Seafalco

Νίκο η ειδοποιός διαφορά είναι το κόστος της εργασίας, είτε αυτό είναι εκούσια επιλογή (παίρνω τον φτηνό μάστορα, άλλωστε όλοι τα ίδια κάνουν!) είτε είναι ακούσια (αποφασίζει ο μάστορας για το καλό της τσέπης του να κάνει ατασθαλίες!) Αυτό το δεύτερο ιδιαίτερα έχει παίξει τεράστια επιβαρυντικό ρόλο στις κατασκευές μιας εποχής που δεν υπήρχε έλεγχος και η κουλτούρα των μαστόρων είχε θιγεί ανεπανόρθωτα από το νεόκοπο κυνήγι του κέρδους! Τι να θυμηθώ, το σιδερά που κατέβαζε τα -υπόλοιπα πλην των γωνιακών- σίδερα σε καλουπωμένη τοιχειο-κολόνα πλέκοντάς τα -κυριολεκτικά- ένα τσέρκι μέσα ένα έξω ! ! ! Και άλλα πολλά που τα θυμάμαι και μου ανεβαίνει η πίεση! Ξέρω ότι αυτή η κουβέντα είναι τεράστια και στην ουσία θα είναι πειρατεία του νήματος, οπότε την κλείνω θυμίζοντας επιγραμματικά τους παλιούς μαστόρους που έφτιαχναν από γεφύρια μέχρι στέρνες χωρίς κανένα χημικό πέρα από το Σαντορινιό. Θυμάμαι ακόμα το αρμολόγημα σε ξωκλήσια 700 χρόνων και τους σοφάδες τους που είναι λες και έγιναν εχθές! Και σαν συμπέρασμα λέω ότι το θέμα δεν ήταν στα υλικά, αλλά στο κόστος των εργατικών και σαφώς στη μαστοριά των μαστόρων! Απλά τα σημερινά υλικά επιτρέπουν υψηλότερης ποιότητας κατασκευές με εύκολο και "οικονομικό" τρόπο!