δοκιμάσουμε, ενώ το MS paint μας δίνει εικόνα από το Jitter των αισθητήρων. Δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση εργαστηριακές μετρήσεις με ειδικό εξοπλισμό αλλά αποτελούν την καλύτερή μας προσπάθεια. Οπότε εφόσον αναλύσαμε τη μεθοδολογία των δοκιμών, είναι ώρα να περάσουμε στα αποτελέσματα. Jitter / Prediction Optical Sensor Laser Sensor HDST Mode Πιστεύουμε ότι παραθέτοντας τα παραπάνω αποτελέσματα/δοκιμές καλύψαμε όσο το δυνατόν καλύτερα τη συμπεριφορά της Meduza σε κάθε περίσταση. Υπενθυμίζουμε ότι από το GUΙ είχαμε απενεργοποιήσει το prediction οπότε ότι βλέπουμε είναι καθαρά απόδοση των αισθητήρων. Τα καλύτερα αποτελέσματα που θεωρούμε ότι πέτυχε η Meduza στα 500 & 1000Hz είναι με χρήση του Laser Sensor στα 1000hz με 3600dpi ενώ στα 500Hz ο οπτικός αισθητήρας με 3200dpi έδειξε το μικρότερο jitter. Γενικότερα το συνολικά μικρότερο Jitter παρατηρήθηκε με τo usb polling στα 125Hz που όμως προσθέτουν 8ms επιπλέον στις κινήσεις μας. Το HDST έδειξε μια μικτή εικόνα από την απόδοση των δύο αισθητήρων που ανάλογα την περίπτωση θα ταιριάξει καλύτερα στο δικό σας configuration/mousepad. Θεωρούμε ότι prediction δεν υπήρχε απλά σε χαμηλά usb polling rates σε συνδυασμό με λίγα dpi το sampling είναι ανεπαρκές ώστε να καταγραφούν και οι μικρότερες των κινήσεών μας. Δοκιμάζοντας το Lift Off distance, βρήκαμε ότι οποιαδήποτε ρύθμιση κάτω από 9 δεν φτάνει για λειτουργήσει ο σένσορας σε απόσταση 1 dvd Taiyo Yuden Ceramic ενώ σε καμία σκάλα δεν μπορέσαμε να λειτουργήσουμε το ποντίκι σε απόσταση δύο dvd Taiyo Yuden Ceramic. Τέλος, με το usb report rate στα 1000Hz, η πραγματική συχνότητα που λειτουργεί η θύρα usb είναι η ακόλουθη Βεβαίως δεν μπορούσαμε να μην πραγματοποιήσουμε τις απαραίτητες δοκιμές σε κάποιο PcGame. H επιλογή μας ήταν το πασίγνωστο Battlefield 3 στο οποίo η EpicGear Meduza αποδείχθηκε ιδιαιτέρως σταθερή στην απόδοσή της. Σε σχέση με το Logitech MX518 δεν εμφάνισε κάποια αξιοσημείωτη διαφορά σε σταθερότητα ή απόκριση των κινήσεων όμως η ρύθμιση του pointer acceleration μας επέτρεψε να μηδενίσουμε τη θετική επιτάχυνση που αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του MX518. Επιπλέον, το αισθητά μεγαλύτερο Lift-Off Distance που μπορούν και λειτουργούν επιτυχώς οι αισθητήρες της Meduza είχε ως αποτέλεσμα να "χάνουμε" λιγότερες φορές το ποντίκι κατά τη μετακίνησή του. EpicGear is Epic Φτάσαμε στο τέλος ενός πραγματικά χρονοβόρου και εξαντλητικού review. Μετά το πέρας των μετρήσεων παρατήρησα κάτι σαν πούδρα επάνω στη Meduza... Αποδείχθηκε πως ήταν η ταλαιπωρία που τράβηξε το QcK+ σε μορφή σκόνης, Damn! Στα της μεδούσης τώρα και ξεκινάμε από το εμφανισιακό κομμάτι. H Epicgear Meduza αποτελεί ένα ιδιαιτέρως θελκτικό οπτικά mouse με τον προσεγμένο φωτισμό και χρωματισμούς να τραβούν τα βλέμματα. Μπορεί ο σχεδιασμός να μην είναι φουτουριστικός με έντονες γωνίες ή ολόκληρα κομμάτια από το σώμα της να λείπουν, όπως το Corsair Μ60 ή το Cyborg RAT, αλλά προσφέρει άρτια στήριξη και κράτημα στην παλάμη μας. Επιπλέον αποδεικνύεται πως είναι πραγματικά άνετο στην πολύωρη χρήση αφού υποστηρίζει επαρκώς τον αντίχειρα και τον μικρό. Το ελαστικό υλικό το οποίο καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της σταθεροποιεί το ποντίκι στην παλάμη μας ακόμα και όταν είναι ιδρωμένη. Η ποιότητα κατασκευής κρίνεται επαρκής χωρίς να αγγίζει αυτή ενός Logitech G9 ή φαίνεται ικανή να αντεπεξέλθει στα πάνδεινα που αντέχει ένα Logitech MX510. Να αναφέρουμε εδώ πως η EpicGear Meduza δεν έχει εμφανή χρήση μετάλλου σε κανένα σημείο της. Επιπλέον δεν διαθέτει μετακινούμενα/αφαιρούμενα βαρίδια ώστε να μπορούμε να εστιάσουμε το βάρος στην περιοχή που μας βολεύει, αλλά το πολύ καλό υλικό και η μεγάλη επιφάνεια των γλιστρών της(τεφλόν) σε συνδυασμό με ένα καλό mousepad κάνουν την κίνησή της παιχνίδι. Αν και δεν είναι από τα ελαφρύτερα ποντίκια, το βάρος της EpicGear Meduza έχει κρατηθεί σχετικά χαμηλά στα 123gr (ΜΧ518 104gr). Επίσης, η μέδουσα κερδίζει βαθμούς σε μακροζωία και εμφάνιση χάριν στο sleeved καλώδιο και στο επιχρυσωμένο usb βύσμα. Από πλευράς απόδοσης, η EpicGear με τη Meduza μπαίνει δυναμικά σε ένα κομμάτι της αγοράς που έχει αρχίσει να έχει πολλούς μνηστήρες ενώ παραδοσιακά ανήκε σε δύο το πολύ τρεις κατασκευαστές. Η απόδοση των δύο αισθητήρων αποδείχθηκε πολύ καλή με τη συνδυαστική τους χρήση να αποτελεί μοναδική δυνατότητα της Meduza. Επιπροσθέτως με τη λειτουργία HDST δίνει την ευελιξία προσαρμογής σε κάθε περιβάλλον ενώ το παρεχόμενο λογισμικό επιτρέπει την πλήρη παραμετροποίηση και έλεγχο της λειτουργίας της. Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν προσέξαμε κανέναν από τους δύο αισθητήρες να "πηδάνε" κατά την κίνηση του ποντικιού πάνω από τα πορτοκαλο-κόκκινα γράμματα του Hybrid Pad ή τα φθαρμένα σημεία του QcK+. Δεν θα λέγαμε το ίδιο και για το Hybrid Pad το οποίο εκτός του πολύ μικρού του μεγέθους που δεν δίνει χώρο για μεγάλες κινήσεις που πραγματοποιούνται όσο πέφτει το sensitivity, και αυτομάτως το χαρακτηρίζει ως ένα βασικό καλής ποιότητας mousepad, αποδείχθηκε και αρκετά ασταθές αφού μετακινούταν σε κάθε έντονη κίνηση που κάναμε. Επιπλέον το πάχος του αποτελεί πρόβλημα αφού και το 1χλσ μεγαλώνει αρκετά το σκαλί μεταξύ γραφείου και επιφάνειας που μετακινείται το ποντίκι ταλαιπωρώντας τον καρπό μας. Συνολικά, η EpicGear Meduza αποδείχθηκε μια αρκετά δουλεμένη προσπάθεια από την GEIL με το HDST και τους δύο αισθητήρες να αποτελούν κάτι πρωτόγνωρο και συνάμα λειτουργικό. Το Hybrid Pad δεν έδειξε ανάλογη εικόνα αλλά πιστεύουμε ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε και το μικρό το μέγεθος. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα ποιοτικό και εμφανίσιμο mouse pad που συνοδεύει άριστα την εμφάνιση της μέδουσας. EpicGear Meduza & Hybrid Pad 18/2/2012 Ευχαριστούμε την Geil για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Τον περασμένο Νοέμβριο η Intel ανακοίνωσε την κυκλοφορία των Ιntel 520 Series SSDs με κωδική ονομασία Cherryville ως αντικαταστάτη της σειράς 510. Από τότε η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας συνεχώς αναβάλλεται. Επιπλέον, όλο το internet διερωτάται για το τι τελικά θα κρύβουν στο εσωτερικό τους οι νέοι αυτοί SSDs. Θα είναι o κλασσικός Intel controller που μας συντροφεύει, περίπου, από τους Postville ή θα είναι με τον "trendy" SandForce; Η απάντηση δίνεται σήμερα με τη δοκιμή του Intel 520 Series SSD 240GB τον οποίο παραχώρησε η μπλέ κυρία για τα μέλη του TheLab.gr. Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο SSD της σειράς 520, με το κορυφαίο μοντέλο να διαθέτει 480GB άπλετου χώρου με την αξιοπιστία του ονόματος της Intel. Τεχνικά χαρακτηριστικά Η σειρά 520 της Intel στηρίζεται στον SandForce SF2281, στον ίδιο controller δηλαδή με τους OCZ Vertex3, Corsair Force GT, Corsair Force 3, Kingston HyperX, Patriot Pyro κτλ. Τα MLC NANDs ανήκουν στην ίδια και αριθμούνται σε δεκαέξι. Περισσότερα, στα κοντινά πλάνα που ακολουθούν. Η οικογένεια των 500 series όπως μας αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο της Intel. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Intel 520 Series SSD 240GB Συσκευασία & παρελκόμενα Ομοιόμορφη η εμφάνιση των προϊόντων της Intel με το μπλε να κυριαρχεί. Στο οπίσθιο μέρος περιγράφονται τα περιεχόμενα της συσκευασίας και μας δίνουν μια εικόνα του SSD. Στο πλάι έχουμε το γνωστό αυτοκόλλητο της Intel που αναφέρει αναλυτικά τα χαρακτηριστικά, το σειριακό και την χώρα κατασκευής του προϊόντος. Τα περιεχόμενα της εξωτερικής συσκευασίας βρίσκονται καλά προστατευμένα από ένα επιπλέον χοντρό χάρτινο κουτί. Από τις πιο πλήρεις συσκευασίες που έχω δει σε SSD, αυτή του Intel 520 Series SSD 240GB. Εκτός από τον SSD έχουμε: Μεταλλική βάση με πλήρεις βίδες και για τον SSD και για τη βάση, ένα αυτοκόλλητο για τους posers, καλώδια ρεύματος και sata, οδηγό χρήστη και τέλος ένα CD με οδηγίες εγκατάστασης και πληροφορίες εγγύησης. Μια κοντινή ματιά στον Intel 520 Series SSD 240GB Καμία έκπληξη στην εμφάνιση του Intel 520 Series SSD 240GB. Η Intel διατηρεί την ίδια εικόνα από τους PostVille. Γυμνή η πλάτη του Intel 520 Series SSD 240GB. Ξεβιδώνοντας τις τέσσερις βίδες από τις γωνίες του Intel 520 Series SSD 240GB, ο δίσκος απλά αποσυντίθεται και τα κομμάτια που τον αποτελούν παρατάσσονται για μια ομαδική φωτογραφία. Στην άκρη του pcb βλέπουμε το "μαέστρο" SF-2281VB1-SDC της SandForce. Πρόκειται για τη ναυαρχίδα των ελεγκτών της SandForce με ιδιαίτερη μνεία σε αξιοπιστία και ασφάλεια των δεδομένων που διαχειρίζεται. Αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του μπορείτε να τα βρείτε εδώ. Τα MLC NAND chips είναι κατασκευής Intel με κωδικό 29F16B08CCME2. Πρόκειται για ONFi v2.2 syncronus chips με χωρητικότητα 128Gbits έκαστο και κατασκευή στα 25nm. Το κόκκινο 'C' σημαίνει ότι είναι syncronus memory. Από το σύνολο των 256GB τα 32GB είναι δεσμευμένα για over-provisioning αφήνοντας 224GB καθαρού χώρου. Αν και τα περισσότερα 25nm NAND περιορίζουν τα program-erase cycles(P/E cycles) σε κάτω από 5000, η Intel εγγυάται για τα συγκεκριμένα τουλάχιστον 5000 κύκλους. Κατ΄επέκταση, +1 στην Intel σε θέμα αξιοπιστίας. Σύστημα δοκιμής, Εγκατάσταση Το σύστημα της δοκιμής μας ήταν το εξής: Οι μετρήσεις έγιναν σε τρεις καταστάσεις των δίσκων. Εντελώς άδειοι, περίπου 45% γεμάτοι και περίπου 95% γεμάτοι ώστε να δούμε τη συμπεριφορά τους σε διάφορα φορτία. Επιπλέον τα αρχεία με τα οποία τους γεμίσαμε ήταν από ένα image κανονικής εγκατάστασης windows 7 x64 μαζί με αρκετά παιχνίδια και φωτογραφίες ώστε να προσομοιώσουμε όσο γίνεται τον καθημερινό υπολογιστή μας. Οι εκδόσεις των μετροπρογραμμάτων ήταν οι πιο πρόσφατες, για το διάστημα που έγινε το review, και οι drivers του συστήματος οι τελευταίοι. Επιπλέον τα Windows είχαν όλες τις τελευταίες ενημερώσεις. Τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε είναι τα ακόλουθα: CrystalDiskMark 3.0.1 x64 AS SSD Benchmark 1.6.4237.30508 PCMark Vantage x64 HDD suite Windows System Assessment Tool ATTO v2.46 Εγκατάσταση Η προετοιμασία του δίσκου μας έγινε από υπάρχουσα εγκατάσταση Windows 7 x64 με τη βοήθεια της διαχείρισης δίσκων. Μια μικρή άποψη από τη διαδικασία στις εικόνες που ακολουθούν. Αφού έχουμε συνδέσει το δίσκο με το σύστημά μας, μέσα στα windows πια, πάμε στην διαχείριση δίσκων που βρίσκεται στα εργαλεία διαχείρισης, μέσα στον πίνακα ελέγχου και ο δίσκος μας αναγνωρίζεται από το σύστημα. Αυτή τη στιγμή ο δίσκος μας βρίσκεται σε μορφή RAW. Δηλαδή δεν έχει καν partition. Για δίσκους κάτω των 2.2TB επιλέγουμε MBR ενώ για μεγαλύτερους GPT. Επόμενη κίνηση να δημιουργήσουμε partition στο δίσκο μας. Δεξί κλικ και εμφανίζεται η επιλογή για δημιουργία νέου διαμερίσματος. Προχωρώντας στα βήματα που μας προωθεί ο wizard των windows, φτάνουμε στην παραπάνω εικόνα. Να θυμάστε ότι στους SSD επιλέγουμε πάντα γρήγορη διαμόρφωση μιας και δεν χρειάζονται κανονικό format όπως οι συμβατικοί δίσκοι. Έπειτα από την προαναφερόμενη διαδικασία που κρατάει ελάχιστα δευτερόλεπτα, τα windows αναγνωρίζουν το νέο διαμέρισμα με το διάλογο του autorun να κάνει την εμφάνιση του. Τέλος, ελέγχουμε ότι το alignment είναι εντάξει. Εφόσον το πηλίκο της τιμής του AS SSD με το 4096 είναι ακέραιο(1024,2048 κλπ) είμαστε εντάξει. Intel SSD ToolBox Προτού περάσουμε στις μετρήσεις του Intel 520 Series SSD 240GB ας ρίξουμε μια ματιά στο βολικό εργαλείο της Intel που ακούει στην ονομασία Intel SSD ToolBox. Πρόκειται για μια σουίτα βοηθημάτων που έχει ετοιμάσει η κατασκευάστρια ώστε να κάνει τη διαχείριση του SSD και τη βελτιστοποίηση του λειτουργικού που θα τον υποδεχτεί πιο εύκολη. Η αρχική εικόνα που αντικρίζουμε. Μπορούμε να δούμε πληροφορίες για δίσκους της Intel αλλά όχι για δεύτερης κατασκευάστριας. Ακολουθούν λειτουργίες διάγνωσης. Πλήρης και γρήγορη. Πολύ σημαντική δυνατότητα η εκτέλεση Secure Erase μέσα από τα windows Το Intel SSD Toolbox μας δίνει τη δυνατότητα να βελτιστοποιήσουμε τον SSD μας με επιλογή του πρώτου κουμπιού που αναγράφει Intel SSD Optimizer. Επίσης μπορούμε να ορίσουμε κάθε πότε θέλουμε να εκτελείται αυτόματα ώστε ο SSD σας να βρίσκεται πάντα σε φόρμα! Επιπλέον το Intel SSD Toolbox μπορεί να μας βοηθήσει να βελτιστοποιήσουμε και το λειτουργικό μας χάρις στο System Tuner. ATTO Ξεκινάμε τις μετρήσεις με τη χαρά των SandForce based SSDs. To ATTO χρησιμοποιεί συμπιέσιμα δεδομένα για να τεστάρει τους δίσκους με αποτέλεσμα ο SF-2281 να "πετάει" από κάθε άποψη. Ειδικότερα, βλέπουμε την απόδοση του Intel 520 Series SSD 240GB να παραμένει σχεδόν σταθερή ακόμα και όταν είναι γεμάτος. Ακόμα μικρότερη διακύμανση φαίνεται να έχουν οι ταχύτητες του Crucial C300 ενώ και ο Phoenix EVO δείχνει αρκετά σταθερός. ATTO Disk Benchmark - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB ATTO Disk Benchmark - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB ATTO Disk Benchmark - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB CrystalDiskMark Το πρώτο από τα δύο πιο αυστηρά τεστ της δοκιμής, το CrystalDiskMark, κάνει χρήση ασυμπίεστων δεδομένων και αυτός είναι ο λόγος που τα 500MB/s που βλέπαμε κατά τις εγγραφές του SSD στο ATTO έχουν πέσει κάτω από 300MB/s! Κάπου εδώ αρχίζουν και δείχνουν το χαρακτήρα τους οι controllers των SSD μας στα δύσκολα. Στο εν λόγω τεστ φαίνεται το μεγάλο βήμα του SF-2281 από τον SF-1222 του οποίου η απόδοση μπορεί οριακά να κριθεί και κακή. Ο Marvell του C300 αποδεικνύεται αρκετά "σκληρός" για να παραδώσει τα όπλα, ισοφαρίζοντας τον SF-2281 στα 4K και 4K QD32. Το μεγαλύτερο πλήγμα στις επιδόσεις όσο η ελεύθερος χώρος μειώνεται, το δέχεται ο Phoenix EVO με τον SF-1222. CrystalDiskMark 3.0.1 x64 - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB CrystalDiskMark 3.0.1 x64 - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB CrystalDiskMark 3.0.1 x64 - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Benchmark Ένα από τα πιο χρήσιμα προγράμματα τόσο για την κατάσταση όσο και για την απόδοση των SSD μας είναι το AS SSD Benchmark. Έχοντας παρόμοια λειτουργία με το CrystalDiskMark, κάνει χρήση ασυμπίεστων δεδομένων για το τεστάρισμα αλλά επιπλέον παρέχει και δοκιμή με Queue Depth 64. Εδώ βλέπουμε το latency του Intel SSD 520 Series 240GB να προσδίδει σε ευελιξία και αποκρισιμοτητα, με τις επιδόσεις του C300 να ακολουθούν κατά πόδας. Απογοητευτικές οι επιδόσεις του SF-1222 ειδικά όσο ανεβαίνει ο χρησιμοποιούμενος χώρος. Ορισμένες περίεργες αυξομειώσεις που παρατηρούνται βρίσκονται εντός ορίου σφάλματος. AS SSD Benchmark - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Benchmark - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Benchmark - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Copy Benchmark Πρόκειται για το δεύτερο εναλλακτικό τρόπο δοκιμής δίσκων που παρέχει το AS SSD Benchmark και στην ουσία δοκιμάζει να μεταφέρει δεδομένα με τρία σενάρια τα οποία διαφέρουν σε μέγεθος αρχείων και συνολικού όγκου δεδομένων. Αδιαμφισβήτητος νικητής ο Intel SSD 520 Series 240GB με τον C300 να δείχνει τις μικρότερες διακυμάνσεις στη ταχύτητά του συγκριτικά με τον ελεύθερο χώρο του. AS SSD Copy Benchmark - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Copy Benchmark - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Copy Benchmark - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Compression Benchmark Ο τελευταία μέθοδος δοκιμής του AS SSD Benchmark η οποία μας παρουσιάζει με τον καλύτερο τρόπο τη λειτουργία του εκάστοτε ελεγκτή. Όπως προαναφέραμε η λογική λειτουργίας των SandForce είναι η συμπίεση δεδομένων. Στα γραφήματα που ακολουθούν βλέπουμε επακριβώς πως υλοποιείται αυτή η λειτουργία με τα πιο συμπιέσιμα δεδομένα να ανεβάζουν κατακόρυφα την απόδοση των SF based SSDs. Η ευθεία γραμμή που παρουσιάζουν όλα τα γραφήματα του Crucial C300 επιδεικνύουν το γεγονός πως ο Marvell 88SS9174 δεν κάνει καθόλου χρήση συμπίεσης. AS SSD Compression Benchmark - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Compression Benchmark - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB AS SSD Compression Benchmark - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB PCMark Vantage Το παρόν benchmark δεν ήταν δυνατόν να λείπει από τις μετρήσεις μας ώστε να τις θεωρήσουμε πλήρεις. Εκπληκτικά τα νούμερα του Intel που στην χειρότερη των περιπτώσεων υπολείπονται ελάχιστα από τα καλύτερα του Crucial C300. Αρκετά πίσω σε κάθε περίπτωση ο phoenix με τον SF-1222. PCMark Vantage HDD Suite - 0% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB PCMark Vantage HDD Suite - 45% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB PCMark Vantage HDD Suite - 95% Used Space Intel 520 Series SSD 240GB Crucial C300 128GB Phoenix EVO 115GB Windows Assessment Tool, BootTimer Και κλείνουμε τις μετρήσεις μας με το ενσωματωμένο εργαλείο των windows 7 που ονομάζεται Windows Assessment Tool και το γνωστό πρόγραμμα BootTimer το οποίο μετρά το χρόνο που χρειάζονται τα Windows για να εκκινήσουν. Ανάλογη εικόνα με του ATTO και εδώ με τον Intel να κοιτά υπεροπτικά τους δύο αντιπάλους του και τον Phoenix να κοκορεύεται στον C300 για την απεριόριστη ταχύτητα εγγραφής του. Το BootTimer δείχνει ελάχιστη διακύμανση στο χρόνο που χρειάζεται ο Intel SSD 520 Series 240GB να φορτώσει πλήρως τα Windows μας. Windows Assessment Tool Intel SSD 520 Series 240GB Crucial RealSSD C300 128GB Gskill Phoenix EVO 115GB BootTimer - Intel SSD 520 Series 240GB 0% Used Space 45% Used Space 95% Used Space GB κεράσι; Μετά από μια ενδιαφέρουσα πορεία χρησιμοποιώντας διάφορους controllers, η Intel τελικά καταστάλαξε στον SF-2281VB1 της SandForce για τη σειρά 520 που ουσιαστικά πρόκειται για ότι πιο γρήγορο κυκλοφορεί μέχρι στιγμής. Υπενθυμίζουμε ότι η σειρά 510, την οποία αντικαθιστά η σειρά 520, χρησιμοποιούσε ελεγκτή Marvell 88SS9174. Το καλό είναι πως δεν έχει ακουστεί κάτι ανάλογο του 8MB Bug μέχρι στιγμής πράγμα που είχε φέρει σε δύσκολη θέση την Intel και ιδιαίτερα τους χρήστες των Intel SSD 320 Series. Οι SandForce πονάνε αλλού, αλλά ας χτυπήσουμε ξύλο για την ώρα. Για τη συνολικά καλή εικόνα του Intel SSD 520 Series 240GB ευθύνονται και τα NAND της ιδίας που με λίγο optimization από το custom firmware εκτοξεύουν τις σειριακές αναγνώσεις και εγγραφές στα όρια του Sata 3, εφάμιλλες του OCZ Vertex 3 Max IOPS. Εκπληκτικό, αν αναλογιστεί κανείς το μικρό διάστημα που χρειάστηκε ώστε το συγκεκριμένο πρότυπο να αποτελεί bottleneck για τους SSD που κυκλοφορούν, ας μην αναφέρουμε όσους πρόκεται να κυκλοφορήσουν. Πιο συγκεκριμένα, ο Intel SSD 520 Series 240GB αποτελεί τον πιο πλούσιο σε παρελκόμενα δίσκο που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Από πλευράς επιδόσεων, ακολουθεί πιστά τις επιδόσεις των SandForce based SSDs, με τις ταχύτητες σε συμπιέσιμα δεδομένα να αγγίζουν το όριο του Sata 3 ενώ σε ασυμπίεστα να μην πλησιάζουν τις διαφημιζόμενες. Αναγνωρίζουμε πάντως την τραγικά μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με τους SF-1200 based SSDs. Συγκρινόμενος με τον Marvell 88SS9174, που χρησιμοποιεί ο Crucial C300 128GB, αποδείχθηκε αρκετά πιο γρήγορος στο σύνολο των περιπτώσεων όμως στα 4K δεν έδειξε κάποιο αξιόλογο πλεονέκτημα. Υπόψιν, το 128GB μοντέλο της Crucial έχει cap στις εγγραφές τα 140MB/s. Το αντίστοιχο 256GB μοντέλο μπορεί να φτάσει έως 215MB/s. Η τιμή του δεν μας έχει γίνει ακόμα γνωστή αλλά από μια μικρή ματιά στο internet η τιμή του κυμαίνεται περί τα 500€. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό αλλά η αξιοπιστία και η υποστήριξη έρχεται με το ανάλογο αντίτιμο. Intel SSD 520 Series 240GB 8/2/2012 Ευχαριστούμε την Intel για την παραχώρηση του δείγματος της παρουσίασης Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Μπήκαμε στην τελική ευθεία του 2011. Τέσσερις μέρες πριν, είδαμε το review του AMD Α6-3500. Της πρώτης τριπύρηνης APU που μας έδωσε την καλύτερη εικόνα για το efficiency της πλατφόρμας Lynx. Σήμερα, θα έχουμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των Llano που ανήκει στην Black Series της AMD. Ακούει στο όνομα A8-3870K και θα φιλοξενηθεί στην Asrock A75M-HVS, όπως έγινε και στο review του Α6-3500. Πρόκειται για έναν τετραπύρηνο Llano χρονισμένο στα 3GHz που βασίζεται στη γνωστή αρχιτεκτονική Stars/Propus core με 1MB L2 cache per core. Το ενσωματωμένο κύκλωμα γραφικών ακούει στο όνομα HD6550D και διαθέτει 400 Unified Shaders. Αν και εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται κάτι το ιδιαίτερο, συγκριτικά με τον Α8-3850, το K μετά τον κωδικό του δηλώνει μια νέα νοοτροπία από την AMD. Πρόκειται για τον πρώτο μερικώς ξεκλείδωτο επεξεργαστή της AMD που δηλώνεται με αυτή τη μορφή, αντιγράφοντας ουσιαστικά την Intel η οποία ξεκίνησε αυτή τη μόδα με τους Lynnfield και τον i7-875k. Γιατί μερικώς; Γιατί η AMD δεν έχει αφήσει εντελώς ελεύθερη την επιλογή του πολλαπλασιαστή αλλά έχει επιτρέψει ένα εύρος 1700MHz στον επεξεργαστή και xxxMHz στην GPU. Οι απλοί Llano έχουν κλειδωμένους τους πολλαπλασιαστές πάνω από τον εργοστασιακό τόσο στον επεξεργαστή όσο και για τη GPU. Ουσιαστικά η νέα σειρά Κ της AMD μας δίνει πέντε επιπλέον πολλαπλασιαστές για τον επεξεργαστή(47x) και δύο για την κάρτα γραφικών(xxx). Τα μέχρι τώρα γνωστά μοντέλα που θα κυκλοφορήσουν σε αυτή τη μορφή είναι ο Α8-3870Κ, που δοκιμάζουμε, και ο A6-3670K. Είναι ο ίδιος quadcore, χρονισμένος στα 2.6GHz και με την HD6530D αντί της HD6550D του Α8-3870Κ. Για την ώρα, ας ρίξουμε μια ματιά στα τεχνικά χαρακτηριστικά του A8-3870K. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του AMD A8-3870K όπως μας αναφέρονται στα site της κατασκευάστριας, στον πίνακα που ακολουθεί. Τεχνικά Χαρακτηριστικά AMD A8-3870K Processor AMD Quad-Core A8-Black Series APU Model AMD A8-3870K APU with Radeon™ HD 6550D Operating Mode 32/64 Bit Ναί/Ναί Revision B0 Core Speed (MHz) 3000 GPU Core Speed (MHz) 600 Max Temps © - Wattage 100W Virtualization Ναί L1 Cache Size (KB x4) 128 L2 Cache Size (KB x4) 1024 L3 Cache Size (KB) - CMOS 32nm SOI Socket FM1 uPGA Memory Interface DDR3 DirectX Version 11 Τιμή 142€ Μια κοντινή ματιά Δυστυχώς και ευτυχώς, ο επεξεργαστής μας ήρθε στο OEM κουτάκι της AMD. Δυστυχώς γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τη συσκευασία και το cooler του, ευτυχώς γιατί αυτό το πράσινο κουτάκι είναι σαν τις μαύρες pre-production συσκευασίες της Intel. Ιδιαίτερο! Αν και δεν έχουμε την κανονική συσκευασία του επεξεργαστή, μάλλον θα δείχνει κάπως έτσι: Σύστημα δοκιμής Τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε ήταν τα εξής: AIDA64 Extreme SisoftSandra 2011 Cinebench 11.5 Fritz Benchmark 4.3.2 POV RayTrace Benchmark 3.7 RC3 x264 HD Benchmark v4.0 WinRar 4.10 Beta3 x64 3DMark Vantage, 3DMark11 Resident Evil 5, DiRT3, Batman Arkham Asylum, Lost Planet 2, Metro2033. Το λειτουργικό που χρησιμοποιήσαμε ήταν Windows 7 x64 SP1 και οι chipset drivers που χρησιμοποιήθηκαν για την πλατφόρμα Lynx ήταν οι Catalyst 11.12(8.920.0.0). Video Decoding Οι δυνατότητες αναπαραγωγής πολυμέσων που συναντάμε και τον A8-3870K είναι οι αντίστοιχες που υποστηρίζει όλη η σειρά HD6000 της AMD. Συνεπώς ο A8-3870K εξοπλισμένος με UVD3 Decoder παρέχει hardware acceleration σε H.264, VC-1 και MPEG-2. Επιπλέον υποστηρίζονται τα πρωτόκολλα Dolby TrueHD και DTS-HD MA bitstreaming μέσω του HDMI. Βεβαίως, μπορεί και κλειδώνει κανονικά στα 23.976hz σε αντίθεση με τη σειρά 3000 της Intel η οποία μπορεί να κλειδώσει μόνο στα 23.97hz. Λύση στο συγκεκριμένο θέμα αναμένεται με την κυκλοφορία των Ivy Bridge. Για τις μετρήσεις μας έγινε χρήση του PowerDVD 11 στη νέα έκδοση v2408 το οποίο υποστηρίζει πλήρως όλα τα features της σειράς 6000 της AMD. Αυτό δικαιολογεί και τις μεγάλες διαφορές στα φορτία του GPU κατά την αναπαραγωγή BluRay 2D/3D. Για την αναπαραγωγή αρχείων mkv χρησιμοποιήσαμε τον Splash player free της Mirillis στην ίδια έκδοση με του Α6-3500 και Α8-3850. Επιδόσεις και κατανάλωση* για χειροκρότημα. Το μόνο που πρέπει να σας απασχολεί είναι το efficiency του τροφοδοτικού σας. Το μόνο περίεργο που παρατηρήσαμε είναι το φορτίο της GPU με 512MB κατά την αναπαραγωγή mkv 1080p. Το αποτέλεσμα ήταν επαναλήψιμο οπότε είτε είναι θέμα του Splash player, το πιο πιθανό, είτε driver είτε gpu. *Τεχνική λεπτομέρεια για τη μέτρηση κατανάλωσης. Αναλύεται στην επόμενη σελίδα. Overclocking, Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Overclocking Η φιλοσοφία στον υπερχρονισμό του A8-3870K δεν αλλάζει από αυτή του Α8-3850. Fsb x CPU Multiplier μας δίνει τη συχνότητα του επεξεργαστή, Fsb x Memory Divider μας δίνει τη συχνότητα της μνήμης. Σύμμαχος στην περίπτωση του A8-3870K ο μερικώς ξεκλείδωτος πολλαπλασιαστής επιτρέπει την επιλογή μεγαλύτερων του 30, έως 35. Το καλό στην περίπτωση του A8-3870K ήταν ότι υπήρξε ελεύθερος χρόνος με αποτέλεσμα να αποκτήσουμε λίγο καλύτερη εξοικείωση με το συγκεκριμένο επεξεργαστή και να πάρουμε και το μέγιστο δυνατό από την Asrock A75M-HVS. Επιπλέον, η έλλειψη εργοστασιακής ψύξης και η χρήση της Akasa Nero S, βοήθησε τα μέγιστα στο να φέρουμε στα όρια της αερόψυξης το σύστημά μας. Έχοντας στο μυαλό τα παραπάνω, ο επεξεργαστής κατάφερε μια αξιοπρεπή, χρησιμοποιήσιμη αύξηση χρονισμού, της τάξης των 850Mhz με 1.475Volt. Ενώ η κάρτα γραφικών σταμάτησε τα ρολόγια της στα 960MHz με 1.235Volt. Η παραπάνω εικόνα επιβεβαιώνει τους μέγιστους λειτουργικούς χρονισμούς που επιτύχαμε. Στην εικόνα επίσης διακρίνουμε το Asrock Extreme Tuning Utility που περιλαμβάνεται στο συνοδευτικό software της μητρικής και επιτρέπει εκτός από Monitoring, Overclocking και διαχείριση ενέργειας με το IES Αν και στην περίπτωση του Α6-3500 δεν καταφέραμε να σηκώσουμε τις μνήμες όσο στο review του Α8-3850, αυτή τη φορά ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας και τις προσδοκίες μας επιτυγχάνοντας το εκπληκτικό νούμερο των 2560MHz. Και θυμηθείτε, οι GEIL EVO TWO είναι rated στα 2000Mhz! Ζήτω ο IMC των Llano! Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήσαμε ένα κλασσικό HQ WattMeter του εμπορίου και μετρήσαμε μεταξύ πρίζας και τροφοδοτικού. Αυτή τη φορά για να είμαστε πιο ακριβείς σε τόσο χαμηλά φορτία κάναμε το εξής. Τοποθετήσαμε μόνο τον SSD και ένα CDROM επάνω στο τροφοδοτικό και το ανάψαμε. Το βατόμετρο έδειξε 26,5W τα οποία αφαιρέσαμε από οποιαδήποτε μέτρησή μας. Προφανώς η συγκεκριμένη κατανάλωση έχει να κάνει με το efficiency του εν λόγω τροφοδοτικού σε τόσο χαμηλά φορτία. Προσπαθήσαμε λοιπόν όσο μπορούμε να αποκλείσουμε τον παράγοντα Efficiency από την εξίσωση. Προφανώς θα υπάρχουν μικρές διαφορές μεταξύ συστημάτων αλλά με το εύρος κατανάλωσης των Lynx να κινείται κάτω απο 50W, δύσκολα θα διαπιστώσετε τραγικές διαφορές. Επιπλέον, η θερμοκρασία χώρου την ώρα των δοκιμών ήταν 20°. Υπενθυμίζουμε ότι ο Α8-3870K δεν ήρθε με εργοστασιακό σύστημα ψύξης οπότε χρησιμοποιήσαμε την Akasa Nero S. Τα αποτελέσματα στο γράφημα που ακολουθεί: Όπως βλέπουμε η κατανάλωση του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας είναι υποδειγματική, απορροφώντας μόνο 10,5W. Ίδια συμπεριφορά με τον Α6-3500 δηλαδή. Κατά τον υπερχρονισμό του A8-3870K έχουμε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με αυτή του A8-3850. Η κατανάλωση παίρνει την ανιούσα με αποκορύφωμα το συνδυαστικό τεστ οπού έχουμε σχεδόν διπλασιασμό των watt που ζητάει το σύστημα σε σχέση με τους εργοστασιακούς χρονισμούς. Δυστυχώς, ακόμα και η Akasa Nero S δεν δύναται να διατηρήσει χαμηλά τις θερμοκρασίες της APU με 1.475Volt στον επεξεργαστή και 1.235 στην GPU. Η υψηλή idle θερμοκρασία του επεξεργαστή παρατηρείται εν μέρει γιατί είχαμε απενεργοποιήσει οποιαδήποτε ρύθμιση εξοικονόμησης ενέργειας και αυτόματης μείωσης πολλαπλασιαστή από το bios της Asrock A75M-HVS. AIDA 64 Και ας ξεκινήσουμε με τα συνθετικά μετροπρογράμματα που θα μας δείξουν τις δυνατότητες του AMD A8-3870K. Σχετικά αναμενόμενα τα νούμερα του A8-3870K. Ορισμένες μεγάλες διαφορές που παρατηρούνται είτε είναι λόγω διαφοράς μεταξύ Asrock A75M-HVS και Gigabyte A75M-UD2H. wPrime, SuperPi, Winrar Παραδοσιακά πιο γρήγορη η Intel στο Super PI. Νομίζω δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια. Με μόλις 100MΗz διαφορά από τον Α8-3850, ο Α8-3870Κ έκοψε 44 δεύτερα από το sPI 32M! Αλλάζει η εικόνα στο wPrime. Το multithread benchmark δίνει το προβάδισμα στην AMD. Μικρή διαφορά από τον Α8-3870Κ Μικρή η διαφορά και στο WinRar. Κλασσικά μπροστά η Intel. Cinebench 11.5, Fritz, Pov-Ray Φυσικοί πυρήνες .vs εικονικοί, σημειώσατε 1 στο Cinebench. Ο i3-2310M παίρνει το αίμα του πίσω μόνο στο single core score από τον Α6-3500 ενώ τα ψηλά ρολόγια των Α8-3850 και Α8-3870Κ δίνουν το προβάδισμα. Το παραπάνω φαινόμενο είναι ακόμα πιο εμφανές στο Fritz. Μηδαμινή διαφορά μεταξύ Α8-3850 και Α8-3870Κ Ακόμα ένα τεστ που η AMD δείχνει τα δόντια της x264, PCMark7, PCMark Vantage Αρκετά μεγάλη διαφορά μεταξύ τριών και τεσσάρων πυρήνων. Τα 100MHz του Α8-3870Κ κάνουν τη μικρότερη διαφορά Ακόμα καλύτερος ο i3-2310M στο PCMark7 παρά το boost των 100ΜHz του A8-3870Κ Σεβαστή διαφορά μεταξύ Α8-3870K και Α8-3850. Ο i3-2310M καταφέρνει να ξεπεράσει μόνο το μικρούλη Α6-3500 3DMarks Και περνάμε στο τρισδιάστατο κομμάτι της παρουσίασης. Το σκεπτικό στο οποίο στηριχθήκαμε για να πάρουμε τις μετρήσεις είναι πως κατά πάσα πιθανότητα ένας Llano προορίζεται πρωτίστως για HTPC και δευτερεύοντος ως PC χαμηλομεσαίων απαιτήσεων. Τα προαναφερθέντα αυτομάτως περιορίζουν τη μέγιστη ανάλυση που θα χρησιμοποιήσουμε στα 1920x1080. Η ψαλίδα της διαφοράς AMD/Intel ανοίγει ακόμα περισσότερο με την HD6550D. Επίσης, όπως έχουμε ξαναπεί, όταν μπαίνει ο παράγοντας overclocking στο πλάνο οι APUs ξεφεύγουν. Και σε επιδόσεις και σε Watt Can't touch this από τον Α8-3870K στον i3-2310M. Ενάμιση χιλιάρικο από Integrated GPU στο 3Dmark11; Αυτό είναι σχεδόν επιδόσεις GT440/HD5670!!! Games Τελευταίο κεφάλαιο των δοκιμών μας. Αυτή τη φορά αντί για υπερχρονισμένη κάρτα δοκιμάσαμε το εξής. Αντί για τα 256MB που ανέθετε αυτόματα η μητρική από την κεντρική μνήμη στην HD6550D, ρυθμίσαμε τα μέγιστα 512Mb ώστε να δούμε κατά πόσο τα χρειάζεται και τα χρησιμοποιεί η APU σε πραγματικές εργασίες και όχι σε 3DMarks. Τα αποτελέσματα που ακολουθούν δίνουν την απάντηση μόνα τους. Μικρές διαφορές μεταξύ Α8-3850 και Α8-3870Κ. Καμία διαφορά με 256MB ή 512MB. Μικτή εικόνα στο Lost Planet 2. Οποιαδήποτε διαφορά βρίσκεται εντός περιθωρίου λάθους. Ίδια εικόνα με του Μetro2033 και στο Resident Evil 5 Benchmark. Εδώ τα 512MB υπολείπονται επιδόσεων των 256MB! Μεγάλη διαφορά στα ελάχιστα καρέ από τον Α8-3870Κ και βλέπουμε πρώτη φορά τα 512MB να παρουσιάζουν ουσιαστικό πλεονέκτημα. AMD optimized το Dirt3 και φαίνεται. Η εμφανώς ραφιναρισμένη μηχανή της Codemaster επιτρέπει ακόμα πιο ξεκάθαρη εικόνα του πλεονεκτήματος των 512MB, αν και ελάχιστο. Παίζοντας με τα γράμματα Ξεκινήσαμε με τους Black Edition και το επίθεμα Τ και τώρα ήρθε η ώρα του Κ. Για να δούμε θα καθιερώσει και η AMD αυτή την ονοματολογία; Η περίπτωση του Α8-3870K είναι δύσκολο να κριθεί αποκλειστικά και μόνο από τις επιδόσεις του, που όπως και να το κάνουμε είναι ξεκάθαρα οι κορυφαίες των APUs. Δεν έδειξε κάποια ξεκάθαρη διαφορά στο maximum overclockability ή στο IPC, με πιο σφικτά latences στον IMC ας πούμε, αλλά οι έστω και μερικώς ελεύθεροι πολλαπλασιαστές θα λύσουν τα χέρια σε περιπτώσεις όπως της Asrock A75M-HVS που έχει ως ανώτερο όριο FSB τα 136MHz. Στην περίπτωση που έχουμε μια μητρική όπως η Gigabyte A75M-UD2H τότε θα μπορούσαμε να πιάσουμε τα όρια της συγκεκριμένης αρχιτεκτονικής ακόμα και με τον κλειδωμένο Α8-3850. Βεβαίως μιλάμε για νορμάλ συστήματα που ψύχονται με αέρα γιατί αν θέλουμε το σύστημά μας για benching, όσο μπορεί να έχει ένας enthousiast έναν Llano για bench system, τότε ο 35x του μερικώς ξεκλείδωτου πολλαπλασιαστή του Α8-3870K κρίνεται αναγκαίο. Η μικρότερη τιμή που βρίσκουμε στο διαδίκτυο αυτή τη στιγμή είναι τα 142€. Αρκετά μεγάλη διαφορά από τον Α8-3850 αλλά, όπως λέμε πάντα, το κορυφαίο το πληρώνεις αδρά. Επιπλέον ο επεξεργαστής έχει μόλις κυκλοφορήσει οπότε αναμενόμενα έχει υψηλή τιμή. Με τον καιρό θα σταθεροποιηθεί η τιμή του σύμφωνα με τη ζήτηση. Για την ώρα πάντως, δεν δικαιολογεί πλήρως την τιμή του. AMD A8-3870K 28/12/2011 Ευχαριστούμε την AMD και την Asrock για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Περίπου δύο βδομάδες έμειναν για να μας αποχαιρετήσει το 2011. Επιτέλους. Χρονιά κόλαφος για πολλούς, ανάμεσά τους και για την AMD η οποία βάζει στον πάγο την παραγωγή Desktop CPUs και επικεντρώνεται στο mobile κομμάτι της αγοράς. Αντικειμενικά, τι θα περιμέναμε να κάνει όταν η καλύτερη αντιπρότασή της απέναντι στους επεξεργαστές της Intel ακούει στο όνομα 8150; Τo FX το παραλείπω, μη λέμε πάλι τα ίδια. Η εικόνα αντιστρέφεται 180° όταν δούμε τις προτάσεις των δύο εταιριών στα "SoC". Μετά την ενσωμάτωση μιας κανονικής κάρτας γραφικών στο ίδιο die με τον επεξεργαστή, η AMD έδωσε κάτι επαναστατικό με συνολικές επιδόσεις και κατανάλωση που δεν είχαν προηγούμενο. Προφανώς αναφερόμαστε στις APUs που πρωτοείδαμε στο review του Brazos, της entry level πρότασης της AMD. Στη συνέχεια είδαμε τη Middle level πρόταση της εταιρίας με το review του Llano Α8-3850 και της Gigabyte A75M-UD2H. Σήμερα θα έχουμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε ακόμα ένα μέλος της οικογένειας των Llano. Ακούει στο όνομα Α6-3500 και θα φιλοξενηθεί στην Asrock A75M-HVS. Πρόκειται για τον πρώτο τριπύρηνο Llano που κλασσικά στηρίζεται στην αρχιτεκτονική Stars/Propus core αλλά με 1MB L2 cache per core. Το ενσωματωμένο κύκλωμα γραφικών ακούει στο όνομα HD6530D και διαθέτει 320 Unified Shaders. Η Asrock A75M-HVS έρχεται εξοπλισμένη με το AMD A75 chipset και όλα τα καλούδια που έχουμε συνηθίσει το τελευταίο διάστημα, SΑΤΑ 6Gbps και USB 3.0. Ας ρίξουμε μια ματιά στα τεχνικά χαρακτηριστικά τους. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του AMD A6-3500 και της Asrock A75M-HVS όπως μας αναφέρονται στα site των κατασκευαστών, στους πίνακες που ακολουθούν Τεχνικά Χαρακτηριστικά AMD A6-3500 Processor AMD Tri-Core A6-Series APU Model AMD A6-3500 APU with Radeon™ HD 6530D Operating Mode 32/64 Bit Ναί/Ναί Revision B0 Core Speed (MHz) 2100 Turbo Core Speed (MHz) 2400 Max Temps © - Wattage 65W Virtualization Ναί L1 Cache Size (KB x3) 128 L2 Cache Size (KB x3) 1024 L3 Cache Size (KB) - CMOS 32nm SOI Socket FM1 uPGA Memory Interface DDR3 DirectX Version 11 Τιμή 78€ Τεχνικά Χαρακτηριστικά Asrock A75M-HVS CPU - Support for Socket FM1 100W processors - Supports AMD's Cool 'n' Quiet Technology - UMI-Link GEN2 Chipset - AMD A75 FCH (Hudson-D3) Memory - Dual Channel DDR3 memory technology - 2 x DDR3 DIMM slots - Supports DDR3 2400+(OC)/1866/1600/1333/1066/800 non-ECC, un-buffered memory - Max. capacity of system memory: 16GB* *Due to the operating system limitation, the actual memory size may be less than 4GB for the reservation for system usage under Windows® 32-bit OS. For Windows® 64-bit OS with 64-bit CPU, there is no such limitation. BIOS - 32Mb AMI UEFI Legal BIOS with GUI support - Supports "Plug and Play" - ACPI 1.1 Compliance Wake Up Events - Supports jumperfree - SMBIOS 2.3.1 Support - DRAM, VDDP, SB Voltage Multi-adjustment Audio, Video and Networking Graphics - AMD Radeon HD 65XX/64XX graphics - DirectX 11, Pixel Shader 5.0 - Max. shared memory 512MB - Dual VGA Output: support HDMI and D-Sub ports by independent display controllers - Supports HDMI 1.4a Technology with max. resolution up to 1920x1200 @ 60Hz - Supports D-Sub with max. resolution up to 1920x1600 @ 60Hz - Supports Auto Lip Sync, Deep Color (12bpc), xvYCC and HBR (High Bit Rate Audio) with HDMI (Compliant HDMI monitor is required) - Supports Blu-ray Stereoscopic 3D with HDMI 1.4a - Supports AMD Steady Video™: New video post processing capability for automatic jutter reduction on home/online video - Supports HDCP function with HDMI port - Supports Full HD 1080p Blu-ray (BD) / HD-DVD playback with HDMI port *Some of AMD FM1 CPU (i.e AMD Athlon/Sempron family FM1 CPU) does not have integrated graphics processor. When this kind of CPU is installed, a discrete VGA card is required. Audio - 5.1 CH HD Audio (VIA® VT1705 Audio Codec) - Supports THX TruStudio™ LAN - PCIE x1 Gigabit LAN 10/100/1000 Mb/s - Realtek RTL8111E - Supports Wake-On-LAN - Supports LAN Cable Detection - Supports Energy Efficient Ethernet 802.3az - Supports PXE Expansion / Connectivity Slots - 1 x PCI Express 2.0 x16 slot - 1 x PCI Express 2.0 x1 slot - 1 x PCI slot - Supports AMD Dual Graphics SATA3 - 6 x SATA3 6.0 Gb/s connectors, support RAID (RAID 0, RAID 1 and RAID 10), NCQ, AHCI and "Hot Plug" functions USB 3.0 - 4 x USB 3.0 ports, support USB 1.0/2.0/3.0 up to 5Gb/s Connector - 6 x SATA3 6.0 Gb/s connectors - 1 x IR header - 1 x CIR header - 1 x Print port header - 1 x COM port header - CPU/Chassis/Power FAN connector - 24 pin ATX power connector - 8 pin 12V power connector - Front panel audio connector - 3 x USB 2.0 headers (support 6 USB 2.0 ports) Rear Panel I/O I/O Panel - 1 x PS/2 Mouse Port - 1 x PS/2 Keyboard Port - 1 x D-Sub Port - 1 x HDMI Port - 2 x Ready-to-Use USB 2.0 Ports - 4 x Ready-to-Use USB 3.0 Ports - 1 x RJ-45 LAN Port with LED (ACT/LINK LED and SPEED LED) - HD Audio Jack: Line in / Front Speaker / Microphone Other Features / Miscellaneous Unique Feature - ASRock Extreme Tuning Utility (AXTU) - ASRock Instant Boot - ASRock Instant Flash - ASRock APP Charger - ASRock SmartView - ASRock XFast USB - Hybrid Booster: - ASRock U-COP Support CD - Drivers, Utilities, AntiVirus Software (Trial Version), AMD Live! Explorer, AMD Fusion, CyberLink MediaEspresso 6.5 Trial, ASRock Software Suite (CyberLink DVD Suite - OEM and Trial; Creative Sound Blaster X-Fi MB - Trial) Accessories - Quick Installation Guide, Support CD, I/O Shield - 2 x SATA Data Cables (optional) Hardware Monitor - CPU Temperature Sensing - Chassis Temperature Sensing - CPU/Chassis/Power Fan Tachometer - CPU/Chassis Quiet Fan - CPU/Chassis Fan Multi-Speed Control - Voltage Monitoring: +12V, +5V, +3.3V, Vcore Form Factor - Micro ATX Form Factor: 8.9-in x 8.5-in, 22.6 cm x 21.6 cm - Solid Capacitor for CPU power OS - Microsoft® Windows® 7 / 7 64-bit / Vista™ / Vista™ 64-bit / XP / XP 64-bit compliant Certifications - FCC, CE, WHQL - ErP/EuP Ready (ErP/EuP ready power supply is required) Συσκευασίες & Περιεχόμενα Κόκκινο της φωτιάς για τη συσκευασία του A6-3500. Τα περιεχόμενα περιορίζονται στην ψύκτρα του επεξεργαστή και στο βιβλιαράκι με πληροφορίες εγκατάστασης και εγγύησης. Το παραθυράκι μας επιτρέπει να δούμε το stepping του επεξεργαστή προτού τον αγοράσουμε. Λιτή η εμφάνιση της συσκευασίας της A75M-HVS όπως και τα περιεχόμενά της. Μια κοντινή ματιά Κοντινό στο AMD cooler. Τρία εκατοστά το ύψος της. Ότι πρέπει για Small-form-factor PC. To layout της A75M-HVS. Από την πρώτη στιγμή φαίνεται το value στην κατασκευή της. Απλοί πυκνωτές, κλασσικά mosfets και το pcb σχεδόν άδειο. Το 8άπινο της τροφοδοσίας τι ακριβώς κάνει σε τέτοια μητρική;;; H Nuvoton έχει αναλάβει χρέη IO controller στην A75M-HVS ενώ βλέπουμε τα διάφορα connectors σε ένα σημείο νοικοκυρεμένα μαζί με τα expansion slots. Στα αριστερά, δίπλα από την PCI και PCIe, βλέπουμε τον audio controller της μητρικής που ανοίκει στη VIA (VT1705 Audio Codec). Ακριβώς από πάνω του ο Gigabit Ethernet controller της μητρικής, Realtek RTL8111E. Ακριβώς απέναντι, έξι SATA 6Gbps και ο ΑΤΧ connector του τροφοδοτικού. Βασικές ελλείψεις στη συνδεσιμότητα της A75M-HVS. Χωρίς Displayport ή DVI ξεχνάμε τα 2560x1600 ενώ οι μόνο τρεις υποδοχές ήχου περιορίζουν την ευελιξία. Τουλάχιστον έχουμε τέσσερις υποδοχές USB 3.0 και HDMI 1.4a. Τέσσερις οι φάσεις τροφοδοσίας της A75M-HVS. Χρέη Phase Controller εκτελεί ο ST L6717A. Bios: Asrock A75M-HVS Αν και value η Asrock A75M-HVS έρχεται εφοδιασμένη με γραφικό UEFI bios. Ήρθε με το τελευταίο διαθέσιμο BIOS, για την ώρα που συντάχθηκε το εν λόγω review, P1.60. Δυστυχώς υπάρχει το γνωστό bug με τους κλειδωμένους πολλαπλασιαστές όπου επιτρέπει την αλλαγή με μεγαλύτερους, στο cpuz φαίνεται να έχετε πιάσει αστρονομικά νούμερα, ενώ στην ουσία δεν αλλάζει. Σύστημα δοκιμής Τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε ήταν τα εξής: AIDA64 Extreme SisoftSandra 2011 Cinebench 11.5 Fritz Benchmark 4.3.2 POV RayTrace Benchmark 3.7 RC3 x264 HD Benchmark v4.0 WinRar 4.10 Beta3 x64 3DMark Vantage, 3DMark11 Resident Evil 5, DiRT3, Batman Arkham Asylum, Lost Planet 2, Metro2033. Το λειτουργικό που χρησιμοποιήσαμε ήταν Windows 7 x64 SP1 και οι chipset drivers που χρησιμοποιήθηκαν για την πλατφόρμα Lynx ήταν οι Catalyst 11.12. Video Decoding Οι δυνατότητες αναπαραγωγής πολυμέσων που συναντάμε και τον A6-3500 είναι οι αντίστοιχες που υποστηρίζει όλη η σειρά HD6000 της AMD. Συνεπώς ο Α6-3500 εξοπλισμένος με UVD3 Decoder παρέχει hardware acceleration σε H.264, VC-1 και MPEG-2. Επιπλέον υποστηρίζονται τα πρωτόκολλα Dolby TrueHD και DTS-HD MA bitstreaming μέσω του HDMI. Βεβαίως, μπορεί και κλειδώνει κανονικά στα 23.976hz σε αντίθεση με τη σειρά 3000 της Intel η οποία μπορεί να κλειδώσει μόνο στα 23.97hz. Για τις μετρήσεις μας έγινε χρήση του PowerDVD 11 το οποίο υποστηρίζει πλήρως όλα τα features της σειράς 6000 της AMD ώστε να τεστάρουμε το φόρτο του επεξεργαστή/GPU σε αναπαραγωγή αρχείων Blu-Ray 2D/3D. Για την αναπαραγωγή αρχείων mkv χρησιμοποιήσαμε τον Splash player free της Mirillis. Επιδόσεις και κατανάλωση* για χειροκρότημα. Το μόνο που πρέπει να σας απασχολεί είναι το efficiency του τροφοδοτικού σας. Και κλείνουμε την ενότητα του Video Decoding με μερικές εικόνες από το σύστημά μας σε δράση, παρέα με ορισμένες εικόνες από Α8-3850 για σύγκριση. System During Video Decoding A8-3850 A6-3500 *Τεχνική λεπτομέρεια για τη μέτρηση κατανάλωσης. Αναλύεται στην επόμενη σελίδα. Overclocking, Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Overclocking Η φιλοσοφία στον υπερχρονισμό του Α6-3500 δεν αλλάζει από αυτή του Α8-3850. Fsb x CPU Multiplier μας δίνει τη συχνότητα του επεξεργαστή, Fsb x Memory Divider μας δίνει τη συχνότητα της μνήμης. Δυστυχώς και αυτή τη φορά υπήρχε το bug με τον πολλαπλασιαστή του CPU που επιτρέπει την επιλογή μεγαλύτερων του 24 ενώ στην πραγματικότητα αυτός ήταν ο μέγιστος επιλέξιμος στην περίπτωση του Α6-3500. Το κακό στην περίπτωση των Llano είναι πως σε περιπτώσεις όπως του Α6-3500, που είναι τριπύρηνος, δεν έχουμε τη λειτουργία UCC(όπως την ονομάζει η Asrock) για να ξεκλειδώσουμε τυχόν κλειδωμένους πυρήνες. Οπότε για την ώρα ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με όσους διαθέτει. Αυτό που δεν μπορέσαμε να εξακριβώσουμε στο review του Α8-3850 και της Gigabyte A75M-UD2H ήταν το πώς ακριβώς βγαίνει και από τι εξαρτάται ο χρονισμός της GPU, πέρα από τη συχνότητα του FSB. Ευτυχώς, στην περίπτωση της Asrock A75M-HVS υπάρχει επιλογή για το GPU Multiplier με αποτέλεσμα να μπορούμε να αλλάξουμε τη συχνότητα του πυρήνα της κάρτας γραφικών ανεξάρτητα από το FSB. Βέβαια αυτό ισχύει στην περίπτωση που ο επεξεργαστής μας είναι ξεκλείδωτος. Για την περίπτωση του Α6-3500, ο ονομαστικός πολλαπλασιαστής της GPU είναι ο 4,43(443MHz ονομαστικά με 100MHz fsb μας δίνουν πολλαπλασιαστή 4,43) οπότε οτιδήποτε και να επιλέξετε το αποτέλεσμα θα είναι πάντα FSB x 4,43. Κάτι στο οποίο δεν είχαμε δώσει την δέουσα προσοχή και το οποίο μας υπενθύμισε απότομα η Asrock A75M-HVS είναι το εύρος του FSB. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, με την κυκλοφορία των APU η AMD έφυγε με τη σειρά της από τη λογική του NorthBridge/SouthBridge και μετέβη στα γνωστά μας Fusion Control Hubs. Το βήμα αυτό είχε κάνει πρώτη η Intel με τους s1156 Lynnfield και με τους 1155 μετέπειτα. Το πρώτο πράγμα που μας ξένισε και έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην περίπτωση της Intel, ήταν το μηδαμινό overclocking headroom του BCLK ή FSB. Ειδικά στους s1155, τα 108MHz FSB θεωρούνται επιτυχία. Αυτή η εικόνα μας άλλαζε άρδην τα όσα γνωρίζαμε από τους s775, AM2/3 και s1366. Ύστερα ήρθαν και τα κλειδωμένα CPU multipliers και αποτελείωσαν τον παραδοσιακό Overclocker. Γιατί έτσι; Γιατί από τα 600MHz FSB πέσαμε ξαφνικά στα 108 και πολλά μας είναι; Γιατί πολύ απλά το Clock Generator μετακόμισε εντός του chipset... Όλες οι μητρικές μέχρι την κυκλοφορία των Control Hubs είχαν τον Clock Generator κάπου επάνω στη μητρική με αποτέλεσμα να έχουν ένα καταπληκτικά μεγάλο εύρος συχνοτήτων γιατί απλά το επέτρεπε ο ανεξάρτητος CG. Με την ενσωμάτωση του στα PCH/FCH, αυτομάτως οι εταιρίες μας κόβουν τις πολλές ελευθερίες και ουσιαστικά μας αφήνουν να παίξουμε μόνο με το CPU Multiplier το οποίο κοστολογούν αναλόγως. H περίπτωση της Asrock A75M-HVS ανήκει στην παραπάνω κατηγορία μιας και χρησιμοποιεί αποκλειστικά το Clock Generator του A75. Αυτό μας επέτρεψε μέγιστη συχνότητα της τάξης των 137MHz. Όταν αντικρίσαμε το παραπάνω όριο μας ήρθε στο μυαλό το review του Α8-3850 και της Gigabyte A75M-UD2H όπου η συχνότητα του FSB στην οποία σταματήσαμε ήταν τα 162Mhz, με δυνατότητα για παραπάνω. Πωτς γενεν αυτο; Η απάντηση στην εικόνα που ακολουθεί. Όπως βλέπουμε η Gigabyte A75M-UD2H χρησιμοποιεί εξωτερικό Clock Generator με αποτέλεσμα να υπάρχει ευελιξία ακόμα και με κλειδωμένο επεξεργαστή. Έχοντας στο μυαλό τα παραπάνω, ο επεξεργαστής κατάφερε μια αξιοπρεπή, χρησιμοποιήσιμη αύξηση χρονισμού, της τάξης των 900Mhz. Υπενθυμίζουμε ότι ο βασικός χρονισμός του επεξεργαστή είναι τα 2100MHz τα οποία γίνονται 2400MHz με τη λειτουργία Turbo Core. Στην παραπάνω εικόνα φαίνεται και το όριο των μνημών που επιτύχαμε. Δεν πλησιάζει τα εκπληκτικά 1250MHz(DDR) της Gigabyte A75M-UD2H αλλά 100MHz πάνω από τα εργοστασιακά ρολόγια των μνημών θεωρούνται αρκούντως αποδεκτά. Τέλος, τα μέγιστα Mhz που επιτύχαμε για την κάρτα γραφικών ύστερα από ελάχιστη αύξηση της τάσης στα 1,16v μαζί με τις τελικές ρυθμίσεις στις οποίες τρέξαμε το σύστημά μας, στην εικόνα που ακολουθεί. Στην εικόνα επίσης διακρίνουμε το Asrock Extreme Tuning Utility που περιλαμβάνεται στο συνοδευτικό software της μητρικής και επιτρέπει εκτός από Monitoring, Overclocking και διαχείριση ενέργειας με το IES. Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήσαμε ένα κλασσικό HQ Wattmeter του εμπορίου και μετρήσαμε μεταξύ πρίζας και τροφοδοτικού. Αυτή τη φορά για να είμαστε πιο ακριβείς σε τόσο χαμηλά φορτία κάναμε το εξής*. Τοποθετήσαμε μόνο τον SSD και ένα CDROM επάνω στο τροφοδοτικό και το ανάψαμε. Το βατόμετρο έδειξε 26,5W τα οποία αφαιρέσαμε από οποιαδήποτε μέτρησή μας. Προφανώς η συγκεκριμένη κατανάλωση έχει να κάνει με το efficiency του εν λόγω τροφοδοτικού σε τόσο χαμηλά φορτία. Προσπαθήσαμε λοιπόν όσο μπορούμε να αποκλείσουμε τον παράγοντα Efficiency από την εξίσωση. Προφανώς θα υπάρχουν μικρές διαφορές μεταξύ συστημάτων αλλά με το εύρος κατανάλωσης των Lynx να κινείται κάτω απο 50W, δύσκολα θα διαπιστώσετε τραγικές διαφορές. Επιπλέον, η θερμοκρασία χώρου την ώρα των δοκιμών ήταν 20°. Τα αποτελέσματα στο γράφημα που ακολουθεί: Όπως βλέπουμε η κατανάλωση του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας είναι υποδειγματική, απορροφώντας μόνο 10W. Υπενθυμίζουμε οτι ο επεξεργαστής έχει TDP 65W οπότε τα 67W κατανάλωσης που βλέπουμε σε πλήρη φορτίο επεξεργαστή&κάρτας γραφικών ήταν αναμενόμενα. Κατά τον υπερχρονισμό του Α6-3500 έχουμε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με αυτή του A8-3850. Η κατανάλωση παίρνει την ανιούσα με αποκορύφωμα το συνδυαστικό τεστ οπού έχουμε σχεδόν διπλασιασμό των watt που ζητάει το σύστημα σε σχέση με τους εργοστασιακούς χρονισμούς. Εντυπωσιακά, η μαμά ψύξη παραμένει ικανή στο να διατηρεί σχετικά χαμηλά τις θερμοκρασίες της APU. Υπόψιν ότι υπάρχει μια διαφορά 15° μεταξύ της ένδειξης του AXTU και της πραγματικής θερμοκρασίας. Άριστη η θερμοκρασία του επεξεργαστή που δεν ξεπέρασε τους 56° ακόμα και με τη μαμά ψύξη. Αποτελέσματα 2D Και ας ξεκινήσουμε με τα συνθετικά μετροπρογράμματα που θα μας δείξουν τις δυνατότητες του AMD A6-3500. Σχετικά αναμενόμενα τα νούμερα του A6-3500. Ορισμένες μεγάλες διαφορές που παρατηρούνται είτε είναι λόγω διαφοράς μεταξύ Asrock A75M-HVS και Gigabyte A75M-UD2H είτε το AIDA64 έχει καλύτερο Optimization για τέσσερα threads. Παραδοσιακά πιο γρήγορη η Intel στο Super PI. Νομίζω δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια. Αλλάζει η εικόνα στο wPrime. Το multithread benchmark δίνει το προβάδισμα στην AMD. Περίεργο συναίσθημα ε; Αν και ο Α6-3500 με τον i3-2310M έχουν την ίδια ονομαστική ταχύτητα, ο δεύτερος είναι πιο γρήγορος ακόμα και από τον Α8-3850 που είναι χρονισμένος στα 2.9Ghz. Αρκετά μπροστά η Intel στο winrar. Φυσικοί πυρήνες .vs εικονικοί, σημειώσατε 1 στο Cinebench. Ο i3-2310M παίρνει το αίμα του πίσω μόνο στο single core score Το παραπάνω φαινόμενο είναι ακόμα πιο εμφανές στο Fritz. Ακόμα ένα τεστ που ο Α6-3500 δείχνει τα δόντια του με τους τρεις ολόκληρους πυρήνες που εφοδιάζεται! Αρκετά μεγάλη διαφορά μεταξύ Α6-3500 και Α8-3850. Εκτός του παραπάνω πυρήνα, τα 2.9GHz του Α8-3850 δίνουν το πλεονέκτημα Συνολικά καλύτερος ο i3-2310M στο PCMark7. Ξεπερνάει ακόμη και τον A8-3850! Αρκετά μεγάλη διαφορά μεταξύ Α6-3500 και Α8-3850. Εκτός του παραπάνω πυρήνα, τα 2.9GHz του Α8-3850 δίνουν το πλεονέκτημα Αποτελέσματα 3D Και περνάμε στο τρισδιάστατο κομμάτι της παρουσίασης. Το σκεπτικό στο οποίο στηριχθήκαμε για να πάρουμε τις μετρήσεις είναι πως κατά πάσα πιθανότητα ένας Llano προορίζεται πρωτίστως για HTPC και δευτερεύον ως ένα PC χαμηλομεσαίων απαιτήσεων. Τα προαναφερθέντα αυτομάτως περιορίζουν τη μέγιστη ανάλυση που θα χρησιμοποιήσουμε στα 1920x1080. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η AMD έκανε κίνηση ΜΑΤ με την εξαγορά της ATi. Δείτε διαφορά μεταξύ HD6530D και HD3000. Ακόμα και η πιο νέα και δυνατή λύση της Intel δεν είναι ικανή να ακουμπήσει καν τη μικρή Radeon. Όταν μπαίνει και ο παράγοντας Overclocking στο πλάνο, οι APUs ξεφεύγουν. Ώπ, τι έχουμε εδώ; Ανατροπή και πέναλτι; Απ ότι φαίνεται η Intel είχε κριμένο άσσο στο μανίκι της. Ευτυχώς με λίγο Overclock ο Α6-3500 περνάει ξανά μπροστά. Πολύ καλή απόδοση από το HD3000 πάντως το οποίο είναι έτη μπροστά από το HD2000. Το πρώτο απο τα δύσκολα παιχνίδια που κυκλοφορούν. Ακόμα και αν η ανάλυση είναι στα 1280x1024 και τα settings στο Low δεν θεωρείται playable με τον A6-3500. Αρκετά καλύτερη εικόνα του A6-3500 στο Lost Planet 2. Σε default κατάσταση το παιχνίδι είναι playble μόνο σε DX9 με τα πάντα στις χαμηλότερες τιμές. Αναλογικά αξιοπρεπές για 1920x1080. Σε χαμηλότερη ανάλυση σίγουρα μπορείτε να παίξετε άνετα. Εύκολο το Resident Evil 5 Benchmark ακόμα και για την "μικρή" HD6530D. Επίσης ανεκτή η απόδοση του A6-3500 στο Batman. Τα minimum είναι άσχημα αλλά καλύτερα δώστε μεγαλύτερη βάση στα average γιατί ενδέχεται να είναι κολλήματα και του γεμάτου Phoenix. AMD optimized το Dirt3 και φαίνεται. Η εμφανώς ραφιναρισμένη μηχανή της Codemaster επιτρέπει αξιοπρεπή απόδοση ακόμα και για την HD6530D. Fusion γιατί χανόμαστε... Μάλλον κάπως έτσι πρέπει να σκέφτεται η AMD μετά την ανακοίνωση του αποπροσανατολισμού της από το Desktop κομμάτι της αγοράς. Όχι και άδικα αν σκεφτούμε ότι η αγορά φορητών έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις κάθε προηγούμενο και κάθε review των APU αναδεικνύουν ένα πολύ καλοζυγισμένο προϊόν που προσπαθεί να πιάσει τη χρυσή τομή κατανάλωσης και απόδοσης για ορισμένες εργασίες. Στην περίπτωση του Α6-3500 αυτό που αποκομίσαμε είναι ότι πρόκειται για μια πιο efficient λύση σε σχέση με τον A8-3850. O A8-3850 όντας τετραπύρηνος αυτομάτως ανέβαζε και τις απαιτήσεις μας. Ο Α6-3500 φαίνεται ως το value μοντέλο των δύο πυρήνων που μας δίνει και έναν δώρο, αν γίνομαι κατανοητός. Ειδικά με 2.1GHz δεν κάνει εντύπωση οπότε αυτομάτως δεν περιμένουμε και πολλά από αυτόν. Στην πράξη αποδεικνύεται αρκετά δυνατός και χωρίς καμία ουσιαστική διαφορά, σε αναπαραγωγή πολυμέσων τουλάχιστον, σε σύγκριση με τον Α8-3850. Κατά τον υπερχρονισμό έδειξε ότι μπορεί να αποδώσει αρκετά καλά αλλά όπως είδαμε και στο review του A8-3850, κατά τη γνώμη μας δεν αξίζει να διπλασιάσεις την κατανάλωση για να κερδίσεις ένα μικρό ποσοστό σε κάτι που δεν έχει κατασκευαστεί με γνώμονα την απόδοση. Καλύτερα να κατεβάσεις μία-δύο αναλύσεις παρά να κάνεις το efficient, inefficient. Σχετικά με την Asrock A75M-HVS τώρα. Αποτελεί ένα αξιοπρεπές entry μοντέλο που το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα είναι πως εφοδιάζεται με το A75M το οποίο του δίνει επαρκή επεκτασιμότητα. Δυστυχώς, για να ωθήσετε την APU σας στα όρια θα πρέπει να μεταβείτε σε κάτι καλύτερο αφού η χρήση αποκλειστικά του ενσωματωμένου Clock Gen καθώς και η value κατασκευή της με τους απλούς πυκνωτές δεν συνθέτουν το καταλληλότερο σκηνικό. Αν υπολογίσουμε τις παραδοσιακά άριστες τιμές της Asrock, σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για το HTPC σας. Το καταπληκτικό όμως είναι πως με 137€(A6-3500 75.9€ / Asrock A75M-HVS 60.82€) έχετε ένα σύστημα ικανό να αναπαράγει BluRay 3D, να παίζει παιχνίδια και να μεταφέρει αρχεία ταχύτητα μέσω Gigabit Ethernet με μέγιστη κατανάλωση κάτω από 70Watt. Eat this ΔΕΗ! AMD A6-3500 & Asrock A75M-HVS 24/12/2011 Ευχαριστούμε την AMD και την Asrock για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Τελικά είναι κακό στην άμμο να φτιάχνεις παλάτια; Στην περίπτωση της Intel δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο αφού ο Bulldozer της AMD δυσκολεύεται να τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια, και για να βεβαιωθεί πως δεν θα πέσουν με τίποτα κυκλοφορεί επισήμως σήμερα τους ολοκαίνουργιους Sandy Bridge-E. Η συνταγή απλή: Παίρνουμε τη γνωστή διαπρέπουσα αρχιτεκτονική των Sandy Bridge. Προσθέτουμε έως δύο πυρήνες και ρίχνουμε αργά αργά έως 7MB Level3 Cache χτυπώντας μέχρι να δέσει. Σερβίρουμε σε νέο socket ονόματι s2011, Et Voilà!!! Κάπως έτσι πρέπει να σκεφτόταν η Intel την ώρα που εμπνεύστηκε τους Sandy Bridge-E μιας και με την παρουσίαση των Βulldozer επιβεβαίωσε ότι δεν απειλείται οπότε μετέφερε την κυκλοφορία των Ivy bridge στο πρώτο τετράμηνο του επόμενο χρόνου. Για την ώρα λοιπόν, οι Sandy Bridge-E έρχονται να αντικαταστήσουν τους βασισμένους στον πυρήνα Nehalem i7-970/980XE/990XE και το socket s1366 με το Intel X58 chipset που μας κρατήσανε συντροφιά τα τελευταία 2 χρόνια. Σε αυτή τη παρουσίαση θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τις δυνατότητες του μικρού εξαπύρηνου SB-E της ολιγομελούς οικογενείας τους, ονόματι i7-3930K. Η μητρική που θα εγκατασταθεί μας έρχεται από την Intel, εξοπλίζεται με το νέο Intel X79 chipset και το μοντέλο της είναι DX79TO. Intel s2011 & Χ79 Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο δεν υπάρχει κάτι αρχιτεκτονικά νέο με τους Sandy Bridge-E. Ούτως ή άλλως, όπως μαρτυρά και το ίδιο τους το όνομα, οι SΒ-E αποτελούν απλώς μια βελτιωμένη(Enhanced) εκδοχή των γνωστών μας Sandy Bridge. Αν και αρχικά σχεδιάστηκαν ώστε να καλύψουν το Server κομμάτι της αγοράς, φαίνεται πως βρήκαν το δρόμο για τον προσωπικό υπολογιστή του Enthusiast καταναλωτή. Οι διαφορές/αναβαθμίσεις σε επίπεδο επεξεργαστή περιορίζονται στην προσθήκη δύο καναλιών μνήμης, περισσότερων lanes στον in-die PCIe controller και μερικών MB παραπάνω L3 Cache. Οπότε, με τους SBe έχουμε συνολικά 40 PCIe lanes και Quad Channel DDR3 controller ο οποίος πλέον υποστηρίζει επισήμως την ταχύτητα των 1600Mhz έναντι 1333MHz των SB 2x00. Ο δίαυλος DMI για την επικοινωνία μεταξύ επεξεργαστή και chipset παρέμεινε ως είχε στα 20GB/s και δεν χρησιμοποιήθηκε τύπου QPI όπως στο X58 αφού πλέον με τον integrated PCIe controller δεν υπάρχει η ανάγκη για τόσο υψηλό bandwidth. Όπως έχουμε ξαναπεί ρόλος του PCH, από την κυκλοφορία των Lynnfield και μετά, περιορίζεται για το IO του συστήματος, είτε είναι δίσκοι είτε USB είτε κάτι αντίστοιχο. Δυστυχώς όμως όλα τα παραπάνω έρχονται με τίμημα. Από τους νέους SandyBridge-E απουσιάζει η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών. Αυτό σημαίνει αυτομάτως αντίο στο QuickSync με ότι συνεπάγεται η απουσία του. Στο διάγραμμα που ακολουθεί βλέπουμε σε γραφική μορφή αυτά που προαναφέραμε. Στο παραπάνω διάγραμμα βλέπουμε τη διάταξη που μπορούν να πάρουν οι 40 PCIe lanes καθώς και τα χαρακτηριστικά του Intel X79 chipset(Codename: Patsburg) που υποστηρίζει κανονικά τη Smart Response Technology που πρωτοείδαμε στο Z68. Δυστυχώς για ακόμα μια φορά η Intel μας αφήνει με μόνο δύο native 6BGps Sata πράγμα που χτυπάει πολύ άσχημα από τη στιγμή που η AMD δίνει μέχρι και native USB3.0. Αυτό που δεν φαίνεται στο παραπάνω διάγραμμα και το οποίο θα δείτε στο διάγραμμα που ακολουθεί, είναι ένα χαρακτηριστικό των Sandy Bridge-E που θα δούμε και στους επερχόμενους Ivy Bridge. Αυτό αφορά τη δυνατότητα ανεξάρτητης ρύθμισης του BCLK από το DMI με τη χρήση πολλαπλασιαστών, τα γνωστά σε όλους μας Straps. Όπως βλέπουμε στο διάγραμμα, επιτέλους ξεφεύγουμε από τον περιορισμό του +-10% στο overclocking του BLCK, πράγμα που ήρθε με τους Sandy Bridge και το Internal PLL. Προφανώς δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα με την πλατφόρμα απλά η Intel φοβήθηκε ότι θα ήταν πολύ πιο αποδοτική από την αντίστοιχη για s1366 και έβαλε κάποιους φραγμούς για να μην βγει εντελώς εκτός ανταγωνισμού. Προφανώς και δεν θέλει να γίνει το ίδιο με τους Ivy Bridge και το s2011 γι' αυτό ναι μεν θα δώσει την δυνατότητα "ανεξάρτητης" ρύθμισης του BCLK πέρα από τα +-5Mhz των SB αλλά με προκαθορισμένα straps που δεν γνωρίζουμε ακόμα. Υπεύθυνο για αυτή την ανεξάρτητη ρύθμιση είναι το CK505 όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα και είναι το external clock generator το οποίο διαθέτει μηχανισμό για τη ρύθμιση του PEG/DMI ratio επιτρέποντας διαφορετικές συχνότητες στο BCLK. Με το s2011 η Intel προχωράει ένα μικρό βήμα μπροστά δίνοντας περισσότερες επιλογές για τα straps με τις τιμές να διαμορφώνονται στα 100, 125, 166, 200 και 250MHz ανάλογα και με τις προδιαγραφές των μνημών του συστήματος. Εννοείται πως ούτε λόγος για εντελώς ελεύθερη ρύθμιση του BCLK. Η οικογένεια των SBe που έχει ανακοινωθεί μέχρι στιγμής περιλαμβάνει τρία μέλη τα οποία βλέπουμε στον πίνακα που ακολουθεί. Intel Sandy Bridge-E Name Base Clock Turbo Clock Cores / Threads L1 Cache L2 Cache L3 Cache Memory Controller Socket TDP Core i7-3960X 3.3 GHz 3.9 GHz 6/12 64KB x6 256KB x6 15 MB Quad-channel DDR3-1600 LGA 2011 130 W Core i7-3930K 3.2 GHz 3.8 GHz 6/12 64KB x6 256KB x6 12 MB Quad-channel DDR3-1600 LGA 2011 130 W Core i7-3820 3.6 GHz 3.9 GHz 4/8 64KB x6 256KB x6 10 MB Quad-channel DDR3-1600 LGA 2011 130 W Ο παραπάνω πίνακας μας επιβεβαιώνει την τακτική της Intel να χρησιμοποιεί το γράμμα X για τους Extreme Edition ενώ περιέργως διατηρεί την ονομασία Κ, που προήλθε από τους SB, για τους πιο χαμηλής κατηγορίας αλλά πλήρως ξεκλείδωτους επεξεργαστές της. Επιπλέον έχουμε το μικρότερο τετραπύρηνο χωρίς κάποιο χαρακτηριστικό γράμμα που σημαίνει πως είναι Multiplier Locked. Τρία βήματα μπροστά λοιπόν η Intel και ένα πίσω. Για να δούμε τι λένε από κοντά οι πρωταγωνιστές μας. Εικόνες: Intel i7-3930Κ Ας δούμε τώρα ορισμένες εικόνες από τους δύο πρωταγωνιστές της δοκιμής. Πιστεύουμε ότι δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο βασικός πρωταγωνιστής του review μας. i7-3930K. Στη δεύτερη εικόνα βλέπουμε τη διαφορά σε διαστάσεις των τριών βασικών sockets. Δυστυχώς αυτό είναι το σύστημα ψύξης του i7-3930K. Ευτυχώς που οι SBe έχουν μικρότερες απώλειες κατά των υπερχρονισμό από τους αντίστοιχους Nehalem διαφορετικά θα "παίρναμε φωτιά". Προφανώς η υδρόψυξη είναι διαθέσιμη στα πιο μεγάλα μοντέλα. Εικόνες: Intel DX79TO Και περνάμε στην DX79TO που αποτελεί τη βασική έκδοση της Intel με το X79. Η μαύρη συσκευασία της Intel περιελάμβανε το κουτί της μητρικής. Ωραίο το παραθυράκι που πλέον έχει γίνει must στις συσκευασίες των προϊόντων . Η πρόσοψη του κουτιού της DX79TO. Αυτό το κρανίο έχει ξεμείνει από το 2008 με την πλατφόρμα Skulltrail. Προφανώς αρέσει πολύ στην Intel. Εκτός και αν υπονοεί κάτι για την τιμή της... Τα χαρακτηριστικά της DX79TO στο πίσω μέρος της συσκευασίας. Αυτά είναι τα περιεχόμενα του κουτιού. Πάλι καλά που δίνουν και τη μητρική... Intel DX79TO μέρος δεύτερο Η μητρική από τις δύο μεριές της. Μια γενική από τα δύο κανάλια μνήμης, το s2011 με το προστατευτικό του και τον ATX connector. Συνεχίζουμε με τα PowerMosfets της DX79TO και τον Chil phase controller. 8pin τροφοδοσία για τον επεξεργαστή. Και τα άλλα δύο κανάλια μνήμης. Σύνολο 4 για Quad Channel. Διακρίνεται ο USB3.0 controller της NEC. Τα IO ports της DX79TO. Έχουμε Bios reset button, 2xUSB3.0, Gb eTH & 2xUSB2.0, Firewire & 2xUSB2.0, 2xUSB2.0 και audio ports. Στη φωτογραφία βλέπουμε τον audio controller της Realtek και τον Gigabit eTH controller της Intel. Τέλος, τα κουμπιά Power/Reset και η Post Screen. Η DX79TO από κοντά Και συνεχίζουμε με μια πιο κοντινή ματιά στην Intel DX79TO. Βασικά πρόκειται για μια βασική μητρική οπότε μην περιμένετε τρελά πράγματα και πολυβόλα για ψύκτρες. Αρκεστείτε στο κρανίο που έχει στην ψύκτρα του X79, όπως θα δούμε παρακάτω. Τα Power Mosfets της Renesas από κοντά μαζί με τον CHil phase controller. Και το s2011 από κοντά. H intel έχει πάρει τα μέτρα της με το s2011 μετά τις άσχημες εμπειρίες με τα καμένα και στραβοπατημένα pins του s1366. Μάλιστα έχει δύο βραχίονες ασφάλισης όπως θα δούμε στην επόμενη εικόνα! Οι δύο βραχίονες. Να το και πάλι το κρανίο. Προφανώς βελτιώνει την ψύξη μιας και δεν έχει ενεργό σύστημα ψύξης η DX79TO. Τελευταίο αλλά όχι το λιγότερο σημαντικό, το Intel X79 chipset. Bios: DX79TO H DX79TO μας ήρθε με το 0248 ενώ το τελευταίο είναι το 281. Προφανώς και κάναμε ενημέρωση πριν ξεκινήσουμε τις μετρήσεις. Σύστημα δοκιμής Το σύστημα της δοκιμής μας ήταν το εξής: Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μή αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review. Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής: AMD: Catalyst 11.9 Official PhysX™: PhysX_9.10.0621 Intel: 9.2.0.1030 / 9.2.3.1022(X79) Overclocking, Power Consumption Καταρχάς να αναφέρουμε ότι μιας και δεν υπήρχαν διαθέσιμοι αντάπτορες s2011 για τις ψύκτρες που είχαμε, αρκεστήκαμε στην παρεχόμενη και τους περιορισμούς που μας έθετε. Οι θερμοκρασίες σε idle καταστάσεις κυμάνθηκαν γύρω στους 45-50°C ενώ σε Load ξεπεράσαμε τους 90°C κατά τον υπερχρονισμό και μάλιστα με χρήση Artic Silver 5. Αυτός είναι και ένας λόγος που ενώ τρέξαμε κάποια τεστ στα 4800, μετά από λίγο πέσαμε στα 4700 και τρέξαμε τα τρία τυπικά τεστ σε αυτή τη συχνότητα. Αξίζει να αναφέρουμε πως ενώ η Intel υποτίθεται πως έχει δώσει αρκετές επιλογές στο strap, η DX79TO είχε μόνο δύο επιλογές στα 125 & 160. Οπότε δεν ασχοληθήκαμε ιδιαιτέρως με αυτή γιατί ούτως ή άλλως Intel motherboard & Overclocking είναι δύο όροι που δεν πολυ-κολλάνε μεταξύ τους. Όπως και να έχει στον πίνακα που ακολουθεί, οι διαφορές μεταξύ i7-3930k stock & i7-3930k @ 4700. Οι καταναλώσεις των συστημάτων μας κυμάνθηκαν στα εξής όρια*. Όπως βλέπουμε το καλύτερο Perf/Watt το κρατάει γερά ο i7-2600k. Η κατανάλωση του i7-990X & των δύο AMD ξεφεύγει διότι στο παιχνίδι μπαίνει και η κατανάλωση των δύο chipsets North/South που αγγίζει τα 29W ενώ στις υπόλοιπες πλατφόρμες έχουμε μόνο ένα με μέση κατανάλωση τα 8W. Όχι και ιδιαιτέρως καλή η κατανάλωση του i7-3930k. Λογικά λόγω αυξημένης L3. Όπως θυμάστε και στο review του X4 840 ήταν ο λόγος που την αφαίρεσαν εντελώς. *Σημείωση: Οι τιμές έχουν υπολογιστεί με 0.86 efficiency στο τροφοδοτικό σύμφωνα με Z850. Για την κατανάλωση από την πρίζα προσθέστε 14%. AIDA64 Και ξεκινάμε με τις μετρήσεις και τα αποτελέσματα του γνωστού μετροπρογράμματος AIDA64. Δεν μας τα λέει πολύ καλά ο i7-3930k εδώ. Βέβαια απ' ό,τι καταλάβαμε αργότερα μάλλον το AIDA64 δεν υποστηρίζει πλήρως τα features του και φαίνεται ιδιαιτέρως στα memory tests. Στη Sandra ας πούμε τα νούμερα είναι φυσιολογικά. Παρόλο που τρέξαμε τα τεστ από την αρχή κατεβάζοντας την AIDA64 v2 beta, δεν άλλαξε κάτι. Σταθερή αξία ο i7-2600k παίζοντας στα ίσια τους δύο εξαπύρηνους. Sandra 2012 Το πρώτο τεστ που οι εξαπύρηνοι δικαιολογούν τα λεφτά τους. φοβερή απόδοση. Επιπλέον βλέπουμε τη διαφορά απόδοσης του χαμηλότερα χρονισμένου αλλά με ίδια cache i7-3930k με τον i7-990X. Ομολογουμένως καταπληκτική η δουλειά της Intel με τους SB. Ίδια εικόνα και εδώ αλλά με τον i7-2600k να δείχνει τα δόντια του ακόμα και στον i7-3930k. Στο Integer X32 AVX τεστ, οι ALU του Bulldozer δείχνουν να κάνουν δουλειά. Τραγική η διαφορά του i7-3930k στο AES encryption. Σχεδόν διπλάσια από του i7-2600k. Με την ενσωμάτωση των αντίστοιχων εντολών και στον FX8150 βλέπουμε να είναι άκρως ανταγωνιστικός σχεδόν ισοφαρίζοντας τον i7-990X. Εδώ βλέπουμε το πόσο καλά επικοινωνούν οι πυρήνες μεταξύ τους. Πολύ γραμμική η απόδοση των Intel ενώ στους AMD αν εξαιρέσουμε τον 1100Τ λόγο αρχαίας αρχιτεκτονικής, ο Bulldozer έχει τραγικό latency. Τα κακά του μεγαλύτερου pipeline. Εδώ βλέπουμε πως ο i7-3930k με τους δύο παραπάνω πυρήνες και τα επιπλέον 4MB L3 Cache έχει περίπου 10% μεγαλύτερη απόδοση στις πράξεις ακεραίων από τον i7-2600k ανά μονάδα κατανάλωσης. Κατά μεγάλο μέρος η διαφορά αντικατοπτρίζει τη διαφορά στην L3 cache εφόσον αρχιτεκτονικά είναι ίδιοι. Και βλέπουμε το πρώτο από τα δύο τεστ που σκοπό έχουν να δείξουν την απόδοση των επεξεργαστών σε περιβάλλον VM και γενικότερα σε πιο business καταστάσεις. Mix η εικόνα των πέντε επεξεργαστών με τους Intel να δείχνουν τα δόντια τους στα Whetstone .NET. H microsoft έχει δουλειά να κάνει μιας και η .Net CLR δεν έχει λάβει κάποια ενημέρωση για τους SB οπότε και δεν δείχνουν κάποια διαφορά στην απόδοση των VM σε σχέση με τους Nehalem. Ίδια εικόνα και εδώ με τον FX8150 να φτάνει τον καταπληκτικό i7-2600k. Και εδώ φαίνεται αυτό που λέγαμε για το AIDA64. 31GB/s memory performance! Nα το αφήσω; wPrime, superPi, TrueCrypt Όντας multithreaded το wPrime, ο i7-3930k παίρνει κεφάλι από τον latency efficient i7-2600k. Στο κλασσικό spi όμως το latency μετράει. Αν και ίδια turbo frequency, ο i7-2600k περνάει μπροστά. Τέλος το Truecrypt φαίνεται να χρησιμοποιεί στο έπακρο τους 6 πυρήνες και το Quad Channel του i7-3930k. Fritz, WinRar, CineBench Υπόψιν για να μπορείτε να το δουλέψετε με 12 threads χρειάζεστε την έκδοση 4.2.3. Αν δείτε τεστ με παλαιότερη έκδοση δεν είναι έγκυρα. Σεβαστή η διαφορά του i7-3930k για 2 παραπάνω cores. Η cache και πάλι κάνει το θαύμα της. Σχεδόν καμία διαφορά στο winrar. Είτε η έκδοση δεν μας τα είπε καλά είτε ο σκληρός είναι ο υπεύθυνος για τα score. Τέλος, το Cinebench 11.5. Δώστε του πυρήνες και πάρτε του την ψυχή. Στο single core test φαίνεται ακόμα μια φορά η επίπτωση των 4MB παραπάνω cache. x264, POVRAY Μεγάλες οι διαφορές μεταξύ της v3.0 & της v4.0 του x264 Benchmark στο 1st pass. Αισθητή διαφορά για τους δύο επεξεργαστές ειδικά στο δεύτερο τεστ. Τέλος, το raytrace benchmark της Intel δείχνει τα δόντια των 12 threads του i7-3930k. PCMarks Και περνάμε στα συνθετικά που τεστάρουν όλο το σύστημα. Υπόψιν ότι για τα HDD tests χρησιμοποιήσαμε ξεχωριστό δίσκο από αυτό του συστήματος. Αναφερόμαστε στον C300 128GB της Crucial και ο οποίος ήταν άδειος για χάρη του τεστ. Αναμενόμενη η απόδοση του i7-3930k με τον 990Χ να ακολουθεί. Οι τετραπύρηνοι και ο εξαπύρηνος μένουν πίσω. Περίπου ίδια εικόνα και εδώ με τους τέσσερις επεξεργαστές πολύ κοντά μεταξύ τους ενώ ο γέρος 1100T δυσκολεύεται να ακολουθήσει με τον ξεπερασμένο memory controller. 3DMarks Και περνάμε στα συνθετικά των τριών διαστάσεων και στα παιχνίδια στην επόμενη σελίδα. Λογικά περιμένουμε εκπληκτικά πράγματα από τον i7-3930k. Όπως είχε δηλώσει και η ίδια η Intel για τους SBe, αναμέναμε περίπου 36% διαφορά μεταξύ nehalem και SBe. Απ' ό, τι βλέπουμε η διαφορά μεταξύ i7-3930k & i7-990X είναι στο 21%. Όχι και άσχημα για μικρότερα ρολόγια και κατανάλωση. Για ακόμα μία φορά ο i7-2600k δείχνει τα δόντια του στον i7-990X σχεδόν ισοφαρίζοντας στο score. Καλό το βήμα και της AMD από τον 1100Τ στον FX8150 αλλά όχι αρκετό για να ανταγωνιστεί τους Intel. Το Vantage φαίνεται λιγότερο απαιτητικό από την αρχιτεκτονική των επεξεργαστών και προτιμά τους περισσότερους πυρήνες. Games Κλείνουμε τις μετρήσεις με τα παιχνίδια μας. Η λογική που προτιμήσαμε τα εν λόγω παιχνίδια είναι απλή. Είναι από τα πιο multithreaded παιχνίδια που κυκλοφορούν. Οπότε μιας και δεν έχει νόημα να δούμε την απόδοση των επεξεργαστών στα 2560x1600 με 8AA & 16AF, προτιμήσαμε σχετικά χαμηλές αναλύσεις και ποιότητες γραφικών. Το Leader Benchmark όντως το πιο Graphics heavy benchmark του Civilization V δεν παρουσιάζει κάποιες διαφορές μεταξύ των επεξεργαστών. και εδώ βλέπουμε τη διαφορά των δύο επεξεργαστών στο εν λόγω παιχνίδι. Ακόμα και στα Render scores που παίζει ρόλο και η κάρτα γραφικών, ο i7-3930k προσφέρει σημαντική αύξηση στις επιδόσεις. Στο συγκεκριμένο τεστ βλέπουμε τον i7-2600k να κονταροχτυπιέται με τον i7-3930k. Ενδέχεται να είναι και θέμα της DX79TO και πιο συγκεκριμένα του PCIe bandwidth της μιας και στο NoRender score περνάει μπροστά ενώ στα Render scores μένει πίσω. Δεν χρειάζονται συστάσεις για το metro2033. Είδαμε το massacre που επέφερε στο review του FX8150, άρα αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικός είναι ο επεξεργαστής για αυτό. Εδώ, αν και ο i7-3930k είναι μπροστά δεν δικαιολογεί με τίποτα την τιμή του. Ακόμα ένα παιχνίδι που ο i7-2600k αποτελεί τη χρυσή τομή. Ίδια εικόνα με του metro2033 και στο Resident Evil 5 benchmark μεταξύ των i7-2600k & i7-3930k. Δείτε διαφορά σε σχέση με τον παππού nehalem! Ψιλο-περίεργα αποτελέσματα στο Dirt3. Βέβαια δοκιμάσαμε περίπου 5 φορές τις μετρήσεις και βγήκαν ίδιες. Στα χαμηλά ο i7-3930k είναι μπροστά και όσο οι αναλύσεις μεγαλώνουν ο i7-2600k περνάει μπροστά. Μητρική και πάλι; Ουφ, τέλος τα 3D με το F1 2010. i7-2600k ftw. Δεν έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε. Sandy on 'E' Αν και στην αρχή αναρωτιόμασταν εάν το E στην ονομασία των νέων SBe σημαίνει κάτι διαφορετικό από Enchanced και κάτι πιο κοντά σε Ecstasy, έως το τέλος αυτού του review είχαμε πάρει μια πολύ καλή ιδέα για το τι σημαίνει. Ουσιαστικά η κυκλοφορία των SB-E αποτελεί για την Intel μια δήλωση της κυριαρχίας της σε επίπεδο επεξεργαστών ενάντιας στην AMD και οποιονδήποτε τολμήσει να την αμφισβητήσει. Επιπλέον αποτελεί τη βάση της παρουσίασης του s2011 το οποίο έχει προοπτική για μέχρι 8 Physical Cores(16 Threads), σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από review του i7-3930k και του X79 είναι πως προορίζονταν για την αγορά Servers και όχι για το "καλάθι της νοικοκυράς". Ούτε η τιμή τους, στα $580 και $235 αντιστοίχως, είναι κατάλληλη για τον προϋπολογισμό του μέσου(ακόμα και του απαιτητικού κατά τη γνώμη μου) Gamer ούτε οι επιδόσεις τους δικαιολογούν την απόκτησή τους από αυτόν. Από την άλλη αποτελεί έναν άριστο Worker που θα εξοπλίσει άνετα έναν αξιόλογο server και θα εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες ενός επαγγελματία. Ούτως ή άλλως οι εμπορικές μητρικές με τα 56462457 Sata Ports και τις άπειρες PCie δηλώνουν το ίδιο πράγμα. Έως ότου να κυκλοφορήσουν οι Ivy Bridge, ένας i7-2600k αποτελεί τον καλύτερο performer σε όλες τις κατηγορίες, είτε αναφερόμαστε σε κατανάλωση, είτε σε gaming performance, είτε σε τιμή. Intel i7-3930k & DX79TO 15/11/2011 Ευχαριστούμε την Intel για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης

Τον τελευταίο καιρό η αγορά των καρτών γραφικών δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και δεν υπάρχει κάτι τεχνολογικά καινούργιο, ενώ η επόμενη γενιά των 28nm φαίνεται να αργεί για την ώρα. Οι εξελίξεις κινούνται στην κατηγορία των επεξεργαστών, όπως είδαμε και στο πρόσφατο review μας, με το τελευταίο "επίτευγμα" της AMD ονόματι Bulldozer να ανοίγει το χορό. Η αεικίνητη nVidia όμως δε μένει με σταυρωμένα χέρια και ξεκίνησε να παίζει πάλι το παιχνίδι που γνωρίζει πολύ καλά και λέγεται "πόσες διαφορετικές εκδόσεις μπορώ να κυκλοφορήσω από το ίδιο core". Έτσι η πράσινη αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το GF104 (που είχαμε δει στο review της MSI GTX460 Cyclone OC 1GB) να κυκλοφορήσει στην πλήρη μορφή του ώστε να δώσει με τη σειρά του τη "σφαλιάρα" στο τρέχον middle/high range της κόκκινης όπου οι 6870/6950 έχουν κερδίσει μεγάλο μερίδιο του εν λόγω κομματιού της αγοράς. Το GF114 λοιπόν, είναι η κωδική ονομασία του "νέου" πυρήνα θα μας απασχολήσει σε αυτό το review. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα GF104 με ενεργούς και τους 384 Shaders. Οι κάρτες που εφοδιάζονται με το νέο πυρήνα ανήκουν στη νέα σειρά 560 της nVidia με δύο παραλλαγές. Την 560Ti και την ποιο απλή 560 με τις διαφορές τους να εντοπίζονται στους Shaders και στους χρονισμούς. Εμείς θα έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε το 560Ti στην κορυφαία πρόταση της MSI για αυτή την κατηγορία, την N560GTX-Ti Hawk. Αν και πιστεύουμε πως όλοι γνωρίζετε, ας υπενθυμίσουμε ότι Hawk είναι ουσιαστικά η αντίστοιχη Lightning του middle range για την MSI. Αρκετά μακρηγορήσαμε όμως. Παρακαλώ όπως μεταβείτε στην επόμενη σελίδα. Χαρακτηριστικά Είναι αυτονόητο πως η N560GTX-Ti Hawk ακολουθεί τα Military Standards της MSI και μάλιστα στη δεύτερη έκδοσή τους, Military Class II. Συνεπώς εφοδιάζεται με Super Ferrite Chokes, Hi-C CAPs και All Solid CAPs. Το μόνο που λείπει από τη λίστα των εξαρτημάτων που συναντάμε στις αντίστοιχες Lightning είναι MLCCs μιας και δεν κρίνεται αναγκαία η παρουσία τους για τις ενεργειακές απαιτήσεις του GF114. Ανανεωμένο είναι το σύστημα ψύξης της N560GTX-Ti Hawk που πλέον έφτασε στην τρίτη έκδοσή του. Αναφερόμαστε στο γνωστό Twin Frozr III το οποίο με τα ιδιότυπα πτερύγια των ανεμιστήρων του προσφέρει έως και 20% περισσότερο airflow από αντίστοιχης διαμέτρου ανεμιστήρες ενώ παράλληλα είναι έως και 17° πιο δροσερό σε σχέση με το reference cooler. Ιδιαίτερης αναφοράς είναι το pcb της N560GTX-Ti Hawk το οποίο η MSI έχει σχεδιάσει χωρίς καμία παραχώρηση και με γνώμονα τις απόλυτες επιδόσεις είτε στη μορφή του Twin Frozr III είτε σε αυτή του Extreme Cooling(Cascade, LN2 κλπ). Η N560GTX-Ti Hawk λοιπόν έρχεται εφοδιασμένη με 8+1 φάσεις τροφοδοσίας τύπου PWM, ενώ διαθέτει ενδεικτικά led ενεργών φάσεων στο οπίσθιο μέρος του pcb. Οι ενεργές φάσεις μπορούν να διαχειρίζονται δυναμικά μέσα στα windows με το APS(Active Phase Switch) Utility. Ακόμη, υπάρχει η δυνατότητα να απενεργοποιηθεί το OCP του GF114 και να ενεργοποιηθεί το Extreme Mode με χειροκίνητη επιλογή μέσω διακόπτη που υπάρχει δίπλα στα προαναφερθέντα leds. Η παρακολούθηση των τάσεων για όσους το επιθυμούν γίνεται από ειδικές υποδοχές που βρίσκονται δίπλα από τον Voltage Controller της N560GTX-Ti Hawk, στο πλάι της κάρτας. Οι υποδοχές είναι οι εξής τρεις: V-GPU, V-MEM και V-PLL. Εννοείται πως η MSI έχει δώσει τη δυνατότητα ρύθμισης όλων των παραπάνω τάσεων μέσω του τελευταίου Afterburner v2.1.0. Τέλος να αναφέρουμε οτι στην ατελείωτη λίστα χαρακτηριστικών της N560GTX-Ti Hawk περιλαμβάνεται dual bios το οποίο ορίζουμε απο διακόπτη επιλογής δίπλα από το SLi Connector σε δύο mode: Performance & Silence. Οι διαφορές τους εντοπίζονται -σε επίπεδο κάρτας- στη λειτουργία του ανεμιστήρα όπου στο Performance λειτουργεί σε υψηλότερες στροφές απ' ότι στο Silence(προφανώς με αντίκτυπο στον θόρυβο) και στη μέγιστη τάση λειτουργίας σε κατάσταση φορτίου(1.075v για Silence, 1.15v Performance). Σε επίπεδο windows το Performance ξεκλειδώνει επιπλέον επιλογές(V-MEM και V-PLL) στο AfterBurner. Και μια μικρή παρουσίαση από την κατασκευάστρια Συσκευασία και Περιεχόμενα Κλασσική εμφάνιση για τη συσκευασία της N560GTX-Ti Hawk με το F-117A Night Hawk να απεικονίζεται έμπροσθεν. Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν 3 x Probe Cables, δύο καλώδια ρεύματος molex->6pin, αντάπτορες mHDMI to HDMI & DVI to D-Sub, User Manual, CD με software & Drivers. Η N560GTX-Ti Hawk από κοντά Military η εμφάνιση της N560GTX-Ti Hawk. Το καλό είναι πως πλέον η μεταλλική επένδυση της Twin Frozr III δεν συντονίζει όπως σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις παλαιότερα. Στριμωγμένα τα πράγματα στο πίσω μέρος. Οι υποδοχές σύνδεσης της N560GTX-Ti Hawk περιλαμβάνουν δύο DVID και ένα miniHDMI v1.4a. Δυστυχώς δεν παρέχεται κάποιο DisplayPort ενώ μπορεί να γίνει ταυτόχρονη χρήση μόνο δύο εκ των τριών υποδοχών. Υπόψιν ότι με την παρουσίαση του GF104 η nVidia επιτέλους δίνει ήχο στο HDMI(TrueHD και DTS-HD Audio Bitstreaming) με δικό της decoder επάνω στην κάρτα. Προφανώς το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση του GF114. Τα ιδιότυπα πτερύγια των ανεμιστήρων του Twin Frozr III. Η MSI ισχυρίζεται ότι παρέχουν 20% περισσότερο airflow από τους κοινούς ανεμιστήρες. Τα Heatpipes είναι δύο των 6mm(τα εσωτερικά) και δύο των 8mm(τα εξωτερικά). Τα chips μνήμης της N560GTX-Ti Hawk είναι κατασκευής Samsung με κωδικό K4G10325FE HC04. Αριθμούνται σε οκτώ μεγέθους 128MB έκαστο ενώ οι προδιαγραφές τους αναφέρουν τάση λειτουργίας τα 1.5v με ταχύτητα 0.40ns άκα 1250Mhz(5000Mhz GDDR5) Ρόλο διαχειριστή για τις φάσεις της N560GTX-Ti Hawk έχει αναλάβει ο uP6218AM VRM Controller της uPI. Τα οκτώ led που βρίσκονται στο πίσω μέρος της κάρτας μαζί με το dip switch για τα Extreme Cool & OCP Unlocker. Στο βάθος διακρίνονται τα τέσσερα Mosfet Drivers της uPI με κωδικό uP6282AD καθένα από τα οποία χειρίζεται δύο από τις οκτώ φάσεις τροφοδοσίας. Τα τρία vCheck Points. Αυτού του τύπου τα Mosfets και σχεδιασμό τροφοδοσίας είχαμε πρωτοσυναντήσει στο review της ASUS Maximus III Extreme. Η εν λόγω φιλοσοφία συνδυάζει τα καλύτερα χαρακτηριστικά από τα ψηφιακά και αναλογικά VRM χάρις τα νέα αυτά Mosfets. Είναι ανάλογη της τεχνολογίας Extreme Engine Digi+ της ASUS. Σύστημα και Μεθοδολογία Δοκιμής Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, όλα τα αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Στις περισσότερες κάρτες έγιναν εκ νέου μετρήσεις για να συμβαδίζουν με τα τωρινά δεδομένα ενώ όπου οι μετρήσεις κρίναμε ότι δεν έχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις από το φυσιολογικό, ή δεν υπήρχε διαθέσιμη η κάρτα, παρέμειναν ως είχαν και ενσωματώθηκαν απευθείας από τα παλαιότερα reviews στα γραφήματα. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μή αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review. Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής: AMD: Catalyst 11.9 Official nVidia: ForceWare 280.26 PhysX™: PhysX_9.10.0514 Intel: 9.2.0.1030 Υπερχρονισμός, Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Υπερχρονισμός Γεγονός είναι πως για να πάρουμε τα μέγιστα από την N560GTX-Ti Hawk θα πρέπει να γίνει χρήση αζώτου ή έστω Cascade ώστε να κατεβάσουμε θερμοκρασίες και να ανεβάσουμε voltage. Εμείς δοκιμάσαμε να βρούμε τα όρια που μας επέτρεψε η Twin Frozr III, με τις ευλογίες του καιρού που τελευταία έχει πάρει, θερμοκρασιακά, την κατιούσα. Πριν δούμε τα ρολόγια που καταφέραμε ας θυμηθούμε τα εργοστασιακά χαρακτηριστικά των 460GTX / 560 / 560Ti ώστε να μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα τα αποτελέσματα που καταφέραμε στην περίπτωση της N560GTX-Ti Hawk. Κάρτες γραφικών βασισμένες στο GF1x4 GeForce GTX 460 768MB GeForce GTX 460 1024MB GeForce GTX560 1024MB GeForce GTX560Ti 1024MB N560GTX-Ti Hawk Shader Processors 336 336 336 384 384 Texture Units 56 56 56 64 64 Color ROPs 24 32 32 32 32 Core Clock 675MHz 675MHz 810MHz 822MHz 950MHz GDDR5 Memory Clock 3600MHz 3600MHz 4004MHz 4004MHz 4200MHz Memory Bus 192-bit 256-bit 256-bit 256-bit 256-bit Memory Bandwidth (GB/s) 86 115 128 128,27 134 Die Size 332 mm² 332 mm² 360 mm² 360 mm² 360 mm² TDP 150 W 160 W 150 W 170 W 200 W Όπως βλέπουμε στο πίνακα, η N560GTX-Ti Hawk έρχεται σημαντικά υπερχρονισμένη σε σχέση με τη reference εκδοχή της. Βέβαια, σύμφωνα και με τα αποτελέσματα που επιτύχαμε στην περίπτωση της GTX460 Cyclone OC η οποία ερχόταν ομοίως εργοστασιακά υπερχρονισμένη, είμασταν αισιόδοξοι για το HeadRoom που μπορεί να έχει αφήσει η MSI και το οποίο επιτρέπει το GF114. Για να μην πλατιάζουμε, ο υπερχρονισμός της N560GTX-Ti Hawk είχε ως εξής: Η ενδεδειγμένη μέγιστη τάση λειτουργίας του GF114 με αέρα είναι 1.15v. Δυστυχώς η Hawk έρχεται προρυθμισμένη σε αυτή την τάση(Performance Bios) οπότε δεν μας δόθηκε ευκαιρία να δοκιμάσουμε κάτι παραπάνω. Ορισμένες πολύ σύντομες δοκιμές που κάναμε με +0,015(Η ρύθμιση στο AfterBurner δεν είναι γραμμική. Ανεβάζει με συγκεκριμένες τιμές) βοήθησαν σε επιπλέον σταθερότητα πράγμα που μας οδηγεί στο ότι είτε η TwinFrozr III έρχεται στα όριά της είτε αυτά είναι τα όρια του πυρήνα της συγκεκριμένης κάρτας που είχαμε στη διάθεσή μας. Παρόλα αυτά, ο χρονισμός του πυρήνα κατάφερε και ανέβηκε απολύτως σταθερά στα 1025MHz. Ορισμένα τεστ μπορέσαμε και τα τρέξαμε και στα 1050 αλλά εντελώς οριακά με την κάρτα να κλειδώνει ατάκτως. Οπότε θέσαμε ώς όριο τα 1025MHz. H N560GTX-Ti Hawk μας εντυπωσίασε, όπως η GTX460 Cyclone OC, στον τομέα υπερχρονισμού των μνημών. Βεβαίως βοηθάει το γεγονός πως η MSI χρονίζει τα Samsung πολύ κάτω από τα Rated MHz οπότε αυτομάτως έχουμε μεγάλο oc headroom. H μέγιστη σταθερή συχνότητα που επιτύχαμε διατηρώντας την εργοστασιακή τάση των 1.5v ήταν τα 5000MHz(GDDR5), άρα η ενδεδειγμένη μέγιστη ταχύτητα λειτουργίας. Δυστυχώς δεν περίσσεψε χρόνος να βρούμε το μέγιστο όριο των K4G10325FE HC04. Ας αφήσουμε κάτι και για εσάς έ; Οπότε στους μέγιστους χρονισμούς των 1025/5000MHz δοκιμάσαμε πρώτα ένα run με 3DMark11 ώστε να δούμε τι αύξηση έχουμε στις επιδόσεις και επίσης τρέξαμε και FurMark για να δούμε σε τι θερμοκρασίες κυμάνθηκε η N560GTX-Ti Hawk. Οι εικόνες που ακολουθούν απεικονίζουν τα προαναφερθέντα. 3DMark11 Overclocking Results Performance Extreme Θερμοκρασίες Η μέγιστη θερμοκρασία που παρατηρήσαμε μέσω Kombustor σε κατάσταση υπερχρονισμού για την N560GTX-Ti Hawk ήταν περίπου 70°C με τους ανεμιστήρες στο 60%, ενώ σε κατάσταση ηρεμίας είχαμε περίπου 35°C. Ορίζοντας τους ανεμιστήρες χειροκίνητα στο 100% δεν καταφέραμε να ρίξουμε τη θερμοκρασία λιγότερο από 5°C απλά ο θόρυβος ανέβηκε δυσανάλογα. Σαν χρυσή τομή, στην περίπτωσή μας, φάνηκε το 80% στους ανεμιστήρες. Κατανάλωση Ο πίνακας που ακολουθεί μας δείχνει με ένα μικρό σφάλμα της τάξης του 5% τις καταναλώσεις που μετρήσαμε για κάθε κάρτα. Στις MSI έγινε χρήση του APS για καλύτερα αποτελέσματα σε καταστάσεις ηρεμίας. Πίνακας Κατανάλωσης Καρτών Γραφικών Idle Watt Load Watt AMD Radeon HD6990 46 350 (445 AUSUM) AMD Radeon HD6950 2GB Xfire 43 447 AMD Radeon HD5870 25 240 AMD Radeon HD6970 23 235 AMD Radeon HD6950 2GB 22 224 MSI N560GTX-Ti Hawk 18 229 MSI GTX460 Cyclone OC 1GB 20 173 AMD Radeon HD6870 20 161 AMD Radeon HD5830 19 215 3DMark11 Και ξεκινάμε με την τελευταία σουίτα της futuremark στον τομέα μέτρησης επιδόσεων γραφικών. Άξια αναφοράς εδώ είναι η διαφορά που έχει η N560GTX-Ti Hawk από την GTX460 Cyclone. Σε αυτό συμβάλει περισσότερο η γενναία αύξηση χρονισμού του πυρήνα της N560GTX-Ti όπου στη μεν Hawk είναι στα 950MHz ενώ στην περίπτωση της Cyclone είχαμε 725Mhz. Τα Tesselation Units των nVidia λάμπουν δια των επιδόσεων τους στο Extreme Preset κλείνοντας την ψαλίδα από τις αντίστοιχες κόκκινες. Κρατήστε αυτή τη λεπτομέρεια. Είναι κάτι που θα δούμε πολλές φορές παρακάτω. 3DMark Vantage Ακριβώς την ίδια συμπεριφορά έχουμε και στο Vantage. H N560GTX-Ti Hawk αφήνει όλες τις υπόλοιπες κάρτες αρκετά πίσω της φτάνοντας σε επιδόσεις την Reference HD6970. FurMark Και περνάμε σε ένα από πιο πολυσυζητημένα μετροπρογράμματα & stress tests που κυκλοφορούν, από τους ίδιους κατασκευαστές γραφικών που το χαρακτηρίζουν ως Power Virus. Το εν λόγω πρόγραμμα ευθύνεται για σωρεία κατεστραμμένων VRMs και έκθεσε πολλές εταιρίες για αυτό το λόγο. Οι εταιρίες κατέληξαν να αναγνωρίζουν το εκτελέσιμό του θέτοντας όριο στο φορτίο που προκαλεί στις κάρτες ώστε να μην καίγονται. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό ένα τέτοιο μετροπρόγραμμα για το οποίο υπάρχουν περιορισμοί μέσω των οδηγών αλλά χάριν πληρότητας το συμπεριλάβαμε. Unigine Heaven Benchmark v2.5 Θέλετε να ξεμπροστιάσετε οποιαδήποτε Tesselation Unit τo Heaven Benchmark της Unigine είναι αυτό που ψάχνετε. Μαζί με το Stone Giant είναι τα δύο προγράμματα που εξειδικεύονται στη δοκιμή των δυνατοτήτων ψηφοθέτησης(sic!) οποιασδήποτε κάρτας γραφικών. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που αναφέραμε στα δύο 3Dmarks. Οι 460/560 που εφοδιάζονται με 7 & 8 Tesselation Units αντιστοίχως έχουν το προβάδισμα και ειδικά στα Extreme presets παίρνουν κεφάλι. Τα εν λόγω τεστ μας υπενθυμίζουν την πολύ καλή δουλειά που έκανε η ATi στο Tesselation Unit της σειράς 6000 το οποίο όντας ένα και μοναδικό τα βρίσκει σκούρα όσο το Tesselation Level αυξάνεται. Batman: Arkham Asylum Και περνάμε στην πραγματική απόδοση των καρτών με το nVidia meant to be played Batman: Arkham Asylum. Σημειώσατε ότι δεν έγιναν δοκιμές με PhysX ανενεργό μιας και είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό των πράσινων. Άριστη απόδοση για την N560GTX-Ti Hawk που επιδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως αποδίδει το υλικό όταν το λογισμικό είναι ραμμένο στα μέτρα του. Όσο οι αναλύσεις μεγαλώνουν βέβαια οι HD6950/HD6970 παίρνουν το αίμα τους πίσω αλλά δεν είναι πολλοί αυτοί που παίζουν σε 2560x1600. Όσοι έχουν eyefinity πάντως θα εκτιμήσουν τα "κυβικά" των κόκκινων. Crysis 2 Αν ψάχναμε για το "Flagship Game" του motto "nVidia meant to be played" δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε κάτι πιο κατάλληλο από το Crysis 2(Εσείς απλώς μετρήστε μέχρι το τέλος του review πόσα παιχνίδια είναι nVidia optimized και πόσα AMD optimized). Η δεύτερη συνέχεια του θρυλικού Crysis που έθεσε ορόσημο στην ταλαιπωρία των καρτών γραφικών και στον αποδεκατισμό της τσέπης μας βασίζεται στην ανανεωμένη CryEngine 3. Αν και το Crysis 2 είναι αρκετά πιο Cinematic από το Crysis, τα γραφικά του είναι λιγότερο εντυπωσιακά από του πρώτου παιχνιδιού. Τώρα σας επιτρέπουμε να κατηγορήσετε όσο θέλετε τις κονσόλες. Ας όψεται που υπάρχει μια αρκετά μεγάλη κοινότητα που ασχολείται με mods ώστε να πάρουμε οπτικά ότι έχει να μας δώσει η CryEngine 3. Απλά, τα σάρωσε όλα η N560GTX-Ti Hawk. Ουδέν σχόλιο... Dirt 3 Ναι, και όμως υπάρχει AMD optimized παιχνίδι. Το Dirt2 άνοιξε το χορό και το Dirt3 συνεχίζει την παράδοση. H Codemaster είναι η υπεύθυνη πίσω από την Dirt Racing Engine που προσφέρει εντυπωσιακά γραφικά για το εν λόγω είδος παιχνιδιών. Αν και AMD optimized το Dirt3, η N560GTX-Ti Hawk τα πηγαίνει περίφημα. Ίδιο σκηνικό με το Batman εδώ, με το σταδιακό προβάδισμα των HD6950/HD6970 να αυξάνεται όσο οι αναλύσεις μεγαλώνουν. F1 2010 Μαζί με το Dirt3 είναι τα μοναδικά AMD Optimized Games της δοκιμής μας. Η μηχανή του παιχνιδιού είναι επίσης δημιουργία της Codemasters με κωδική ονομασία Ego Engine. Λογικά πρέπει να μοιράζεται στοιχεία με την Dirt engine. Ξεκάθαρα μπροστά η AMD στο συγκεκριμένο παιχνίδι μιας και δεν έχουμε κάποιο είδος Tesselation. Lost Planet 2 Και μετά το μικρό διάλειμμα, επιστρέφουμε στα nVidia optimized games με το Lost Planet 2. Ακόμα ένα πολύ δυνατό, από γραφικής άποψης, sequel. Βασίζεται στην ανανεωμένη MT-Framework v2.0 engine η οποία έχει χρησιμοποιηθεί πάμπολλες φορές σε διάφορα Capcom Based Games. Δεν θα χαλάσουμε την παράδοση από τα υπόλοιπα nVidia optimized games. 1680 & 1920 η N560GTX-Ti Hawk έχει το προβάδισμα ενώ στα 2560 μένει πίσω. Μέχρι και η GTX460 έρχεται αρκετά κοντά στις δύο μονοπύρηνες κόκκινες. Metro 2033 Και συνεχίσουμε το nVidia optimized game spree με το Metro 2033. Μια γραφική πανδαισία του "μετά-αποκαλυπτικού" βιβλίου του Ντμίτρι Αλεξέγιεβιτς Γκλουχόφσκι. Η 4A Engine του Metro 2033 αποτελεί την πιο δύσκολη δοκιμασία για τις κάρτες γραφικών μετά από την CryEngine αλλά με καλύτερα γραφικά από αυτή. Αν και nVidia optimized και αυτό το παιχνίδι, η AMD δείχνει να έχει κάνει άψογη δουλειά με τους drivers της με αποτέλεσμα να είναι παντού μπροστά. Ενώ στα προηγούμενα παιχνίδια η N560GTX-Ti Hawk κοίταγε στα ίσια την HD6970, εδώ κονταροχτυπιέται με την HD6870! Viva AMD. Resident Evil 5 Αν και αρχικά το περιμέναμε βασισμένο στην Unreal Engine 3, το Resident Evil 5 έρχεται μέσω μιας ανανεωμένης MT-Framework engine. Όχι τόσο εντυπωσιακό όσο το LP2 αλλά δεν γίνεται να μην το συμπεριλάβουμε στις μετρήσεις μας. Στο εν λόγω τεστ βλέπουμε την N560GTX-Ti Hawk να έρχεται μία ή άλλη με την HD6950 η οποία λόγω 2GB παίρνει προβάδισμα σε υψηλές αναλύσεις με φίλτρα. Πολύ καλή απόδοση και από την HD6870 η οποία αφήνει πίσω την GTX460 Cyclone. S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat Επιτέλους, τέλος. Τελευταίο παιχνίδι για το τρέχον review και τι καλύτερο από το S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat για να κλείσουμε. Βασισμένο στην X-Ray Engine 1.6 κάνει πλήρη χρήση των χαρακτηριστικών του DirectX 11 και του Tesselation. Πρόκειται για το μόνο ανεξάρτητο παιχνίδι της δοκιμής. Για ακόμα μια φορά οι υψηλοί χρονισμοί της N560GTX-Ti Hawk μαζί με τα οκτώ tesselation units δίνουν το προβάδισμα. Δυστυχώς τα 2GB κόβουν από τις επιδόσεις της κάρτας σε υψηλές αναλύσεις με φίλτρα. Ιέραξ, δηλαδή το Γεράκι Για ακόμη μια φορά η MSI έκανε διαθέσιμη μια κορυφαία έκδοση ενός πολύ υποσχόμενου πυρήνα της nVidia, του GF1x4. Ο χρυσός συνδυασμός καινοτομίας & εφαρμόσιμης απόδοσης δίνει το προβάδισμα στην N560GTX-Ti Hawk. Δε λέω, περισσότερο υποσχόμενη και ευέλικτη(σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον γιατί δεν είμαι προγραμματιστής να κρίνω) η αρχιτεκτονική που παρουσιάζει εδώ και καιρό η AMD με τις σειρές 5 & 6 αλλά στον πραγματικό κόσμο "μένουν πίσω", τουλάχιστον για τις δυνατότητες που θα έπρεπε να έχουν σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους. Και αυτό χωρίς να υπολογίσουμε τα PhysX. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι αρκετές στρατηγικές συμμαχίες της nVidia κάνουν τη διαφορά στις τρισδιάστατες εφαρμογές. Στην τελική αυτό είναι που μετράει για τον απλό καταναλωτή. Την περίπτωση της N560GTX-Ti Hawk μπορούμε να την συνοψίσουμε στα εξής: Μέγιστες επιδόσεις κατηγορίας, ευελιξία και καινοτομία. Αν ψάχνετε για μια κορυφαία έκδοση εργοστασιακά πουσαρισμένη αλλά και με επιπλέον δυνατότητες σε περίπτωση που βαρεθείτε και ζητήσετε το κάτι παραπάνω, η N560GTX-Ti Hawk είναι η κάρτα που ψάχνετε. MSI N560GTX-Ti Hawk 01/11/2011 Ευχαριστούμε την MSI για την παραχώρηση του δείγματος της παρουσίασης