Seafalco

Πολλά ! https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&channel=crow&biw=1406&bih=682&tbm=vid&sxsrf=ACYBGNSqSm8Vf_eWsp9as8VlDo0rm53LUg%3A1567799117709&ei=TbdyXeiCK8vKwQLdqoKoDw&q=Press+drill+chauck+%2C+spindle+runout+measurement&oq=Press+drill+chauck+%2C+spindle+runout+measurement&gs_l=psy-ab.12...27286.38538.0.42003.17.17.0.0.0.0.135.1946.0j16.16.0....0...1c.1.64.psy-ab..2.6.762...33i10k1.0.pkZ1fHahcno

Άντε με συγκινήσατε ! ! ! Καλημέρα και από εμένα ! ! ! (Ίσα που πρόλαβα ! )

Καλημέρες! Μετά από δυο χρόνια, φαντάζομαι έχεις αρκετά δείγματα συμπεριφοράς του. Οπότε η άποψη σου επί της πραγματικής χρήσης του είναι πραγματικά χρήσιμη! Τι έχει δείξει μέχρι τώρα? Αντοχή σιαγόνων, ακρίβεια, συγκράτηση τρυπανιών, απαραίτητη δύναμη σύσφιξης, χαλάρωση κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, σε περίπτωση κραδασμών έχει τη τάση να χάνει το κράτημά του ? Έχει "αρπάξει" ποτέ τρυπάνι και να γλιστρήσει μέσα στο τσοκ? Άφησε σημάδια στο τσοκ αυτό, η στο τρυπάνι ? Η συναρμογή του κωνικού στο δράπανό σου είναι οκ ? Πολλά ρωτάω, αλλά όπως και να έχει, μολονότι τα προϊόντα απομίμησης δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, δεν παύει ανάμεσα σε αυτά να υπάρχουν καλά εργαλεία που κάνεις μια χαρά τη δουλειά σου με αυτά ! Οπότε . . . . μολόγα ! ! !

Μη και δε φτάσει κιόλας !

Αν πάρεις ένα γράφτη που έχει ακρίβεια 0,001 mm τότε χρειάζεσαι μια βάση που να είναι πιο στιβαρή. Αν θέλεις να είναι πιο ευέλικτη (περισσότερα μπράτσα) τότε επίσης πρέπει να είναι πιο στιβαρή. Στο προκείμενο όμως που δεν έχεις απαιτήσεις, είσαι μια χαρά με μια φτηνή βάση. Μια λεπτομέρεια εδώ η βάση για να πιάσει θέλει σιδηρομαγνητικό υλικό (σίδερο , μαντέμι κλπ ) με τα αλουμίνια δεν τά πάει καθόλου καλά!

Αυτή η βάση είναι ανάλογη με το γράφτη που λέμε : https://www.organametrisis.gr/collections/magnhtikes-baseis/products/ece-302ba Εντάξει δε ξέρω τι έχεις προδιαγράψει για να διαθέσεις, αλλά αν δεν πάρεις βάση μη πάρεις ούτε γράφτη, εκτός και αν έχεις διάθεση για πατέντες !

Σου κάνει και το πρώτο, αλλά είναι προτιμότερο να πάρεις κάποιο αντικραδασμικό (έχει με μερικά € παραπάνω) και μια μαγνητική βάση οπωσδήποτε! Προσοχή σε μερικά πράγματα : Το τσόκ το ελέγχουμε σε δυο με τρεις θέσεις. Δηλαδή με 13ρι τρυπάνι , με 8ρι και με 3ρι και αυτό το κάνουμε για να δούμε ότι οι σιαγόνες του τσόκ κεντράρουν σε όλο το μήκος της διαδρομής τους! Επίσης καλό είναι να το ελέγξεις με πολύ καλό τρυπάνι και καλά καθαρισμένο. Πρόσεξε στη διαδρομή του γράφτη να μην υπάρχουν γράμματα! Δεύτερο πράγμα που πρέπει να προσέξεις είναι να κάνεις έναν έλεγχο με τη βάση κολλημένη στο τραπέζι του δραπάνου και μια σειρά με τη βάση κολλημένη πάνω στο σώμα του δραπάνου , έτσι θα διακρίνεις τι παίζει με όλο το δράπανο. Το σφίξιμο του τρυπανιού το κάνεις σε δύο φάσεις, πρώτα το πιάνουμε ελαφρά και το στρίβουμε λίγο δεξιά αριστερά για να βεβαιωθούμε ότι δεν τείνει να χαλαρώνει προς μια από τις δύο κατευθύνσεις και μετά το σφίγγουμε κανονικά.

Αυτό που είπα προηγουμένως είναι με δυο λέξεις το εξής: Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την συχνότητα χρήσης ενός εργαλείου σαν κριτήριο για την ποιότητα που απαιτείται να έχει αυτό καθώς και το συνεπαγόμενο κόστος του ! Η ποιότητα / κόστος ενός εργαλείου, εξαρτάται - πρωτευόντως- από τις απαιτήσεις που έχει η συγκεκριμένη εργασία και εφόσον αυτές ικανοποιούνται, -δευτερευόντως- από την συχνότητα που κάνει την εργασία και -τελικώς- σαν τρίτος παράγοντας επιλογής, πόσο καιρό θέλουμε να την κάνει! Συνεπώς, δεν βλέπω το έδαφος της διαφωνίας!

Κατ΄αρχήν καλώς ήρθες στη παρέα μας και κατά δεύτερον μεγειά ! Είναι πολύ πιθανόν να μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου και με κάποιο εργαλείο που δεν είναι το τοπ, γιατί δεν είναι όλες οι εφαρμογές δύσκολες και απαιτητικές. Όμως αυτό δεν πρέπει να σε οδηγεί στο λάθος συμπέρασμα ότι το καλό εργαλείο προορίζεται μόνο για συχνή χρήση γιατί η κατασκευή του το κάνει ανθεκτικό. Το καλό εργαλείο το χρησιμοποιείς όταν έχεις να κάνεις μια δουλειά απαιτεί ακρίβεια στη συναρμογή, αντοχή στις δυνάμεις που εφαρμόζονται, και σωστό σχεδιασμό για να μην γίνει ζημιά στο αντικείμενο που επεμβαίνεις, ή στο εργαλείο , ή ακόμα περισσότερο σε αυτόν που το χρησιμοποιεί! Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το πόσο συχνά το κάνεις αυτό, διαφορετικά παίζεις με το ενδεχόμενο να χαλάσει το φτηνό εργαλείο (που ποιος νοιάζεται γι αυτό) ή να χαλάσει μια βίδα ας πούμε , που δεν είναι και το καλύτερο, ή εσύ ο ίδιος να τραυματιστείς, που δεν το θέλει κανείς! ! Πας να λύσεις κάποιο εξάρτημα ας πούμε που έχει μαλακές βίδες και λόγω του ότι το κατσαβίδι που χρησιμοποιείς δεν έχει ακριβω΄ς την σωστή γεωμετρία, αντί να ξεβιδώσει η βίδα , χαλάει το κεφάλι της (από philips ας πούμε γίνεται μια κωνική εσοχή ! ) Τότε ότι γλύτωσες σε κόστος από ένα φτηνιάρικο (πρόσεξε λέω φτηνιάρικο και όχι φτηνό) εργαλείο, θα το πληρώσεις σε χρόνο και ενδεχομένως και σε χρήμα ! Να σου πω ένα παράδειγμα από τη δουλειά μου. Κάποτε χρειάστηκε να λύσω μαι φρεζάτη allen βίδα Μ6 για να αφαιρέσω μια φορητή συσκευή από την σταθερό φορέα της για να την επισκευάσω. Παίρνω ένα σετ κλειδιά allen που μας είχε χορηγήσει η υπηρεσία (προμήθειες με μοναδικό κριτήριο το κόστος!) βρίσκω το κατάλληλο κλειδί το βάζω στη βίδα (είχε και καλή εφαρμογή) και προσπαθώ να ξεβιδώσω την βίδα. Αυτή όμως αποδείχτηκε κάπως πεισματάρα αλλά τελικώς εντάξει πήρε στροφή ! Η τουλάχιστον έτσι νόμισα, μέχρι που πρόσεξα ότι το κοντό στέλεχος του allen είχε στρίψει γύρω από τον άξονά του σαν πατσαβούρα που τη στύβεις ! Φυσικά πήγα μέχρι το αυτοκίνητό μου κι έφερα τα δικά μου κλειδιά (κάτι Beta είχα τότε ) και έκανα μια χαρά τη δουλειά μου γιατί ευτυχώς το υπηρεσιακό "allen" ήταν πολύ μαλακό για να της κάνει ζημιά ! Συνεπώς Τα εργαλεία είναι τριών ειδών, τα "πολύ καλά" που διακρίνονται για την σχεδίασή τους, την αντοχή στη χρήση και στο χρόνο, την ασφάλεια που παρέχουν κλπ κλπ Μετά έχουμε τα "φτηνά" εργαλεία που έχουν τη σωστή σχεδίαση και μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά σε ικανοποιητικό βαθμό, και δεν προκαλούν κινδύνους στη χρήση τους, μπορεί να μην διακρίνονται σε βάθος χρόνου, αλλά είναι μια άριστη λύση αν η χρήση που τους επιφυλάσσουμε δεν είναι πολύ συχνή και βαριά. Και τέλος και καταϊδρωμένα έρχονται -που να μην υπήρχαν καλύτερα- όλες εκείνες οι φτηνές και επικίνδυνες απομιμήσεις εργαλείων, που δεν κάνουν τη δουλειά που πρέπει και η χρήση τους ενέχει σοβαρούς κινδύνους και μάλιστα από εκεί που δεν πάει το μυαλό σου! Αυτά τα τελευταία πρέπει να τα έχουμε πάντα κατά νου και να φροντίζουμε να τα αποφεύγουμε ακόμα και αν οι τιμές τους είναι σκανδαλωδώς χαμηλές, γιατί απλά αυτά δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα "Ότι πληρώνεις παίρνεις! ", ίσα -ίσα, το αντίθετο ακριβώς . . . τον επιβεβαιώνουν και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο !

Μια φορά που λέτε είχα πάρει μια νέα σέγα και έκοβα ένα φύλο αλουμίνιο τρία χιλιοστά πάχος. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ξαφνικά η σέγα άρχισε να χοροπηδάει! Η έρευνα έδειξε ότι πάνω στο πριονάκι είναι κολλήσει μια στρώση από αλουμίνιο ! Το φύλλο ήταν από φτηνό αλουμίνιο χωρίς προδιαγραφές και αρκετά μαλακό, αυτό λοιπόν μαλάκωσε / ζεστάθηκε / πιέστηκε κάτι τέλος πάντων έπαθε και έγινα ένα σώμα με το ατσαλάκι του πριονιού της σέγας! Μιλάω για "κανονική" συγκόλληση! Πιστεύω ότι και εδώ κάτι ανάλογο συνέβη! Το άγριο εσωτερικό της υποδοχής της μπουκάλας (έχει περιμετρικές αυλακώσεις) προφανώς πιέστηκε πάρα πολύ από την πολύ μικρή γωνία προσαρμογής της βάσης της μπουκάλας με την υποδοχή της, Το αλουμίνιο (κάπως όπως γίνεται στις μηχανές που κάνουν το Extrusion του αλουμινίου) συμπιέστηκε πολύ τοπικά και με τη βοήθεια της μεγάλη τριβής την στιγμή της συναρμογής, κυριολεκτικά αναμίχθηκε μόνιμα με όποια μικροσκοπική ανωμαλία και εσοχή είχε το περίβλημα της μπουκάλας. Με άλλα λόγια . . . "κόλλησε" μαγκώνοντας τόσο γερά πάνω σε αυτήν που δεν έβγαινε με τίποτε! Απόδειξη έμμεση αλλά αρκετά πειστική είναι ότι ακόμα και αφού κόπηκε κατά μήκος η σωλήνα του περιβλήματος -οπότε η όποιες περιμετρικές τάσεις λογικά εξέλιπαν - η σωλήνα δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τη βάση, και τελικά χρειάστηκε η μέγγενη να παραμορφώσει τα υπολείμματα της σωλήνας έτσι ώστε αυτή να χάσει την πρόσφυσή της στην βάση ! ! Από ότι φαίνεται τα 120 (+) κιλά μάλλον έπεσαν βαριά στη συναρμογή! Εν τω μεταξύ λόγω το ότι το περίβλημα δεν ήταν συμπαγές και φυσικά δεν ήταν σκληρυμένο, παίζει σοβαρά το ενδεχόμενο το κομμάτι που πρόβαλε κάτω από την πεντάκτινη βάση -επανερχόμενο σε περιβάλλον χωρίς πίεση- να επανήλθε στις αρχικές του διαστάσεις, οι οποίες λόγω της πίεσης μέσα στην βάση είχαν οριακά ελαττωθεί! Συνεπώς μάλλον εκεί υπήρχε ένα σοβαρό σημείο αντίστασης στις προσπάθειες εξαγωγής ! Εδώ φυσικά μεγάλη σημασία έχει η γωνία του κώνου συναρμογής, η οποία από ότι φαίνεται είναι πολύ μικρή και αναπτύσσονται πολύ μεγάλες δυνάμεις! Όπως και να έχει, ακόμα και στις συναρμογές εκείνες που είναι σφηνωτές (βλέπε Morse taper) μια από τις βασικές απαιτήσεις για να ξεσφηνώνουν οι συναρμογές (να λύνουν) είναι τα μέταλλα να είναι βαμμένα (σκληρυμένα ) διαφορετικά και παρά το ότι μιλάμε για χάλυβα εργαλείων, αυτές μπορεί να σφηνώσουν πολύ περισσότερο από ότι πρέπει και να "μην" λύνουν μετά και παράλληλα να χαλάσουν επιφανειακά λόγω του ότι οι δύο μεταλλικές επιφάνειες γίνονται από την πίεση και την τοπική τριβή ουσιαστικά "μία" ! Συνεπώς και με λίγα λόγια . . . ότι δεν λύνεται / ξεσφηνώνει . . . κόβεται ! Κάτι τέτοιο παίχτηκε και στο . . . Γόρδιο !