Seafalco

H Cooler Master έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό, αισθητή την παρουσία της στο χώρο των ΑΙΟ υδοψύξεων με μια σειρά μοντέλων που σημείωσαν πολύ καλές επιδόσεις και προτιμήθηκαν από μεγάλη μερίδα των χρηστών. Σαν απάντηση στον διαρκή ανταγωνισμό και την εξέλιξη που σημειώνει η συγκεκριμένη κατηγορία μέσων ψύξης, η Cooler Master έρχεται να συμπληρώσει τη σειρά Nepton, με μια νέα πρόταση που ακούει στο όνομα Nepton240 M. Με φανερή την απόπειρα δημιουργίας συνειρμών με το λατινικό όνομα του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα (Neptun > Nepton), υπόσχεται οι θερμοκρασίες και ο θόρυβος στα PC μας να χαμηλώσουν. Η Cooler Master Nepton 240 M, έχοντας διαστάσεις 240 x 120 x 38 mm, διευρύνει τη συμβατότητα της σειράς με πολύ περισσότερα κουτιά, και δίνει λύση στο βασικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η μεγάλη της αδελφή Nepton 280 L, παρέχοντας έτσι την ευκαιρία σε πολύ περισσότερους χρήστες για χαμηλές θερμοκρασίες και φυσικά μια καλή απάντηση στον ανταγωνισμό! Έρχεται με την ίδια αντλία που είχαν και προηγούμενα μοντέλα της σειράς Nepton, και της οποίας η παροχή φτάνει στα 120L/h, πράγμα που είναι σημαντικό, καθώς το block της ενσωματώνει τη νέα τεχνική των Ultra Fine Microchannels, τα οποία συνεργαζόμενα με την μεγαλύτερη ισχύ της αντλίας, επιτυγχάνουν πολύ καλύτερη μεταφορά της θερμότητας του block στο υγρό ψύξης και εξασφαλίζουν αισθητά χαμηλότερες θερμοκρασίες από ανάλογες λύσεις που δεν έχουν αυτήν την τεχνολογία. Εφοδιάζεται με νέους ανεμιστήρες, οι οποίοι υποσχόμενοι χαμηλότερο θόρυβο και υψηλότερη "στατική" πίεση, συμπληρώνουν ένα πολύ ενδιαφέρον σύνολο! Ας πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε. Τεχνικά χαρακτηριστικάΤα τεχνικά χαρακτηριστικά της Nepton 240 M μπορούμε να τα δούμε στον πίνακα που ακολουθεί : Η αντλία είναι μεγάλης ροής και πίεσης έτσι ώστε να μπορέσει να αναδείξει τα προτερήματα της σχεδίασης του block στο οποίο η κατασκευή της περιοχής ανταλλαγής θερμότητας βασίζεται στην ύπαρξη πολλών και πάρα πολύ λεπτών πτερυγίων χαλκού που προβάλουν από το χάλκινο block, μέσα στην ροή του "κρύου" υγρού που τους παρέχει η αντλία. Με την ουσιαστικά διπλάσια -από προηγούμενες σχεδιάσεις- επιφάνεια ανταλλαγής θερμότητας, εξασφαλίζουν πολύ καλύτερη θερμική σύζευξη ψυκτικού υγρού και block . Το προσδόκιμο ζωής της αντλίας (70khours) χωρίς να μπορεί να ανταγωνιστεί αυτό των ανεμιστήρων (160khours), δε παύει να σημαίνει απροβλημάτιστη λειτουργία για πολλά χρόνια! Η στατική πίεση των υψηλής ποιότητας ανεμιστήρων είναι 1,3mm περισσότερη από αυτήν που έχουν οι ανεμιστήρες της Nepton 280 L, και φαίνεται υπερβολική για τις ανάγκες του radiator καθώς αυτό δεν είναι ιδιαίτερα πυκνό, αλλά αυτό για εμάς σημαίνει αποτελεσματική λειτουργία σε χαμηλότερες -και πιο "αθόρυβες"- στροφές και σε αυτό βοηθάει και η τεχνολογία των εδράνων τους. Οι λύσεις είναι δοκιμασμένες και η πενταετής εγγύηση, από μια εταιρία σαν την CM, αναμενόμενη, αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι η τιμή της Cooler Master Nepton 240 M που ανέρχεται στα 99.90 € στα Ελληνικά καταστήματα. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Nepton 240 M , έρχεται σε μια καλαίσθητη συσκευασία σχετικά μεγάλου μεγέθους πάνω στην οποία μπορούμε να διακρίνουμε αρκετές πληροφορίες για το προϊόν. Εντυπωσιακή φωτογραφία της Nepton 240 M και τεχνικές πληροφορίες για την κατασκευή του block και των σωλήνων καθώς και τα συμβατά CPU sockets και κάτι που θα ενδιαφέρει πολλούς φίλους, η ψύκτρα έρχεται με νέους πιο ήσυχους ανεμιστήρες. Στις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές, έχουμε τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας και μια πολύγλωσση αναφορά (με τα Ελληνικά να απουσιάζουν) στα βασικά προτερήματά της. Συμπεριλαμβάνεται ένα σχέδιο με τις διαστάσεις των βασικών εξαρτημάτων και ένα συγκριτικό ραβδόγραμμα, στο οποίο βλέπουμε ότι η Nepton 240 M είναι από 2 έως 4 βαθμούς δροσερότερη από τη μικρή αδελφή της (Nepton 10XL), ανάλογα με το αν επιλέξουμε τη χρήση της ως έχει, ή προχωρήσουμε στην αγορά δύο επιπλέον ανεμιστήρων και τη δουλέψουμε σε Push-Pull. Όλα αυτά μένει να δούμε πως θα ανταποκριθούν στις δοκιμές που έπονται, αλλά για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει να ανοίξουμε το κουτί ! Η προστασία της Nepton 240 M εξασφαλίζεται από μια διαμορφωμένη χαρτονένια θήκη με προσεκτική διαμερισματοποίηση για την προστασία των περιεχομένων της, όπως μας αποκαλύπτεται μετά την αφαίρεση ενός έξτρα προστατευτικού από πολυμερικό αφρό. Στην ίδια φωτογραφία βλέπουμε και τα συνοδευτικά έγγραφα, την εγγύηση και ένα αρκετά λεπτομερές φυλλάδιο με τις οδηγίες, της -ούτως ή άλλως- εύκολης εγκατάστασής της. Συνεχίζουμε με τα παρελκόμενα της Nepton 240 M, με τα οποία η Cooler Master την εφοδίασε πλούσια, ομολογουμένως δεν λείπει σχεδόν τίποτε. Διακρίνουμε σε πρώτο πλάνο τη "φλάντζα" σιλικόνης, η οποία θα αναλάβει να περιορίσει τη μεταφορά των ενδεχόμενων κραδασμών των ανεμιστήρων στο κουτί, το σύνθετο CPU back plate, δυο είδη brackets για την στερέωση του block/αντλίας στη μητρική μας (τα μεγάλα για INTEL , τα μικρά για AMD), διάφορα σακουλάκια με βίδες, αποστάτες στήριξης των brackets, μια σύριγγα με θερμοαγώγιμη πάστα και ένα 4 wire Υ Fan splitter (PWM). Ομολογουμένως επαρκέστατος εξοπλισμός, σε σημείο να μας ανοίγει την όρεξη... Η Cooler Master Nepton 240 M από κοντάΚαι η στιγμή της αποκάλυψης, η ψύκτρα σε "στάση προσοχής", έτοιμη να μας δείξει τις "χάρες" της και φυσικά οι απαραίτητοι συνεργάτες και ρυθμιστές της απόδοσής της. Οι ανεμιστήρες έχουν νέα σχεδίαση με φανερό στόχο τη μείωση του θορύβου και την αύξηση της πίεσης, αλλά για αυτά θα πούμε περισσότερα στην κοντινή εξέτασή μας. Tο κέλυφος που φιλοξενεί την αντλία του συστήματος και το block, αποτελείται από πλαστικό ανθεκτικό στη θερμοκρασία και έχει αρκετά στιβαρή κατασκευή, στην κορυφή του δε, υπάρχει ένθετο το logo της εταιρίας και μάλιστα φωτιζόμενο με λευκογάλανο φως. Το block είναι κατασκευασμένο από μια πλάκα καθαρού χαλκού, η οποία είναι στερεωμένη περιμετρικά με 12 χωνευτές βίδες που έχουν ειδικό κεφάλι για να αποτρέψουν το εύκολο ξεβίδωμά τους. Αυτό σημαίνει ιδιαίτερη μέριμνα για την στεγανότητα του block και "ξένοιαστη" χρήση για εμάς! Οι σωλήνες είναι από ειδικό μείγμα (FEP) που εξασφαλίζει αντοχή στην θερμοκρασία και το χρόνο, χωρίς να χάνει την ελαστικότητά του. Επιπλέον με την κυματοειδή διαμόρφωσή των σωλήνων, η ροή του ψυκτικού υγρού δε μειώνεται από κάποια πολύ απότομη καμπύλωση, ή "τσάκισμα" των σωλήνων . Οι σωλήνες εφαρμόζουν χωρίς πρόσθετα μέσα σύσφιξης στα πλαστικά "ρακόρ" που είναι ενσωματωμένα στο σώμα της αντλίας (δεν έχουν δηλαδή ελευθερία περιστροφής), έτσι, η τακτοποίηση τους μέσα στο κουτί μας θα έχει ένα μικρό θέμα, συνεπώς θα πρέπει να προσανατολίσουμε σωστά την τοποθέτηση του block πάνω στη μητρική μας για να έχουμε την καλύτερη διευθέτησή τους, προσέχοντας βέβαια και το αισθητικό ζήτημα που βάζει το φωτιζόμενο λογότυπο της Cooler Master. Το καλώδιο της αντλίας είναι καλυμμένο με καλής ποιότητας πυκνό μαύρο sleeve και καταλήγει σε ένα βύσμα για 4-pin fan header, αλλά έχει μόνο τρία καλώδια, μαρτυρώντας ότι η αντλία είναι Voltage regulated και όχι PWM, όπως με μια πρόχειρη ματιά μπορεί να πιστέψουμε. Αλλά είναι ώρα να στραφούμε στο radiator, που θα αναλάβει να διοχετεύσει στο περιβάλλον, την θερμότητα που παράγει η CPU μας, χωρίς να "ξεχνάει τ' όνομά του" που μπορούμε να δούμε στη μία πλευρά του, τυπωμένο για να διαβάζεται στην οριζόντια -και πιο πιθανή- τοποθέτηση του radiator με τα ρακόρ πίσω. Οι δώδεκα πεπλατυσμένοι σωλήνες που κυκλοφορεί το ψυκτικό υγρό, τα πτερύγια του radiator, καθώς και οι θάλαμοι στα άκρα του, που αναλαμβάνουν να "διαιρέσουν" τη ροή του σε δύο διαδρομές των έξι σωλήνων η κάθε μια, είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Τα τεθλασμένα πτερύγια του, είναι κολλημένα στους σωλήνες και δεν είναι εξαιρετικά πυκνά, παρ' όλα αυτά θα χρειαστούν κάποια πίεση αέρα για να εξασφαλιστεί η αποδοτική λειτουργία τους. Στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες, εκτός από τις προειδοποιήσεις περί ακύρωσης της εγγύησης εάν παραβιαστούν οι πλαστικές σφραγίδες στη βαλβίδα πλήρωσης, μπορούμε να διακρίνουμε τα δίδυμα "πατήματα" στο μέσον του θαλάμου, τα οποία εσωτερικά, υποστηρίζουν το διάφραγμα διαχωρισμού του θαλάμου στα διαμερίσματα εισόδου και εξόδου. Πριν πάμε να δούμε κάποιες λεπτομέρειες, ας ρίξουμε μια ματιά και στους ανεμιστήρες που υποστηρίζουν το rαdiator στο δύσκολο έργο του. Διακριτικό μαύρο χρώμα και μεγάλα καμπύλα πτερύγια, που καλύπτουν σχεδόν όλη τη διατομή του ανεμιστήρα, ο οποίος όπως βλέπουμε από το προσεκτικά επενδεδυμένο καλώδιό του, είναι ελεγχόμενος μέσω PWM. Με βάση τα χαρακτηριστικά τους, έχουν χαμηλό θόρυβο ( max 27 dBA), εντυπωσιακά υψηλή "στατική" πίεση (4,8 mm H2O) και -χάρη στην τεχνολογία Loop Dynamic Bearing των εδράνων του άξονά τους- ένα προσδόκιμο ζωής (160khours) - που αν μη τι άλλο- τους κατατάσσει στην λίστα των ποιοτικών κατασκευών που διακρίνονται για τη μακροζωία τους! Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφοράΑυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν τη διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πώς και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" τη σελίδα αυτή, θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. Περί βιδών και βιδωμάτων ! Η Nepton 240 M, όπως άλλωστε και οι περισσότερες ΑΙΟ υδροψύξεις, είναι αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης προσπάθειας περιορισμού του κόστους, χωρίς να γίνονται παραχωρήσεις στα λειτουργικά χαρακτηριστικά, όμως πάντα και πέρα από αυτό, ο κάθε κατασκευαστής έχει το δικό του τρόπο να δίνει λύσεις σε κοινά προβλήματα, όπως είναι ας πούμε, με το τι γίνεται αν ο χρήστης προκειμένου να στηρίξει τους ανεμιστήρες χρησιμοποιήσει λάθος βίδα! Όπως βλέπουμε κάτω από το έλασμα που βιδώνουν οι βίδες στήριξης των ανεμιστήρων, δεν υπάρχει δεύτερο λαμάκι που να εκτελεί χρέη "προφυλακτήρα" για τις ευαίσθητες σωληνώσεις του radiator, ( πρακτική που χρησιμοποιείται ευρέως), η λύση στο πρόβλημα του υπερβολικού σφιξίματος στην περίπτωσή μας στηρίζεται στο σωστό μήκος των βιδών, αλλά κυρίως στο ότι αυτές έχουν σπείρωμα μόνο όσο χρειάζεται για να σφίξουν σωστά οι ανεμιστήρες πάνω στο ψυγείο. Αν υπερβάλουμε δεν πρόκειται να γίνει τίποτε, γιατί απλά η βίδα δεν έχει άλλο σπείρωμα, οπότε δε βιδώνει άλλο! Απλό, αποτελεσματικό και δεν επιβαρύνει , έστω και ελάχιστα την θερμική απόδοση του ψυγείου φράζοντας έστω και ένα μικρό μέρος της επιφάνειάς του. Και μια και ασχολούμαστε με "βιδώματα" και βίδες, να επισημάνουμε ότι δεν είναι όλες οι βίδες ίδιες, οι μικρές βίδες που φαίνονται στην προηγούμενη φωτογραφία είναι UNC6-32 και αποτελούν εναλλακτικό τρόπο στερέωσης του radiator πάνω στο κουτί μας, αν δε βάλουμε ανεμιστήρες ανάμεσά τους (όπως θα κάναμε σε μια διάταξη push-pull, ή σε διάταξη pull). Αν όμως αποφασίσουμε ότι η σειρά στήριξης θα είναι "κουτί - ανεμιστήρες - radiator" τότε θα πρέπει να προσέξουμε γιατί υπάρχουν δύο μήκη στις βίδες των ανεμιστήρων. Οι κοντύτερες είναι για τη στήριξη των ανεμιστήρων κατευθείαν στο ψυγείο και οι μακρύτερες είναι για την στήριξη ανεμιστήρων και ψυγείου στο κουτί και μάλιστα εδώ, στο μήκος τους έχει προβλεφθεί και το πάχος του ελαστικού αντικραδασμικού grommet που έχουν πολλά κουτιά στις θέσεις αυτές. Ανάλογη προσοχή θέλει και στις βίδες που στερεώνουν τα bracket του block επάνω του, καθώς αυτές είναι μετρικού σπειρώματος ( Μ3 ) και τις βλέπουμε σε πρώτο πλάνο στην δεξιά φωτογραφία. Συνεπώς καλό είναι να "προσέχουμε για να έχουμε", γιατί η αναζήτηση στα σχετικά καταστήματα, βιδών UNC6-32 αυτής της μορφής, κρύβει μάλλον απογοήτευση! Fan splitter. Θα αφιερώσουμε δυο κουβέντες γι' αυτό, γιατί είναι καλό να διαπιστώνεις ότι ο κατασκευαστής έχει σκεφτεί όλες τις λεπτομέρειες. Φυσικά η κουβέντα δε γίνεται για το πάντα επιθυμητό sleeve, αλλά για το ότι, πλήρως καλωδιωμένο για PWM είναι μόνο το ένα από τα δυο βύσματα των ανεμιστήρων (το καφέ), στο μαύρο -και σωστά- δεν υπάρχει το καλώδιο που μεταφέρει την πληροφορία των στροφών (σήμα tacho) του αντίστοιχου ανεμιστήρα. Το block. Η λείανσή του είναι χαμηλή, διακρίνουμε εύκολα ότι οι γραμμές που -εσκεμμένα- άφησε το μηχάνημα λείανσης, είναι αρκετά έντονες και αντιληπτές με το "νύχι". Το έχουμε πει και στο παρελθόν ότι, σε σύγκριση με την λεία επιφάνεια, η "άγρια" υφή της επιφάνειας επαφής παίζει κάποιο, μικρό ρόλο, αλλά εδώ έχουμε την ευκαιρία να δούμε καθαρά αυτή την άλλη προσέγγιση στο θέμα που ερμηνεύει και την τάση πολλών κατασκευαστών να ακολουθούν αυτή τη μέθοδο. Η επιφάνεια του block είναι μεν συγκριτικά "άγρια", αλλά -επιδέξια- όλες οι κορυφές των χαράξεων αυτών βρίσκονται ακριβώς στο ίδιο επίπεδο! Αποτέλεσμα αυτού είναι, κατά την συναρμογή του block πάνω στο heat spreader του επεξεργαστή μας, οι κορυφές αυτές να "απωθούν" την θερμοαγώγιμη πάστα και να "πατάνε" σε όλο τους το μήκος πάνω του! Έτσι εξασφαλίζεται τέλεια θερμική επαφή, και επιπλέον τα μικροσκοπικά "αυλάκια" μεταξύ τους, γεμίζουν με την θερμοαγώγιμη πάστα και συμμετέχουν και αυτά στην απαγωγή της θερμότητας. Η τεχνική αυτή έλκει την καταγωγή της από μια πολύ διαδομένη τεχνική θερμικής σύζευξης που χρησιμοποιείται στις βιομηχανικές κατασκευές η οποία εξασφαλίζει άριστη θερμική σύζευξη, στηριζόμενη στην μέσω συμπίεσης κατ' ευθείαν επαφή μετάλλου με μέταλλο (Press Fit). Έτσι σε αντίθεση με τις λείες επιφάνειες, που δεν "συγχωρούν" τα λάθη εφαρμογής της θερμοαγώγιμης πάστας, εδώ έχουμε μια προσέγγιση που χωρίς αισθητές "θυσίες" σε Δθ, επιτυγχάνει να αντισταθμίσει την μικρότερη επιφάνεια επαφής, με την πιο στενή θερμική σύζευξή της με το heat spreader της CPU και αυτό, χωρίς να απαιτεί "ευλαβική" προσοχή στο πάχος της θερμοαγώγιμης πάστας. Αυτό όμως που κάνει την μεγάλη διαφορά, είναι η εσωτερική κατασκευή της επιφάνειας ανταλλαγής θερμότητας με το υγρό ψύξης. Η τεχνική που έχει χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή αυτών των εξαιρετικά λεπτών πτερυγίων που βλέπουμε, λέγεται Sciving, όπου με ειδικό μηχάνημα γίνεται μερική, λοξή απόσχιση από μια πλάκα χαλκού, πολύ λεπτών φύλλων που ανασηκώνονται από το υλικό της πλάκας και στέκονται κάθετα προς αυτήν, χωρίς να χάσουν την συνέχειά/επαφή τους μαζί της. Έτσι επιτυγχάνεται μια εξαιρετικά πυκνή διάταξη πολύ λεπτών πτερυγίων, που η επιφάνειά τους φτάνει σύμφωνα με την Cooler master στα 320 cm^2 και εξασφαλίζει πολύ αποδοτική ανταλλαγή θερμότητας! Και όπως θα δούμε και από τις δοκιμές, τα αποτελέσματα δεν αδικούν την επιλογή αυτή. Η επιπεδότητα του Block Tο block της Nepton 240 M είναι πολύ μεγάλο και υπερκαλύπτει κατά πολύ τις διαστάσεις ενός CPU heat spreader, αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το περιμετρικό πάχος της πλακας του χαλκού που το αποτελεί δεν είναι τόσο μεγάλο, σίγουρα βάζει κάποια κατασκευαστικά προβλήματα. Για να δούμε πως έχουν τα πράγματα. Από ότι διαπιστώνουμε το block είναι σχεδόν τελέιως επίπεδο από άκρη σε άκρη, η κεντρική περιοχή του που καλύπτει το heat spreader ειναι τελείως επίπεδη και περιμετρικά εμφανίζει μια μικρή κύρτωση, καθώς το πιέζουν οι βίδες πάνω στο σώμα του κελύφους του. Αυτό μπορούμε να το δούμε στην αριστερή φωτογραφία, καθώς βλέπουμε οτι το φως περνάει κάπως περισσότερο προς τα άκρα. Το κεντρικό τμήμα όμως που έχει την σημασία, είναι τελείως επίπεδο και διακρίνουμε το φώς που περνά μέσα από τα μικροσκοπικά "αυλάκια" που έχει αφήσει η λείανση, τα οποία μπορούμε να τα δούμε καθαρά στην δεξιά φωτογραφία. Η μηχανική εξήγηση αυτής της ακαμψίας, μπορεί να αποδοθεί στην ύπαρξη των πολλών λεπτών πτερυγίων που έχει εσωτερικά η πλάκα του block, όπως είδαμε προηγουμένως. Συνεπώς ουδέν πρόβλημα εδώ, πράγμα που φάνηκε και από το αποτύπωμα της θερμοαγώγιμης πάστας κατά την αφαίρεση της ψύκτρας από τον Ήφαιστο, αλλά και από τις μετρήσεις που ακολουθούν στην συνέχεια της παρουσίασης. Μια όμως και βρεθήκαμε τόσο κοντά, ας δούμε και το "διαχειριστικό" εσωτερικό του "block"! Η πλακέτα που ελέγχει την αντλία, είναι κολλημένη κατ' ευθείαν επάνω στους ακροδέκτες των τυλιγμάτων των πόλων της. Το ολοκληρωμένο που βλέπουμε δεξιά, αναλαμβάνει όλες τις λειτουργίες της αντλίας. Διακρίνουμε και τα 4 LED που φωτίζουν το logo της εταιρίας και από ότι βλέπουμε από τα εξαρτήματα που την εξοπλίζουν αλλά και από τη μεταξοτυπία τους, η έκδοση ενός μοντέλου που θα ελέγχεται με PWM, είναι απλά θέμα αναδιάταξης κάποιων παθητικών εξαρτημάτων και της προσθήκης του 4ου καλωδίου (PWM signal). Οι ανεμιστήρες. Η σχεδίασή τους υποδηλώνει ξεκάθαρα τους στόχους της. Υψηλή στατική πίεση και χαμηλός κατά το δυνατόν θόρυβος! Η μεγάλη κάλυψη της διατομής εισόδου του ανεμιστήρα από τα πτερύγιά του, εξασφαλίζει υψηλή στατική πίεση, η προοδευτική αλλά έντονη καμπύλωση και αλλαγή του βήματος ελίκωσης , φέρνουν περισσότερο αέρα πλησιέστερα στο τυφλό σημείο του ανεμιστήρα και έτσι τροφοδοτούν πιο ομοιόμορφα το ψυγείο, αυξάνοντας την απόδοσή του. Τα στηρίγματα του κινητήρα είμαι μεν ίσια, αλλά η υπό γωνία θέση τους και η έντονη καμπυλότητα του χείλους των πτερυγίων, εξασφαλίζει ότι το χείλος εκβολής τους θα "συναντάται κάθετα" με τα στηρίγματα, απαλείφοντας έτσι το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί θόρυβος "σειρήνας"! Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο ότι η "φλάντζα" σιλικόνης συμβάλει στη μείωση των κραδασμών και ότι πολύ μας διευκόλυνε το γεγονός ότι οι βίδες στήριξης των ανεμιστήρων, έχουν "κανελάζ" (γραμμώσεις αύξησης της πρόσφυσης) που διευκολύνει πολύ το σφίξιμό τους με το χέρι και έτσι, κατσαβίδι πήραμε μόνο για το τελικό σφίξιμο ασφαλείας! Παρά το ότι η κατανάλωσή των ανεμιστήρων είναι σχετικά μικρή, το αποτέλεσμα που έφεραν είναι παραπάνω από ικανοποιητικό και με βάση τα χαρακτηριστικά των εδράνων τους, μέλλεται να μας κάνουν απροβλημάτιστη "παρέα" για πολλά χρόνια! Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκεςΣε μια υδρόψυξη -ιδιαίτερα αυτού του τύπου και διαστάσεων- δεν πρόκειται να έχουμε πρόβλημα συμβατότητας με τη μητρική μας, όμως είναι ευκαιρία μιας και είμαστε επάνω στο θέμα της τελικής εγκατάστασης, να δούμε κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με αυτήν. Το CPU back plate. Έχει δύο όψεις, μια για κάθε οικογένεια socket, διαθέτει μονωτική επίστρωση σε όλα τα επίφοβα σημεία και επιπλέον, με τα εξαρτήματα στήριξής του -που θα δούμε στη συνέχεια- εξασφαλίζει και μια επιπλέον απόσταση ασφαλείας από την πίσω πλευρά της μητρικής μας. Όπως βλέπουμε ειδικά για την πλευρά των socket της INTEL, η στερέωση της βίδας, έχει τρεις επιλογές που καλύπτουν τις διαφορετικές παραλλαγές των αποστάσεων στερέωσής τους. Το πλαστικό κάλυμμα της βίδας έχει δοντάκια που "κουμπώνουν" στις αντίστοιχες θέσεις του άκρου του CPU back plate, για να μας διευκολύνουν στην εγκατάσταση κρατώντας τη βίδα στη σωστή θέση. Στο σημείο αυτό ας δούμε μια ακόμη λεπτομέρεια που φρόντισε η Cooler Master να υπάρχει. Αν δείτε στην αριστερή φωτογραφία, επάνω στη βίδα στερέωσης υπάρχει ένα "αυτάκι", το οποίο "βρίσκει" στα τοιχώματα της οπής και έτσι κατά το σφίξιμο δεν περιστρέφεται "τρελά" και επιπλέον, δε μεταφέρει δυνάμεις στο πλαστικό κάλυμμα που μπορεί να το έσπαγαν. Ακόμα, μπορούμε να δούμε ότι οι οπές που περνάνε οι βίδες, έχουν στο εσωτερικό άκρο τους μια εσοχή που προορίζεται να υποδεχτεί το "αυτάκι" που προαναφέραμε, αν βάλουμε τη βίδα σωστά! Πράγμα που εκ παραδρομής δεν κάναμε κατά τη φωτογράφιση και έτσι -σαν για να δικαιωθεί το "Ουδέν κακόν αμιγές καλού!"- έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε, καθώς η εταιρία έκανε την πρόβλεψη όχι μόνο για την εσοχή, αλλά και για ένα "εσώγλυφο" βελάκι που δείχνει την θέση αυτού του "αυτιού/ κλειδιού" της βίδας ! Τα bracket του block. Πριν φύγουμε από την σελίδα αυτή αξίζει να δούμε δυο κοντινά από τα bracket που στηρίζουν το block / αντλία πάνω στη μητρική μας. Για την INTEL υπάρχουν δύο ειδών ελατήρια, το επάνω που είναι παχύτερο, είναι για να εξασφαλίζει συγκεκριμένη πίεση του block πάνω στον επεξεργαστή μας, και τα κάτω -όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία- προορίζονται για τη συγκράτηση της βίδας στη σωστή για κάθε socket, θέση. Αυτά είναι πολύ πιο μαλακά και επιτρέπουν, τραβώντας τη βίδα προς τα επάνω να τη μετακινήσουμε στην σωστή θέση και μετά με την βοήθεια του κάτω ελατηρίου παραμένει σταθερά σε αυτή, διευκολύνοντας την εγκατάσταση. Αν δείτε προσεκτικά στη δεξιά φωτογραφία, έχουμε "κουμπώσει" σε διαφορετικές θέσεις τις βίδες του bracket. Ελατήριο ρύθμισης της σύσφιξης υπάρχει και στα bracket που αντιστοιχούν στα AMD sockets Η κατασκευή είναι ανάλογη, με τη διαφορά ότι εδώ, δεν υπάρχουν τα δεύτερα λεπτότερα ελατήρια, καθώς οι αποστάσεις στερέωσης στα sockets της AMD δεν αλλάζουν. Καιρός όμως είναι να προχωρήσουμε στο "δια ταύτα". Αλλά όχι πριν, ευχαριστήσω και από εδώ το φίλο και μέλος της ομάδας [MENTION=4482]LevelOne[/MENTION], για την φωτογραφική βοήθειά του στην ξενάγηση που μόλις ολοκληρώσαμε! Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες όπου θα δούμε την απόδοση της Cooler Master Nepton 240 M. ΜετρήσειςΤα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί στην πράξη μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο σε όλους τους προσανατολισμούς και τα setup ανεμιστήρων, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες, αλλά έχει -μικρότερη βεβαίως- επίδρασή και στις υδροψύξεις. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της Cooler Master Nepton 240 M, σε διάφορους προσανατολισμούς και συνθέσεις ανεμιστήρων. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Το πιο ενδιαφέρον από τον πίνακα αυτό, βγαίνει όταν παρατηρήσουμε τη μείωση του Δθ ανάμεσα στα τρία air flow και στις τρεις βασικές θερμικές ισχείς: 1. 180 Watt Low > 2,11 C > Med > 1,94 C > High 2. 240 Watt Low > 2,90 C > Med > 2,48 C > High 3. 350 Watt Low > 4,33 C > Med > 3,37 C > High Είναι φανερό ότι όσο η θερμική ισχύς ανεβαίνει η Nepton 240 M, "αισθάνεται στο στοιχείο της"! Πράγμα που είναι φυσικό βέβαια, μιας και όπως έχουμε πει, όσο ανεβαίνει η διαφορά θερμοκρασίας σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα, η απόδοση μιας ψύκτρας αυξάνει και ακόμα φυσικότερο μια υδρόψυξη να ακολουθεί αυτό το κανόνα, ή για να είμαστε "δικαιότεροι", τον "τιμά" και με το παραπάνω! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Παρατηρώντας τις τιμές του Δθ σε αυτόν τον πίνακα σε σχέση με τον προηγούμενο, βλέπουμε ότι σε αυτήν την τοποθέτηση η ψύκτρα τα πάει ελαφρά καλύτερα, ιδιαίτερα όταν η ισχύς αυξάνει πολύ. Αλλά ας δούμε και τον επόμενο πίνακα για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα συνολικό. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Και εδώ η μικρή τάση βελτίωσης σε σχέση με τον πρώτο πίνακα παραμένει, αλλά σε σχέση με τον δεύτερο, διακρίνεται μόνο στις αυξημένες ισχείς. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, σε αντίθεση με τα custom ψυγεία που έχουν μεγάλο πάχος και η φυσική ανοδική ροή του θερμού αέρα παίζει σημαντικό ρόλο, στην ψύκτρα αυτή όπου το radiator έχει μικρό πάχος, και το άφθονο air flow το σαρώνει πολύ αποτελεσματικά, μπορούμε να διακρίνουμε την ελαφρά επίδραση που έχει ο προσανατολισμός του, σε σχέση με την τάση των υγρών να γίνονται πυκνότερα καθώς κρυώνουν. Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με την διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Όπως είναι αναμενόμενο με τους ανεμιστήρες να απορροφούν τον αέρα μέσα από το radiator, ο αέρας ψύξης έχει πιο στρωτή ροή ανάμεσα στα πτερύγιά του και η κατανομή της ροής του, είναι πιο ομοιόμορφη. Αυτό φαίνεται στις ελαφρά χαμηλότερες θερμοκρασίες που πέτυχε αυτή η διάταξη, σε σχέση με την οριζόντια σε PUSH. Ε. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Πρόκειται φυσικά για την δοκιμή που όλοι οι υποψήφιοι και μη, αγοραστές θα ήθελαν να δουν! Εδώ βρισκόμαστε στην μέγιστη απόδοση της Nepton 240 M, και είναι απολύτως φυσικό, γιατί πλέον η ροή του αέρα μέσα από το radiator είναι η βέλτιστη δυνατή (με τα παρόντα μέσα εννοείται), και οι διαφορές κυμαίνονται από 3,2 βαθμούς στο υψηλό air flow μέχρι και τους σχεδόν 5 βαθμούς στο χαμηλό air flow, πράγμα που γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μιας και ο θόρυβος σε αυτήν την κλίμακα γίνεται αισθητά χαμηλότερος, έως "ανεπαίσθητος". Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε μια εξήγηση για το γεγονός ότι ο θόρυβος δεν μετρήθηκε στις διατάξεις Pull, γιατί θα έπρεπε το dBA meter να βρεθεί στο ρεύμα αέρα των ανεμιστήρων στην πλευρά της εξόδου τους, οπότε θα υπήρχε έντονος επηρεασμός της μέτρησης από το ρεύμα του αέρα. Η τυπική μέτρηση σε Push συμπληρώνεται και με μετρήσεις του θορύβου στη διάταξη Push-Pull, καθώς τα αποτελέσματά της στον τομέα των θερμοκρασιών το "επιβάλλουν". Βεβαίως θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι οι Pull ανεμιστήρες δεν είναι της Cooler Master (δεν διαθέταμε επιπλέον stock ανεμιστήρες) αλλά είναι οι γνωστοί Scythe Slip stream που χρησιμοποιούνται στον ορισμό της Rthermal και ότι μαζί με το υψηλό air flow τους, πάει "πακέτο" και ο ανάλογος θόρυβος. Η συνολική εικόνα της Cooller Master Nepton 240 M , είναι πάρα πολύ καλή μιας και μπορεί να κρατήσει το σύστημά μας, ακόμα και αν αυτό καταναλώνει 350 Watt, σε Δθ από 27 έως και ~24 βαθμούς και αν πάμε στις αντίστοιχες τιμές για τα 240 Watt που είναι και το TDP της, έχουμε ΔΘ από 18,5 έως 16,5 βαθμούς! Εικόνα που δεν την βλέπουμε εύκολα και μας δείχνει ότι η Cooler Master, με την Nepton 240 M, έχει μια πολύ σοβαρή πρόταση προς όλους εκείνους που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι περισσότερο από την κλασική αερόψυξη! Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ με τις μετρήσεις, για όποιον θέλει να δει λίγο πιο βαθιά το πράγμα, υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που ακολουθούν στην επόμενη σελίδα! Μετρήσεις "εις βάθος"Στη σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά τους, αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της ζητάμε να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν, με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Όπως βλέπουμε, η τιμή της θερμικής αντίστασης έχει πέσει σε πολύ χαμηλές τιμές που μαρτυρούν τις καλές επιδόσεις της ψύκτρας. Αλλά αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον, είναι να δούμε την διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στον εισερχόμενο και εξερχόμενο από το radiator αέρα, είναι πράγματι πολύ χαμηλή, αλλά αυτό θα το δούμε και στις επόμενες μετρήσεις. Για την ώρα ας εξετάσουμε τα δυο γραφήματα που μας δίνουν συνοπτικά την απόδοση της ψύκτρας, τόσο σε Δθ , όσο και την τιμή της Rthermal. Είναι ολοφάνερη η γραμμική λειτουργία της Nepton 240 M, αυτό, σε συνδυασμό με το ότι, η Rthermal εξακολουθεί να πέφτει χωρίς να εμφανίζει τάσεις οριζοντίωσης, αποτελούν τον αψευδή μάρτυρα, ότι η ψύκτρα βρίσκεται ακόμα μακρυά από τα όριά της! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Οι θερμοκρασίες σε αυτή τη διάταξη σημειώνουν μια μικρή μείωση, ακολουθώντας την τιμή της Rthermal που σημειώνει πτώση, αυξάνοντας την απόδοση της ψύκτρας. Ενώ η θερμοκρασία του αέρα εξόδου, παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Στα γραφήματα η εικόνα αλλάζει προς το καλύτερο, αλλά η καμπύλη της Rthermal του πλάγιου προσανατολισμού, μετά το 5ο βήμα θερμικής επιφόρτισης, αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι τα όρια έκαναν την εμφάνισή τους. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα = Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Η εικόνα της βελτίωσης της θερμικής συμπεριφοράς εξακολουθεί σταθερή, αλλά στο σημείο αυτό θα κάνουμε μια παρατήρηση σχετικά με τη θερμοκρασία του εξερχόμενου αέρα που είναι εξαιρετικά χαμηλή. Αυτό απλά οφείλεται στο γεγονός ότι δεν διατίθεται δεύτερος αισθητήρας για τη διπλή μέτρηση της, και την εξαγωγή του μέσου όρου και στο ότι -λογικά- η τοποθέτηση που έγινε στο μοναδικό αισθητήρα τον έφερε μέσα στο ρεύμα εξόδου του τμήματος του radiator που έχει τις σωληνώσεις επιστροφής προς την αντλία, οι οποίες φυσικά έχουν χαμηλότερη θερμοκρασία. Όπως παρατηρούμε από τα γραφήματα η καμπύλη της Rthermal μολονότι δεν ακολουθεί την κλασική κυρτότητα, φτάνει σε πολύ χαμηλές τιμές, "αρνούμενη" να παρουσιάσει ίχνη "κόπωσης" ! Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με τη διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Το σημαντικό που μπορούμε να δούμε εδώ είναι ότι, στη διάταξη PULL το radiator λειτουργεί πιο αποδοτικά, πράγμα επόμενο , αν σκεφτούμε ότι η ροή του αέρα ανάμεσα στα πτερύγια ψύξης του, είναι στρωτή και απαλλαγμένη από τους στροβιλισμούς και την υπό γωνία είσοδο του αέρα, που χαρακτηρίζει τις διατάξεις PUSH. Έτσι επιβεβαιώνεται χειροπιαστά, τόσο η φυσική του πράγματος , όσο και η -σωστή - προτίμηση σε αυτή τη διάταξη! Η πτώση της τιμής της Rthermal, επισφραγίζει τις προηγούμενες παρατηρήσεις με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο καθώς πέφτει 0,03 C/Watt για το μέγιστο air flow. Ε. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Πρόκειται φυσικά για τη δοκιμή που όπως είπαμε και πριν, όλοι οι υποψήφιοι και μη, αγοραστές θα ήθελαν να δούν και φυσικά, εμείς δεν μείναμε "απαθείς" !! Επιτέλους ήρθε η ώρα να δούμε τη Nepton 240 M σε πλήρη απόδοση και εκείνη δε μας απογοητεύει. Οι θερμοκρασίες πραγματικά έχουν πέσει πολύ και εδώ να πούμε ότι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου είναι συγκριτικά σωστή, καθώς όλες οι δοκιμές σε οριζόντιο προσανατολισμό, έγιναν με τον αντίστοιχο αισθητήρα στην ίδια ακριβώς θέση! Έτσι πλέον μπορούμε να δούμε με νούμερα, αυτό που οι έμπειροι στην υδρόψυξη διαβεβαιώνουν από την πείρα τους: " Η θερμοκρασία ενός κουτιού, δεν επιβαρύνεται αισθητά από τη λειτουργία μιας σωστά στημένης υδρόψυξης!" Πράγματι, τι άλλη απόδειξη χρειάζεται από τους μόλις 7 βαθμούς αύξησης της θερμοκρασίας του εξερχόμενου αέρα! Φυσικά η αυξημένη ροή αέρα, σε συνδυασμό με το πολύ μικρό μήκος της διαδρομής που κάνει αυτή ανάμεσα στα θερμά πτερύγια του Radiator, δικαιολογούν απόλυτα τις χαμηλές αυτές τιμές. Οι συμπεριφορά της ψύκτρας εξακολουθεί να είναι τελείως γραμμική, όπως μας δείχνει το Δθ και η Rthermal που σημειώνει και άλλη εντυπωσιακή πτώση στους 0.068 C/Watt. Εδώ να κάνουμε και μια αναφορά, της οποίας την αξία, την αφήνουμε στην κρίση σας. Η Cooler Master στο πληροφοριακό της τεχνικό "φυλλάδιο", δίνει σαν ελάχιστη τιμή της Rthermal, στη μέγιστη ονομαστική επιφόρτισή της, τους 0.069 C/Watt, και οι δικές μας μετρήσεις δίνουν στην αντίστοιχη επιφόρτιση, 0.06943 C/Watt. ΣΤ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη! Αυτός είναι και ο λόγος που στο εμπόριο των επαγγελματικών και βιομηχανικών ψυκτρών, δεν νοείται ψύκτρα που δεν συνοδεύεται από αυτή την πληροφορία! Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, η συγκεκριμένη ψύκτρα, τι περιθώρια έχει για να βελτιώσει την απόδοσή της, αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Η διαδικασία είναι πλέον γνωστή, με την διαφορά ότι στην περίπτωση αυτή και στο τελευταίο βήμα, οι Scythe Slip steam που χρησιμοποιήσαμε σαν PULL ανεμιστήρες αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τους Silentio FP 120 που φοράει η Nepton 240 M, έτσι η τελευταία τιμή της Rthermal είναι ελαφρά υψηλότερη από αυτήν που θα μπορούσε να είναι! Όλα αυτά που συζητήσαμε πριν, μπορούμε να τα δούμε σε ένα πολύ διαφωτιστικό γράφημα που αποδίδει τη μεταβολή της Rthermal, με σταθερή θερμική επιφόρτιση της ψύκτρας και μεταβαλλόμενο air flow. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι με την αύξηση του air flow, η καμπύλη της Rthermal, ελαττώνει το ρυθμό πτώσης της αλλά εξακολουθεί να έχει πτωτική πορεία, δηλώνοντας σαφώς ότι τα περιθώρια της ψύκτρας απέχουν πολύ από το να εξαντληθούν! Πράγμα που -δυστυχώς- δεν συνέβαινε με τους ανεμιστήρες μας! Ζ. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή μια ψύκτρα και κάτω από ποιες συνθήκες, αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στους προηγούμενους πίνακες. Η χρησιμότητα αυτού του γραφήματος είναι πολύ σημαντική, καθώς με μια ματιά, διαπιστώνουμε ότι οι μοναδικές περιπτώσεις που η ψύκτρα παρουσιάζει ενδείξεις κόπωσης είναι για το PULL setup και μόνο στη χαμηλή ροή αέρα, και οριακά, η πλάγια τοποθέτηση σε αυξημένη PUSH ροή. Το σημαντικό όμως είναι ότι το PUSH-PULL setup και για το μέσο air flow, κατατάσσεται ανάμεσα στις επιδόσεις που παρουσιάζουν τα άλλα setup στο μέγιστο air flow και φυσικά, το ίδιο setup στο μέγιστο air flow, ηγείται και με διαφορά από όλα τα άλλα setup! Στο επόμενο γράφημα μπορούμε να δούμε συνολικά τη συμπεριφορά της ψύκτρας, όσον αφορά στην αύξηση της θερμοκρασίας, πάνω από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Η Cooler Master Nepton 240 Μ παρουσιάζει μια πολύ συνεκτική και γραμμική θερμική συμπεριφορά, διατηρώντας χαμηλές θερμοκρασίες και από ότι δείχνει η σειρά των καμπυλών του Δθ, το ουσιαστικό πλεονέκτημα βρίσκεται στη διάταξη Push-Pull. Σαφώς, δύο επιπλέον ανεμιστήρες αντιπροσωπεύουν ένα κόστος, αλλά αυτό είναι καλά πληρωμένο από τη αύξηση της απόδοσης! Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Στη σελίδα αυτή μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Παρά τη στενότητα χρόνου που αντιμετωπίζουμε, για να μην "αισθάνεται μόνη" της η Nepton 240 M, υποβάλαμε σε έλεγχο πάνω στον Ήφαιστο μια ακόμα -μικρή ομολογουμένως- ΑΙΟ, την από καιρό δοκιμασμένη Corsair H50 , καθώς και δύο ακόμα αερόψυκτρες, την Cooler Master TPC 800 και την Thermaltake FRIO OCK, για να εμπλουτίσουμε όπως έχουμε υποσχεθεί τους συγκριτικούς πίνακες αποτελεσμάτων, με νέους ελέγχους ψηκτρών που έχουν ήδη δοκιμαστεί. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε, ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Είναι αναμενόμενο το γεγονός ότι, με βάση το μικρό ακόμα δείγμα της βάσης δεδομένων που έχουμε, η Nepton 240 M, από άποψη θερμοκρασιών "καθάρισε" το τοπίο καταλαμβάνοντας την πρωτιά και με μεγάλη διαφορά από την αμέσως επόμενη -"ηλικιωμένη"- ψύκτρα. Από την άλλη μεριά, από άποψη θορύβου, την κατάσταση "έσωσε" η πιο "ηχηρή" αερόψυκτρα που έχουμε δοκιμάσει, αφήνοντας την Nepton 240 M στην προτελευταία θέση του πίνακα! Εδώ και πάντα μιλώντας για τον θόρυβο, πρέπει να πάρουμε υπόψη το "στόχο" που έχει η ψύκτρα αυτή, που είναι το O/C και τις συνθήκες που επικρατούν στις περισσότερες των περιπτώσεων που υπάρχει ανάγκη γι' αυτό (π.χ. σε απαιτητικά παιχνίδια). Με αυτή την οπτική γωνία, το ζήτημα του θορύβου -για να το θέσουμε ... "πολιτισμένα"- είναι ελάσσονος σημασίας ! Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι αν θελήσουμε να δουλέψουμε σε "χαμηλότερα ρολόγια", η Nepton 240 M δε θα μας κάνει την χάρη. Ακριβώς το αντίθετο θα λέγαμε, καθώς τα 33,8 dBA που παράγει σε χαμηλό air flow είναι ένα πολύ "διακριτικό" επίπεδο θορύβου, που πρακτικά, αντιστοιχεί με αυτό που ακούμε σε ένα ήσυχο δωμάτιο στην πόλη, σε ώρα γενικότερης ησυχίας και αυτό, το επιτυγχάνει χωρίς ιδιαίτερες παραχωρήσεις όσον αφορά τη θερμοκρασία, καθώς στα 180 Watt, το Δθ είναι μόλις 18,1 βαθμοί Κελσίου! Επιπλέον αυτών, φυσικά η απόδοση της ψύκτρας σε διάταξη Push-Pull δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις δυνατότητές της, καθώς η θερμοκρασία Δθ στα 350Watt έπεσε 3,1 βαθμούς ακόμα. Φυσικά αυτό πάει παρέα με τον επιπλέον θόρυβο, αλλά αν δούμε τις τιμές στο χαμηλό air flow, η εικόνα γίνεται πολύ καλύτερη καθώς οι 15,7 βαθμοί του Δθ, αποτελούν σημαντική πρόκληση απέναντι στα ανεκτά 39,6 dBA στην κλίμακα των 180 Watt. Συμπεράσματα και βαθμολογία Η Cooler Master έχει ρίξει στο τραπέζι του main stream ανταγωνισμού, ένα πολύ δυνατό χαρτί που ακούει στο όνομα Nepton 240 M. Μετά από αρκετές μέρες που πέρασε μαζί μας στο εργαστήριο του TheLab, το σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι, η Cooler Master..."ακούει"! Ακούει τις κριτικές και τους χρήστες και βάζει το RND τμήμα της να δώσει λύσεις στα προβλήματα που εντοπίζονται. Η αντλία της, χωρίς παραχωρήσεις σε ροή (που παραμένει στα 120L/h), έρχεται βελτιωμένη τόσο σε θόρυβο, όσο και σε κραδασμούς και η λειτουργία της πλέον -πρακτικά- γίνεται αισθητή μόνο από το φωτιζόμενο logo, εκτός και αν "κολλήσεις το αυτί" επάνω της για να ακούσεις τον "ψίθυρο" που παράγει! Οι ανεμιστήρες της (Silencio FP 120), εφοδιάζονται με έδρανα υψηλής ποιότητας και νέας σχεδίασης φτερωτή, που τους χαρίζουν εξαιρετική μακροζωία, υψηλότερη στατική πίεση και χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, ενώ παράλληλα διατηρούν επαρκές air flow ακόμα και σε χαμηλές στροφές, όπου πραγματικά ο θόρυβός τους γίνεται ανεπαίσθητος. Οι σωληνώσεις της, μολονότι λίγο "ατίθασες", διατηρούν μεγάλη ευκαμψία και εγγυώνται ότι δεν πρόκειται να "τσακίσουν" αν τις "κακομεταχειριστούμε". Ο εξοπλισμός στερέωσης του block της, είναι προσεκτικά σχεδιασμένος και παρά το ότι, από προσωπική προτίμηση, θα τον θέλαμε ακόμα πιο στιβαρό, δε διαπιστώσαμε κανένα πρόβλημα στο σύστημα σταθερής πίεσης μέσω των ελατηρίων που διαθέτουν οι βίδες στερέωσής του. Η κατασκευή του block, παρά τη χαμηλή λείανσή του, είναι αποτελεσματική και επιπλέον υποστηρίζεται από μια κατασκευή πολύ πυκνών scived micro fins στο εσωτερικό του, που αναλαμβάνει την ανταλλαγή θερμότητας. Η κατασκευή του αλουμινένιου radiator, χωρίς να αποτελεί καινοτομία, είναι επαρκέστατη, καθώς ακολουθεί δοκιμασμένες λύσεις. Και τελευταίο, αλλά όχι σε σημασία, είναι το ότι οι διαστάσεις του radiator καθιστούν τη Nepton 240 M, συμβατή με τα περισσότερα κουτιά της αγοράς που διαθέτουν θέση για ψυγείο 2x 120mm. Όλα αυτά, έχοντας σαν επιστέγασμα την εμπιστοσύνη της εταιρίας στο προϊόν της, όπως εκφράζεται από την εγγύηση του και σε συνδυασμό με την τιμή του, συνθέτουν ένα σύνολο που πραγματικά ο υποψήφιος ενδιαφερόμενος, θα πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη του. Η Cooler Master Nepton 240 M, θα κοστίζει 99,90€ στα Ελληνικά καταστήματα (του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου), συνοδεύεται από πενταετή εγγύηση και επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της είναι: Πλεονεκτήματα: Πολύ καλές θερμικές επιδόσεις. Παραγόμενος θόρυβος σε πολύ χαμηλό επίπεδο στην χαμηλή ρύθμιση στροφών. Τιμή που κρίνεται λογική γι' αυτά που προσφέρει. Επιδόσεις που είναι σαφώς στις υψηλότερες θέσεις του ανταγωνισμού. Εξαιρετικά εύκολη και ακίνδυνη εγκατάσταση. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά Heat spreaders Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσότερες από μια χρήσεις. Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρα και αντλίας με καλής ποιότητας sleeve. Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets. Πλήρης συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες, ανεξάρτητα του προσανατολισμού του block. Ανεμιστήρες με βελτιωμένα έδρανα και πτερύγια, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλο MTBF. Παρέχεται ελαστικό πλαίσιο σιλικόνης για τη στερέωση των ανεμιστήρων. Υπάρχει Υ Fan Splitter, με πρόβλεψη για το σήμα tacho. Extra set βιδών για την υλοποίηση push-pull και pull setup. Πενταετής εγγύηση. Μειονεκτήματα: Ο θόρυβος στις υψηλές στροφές εξακολουθεί να είναι αισθητός. Θα θέλαμε λίγο πιο στιβαρό το μηχανισμό στερέωσης του block. Η συνολική εικόνα που τελικά μας άφησε η Cooler Master Nepton 240 M, αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για όποιον ενδιαφέρεται να προχωρήσει με απαιτήσεις, στο χώρο πέρα από την κλασική αερόψυξη! Αν προσπαθήσουμε να εκφράσουμε όλα όσα αποτέλεσαν αντικείμενο αυτής μας της παρουσίασης, με "στεγνά" νούμερα, η Cooler Master Nepton 240 M, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί χαμηλότερα από : Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Για το TheLab.gr Seafalco 21/10/2014

Η SilentiumPC ιδρύθηκε στην Βαρσοβία της Πολωνίας το 2007 και αν και συγκρινόμενη με σημαντικές εταιρίες του χώρου των μέσων ψύξης, είναι μια νέα εταιρία, κάνει μια εντυπωσιακή είσοδο στο χώρο αυτό! Σαν βασικό στόχο της -όπως λέει στη σελίδα της- έχει την παραγωγή προϊόντων που θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των PC enthusiasts/gamers, συνδυάζοντας την άριστη λειτουργικότητα και απόδοση, με την άρτια αισθητική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κοστίζουν "μια περιουσία". Πρόσφατα είχαμε δει την πιο "ισχυρή" πρότασή της στο χώρο της αερόψυξης, με την GRANDIS XE 1236 και σήμερα θα σας παρουσιάσουμε ένα άλλο μέλος της οικογένειας, την SilentiumPC FORTIS-2. Πρόκειται για μια μικρότερου μεγέθους ψύκτρα, μονού πύργου εφοδιασμένη με έξι heat pipes, τα οποία ψύχονται με τη βοήθεια ενός ανεμιστήρα 120 χιλιοστών. Η μορφή της θυμίζει αρκετά άλλες ψύκτρες που στο παρελθόν εγκαινίασαν την δομή του "μονού" πύργου με δύο υποομάδες πτερυγίων (Megahalems). Τα μαύρα τελειώματα των "ημιπύργων", καθώς και το κυματοειδές τελείωμα των πτερυγίων, της δίνουν μια όψη που παραμένοντας διακριτική, δεν παύει να "τραβάει" το μάτι! Η Fortis 2 ΧΕ 1226, όπως και η μεγαλύτερη αδελφή της, μοιράζονται την ίδια τεχνολογία συγκόλλησης των heat pipes σε ένα block από καθαρό χαλκό (ΧΕ technology, κατά την SilentiumPC), που διασφαλίζει την άριστη θερμική σύζευξη μεταξύ τoυς, αλλά και με το CPU heat spreader. Ας πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι ακριβώς τα χαρακτηριστικά της. Τεχνικά χαρακτηριστικά Τα χαρακτηριστικά της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, φαίνονται στον πίνακα που ακολουθεί. Οι διαστάσεις της ψύκτρας είναι σχετικά μικρές, ακόμα και αν την εφοδιάσουμε με δυο ανεμιστήρες, ανάλογα μέτριο είναι και το βάρος της. Η δομή της είναι μονού πύργου, ο οποίος είναι χωρισμένος σε δύο κατακόρυφες υποομάδες πτερυγίων, τα οποία ψύχουν έξι χάλκινα heat pipes διαμέτρου 6 mm. Εφοδιάζεται με έναν αθόρυβο ανεμιστήρα μέσης παροχής, για τον οποίο δεν διατίθενται πληροφορίες στατικής πίεσης, ρυθμίζεται μέσω PWM και από το τύπο των εδράνων που διαθέτει και το προσδόκιμο ζωής, ανήκει στις οικονομικές, πλην αξιόπιστες λύσεις. Πέρα από τα χαρακτηριστικά που δίνονται από την κατασκευάστρια, υπάρχει ένας ακόμα υποπίνακας που αναφέρεται στις "ψυκτικές παραμέτρους" με επιπλέον χαρακτηριστικά, που στο εξής θα συμπληρώνουν τις παρουσιάσεις των ψυκτρών που χρησιμοποιούν σαν άμεσο μέσο ψύξης, τον αέρα. Αυτά θα μας βοηθήσουν προοδευτικά στην διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης άποψης για τα προϊόντα αυτά. Όπως βλέπουμε, πρόκειται για μια ψύκτρα μέτριου προς μικρού όγκου, με ανάλογα προσαρμοσμένη επιφάνεια αποβολής της θερμότητας και έχει ελαφρά μικρότερη ελευθερία εισόδου αέρα, πράγμα που -κρίνοντας από το μεγαλύτερο air flow- αντισταθμίζεται από την υψηλότερη πίεση του ανεμιστήρα της. Αλλά τις απαντήσεις σε όλα αυτά τις δίνουν οι δοκιμές, οπότε είναι ώρα να την γνωρίσουμε από κοντά. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226 έχει εγγύηση δυο χρόνια και μπορούμε να αποκτήσουμε αντί του ποσού των 31.90€συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και φυσικά αναφερόμαστε σε τιμές Ελληνικών καταστημάτων. Συσκευασία και παρελκόμενα Η SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226 έφτασε σε μας σε μια μικρή διακριτική συσκευασία, στο εξωτερικό της οποίας βλέπουμε κάποιες βασικές πληροφορίες. Στις δύο άλλες πλευρές, υπάρχει μια τρίγλωσση παρουσίαση των βασικών της χαρακτηριστικών (τα Ελληνικά δυστυχώς, είναι απόντα), δύο QR codes που "οδηγούν" σε δυο video για την διαδικασία εγκατάστασης σε μητρικές Intel και AMD αντίστοιχα, καθώς και τα παρελκόμενα που την συνοδεύουν και τα τεχνικά χαρακτηριστικά της. Ανοίγοντας την συσκευασία δεν βρίσκουμε αφρώδη προστατευτικά, αλλά μια θήκη από σκληρό διαφανές πλαστικό μέσα στο οποίο αναπαύεται η ψύκτρα με τον ανεμιστήρα τοποθετημένο πάνω της, αλλά χωρίς τα συρμάτινα brackets που τον συγκρατούν. Επίσης υπάρχουν, ένα μικρό κουτί που περιέχει τα παρελκόμενα της ψύκτρας, στα οποία εκτός των απαραίτητων brackets και λοιπών εξαρτημάτων του εξοπλισμού στερέωσης, συμπεριλαμβάνονται, μια θερμοαγώγιμη πάστα (Pactum PT-1), και ένα επιπλέον ζευγάρι συρμάτινα brackets για την στερέωση ενός ακόμα ανεμιστήρα που μπορεί να προσθέσει ο χρήστης και φυσικά το CPU back plate και οι απαραίτητες βίδες, οι οποίες διαθέτουν ελατήρια καθορισμού της πίεσης σύσφιξης της ψύκτρας πάνω στην μητρική. Splitter για δεύτερο ανεμιστήρα δεν συμπεριλαμβάνεται και έτσι αν αποφασίσουμε να κάνουμε push-pull, θα πρέπει να προμηθευτούμε ένα, προσέχοντας το ζήτημα του σήματος tacho. Ο ανεμιστήρας που συνοδεύει την Fortis 2 XE1226, έχει αδιαφανή μαύρα πτερύγια αρκετά μεγάλου πλάτους με προφανή στόχο την αύξηση του air flow και της στατικής πίεσης, το δε καλώδιο του είναι τεσσάρων -(λόγω PWM)- επίσης μαύρων αγωγών και δεν διαθέτει sleeve. Tα περιεχόμενα της συσκευασίας συμπληρώνει ένα μικρό φυλλάδιο, με φωτογραφικά αποσπάσματα από την διαδικασία εγκατάστασης της ψύκτρας σε μητρικές INTEL και AMD αντίστοιχα. Φυσικά το φυλλάδιο απέχει αρκετά από το να θεωρηθεί manual, αλλά ευτυχώς, υπάρχουν οι σύνδεσμοι (QR codes), προς δύο αρκετά διαφωτιστικά video της SilentiumPC, που αναπληρώνουν την έλλειψη αυτή και τα οποία θα τα δούμε στην σελίδα της συμβατότητας με τις μητρικές. Ώρα όμως να δούμε τον πρωταγωνιστή της σημερινής μας παρουσίασης από κοντά. Η SilentiumPC FORTIS-2 ΧΕ-1226 από κοντά Το σώμα της ψύκτρας έχει τελείως συμμετρική κατασκευή πράγμα που πέραν των άλλων -και χωρίς κάποια θερμική επιβάρυνση- βοηθάει στην μείωση του κόστους, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε την τιμή διάθεσης που έχει η ψύκτρα! Αυτό όμως που είναι σημαντικό είναι ότι, η προσπάθεια περιορισμού του κόστους, δεν εμποδίζει την SilentiumPC να "δέσει" τα πτερύγια της ψύκτρας με τις γνωστές διασυνδετικές αναδιπλώσεις στην περίμετρο τους, αυξάνοντας την στιβαρότητα της όλης κατασκευής. Και μιας και αναφερθήκαμε στην συμμετρία και προς άρση κάθε "παρεξηγήσεως", ας δούμε δυο εικόνες της συμμετρικής Fortis 2 XE1226, η οποία θυμίζοντας "πεταλούδα", κάνει την αισθητική διαφορά! Η πρώτη και σημαντικότερη παρατήρηση, είναι ότι όλα τα heat pipes είναι τοποθετημένα σε μια ευθεία γραμμή και πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Aυτή η διάταξη συνηθίζεται στις κατασκευές τέτοιου τύπου καθώς αποτελεί μια λύση στις περιορισμένες διαστάσεις του κάθε "ημιπύργου". Με τον τρόπο αυτό βέβαια, τα πτερύγια στηρίζονται μόνο στο "μέσον" τους, πράγμα που κάνει επιβεβλημένη την χρήση των περιμετρικών αναδιπλώσεων στήριξης στα πτερύγια, όπως παρατηρήσαμε προηγουμένως. To block της ψύκτρας είναι "γυμνός" χαλκός από κάτω, αλουμίνιο από πάνω και "αγκαλιάζει" τα έξι heat pipes περιμετρικά, επιτρέποντας μας να διακρίνουμε τα ίχνη της συγκολλητικής διαδικασίας που εξασφαλίζει την καλή θερμική τους σύζευξη, καθώς επίσης ότι, η λείανση του block δεν είναι υψηλή, αλλά αυτό -όπως έχουμε πει και στο παρελθόν- δεν επηρεάζει αισθητά την θερμική σύζευξη και αποτελεί κοινή πρακτική σε πολλούς κατασκευαστές. Είναι όμως η κατάλληλη στιγμή να δούμε την Fortis 2 XE 1226, με τα "καλά" της και πριν προχωρήσουμε στις λεπτομέρειές της, να κάνουμε μια επαλήθευση των διαστάσεών της που "μετράνε" 156mm ύψος από το καπάκι του επεξεργαστή μας. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά Αυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν την διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πως και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" την σελίδα αυτή, θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. 1. Κατασκευαστικές λεπτομέρειες και θερμική σύζευξη. Η SIlemtiumPC έχει εφαρμόσει και στην FORTIS 2 XE 1226 την τεχνική ενσφήνωσης των πτερυγίων πάνω στα heat pipes, που είδαμε και στην "μεγάλη αδελφή"της. Η τεχνική αυτή αποδίδει πολύ "επίπεδα" τοιχώματα του σωληνίσκου εκτόνωσης και ακόμα καλύτερη θερμική σύζευξη μεταξύ heat pipe και πτερυγίου. Συνεπώς κατά τις δοκιμές δεν αναμένουμε "εκπλήξεις" 2. Η αεροδυναμική της ψύκτρας. Στο σημείο αυτό έχουμε την ευκαιρία να δούμε μερικά σημαντικά στοιχεία, τα οποία βρίσκουν εφαρμογή σε ανάλογες κατασκευές και υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι γι' αυτό! Α. Ο χωρισμός της ψύκτρας σε δύο "ημιπύργους". Όπως βλέπουμε πίσω από τον ανεμιστήρα δημιουργείται από το σχήμα των πτερυγίων μια άτυπη "χοάνη", η οποία λόγω της χαμηλότερης αντίστασης που παρουσιάζει, "κατευθύνει" τον αέρα προς την κεντρική περιοχή της ψύκτρας που υπό "κανονικές συνθήκες", θα "ασφυκτιούσε" για περισσότερη ροή. Επί πλέον αυτού, ο σχηματισμός αυτής της "χοάνης" απομακρύνει τα πτερύγια από το ρίπισμα του αέρα που δημιουργεί ο ανεμιστήρας, με άμεσο αποτέλεσμα την μείωση του παραγόμενου θορύβου. Έτσι έχουμε στο κέντρο της ψύκτρας μεγαλύτερη πίεση, η οποία βρίσκοντας ελεύθερη δίοδο εκτόνωσης στο κενό που υπάρχει ανάμεσα στους δύο ημιπύργους, δημιουργεί ένα ρεύμα -δροσερού- αέρα το οποίο σαρώνει το χείλος των πτερυγίων που ορίζουν αυτό το διάκενο. Με τον τρόπο αυτό, πέρα από το ότι υπάρχει ένας επιπλέον δρόμος τροφοδότησής τους με αέρα, αυξάνει και η τοπική απόδοσή τους, καθώς -όπως έχουμε ξαναπεί- η πιο αποδοτική περιοχή ενός πτερυγίου είναι το χείλος εισροής αέρα! Βεβαίως, συνήθως αυτό το διάκενο είναι λίγο μεγαλύτερο, αλλά τελικά, σε μία κατασκευή όπως μία ψύκτρα, όπου πρέπει να συνδυαστούν πολλοί αντιτιθέμενοι παράγοντες, όλα είναι ζήτημα "ισορροπίας" μεταξύ τους. Το αν η "συνταγή" της SilentiumPC είναι επιτυχημένη, θα φανεί στις δοκιμές που ακολουθούν. Β. Το κυματοειδές χείλος των πτερυγίων. Ένα από τα πιο εμφανή χαρακτηριστικά της FORTIS 2 XE 1226 είναι οι μικροσκοπικές "γλώσσες" που δημιουργούν ένα ενιαίο "κυματιστό" χείλος στην περιοχή εισόδου του κύριου ρεύματος αέρα στα πτερύγια και το ίδιο ισχύει και για το χείλος εξόδου. Αυτό γίνεται για να έχει η ψύκτρα την ίδια απόδοση ανεξαρτήτως της τοποθέτησής της. Αυτή η κυματοειδής διαμόρφωση του "χείλους προσβολής" των πτερυγίων, εξυπηρετεί ταυτόχρονα δύο σκοπούς και μάλιστα πολύ καλά. Αφενός μειώνει παραπέρα τον θόρυβο που κάνει η φτερωτή του ανεμιστήρα, καθώς διασπά τους μικροστροβίλους αέρα που σχηματίζονται στο χείλος του πτερυγίου σε μικρότερους, και αφετέρου - επίσης σημαντικό- μεγαλώνει σε επιφάνεια η πιο αποτελεσματική περιοχή του. 3. Το σύστημα στερέωσης της ψύκτρας. Αυτό που μας έκανε πολύ καλή εντύπωση είναι ότι, σε αυτή την ψύκτρα οι βίδες που είναι κρίσιμες για την σύσφιξή της πάνω στην μητρική, δεν είναι απλές, αντίθετα έχουν ελατήριο και πατούρα πάνω στην οποία σταματά το σφίξιμο της βίδας. Έτσι το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να σφίξουμε τις βίδες του κεντρικού bracket μέχρι τέρμα και τα ελατήρια θα αναλάβουν να εξασκήσουν μια συγκεκριμένη δύναμη στο block της ψύκτρας. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ότι πάντα θα υπάρχει η σωστή πίεση της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή. 4. Οι ανεμιστήρες της SilentiumPC FORTIS 2 XE-1226. Εδώ η SilentiumPC χρησιμοποίησε έναν ανεμιστήρα ( GF 12025 ), στο καρτελάκι βέβαια αναφέρει τον τύπο της ψύκτρας, αλλά στα χαρακτηριστικά αναφέρει τον ακριβή τύπο του ανεμιστήρα. Δεν πρόκειται για κάποια εξαιρετική κατασκευή, έχει αδιαφανές μαύρο πλαίσιο και πτερύγια, δεν διαθέτει καμπύλα "μπράτσα" στήριξης του κινητήρα που περιορίζουν τον θόρυβο, αλλά κάνει την δουλειά του πολύ καλά όπως θα δούμε και στις μετρήσεις. Μία μόνο ένσταση έχουμε όσον αφορά τον θόρυβο στις πολλές στροφές, ο ανεμιστήρας κάνει αισθητή την παρουσία του πάνω από τις 1250 στροφές, ενώ αντίθετα κάτω από αυτές είναι πολύ ήσυχος. Δεν διαθέτει κάποιο μέσο περιορισμού της μετάδοσης των κραδασμών του κινητήρα προς την ψύκτρα (ελαστικά παρεμβύσματα, "τακουνάκια"), παρ΄όλα αυτά, πρέπει να πούμε ότι οι ανεμιστήρες που έχουμε δει μέχρι τώρα από την SilentiumPC, δεν είχαν κραδασμούς. Αυτό που διαθέτει και που θα μας φανεί στην συνέχεια πολύ χρήσιμο, είναι δύο εσοχές ("τυφλές" τρύπες) εκατέρωθεν της κάθε οπής στερέωσής του. 5. Έλεγχος επιπεδότητας και βαθμού λείανσης του block της ψύκτρας. Αυτός είναι ο κλασικός έλεγχος που γίνεται σε όλα τα block των ψυκτρών προκειμένου να φανεί αν υπάρχει πρόβλημα στην επαφή της ψύκτρας με το heat spreader της CPU. Το block της FORTIS 2 XE-1226, είναι τελείως επίπεδο όπως δείχνει και το εγγυημένα ευθύ στέλεχος του παχύμετρου που φωτίζεται από πίσω με έντονο φως. Φως δεν περνάει σε κανένα σημείο! Όσον αφορά στην λείανση του block, αυτή έχει σταματήσει σε ένα επίπεδο πριν από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε "σατινέ". Κάτω από συγκεκριμένη γωνία θέασης διακρίνονται οι λεπτές καμπύλες γραμμές που έχει αφήσει το μηχάνημα λείανσης, αλλά αυτό -όπως έχουμε διαπιστώσει- δεν προκαλεί κάποια προβλήματα στην θερμική σύζευξη του block της ψύκτρας με το CPU heat spreader, οπότε δεν αναμένουμε από τις μετρήσεις κάποια έκπληξη. 6. Η κατασκευή του block της ψύκτρας. Εδώ έχουμε μια διαφορά σε σχέση με αυτό που είδαμε στο προηγούμενο review της Grandis XE 1236, Το block της ψύκτρας έχει εδική διαμόρφωση για να υποδεχτεί το κυλινδρικό σχήμα των heat pipes (που δεν έχουν υποστεί λείανση) και να εξασφαλίσει πολύ καλή επαφή τους με αυτό. To block είναι χάλκινο και η βάση του -που συγκρατεί από την πάνω πλευρά τα heat pipes- είναι αλουμινένια και τα δύο έχουν υποστεί την ίδια μηχανουργική επεξεργασία, έτσι ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή επαφή με τα heat pipes. Στις φωτογραφίες αυτές όμως, φαίνεται και κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, αλλά όταν συμβαίνει, δεν περνά απαρατήρητο. Στην αριστερή διακρίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με την διαδικασία συγκόλλησης των heat pipes πάνω στο block, υπάρχει κενό ανάμεσά τους. Το κενό βέβαια αυτό, είναι σκόπιμα εκεί για να γεμίσει από την συγκολλητική ουσία που θα φέρει σε καλή μηχανική και θερμική σύζευξη το σύνολο της κατασκευής, όμως, το συγκολλητικό υλικό δεν είναι εκεί, όχι όπως θα έπρεπε τουλάχιστον. Αυτό σημαίνει ότι στην διαδικασία ποιοτικού ελέγχου, κάτι "ξέφυγε", δεν είναι κάτι που δεν το έχουμε ξαναδεί, συμβαίνει και στα "καλύτερα σπίτια" που λέει και η έκφραση. Επικοινωνήσαμε λοιπόν με την εταιρία, η οποία μας είπε αμέσως ότι αυτό που παρατηρούμε δεν είναι φυσικό και ότι θα μας στείλει άλλο δείγμα για την δοκιμή! Έτσι και έγινε και βλέπουμε την τυπική και σωστή κατασκευή στην δεξιά φωτογραφία, όπου διαπιστώνουμε ότι, η εν θερμώ μεταλλική συγκόλληση έχει κάνει τέλεια επαφή και με το block και με τα heat pipes. Αυτό σημαίνει ότι η ψύκτρα έχει την καταλληλότερη προετοιμασία για να αντιμετωπίσει τις δοκιμές που ακολουθούν! 7. Τα συρμάτινα bracket στερέωσης των ανεμιστήρων. Εδώ δεν θέλουμε να πούμε πολλά, συγκρατούν πολύ καλά τον ανεμιστήρα πάνω στην ψύκτρα, αλλά παρουσιάζουν κάποια δυσκολία λόγω της σκληρότητάς τους και του πολύ μικρού "πιασίματος" που δίνουν για το χειρισμό τους, πράγμα που φαίνεται ιδιαίτερα όταν προσπαθείς να τα αφαιρέσεις. Επίσης παρατηρήσαμε ότι μετά τις πολλές -λόγω των δοκιμών- αλλαγές ανεμιστήρων, τα συρματάκια τείνουν να χαλαρώσουν λίγο και δεν συγκρατούν τον ανεμιστήρα τόσο σφιχτά όσο πριν, πράγμα που δεν θα απασχολήσει τον τυπικό χρήστη της ψύκτρας και διορθώνεται πανεύκολα με ένα μυτοτσίμπιδο ή και με το χέρι. Καιρός όμως να δούμε πως τα πάει η ψύκτρα μας σε πραγματικές συνθήκες συναρμολόγησης. Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκες Αυτός είναι ένας τομέας που θα υπάρχει πλέον στα review των αεροψυκτρών. Σκοπός του είναι να αποκαλύψει ενδεχόμενες ασυμβατότητες, σημεία που οι χρήστες πρέπει να δώσουν προσοχή πριν αγοράσουν την ψύκτρα, πληροφορίες και συμβουλές για την εγκατάσταση των ψυκτρών και γενικά πληροφορίες και συμπεράσματα που αφορούν από τις μητρικές, μέχρι και τα κουτιά που θα τις φιλοξενήσουν. Η σελίδα αυτή, αποτελεί σημαντική συνεισφορά στα review των ψυκτρών, της καλής φίλης [MENTION=20975]karmen1983[/MENTION] , που είχε και την ιδέα αλλά και το κέφι -πέρα από την φωτογράφιση- να μας διαθέσει το χρόνο και τις γνώσεις της, για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις! Κατ' αρχάς, να πούμε ότι η SilentiumPC έχει γυρίσει δυο πολύ χρήσιμα video για τον τρόπο εγκατάστασης της Fortis XE-1226, σε μητρικές INTEL και AMD. Εδώ όμως πρέπει να πούμε δυο πράγματα, που καλό θα είναι να τα πάρετε υπόψη σας πριν την εγκατάσταση της ψύκτρας στην μητρική σας. 1. Ποτέ μην βάλετε την θερμοαγώγιμη πάστα πρώτη πρώτη πριν από κάθε άλλη εργασία! Πάντα τη βάζουμε ακριβώς πριν τοποθετήσουμε την ψύκτρα επάνω στην μητρική. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό να λερωθούμε και κυρίως είναι πολύ πιθανό να "κάτσει" επάνω της σκόνη ή κάποιο περιιπτάμενο χνουδάκι και αυτό ... δεν το θέλουμε! 2. Και το αυτονόητο: Σφίγγουμε με ένα κατσαβίδι όλες τις βίδες, αυτές της βάσης για να "κάτσουν" οι αποστάτες -συμπιέζοντας τα O-rings- σταθερά πάνω στην μητρική και φυσικά, αυτές του bracket της ψύκτρας μέχρι να τερματίσουν, για ευνόητους λόγους. Τα ελατήρια που είναι εφοδιασμένες οι βίδες, θα "φροντίσουν" να πιέσουν με συγκεκριμένη δύναμη το block της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή σας. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=MPxhlBECD8E]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż Intel / Intel mounting - YouTube[/ame] [ame=http://www.youtube.com/watch?v=6BWZPRPug1Q]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż AMD / AMD mounting - YouTube[/ame] Οι βίδες που στηρίζουν την όλη υποδομή στερέωσης της ψύκτρας, έχουν πολύ μικρά στρόγγυλα κεφαλάκια και η πρώτη μας σκέψη ήταν ότι θα υπάρχει θέμα, καθώς δεν "κλειδώνουν" κάπου για να μην περιστρέφονται "τρελά"! Η προσεκτικότερη εξέταση έδειξε ότι το κεφάλι της κάθε βίδας, από την κάτω πλευρά έχει δυο μικροσκοπικά αυτάκια που "βρίσκουν" στα τοιχώματα της οπής του CPU back plate και αποκλείουν την περιστροφή της βίδας. Για να έρθει η βίδα στη σωστή θέση και να "κλειδώσει", θα πρέπει να βάλουμε τo O-ring από την άλλη πλευρά της μητρικής και να τραβήξουμε την βίδα προς τα επάνω για να μην έχει πολύ τζόγο. Και με αυτά, βάλαμε την ψύκτρα επάνω στην μητρική μας. Στις παραπάνω φωτογραφίες, αλλά και σε άλλες στην συνέχεια, μπορούμε να δούμε σε εφαρμογή αυτό που προαναφέραμε για τις βίδες ασφαλούς σύσφιξης, που έχουν ελατήρια σταθερής πίεσης του κεντρικού bracket. Από ότι φαίνεται το μικρό σώμα της ψύκτρας, δεν θα μας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα συμβατότητας με τις μνήμες, αλλά όπως καλά ξέρουμε, το "πείραμα" έχει αναντικατάστατη αξία! Και την αποδεικνύει μια φορά ακόμα! Ο ανεμιστήρας και τα συρμάτινα bracket που τον στηρίζουν, βρίσκονται σε "αντιπαράθεση" με τα heat spreaders των μνημών που χρησιμοποιούμε, καθώς ο ανεμιστήρας ακουμπά πάνω σε αυτά. Έτσι αφαιρέσαμε την πλησιέστερη προς την ψύκτρα μνήμη, αλλά και σε αυτήν τη μία που αφήσαμε, ο ανεμιστήρας "βρίσκει" και το ότι τα συρματάκια των brackets δεν κάνουν το ίδιο, είναι τελείως συγκυριακό! Υπάρχει ένα μικρό περιθώριο για να σηκώσουμε τον ανεμιστήρα μερικά χιλιοστά πιο πάνω, αλλά μέχρι εκεί! Αντίθετα στην πίσω πλευρά της ψύκτρας υπάρχει άπλετος χώρος και αυτό μας βάζει σε πειρασμούς! Αλλά ας πάμε να δούμε και την άλλη μητρική που χρησιμοποιούμε για τις δοκιμές μας. Ανάλογο πρόβλημα βρήκαμε και εδώ με τις μνήμες, και η λύση δόθηκε -όπως μπορείτε να δείτε- εξαντλώντας την διαδρομή που μπορεί να κάνει το συρμάτινο στήριγμα προς τα πάνω και τελικά ο ανεμιστήρας πέρασε πάνω από τις μνήμες. Όμως η σκέψη αυτή μας ενοχλούσε και τελικά η λύση για κερδίσουμε μερικά κρίσιμα χιλιοστά ακόμα, βρέθηκε. Μας την δίνει η ίδια η κατασκευή του ανεμιστήρα, ο οποίος εκατέρωθεν της οπής στερέωσης, έχει δύο τυφλές και ρηχές τρύπες, των οποίων η θέση δεν φαίνεται καθόλου τυχαία! Η ιδέα ήταν να μετακινήσουμε τα κοντά -ευτυχώς- άγκιστρα των συρμάτινων bracket, σε νέα θέση. Τα κάτω στις εσωτερικές "υποδοχές" και τα πάνω στις εξωτερικές, έτσι κερδήθηκαν 5- 6 mm και -αν προσέξετε- δεν εξαντλήσαμε την διαθέσιμη διαδρομή του συρμάτινου στηρίγματος προς τα πάνω. Ο ανεμιστήρας περνά πλέον, σε "άνετη" απόσταση από τις μνήμες μας. Παρ' όλα αυτά, το πρόβλημα της συμβατότητας με τις μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders, σε κάποιες μητρικές υπάρχει. Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε ποιες ήταν οι κρίσιμες αποστάσεις στη μητρική που χρησιμοποιήσαμε και να συγκρίνετε με την δική σας. Μια παρατήρηση εδώ από ότι αποκομίσαμε από τις πολλές και αναγκαστικές λόγω των δοκιμών, αλλαγές ανεμιστήρων. Ένα μικρό μυτοτσίμπιδο κατά την αφαίρεση των συρμάτινων brackets, απεδείχθη πολύτιμος βοηθός, τόσο κατά την αφαίρεση, όσο και κατά την τοποθέτηση, καθώς επίσης και για την ανάταξη της μοιραίας χαλάρωσης που επήλθε σε αυτά με τις πολλές δοκιμές, ("ξεχείλωσε" η γωνία που κάνει το bracket και δεν έσφιγγε σωστά τον ανεμιστήρα). Σε σχέση με τον ανεμιστήρα δεν πρέπει να παραλείψουμε να σας πούμε ότι η εγκατάστασή του έχει μια ιδιαιτερότητα, που σχετίζεται με την πολύ βαθειά σχισμή εγκατάστασης του συρμάτινου bracket πάνω στα πτερύγια. Τα συρματάκια μπαίνουν πρώτα στις σχισμές αυτές και μετά στον ανεμιστήρα, όμως το πρώτο από τα δύο bracket μπορεί να μπει και με τον κλασικό τρόπο αρκεί να μπορούμε να "σηκώσουμε" λοξά τον ανεμιστήρα. Η SilentiumPC έχει δημοσιοποιήσει ένα σχετικό video που σας το παραθέτουμε. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=qbx3-4mEKAk]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż dodatkowego wentylatora / additional fan mounting - YouTube[/ame] Μια δική μας χρηστική παρατήρηση είναι ότι, οι δύο "ημιπύργοι" -όταν βάλεις τον ανεμιστήρα στις πατούρες που έχουν για το σκοπό αυτό- λόγω ελαστικότητας τον συγκρατούν καλά στην θέση του, οπότε διευκολύνεται η εγκατάσταση του δεύτερου συρμάτινου bracket. Πριν όμως αφήσουμε αυτή τη σελίδα, να πούμε ότι η ψύκτρα είναι συμβατή με μητρικές AMD σε τοποθέτηση από την VGA προς την οροφή του κουτιού (αυτό που λέμε δηλαδή κάθετη/ Vertical τοποθέτηση) και ας δούμε σε μια πιο "τρισδιάστατη" εικόνα της ψύκτρας πάνω στην μητρική μας, ότι η ψύκτρα έχει πολύ ισορροπημένο όγκο και αισθητικά αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή, καθώς δεν "επισκιάζει" το υπόλοιπο hardware της μητρικής μας! Μετρήσεις Τα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί στην πράξη μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της SilentiumPC FORTIS 2 XE-1226, σε διάφορους προσανατολισμούς. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών των πινάκων, οι οποίοι πρακτικά έχουν την ίδια δομή με αυτούς που έχουμε συνηθίσει από τα μέχρι τώρα review, θα πρέπει να πάρετε υπόψη ότι ο Ήφαιστος, παρά το ότι αποδίδει ονομαστικά τις ίδιες περίπου τιμές θερμικής επιφόρτισης με το Jalapeno, στην πράξη είναι πολύ πιο κοντά στις ονομαστικές αυτές τιμές, καθώς έχει πολύ μικρότερες άδηλες θερμικές απώλειες σε σχέση με τον "πρόγονό" του. Έτσι στην πράξη, η πέμπτη κλίμακα του Ήφαιστου αποδίδει τα Watt που έβγαζε η τερματική κλίμακα του Jalapeno (5η) και η τερματική κλίμακα του Ηφαίστου (6η), επιφορτίζει την ψύκτρα με περίπου 60 Watt παραπάνω από ότι το Jalapeno, αυτός είναι ο λόγος που τα 350 Watt του Ηφαίστου, προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στην ψύκτρα από ότι τα "350" Watt του "προγόνου" του! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που αξίζει να κρατήσουμε από αυτό το πίνακα είναι ότι στο φορτίο των 180Watt που είναι και το ονομαστικό της, η ψύκτρα έχει Δθ=26,8 βαθμούς παραμένοντας τελείως αθόρυβη (31,2 dBA), αλλά μπορεί να κατέβει σε Δθ=22,9 βαθμών με μια "μικρή" ηχητική επιβάρυνση, καθώς ο θόρυβός της είναι μεν αισθητός, αλλά δεν έχει ενοχλητική χροιά. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Οι ανάλογες παρατηρήσεις ισχύουν και εδώ, με μια μικρή βελτίωση στις μέσες στροφές. Από ότι φαίνεται η ψύκτρα αδιαφορεί -και πολύ καλά κάνει- για τον προσανατολισμό της. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Η εικόνα δεν αλλάζει αισθητά και στην κατακόρυφη τοποθέτηση, φαίνονται όμως καποια χαρακτηριστικά της τοποθέτησης αυτής, τα οποία σχετίζονται με το φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα και θα τα δούμε καλύτερα στην σελίδα που ακολουθεί . Ανακεφαλαιώνοντας τις παραπάνω μετρήσεις το σημαντικό είναι να δούμε ότι η SilentiumPC Fortis 2 XE-1226, σε θερμική επιφόρτιση 190 Watt (που είναι το TDP της ψύκτρας) μπορεί και κρατάει την "CPU" μας σε θερμοκρασίες Δθ της τάξης των26 - 27 βαθμών Celsius σε πλάγια τοποθέτηση διατηρώντας την ηχητική της υπογραφή "μη ανιχνεύσιμη"! Αλλά επειδή έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να πούμε, ας πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε τις μετρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος. Μετρήσεις "εις βάθος" Στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά τους αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει η θερμοκρασία της πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της "ζητάμε" να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον στον πίνακα αυτό, πέρα βέβαια από τις τιμές του D1_eq, είναι ότι η τιμή της Rthermal, μειώνεται καθώς η ισχύς αυξάνει και η θερμοκρασία της ψύκτρας ανεβαίνει. Με άλλα λόγια βλέπουμε -με νούμερα πια- αυτό που ισχύει για όλες τις αερόψυκτρες, ότι όσο πιο ζεστή είναι μια ψύκτρα (σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα) τόσο πιο αποδοτικά αποβάλει την θερμότητά της σε αυτόν και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της ψύκτρας. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Τα αποτελέσματα του πίνακα αυτού δικαιώνουν την απόφασή μας να μετρήσουμε τις ψύκτρες σε διάφορους προσανατολισμούς. Παρατηρώντας τις τιμές αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, διαπιστώνουμε ότι στον πλάγιο προσανατολισμό SilentiumPC Fortis 2 XE-1236, διατηρεί 0,3 (Medium air flow) με 0,2 (High air flow) βαθμούς δροσερότερη την CPU μας, από ότι στην οριζόντια τοποθέτηση! Αυτό είναι φυσικό γιατί η διατομή που παρουσιάζει η ψύκτρα στο φυσικό ανοδικό ρεύμα είναι μικρή καθώς η πλευρά που "προσφέρεται για την φυσική είσοδο του αέρα, είναι το μικρών διαστάσεων πλευρό της και επιπλέον, η φυσική ανοδική ροή του αέρα, παρεμποδίζεται από την συστοιχία των hreat pipes που είναι διατεταγμένα κάθετα σε αυτήν. Η διαφορά αυτή είναι μικρή, αλλά αρκετή για να υπερκαλύψει το γεγονός ότι πλέον τα heat pipes ευρίσκονται στον δυσμενέστερο προσανατολισμό τους. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Σε αυτόν το προσανατολισμό μετρήσαμε μόνο στο μέγιστο air flow, αφενός γιατί τα αποτελέσματά του είναι παραπλήσια με αυτά του πλάγιου προσανατολισμού, αλλά και γιατί πρακτικά η ψύκτρα "δεν" πρόκειται να τοποθετηθεί έτσι σε κάποιο κουτί. Προς χάριν λοιπόν κυρίως των κατόχων κουτιών όπως το Raven όπου το IO της μητρικής είναι στην επάνω πλευρά του κουτιού, αλλά και της δικής μας περιέργειας, ας δούμε τα αποτελέσματα. Παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία της ψύκτρας είναι πολύ κοντά σε αυτές που σημείωσε στην πλάγια δοκιμή, αλλά λίγο πιο αυξημένη (1 με 1,5 βαθμό). Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι, σε αυτόν τον προσανατολισμό τα heat pipes της ψύκτρας βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με αυτόν που έχουν με την ψύκτρα οριζόντια, αλλά το περίεργο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε καλύτερη θέση, από ότι στην πλάγια τοποθέτηση, σημειώνουν χειρότερα αποτελέσματα! Η αντίφαση αυτή, λύνεται αν σκεφτούμε ότι, η ροή του αέρα που δημιουργεί ο ανεμιστήρας είναι κατακόρυφη και έτσι δεν ωθείται πλέον πλευρικά από την φυσική επίσης κατακόρυφη ανοδική ροή του ζεστού αέρα. Οπότε η περίσεια του αέρα που προωθεί ο ανεμιστήρας στην ψύκτρα -λόγω του μικρού μήκους των πτερυγίων της- δεν επιτρέπει στον δροσερό αέρα -που κινείται παράλληλα προς την ροή του ανεμιστήρα- να μπει ανάμεσα στα πτερύγια και να τα δροσίσει. Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη. Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, τι περιθώρια έχει η συγκεκριμένη ψύκτρα για να βελτιώσει την απόδοσή της, αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Τα παραπάνω αποτελέσματα λήφθηκαν με την χρήση δύο ανεμιστήρων (Scythe Slipstream SY1225SL12SH) με υψηλό air flow (~120CFM), που έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλουν τις στροφές τους σε αρκετά μεγάλη κλίμακα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε διάταξη Push-Pull. Η ψύκτρα δεν φαινεται να μπαίνει σε βαθύ κόρο, έχει ακόμα περιθώρια που δυστυχώς δεν είχαν οι ανεμιστήρες μας, αλλά ούτε και τα αυτιά μας! Όλα αυτά μπορούμε να τα δούμε σε ένα πολύ διαφωτιστικό γράφημα, που αποδίδει την μεταβολή της Rthermal, με σταθερή θερμική επιφόρτιση της ψύκτρας και μεταβαλλόμενο air flow. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι αυτό που έχουμε δει σε άλλες ψύκτρες, (ότι δηλαδή από ένα σημείο και πέρα με την αύξηση του air flow η καμπύλη της Rthermal, τείνει να οριζοντιωθεί αποδίδοντας ολοένα και μικρότερη μεταβολή / βελτίωση για την ίδια αύξηση του air flow), στην Fortis 2 XE 1226, απλά "δεν ισχύει"! Η ψύκτρα εμφανίζει μια καμπύλη της οποίας η κλίση βεβαίως μειώνεται καθώς αυξάνει η ροή του αέρα, αλλά σαφώς απέχει από αυτό που θα ονομάζαμε κόρο. Η μείωση της θερμοκρασίας παραμένει στα επίπεδα του 1,5 βαθμού ακόμα και για την αλλαγή στροφών του ανεμιστήρα από 1600 σε 1800 rpm. Αυτό απλά σημαίνει ότι η ψύκτρα έχοντας πυκνή σχετικά δομή στα πτερύγιά της, αξιοποιεί την αυξημένη ροή αέρα, μέχρι να πουν τα αυτιά μας ... αρκετά! E. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή και κάτω από ποιες συνθήκες, μια ψύκτρα αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στου προηγούμενους πίνακες. Βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη -ούτε για την ψύκτρα αυτή, αλλά ούτε και για πολλές άλλες- ότι στο χαμηλό air flow και σε μεγάλη θερμική καταπόνηση, αρχίζουν και εμφανίζονται τα προβλήματα! Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι πλέον μπορούμε να διακρίνουμε, ότι στη συγκεκριμένη ψύκτρα αυτό συμβαίνει μόνο στην χαμηλή ροή του αέρα ( η γαλάζια και η κίτρινη καμπύλη μετά το 5ο βήμα στρέφονται προς τα πάνω), αλλά σε όλες τις άλλες ταχύτητες αέρα, η ψύκτρα δεν εξαντλεί τα περιθώριά της. Φυσικά για μια ακόμα φορά ο "νικητής" στο υψηλό air flow, είναι η πλάγια τοποθέτηση (πράσινη) ακολουθούμενη από την οριζόντια (γκρι) και την κάθετη (σκούρο μπλε), κατά σειρά. Συνεπώς αποδεικνύεται ότι η ψύκτρα έχει σαν μειονεκτικότερο προσανατολισμό τοποθέτησης την κάθετη θέση και σαν βέλτιστο την πλάγια θέση. ΣΤ. Δοκιμές με δυο ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull. Ίσως το είχατε καταλάβει από κάποιο προηγούμενο σχόλιο για τις διαστάσεις της ψύκτρας, πράγματι δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό, την δοκιμάσαμε και σε διάταξη Push-Pull και η Fortis 2 XE 1226 μας "αποζημίωσε πλουσιοπάροχα" για τον "κόπο" μας! Ας πάμε να δούμε τι μετρήσαμε. Οι μετρήσεις έγιναν σε πλάγιο προσανατολισμό, όπου η ψύκτρα όπως είδαμε έχει την μεγαλύτερη απόδοσή της -και που άλλωστε είναι και ο πιο συνηθισμένος- και σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. Για να μην χαθούμε στα νούμερα και στις παλινδρομικές συγκρίσεις ανάμεσα στις σελίδες του review, σας ετοιμάσαμε μια σειρά γραφήματα που αποκαλύπτουν την επίδραση που είχε το Push-Pull setup στην ψύκτρα μας. A. Η επίδραση του push-pull στην ανύψωση θερμοκρασίας της CPU πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Β. Η θερμική αντίσταση της ψύκτρας σε διάταξη push-pull. Τα σημαντικά εδώ είναι δύο , πρώτον το ότι η ψύκτρα σε υψηλό air flow (γκρί καμπύλη) πλησιάζει τις επιδόσεις που είχε με δυο πολύ πιο θορυβώδεις ανεμιστήρες (βλέπε δοκιμή προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης) και το πιο σημαντικό, είναι η πολύ μεγάλη βελτίωση που παρατηρείται στην χαμηλή ροή, όπου η τιμή της μειώνεται κατά 0,035 βαθμούς ανά Watt κατανάλωσης!. Γ. Η θερμική αντίσταση που παρουσιάζει η ψύκτρα σε όλα τα setup της, συμπεριλαμβανομένου και του Push-Pull setup. Αυτό το διάγραμμα, αν και λίγο "μπερδεμένο", είναι ακόμα πιο χρήσιμο, γιατί παρουσιάζει την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας σε όλες τις δοκιμές που κάναμε. Εδώ μπορούμε να δούμε ότι η ψύκτρα σε υψηλή ροή και σε push-pull (χακί καμπύλη), πραγματικά "σαρώνει" όλες τις άλλες τοποθετήσεις με μονό ανεμιστήρα! Δ. Το θερμικό κέρδος που μας δίνει η διάταξη Push-Pull. Αυτό το γράφημα φυσικά είναι το τελικό ζητούμενο, ποια είναι η πτώση της θερμοκρασίας που μπορούμε να πετύχουμε αν βάλουμε έναν ακόμα ανεμιστήρα στην Fortis 2 XE 1226; Τοποθετήσαμε στην πίσω πλευρά της ψύκτρας έναν ανεμιστήρα Grantis 1236 που "δανειστίκαμε" από την μεγάλη της αδελφή και η απάντηση ακολουθεί και είναι εντυπωσιακή! Εδώ είναι αυτό που λέμε, "μια εικόνα ...χίλιες λέξεις"! Στην χαμηλή ροή αέρα η πτώση θερμοκρασίας που οφείλεται στο push-pull και στα 180 Watt είναι 3,4 βαθμούς, για να διπλασιαστεί στα 350 Watt φτάνοντας τους 7,2 βαθμούς! Φυσικά παρουσιάζει επίσης πτώση θερμοκρασίας, σε σύγκριση με την πλάγια τοποθέτηση και στα άλλα air flow, και είναι απολύτως αναμενόμενο, καθώς η ύπαρξη του πίσω ανεμιστήρα, απορροφά τον θερμό αέρα που προέρχεται από τον εμπρός ανεμιστήρα και επιπλέον -το σημαντικότερο- επιτρέπει και "επιβάλλει", στον δροσερό αέρα του περιβάλλοντος να εισχωρήσει ανάμεσα στα πτερύγια (τουλάχιστον στο πίσω μισό του μήκους τους, όπως έδειξε πείραμα που κάναμε) και να κατεβάσει την θερμοκρασία τους. Είναι ευνόητο, ότι αυτή η διαδικασία είναι πιο αποδοτική στις χαμηλές ταχύτητες αέρα. Αβίαστο λοιπόν είναι το συμπέρασμα, η ψύκτρα "φωνάζει" για Push- Pull setup. Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Στην σελίδα αυτή θα μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Η χρήση του "θα" στην προηγούμενη πρόταση, είναι εσκεμμένη, γιατί όπως είναι ευνόητο, η διαδικασία της ενοποίησης της παλαιάς βάσης δεδομένων με την νέα που σήμερα βάζει την πρώτη της σε αυτήν, είναι αρκετά χρονοβόρα και θα απαιτηθεί ένα διάστημα με εντατικούς επανελέγχους ήδη δοκιμασμένων ψυκτρών, προκειμένου να έχουμε επιτυχή αναγωγή της παλαιάς στη νέα βάση. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max) H Fortis 2 XE 1226, όπως είναι φυσικό από τον όγκο της, κατατάσσεται τελευταία στον πίνακα της απόδοσης. Τα πράγματα όμως αλλάζουν τελείως όταν δούμε την συμπεριφορά της σε διάταξη push-pull, εκεί ακολουθεί κατά πόδας την μεγάλη της αδελφή και αφήνει "πίσω" της, άλλες ψύκτρες με αρκετά μεγαλύτερο όγκο, κάποιες για -μόλις- ένα δέκατο του βαθμού και άλλες για αρκετά περισσότερο! Εδώ να διευκρινίσουμε ότι η παράθεση των αποτελεσμάτων σε push-pull, δεν είναι τυπική διαδικασία, αλλά την κρατάμε για τις ψύκτρες που πραγματικά αλλάζουν θερμική συμπεριφορά, χωρίς αυτό να επιβαρύνει τις διαστάσεις τους. Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση τον θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο τον θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Η διαγωγή της όσον αφορά στο θόρυβο που παράγει είναι σαφώς βελτιωμένη, και είναι απόλυτα δικαιολογημένη στην κατάταξη που έχει, αποτελώντας μια "προκλητική" πρόταση μικρού όγκου και καλής απόδοσης, χωρίς "φασαρία"! Συνεπώς το moto της SilentiumPC: "Επαρκείς λύσεις που δεν κοστίζουν μια "περιουσία", επαληθεύεται για μια ακόμα φορά! Συμπεράσματα και βαθμολογία Δεύτερο προϊόν από την SilentiumPC και η εικόνα δεν άλλαξε, η εταιρία έρχεται και πάλι με μια προσεγμένη πρόταση προς όλους όσους δεν στοχεύουν στα ψηλά O/C, αλλά θέλουν να έχουν ένα δροσερό επεξεργαστή κάτω από όλες τις άλλες συνθήκες. Η δουλειά που έχει γίνει στον σχεδιασμό αλλά και την υλοποίηση της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, φαίνεται τόσο από την θερμική συμπεριφορά της, όσο και από τον μειωμένο θόρυβο που παράγει. Οι μέτριες διαστάσεις της είναι "απατηλές" όσον αφορά στην αποτελεσματικότητά της, χάρη στην σωστή δουλειά που έχει γίνει στην θερμική σύζευξη των heat pipes τόσο με το block, όσο και με τα πτερύγια, φέρνει αξιοπρεπέστατα "σκόρ". Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχει και τα μειονεκτήματά της. Αυτά όμως περιορίζονται κύρια, σε εκείνα που η προσπάθεια μείωσης του κόστους δεν θίγει την απόδοση της ψύκτρας. Ο ανεμιστήρας της δεν διαθέτει αντικραδασμικές βάσεις, ασφαλώς και η μεθοδολογία στήριξής του θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όσον αφορά στην χρηστικότητα της. Το κεντρικό bracket στήριξης της ψύκτρας θα μπορούσε να ήταν σταθερά στερεωμένο πάνω στο block. Αλλά το ουσιαστικό μειονέκτημα -που αφορά και πολλές ακόμα αερόψυκτρες- είναι το -υπό συνθήκες- πρόβλημα ασυμβατότητας με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Έχοντας περάσει αρκετές μέρες "βασανίζοντας" την, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ "τίμια" πρόταση και αυτό δεν βασίζεται μόνο στο κόστος της, που είναι πραγματικά χαμηλό, αλλά και στην απόδοσή της. Η τιμή της είναι 31,9 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου, συνοδεύεται από διετή εγγύηση και φυσικά μπορούμε να την βρούμε στα Ελληνικά καταστήματα. Συνοψίζοντας τις παρατηρήσεις μας έχουμε τα ακόλουθα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: Πλεονεκτήματα: Στιβαρή κατασκευή με πολύ καλή θερμική συμπεριφορά Περιορισμένες διαστάσεις Χαμηλός θόρυβος στην ονομαστική περιοχή λειτουργίας της Εύκολα υλοποιήσιμο Push-Pull που ανεβάζει πολύ τις επιδόσεις της Πολύ καλό σύστημα ασφαλούς στήριξής της (πλην του κεντρικού bracket) Συμπεριλαμβάνεται θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες της μιας τοποθετήσεις Βίδες στήριξης με ελατήρια σταθερής πίεσης Βέλτιστη λειτουργία σε πλάγια θέση Συνεκτική θερμική συμπεριφορά σε όλους τους προσανατολισμούς τοποθέτησης Χαμηλή τιμή Μειονεκτήματα: Έλλειψη αντικραδασμικών παρεμβυσμάτων στον ανεμιστήρα Διακριτός -αλλά όχι ιδιαίτερα ενοχλητικός- θόρυβος στις υψηλές στροφές Μη σταθεροποιημένο στο block κεντρικό bracket στήριξής του Σύστημα στήριξης που επιτρέπει μικρές περί τον κατακόρυφο άξονα κινήσεις Ελαφρές ρικνώσεις στις εσωτερικές κάμψεις των heat pipes Πρόβλημα συμβατότητας με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders Μη συμβατότητα με μητρικές AMD σε πλάγια τοποθέτηση Αυτό όμως που θα θέλαμε να πούμε από την μεριά μας, εκτιμώντας όλα τα παραπάνω, ας μας επιτραπεί να είναι το εξής: Στην SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, κάντε ένα μικρό έξοδο και προσθέστε της ένα ακόμα ανεμιστήρα, για να δουλέψει σε Push-Pull και τότε, θα δείτε πραγματικά την "πεταλούδα" της SilentiumPC, να "ξεδιπλώνει τα φτερά" της και να δείχνει το δρόμο σε άλλες ψύκτρες αρκετά μεγαλύτερου όγκου! Αν προσπαθήσουμε να συμπυκνώσουμε τα προηγούμενα σε ένα βαθμό, αυτός δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από: Εδώ τελείωσε η σημερινή μας παρουσίαση της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, για την παραχώρηση του δείγματος της οποίας, ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα eworld. Για το TheLab.gr Seafalco 8/10/2014

Η Cooler Master είναι από καιρό καταξιωμένη στο χώρο κατασκευής κουτιών και μέσων ψύξης για τους υπολογιστές μας, σαν μια από τις σημαντικότερες εταιρίες. Στη σημερινή παρουσίαση θα δούμε μια νέα ψύκτρα που φέρει την υπογραφή της, με κωδικό : HYPER 612 Ver. 2. Πρόκειται για μια ψύκτρα που αποτελεί τον «διάδοχο» της Hyper 612 S η οποία έχει ανάλογη κατασκευή. Η HYPER 612 Ver. 2 έχει δομή μονού πύργου, αρκετά σεβαστών διαστάσεων , ο οποίος με την βοήθεια ενός αθόρυβου, πλην όμως αποτελεσματικού ανεμιστήρα, ψύχει μια συστοιχία 6 heat pipes διαμέτρου 6mm. Τα heat pipes έρχονται σε άμεση επαφή με το heat spreader του επεξεργαστή και μάλιστα χωρίς να μεσολαβούν κενά μεταξύ των heat pipes! Η τεχνική αυτή – που αποτελεί εξέλιξη της ιδιαίτερα αποτελεσματικής DC (Direct Contact) Heat pipe τεχνικής- είναι γνωστή με το όνομα CDC (Continuous Direct Contact) Heat pipes και έρχεται να λύσει το βασικό πρόβλημα της «προκατόχου» της, που δεν είναι άλλο από τα διάκενα μεταξύ των heat pipes, τα οποία αποτελούνται μεν από το μέταλλο της βάσης της ψύκτρας, αλλά αναπόφευκτα έχουν αρκετά μικρότερη θερμική αγωγιμότητα από τα heat pipes, και μειώνουν την συνολική αποτελεσματικότητα της ψύκτρας! Στην κατασκευή της HYPER 612 Ver 2, έχει γίνει η απαραίτητη πρόβλεψη έτσι ώστε να είναι συμβατή με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders και επιπλέον, να διευκολύνεται η είσοδος του αέρα σε αυτήν, αυξάνοντας την αποδοτικότητά της, χωρίς ανάλογη αύξηση του θορύβου! Ώρα λοιπόν να την γνωρίσουμε από κοντά και να δούμε τι θα «πει» ο Ήφαιστος γι’ αυτήν ! ΧαρακτηριστικάΤα χαρακτηριστικά της HYPER 612 Ver 2, φαίνονται στους δύο πίνακες που ακολουθούν. Παρά το ότι η ψύκτρα έχει μεγάλο σχετικά όγκο, η αραιόφυλη κατασκευή της, της επιτρέπει να κρατήσει το βάρος της χαμηλά. Ο ανεμιστήρας της κρατώντας μια κλασική κατασκευή ρουλεμάν, δεν έχει το χρόνο ζωής που μας έχουν συνηθίσει οι ακριβότεροι ανεμιστήρες, παρ' όλα αυτά δεν πρόκειται να μας απασχολήσει για πολύ καιρό, και οπωσδήποτε, όλα είναι ζήτημα κόστους. Το χαμηλό κόστος δεν τον εμποδίζει να έχει μαι αποτελεσματική λειτουργία και ιδιαίτερα χαμηλό θόρυβο. Η στατική του πίεση είναι προσαρμοσμένη προς τις απαιτήσεις της ψύκτρας και θα μπορούσαμε να πούμε ότι τις υπερκαλύπτει. Όπως βλέπετε πέρα από τα χαρακτηριστικά που δίνονται από την κατασκευάστρια, υπάρχει ένας ακόμα υποπίνακας που αναφέρεται στις "ψυκτικές παραμέτρους" με επιπλέον χαρακτηριστικά, που στο εξής θα συμπληρώνουν τις παρουσιάσεις των ψυκτρών που χρησιμοποιούν σαν άμεσο μέσο ψύξης τον αέρα. Αυτά θα μας βοηθήσουν προοδευτικά στην διαμόρφωση μιας πιο εμπεριστατωμένης άποψης για τα προϊόντα αυτά. Σαν πρώτο συμπέρασμα από αυτά έχουμε ότι είναι μια ψύκτρα με αραιή διάταξη πτερυγίων, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μελετημένη για αποδοτικότητα με χαμηλό air flow και φυσικά χαμηλό θόρυβο. Ο λόγος "Επιφάνεια αποβολής θερμότητας προς όγκο πτερυγιώματος (ο όγκος που καταλαμβάνουν τα πτερύγια), υποδηλώνει σαφώς την αραιή διάταξη των πτερυγίων της και "συμβαδίζει" με την μέτρια σε εμβαδόν επιφάνεια αποβολής της θερμότητας. Συνεπώς έχουμε μια ψύκτρα που όλες τις οι παράμετροι, δηλώνουν χαμηλή ανάγκη σε air flow με άμεση συνέπεια να μην απαιτεί ανεμιστήρες που ο θόρυβος τους, συμβαδίζει με το υψηλό air flow τους. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι την Cooler Master Hyper 612 Ver.2, μπορούμε να αποκτήσουμε αντί του ποσού των 41,90€ και φυσικά αναφερόμαστε σε τιμές Ελληνικών καταστημάτων συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η εγγύησή της καλύπτει χρονικό διάστημα 2 ετών από την αγορά της. Συσκευασία και παρελκόμενα. Η Cooler Master HYPER 612 Ver. 2 έρχεται σε μια διακριτική χαρτονένια συσκευασία μέσου μεγέθους, στο εξωτερικό της οποίας μπορούμε να δούμε την ψύκτρα σε βασικές γωνίες φωτογράφισης: Το βασικό που συγκρατούμε από εδώ είναι ότι η ψύκτρα προδιαγράφεται για ήσυχη λειτουργία αλλά και απόδοση για θερμική ισχύ μέχρι 180Watt, πράγμα που θα φανεί όταν "συναντηθεί" με τον "Ήφαιστο"! Στις δύο άλλες πλευρές υπάρχουν τα χαρακτηριστικά της και μια πολύγλωσση παρουσίαση (των Ελληνικών μη συμπεριλαμβανομένων) των βασικών πλεονεκτημάτων της. Σε αυτήν την πλευρά υπάρχει και ένα πολύ χρήσιμο σκαρίφημα της ψύκτρας με όλες τις απαραίτητες κατασκευαστικές διαστάσεις, που θα μας βοηθήσουν στην επιλογή της. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε ανοίγοντας το κουτί, είναι το φυλλάδιο των οδηγιών (το οποίο ομολογουμένως -αν και δεν μας δυσκόλεψε- θα το θέλαμε λίγο πιο αναλυτικό) και την εγγύησή της. Αμέσως από κάτω ο ανεμιστήρας «αναπαύεται» πάνω σε ένα χαρτονένιο διαχωριστικό, κάτω από αυτόν βρίσκουμε μια θήκη με τα παρελκόμενα της ψύκτρας και δεξιά και αριστερά του ανεμιστήρα, βρίσκουμε δυο πλαστικά brackets για την στήριξή του πάνω στην ψύκτρα. Ο ανεμιστήρας έχει διαμορφωμένα πτερύγια και στην άκρη του καλωδίου του, που καλύπτεται από μαύρο πυκνό sleeve, διακρίνουμε ένα βύσμα των τεσσάρων pins, να μας δηλώνει ότι η ρύθμισή του γίνεται με PWM. Μια μικρή έκπληξη μας περιμένει ανοίγοντας την θήκη με τα παρελκόμενα, καθώς διαπιστώνουμε την ύπαρξη και ενός ζεύγους συρμάτινων brackets, τα οποία -σύμφωνα με τις οδηγίες του φυλλαδίου- αποτελούν ένα εναλλακτικό τρόπος στήριξης του ανεμιστήρα! Αναλυτικά τα παρελκόμενα είναι : Υπάρχουν μια σειρά brackets που εξασφαλίζουν την συμβατότητα της ψύκτρας με όλα τα σύγχρονα sockets, οι απαραίτητοι αποστάτες για την μητρική, το σύνθετο back plate και μια σύριγγα θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες από μία εφαρμογές. Μας άρεσε η προσθήκη στα εξαρτήματα αυτά, ενός adapter που επιτρέπει το βίδωμα των εξάγωνων παξιμαδιών με την χρήση ενός κατσαβιδιού Philips (σταυροκατσάβιδο). Αλλά αρκετά με τα παρελκόμενα , ας προχωρήσουμε να δούμε την ψύκτρα η οποία μας περιμένει φωλιασμένη -με πολύ φροντίδα- σε μια θήκη από πολυμερικό αφρό, ικανή να την προστατεύσει από κάθε λογική «ατυχία» κατά την μεταφορά της! Η ψύκτρα εκτός συσκευασίας λοιπόν, στην διάθεση μας να την γνωρίσουμε από κοντά! Η Cooler Master HYPER 612 Ver.2 από κοντά. Έτοιμοι λοιπόν για την οπτική διερεύνηση της ψύκτρας! Η πρώτη εντύπωση είναι η αίσθηση ότι, παρά τον όγκο της φαίνεται "ελαφριά", καθώς το μεγάλο διάκενο μεταξύ των πτερυγίων της (3mm), επιτρέπει στο βλέμμα να "εισχωρήσει", διακρίνοντας τις λεπτομέρειες της κατασκευής της. Στις φωτογραφίες αυτές πάνω στην αλουμινένια "βάση" που συγκρατεί τα heat pipes, διακρίνουμε προσαρτημένο το δίδυμο χαλύβδινο έλασμα (bracket) που σφίγγει την ψύκτρα πάνω στην υπόλοιπη υποδομή στήριξής της στην μητρική. Αυτό όμως που πραγματικά τραβάει το βλέμμα, είναι το "σώμα" της ψύκτρας, το οποίο είναι πολύ μετατοπισμένο σε σχέση με το block της για να δώσει αρκετό χώρο στον ανεμιστήρα της ψύκτρας, με σκοπό να πετύχει την συμβατότητά της με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Οι ίδιες ανάγκες συμβατότητας με τα σύγχρονα sockets (2011, 2011-3) που έχουν τις μνήμες κατανεμημένες εκατέρωθεν του επεξεργαστή, επέβαλαν και τον περιορισμό του μήκους των κατώτερων πτερυγίων στην "πίσω" πλευρά της ψύκτρας. Η προσέγγιση αυτή -πλην κάποιων εξαιρέσεων που θα δούμε αργότερα- είναι αποτελεσματική και το μόνο που χρειάζεται να έχετε υπόψη κατά την τοποθέτησή της, είναι ότι χωρίς την βοήθειά σας, η ψύκτρα δεν ισορροπεί όρθια! Το πρόβλημα βέβαια είναι ασήμαντο, εκτός και αν σκοπεύεις να την φωτογραφίσεις, οπότε θα πρέπει να επιστρατεύσεις κάποια ..."μαγικά" ! Οι ανφάς φωτογραφίες μας δείχνουν ότι τα πτερύγια της Hyper 612 V2 είναι στην ουσία χωρισμένα κατά τον κατακόρυφο άξονα, σε δύο υποομάδες. Μακροσκοπικά -δεδομένου ότι το κενό μεταξύ των υποομάδων αυτών είναι πολύ μικρό- δεν υπάρχει προφανής λόγο για τον διαχωρισμό αυτό, το κρατάμε λοιπόν για την εις βάθος εξέταση, που ακολουθεί στην επόμενη σελίδα. Εδώ μπορούμε να δούμε λίγο πιο "στερεοσκοπικά" την ψύκτρα και να διακρίνουμε την κατασκευή της αλουμινένιας βάσης συγκράτησης των heat pipes, η οποία φέρει πτερύγια στο πάνω μέρος της, αυτά όμως δεν αφορούν στην ψύξη του block, η δουλειά τους είναι άλλη! Η βασική λειτουργία των πτερυγίων αυτών είναι, να υποδεχτούν μέσα στις σχισμές που διαθέτουν το έλασμα σύσφιξης της ψύκτρας, έτσι ώστε υποστηριζόμενο πλευρικά από τα "πτερύγια" αυτά, να μπορεί να μεταφέρει τις δυνάμεις σύσφιξης χωρίς κίνδυνο να λυγίσει. Στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται ένα σημείο που πρέπει να έχετε υπόψη, η βίδα σύσφιξης τερματίζει, αλλά δεν φέρνει σε επαφή το έλασμα σύσφιξης με τον αποστάτη, παραμένει εσκεμμένα ένα κενό καθώς η βίδα έχει ειδική διαμόρφωση γι' αυτό. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η διαμόρφωση του ελάσματος αυτού, είναι τέτοια ώστε να μεταφέρει όλη την δύναμη σύσφιξης, ακριβώς στο κέντρο της "πλάκας" του block, το οποίο διαθέτοντας μεγάλο πάχος έχει όλη την αναγκαία ακαμψία που εξασφαλίζει την ισοκατανομή της πίεσης μεταξύ block και CPU heat spreader και βεβαιώνει για την καλύτερη δυνατή θερμική σύζευξη μεταξύ τους! Στης δεξιά φωτογραφία μπορούμε να δούμε ότι η πλάκα έχει αυλακώσεις μορφής κυλινδρικού τομέα, για να είναι εφικτή η μεταφορά των δυνάμεων σύσφιξης στις θερμοσωλήνες με τον πιο ασφαλή γι' αυτές τρόπο, αλλά και για να υπάρχει μια ακόμα καλύτερη θερμική σύζευξη μεταξύ τους, που βοηθάει στην ομοιόμορφη και αποτελεσματικότερη λειτουργία τους. Είναι όμως ώρα να δούμε και το βασικό προτέρημα της HYPER 612 Ver.2, που δεν είναι άλλο από τον τρόπο που έρχονται σε επαφή τα heat pipes με τοκάλυμμα θερμικής διασποράς (Heat spreader) του επεξεργαστή μας. Στην αριστερή φωτογραφία φαίνεται καθαρά η πλευρική μείωση της διατομής των heat pipes, και στην δεξιά, διαπιστώνουμε την ακρίβεια του περί CDC (continuous direct condact), ισχυρισμού την Cooler Master. Πραγματικά το διάκενο μεταξύ των θερμοαγώγιμων σωλήνων, είναι πρακτικά ανύπαρκτο. Αυτό σε συνδυασμό με την αμέσως προηγούμενη παρατήρηση, σημαίνει ότι τα heat pipes πρίν υποστούν λείανση, έχουν προδιαμορφωθεί με συμπίεση, έτσι ώστε η προς λείανση όψη τους, να γίνει κατά το δυνατόν επίπεδη! Αυτή η τεχνική λύση έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε όλα τα προτερήματα της "άμεσης επαφής", χωρίς ιδιαίτερες παραχωρήσεις εις βάρος της αντοχής του επεξεργασμένου τοιχώματος των -ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός- θερμοσωλήνων! Στην δεξιά φωτογραφία, διακρίνουμε ότι η λείανση των heat pipes δεν είναι μεγάλη, αφήνοντας την επιφάνειά τους σχετικά αδρή, αλλά σαφώς πολύ πιο λεία από αντίστοιχες κατασκευές που έχουμε δει. Το γεγονός ότι η επιφάνεια δεν είναι mirror like, δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη επίδραση στις επιδόσεις των ψυκτρών και αν είμαστε περφεξιονιστές, θα πρέπει να το σκεφτούμε δυο φορές πριν πάρουμε την απόφαση για Lapping της ψύκτρας! Μια παρατήρηση που πρέπει να γίνει εδώ, είναι ότι τα heat pipes έχουν καμφθεί με τα κατάλληλα μέσα, με εμφανέστατο αποτέλεσμα, την χωρίς ρικνώσεις επιφάνειά τους. Τα "κενά" ανάμεσα στις θερμοσωλήνες είναι πραγματικά πολύ μικρά και ουσιαστικά δεν έχουν καμία δυσμενή επίδραση στην απόδοση της Hyper 612 Ver.2, καθώς η όποια "απώλεια", αντισταθμίζεται σε πολλαπλό βαθμό από τα πολύ καλύτερα χαρακτηριστικά θερμοαπαγωγής, που χαρακτηρίζουν την τεχνική του Direct Contact Heat pipe. Μια αποχαιρετιστήρια ματιά λοιπόν στην βάση της ψύκτρας και ας πάμε να δούμε μια αθέατη μέχρι τώρα πλευρά της, πριν προχωρήσουμε στον εφοδιασμό της με "αέρα" . Υπάρχει ένα βαθύ κόψιμο στην πίσω πλευρά της ανώτερης ομάδας πτερυγίων, του οποίου η εσωτερική πλευρά είναι στο ίδιο επίπεδο με την κατώτερη ομάδα πτερυγίων που -όπως είπαμε- κόπηκαν για να εξασφαλιστεί η συμβατότητα με τις υψηλές μνήμες, αυτό το κόψιμο εξυπηρετεί αφενός την οικονομία υλικού και αφετέρου την ευκολία στερέωσης. Τα heat pipes είναι εγκαταστημένα σε "τεθλασμένη" γραμμή, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι το ένα δεν θα εμποδίζει το ρεύμα αέρα, του άλλου με ευνόητα καλή επίδραση τόσο στην ψύξη των heat pipes όσο και κυρίως, στην καλύτερη και πιο ομοιόμορφη, διασπορά τη θερμότητας που μεταφέρουν αυτά στα πτερύγια. Επιπλέον αυτού, οι επεκτάσεις των πτερυγίων της ανώτερης ομάδας βρίσκονται και αυτές μέσα στο κύριο ρεύμα αέρα, έτσι σαν τελικό αποτέλεσμα την βελτίωση των θερμικών χαρακτηριστικών της ψύκτρας. Αλλά ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε από κοντά τον πιο σημαντικό συνεργάτη της ψύκτρας, που δεν είναι άλλος, από τον ανεμιστήρα που αναλαμβάνει να την τροφοδοτεί με αέρα. Αντιγράφοντας από τα χαρακτηριστικά που αναφέρει ο κατασκευαστής : Fan Dimensions : 120 x 120 x 25 mm (4.7 x 4.7 x 1 inch) Fan Speed : 800~1,300 RPM ±10% Fan Air Flow : 26.6 -44.2 CFM (45.2 – 75 m3/h)±10% Fan Air Pressure : 0.6 – 1.6 mm H2O ± 10% Fan Life Expectancy : 40,000 hrs 40℃ Noise Level : 11-20 dBA Bearing Type : Rifle bearing Connector 4-Pin Rated Voltage 12 VDC Rated Current 0.09 A Power Consumption 1.08 W Fan Weight 154 g / 0.34 lb Βλέπουμε ότι πρόκειται για έναν μέτριας ροής, ήσυχο ανεμιστήρα με έλεγχο μέσω PWM. Η αναγραφόμενη "στατική" πίεσή του, φαίνεται αυξημένη και αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερη διαμόρφωση των πτερυγίων του. Ο αναμενόμενος χρόνος ζωής, συνδέεται άμεσα με τον τύπο του ρουλεμάν που χρησιμοποιεί και δεν είναι στα επίπεδα αυτών που έχουμε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό, παρ' όλα αυτά, παραμένει αρκετά μεγάλος και φυσικά δεν πρόκειται να μας προβληματίσει για πολύ καιρό! Η μόνη "παραφωνία' που βλέπουμε είναι στα ενεργειακά του χαρακτηριστικά που δεν συμφωνούν με αυτά του ανεμιστήρα που συνοδεύει την ψύκτρα (βλέπε προηγούμενη δεξιά φωτογραφία) όπου αναφέρει σαν μέγιστο ρεύμα κατανάλωσης 0,160 Α, απευθυνθήκαμε στην εταιρία και η απορία λύθηκε, τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται πάνω στο καρτελάκι του ανεμιστήρα αφορούν το μέγιστο ρεύμα και ισχύ που μπορεί να καταναλώσει με ασφάλεια ο ανεμιστήρας και όχι τις τυπικές τιμές κανονικής λειτουργίας, μια χρήσιμη πληροφορία που αν μη τι άλλο δείχνει σοβαρότητα τεχνική. Τα brackets στήριξης του ανεμιστήρα. Για την εγκατάσταση του ανεμιστήρα κατά τις δοκιμές που έγιναν, προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα πλαστικά bracket που τον συνοδεύουν, τόσο γιατί αισθητικά μας άρεσαν περισσότερο, αλλά κυρίως για να δούμε αν τα λεγόμενα από την κατασκευάστρια περί της ευκολίας εγκατάστασης, είναι αληθή. Για να το κάνουμε αυτό χρησιμοποιούμε τις βίδες που βρίσκουμε στα παρελκόμενα της ψύκτρας (πορτοκαλί βέλη) και φυσικά δεν ξεχάσαμε να κολλήσουμε τα επίσης παρεχόμενα αυτοκόλλητα ελαστικά αντικραδασμικά παρεμβύσματα (γαλάζια βέλη). Η συνέχεια απέδειξε περίτρανα τα περί ευκολίας τοποθέτησης του ανεμιστήρα, μιας και αποδείχτηκε σκέτο "παιχνίδι", ένα απλό τράβηγμα αρκεί για να ανοίξουν όσο χρειάζεται για την τοποθέτησή του, ενώ παράλληλα τα άγκιστρα των brackets εξασκούν αρκετή δύναμη -ακόμα και όταν δεν έχουν φτάσει στην τελική θέση τους, έτσι ώστε ο ανεμιστήρας στέκεται ακόμα και στο ενδιάμεσο "αυλάκι" που έχουν τα πτερύγια, διευκολύνοντας την τοποθέτησή του. Εδώ να σημειώσουμε ότι τα πλαστικά bracket, παρέχουν την δυνατότητα της ελεύθερης ρύθμισης καθ' ύψος του ανεμιστήρα, επιτρέποντας έτσι την ευκολία προσαρμογής της θέσης του ανεμιστήρα στους περιορισμούς που επιβάλει το υπόλοιπο hardware (μνήμες) της μητρικής μας. Όταν ο ανεμιστήρας έρθει στην επιθυμητή θέση, μια απλή ώθηση προς την ψύκτρα φέρνει τα άγκιστρα των brackets στην τελική τους θέση, την οποία ο ανεμιστήρας -με την βοήθεια των ελαστικών παρεμβυσμάτων που προαναφέραμε- την κρατά με σταθερότητα και χωρίς κανένα τριγμό, ή άλλο θόρυβο. Βεβαίως δεν αμελήσαμε να κάνουμε και μια δοκιμή των συρμάτινων brackets, τα οποία μπήκαν στην θέση τους με λίγη δύναμη και την απαραίτητη προσοχή -ιδιαίτερα στην οδηγία τοποθέτησης- για να μπουν σωστά και να "κάτσουν" μέσα στην σχισμή που έχουν τα πτερύγια. Ο ανεμιστήρας στηρίζεται στιβαρά στην θέση του και με αυτά, αλλά δυστυχώς, δεν παρέχουν την δυνατότητα για ρύθμιση καθ' ύψος του ανεμιστήρα. Συνεπώς η χρήση των πλαστικών brackets συστήνεται ανεπιφύλακτα, δεν υστερούν πουθενά, και επί πλέον, με την διαμόρφωσή τους, βοηθούν στην καλύτερη κατανομή του αέρα μέσα στα πτερύγια της ψύκτρας. Η μόνη μικρή διαφορά που είδαμε είναι ο ελαφρά μικρότερος θόρυβος που παράγει με τα συρμάτινα bracket ο ανεμιστήρας, αλλά δεδομένης της στάθμης του θορύβου του ανεμιστήρα που "κινείται" στα όρια του ανεπαίσθητου, αυτή η μικρή διαφορά υπερσκελίζεται από τα πλεονεκτήματα των πλαστικών brackets. Αλλά ας κλείσουμε αυτήν την μικρή χρηστική παρένθεση και να συνεχίσουμε την παρουσίασή μας. Η οποία θα κλείσει αυτό το σκέλος της με τι άλλο, μια μέτρηση των πιο κρίσιμων διαστάσεων, γιατί καλό είναι "να το γράφει", αλλά ακόμα καλύτερο "να το έχει" κιόλας! Οι μετρήσεις επιβεβαιώνουν την διαστασιολόγηση που υπάρχει στο εξωτερικό της συσκευασίας της ψύκτρας, πράγμα που μολονότι είναι λογικό φυσικά, δεν παύει να μας απασχολεί καθώς η πείρα διδάσκει ότι η σπανιότητα των "εκπλήξεων" σε αυτό το τομέα δεν μειώνει στο ελάχιστο την δυσάρεστη κατάσταση που δημιουργούν. Ώρα όμως είναι να προχωρήσουμε στην επόμενη σελίδα για να δούμε πιο προσεκτικά κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της HYPER 612 Ver.2 Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά. Αυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν την διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πως και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" την σελίδα αυτή θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. 1. Κατασκευαστικές λεπτομέρειες και θερμική σύζευξη. Με την ψύκτρα αυτή δουλέψαμε αρκετές μέρες και κυριολεκτικά την "ξεζουμίσαμε" σε όλους τους προσανατολισμούς και τοποθετήσεις. Και πάντα είχαμε μια επιφύλαξη για την στιβαρότητα της, καθώς τα πτερύγια έχουν μεγάλα τους τμήματα "αστήρικτα" (δεν υπάρχουν οι μικρές αναδιπλώσεις που συνδέουν σε επιλεγμένα περιμετρικά σημεία, τα πτερύγια μεταξύ τους, τις οποίες συναντάμε σε πολλές κατασκευές). Στο τέλος, καταλήξαμε με περιέργεια να ψάχνουμε, εις μάτην, να βρούμε τα ίχνη της ταλαιπωρίας. Δεν υπήρχε κανένα! Ο λόγος είναι ότι αυτή η "ελευθερία" μετακίνησης των πτερυγίων τους χαρίζει αρκετή ελαστικότητα και μπορούν να ανταπεξέλθουν άθικτα την όποια λογική μηχανική ταλαιπωρία, καθώς η διάταξη των heat pipes σε τεθλασμένη γραμμή πέρα από το θετικό θερμικό αποτέλεσμα που έχει, συμβάλει και μηχανικά -σε συνεργασία με τα δύο ανώτερα πτερύγια (και το κατώτερο επίσης) που είναι μονοκόμματα- στην δημιουργία ενός άκαμπτου "πυρήνα" στη σύνθετη δομή, πτερυγίων / heat pipes. Αλλά είναι η κατάλληλη στιγμή για να δούμε λίγο πιο μέσα στην ψύκτρα, το πως τα πτερύγια έρχονται σε επαφή με τα heat pipes . Τα πτερύγια έχουν πάχος 0.5mm και απέχουν μεταξύ τους 3mm, μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι έχουμε να κάνουμε με μια σχετικά αραιή διάταξη που ευνοεί το χαμηλό airflow, το πιο σημαντικό όμως είναι ο τρόπος που το εκτονωμένο τμήμα του πτερυγίου περιβάλει το heat pipe. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο σημείο στην μετάδοση της θερμότητας μεταξύ τους και από ότι μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε, η μεταξύ τους αποτελεσματική θερμική σύζευξη έχει μήκος 1,6mm και -όπως μαρτυρά η ευδιάκριτη παραλληλότητα των τοιχωμάτων του άτυπου "σωλήνα" που προκαλεί η εκτόνωση στο πτερύγιο- η περιμετρική σύσφιξη πτερυγίου και heat pipe είναι καλή! Εδώ να πούμε ότι η τεχνική της συναρμογής μέσω εκτόνωσης που χρησιμοποιείται στις ψύκτρες δεν επιτρέπει την καλή επαφή πτερυγίου και heat pipe στο πρώτο τμήμα της εκτόνωσης. Πράγματι όπως μπορούμε να δούμε στην δεξιά φωτογραφία, υπάρχει ένα περιμετρικό -και πολύ μικρό στην περίπτωση μας- κενό γύρω από την θερμοσωλήνα. Αυτό το κενό φυσικά δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα, γιατί ήδη το πτερύγιο έχει μήκος καλής επαφής, τουλάχιστον διπλάσιο από το πάχος του. 2. Η αεροδυναμική της ψύκτρας. Στην προηγούμενη φωτογραφία, διακρίνονται γύρω από κάθε heat pipe τέσσερις εγκοπές σε σχήμα σταυρού, φυσικά αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του σχεδιαστή, αλλά σίγουρα έχει σχέση αφενός, με την απορρόφηση των μηχανικών τάσεων που συνδέονται με την διαδικασία της εκτόνωσης και αφετέρου, με την τοπική αεροδυναμική. Είναι γνωστό ότι η ύπαρξη των θερμοσωλήνων, προκαλεί τοπικά ανωμαλία στην ροή του αέρα, δημιουργώντας μικροστροβίλους και αναταράξεις, επίσης είναι γνωστό ότι, η ροή του αέρα ανάμεσα στα πτερύγια των ψυκτρών δεν είναι απόλυτα σταθερή, αλλά υφίσταται περιοδικές αυξομειώσεις σε συγχρονισμό με τον ρυθμό που τα πτερύγια του ανεμιστήρα, ωθούν αυξομειούμενης πίεσης "ριπές", αέρα ανάμεσα σε αυτά. Αυτό, έχει σαν συνέπεια μεταξύ των δύο επιφανειών ενός πτερυγίου, να υπάρχουν διαρκώς μεταβαλλόμενες μικροδιαφορές πίεσης, οι οποίες δημιουργούν μέσα από αυτά τα σταυροειδή ανοίγματα, μικρές ροές αέρα, οι οποίες παλινδρομώντας διαρκώς από την μια επιφάνεια προς την άλλη, εξομαλύνουν κάπως την ροή γύρω από τα heat pipes και κυρίως, ψύχουν τοπικά την περιοχή γύρω από αυτά και μάλιστα πάρα πολύ αποτελεσματικά! Αν με βλέπετε να ασχολούμαι με το θέμα αυτό, είναι γιατί, είναι πραγματικά σημαντικό να διαπιστώνεις σε πόσα επίπεδα κινείται η προσπάθεια και η έρευνα για βελτίωση, ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες, λεπτομέρειες που πολλές φορές μπορεί να περνάνε απαρατήρητες. Και εδώ έχουμε μια πολύ απλή λύση, που κρύβει πολύ σκέψη από πίσω της! Αλλά, αν μου ζήταγαν να πω τι είναι αυτό που πραγματικά, αποτελεί το "ισοδύναμο" του "αυγού του Κολόμβου" στην ψύκτρα αυτή, θα ήταν το επόμενο ζήτημα αεροδυναμικής, όπου πράγματι η απλότητα έχει βάλει την υπογραφή της και ειλικρινά σε κάνει να απορείς γιατί δεν εφαρμόζεται συχνότερα αυτή τη λύση! 2.1. Η βελτιστοποίηση του Airflow στην HYPER 612 Ver.2 Στην προηγούμενη σελίδα είχαμε παρατηρήσει ότι η ψύκτρα αποτελείται από δύο υποομάδες πτερυγίων, χωρίς ο λόγος γι' αυτό, να είναι ευδιάκριτος και κρατήσαμε την εξήγηση για εδώ. Ας δούμε προσεκτικά στις φωτογραφίες που ακολουθούν: Όπως βλέπουμε τα πτερύγια στην "είσοδο" της ψύκτρας είναι λυγισμένα ελαφρά, τα μεν αριστερά, προς τα πάνω, τα δε δεξιά, προς τα κάτω. Ένα κοντινό στην μια από αυτές τις ομάδες θα δείξει καλύτερα την διαμόρφωση αυτή. Ο λόγος για την διαμόρφωση αυτή των πτερυγίων είναι τόσο απλός που πραγματικά είναι να απορείς γιατί δεν έχει βρει ευρύτερη διάδοση. Όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, το ρεύμα αέρα που βγαίνει από τους ανεμιστήρες που χρησιμοποιούνται στα pc μας κατά κύριο λόγο, έχει μορφή περιστρεφόμενου κώνου. Αυτό σημαίνει ότι ο αέρας κινείται προς τα πίσω μεν -απομακρυνόμενος από τον ανεμιστήρα, αλλά δεν κινείται παράλληλα με τον άξονα του ανεμιστήρα, στην πράξη η ροή του αέρα σχηματίζει μια γωνία σε σχέση με αυτόν, ακολουθώντας μια λοξή και αποκλίνουσα "ευθεία", της οποίας ο προσανατολισμός αλλάζει προοδευτικά ανάλογα με το τμήμα της περιμέτρου του ανεμιστήρα από το οποίο "εκκινεί"! Έτσι αν κρατάμε έναν ανεμιστήρα έτσι ώστε να βλέπουμε την εμπρός όψη του, η φτερωτή του κινείται αντίθετα με του δείκτες του ρολογιού και πίσω από τον ανεμιστήρα, η δέσμη του αέρα που φεύγει από την δεξιά πλευρά του , έχει μια ελαφρά ανοδική πορεία, και κατ' αναλογία, αυτή που προέρχεται από την αριστερή πλευρά του κινείται ελαφρά προς τα κάτω. Με αυτά σαν εισαγωγή, σίγουρα θα καταλάβατε που το πάω, η μάλλον, για να αποδώσω "Τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι!", που το πήγε η Cooler Master, αλλά ας δούμε δυο σκαριφήματα που αποδίδουν αυτά που είπα πριν, με τη δύναμη "δυο χιλιάδων" λέξεων ! Στα σχέδια αυτά απεικονίζεται το τι συμβαίνει στην αριστερή υποομάδα πτερυγίων. Το ρεύμα του αέρα έχει μια κατωφερή κλίση σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο και όταν "προσπαθεί" να εισέλθει ανάμεσα σε μια ομάδα από ίσια πτερύγια σχηματίζονται στην κάτω πλευρά τους στρόβιλοι, οι οποίοι δημιουργούν μια περιοχή [ S ] όπου η ροή του αέρα δεν είναι "στρωτή", σε αυτήν την περιοχή η θερμοαπαγωγική ικανότητα του πτερυγίου μειώνεται. Η περιοχή όμως που βρίσκεται κοντά στο "χείλος προσβολής" του πτερυγίου, είναι αυτή που παρουσιάζει την μεγαλύτερη ικανότητα θερμοαπαγωγής από κάθε άλλο σημείο του πτερυγίου. Συνεπώς αυτές οι αναταράξεις επηρεάζουν δυσμενώς το πιο σημαντικό τμήμα των πτερυγίων! Αντίθετα, όταν τα πτερύγια είναι λυγισμένα με τρόπο που να τα φέρνει παράλληλα με τον άξονα ροής του εισερχόμενου ρεύματος αέρα, τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο στην ανάπτυξη στρωτής ροής και στις δύο επιφάνειες των πτερυγίων και αυτό σημαίνει σημαντική αύξηση της θερμοαπαγωγικής ικανότητάς τους! Κατ' αναλογίαν, τα πτερύγια της δεξιάς υποομάδας στρέφουν προς τα κάτω, αυτή η ανάγκη, σε συνδυασμό με την ευκολία κατασκευής -που σημαίνει ελάττωση και του κόστους- ήταν το κριτήριο που καθόρισε τον χωρισμό των πτερυγίων της ψύκτρας σε δύο υποομάδες. Τόσο απλό, που όπως είπαμε, είναι να απορείς... 3. Ο ανεμιστήρας της Hyper 612 Ver.2 Σε μια ψύκτρα όπου είναι φανερός ο προσανατολισμός προς την ήσυχη λειτουργία, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί παρά ένας ανάλογα ήσυχος ανεμιστήρας. Παρά το γεγονός ότι δεν μετέρχεται "εξωτικών" μέτρων κατά του θορύβου, κατάφερε να περάσει ουσιαστικά "απαρατήρητος" σε όλη την διάρκεια των δοκιμών. Και μάλιστα, κατάφερε να εφοδιάζει τις ψυκτικές επιφάνειες με αρκετό αέρα ακόμα και όταν στρεφόταν με σχετικά λίγες στροφές. Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο, αποτελεί συνδυασμό αρκετών παραγόντων και εδώ θα δούμε δυο από αυτούς. Α. Όπως διαπιστώνουμε από την αριστερή φωτογραφία, τα στελέχη στήριξης του κινητήρα πάνω στο πλαίσιο του ανεμιστήρα, έχουν αριστερόστροφο καμπύλο σχήμα. Με τον τρόπο αυτό, το χείλος εκβολής (η πλησιέστερη προς τα στηρίγματα αυτά, ακμή του πτερυγίου), "συναντά" κάθετα τα στηρίγματα του ανεμιστήρα, αυτό φυσικά δεν γίνεται για "καλλιτεχνικούς" λόγους, αλλά γιατί περιορίζει δραστικά το θόρυβο του "φαινομένου της σειρήνας" και αυτός είναι ο λόγος που αυτή η σχεδίαση έχει υιοθετηθεί από τους περισσότερους κατασκευαστές. Β. Στον ίδιο "αθόρυβο στόχο", συμβάλει και το καμπύλο σχήμα των πτερύγων του ανεμιστήρα, αλλά αυτό έρχεται σαν παράπλευρη ωφέλεια, του κεντρικού στόχου που έχει η σχεδίασή τους. Το βήμα ελίκωσης του κάθε πτερυγίου είναι -όπως είναι φυσικό- μεταβλητό, μεγάλο στο εσωτερικότερο τμήμα του πτερυγίου και προοδευτικά, όσο πλησιάζουμε προς το άκρο του, το βήμα αυτό μειώνεται. Αυτό σε "συνεργασία" με την γραμμική ταχύτητα των αντίστοιχων σημείων του πτερυγίου, που μεταβάλλεται αντιστρόφως ανάλογα, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κατά το δυνατόν, ομοιόμορφου* και ισχυρού ρεύματος αέρα στην έξοδο του ανεμιστήρα. {*Τα εσωτερικότερα τμήματα που έχουν χαμηλότερη ταχύτητα, έχουν πιο απότομη κλίση και "πιάνουν" περισσότερο αέρα, τα εξωτερικότερα που κινούνται πιο γρήγορα, τους αρκεί μια μικρότερη κλίση για να στείλουν προς τα πίσω μια ανάλογη ποσότητα αέρα}. Στον συγκεκριμένο ανεμιστήρα -όπως και σε πολλούς άλλους και άλλων κατασκευαστών- αυτή η προοδευτική αλλαγή της κλίσης του πτερυγίου, υφίσταται σε ένα σημείο μια απότομη μετάβαση. Αυτό σε συνδυασμό με την καμπύλη σχεδίασή τους, δίνει την δυνατότητα στο εσωτερικό τμήμα του πτερυγίου να σχεδιαστεί σε μορφή "χούφτας", η οποία προωθεί τον αέρα πιο κοντά στον άξονα του ανεμιστήρα και περιορίζει την έκταση του "τυφλού σημείου" πίσω από αυτόν. Αυτό φυσικά έχει ευεργετική επίδραση στην αποτελεσματικότητα του ανεμιστήρα, γιατί μειώνονται οι διαστάσεις της κωνικής δέσμης του ρεύματος του αέρα,και αυτός συγκεντρώνεται καλύτερα στο επίμαχο σημείο, στα πτερύγια της ψύκτρας! Αυτό λέει η θεωρία, και το επιβεβαίωσε και η πράξη καθώς από τα πλευρά των πτερυγίων της ψύκτρας δεν διαφεύγει αισθητή ποσότητα αέρα και επιπλέον, η δοκιμαστική προσθήκη πλευρικών διαφραγμάτων στην ψύκτρα που κάναμε, όχι μόνο δεν έφερε θετικό αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα, προκάλεσε και μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας της. 4. Έλεγχος επιπεδότητας και βαθμού λείανσης του block της ψύκτρας. Αυτό το ζήτημα έχει σημαντική επίδραση στην αποτελεσματικότητα της ψύκτρας συνολικά και αποτελεί ξέχωρο έλεγχο. Βεβαίως, σπάνια παρουσιάζονται ψύκτρες που η επιφάνεια του block τους -από κακή κατεργασία- δεν είναι επίπεδη και εδώ φυσικά δεν αναφερόμαστε στις ψύκτρες που εσκεμμένα έχουν σχεδιαστεί με μια ανεπαίσθητη κυρτότητα με στόχο την μεγαλύτερη πίεση του heat spreader της CPU ακριβώς πάνω από την περιοχή που βρίσκεται το chip της. Έτσι κάναμε τον σχετικό έλεγχο και βρεθήκαμε προ εκπλήξεως! Τοποθετήθηκε πάνω στο block, ένας διαπιστωμένα ευθύς κανόνας (ενός παχύμετρου) και φωτίστηκε από πίσω με ισχυρό φως. Είναι φανερό ότι το 4ο και 5ο heat pipe στο σημείο που συναντώνται, έχουν ένα πολύ μικρό ( Το περίεργο είναι, ότι αυτό αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα ελαττωματικής λείανσης, γιατί η ίδια η φύση της κατεργασίας αυτής, σημαίνει αναγκαστικά τελείως επίπεδη επιφάνεια. Τα heat pipes συγκολλούνται στην βάση του block, διαμορφώνονται και μετά σαν σύνολο λειαίνονται μαζί με το block. Με άλλα λόγια δηλαδή, αποκλείεται τα heat pipes να λειάνθηκαν λοξά κατά τμήματα ! ! ! Συνεπώς κάτι συνέβη μετά την κατεργασία της λείανσης, είναι πολύ πιθανό κάποιο "ατύχημα" κατά τη μεταφορά να έδωσε την δυνατότητα στις παραμένουσες τάσεις της κατασκευής του συστήματος heat pipes / βάση block, να εκδηλωθούν με μια ελαφρά χαλάρωση των συγκεκριμένων heat pipes! Αυτό βέβαια, μολονότι δείχνει ένα σημείο που θα πρέπει ενδεχομένως να δοθεί περισσότερη προσοχή, είναι παρήγορο, γιατί κατά κανόνα είναι άνευ σημασίας, καθώς οι σωλήνες με την σύσφιξη της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή, επανέρχονται στην θέση τους. Έλεγχος κατανομής ΤΙΜ Αυτό όμως για μας, δεν είναι αρκετό... Έτσι, η ψύκτρα μπήκε σε μια συσκευή ειδικά φτιαγμένη για να ελέγχουμε τον τρόπο που απλώνεται η θερμοαγώγιμη πάστα (ΤΙΜ). Η συσκευή αυτή -ιδιαίτερα στις ψύκτρες με Direct Contact Heat Pipes- μας δίνει την δυνατότητα να ελέγξουμε το πόσο καλά "πατάνε" αυτά. Το πρόβλημα με την καλή συγκράτηση των χάλκινων heat pipes -κατά κύριο λόγο- έχει να κάνει με το υλικό της βάσης του block. Αν αυτό είναι από αλουμίνιο -πράγμα πολύ συνηθισμένο- δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μέσο συγκόλλησης μεταξύ θερμοσωλήνων και βάσης, μέταλλο (συνήθως καλάι ή και "σκληρότερη" κόλληση), όπως μπορεί να γίνει αν και η βάση είναι από χαλκό. Έτσι η δόκιμη λύση, είναι η χρήση ειδικών συνθετικών συγκολλητικών ουσιών, οι οποίες όμως δεν έχουν την ίδια δύναμη συγκόλλησης με την εν θερμώ μεταλλική κόλληση. Συνεπώς πάμε να δούμε τι έγινε. Το εξάρτημα ελέγχου είναι κατασκευασμένο στα εργαστήρια του TheLab και δέχεται κατ' ευθείαν ψύκτρες για socket 2011, 2011-3, 1155 και με προσαρμογείς και τα υπόλοιπα socket που δεν έχουν αποστάσεις οπών στερέωσης 80 x 80 mm. Σαν κατασκευή είναι απλή, αλλά "θαυματουργή", καθώς μας δείχνει ακριβώς τι συμβαίνει στην επιφάνεια επαφής μεταξύ ψύκτρας και "καπακιού επεξεργαστή". Το γυαλί που έχει χρησιμοποιηθεί είναι φυσικά τελείως επίπεδο και έχει πάχος ίσο με το ύψος του CPU heat spreader από την επιφάνεια της μητρικής, οπότε η συσκευή είναι κατ' ευθείαν συμβατή με το κατάλληλο για socket 2011, 2011-3, hardware στερέωσης των ψυκτρών. Η στερέωση της ψύκτρας ολοκληρώθηκε και αν προσέξουμε βλέπουμε ότι η θερμοαγώγιμη πάστα έχει "εκτονωθεί" περιμετρικά του block της. Αλλά τώρα μπορούμε πλέον να δούμε, το επίμαχο σημείο. Όπως βλέπετε και εσείς τώρα, τελικά είχαμε δίκιο στο να μα μην ανησυχούμε, το άπλωμα της πάστας και η εμφάνιση όλων των heat pipes είναι ομοιόμορφη. "Λήξης συναγερμού" λοιπόν και πάμε να δούμε το ζήτημα της συμβατότητας της HYPER 612 Ver.2 με διάφορες αντιπροσωπευτικές μητρικές. Όμως πριν αφήσουμε αυτή τη σελίδα, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα, την φωτογραφική "ξεναγό" μας, karmen1983 και παράλληλα να ζητήσω την κατανόησή σας για τις δικές μου φωτογραφίες που υστερούν αισθητά! Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκες. Αυτός είναι ένας τομέας που θα υπάρχει πλέον στα review των αεροψυκτρών. Σκοπός του είναι να αποκαλύψει ενδεχόμενες ασυμβατότητες, σημεία που οι χρήστες πρέπει να δώσουν προσοχή πριν αγοράσουν την ψύκτρα, πληροφορίες και συμβουλές για την εγκατάσταση των ψυκτρών και γενικά πληροφορίες και συμπεράσματα που αφορούν από τις μητρικές, μέχρι και τα κουτιά που θα τις φιλοξενήσουν. Η σελίδα αυτή, αποτελεί σημαντική συνεισφορά στα review των ψυκτρών, της καλής φίλης karmen1983, που είχε και την ιδέα αλλά και το κέφι -πέρα από την φωτογράφιση- να μας διαθέσει το χρόνο και τις γνώσεις της για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις! Το CPU back plate είναι όπως συνηθίζεται σύνθετο και εξυπηρετεί και τις δύο οικογένειες socket. Ανάλογα με την μητρική μας επιλέγουμε την αντίστοιχη οπή και περνάμε την κατάλληλου μήκους βίδα, της οποίας το "κεφάλι" είναι τετράγωνο και αποκλείει το ενδεχόμενο της εκνευριστικής ακούσιας περιστροφής του και μάλιστα εδώ η Cooler Master φρόντισε να υπάρχει και ένα ειδικό clip που συγκρατεί την βίδα στην θέση της ανεξάρτητα από την θέση του CPU back plate, πράγμα που αποδεικνύεται εξαιρετικά βολικό και αν μη τι άλλο μαρτυρά, σκέψη και σχεδιασμό μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες! Η προετοιμασία και η εγκατάσταση σε οποιαδήποτε μητρική είναι με βάση όσα προαναφέραμε, πολύ εύκολη και για να γίνει ακόμα ευκολότερη στα παρελκόμενα συμπεριλαμβάνεται και ένα ειδικό adapter που επιτρέπει το σφίξιμο των παξιμαδιών με την χρήση ενός απλού σταυροκατσάβιδου (Philips No 2) . Και έτσι η ψύκτρα πήρε τη θέση της πάνω στην μητρική. Η απόσταση από τις μνήμες είναι αρκετή και δεν πρόκειται να συναντήσουμε κανένα πρόβλημα, όσο ψηλά heaT spreaders και αν έχουν αυτές και μάλιστα, αν είναι πράγματι ψηλά , θα ψύχονται καλύτερα επωφελούμενα του ρεύματος αέρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την ακρίβεια των ισχυρισμών της Cooler Master. Αλλά, παρά την φανερή προσπάθεια προσαρμογής σε όσο το δυνατόν περισσότερους συνδυασμούς hardware, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί πλήρης συμβατότητα με όλους. Στην φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε το πρόβλημα που θα έχει ο ιδιοκτήτης ενός κουτιού στο οποίο το cover plate των ΙΟ της μητρικής, δεν εγκαθίσταται μέσα σε εσοχή -όπως στα περισσότερα κουτιά, αλλά είναι στο ίδιο επίπεδο ("πρόσωπο") με την πλάτη του κουτιού. http://188.141.47.58/OLDIPB3/IPS/+_s Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να το σκεφτεί κάποιος πριν προβεί στην αγορά της παρουσιαζόμενης ψύκτρας, καθώς αυτή έρχεται οριακά στο ίδιο επίπεδο με την πλάτη του κουτιού και δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να εγκατασταθεί ακόμα και αν αφαιρεθεί ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού, πράγμα που φυσικά έχουμε πολλούς λόγους να το αποφύγουμε! Ας αφήσουμε όμως την προαναφερθείσα εξαίρεση και ας δούμε πως έχουν τα πράγματα σε μια άλλη μητρική. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αποστάσεων και μάλιστα ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού λόγω της μικρής απόστασης από το πίσω μέρος της ψύκτρας, θα συνεργάζεται με τον ανεμιστήρα της, σε ένα άτυπο αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικό push / pull αυξάνοντας την απόδοσή της. Στις επόμενες φωτογραφίες μπορούμε να δούμε την πίσω όψη της ψύκτρας και πως "κάθεται" σε σχέση με τα ΙΟ της μητρικής και το επάνω μέρος του κουτιού. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν προβλήματα αποστάσεων. Και το ίδιο ισχύει και σε κοντινή εξέταση των αποστάσεων από το "γειτονικό" hardware. Ας δούμε όμως και μια πιο "τρισδιάστατη" εικόνα η οποία δείχνει ότι παρά τον όγκο της η Hyper 612 Ver.2 τελικά δεν επισκιάζει "συντριπτικά" την όψη του hardware μας. Στην συνέχεια σας παραθέτουμε τις σχετικές αποστάσεις που έχουν τα σημεία στήριξης και γενικά η βάση του socket της μητρικής που χρησιμοποιήσαμε, σαν μια βοήθεια για να μπορείτε και εσείς να βγάλετε τα κατ' αναλογίαν δικά σας συμπεράσματα για την εγκατάσταση της ψύκτρας στην δική σας μητρική. Στην αριστερή επάνω φωτογραφία φαίνεται και ένα μικρό ατύχημα που είχαμε στην προσπάθεια να αφαιρέσουμε ένα από τα πλαστικά clip ασφάλισης των βιδών του CPU back plate. Το άγκιστρο ασφάλισης του clip, παρά την προσεκτική μεταχείριση, μας "έμεινε στο χέρι", έσπασε χωρίς ουσιαστικά κανένα εξωγενή λόγο! Βεβαίως δεν είναι κάτι σημαντικό και προφανώς αποτελεί αστοχία υλικού στο συγκεκριμένο κομμάτι. Πριν κλείσουμε αυτήν την σελίδα, να πούμε ότι η Cooler Mαster HYPER 612 Ver.2 , είναι συμβατή με μητρικές AMD και σε πλευρική (Lateral) τοποθέτηση (Ανεμιστήρας>>>5,25 , Έξοδος >>>>> Back case fan) Είναι όμως πλέον ώρα να δούμε το πιο επίμαχο των ζητημάτων, την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας μας πάνω στον Ήφαιστο. ΜετρήσειςΤα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Τα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί και στην πράξη, μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο καλά σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της Cooler Mαster HYPER 612 Ver.2, στους βασικούς προσανατολισμούς που μπορεί να έχει μια ψύκτρα στα κουτιά μας και φαίνονται στην φωτογραφία που ακολουθεί και που ας σημειωθεί είναι ενδεικτική μόνο των προσανατολισμών, καθώς δεν απεικονίζεται η ψύκτρα που εξετάζεται σήμερα!. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών των πινάκων, που πρακτικά έχουν την ίδια δομή με αυτά που έχουμε συνηθίσει από τα μέχρι τώρα review, θα πρέπει να πάρετε υπόψη ότι ο Ήφαιστος, παρά το ότι αποδίδει ονομαστικά τις ίδιες περίπου τιμές θερμικής επιφόρτισης με το Jalapeno, στην πράξη είναι πολύ πιο κοντά στις ονομαστικές αυτές τιμές, καθώς έχει πολύ μικρότερες άδηλες θερμικές απώλειες σε σχέση με τον "πρόγονό" του. Έτσι στην πράξη, η πέμπτη κλίμακα του Ήφαιστου αποδίδει τα Watt που έβγαζε η τερματική κλίμακα του Jalapeno (5η) και η τερματική κλίμακα του Ηφαίστου (6η), επιφορτίζει την ψύκτρα, με περίπου 60 Watt παραπάνω από ότι το Jalapeno, αυτός είναι ο λόγος που τα 350 Watt του Ηφαίστου, προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στην ψύκτρα από ότι τα "350" Watt του "προγόνου" του! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας είναι η αναμενόμενη μιας ψύκτρας χαμηλού Air Flow Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Και η εικόνα εδώ μας δείχνει μια πολύ ομοιόμορφη θερμική συμπεριφορά. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα : Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Το τρίτο διάγραμμα της κατακόρυφης τοποθέτησης , επιβεβαίωσε τα περί ομοιομορφίας της θερμικής συμπεριφοράς "πανηγυρικά" ! Η HYPER 612 Ver. 2 απλά "αδιαφορεί" για την τοποθέτησή της. Αλλά ας πάμε στην επόμενη σελίδα όπου θα μπορέσουμε να δούμε πιο αναλυτικά το τι συμβαίνει . Μετρήσεις "εις βάθος".Στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά της, αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της ζητάμε να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον στον πίνακα αυτό, πέρα βέβαια από τις τιμές του D1_eq, είναι ότι η τιμή της Rthermal, μειώνεται καθώς η ισχύς αυξάνει και η θερμοκρασία της ψύκτρας ανεβαίνει. Με άλλα λόγια βλέπουμε -με νούμερα πια- αυτό που ισχύει για όλες τις αερόψυκτρες, ότι όσο πιο ζεστή είναι μια ψύκτρα (σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα) τόσο πιο αποδοτικά αποβάλει την θερμότητά της σε αυτόν και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της ψύκτρας και επίσης μπορούμε να δούμε και το σημείο που η ψύκτρα αρχίζει να αλλάζει συμπεριφορά, αλλά γι' αυτό λίγη υπομονή μέχρι το τέλος της σελίδας. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Τα αποτελέσματα του πίνακα αυτού δικαιώνουν την απόφασή μας να μετρήσουμε τις ψύκτρες σε διάφορους προσανατολισμούς. Παρατηρώντας τις τιμές αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, διαπιστώνουμε ότι στον πλάγιο προσανατολισμό η Hyper 612 Ver.2, παρουσιάζει μια συμπεριφορά που σχετίζεται άμεσα με την αραιόφυλη δομή της. Η αιτία γι' αυτό είναι το ότι, σε αυτήν την θέση η ψύκτρα πέρα από τον αέρα που την τροφοδοτεί ο ανεμιστήρας της παίρνει και δροσερό αέρα από την κάτω πλευρά των πτερυγίων. Αυτό συμβαίνει λόγω της φυσικής ανοδικής ροής του ζεστού αέρα, που σε αυτόν τον προσανατολισμό -σε αντίθεση με τον οριζόντιο- βρίσκει ελεύθερη διέξοδο προς τα πάνω, δημιουργώντας έτσι μια ροή δροσερού αέρα που τον αντικαθιστά συμπληρώνοντας το "κενό" και ελαττώνοντας έτσι , την θερμοκρασία ιδιαίτερα της πίσω πλευράς των πτερυγίων. Η διαφορά αυτή όμως δεν είναι αρκετή για να υπερκαλύψει το γεγονός ότι πλέον τα heat pipes ευρίσκονται στον δυσμενέστερο προσανατολισμό τους σε σχέση με αυτόν που έχουν όταν η ψύκτρα είναι οριζόντια. Έτσι παρατηρούμε ότι στο χαμηλό air flow η πλάγια τοποθέτηση υπερτερεί της οριζόντιας, στο μέσο air flow, η διαφορά ελαττώνεται και τελικά στο μέγιστο air flow αντιστρέφεται. Η ψύκτρα εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη θερμοκρασία. Ο λόγος γι' αυτό είναι ότι όσο η ροή του αέρα που προωθεί ο ανεμιστήρας στην ψύκτρα αυξάνει, επειδή ακριβώς η ψύκτρα είναι αραιόφυλη, παρεμποδίζεται προοδευτικά η είσοδος του "φρέσκου" αέρα από την κάτω πλευρά. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Σε αυτόν το προσανατολισμό μετρήσαμε μόνο στο μέγιστο air flow αφενός γιατί τα αποτελέσματά του είναι παραπλήσια με τα του πλάγιου προσανατολισμού, αλλά και γιατί πρακτικά η ψύκτρα δεν πρόκειται να τοποθετηθεί έτσι σε κάποιο κουτί, προς χάριν λοιπόν κυρίως των κατόχων κουτιών όπως το Raven όπου το IO της μητρικής είναι στην επάνω πλευρά του κουτιού, αλλά και της δικής μας περιέργειας, ας δούμε τα αποτελέσματα. Παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία της ψύκτρας είναι πολύ κοντά σε αυτές που σημείωσε στην πλάγια δοκιμή, αλλά λίγο πιο αυξημένη. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι σε αυτόν τον προσανατολισμό τα heat pipes της ψύκτρας βρίσκονται σε σχετικά δυσμενή θέση πράγμα όμως που αντισταθμίζεται μερικά από το φυσικό ανοδικό ρεύμα του ζεστού αέρα, το οποίο σε αυτόν τον προσανατολισμό "συνεργάζεται" με τον ανεμιστήρα αυξάνοντας την απόδοσή του! Θα πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι η σχέση των ανταγωνιζομένων παραγόντων που καθορίζουν την συμπεριφορά μιας ψύκτρας αλλάζει τόσο από τη μια κατασκευή στην άλλη, όσο και δυναμικά στην ίδια κατασκευή Στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι γενικώς, αυτός ο κάθετος προσανατολισμός σε περίπτωση όπου η μητρική έχει την συνήθη τοποθέτηση, μπορεί να έχει "θέμα" γιατί οι θερμοσωλήνες ανάλογα με την διάταξή τους ενδέχεται να μην περνάνε όλες πάνω από το chip της CPU (ανάλογα και με το chip βέβαια), (επειδή οι θερμοσωλήνες δεν είναι πλεον καθετες προς τον μεγάλο άξονα του chip , αλλά παράλληλες με αυτό , οπότε οι ακραίες θερμοσωλήνες θα παίρνουν μόνο όση θερμότητα μπορεί να μεταφέρει πλαγίως το heat spreader της CPU, και η διατομή του είναι εξαιρετικά ανεπαρκής γι' αυτό! Στην περίπτωση όμως της HYPER 612 Ver.2 αυτό δεν ισχύει γιατί στην κατακόρυφη τοποθέτηση οι θερμοσωλήνες θα έχουν τη βέλτιστη σύζευξη με το chip της CPU. Αντίθετα σε πλάγια θέση οι θερμοσωλήνες θα περνούν παράλληλα σε ένα "μακρόστενο" chip, οπότε οι ακραίες από αυτές δεν θα έχουν καλή θερμική σύζευξη, σε αυτό το πρόβλημα δίνει λύση η τεχνική του CDC που εφαρμόζει σε αυτήν την ψύκτρα η Cooler Master. Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη! Αυτός είναι και ο λόγος που στο εμπόριο των επαγγελματικών και βιομηχανικών ψυκτρών, δεν νοείται ψύκτρα που δεν συνοδεύεται από αυτή την πληροφορία! Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, η συγκεκριμένη ψύκτρα, τι περιθώρια έχει για να βελτιώσει την απόδοσή της αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Τα παραπάνω αποτελέσματα λήφθηκαν με την χρήση ενός ανεμιστήρα (Scythe Slipstream SY1225SL12SH), με μεγάλο air flow (~120CFM) ο οποίος μπορούν να μεταβάλει τις στροφές του σε αρκετά μεγάλη κλίμακα. Το ερώτημα που θέσαμε πριν , τώρα μπορεί να πάρει την απάντησή του εμπεριστατωμένα , με λογαριασμούς και όχι με υποθέσεις ! Αν υποθέσουμε ότι η θερμική ισχύς που θέλουμε να διοχετεύσουμε στο περιβάλλον είναι 240Watt, με μερικούς πρόχειρους λογαριασμούς έχουμε ότι το θερμοκρασιακό όφελος μειώνεται όσο αυξάνουμε τις στροφές, αλλά στην συγκεκριμένη ψύκτρα παραμένει αισθητά καλύτερο από την ψύκτρα του προηγούμενου review μας, δείχνοντας ότι η HYPER έχει περιθώρια, αρκεί να δεχτούμε ότι η ψύκτρα θα πάψει να "ψιθυρίζει". Με άλλα λόγια, η αύξηση του air flow θα έχει αποτέλεσμα παραπέρα βελτίωσης των θερμοκρασιών, αλλάζοντας όμως τον κεντρικό χαρακτήρα της ψύκτρας που είναι η ελαχιστοποίηση του θορύβου χωρίς θερμικές παραχωρήσεις! Ας δούμε όμως και το σχετικό γράφημα που θα μας δώσει μια πιο ζωντανή εικόνα όσων είπαμε μέχρι τώρα. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι η καμπύλη της Rthermal, δεν έχει φθάσει σε σημείο να τείνει να οριζοντιωθεί υπάρχουν ακόμα περιθώρια για βελτίωση, τα οποία φυσικά βαίνουν μειούμενα. E. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή μια ψύκτρα και κάτω από ποιες συνθήκες αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στου προηγούμενους πίνακες. Παρατηρούμε ότι σχεδόν όλες οι καμπύλες μολονότι τείνουν να οριζοντιωθούν μεταξύ του 5ου και 6ου βήματος, δεν έχουν φτάσε ακόμα στο σημείο αυτό. Εξαίρεση αποτελούν δύο καμπύλες, η μια τελείως φυσιολογικά αφού αντιστοιχεί σε ελάχιστο air flow και οριζόντια τοποθέτηση (γαλάζια) και η άλλη είναι αυτή για την οποία έγινε λόγος προηγουμένως (πράσινη) που αντιστοιχεί στην πλευρική θέση και σε μέγιστο air flow. ΣΤ. Συνοπτικά η συμπεριφορά της ψύκτρας. Βασικό στοιχείο σε όλη την ανάλυση που έχει γίνει μέχρι τώρα, είναι να διαπιστωθεί και αν είναι δυνατόν να προβλεφθεί, η συμπεριφορά μιας ψύκτρας κάτω από διαφορετικές συνθήκες και πάντα με τελικό ζητούμενο, το πόσο υψηλότερα από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, φτάνει η θερμοκρασία του ψυχόμενου εξαρτήματος κάτω από αυτές. Το επόμενο γράφημα, αποδίδει με σαφήνεια αυτό που κρύβεται "πίσω" από τους αριθμούς. A. Οριζόντια τοποθέτηση. Β. Πλάγια τοποθέτηση. Γ.Κατακόρυφη τοποθέτηση. Τα τρία αυτά διαγράμματα δείχνουν πόσο γραμμική είναι η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας. Αλλά το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται στο επόμενο διάγραμμα. Δ. Συνοπτικό διάγραμμα όλων των τοποθετήσεων. Εδώ είναι φανερό ότι η HYPER 612 Ver.2 παρουσιάζει μια εξαιρετικά σταθερή και "συνεκτική" θερμική συμπεριφορά, ανεξαρτήτως τοποθέτησης, σε τέτοιο βαθμό που οι καμπύλες πλησιάζουν την συνολική ταύτιση! Αυτό αποτελεί ουσιαστικό πλεονέκτημα και κατασκευαστική επιτυχία! Z. Extra μετρήσεις Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην ικανοποιήσουμε την δική μας αλλά και την δική σας περιέργεια, έτσι παρά την στενότητα του χρόνου, κάναμε και κάποιες extra δοκιμές που αν και δεν είναι τυπικές, μπορούν να δώσουν πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ψύκτρας που εξετάζουμε σήμερα. A. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα σε θέση pull (Noctua NF-F12) Max air flow, Οριζόντια >>> Δθ = 37,3 C B. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα σε θέση pull (Noctua NF-F12) Max air flow, Πλάγια >>> Δθ = 36,8 C Και φυσικά , μιας και η Cooler Mάστερ το αναφέρει, δοκιμάσαμε την ψύκτρα και σε Fanless Mode. Γ. Δοκιμή σε πλάγια θέση χωρίς ανεμιστήρα επάνω στην ψύκτρα. Εδώ στο πρώτο βήμα θερμικής επιφόρτισης (~ 60 Watt) η ψύκτρα έφτασε σε ΔΘ= 46,3 C Και πλησίασε να φθάσει σε θερμική ισορροπία και στα 120Watt αλλά σε θερμοκρασία πλέον 100,5 βαθμών (Δθ-73,8 C ) Συνεπώς η ψύκτρα μπορεί και να συνεργαστεί ακόμα και χωρίς ανεμιστήρα με ένα σύστημα με χαμηλό TDP. Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Στην σελίδα αυτή θα μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση τον θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο τον θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Από αυτούς τους δύο πίνακες επιβεβαιώνεται η πρόθεση της Cooler Master να φτιάξει μαι ψύκτρα που "δείχνει" το δρόμο σε ψύκτρες καθιερωμένες για την ήσυχη λειτουργίας τους και παράλληλα να παρουσιάσει μια αξιοπρεπή θερμικά συμπεριφορά, ανάμεσα σε ψύκτρες με πολύ μεγαλύτερη ψυκτική επιφάνεια, ξεπερνώντας ψύκτρες ανάλογης κατασκευής επιτυγχάνοντας αισθητά χαμηλότερη θερμοκρασία. Συμπεράσματα και βαθμολογία Κλείνοντας αυτή την μακροσκελή και ελπίζω διαφωτιστική παρουσίαση, ας ανακεφαλαιώσουμε τα βασικά της στοιχεία. H Cooler Master με την Hyper 612 Ver.2, έρχεται να ταράξει τα νερά, αλλά όχι με εντυπωσιακές θερμοκρασίες σε συστήματα με υψηλό OC, αλλά πάνω στο ζήτημα ουσίας που απασχολεί πάρα πολλούς από εμάς. Τον Θόρυβο και τις επιδόσεις, επιτυγχάνοντας μια θα λέγαμε σημαντική ισορροπία μεταξύ τους. Παρά το μέγεθός της, τελικά δεν δημιουργεί εντύπωση εισβολέα στην μητρική μας. Προβλήματα συμβατότητας ουσιαστικά -αν δεν έχετε κουτί με το ΙΟ της μητρικής ομοεπίπεδο με την πλάτη του κουτιού- δεν διαπιστώσαμε να έχει ακόμα και με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders, αντιθέτως αυτά θα ωφεληθούν από τη ροή αέρα της ψύκτρας. Η τιμή της (41,90 E), είναι πράγματι δύσκολο να μην την χαρακτηρίσεις προκλητική με βάση αυτά που προσφέρει. Ο Θόρυβος που παράγει είναι ουσιαστικά στα όρια της ακοής και αυτό μέσα σε ένα πολύ ήσυχο δωμάτιο. Στην διάρκεια των δοκιμών που υποβλήθηκε παρουσίασε μια σχεδόν τελείως γραμμική και προβλέψιμη θερμική συμπεριφορά, διατηρώντας την θερμοκρασία του τεχνητού φορτίου σε επίπεδα που μπορούν να συναγωνιστούν με "βραχεία κεφαλή", ψύκτρες κατά πολύ ακριβότερες από αυτήν και υπερβαίνοντας αισθητά την απόδοση άλλων ψυκτρών με ελαφρά μικρότερη τιμή. Η μηχανουργική κατασκευή της, κινείται σε επίπεδα αρκετά πάνω από το αποδεκτό με ιδιαίτερη προσοχή στην επεξεργασία των heat pipes που δεν παρουσιάζουν ρικνώσεις. Η εφαρμογή της τεχνικής CDC Heat Pipe, στην HYPER 612 Ver.2 έχει εφαρμοστεί σχεδόν υποδειγματικά, το μόνο που θα θέλαμε να δούμε είναι μια χάλκινη βάση συγκράτησης των heat pipes που θα ανέβαζε και άλλο τις επιδόσεις της. Επιδόσεις που κινήθηκαν σε πολύ καλά όρια έχοντα πάντα σαν στόχο τα 180 Watt, αλλά μη διστάζοντας να αντιμετωπίσει μέχρι και τα διπλάσια, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις στις θερμοκρασίες, ακόμα και στην famless δοκιμή , τα πήγε πολύ καλά. Η Cooler Master HYPER 612 Ver.2, κοστίζει σήμερα 41,90€ συνοδεύεται από διετή εγγύηση και επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της είναι: Πλεονεκτήματα: Παραγόμενος θόρυβος σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Τιμή που κρίνεται εξαιρετικά χαμηλή γι' αυτά που προσφέρει. Επιδόσεις που είναι σαφώς εντός του μέσου όρου του ανταγωνισμού. Μεγάλη ψυκτική επιφάνεια σε συγκριτικά πολύ μικρό όγκο. Εξαιρετικά εύκολη και ακίνδυνη εγκατάσταση. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά Heat spreaders Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσότερες από μια χρήσεις. Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρα με καλής ποιότητας sleeve. Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets. Σε AMD πλατφόρμα μπορεί να τοποθετηθεί με κατεύθυνση από 5,25" προς πίσω ανεμιστήρα. Πολύ καλό σύστημα στήριξης ανεμιστήρα που επιτρέπει ελεύθερα την ρύθμιση καθ' ύψος. Μειονεκτήματα: Υπό συνθήκες ασυμβατότητα με κουτιά που δεν έχουν τα ΙΟ της μητρικής σε εσοχή Έλλειψη περιμετρικών συνδέσμων στα πτερύγια. Θέλει κάποια προσοχή κατά την εγκατάσταση της γιατί δεν ισορροπεί. Η συνολική εικόνα που τελικά μας άφησε η Cooler Master HYPER 612 Ver.2, ανακαθορίζει το τι σημαίνει ήσυχη λειτουργία χωρίς αισθητές παραχωρήσεις σε βάρος των θερμοκρασιών και με μια τιμή ... πρόκληση. Αν προσπαθήσουμε να εκφράσουμε όλα όσα αποτέλεσαν αντικείμενο αυτής μας της παρουσίασης με "στεγνά" νούμερα, η Cooler Master Hyper 612 Ver.2, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί χαμηλότερα από : Ευχαριστούμε την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Για το TheLab.gr Seafalco 30/9/2014

Η SilentiumPC ιδρύθηκε στην Βαρσοβία της Πολωνίας το 2007 και αν και συγκρινόμενη με σημαντικές εταιρίες του χώρου των μέσων ψύξης, είναι μια νέα εταιρία, κάνει μια εντυπωσιακή είσοδο στο χώρο αυτό! Σαν βασικό στόχο της -όπως λέει στη σελίδα της- έχει την παραγωγή προϊόντων που θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των PC enthusiasts/gamers, συνδυάζοντας την άριστη λειτουργικότητα και απόδοση, με την άρτια αισθητική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κοστίζουν "μια περιουσία". Στην σημερινή παρουσίασή μας θα δούμε την SilentiumPC GRANDIS - XE1236, η οποία είναι και η κορυφαία ψύκτρα της εταιρίας και η πρώτη αυτού του τύπου που κατασκευάζεται από την SilentiumPC. Πρόκειται για μια αερόψυκτρα, δύο πύργων με αρκετά πυκνή διάταξη πτερυγίων που ψύχουν έξι heat pipes των 6mm, με την βοήθεια δύο ρυθμιζόμενων με PWM ανεμιστήρων των 120mm (GF12025). Η πρώτη εντύπωσή μας, επηρεάζεται από τις μικρές σχετικά διαστάσεις της, την "λιτή" κατασκευή της και τις μαύρες λεπτομέρειες, που δημιουργούν μια πραγματικά καλή αισθητική εικόνα. Αλλά φυσικά η αισθητική δεν είναι το διακύβευμα στην σημερινή μας παρουσίαση, τα σημαντικά έχουν να κάνουν με την κατασκευή της και την απόδοσή της και ιδιαίτερα με την τεχνική κατασκευής του block της ψύκτρας. Η SilentiumPC την ονομάζει XE Technology και αναφέρεται στον συνδυασμό heat pipes που έχουν μεν λειανθεί με την τεχνική DC (Direct Contact), αλλά δεν έρχονται σε άμεση επαφή με το καπάκι του επεξεργαστή, αντίθετα χρησιμοποιούν μια χάλκινη πλάκα σαν ενδιάμεσο heat spreader. Το κατά πόσον αυτή η "υβριδική" προσέγγιση είναι αποτελεσματική, μένει να μας το αποκαλύψει το νέο απόκτημα των εργαστηρίων του TheLab, ο "Ήφαιστος"! Τεχνικά χαρακτηριστικάΤα χαρακτηριστικά της SilentiumPC GRANDIS - XE1236, φαίνονται συνοπτικά στον πίνακα που ακολουθεί. Οι διαστάσεις της ψύκτρας, τις οποίες μετρήσαμε εμείς με τους ανεμιστήρες εγκατεστημένους είναι Ύψος = 159mm, Πλάτος= 130mm , Μήκος = 130 mm. Παρά τις μικρές της διαστάσεις έχει αρκετά μεγάλο βάρος, πράγμα που δικαιολογείται απόλυτα από την κατασκευή της. Οι ανεμιστήρες που την εξοπλίζουν δεν μας παρέχουν πολλές λεπτομέρειες κατασκευής, αλλά αν κρίνουμε από τον προσδοκώμενο χρόνο ζωής καθώς και τις μέρες που περάσαμε "μαζί" τους , πρόκειται για μια αποδεκτής ποιότητας κατασκευή, με κάποια "αισιόδοξα" νούμερα στον παραγόμενο θόρυβο, πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο στον χώρο των ανεμιστήρων γενικότερα. Όπως βλέπετε πέρα από τα χαρακτηριστικά που δίνονται από την κατασκευάστρια, υπάρχει ένας ακόμα υποπίνακας που αναφέρεται στις "ψυκτικές παραμέτρους" με επιπλέον χαρακτηριστικά, που στο εξής θα συμπληρώνουν τις παρουσιάσεις των ψυκτρών που χρησιμοποιούν σαν άμεσο μέσο ψύξης τον αέρα. Αυτά θα μας βοηθήσουν προοδευτικά στην διαμόρφωση μιας πιο εμπεριστατωμένης άποψης για τα προϊόντα αυτά. Σαν πρώτο συμπέρασμα από αυτά έχουμε ότι είναι μια ψύκτρα με πυκνή διάταξη πτερυγίων, πράγμα που ισοδυναμεί με μια εντυπωσιακή επιφάνεια αποβολής θερμότητας και όλα αυτά σε μια δομή σχετικά μικρού όγκου. Αυτό σημαίνει ότι πολλά θα κριθούν από την ικανότητα των ανεμιστήρων της να την τροφοδοτήσουν με τον αέρα που χρειάζεται, αλλά αυτό μένει να το "ανακαλύψουμε" εμείς. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι tη SilentiumPC GRANDIS - XE1236, μπορούμε να αποκτήσουμε αντί του ποσού των 43.90€, καθώς η τιμή της σημείωσε μείωση από τα 49,90€ και φυσικά αναφερόμαστε σε τιμές Ελληνικών καταστημάτων συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Συσκευασία και παρελκόμεναΗ SilentiumPC GRANDIS - XE1236, φτάνει σε μας μέσα σε μια χάρτινη συσκευασία μικρού σχετικά μεγέθους, και με γραφιστική προσέγγιση που δεν "προκαλεί". Στις πλευρές της μπορούμε να δούμε μια βασική άποψή της και κάποιες λεπτομέρειες του block της. Στις δύο άλλες πλευρές, υπάρχει μια τρίγλωσση (των Ελληνικών μη συμπεριλαμβανομένων) παρουσίαση των βασικών της χαρακτηριστικών, δύο QR codes που "οδηγούν" σε δυο video για την διαδικασία εγκατάστασης σε μητρικές Intel και AMD αντίστοιχα, καθώς και τα παρελκόμενα που την συνοδεύουν και τα τεχνικά χαρακτηριστικά της. Ανοίγοντας την συσκευασία δεν βρίσκουμε αφρώδη προστατευτικά, αλλά μια θήκη από σκληρό διαφανές πλαστικό μέσα στο οποίο αναπαύεται η ψύκτρα με τον μεσαίο ανεμιστήρα προ εγκαταστημένο. Επίσης υπάρχουν δυο κουτιά ακόμα. Το πρώτο περιέχει τα παρελκόμενα της ψύκτρας, στα οποία εκτός των απαραίτητων brackets και λοιπών εξαρτημάτων του εξοπλισμού στερέωσης, συμπεριλαμβάνονται μια θερμοαγώγιμη πάστα ( Pactum PT-1), δύο ζευγάρια συρμάτινα brackets για την στερέωση δύο ακόμα ανεμιστήρων (του περεχόμενου και ενός extra ακόμα, που μπορεί να προσθέσει ο χρήστης) καθώς και ένα splitter για δυο PWM ανεμιστήρες. Το δεύτερο κουτί προστατεύει τον δεύτερο ανεμιστήρα, που όπως και ο ήδη εγκαταστημένος είναι 120mm με PWM ρύθμιση στροφών και έρχεται με τα καλώδιά του καλυμμένα με ένα "επίπεδο" sleeve. Tα περιεχόμενα συμπληρώνει ένα μικρό φυλλάδιο με φωτογραφικά αποσπάσματα από την διαδικασία εγκατάστασης της ψύκτρας σε μητρικές INTEL και AMD αντίστοιχα. Φυσικά το φυλλάδιο απέχει αρκετά από το να αποτελεί ικανοποιητική πηγή περί των οδηγιών χρήσης, αλλά ευτυχώς, υπάρχουν οι σύνδεσμοι (QR codes), προς δύο αρκετά διαφωτιστικά video της SilentiumPC, που αναπληρώνουν την έλλειψη αυτή. Η SilentiumPC GRANDIS - XE1236 από κοντάΏρα λοιπόν να δούμε από κοντά την GRANDIS XE_1236. Όπως βλέπουμε πρόκειται για μια τελείως συμμετρική κατασκευή δύο πύργων, με αρκετά πυκνά τοποθετημένα πτερύγια με χάλκινα heat pipes σύνθετο block (χαλκός, αλουμίνιο), στο οποίο θα αφιερώσουμε μερικές φωτογραφίες ακόμα εδώ, αλλά και στη σελίδα με τις "Λεπτομέρειες..." Στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται και μια καλή λεπτομέρεια του καλωδίου του ανεμιστήρα και της πλακέ διαμόρφωσης που έχει το sleeving του, που από ότι είδαμε θα διευκολύνει την τακτοποίησή του. Στην ίδια μπορούμε να δούμε το πάχος του ελάσματος σύσφιξης της ψύκτρας επάνω στην υποδομή στερέωσής της. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και αυτό σημαίνει μικρή ελαστικότητα, πράγμα που συνεπάγεται ότι όλες οι δυνάμεις σύσφιξης θα μεταφερθούν στα brackets στήριξης και από εκεί στη πλακέτα της μητρικής, γι' αυτό θέλει να είμαστε λίγο προσεκτικοί στην εφαρμογή της ψύκτρας. Προχωρώντας -από άλλη γωνία- να δούμε το block, διαπιστώνουμε από το μικρό άνοιγμα των heat pipes την προσπάθεια για περιορισμό των διαστάσεων, πράγμα που φαίνεται ιδιαίτερα στην δεύτερη φωτογραφία, όπου αυτά έχουν καμφθεί σε "σφιχτή" ορθή γωνία, προκειμένου να προσαρμοστούν στις μικρές διαστάσεις των πτερυγίων της ψύκτρας. Παρ' όλα αυτά δεν διακρίνουμε ρικνώσεις, παρά μόνο φυσιολογικές μικρο αλλοιώσεις στην επιφανειακή υφή των θερμοσωλήνων. Η επιφάνεια του block δεν είναι καθρέφτης, αλλά οπωσδήποτε αρκετά λεία για να εξασφαλίζει καλή θερμική επαφή με το heat spreader της CPU. Είναι όμως ώρα να βάλουμε και τον δεύτερο ανεμιστήρα επάνω και να δούμε την πρόταση της SilentiumPC, ολοκληρωμένη. Στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται πολύ καλά η διαφάνεια των πτερυγίων των ανεμιστήρων καθώς και το ότι τα επτά πτερύγιά τους έχουν μια μέση κάλυψη της διαθέσιμης διατομής του ανεμιστήρα καθώς και ότι δεν χρησιμοποιούν κάποια σχεδιαστική τεχνική που τροποποιεί την ροή του αέρα, για να καλυφθεί το τυφλό σημείο του ανεμιστήρα. Η συμμετρία έγινε "θυσία" στην απόδοση, αλλά πάντα βεβαίως μπορούμε να την επαναφέρουμε αυξάνοντας μάλιστα και την απόδοση με ένα τρίτο ανεμιστήρα, στην "πίσω" πλευρά της ψύκτρας. Και για του διστακτικούς να αναφέρουμε ότι με τρεις ανεμιστήρες η SilentiumPC Grandis XE-1236, "μετράει" ένα μήκος 15,3cm, σε σύγκριση π.χ. με την Noctua NH-D14 η οποία με δυο ανεμιστήρες έχει μήκος 15,6cm! Καθόλου άσχημα, από άποψη μεγέθους, αρκεί αυτό να μην έχει άσχημη επίδραση στις επιδόσεις της. Πριν προχωρήσουμε όμως στην εις βάθος διερεύνηση της GRANDIS XE-1236, σας χρωστάμε και δυο "γυμνές" απόψεις της. Η συμμετρία σε όλο της το μεγαλείο, βέβαια έχουμε την αίσθηση, ότι το "μεγαλείο" αυτό δεν αποτέλεσε το κύριο κριτήριο της ομοιομορφίας αυτής, άλλοι ήταν οι παράγοντες που καθόρισαν τα πράγματα, καθώς η παραγωγή όμοιων αντικειμένων και η συναρμογή τους σημαίνει αρκετά μικρότερο κόστος, χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει οτιδήποτε μειωτικό όσον αφορά στην απόδοση της ψύκτρας. 'Ακριβώς μέσα στο πνεύμα της SilentiumPC. Και πριν αφήσουμε αυτό το τμήμα της παρουσίασης, ας επιβεβαιώσουμε και δυο κρίσιμες διαστάσεις. Το ύψος της ψύκτρας φτάνει σχεδόν τα 160mm και η απόσταση του ανεμιστήρα από επίπεδο του block είναι 35mm αλλά ο ανεμιστήρας έχει ένα περιθώριο να ανέβει άλλα 5mm (μέχρι το συρμάτινο έλασμα στήριξής του να ακουμπήσει στο πτερύγιο). Αλλά είναι ώρα για μια βόλτα λίγο πιο βαθειά στις λεπτομέρειες της κατασκευής της GRANDIS XE-1236, ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα, να τις δούμε μαζί ! Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφοράΑυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν την διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πως και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" την σελίδα αυτή θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. 1. Κατασκευαστικές λεπτομέρειες και θερμική σύζευξη. Η διάταξη των heat pipes, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει κάτι ιδιαίτερο μιας και επιβάλλεται τόσο από την ανάγκη να βρεθούν αυτά σε περιοχή με έντονη ροή αέρα και παράλληλα να είναι σε ευθεία θέση, έτσι ώστε να να διευκολύνεται το πέρασμα των πτερυγίων επάνω τους. Αυτό όμως που κάνει εντύπωση, φαίνεται καθαρά στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Τα heat pipes είναι κυριολεκτικά "ντυμένα" από τα εκτονωμένα τμήματα των πτερυγίων. Αυτό ήταν το αρχικό κέντρισμα, και το δεύτερο και πιο σημαντικό, ήταν η "απολύτως" κυλινδρική" μορφή των σωληνίσκων εκτόνωσης. Έχοντας υπόψη την διαδικασία εκτόνωσης, μας φάνηκε αρκετά περίεργη αυτή η "τέλεια" γεωμετρία, ε και δεν αντισταθήκαμε, "πήγαμε" κοντά, όσο δηλαδή μας επέτρεψε ο φωτογραφικός εξοπλισμός μας. Το αποτέλεσμα ήταν αρχικά να υποθέσουμε ότι η SilentiumPC, ξεφεύγει από την πεπατημένη και υιοθετεί -τουλάχιστον στην ψύκτρα αυτή- μια άλλη τεχνική συναρμογής των πτερυγίων πάνω στα heat pipes. Εδώ θα ήταν χρήσιμα δυο λόγια για την κλασική τεχνική που εφαρμόζεται στις stacked fin ψύκτρες, η διαδικασία της οποίας περιλαμβάνει, το άνοιγμα μικρών οπών στις θέσεις που πρόκειται να μπουν τα heat pipes, την διεύρυνση αυτών των οπών σε μια διάμετρο ελαφρά μικρότερη αυτής των heat pipes και την εν συνεχεία υπό πίεση ενσφήνωση κάθε πτερυγίου πάνω σε όλα τα heat pipes ταυτόχρονα. Έτσι ο στοιχειώδης σωληνίσκος που δημιουργεί η εκτόνωση, αποκτά πολύ καλή θερμική επαφή με την επιφάνεια του heat pipe. Τα τοιχώματα αυτού του σωληνίσκου παραλαμβάνουν την θερμότητα από το heat pipe και την μεταφέρουν στο πτερύγιο του οποίου αποτελούν μέρος. Εδώ να σημειώσουμε ότι η δομική συνέχεια του πτερυγίου και του εκτονωμένου τμήματός του, (σωληνίσκου), εξασφαλίζεται από την διαμόρφωση του καλουπιού εκτόνωσης, έτσι ώστε η κυκλική ακμή πάνω στην οποία θα λυγίσει εκτονούμενο το υλικό του πτερυγίου, να είναι ελαφρά πομπέ. Μετά από αυτή τη μικρή εισαγωγή, ας πάρουμε από την αρχή το συλλογισμό με την βοήθεια -ελπίζω ικανοποιητικής- μεγέθυνσης. Όπως είναι φυσικό, ξεκινήσαμε με την σκέψη ότι έχουμε να κάνουμε με συναρμογή των πτερυγίων μέσω εκτόνωσης στα κατάλληλα σημεία, με την σκέψη αυτή "μαρκάραμε" τα επίμαχα σημεία αναγνώρισης. Στην φωτογραφία που δείχνει το πως ο σωληνίσκος εκτόνωσης ενός πτερυγίου "συναντά" την κάτω επιφάνεια του αμέσως από πάνω του πτερυγίου, όλα βαίνουν καλώς! Μας έκανε βέβαια εντύπωση η τέλεια κυλινδρικότητα των εκτονώσεων και προχωρήσαμε σε μία δεύτερη εξέταση. Εδώ πράγματι καταλάβαμε ότι κάτι μοιάζει να μην συμφωνεί με την τεχνική της εκτόνωσης (fitting tube upper and lower edge ). Η βάση των σωληνίσκων εκτόνωσης έχει ένα σαφέστατο ίχνος (σχισμή) που μαρτυρά ότι δεν αποτελεί συνέχεια του πτερυγίου, αλλά είναι ανεξάρτητο σώμα και συγκεκριμένα τμήμα σωλήνας με διάμετρο ελαφρά μεγαλύτερη αυτής του heat pipe! Επειδή όμως έχουμε πάντα κατά νου ότι το φως παίζει περίεργα παιχνίδια ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με έντονα ανακλαστικές επιφάνειες, το ψάξαμε και παραπέρα. Όπως καταλάβατε το μαύρο "πτερύγιο" που αφαιρέσαμε είναι κυρίως διακοσμητικό καθώς η συναρμογή του είναι σχετικά χαλαρή. Έτσι έχουμε άμεση οπτική επαφή με το επίμαχο σημείο! Και επειδή το μάτι ήδη, είχε "εξαπατηθεί", χρησιμοποιήσαμε ένα λεπτό ξυράφι για να ανιχνεύσουμε αυτή την απατηλή σχισμή, ευτυχώς χωρίς καμία επιτυχία! Τελικά απεδείχθη ότι το φως παίζει πολύ περίεργα παιχνίδια! Η συναρμογή των πτερυγίων γίνεται με τον κλασικό τρόπο και αυτό που προκάλεσε τις "ανορθόδοξες" σκέψεις, ήταν η επιλογή της SilentiumPC να κατασκευάσει το καλούπι με σχεδόν μηδενική καμπυλότητα στα χείλη της οπής εκτόνωσης, πράγμα που φαίνεται και από την ελάχιστη καμπυλότητα της άλλης πλευράς του πτερυγίου γύρω από την οπή εκτόνωσης που περνά το heat pipe! Μετρήσαμε την εξωτερική διάμετρο του σωληνίσκου εκτόνωσης ίση με 6,56mm, πράγμα που σημαίνει ότι το πάχος των τοιχωμάτων του είναι περίπου 0,28mm, όχι και άσχημα για φύλο πάχους 0,4mm! Αυτό που επίσης διαπιστώσαμε είναι ότι η συναρμογή είναι εξαιρετική και σε όλο το μήκος και την περίμετρο του σωληνίσκου εκτόνωσης, πράγμα που μόνο καλό μπορεί να σημαίνει για την θερμική σύζευξη μεταξύ πτερυγίου και heat pipe, αλλά αυτή η "απόφαση" ανήκει στον Ήφαιστο! 2. Η αεροδυναμική της ψύκτρας. Τα αεροδυναμικά μέτρα που έχουν παρθεί για να βελτιώσουν τα χαρακτηριστικά της ροής του αέρα αλλά και του θορύβου, είναι τα "κλασικά" μέτρα που χρησιμοποιούνται από όλους του κατασκευαστές. Υπάρχει μια βαθμιδωτή μείωση του μήκους των πτερυγίων, έτσι ώστε πίσω από το τυφλό σημείο του ανεμιστήρα, να δημιουργηθεί κάποιος χώρος που θα διευκολύνει τον αέρα να τροφοδοτήσει αυτή τη περιοχή, βελτιώνοντας την θερμοαπαγωγή των πτερυγίων. Βέβαια το ίδιο μέτρο συμβάλει και στην μείωση του παραγόμενου από τον ανεμιστήρα θορύβου. Στις ίδιες φωτογραφίες διακρίνουμε και κάποια μικρά λοξά "αυλάκια" που έχουν "εντυπωθεί" στα πτερύγια. Ο ρόλος τους είναι να "καθοδηγούν" τον εισερχόμενο αέρα προς την κεντρική περιοχή των πτερυγίων και έτσι, να βελτιωθεί η ψύξη των εσωτερικότερων heat pipes. Σαν παρατήρηση αναφέρουμε το γεγονός ότι η απόσταση μεταξύ των δύο "πύργων" της Grandis XE-1236, αφήνει περίπου 1,5mm "αέρα" μεταξύ του πλαισίου του ανεμιστήρα και του πύργου που δεν είναι στηριγμένος αυτός. Συνεπώς καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί όταν βάζουμε τον ανεμιστήρα, καθώς αυτός για να μπει ανεμπόδιστα πρέπει να τοποθετηθεί ακριβώς ανάμεσα στα εξωτερικά δοντάκια που έχουν τα πτερύγια και λειτουργούν σαν "οδηγοί" τοποθέτησής του. 3. Οι ανεμιστήρες της Silentium GRANDIS XE-1236. Εδώ η SilentiumPC χρησιμοποίησε έναν ανεμιστήρα ( GF 1205 ), στο καρτελάκι βέβαια αναφέρει τον τύπο της ψύκτρας, αλλά στα χαρακτηριστικά αναφέρει τον ακριβή τύπο του ανεμιστήρα. Δεν πρόκειται για κάποια εξαιρετική κατασκευή, δεν διαθέτει καμπύλα "μπράτσα" στήριξης του κινητήρα που περιορίζουν τον θόρυβο, αλλά κάνει την δουλειά του πολύ καλά όπως θα δούμε και στις μετρήσεις. Μία μόνο ένσταση έχουμε όσον αφορά τον θόρυβο στις πολλές στροφές, ο ανεμιστήρας κάνει αισθητή την παρουσία του , πάνω από τις 1100 στροφές, ενώ αντίθετα κάτω από αυτές είναι πολύ ήσυχος. Το πρόβλημα του θορύβου έχει την πηγή του στο γεγονός ότι ο ανεμιστήρας "πατάει" κατ' ευθείαν πάνω στα πτερύγια της ψύκτρας , χωρίς κανένα ελαστικό παρέμβυσμα που θα απομόνωνε τους μηχανικούς κραδασμούς και θα έδινε μια επιπλέον απόσταση μεταξύ πτερυγίων και φτερωτής ανεμιστήρα, που θα περιόριζε τον θόρυβο στις υψηλές στροφές. Βέβαια, διαπιστώνουμε ότι έγινε προσπάθεια για να αυξηθεί η απόσταση φτερωτής - πτερυγίων με ελάττωση του "πάχους" της φτερωτής, η οποία -όπως βλέπουμε στην προηγούμενη φωτογραφία, περιστρέφεται 5mm πιο μέσα από το "πρόσωπο" του πλαισίου του ανεμιστήρα. Αυτό σίγουρα βοηθάει, αλλά από ότι φαίνεται δεν είναι αρκετό για να κάνει τον ανεμιστήρα να περνά "απαρατήρητος" ηχητικά. 4. Έλεγχος επιπεδότητας και βαθμού λείανσης του block της ψύκτρας. Αυτός είναι ο κλασικός έλεγχος που γίνεται σε όλα τα block των ψυκτρών προκειμένου να φανεί αν υπάρχει πρόβλημα στην επαφή της ψύκτρας με το heat spreader της CPU. Το block της GRANDIS XE-1236, είναι τελείως επίπεδο όπως δείχνει και το εγγυημένα ευθύ στέλεχος του παχύμετρου που φωτίζεται από πίσω με έντονο φως. Φως δεν περνάει σε κανένα σημείο! Όσον αφορά στην λείανση του block, αυτή έχει σταματήσει σε ένα επίπεδο πριν από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε "σατινέ". Δεν έχουμε διαπιστώσει ότι αυτό προκαλεί κάποια προβλήματα στην θερμική σύζευξη, οπότε δεν αναμένουμε από τις μετρήσεις κάποια έκπληξη. 5. Η κατασκευή του Block. Στην γενική παρουσίαση είπαμε ότι το block της Grandis XE 1236 είναι "υβριδικό", γιατί αποτελείται από λαπαρισμένες θερμοσωλήνες, οι οποίες ακουμπούν σε μια ενδιάμεση χάλκινη πλάκα που παίζει το ρόλο του heat spreader. Η κατασκευή αυτή έρχεται να δώσει λύση σε ένα εγγενές πρόβλημα που έχει η τεχνική των Direct Contact Heat Pipes, που δεν είναι άλλο από το ότι τα heat pipes που δεν ευρίσκονται ακριβώς επάνω από το chip του επεξεργαστή, δεν έχουν άμεση επαφή με την πηγή θερμότητας, παραλαμβάνουν την θερμότητα μέσω του heat spreader του επεξεργαστή. Αυτό όμως έχει μικρό πάχος και δεν μπορεί να τροφοδοτήσει τα "περιφερειακά" heat pipes με την θερμότητα που θα μπορούσαν εκείνα να απορροφήσουν! Έρχεται λοιπόν αυτή η κατασκευή με την ενδιάμεση πλάκα, να ενισχύσει την ικανότητα διασποράς της θερμότητας του επεξεργαστή και στα εξωτερικότερα heat pipes και φυσικά να ισοφορτίσει θερμικά και όλο το μήκος των Heat pipes που ακουμπούν σε αυτό το ενδιάμεσο heat spreader. Για την βελτίωση της θερμικής σύζευξης των heat pipes με την πλάκα αυτή, έχει χρησιμοποιηθεί -από όσο μπορούμε να καταλάβουμε- μεταλλική συγκόλληση εν θερμώ, και επιπλέον έχει γίνει και μια πολύ καλή μηχανουργική συναρμογή του κυκλικού τμήματος των heat pipes, με την αλουμινένια βάση του block, όπως δείχνει η δεξιά φωτογραφία, και γενικά διαπιστώνουμε ότι τα σημαντικά που αφορούν στη μετάδοση της θερμότητας, έχουν γίνει με αρκετή προσοχή, και αναμένεται να έχουν καλή επίδραση στην θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας. Το μόνο που παρατηρήσαμε στην από πολύ κοντά εξέταση , είναι ότι για μια φορά ακόμα το φως παίζει παιχνίδια, τελικά οι θερμοσωλήνες, στην εσωτερική πλευρά των κάμψεών τους, παρουσιάζουν ελαφρές ρικνώσεις (ρυτιδώσεις). Ευτυχώς αυτές δεν είναι βαθιές και συνεπώς δεν θα έχουν αισθητή επίδραση στην λειτουργία της ψύκτρας, παρ' όλα αυτά -και είναι κοινό πρόβλημα σε πολλούς κατασκευαστές- μαρτυρούν μια κατασκευαστική διαδικασία που θα μπορούσε να βελτιωθεί! 6. Περί fan spliter. Είδαμε στα παρελκόμενα ότι συμπεριλαμβάνεται -πολύ σωστά- ένα splitter για την τροφοδότηση των ανεμιστήρων της ψύκτρας, το χρησιμοποιήσαμε φυσικά και βρεθήκαμε προ "εκπλήξεως"! Το splitter έχει καλή κατασκευή και sleeve, αλλά ο fan controller είχε συνεχώς ασταθείς ενδείξεις! Επειδή το έχουμε ξανασυναντήσει στο παρελθόν καταλάβαμε αμέσως τι συμβαίνει και μια προσεκτική εξέταση του splitter έδειξε αυτό για το οποίο έχουμε μιλήσει αρκετές φορές εδώ. Και τα δύο βύσματα προς τους ανεμιστήρες έχουν συρματωμένο το 3ο pin (tacho signal), με αποτέλεσμα ο fan controller να λαμβάνει τα σήματα tacho και από τους δύο ανεμιστήρες σαν ένα μπερδεμένο σήμα και να παρουσιάζει αστάθεια στις ενδείξεις του. Η λύση -αν δεν υπάρχει άλλο σωστό splitter- είναι να διορθώσουμε αυτό κόβοντας το ένα από τα δύο καλώδια που μεταφέρουν το σήμα αυτό, έτσι ώστε ο fan controller να βλέπει τις στροφές από τον ένα μόνο ανεμιστήρα. Εμείς προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα άλλο splitter σωστά συρματωμένο και έτσι ηρέμησε και ο fan controller και εμείς! Σαν λάθος, δεν είναι σημαντικό, αλλά μπορεί να φέρει σε αμηχανία τον άπειρο χρήστη και πραγματικά θα μας άρεσε να το δούμε διορθωμένο σε επόμενα ανάλογα προϊόντα της SilentiumPC. 7. Το σύστημα στήριξης της ψύκτρας. Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορούμε να δούμε αυτό που εντοπίσαμε κατά την παρουσίαση της ψύκτρας, όσον αφορά στο σύστημα στερέωσής της στην μητρική μας. Όπως βλέπετε, ενώ ήδη η ψύκτρα έχει "πατήσει" σταθερά πάνω στον επεξεργαστή μας, οι βίδες σύσφιξής της έχουν ακόμα πολύ περιθώριο βιδώματος! Αυτό το σημείο θέλει προσοχή, γιατί λόγω της μηδαμινής ελαστικότητας του ελάσματος στήριξης του block, οι δυνάμεις σύσφιξης μεταφέρονται αυτούσιες στα bracket της υποδομής στήριξης και από εκεί στην μητρική μας. Θέλει λοιπόν προσεκτικό σφίξιμο, να μην υπερβάλουμε, και να τις σφίξουμε μέχρι τέλους μόνο αν η μητρική μας έχει την κατάλληλη αντοχή. Αυτή η παρατήρηση ενέχει θέση συμβουλής, καθώς διαπιστώσαμε ότι πραγματικά το "πάτημα" της ψύκτρας είναι πολύ ισχυρό και δεν είδαμε να αναφέρεται τίποτε σχετικά στο site της εταιρίας. Ζ. Τα συρματάκια ! Δεν είναι άλλα από τα συρμάτινα brackets που χρησιμοποιούνται για την στήριξη των ανεμιστήρων πάνω στην ψύκτρα και που πραγματικά κάνουν παιχνιδάκι την στερέωση των ανεμιστήρων , όταν η ψύκτρα είναι "ξάπλα" (με τους ανεμιστήρες οριζόντιους). Τα πράγματα όμως αλλάζουν "δραματικά", όταν προσπαθείς να αλλάξεις ανεμιστήρες με την ψύκτρα σε "όρθια" θέση. Τότε αυτά τα συρματάκια γίνονται πραγματικά "ατίθασα" και επειδή στις δοκιμές τα αλλάξαμε πολλές φορές μας δόθηκε η "ευκαιρία" να τα ψάχνουμε επειδή έπεσαν, η επειδή προσπαθώντας να ¨κουμπώσουμε το σύρμα στην επάνω μεριά της ψύκτρας, έβγαινε το άγκιστρο από την κάτω οπή του ανεμιστήρα! Το πρόβλημα είναι αυτό που φαίνεται στο σχήμα "Α", το άγκιστρο του bracket den "'έχει" κανένα λόγο να παραμένει στην θέση του αν δεν το πιέζουμε συνεχώς εμείς. Η λύση θα ήταν ένα ακόμα "πάτημα" στο "ρεβόλβερ" που τα κατασκεύασε, έτσι ώστε να γίνουν όπως στο σχήμα "Β" και να παραμένουν από μόνα τους στη θέση που τα βάλαμε! Φυσικά και το ζήτημα είναι ελάσσονος σημασίας και αναφέρεται με διάθεση να αστειευτούμε, αλλά η προσοχή στη λεπτομέρεια κάνει την διαφορά και αξίζει, αν φανεί χρήσιμη έστω και μία φορά! Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκεςΑυτός είναι ένας τομέας που θα υπάρχει πλέον στα review των αεροψυκτρών. Σκοπός του είναι να αποκαλύψει ενδεχόμενες ασυμβατότητες, σημεία που οι χρήστες πρέπει να δώσουν προσοχή πριν αγοράσουν την ψύκτρα, πληροφορίες και συμβουλές για την εγκατάσταση των ψυκτρών και γενικά πληροφορίες και συμπεράσματα που αφορούν από τις μητρικές, μέχρι και τα κουτιά που θα τις φιλοξενήσουν. Η σελίδα αυτή, αποτελεί σημαντική συνεισφορά στα review των ψυκτρών, της καλής φίλης [MENTION=20975]karmen1983[/MENTION], που είχε και την ιδέα αλλά και το κέφι -πέρα από την φωτογράφιση- να μας διαθέσει το χρόνο και τις γνώσεις της για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις! Κατ' αρχάς να πούμε ότι η SilentiumPC έχει γυρίσει δυο πολύ χρήσιμα video για τον τρόπο εγκατάστασης της Grandis XE-1236 σε μητρικές INTEL και AMD. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=Zax-W92SMME]SilentiumPC Grandis XE1236 - montaż Intel / Intel mounting - YouTube[/ame] [ame=http://www.youtube.com/watch?v=XXsOgu5aNyA]SilentiumPC Grandis XE1236 - montaż AMD / AMD mounting - YouTube[/ame] Αλλά εμείς θα δούμε από πιο κοντά μερικές εγκαταστάσεις σε αντιπροσωπευτικές μητρικές. Αν τα heat spreaders των μνημών που έχετε , δεν είναι πολύ ψηλά, δεν θα έχετε πρόβλημα, εδώ μην ξεχνάμε ότι ο εμπρός ανεμιστήρας μπορεί να σηκωθεί ακόμα 5mm. Αν όμως είναι πιο ψηλά, τότε τα περιθώρια του ανεμιστήρα δεν επαρκούν και θα πρέπει να τον αφαιρέσετε (και πιθανόν αν υπάρχει χώρος στο πίσω μέρος να τον βάλετε εκεί σαν pull). Βέβαια πάντα υπάρχει η λύση να δουλέψει η ψύκτρα μόνο με τον κεντρικό ανεμιστήρα με κάπως μειωμένες επιδόσεις είναι η αλήθεια, αλλά γι' αυτό θα δούμε περισσότερα στις μετρήσεις. Ο κρίσιμος παράγοντας στην συμβατότητα είναι η μητρική, καθώς από αυτήν εξαρτάται το τι δυνατότητες υπάρχουν, σε μια άλλη μητρική όπως αυτή που ακολουθεί, η "λύση" της αφαίρεσης του ανεμιστήρα δεν είναι εφικτή, γιατί απλά, τα ψηλά heat spreaders των μνημών θα "βρίσκουν" στα πτερύγια της ψύκτρας. Αντίθετα η Grandis XE-1236 είναι συμβατή με τα χαμηλότερα heat spreaders μνημών, μέχρι και σχεδόν τα 4,7mm. Το πρακτικό μέγεθος της ψύκτρας δεν είναι τέτοιο που θα δημιουργήσει πρόβλημα προσπέλασης στα περιμετρικά εξαρτήματα της μητρικής. Η κάτοψη της πίσω πλευράς (ΙΟ μητρικής) μας δείχνει ότι εφόσον το κουτί το επιτρέπει (αν έχει δηλαδή το ΙΟ cuver plate σε εσοχή), μπορεί να πειραματιστούμε με την τοποθέτηση και τρίτου ανεμιστήρα στην ψύκτρα. Αν και κατά την γνώμη μας, επειδή ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού είναι τόσο κοντά της, αυτό είναι περιττό. Οι σχετικές διαστάσεις είναι πολύ σημαντικές και σαν συμβολή σε αυτό το θέμα σας παραθέτουμε τις διαστάσεις που μετρήσαμε στην δική μας μητρική. Πριν όμως φύγουμε από αυτήν την σελίδα θα επαναλάβουμε δύο φωτογραφίες εκ των οποίων η μια έχει ένα εσκεμμένο λάθος! Όχι, μην πάει το μυαλό σας σε κάποιο κουίζ, πρόκειται για την τοποθέτηση των ανεμιστήρων και την πρόβλεψη στερέωσής τους στους πύργους της ψύκτρας. Οι δυο πύργοι έχουν τελείως συμμετρική κατασκευή και στις υποδοχές του συρμάτινου ελάσματος στερέωσης των ανεμιστήρων, έτσι είναι πολύ εύκολο να κάνουμε λάθος σε αυτήν. Στην αριστερή φωτογραφία φαίνεται αυτό το λάθος, ο μεσαίος ανεμιστήρας έχει στηριχθεί στον εμπρός πύργο, έτσι η φτερωτή του περιστρέφεται λίγο πιο κοντά στα πτερύγια του πύργου αυτού και παράγεται λίγο παραπάνω θόρυβος. Αντίθετα, στη δεξιά φωτογραφία, έχουμε βάλει σωστά τον μεσαίο ανεμιστήρα να στηρίζεται στον πίσω πύργο., με αυτό τον τρόπο η φτερωτή του απέχει λίγο περισσότερο από τα πτερύγια του εμπρός πύργου με αποτέλεσμα τον ελαφρά λιγότερο θόρυβο στις πολλές στροφές. Με αυτό τον τρόπο η φτερωτή του απέχει λίγο περισσότερο από τα πτερύγια του εμπρός πύργου με αποτέλεσμα, τον ελαφρά λιγότερο θόρυβο στις πολλές στροφές. [Break=Μετρήσεις] Τα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί στην πράξη μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της Silentium GRANDIS XE-1236, σε διάφορους προσανατολισμούς. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών των πινάκων, που πρακτικά έχουν την ίδια δομή με αυτά που έχουμε συνηθίσει από τα μέχρι τώρα review, θα πρέπει να πάρετε υπόψη ότι ο Ήφαιστος, παρά το ότι αποδίδει ονομαστικά τις ίδιες περίπου τιμές θερμικής επιφόρτισης με το Jalapeno, στην πράξη είναι πολύ πιο κοντά στις ονομαστικές αυτές τιμές, καθώς έχει πολύ μικρότερες άδηλες θερμικές απώλειες σε σχέση με τον "πρόγονό" του. Έτσι στην πράξη, η πέμπτη κλίμακα του Ήφαιστου αποδίδει τα Watt που έβγαζε η τερματική κλίμακα του Jalapeno (5η) και η τερματική κλίμακα του Ηφαίστου (6η), επιφορτίζει την ψύκτρα με περίπου 60 Watt παραπάνω από ότι το Jalapeno, αυτός είναι ο λόγος που τα 350 Watt του Ηφαίστου, προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στην ψύκτρα από ότι τα "350" Watt του "προγόνου" του! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που παρατηρούμε με πρώτη ματιά, είναι η θεαματική πτώση της θερμοκρασίας που προκαλεί η αύξηση των στροφών κατά 160 rpm (από Low σε Medium air flow), η οποία είναι η ίδια με αυτή που φέρνει η επόμενη αύξηση των στροφών κατά 400 rpm! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Φυσικά και εδώ ισχύει η προηγούμενη παρατήρηση, αλλά το σημαντικό είναι άλλο. Ή αλλαγή του προσανατολισμού της ψύκτρας προκάλεσε πτώση των θερμοκρασιών κατά 2+ βαθμούς! Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Εδώ το σημαντικό είναι ότι μολονότι ελαφρά υπολειπόμενη της οριζόντιας τοποθέτησης, η μείωση των θερμοκρασιών παραμένει. Ανακεφαλαιώνοντας τις παραπάνω μετρήσεις το σημαντικό είναι να δούμε ότι η SilentiumPC Grandis XE-1236, σε θερμική επιφόρτιση 190 Watt (που είναι από ότι φαίνεται το TDP της ψύκτρας) μπορεί και κρατάει την "CPU" μας σε θερμοκρασίες Δθ της τάξης των 19 βαθμών Celsius! Αλλά επειδή έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να πούμε, ας πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε τις μετρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος. [Break=Μετρήσεις "εις βάθος"] Στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά της, αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της ζητάμε να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον στον πίνακα αυτό, πέρα βέβαια από τις τιμές του D1_eq, είναι ότι η τιμή της Rthermal, μειώνεται καθώς η ισχύς αυξάνει και η θερμοκρασία της ψύκτρας ανεβαίνει. Με άλλα λόγια βλέπουμε -με νούμερα πια- αυτό που ισχύει για όλες τις αερόψυκτρες, ότι όσο πιο ζεστή είναι μια ψύκτρα (σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα) τόσο πιο αποδοτικά αποβάλει την θερμότητά της σε αυτόν και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της ψύκτρας. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Τα αποτελέσματα του πίνακα αυτού δικαιώνουν την απόφασή μας να μετρήσουμε τις ψύκτρες σε διάφορους προσανατολισμούς. Παρατηρώντας τις τιμές αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, διαπιστώνουμε ότι στον πλάγιο προσανατολισμό SilentiumPC Grandis XE-1236, διατηρεί 2 με 2,5 βαθμούς δροσερότερη την CPU μας! Η αιτία γι' αυτό είναι το ότι, σε αυτήν την θέση η ψύκτρα πέρα από τον αέρα που την τροφοδοτούν οι ανεμιστήρες της παίρνει και δροσερό αέρα από την κάτω πλευρά των πτερυγίων. Αυτό συμβαίνει λόγω της φυσικής ανοδικής ροής του ζεστού αέρα, που σε αυτόν τον προσανατολισμό -σε αντίθεση με τον οριζόντιο- βρίσκει ελεύθερη διέξοδο προς τα πάνω και το κενό, δημιουργώντας έτσι μια ροή δροσερού αέρα που τον αντικαθιστά ελαττώνοντας έτσι , την θερμοκρασία ιδιαίτερα του πίσω πύργου των πτερυγίων. Η διαφορά αυτή είναι αρκετή για να υπερκαλύψει το γεγονός ότι πλέον τα heat pipes δεν ευρίσκονται στον ιδανικότερο προσανατολισμό που έχουν με την ψύκτρα οριζόντια. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Σε αυτόν το προσανατολισμό μετρήσαμε μόνο στο μέγιστο air flow αφενός γιατί τα αποτελέσματά του είναι παραπλήσια με τα του πλάγιου προσανατολισμού, αλλά και γιατί πρακτικά η ψύκτρα δεν πρόκειται να τοποθετηθεί έτσι σε κάποιο κουτί, προς χάριν λοιπόν κυρίως των κατόχων κουτιών όπως το Raven όπου το IO της μητρικής είναι στην επάνω πλευρά του κουτιού, αλλά και της δικής μας περιέργειας, ας δούμε τα αποτελέσματα. Παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία της ψύκτρας είναι πολύ κοντά σε αυτές που σημείωσε στην πλάγια δοκιμή, αλλά λίγο πιο αυξημένη. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι σε αυτόν τον προσανατολισμό τα heat pipes της ψύκτρας βρίσκονται στην δυσμενέστερη θέση πράγμα όμως που αντισταθμίζεται αρκετά από το φυσικό ανοδικό ρεύμα του ζεστού αέρα, το οποίο σε αυτόν τον προσανατολισμό "συνεργάζεται" με τους ανεμιστήρες αυξάνοντας την απόδοσή τους! Στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι γενικώς, αυτός ο προσανατολισμός σε άλλη περίπτωση όπου η μητρική έχει την συνήθη τοποθέτηση, έχει "θέμα" γιατί οι θερμοσωλήνες δεν θα περνάνε όλες πάνω από το chip της CPU (επειδή οι θερμοσωλήνες δεν είναι πλεον καθετες προς τον μεγάλο άξονα του chip , αλλά παράληλες με αυτό , οποτε οι ακραίες θερμοσωλήνες θα παίρνουν μόνο όση θερμότητα μπορεί να μεταφέρει πλαγίως το heat spreader της CPU, και η διατομή του είναι εξαιρετικά ανεπαρκής γι' αυτό! Όμως για την συγκεκριμένη κατασκευή αυτό το πρόβλημα λόγω του ενδιάμεσου heat spreader ελαχιστοποιείται. Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη! Αυτός είναι και ο λόγος που στο εμπόριο των επαγγελματικών και βιομηχανικών ψυκτρών, δεν νοείται ψύκτρα που δεν συνοδεύεται από αυτή την πληροφορία! Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, η συγκεκριμένη ψύκτρα, τι περιθώρια έχει για να βελτιώσει την απόδοσή της αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Τα παραπάνω αποτελέσματα λήφθηκαν με την χρήση τριών ανεμιστήρων (Scythe Slipstream SY1225SL12SH), με μεγάλο air flow (~120CFM) οι οποίοι μπορούν να μεταβάλουν τις στροφές τους σε αρκετά μεγάλη κλίμακα. Το ερώτημα που θέσαμε πριν , τώρα μπορεί να πάρει την απάντησή του εμπεριστατωμένα , με λογαριασμούς και όχι με υποθέσεις ! Αν υποθέσουμε ότι η θερμική ισχύς που θέλουμε να διοχετεύσουμε στο περιβάλλον είναι 240Watt, με μερικούς πρόχειρους λογαριασμούς έχουμε: Δθ-1 = (0,12893310 x 240) = 30,94 oC Δθ-4 = (0,09692332 x 240) = 23,26 oC Δθ-7 = (0.08711937 x 240) = 20,90 oC (Δθ-1) - (Δθ-4) = 7,68 oC (Δθ-4) - (Δθ-7) = 2,70 oC Με άλλα λόγια, η αύξηση του air flow από τις 800 στις 1400 στροφές αποφέρει ένα όφελος 7,68 βαθμών, αντίθετα η ίδια ποσοτική αύξηση στροφών, από τις 1400 στις 2000 στροφές, αποφέρει ένα όφελος μόνο 2,7 βαθμών! Ο λόγος φυσικά, είναι ότι η ψύκτρα προοδευτικά φτάνει σε μια κατάσταση κόρου, όπου πέρα από αυτήν, κάθε αύξηση του air flow δεν έχει ουσιαστικό νόημα. Όλα αυτά που συζητήσαμε πριν μπορούμε να τα δούμε σε ένα πολύ διαφωτιστικό γράφημα που αποδίδει την μεταβολή της Rthermal, με σταθερή θερμική επιφόρτιση της ψύκτρας και μεταβαλλόμενο air flow. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι από ένα σημείο και πέρα με την αύξηση του air flow η καμπύλη της Rthermal, τείνει να οριζοντιωθεί αποδίδοντας ολοένα και μικρότερη μεταβολή / βελτίωση για την ίδια αύξηση του air flow. E. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή μια ψύκτρα και κάτω από ποιες συνθήκες αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στου προηγούμενους πίνακες. Παρατηρούμε ότι σχεδόν όλες οι καμπύλες τείνουν να οριζοντιωθούν μεταξύ του 5ου και 6ου βήματος, πράγμα που σημαίνει ότι κάτω από τις συνθήκες αυτές η ψύκτρα τείνει να πάψει να βελτιώνει την απόδοσή της καθώς η θερμοκρασία αυξάνει. Η μόνη περίπτωση που η ψύκτρα εμφανίζεται να έχει ακόμα περιθώρια είναι σε πλάγια τοποθέτηση και με μέγιστο air flow (πράσινη). Αλλά την απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε την δίνει η γαλάζια καμπύλη στην κορυφή του γραφήματος. Εκεί βλέπουμε ότι ήδη από το 4ο βήμα της θερμικής επιφόρτισης. η ψύκτρα "έχει πάρει τον κατήφορο", μειώνοντας συνεχώς την απόδοσή της. Βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη -ούτε για την ψύκτρα αυτή, αλλά ούτε και για πολλές άλλες- ότι στο χαμηλό air flow και σε μεγάλη θερμική καταπόνηση, αρχίζουν και εμφανίζονται τα προβλήματα! Βεβαίως αξίζει να παρατηρήσουμε ότι πλέον μπορούμε να διακρίνουμε, ότι αυτό -στη συγκεκριμένη ψύκτρα- συμβαίνει μόνο στην οριζόντια θέση ! Αν δε, προσέξουμε το γράφημα, διακρίνουμε ότι και η κίτρινη, αρχίζει από το 5ο βήμα να "ανηφορίζει" και πάλι αυτό, αντιστοιχεί σε χαμηλό air flow, αλλά πλέον, σε πλάγια τοποθέτηση Συνεπώς αποδεικνύεται ότι η ψύκτρα έχει σαν μειονεκτικότερο προσανατολισμό τοποθέτησης την οριζόντια θέση και σαν βέλτιστο την πλάγια θέση. ΣΤ. Συνοπτικά η συμπεριφορά της ψύκτρας. Βασικό στοιχείο σε όλη την ανάλυση που έχει γίνει μέχρι τώρα, είναι να διαπιστωθεί και αν είναι δυνατόν να προβλεφθεί, η συμπεριφορά μιας ψύκτρας κάτω από διαφορετικές συνθήκες και πάντα με τελικό ζητούμενο, το πόσο υψηλότερα από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, φτάνει η θερμοκρασία του ψυχόμενου εξαρτήματος κάτω από αυτές. Το επόμενο γράφημα, αποδίδει με σαφήνεια αυτό που κρύβεται "πίσω" από τους αριθμούς. Διαπιστώνουμε με την πρώτη ματιά ότι η ψύκτρα έχει γραμμική συμπεριφορά, πράγμα που επιτρέπει την ασφαλή απάντηση στο ερώτημα που ετέθη. Παρατηρώντας τις "καμπύλες" βλέπουμε ότι η κατάταξή τους δεν έχει αλλάξει σε σχέση με το προηγούμενο γράφημα της Rthermal και πάλι διακρίνεται -αυτή τη φορά αμυδρότερα- ότι η οριζόντια τοποθέτηση με χαμηλή ροή αέρα (γαλάζια "γραμμή"), αποδίδει την υψηλότερη μεταβολή της θερμοκρασίας, αρχίζοντας να επιδεινώνεται από το 4ο βήμα της θερμικής επιφόρτισης. Σε αναλογία με το προηγούμενο συμπέρασμα, αλλά αντίστροφα, ισχύει και πάλι ότι ο βέλτιστος συνδυασμός είναι η πλάγια τοποθέτηση με μέγιστη ροή αέρα (πράσινη γραμμή). Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι πλέον, με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να υπολογίσουμε γραφικά, ποία θα είναι η θερμοκρασία της "CPU" μας και σε ενδιάμεσες θερμικές επιφορτίσεις, π.χ. μπορούμε να γνωρίζουμε -τραβώντας δυο κάθετες γραμμές- ότι στην Grandis XE-1236 και στα 200 Watt, το Δθ θα είναι ~ 23,5 βαθμοί Celsius. Z. Extra μετρήσεις Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην ικανοποιήσουμε την δική μας αλλά και την δική σας περιέργεια, έτσι παρά την στενότητα του χρόνου, κάναμε και κάποιες extra δοκιμές που αν και δεν είναι τυπικές, μπορούν να δώσουν πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ψύκτρας που εξετάζουμε σήμερα. Δοκιμές με ένα μόνο ανεμιστήρα 1. Ένας ανεμιστήρας stock στο κέντρο, σε maximum air flow και στα ~350Watt> Δθ = 45,3 oC 2. Ένας ανεμιστήρας stock στο κέντρο, σε maximum air flow και στα ~180Watt> Δθ = 23,9 oC {Οι αντίστοιχες θερμοκρασίες με δύο ανεμιστήρες είναι 37,26 oC και 19,75 oC} Επιδόσεις ανεκτές και υποδηλωτικές των δυνατοτήτων της Grandis XE 1236 Και φυσικά, υποκύψαμε στον πειρασμό να κάνουμε και μια δοκιμή με έναν πολύ ποιοτικότερο ανεμιστήρα (Noctua NF-F12), ο οποίος μας έδωσε στις ίδιες συνθήκες με την πρώτη δοκιμή: 3. Ένας Noctua NF-F12 στο κέντρο, σε maximum air flow και στα ~350Watt> Δθ = 42,7 oC [Break=Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα] Στην σελίδα αυτή θα μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Η χρήση του "θα" στην προηγούμενη πρόταση, είναι εσκεμμένη, γιατί όπως είναι ευνόητο, η διαδικασία της ενοποίησης της παλαιάς βάσης δεδομένων με την νέα που σήμερα βάζει την πρώτη της σε αυτήν, είναι αρκετά χρονοβόρα και θα απαιτηθεί ένα διάστημα με εντατικούς επανελέγχους ήδη δοκιμασμένων ψυκτρών, προκειμένου να έχουμε επιτυχή αναγωγή της παλαιάς στη νέα βάση. Παρ' όλα αυτά και τη μεγάλη στενότητα χρόνου που αντιμετωπίσαμε κάτω από αυτές τις συνθήκες, επιλέξαμε δύο αντιπροσωπευτικές ψύκτρες ανάλογου "διαμετρήματος", τις οποίες υποβάλαμε σε έλεγχο πάνω στον Ήφαιστο και σας παρουσιάζουμε τα συγκριτικά αποτελέσματα. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση τον θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο τον θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Από την παραπάνω συγκριτική παρουσίαση, έστω και με τόσο μικρό δείγμα, το συμπέρασμα κλίνει σαφώς υπέρ της SilentiumPC GRANDIS XE01236. Γιατί κοστίζοντας σχεδόν το μισό από ότι το "βαρύ" όνομα της τριάδας, απέχει σε απόδοση από αυτό πολύ λίγο (2 oC) και χωρίς ιδιαίτερο "κόστος" στον θόρυβο, από την άλλη μεριά ο φθηνότερος κατά 9 € ανταγωνιστής παρόλο που στο θόρυβο είναι όμοιος, χάνει κατά 4,5 βαθμούς Celsius. Συνεπώς το moto της SilentiumPC: "Επαρκείς λύσεις που δεν κοστίζουν μια "περιουσία", επαληθεύεται! [Break=Συμπεράσματα και βαθμολογία] Κλείνοντας αυτή την μακροσκελή και ελπίζω διαφωτιστική παρουσίαση, ας ανακεφαλαιώσουμε τα βασικά της στοιχεία. H SilentiumPC με την GRANDIS XE-1236, έχει να μας κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση! Μια πρόταση που δεν μένει απλά στην εξαιρετική τιμή της, αλλά -και κυρίως- προχωρά στο να υποστηρίξει αυτή της την πρόταση με μια θερμική απόδοση την οποία όσο αυστηρά και αν την κρίνεις, δεν μπορείς παρά να την χαρακτηρίσεις σαν πολύ καλή. Στην διάρκεια των δοκιμών που υποβλήθηκε παρουσίασε μια σχεδόν τελείως γραμμική και προβλέψιμη θερμική συμπεριφορά, διατηρώντας την θερμοκρασία του τεχνητού φορτίου σε επίπεδα που μπορούν να συναγωνιστούν με "βραχεία κεφαλή", ψύκτρες κατά πολύ ακριβότερες από αυτήν και υπερβαίνοντας αισθητά την απόδοση άλλων ψυκτρών με ελαφρά μικρότερη τιμή. Η συμμετρία της κατασκευής της διευκολύνει την τοποθέτησή της και το μόνο σημείο που θέλει λίγο προσοχή είναι η σύσφιξή της στην υποδομή στερέωσής της στην μητρική. Η μηχανουργική κατασκευή της, κινείται σε επίπεδα αρκετά πάνω από το αποδεκτό και το μόνο που θα θέλαμε να δούμε να γίνει καλύτερο –και αυτό περισσότερο από άποψη «αισθητική» άποψη- είναι το θέμα των ρικνώσεων στις «κλειστές» κάμψεις των heat pipes. Βρήκαμε πολύ ενδιαφέρουσα την υβριδική τεχνική εμφύτευσης των heat pipes στο block της ψύκτρας, καθώς συνδυάζει την –αποδεδειγμένα από τις δοκιμές μας- καλή θερμική επαφή στο κρίσιμο σημείο της κάτω πλευράς των θερμοσωλήνων, αλλά επιπλέον καταλογίζουμε στα «συν» της κατασκευής την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στον «εγκλεισμό» τους (κυριολεκτικά) μέσα στην αλουμινένια βάση του block. Στο θέμα του θορύβου αναδείχθηκε ένα πρόβλημα που σχετίζεται περισσότερο με την δομή της ψύκτρας, καθώς οι μικρές της διαστάσεις, δεν επιτρέπουν την εγκατάσταση ελαστικών παρεμβυσμάτων για την απόσβεση των κραδασμών που παράγουν οι ανεμιστήρες και επιπλέον αυτού, η ευθεία και παράλληλη προς το επίπεδο του ανεμιστήρα κοπή σημαντικού τμήματος των πτερυγίων, δεν βοηθάει την κατάσταση. Πραγματικά θα θέλαμε να δούμε την επόμενη έκδοση, με μερικά χιλιοστά μεγαλύτερο διάκενο ανάμεσα στους πύργους και γιατί όχι ένα κυματοειδές χείλος εισόδου στην σχεδίαση των πτερυγίων της, που θα επιτρέψει στους ανεμιστήρες να δουλέψουν αθόρυβα και χωρίς αυτήν την ελαφρά ενοχλητική χροιά που αποκτά ο θόρυβός τους πάνω από τις 1100 στροφές. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο θόρυβός της είναι έντονος, αντιθέτως σε σημαντικό φάσμα των στροφών των ανεμιστήρων είναι σχεδόν ανεπαίσθητος, επιτρέποντας στην ψύκτρα να λειτουργεί αποδοτικά και αθόρυβα. Το δεύτερο θέμα που ίσως θα απασχολήσει τους χρήστες, είναι η όχι πλήρης συμβατότητα με μνήμες που φέρουν υψηλά heat spreaders, καθώς -ανάλογα με την μητρική- μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα. Η ποιότητα κατασκευής της, χωρίς να είναι κορυφαία, μπορεί άνετα να δείξει το "σωστό δρόμο" σε πολλές άλλες κατασκευές, καθώς έχουν προσεχθεί τα κρίσιμα σημεία της δομής της, με μόνη εξαίρεση -όπως είπαμε- το θέμα στήριξης των ανεμιστήρων. Η SilentiumPC GRANDIS XE 1236, κοστίζει σήμερα 43,90€ συνοδεύεται από διετή εγγύηση και επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της είναι: Πλεονεκτήματα Τιμή που κρίνεται εξαιρετικά χαμηλή γι' αυτά που προσφέρει. Επιδόσεις που είναι σαφώς άνω του μέσου όρου του ανταγωνισμού. Μεγάλη ψυκτική επιφάνεια σε συγκριτικά πολύ μικρό όγκο. Εύκολη εγκατάσταση. Δυνατότητα λειτουργίας με τρεις ανεμιστήρες, στην πλειοψηφία των σύγχρονων κουτιών. Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσοτερες από μια χρήσεις. Επιπλέον ζεύγος bracket για την εγκατάσταση τρίτου ανεμιστήρα. Καλώδιο splitter για την οδήγηση δύο ανεμιστήρων από ένα PWM header της μητρικής (ή του fan controller). Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρων με καλής ποιότητας sleeve. Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets. Παρέχονται δύο βίντεο από την κατασκευάστρια για τη διαδικασία εγκατάστασης. Σε AMD πλατφόρμα μπορεί να τοποθετηθεί με κατεύθυνση από 5,25" προς πίσω ανεμιστήρα. Μειονεκτήματα Θόρυβος στις υψηλές στροφές των ανεμιστήρων. Μέτριο σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων. Ανεμιστήρες που δεν διαθέτουν μέσα καταστολής των εξ επαφής μεταφερόμενων κραδασμών. Περιορισμένες δυνατότητες ρύθμισης καθ' ύψος, των ανεμιστήρων. Υπό συνθήκες ασυμβατότητα με μνήμες που φέρουν υψηλά heat spreaders. Έλλειψη ουσιαστικού manual χρήσης κάτι που αντισταθμίζεται όμως από τα δύο βίντεο. Καλώδιο splitter για PWM με "ενεργό" το σήμα tacho και στα δύο βύσματα των ανεμιστήρων. Η συνολική εικόνα που τελικά μας άφησε η GRANDIS XE-1236, αναβίωσε μέσα μας -ιδιαιτέρως στον γράφοντα- εικόνες της παιδικής ηλικίας, τότε, που το "καλό και φθηνό" δεν αποτελούσε σαρκαστική δήλωση, αλλά εφικτή καθημερινή πραγματικότητα! Αν προσπαθήσουμε να εκφράσουμε όλα όσα αποτέλεσαν αντικείμενο αυτής μας της παρουσίασης με "στεγνά" νούμερα, η SilentiumPC GRANDIS XE 1236, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί χαμηλότερα από : Εδώ τελείωσε η σημερινή μας παρουσίαση της SilentiumPC GRANDIS XE 1236, για την παραχώρηση του δείγματος της οποίας, ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα eworld. Για το TheLab.gr Seafalco 29/9/2014