Seafalco

Νίκο να ρωτήσω εγώ καταχρηστικά , γιατί το πιθανότερο είναι να το έχεις κάνει ήδη. Την βίδα που έχει το τσόκ στο βάθος, που είναι και αριστερόστροφη (ξεσφίγγει δεξιόστροφα), την έχεις αφαιρέσει? Αν ναι, τότε ρίξε του λίγο WD40 στην τρύπα που ήταν η βίδα να ξεχειλίσει λίγο , για να μπορεί να πάει στο σπείρωμα που κρατάει το τσοκ στην άτρακτο του κιβωτίου του μειωτήρα. Άσε μερικές ώρες να μουλιάσει ότι πιθανόν έχει "μαγκώσει" και προσπάθησε πάλι ! Καλή επιτυχία !

Η περίπτωσή σου ταιριάζει με ανελαστικό ποδαράκι που θα σηκώσει τα μεταλλικά πόδια κάνα πόντο + από το πάτωμα. Οπότε εφόσον αισθητικά δεν σε ενοχλεί η λύση με τα ρυθμιζόμενο πόδια, που σου πρότειναν τα παιδιά παραπάνω, μπορείς να πάς με αυτήν. Παίρνεις κάποια μικρή διάμετρο και Και με τις ελαστικές ροδέλες θα κάνεις δουλειά και το θερμοσυστελόμενο θα βοηθήσει. Καλό είναι να έχεις μια ανοξείδωτη επιφάνεια στις τριβές (εκεί που γίνονται τα σφιξίματα) ΟΙ ροδέλες που λέω μπορεί να είναι από INOX ή ορειχάλκινες, το ίδιο ισχύει και για το παξιμάδι το τυφλό. Το τελικό ύψος του ποδιού από το πάτωμα το προφυλάσσει από μόνιμο κολύμπι στο νερό. Το γράσο μπαίνει για ευκολότερο λύσιμο και σαν προστασία από τη σκουριά. Την βίδα του πέλματος μπορείς να την βάψεις πρίν με μίνιο και μετά με ότι σου αρέσει! Άσε τον τελευταίο πόντο άβαφο. Καλή συνέχεια !

LOL! ! ! Καλησπέρα και από εμένα ! Πράγματι δόθηκαν πολλές λύσεις στο πρόβλημα και τώρα είναι στην επιλογή τη δική σου. Αλλά αν δεν θέλεις να σκουριάσει το πόδι στο σημείο που θα βρίσκεται μέσα στο "παπουτσάκι" είναι λίγο δύσκολο! Ή θα το στεγανοποιήσεις πλήρως, ή θα είναι σχετικά "επισκέψιμο" για τη σχετική συντήρηση. Πάντως δεν νομίζω ότι και να σκουριάσει θα είναι θέμα τόσο δύσκολο η τοπική του επισκευή. Για να βρεθεί η πιο κατάλληλη λύση θα χρειαστεί να μας πεις τι τραπεζάκι είναι αυτό. 1. Είναι για εξωτερικό χώρο, ή εσωτερικό? 2. Βρέχεται ή όχι ? Το πάτωμα στο οποίο πατάει βρέχεται, και αν βρέχεται , τα νερά φεύγουν γρήγορα , ή μπορεί να ¨λιμνάσουν" ? 3. Πόσα πόδια έχει? 4. Είναι κανονικού ύψους (~75 cm), η κοντό τραπεζάκι? 5. Είναι μεγάλο σε διαστάσεις? 6. Πόση είναι η βάση στήριξης που ορίζουν τα πόδια του? 7. Η κατασκευή του στην περίπτωση που είναι "τετράποδο" είναι τέτοια που του επιτρέπει μέσω της ελαστικότητά της να προσαρμοστεί σε ένα όχι απόλυτα επίπεδο πάτωμα, η θα χρειαστεί "ρυθμιζόμενο" ποδαράκι? 8. Αν το ποδαράκι έχει κάποια ελαστικότητα, αυτό σε συνδυασμό με το ύψος του και τις διαστάσεις της βάσης του, θα τείνει να κάνει το τραπεζάκι επιρρεπές σε έντονη κίνηση στη περίπτωση ενός τυχαίου σκουντήματος (ελαφρού εννοείται ! ) ? Οπότε στη περίπτωση αυτή επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί, "ανελαστικό" ποδαράκι." Αν όμως οι διαστάσεις είναι τέτοιες που το τραπέζι είναι πολύ σταθερό, τότε μπορεί να παίξουν και ελαστικά ποδαράκια. 9. Επίσης ποιο είναι το βάρος που έχει και καθώς και ποιο θα είναι το ενδεχόμενο μόνιμο βάρος που θα φέρει? Γιατί από αυτό θα εξαρτηθούν πολλά, καθώς μπορεί η πιο απλή λύση είναι αυτή που έβαλες εσύ στην αρχή, εννοώ εκείνα τα φορετά παπουτσάκια που είναι κούφια και μπαίνει το πόδι μέσα τους. Αυτά γεμισμένα με κόλλα πολυουρεθάνης και αφημένα να στεγνώσουν με το τραπεζάκι στον αέρα, έτσι ώστε η κόλλα που είναι ελαστική να πάει κάτω από την κάτω επιφάνεια του ποδαριού. Μπορεί όμως να είναι πολύ προτιμότερη μια λύση πιο DIY και πιο κομψή και πιο όμορφη. Και μιλάω γι αυτήν που ήδη σου προτάθηκε με το ξύλινο πόδι. Με τη διαφορά ότι αν το κάνεις έτσι , μιας και το τραπεζάκι από ότι το κόβω είναι κάπως "στολίδι" στο σπίτι, καλό θα ήταν να το κάνεις με ένα ξύλο κατάλληλο για αντίξοες συνθήκες. Για παράδειγμα από ξύλο Ιρόκο που αντέχει στα νερά και την κακομεταχείριση, με δυο πηχάκια και το ποδαράκι να φωλιάζει ανάμεσά τους σε υποδοχή κατάλληλα σκαμμένη, και ασφαλισμένο με μια διαμπερή ξύλινη καβίλια, πιασμένη μόνο σφηνωτά για να μπορεί να αφαιρεθεί για λόγους συντήρησης. Και μετά λείανση , γυάλισμα και ένα λάδι / βερνίκι εμποτισμού και το πόδι απόκτησε ΤΗΝ πατούσα! Το ποδαράκι από κάτω μπορεί να έχει διάφορα παρεμβύσματα που έρχονται σε επαφή με το πάτωμα. Αν θέλουμε σταθερότητα στη θέση και αντίσταση στη μετακίνηση, τότε βάζουμε λαστιχένιο φύλλο (ακόμα και ένα κομμάτι σαμπρέλας κάνει!) Αν θέλουμε μετακίνηση εύκολη , αλλά φοβόμαστε το πάτωμα, τότε τσοχάκια, και αν θέλουμε πολύ εύκολη μετακίνηση και δεν φοβόμαστε το πάτωμα (είναι από σκληρό υλικό) και αυτό είναι λείο, υπάρχουν ποδαράκια από Teflon που γλιστράνε εύκολα σε λείο πάτωμα. Αν το πάτωμα κρατάει νερά, τότε θέλει λίγο πιο παχύ υπόστρωμα στο ποδαράκι για να μην μπορούν τα νερά να πάνε και "κολυμπήσουν" το ξύλο . Για πες μας περισσότερα και θα την βρούμε την άκρη !

Καλησπέρα στη παρέα! Μια χαρά αυτά που βάζετε, πολύ γαργαλιστικά ! Να βάλω κι εγώ μια σαλάτα λίγο μερακλίδικη . . . που πάει πολύ με κρέατα αλλά και μόνη της ! Η συνταγή είναι δική μου και ακόμα εξελίσσεται, έχει φτάσει όπως σε πολύ καλό και μεζεκλίδικο σημείο! Λάχανο βραστό, σαλάτα του μερακλή! Βράζετε ένα κομμάτι λάχανο κομμένο σε χοντρά κομμάτια. Στο νερό βάζετε αλάτι, μπόλικο πιπέρι και τρεις- τέσσερις πρέζες κουρκουμά. Το κατεβάζετε όταν τα χοντρά του σημεία τρώγονται "τραγανά" και το στραγγίζετε με το καπάκι της κατσαρόλας. Σερβίρετε σε ένα πιάτο και το ψιλοκόβετε με το μαχαίρι (όπως τα χόρτα, αλλά λίγο πιο πυκνά) και προσθέτουμε πρέζες : Πιπέρι 3-4 , αλάτι κατά βούληση, κουρκουμά 2, ρίγανη 2, μαϊντανό ξερό 2, πιπέρι καγιέν 3, σκόρδο γκρανουλέ 1, λεμόνι στιμένο μια κουταλιά του γλυκού και αν θέλετε και λίγο παραπάνω και μπούκοβο 4. Παράλληλα έχετε βρέξει ελαφρά και κρίθινο παξιμάδι (εγώ έβαλα μισό καύκαλο Χανίων, όποιος δεν έχει δοκιμάσει να το κάνει ! ) και τρίβετε το παξιμάδι μέσα στο λάχανο. Ρίχνετε απάνω και λαδάκι (αγνό και παρθένο ελαιόλαδο ) και αν θέλετε σκορπίζετε μέσα και μερικές ελιές Καλαμών! Εγώ αυτή τη φορά δεν έβαλα γιατί είπα να κάνω λίγο δίαιτα! ? Η γεύση είναι αρκετά πικάντικη (προσοχή δε λέω ότι καίει) και μπορεί ο καθένας να το ρυθμίσει μέχρι εκεί που του αρέσει προσθέτοντας προοδευτικά την ποσότητα των καυτερών μπαχαρικών. Προσοχή μόνο στο μπούκοβο, το οποίο αφήνει σιγά σιγά την αψάδα του στη σαλάτα, με σέβας ! Η σαλάτα είναι πικάντικη, και σε όσους αρέσουν τα πικάντικα θα αποτελέσει μια μικρή έκπληξη! Το παξιμάδι δίνει σώμα και θέλει προσοχή στο βρέξιμο για να παραμείνει τραγανό και να θρουλάει χωρίς να λασπώνει όταν το βάλετε στη σαλάτα. Το λάδι έρχεται και δένει όλες τις γεύσεις σε ένα απαλό σώμα γι αυτό πρέπει να είναι καλό! Η σαλάτα αυτή όπως φαντάζεστε είναι και από μόνη της κανονικό φαγητό ! Καλή σας όρεξη !

Ή κάτι δεν μου λες καλά, ή κάτι είναι λάθος στην κατασκευή! Με τη λέξη μπετό εννοείς το οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ)? Ρωτάω γιατί αν είναι έτσι, τότε τοίχος που είναι υπόγειος (έστω και κατά ένα τμήμα του, δεν πρέπει να κατασκευάζεται από άλλο υλικό , παρά μόνο από μπετόν αρμέ και η σωστή του ονομασία είναι τοιχίο (λέξη που υπονοεί την κατασκευή του από μπετόν αρμέ. Η ηλικία που αναφέρεις είναι μέσα στα πλαίσια αυτά, οπότε το ερώτημα είναι το τούβλο που βρίσκεται ? Συμμετέχει και αυτό δομικά στο τοιχίο, ή είναι χτισμένο πάνω σε αυτό για να ολοκληρωθεί ο τοίχος στο τμήμα του που βρίσκεται πάνω από το επίπεδο του εδάφους? Πέρα από αυτό, το μερί μονού τοίχου, τι σημαίνει ? Ο τοίχος (ή τοιχίο) έχει πάχος ενός τούβλου στο τμήμα του κάτω από την επιφάνεια του εδάφους? Ή ο τοίχος είναι φτιαγμένος από τούβλο μονό (υποθέτω μπατικό και όχι δρομικό) ακόμα και κάτω από την επιφάνεια του εδάφους? Αν είναι έτσι το μπετό που βρίσκεται ? Αν κάναμε μια τομή στον επίμαχο τοίχο, πως θα βλέπαμε την κατασκευή του? Θα ήταν ας πούμε : Α- Χώμα εδάφους >>> Β- Τοιχίο από μπετόν αρμέ>>>> Γ- τοίχος από τούβλα που ακουμπά εσωτερικά στο τοιχίο >>> Δ- Σοβάς που καλύπτει την ορατή επιφάνεια του τούβλινου τοίχου? Το ότι ο δρόμος είναι από τσιμέντο είναι καλό, γιατί θα μπορούσε η επέμβαση να γίνει στο δρόμο και όχι στο σπίτι κατά κύριο λόγο. Αλλά αυτό το θα μπορούσε σηκώνει πολύ κουβέντα, γιατί αν η ιδέα είναι να στεγανοποιήσεις ένα τμήμα του δρόμου, έτσι ώστε να μην επιτρέπει την είσοδο του νερού της βροχής στο έδαφος που καλύπτει, θα παίξουν ρόλο πολλά πράγματα όπως είναι η κατασκευή του δρόμου, αν αυτός έχει ρωγμές (πέραν αυτής που είναι σε επαφή με το σπίτι που -σωστά- ανέφερε η @karmen1983 ) και στην υπόλοιπη επιφάνειά του κοντά στο σπίτι? Αν η κατασκευή του είναι άρπα-κόλα (το πιθανότερο) ή είναι πιο καλή (με οπλισμό πλέγμα κλπ) Επίσης το πάχος που έχει είναι σημαντικός παράγων. Τα λέω αυτά γιατί δεν έχει νόημα να στεγανοποιήσεις με μονωτικά τη ρωγμή μεταξύ σπιτιού και καταστρώματος του δρόμου και αυτός να είναι γεμάτος ρωγμές ακριβώς δίπλα μέσω των ποίων θα περνάει και πάλι το νερό στο έδαφος! Επίσης το ότι δεν υπάρχει έντονη εισροή νερού, αλλά απλά μια υγρασία, είναι καλό γιατί σημαίνει είτε πολύ μικρή ποσότητα νερού στο έδαφος, είτε μια σχετικά ανεκτή στεγανότητα του τοιχίου, είτε και τα δύο ! Εδώ με την ευκαιρία για πες η είσοδος της υγρασίας έχει "συγκεκριμένο σημείο" είναι είναι κάτι γενικευμένο στο οποίο δεν φαίνεται κάποιο σημείο πιο έντονου προβλήματος? Αν υπάρχει κάποιο στοιχείο που δείχνει ότι εκεί επικεντρώνεται το πρόβλημα , πόσο ψηλά σε σχέση με το πάτωμα του χώρου είναι αυτό και τι σχέση έχει αυτή η περιοχή με την επιφάνεια του δρόμου?

Για πες δυο πράματα παραπάνω: Πρώτον και βασικό για πές μας για το πρόβλημα : Τι ακριβώς γίνεται και πότε ? Πόση υγρασία βγάζει? Απλά νοτίζει ελαφρά , δακρύζει νερό , ή τρέχει "ποτάμια" ? Συνδέεται το φαινόμενο με καιρικά φαινόμενα, ή είναι πιο μεγάλης χρονικής διάρκειας? Έχετε κάνει εσείς κάποια σκέψη του τι συμβαίνει και πως συμβαίνει? 1. Ο τοίχος αυτός από τι είναι φτιαγμένος και τι διαστάσεις (πάχος βασικά έχει?) 2. Πότε είναι φτιαγμένος? 3. Με τι είναι καλυμμένος εσωτερικά τώρα (σοβάς, είναι σκέτος με το βασικό υλικό ? 4. Ο δρόμος που είναι από την έξω του πλευρά , τι δρόμος είναι ( άσφαλτος , τσιμεντένιος , χώμα ?) 5. Πεζοδρόμιο να υποθέσω δεν έχει ε? 6. Σε πόσο μήκος συνορεύει ο επίμαχος τοίχος με το δρόμο? 7. Σε ποιό βάθος κάτω από το δρόμο είναι το πάτωμα του χώρου που περικλείει ο τοίχος αυτός? 8. κάτω από το πάτωμα αυτού του χώρου, υπάρχει και άλλος χώρος? 9. Αυτός ο χώρος που ορίζει ο προβληματικός τοίχος, τι χώρος είναι , έχει κρίσιμο περιεχόμενο , μπορεί να μένει "ανοιχτός" για να αερίζεται, ή μπορεί να δεχτεί συνεχή αερισμό από κάποιο ανεμιστήρα / απορροφητήρα? 10. Πόσο ενοχλητικό θα ήταν να περιοριστούν ελαφρά οι διαστάσεις του χώρου (κατά μερικά εκατοστά )? Για πες μας σχετικά και μπορεί να βρεθεί κάποια άκρη!

@UltraB Αντώνη, πράγματι θα ήταν καλύτερα να μην υπάρχουν αυτά τα κενά! Η τεχνική λέγεται Continuous Direct Contact Heat pipes και την εφαρμόζουν πολλές εταιρίες, ας πούμε η Cooler Master (εδώ έχει και μια σύντομη επεξήγηση των πλεονεκτημάτων της) : Hyper 212 EVO | Cooler Master WWW.COOLERMASTER.COM Τώρα για την κάρτα που χρησιμοποίησες, μην το κάνεις και τη δεύτερη φορά έτσι, σκούπισε με το δάχτυλο έτσι ώστε στο κέντρο του μεσοδιαστήματος μεταξύ των heat pipes να δημιουργηθεί ένα μικρό λούκι, όπου εκεί θα μετακινηθεί η όποια ενδεχόμενη περίσσεια πάστας από αυτήν που έχεις στρώσει πάνω στη CPU. Κατά τα άλλα και δοθέντος του χρόνου και μερικών κύκλων θέρμανσης και ψύξης, οι θερμοαγώγιμες "τακτοποιούνται" απλά δεν είναι ανάγκη να το παρακάνουμε στην ποσότητα. Θα έχεις δει και από τα review που βάζω τις φωτογραφίες μετά την απεγκατάσταση της ψύκτρας από τον Loader, όλες οι εγκαταστάσεις γίνονται με ένα pea πάστα και άπλωμα προσεκτικά στο hot plate (επιφάνεια loader) με ένα μικρό ειδικό μαλακό σπατουλάκι. Αυτή έχω βρει σαν πιο αξιόπιστη και με ακρίβεια επαναλαμβανόμενη -σημαντικό στην περίπτωση μου!- διαδικασία εφαρμογής της θερμοαγώγιμης πάστας. Πάντα βγάζει ένα ελάχιστο περίσσευμα περιμετρικά, η ποσότητα του οποίου ποικίλει ανάλογα με το αν η επιφάνεια του cold plate της ψύκτρας, είναι κυρτή ή επίπεδη.

Δεν θες να ξέρεις τι έχω χάσει . . . Ο όγκος τους δεν είναι και το πιο διακριτικό τους γνώρισμα, αλλά έχοντας και των δύο τύπων τα ακουστικά πιο πολλές φορές μπερδεύτηκε στα ρούχα μου το καλώδιο (για να μην αναφέρω τα χαμένα ear tips από μάγκωμα στα ρούχα!) παρά με το κολιέ! Και τα ακουστικάκια κολλάνε μεταξύ τους και γίνεται σαν μενταγιόν. Αυτό μπερδεύεται πολύ λίγο με τα ρούχα! Φυσικά δεν ισχύει το ίδιο με τα άλλα κρεμαστάρια που έχω στο λαιμό (βλέπε γυαλιά Χ 2 ) αλλά με αυτά μόνο τα πολύ μικρά ακουστικά (μονοφωνικά και μη) δεν έχουν πρόβλημα, αλλά δυστυχώς αυτά, είναι τελείως ασύμβατα με την αφηρημάδα μου !

Τις ψύκτρες με Direct Contact heat pipes καλό είναι να μην τους κάνουμε επιπλέον Lapping από αυτό που ήδη έχουν, καθώς δεν ξέρουμε πόσο υλικό έχει απομείνει στο τοίχωμα του heat pipe! Το μόνο που μπορείς να κάνεις με κάποια ασφάλεια είναι να λειάνεις ελαφρά την όλη επιφάνεια, προσέχοντας πολύ να μην εξαφανιστούν τελείως οι χαρακιές της αρχικής (stock) επεξεργασίας. Αλλά και αυτό ακόμα, δεν είναι ασφαλές κριτήριο, γιατί η συμπίεση που δέχονται τα heat pipes για να γίνουν επίπεδα (πριν την λείανσή τους) μπορεί να μην δώσει το ιδανικό αποτέλεσμα και η "κεντρική" ζώνη του επίπεδου τμήματος να είναι λίγο πιο βαθουλωμένη από την "περίμετρό" της! Έτσι . . . Η όλη εικόνα εδώ μου δείχνει ότι τα heat pipes είναι μερικά μικρά πιο πάνω από την υπόλοιπη επιφάνεια του Cold plate, και πέρα από αυτό και σαν απόδειξη αυτού που είπα πιο πάνω για την κεντρική περιοχή, φαίνεται ότι η περίμετρος του επίπεδου τμήματος κάθε heat pipe "πατάει¨πιο καλά και φαίνεται σαν να έχει δεχτεί κάποιο χάδι από αρκετά "ψιλό" μέσο λείανσης, το οποίο έπιασε την περίμετρο αλλά όχι και το κέντρο του κάθε heat pipe. Όμως αυτή η διαφορά δεν έχει πρακτικά μεγάλη σημασία, καθώς αυτές οι μικρές χαράξεις που είναι ακόμα ορατές, αξιοποιούνται στην απορρόφηση της πλεονάζουσας ποσότητας της θερμοαγώγιμης πάστας και εξασφαλίζουν καλύτερο τελικά πάτημα της ψύκτρας πάνω στο CPU Heat spreader. Με την ευκαιρία και σαν επιβεβαίωση αυτών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο τρόπος που έχει διαμοιραστεί η θερμοαγώγιμη πάστα μετά το "ξεκόλλημα" της ψύκτρας από την CPU. Στην περίμετρο του πατήματος κάθε heat pipe δεν έχει απομείνει σχεδόν καθόλου πάστα, αντίθετα αυτή έχει "συγκεντρωθεί" (σαν μπιμπίκια) στην κεντρική ζώνη του, δείχνοντας ότι το "Βεντουζάρισμα" του heat pipe πάνω στο καπάκι της CPU ήταν πολύ καλό και οι χαρακτηριστικές δενδροειδείς δομές που άφησε πίσω της η μετατόπιση της πάστας λόγω της "απορρόφησης" το ξεκολλήματος είναι χαρακτηριστικές, καθώς από ότι βλέπω η ψύκτρα πρέπει να ξεκόλλησε από τη CPU πρώτα από αυτή τη πλευρά! Έτσι καθώς συνέχισαν να απομακρύνονται οι δύο επιφάνειες μεταξύ τους, η πάστα "μετακινήθηκε" / "ρουφήχτηκε" προς την πλευρά που έχασε τελευταία την επαφή! Και αυτό επιτείνει την εντύπωση ότι η πάστα που είχε μπει ήταν περισσότερη από ότι χρειαζόταν. Σαφώς και με μια ακόμα πιο λεία επιφάνεια μπορεί να είχες ακόμα καλύτερο πάτημα, αλλά και αυτό που βλέπω είναι καλό ! Για το θέμα του πατήματος της ψύκτρας πάνω στη CPU δεν βλέπω να έχει κάποιο θέμα. Αν δε με γελάνε τα μάτια μου και μετά από τη σχετική επεξεργασία έχω φέρει τις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν να βρίσκονται στην πραγματική θέση που ήταν κολλημένες οι επιφάνειες μεταξύ τους και τώρα απλά να φαίνονται σαν δυο διαδοχικές σελίδες ενός βιβλίου (όταν η ψύκτρα είναι πάνω στη CPU το X >>> X και το + >>> + ) Από εδώ φαίνεται ότι η περιοχή a του cold plate της ψύκτρας πράγματι έχει πολύ λίγη πάστα, αλλά όχι γιατί δεν πάταγε καλά, αλλά γιατί η πάστα που υπήρχε σε αυτή τη περιοχή έμεινε πάνω στο καπάκι της CPU ! Οπότε αυτό που σου έμοιαζε σαν κακή επαφή, μάλλον είναι από τα σημεία με το καλύτερο πάτημα! Στην επόμενη εγκατάσταση δεν χρειάζεται να βάλεις τόσο πολύ θερμοαγώγιμη. Άπλωσε μια στρώση στο καπάκι της CPU και πάτα τη ψύκτρα επάνω προσεκτικά. Η περίσσεια της πάστας θα πάει στις αυλακώσεις μεταξύ των heat pipes και έτσι θα μείνει μόνο η ελάχιστη απαραίτητη ποσότητα μεταξύ των Heat pipes και του CPU Heat spreader. Για να μην σε τρώει το "μαύρο φίδι", την ώρα που είσαι έτοιμος για την εγκατάσταση, μπορείς να βάλεις και λίγο πάστα στις αυλακώσεις μεταξύ των heat pipes και μετά να την σκουπίσεις με ένα γαντοφορεμένο δάχτυλο ("δαχτυλάκι" από Νιτρίλιο είναι μια χαρά, ε άμα δε σου βρίσκεται και το Latex μας κάνει ! ) Έτσι θα "στοκαριστεί" με πάστα το όριο μεταξύ Heat pipe και ενδιάμεσης επίπεδης περιοχή (λούκι) του block. Καλή συνέχεια ! ! !

Κεραμική εστία με δυο ζώνες θέρμανσης (siemens) και δεν κουνάς καθόλου το σκεύος από την αρχή μέχρι και το τέλος του μαγειρέματος! Στο πρώτο 8 λεπτο τη βάζουμε στο "9" και στο δεύτερο τη γυρίζουμε στο "5" . Το πρώτο 8 λέπτο περνά και η κατσαρόλα μπορεί να μην έχει βγάλει ατμό, στο δεύτερο 8 λεπτό (στην αρχή του, στο πρώτο λεπτό χοντρικά) αρχίζει και βγάζει ατμό. Μια καλή ιδέα είναι να βάλεις μια κάπως ψηλή κατσαρόλα, για να μην τυχόν ξεχειλίσει ο αφρός, την ώρα που βράζει, γιατί μας έτυχε μια φορά που ήταν το νερό λίγο παραπάνω. Αν δεις ότι βγαίνει αφρός / νερό από το καπάκι, χαμήλωσε ένα κλικ το μάτι. Όταν την ανοίξεις μετά και το 15 λεπτό, πρώτη κίνηση, ένα καλό ανακάτεμα να δεις αν τυχόν έχει υγρασία στον πάτο ή το ρύζι έχει ενδείξεις ότι άρχισε να πιάνει. Αυτά εξαρτώνται από την κουζίνα το σκεύος και τις ποσότητες του ρυζιού και του νερού. Οπότε μικροί πειραματισμοί θα σου δείξουν το δουλεύει ακριβώς στη δική σου κουζίνα! Αφού ανακατέψεις το ρύζι το αφήνεις να "ηρεμήσει" με ανοιχτό καπάκι και μετά από κάνα τέταρτο το ξανασκεπάζεις με το καπάκι "θυριδιαστό". Και κάτι ακόμα, οι χρόνοι αυτοί που έδωσα είναι δοκιμασμένοι για περίπου 700 gr ρύζι Μπασμάτι* (~ 3 κούπες μεγάλες του καφέ), αν πάς να βράσεις πολύ περισσότερη ποσότητα ρύζι, θα χρειαστεί να αυξήσεις ελαφρά το χρόνο του πρώτου σκέλους, αλλά μια φορά που το δοκιμάσαμε με αρκετά μεγαλύτερη ποσότητα δεν μας βγήκε καλοψημένο και ξεχείλισε και η κατσαρόλα! Από ότι έχουμε δεί ο βρασμός τους ρυζιού αρχίζει στο πρώτο λεπτό του δεύτερου 8 λεπτου. Αν βάλεις περισσότερο ρύζι , προφανώς πρέπει να αυξηθεί ο χρόνος του πρώτου σκέλους (πχ από 8 να γίνει 10 λεπτά) αλλά αυτό θέλει πείραμα ! Εμάς σπίτι μας βολεύει αυτή η ποσότητα βγάζει περίπου 8 μερίδες ρύζι. Αν χρειαστούμε τη διπλάσια ποσότητα, θα βάλουμε δυο κατσαρόλες ! Καλή επιτυχία ! ! ! * Με άλλο σπειρωτό ρύζι που το έχουμε δοκιμάσει (Bela Agrino) δεν έχουμε μπορέσει ακόμα να το πετύχουμε!

Εδώ σε πιάνω "αδιάβαστο" ! ! ! Απαντήθηκε . . . . . . ήταν μερακλής ! ! !

Πολύμερε, πολύ ολοκληρωμένη και περιεκτική η παρουσίαση ! Δεν άφησε τίποτε στο ημίφως και πραγματικά πήγε μονορούφι -ε και με λίγο καφέ! - Ευχαριστώ πολύ για το πόσο κατατοπιστική ήταν και να μεταβιβάσεις τα χαιρετίσματά μου στον μερακλή και νηστεύοντα Πατέρα! Κατά καιρούς έχουν περάσει από τα χέρια μου σχεδόν όλοι οι τύποι ασύρματων hands free. Τελικά έχω καταλήξει σε ένα σετ αυτού του τύπου και πραγματικά, μολονότι στην αρχή έκανα τη σκέψη που αναφέρεται και στην παρουσίαση (για τον αν θα είναι βολικά) τα έχω βολευτεί τόσο πολύ που δεν τα αλλάξω με κανένα άλλο από τα άλλα που μαζεύουν -πλέον- σκόνη στο συρτάρι. Σίγουρα ίσως δεν είναι τα πιο κατάλληλα ακουστικά για έντονη καλοκαιρινή δραστηριότητα, αλλά αυτό είναι ο μόνος εγγενής περιορισμός τους. Κατά τα άλλα, τα ακουστικά είναι πολύ ενδιαφέροντα και επειδή είναι πολύ μεγάλη η διαφορά τους από τα άλλα του λειτουργικά ομόλογου ανταγωνισμού, είναι πραγματικά προκλητικά και μπαίνω σε σκέψεις . . . ! Στο πλαίσιο αυτών των σκέψεων, και για να δω αν σε αυτή η διάσταση απόψεων, υπάρχει κάτι που πρέπει να πάρω υπόψη μου . . . . . . θα ήθελα να αναφέρεις πιο αναλυτικά τι είναι αυτό που δε σε ικανοποιεί και απλά βρίσκεις . . . "κάποια προτερήματα". Τι είναι αυτό που δεν έχουν και αποτελεί μειονέκτημα ? Τι έχεις δει σε άλλα που δεν το έχουν και θα ήταν καλό ή και απαραίτητο να το διαθέτουν ? Και κάτι ακόμα, γιατί εντάξει το "Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα !" ισχύει, αλλά και το " ...design ΤΕΡΜΑ lame", είναι κάπως bold και σκέφτομαι ότι ενδεχομένως κρύβει μια πιο βασική αντίρρηση στο σχεδιασμό τους, που ενδεχομένως άπτεται ζητημάτων πέραν του αυστηρά αισθητικού, όπως είναι η λειτουργικότητα ή θέματα υποβαθμισμένου σχεδιασμού που δεν ακολουθεί αποτελεσματικές, σύγχρονες και τεχνικά ορθές λύσεις! Τι έχει ο σχεδιασμός τους που σε κάνει να χρησιμοποιείς τέτοιο χαρακτηρισμό? Συμπάθα με που σε "ζαλίζω", αλλά απόρησα και κάπου σκέφτομαι μήπως κάτι σημαντικό μου διαφεύγει !

Το λοιπόν . . . καιρό είχα να γράψω εδώ ε ! Ας κάνω το καλό λοιπόν να δώσω (μεταδώσω για την ακρίβεια ) μια συνταγή για την παρασκευή ρυζιού. Ρύζι Μπασμάτι στην κατσαρόλα όπως δεν το έχετε ξαναφάει! Την συνταγή αυτή την είδε η γυναίκα μου σε μια εκπομπή, όπου ο σεφ Λάμπρος Βακιάρος είπε ένα tip για το πως μπορούμε να φτιάξουμε ρύζι "στον ατμό" σε μια κατσαρόλα χωρίς κανένα μέσο σχετικά με το μαγείρεμα αυτό. Την δοκίμασε και μείναμε εξαιρετικά ικανοποιημένοι, το ρύζι είναι απίστευτο σε υφή και γεύση! Πάμε λοιπόν στην συνταγή που είναι της γυναίκας μου και το τρόπο μαγειρέματος που είναι του Βακιάρου: Υλικά: 1. Μετράμε τρεις κούπες ρύζι Μπασμάτι Agrino και το ξεπλένουμε στο σουρωτήρι με κρύο νερό να φύγει η κόλλα. 2. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα 3,5 κούπες νερό, αλάτι πιπέρι και προσθέτουμε: 3. 3-4 καρφάκια γαρύφαλο, δυο αστεροειδείς γλυκάνισους, καμιά 12ρια στήμονες Κρόκου Κοζάνης και μερικές φλούδες από λεμόνι. 5 Ρίχνουμε το ρύζι στο κρύο νερό της κατσαρόλας και ανακατεύουμε λίγο. 6. Κλείνουμε το καπάκι της κατσαρόλας και δεν το ανοίγουμε καθόλου μέχρι να ολοκληρωθεί το ψήσιμο! 7. Ανάβουμε το μάτι στην πιο μεγάλη σκάλα και μετράμε 8 λεπτά. 8. Μόλις περάσουν τα 8 λεπτά, χαμηλώνουμε το μάτι στο μισό και μετράμε άλλα 8 λεπτά! 9. Όταν περάσουν και αυτά τα 8 λεπτά, σβήνουμε το μάτι και αφήνουμε την κατσαρόλα επάνω του και μετράμε άλλα 15 λεπτά. 10. Όταν ολοκληρωθεί και αυτό το διάστημα των 15 λεπτών, παίρνουμε τη κατσαρόλα από το μάτι την βάζουμε σε ένα φελλό και ανοίγουμε το καπάκι ! Βλέπουμε ότι τα μυρουδικά, μας περιμένουν στον "αφρό" και περιμετρικά στα τοιχώματα της κατσαρόλας, βλέπουμε τα σημάδια του μέχρι που έφτασε ο αφρός όταν έβραζε το ρύζι. Αφαιρούμε τα μυρωδικά και ανακατεύουμε . . . Το ρύζι έχει παραμείνει σπυρί σπυρί μέχρι το πάτο της κατσαρόλας και το νερό έχει απορροφηθεί τελείως από το ρύζι ! Ακόμα και η από κοντά εξέταση δείχνει ότι, οι κόκκοι είναι ανεξάρτητοι και η υφή του ρυζιού είναι "στεγνή" όπως ακριβώς στο ρύζι του ατμομάγειρα! Η δε γεύση -χάρη στη μαστοριά του έτερου ημίσεος- είναι . . . δεν έχω λόγια! ! Βακιάρος και Κυρά πήγανε το πιλάφι . . . Αλλού! ! ! Η δε υφή του ρυζιού . . . οι από πάνω, Χίλιες λέξεις, τα λένε όλα! Και για όσους αμφιβάλουν . . . άλλες χίλιες ακολουθούν ! Προς αποφυγή παρανοήσεων . . . το κουτάλι είναι μικρό ! ! ! Δοκιμάστε το με Μπασμάτι και με προσοχή στους χρόνους και τις ποσότητες και θα με θυμηθείτε εμένα, τη σύζυγο και το Βακιάρο Καλή όρεξη ! ! ! Λάμπρο σε ευχαριστούμε πολύ ! ! !