Seafalco

Δεν της φαινόταν . . . . . . . αλλά τελικώς πολύ σωστή ήταν ! @ΓιαγκΤ απλά respect ! @Dark83 Καλώς ήρθες στην παρέα μας! Αν μπορείς πές μας κάτι παραπάνω για το τι δουλιές θέλεις να κάνεις και πόσο συχνά . Και αν μπορείς γράφε στα Ελληνικά (είσαι Ελλάδα υποθέτω).

Για τις πρέσες του Emil είχε κάνει παρουσίαση η Αγάπη (δες το σύνδεσμο που έβαλε πιο πάνω) νομίζω ότι αυτή που δείχνεις συμπεριλαμβάνεται. Αν όμως το ενδιαφέρον σου δεν είναι προς αυτούς τους ακροδέκτες, -προσωπικά- και πρίν πάω σε κινέζικο, θα κοίταγα αυτά, που ενώ είναι Ευρωπαϊκά (Ιταλικά) και έχουν εφ΄όρου ζωής εγγύηση, από ένα πρόχειρο ψάξιμο στον τσιφούτη είδα ότι έχουν τιμές πολύ χαμηλές! https://www.karaiskostools.gr/presses-akrodektvn#/sort=p.sort_order/order=ASC/limit=50 http://www.fasanotools.com/prodotti_eng.asp?cat=231 Δεν τα έχω δει από κοντά, αλλά μιας και τα έχει ο Καραΐσκος, δεν είναι δύσκολο αν είσαι Αθηνα να τα δείς από κοντά. Και από εκεί και πέρα το εκτιμάς . . . Οι πρέσες με αντλακτικές σιαγόνες ξεφεύγουν πολύ σε τιμές. Εναι προτιμότερο να ε΄χεις δύο πρέσες με αυτές τις τιμές !

Τώρα μάλλον αστειεύεσαι!

Σε αυτό δεν έχεις άδικο! Κι εγω το ίδιο κάνω όταν χρησιμοποιώ τη μπλε πρέσα μου (τσινουά κάτι . . .) κατεβάζω ένα νούμερο την πρέσα. Χαλάει λίγο τα πλαστικά, αλλά σφίγκει και κάνεις και μπράτσο / τενοντίτιδα, αν το παιξεις παλικάρι και δεν την σφίξεις και με τα δύο χέρια ! Αυτό που κάνω και έχω βρεί σαν λύση για σχετικά καλό πρασάρισμα με φτηνές πρέσες (υπηρασιακές δεν έχει μαρκέ πρέσες!) είναι να γεμίζω το σωληνάκι του ακροδέκτη με χαλκό. Δηλαδή αν το καλώδιο μπαίνει και κολυμπαει μέσα, το γδύνω παραπάνω και το διπλώνω, οπότε έρχεται πιο κοντά σε αυτό που μπορεί να σφίξει ο ακροδέκτης σωστά. Μανούρα είναι, αλλά σαφώς μικρότερη από το ψάχνεσαι στο μέλλον ! Όπως και να έχει αν ασχολείσαι επαγγελματικά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς και τα ανάλογα καλά εργαλεία, είναι σε βάθος χρόνου τα πιο φτηνά, καθώς αποφεύγεις να ψάχνεις τι δεν δουλέυει σε αυτά που έφτιαξες χάνοντας χρόνο και -το σημαντικότερο!- την εκτίμηση του πελάτη σου ! Παρεμπιπτόντως, στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα που κάθε "συλέκτης παλαιάς τεχνολογίας" έχει στο μυαλό του . . . ακροδέκτες (θηλιές, ή φτυαράκια) από αμερικάνικο στρατιωτικό εξοπλισμό, αυτά με το κόκκινο ημιδιαφανές μανικάκι στο πίσω μέρος και τα καλώδια με μόνωση τεφλόν! Μετά από 50 χρόνια, τους βλέπεις και είναι καινούριοι ! Και από σφίξιμο, τι να λέμε τώρα! Κόβεις τον ακροδέκτη στη μέση και στην τομή ο χαλκός είναι πεντακάθαρος γυαλιστερός και χωρίς καμιά οξείδωση. Συνεπώς οι τρόποι και τα υλικά υπάρχουν, εκεί που κολλάμε είναι στην τεχνικοοικονομική μελέτη του πραγματος, που "όλως τυχαίως" δεν μετράει όσο θα έπρεπε το θέμα της αξιοπιστίας σε βάθος χρονου. Γιατί όπως πολύ καλά το είπες προχθές, αν το φτιάξουν πολύ καλό, πώς θα σου χαλάσει να πάς για να σου τα ξαναπάρουν ! Μα βάση αυτά και έχοντας κατά νού ότι η αύξηση της παραγωγής φέρνει τη μείωση του κόστους, πόσο λέτε να κόστιζε μια καλή πρέσα αν στο εμπόριο υπήρχαν μόνο καλές πρέσες. Δηλαδή, αν κάποιοι κύριο στις αρμόδιες θέσεις κάνανε τη δουλειά τους και δεν επέτρεπαν να επιβιώνουν προιόντα κακής κατασκευής και ποιότητας που δεν κάνουν τη δουλειά τους, αν φρόντιζαν ότι πουλιέται να πληρεί τα πρότυπα που υποτίθεται πρέπει να πληρεί! Σταμάταω όμως εδώ γιατί πήρα πάλι φόρα !