Seafalco

Τι να λέμε τώρα . . . μεγαλείο ! ! Αγάπη, ΜΕΓΕΙΑ ! ! ! ! και καλές θεάσεις ! ! !

https://en.wikipedia.org/wiki/Computer_programming_in_the_punched_card_era Αμ πως ! ! !

Α πα πα ! ! ! Τι ήθελα και ψήφισα ! Μόνος μου είμαι ! ! !

Δεν νομίζω ότι είναι συμβατά! Ο controller είναι πολύ απλοϊκός για τον συγκεκριμένο ανεμιστήρα. Από τη σελίδα του ανεμιστήρα : https://www.coolermaster.com/catalog/coolers/case-fan/masterfan-mf120r-argb/ δίνει άλλο controller σαν συμβατό: Η λέξη κλειδί είναι το addressable !

Μια χαρά το λές ! ! Ειδικά αν σου γλιστρήσει στη φορμάικα κάνα τρανζιστοράκι και πέσει στο πάτωμα (! ! ! ! ! ! ! Aka άσε μη το ψάχνεις ! ) Πολύ καλό εργαλείο και με πολλές πρόχειρες θηκούλες για τα ψιλοϋλικά που "τρέχουν" στη κατασκευή που κάνεις ! Μεγειές !

Μια διαφορετική κατάθεση ψυχής !

https://www.banggood.com/buy/pop-rivet-drill-adapter.html https://www.ebay.com/sch/i.html?_nkw=rivet drill adapter Άν δε σου αρέσουν αυτά, έχει και τέτοια! https://www.bunnings.com.au/kango-blind-riveter-drill-adaptor_p0084518

Τα τσιμεντοειδή κάνουν πολύ καλή πρόσφυση πάνω σε επιφάνειες που περιέχουν τσιμέντο όπως η τσιμεντοκονία στερέωσης και διαμόρφωσης του φρεατίου . Πάνω από αυτό -το τσιμεντοειδές- στο εσωτερικό του φρεατίου μπορείς να περάσεις κάποιο ελαστομερές (πιθανόν να χρειάζεται και κάποιο αστάρι) , αλλά για το καταλληλότερο εφόσον υπάρχουν χημικοί ρύποι στο νερό, θα πρέπει να το συζητήσεις με το μαγαζί που θα κάνεις την αγορά. Μπορεί και αυτό που ήδη έχεις να κάνει δουλειά : https://grc.sika.com/dms/getdocument.get/a171ee03-dcd1-3da6-8dbb-22c6629d63aa/010915205000000014_Sikalastic_612_gr.pdf Αν ο χώρος είναι υπόγειος ή κολλητά με τον τοίχο υπάρχει εξωτερικά χώμα ή γενικώς "στάσιμο" νερό, μπορεί ο τοίχος είτε να διαπερνάται _πρώτη περίπτωση- είτε να απορροφά υγρασία και να την "ξερνάει" μέσα υπό μορφή αλάτων , ξεφλουδίσματα βαφής κλπ . Θέλει ψάξιμο το ζήτημα !

Αν καταλαβαίνω καλά αυτό που έγινε είναι ότι με κάποια νερά που παροχετεύτηκαν δια μέσω του φρεατίου αυτό μοιάζει -περιμετρικά στην λάσπη που το στηρίζει από την εξωτερική πλευρά- σαν να ξέρασε άλατα (ασπρίλες). Επειδή όμως έπεσαν και εξωτερικά νερά στη λάσπη στήριξης του φρεατίου, δεν σου είναι εύκολο να διακρίνεις αν αυτές οι ασπρίλες οφείλονται σε εσωτερική "διαρροή" η στο ξέπλυμα που προκάλεσαν τα νερά που έπεσαν! Το σενάριο το δεύτερο είναι πολύ πιο πιθανό καθώς δεν είναι πιθανό καινούριο φρεάτιο να πλημμύρισε και μάλιστα για τόσο πολύ ώρα που πρόλαβε να ποτίσει η περιμετρική λάσπη και να βγάλει τα άλατα. Παίζει βέβαια από κάποιο εμπόδιο να πλημμύρισε το φρεάτιο και παροδικά να έκανε κάποια υπερχείλιση από το καπάκι του. Όπως και να έχει ένας καλός τρόπος θεραπείας είναι να καθαρίσεις καλά ότι σαθρό κομμάτι υπάρχει, να διαμορφώσεις καλά τις επιφάνειες μέσα στο φρεάτιο έτσι ώστε παντού να υπάρχουν ομαλές καμπύλες και να περάσεις δυο τρία χέρια με τσιμεντοειδές υλικό, υπάρχουν από διάφορους κατασκευαστές . Το πέρασμα γίνεται με βούρτσα και οι οδηγίες παρασκευής συνοδεύουν το υλικό . Μπορείς με το ίδιο υλικό να περάσεις και την εξωτερική τσιμεντόλασπη στήριξης του φρεατίου. Αυτό θα εμποδίσει την όποια διαρροή από το εσωτερικό του φρεατίου. Μετά το πέρασμα του τσιμεντοειδούς και αφού αυτό στεγνώσει καλά μπορείς να στεγανοποιήσεις την συναρμογή του με τις PVC σωληνώσεις περνώντας την περιοχή με κάποιο ελλαστομερές υλικό που έχει καλή πρόσφυση και σε πλαστικά και σε τσιμέντο.

Το πιθανότερο είναι ότι αυτά που ακούγονται να έχουν λίγο πιο άγρια επιφάνεια στο σημείο που έχουν κοπεί και ακουμπάνε στην χειρόβιδα, έτσι όταν αρχ΄ζουν να την πιέζουν και αυτή στρέφεται σε σχέση με εκείνα , ακούγεται το χαρακτηριστικό μεταλλικό τρίξιμο. Τα άλλα που δεν ακούγονται -εφόσον η βίδα δεν παρασέρνει μαζί της στην περιστροφή και το ελατήριο !- έχουν πιο καλό κόψιμο στο τελείωμα και έχουν λιγότερη τριβή με την βίδα. Γενικά καλό είναι αυτά τα ελατήρια να έχουν καλά λείες τις επιφάνειες επαφής με τη βίδα, αλλά . . .

Μεταφέρω μετά από πρόταση του @psyber εδώ την απάντησή μου σε pm που μου έστειλε, καθώς μπορεί να βοηθήσει και άλλους φίλους. Καλησπέρα! Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω αναλόγως ! Από ότι βλέπω , δεν έχει κάτι περίεργο η εγκατάσταση του block. Προϋποτίθεται ότι έχει βάλει την λαστιχιένα φλάτζα μεταξύ CPU back plate και μητρικής. Ένα σημείο προσοχής θέλει, να βάλεις τις πλαστικές ροδέλες από την πάνω μεριά της μητρικής μεταξύ του κυλινδρικού τμήματος της βίδας (από το οποίο την πιάνουμε και την βιδώνουμε) και της μητρικής. Επίσης κοίτα προσεκτικά αν όταν τελειώνεις το σφίξιμο των χειρόβιδων πάνω στα ελατήρια, αν οι σπείρες των ελατηρίων έχουν ένα μικρό κενό μεταξύ τους. Κανονικά πρέπει να έχουν, αν δεν έχουν τότε το σύστημα που τερματίζει το βίδωμα δεν δουλεύει σωστά (ένα stop γίνεται είτε πάνω εκεί που τελειώνει το πάσο της βίδας, είτε η βίδα τερματίζει στο τέλος του πάσου που υπάρχει στη χειρόβιδα). Αν και τα δυο αυτά είναι ΟΚ, τότε είναι πιθανό η μητρική σου να έχει κάποιο θέμα, είτε και κάποιο "ποδαράκι" της CPU που οριακά χάνει επαφή με το αντίστοιχο ακροδέκτη του socket, είτε ( ) το τυπωμένο της μητρικής σου έχει κομμένη γραμμή της οποίας το κόψιμο εκδηλώνεται μόνο αν πιεστεί αρκετά από το σφίξιμο του Block. Για να το δοκιμάσεις αυτό ξεκίνα με το block σφιγμένο μέχρι τη μέση της διαδρομής των βιδών, και προοδευτικά και ισόμετρα σφίξε το παραπέρα και δες σε πιο σημείο σου κάνει το πρόβλημα. Αν δεις ότι το πρόβλημα εκδηλώνεται λίγο πριν τερματίσουν οι βίδες, τότε έχεις μαι εναλλακτική που αξίζει να την ψάξεις: Εκεί που έχεις μαι ροδέλα πλαστική πάνω στη μητρική βάλε δύο. Με αυτό το τρόπο ο τερματισμός του σφιξίματος θα γίνεται λίγο πιο ενωρίς και σε λίγο μεγαλύτερη από απόσταση από την μητρική, συνεπώς το block θα εξασκεί ελαφρά λιγότερη πίεση πάνω στη CPU. ' Αυτή η μικρότερη δύναμη αν και δεν θα έχει κάποια αισθητή επίδραση στις θερμοκρασίες της CPU μπορεί να αποδειχθεί αρκετή για να "λυθεί " το πρόβλημα. Εδώ όμως να σου πω ότι η λύση με αυτό το τρόπο μπορεί να είναι παροδική (αν υπάρχει διακοπή στο τυπωμένο). Γενικά θέλει αρκετό ψάξιμο για να προσδιορίσεις τι φταίει! Ελπίζω κάτι από όλα αυτά να βοηθάει ! Καλό ξεμπέρδεμα εύχομαι και όταν έχεις νέα . . . Καλό βράδυ ! Και γενικά σε σχέση με την εύλογη ανησυχία για την ενδεχομένως κακή επίδραση στις θερμοκρασίες που μπορεί να έχει η χαμηλότερη πίεση του cold plate πάνω στο CPU Lid. Μιας και μιλάμε πρακτικά για μικρές διαφορές (πχ μισή ή μια βόλτα πίσω η χειρόβιδα ), δεν αλλάζει κάτι δραματικά στην μεταφορά της θερμότητας, αρκεί η πίεση που εξασκείται να είναι πάνω από αυτήν που χρειάζεται για να απλώσει σωστά την πάστα και να περιορίσει στο ελάχιστο το πάχος της. Αυτή η πίεση όμως δεν είναι απαραίτητο να είναι πολύ μεγάλη, αρκεί να είναι συνεχής και ισόμετρη. Αυτές οι δύο απαιτήσεις ικανοποιούνται με το σύστημα των ελατηρίων σταθερής πίεσης και του σωστού (εναλλάξ και εκ περιτροπής) σφιξίματός τους. Οπότε έχουμε ένα κάποιο περιθώριο πειραματισμού -αν χρειαστεί- χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τη CPU μας! Και να σημειώσω εδώ ότι το ενδεχόμενο κακής συνέχειας -εφόσον αφορά σε τυπωμένο- δεν είναι απαραίτητο να σημαίνει οπωσδήποτε κομμένο δρόμο, μπορεί κάλλιστα να είναι μια ψυχρή κόλληση! Βεβαίως ψυχρή κόλληση σε αντικείμενο κατασκευασμένο με τόσο υψηλής τεχνολογίας διαδικασία*, είναι πολύ απίθανο να παρατηρηθεί, αλλά το συζητώ προς χάριν της πιο ολοκληρωμένης εικόνας ! {* Σαφώς και υπάρχει και το θέμα του reflow και του reballing που έχει να κάνει και αυτό με κακές επαφές που αναπτύχθηκαν λόγω υπερθέρμανσης κάποιου BGA chip, αλλά εδώ η CPU που μετέχει στο "υπό πίεση σύστημα" δεν είναι κολλημένη με μέθοδο BGA, διαθέτει το δικό της socket! } Και κάτι ακόμα, η εκδήλωση προβλημάτων αυτού του τύπου μπορεί άνετα να εξαρτώνται όχι μόνο από μηχανικές διαστολές και συστολές (όπως αυτή που εξασκεί το σφίξιμο μιας βίδας) αλλά και από θερμικές συστολές και διαστολές που είναι πολύ πιο ισχυρές και εμφανίζονται πολύ προοδευτικά και "ακανόνιστα"!

Η γιαγιά, μου θύμισε τη πεθερά μου ! Την οποία είχαν βάλει κάτω τα εγγόνια της να την μάθουν να λέει σωστή τη λέξη Πιγκουίνος. Πες γιαγιά : Πι -Πι Πες τώρα : γκου -γκου και τώρα : ινος -ίνος (χαμόγελο από την μια άκρη στην άλλη η γιαγιά! ) Πες το όλο μαζί τώρα γιαγιά (όλο ελπίδα τα παιδιά μου) Και η γιαγιά όλο χαμόγελα : - Μπικουίνος!

Αυτό που πρότεινε ο Νίκος είναι πολύ καλό ! Η εναλλακτικά να πάρεις αυτό που σου έδειξα και να φτιάξεις μια βάση γι αυτό έτσι ώστε να στερεωθεί ακλόνητα στον τοίχο . Από την πίσω μεριά δέχεται πάλι πρίζα αέρος, οπότε αν το έχεις να κοιτάει προς το πάτωμα θα σου έρθουν και τα λάστιχα πιο βολικά ! Αν θέλεις να γίνει πιο στιβαρό και πιο βολικό για κοίτα στο σκαρίφημα: Δηλαδή τα δύο αυτάκια του ελάσματος στήριξης έχουν τετράγωνες οπές μέσα στις οποίες θηλυκώνει το τετράγωνο το πράσινο του διακλαδωτή. Και φυσικά αντικαθιστώντας το πριζοσύνδεσμο στην πίσω μεριά με κάποια γωνιά και μετά σωληνάκι και πάλι (εντός του δωματίου γωνιά και πρίζα μπορείς να το κάνεις ακόμα πιο στιβαρό καθώς το λάστιχο τροφοδότησής του θα μπορεί να μπεί μέσα στο δωμάτιο. Αλλά ο συγκερασμός της ευκολίας των λιγότερων υλικών και της μη επεμβάσεως είναι κάτι σαν αυτό του σκαριφήματος!

Ναι !

Το εξάρτημα που δίνει δυο εξόδους από μία με τα 5,99 € Στον αεροσυμπιεστή σελίδα 8-9

@karmen1983 Αγάπη, με αυτό (το 5,99€) και κάποια πατέντα, δε θα κάνεις δουλειά ? https://www.lidl-hellas.gr/el/fyladia/apo-deutera-17-02-phulladio-lidl-non-food/view/jumpmarks/page/8

Κι' απ' αυτό, κράτα μου δυο να βρίσκονται ! Δε ξέρεις, μια μέρα μπορεί να παρανοήσω, να μην έχω που να στραφώ ? ! ! ! Πλάκα - πλάκα, παίζει να είναι ο πιο ακριβός μεντεσές που υπάρχει !

Τύλιξέ μου τρία Ουλτρα στη λαδόκολα ! ! !

Καλημέρα, πέρα για πέρα ! Μην χαμπαριάζετε από τέτοια ! Χαμογελάμε και εκείνοι ανησυχούν!

Ναι από TECHNOLOGIKI PANAGOPOULOS Να σου πω, ούτε και θυμάμαι! Δεν πρέπει να κόστισαν πολύ, είχα πάρει καμιά 20 ρια κομμάτια. Πολύ περισσότερα έκαναν τα τρυπάνια και τα κολαούζα που πήρα! Αν πάρεις τηλέφωνο ( 21 0664 1161) είναι πολύ εξυπηρετικοί !

Αυτό είναι βασικό, γιατί έχουμε δει τα μάτια μας γομάρια να παραμιλάνε και πιτσιρίκια να παραδίνουν μαθήματα ! Εντάξει και στα heat pipes υγρό περιέχεται, αλλά θίγοντας το κύριο πρόβλημα των ΑΙΟ, οι πιθανότητες να έχεις διαρροή από heat pipe είναι ασυγκρίτως μικρότερη από ότι σε μια υδρόψυξη, για να μην συμπεριλάβουμε και την ποσότητα του υγρού που περιέχουν. Από την άλλη μεριά οι ΑΙΟ έχουν ακόμα πολύ δρόμο μπροστά τους ! Ίσα που έχουν αρχίσει να το ψάχνουν το θέμα και κυρίως με το θόρυβο ! Που να αρχίσουν να ψάχνουν (ήδη τα πρώτα σκιρτήματα έχουν σημειωθεί) και για ΑΙΟ χωρίς αντλίες ! Ακόμα χαμηλότερος θόρυβος! Στη γωνία είναι , υπομονή !

Να 'σαι καλά Αγάπη ! Να σου πω κι εγώ στο ψάξιμο -ευτυχώς!- τα ανακάλυψα. Παίζουν πολύ καλά και είναι και πιο εύκολα από το Helicoil. Τα βρήκα στο Παναγόπουλο -όπως καλά υπέθεσες- αλλά από το μαγαζί που είναι στην Παιανία, όχι στην Αγία Παρασκευή. Αυτό που θα έκανα για βελτίωση είναι το να πάρω ένα τριβάθμιο σετ κολαούζων (αυτά που τα πρώτα δυο νούμερα έχουν τραπεζοειδή μορφή στα δόντια τους) και να χρησιμοποιήσω το πρώτο ή το δεύτερο νούμερο για το αρχικό πάσο. Έτσι με αυτό το τρόπο θα μπορεί ακόμα και σε μικρές βίδες αν το θελήσουμε το τελικό πάσο και το καλό σφήνωμα να γίνει με το ίδιο το insert!

Επισκευή σπειρωμάτων στη συσκευή δοκιμής των ψυκτρών ("Ηφαιστος"). Και ο καιρός επέρασε, και ψύκτρες πολλές βιδώθηκαν και ξεβιδώθηκαν πολλές φορές και τελικώς, το αλουμίνιο της βάσης στήριξης των ψυκτρών έδειξε ότι ήταν η ώρα για δραστικά μέτρα! Συγκεκριμένα σε μία από τις τέσσερις υποδοχές ("παξιμάδια") πάνω στις οποίες βιδώνεται ο εξοπλισμός στήριξης μιας ψύκτρας . . . τα πάσα κλώτσησαν! Με άλλα λόγια και σε πιο πεζά Ελληνικά, καταστράφηκε το σπείρωμα σε μία από τις τέσσερις θέσεις στήριξης και η άμεση επισκευή ήταν παραπάνω από αναγκαία! Οπότε βγήκα προς άγραν των απαραίτητων υλικών από τα οποία, το κύριο ήταν η προμήθεια φυτευτών σπειρωμάτων που θα αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα, τα οποία -γενικώς- έχουν δείξει τα χρονάκια τους! Βέβαια σαν πρώτη λύση ήταν το Helicoil ή V-coil -ανάλογα τι προτιμάτε- που ήδη είχα, αλλά λες και για να επιβεβαιωθεί το "Κάθε εμπόδιο για καλό!" αυτή η προοπτική, χάρη σε μια στραβομάρα . . . "μας τελείωσε" καθώς τρύπησα με λάθος τρυπάνι (πιο μεγάλο) ! Οπότε η αποκατάσταση έπρεπε να γίνει με κάποια μέθοδο που θα απαιτούσε μεγαλύτερη διάμετρο εγκατάστασης από τα 4mm που από λάθος είχα κάνει εγώ την μία τρύπα! Ευτυχώς η λύση υπήρχε σαν έτοιμο επισκευαστικό σπείρωμα το οποίο μπαίνει βιδωτό και είναι πιο παχύ (έχει μεγαλύτερη εξωτερική διάμετρο) από τα 4mm) ! Τα μέσα. Το επισκευαστικό σπείρωμα είναι σαν αυτό, αλλά υπάρχει και από πολλούς άλλους κατασκευαστές, χαρακτηριστικά αναφέρω τη Γαλλική Norelem που παράγει διάφορα περίεργα και πολύ χρήσιμα μηχανουργικά εξαρτήματα: Σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια μπορείτε να δείτε εδώ την κατασκευή του: Και ένα μικρό video με την χρήση του, όταν αξιοποιείται το Self tapping: Η δοκιμή: Πρώτο βήμα να ελέγξω ποίος είναι καλύτερος τρόπος για την εμφύτευση του πάσου σε μαλακό αλουμίνιο. Αυτό φυσικά που με απασχολούσε είναι ότι δεν είχα κάποιο ειδικό εξάρτημα από χάλυβα υψηλής αντοχής για το βίδωμα του επισκευαστικού σπειρώματος, η δουλειά θα γινόταν με μία βίδα! Το πείραμα έγινε πάνω σε μία μικρή ράβδο αλουμινίου και η δοκιμή έδειξε ότι η ασφαλής προσέγγιση για την συγκεκριμένη διάμετρο της βίδας (Μ3), είναι το να μην αξιοποιηθεί η self tapping δυνατότητα του φυτευτού σπειρώματος. Ο λόγος είναι ότι διαπίστωσα πως η βίδα ζοριζόταν έντονα ένα χιλιοστό πριν το φυτευτό πάσο έρθει "πρόσωπο" με την επιφάνεια του μετάλλου. Έτσι η ασφαλέστερη μέθοδος εγκατάστασης είναι το άνοιγμα σπειρώματος (Μ5 με βήμα 0,5mm), μέσα στο οποίο θα βιδωθεί το φυτευτό πάσο. Η σταθερότητα της εμφύτευσης αυτής εξασφαλίζεται με την χρήση αναεροβικής* κόλλας σπειρωμάτων. Η κόλλα που χρησιμοποίησα εγώ είναι σχετικά μαλακή οπότε σε πιο προσβάσιμες εφαρμογές -με τον κατάλληλο χειρισμό- η βίδα ξεβιδώνει! {*Η κόλλα αυτή παρουσία αέρα παραμένει σε υγρή μορφή, όταν όμως βρεθεί σε περιβάλλον όπου δεν υπάρχει αέρας (π.χ. ανάμεσα στις σπείρες της βίδας και του παξιμαδιού όταν είναι σφιγμένα μεταξύ τους) στερεοποιείται μόνιμα συγκολλώντας την βίδα μέσα στο παξιμάδι της}. Χρησιμοποίησα το 302030001 (M3 βίδα). Και η δοκιμή πήγε πολύ καλά! Στην αριστερή φωτογραφία έχουμε την ορατή πλευρά του βιδωτά εμφυτευμένου σπειρώματος και δεξιά, την εσωτερική πλευρά όπου διακρίνουμε και τις δύο εγκοπές που αποτελούν τον κοπτικό μηχανισμό για την διάνοιξη του σπειρώματος εγκατάστασής του, αν επιλέξουμε την self tapping δυνατότητά του! Σημαντικό να δούμε εδώ ότι η κόλλα δεν διακρίνεται καθώς έβαλα πολύ λίγη για να μην πάει στα εσωτερικά σπειρώματα (που στην κανονική εφαρμογή θα βιδωθούν οι βίδες της ψύκτρας) και από ότι φαίνεται το εμφύτευμα έχει γίνει ένα σώμα με το αλουμίνιο χωρίς να εμφανίζει καμία τάση περιστροφής. Η πρακτική εφαρμογή: Μετά την κατ' ευχήν κατάληξη των δοκιμών, πάμε και στην πραγματική επισκευή! Με το δράπανο στο χέρι και κατά το δυνατόν κάθετα προς την επιφάνεια του βακελίτη διευρύνεται το προϋπάρχων σπείρωμα (Μ3) στα 4,5mm και σε βάθος τουλάχιστον 2 cm. Και στη συνέχεια περνάω το πρώτο μόνο νούμερο από το κολαούζο (Μ5 x 0,5mm), εξαντλώντας την διαδρομή του. Και έτσι έχουμε πλέον μια οπή με διάμετρο για βίδα Μ5 με πολύ πυκνό σπείρωμα (το βήμα του είναι μόλις 0,5 mm !). Αυτή η πυκνότητα του σπειρώματος συμβάλει στην μεγαλύτερη αντοχή της σύνδεσης του εμφυτεύματος με το κομμάτι στο οποίο τοποθετείται. Στην δεξιά φωτογραφία (άνω) φαίνεται το βιδωτό επισκευαστικό πάσο για Μ3 βίδα. Τα δύο σκισίματα που έχει σε συνεργασία με το αρκετά σκληρό υλικό του, αποτελούν τις δύο κοπτικές ακμές με τις οποίες κόβει το πάσο για να βιδωθεί το ίδιο, στο μαλακό μέταλλο του οποίου χάλασαν τα σπειρώματα. Εν προκειμένω -όπως ήδη είπα- δεν αξιοποιήθηκε αυτή η δυνατότητα, γιατί σε περίπτωση αστοχίας δεν θα ήταν εφικτό να αφαιρεθεί το εμφύτευμα χωρίς ανεπίτρεπτα μεγάλη καθυστέρηση ! Για την εγκατάσταση θα χρειαστούμε μια βίδα Μ3. Διάλεξα μια μαύρη allen γιατί είχε το πιο ανθεκτικό μέταλλο από αυτές που είχα και έσφιξα κόντρα δυο παξιμάδια πάνω της. Στη συνέχεια πέρασα έναν μπρούτζινο αποστάτη και στο τέλος βίδωσα το επισκευαστικό πάσο. Αυτός ο αποστάτης έχει εξωτερική διάμετρο 5mm και χρειάζεται για να βιδωθεί το εμφύτευμα πρόσωπο με το αλουμίνιο της βάσης, η οποία καλύπτεται από ένα φύλλο βακελίτη πάχους 3mm. Στην επόμενη φωτογραφία έχουμε σε άλλη γωνία το "εργαλείο" βιδώματος του εμφυτεύματος. Αφού έβαλα μια μικρή ποσότητα από τη γαλάζια κόλλα σπειρωμάτων (άνω δεξιά), με ένα κατσαβίδι allen το βίδωμα ήταν παιχνιδάκι. Με την βοήθεια του αποστάτη και καθώς αυτός "έβρισκε" στο πρόσωπο του μετάλλου (είχε 0,5 mm μεγαλύτερη διάμετρο από την οπή) ήταν σχεδόν αυτόματη η παύση του βιδώματος μόλις το εμφύτευμα ερχόταν πρόσωπο με το αλουμίνιο της βάσης! Το αποτέλεσμα: Και έτσι, μέσα σε λιγότερο από 5 λεπτά, το κατεστραμμένο πάσο είχε αντικατασταθεί από ένα ίδιων διαστάσεων, αλλά πολύ μεγαλύτερης αντοχής! Πάσο το οποίο, η αναμενόμενη χρήση του δεν πρόκειται να το καταπονήσει τόσο που να χρειαστεί αντικατάσταση. Στο κοντινό της προηγούμενης φωτογραφίας (άνω αριστερά) φαίνεται η κόλλα σπειρωμάτων που στερεοποιήθηκε μεταξύ του εμφυτεύματος και του μπρούτζινου αποστάτη και μπορούμε να διακρίνουμε ότι, το πάσο είναι 3mm χαμηλότερα από την επιφάνεια του βακελίτη που αποτελεί την επάνω πλευρά του κουτιού του Loader των ψυκτρών. Αφού αλλάχτηκαν όλα τα πάσα με τα πιο ανθεκτικά εμφυτεύματα, ας δούμε (άνω δεξιά) και μια συνολική εικόνα του κόπου μας και -τελικώς- με ψύκτρα επάνω ! ! Η εφαρμογή και η στερέωση των retention brackets της ψύκτρας έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα, εύκολα και εξαιρετικά στιβαρά ! Και το βασικότερο από όλα, χωρίς να σου δημιουργεί την παραμικρή υπόνοια* για την αντοχή των νέων σπειρωμάτων! {*Μιλάω γι' αυτήν την "ακαθόριστη" αίσθηση την ώρα που σφίγγεις μια βίδα, που δείχνει ότι το υλικό έφτασε στο όριό του και πρέπει να σταματήσεις αμέσως! Αυτό που σε αναγκάζει να αφήσεις την κίνηση του σφιξίματος "μετέωρη' σαν το βήμα του πελαργού!} Κάπου εδώ τελείωσε αυτή η μικρή βόλτα στο παρασκήνιο των μετρήσεων και του εξοπλισμού που χρησιμοποιούμε γι' αυτές, ελπίζω να το διασκεδάσατε, τουλάχιστον τόσο, όσο αρκεί για να μου συγχωρήσετε την ποιότητα των φωτογραφιών! Καλό απόγευμα σε όλη τη παρέα!