Ένα σκαρίφημα Παναγιώτη, σε χαρτί με τις τρεις όψεις.
Την πίσω δεν την έκανα αλλά είναι αναλογικά ίδια με την πλάγια:
Οι διαστάσεις είναι ενδεικτικές.
Και επειδή δεν είναι υποχρεωτικό ότι μου φαίνεται εμένα εύλογο ναι είναι και για του άλλους, ότι θέλεις ρώτα ελεύθερα!
Η βασική λογική πάντως είναι οι δυνάμεις που τείνουν να αλλάξουν τις γωνίες μεταξύ των κάθετων ξύλων να μην αντιμετωπίζονται μόνο από τις συνδέσεις μεταξύ των δοκαριών αλλά αυτές να μεταφερθούν κατά κύριο λόγο στο κόντρα πλακέ και μάλιστα σε διεύθυνση παράλληλη με την επιφάνειά του, όπου αυτό παρουσιάζει την μέγιστη ακαμψία του.
Το μυστικό εδώ είναι το κόντρα πλακέ να είναι καλά στηριγμένο στην περίμετρο της επιφάνειάς του για μην εμφανίσει τάση να λυγίσει έστω και λίγο !
Αυτό το λόγο εξυπηρετούν και τα μικρά εσωτερικά πηχάκια (κόκκινα), αλλά -να το πω εδώ- αυτά μπορεί να είναι απαραίτητα μόνο σε μια επιδίωξη του τέλειου, γιατί και χωρίς αυτά (τα εσωτερικά πηχάκια) ο πάγκος θα είναι πάρα πολύ στιβαρός.
Η δεύτερη δουλειά που κάνουν αυτά τα πηχάκια είναι να σταθεροποιούν τελείως τα καπάκια και να τους κόβουν την τάση να "τραγουδάνε" όταν χτυπάς πάνω στο πάγκο , κλπ !
Οπότε μιας και δεν είναι και καμιά σοβαρή δουλειά, ας μπούνε !
Καλή συνέχεια σε όποια σχέδια μπορεί αυτό να "κολλάει" και μην μας ξεχνάς, κατά την υλοποίηση, τραβάμε και φωτογραφίες!