Seafalco

Η Αγάπη ...Σώζει!!! (τις καταστάσεις -προς ντροπή- ορισμένων εδώ μέσα! :sorry:) Πολύ ωραίο βγήκε, άντε τώρα που πήρες φόρα, καλή συνέχεια!!!:thank_you2:

Άντε καλά κουράγια και μη παραπονιέσαι για τη "γυμναστική" γιατί θα αποζημιωθείς το χειμώνα δίπλα στην παραστιά και σε κανένα μπριτζολάκι που έτυχε να περναει απο εκεί!! Να είσαι καλά!

Μου φάνηκε από τις φωτό ότι απέχουν περισότερο από 1mm, όπως και να έχει η προοπτική των φωτο μπορεί να ξεγελάσει. Πάντως αξίζει το κόπο σε επόμενη version να αποπειραθείς να τους βάλεις ακόμα πιο κοντά. Για το αλουμίνιο που λες -δεν έχω ασχοληθεί με την τεχνολογία των PMA - αλλά νομίζω ότι ειναι παραμαγνητικό υλικό. Δεν ξερω βεβαια το κράμα που χρησιμοποίησες τι ιδιότητες εχει, αλλά σίγουρα ότι και να είναι, δεν θα πρέπει να ευνοεί την διέλευση των μαγνητικών γραμμών από μέσα του, διαφορετικά θα υπάρξει μαγνητικό "βραχυκύκλωμα", οπότε θα "τραβήξει" και αρκετές μαγνητικές γραμμές της έξω πλευράς του μαγνήτη, που προοριζόταν για τον στάτη. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως θα άξιζε τον κόπο να φτιάξεις -αφού τα καταφέρνεις στον τόρνο- μκρά πεδιλάκια σαν "ροδέλες" που θα μπουν στην έξω πλευρά των μαγνητών , θα ¨χωνέψουν" την βίδα, και θα έχουν μια εξωτερική διαμόρφωση κυλινδρικού τομέα. Αν μπορέσεις να φέρεις την επιφάνειά του πολύκοντά στον στάτη, τότε η συγκέντρωση των μαγνητικών γραμμών που θα προκαλλούν, θα έπιφέρει μια πολύ πιο απότομη αλλαγή της μαγνητικής ροής στο επηρεαζόμενο τμήμα του στάτη, άρα και υψηλότερη τάση στα τυλίγματά του. Για το "υβριδικό" κινητήρα /γεννήτρια, δοκίμασε και άλλες διατάξεις των πόλων του κινητήρα, π.χ. να ισοκατανεμηθούν στην περίμετρο του στάτη, και με το συνδυασμό των παλμών που λες να μετατρέπεις το πέδιλο σε μαγνήτη κατάλληλου προσανατολισμού, έτσι ώστε να έλξει τον πλησιέστερο ετεροπολικό μαγνήτη και να απωθήσει αντιστοίχως τον πλησιέστερο ετεροπολικό μαγνήτη.(**) Ίσως μια καλή ιδέα θα ήταν να μην συνδέσεις τα πεδιλα ανά δύο σε σειρά , αλλά να τα έχεις "έξω" ανεξάρτητα έτσι ώστε να μπορέις να πειραματιστείς με τον καλύτερο συνδυασμό τους. Όσο για το σκουλίκι*, άστο εκεί που είναι μια χαρά κάνει τη δουλειά του! Όμως αρκετά σε ζάλισα με τις ιδέες μου! Καλή συνέχεια και καλή διασκέδαση!!! * Εννοώ αυτό που μας τρώει εσωτερικά και δεν βρίσκουμε ησυχία, αν δεν παλέυουμε με κάτι , μια ιδέα , μια "πατέντα" μια κατασκευή, μια .......εν τέλει δημιουργική προσπάθεια. ** Συμπάθαμε για την μικρή ανάλυση, αλλά μου είναι χρήσιμο για να ξεκαθαρίζω τη σκέψη μου

Φίλε Spyropap, καλώς όρισες στην παρέα! Συγχαρητήρια για την κατασκευή σου, δείχνει ότι το "σκουλίκι" έχει μπεί βαθειά! Πάιρνοντας θάρος λοιπόν από το γεγονός ότι οι "τρελοί" του συναφιού μας δεν παρεξηγούνται εύκολα, να σου κάνω μια δυο παρατηρήσεις / προτάσεις βελτίωσης: 1. Το γεγονός ότι έχεις χρησιμοποιήσει τις συγκεκριμένες βίδες για την στερέωση των μαγνητών Νεοδυμίου, "κρατά τους μαγνήτες πιο μακρυά από το στάτη, από όσο αν είχες χρησιμοποιήσει διαφορετικές (πιο μικρές). Αποτέλεσμα αυτού είναι η "σάρωση" του στάτη από το πεδίο του κάθε μαγνήτη , να είναι σχετικα ασθενέστερη και συνεπώς μικρότερη και η τάση που παράγεται από αυτόν. 2. Το ότι έχεις στερεώσει τους μαγνήτες πάνω σε μη σηδηρομαγνητικό υλικό, τους στερεί την δυνατότητα να αναπτύξουν το πεδίο τους μέσα στη βάση στήριξης τους. Πριν παρεξηγηθώ, ξέρω ότι δεν είναι δυνατον να βάλεις τους μαγνητες πάνω σε σιδερένιο τύμπανο / ροτορα, αν δεν κάνεις μια διαμόρφωση που να αποτρέπει τα ανεπιθύμητα μαγνητικά βραχυκυκλώματα. Αλλά θα άξιζε τον κόπο να πειραματιστείς με μαλακό σίδηρο, και ίσως μεγαλύτερους σε μήκος μαγνήτες που θα "επικοινωνούν"μαγνητικά στην μια τους πλευρά μέσω του σιδήρου και στην άλλη με την διαμόρφωση κάποιων ανάλογων σιδερένιων πεδίλων, να κλείνουν το μαγνητικό κύκλωμα μέσω του στάτη. Πάρε υπόψη σου κάτι ανάλογο -από άποψη αρχής- με αυτό που γίνεται στους δρομείς των alternator σαν αυτόν που έχεις χρησιμοποιήσει. Και πάλι πολλά συγχαρητήρια για την κατασκευή σου, και ελπίζω να συνέβαλα δημιουργικά στην επόμενη!

Για να τον ξεκολήσεις καλό είναι να έχεις ένα με καμιά 35 Watt. Κατά προτίμηση με ρυθμιζόμενη θερμοκρασία. Τώρα γιατί δεν λιώνει το καλάι, είναι πολύ πιθανόν να μηνκάνει σωστή επαφή, δοκίμασε να λιώσεις λίγο καλάι πάνω στη μύτη (εννοείται ότι η μύτη είναι καθαρή και γυαλιστερή) και μετά ακούμπα την μύτη με την σταγόνα το καλάι , πάνω στην νησίδα που είναι το ποδαράκι του πυκνωτή και βάλε και λίγο καλάι ακόμα, λογικά θα πρέπει να λιώσει η κόλληση. ΑΝ δεν πιάσει και αυτό (μπορεί η νησίδα να είναι μεγάλη και να μην έχει η μύτη αρκετή θερμοχωρητικότητα, οπότε κρυώνει, δεν βοηθάει και η μικρή ισχύς του κολητηριού και .......), μπορείς να δοκιμάσεις το εξής (με κάθε επιφύλαξη γιατί δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της θερμοκρασίας, οπότε μπορεί να γίνει ακόμα και ζημιά στο τυπωμένο). Φτιάχνεις με ένα ραβδάκι χαλκού (διαστάσεις 1 χ1 χ6 cm) κάτι σαν σφυράκι μυτερό από την μια μεριά (ας πούμε ένα πυραμιδοειδές άκρο του οποίου η μύτη να είναι διαστάσεων περίπου 2 χ 3 mm οι ακμές της πυραμίδας να είναι περίπου 2 cm και η βάση φυσικά 1 χ 1 cm. Στο κένρο β'άρους αυτού του κατασκευάσματος ανοίγεις δύο τρύπες 3 mm και εκεί μέσα περνάς ένα χοντρό σύρμα μήκους περίπου 50 cm, το οποίο το διπλώνεις στην μέση , περνάς τα ελέυθερα άκρα μέσα απο την τρύπες και τα στρίβεις μεταξύ τους καλά, μετά περνάς ένα κατσαβίδι μέσα στο σύρμα εκεί που είναι διπλωμένο . Κρατάς το κατσαβίδι στο ένα χέρι και το ραβδάκι στο άλλο, τεντώνεις καλά το σύρμα και αρχίζεις να το στρίβεις, μετά απόαρκετά στριψίματα, το σύρμα θα έχει συσταφεί αρκετά πυκνά και θα έχει μαγκώσει γερά το ραβδάκι. έτσι έχει ένα χάλκιν σφυράκι, παίρνεις το γκαζάκι του καφέ, και ακουμπάς μέσα στην φλόγα το χάλκινο κομμάτι του σφυριού, έτσι ώστε οι φλόγα να ζεσταίνει την μύτη του και όσο περισοτερο από το υπόλοιπο χαλκό. Μετά από κάποια ώρα το σφυράκι θα έχει ζεσταθεί αρκετά, τότε το βγάζεις από τη φλόγα και του ακουμπάς πάνω στη μύτη καλάει για να καλαώσει η μύτη. Θα δείς ότι το σφυράκι μένει για αρκετή ώρα καυτό και σε θέση να λιώσει το καλάι. έτσι λοιπόν έχεις την "βοήθειά σου". Στο προκείμενο λοιπόν: Ζεσταίνεις το σφυράκι, ετοιμάζεις την πλακέτα την στερεώνεις κάπου βολικά, πιάνεις καλά το εξάρτημα που θες να ξεκολήσεις , και με καλαωμένη την μύτη του σφυριού την φέρνεις σε επαφή με το επίμαχο σημείο. ΑΝ η μύτη είναι αρκετά ζεστή και κάνει καλή επαφή με το καλάι του τυπωμένου , η κόληση θα λιώσει "ακαριαία". Προσοχή δεν επιμένεις πολύ , ούτε τρίβεις πάνω κάτω τη μύτη γιατί μπορέι να σου ξεκολήσει η νησίδα του τυπωμένου! ΑΝ δείς ότι δεν πετυχε με το πρώτο, ξαναζέστανε και δοκίμασε και πάλι! Ακόμα καλύτερα, κάνε κανένα πείραμα σε μια παλία πλακέτα πριν. Επαναλαμβάνω, ότι η λύση είναι λύση απελπισίας, και έλκει την καταγωγή της από τεχνικές κολήσεων καλωδίων ( μη ευάισθητα εξαρτήματα) της παλιάς εποχής. Άποψή μου είναι να πάρεις ένα μεγαλύτερο κολητήρι! Ελπίζω να μη σε "τρόμαξα" πολύ , αλλά όπως και να το κάνουμε έχει ένα ρίσκο το θέμα! Άντε καλή επιτυχία!

[MENTION=3128]2cpu[/MENTION]Q: "Αν βγει θα βγει λιγο.Οπωτε γυρνωντας τη λαμαρινα και το κανοντας αναποδα φευγει το γρεζι" Γίνεται και έτσι αλλά θέλει πολύ προσοχή: 1. Να βάλει το τρυπάνι τελείως κάθετα στην επιφάνεια, διαφορετικά θα καθαρίσει στραβά και μονόπαντα. 2. Να προσέξει πολύ πόσο βαθειά θα το κάνει , γιατί διαφορετικά μπορεί να πάρει όλο το πάχος της λαμαρίνας, και η τρύπα να έχει σόκορο σαν μαχαίρι! Πολύ καλύτερα με ένα ξύλο κόντρα. Και γενικά , τα καθαρίσματα, φρεζαρίσματα των οπών που κάνουμε, πρέπει να γίνονται με το ειδικό εργαλείο , το φρεζαδόρο. Μ ε αυτό δεν υπάρχει φόβος να πάρει βαθύτερα από ότι θέλεις και είναι πανέυκολο στη χρήση, αν δε πάρεις ένα μεγατσούτσικο νούμερο, είσαι καλυμένος για πολλές διαστάσεις (εκτός των πολύ μικρών).

Τα κλιμακωτά τρυπάνια που δείχνεις είναι πολή καλή επιλογή για τις λαμαρινοδουλιές. ΑΝ θυμάμαι καλά μπορείς να τα βρείς και ένα-ένα, οπότε διαλέγεις αυτό που έχει τις τρύπες που καλύπτουν τις χρήσεις σου και πάιρνεις -αρχικά - μόνο αυτό. Υπόψιν ότι αν σε ενδιαφέρουν οι μεγάλες διάμετροι , καλό είναι να έχεις και ένα καλό δράπανο.

Η σωστή δουλειά δεν γίνεται έτσι! 1. Μετακομίζεις στο Δελχί. 2. Νοικιάζεις ένα ημιυπόγειο. 3. Περιμένεις ....τους Μουσώνες! ................................................. Όλα λαμπίκο!! Και η ζωή σου ακόμα!

Ο περίεργος συνειρμός της ημέρας: "...πούν' το, πούν' το, δεν το βλέπω μπάρμπα! Α! που να πλαντάξεις βλάκα! Αφού είναι νύχτα, κι' αφού είναι μαύρο πως θες να φαίνεται!!" Αρχαίο ρεφρέν

Μάλλον έχεις δίκιο, ίσως η εξωτερική επένδυση να είναι παχειά και να ξεφεύγει από τους "ανόσιους" σκοπούς μας!!

Ναί , όχι όμως το κάτω αριστερό καρούλι! Τι λές γίνεται δουλειά;

Μου ήρθε φλασιά! Ο.Κ. αρτάνι σε μεγάλες διαστάσεις δεν έχει, αλλά από το αρτάνι χρησιμοποιείται μόνο το περικάλυμά του. Οπότε τι μας εμποδίζει να κάνουμε μια δοκιμή με τα σχοινάκια καλής πιότητας που χρησιμοποιούν στα ιστιοφόρα!!! (Ή ακόμα -ακόμα και τα ορειβατικά! _Βέβαια οι τιμές τους θα πρέπει να είναι πυρκαγιά!!!) Και αυτά είναι ντυμένα με ένα πλεκτό κάλυμα, και υπάρχουν σε "ότι" διάσταση θέλεις. Ένα ζήτημα είναι βέβαια, πόσο πυκνή είναι η πλέξη τους. Αλλά προκειμένου να έχεις ενιαία μορφή στην επέμβαση, ίσως θα άξιζε τον κόπο ένα πείραμα! .................................................................. Μήπως έβαλα κάποιους στην πρίζα;;;;

Αυτό είναι από τα λίγα πράγματα που έχουν καλή "πρόγνωση".... Σιγά σιγά το παίρνουν απόφαση...ότι έχουν ένα παιδί ακόμα!!!!!!

Γι΄αυτό είπα: Πείραμα! Οι ποιότητες και τα υλικά είναι πολλά και δεν ξέρεις ποιός είναι ο συνδυασμός που θα σου κάνει τη δουλειά και ποιός όχι. Εκεί που βλέπω ότι μπορεί να βοηθήσει η κόλα είναι στον τερματισμό των καλωδίων σε ένα connector το οποίο θα καλυφθεί τμηματικά από το θερμοσυστελόμενο -όπως του ανεμιστήρα, εκεί θα είναι καλά, γιατί θα κολήσουν σταθερά τα εξαρτήματα. Αλλά γι' αυτά, καλύτερα είναι να περιμένουμε και την άποψη των ειδικοτέρων η/υμών!

Εάν καταλαβαίνω καλά, αυτά τα θερμοσυστελόμενα είναι αντίστοιχα με αυτά που χρησιμοπούνται στις επισκευές και κατασκευές συνδέσεων σε καλώδια. Η κόλα αυτή είναι "θερμόκολα" , δηλαδή όταν το μακαρόνι είναι κρύο, η κόλα δεν κολάει καθόλου (είναι σαν μια πλαστική στρώση). Όταν όμως ζεσταθεί το μακαρόνι κατά την διαδικασία της θερμοσυστολής, η κόλα λιώνει και γίνεται ρευστή, έτσι κολάει και μάλιστα καλά σε αυτό που περικλείεται από το θερμοσυστελόμενο. Ουσιαστικά το θερμοσυστελόμενο και το υποκείμενο στρώμα του υλικού (καλώδιο, sleeve κλπ) γίνονται ένα σώμα! Ένα ζήτημα που δεν γνωρίζω είναι αν το sleeve, θα αντέξει την θερμοκρασία και τον χρόνο που χρειάζεται να εφαρμοστεί αυτή, για να λιώσει η κόλα , χωρίς να πάθει κάποια αλοίωση, αυτό αξαρτάται από την ποιότητα του sleeve και από το είδος του θερμοσυστελόμενου, και κατά πάσα πιθανότητα μόνο το πείραμα θα δείξει τι γίνεται στην πράξη, πράγμα που μπορεί να το έχει κάνει ήδη η Karmen1983, και να μας λύσει εκείνη, την απορία. Το μόνο "κακό" που υπάρχει εδώ, είναι ότι αυτά τα θερμοσυστελόμενα -όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία της θερμοσυστολής- είναι πιο σκληρά από τα κοινά θερμοσυστελόμενα. Έτσι δεν ενδύκνεινται για δουλιές όπου απαιτείται κάποια ευελιξία των καλωδίων, στην προκείμενη περίπτωση όμως και εφόσον μιλάμε για ένα μήκος 15 - 20 mm , δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Και μάλιστα ίσως να αποτελούν μια καλή λύση για τερματικά θερμοσυστελόμενα που καλύπτουν βύσματα (όπως αυτά του ανεμιστήρα). Πάντα όμως πρέπει να έχουμε κατά νού ότι, για την δουλειά που αναφερόμαστε, μετά την ολοκληρωσή της , τα καλώδια θα τακτοποιηθούν και αυτό ήταν, δεν πρόκειται να τους αλλάζουμε θέση συχνά, οπότε το να πάρεις κάποια μέτρα προφύλαξης (κόλες κλπ) ίσως είναι λίγο υπερβολικό, αλλά και από την άλλη μεριά , κανείς δεν έπαθε τίποτα όντας προσεκτικός -έστω και πάνω από το συνηθισμένο- οπότε κρατάμε ότι, πρόβλημα εφαρμογής δεν υπάρχει* και από εκεί και πέρα κάνουμε το κέφι μας! * Υπο την αίρεση αυτού που προανέφερα για την θερμοκρασία.

Πολύ σωστά, και για να το θέσω καλύτερα, τo raid δεν ειναι καν backup! Μπορεί να εξασφαλίζει καλύτερη βιωσιμότητα των αρχειων σου απο τυχαία καταστροφή ενός ή δύο δίσκων, αλλά μέχρι εκεί! Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σε προφυλάξει από ολική καταστροφή του συστήματος. Απ΄την στιγμή όμως που δεν τίθεται θεμα ολικού backup (τα κρίσιμα αρχεία του τα έχει ήδη σε backup ή εν γένει αντίγραφο), το θέμα που απομένει είναι να αυξηθεί η αξιοπιστία του συστήματος όσον αφορά στα αρχεία. Όταν το θέμα είναι αυτό και τα αρχεία πολλά το raid-6 έιναι μια πολύ καλή προσέγγιση στο πρόβλημα. Και αν στηθει σωστά παρέχει αρκετά μεγάλη ασφάλεια, έναντι του στατιστικού ενδεχομένου μεμονωμέων αστοχιών των μεσων αποθήκευσης. Όσο για τo on site και off site, και 'γω μαζί σου είμαι, τα λεφτά να δούμε που θα βρούμε!

Καλημέρα, μια χαρά είναι το μηχάνημα, έχεις μια καλή βάση για ...ξεκίνημα! Ένα πράγμα μόνο, αφού του τα "χώνεις" και σκέφτεσαι να συνεχίσεις να το κάνεις, πάρτου έναν καλό raid controller φτιάξε και ένα raid 6, και θα κομάσαι ήσυχος!

Αν η υπόλοιπη οθόνη παίζει σωστά, πρέπει να δείς το ζήτημα της ανάλυσης. Μήπως στις ρυθμίσεις έχεις ενεργοποιημένο το Wide (16x9);

1. Turbo-X Τα υπόλοιπα στοιχεία αγνοούνται, πάνω δεν γράφει τίποτε άλλο. Μαύρο και λεπτό με αναδιπλούμενο κάλυμα αλουμινίου. Τα πλήκτρα γράφουν όταν τα "κλωτσάς"! Α! είναι και multimedia τρομάρα του! HE QUIC BROWN OX UMPS over he Μετά το"he" το ανέβασε "μόνο του"! 2. Logitech K230 (wireless) THE QUIC BRWN FX UMPS OVER THE AY DO

Εγώ σας νίκησα όλους!!!! ΑΠό το πληκτρολόγιο του HP Pavilion dv7 : THKBNFJSTHLAYDG τρομάρα μου!!!:P:P

THE QICK BROWN OX JMPS OVER THE LAZY OG LOgitech K-360 wireless Και τώρα που το έκανα , να μάθω και γιατί !!

[MENTION=16129]chriss1[/MENTION] Στις περιπτώσεις που το post είναι μεγάλο, καλύτερα είναι να κάνεις ότι εγώ εδώ. Αναφέρεις μόνο το όνομα του αποδέκτη του σχολίου σου. Και τα δαχτυλά μας γλιτώνουνε και ...παρεξηγήσεις δεν έχουμε

Μπράβο ρε Αγάπη!! Δεν λένε οι φίλοι ευχαριστώ, οι φίλοι δε χρωστούνε... Στα παρε και στα δώσε τους, τεφτέρια δε κρατούνε... Το είπες με τον καλύτερο τρόπο!!

Να πω ότι η δουλειά σου είναι απίστευτη, είναι απλά περιτό! Από τα ωραιότερα και πιο καλοτακτοποιημένα PC που έχω δεί! Χαρά στην υπομονή σου, ανταμείφθηκε από ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Όσο για την "συνεισφορά" μου, ήταν -κυριολεκτικά- και δική μου ευχαρίστηση! :clap::clap::clap:

Εδώ είναι που μετράει το τι σου έφερε η ζωή μπροστά σου! Εγώ -έτσι πρόχειρα- έχω να θυμηθώ ένα κρουστικό Ryobi το οποίο μετά την τρίτη του επανακατασκευή των τυλιγμάτων κάθεται στη βαλίτσα του καμένο και μαζέυει αναμνήσεις! Τι να σου πώ, μακάρι να είναι τα πράγματα όπως λές και εγώ απλά να μην έπεσα στο μάστορα το σωστό, αλλά να μου επιτρέψεις να εχω τις αμφιβολίες μου! Στην ολοκλήρωση της κατασκευής υπάρχουν και άλλες κρίσιμες φάσεις , όπως είναι το βερνίκωμα με εποξειδικά και το "φούρνισμα του μοτέρ σε φούρνο κενού για να πάει παντού και καλά η "κόλλα" αυτή, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη αποβολή θερμότητας. Τώρα αν υπάρχουν εργαστήρια επισκευών τόσο εξελιγμένα, γι' αυτά δεν ισχύουν όσα προείπα, αλλά για τα άλλα .... καλύτερα αντικατάσταση και είδικά αν είσαι εντός εγγύησης!