Seafalco

Πάω να τροχίσω την μασέλα !!!!

Ωραία! Τρελαίνομαι για τα ραδίκια, ξέρεις απ΄αυτά με τα τέσσερα πόδια με το κουδουνάκι!

Για στάσου τώρα να καταλάβω. Στα αρχικά post μας έβαλες τα εξαρτήματα ανάμεσα σε ντοματάκια. Τώρα τι σκοπεύεις να συμπαρουσιάσεις σαν ντεκόρ............ ............. Το βρήκα γαρδουμπάκια , κοκορέτσι κλπ απαγορευμένα. :man_in_love:

Ο.Κ. θα σου έτυχε ο καλός! Πάντως στην δουλειά μας είχαν φέρει μια περίοδο τέτοιου τύπου _εξ ού και οι παρατηρήσεις- και δεν επιβίωσαν και πολύ. Πάντως εφ' όσον σου κάνει την δουλειά σου , όλα καλά! Υ.Γ. Ε όχι και σεντόνια, ένα πετσετάκι ήταν μόνο! Όταν θα είναι σεντόνι θα το καταλάβεις -γονατίζει η αλεπού!-

Από άποψη αρχής , σωστή. Από άποψη ουσίας όμως , τον γδάρτη αυτόν, σε πρώτη ευκαιρία τον βάζεις εφεδρεία! Σου κάνει ζημιά που δεν την βλέπεις, συγκεκριμένα οι σιαγόνες ακινητοποίησης της μόνωσης του καλωδίου είναι πλαστικές και παρ' όλο που εχουν δοντάκια με ανάποδη κλίση, δεν καταφέρνουν πάντα να κρατήσουν ακίνητη την μόνωση όταν κάνεις το γδάρσιμο, γιατί οι ακμές τους δεν είναι αρκετά οξείες έτσι ώστε να εισχωρήσουν στην επιφάνεια του μονωτικού και να το συγκρατήσουν με σιγουριά. Αποτέλεσμα αυτού είναι η μόνωση να γλιστράει λίγο προς την κατεύθυνση της κίνησης των σιαγόνων απογύμνωσης, με συνέπεια -δεδομένου ότι η διαδρομή των σιαγόνων είναι συγκεκριμένη- να μην φεύγει πάντα η μόνωση από το καλώδιο. Δεύτερο είναι ότι οι σιαγόνες απογύμνωσης δεν έχουν περιορισμό διαδρομής , άρα σε πολύ λεπτά καλώδια υπάρχει πρόβλημα να τα τραυματίσει. Τρίτον το στοπ καθορισμού του μήκους απογύμνωσης είναι επιρρεπές στο να φεύγει από την ρύθμισή του, άρα δεν έχεις σταθερό μήκος απογύμνωσης. Ένας πολύ καλός απογυμνωτής είναι : KNIPEX - The Pliers Company. - Products - (http://www.pliers-online.com) Ψάξε το special και δες το animation. Ο.Κ. αντιλαμβάνομαι ότι τα εργαλεία σιγά σιγά έρχονται, και όπως και να έχει κοστίζουν ένα σκασμό χρήματα, αλλά ένα καλό εργαλείο είναι κατά κανόνα -σε βάθος χρόνου- πολύ φτηνότερο από ότι ένα φτηνό, και παράλληλα από την αρχή θα κάνει σωστή δουλειά! Ενώ μια πολύ πρόχειρη λύση σε εγκαταλείπει γρήγορα και δεν σου έχει κάνει σωστή δουλειά ούτε μια φορά. Βεβαίως δεν είναι ανάγκη να πάς σε επαγγελματικό εργαλείο, είναι αρκετό ένα καλό ερασιτεχνικό. Με την λογική αυτή, η πρέσα που έχεις είναι μια χαρά, εκτός κι' αν αρχίσεις να μοντάρεις συνεχώς καλώδια οπότε πρέπει να πάς στον "εχθρό του καλού" ! :dance3:

Το σχισμένο υπόστρωμα έδωσε λύση, τέλος τα σπασμένα πλεξι! Βλέπω βρήκες καλώδια special, επικασιτερωμένα, πολύ καλή ιδέα! Μια παρατήρηση, όταν προετοιμάζεις το άκρο ενός καλωδίου για πρεσάρισμα πρέπει την απογύμνωση των αγωγών να την κάνεις με γδάρτη στον οποίο ρυθμίζεται το μήκος απογύμνωσης, έτσι θα πετύχεις όλα τα βυσματάκια να γίνουν ίδια. Και κάτι ακόμα, το μήκος απογύμνωσης θα πρέπει να είναι τόσο ώστε, μετά το πρεσάρισμα, τα συρματάκια να περισσεύουν λίγο (1mm) μέσα στον κενό χώρο του βύσματος, έτσι εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή επαφή και η χαμηλότερη αντίσταση διάβασης, άρα ελαχιστοποιείται η πτώση τάσης πάνω στο σημείο σύσφιξης, επί πλέον αυτού ο "θύσανος των συρματιδίων του καλωδίου που περισσεύει ασυμπίεστος ακριβώς μπροστά από το σημείο σύσφιξης, κάνει ουσιαστικά αδύνατη την εξάρμοση της σύνδεσης αγωγού βύσματος. Βάλε μια φοτο της πρέσας (και μια κοντινή στην κεφαλή συμπίεσης), από ότι μπορώ να δώ καλή δουλειά κάνει! Καλή συνέχεια!

Το Dremel όπως και όλα τα άλλα η ηλεκτρικά εργαλεία δεν κάνουν για φινίρισμα τελικής επιφάνειας τομής ιδιαίτερα σε πολύ μαλακά υλικά, όταν απαιτείται μηχανουργική εφαρμογή. Γιατί τρώει πολύ υλικό και είναι πολύ πιθανό -για να μην πω σίγουρο- ότι θα συμβεί η στραβή! Τα τελικά θέλουν ...αγάπη και προδερμ Λίγο λίγο για να το προλάβουμε, οπότε Karmen :clap:

Καλησπέρα! Λοιπόν πάμε καλά!! Αλλά -το είπες κι' εσύ- "βασανίζεσαι" χωρίς λόγο. Δές σε αυτή τη σελίδα όλων των ειδών τα σεγάκια, ιδιαίτερα αυτά που θυμίζουν αυτά της ξυλοκοπτικής Eclipse Piercing Saw , Eclipse Fretsaw , Eclipse Coping Saw Eclipse Hack Saw, Coping Saw, Drywall Saw, Saw Blades, Pad Saw, Piercing Saw From Spear & Jackson Μπορείς να τα βρείς στον Ρέπα (Κακουργοδικείου < Αθηνάς χαμηλά προς Μοναστηράκι) Πριονάκια όχι από εκεί , αλλά από τον Πιόκο Στην πλατεία Κλαυθμώνος, Χαμηλά απέναντι από το πλάι του κτηρίου του ναυτικού, θα βρεις πριονάκια λεπτά σαν τρίχα , που με την βία διακρίνεις τα δόντια τους το οποία κόβουν το σίδερο και τα άλλα υλικά χωρίς να αφήνουν κανένα γράζι και γρήγορα (άμα βάλεις λάδι να γλιστράει) Το τρυπάνι όπως καί είπε ο φίλος MicAn , είναι για ξύλο, η αιχμή του κεντράρει αυτόματα το τρυπάνι στο σημάδι σου και τρυπάει εύκολα! Στον Πιόκο θα βρείς και λίμες καλές και φτηνές και σε όλα τα μεγέθη και φινιρίσματα. Όσο για το λιμάρισμα μπορείς και καλίτερα _μάλλον πιο εύκολα. Βασικό είναι να βλέπεις συνεχώς το αντικείμενο που δουλέυεις, άρα τις τρύπες τις λιμάρεις από κάτω, για να μην εμποδίζει το χέρι σου την θέα της λιμαριζόμενης επιφάνειας. Έιναι κομάτι δύσκολο, αλλά συνήθεια έιναι , επίσης όταν σε βολεύει το κομμάτι το στήνεις έτσι που η λίμα να δουλεύει πάράλληλα με το πάτωμα με το αντικέιμενο από κάτω της, για να μπορέις να ελέγξεις καλίτρα την κίνηση της. Σόρυ που σε ζαλίζω , αλλά έχεις τα φόντα για τα δύσκολα οπότε ..... Αυτά στα γρήγορα κα θα .....επανέλθω! :T::T:

Κουράγιο! Ένα πιθανό σενάριο είναι : Η "γλώσσα" του plexi όταν έκοψες αρκετά άρχισε να ταλαντώνεται πάνω κάτω σε συντονισμό με την κίνηση του πριονιού της σέγας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χτυπάει στο κάτω μέρος της βάσης της σέγας οπότε........ Παίζει και το ενδεχόμενο, να συνέπεσε η ιδιοσυχνότητα της "γλώσσας" (που εξαρτάται από το ελεύθερο μήκος της), με την συχνότητα πριονίσματος της σέγας, οπότε....:wall::wall: Μια καλή ιδέα θα ήταν την επόμενη φορά που θα κόψεις το κομμάτι αυτό να του περιορίσεις την ελευθερία κινήσεων με κάποιο τρόπο (το κρατάς ελαφρά από κάτω, το στηρίζεις κάπου, του αλλάζεις το βάρος κολλώντας με ταινία κάτι πάνω του -αυτό το τελευταίο θέλει ψάξιμο γιατί μπορεί η νέα αλλαγμένη ιδιοσυχνότητα να εμφανίζει και πάλι σύμπτωση με την συχνότητα πριονίσματος σε άλλο ελεύθερο μήκος του κομματιού-). Η πιο καλή ιδέα -αφού έχεις το χαλασμένο κομμάτι - είναι να "πειραματιστείς πάνω του και να δεις τι φταίει. Και στο κάτω-κάτω οι "στραβές", είναι μέσα στο παιχνίδι (για να μην πω ότι αποτελούν το "αλάτι" του !) Γιατί ο δρόμος των ιδιοκατασκευών είναι στρωμένος από απογοητεύσεις, που -σαν για να δικαιώσουν το ρητό - κάνουν τελικά καλό! Γιατί από τα λάθη μας μαθαίνουμε πιο πολλά από ότι από τα "σωστά" μας, και επί πλέον αν δεν υπήρχαν οι δυσκολίες που πρέπει να υπερκεραστούν, ποιά θα ήταν η ικανοποίηση όταν τελειώσεις την κατασκευή; Άντε καλή συνέχεια και "μη μασάς"!!

Μεγειά! Μια χαρά τα λέει ο Wizard! ! Και επειδή το θέμα μπαίνει στο ...χμ ...ηλικιακό, να σας πώ και εγώ που το ξέρω καλύτερα: 1. Έδωσα 180 Ε , απόλαυση....αλλά όταν περάσει η ώρα ψάχνομαι για μαξιλαράκι στη μέση! 2. Όταν "κινούμαι" σε συνεχή βάση (καλοκαιράκι κολύμπι κ.λπ.) η μέση με ...."ξεχνάει", αλλά όταν έρθει η περίοδος που είναι "τα κεφάλια μέσα" τότε.... επανέρχεται λες και δεν έλειψε ποτέ! Άρα ο συνδυασμός είναι που κάνει την διαφορά!

Άντε ...Σιδεροκέφαλη!!! Μια παρατήρηση -και εδώ ίσως οι περί των γραφικών εντρυφούντες φίλοι χρειάζονται- πολύ ωραίο το μοβ βύσμα, αλλά η μπογιά πήγε παντού! Αυτό ίσως έχει κάποια επίδραση στην συμπεριφορά του βύσματος στα διερχόμενα σήματα, ελπίζω η μπογιά να μην είχε μεταλλικά στοιχεία μέσα της! Πάντως όπως και να έχει θέλει προσοχή όταν επεμβαίνουμε σε αγώγιμα σημεία, ακόμα κι αν η επέμβασή μας είναι "μονωτική", γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι η χωρητική σύζευξη μεταξύ των γειτονικών αγωγών θα αυξηθεί και αυτό ενδέχεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις. Στην περίπτωσή σου ελπίζω να μην "δούμε" τίποτε τέτοιο! Καλή συνέχεια !!!!

Να προσθέσω κι' εγώ κάτι για το σημάδεμα και το ποντάρισμα. Ξεκινάμε με την προϋπόθεση ότι το κομμάτι του αλουμινίου θα τριφτεί μετά με ντουκόχαρτο. Το σημάδεμα δεν το κάνεις με τίποτε άλλο παρά με σημαδευτήρι ( είναι ένα εργαλειάκι που μοιάζει με βελόνα που έχει λαβή, αυτό έχει μια πολύ αιχμηρή στρογγυλή άκρη. Με την βοήθεια της ρίγας τραβάς τις γραμμές σου, πολύ-πολύ απαλά, το αλουμίνιο είναι πολύ μαλακό και το ίχνος θα φαίνεται πολύ καλά ακόμα κι' αν βάλεις πολύ μικρή δύναμη. Σημαντικό πλεονέκτημα , οι γραμμές σου θα έχουν πάχος το πολύ 1/10 του χιλιοστού(αν το σημαδευτήρι είναι αρκετά αιχμηρό το πάχος θα είναι ακόμα πιο λεπτή, αυτό σημαίνει ότι θα έχεις σημάδεμα μεγάλης ακριβείας. Πλεονέκτημα δεύτερο και σημαντικότατο μιας και δίνει την τέλεια λύση για το κεντράρισμα της πόντας. Η πονταρισιά γίνεται στο σημείο που διασταυρώνονται δύο γραμμές, μόνο που πιά λόγω της ελαφράς χάραξης που κάνει το σημαδευτήρι , στο σημείο τομής συναντώνται δύο αυλάκια. Αυτά τα αυλάκια λοιπόν εκεί που τέμνονται σχηματίζουν μια λακουβίτσα η οποία καθοδηγεί την πόντα τέλεια ακριβώς στο κέντρο τους. Άρα διευκολύνεται δραστικά η ευκολία και η ακρίβεια του πονταρίσματος. Και κάτι ακόμα για το ποντάρισμα, πάντα για το αλουμίνιο, ακόμα κι αν δεν έχεις κάνει χάραξη με σημαδευτήρι, (έχεις κάνει γραμμές με μολύβι), γέρνεις την πόντα στο πλάι έτσι ώστε να βλέπει καθαρά την μύτη της, ακουμπάς την μύτη στο "σταυρό" και σηκώνεις την πόστα σε κάθετη θέση. Πιέζεις με το χέρι σου την πόντα και αυτή αφήνει ένα μικρό σημάδι, βγάζεις την πόντα , βεβαιώνεσαι 'οτι το σημάδι είναι στη σωστή θέση και μετά με οδηγό αυτή την μικρή λακουβίτσα ξανατοποθετείς την ποντα και ποντάρεις. Και κάτι για τα τρυπήματα, πάρε τρυπανάκια κοβαλτιού κι αν βρείς ζήτα τρυπανάκια για αλουμίνιο και οπωσδήποτε χρειάζεσαι κάθετο δράπανο με σχετικά λίγες στροφές, γιατί οι χιλιάδες στροφές που παίρνει το dremel, δεν είναι καλές για τρύπημα σε μέταλλα και ιδιαίτερα σε μαλακά. Και οπωσδήποτε λάδι κοπής, μπορείς να βρείς φτηνό σε κάποιο συνεταιρισμό υδραυλικών , ζήτα της Virax, ψιλομυρίζει , αλλά κάνει καλή δουλειά και έιναι πολύ φτηνότερο από τα άλλα υγρά που είναι για σπειρώματα. Καλή συνέχεια!

Βρε αφήστε με να δώσω θάρρος στο κορίτσι μας! Αφού το βλέπουμε, έχει περάσει το ΣΑΕ, το "σκουλήκι" είναι πια ποοολύ βαθειά! Τώρα "βουτάει" και στο "γυάλινο κόσμο"! Και τώρα για να σταματήσω το καλαμπούρι, πράγματι η επιδεξιότητα στα χέρια, δεν είναι κάτι που το πετυχαίνεις από την μια μέρα στην άλλη, κάποιοι δεν το καταφέρνουν ποτέ, κάποιοι όμως -απ' την άλλη μεριά- "το έχουν στο αίμα τους", και εδώ, νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μια τέτοια περίπτωση! Και το λέω αυτό, γιατί εκτός από την βασική επιδεξιότητα, βλέπω φαντασία και ερευνητική διάθεση, διαισθάνομαι έναν όμορφο "τσαμπουκά", που μόνο καλά θα δώσει, τόσο στη φίλη μας όσο και σε μας!

Και κάτι ακόμα, αν οι ανεμιστήρες μπουν κολλητά με το πλέξι, καλό είναι να κάνεις τα χείλη της οπής αναρρόφησης του αέρα πομπέ, γιατί ο αέρας που θα περνά από εκεί θα ψιλοσφυρίζει αν οι ακμές είναι πολύ οξείες. Αντε καλή συνέχεια!

Κανένας διαχωρισμός!! Η φίλη μας, έχει πιάσει την ουσία σε βάθος, και τα δύο από ατσάλι είναι, και αν το θέσουμε και διαφορετικά, η βελόνα μπορεί να είναι απίστευτα "απαιτητική κι ασήκωτη" (αν δεν πιστεύεις ρώτα μια μοδίστρα!) Άλλωστε αυτό που λέμε για κάποιον που κάνει φίνα δουλειά, ότι :"Κεντάει!!" Είναι τυχαίο;....Δεν νομίζω!!

Περιττό να πω ότι μας εξάπτεις....την περιέργεια! Δύο πραγματάκια να σου πώ: 1. Απόφευγε, όπου μπορείς να χρησιμοποιείς το Dremel για κάθετες -ή και γενικώς ευθείες κοπές. Πολύ καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις , αν σημαδέψεις περιμετρικά το κομμάτι σου, το πιάσεις στην μέγγενη και μετά πάρεις την σωστή θέση και το κόψεις με ένα σιδεροπρίονο. Το κόψιμο θα γίνει κάθετο και αν έχεις την κατάλληλη λάμα και πριόνι (εργαλείο) θα κοπεί σαν "χαλβάς". (Θα δω τι μάρκα είναι κάποιες που χρησιμοποιώ και εγώ, που δεν σπάνε με τίποτα και κόβουν πολύ καλά και θα σου πω). 2. Την λείανση που έκανες στο σόκορο της αλουμινογωνιάς θα την πετύχαινες πιο εύκολα αν έδενες το κομμάτι στη μέγγενη και με μια λίμα το έπαιρνες στα ίσια* {* Το ζήτημα με την λίμα έιναι σημαντικό, έχει την δυσκολία του, αλλά μετά από λίγη εξοικοίωση κάνεις "παπάδες", όπως τόσες φορές έχουμε δεί εδώ μέσα από τον "μαστροχαλαστή μας! } Και επί πλέον ένα άλλο πιο σημαντικό ζήτημα, πιάνοντας την γωνιά από μια απόσταση 10 -15 cm μακρύτερα από το σημείο τριβής στο γυαλόχαρτο, έχει σαν αποτέλεσμα η παλινδρομική κίνηση που κάνεις με χέρι "μετατρέπεται" στο σημείο τριβής σε μια ελαφρά γωνιακή ταλάντωση γύρω από τον κάθετο άξονα που ορίζει το σημείο τριβής , με αποτέλεσμα το σόκορο αντί να λειαίνεται και να παραμένει κάθετο προς τον διαμήκη άξονα του κομματιού , να "στρογγυλεύει" ελαφρά, να γίνεται "πομπέ", έστω και αδιόρατα. Πιο καλό αποτέλεσμα θα έχεις αν χρησιμοποιήσεις τη λίμα και τελειώσεις την επεξεργασία με μια ψιλή λίμα και μετά το βρεγμένο ντουκόχαρτο. Βέβαια πολύ κουβέντα έκανα για την καθετότητα, αυτό είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το πετυχαίνεις*! {*Έχω κάποιες σκέψεις για το πως μπορούμε να πετύχουμε κάθετη λείανση σε ένα κομμάτι, ή και με άλλη γωνία, όταν το καταλήξω (σχεδιαστικά τουλάχιστον ) θα το ποστάρω για όποιον το χρειαστεί.} Ελπίζω να μην σε "ζάλισα". Καλή συνέχεια!!

Να σου πω κάτι, η καλύτερη δουλειά που έχουν να κάνουν οι "γεροντότεροι" είναι να μεταβιβάζουν την "πείρα" τους στους νεώτερους. Είναι ο πιο καλός τρόπος να αισθανθείς ότι πιάνει τόπο όλος αυτός ο χρόνος που "βαραίνει" στις πλάτες σου. Γι' αυτό μερικές φορές -και εδώ ζητώ από όλους τους φίλους /λες την κατανόηση- είναι λίγο "σεντόνια" αυτά που γράφω, απλά πιστεύω ότι μερικές λέξεις παραπάνω μπορεί να κάνουν την διαφορά! Έτσι, μάλλον εσύ μου έκανες χάρη, που ζήτησες την βοήθειά μου, εγώ σ' ευχαριστώ λοιπόν που μου έδωσες την ευκαιρία να είμαι χρήσιμος! Να είσαι καλά και να έχεις πάντα κέφια για δημιουργία!

Έχω καλό προαίσθημα σου λέω!! Ανυπομονούμε!

Πρόσεξε μια λεπτομέρεια εδώ. Οι συσκευές αυτές , έστω και αν είναι πολύ στοιχειώδεις,- και για όση ώρα αντισταθμίζουν κάποια επαγωγική κατανάλωση στο σπίτι μας- προσφέρουν κάποια εξοικονόμηση στην ΔΕΗ, μειώνουν έστω και πολύ λίγο τα άεργα που απορροφά το σπίτι μας. Άρα αν πολλά σπίτια χρησιμοποιούσαν αυτές τις συσκευές και οι χρήστες τους φρόντιζαν να της ενεργοποιούν μόνο όταν π.χ. δουλεύει το παλαιό ψυγείο του σπιτιού, τότε αθροιζόμενη αυτή η εξοικονόμηση , κάτι θα σήμαινε, έστω και μικρό! Όμως δεδομένου ότι ο συγχρονισμός της λειτουργίας της αντιστάθμισης με την λειτουργία της υπό αντιστάθμιση συσκευής του σπιτιού, ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας, ( άντε και των "ψυχαναγκαστικών" αργόσχολων ), το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν η συσκευή να ξεχαστεί στην πρίζα -όπως άλλωστε μας "συμβουλεύει" και η διαφήμιση- και έτσι να προκύπτει ουσιαστικά ζημία για την ΔΕΗ! Βεβαίως μια καμπάνια βασισμένη σε αυτό το στοιχείο θα πήγαινε "αύτανδρη" στο βυθό της ιστορίας! Για φαντάσου πόση "τύχη" θα είχε κάποιος πωλητής αν σε πλησίαζε με ένα προϊόν που το ουσιαστικά μόνο πλεονέκτημά του, θα ήταν ότι βελτιώνει τον συντελεστή εκμετάλλευσης του δικτύου της ΔΕΗ, και συμβάλει κατά 0,0000000000......000001% στον περιορισμό των αερίων θερμοκηπίου!!! Και φυσικά ακόμα και η καλύτερη αντιστάθμιση δεν πρόκειται να μειώσει έστω και ελάχιστα την ζήτηση της "πραγματικής" ισχύος. Όσο για την νομική πλευρά του ζητήματος , έχει ήδη αναφερθεί ότι ήδη το θέμα αντιμετωπίζεται και έχουν υπάρξει και κυρώσεις γι' αυτό.

Με την ευρεία έννοια της απόδοσης, εξαρτάται από το τι "καταναλώνεις" και τι "αποδίδεις" . 1. Αν μιλάμε για μια συσκευή η οποία τροφοδοτείται από μια εγκατάσταση στην οποία υπάρχει μόνο χρέωση της πραγματικής κατανάλωσης (Real power) _όπως είναι στο οικιακό τιμολόγιο_ τότε σε ενδιαφέρει μόνο η "ενεργές" παράμετροι της κατανάλωσης γιατί οι "άεργες¨δεν καταμετρώνται και δεν χρεώνονται. Στην περίπτωση αυτή η αντιμετώπιση της όποιας επίδρασης έχει στο δίκτυο η ύπαρξη άεργων , έγκειται μόνο στην "οικολογική" ευαισθησία του κατασκευαστή και του χρήστη που θα πληρώσει παραπάνω, για να ωφεληθεί το κοινωνικό από την μικρότερη επιβάρυνση σε αέρια θερμοκηπίου. Δεδομένου λοιπόν ότι τα κυκλώματα ενεργού διόρθωσης του συντελεστή ισχύος σε ένα τροφοδοτικό , καταναλώνουν πραγματική ενέργεια - και άρα αυτό ανακλάται στο λογαριασμό της ΔΕΗ-, έχουμε μια επιβάρυνση της απόδοσης του συγκεκριμένου τροφοδοτικού. Παρά την το ότι υπάρχει αυτή η επιβάρυνση , το περιβαλλοντικό όφελος είναι αρκετά μεγαλύτερο και από την στιγμή που την αύξηση της κατανάλωσης ( λόγω του APFC) την πληρώνει ο χρήστης, ενώ την ωφέλεια την καρπώνεται το κοινωνικό σύνολο (αλλά και οι ηλεκτρικές εταιρίες), συμβαίνουν δύο πράγματα: Πρώτον, προβάλλεται στην διαφήμιση των τροφοδοτικών το APFC και αποκρύπτεται η οικονομική επιβάρυνση που αυτό σημαίνει. Και δεύτερον λόγω του "μειονεκτήματος" που σημαίνει η ύπαρξη του APFC, γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια οι απώλειές του να αντισταθμιστούν από καλύτερη και πιο αποδοτική σχεδίαση των κυρίως κυκλωμάτων του τροφοδοτικού. Τελικό αποτέλεσμα είναι ο καταναλωτής να βγαίνει τελικά ωφελημένος. Άρα η σωστή τοποθέτηση σε μια διαφήμιση θα ήταν: Το τροφοδοτικό...τάδε... παρά την ύπαρξη APFC, κατορθώνει να έχει συντελεστή απόδοσης 85%. 2. Αν όμως η συσκευή μας πρόκειται να δουλέψει σε μια εγκατάσταση όπου υπάρχει χρέωση των άεργων, τότε η κατάσταση αλλάζει άρδην. Τότε η ύπαρξη του APFC _και γενικά του PFC- από κάτι που "τέλος πάντων" το .... "καταπίναμε" στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, μετατρέπεται σε ισχυρό οικονομικό "θέλγητρο" , γιατί πλέον, η ύπαρξή του, σημαίνει εξοικονόμηση χρημάτων (και μάλιστα αρκετών). Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε οικονομικό επίπεδο, στην περίπτωση αυτή (2) , η "απόδοση" της συσκευής αυτής είναι πολύ καλύτερη , από αυτήν που πετύχαινε -η ίδια συσκευή !!- στην προηγούμενη χρήση της (περίπτωση 1)! Το τιμολόγιο που ισχύει στα σπίτια και σε κάποια μαγαζιά (μικρά ) είναι αυτό που δεν χρεώνει τα άεργα, στις μεγάλες εγκαταστάσεις που έχουν ένα "ρολόι" (μεγάλα κτήρια) ισχύει η χρέωση των άεργων, στις ακόμα μεγαλύτερες που έχουν τροφοδότηση Μέσης τάσης ισχύει και η χρέωση των άεργων , αλλά επιπλέον αυτά "παρακολουθούνται" και αν ξεπερνούν κάποια τιμή τότε ο καταναλωτής θα πρέπει να βελτιώσει το συνφ του. Δηλαδή ακόμα κι' αν κάποιος δεν τον "νοιάζει" να πληρώνει τα άεργα, η ΔΕΗ του ζητά να τα περιορίσει με αντισταθμιστικές διατάξεις. Βεβαίως η οικονομική απόδοση των διατάξεων διόρθωσης του συντελεστή ισχύος είναι τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει κανείς που να την "αποφεύγει".

Αριστερά -μόλις και διακρίνεται - το..... Χέρι του θεού!!! Lakisss και πάσης Ελλάδος , λέμε!!!

Να είσαι καλά φίλε! Κι' εγώ είχα μια "ανάλογη"* αίσθηση όταν κάποτε έπεσε στα χέρια μου μια σειρά βιβλίων φυσικής (κάποιου ξένου πανεπιστήμιου) και "έμεινα ενεός"! Στο βιβλίο αυτό φαινόταν τόσο καθαρά ότι, όλα αυτά που μάθαινα (-ναμε) ήταν απλά ματιές σε κάποια "κουτάκια" "γνώσης", που κάποιοι αποφάσισαν πριν από μάς για μας , ότι "έτσι είναι καλύτερα" (!!!). Το βιβλίο αφαιρούσε τις παρωπίδες και ξαφνικά βρισκόσουν μπροστά σε μια εκθαμβωτική -κυριολεκτικά- εικόνα , που σε "πότιζε" με την αίσθηση ότιόλα είναι ένα, ότι υπάρχει μια θεμελιώδης ενότητα που διέπει την φύση. Η μαγεία του πράγματος ήταν τόσο έντονη, "πάθαινες" μια "αποκάλυψη" και μετά.... ήταν η απορία : Γιατί; Γιατί αυτοί οι άνθρωποι που έχουμε για δασκάλους δεν κατάφεραν σχεδόν ποτέ να μας δώσουν -έστω και λίγο- από αυτήν την μαγεία, γιατί δεν μπόρεσαν να μας κάνουν κοινωνούς στην διαδικασία της Γνώσης, αλλά απλά προτίμησαν να μας γεμίζουν το κεφάλι με "νόμους" , "τύπους" και άλλα πολλά , τα οποία στερούμενα της "ευλογίας" της σφαιρικής εικόνας, καταντούσαν στείρα μηχανιστικά μέσα για να "δαμάσουμε" τον κόσμο, χωρίς να τον ... καταλάβουμε! Γιατί μας στέρησαν την ευκαιρία να "μαγευτούμε" από αυτό που σπουδάζαμε; Γιατί μας έδειχναν μόνο το δέντρο και όχι το δάσος; Ίσως γιατί απλά ήταν λιγότερο κοπιώδες, ίσως γιατί απαιτούσε λιγότερη ...."ψυχούλα", ίσως γιατί δεν γνώριζαν ότι υπάρχει κι αυτός ο "τρόπος", γιατί-και αυτό είναι το χειρότερο- ούτε και αυτοί το είχαν βιώσει! * Για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω την παραμικρή αυταπάτη ότι μπορώ να συγκριθώ με αυτά τα "Φωτεινά μυαλά", -που και εδώ υπάρχουν και μάλιστα πολλά- απλά αισθάνομαι ευτυχής που αυτή η προσπάθεια, "ξύπνησε" τέτοιους συνειρμούς.

@ kaynd: Πολύ σωστά αυτά που λές, και μην στεναχωριέσαι, το άθρο είναι μεγάλο και θέλει το χρόνο του (μιλάμε για καφεδάκι και ησυχία) , οπότε ο καθένας θα έχει πολλές ευκαιρίες να το διαβάσει σιγά σιγά και να σχηματίσει άποψη, τώρα αν κάποιοι φίλοι, εκφράζουν μια όχι και τόσο "εμπεριστατωμένη" άποψη, αυτό δεν είναι για στεναχώρια, ίσα-ίσα γι' αυτούς γράφτηκε το άρθρο, οι ηλεκτρολόγοι -όπως λες κι' εσύ- δεν το είχαν "ανάγκη"!

@Dr.Paneas : Πολύ σωστά αυτά που λες. Και τα καλά σου λόγια , βάλσαμο! Μερικές διευκρινίσεις: 1. Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί τις ακόλουθες τάσεις: α. Για την μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από το ένα τμήμα της χώρας στο άλλο με εναέριες γραμμές: 400 KV (Υπερ-υψηλή τάση) β. Για την διανομή της προηγούμενης ενέργειας (400 KV)(σε μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και σε νομούς της περιφέρειας 150 KV. (και 66 ΚV) (Υψηλή τάση) γ. Για την διανομή των 150 KV χρησιμοποιεί τώρα κυρίως μία τάση τα 20 KV , ( υπάρχει όμως δίκτυο των 22 KV το οποίο υποβιβάζεται στη συνέχεια σε 6,6 KV*) και σε κάποιες περιοχές (επαρχία) και 15 ΚV (Μέση τάση) δ. Για την διανομή των τάσεων του (γ) 230 V / 380 V. (Χαμηλή τάση), αλλά και Έτσι σχηματικά έχουμε π.χ για το λεκανοπέδιο της Αττικής: 1) 400 ΚV - - > 2) 150 KV - - > 3) 20 KV - - > 4) 380/220 V (400 / 230V ) - - - - - - - - - - - - - - - - -- - > 3) 22 KV - - > 3α) 6,6 KV - - > 4) 380/230 V 2. Η " άεργος ισχύς δεν παράγει έργο απλά τριγυρίζει στο κύκλωμα και οφείλεται στην αυτεπαγωγή, ονομάζετε Reactive Power και συμβολίζεται με Q" Εδώ θέλει μια λεπτή διάκριση: Η γενεσιουργός αιτία περιγράφεται καλά στον "κανόνα του Lenz" : τα επαγωγικά ρεύματα έχουν τέτοια φορά ώστε να αντιτίθενται στο αίτιο που τα προκαλεί. Συνεπώς άπαξ και έχουμε ένα φορτίο που έχει ηλεκτρομαγνητικές ιδιότητες (στην περίπτωσή μας ένας κινητήρας ή ένας μετασχηματιστής), από την φύση του αυτό θα προσπαθήσει να αντιταχθεί στις εξωτερικές επιδράσεις που τείνουν να του αλλάξουν την κατάσταση: Έτσι αν δεν υπάρχει τάση και ξαφνικά εφαρμοστεί τάση η οποία τείνει να προκαλέσει ρεύμα μιας κατεύθυνσης εντός του , τότε ο κινητήρας, θα αναπτύξει στα άκρα του μια αντίθετη τάση έτσι ώστε να προκαλέσει ένα ρεύμα αντίθετο από το πρώτο (θα προσπαθήσει να το μειώσει) έτσι ώστε τελικά να μην υπάρξει ροή ρεύματος μέσα του. Τα αντίθετα συμβαίνουν όταν υπάρχει τάση και αυτή διακόπτεται, οπότε το ρεύμα που προκαλεί αυτή παύει, (τότε ο κινητήρας θα προσπαθήσει να αναπτύξει μια τάση τέτοια η οποία θα προκαλέσει την ροή ρεύματος ίδια φοράς με το ρεύμα που καταργείται, έτσι ώστε να μην αλλάξει η κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν την διακοπή της τάσης), και φυσικά στο εναλλασσόμενο ρεύμα, αυτά συμβαίνουν σε αλληλουχία 50 φορές το δευτερόλεπτο. Οπότε για να είμαστε ακριβέστεροι θα πρέπει το θέμα να τεθεί ως εξής: Η άεργος ενέργεια (ρεύμα κλπ) δεν είναι κάτι που απαιτεί π.χ ένας κινητήρας για να λειτουργήσει, αλλά είναι κάτι που είναι συνυφασμένο με την βασική αρχή λειτουργίας του.Το ρεύμα που ρέει λόγω επαγωγικής αντίδρασης του κινητήρα προς τις επιβαλλόμενες από την τάση του δικτύου σε αυτόν αλλαγές, κυκλοφορεί σαν κύμα στο δίκτυο και έχει τις γνωστές αρνητικές επιπτώσεις. Το ίδιο ακριβώς -για άλλους λόγους- ισχύει και για του πυκνωτές και σε αυτούς είναι φυσικά συνυφασμένη ιδιότητα η άεργος ισχύς, με μία θεμελιώδη διαφορά , το επαγωγικό ρεύμα είναι σε πλήρη αντίφαση με το χωρητικό, οπότε εάν τα δύο αυτά στοιχεία βρεθούν συνδεδεμένα, οι δύο αυτές φυσικές ιδιότητές τους -για τον εξωτερικό παρατηρητή (δίκτυο) - αλληλοαναιρούνται. Άρα ο ορισμός της ενέργειας που συνδέεται με αυτήν την ιδιότητα των προαναφερθέντων φορτίων, σαν άεργου, αποτελεί -ας μου επιτραπεί ένας νεολογισμός- μία "χρησιμοκεντρική" θεώρηση της φύσης του πράγματος και δεν σημαίνει κάτι το "απευκταίο", μιας και άνευ αυτού του "άεργου" απλά ...δεν υπάρχει "έργο"! ! !

Και τον πυκνωτή (τον κίτρινο) για τα "φρένα" που τον πάς;