Seafalco

Η σχέση από αρχαιοτάτων χρόνων γνωστή του ψωμιού με την ελιά ! Ε λοιπόν να η ελιά που θα μπορούσε και μόνη της . . . Ο λόγος για μια χαραχτή ελιά* από τη Νότια Πελοπόννησο : Την οποία την τρώς και ξεχνάς να φάς και ψωμί μαζί της! Η γεύση της είναι σαν φρούτο και τόσο πλήρης που δεν θέλεις να στη "χαλάσει" τίποτε άλλο ! Η σάρκα της κρουστή, χωρίς να είναι "άψητη" ,δεν αφήνει έντονη αλμύρα πράγμα πολύ καλό γιατί επιτρέπει στα αρώματα να φανούν και κολυμπάει σε εύγευστο παρθένο ελαιόλαδο! Ξέρω όλα αυτά είναι υποκειμενικά και πολύ μάλιστα! Αλλά για όση εμπιστοσύνη αξίζει να δώσετε σε 50 χρόνια γαστριμαργικής πείρας, αν βρεθήτε Σκλαβενίτη (εκεί τις έχω δει , μπορεί να έχουν και τα άλλα Super) δώστε μια ευκαιρία σε ένα "απρόσμενο" γευστικό ταξίδι ! ! Καλή μας όρεξη ! *Αφού δηλώσω ότι δεν έχω καμία οικονομική σχέση με το προϊόν, πάω να φάω μερικές ελιές ακόμα, με ένα παξιμαδάκι με νιφάδες καλαμποκιού και κουρκουμά που βρήκα σήμερα και είναι μπουκιά και συχώριο!

Χρόνια πολλά σε όλη τη παρέα του Λάμπη μας ! Να είμαστε καλά και με όνειρα πολλά για το νέο χρόνο, ο οποίος εύχομαι να μας φέρει πιο κοντά και μέσα σε αυτά ! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ! ! ! !