Seafalco

Πρόλογος Για την SilverStone, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, από την ίδρυσή της το 2003, έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στον χώρο του εξοπλισμού των PC μας, αφήνοντας την σφραγίδα της με μια σειρά από αποτελεσματικά προϊόντα τα οποία δεν αμελούν τον αισθητικό τομέα! Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε μια ψύκτρα για επεξεργαστές χαμηλού TDP (Thermal Design Power), η οποία ανήκει στην σειρά Argon και ακούει στην κωδική ονομασία AR05. H SilverStone AR05, μοιράζεται τα ίδια γενικά κατασκευαστικά χαρακτηριστικά με τα άλλα πέντε μέλη της σειράς Argon καθώς διαθέτει Direct Contact Heatpipes, αλουμινένια βάση και αλουμινένια πτερύγια διασποράς της θερμότητας. Η κατασκευή της απαρτίζεται από δύο χάλκινα heatpipes διαμέτρου 6mm, τα οποία είναι εμφυτευμένα στο αλουμινένιο block της βάσης της ψύκτρας και έχουν λειανθεί μαζί του, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η άμεση επαφή τους με το heat spreader της CPU που θα ψύξει. Τα δυο αυτά heat pipes ψύχονται από μια συστοιχία αλουμινένιων πτερυγίων συνολικής διατομής (92x82)mm, με την βοήθεια ενός ανεμιστήρα (92x92x15)mm. Το "σώμα" της ψύκτρας είναι παράλληλο με την βάση της και φτάνοντας -μαζί με τον ανεμιστήρα- σε ύψος μόλις 37mm, υπόσχεται απρόσκοπτη συμβατότητα με θήκες υπολογιστών πολύ μικρού ύψους και επαρκή ψύξη των επεξεργαστών που έχουν ανάλογα μικρή θερμική παραγωγή, καθώς τα 65 (+) Watt TDP που την χαρακτηρίζουν, έρχονται να συμπληρώσουν το "κενό" που είχε η σειρά Argon σε αυτή την ισχύ. Ακολουθήστε μας λοιπόν στις επόμενες σελίδες, για να την γνωρίσουμε από κοντά και να δούμε τι έχει να πει ο Ήφαιστος γι αυτήν ! Χαρακτηριστικά Τα χαρακτηριστικά της SilverStone Argon AR05, μπορούμε να τα δούμε συνοπτικά στον πίνακα που ακολουθεί: Οι τιμές και μετρήσεις που αναφέρονται με μπλε χαρακτήρες, είναι αποτέλεσμα μετρήσεων του TheLab και -μολονότι κατά πάσα πιθανότητα έχουν γενικότερη αξία- αφορούν μόνο το δείγμα στο οποίο έγιναν. Όπως βλέπουμε και είναι απολύτως φυσικό για την ισχύ της ψύκτρας, δεν υποστηρίζονται όλα τα CPU sockets (2011, 1366 κ.λπ.) Η SilverStone Argon AR05, έχει δύο χάλκινα heat pipes των 6mm και είναι μια πραγματικά "μικροσκοπική" ψύκτρα, καθώς το σώμα της έχει τις ίδιες σχεδόν διαστάσεις με τον ανεμιστήρα των (92x92x15)mm που την ψύχει ! Ο ανεμιστήρας αυτός ελέγχεται μέσω PWM και χαρακτηρίζεται από σχετικά χαμηλό θόρυβο και μεγάλη παροχή, πράγμα απαραίτητο καθώς έχει να προωθήσει τον αέρα σε μια πολύ πυκνή διάταξη πτερυγίων (τα 6,4 fins/cm, δεν είναι κάτι που το βλέπουμε κάθε μέρα!), η οποία επιπλέον, επιβαρύνεται από το γεγονός της "ενσωμάτωσης" σε αυτήν και του block της ψύκτρας, που τελικά έχει σαν επίπτωση η ψύκτρα να παρουσιάζει χαμηλή ελευθερία στο air flow (μόλις 56%). Βεβαίως, όλα μοιάζουν λίγο διαφορετικά από ό,τι βλέπουμε συνήθως και υπάρχει λόγος γι' αυτό! H SilverStone Argon AR05 μπορεί να βρεθεί στα Ελληνικά καταστήματα με 36,90€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Ας πάμε όμως σιγά-σιγά να την δούμε από κοντά. Συσκευασία και παρελκόμενα. Η ψύκτρα έφτασε σε εμένα -μετά τη φωτογράφισή της- σε έναν κίτρινο ταχυδρομικό φάκελο με φυσαλίδες! Γεμάτος περιέργεια τον άνοιξα και έβαλα το χέρι μέσα, ομολογώ ότι το κουτί, δεν το "πέτυχα" με το πρώτο ! Είναι τόσο μικρή που ακόμα και μέσα στην συσκευασία της, ο φάκελος ήταν "άδειος" ! Ας πάμε λοιπόν για μια πρώτη περιήγηση με ξεναγό μας το φακό της φίλης karmen1983, την οποία ευχαριστώ θερμά για την βοήθεια! Οι βασικές πληροφορίες περιλαμβάνουν το πλήθος των heat pipes και το γεγονός ότι σε αυτά εφαρμόζεται η τεχνική Direct Contact, το TDP της ψύκτρας, την PWM τεχνολογία του ανεμιστήρα και φυσικά το βασικό πλεονέκτημά της, το χαμηλό ύψος της. Στην δεξιά κάτω γωνία υπάρχει ένα QRCode που μας πάει στην σελίδα του προϊόντος. Στην δεξιά φωτογραφία μπορούμε να δούμε κατασκευαστικές λεπτομέρειες του block και του ανεμιστήρα. Εδώ έχουμε τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές της συσκευασίας, όπου μπορούμε να δούμε την σύντομη περιγραφή των πλεονεκτημάτων και των βασικών χαρακτηριστικών της. Και το εξωτερικό της συσκευασίας, κλείνει με μια πολύγλωσση περιγραφή των βασικών ιδιοτήτων της AR05, από την οποία λείπουν τα Ελληνικά. Πάμε λοιπόν να σηκώσουμε το καπάκι με περιέργεια για το πραγματικό μέγεθος της ψύκτρας. Πρώτο πρώτο αντικρίζουμε το φυλλάδιο οδηγιών εγκατάστασης, το οποίο εμείς το αφήσαμε βιαστικά στην άκρη, αλλά εσείς μπορείτε να το βρείτε και εδώ. Σειρά είχε ένα λεπτό αφρώδες φύλο προστασίας και αντικρίζουμε την SilverStone Argon AR05, καλυμμένη κυριολεκτικά από τον ανεμιστήρα της, να μας ατενίζει φωλιασμένη μέσα στην αφρώδη θήκη της και δίπλα -σε μια ειδική υποδοχή- να της κάνουν παρέα τα λιγοστά, αλλά επαρκή παρελκόμενά της. Στα οποία διακρίνουμε δυο ζευγάρια brackets (ένα για INTEL επεξεργαστές και ένα για AMD), τις απαραίτητες βίδες και αποστάτες στερέωσης, μια μικρή λωρίδα που έχει -κομμένες ήδη- αυτοκόλλητες ροδέλες προστασίας της μητρικής καθώς και μια μικρή σύριγγα με θερμοαγώγιμη κρέμα που αν είμαστε προσεκτικοί, επαρκεί για περισσότερες της μιας εφαρμογές. Ομολογουμένως "σπαρτιάτικος" εφοδιασμός, αλλά στην πραγματικότητα δεν λείπει τίποτε! Αλλά αρκετά το γυροφέραμε το πράγμα, τα "μικροσκόπια" ανά χείρας και πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε μια από τις μικρότερες ψύκτρες που έχουν φτάσει μέχρι τώρα στα εργαστήρια του TheLab. Η SilverStone Argon Series AR05 από κοντά. Η ψύκτρα είναι πραγματικά περιορισμένων διαστάσεων, ουσιαστικά το σώμα της είναι στο μέγεθος του ανεμιστήρα που την ψύχει. Διακρίνουμε εύκολα ότι ο ανεμιστήρας δεν στηρίζεται πάνω στα πτερύγια με κάποιο συρμάτινο bracket, αλλά είναι βιδωμένος πάνω σε ένα ειδικά προς τούτο, αλουμινένιο bracket που είναι και εκείνο βιδωμένο πάνω στα πτερύγια. Κοιτώντας περιμετρικά την όλη κατασκευή η συνολική εντύπωση περιγράφεται με δυο λέξεις, στιβαρότητα και συμπύκνωση. Οι απολήξεις των πτερυγίων, παρά το γεγονός ότι απέχουν ελάχιστα από το σημείο στο οποίο περνάει το heat pipe, έχουν επιπλέον στήριξη μέσω των χαρακτηριστικών αναδιπλώσεων που αποτρέπουν τις σχετικές κινήσεις μεταξύ τους! Βέβαια αυτές οι αναδιπλώσεις εξυπηρετούν και αεροδυναμικούς λόγους, που θα δούμε στη συνέχεια. Βγάζουμε τον ανεμιστήρα, ο οποίος ας σημειωθεί δεν είναι βιδωμένος με "λαμαρινόβιδες" όπως -στο όνομα της οικονομίας- θα ήταν λογικό να υποθέσει κάποιος, αλλά με επιχρωμιωμένες βίδες μετρικού σπειρώματος (Μ3) και αυτό είναι καλό, καθώς θα επιτρέπει την εύκολη αφαίρεσή του, για καθαρισμό της ψύκτρας αλλά και του ίδιου και -κυρίως- την χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις επαναφορά του! Ας δούμε λοιπόν την AR05 "γυμνή". Το μικρό πάχος της ψύκτρας, αλλά κυρίως, η γωνία λήψης της φωτογραφίας μας δίνει μια "ακτινογραφία" της κατασκευής της. Διακρίνουμε τα δύο heat pipes και τα bracket στήριξης του ανεμιστήρα, αλλά και κάτι ακόμα που από πρώτη ματιά φαίνεται περίεργο. Παράλληλα με τα heat pipes υπάρχει κάτι ακόμα που διαπερνά όλα τα πτερύγια της ψύκτρας! Τα πτερύγια της ψύκτρας έχουν υποστεί εκτός από την απαραίτητη για τα heat pipes εκτόνωση και μία ακόμη. Τα χείλη των εκτονώσεων αυτών, εφάπτονται μεταξύ τους και δημιουργούν την δομή ενός "σωλήνα". Σε αυτόν ακριβώς το σωλήνα, βιδώνουν οι δύο βίδες που συγκρατούν το κάθε bracket στήριξης του ανεμιστήρα. Επίσης, η ύπαρξη αυτών των πρόσθετων εκτονώσεων, "συμπιέζει" το ρεύμα αέρα του ανεμιστήρα προς την περιοχή των heat pipes, αυξάνοντας ελαφρά την απόδοσή της ψύκτρας. Το χείλος των πτερυγίων είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να δημιουργούνται στο μέτωπο εισόδου των πτερυγίων, "αυλάκια", τα οποία εκτός από την καλύτερη διανομή του αέρα που σημαίνουν, βοηθούν στον περιορισμό του θορύβου αλλά και στην βελτιωμένη θερμική απόδοση της ψύκτρας. Δεξιά, βλέπουμε την πίσω πλευρά της ψύκτρας και τα δύο άμεσης επαφής heat pipes (DCHP), τα οποία είναι εμφυτευμένα μέσα στο αλουμινένιο block της ψύκτρας, που όπως βλέπουμε... ...ουσιαστικά ακουμπά μέσα σε μια εσοχή που σχηματίζουν τα πτερύγια της ψύκτρας. Επιπλέον, στην δεξιά φωτογραφία -που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια των δοκιμών- βλέπουμε ότι το bracket του block, έρχεται στο ίδιο επίπεδο με αυτό. Έτσι, περιορίζεται δραστικά το συνολικό ύψος της ψύκτρας και μπορεί να είναι συμβατή με κουτιά πολύ μικρών διαστάσεων, όπως αυτά που προορίζονται για compact HTPC. Στις προηγούμενες φωτογραφίες -αλλά και στη συνέχεια- μπορούμε να δούμε πόσο καλή δουλειά έχει γίνει στο θέμα της κάμψης των heat pipes, στα οποία, παρά την εξαιρετικά "κλειστή" καμπύλη που κάνουν, παρατηρούνται πολύ λίγες και επιφανειακές ρικνώσεις. Ο ανεμιστήρας της Argon AR05. Ώρα όμως είναι να δούμε τον συνεργάτη της ψύκτρας, τον ανεμιστήρα που αναλαμβάνει να καθορίσει την θερμική συμπεριφορά της. Έντεκα πτερύγια, με πολύ καλή κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα, και το κατάλληλα καμπυλωμένο σχήμα τους, είναι "μονόδρομος", δεδομένου ότι παρά το ότι το πάχος του ανεμιστήρα είναι μειωμένο, αυτός θα πρέπει να παρέχει την αυξημένη στατική πίεση που είναι απαραίτητη σε μια τόσο πυκνή ψύκτρα. Παράλληλα, η λοξή τοποθέτηση των στηριγμάτων του κινητήρα του, και η "καθετότητα" του πίσω χείλους των πτερυγίων, σε σχέση με τα στηρίγματα αυτά, είναι δοκιμασμένη λύση που εγγυάται σχετικά αθόρυβη λειτουργία, πράγμα που απεδείχθη στις μετρήσεις που κάναμε! Τα χαρακτηριστικά του ανεμιστήρα, δείχνουν ότι οι επιδόσεις του έρχονται με το ανάλογο κόστος σε ρεύμα. Το καλώδιό του είναι τεσσάρων αγωγών (λόγω του ελέγχου με PWM), καταλήγει -φυσικά- σε βύσμα ανάλογων επαφών και διαθέτει μαύρο sleeve, το οποίο ενώ είναι σχετικά πυκνό, ενδέχεται να μην καλύπτει σωστά τα καλώδια στο εσωτερικό του. Αν δείτε μια εικόνα σαν αυτή της δεξιάς φωτογραφίας, μπορείτε να το διορθώσετε πιάνοντας την μία του άκρη σταθερά και τραβώντας απαλά προς την άλλη άκρη, το sleeve "τεντώνει" και πυκνώνει. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά. Όπως έχετε καταλάβει, αυτό το θέμα είναι ένα από τα αγαπημένα μου, καθώς ασχολείται με όλα εκείνα που μαρτυρούν τι κρύβεται στο "αθέατο παρασκήνιο" μιας κατασκευής, και μας δείχνει -έστω και "φτωχά"- αυτά που τους αφιερώθηκε σκέψη, σχεδίαση και -γιατί όχι- μεράκι και δεν τους αξίζει να περάσουν απαρατήρητα! Ας βάλουμε αρχή από κάτι που δείχνει την προσεκτική σχεδίαση και την λειτουργική εκμετάλλευση και τις πιο μικρής λεπτομέρειας. Τα bracket στήριξης του ανεμιστήρα. Τα σπειρώματα που βιδώνουν οι βίδες των ανεμιστήρων, έχουν "κοπεί" μέσα σε μικρές εκτονώσεις στα άκρα των bracket. Με τον τρόπο αυτό το σπείρωμα έχει μεγαλύτερο μήκος, άρα και αντοχή, που είναι απαραίτητη για τη μακροζωία των σπειρωμάτων και την απροβλημάτιστη λειτουργία τους. Αυτή όμως η εκτόνωση είναι "στραμμένη" προς τα επάνω, εκεί ακριβώς που θα έρθει να "κάτσει" ο ανεμιστήρας, με αυτό το τρόπο λειτουργούν σαν οδηγοί εύκολης τοποθέτησής του! Φυσικά από την όλη εικόνα φαίνεται να απουσιάζει κάποιο μέσο περιορισμού της μετάδοσης των κραδασμών του ανεμιστήρα, ο οποίος δεν διαθέτει ελαστικά παρεμβύσματα. Η εικόνα όμως αλλάζει αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά. Το bracket όπως είπαμε στηρίζεται με "λαμαρινόβιδες" στις δευτερεύουσες εκτονώσεις που έχουν τα πτερύγια, αυτές οι λαμαρινόβιδες περνάνε μέσα από ειδικά ελαστικά που αποκλείουν οποιαδήποτε άμεση επαφή της βίδας με το bracket, αλλά και του bracket με τα πτερύγια της ψύκτρας. Συνεπώς, η στήριξη του ανεμιστήρα αναλαμβάνει και μάλιστα με ικανοποιητικό τρόπο, την περιστολή της διάδοσης των κραδασμών, αρκεί η βίδα να μην είναι πολύ σφιγμένη, για να μπορεί να "δουλεύει" το ελαστικό παρέμβυσμα και εδώ μπαίνει η τελευταία "πινελιά"! Οι λαμαρινόβιδες -από τη φύση τους- ανοίγοντας οι ίδιες το σπείρωμα στο οποίο βιδώνουν, έχουν πολύ καλή σταθερότητα σε οποιοδήποτε σημείο της "διαδρομής" τους, χωρίς να έχουν ανάγκη να σφίξουν κοντράροντας στο τέλος της διαδρομής αυτής, άρα αποτελούν την καλύτερη και οικονομικότερη επιλογή για την ρυθμιζόμενη σύσφιξη των ελαστικών παρεμβυσμάτων! Οι αναδιπλώσεις των πτερυγίων. Είπαμε πιο πριν ότι οι αναδιπλώσεις στα άκρα των πτερυγίων δεν εξυπηρετούν μόνο λόγους μηχανικής αντοχής, αλλά και αεροδυναμικούς. Η αναδίπλωση αυτή έχει γίνει προς την άνω πλευρά των πτερυγίων, έτσι ώστε να είναι κοντά στον ανεμιστήρα και να περιορίζει την διασπορά της κωνικής δέσμης του αέρα του. Έτσι ο αέρας που ωθεί ο ανεμιστήρας προς την ψύκτρα, συγκεντρώνεται λίγο περισσότερο στην χρήσιμη περιοχή και σαρώνει λίγο καλύτερα τις πλευρικές απολήξεις τους και έτσι έχουμε λίγο καλύτερη απόδοση στην ψύκτρα. Βεβαίως πολύ κουβέντα κάνουμε για το "λίγο", και εν προκειμένω πολύ καλά κάνουμε, μιας και το μέγεθος της ψύκτρας επιβάλει την προσπάθεια να κερδηθεί κάτι, έστω και μικρό! Η θερμική σύζευξη των πτερυγίων, με τα heat pipes. H SilverStone ακολούθησε την τεχνική της συναρμογής των heat pipes μέσω εκτόνωσης των πτερυγίων. Η μέθοδος αυτή αποδίδει πολύ ισχυρή ενσφήνωση των heat pipes στα πτερύγια και εγγυάται την άριστη θερμική σύζευξη μεταξύ τους. Οι φωτογραφίες είναι αψευδείς μάρτυρες για την γεωμετρία του πράγματος, για την θερμική συμπεριφορά όμως θα πρέπει να περιμένουμε τι θα "πει " ο 'Ηφαιστος! Η επιφάνεια του block της ψύκτρας. Η υφή της επιφάνειας του block της ψύκτρας θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα "πολωμένο" μέσο σατινέ. Η κατεργασία της τελικής λείανσης έγινε αποκλειστικά παράλληλα με τον διαμήκη άξονα των heat pipes, αποδίδοντας μια επιφάνεια λεία προς την αντίστοιχη κατεύθυνση, αλλά ελαφρά άγρια προς την κάθετη των heat pipes κατεύθυνση. Όπως βλέπουμε στην αριστερή φωτογραφία -για την ποιότητα της οποίας ζητώ την κατανόησή σας- υπάρχουν πολύ λεπτές γραμώσεις παράλληλα στον άξονα των heat pipes. Η τεχνική αυτή -όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν- αποδίδει καλή θερμική σύζευξη με το heat spreader της CPU, διατηρώντας παράλληλα πολύ εύκολη την διαδικασία της εφαρμογής της θερμοαγώγιμης πάστας. Ο έλεγχος της επιπεδότητας της επιφάνειας του block, είναι γενικά απαραίτητος, αλλά ειδικά για τις ψύκτρες που ακολουθούν την τεχνική DCHP (Direct Contact Heat Pipe), είναι καθοριστικά αναγκαίος. Εδώ το παχύμετρο μας δίνει ικανοποιητική πρώτη εικόνα, η οποία επιβεβαιώνεται από την φωτογραφία ... ...που τραβήχτηκε αμέσως μετά την απεγκατάσταση της ψύκτρας από τον "τόπο βασανισμού" της ! Συμβατότητα με το hardware της μητρικής. Εδώ όπως είναι φυσικό, δεν έχουμε να πούμε και πολλά, η Argon AR05, χωράει "παντού" χωρίς να έρχεται σε "διένεξη" με οποιοδήποτε "γειτονικό" εξάρτημα (μνήμες κ.λπ.) Τα έδρανα του ανεμιστήρα. Το μόνο που παρατηρήθηκε κατά τις δοκιμές που έγιναν και υποδηλώνει ότι η επιλογή του τύπου κεντρικής έδρασης του άξονα του ανεμιστήρα επιδρά στις στροφές του, είναι το ότι κατά την οριζόντια τοποθέτησή του, ο ανεμιστήρας στρέφεται πιο αργά από ότι στην κατακόρυφη τοποθέτησή του. Μεταξύ των δύο προσανατολισμών υπάρχει μια διαφορά περίπου 100rpm, οι οποίες φυσικά είναι εντός του προδιαγραφόμενου +/- 10%, αλλά δεν παύουν να αποτελούν μια ένδειξη προς αξιολόγηση και ένα λόγο που εμείς επαναλάβαμε μερικά πολύωρα tests, διότι δεν είμαστε αρκετά "τυχεροί" να εντοπίσουμε την διαφορά στην αρχή των δοκιμών ! Μετρήσεις θερμικής συμπεριφοράς. Λίγα λόγια για τον τρόπο μέτρησης της θερμικής συμπεριφοράς. Εδώ φυσικά είναι το σημείο όπου δεν χωράνε "εντυπώσεις", εδώ μιλάνε οι αριθμοί ! Αλλά στη περίπτωση της SilverStone Argon Series AR05, είχαμε ένα πρόβλημα, που έχει να κάνει με το μέγεθός της, καθώς είναι η πρώτη φορά που στον ανανεωμένο "πάγκο" του TheLab, φτάνει μια τόσο μικρή σε μέγεθος ψύκτρα, μια ψύκτρα από την οποία κανείς -έχων σώας τα φρένας(!)- δεν περιμένει να ανταγωνιστεί ψύκτρες με πολλαπλάσιο όγκο και πλήθος heat pipes. Συνεπώς οι μετρήσεις της Argon AR05, έπρεπε να κινηθούν σε δύο κατευθύνσεις, η μία είναι η γνωστή, έλεγχος στις ίδιες ακριβώς συνθήκες με όσες δοκιμές έχουν γίνει μέχρι τώρα, και η άλλη ήταν να γίνουν μετρήσεις προσαρμοσμένες στο μέγεθος της ψύκτρας, οι οποίες όμως θα έπρεπε να έχουν κάποια κοινά σημεία αναφοράς με τις μέχρι τώρα μετρήσεις. Αυτό πραγματικά ήταν ένας δύσκολος γρίφος, που ευτυχώς για εμάς, είχε την απάντησή του ήδη έτοιμη στην λογική κατασκευής του Ηφαίστου, στον οποίο μπορούν να οριστούν οι επιθυμητές παράμετροι λειτουργίας και να ρυθμίσει το φάσμα της θερμικής καταπόνησης που εξασκεί σε μια ψύκτρα, έτσι ώστε να προσαρμοστεί στο TDP (Thermal Design Point) που έχει αυτή. Έτσι έγιναν δύο ομάδες μετρήσεων: 1. Μετρήσεις στο γνωστό standard setup που αποδίδει TDP = 180 Watt στο τρίτο step. (60Watt - 360Watt) 2. Μετρήσεις σε προσαρμοσμένο setup που αποδίδει TDP = 60 Watt στο τρίτο step. (20Watt - 120Watt) {Οι τιμές των 60 Watt και 120 Watt, υπάρχουν και στις δυο σειρές μετρήσεων.} Αλλά ώρα είναι να τα δούμε όλα αυτά στην πράξη. Μετρήσεις στο standard setup (TDP= 180Watt / Step 3) Οι μετρήσεις αυτές -όπως είναι λογικό- έγιναν μόνο στο μέγιστο airflow και για τους τρεις βασικούς προσανατολισμούς: 1. Οριζόντιος : Όπου το block και τα heat pipes της ψύκτρας είναι παράλληλα στο οριζόντιο επίπεδο. 2. Πλάγιος : Όπου το block είναι κάθετο στο οριζόντιο επίπεδο, αλλά τα heat pipes εξακολουθούν να είναι παράλληλα με αυτό. 3. Κάθετος: Όπου το block , αλλά και τα heat pipes της ψύκτρας είναι κάθετα στο οριζόντιο επίπεδο. Ο θόρυβος μετρήθηκε με το bBA meter, τοποθετημένο στον άξονα του ανεμιστήρα και σε απόσταση 50cm από αυτόν. Όπως βλέπουμε η ψύκτρα δοκιμάστηκε σε επιφόρτιση σχεδόν τριπλάσια της ονομαστικής της ισχύος (TDP=65Watt), και μολονότι δεν διέπρεψε στο τελικό στάδιο (180Watt), δεν "κατέθεσε τα όπλα" ! Αυτό που έχει σημασία να δούμε, είναι: 1. Ότι ακόμα και στην διπλάσια ισχύ, το Δθ είναι ανεκτό. 2. Στην ονομαστική επιφόρτιση, το Δθ είναι περίπου 19 βαθμοί Celcius. 3. Και φυσικά -επίσης σημαντική διαπίστωση- ότι ο βέλτιστος προσανατολισμός της είναι ο κάθετος, ο οποίος κρατάει κατά 10 βαθμούς δροσερότερη τη CPU (3ο βήμα) από τον μειονεκτικότερο, που είναι ο πλάγιος. (59,5 C έναντι 69,7 C). Βέβαια, εδώ διακρίνονται και άλλες λεπτομέρειες στην συμπεριφορά της ψύκτρας, αλλά αυτές θα τις αφήσουμε για την "Εις βάθος" σελίδα. Μετρήσεις στο προσαρμοσμένο setup (TDP = 60 Watt / Step 3) Εδώ θα μπορέσουμε να δούμε τι πραγματικά μπορεί να κάνει η ψύκτρα έχοντας μια λογικότερα κατανεμημένη θερμική επιφόρτιση, καθώς στις προηγούμενες μετρήσεις όπου από το πρώτο ήδη βήμα της δοκιμής ευρέθη κοντά στο σχεδιαστικό της όριο! Έγιναν μετρήσεις σε όλους τους προσανατολισμούς και τα airflow και το σύνολο των εννέα πινάκων προς χάριν ευκολίας αλλά και αποτελεσματικής σύγκρισης, συμπτύχθηκε στον πίνακα που ακολουθεί. Εδώ φαίνεται πολύ καλύτερα η συμπεριφορά της ψύκτρας και σαν πρώτες παρατηρήσεις έχουμε: 1. Ο κάθετος προσανατολισμός εξακολουθεί και υπερτερεί, αλλά -ειδικά προς το μέσον της περιοχής θερμικής επιφόρτισης- αυτές οι διαφορές πλέον είναι μικρές, π.χ. για τα ~80Watt και για υψηλό airflow, αυτές είναι μόνο ένα βαθμό, και αν πάμε σε χαμηλό airflow, αυξάνουν μόνο μισό βαθμό ακόμα! 2. Ο θόρυβος που παράγει η ψύκτρα είναι καλά ανεκτός ακόμα και στο υψηλό airflow, καθώς ο ανεμιστήρας της δεν παράγει ενοχλητικές υψηλές συχνότητες, πρακτικά ακούγεται μόνο το "φύσημά" του και αν πάμε σε μέσες στροφές γίνεται αδιόρατος για να καταλήξει στις χαμηλές, να είναι πρακτικά "μη ανιχνεύσιμος". Εδώ να θυμίσω ότι τα 34 dΒA είναι ο θόρυβος που έχει ένα δωμάτιο στην πόλη, στις "μικρές" ώρες μια ήσυχης νύχτας! 3. Το σημαντικό εδώ είναι, συνυπολογίζοντας τον αντικειμενικό στόχο της ψύκτρας, να δούμε ότι μπορεί να υποστηρίξει την τελείως αθόρυβη λειτουργία ενός συστήματος HTPC, καθώς ακόμα και αν επιλέξουμε την χαμηλή ροή αέρα, η θερμοκρασία της CPU μας θα κινηθεί στα πολύ ανεκτά όρια των 50 έως 55 βαθμών Celsius. (Δθ= ~ 25 βαθμοί C) Αλλά επειδή μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις ας δούμε όλα τα προηγούμενα σε ένα γράφημα. Η εικόνα αυτή, αποδίδει αυτό που αρκετές φορές λέμε, συνεκτική συμπεριφορά. Παρατηρούμε ότι ουσιαστικά καθορίζονται τρεις δέσμες καμπυλών, μια για κάθε airflow και μέσα σε κάθε μια από αυτές τις δέσμες, οι καμπύλες κατατάσσονται με την ίδια σειρά, από την πλευρική τοποθέτηση προς την κατακόρυφη, που αποδίδει και τις μικρότερες θερμοκρασίες. Επίσης, είναι ευδιάκριτο ότι μέχρι και το τέταρτο βήμα (~80Watt), όλοι οι προσανατολισμοί έχουν γραμμική συμπεριφορά και από εκεί και πάνω, παρουσιάζονται ελαφρές αποκλίσεις που είναι πιο ευδιάκριτες στην πλευρική (La) τοποθέτηση. Μετρήσεις εις βάθος. Αυτή η σελίδα ασχολείται με το "παρασκήνιο" όλων αυτών των αποτελεσμάτων που βλέπουμε στους γενικούς πίνακες αποτελεσμάτων και αν θέλαμε να μείνουμε στην γενική εικόνα, θα μπορούσε και να λείπει από τα review. Επειδή όμως πιστεύουμε ότι αφενός, έχουν να δώσουν στοιχεία σε όποιον θέλει να το "ψάξει" λίγο πιο βαθειά και αφετέρου, δίνουν σε όλους εσάς μια εικόνα του τι κρύβεται πίσω από κάθε "αριθμό" των μετρήσεων που παρουσιάζονται στα review, δημιουργώντας τελικά μια πιο σφαιρική εικόνα των ψυκτρών, σας παραθέτουμε μια σύνοψη των βασικών μετρήσεων και των αποτελεσμάτων τους. 1. Έλεγχος στο Standard setup. Σε όλους τους προσανατολισμούς και σε High Airflow. (Loader TDP = 180 Watt at Step 3) Όπως έχει προαναφερθεί η SilverStone Argon Series AR05, δοκιμάστηκε για λόγους ενοποίησης αποτελεσμάτων σε συνθήκες που την έθεσαν εξ αρχής στα όρια των δυνατοτήτων της (το πρώτο (!) βήμα του Ήφαιστου την φορτίζει με ~ 60 Watt). Τα αποτελέσματα έχουν πολύ ενδιαφέρον! Η δοκιμή χρειάστηκε να φτάσει στο 4ο βήμα (240 Watt ! ) πριν η ψύκτρα "εγκαταλείψει τη μάχη" ! Χρειάστηκε να δεχτεί φορτίο 3,7 φορές μεγαλύτερο από το ονομαστικό της, για να δούμε τις θερμοκρασίες να ανεβαίνουν πάνω από τους 100 βαθμούς Celcious. Στα δυο γραφήματα που ακολουθούν φαίνονται τα τρία πρώτα βήματα στα οποία επιτεύχθηκε θερμική ισορροπία. Βλέπουμε ότι μέχρι και τα 120 Watt, σε High Air Flow και για την κατακόρυφη (Ve) τοποθέτηση, η ψύκτρα εξακολουθεί και βελτιώνει την απόδοσή της καθώς, η τιμή της θερμικής αντίστασης της [Rca (R case to ambient)] προοδευτικά μειώνεται. Από το σημείο αυτό και πέρα, η ψύκτρα μπαίνει σε περιοχή επιφόρτισης που είναι πολύ πάνω από τις προδιαγραφές της και αυτό φαίνεται από τις τιμές που παίρνουν έντονα τον "ανήφορο" ! Εδώ ακριβώς, είναι προφανείς οι λόγοι που έκαναν αναγκαία την δοκιμή σε προσαρμοσμένο Setup, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δούμε τι μπορεί να κάνει η ψύκτρα με "λογική" υπερφόρτιση. Τα αποτελέσματα ακολουθούν σε τρεις ομάδες πινάκων και γραφημάτων. 2. Έλεγχος στο προσαρμοσμένο setup. Οριζόντια τοποθέτηση. (Loader TDP = 60 Watt at Step 3) 3. Έλεγχος στο προσαρμοσμένο setup. Πλάγια τοποθέτηση. (Loader TDP = 60 Watt at Step 3) 4. Έλεγχος στο προσαρμοσμένο setup. Κατακόρυφη τοποθέτηση. (Loader TDP = 60 Watt at Step 3) Πολλά αυτά που θα μπορούσαν να ειπωθούν εδώ, αλλά θα σταθούμε σε ένα μόνο που είναι και το πιο σημαντικό, μιας και πέρα από τα άλλα, μας δίνει μια "χειροπιαστή" εικόνα των "περιθωρίων" της ψύκτρας. Ο λόγος είναι για την μεταβολή της θερμικής αντίστασης Rca, σε σχέση με τον προσανατολισμό / τοποθέτηση της ψύκτρας. Παρατηρούμε ότι η διάταξη που έχει τα μεγαλύτερα περιθώρια και αφήνει την ψύκτρα να λειτουργήσει καλύτερα, είναι η κατακόρυφη τοποθέτηση, όπου το διάγραμμα της Rca παραμένει σχετικά οριζόντιο σχεδόν μέχρι το τέλος της δοκιμής. Αντίθετα, στις δύο άλλες τοποθετήσεις από το 4ο βήμα, η Rca αρχίζει και αυξάνει την τιμή της και μάλιστα έντονα. Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα "Στη σελίδα αυτή μπορούμε να δούμε πώς η παρουσιαζόμενη ψύκτρα, απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα." Αυτό είναι το "moto" της σελίδας αυτής, όμως για την συγκεκριμένη ψύκτρα θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κατάταξή της σε αυτούς του πίνακες, δεν είναι "δίκαιη" και κυρίως, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο επιλογής, αν προηγουμένως δεν λάβουμε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι το μέγεθός της είναι έως και υποδεκαπλάσιο (!) σε σύγκριση με κάποιους άλλους εκ των "ανταγωνιστών" της! Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = ~360Watt, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = ~360Watt, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Είναι ορατές οι διαφορές, αλλά ίσως όχι όπως φαίνεται από πρώτη ματιά! Όλες οι άλλες ψύκτρες εμφανίζουν τα αποτελέσματά τους σε καταπόνηση από υπερφόρτιση 50% έως 100%, σε σχέση με το ονομαστικό TDP τους, η SilverStone Argon Series AR05 όμως, εδώ, δοκιμαζόμενη στα 180 Watt, βρίσκεται σε υπερφόρτιση σχεδόν 300% (275% για την ακρίβεια). Με άλλα λόγια, υπ' αυτές τις συνθήκες, θερμικά.... μια χαρά τα πάει ! Φυσικά ακριβώς αυτό το θέμα επιβάλει και μια διαφορετική αντιμετώπιση, υπό την μορφή κάποιων συγκριτικών πινάκων που θα διαχωρίζουν τις ψύκτρες με βάση το ονομαστικό TDP τους, έτσι θα έχουμε να συγκρίνουμε εύκολα παραπλήσιας δυνατότητας προϊόντα. Αλλά δεδομένου ότι, για την ώρα η παρουσιαζόμενη ψύκτρα είναι η μόνη του είδους της σε αυτή τη νέα βάση, θα αρκεστούμε στην υπό συνθήκες συμπαρουσίασή της και επιφυλασσόμαστε στο μέλλον να μπει και σε ξεχωριστό πίνακα, με άλλες ομόλογές της ψύκτρες. Από άποψη θορύβου θα μπορούσαμε να πούμε ότι ανήκει στις ήσυχες ψύκτρες και αν την δουλέψουμε από μεσαίες στροφές και κάτω, άνετα κατατάσσεται στις αθόρυβες. Πράγμα που είναι σημαντικό για ένα compact HTPC το οποίο είναι ουσιαστικά ο "στόχος" της! Συμπεράσματα και βαθμολογία Μετά από αρκετές σελίδες ανάλυση φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αρκετά στοιχεία για να κρίνουμε ένα "δύσκολο" προϊόν. Δύσκολο γιατί στοχεύει σε εξειδικευμένη κατηγορία, όπου το θέμα μεγέθους είναι η "Λυδία λίθος" ! Και ακόμα πιο δύσκολο, λόγω της έλλειψης ομοειδών προς σύγκριση προϊόντων, αλλά παρ' όλα αυτά και έχοντας πάντα κατά νου την βασική ιδιότητα της SilveStone Argon Series AR05, το τελικό αποτέλεσμα αβίαστα κρίνεται θετικό! Έχουμε να κάνουμε με μια πραγματικά λιλιπούτεια ψύκτρα, που μολονότι δεν αποτελεί τον "Βενιαμίν" της κατηγορίας (υπάρχει και η ακόμα μικρότερη Argon AR04), θα μπει ανεμπόδιστα σε οποιοδήποτε μικρό κουτί και το κυριότερο ... θα κρατήσει την θερμοκρασία της CPU του multimedia συστήματός μας, σε πολύ αποδεκτές θερμοκρασίες, και τον θόρυβο, σε ακόμα χαμηλότερα -έως ανεπαίσθητα- επίπεδα! Το μόνο που κρίνουμε σαν ελαφρά υπερβολικό, είναι η τιμή της, αλλά αυτό όπως ξέρουμε είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων -μεταξύ των οποίων και οι τιμές του ανταγωνισμού- και καθώς η ψύκτρα θα γίνεται διαθέσιμη από περισσότερες πηγές, η τιμή -λογικά- θα μειωθεί. Συνοψίζοντας επιγραμματικά τις παρατηρήσεις μας έχουμε: Πλεονεκτήματα: Καλές θερμικές επιδόσεις για το μέγεθός της. Παραγόμενος θόρυβος σε πολύ χαμηλό επίπεδο από την μέση ρύθμιση στροφών και κάτω. Εξαιρετικά εύκολη και ακίνδυνη εγκατάσταση. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά Heat spreaders Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσότερες από μια χρήσεις. Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρα, με καλής ποιότητας sleeve. Πλήρης συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες, ανεξάρτητα του προσανατολισμού του block. Εξαιρετικά ομοιογενής συμπεριφορά, ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της, μέχρι και το 200% του TDP της. Αποτελεσματικός ανεμιστήρας που επιδέχεται μεγάλο φάσμα ρύθμισης στροφών. Μειονεκτήματα: Τιμή που κρίνεται λογική γι' αυτά που προσφέρει, μόνο λόγω της ιδιαιτερότητάς της. Ο θόρυβος στις υψηλές στροφές ενδεχομένως και υπό συνθήκες ησυχίας, θα είναι αισθητός για χρήση HTPC. Η ποιότητα των εδράνων του ανεμιστήρα, ανάλογα με τον προσανατολισμό, επιδρά στις μέγιστες στροφές του. Παρατηρήσεις: Λόγω του εξαιρετικά μικρού της μεγέθους δεν κατατάσσουμε στα μειονεκτήματα την μη συμβατότητά της με τα πιο ενεργοβόρα σύγχρονα sockets. Έτσι συναξιολογώντας όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η SilverStone Argon Series AR05, δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από : 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την SilverStone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco 20/12/2014

H Cooler Master έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό, αισθητή την παρουσία της στο χώρο των ΑΙΟ υδοψύξεων με μια σειρά μοντέλων που σημείωσαν πολύ καλές επιδόσεις και προτιμήθηκαν από μεγάλη μερίδα των χρηστών. Σαν απάντηση στον διαρκή ανταγωνισμό και την εξέλιξη που σημειώνει η συγκεκριμένη κατηγορία μέσων ψύξης, η Cooler Master έρχεται να συμπληρώσει τη σειρά Nepton, με μια νέα πρόταση που ακούει στο όνομα Nepton240 M. Με φανερή την απόπειρα δημιουργίας συνειρμών με το λατινικό όνομα του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα (Neptun > Nepton), υπόσχεται οι θερμοκρασίες και ο θόρυβος στα PC μας να χαμηλώσουν. Η Cooler Master Nepton 240 M, έχοντας διαστάσεις 240 x 120 x 38 mm, διευρύνει τη συμβατότητα της σειράς με πολύ περισσότερα κουτιά, και δίνει λύση στο βασικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η μεγάλη της αδελφή Nepton 280 L, παρέχοντας έτσι την ευκαιρία σε πολύ περισσότερους χρήστες για χαμηλές θερμοκρασίες και φυσικά μια καλή απάντηση στον ανταγωνισμό! Έρχεται με την ίδια αντλία που είχαν και προηγούμενα μοντέλα της σειράς Nepton, και της οποίας η παροχή φτάνει στα 120L/h, πράγμα που είναι σημαντικό, καθώς το block της ενσωματώνει τη νέα τεχνική των Ultra Fine Microchannels, τα οποία συνεργαζόμενα με την μεγαλύτερη ισχύ της αντλίας, επιτυγχάνουν πολύ καλύτερη μεταφορά της θερμότητας του block στο υγρό ψύξης και εξασφαλίζουν αισθητά χαμηλότερες θερμοκρασίες από ανάλογες λύσεις που δεν έχουν αυτήν την τεχνολογία. Εφοδιάζεται με νέους ανεμιστήρες, οι οποίοι υποσχόμενοι χαμηλότερο θόρυβο και υψηλότερη "στατική" πίεση, συμπληρώνουν ένα πολύ ενδιαφέρον σύνολο! Ας πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε. Τεχνικά χαρακτηριστικάΤα τεχνικά χαρακτηριστικά της Nepton 240 M μπορούμε να τα δούμε στον πίνακα που ακολουθεί : Η αντλία είναι μεγάλης ροής και πίεσης έτσι ώστε να μπορέσει να αναδείξει τα προτερήματα της σχεδίασης του block στο οποίο η κατασκευή της περιοχής ανταλλαγής θερμότητας βασίζεται στην ύπαρξη πολλών και πάρα πολύ λεπτών πτερυγίων χαλκού που προβάλουν από το χάλκινο block, μέσα στην ροή του "κρύου" υγρού που τους παρέχει η αντλία. Με την ουσιαστικά διπλάσια -από προηγούμενες σχεδιάσεις- επιφάνεια ανταλλαγής θερμότητας, εξασφαλίζουν πολύ καλύτερη θερμική σύζευξη ψυκτικού υγρού και block . Το προσδόκιμο ζωής της αντλίας (70khours) χωρίς να μπορεί να ανταγωνιστεί αυτό των ανεμιστήρων (160khours), δε παύει να σημαίνει απροβλημάτιστη λειτουργία για πολλά χρόνια! Η στατική πίεση των υψηλής ποιότητας ανεμιστήρων είναι 1,3mm περισσότερη από αυτήν που έχουν οι ανεμιστήρες της Nepton 280 L, και φαίνεται υπερβολική για τις ανάγκες του radiator καθώς αυτό δεν είναι ιδιαίτερα πυκνό, αλλά αυτό για εμάς σημαίνει αποτελεσματική λειτουργία σε χαμηλότερες -και πιο "αθόρυβες"- στροφές και σε αυτό βοηθάει και η τεχνολογία των εδράνων τους. Οι λύσεις είναι δοκιμασμένες και η πενταετής εγγύηση, από μια εταιρία σαν την CM, αναμενόμενη, αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι η τιμή της Cooler Master Nepton 240 M που ανέρχεται στα 99.90 € στα Ελληνικά καταστήματα. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Nepton 240 M , έρχεται σε μια καλαίσθητη συσκευασία σχετικά μεγάλου μεγέθους πάνω στην οποία μπορούμε να διακρίνουμε αρκετές πληροφορίες για το προϊόν. Εντυπωσιακή φωτογραφία της Nepton 240 M και τεχνικές πληροφορίες για την κατασκευή του block και των σωλήνων καθώς και τα συμβατά CPU sockets και κάτι που θα ενδιαφέρει πολλούς φίλους, η ψύκτρα έρχεται με νέους πιο ήσυχους ανεμιστήρες. Στις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές, έχουμε τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας και μια πολύγλωσση αναφορά (με τα Ελληνικά να απουσιάζουν) στα βασικά προτερήματά της. Συμπεριλαμβάνεται ένα σχέδιο με τις διαστάσεις των βασικών εξαρτημάτων και ένα συγκριτικό ραβδόγραμμα, στο οποίο βλέπουμε ότι η Nepton 240 M είναι από 2 έως 4 βαθμούς δροσερότερη από τη μικρή αδελφή της (Nepton 10XL), ανάλογα με το αν επιλέξουμε τη χρήση της ως έχει, ή προχωρήσουμε στην αγορά δύο επιπλέον ανεμιστήρων και τη δουλέψουμε σε Push-Pull. Όλα αυτά μένει να δούμε πως θα ανταποκριθούν στις δοκιμές που έπονται, αλλά για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει να ανοίξουμε το κουτί ! Η προστασία της Nepton 240 M εξασφαλίζεται από μια διαμορφωμένη χαρτονένια θήκη με προσεκτική διαμερισματοποίηση για την προστασία των περιεχομένων της, όπως μας αποκαλύπτεται μετά την αφαίρεση ενός έξτρα προστατευτικού από πολυμερικό αφρό. Στην ίδια φωτογραφία βλέπουμε και τα συνοδευτικά έγγραφα, την εγγύηση και ένα αρκετά λεπτομερές φυλλάδιο με τις οδηγίες, της -ούτως ή άλλως- εύκολης εγκατάστασής της. Συνεχίζουμε με τα παρελκόμενα της Nepton 240 M, με τα οποία η Cooler Master την εφοδίασε πλούσια, ομολογουμένως δεν λείπει σχεδόν τίποτε. Διακρίνουμε σε πρώτο πλάνο τη "φλάντζα" σιλικόνης, η οποία θα αναλάβει να περιορίσει τη μεταφορά των ενδεχόμενων κραδασμών των ανεμιστήρων στο κουτί, το σύνθετο CPU back plate, δυο είδη brackets για την στερέωση του block/αντλίας στη μητρική μας (τα μεγάλα για INTEL , τα μικρά για AMD), διάφορα σακουλάκια με βίδες, αποστάτες στήριξης των brackets, μια σύριγγα με θερμοαγώγιμη πάστα και ένα 4 wire Υ Fan splitter (PWM). Ομολογουμένως επαρκέστατος εξοπλισμός, σε σημείο να μας ανοίγει την όρεξη... Η Cooler Master Nepton 240 M από κοντάΚαι η στιγμή της αποκάλυψης, η ψύκτρα σε "στάση προσοχής", έτοιμη να μας δείξει τις "χάρες" της και φυσικά οι απαραίτητοι συνεργάτες και ρυθμιστές της απόδοσής της. Οι ανεμιστήρες έχουν νέα σχεδίαση με φανερό στόχο τη μείωση του θορύβου και την αύξηση της πίεσης, αλλά για αυτά θα πούμε περισσότερα στην κοντινή εξέτασή μας. Tο κέλυφος που φιλοξενεί την αντλία του συστήματος και το block, αποτελείται από πλαστικό ανθεκτικό στη θερμοκρασία και έχει αρκετά στιβαρή κατασκευή, στην κορυφή του δε, υπάρχει ένθετο το logo της εταιρίας και μάλιστα φωτιζόμενο με λευκογάλανο φως. Το block είναι κατασκευασμένο από μια πλάκα καθαρού χαλκού, η οποία είναι στερεωμένη περιμετρικά με 12 χωνευτές βίδες που έχουν ειδικό κεφάλι για να αποτρέψουν το εύκολο ξεβίδωμά τους. Αυτό σημαίνει ιδιαίτερη μέριμνα για την στεγανότητα του block και "ξένοιαστη" χρήση για εμάς! Οι σωλήνες είναι από ειδικό μείγμα (FEP) που εξασφαλίζει αντοχή στην θερμοκρασία και το χρόνο, χωρίς να χάνει την ελαστικότητά του. Επιπλέον με την κυματοειδή διαμόρφωσή των σωλήνων, η ροή του ψυκτικού υγρού δε μειώνεται από κάποια πολύ απότομη καμπύλωση, ή "τσάκισμα" των σωλήνων . Οι σωλήνες εφαρμόζουν χωρίς πρόσθετα μέσα σύσφιξης στα πλαστικά "ρακόρ" που είναι ενσωματωμένα στο σώμα της αντλίας (δεν έχουν δηλαδή ελευθερία περιστροφής), έτσι, η τακτοποίηση τους μέσα στο κουτί μας θα έχει ένα μικρό θέμα, συνεπώς θα πρέπει να προσανατολίσουμε σωστά την τοποθέτηση του block πάνω στη μητρική μας για να έχουμε την καλύτερη διευθέτησή τους, προσέχοντας βέβαια και το αισθητικό ζήτημα που βάζει το φωτιζόμενο λογότυπο της Cooler Master. Το καλώδιο της αντλίας είναι καλυμμένο με καλής ποιότητας πυκνό μαύρο sleeve και καταλήγει σε ένα βύσμα για 4-pin fan header, αλλά έχει μόνο τρία καλώδια, μαρτυρώντας ότι η αντλία είναι Voltage regulated και όχι PWM, όπως με μια πρόχειρη ματιά μπορεί να πιστέψουμε. Αλλά είναι ώρα να στραφούμε στο radiator, που θα αναλάβει να διοχετεύσει στο περιβάλλον, την θερμότητα που παράγει η CPU μας, χωρίς να "ξεχνάει τ' όνομά του" που μπορούμε να δούμε στη μία πλευρά του, τυπωμένο για να διαβάζεται στην οριζόντια -και πιο πιθανή- τοποθέτηση του radiator με τα ρακόρ πίσω. Οι δώδεκα πεπλατυσμένοι σωλήνες που κυκλοφορεί το ψυκτικό υγρό, τα πτερύγια του radiator, καθώς και οι θάλαμοι στα άκρα του, που αναλαμβάνουν να "διαιρέσουν" τη ροή του σε δύο διαδρομές των έξι σωλήνων η κάθε μια, είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Τα τεθλασμένα πτερύγια του, είναι κολλημένα στους σωλήνες και δεν είναι εξαιρετικά πυκνά, παρ' όλα αυτά θα χρειαστούν κάποια πίεση αέρα για να εξασφαλιστεί η αποδοτική λειτουργία τους. Στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες, εκτός από τις προειδοποιήσεις περί ακύρωσης της εγγύησης εάν παραβιαστούν οι πλαστικές σφραγίδες στη βαλβίδα πλήρωσης, μπορούμε να διακρίνουμε τα δίδυμα "πατήματα" στο μέσον του θαλάμου, τα οποία εσωτερικά, υποστηρίζουν το διάφραγμα διαχωρισμού του θαλάμου στα διαμερίσματα εισόδου και εξόδου. Πριν πάμε να δούμε κάποιες λεπτομέρειες, ας ρίξουμε μια ματιά και στους ανεμιστήρες που υποστηρίζουν το rαdiator στο δύσκολο έργο του. Διακριτικό μαύρο χρώμα και μεγάλα καμπύλα πτερύγια, που καλύπτουν σχεδόν όλη τη διατομή του ανεμιστήρα, ο οποίος όπως βλέπουμε από το προσεκτικά επενδεδυμένο καλώδιό του, είναι ελεγχόμενος μέσω PWM. Με βάση τα χαρακτηριστικά τους, έχουν χαμηλό θόρυβο ( max 27 dBA), εντυπωσιακά υψηλή "στατική" πίεση (4,8 mm H2O) και -χάρη στην τεχνολογία Loop Dynamic Bearing των εδράνων του άξονά τους- ένα προσδόκιμο ζωής (160khours) - που αν μη τι άλλο- τους κατατάσσει στην λίστα των ποιοτικών κατασκευών που διακρίνονται για τη μακροζωία τους! Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφοράΑυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν τη διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πώς και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" τη σελίδα αυτή, θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. Περί βιδών και βιδωμάτων ! Η Nepton 240 M, όπως άλλωστε και οι περισσότερες ΑΙΟ υδροψύξεις, είναι αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης προσπάθειας περιορισμού του κόστους, χωρίς να γίνονται παραχωρήσεις στα λειτουργικά χαρακτηριστικά, όμως πάντα και πέρα από αυτό, ο κάθε κατασκευαστής έχει το δικό του τρόπο να δίνει λύσεις σε κοινά προβλήματα, όπως είναι ας πούμε, με το τι γίνεται αν ο χρήστης προκειμένου να στηρίξει τους ανεμιστήρες χρησιμοποιήσει λάθος βίδα! Όπως βλέπουμε κάτω από το έλασμα που βιδώνουν οι βίδες στήριξης των ανεμιστήρων, δεν υπάρχει δεύτερο λαμάκι που να εκτελεί χρέη "προφυλακτήρα" για τις ευαίσθητες σωληνώσεις του radiator, ( πρακτική που χρησιμοποιείται ευρέως), η λύση στο πρόβλημα του υπερβολικού σφιξίματος στην περίπτωσή μας στηρίζεται στο σωστό μήκος των βιδών, αλλά κυρίως στο ότι αυτές έχουν σπείρωμα μόνο όσο χρειάζεται για να σφίξουν σωστά οι ανεμιστήρες πάνω στο ψυγείο. Αν υπερβάλουμε δεν πρόκειται να γίνει τίποτε, γιατί απλά η βίδα δεν έχει άλλο σπείρωμα, οπότε δε βιδώνει άλλο! Απλό, αποτελεσματικό και δεν επιβαρύνει , έστω και ελάχιστα την θερμική απόδοση του ψυγείου φράζοντας έστω και ένα μικρό μέρος της επιφάνειάς του. Και μια και ασχολούμαστε με "βιδώματα" και βίδες, να επισημάνουμε ότι δεν είναι όλες οι βίδες ίδιες, οι μικρές βίδες που φαίνονται στην προηγούμενη φωτογραφία είναι UNC6-32 και αποτελούν εναλλακτικό τρόπο στερέωσης του radiator πάνω στο κουτί μας, αν δε βάλουμε ανεμιστήρες ανάμεσά τους (όπως θα κάναμε σε μια διάταξη push-pull, ή σε διάταξη pull). Αν όμως αποφασίσουμε ότι η σειρά στήριξης θα είναι "κουτί - ανεμιστήρες - radiator" τότε θα πρέπει να προσέξουμε γιατί υπάρχουν δύο μήκη στις βίδες των ανεμιστήρων. Οι κοντύτερες είναι για τη στήριξη των ανεμιστήρων κατευθείαν στο ψυγείο και οι μακρύτερες είναι για την στήριξη ανεμιστήρων και ψυγείου στο κουτί και μάλιστα εδώ, στο μήκος τους έχει προβλεφθεί και το πάχος του ελαστικού αντικραδασμικού grommet που έχουν πολλά κουτιά στις θέσεις αυτές. Ανάλογη προσοχή θέλει και στις βίδες που στερεώνουν τα bracket του block επάνω του, καθώς αυτές είναι μετρικού σπειρώματος ( Μ3 ) και τις βλέπουμε σε πρώτο πλάνο στην δεξιά φωτογραφία. Συνεπώς καλό είναι να "προσέχουμε για να έχουμε", γιατί η αναζήτηση στα σχετικά καταστήματα, βιδών UNC6-32 αυτής της μορφής, κρύβει μάλλον απογοήτευση! Fan splitter. Θα αφιερώσουμε δυο κουβέντες γι' αυτό, γιατί είναι καλό να διαπιστώνεις ότι ο κατασκευαστής έχει σκεφτεί όλες τις λεπτομέρειες. Φυσικά η κουβέντα δε γίνεται για το πάντα επιθυμητό sleeve, αλλά για το ότι, πλήρως καλωδιωμένο για PWM είναι μόνο το ένα από τα δυο βύσματα των ανεμιστήρων (το καφέ), στο μαύρο -και σωστά- δεν υπάρχει το καλώδιο που μεταφέρει την πληροφορία των στροφών (σήμα tacho) του αντίστοιχου ανεμιστήρα. Το block. Η λείανσή του είναι χαμηλή, διακρίνουμε εύκολα ότι οι γραμμές που -εσκεμμένα- άφησε το μηχάνημα λείανσης, είναι αρκετά έντονες και αντιληπτές με το "νύχι". Το έχουμε πει και στο παρελθόν ότι, σε σύγκριση με την λεία επιφάνεια, η "άγρια" υφή της επιφάνειας επαφής παίζει κάποιο, μικρό ρόλο, αλλά εδώ έχουμε την ευκαιρία να δούμε καθαρά αυτή την άλλη προσέγγιση στο θέμα που ερμηνεύει και την τάση πολλών κατασκευαστών να ακολουθούν αυτή τη μέθοδο. Η επιφάνεια του block είναι μεν συγκριτικά "άγρια", αλλά -επιδέξια- όλες οι κορυφές των χαράξεων αυτών βρίσκονται ακριβώς στο ίδιο επίπεδο! Αποτέλεσμα αυτού είναι, κατά την συναρμογή του block πάνω στο heat spreader του επεξεργαστή μας, οι κορυφές αυτές να "απωθούν" την θερμοαγώγιμη πάστα και να "πατάνε" σε όλο τους το μήκος πάνω του! Έτσι εξασφαλίζεται τέλεια θερμική επαφή, και επιπλέον τα μικροσκοπικά "αυλάκια" μεταξύ τους, γεμίζουν με την θερμοαγώγιμη πάστα και συμμετέχουν και αυτά στην απαγωγή της θερμότητας. Η τεχνική αυτή έλκει την καταγωγή της από μια πολύ διαδομένη τεχνική θερμικής σύζευξης που χρησιμοποιείται στις βιομηχανικές κατασκευές η οποία εξασφαλίζει άριστη θερμική σύζευξη, στηριζόμενη στην μέσω συμπίεσης κατ' ευθείαν επαφή μετάλλου με μέταλλο (Press Fit). Έτσι σε αντίθεση με τις λείες επιφάνειες, που δεν "συγχωρούν" τα λάθη εφαρμογής της θερμοαγώγιμης πάστας, εδώ έχουμε μια προσέγγιση που χωρίς αισθητές "θυσίες" σε Δθ, επιτυγχάνει να αντισταθμίσει την μικρότερη επιφάνεια επαφής, με την πιο στενή θερμική σύζευξή της με το heat spreader της CPU και αυτό, χωρίς να απαιτεί "ευλαβική" προσοχή στο πάχος της θερμοαγώγιμης πάστας. Αυτό όμως που κάνει την μεγάλη διαφορά, είναι η εσωτερική κατασκευή της επιφάνειας ανταλλαγής θερμότητας με το υγρό ψύξης. Η τεχνική που έχει χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή αυτών των εξαιρετικά λεπτών πτερυγίων που βλέπουμε, λέγεται Sciving, όπου με ειδικό μηχάνημα γίνεται μερική, λοξή απόσχιση από μια πλάκα χαλκού, πολύ λεπτών φύλλων που ανασηκώνονται από το υλικό της πλάκας και στέκονται κάθετα προς αυτήν, χωρίς να χάσουν την συνέχειά/επαφή τους μαζί της. Έτσι επιτυγχάνεται μια εξαιρετικά πυκνή διάταξη πολύ λεπτών πτερυγίων, που η επιφάνειά τους φτάνει σύμφωνα με την Cooler master στα 320 cm^2 και εξασφαλίζει πολύ αποδοτική ανταλλαγή θερμότητας! Και όπως θα δούμε και από τις δοκιμές, τα αποτελέσματα δεν αδικούν την επιλογή αυτή. Η επιπεδότητα του Block Tο block της Nepton 240 M είναι πολύ μεγάλο και υπερκαλύπτει κατά πολύ τις διαστάσεις ενός CPU heat spreader, αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το περιμετρικό πάχος της πλακας του χαλκού που το αποτελεί δεν είναι τόσο μεγάλο, σίγουρα βάζει κάποια κατασκευαστικά προβλήματα. Για να δούμε πως έχουν τα πράγματα. Από ότι διαπιστώνουμε το block είναι σχεδόν τελέιως επίπεδο από άκρη σε άκρη, η κεντρική περιοχή του που καλύπτει το heat spreader ειναι τελείως επίπεδη και περιμετρικά εμφανίζει μια μικρή κύρτωση, καθώς το πιέζουν οι βίδες πάνω στο σώμα του κελύφους του. Αυτό μπορούμε να το δούμε στην αριστερή φωτογραφία, καθώς βλέπουμε οτι το φως περνάει κάπως περισσότερο προς τα άκρα. Το κεντρικό τμήμα όμως που έχει την σημασία, είναι τελείως επίπεδο και διακρίνουμε το φώς που περνά μέσα από τα μικροσκοπικά "αυλάκια" που έχει αφήσει η λείανση, τα οποία μπορούμε να τα δούμε καθαρά στην δεξιά φωτογραφία. Η μηχανική εξήγηση αυτής της ακαμψίας, μπορεί να αποδοθεί στην ύπαρξη των πολλών λεπτών πτερυγίων που έχει εσωτερικά η πλάκα του block, όπως είδαμε προηγουμένως. Συνεπώς ουδέν πρόβλημα εδώ, πράγμα που φάνηκε και από το αποτύπωμα της θερμοαγώγιμης πάστας κατά την αφαίρεση της ψύκτρας από τον Ήφαιστο, αλλά και από τις μετρήσεις που ακολουθούν στην συνέχεια της παρουσίασης. Μια όμως και βρεθήκαμε τόσο κοντά, ας δούμε και το "διαχειριστικό" εσωτερικό του "block"! Η πλακέτα που ελέγχει την αντλία, είναι κολλημένη κατ' ευθείαν επάνω στους ακροδέκτες των τυλιγμάτων των πόλων της. Το ολοκληρωμένο που βλέπουμε δεξιά, αναλαμβάνει όλες τις λειτουργίες της αντλίας. Διακρίνουμε και τα 4 LED που φωτίζουν το logo της εταιρίας και από ότι βλέπουμε από τα εξαρτήματα που την εξοπλίζουν αλλά και από τη μεταξοτυπία τους, η έκδοση ενός μοντέλου που θα ελέγχεται με PWM, είναι απλά θέμα αναδιάταξης κάποιων παθητικών εξαρτημάτων και της προσθήκης του 4ου καλωδίου (PWM signal). Οι ανεμιστήρες. Η σχεδίασή τους υποδηλώνει ξεκάθαρα τους στόχους της. Υψηλή στατική πίεση και χαμηλός κατά το δυνατόν θόρυβος! Η μεγάλη κάλυψη της διατομής εισόδου του ανεμιστήρα από τα πτερύγιά του, εξασφαλίζει υψηλή στατική πίεση, η προοδευτική αλλά έντονη καμπύλωση και αλλαγή του βήματος ελίκωσης , φέρνουν περισσότερο αέρα πλησιέστερα στο τυφλό σημείο του ανεμιστήρα και έτσι τροφοδοτούν πιο ομοιόμορφα το ψυγείο, αυξάνοντας την απόδοσή του. Τα στηρίγματα του κινητήρα είμαι μεν ίσια, αλλά η υπό γωνία θέση τους και η έντονη καμπυλότητα του χείλους των πτερυγίων, εξασφαλίζει ότι το χείλος εκβολής τους θα "συναντάται κάθετα" με τα στηρίγματα, απαλείφοντας έτσι το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί θόρυβος "σειρήνας"! Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο ότι η "φλάντζα" σιλικόνης συμβάλει στη μείωση των κραδασμών και ότι πολύ μας διευκόλυνε το γεγονός ότι οι βίδες στήριξης των ανεμιστήρων, έχουν "κανελάζ" (γραμμώσεις αύξησης της πρόσφυσης) που διευκολύνει πολύ το σφίξιμό τους με το χέρι και έτσι, κατσαβίδι πήραμε μόνο για το τελικό σφίξιμο ασφαλείας! Παρά το ότι η κατανάλωσή των ανεμιστήρων είναι σχετικά μικρή, το αποτέλεσμα που έφεραν είναι παραπάνω από ικανοποιητικό και με βάση τα χαρακτηριστικά των εδράνων τους, μέλλεται να μας κάνουν απροβλημάτιστη "παρέα" για πολλά χρόνια! Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκεςΣε μια υδρόψυξη -ιδιαίτερα αυτού του τύπου και διαστάσεων- δεν πρόκειται να έχουμε πρόβλημα συμβατότητας με τη μητρική μας, όμως είναι ευκαιρία μιας και είμαστε επάνω στο θέμα της τελικής εγκατάστασης, να δούμε κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με αυτήν. Το CPU back plate. Έχει δύο όψεις, μια για κάθε οικογένεια socket, διαθέτει μονωτική επίστρωση σε όλα τα επίφοβα σημεία και επιπλέον, με τα εξαρτήματα στήριξής του -που θα δούμε στη συνέχεια- εξασφαλίζει και μια επιπλέον απόσταση ασφαλείας από την πίσω πλευρά της μητρικής μας. Όπως βλέπουμε ειδικά για την πλευρά των socket της INTEL, η στερέωση της βίδας, έχει τρεις επιλογές που καλύπτουν τις διαφορετικές παραλλαγές των αποστάσεων στερέωσής τους. Το πλαστικό κάλυμμα της βίδας έχει δοντάκια που "κουμπώνουν" στις αντίστοιχες θέσεις του άκρου του CPU back plate, για να μας διευκολύνουν στην εγκατάσταση κρατώντας τη βίδα στη σωστή θέση. Στο σημείο αυτό ας δούμε μια ακόμη λεπτομέρεια που φρόντισε η Cooler Master να υπάρχει. Αν δείτε στην αριστερή φωτογραφία, επάνω στη βίδα στερέωσης υπάρχει ένα "αυτάκι", το οποίο "βρίσκει" στα τοιχώματα της οπής και έτσι κατά το σφίξιμο δεν περιστρέφεται "τρελά" και επιπλέον, δε μεταφέρει δυνάμεις στο πλαστικό κάλυμμα που μπορεί να το έσπαγαν. Ακόμα, μπορούμε να δούμε ότι οι οπές που περνάνε οι βίδες, έχουν στο εσωτερικό άκρο τους μια εσοχή που προορίζεται να υποδεχτεί το "αυτάκι" που προαναφέραμε, αν βάλουμε τη βίδα σωστά! Πράγμα που εκ παραδρομής δεν κάναμε κατά τη φωτογράφιση και έτσι -σαν για να δικαιωθεί το "Ουδέν κακόν αμιγές καλού!"- έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε, καθώς η εταιρία έκανε την πρόβλεψη όχι μόνο για την εσοχή, αλλά και για ένα "εσώγλυφο" βελάκι που δείχνει την θέση αυτού του "αυτιού/ κλειδιού" της βίδας ! Τα bracket του block. Πριν φύγουμε από την σελίδα αυτή αξίζει να δούμε δυο κοντινά από τα bracket που στηρίζουν το block / αντλία πάνω στη μητρική μας. Για την INTEL υπάρχουν δύο ειδών ελατήρια, το επάνω που είναι παχύτερο, είναι για να εξασφαλίζει συγκεκριμένη πίεση του block πάνω στον επεξεργαστή μας, και τα κάτω -όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία- προορίζονται για τη συγκράτηση της βίδας στη σωστή για κάθε socket, θέση. Αυτά είναι πολύ πιο μαλακά και επιτρέπουν, τραβώντας τη βίδα προς τα επάνω να τη μετακινήσουμε στην σωστή θέση και μετά με την βοήθεια του κάτω ελατηρίου παραμένει σταθερά σε αυτή, διευκολύνοντας την εγκατάσταση. Αν δείτε προσεκτικά στη δεξιά φωτογραφία, έχουμε "κουμπώσει" σε διαφορετικές θέσεις τις βίδες του bracket. Ελατήριο ρύθμισης της σύσφιξης υπάρχει και στα bracket που αντιστοιχούν στα AMD sockets Η κατασκευή είναι ανάλογη, με τη διαφορά ότι εδώ, δεν υπάρχουν τα δεύτερα λεπτότερα ελατήρια, καθώς οι αποστάσεις στερέωσης στα sockets της AMD δεν αλλάζουν. Καιρός όμως είναι να προχωρήσουμε στο "δια ταύτα". Αλλά όχι πριν, ευχαριστήσω και από εδώ το φίλο και μέλος της ομάδας [MENTION=4482]LevelOne[/MENTION], για την φωτογραφική βοήθειά του στην ξενάγηση που μόλις ολοκληρώσαμε! Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες όπου θα δούμε την απόδοση της Cooler Master Nepton 240 M. ΜετρήσειςΤα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί στην πράξη μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο σε όλους τους προσανατολισμούς και τα setup ανεμιστήρων, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες, αλλά έχει -μικρότερη βεβαίως- επίδρασή και στις υδροψύξεις. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της Cooler Master Nepton 240 M, σε διάφορους προσανατολισμούς και συνθέσεις ανεμιστήρων. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Το πιο ενδιαφέρον από τον πίνακα αυτό, βγαίνει όταν παρατηρήσουμε τη μείωση του Δθ ανάμεσα στα τρία air flow και στις τρεις βασικές θερμικές ισχείς: 1. 180 Watt Low > 2,11 C > Med > 1,94 C > High 2. 240 Watt Low > 2,90 C > Med > 2,48 C > High 3. 350 Watt Low > 4,33 C > Med > 3,37 C > High Είναι φανερό ότι όσο η θερμική ισχύς ανεβαίνει η Nepton 240 M, "αισθάνεται στο στοιχείο της"! Πράγμα που είναι φυσικό βέβαια, μιας και όπως έχουμε πει, όσο ανεβαίνει η διαφορά θερμοκρασίας σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα, η απόδοση μιας ψύκτρας αυξάνει και ακόμα φυσικότερο μια υδρόψυξη να ακολουθεί αυτό το κανόνα, ή για να είμαστε "δικαιότεροι", τον "τιμά" και με το παραπάνω! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Παρατηρώντας τις τιμές του Δθ σε αυτόν τον πίνακα σε σχέση με τον προηγούμενο, βλέπουμε ότι σε αυτήν την τοποθέτηση η ψύκτρα τα πάει ελαφρά καλύτερα, ιδιαίτερα όταν η ισχύς αυξάνει πολύ. Αλλά ας δούμε και τον επόμενο πίνακα για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα συνολικό. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Και εδώ η μικρή τάση βελτίωσης σε σχέση με τον πρώτο πίνακα παραμένει, αλλά σε σχέση με τον δεύτερο, διακρίνεται μόνο στις αυξημένες ισχείς. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, σε αντίθεση με τα custom ψυγεία που έχουν μεγάλο πάχος και η φυσική ανοδική ροή του θερμού αέρα παίζει σημαντικό ρόλο, στην ψύκτρα αυτή όπου το radiator έχει μικρό πάχος, και το άφθονο air flow το σαρώνει πολύ αποτελεσματικά, μπορούμε να διακρίνουμε την ελαφρά επίδραση που έχει ο προσανατολισμός του, σε σχέση με την τάση των υγρών να γίνονται πυκνότερα καθώς κρυώνουν. Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με την διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Όπως είναι αναμενόμενο με τους ανεμιστήρες να απορροφούν τον αέρα μέσα από το radiator, ο αέρας ψύξης έχει πιο στρωτή ροή ανάμεσα στα πτερύγιά του και η κατανομή της ροής του, είναι πιο ομοιόμορφη. Αυτό φαίνεται στις ελαφρά χαμηλότερες θερμοκρασίες που πέτυχε αυτή η διάταξη, σε σχέση με την οριζόντια σε PUSH. Ε. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Πρόκειται φυσικά για την δοκιμή που όλοι οι υποψήφιοι και μη, αγοραστές θα ήθελαν να δουν! Εδώ βρισκόμαστε στην μέγιστη απόδοση της Nepton 240 M, και είναι απολύτως φυσικό, γιατί πλέον η ροή του αέρα μέσα από το radiator είναι η βέλτιστη δυνατή (με τα παρόντα μέσα εννοείται), και οι διαφορές κυμαίνονται από 3,2 βαθμούς στο υψηλό air flow μέχρι και τους σχεδόν 5 βαθμούς στο χαμηλό air flow, πράγμα που γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μιας και ο θόρυβος σε αυτήν την κλίμακα γίνεται αισθητά χαμηλότερος, έως "ανεπαίσθητος". Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε μια εξήγηση για το γεγονός ότι ο θόρυβος δεν μετρήθηκε στις διατάξεις Pull, γιατί θα έπρεπε το dBA meter να βρεθεί στο ρεύμα αέρα των ανεμιστήρων στην πλευρά της εξόδου τους, οπότε θα υπήρχε έντονος επηρεασμός της μέτρησης από το ρεύμα του αέρα. Η τυπική μέτρηση σε Push συμπληρώνεται και με μετρήσεις του θορύβου στη διάταξη Push-Pull, καθώς τα αποτελέσματά της στον τομέα των θερμοκρασιών το "επιβάλλουν". Βεβαίως θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι οι Pull ανεμιστήρες δεν είναι της Cooler Master (δεν διαθέταμε επιπλέον stock ανεμιστήρες) αλλά είναι οι γνωστοί Scythe Slip stream που χρησιμοποιούνται στον ορισμό της Rthermal και ότι μαζί με το υψηλό air flow τους, πάει "πακέτο" και ο ανάλογος θόρυβος. Η συνολική εικόνα της Cooller Master Nepton 240 M , είναι πάρα πολύ καλή μιας και μπορεί να κρατήσει το σύστημά μας, ακόμα και αν αυτό καταναλώνει 350 Watt, σε Δθ από 27 έως και ~24 βαθμούς και αν πάμε στις αντίστοιχες τιμές για τα 240 Watt που είναι και το TDP της, έχουμε ΔΘ από 18,5 έως 16,5 βαθμούς! Εικόνα που δεν την βλέπουμε εύκολα και μας δείχνει ότι η Cooler Master, με την Nepton 240 M, έχει μια πολύ σοβαρή πρόταση προς όλους εκείνους που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι περισσότερο από την κλασική αερόψυξη! Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ με τις μετρήσεις, για όποιον θέλει να δει λίγο πιο βαθιά το πράγμα, υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που ακολουθούν στην επόμενη σελίδα! Μετρήσεις "εις βάθος"Στη σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά τους, αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της ζητάμε να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν, με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Όπως βλέπουμε, η τιμή της θερμικής αντίστασης έχει πέσει σε πολύ χαμηλές τιμές που μαρτυρούν τις καλές επιδόσεις της ψύκτρας. Αλλά αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον, είναι να δούμε την διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στον εισερχόμενο και εξερχόμενο από το radiator αέρα, είναι πράγματι πολύ χαμηλή, αλλά αυτό θα το δούμε και στις επόμενες μετρήσεις. Για την ώρα ας εξετάσουμε τα δυο γραφήματα που μας δίνουν συνοπτικά την απόδοση της ψύκτρας, τόσο σε Δθ , όσο και την τιμή της Rthermal. Είναι ολοφάνερη η γραμμική λειτουργία της Nepton 240 M, αυτό, σε συνδυασμό με το ότι, η Rthermal εξακολουθεί να πέφτει χωρίς να εμφανίζει τάσεις οριζοντίωσης, αποτελούν τον αψευδή μάρτυρα, ότι η ψύκτρα βρίσκεται ακόμα μακρυά από τα όριά της! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Οι θερμοκρασίες σε αυτή τη διάταξη σημειώνουν μια μικρή μείωση, ακολουθώντας την τιμή της Rthermal που σημειώνει πτώση, αυξάνοντας την απόδοση της ψύκτρας. Ενώ η θερμοκρασία του αέρα εξόδου, παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Στα γραφήματα η εικόνα αλλάζει προς το καλύτερο, αλλά η καμπύλη της Rthermal του πλάγιου προσανατολισμού, μετά το 5ο βήμα θερμικής επιφόρτισης, αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι τα όρια έκαναν την εμφάνισή τους. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα = Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Η εικόνα της βελτίωσης της θερμικής συμπεριφοράς εξακολουθεί σταθερή, αλλά στο σημείο αυτό θα κάνουμε μια παρατήρηση σχετικά με τη θερμοκρασία του εξερχόμενου αέρα που είναι εξαιρετικά χαμηλή. Αυτό απλά οφείλεται στο γεγονός ότι δεν διατίθεται δεύτερος αισθητήρας για τη διπλή μέτρηση της, και την εξαγωγή του μέσου όρου και στο ότι -λογικά- η τοποθέτηση που έγινε στο μοναδικό αισθητήρα τον έφερε μέσα στο ρεύμα εξόδου του τμήματος του radiator που έχει τις σωληνώσεις επιστροφής προς την αντλία, οι οποίες φυσικά έχουν χαμηλότερη θερμοκρασία. Όπως παρατηρούμε από τα γραφήματα η καμπύλη της Rthermal μολονότι δεν ακολουθεί την κλασική κυρτότητα, φτάνει σε πολύ χαμηλές τιμές, "αρνούμενη" να παρουσιάσει ίχνη "κόπωσης" ! Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με τη διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Το σημαντικό που μπορούμε να δούμε εδώ είναι ότι, στη διάταξη PULL το radiator λειτουργεί πιο αποδοτικά, πράγμα επόμενο , αν σκεφτούμε ότι η ροή του αέρα ανάμεσα στα πτερύγια ψύξης του, είναι στρωτή και απαλλαγμένη από τους στροβιλισμούς και την υπό γωνία είσοδο του αέρα, που χαρακτηρίζει τις διατάξεις PUSH. Έτσι επιβεβαιώνεται χειροπιαστά, τόσο η φυσική του πράγματος , όσο και η -σωστή - προτίμηση σε αυτή τη διάταξη! Η πτώση της τιμής της Rthermal, επισφραγίζει τις προηγούμενες παρατηρήσεις με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο καθώς πέφτει 0,03 C/Watt για το μέγιστο air flow. Ε. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Πρόκειται φυσικά για τη δοκιμή που όπως είπαμε και πριν, όλοι οι υποψήφιοι και μη, αγοραστές θα ήθελαν να δούν και φυσικά, εμείς δεν μείναμε "απαθείς" !! Επιτέλους ήρθε η ώρα να δούμε τη Nepton 240 M σε πλήρη απόδοση και εκείνη δε μας απογοητεύει. Οι θερμοκρασίες πραγματικά έχουν πέσει πολύ και εδώ να πούμε ότι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου είναι συγκριτικά σωστή, καθώς όλες οι δοκιμές σε οριζόντιο προσανατολισμό, έγιναν με τον αντίστοιχο αισθητήρα στην ίδια ακριβώς θέση! Έτσι πλέον μπορούμε να δούμε με νούμερα, αυτό που οι έμπειροι στην υδρόψυξη διαβεβαιώνουν από την πείρα τους: " Η θερμοκρασία ενός κουτιού, δεν επιβαρύνεται αισθητά από τη λειτουργία μιας σωστά στημένης υδρόψυξης!" Πράγματι, τι άλλη απόδειξη χρειάζεται από τους μόλις 7 βαθμούς αύξησης της θερμοκρασίας του εξερχόμενου αέρα! Φυσικά η αυξημένη ροή αέρα, σε συνδυασμό με το πολύ μικρό μήκος της διαδρομής που κάνει αυτή ανάμεσα στα θερμά πτερύγια του Radiator, δικαιολογούν απόλυτα τις χαμηλές αυτές τιμές. Οι συμπεριφορά της ψύκτρας εξακολουθεί να είναι τελείως γραμμική, όπως μας δείχνει το Δθ και η Rthermal που σημειώνει και άλλη εντυπωσιακή πτώση στους 0.068 C/Watt. Εδώ να κάνουμε και μια αναφορά, της οποίας την αξία, την αφήνουμε στην κρίση σας. Η Cooler Master στο πληροφοριακό της τεχνικό "φυλλάδιο", δίνει σαν ελάχιστη τιμή της Rthermal, στη μέγιστη ονομαστική επιφόρτισή της, τους 0.069 C/Watt, και οι δικές μας μετρήσεις δίνουν στην αντίστοιχη επιφόρτιση, 0.06943 C/Watt. ΣΤ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη! Αυτός είναι και ο λόγος που στο εμπόριο των επαγγελματικών και βιομηχανικών ψυκτρών, δεν νοείται ψύκτρα που δεν συνοδεύεται από αυτή την πληροφορία! Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, η συγκεκριμένη ψύκτρα, τι περιθώρια έχει για να βελτιώσει την απόδοσή της, αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Η διαδικασία είναι πλέον γνωστή, με την διαφορά ότι στην περίπτωση αυτή και στο τελευταίο βήμα, οι Scythe Slip steam που χρησιμοποιήσαμε σαν PULL ανεμιστήρες αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τους Silentio FP 120 που φοράει η Nepton 240 M, έτσι η τελευταία τιμή της Rthermal είναι ελαφρά υψηλότερη από αυτήν που θα μπορούσε να είναι! Όλα αυτά που συζητήσαμε πριν, μπορούμε να τα δούμε σε ένα πολύ διαφωτιστικό γράφημα που αποδίδει τη μεταβολή της Rthermal, με σταθερή θερμική επιφόρτιση της ψύκτρας και μεταβαλλόμενο air flow. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι με την αύξηση του air flow, η καμπύλη της Rthermal, ελαττώνει το ρυθμό πτώσης της αλλά εξακολουθεί να έχει πτωτική πορεία, δηλώνοντας σαφώς ότι τα περιθώρια της ψύκτρας απέχουν πολύ από το να εξαντληθούν! Πράγμα που -δυστυχώς- δεν συνέβαινε με τους ανεμιστήρες μας! Ζ. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή μια ψύκτρα και κάτω από ποιες συνθήκες, αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στους προηγούμενους πίνακες. Η χρησιμότητα αυτού του γραφήματος είναι πολύ σημαντική, καθώς με μια ματιά, διαπιστώνουμε ότι οι μοναδικές περιπτώσεις που η ψύκτρα παρουσιάζει ενδείξεις κόπωσης είναι για το PULL setup και μόνο στη χαμηλή ροή αέρα, και οριακά, η πλάγια τοποθέτηση σε αυξημένη PUSH ροή. Το σημαντικό όμως είναι ότι το PUSH-PULL setup και για το μέσο air flow, κατατάσσεται ανάμεσα στις επιδόσεις που παρουσιάζουν τα άλλα setup στο μέγιστο air flow και φυσικά, το ίδιο setup στο μέγιστο air flow, ηγείται και με διαφορά από όλα τα άλλα setup! Στο επόμενο γράφημα μπορούμε να δούμε συνολικά τη συμπεριφορά της ψύκτρας, όσον αφορά στην αύξηση της θερμοκρασίας, πάνω από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Η Cooler Master Nepton 240 Μ παρουσιάζει μια πολύ συνεκτική και γραμμική θερμική συμπεριφορά, διατηρώντας χαμηλές θερμοκρασίες και από ότι δείχνει η σειρά των καμπυλών του Δθ, το ουσιαστικό πλεονέκτημα βρίσκεται στη διάταξη Push-Pull. Σαφώς, δύο επιπλέον ανεμιστήρες αντιπροσωπεύουν ένα κόστος, αλλά αυτό είναι καλά πληρωμένο από τη αύξηση της απόδοσης! Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Στη σελίδα αυτή μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Παρά τη στενότητα χρόνου που αντιμετωπίζουμε, για να μην "αισθάνεται μόνη" της η Nepton 240 M, υποβάλαμε σε έλεγχο πάνω στον Ήφαιστο μια ακόμα -μικρή ομολογουμένως- ΑΙΟ, την από καιρό δοκιμασμένη Corsair H50 , καθώς και δύο ακόμα αερόψυκτρες, την Cooler Master TPC 800 και την Thermaltake FRIO OCK, για να εμπλουτίσουμε όπως έχουμε υποσχεθεί τους συγκριτικούς πίνακες αποτελεσμάτων, με νέους ελέγχους ψηκτρών που έχουν ήδη δοκιμαστεί. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε, ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Είναι αναμενόμενο το γεγονός ότι, με βάση το μικρό ακόμα δείγμα της βάσης δεδομένων που έχουμε, η Nepton 240 M, από άποψη θερμοκρασιών "καθάρισε" το τοπίο καταλαμβάνοντας την πρωτιά και με μεγάλη διαφορά από την αμέσως επόμενη -"ηλικιωμένη"- ψύκτρα. Από την άλλη μεριά, από άποψη θορύβου, την κατάσταση "έσωσε" η πιο "ηχηρή" αερόψυκτρα που έχουμε δοκιμάσει, αφήνοντας την Nepton 240 M στην προτελευταία θέση του πίνακα! Εδώ και πάντα μιλώντας για τον θόρυβο, πρέπει να πάρουμε υπόψη το "στόχο" που έχει η ψύκτρα αυτή, που είναι το O/C και τις συνθήκες που επικρατούν στις περισσότερες των περιπτώσεων που υπάρχει ανάγκη γι' αυτό (π.χ. σε απαιτητικά παιχνίδια). Με αυτή την οπτική γωνία, το ζήτημα του θορύβου -για να το θέσουμε ... "πολιτισμένα"- είναι ελάσσονος σημασίας ! Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι αν θελήσουμε να δουλέψουμε σε "χαμηλότερα ρολόγια", η Nepton 240 M δε θα μας κάνει την χάρη. Ακριβώς το αντίθετο θα λέγαμε, καθώς τα 33,8 dBA που παράγει σε χαμηλό air flow είναι ένα πολύ "διακριτικό" επίπεδο θορύβου, που πρακτικά, αντιστοιχεί με αυτό που ακούμε σε ένα ήσυχο δωμάτιο στην πόλη, σε ώρα γενικότερης ησυχίας και αυτό, το επιτυγχάνει χωρίς ιδιαίτερες παραχωρήσεις όσον αφορά τη θερμοκρασία, καθώς στα 180 Watt, το Δθ είναι μόλις 18,1 βαθμοί Κελσίου! Επιπλέον αυτών, φυσικά η απόδοση της ψύκτρας σε διάταξη Push-Pull δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις δυνατότητές της, καθώς η θερμοκρασία Δθ στα 350Watt έπεσε 3,1 βαθμούς ακόμα. Φυσικά αυτό πάει παρέα με τον επιπλέον θόρυβο, αλλά αν δούμε τις τιμές στο χαμηλό air flow, η εικόνα γίνεται πολύ καλύτερη καθώς οι 15,7 βαθμοί του Δθ, αποτελούν σημαντική πρόκληση απέναντι στα ανεκτά 39,6 dBA στην κλίμακα των 180 Watt. Συμπεράσματα και βαθμολογία Η Cooler Master έχει ρίξει στο τραπέζι του main stream ανταγωνισμού, ένα πολύ δυνατό χαρτί που ακούει στο όνομα Nepton 240 M. Μετά από αρκετές μέρες που πέρασε μαζί μας στο εργαστήριο του TheLab, το σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι, η Cooler Master..."ακούει"! Ακούει τις κριτικές και τους χρήστες και βάζει το RND τμήμα της να δώσει λύσεις στα προβλήματα που εντοπίζονται. Η αντλία της, χωρίς παραχωρήσεις σε ροή (που παραμένει στα 120L/h), έρχεται βελτιωμένη τόσο σε θόρυβο, όσο και σε κραδασμούς και η λειτουργία της πλέον -πρακτικά- γίνεται αισθητή μόνο από το φωτιζόμενο logo, εκτός και αν "κολλήσεις το αυτί" επάνω της για να ακούσεις τον "ψίθυρο" που παράγει! Οι ανεμιστήρες της (Silencio FP 120), εφοδιάζονται με έδρανα υψηλής ποιότητας και νέας σχεδίασης φτερωτή, που τους χαρίζουν εξαιρετική μακροζωία, υψηλότερη στατική πίεση και χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, ενώ παράλληλα διατηρούν επαρκές air flow ακόμα και σε χαμηλές στροφές, όπου πραγματικά ο θόρυβός τους γίνεται ανεπαίσθητος. Οι σωληνώσεις της, μολονότι λίγο "ατίθασες", διατηρούν μεγάλη ευκαμψία και εγγυώνται ότι δεν πρόκειται να "τσακίσουν" αν τις "κακομεταχειριστούμε". Ο εξοπλισμός στερέωσης του block της, είναι προσεκτικά σχεδιασμένος και παρά το ότι, από προσωπική προτίμηση, θα τον θέλαμε ακόμα πιο στιβαρό, δε διαπιστώσαμε κανένα πρόβλημα στο σύστημα σταθερής πίεσης μέσω των ελατηρίων που διαθέτουν οι βίδες στερέωσής του. Η κατασκευή του block, παρά τη χαμηλή λείανσή του, είναι αποτελεσματική και επιπλέον υποστηρίζεται από μια κατασκευή πολύ πυκνών scived micro fins στο εσωτερικό του, που αναλαμβάνει την ανταλλαγή θερμότητας. Η κατασκευή του αλουμινένιου radiator, χωρίς να αποτελεί καινοτομία, είναι επαρκέστατη, καθώς ακολουθεί δοκιμασμένες λύσεις. Και τελευταίο, αλλά όχι σε σημασία, είναι το ότι οι διαστάσεις του radiator καθιστούν τη Nepton 240 M, συμβατή με τα περισσότερα κουτιά της αγοράς που διαθέτουν θέση για ψυγείο 2x 120mm. Όλα αυτά, έχοντας σαν επιστέγασμα την εμπιστοσύνη της εταιρίας στο προϊόν της, όπως εκφράζεται από την εγγύηση του και σε συνδυασμό με την τιμή του, συνθέτουν ένα σύνολο που πραγματικά ο υποψήφιος ενδιαφερόμενος, θα πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη του. Η Cooler Master Nepton 240 M, θα κοστίζει 99,90€ στα Ελληνικά καταστήματα (του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου), συνοδεύεται από πενταετή εγγύηση και επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της είναι: Πλεονεκτήματα: Πολύ καλές θερμικές επιδόσεις. Παραγόμενος θόρυβος σε πολύ χαμηλό επίπεδο στην χαμηλή ρύθμιση στροφών. Τιμή που κρίνεται λογική γι' αυτά που προσφέρει. Επιδόσεις που είναι σαφώς στις υψηλότερες θέσεις του ανταγωνισμού. Εξαιρετικά εύκολη και ακίνδυνη εγκατάσταση. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά Heat spreaders Σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα για περισσότερες από μια χρήσεις. Επενδεδυμένα καλώδια ανεμιστήρα και αντλίας με καλής ποιότητας sleeve. Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets. Πλήρης συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες, ανεξάρτητα του προσανατολισμού του block. Ανεμιστήρες με βελτιωμένα έδρανα και πτερύγια, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλο MTBF. Παρέχεται ελαστικό πλαίσιο σιλικόνης για τη στερέωση των ανεμιστήρων. Υπάρχει Υ Fan Splitter, με πρόβλεψη για το σήμα tacho. Extra set βιδών για την υλοποίηση push-pull και pull setup. Πενταετής εγγύηση. Μειονεκτήματα: Ο θόρυβος στις υψηλές στροφές εξακολουθεί να είναι αισθητός. Θα θέλαμε λίγο πιο στιβαρό το μηχανισμό στερέωσης του block. Η συνολική εικόνα που τελικά μας άφησε η Cooler Master Nepton 240 M, αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για όποιον ενδιαφέρεται να προχωρήσει με απαιτήσεις, στο χώρο πέρα από την κλασική αερόψυξη! Αν προσπαθήσουμε να εκφράσουμε όλα όσα αποτέλεσαν αντικείμενο αυτής μας της παρουσίασης, με "στεγνά" νούμερα, η Cooler Master Nepton 240 M, δεν μπορεί να βαθμολογηθεί χαμηλότερα από : Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Για το TheLab.gr Seafalco 21/10/2014

Η SilentiumPC ιδρύθηκε στην Βαρσοβία της Πολωνίας το 2007 και αν και συγκρινόμενη με σημαντικές εταιρίες του χώρου των μέσων ψύξης, είναι μια νέα εταιρία, κάνει μια εντυπωσιακή είσοδο στο χώρο αυτό! Σαν βασικό στόχο της -όπως λέει στη σελίδα της- έχει την παραγωγή προϊόντων που θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των PC enthusiasts/gamers, συνδυάζοντας την άριστη λειτουργικότητα και απόδοση, με την άρτια αισθητική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κοστίζουν "μια περιουσία". Πρόσφατα είχαμε δει την πιο "ισχυρή" πρότασή της στο χώρο της αερόψυξης, με την GRANDIS XE 1236 και σήμερα θα σας παρουσιάσουμε ένα άλλο μέλος της οικογένειας, την SilentiumPC FORTIS-2. Πρόκειται για μια μικρότερου μεγέθους ψύκτρα, μονού πύργου εφοδιασμένη με έξι heat pipes, τα οποία ψύχονται με τη βοήθεια ενός ανεμιστήρα 120 χιλιοστών. Η μορφή της θυμίζει αρκετά άλλες ψύκτρες που στο παρελθόν εγκαινίασαν την δομή του "μονού" πύργου με δύο υποομάδες πτερυγίων (Megahalems). Τα μαύρα τελειώματα των "ημιπύργων", καθώς και το κυματοειδές τελείωμα των πτερυγίων, της δίνουν μια όψη που παραμένοντας διακριτική, δεν παύει να "τραβάει" το μάτι! Η Fortis 2 ΧΕ 1226, όπως και η μεγαλύτερη αδελφή της, μοιράζονται την ίδια τεχνολογία συγκόλλησης των heat pipes σε ένα block από καθαρό χαλκό (ΧΕ technology, κατά την SilentiumPC), που διασφαλίζει την άριστη θερμική σύζευξη μεταξύ τoυς, αλλά και με το CPU heat spreader. Ας πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι ακριβώς τα χαρακτηριστικά της. Τεχνικά χαρακτηριστικά Τα χαρακτηριστικά της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, φαίνονται στον πίνακα που ακολουθεί. Οι διαστάσεις της ψύκτρας είναι σχετικά μικρές, ακόμα και αν την εφοδιάσουμε με δυο ανεμιστήρες, ανάλογα μέτριο είναι και το βάρος της. Η δομή της είναι μονού πύργου, ο οποίος είναι χωρισμένος σε δύο κατακόρυφες υποομάδες πτερυγίων, τα οποία ψύχουν έξι χάλκινα heat pipes διαμέτρου 6 mm. Εφοδιάζεται με έναν αθόρυβο ανεμιστήρα μέσης παροχής, για τον οποίο δεν διατίθενται πληροφορίες στατικής πίεσης, ρυθμίζεται μέσω PWM και από το τύπο των εδράνων που διαθέτει και το προσδόκιμο ζωής, ανήκει στις οικονομικές, πλην αξιόπιστες λύσεις. Πέρα από τα χαρακτηριστικά που δίνονται από την κατασκευάστρια, υπάρχει ένας ακόμα υποπίνακας που αναφέρεται στις "ψυκτικές παραμέτρους" με επιπλέον χαρακτηριστικά, που στο εξής θα συμπληρώνουν τις παρουσιάσεις των ψυκτρών που χρησιμοποιούν σαν άμεσο μέσο ψύξης, τον αέρα. Αυτά θα μας βοηθήσουν προοδευτικά στην διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης άποψης για τα προϊόντα αυτά. Όπως βλέπουμε, πρόκειται για μια ψύκτρα μέτριου προς μικρού όγκου, με ανάλογα προσαρμοσμένη επιφάνεια αποβολής της θερμότητας και έχει ελαφρά μικρότερη ελευθερία εισόδου αέρα, πράγμα που -κρίνοντας από το μεγαλύτερο air flow- αντισταθμίζεται από την υψηλότερη πίεση του ανεμιστήρα της. Αλλά τις απαντήσεις σε όλα αυτά τις δίνουν οι δοκιμές, οπότε είναι ώρα να την γνωρίσουμε από κοντά. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226 έχει εγγύηση δυο χρόνια και μπορούμε να αποκτήσουμε αντί του ποσού των 31.90€συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και φυσικά αναφερόμαστε σε τιμές Ελληνικών καταστημάτων. Συσκευασία και παρελκόμενα Η SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226 έφτασε σε μας σε μια μικρή διακριτική συσκευασία, στο εξωτερικό της οποίας βλέπουμε κάποιες βασικές πληροφορίες. Στις δύο άλλες πλευρές, υπάρχει μια τρίγλωσση παρουσίαση των βασικών της χαρακτηριστικών (τα Ελληνικά δυστυχώς, είναι απόντα), δύο QR codes που "οδηγούν" σε δυο video για την διαδικασία εγκατάστασης σε μητρικές Intel και AMD αντίστοιχα, καθώς και τα παρελκόμενα που την συνοδεύουν και τα τεχνικά χαρακτηριστικά της. Ανοίγοντας την συσκευασία δεν βρίσκουμε αφρώδη προστατευτικά, αλλά μια θήκη από σκληρό διαφανές πλαστικό μέσα στο οποίο αναπαύεται η ψύκτρα με τον ανεμιστήρα τοποθετημένο πάνω της, αλλά χωρίς τα συρμάτινα brackets που τον συγκρατούν. Επίσης υπάρχουν, ένα μικρό κουτί που περιέχει τα παρελκόμενα της ψύκτρας, στα οποία εκτός των απαραίτητων brackets και λοιπών εξαρτημάτων του εξοπλισμού στερέωσης, συμπεριλαμβάνονται, μια θερμοαγώγιμη πάστα (Pactum PT-1), και ένα επιπλέον ζευγάρι συρμάτινα brackets για την στερέωση ενός ακόμα ανεμιστήρα που μπορεί να προσθέσει ο χρήστης και φυσικά το CPU back plate και οι απαραίτητες βίδες, οι οποίες διαθέτουν ελατήρια καθορισμού της πίεσης σύσφιξης της ψύκτρας πάνω στην μητρική. Splitter για δεύτερο ανεμιστήρα δεν συμπεριλαμβάνεται και έτσι αν αποφασίσουμε να κάνουμε push-pull, θα πρέπει να προμηθευτούμε ένα, προσέχοντας το ζήτημα του σήματος tacho. Ο ανεμιστήρας που συνοδεύει την Fortis 2 XE1226, έχει αδιαφανή μαύρα πτερύγια αρκετά μεγάλου πλάτους με προφανή στόχο την αύξηση του air flow και της στατικής πίεσης, το δε καλώδιο του είναι τεσσάρων -(λόγω PWM)- επίσης μαύρων αγωγών και δεν διαθέτει sleeve. Tα περιεχόμενα της συσκευασίας συμπληρώνει ένα μικρό φυλλάδιο, με φωτογραφικά αποσπάσματα από την διαδικασία εγκατάστασης της ψύκτρας σε μητρικές INTEL και AMD αντίστοιχα. Φυσικά το φυλλάδιο απέχει αρκετά από το να θεωρηθεί manual, αλλά ευτυχώς, υπάρχουν οι σύνδεσμοι (QR codes), προς δύο αρκετά διαφωτιστικά video της SilentiumPC, που αναπληρώνουν την έλλειψη αυτή και τα οποία θα τα δούμε στην σελίδα της συμβατότητας με τις μητρικές. Ώρα όμως να δούμε τον πρωταγωνιστή της σημερινής μας παρουσίασης από κοντά. Η SilentiumPC FORTIS-2 ΧΕ-1226 από κοντά Το σώμα της ψύκτρας έχει τελείως συμμετρική κατασκευή πράγμα που πέραν των άλλων -και χωρίς κάποια θερμική επιβάρυνση- βοηθάει στην μείωση του κόστους, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε την τιμή διάθεσης που έχει η ψύκτρα! Αυτό όμως που είναι σημαντικό είναι ότι, η προσπάθεια περιορισμού του κόστους, δεν εμποδίζει την SilentiumPC να "δέσει" τα πτερύγια της ψύκτρας με τις γνωστές διασυνδετικές αναδιπλώσεις στην περίμετρο τους, αυξάνοντας την στιβαρότητα της όλης κατασκευής. Και μιας και αναφερθήκαμε στην συμμετρία και προς άρση κάθε "παρεξηγήσεως", ας δούμε δυο εικόνες της συμμετρικής Fortis 2 XE1226, η οποία θυμίζοντας "πεταλούδα", κάνει την αισθητική διαφορά! Η πρώτη και σημαντικότερη παρατήρηση, είναι ότι όλα τα heat pipes είναι τοποθετημένα σε μια ευθεία γραμμή και πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Aυτή η διάταξη συνηθίζεται στις κατασκευές τέτοιου τύπου καθώς αποτελεί μια λύση στις περιορισμένες διαστάσεις του κάθε "ημιπύργου". Με τον τρόπο αυτό βέβαια, τα πτερύγια στηρίζονται μόνο στο "μέσον" τους, πράγμα που κάνει επιβεβλημένη την χρήση των περιμετρικών αναδιπλώσεων στήριξης στα πτερύγια, όπως παρατηρήσαμε προηγουμένως. To block της ψύκτρας είναι "γυμνός" χαλκός από κάτω, αλουμίνιο από πάνω και "αγκαλιάζει" τα έξι heat pipes περιμετρικά, επιτρέποντας μας να διακρίνουμε τα ίχνη της συγκολλητικής διαδικασίας που εξασφαλίζει την καλή θερμική τους σύζευξη, καθώς επίσης ότι, η λείανση του block δεν είναι υψηλή, αλλά αυτό -όπως έχουμε πει και στο παρελθόν- δεν επηρεάζει αισθητά την θερμική σύζευξη και αποτελεί κοινή πρακτική σε πολλούς κατασκευαστές. Είναι όμως η κατάλληλη στιγμή να δούμε την Fortis 2 XE 1226, με τα "καλά" της και πριν προχωρήσουμε στις λεπτομέρειές της, να κάνουμε μια επαλήθευση των διαστάσεών της που "μετράνε" 156mm ύψος από το καπάκι του επεξεργαστή μας. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά Αυτή η σελίδα εγκαινιάζει μια προσπάθεια για ανάδειξη όλων εκείνων των λεπτομερειών που -μολονότι είναι σημαντικές- μπορεί να διαφύγουν της "μακροσκοπικής" εξέτασης. Μέσα από αυτήν, αφενός θα δούμε από κοντά τα σημεία που μπορεί να "κάνουν την διαφορά" και αφετέρου θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε το πως και το γιατί της κάθε κατασκευαστικής προσέγγισης. Κάποια από τα θέματα που θα "απασχολούν" την σελίδα αυτή, θα είναι "σταθερά" και θα πλαισιώνονται -όπως είναι φυσικό- από τα θέματα που αφορούν τις ιδιαιτερότητες της εξεταζόμενης ψύκτρας. 1. Κατασκευαστικές λεπτομέρειες και θερμική σύζευξη. Η SIlemtiumPC έχει εφαρμόσει και στην FORTIS 2 XE 1226 την τεχνική ενσφήνωσης των πτερυγίων πάνω στα heat pipes, που είδαμε και στην "μεγάλη αδελφή"της. Η τεχνική αυτή αποδίδει πολύ "επίπεδα" τοιχώματα του σωληνίσκου εκτόνωσης και ακόμα καλύτερη θερμική σύζευξη μεταξύ heat pipe και πτερυγίου. Συνεπώς κατά τις δοκιμές δεν αναμένουμε "εκπλήξεις" 2. Η αεροδυναμική της ψύκτρας. Στο σημείο αυτό έχουμε την ευκαιρία να δούμε μερικά σημαντικά στοιχεία, τα οποία βρίσκουν εφαρμογή σε ανάλογες κατασκευές και υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι γι' αυτό! Α. Ο χωρισμός της ψύκτρας σε δύο "ημιπύργους". Όπως βλέπουμε πίσω από τον ανεμιστήρα δημιουργείται από το σχήμα των πτερυγίων μια άτυπη "χοάνη", η οποία λόγω της χαμηλότερης αντίστασης που παρουσιάζει, "κατευθύνει" τον αέρα προς την κεντρική περιοχή της ψύκτρας που υπό "κανονικές συνθήκες", θα "ασφυκτιούσε" για περισσότερη ροή. Επί πλέον αυτού, ο σχηματισμός αυτής της "χοάνης" απομακρύνει τα πτερύγια από το ρίπισμα του αέρα που δημιουργεί ο ανεμιστήρας, με άμεσο αποτέλεσμα την μείωση του παραγόμενου θορύβου. Έτσι έχουμε στο κέντρο της ψύκτρας μεγαλύτερη πίεση, η οποία βρίσκοντας ελεύθερη δίοδο εκτόνωσης στο κενό που υπάρχει ανάμεσα στους δύο ημιπύργους, δημιουργεί ένα ρεύμα -δροσερού- αέρα το οποίο σαρώνει το χείλος των πτερυγίων που ορίζουν αυτό το διάκενο. Με τον τρόπο αυτό, πέρα από το ότι υπάρχει ένας επιπλέον δρόμος τροφοδότησής τους με αέρα, αυξάνει και η τοπική απόδοσή τους, καθώς -όπως έχουμε ξαναπεί- η πιο αποδοτική περιοχή ενός πτερυγίου είναι το χείλος εισροής αέρα! Βεβαίως, συνήθως αυτό το διάκενο είναι λίγο μεγαλύτερο, αλλά τελικά, σε μία κατασκευή όπως μία ψύκτρα, όπου πρέπει να συνδυαστούν πολλοί αντιτιθέμενοι παράγοντες, όλα είναι ζήτημα "ισορροπίας" μεταξύ τους. Το αν η "συνταγή" της SilentiumPC είναι επιτυχημένη, θα φανεί στις δοκιμές που ακολουθούν. Β. Το κυματοειδές χείλος των πτερυγίων. Ένα από τα πιο εμφανή χαρακτηριστικά της FORTIS 2 XE 1226 είναι οι μικροσκοπικές "γλώσσες" που δημιουργούν ένα ενιαίο "κυματιστό" χείλος στην περιοχή εισόδου του κύριου ρεύματος αέρα στα πτερύγια και το ίδιο ισχύει και για το χείλος εξόδου. Αυτό γίνεται για να έχει η ψύκτρα την ίδια απόδοση ανεξαρτήτως της τοποθέτησής της. Αυτή η κυματοειδής διαμόρφωση του "χείλους προσβολής" των πτερυγίων, εξυπηρετεί ταυτόχρονα δύο σκοπούς και μάλιστα πολύ καλά. Αφενός μειώνει παραπέρα τον θόρυβο που κάνει η φτερωτή του ανεμιστήρα, καθώς διασπά τους μικροστροβίλους αέρα που σχηματίζονται στο χείλος του πτερυγίου σε μικρότερους, και αφετέρου - επίσης σημαντικό- μεγαλώνει σε επιφάνεια η πιο αποτελεσματική περιοχή του. 3. Το σύστημα στερέωσης της ψύκτρας. Αυτό που μας έκανε πολύ καλή εντύπωση είναι ότι, σε αυτή την ψύκτρα οι βίδες που είναι κρίσιμες για την σύσφιξή της πάνω στην μητρική, δεν είναι απλές, αντίθετα έχουν ελατήριο και πατούρα πάνω στην οποία σταματά το σφίξιμο της βίδας. Έτσι το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να σφίξουμε τις βίδες του κεντρικού bracket μέχρι τέρμα και τα ελατήρια θα αναλάβουν να εξασκήσουν μια συγκεκριμένη δύναμη στο block της ψύκτρας. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ότι πάντα θα υπάρχει η σωστή πίεση της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή. 4. Οι ανεμιστήρες της SilentiumPC FORTIS 2 XE-1226. Εδώ η SilentiumPC χρησιμοποίησε έναν ανεμιστήρα ( GF 12025 ), στο καρτελάκι βέβαια αναφέρει τον τύπο της ψύκτρας, αλλά στα χαρακτηριστικά αναφέρει τον ακριβή τύπο του ανεμιστήρα. Δεν πρόκειται για κάποια εξαιρετική κατασκευή, έχει αδιαφανές μαύρο πλαίσιο και πτερύγια, δεν διαθέτει καμπύλα "μπράτσα" στήριξης του κινητήρα που περιορίζουν τον θόρυβο, αλλά κάνει την δουλειά του πολύ καλά όπως θα δούμε και στις μετρήσεις. Μία μόνο ένσταση έχουμε όσον αφορά τον θόρυβο στις πολλές στροφές, ο ανεμιστήρας κάνει αισθητή την παρουσία του πάνω από τις 1250 στροφές, ενώ αντίθετα κάτω από αυτές είναι πολύ ήσυχος. Δεν διαθέτει κάποιο μέσο περιορισμού της μετάδοσης των κραδασμών του κινητήρα προς την ψύκτρα (ελαστικά παρεμβύσματα, "τακουνάκια"), παρ΄όλα αυτά, πρέπει να πούμε ότι οι ανεμιστήρες που έχουμε δει μέχρι τώρα από την SilentiumPC, δεν είχαν κραδασμούς. Αυτό που διαθέτει και που θα μας φανεί στην συνέχεια πολύ χρήσιμο, είναι δύο εσοχές ("τυφλές" τρύπες) εκατέρωθεν της κάθε οπής στερέωσής του. 5. Έλεγχος επιπεδότητας και βαθμού λείανσης του block της ψύκτρας. Αυτός είναι ο κλασικός έλεγχος που γίνεται σε όλα τα block των ψυκτρών προκειμένου να φανεί αν υπάρχει πρόβλημα στην επαφή της ψύκτρας με το heat spreader της CPU. Το block της FORTIS 2 XE-1226, είναι τελείως επίπεδο όπως δείχνει και το εγγυημένα ευθύ στέλεχος του παχύμετρου που φωτίζεται από πίσω με έντονο φως. Φως δεν περνάει σε κανένα σημείο! Όσον αφορά στην λείανση του block, αυτή έχει σταματήσει σε ένα επίπεδο πριν από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε "σατινέ". Κάτω από συγκεκριμένη γωνία θέασης διακρίνονται οι λεπτές καμπύλες γραμμές που έχει αφήσει το μηχάνημα λείανσης, αλλά αυτό -όπως έχουμε διαπιστώσει- δεν προκαλεί κάποια προβλήματα στην θερμική σύζευξη του block της ψύκτρας με το CPU heat spreader, οπότε δεν αναμένουμε από τις μετρήσεις κάποια έκπληξη. 6. Η κατασκευή του block της ψύκτρας. Εδώ έχουμε μια διαφορά σε σχέση με αυτό που είδαμε στο προηγούμενο review της Grandis XE 1236, Το block της ψύκτρας έχει εδική διαμόρφωση για να υποδεχτεί το κυλινδρικό σχήμα των heat pipes (που δεν έχουν υποστεί λείανση) και να εξασφαλίσει πολύ καλή επαφή τους με αυτό. To block είναι χάλκινο και η βάση του -που συγκρατεί από την πάνω πλευρά τα heat pipes- είναι αλουμινένια και τα δύο έχουν υποστεί την ίδια μηχανουργική επεξεργασία, έτσι ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή επαφή με τα heat pipes. Στις φωτογραφίες αυτές όμως, φαίνεται και κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, αλλά όταν συμβαίνει, δεν περνά απαρατήρητο. Στην αριστερή διακρίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με την διαδικασία συγκόλλησης των heat pipes πάνω στο block, υπάρχει κενό ανάμεσά τους. Το κενό βέβαια αυτό, είναι σκόπιμα εκεί για να γεμίσει από την συγκολλητική ουσία που θα φέρει σε καλή μηχανική και θερμική σύζευξη το σύνολο της κατασκευής, όμως, το συγκολλητικό υλικό δεν είναι εκεί, όχι όπως θα έπρεπε τουλάχιστον. Αυτό σημαίνει ότι στην διαδικασία ποιοτικού ελέγχου, κάτι "ξέφυγε", δεν είναι κάτι που δεν το έχουμε ξαναδεί, συμβαίνει και στα "καλύτερα σπίτια" που λέει και η έκφραση. Επικοινωνήσαμε λοιπόν με την εταιρία, η οποία μας είπε αμέσως ότι αυτό που παρατηρούμε δεν είναι φυσικό και ότι θα μας στείλει άλλο δείγμα για την δοκιμή! Έτσι και έγινε και βλέπουμε την τυπική και σωστή κατασκευή στην δεξιά φωτογραφία, όπου διαπιστώνουμε ότι, η εν θερμώ μεταλλική συγκόλληση έχει κάνει τέλεια επαφή και με το block και με τα heat pipes. Αυτό σημαίνει ότι η ψύκτρα έχει την καταλληλότερη προετοιμασία για να αντιμετωπίσει τις δοκιμές που ακολουθούν! 7. Τα συρμάτινα bracket στερέωσης των ανεμιστήρων. Εδώ δεν θέλουμε να πούμε πολλά, συγκρατούν πολύ καλά τον ανεμιστήρα πάνω στην ψύκτρα, αλλά παρουσιάζουν κάποια δυσκολία λόγω της σκληρότητάς τους και του πολύ μικρού "πιασίματος" που δίνουν για το χειρισμό τους, πράγμα που φαίνεται ιδιαίτερα όταν προσπαθείς να τα αφαιρέσεις. Επίσης παρατηρήσαμε ότι μετά τις πολλές -λόγω των δοκιμών- αλλαγές ανεμιστήρων, τα συρματάκια τείνουν να χαλαρώσουν λίγο και δεν συγκρατούν τον ανεμιστήρα τόσο σφιχτά όσο πριν, πράγμα που δεν θα απασχολήσει τον τυπικό χρήστη της ψύκτρας και διορθώνεται πανεύκολα με ένα μυτοτσίμπιδο ή και με το χέρι. Καιρός όμως να δούμε πως τα πάει η ψύκτρα μας σε πραγματικές συνθήκες συναρμολόγησης. Έλεγχος συμβατότητας σε πραγματικές συνθήκες Αυτός είναι ένας τομέας που θα υπάρχει πλέον στα review των αεροψυκτρών. Σκοπός του είναι να αποκαλύψει ενδεχόμενες ασυμβατότητες, σημεία που οι χρήστες πρέπει να δώσουν προσοχή πριν αγοράσουν την ψύκτρα, πληροφορίες και συμβουλές για την εγκατάσταση των ψυκτρών και γενικά πληροφορίες και συμπεράσματα που αφορούν από τις μητρικές, μέχρι και τα κουτιά που θα τις φιλοξενήσουν. Η σελίδα αυτή, αποτελεί σημαντική συνεισφορά στα review των ψυκτρών, της καλής φίλης [MENTION=20975]karmen1983[/MENTION] , που είχε και την ιδέα αλλά και το κέφι -πέρα από την φωτογράφιση- να μας διαθέσει το χρόνο και τις γνώσεις της, για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις! Κατ' αρχάς, να πούμε ότι η SilentiumPC έχει γυρίσει δυο πολύ χρήσιμα video για τον τρόπο εγκατάστασης της Fortis XE-1226, σε μητρικές INTEL και AMD. Εδώ όμως πρέπει να πούμε δυο πράγματα, που καλό θα είναι να τα πάρετε υπόψη σας πριν την εγκατάσταση της ψύκτρας στην μητρική σας. 1. Ποτέ μην βάλετε την θερμοαγώγιμη πάστα πρώτη πρώτη πριν από κάθε άλλη εργασία! Πάντα τη βάζουμε ακριβώς πριν τοποθετήσουμε την ψύκτρα επάνω στην μητρική. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό να λερωθούμε και κυρίως είναι πολύ πιθανό να "κάτσει" επάνω της σκόνη ή κάποιο περιιπτάμενο χνουδάκι και αυτό ... δεν το θέλουμε! 2. Και το αυτονόητο: Σφίγγουμε με ένα κατσαβίδι όλες τις βίδες, αυτές της βάσης για να "κάτσουν" οι αποστάτες -συμπιέζοντας τα O-rings- σταθερά πάνω στην μητρική και φυσικά, αυτές του bracket της ψύκτρας μέχρι να τερματίσουν, για ευνόητους λόγους. Τα ελατήρια που είναι εφοδιασμένες οι βίδες, θα "φροντίσουν" να πιέσουν με συγκεκριμένη δύναμη το block της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή σας. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=MPxhlBECD8E]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż Intel / Intel mounting - YouTube[/ame] [ame=http://www.youtube.com/watch?v=6BWZPRPug1Q]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż AMD / AMD mounting - YouTube[/ame] Οι βίδες που στηρίζουν την όλη υποδομή στερέωσης της ψύκτρας, έχουν πολύ μικρά στρόγγυλα κεφαλάκια και η πρώτη μας σκέψη ήταν ότι θα υπάρχει θέμα, καθώς δεν "κλειδώνουν" κάπου για να μην περιστρέφονται "τρελά"! Η προσεκτικότερη εξέταση έδειξε ότι το κεφάλι της κάθε βίδας, από την κάτω πλευρά έχει δυο μικροσκοπικά αυτάκια που "βρίσκουν" στα τοιχώματα της οπής του CPU back plate και αποκλείουν την περιστροφή της βίδας. Για να έρθει η βίδα στη σωστή θέση και να "κλειδώσει", θα πρέπει να βάλουμε τo O-ring από την άλλη πλευρά της μητρικής και να τραβήξουμε την βίδα προς τα επάνω για να μην έχει πολύ τζόγο. Και με αυτά, βάλαμε την ψύκτρα επάνω στην μητρική μας. Στις παραπάνω φωτογραφίες, αλλά και σε άλλες στην συνέχεια, μπορούμε να δούμε σε εφαρμογή αυτό που προαναφέραμε για τις βίδες ασφαλούς σύσφιξης, που έχουν ελατήρια σταθερής πίεσης του κεντρικού bracket. Από ότι φαίνεται το μικρό σώμα της ψύκτρας, δεν θα μας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα συμβατότητας με τις μνήμες, αλλά όπως καλά ξέρουμε, το "πείραμα" έχει αναντικατάστατη αξία! Και την αποδεικνύει μια φορά ακόμα! Ο ανεμιστήρας και τα συρμάτινα bracket που τον στηρίζουν, βρίσκονται σε "αντιπαράθεση" με τα heat spreaders των μνημών που χρησιμοποιούμε, καθώς ο ανεμιστήρας ακουμπά πάνω σε αυτά. Έτσι αφαιρέσαμε την πλησιέστερη προς την ψύκτρα μνήμη, αλλά και σε αυτήν τη μία που αφήσαμε, ο ανεμιστήρας "βρίσκει" και το ότι τα συρματάκια των brackets δεν κάνουν το ίδιο, είναι τελείως συγκυριακό! Υπάρχει ένα μικρό περιθώριο για να σηκώσουμε τον ανεμιστήρα μερικά χιλιοστά πιο πάνω, αλλά μέχρι εκεί! Αντίθετα στην πίσω πλευρά της ψύκτρας υπάρχει άπλετος χώρος και αυτό μας βάζει σε πειρασμούς! Αλλά ας πάμε να δούμε και την άλλη μητρική που χρησιμοποιούμε για τις δοκιμές μας. Ανάλογο πρόβλημα βρήκαμε και εδώ με τις μνήμες, και η λύση δόθηκε -όπως μπορείτε να δείτε- εξαντλώντας την διαδρομή που μπορεί να κάνει το συρμάτινο στήριγμα προς τα πάνω και τελικά ο ανεμιστήρας πέρασε πάνω από τις μνήμες. Όμως η σκέψη αυτή μας ενοχλούσε και τελικά η λύση για κερδίσουμε μερικά κρίσιμα χιλιοστά ακόμα, βρέθηκε. Μας την δίνει η ίδια η κατασκευή του ανεμιστήρα, ο οποίος εκατέρωθεν της οπής στερέωσης, έχει δύο τυφλές και ρηχές τρύπες, των οποίων η θέση δεν φαίνεται καθόλου τυχαία! Η ιδέα ήταν να μετακινήσουμε τα κοντά -ευτυχώς- άγκιστρα των συρμάτινων bracket, σε νέα θέση. Τα κάτω στις εσωτερικές "υποδοχές" και τα πάνω στις εξωτερικές, έτσι κερδήθηκαν 5- 6 mm και -αν προσέξετε- δεν εξαντλήσαμε την διαθέσιμη διαδρομή του συρμάτινου στηρίγματος προς τα πάνω. Ο ανεμιστήρας περνά πλέον, σε "άνετη" απόσταση από τις μνήμες μας. Παρ' όλα αυτά, το πρόβλημα της συμβατότητας με τις μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders, σε κάποιες μητρικές υπάρχει. Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε ποιες ήταν οι κρίσιμες αποστάσεις στη μητρική που χρησιμοποιήσαμε και να συγκρίνετε με την δική σας. Μια παρατήρηση εδώ από ότι αποκομίσαμε από τις πολλές και αναγκαστικές λόγω των δοκιμών, αλλαγές ανεμιστήρων. Ένα μικρό μυτοτσίμπιδο κατά την αφαίρεση των συρμάτινων brackets, απεδείχθη πολύτιμος βοηθός, τόσο κατά την αφαίρεση, όσο και κατά την τοποθέτηση, καθώς επίσης και για την ανάταξη της μοιραίας χαλάρωσης που επήλθε σε αυτά με τις πολλές δοκιμές, ("ξεχείλωσε" η γωνία που κάνει το bracket και δεν έσφιγγε σωστά τον ανεμιστήρα). Σε σχέση με τον ανεμιστήρα δεν πρέπει να παραλείψουμε να σας πούμε ότι η εγκατάστασή του έχει μια ιδιαιτερότητα, που σχετίζεται με την πολύ βαθειά σχισμή εγκατάστασης του συρμάτινου bracket πάνω στα πτερύγια. Τα συρματάκια μπαίνουν πρώτα στις σχισμές αυτές και μετά στον ανεμιστήρα, όμως το πρώτο από τα δύο bracket μπορεί να μπει και με τον κλασικό τρόπο αρκεί να μπορούμε να "σηκώσουμε" λοξά τον ανεμιστήρα. Η SilentiumPC έχει δημοσιοποιήσει ένα σχετικό video που σας το παραθέτουμε. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=qbx3-4mEKAk]SilentiumPC Fortis 2 XE1226 - montaż dodatkowego wentylatora / additional fan mounting - YouTube[/ame] Μια δική μας χρηστική παρατήρηση είναι ότι, οι δύο "ημιπύργοι" -όταν βάλεις τον ανεμιστήρα στις πατούρες που έχουν για το σκοπό αυτό- λόγω ελαστικότητας τον συγκρατούν καλά στην θέση του, οπότε διευκολύνεται η εγκατάσταση του δεύτερου συρμάτινου bracket. Πριν όμως αφήσουμε αυτή τη σελίδα, να πούμε ότι η ψύκτρα είναι συμβατή με μητρικές AMD σε τοποθέτηση από την VGA προς την οροφή του κουτιού (αυτό που λέμε δηλαδή κάθετη/ Vertical τοποθέτηση) και ας δούμε σε μια πιο "τρισδιάστατη" εικόνα της ψύκτρας πάνω στην μητρική μας, ότι η ψύκτρα έχει πολύ ισορροπημένο όγκο και αισθητικά αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή, καθώς δεν "επισκιάζει" το υπόλοιπο hardware της μητρικής μας! Μετρήσεις Τα όργανα, οι συσκευές καθώς και η μεθοδολογία ελέγχου από εδώ και στο εξής στις παρουσιάσεις ψυκτρών είναι κοινά και αναφέρονται αναλυτικά στο post που έχει γίνει κατά την παρουσίαση του Ηφαίστου. Όπως προβλέπει η θεωρία και έχει αποδειχθεί στην πράξη μια ψύκτρα δεν αποδίδει το ίδιο σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό ισχύει με αισθητές διαφορές στις αερόψυκτρες. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η συμπεριφορά της SilentiumPC FORTIS 2 XE-1226, σε διάφορους προσανατολισμούς. Αν και πολλά από τα ονόματα των παραμέτρων των πινάκων που ακολουθούν είναι εύγλωττα, καλό είναι να δούμε κάποια από αυτά: Τ1 > CPU-e temp = Η θερμοκρασία της πλάκας του loader του Ηφαίστου ακριβώς κάτω από to κέντρο της επιφάνειας που ακουμπά το block της ψύκτρας. Delta 1 Equilibrium (CPU_e - Air-IN) = Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ CPU-e και του εισερχόμενου στην ψύκτρα αέρα, η θερμοκρασία του οποίου μετράται σε απόσταση περίπου 5cm από το κέντρο του ανεμιστήρα που τροφοδοτεί την ψύκτρα με αέρα. Στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών των πινάκων, οι οποίοι πρακτικά έχουν την ίδια δομή με αυτούς που έχουμε συνηθίσει από τα μέχρι τώρα review, θα πρέπει να πάρετε υπόψη ότι ο Ήφαιστος, παρά το ότι αποδίδει ονομαστικά τις ίδιες περίπου τιμές θερμικής επιφόρτισης με το Jalapeno, στην πράξη είναι πολύ πιο κοντά στις ονομαστικές αυτές τιμές, καθώς έχει πολύ μικρότερες άδηλες θερμικές απώλειες σε σχέση με τον "πρόγονό" του. Έτσι στην πράξη, η πέμπτη κλίμακα του Ήφαιστου αποδίδει τα Watt που έβγαζε η τερματική κλίμακα του Jalapeno (5η) και η τερματική κλίμακα του Ηφαίστου (6η), επιφορτίζει την ψύκτρα με περίπου 60 Watt παραπάνω από ότι το Jalapeno, αυτός είναι ο λόγος που τα 350 Watt του Ηφαίστου, προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στην ψύκτρα από ότι τα "350" Watt του "προγόνου" του! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που αξίζει να κρατήσουμε από αυτό το πίνακα είναι ότι στο φορτίο των 180Watt που είναι και το ονομαστικό της, η ψύκτρα έχει Δθ=26,8 βαθμούς παραμένοντας τελείως αθόρυβη (31,2 dBA), αλλά μπορεί να κατέβει σε Δθ=22,9 βαθμών με μια "μικρή" ηχητική επιβάρυνση, καθώς ο θόρυβός της είναι μεν αισθητός, αλλά δεν έχει ενοχλητική χροιά. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Οι ανάλογες παρατηρήσεις ισχύουν και εδώ, με μια μικρή βελτίωση στις μέσες στροφές. Από ότι φαίνεται η ψύκτρα αδιαφορεί -και πολύ καλά κάνει- για τον προσανατολισμό της. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Η εικόνα δεν αλλάζει αισθητά και στην κατακόρυφη τοποθέτηση, φαίνονται όμως καποια χαρακτηριστικά της τοποθέτησης αυτής, τα οποία σχετίζονται με το φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα και θα τα δούμε καλύτερα στην σελίδα που ακολουθεί . Ανακεφαλαιώνοντας τις παραπάνω μετρήσεις το σημαντικό είναι να δούμε ότι η SilentiumPC Fortis 2 XE-1226, σε θερμική επιφόρτιση 190 Watt (που είναι το TDP της ψύκτρας) μπορεί και κρατάει την "CPU" μας σε θερμοκρασίες Δθ της τάξης των26 - 27 βαθμών Celsius σε πλάγια τοποθέτηση διατηρώντας την ηχητική της υπογραφή "μη ανιχνεύσιμη"! Αλλά επειδή έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να πούμε, ας πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε τις μετρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος. Μετρήσεις "εις βάθος" Στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν μετρήσεις που διερευνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψυκτρών με σκοπό να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη γνώμη σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά τους αλλά και με τα δυναμικά περιθώρια που έχει η κάθε ψύκτρα. Θα παρατηρήσετε ότι στους πίνακες έχουν προστεθεί κάποιες επιπλέον παράμετροι, όπως είναι η θερμοκρασία του αέρα εξόδου (Air_OUT Temp), η οποία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε αν μια ψύκτρα έχει φτάσει στο όριο της. Μια άλλη νέα και πολύ σημαντική παράμετρος είναι η Θερμική αντίσταση της ψύκτρας (Rthermal), αυτό το μέγεθος στην ουσία αποτελεί την "υπογραφή" της ψύκτρας, καθώς εκφράζει το πόσους βαθμούς Celsius ανεβαίνει η θερμοκρασία της πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, για κάθε Watt θερμικής ισχύος που της "ζητάμε" να αποβάλει σε αυτό! Και να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, όλες οι κρίσιμες τιμές των πινάκων που ακολουθούν, είναι προϊόν στατιστικής επεξεργασίας των τιμών που κατεγράφησαν με την ψύκτρα να έχει φτάσει σε θερμική ισορροπία. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ψύκτρα τοποθετημένη με το block της παράλληλα στο πάτωμα του κουτιού) Αυτό που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον στον πίνακα αυτό, πέρα βέβαια από τις τιμές του D1_eq, είναι ότι η τιμή της Rthermal, μειώνεται καθώς η ισχύς αυξάνει και η θερμοκρασία της ψύκτρας ανεβαίνει. Με άλλα λόγια βλέπουμε -με νούμερα πια- αυτό που ισχύει για όλες τις αερόψυκτρες, ότι όσο πιο ζεστή είναι μια ψύκτρα (σε σχέση με τον εισερχόμενο αέρα) τόσο πιο αποδοτικά αποβάλει την θερμότητά της σε αυτόν και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του προσανατολισμού της ψύκτρας. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια = Το To block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου "βλέπει" προς την πρόσοψη του κουτιού) Τα αποτελέσματα του πίνακα αυτού δικαιώνουν την απόφασή μας να μετρήσουμε τις ψύκτρες σε διάφορους προσανατολισμούς. Παρατηρώντας τις τιμές αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, διαπιστώνουμε ότι στον πλάγιο προσανατολισμό SilentiumPC Fortis 2 XE-1236, διατηρεί 0,3 (Medium air flow) με 0,2 (High air flow) βαθμούς δροσερότερη την CPU μας, από ότι στην οριζόντια τοποθέτηση! Αυτό είναι φυσικό γιατί η διατομή που παρουσιάζει η ψύκτρα στο φυσικό ανοδικό ρεύμα είναι μικρή καθώς η πλευρά που "προσφέρεται για την φυσική είσοδο του αέρα, είναι το μικρών διαστάσεων πλευρό της και επιπλέον, η φυσική ανοδική ροή του αέρα, παρεμποδίζεται από την συστοιχία των hreat pipes που είναι διατεταγμένα κάθετα σε αυτήν. Η διαφορά αυτή είναι μικρή, αλλά αρκετή για να υπερκαλύψει το γεγονός ότι πλέον τα heat pipes ευρίσκονται στον δυσμενέστερο προσανατολισμό τους. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού σε maximum airflow (Κάθετα = Το block της ψύκτρας είναι κάθετο στο πάτωμα του κουτιού και ο ανεμιστήρας εισόδου της ψύκτρας κοιτάει το πάτωμα του κουτιού) Σε αυτόν το προσανατολισμό μετρήσαμε μόνο στο μέγιστο air flow, αφενός γιατί τα αποτελέσματά του είναι παραπλήσια με αυτά του πλάγιου προσανατολισμού, αλλά και γιατί πρακτικά η ψύκτρα "δεν" πρόκειται να τοποθετηθεί έτσι σε κάποιο κουτί. Προς χάριν λοιπόν κυρίως των κατόχων κουτιών όπως το Raven όπου το IO της μητρικής είναι στην επάνω πλευρά του κουτιού, αλλά και της δικής μας περιέργειας, ας δούμε τα αποτελέσματα. Παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία της ψύκτρας είναι πολύ κοντά σε αυτές που σημείωσε στην πλάγια δοκιμή, αλλά λίγο πιο αυξημένη (1 με 1,5 βαθμό). Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι, σε αυτόν τον προσανατολισμό τα heat pipes της ψύκτρας βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με αυτόν που έχουν με την ψύκτρα οριζόντια, αλλά το περίεργο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε καλύτερη θέση, από ότι στην πλάγια τοποθέτηση, σημειώνουν χειρότερα αποτελέσματα! Η αντίφαση αυτή, λύνεται αν σκεφτούμε ότι, η ροή του αέρα που δημιουργεί ο ανεμιστήρας είναι κατακόρυφη και έτσι δεν ωθείται πλέον πλευρικά από την φυσική επίσης κατακόρυφη ανοδική ροή του ζεστού αέρα. Οπότε η περίσεια του αέρα που προωθεί ο ανεμιστήρας στην ψύκτρα -λόγω του μικρού μήκους των πτερυγίων της- δεν επιτρέπει στον δροσερό αέρα -που κινείται παράλληλα προς την ροή του ανεμιστήρα- να μπει ανάμεσα στα πτερύγια και να τα δροσίσει. Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Αναφέραμε στην κορυφή αυτής της σελίδας πόσο σημαντική παράμετρος είναι η Rthermal. Ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο επιλογής μιας ψύκτρας, καθώς με αυτό και γνωρίζοντας ποια θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουμε, πόση θερμική ισχύ θέλουμε να απάγουμε και πόσο επιτρέπεται να ανέβει η θερμοκρασία των ψυχόμενων εξαρτημάτων, μπορούμε να διαλέξουμε ποια ψύκτρα είναι κατάλληλη. Ας δούμε λοιπόν, επανερχόμενοι στα δικά μας πλαίσια, τι περιθώρια έχει η συγκεκριμένη ψύκτρα για να βελτιώσει την απόδοσή της, αν της αυξήσουμε την κυκλοφορία του αέρα. Ή για να θέσουμε το ερώτημα "ανάστροφα", μέχρι ποιο σημείο η αύξηση του air flow -με ισχυρότερους ανεμιστήρες- έχει αποτέλεσμα που να είναι αισθητό! Τα παραπάνω αποτελέσματα λήφθηκαν με την χρήση δύο ανεμιστήρων (Scythe Slipstream SY1225SL12SH) με υψηλό air flow (~120CFM), που έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλουν τις στροφές τους σε αρκετά μεγάλη κλίμακα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε διάταξη Push-Pull. Η ψύκτρα δεν φαινεται να μπαίνει σε βαθύ κόρο, έχει ακόμα περιθώρια που δυστυχώς δεν είχαν οι ανεμιστήρες μας, αλλά ούτε και τα αυτιά μας! Όλα αυτά μπορούμε να τα δούμε σε ένα πολύ διαφωτιστικό γράφημα, που αποδίδει την μεταβολή της Rthermal, με σταθερή θερμική επιφόρτιση της ψύκτρας και μεταβαλλόμενο air flow. Τώρα πλέον είναι φανερό ότι αυτό που έχουμε δει σε άλλες ψύκτρες, (ότι δηλαδή από ένα σημείο και πέρα με την αύξηση του air flow η καμπύλη της Rthermal, τείνει να οριζοντιωθεί αποδίδοντας ολοένα και μικρότερη μεταβολή / βελτίωση για την ίδια αύξηση του air flow), στην Fortis 2 XE 1226, απλά "δεν ισχύει"! Η ψύκτρα εμφανίζει μια καμπύλη της οποίας η κλίση βεβαίως μειώνεται καθώς αυξάνει η ροή του αέρα, αλλά σαφώς απέχει από αυτό που θα ονομάζαμε κόρο. Η μείωση της θερμοκρασίας παραμένει στα επίπεδα του 1,5 βαθμού ακόμα και για την αλλαγή στροφών του ανεμιστήρα από 1600 σε 1800 rpm. Αυτό απλά σημαίνει ότι η ψύκτρα έχοντας πυκνή σχετικά δομή στα πτερύγιά της, αξιοποιεί την αυξημένη ροή αέρα, μέχρι να πουν τα αυτιά μας ... αρκετά! E. Οι ενδείξεις κόπωσης της ψύκτρας. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, σε ποιο σημείο δηλαδή και κάτω από ποιες συνθήκες, μια ψύκτρα αρχίζει να δείχνει σημάδια ότι έπαψε να αποδίδει καλά και αρχίζει η ανάστροφη πορεία που μειώνει την απόδοσή της. Βοήθεια στην απάντηση αυτού του ερωτήματος μπορούμε να πάρουμε με διάφορους τρόπους, αλλά εν προκειμένω θα πάμε κατ' ευθείαν στην πρωταρχική πληροφορία, που δεν είναι άλλη από την Rthermal σε αυτές τις ποικίλες συνθήκες. Στο επόμενο γράφημα βλέπουμε την μεταβολή της Rthermal , ξεχωριστά για κάθε μία από τις δοκιμές που περιγράφονται στου προηγούμενους πίνακες. Βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη -ούτε για την ψύκτρα αυτή, αλλά ούτε και για πολλές άλλες- ότι στο χαμηλό air flow και σε μεγάλη θερμική καταπόνηση, αρχίζουν και εμφανίζονται τα προβλήματα! Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι πλέον μπορούμε να διακρίνουμε, ότι στη συγκεκριμένη ψύκτρα αυτό συμβαίνει μόνο στην χαμηλή ροή του αέρα ( η γαλάζια και η κίτρινη καμπύλη μετά το 5ο βήμα στρέφονται προς τα πάνω), αλλά σε όλες τις άλλες ταχύτητες αέρα, η ψύκτρα δεν εξαντλεί τα περιθώριά της. Φυσικά για μια ακόμα φορά ο "νικητής" στο υψηλό air flow, είναι η πλάγια τοποθέτηση (πράσινη) ακολουθούμενη από την οριζόντια (γκρι) και την κάθετη (σκούρο μπλε), κατά σειρά. Συνεπώς αποδεικνύεται ότι η ψύκτρα έχει σαν μειονεκτικότερο προσανατολισμό τοποθέτησης την κάθετη θέση και σαν βέλτιστο την πλάγια θέση. ΣΤ. Δοκιμές με δυο ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull. Ίσως το είχατε καταλάβει από κάποιο προηγούμενο σχόλιο για τις διαστάσεις της ψύκτρας, πράγματι δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό, την δοκιμάσαμε και σε διάταξη Push-Pull και η Fortis 2 XE 1226 μας "αποζημίωσε πλουσιοπάροχα" για τον "κόπο" μας! Ας πάμε να δούμε τι μετρήσαμε. Οι μετρήσεις έγιναν σε πλάγιο προσανατολισμό, όπου η ψύκτρα όπως είδαμε έχει την μεγαλύτερη απόδοσή της -και που άλλωστε είναι και ο πιο συνηθισμένος- και σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. Για να μην χαθούμε στα νούμερα και στις παλινδρομικές συγκρίσεις ανάμεσα στις σελίδες του review, σας ετοιμάσαμε μια σειρά γραφήματα που αποκαλύπτουν την επίδραση που είχε το Push-Pull setup στην ψύκτρα μας. A. Η επίδραση του push-pull στην ανύψωση θερμοκρασίας της CPU πάνω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Β. Η θερμική αντίσταση της ψύκτρας σε διάταξη push-pull. Τα σημαντικά εδώ είναι δύο , πρώτον το ότι η ψύκτρα σε υψηλό air flow (γκρί καμπύλη) πλησιάζει τις επιδόσεις που είχε με δυο πολύ πιο θορυβώδεις ανεμιστήρες (βλέπε δοκιμή προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης) και το πιο σημαντικό, είναι η πολύ μεγάλη βελτίωση που παρατηρείται στην χαμηλή ροή, όπου η τιμή της μειώνεται κατά 0,035 βαθμούς ανά Watt κατανάλωσης!. Γ. Η θερμική αντίσταση που παρουσιάζει η ψύκτρα σε όλα τα setup της, συμπεριλαμβανομένου και του Push-Pull setup. Αυτό το διάγραμμα, αν και λίγο "μπερδεμένο", είναι ακόμα πιο χρήσιμο, γιατί παρουσιάζει την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας σε όλες τις δοκιμές που κάναμε. Εδώ μπορούμε να δούμε ότι η ψύκτρα σε υψηλή ροή και σε push-pull (χακί καμπύλη), πραγματικά "σαρώνει" όλες τις άλλες τοποθετήσεις με μονό ανεμιστήρα! Δ. Το θερμικό κέρδος που μας δίνει η διάταξη Push-Pull. Αυτό το γράφημα φυσικά είναι το τελικό ζητούμενο, ποια είναι η πτώση της θερμοκρασίας που μπορούμε να πετύχουμε αν βάλουμε έναν ακόμα ανεμιστήρα στην Fortis 2 XE 1226; Τοποθετήσαμε στην πίσω πλευρά της ψύκτρας έναν ανεμιστήρα Grantis 1236 που "δανειστίκαμε" από την μεγάλη της αδελφή και η απάντηση ακολουθεί και είναι εντυπωσιακή! Εδώ είναι αυτό που λέμε, "μια εικόνα ...χίλιες λέξεις"! Στην χαμηλή ροή αέρα η πτώση θερμοκρασίας που οφείλεται στο push-pull και στα 180 Watt είναι 3,4 βαθμούς, για να διπλασιαστεί στα 350 Watt φτάνοντας τους 7,2 βαθμούς! Φυσικά παρουσιάζει επίσης πτώση θερμοκρασίας, σε σύγκριση με την πλάγια τοποθέτηση και στα άλλα air flow, και είναι απολύτως αναμενόμενο, καθώς η ύπαρξη του πίσω ανεμιστήρα, απορροφά τον θερμό αέρα που προέρχεται από τον εμπρός ανεμιστήρα και επιπλέον -το σημαντικότερο- επιτρέπει και "επιβάλλει", στον δροσερό αέρα του περιβάλλοντος να εισχωρήσει ανάμεσα στα πτερύγια (τουλάχιστον στο πίσω μισό του μήκους τους, όπως έδειξε πείραμα που κάναμε) και να κατεβάσει την θερμοκρασία τους. Είναι ευνόητο, ότι αυτή η διαδικασία είναι πιο αποδοτική στις χαμηλές ταχύτητες αέρα. Αβίαστο λοιπόν είναι το συμπέρασμα, η ψύκτρα "φωνάζει" για Push- Pull setup. Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Στην σελίδα αυτή θα μπορούμε να δούμε πως η παρουσιαζόμενη ψύκτρα απαντά στον "ανταγωνισμό" με αυστηρά αριθμητικά δεδομένα. Η χρήση του "θα" στην προηγούμενη πρόταση, είναι εσκεμμένη, γιατί όπως είναι ευνόητο, η διαδικασία της ενοποίησης της παλαιάς βάσης δεδομένων με την νέα που σήμερα βάζει την πρώτη της σε αυτήν, είναι αρκετά χρονοβόρα και θα απαιτηθεί ένα διάστημα με εντατικούς επανελέγχους ήδη δοκιμασμένων ψυκτρών, προκειμένου να έχουμε επιτυχή αναγωγή της παλαιάς στη νέα βάση. Εδώ να σημειώσουμε ότι καθώς τα test των ψυκτρών θα αυξάνουν σε πλήθος, προοδευτικά θα προστεθούν και νέα κριτήρια σύγκρισης βασισμένα σε πιο σύνθετες παραμέτρους, αλλά μέχρι τότε ζητάμε την κατανόησή σας. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max) H Fortis 2 XE 1226, όπως είναι φυσικό από τον όγκο της, κατατάσσεται τελευταία στον πίνακα της απόδοσης. Τα πράγματα όμως αλλάζουν τελείως όταν δούμε την συμπεριφορά της σε διάταξη push-pull, εκεί ακολουθεί κατά πόδας την μεγάλη της αδελφή και αφήνει "πίσω" της, άλλες ψύκτρες με αρκετά μεγαλύτερο όγκο, κάποιες για -μόλις- ένα δέκατο του βαθμού και άλλες για αρκετά περισσότερο! Εδώ να διευκρινίσουμε ότι η παράθεση των αποτελεσμάτων σε push-pull, δεν είναι τυπική διαδικασία, αλλά την κρατάμε για τις ψύκτρες που πραγματικά αλλάζουν θερμική συμπεριφορά, χωρίς αυτό να επιβαρύνει τις διαστάσεις τους. Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση τον θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο τον θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max) Η διαγωγή της όσον αφορά στο θόρυβο που παράγει είναι σαφώς βελτιωμένη, και είναι απόλυτα δικαιολογημένη στην κατάταξη που έχει, αποτελώντας μια "προκλητική" πρόταση μικρού όγκου και καλής απόδοσης, χωρίς "φασαρία"! Συνεπώς το moto της SilentiumPC: "Επαρκείς λύσεις που δεν κοστίζουν μια "περιουσία", επαληθεύεται για μια ακόμα φορά! Συμπεράσματα και βαθμολογία Δεύτερο προϊόν από την SilentiumPC και η εικόνα δεν άλλαξε, η εταιρία έρχεται και πάλι με μια προσεγμένη πρόταση προς όλους όσους δεν στοχεύουν στα ψηλά O/C, αλλά θέλουν να έχουν ένα δροσερό επεξεργαστή κάτω από όλες τις άλλες συνθήκες. Η δουλειά που έχει γίνει στον σχεδιασμό αλλά και την υλοποίηση της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, φαίνεται τόσο από την θερμική συμπεριφορά της, όσο και από τον μειωμένο θόρυβο που παράγει. Οι μέτριες διαστάσεις της είναι "απατηλές" όσον αφορά στην αποτελεσματικότητά της, χάρη στην σωστή δουλειά που έχει γίνει στην θερμική σύζευξη των heat pipes τόσο με το block, όσο και με τα πτερύγια, φέρνει αξιοπρεπέστατα "σκόρ". Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχει και τα μειονεκτήματά της. Αυτά όμως περιορίζονται κύρια, σε εκείνα που η προσπάθεια μείωσης του κόστους δεν θίγει την απόδοση της ψύκτρας. Ο ανεμιστήρας της δεν διαθέτει αντικραδασμικές βάσεις, ασφαλώς και η μεθοδολογία στήριξής του θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όσον αφορά στην χρηστικότητα της. Το κεντρικό bracket στήριξης της ψύκτρας θα μπορούσε να ήταν σταθερά στερεωμένο πάνω στο block. Αλλά το ουσιαστικό μειονέκτημα -που αφορά και πολλές ακόμα αερόψυκτρες- είναι το -υπό συνθήκες- πρόβλημα ασυμβατότητας με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Έχοντας περάσει αρκετές μέρες "βασανίζοντας" την, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ "τίμια" πρόταση και αυτό δεν βασίζεται μόνο στο κόστος της, που είναι πραγματικά χαμηλό, αλλά και στην απόδοσή της. Η τιμή της είναι 31,9 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου, συνοδεύεται από διετή εγγύηση και φυσικά μπορούμε να την βρούμε στα Ελληνικά καταστήματα. Συνοψίζοντας τις παρατηρήσεις μας έχουμε τα ακόλουθα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: Πλεονεκτήματα: Στιβαρή κατασκευή με πολύ καλή θερμική συμπεριφορά Περιορισμένες διαστάσεις Χαμηλός θόρυβος στην ονομαστική περιοχή λειτουργίας της Εύκολα υλοποιήσιμο Push-Pull που ανεβάζει πολύ τις επιδόσεις της Πολύ καλό σύστημα ασφαλούς στήριξής της (πλην του κεντρικού bracket) Συμπεριλαμβάνεται θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες της μιας τοποθετήσεις Βίδες στήριξης με ελατήρια σταθερής πίεσης Βέλτιστη λειτουργία σε πλάγια θέση Συνεκτική θερμική συμπεριφορά σε όλους τους προσανατολισμούς τοποθέτησης Χαμηλή τιμή Μειονεκτήματα: Έλλειψη αντικραδασμικών παρεμβυσμάτων στον ανεμιστήρα Διακριτός -αλλά όχι ιδιαίτερα ενοχλητικός- θόρυβος στις υψηλές στροφές Μη σταθεροποιημένο στο block κεντρικό bracket στήριξής του Σύστημα στήριξης που επιτρέπει μικρές περί τον κατακόρυφο άξονα κινήσεις Ελαφρές ρικνώσεις στις εσωτερικές κάμψεις των heat pipes Πρόβλημα συμβατότητας με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders Μη συμβατότητα με μητρικές AMD σε πλάγια τοποθέτηση Αυτό όμως που θα θέλαμε να πούμε από την μεριά μας, εκτιμώντας όλα τα παραπάνω, ας μας επιτραπεί να είναι το εξής: Στην SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, κάντε ένα μικρό έξοδο και προσθέστε της ένα ακόμα ανεμιστήρα, για να δουλέψει σε Push-Pull και τότε, θα δείτε πραγματικά την "πεταλούδα" της SilentiumPC, να "ξεδιπλώνει τα φτερά" της και να δείχνει το δρόμο σε άλλες ψύκτρες αρκετά μεγαλύτερου όγκου! Αν προσπαθήσουμε να συμπυκνώσουμε τα προηγούμενα σε ένα βαθμό, αυτός δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από: Εδώ τελείωσε η σημερινή μας παρουσίαση της SilentiumPC FORTIS 2 XE 1226, για την παραχώρηση του δείγματος της οποίας, ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα eworld. Για το TheLab.gr Seafalco 8/10/2014