Seafalco

Πρόλογος Η Corsair -μετά από σχεδόν μια δεκαετία- επιστρέφει στην αερόψυξη ! Αυτό είναι μια είδηση που δεν την περιμέναμε καθώς η κατασκευάστρια έχει ασχοληθεί αποκλειστικά με την Compact AIO υδρόψυξη και μετά από τα δύο μοντέλα (Corsair Air Series A50 και Α70) δεν είχαμε καμία άλλη αερόψυκτρα! Τώρα όμως είναι εδώ για να "αποκαταστήσει" αυτό το κενό με μια πραγματικά εντυπωσιακή και ιδιότυπη ψύκτρα μονού πύργου που με τη φόρμα της και τις ευδιάκριτες λεπτομέρειές της πραγματικά τραβάει το μάτι! Η ψύκτρα αποτελείται από ένα μονό πύργο, ο οποίος όμως είναι αρκετά ευμεγέθης και έχει μια "εσωτερική" κενή περιοχή τόσο μεγάλη που να θυμίζει ψύκτρα διπλού πύργου. Διαθέτει δύο ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, στηριγμένους σε ειδικό πλαστικό φορέα που επιτρέπει την καθ' ύψος ρύθμιση της θέση τους χωρίς κανένα εργαλείο με μια απλή ολίσθηση! Είναι εφοδιασμένη με τέσσερα heat pipes εκ των οποίων τα δύο είναι διαμέτρου 6mm και τα άλλα δύο 8mm. Τα heat pipes έχουν άμεση επαφή με το CPU heat spreader αλλά και μεταξύ τους (Continuous Direct Contact / CDC Heat Pipes) Το θερμικά ενεργό σώμα της ψύκτρας (block, heat pipes, fins) έχει σκούρα (Dark / smocked) επινικέλωση και δίνει ένα λόγο επιπλέον για να προσηλωθεί το μάτι σε αυτήν! Το "πακέτο" εκ πρώτης όψεως είναι εντυπωσιακό, οπότε προχωράμε γρήγορα στην γνωριμία του ! Τεχνικά Χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Corsair Α500. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Από εδώ κρατάμε την καλή προστασία σε βάθος χρόνου που προσφέρει η επινικέλωση του συνόλου, το νέο σύστημα στερέωσης (HoldFast) το οποίο θυμίζει πολύ έντονα το καταξιωμένο σύστημα της Noctua και το αρκετά μεγάλο βάρος της. Οι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Α500 ανήκουν στην οικονομική έκδοση της καλής της σειράς με τα έδρανα μαγνητικής αιώρησης και δεν διαθέτουν καλούδια όπως τα αντικραδασμικά τακουνάκια, τα οποία ευτυχώς δεν φάνηκε να τα χρειάζονται! Και μετά τα κλασικά της ευπρόσδεκτα μεγάλης εγγύησης, να σημειώσουμε και το κατσαβίδι Philips no2 αλλά και το σωληνάριο με την θερμοαγώγιμη πάστα που την συνοδεύουν, πάμε να δούμε τα θερμικά χαρακτηριστικά της. Τα σχετικά πυκνά πτερύγια της ψύκτρας θα χρειαστούν την αυξημένη στατική πίεση των ανεμιστήρων της και στις μετρήσεις θα δούμε πόσο καλά το καταφέρνουν, για την ώρα κρατάμε το μεγάλο της όγκο καθώς για ψύκτρα των 120mm τα 4,16 lit είναι αξιοσημείωτο νούμερο και πάμε να την δούμε από κοντά! Πριν το κάνουμε όμως αυτό να σημειώσουμε ότι, η Corsair Α500 έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 99,99 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 87,43 € συν ~6,5 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Το κιτρινόμαυρο "παρουσιαστικό" του κουτιού ακολουθεί τις "νέες" καλλιτεχνικές επιλογές της κατασκευάστριας, τις οποίες δεν αδικώ ! Η ψύκτρα "γράφει" πολύ εντυπωσιακά σε αυτό το φόντο. Επί της ουσίας όμως, προτιμώ την κατά το δυνατόν καλύτερη εκμετάλλευση της διαθέσιμης επιφάνειας για την παροχή πληροφοριών, έστω και αν αυτές είναι "λεπτομέρειες" ! Και έτσι θεωρώ μεγάλη σπατάλη στο όνομα της αισθητικής τις δυο -καλλιτεχνικά αρτιότατες- φωτογραφίες που ακολουθούν. Κρατάμε προς διερεύνηση την δήλωση περί των επιδόσεών της και πάμε να δούμε τις δυο πλευρές που έχουν σημασία! Για να καταλήξουμε στην πιο "ριγμένη" κατασκευαστικά πλευρά, τον πάτο του κουτιού, η οποία φέρει την περισσότερη πληροφορία! Περίεργη επιλογή του τμήματος marketing της κατασκευάστριας! Εδώ έχουμε όλα τα παρελκόμενα της ψύκτρας των ανεμιστήρων και των βάσεών τους συμπεριλαμβανομένων και φυσικά όλου του απαραίτητου hardware εγκατάστασής της, ανάλογα με το socket της μητρικής μας. Και κλείνουμε με τους κωδικούς του προϊόντος για να πάμε επιτέλους να ανοίξουμε την κούτα! Και να αντικρίσουμε ένα πολύ καλό τρόπο συσκευασίας που εξασφαλίζει το ευαίσθητο περιεχόμενό της από κάθε "λογική" κακομεταχείριση. Στο άνοιγμα έχουμε την θήκη με τα παρελκόμενα και στην ακριβώς απέναντι πλευρά της διακρίνουμε σε πρώτο πλάνο το κανονικό -και καλό από ότι είδαμε- κατσαβίδι Philips No2 που συνοδεύει την ψύκτρα που "μας κλείνει το μάτι" στο "βάθος" ! Στο κουτάκι με τα παρελκόμενα περιέχονται όλα όσο θα χρειαστούμε για την εγκατάστασή της Corsair A500. Όλα είναι τακτοποιημένα στα σακουλάκια τους και χωρισμένα σε δύο θήκες ανάλογα με το κατασκευαστή της CPU σας. Στα κοινά και για τους δύο κατασκευαστές παρελκόμενα έχουμε μερικά δεματικά για την τακτοποίηση των καλωδίων των ανεμιστήρων, ένα Fan Y-Splitter με μαύρη επένδυση και μια μικρή σύριγγα με την καλή θερμοαγώγιμη πάστα ΧΤΜ50 της Corsair που έρχεται -και πολύ καλά κάνει- να καλύψει την ανάγκη μια ενδεχόμενης δεύτερης εγκατάστασης της ψύκτρας. Στα επιμέρους παρελκόμενα έχουμε για την AMD τα retension brackets και τις τέσσερις βίδες που θα τα στερεώσουν πάνω στο CPU back plate της μητρικής σας. Αριστερά τους έχουμε τα δύο είδη αποστατών που θα χρειαστείτε (οι εξάγωνοι για το ΑΜ4 socket και οι κυλινδρικοί για το ΑΜ3). Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε τα αντίστοιχα χρειαζούμενα για την INTEL στα οποία δεσπόζει το CPU back plate και δεξιά του υπάρχουν τα δύο είδη αποστατών που θα χρειαστούμε ( αυτά που έχουν ίδια πάσα και από τις δύο πλευρές είναι για το LGA 115x socket και τα άλλα με τα ανόμοια πάσα για τα LGA 2011 / 2011-3 / 2066 socket). Πάνω από αυτά και δεξιά είναι τα δυο brackets και οι χειρόβιδες στερέωσής τους στο back plate. Η ψύκτρα από κοντά Και ήρθε η ώρα να δούμε με ποίο τρόπο η Corsair ανοίγει και πάλι την "αυλαία" στην αερόψυξη! Τα λόγια είναι περιττά! Πρόκειται για μια από τις πιο ολοκληρωμένες οπτικά ψύκτρες, οπότε ακολουθήστε μας στο "οφθαλμόλουτρο" ! Η αίσθηση που προκαλεί είναι δυσεύρετη σε προϊόντα ψύξης και οι λεπτομέρειες όπως το καπάκι με το μπάρκο των Κουρσάρων, τελικά είναι μια πολύ καλή αισθητική προσθήκη καθώς υποβάλει την αίσθηση τις στιβαρότητας που μπορεί να είναι κατ' επίφαση, αλλά υπάρχει ! Και το κύριο έργο αυτής της εμφάνισης πετυχαίνει στο 100%, καθώς το τελευταίο πράγμα που πάει στο μυαλό σου όταν την βλέπεις, είναι το πόσο ογκώδης είναι! Οι δουλεμένες στο αλουμίνιο αλλά και στο πλαστικό λεπτομέρειες προκαλούν την αίσθηση ότι "κάτι τρέχει" εδώ, αλλά για να σιγουρευτούμε ( ) έχουμε και μερικές ακόμα φωτογραφίες! Η λοξή όψη της "στο ύψος του ματιού" δεν μειώνει καθόλου την αίσθηση που προκαλεί! Και το καπάκι με το καραβάκι δεσπόζει! Με την ευκαιρία να σημειώσω εδώ ότι τα πτερύγια της ψύκτρας δεν εκμεταλλεύονται τον κενό χώρο που υπάρχει μεταξύ των δύο πλαστικών βάσεων στήριξης των ανεμιστήρων, για να αποκτήσουν ελαφρά μεγαλύτερη επιφάνεια χωρίς να αυξήσουν τον όγκο της ψύκτρας. Φυσικά αυτό δεν είναι κρίσιμο, αλλά μέσα στα πλαίσια της βέλτιστης θερμοαπαγωγής και καθώς το κόστος του θα ήταν ελάχιστο, δεν θα ήταν κακή ιδέα! Αλλά η ουσία του πράγματος είναι στην ακριβώς αντίθετη πλευρά . . . Όπου -παραδόξως για τον όγκο της ψύκτρας- συναντάμε μόνο τέσσερα heat pipes. Βέβαια είναι τα δύο εξ αυτών (τα κεντρικά) είναι διαμέτρου 8mm, αλλά παρ΄ όλα αυτά φαίνονται λίγα! Η κατασκευή τους είναι CDC (Continuous Direct Contact) που σημαίνει σε απλά Ελληνικά ότι τα heat pipes ακουμπάνε κατευθείαν στο καπάκι της CPU χωρίς να αφήνουν κενά μεταξύ τους, αλλά γι' αυτά θα δούμε περισσότερα πράγματα στις λεπτομέρειες τις ψύκτρας. Τώρα έχει σειρά αυτό που τόση ώρα άφησα ασχολίαστο παρά το ότι είναι Το Ατού της Α500! Το οποίο δεν είναι άλλο από το ότι αυτό : Με κυριολεκτικά δύο κινήσεις γίνεται . . . αυτό: Οι ανεμιστήρες ολισθαίνουν μέσα σε ένα σύστημα οδηγών και ακινητοποιούνται σε "όποια" θέση θέλουμε με ένα απλό τράβηγμα προς τα επάνω, χωρίς καμία άλλη ενέργεια και μένουν με ασφάλεια στη νέα θέση μέχρι να θελήσουμε εμείς να την αλλάξουμε! Φυσικά το όλο σύστημα έχει σαν στόχο την μέγιστη δυνατή συμβατότητα της ψύκτρας με τα πέριξ του socket εξαρτήματα και κυρίως τις μνήμες. Και επιπλέον, διευκολύνει και την εγκατάστασή τους ή την αλλαγή τους καθώς αρκεί ένα τράβηγμα του ανεμιστήρα προς τα επάνω για να δοθεί ο απαραίτητος χώρος για την επέμβασή μας! Φυσικά δεν είναι απαραίτητο οι ανεμιστήρες να πάρουν "τόσο ψηλά τον αμανέ", γιατί υπάρχουν και οι περιορισμοί στην απόσταση από το πλαϊνό του κουτιού, οπότε η μέση οδός πάντα έχει την αξία της! Και πέραν αυτών υπάρχει και το θέμα της εύλογης ελάττωσης των επιδόσεων αν τυχόν το παρακάνουμε ! Να σημειώσουμε εδώ ότι με τους ανεμιστήρες τελείως κάτω, το κενό μεταξύ αυτών και της μητρικής είναι ~44mm, οπότε τα DIM μνημών χωρίς ή με συνεπτυγμένα μέσα ψύξης, θα χωρέσουν κάτω από τους ανεμιστήρες χωρίς κανένα πρόβλημα. Μία μόνο περίπτωση έχουμε να συναντήσουμε πρόβλημα, επειδή η διάσταση του σώματος των πτερυγίων κατά τον μεγάλο άξονα της ψύκτρας είναι 103,3mm, οπότε υπερβαίνει κατά 8 mm τα 95mm του INTEL Footprint , συνεπώς αν κάποια μητρική έχει εξαιρετικά κοντά στο όριο αυτό τις μνήμες, ή έχει κάποια περίεργη τοπολογία, εκεί θέλει προσοχή καθώς αν έχουν υψηλά heat spreaders ενδέχεται η μετακίνηση των ανεμιστήρων προς τα επάνω να μην δώσει λύση στο πρόβλημα. Όπως και να έχει, τα περιθώρια κίνησης είναι πολύ μεγάλα για να επιτρέψουν την εύκολη πρόσβαση σε μνήμες κλπ χωρίς να βγουν οι ανεμιστήρες: Και εξίσου εύκολα μπορεί οι ανεμιστήρες μπορεί να αφαιρεθούν . . . Αποκαλύπτεται το θερμικά ενεργό σώμα της ψύκτρας και διακρίνουμε στις γωνίες του "κύβου" των πτερυγίων, τους πλαστικούς οδηγούς πάνω στους κινούνται οι βάσεις των ανεμιστήρων, καθώς και τα μεταλλικά τοξωτά ελατήρια που εξασφαλίζουν την σταθεροποίησή τους σε μια συγκεκριμένη θέση. Αλλάζοντας οπτική γωνία, αποκαλύπτεται ότι αυτοί οι τέσσερις πλαστικοί οδηγοί στερεώνονται με βίδες πάνω στα πτερύγια της ψύκτρας. Οι οδηγοί ολίσθησης έχουν τραπεζοειδή μορφή και το κάτω άκρο τους -που μένει εκτεθειμένο όταν σηκωθούν οι ανεμιστήρες- είναι "στρογγυλεμένο" (αριστερά κάτω φωτογραφία). Και στις βίδες αυτές οφείλεται και η ελαφρά κάμψη των πτερυγίων στα οποία βιδώνουν (κάνουν "κοιλιά" κοντά στο μέση της -στην άνω φωτογραφία- κατακόρυφης πλαστικής μπάρας). Οι βίδες αυτές -στην επάνω πλευρά της ψύκτρας- χρησιμεύουν και για τη στερέωση της πλαστικής βάσης πάνω στην οποία προσαρμόζεται το καπάκι της ψύκτρας το οποίο στηρίζεται στις τέσσερις κυλινδρικές οπές της. Και συγκεκριμένα . . . Στο εσωτερικό του καπακιού σε κάθε μια από τις τέσσερις γωνίες της βάσης του πλέγματος υπάρχει ένας "κύλινδρος" με ελαστικά τεταρτημόρια τα οποία "κλειδώνουν" μέσα στις οπές της βάσης που έχει η ψύκτρα. Στο κέντρο κάθε τέτοιου "κυλίνδρου" βρίσκεται και μια βίδα που στερεώνει τον πλαστικό φορέα των κλειδιών αυτών, αλλά και της "σήτας" πάνω στο παχύ βουρτσισμένο αλουμίνιο του καπακιού! Αυτή η σήτα επιτρέπει την "αναπνοή" του διακένου των πτερυγίων και είναι μεταλλική και επινικελωμένη με την ίδια "καπνισμένη" απόχρωση, το όλο το σύστημα δε, είναι λυόμενο! Και μάλιστα, με σπέσιαλ βιδούλες στερέωσης. Μια παρατήρηση εδώ, αν τύχει και η σήτα δεν είναι τελείως σταθεροποιημένη πάνω στο καπάκι και τρεμοπαίζει όταν το κουνάτε, μπορείτε να δείτε αν οι βίδες παίρνουν λίγο σφίξιμο, αλλιώς βάλτε λίγη μονωτική ταινία περιμετρικά της σήτας, έτσι ώστε η διαθέσιμη διαδρομή των βιδών να επαρκέσει για το καλό σφίξιμο της σήτας. Όλη αυτή η κατασκευή δικαιολογεί και το πάχος του αλουμινίου του καπακιού που είναι 2,50mm. Το Block και το Cold Plate της ψύκτρας Είναι η κατάλληλη στιγμή να δούμε από κοντά και το άλλο σημαντικό τμήμα της ψύκτρας, από την κατασκευή του οποίου πολλά εξαρτώνται. Η θερμοαγώγιμη πάστα έρχεται προτοποθετημένη στο cold plate και μάλιστα σε μια μορφή που από ότι λέει η κατασκευάστρια, διευκολύνει την καλύτερη και ομοιογενέστερη διασπορά της. Εντύπωση προκαλούν τα κεντρικά heat pipes των 8mm και οι λεπτομέρειες του νέου συστήματος στήριξης! Σε κάτοψη είναι εντυπωσιακή η διαφορά της επιφάνειας που καλύπτει ένα 8ρι heat pipe σε σύγκριση με ένα 6ρι. Η κατεργασία τους δεν έχει στόχο τη mirror like επιφάνεια, αλλά την επιπεδότητά τους και αυτές οι γραμμές που διακρίνονται δεν αποτελούν ατέλεια της κατεργασίας, είναι εσκεμμένες! Στη δεξιά φωτογραφία (άνω) έχουμε μια γενικότερη θέα της ψύκτρας και του όγκου του "σώματός" της. Στο επόμενο κοντινό στο cold plate φαίνεται πολύ καθαρά η δομή του και το τι σημαίνει η CDC τοποθέτηση των heat pipes. Σημειώνουμε την πολύ στιβαρή κατασκευή του συστήματος στήριξης. Το οποίο θυμίζει έντονα το σύστημα στήριξης που έχει εξελίξει και καθιερώσει η Noctua εδώ και πολλά χρόνια, και μόνο η ομοιότητα λοιπόν αποτελεί εγγύηση της καλής του λειτουργίας. Σε αυτές τις φωτογραφίες φαίνεται καθαρά το ότι τα heat pipes πατάνε "κατάσαρκα" στο CPU heat spreader, εξασφαλίζοντας μια άριστη θερμική σύζευξη με αυτό. Η δομή και κατανομή των heat pipes είναι συμμετρική και η συναρμογή τους στο παχύ block πολύ καλή. Βέβαια βλέπουμε και δυο μικρά κενά αλλά η όλη επαφή είναι πολύ σφιχτή. Αυτό που δεν βλέπουμε είναι ίχνη συγκόλλησης, η οποία όμως "λογικά" υπάρχει γιατί είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή θερμική σύζευξη των heat pipes μεταξύ τους! Πιθανόν η Corsair ρυθμίζει τις παραμέτρους συγκόλλησης με τρόπο που να ελαχιστοποιούνται τα ίχνη της και να μην προβάλουν στην επιφάνεια του block. Βεβαίως υπάρχει -από τα τεκμήρια- και το ενδεχόμενο να μην υπάρχει καθόλου συγκόλληση και η συναρμογή των heat pipes στο block να γίνεται με press fitting μέσα σε κατάλληλες υποδοχές του block που εξασφαλίζουν την ασφαλή μηχανική σύζευξη μεταξύ αυτών και των heat pipes. Τι από τα δύο συμβαίνει δεν κατέστη δυνατόν να διαπιστωθεί οπότε θα ταχθώ υπέρ της λογικότερης, πιο κοινής και αρτιότερης τεχνικής λύσης, της συγκόλλησης ! Μια τελευταία ματιά στην "δύσκολη" φωτογραφικά πάνω πλευρά του block και με ένα διαφορετικό νετάρισμα στο σύστημα στήριξης, και ένα κοντινό στο σύστημα στήριξης με το κυλινδρικό παξιμάδι, στο οποίο σημειώνουμε το μέτριο φινίρισμα του ελατηρίου καθώς η σπείρα έχει κοπεί κάθετα και όχι σφηνοειδώς, και τη μεγάλη του διατομή και πάμε να δούμε το άλλο σημαντικό κομμάτι της ψύκτρας μας . . . Οι ανεμιστήρες Αυτοί είπαμε ανήκουν στην καλή σειρά της Corsair με τα έδρανα μαγνητική αιώρησης (ML120 PWM). Τους ανεμιστήρες αυτούς τους έχουμε δει επανειλημμένα και στο παρελθόν και αποτελούν την φθηνή έκδοση της κορυφαίας σειράς (χωρίς RGB). Ευτυχώς για εμάς, η μείωση του κόστους δεν έγινε εις βάρος της λειτουργικότητας των ανεμιστήρων, τα έδρανα παραμένουν τα ίδια καθώς και η πενταετής εγγύηση, αυτό που λείπει είναι τα αντικραδασμικά παρεμβύσματα στις γωνίες του πλαισίου τους. Η κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα κατά ~70% και η πολύ μικρή κλίση του χείλους προσβολής των πτερυγίων -ιδιαίτερα στο ακραίο τμήμα τους- μαρτυρά σχεδίαση με προσανατολισμό την υψηλή "στατική" πίεση. Από την άλλη πλευρά η υπό γωνία εικόνα τους αποκαλύπτει τα μεγάλα κανάλια ροής του αέρα τα οποία φροντίζουν ώστε ο ανεμιστήρας να μην υπολείπεται αισθητά και σε παροχή αέρα! Η κατασκευή του πλαισίου τους, είναι εξαιρετικά στιβαρή, χωρίς όμως ιδιαίτερα αεροδυναμικά μέτρα για την μείωση του θορύβου που παράγει η ταχύστροφη φτερωτή τους, καθώς στις 2400rpm οι ανεμιστήρες, μόνο διακριτικοί δεν είναι ! Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα τους ακολουθούν την κλασική για τη σειρά μορφή, η οποία τελικώς φαίνεται να λειτουργεί σωστά και με μικρή συμβολή στο θόρυβο! Το σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων Οι ανεμιστήρες στηρίζονται πάνω στις ολισθαίνουσες βάσεις τους με βίδες μετρικού σπειρώματος (Μ4, 30mm) και βιδώνουν σε μεταλλικά πάσα που είναι φυτευτά στο πλαστικό πλαίσιο. Η κατασκευή είναι στιβαρότατη και η ευκολία εγκατάστασης των ανεμιστήρων εξαιρετική! Τα λούκια διαθέτουν εσοχές τραπεζοειδούς μορφής σε απόσταση 8mm μεταξύ τους που εξασφαλίζουν το κλείδωμα σε διάφορες θέσεις του ανεμιστήρα, το δε βάθος τους είναι τέτοιο που εξασφαλίζει αφενός σταθερό και σαφές "κλείδωμα" και εύκολη μετακίνηση, αφετέρου. Αυτές οι δύο αντιτιθέμενες απαιτήσεις ικανοποιούνται από τα δίδυμα τοξωτά ελατήρια που αποτελούν το κινητό μέλος του μηχανισμού κλειδώματος. Αυτά τα ελατήρια απέχουν 24mm και σε συνεργασία με τις εσοχές κλειδώματος των λουκιών μας δίνουν ένα ελάχιστο βήμα μετακίνησης του ανεμιστήρα ίσο με 8mm (+/- ~0,2mm). Από πλευράς θορύβου και συγκεκριμένα αυτού παράγεται λόγω του φαινομένου της σειρήνας (όταν ένα ταχέως κινούμενο πτερύγιο περνά κοντά από ένα ακίνητο αντικείμενο π.χ.πτερύγια ψύκτρας) οι ελάχιστες αποστάσεις τις φτερωτής από τα πτερύγια της ψύκτρας που μετρήσαμε είναι: Pull ανεμιστήρας: Ακροπτερύγιο = 9mm / Βάση πτερυγίου = 13 mm Push ανεμιστήρας; Ακροπτερύγιο = 15mm / Βάση πτερυγίου = 18mm Συνεπώς δεν αναμένεται καμία αισθητή επιβάρυνση του θορύβου από το συγκεκριμένο φαινόμενο. Δίπλα όμως στο λούκι με τα τραπεζοειδή "κλειδιά" βρίσκεται και ένα άλλο λούκι . . . Το οποίο έχει τραπεζοειδή μορφή και διαθέτει φαρδύτερη είσοδο η οποία προοδευτικά στενεύει στις σωστές διαστάσεις για να διευκολύνει την είσοδο σε αυτό του οδηγού που βρίσκεται πάνω στη ψύκτρα. Ο οποίος οδηγός, έχει φυσικά και αυτός τραπεζοειδή μορφή και η συνεργασία των δύο εξασφαλίζει την εύκολη ολίσθηση μεταξύ τους και παράλληλα, αποκλείει την πιθανότητα της τυχαίας εξάρμοσης αυτής της σύνδεσης από εγκάρσιες σε αυτήν δυνάμεις. Η λύση συγκαταλέγεται στις κλασικές λύσεις ολισθαίνουσας μηχανικής συναρμογής κάτω από το γενικό τίτλο συνδέσεις χελιδονοουράς και πραγματικά αποτελεί την καλύτερη επιλογή για την εφαρμογή αυτή! Θέματα εγκατάστασης και συμβατότητας Μολονότι η Corsair δεν έχει δημοσιεύσει κάποια λίστα με συμβατές μητρικές, το γεγονός ότι κατά την κρίσιμη διάσταση (άξονας ροής αέρα) η διάσταση του σώματος της ψύκτρας είναι 103mm σημαίνει ότι ξεπερνά το 95mm x 95mm του INTEL footprint, μόνο κατά 8mm (4mm από κάθε πλευρά) και αυτό δύσκολα θα την φέρει σε αντιπαράθεση με τις μνήμες, εκτός και αν ο κατασκευαστής της μητρικής σας τις έβαλε ακριβώς στο όριο αυτό, οπότε θα πρέπει να το δείτε! Αν έχουμε μνήμες με ψηλές ψύκτρες, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα, η κατασκευάστρια δαπάνησε πόρους για την βέλτιστη αντιμετώπιση αυτού ειδικά του ζητήματος, και ως προς την άλλη διάσταση με μέγιστο πλάτος 144mm, υπερβαίνει το προαναφερθέν footprint μόνο κατά ~25mm οπότε είναι και πάλι πολύ απίθανο να συναντήσετε πρόβλημα. Παρ΄ όλα αυτά καλό θα ήταν η Corsair να δημοσιεύσει κάποια Motherboard Compatibility List και μέχρι τότε, ακόμα καλύτερα είναι να ελέγξετε μήπως η μητρική σας αποτελεί τη δυσάρεστη εξαίρεση! Όσον αφορά στην εγκατάστασή της, με ήδη εγκαταστημένη την θερμοαγώγιμη πάστα στο cold plate, το πράγμα είναι πολύ απλό και πρακτικά είναι ζήτημα ενός λεπτού, άντε να το διασκεδάσετε, ας πούμε δύο! Δυο πράγματα πρέπει να προσέξετε βέβαια, πρώτον η ψύκτρα να κάτσει πάνω στην CPU προσεκτικά κεντραρισμένη έτσι ώστε οι σωληνωτές βίδες / παξιμάδια στήριξής της, να πάνε και να "αγκαλιάσουν" τις βίδες των retension brackets. Έτσι θα μπορείτε να την βιδώσετε στη θέση της χωρίς περιττά στριψίματα και μετατοπίσεις που δεν είναι και ότι το καλύτερο για την καλή θερμική επαφή της ψύκτρας με την CPU. To άλλο πράγμα που πρέπει να προσέξετε είναι το βίδωμα της ψύκτρας να γίνει προοδευτικά και αλλάζοντας κάθε μια-δυο βόλτες την βίδα που σφίγγουμε. Έτσι η ψύκτρα θα κάτσει ομοιόμορφα και στιβαρά πάνω στην CPU. Τα ελατήρια που περιβάλλουν τα σωληνωτά παξιμάδια στήριξης θα φροντίσουν για μια διαρκώς -και ανεξάρτητη από εμάς- σταθερή δύναμη σύσφιξης, η οποία σύμφωνα με όσα μετρήσαμε είναι ανεξάρτητη από τον προσανατολισμό της ψύκτρας. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Όλα γενικώς καλά μέχρι εδώ, για να δούμε όμως τι λένε και οι λεπτομέρειες, που όπως πολύ καλά ξέρουμε γενικώς αλλά και έχουμε δει εδώ ειδικώς, είναι αυτές που καθορίζουν ένα πολύ σημαντικό μέρος της άποψής μας για ένα προϊόν. Βάζοντας αρχή από το σώμα της ψύκτρας, ας εντοπίσουμε μερικά κρίσιμα σημεία. Σε ολόκληρη την "επιφάνεια" εισόδου -αλλά και εξόδου- του αέρα οι απολήξεις των πτερυγίων έχουν οδοντωτή μορφή, με σκοπό της μείωση του θορύβου μέσω της διάσπασης των στροβίλων που προκαλεί ο ανεμιστήρας σε πολυάριθμους πολύ μικρότερους και ασθενέστερους μικροστροβίλους. Η τοποθέτηση των Heat pipes είναι πλησιέστερα προς την εξωτερική πλευρά των πτερυγίων, προφανώς λόγω περιορισμών στο θέμα κάμψης των heat pipes, αλλά και ενδεχομένως προς αναζήτηση του "δροσερότερου" τμήματός τους. Η πριονωτή απόληξη των πτερυγίων αυξάνει αισθητά το μήκος του χείλους προσβολής που παρουσιάζουν στην ροή του αέρα και έτσι αυξάνεται η αποτελεσματικότητά τους! Η τοποθέτηση των heat pipes των 8mm στην κεντρική περιοχή των πτερυγίων, είναι πολύ καλή επιλογή γιατί σε αυτήν την κεντρική κατακόρυφη λωρίδα της εισόδου στα πτερύγια της ψύκτρας ο αέρας που ωθεί η φτερωτή του ανεμιστήρα κινείται παράλληλα με το επίπεδο των πτερυγίων. Έτσι ο αέρας μπορεί να μπει ελεύθερα ανάμεσα σε αυτά και να τα ψύξει πιο αποτελεσματικά ! Η προσεκτική εξέταση της Press fit συναρμογής των heat pipes με τα πτερύγια, δεν αποκαλύπτει ίχνη συγκόλλησης των μεν με τα δε. Η υψηλή ποιότητα όμως της ενσφήνωσης και η επιμετάλλωση (τόσο των heat pipes όσο και των πτερυγίων) συνηγορούν σε μια αναμενόμενη πολύ καλή θερμική αγωγιμότητα μεταξύ τους και διατήρησή της επί μακρόν! Τα άκρα των heat pipes δεν κατορθώνουν όλα να έχουν σύνδεση με το πρώτο πτερύγιο, αλλά αυτό σαν πρόβλημα είναι μηδαμινής σημασίας και πιο πολύ σαν αισθητικό θέμα μας "απασχολεί" και αυτό μόνο αν βγάλουμε το καπάκι της ψύκτρας! Και πάλι στην επαφή του πτερυγίου με το heat pipe δεν βλέπουμε ίχνη κόλλησης. Και ένα κοντινό στην press fit συναρμογή των πτερυγίων στα heat pipes, που δεν το βρίσκεις εύκολα! Με κούρασε να το πετύχω, αλλά τελικώς άξιζε το κόπο! Αυτή η πολύ καλή εικόνα υπάρχει σε ολόκληρη την ψύκτρα και η επιμετάλλωσή της, εγγυάται ακόμα περισσότερο την διατήρηση της καλής θερμικής σύζευξης για πολύ καιρό! Τα τοξωτά ελατήρια που φροντίζουν για το "κλείδωμα" του ολισθαίνοντος φορέα του ανεμιστήρα, εδράζονται σε μια πλαστική "γωνιά" η οποία είναι στηριγμένη με βίδες πάνω στα πτερύγια. Βίδες που φαίνονται στις δύο επόμενες φωτογραφίες. Ε και σαν βίδες που είναι, τις ξεβιδώσαμε . . . Και παρά τη σκόνη -αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μετά το τέλος των δοκιμών - φαίνεται καθαρά η διαμόρφωση της γωνίας των πτερυγίων και παρατηρούμε και την κάμψη κατά 90 μοίρες ενός μικρού τμήματός τους, που φροντίζει για την διατήρηση των σωστών αποστάσεων μεταξύ των πτερυγίων, σε συνεργασία φυσικά με την σταθεροποίηση που παρέχει η ενσφήνωση στα heat pipes. Η Corsair δεν "κλειδώνει" την περίμετρο των πτερυγίων με κανένα άλλο τρόπο, ποντάρει σε αυτές τις γωνιές και στις τοπικές αυτές αναδιπλώσεις των πτερυγίων. Δυστυχώς όμως αυτό αποδεικνύεται "λίγο" . . . . . . καθώς τα πτερύγια πιεσμένα από τις βίδες και μη έχοντας κανένα άλλο μέσο διατήρησης σταθερής της απόστασης μεταξύ τους, κάμπτονται. Η κάμψη αυτή είναι ιδιαίτερα ορατή στην επάνω πλευρά αλλά και στην κάτω, εύκολα βλέπεις τις άνισες αποστάσεις που υπάρχουν μεταξύ των πτερυγίων, πράγματα που δημιουργούν μια εικόνα "προχειρότητας" που δεν συνάδει ούτε με το προϊόν, ούτε με το κόστος του, αλλά ούτε και με τις προσδοκίες των χρηστών. Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι η τεχνική press fit δεν είναι συμβατή με την διαδικασία του κλειδώματος των πτερυγίων μεταξύ τους με τις ειδικές γι' αυτό αναδιπλώσεις, αλλά πιστεύω ότι η επανάκαμψη μετά από δεκαετή απουσία θα έπρεπε να είναι αψεγάδιαστη, πόσω μάλλον που είναι φανερό ότι, σε άλλα "σημεία" έχει δοθεί σημαντικό βάρος στην αισθητική του πράγματος! Όπως και να έχει -να το πούμε εδώ- αυτό το πρόβλημα πολύ μικρή επίδραση έχει στις επιδόσεις της ψύκτρας και για αυτό φροντίζει . . . Το διάκενο στο κέντρο των πτερυγίων Στο κέντρο αυτού που θα αποτελούσε ένα ενιαίο μεγάλο πτερύγιο βρίσκουμε μια ευμεγέθη παραλληλόγραμμη οπή με στρογγυλεμένες γωνίες. Η οποία σαφώς εξυπηρετεί το βίδωμα της ψύκτρας, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που υπάρχει, γιατί αν ήταν μόνο αυτός, δυο τρύπες που θα "στόχευαν" ακριβώς τις βίδες, θα επέτρεπαν - καθοδηγώντας το κατσαβίδι ακριβώς στη βίδα- το πιο εύκολο το βίδωμά τους. Ο κύριος λόγος αυτής της επιλογής είναι άλλος! Η επιλογή της τοποθέτησης των heat pipes κοντά στο άκρο του σώματος τής ψύκτρας καθορίστηκε κυρίως από την ύπαρξη των heat pipes των 8mm και των περιορισμών που αυτό βάζει στα περιθώρια κάμψης τους. Πέραν αυτού αν μια ψύκτρα έχει απότομες κάμψεις στα heat pipes της προκειμένου να τα κατανείμει σε μεγαλύτερη έκταση, αναγκαστικά χάνει ένα μέρος από τα πτερύγιά της προκειμένου να "χωνέψει" μέσα στα πτερύγια μέρος αυτών των κάμψεων για να μην χάσει πολύ από το διαθέσιμο ύψος της. Επιπλέον αυτών η κατανομή των heat pipes σε μια πολύ μεγάλη έκταση ενός ενιαίου πτερυγιώματος φέρνει σε μειονεκτική θέση τα heat pipes που βρίσκονται πλησιέστερα στην έξοδο και προς το κέντρο της ψύκτρας. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι μονομπλόκ ψύκτρες μεγάλου μεγέθους. Εδώ όμως υπάρχει η οπή που διακόπτει την συνέχεια των πτερυγίων, αντικαθιστώντας -την ούτως ή άλλως θερμικά "άχρηστη"- κεντρική περιοχή τους με μια μεγάλη ελεύθερη δίοδο κυκλοφορίας του αέρα, από όπου η ψύκτρα -ιδιαίτερα η άνω και κάτω "περίμετρός" της- μπορεί να "ανασάνει" πολύ πιο ελεύθερα τόσο από κάτω, όσο και -λόγω της σήτας του καπακιού- από επάνω. Και επιπλέον και εξίσου σημαντικό, μειώνει την κατά μήκος της ροής του αέρα διάσταση των πίσω πτερυγίων και τους δίνει ένα δικό τους χείλος προσβολής. Αυτά τα δύο -έχουμε συζητήσει και στο παρελθόν- αρκούν για να αναβαθμιστεί αισθητά η θερμοαπαγωγική ικανότητά τους, και αυτό ακριβώς αποτελεί και το πλεονέκτημα των κατασκευών με διπλό πύργο. Βεβαίως μια ελαφρά μεγαλύτερη απόσταση των heat pipes από το εξωτερικό χείλος των "πίσω" πτερυγίων θα έφερνε ελαφρά καλύτερες επιδόσεις, αλλά είπαμε όλα είναι θέμα ισορροπιών και συμβιβασμών ανάμεσα σε αντιτιθέμενες απαιτήσεις! Εδώ να σημειώσω ότι η κατά τον άξονα ροής του αέρα διάσταση του ανοίγματος αυτού είναι 24mm και δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη ότι, αν έδινε η Corsair, 4-5mm ακόμα θα μπορούσε να βάλει ένα ανεμιστήρα μέσα και να έχει μια κλασική κατασκευή δύο ανεξάρτητων πύργων, αλλά προφανώς το όλο concept της κατασκευής δεν έχει αποκλειστικά θερμικά κριτήρια! Το Colt Plate της ψύκτρας Η διασπορά της Stock θερμοαγώγιμης πάστας. Η ψύκτρα έρχεται όπως είδαμε με την Τ.Ι.Μ. ήδη τοποθετημένη στο Cold plate: Και μάλιστα είναι σε τετραγωνάκια τα οποία σύμφωνα με την κατασκευάστρια ευνοούν την πιο ομοιόμορφη διασπορά της και όπως μπορούμε να δούμε από την εικόνα αποκόλλησης που έδωσε η κατανομή της T.I.M. στο πρώτο από τα δύο δείγματα που είχαμε στη διάθεσή μας . . . . . . τόσο από την επιφάνεια του loader όσο και από το cold plate, δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε! Η διασπορά είναι καλή και ομοιόμορφη με τις δενδροειδείς δομές κατανεμημένες σε όλη την επιφάνεια. Σημειώνουμε μια ελαφρά μεγαλύτερη ποσότητα να παραμένει στη κεντρική περιοχή της επιφάνειάς τους, αλλά η διαφορά πυκνότητας από την περίμετρο είναι μικρή. Θερμικά, διαφορές άξιες λόγου, δεν εντοπίστηκαν. Στις επόμενες δύο φωτογραφίες ο φωτισμός μας επιτρέπει να δούμε πως κατανέμεται η επιφάνεια ανάμεσα στα heat pipes των 6mm και αυτά των 8mm. Εδώ λόγω του όχι και τόσο επιμελημένου καθαρίσματος μπορούμε να δούμε τα ίχνη των διακένων μεταξύ των τετραγωνιδίων απόθεσης της stock T.I.M. Άρα αν κάνετε δεύτερη εγκατάσταση . . . ξέρετε ! Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά ! Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε και τις διαστάσεις από το cold plate ανά heat pipe, από όπου διαπιστώνουμε ότι η επιφάνεια που καλύπτεται από τα heat pipes έχει διαστάσεις 45 x 30,4mm και σαφώς επαρκεί για να καλύψει με την βέλτιστη θερμοαπαγωγική ικανότητα των heat pipes άμεσης επαφής, όλες τις CPUs με τις οποίες είναι συμβατή η ψύκτρα! Η μεγάλος άξονας της παραλληλόγραμμης επιφάνειας υψηλής θερμοαπαγωγής, "ακολουθεί" την ανάλογη εσωτερική τοπογραφία των CPU die και διαθέτει στην κεντρική ζώνη τα δυο 8ρια heat pipes για να σηκώσουν το βάρος της ψύξης! Εδώ να σημειώσω κάτι σχετικό με την συμβατότητα της ψύκτρας με τις μητρικές που έχουν πολύ κοντά στα όρια του socket πυκνωτές (εντός των ορίων του 95x95mm): Το επίπεδο του cold plate εκτείνεται μέχρι τα ~635mm αλλά και για άλλα +/- 10mm τα heat pipes παραμένουν αρκετά κοντά στην επιφάνεια της μητρικής. Συνεπώς θέλει λίγο μελέτη το πράγμα πριν την αγορά για να μην βρεθείτε προς εκπλήξεων στην περίπτωση που οι πυκνωτές είναι πολύ κοντά και έχουν και ύψος μεγαλύτερο ή ίσο με το CPU lid. Η επιπεδότητα του Cold Plate_Sample-A' Η γνωστή διαδικασία με τον έλεγχο της πρότυπης ρίγας και παρά την σχετικά αυξημένη γωνία φωτογράφισης έδειξε ότι το cold plate παρουσιάζει μια ελαφρά κοιλότητα. Τα φίλερ έδειξαν ότι αυτή είναι της τάξης των 20μm, αλλά εδώ θέλει λίγο προσοχή καθώς, το σημείο αναφοράς είναι τα άκρα του block και όχι τα όρια που πατάει η επιφάνεια του Loader, στα όρια του οποίου η κοιλότητα είναι ακόμα μικρότερη! Ο έλεγχος με την ρίγα στην άλλη κατεύθυνση κατά μήκος των heat pipes έδειξε ότι αυτά είναι πρακτικώς τελείως επίπεδα. Συνεπώς η επιφάνεια του Cold Plate παρουσιάζει μια πολύ μικρή κοιλότητα κυλινδρικής μορφής με τον άξονα του κυλίνδρου παράλληλο με τον άξονα των heat pipes, χαρακτηριστική του τρόπου επεξεργασίας της επιφάνειας με Fly Cutter υπό γωνία. Αυτή η διαμόρφωση φαίνεται ελαφρά και στην διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας, αλλά η επίδρασή της είναι πρακτικά πολύ μικρή στις θερμικές επιδόσεις της ψύκτρας ακόμα και όταν δοκιμάζεται στο τελείως άκαμπτο και επίπεδο hot plate του loader που χρησιμοποιούμε. Όπως όμως και να έχει, και πάντα με στόχο τις βέλτιστες επιδόσεις, καλό θα ήταν αυτή η κοιλότητα να μην υπήρχε και η επιφάνεια του cold plate να ήταν τελείως επίπεδη, ή να ήταν ελαφρά κυρτή αποσκοπώντας την καλύτερη δυνατή επαφή να την έχει στο κέντρο της επιφάνειας συναρμογής με το CPU lid. Η διασπορά της Reference Τ.Ι.Μ. (Arctic MX-4) Ας δούμε όμως και την διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας αναφοράς που χρησιμοποιούμε για όλες τις μετρήσεις μας έτσι ώστε αυτές να μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Η δοκιμή γίνεται στο δεύτερο από τα δύο δείγματα που είχαμε την ευκαιρία να ελέγξουμε. Οι δύο πρώτες φωτογραφίες είναι με διάχυτο φωτισμό και δείχνουν ότι τώρα έχουμε ακόμα καλύτερη επαφή μεταξύ των δύο επιφανειών, με τις δενδροειδείς δομές αποκόλλησης πιο έντονες και με αισθητά καλύτερο πάτημα στην κεντρική περιοχή, όπου παρά την τριγωνική μονόπλευρη αποκόλληση της Τ.Ι.Μ. η αντιπαραβολή των αντίστοιχων εικόνων από το Loader και το Cold plate δείχνει ότι μεταξύ τους υπάρχει πολύ μικρή ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας. Αντίστοιχη εικόνα, αλλά πιο καθαρή, έχουνε και με των άμεσο φωτισμό των επιφανειών! Από όλες τις εικόνες αυτές προκύπτει ότι στη διασπορά της θερμοαγώγιμης παίζει σημαντικό ρόλο η διαμόρφωση της υφής της επιφάνειας του cold plate. Η οποία χαρακτηρίζεται από τις γνωστές ελαφρές αυλακώσεις που εσκεμμένα αφήνει η CNC κατεργασία της επιφάνειας, με σκοπό εντός αυτών των αυλακώσεων να βρει διέξοδο η όποια περίσσεια θερμοαγώγιμης πάστας και να επιτρέψει έτσι την καλύτερη θερμική επαφή των δύο επιφανειών! Εδώ βέβαια οι αυλακώσεις αυτές είναι σχετικά έντονες και εύκολα ορατές καθώς το βήμα κίνησης του κοπτικού του CNC είναι μεγαλύτερο και η κοπή σε ελαφρά μεγαλύτερο βάθος, από ότι άλλων κατασκευαστών. Η επιπεδότητα του Cold Plate_Sample-B' Οι ανάλογες μετρήσεις στο δεύτερο δείγμα έδειξαν αφενός με το φως (σε χαμηλότερη οπτική γωνία αυτή τη φορά) ότι το cold plate παρουσιάζει μια πολύ μικρή κοιλότητα, η οποία μετρήθηκε με τα φίλερ . . . . . . και είναι ίση με 10μm, πράγμα που σημαίνει ότι στις διαστάσεις του πραγματικού πατήματος στον Loader (~35mm) η κοιλότητα αυτή είναι ακόμα πιο μικρή. Κατά την παράλληλη με τον άξονα των heat pipes μέτρηση με τη ρίγα και τον φωτισμό ακριβώς παράλληλο με την επιφάνεια του Loader, διαπιστώνουμε ομοιόμορφη διείσδυση ελάχιστου φωτός δια μέσου των χαράξεων της επιφάνειας, σε όλο το μήκος του πατήματος της ρίγας πράγμα που μαρτυρά ότι η επιφάνεια των heat pipes είναι απολύτως επίπεδη σε αυτή τη διεύθυνση και φυσικά το ίδιο και η επιφάνεια του cold plate! Οπότε και εδώ η διαμόρφωση του cold plate έχει αμυδρά κυλινδρική μορφή με τον άξονα αυτού του κυλίνδρου παράλληλο με τον άξονα των heat pipes. Οι ανεμιστήρες Από αυτή τη θέση έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στη συγκεκριμένη κατασκευή ανεμιστήρων και έτσι θα ακολουθήσω το σύντομο δρόμο . . . Αυτά τα καλώδια θα μπορούσαν να βρουν μια καλύτερη θέση έτσι ώστε να μην εμποδίζουν την ροή του αέρα και μάλιστα δίπλα στο πλαίσιο του ανεμιστήρα όπου αυτή είναι εντονότερη και φυσικά έτσι θα μειωνόταν και ο θόρυβος που παράγεται. Η αλληλοκάλυψη των πτερυγίων δεν είναι πολύ σφιχτή προκειμένου να δίνεται κατά το δυνατόν ελεύθερη δίοδος στον αέρα για να μην υπολείπεται ο ανεμιστήρας στην παροχή αέρα που μπορεί να εξασφαλίσει. Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα μολονότι είναι κάθετοι στην περιφέρεια του πλαισίου, χάρη στην ειδική διαμόρφωσή τους παρουσιάζουν πολύ μικρή αντίσταση στο ρεύμα του αέρα και αναλόγως μικρό θόρυβο. Αυτό επιτυγχάνεται με το κυλινδρικό χείλος προσβολής που προτάσσουν στο ρεύμα του αέρα, με τον κενό χώρο ακριβώς πίσω από αυτό, που "απορροφά" του μικροστροβίλους που σχηματίζονται . . . . . . και με την κεκλιμένη άνω επιφάνειά τους που προσομοιάζει μια μικρή πτέρυγα που κινείται στον αέρα. Το έχω πει και στο παρελθόν η Corsair είναι ώρα να επιδείξει ανάλογη φροντίδα και καινοτομία και στα υπόλοιπα αεροδυναμικά στοιχεία των ανεμιστήρων αυτών, γιατί έχει ένα πολύ καλό προϊόν που μπορεί να γίνει "εύκολα" καλύτερο ή για να το θέσω ακριβώς εκεί που "πονάει" . . . πιο αθόρυβο! Η βάση στήριξης των ανεμιστήρων Εδώ το θέμα είναι το πως ο αεροδυναμικός θόρυβος έχει ληφθεί υπόψιν στο σχεδιασμό της. Εξετάζοντας τη στήριξη του Pull ανεμιστήρα ο οποίος ρουφάει αέρα μέσα από τη βάση στήριξής του, βλέπουμε ότι τόσο στη στενή πλευρά όσο και στην πλατύτερη που έχει το λούκι με το κλειδιά υπάρχει πρόνοια για την ελάττωση του θορύβου του αέρα. Ο σκελετός της βάσης "οπισθοχωρεί" ελαφρά στα κρίσιμα σημεία και επιτρέπει την κίνηση του αέρα προς τον ανεμιστήρα να γίνει κατά το δυνατόν πιο ομαλά και αθόρυβα. Βεβαίως η κατασκευή απέχει από το "ιδανικό" αλλά δεν παύει να είναι μια απόδειξη ότι εδώ έχει επενδυθεί σκέψη και χρόνος! Ανάλογα πράγματα ισχύουν και στην τοποθέτηση του ανεμιστήρα σε θέση Push. Με μια σημαντική διαφορά εδώ, καθώς το πλαίσιο του ανεμιστήρα στην έξοδό του έχει μεγαλύτερη διάμετρο από αυτή της εισόδου του. Έτσι η αναγκαστικά ίδια σε διαστάσεις βάση, να έχει διάμετρο λίγο μικρότερη από ότι θα χρειαζόταν. Έτσι τόσο στη στενή πλευρά της βάσης όσο και την φαρδιά πλευρά της, μέσα στη ροή του αέρα που εξέρχεται από τον ανεμιστήρα και μάλιστα στην περίμετρο του πλαισίου του -εκεί δηλαδή που αυτή είναι ισχυρότερη- εισέρχονται δύο "μύτες" από την βάση (συνολικά σε οκτώ σημεία) με ευνόητα κακή επίδραση στο θόρυβο που παράγεται. Αυτό είναι ένα πολύ καλό δείγμα του τι σημαίνει να προσπαθείς να συμβιβάσεις αντιτιθέμενες απαιτήσεις στοχεύοντας σε μία κατασκευή που κατά το δυνατόν θα ικανοποιεί τις περισσότερες από αυτές. Δύσκολο πολύ το εγχείρημα, και δεν θα είμαστε εμείς που θα στερήσουμε το μπράβο προς την σχεδιαστική ομάδα της Corsair, απλά θα την παρακινήσουμε για ακόμα καλύτερη σχεδίαση σε επόμενη έκδοση της βάσης αυτής! Μετρήσεις 'Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Corsair Α500, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές σε PUSH-PULL διάταξη και σε θερμικά φορτία (60 - 360 Watt), αλλά και σε αυτές που έγιναν σε εξαιρετικά υψηλή θερμική φόρτιση από 60 - 480 Watt καθώς επίσης και στις λεπτομερείς δοκιμές από 40 - 300 / 320 Watt που έγιναν αναγκαστικά καθώς προέκυψε ανάγκη για λεπτομερέστερο έλεγχο της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Αλλά πριν προχωρήσετε καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα, μέγιστου θερμικού φορτίου και setup : Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού έως τα 480 Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 300* Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού έως τα 300 Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) {*Στο LaPusPul @ Hi και @ Lo έχει μετρηθεί μέχρι τα 320 Watt} Να σημειώσω εδώ μερικές σημαντικές διευκρινίσεις για την ανάγνωση του πίνακα που ακολουθεί: Οι δοκιμές που έγιναν χωρίζονται σε δυο ομάδες ανάλογα με τον προσανατολισμό της ψύκτρας. Η μία ομάδα δοκιμών αφορά την οριζόντια θέση όπου τα Heat pipes της ψύκτρας είναι κατακόρυφα και η άλλη ομάδα δοκιμών αφορά στον πλάγιο και κατακόρυφο προσανατολισμό, όπου τα heat pipes βρίσκονται σε οριζόντια θέση. Έτσι η κατανομή του πίνακα είναι προσαρμοσμένη με τις ανάγκες της ορθής γραφικής αναπαράστασης των δοκιμών οι οποίες έγιναν ανάλογα με τον προσανατολισμό και το επίπεδο της θερμικής καταπόνησης σε βήματα των 60W (οριζόντια θέση / Ho), αλλά και σε βήματα των 40W για τις άλλες θέσεις (Πλάγια / La και Κατακόρυφη / Ve). Επίσης στην πλάγια και κατακόρυφη θέση το βήμα αύξησης της θερμικής ισχύος πάνω από τα 240W, περιορίστηκε στα 20W (από τα 40W που ήταν από τα 40W έως τα 240W). Αυτό έγινε για λεπτομερέστερη μελέτη της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας σε αυτήν την κρίσιμη -όπως αποδείχτηκε- περιοχή θερμικής καταπόνησης. Έτσι ο πίνακας δεδομένων για να "παρέχει" στο γράφημα -που βασίζεται σε αυτόν- τη σωστή βάση αναφοράς στην κλιμάκωση και εξέλιξη των τιμών, έχει αναπτυχθεί σε θερμικά βήματα των 20W και όχι των 60W όπως είναι το συνηθισμένο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βγει κάπως μακρινάρι! Φυσικά γι αυτό υπήρχε συγκεκριμένος λόγος ο οποίος θα μας απασχολήσει αρκετά στην συνέχεια της παρουσίασής μας. Οι τιμές που έχουν ανοιχτό πράσινο "φωτισμό" είναι αυτές που αντιστοιχούν στα 240W που είναι η πλησιέστερη θερμική καταπόνηση προς το TDP της ψύκτρας (250W). Οι τιμές που μπήκαν στους συγκριτικούς πίνακες είναι με μεγαλύτερους χαρακτήρες και πάντα στο υψηλό air flow. Με έντονο πράσινο φωτισμό είναι η επίδοση της ψύκτρας σε οριζόντια θέση και στα 360W. Με πορτοκαλί "φωτισμό" είναι οι τιμές όπου η ψύκτρα δεν ισορρόπησε θερμικά και η θερμοκρασία του Loader έγινε μεγαλύτερη από τους 100οC με συνεχιζόμενη έντονη αυξητική τάση, μέχρι τη στιγμή που η δοκιμή διακόπηκε για λόγους ασφαλείας του Loader ! Με αυτά κατά νου πάμε να δούμε τι έδειξαν οι δοκιμές και να κάνουμε μια πρώτη ανάλυσή των αποτελεσμάτων τους. Ας προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε τα βασικά συμπεράσματα σε μια σειρά, όχι κατ' ανάγκην σπουδαιότητας: Α. Η ψύκτρα σε οριζόντια θέση (όπως αν την βάλουμε σε ένα "καθιστό" HTPC, όπου η μητρική βρίσκεται σε οριζόντια θέση): Με 37,06o C βρίσκεται μόλις ένα άνευ σημασίας 0,02o C πίσω από την κορυφαία αερόψυκτρα του πίνακά μας (Noctua NH-D15 SE-AM4) και ισοβαθμούν στην πρώτη θέση του πίνακα. Αυτή η επίδοση έρχεται από μια ψύκτρα με -κατά 15%- μικρότερο θερμικό όγκο! Επιπλέον αυτού, οι ανεμιστήρες της είναι 120mm και όχι 140mm όπως της Noctua! Και η ψύκτρα "δεν μένει εκεί" αλλά "διαθέτει αρκετό τσαγανό" και πηγαίνει και σε αρκετά υψηλότερες καταπονήσεις και το γεγονός ότι στα 480 Watt, υστερεί μόλις 6o C σε σχέση με το τερατάκι της Noctua, μόνο σαν έπαινος ακούγεται! Δυστυχώς τα συγχαρητήρια είναι δύσκολα και οι αιτίες είναι ότι: Για να πετύχει αυτές τις επιδόσεις στρέφει τους ανεμιστήρες της στις 2400rpm με αποτέλεσμα ο θόρυβος που παράγει να είναι υπερδιπλάσιος (διαφορά ~ 10dB(A) ) από αυτόν της συγκαθήμενης στην κορυφή των θερμικών επιδόσεων! Η ψύκτρα παρουσιάζει αυτές τις πολύ καλές επιδόσεις μόνο όταν βρίσκεται σε οριζόντια θέση. Όταν βρεθεί σε πλάγια θέση (όπως σε ένα κουτί "πύργο"), τότε τα πράγματα αλλάζουν πολύ και παύουν να είναι τόσο εντυπωσιακά! Η πλάγια θέση για μια ψύκτρα αυτής της δομής και όγκου δεν είναι απλά η πιο συνήθης, αλλά η κατά κανόνα θέση της (χρήση της σε κουτί "Πύργο"), οπότε ό,τι συμβαίνει σε αυτή τη θέση, έχει καθοριστική σημασία στην αξιολόγηση της ψύκτρας! Β. Για πάμε λοιπόν να δούμε τις γίνεται όταν η Corsair A500 τοποθετηθεί σε πλάγια -ή και κατακόρυφη- θέση όπου τα heat pipes της βρίσκονται πλέον οριζόντια και όχι κατακόρυφα όπως πριν. Μέχρι τα 200Watt και σε όλα τα air flow, η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας είναι ελαφρά καλύτερη από την συμπεριφορά της σε οριζόντια θέση. Στα 240W όμως εμφανίζονται ισχυρές ενδείξεις ότι αυτή η συμπεριφορά αρχίζει να επιδεινώνεται, από ~2,5o C έως και 5,5ο C, ανάλογα το air flow και τον προσανατολισμό (πλάγια ή κατακόρυφα). Αυτές οι "ανησυχητικές" ενδείξεις, μόλις 50W υψηλότερα από το TDP της (στα 300Watt) φτάνουν σε ακραία όρια, καθώς: - Είτε οι θερμοκρασίες ισορροπούν σε απαγορευτικά υψηλές τιμές (Θερμοκρασίες Loader πάνω από 95ο C!) - Είτε η ψύκτρα περνά σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση όπου οι θερμοκρασία αυξάνει σε απαγορευτικές τιμές (πάνω από 105o C) μέσα σε πολύ μικρό χρόνο, επιβάλλοντας την διακοπή των δοκιμών για λόγους προστασίας της διάταξης δοκιμών! Χαρακτηριστικό ότι η ψύκτρα βρίσκεται στα όριά της είναι και το γεγονός ότι, στο μοναδικό air flow που ισορροπεί θερμικά και στους δύο πλαγιαστούς προσανατολισμούς είναι το πολύ χαμηλό (VLo). Επίσης σημαντικό και προς επίρρωση αυτού του συμπεράσματος (4) είναι ότι οι θερμοκρασίες που επιτυγχάνει -σε καταπόνηση 300W- στο χαμηλό αλλά ακόμα -και ιδιαιτέρως- στο πολύ χαμηλό air flow, είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες θερμοκρασίες του μέσου και υψηλού air flow! Στα επόμενα 20Watt (στα 320W, δηλαδή 70W περισσότερα από το TDP της) η ψύκτρα με υπερφόρτιση 28%, ανεξαρτήτως air flow και προσανατολισμού (πλάγιος ή κατακόρυφος) περνά σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση! Αυτή την "διττή" θερμική συμπεριφορά μπορούμε να την δούμε πολύ πιο εύκολα στο γράφημα που ακολουθεί, στο οποίο αναδεικνύονται όλα αυτά που εντοπίσαμε προηγουμένως με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια. Το γράφημα αυτό είναι εξ ανάγκης "συμπιεσμένο" και βασικά δίνει μια γενική όψη των μετρήσεων, τις οποίες θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε με πιο μεγάλη λεπτομέρεια στο "Οι Μετρήσεις εις βάθος" που ακολουθεί αμέσως μετά. Το γράφημα αυτό μπορείτε να το δείτε και σε μεγάλο μέγεθος πατώντας εδώ. Σε όλους του προσανατολισμούς και τα air flow, μέχρι τα 200Watt, η θερμική συμπεριφορά είναι σχεδόν ταυτόσημη. [Δες τη βοηθητική "καμπύλη" 1 που συνδέει τις επιδόσεις για τα 160Watt σε όλα τα air flow και την καμπύλη 2 για τα 200Watt] Από εκεί και πάνω όμως, (240Watt) είναι ξεκάθαρο ότι οι καμπύλες που αντιστοιχούν στην πλάγια και κατακόρυφη θέση (όπου τα heat pipes είναι οριζόντια) παύουν να εξελίσσονται κατά το γραμμικώς αναμενόμενο και αρχίζουν να "ανηφορίζουν" αισθητά, με πρώτη διαπίστωση του πόσο υψηλότερα βρίσκεται η καμπύλη 4 (La_240W) σε σχέση με την 3 (Ho_240W). Με άλλα λόγια και από την βοηθητική γραμμή 4 των 240W, φαίνεται ότι ναι μεν έχει ακόμα ανάλογη σε εξέλιξη με την 1 και την 2, αλλά η βηματική αύξηση των θερμοκρασιών (Step Delta) είναι δυσανάλογα υψηλή. Αυτή η δυσανάλογη αύξηση της θερμοκρασίας επιτείνεται στα 260Watt (καμπύλη 8 ) και ακόμα περισσότερο στα 280Watt (καμπύλη 5) για να "ξεφύγει" τελείως στα 300Watt (καμπύλη 6)! H εξέλιξη της διαφορά της θερμοκρασίας Δθ του πλάγιου προσανατολισμού στα 280Watt καθώς το air flow μειώνεται είναι: La_Hi= 48,2ο C La_Me= 64,4ο C La_Lo= 51,1ο C La_VLo= 56,4ο C και η αντίστοιχη εξέλιξη στην κατακόρυφη θέση είναι: Ve_Hi= 58,1ο C Ve_Me= 61,7ο C Ve_Lo= 66,0ο C Ve_VLo= 59,1ο C Δηλαδή όπως βλέπουμε και από τις βοηθητικές καμπύλες 8, 5 και 6, η ψύκτρα σε χαμηλότερο air flow (VLo) έχει καλύτερες επιδόσεις από ότι στο μέσο air flow, πράγμα που είναι σαφέστατη ένδειξη ότι η θερμική συμπεριφορά της είναι μη ομαλή και ότι η ψύκτρα βρίσκεται κοντά στα θερμικά όρια αυτών των προσανατολισμών! Με λίγα λόγια δηλαδή, άρκεσε να βρεθούν τα heat pipes της ψύκτρας σε οριζόντια θέση, για να την "μεταμορφώσουν", από μια ψύκτρα που είχε κορυφαίες επιδόσεις και δεν "χαμπάριαζε τίποτε" ούτε σε υπερφόρτιση της τάξης του ~96% (480W), σε μία ψύκτρα που αρχίζει να "ζορίζεται" λίγο κάτω από το TDP της (240W) για να "εγκαταλείψει τον αγώνα" -στα 300W- σε θερμική υπερφόρτιση της τάξης του 20% μόλις! Τόσο καιρό σε αυτό τον τομέα των παρουσιάσεων έχουμε δει πολλά! Έχουμε δει όλες τις ψύκτρες αυτού του μεγέθους να δοκιμάζονται για τα συγκριτικά σε μια μεσοσταθμική θερμική υπερφόρτιση της τάξης του 50% (ψύκτρες με TDP ~240Watt δοκιμάζονται στα 360Watt) και να περνάνε τη δοκιμή ανεξαρτήτως προσανατολισμού με πολύ καλές επιδόσεις. Έχουμε δει αυτές τις μεγάλες ψύκτρες -όπως και την σημερινή φιλοξενούμενη- να αντιμετωπίζουν "ατάραχα" φορτία διπλάσια του τυπικού τους (480Watt) και μόλις στην προηγούμενη παρουσίαση είδαμε μια λιλιπούτεια ψύκτρα να αντιμετωπίζει με ασφάλεια το τριπλάσιο θερμικό φορτίο από αυτό που είναι σχεδιασμένη να "διαχειριστεί" (από τα 90W δοκιμάστηκε στα 270Watt)! Όμως, μια ψύκτρα, με μόλις 20% θερμική υπερφόρτιση (τα 300W ως προς το TDP των 250W), να "καταθέτει τα όπλα", επειδή την γυρίσαμε στο "πλάι", δεν το περιμέναμε να το δούμε και οπωσδήποτε, όταν αυτό έρχεται από μια εταιρία όπως η Corsair, είναι κάτι που θέλει διερεύνηση και προσεκτική εκτίμηση! Και σε αυτό συνηγορούν τα στοιχεία που έδειξαν οι μετρήσεις μας καθώς, η Corsair μιλάει για TDP=250Watt και η ψύκτρα τα αποδίδει αξιοπρεπώς και μάλιστα υπό προϋποθέσεις (οριζόντια τοποθέτηση), κατατάσσεται στην κορυφή των αεροψυκτρών μαζί με την κορυφαία Noctua στα 360W και δε μένει μόνο εκεί, αλλά πάει χωρίς "κόπο" και ακόμα πιο πάνω, στα 480Watt! Οπότε η Corsair A500 κάνει αυτό που λέει και με το παραπάνω, κανένας ψόγος εδώ ! Όμως, υπάρχει ένα αλλά και αυτό έχει να κάνει με τα περιθώρια που δίνουν όλοι οι κατασκευαστές στις ψύκτρες τους, περιθώρια που εμείς δοκιμάζουμε και προσπαθούμε να εξαντλήσουμε προκειμένου να δούμε τα πραγματικά όρια μιας ψύκτρας και να αποκαλύψουμε ενδεχόμενες αδυναμίες ή χαρίσματα που έχουν. Εδώ όμως και μάλιστα, στην τυπική για την ψύκτρα τοποθέτηση (πλάγια), τα πράγματα δίνουν την εντύπωση ότι η Corsair σχεδίασε κάπως "τσιγκούνικα", καθώς η ψύκτρα δίνει πολύ μικρό περιθώριο πέρα από αυτό που λέει το TDP της, με αποτέλεσμα -παρά το μέγεθός της- να συγκαταλεχθεί για τον προσανατολισμό αυτό και μεταξύ των ψυκτρών που δοκιμάζονται στα 240Watt, πράγμα που από μόνο του στην ουσία την "μειώνει", καθώς αυτή η σύγκριση με τις κατά πολύ μικρότερες της ψύκτρες, "κουτσουρεύει" και απομειώνει την σημασία της πρωτιάς που καταλαμβάνει μεταξύ τους και αυτό χωρίς να συνυπολογίσουμε τον θόρυβο που παράγει! Μοιάζει σαν η κατασκευάστρια για κάποιο περίεργο λόγο να έκανε μια "αδικαιολόγητα" οριακή επιλογή, η οποία στην πράξη υπονομεύει το "πρόσωπο" του προϊόντος της, πράγμα που δεν συνάδει με την μέχρι τώρα πείρα που έχουμε από την Corsair! Αυτά σαν μια πρώτη εκτίμηση καθώς στη συνέχεια έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να πούμε . . . Μετρήσεις εις βάθος Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Φυσικά όλη η πληροφορία εξακολουθεί και παράγεται "αυτόματα" και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη* αν χρειαστεί, τόσο στο σχολιασμό της παρουσίασης, όσο και σε όποιον φίλο θέλει να εμβαθύνει στο θέμα! (*)Οι μετρήσεις που έγιναν συνολικά μπορούν να βρεθούν εδώ: Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table,, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) 1. Τα όρια των δοκιμών και τα ποσοστά θερμικής υπερφόρτισης. Πριν προχωρήσουμε στις μετρήσεις είναι καλό να διευκρινιστούν κάποια ζητήματα που καθορίζουν τον τρόπο και την λογική των δοκιμών που κάνουμε: Α. Η πρώτη και σημαντική παράμετρος είναι η τιμή του TDP που δίνει ο κατασκευαστής για την ψύκτρα. B. Το πλήθος των heat pipes που έχει η ψύκτρα και η μορφολογία της ορίζουν την μέγιστη τυπική υπερφόρτιση στην οποία θα θέσουμε την ψύκτρα, αν ο κατασκευαστής δεν δίνει συγκεκριμένο TDP. Γ. Η μορφολογία της ψύκτρα όσον αφορά στα πτερύγιά της όπου σημαντική παράμετρος είναι ο όγκος του θερμικά ενεργού τμήματός της. 'Έτσι συγκεκριμενοποιώντας για την Corsair A500 έχουμε: Δύο heat pipes σε σχήμα U διαμέτρου 6mm και δύο ακόμα ίδιου σχήματος διαμέτρου 8mm, οπότε η μέγιστη τυπική θερμική φόρτιση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον (2 x 60W) + (2 x 80W) = MaxThPo(@hepi) = 280Watt Ο κατασκευαστής δίνει σαν TDP τα 250Watt, επομένως η μέγιστη τυπική θερμική φόρτιση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 50% επιπλέον του TDP, δηλαδή (250W x 1,5 = MaxThPo(@tdp) = 375Watt Η απολύτως μέγιστη θερμική φόρτιση (ExThPo) που εφαρμόζουμε είναι 33% επιπλέον της MaxThPo (τυπικά μέγιστης φόρτισης), δηλαδή -γενικά- 360W x 1,33 = 480W. Αν αυτό το φέρουμε στα "μέτρα" της A500, έχουμε για το TDP που δίνει η Corsair ότι το ExThPo(@tdp) = 498W και αν πάμε με τον "κανόνα" που έχουμε "θεσπίσει" εμείς για τις δοκιμές μας η απολύτως μέγιστη θερμική καταπόνηση είναι ExThPo(@hepi) = 372Watt. Οι δοκιμές MaxThPo εφαρμόζονται σε κάθε ψύκτρα και αυτή θα πρέπει να τις περάσει όλες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και χωρίς αποκλίσεις από την τυπική γραμμική συμπεριφορά. Οι δοκιμές ExThPo εφαρμόζονται κατά περίσταση και κατ' εκτίμηση, προς αναζήτηση των θερμικών ορίων της ψύκτρας και οι αποκλίσεις από την τυπική γραμμική συμπεριφορά είναι ενδεχόμενες και αποτελούν ζήτημα που συναξιολογείται με την τυπική θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας. Η "θετική" ανταπόκριση μιας ψύκτρας στις δοκιμές ExThPo αξιολογείται στα θετικά της, αλλά οι πιθανές "φτωχές" επιδόσεις της σε αυτές, δεν αποτελούν μειωτικό παράγοντα των τυπικών επιδόσεών της. 2. Μετρήσεις με βάση τον προσανατολισμό / θέση της ψύκτρας σε τέσσερα διαφορετικά air flow Σε αυτές τις μετρήσεις παρουσιάζεται το πώς μεταβάλλεται η θερμική απόδοση της ψύκτρας σε μια συγκεκριμένη τοποθέτηση, ανάλογα με την ταχύτητα των ανεμιστήρων της. Σε κάθε ένα από τα γραφήματα που ακολουθούν υπάρχουν τρεις ομάδες καμπυλών: Οι καμπύλες της μεταβολής του Συνολικού Δθ ανάλογα με την θερμική επιφόρτιση που επιτυγχάνει η ψύκτρα. (Κυκλικά σημεία μέτρησης) Οι καμπύλες της μεταβολής του Μερικού Δθ σε κάθε αυξητικό βήμα της θερμικής καταπόνησης. (Ρομβικά σημεία μέτρησης) Οι καμπύλες της μεταβολής της Ψυκτικής Ικανότητας ανάλογα με το θερμικό φορτίο της ψύκτρας. (Τετραγωνικά σημεία μέτρησης) Α. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε οριζόντια θέση. Η ψύκτρα είναι σε οριζόντια θέση, όπως σε μια μητρική που είναι επίσης οριζόντια και τα heat pipes της βρίσκονται σε κατακόρυφη θέση. Σε αυτόν το προσανατολισμό η Corsair A500 αποδίδει πολύ καλά ακόμα και όταν το θερμικό φορτίο γίνεται σχεδόν το διπλάσιο από το TDP της. Η εξέλιξη των καμπυλών του Συνολικού Δθ παραμένει γραμμική σε όλα τα air flow και μόνο στο υψηλό air flow αρχίζει να στρέφει -με αποδεκτούς ρυθμούς- προς τα επάνω όταν ξεπεράσουμε τα 360Watt ! Οι καμπύλες του Μερικού Δθ δεν έχουν να αποκαλύψουν κάποιο πρόβλημα και η άνοδος που σημειώνει η καμπύλη του υψηλού air flow στα 420W και 480W, είναι απολύτως αποδεκτή και καθώς έχουμε να κάνουμε με μία ψύκτρα με ExThPo(@hepi)=372Watt -η οποία εδώ, ουσιαστικά δοκιμάζεται και ~100W πιο πάνω- μάλλον σαν πάρα πολύ καλή επίδοση θα πρέπει να την χαρακτηρίσουμε! Ακόμα όμως και αν πάμε με το TDP της κατασκευάστριας και έστω και αν η δοκιμή είναι 20 Watt κάτω από την ExThPo(@tdp) (είναι 498W), για να έχουμε κάποια δυνατότητα σύγκρισης με τις άλλες ψύκτρες στα 480W, οι επιδόσεις αυτές είναι απολύτως αποδεκτές! Η Ψυκτική Ικανότητα μας δίνει στο υψηλό air flow μια πολύ χαρακτηριστική καμπύλη μιας ψύκτρας που παρά την εξαιρετικά υψηλή θερμική καταπόνηση, κατορθώνει και ανταπεξέρχεται στην δοκιμή και μάλιστα με την τελική της τιμή (στα 480W) λίγο καλύτερη από την αρχική της! Από τις καμπύλες της Ψυκτικής Ικανότητας (CoolCap) έχουμε μόνο ένα μικρή ένδειξη ότι κάτι ίσως συμβαίνει καθώς, η βέλτιστη επίδοση στο υψηλό air flow βρίσκεται στα 240W ενώ στο μέσο και χαμηλό air flow η βέλτιστη επίδοση βρίσκεται στα 300W και αυτό δεν είναι κάτι ομαλό. Επειδή όμως πρόκειται για πολύ μικρές διαφορές, απλά κρατάμε μια επιφύλαξη για τη συνέχεια. Στο πολύ χαμηλό air flow έχουμε την βέλτιστη επίδοση και πάλι στα 240W, αλλά αυτό μόνο σαν θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Β. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. Η ψύκτρα είναι στραμμένη όπως μπαίνει σε μια κατακόρυφη μητρική που βρίσκεται σε ένα κλασικό κουτί "πύργο" και τα heat pipes της είναι πλέον σε οριζόντια θέση. Σε αυτόν τον κατά κανόνα πιθανότερο προσανατολισμό, η ψύκτρα εμφανίζει μια σημαντικά διαφορετική συμπεριφορά, ιδιαιτέρως όταν το θερμικό φορτίο υπερβεί τα 240W. Οι καμπύλες του Συνολικού Δθ δείχνουν από τα 200W, μια ευκρινώς εδραιωμένη τάση για ελάττωση των επιδόσεων, τάση η οποία στα τρία χαμηλότερα air flow κάνει την εμφάνισή της ήδη από τα 160W! Αυτή η τάση φαίνεται πολύ πιο εύκολα από τις καμπύλες της Ψυκτικής ικανότητας από τις οποίες διαπιστώνεται ότι, η φυσιολογικά αναμενόμενη και προοδευτικά μειούμενη, βελτίωση της θερμοαπαγωγικής ικανότητας καθώς το θερμικό φορτίο αυξάνει, φτάνει σε σε μέγιστη τιμή στα 160W, η οποία είναι αρκετά χαμηλότερα από το φυσιολογικά αναμενόμενο από μια ψύκτρα αυτού του μεγέθους και TDP! Αυτή η σε τόσο χαμηλό φορτίο εμφάνιση της βέλτιστης Ψυκτικής ικανότητας, ισχύει οριακά και για το υψηλό air flow, καθώς στα 200W έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται. Ανάλογη μικρή μείωση των επιδόσεων παρατηρείται και στο χαμηλό air flow και η μείωση των επιδόσεων εντείνεται φυσιολογικά στο πολύ χαμηλό air flow. Εκεί που παρατηρείται πολύ μεγάλη μείωση των επιδόσεων μετά τα 160W είναι στο μέσο air flow και αυτό δεν είναι καθόλου φυσιολογικό καθώς σημαίνει ότι η ψύκτρα αποδίδει αναλογικά καλύτερα σε χαμηλότερο air flow ! Η μείωση των επιδόσεων από ότι δείχνουν οι καμπύλες της Cooling Capacity (CoolCap) αυξάνει αισθητά στα 240W και στα 260W, το πράγμα γίνεται πιο έντονο καθώς η βηματική αύξηση των θερμοκρασιών είναι της τάξης των 11-12o C, όσο για την CoolCap, αυτή -ιδιαίτερα στο μέσο air flow- μειώνεται ραγδαία! Στα 280W, μόλις 30W πάνω από το TDP της, είναι πλέον σαφές ότι η ψύκτρα βρίσκεται στα όριά της καθώς, οι θερμοκρασίες κάνουν άλματα της τάξης των ~18 έως και ~22o C και πέραν αυτού, υπάρχουν σημαντικές ανατροπές στην φυσιολογική συμπεριφορά της ψύκτρας καθώς το χαμηλό και πολύ χαμηλό air flow επιτυγχάνουν χαμηλότερο Συνολικό Δθ από το μέσο air flow! Η κατάσταση αυτή γίνεται ακόμα πιο ακραία στα 300W όπου, το χαμηλότερο Δθ το έχει το χαμηλό air flow, το δε υψηλό air flow πετυχαίνει το ίδιο Δθ με το πολύ χαμηλό και το υψηλότερο -και χειρότερο- Δθ το παρουσιάζει το μέσο air flow (!) με την ψύκτρα να μην μπορεί να έρθει σε θερμική ισορροπία και την θερμοκρασία να ανεβαίνει με ταχύ ρυθμό στους 102+o C και χωρίς να εμφανίζει τάσεις εξισορρόπησης. Αυτό το Thermal Runaway* διακόπηκε από τις προστασίες υπερθέρμανσης του Loader! {* Η τιμή αυτή μπήκε στο διάγραμμα με κόκκινο πλαίσιο.} Και η "αυλαία" πέφτει στα 320W, όπου και στα δύο air flow για τα οποία συνεχίζεται η δοκιμή, η ψύκτρα περνά σε άμεσο Thermal Runaway με τη δοκιμή να σταματά με τη θερμοκρασία του loader μεταξύ 100 και 105o C ! Η ψύκτρα μετά τα 240W κυριολεκτικά μεταμορφώνεται, η θερμική συμπεριφορά της παύει να έχει οποιαδήποτε σχέση με την τόσο αναγκαία γραμμικότητα και οι θερμοκρασίες αυξάνουν εξαιρετικά δυσανάλογα και ανώμαλα, για να περάσει τελικά, σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση μόλις 50W πάνω από τα 250W που είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί αποτελεσματικά (TDP). Το γεγονός ότι μια υπερφόρτιση της τάξης του 20% έχει τόσο "ασύμμετρα" αποτελέσματα, μαρτυρά το με πόσο στενά θερμικά όρια σχεδιάστηκε η ψύκτρα και παρά το ότι η ψύκτρα αποδίδει αυτό που λέει το TDP της, τελικώς, αποτελεί ένα ζήτημα προς κρίση, το οποίο θα ήταν -γενικά- καλύτερα να μην υπάρχει, πόσω μάλλον σε ένα προϊόν μέσω του οποίου η Corsair "επανασυστήνεται" στον χώρο της αερόψυξης! Γ. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε κατακόρυφη θέση. Οι μετρήσεις σε αυτό το προσανατολισμό έγιναν κυρίως γιατί αυτή η θέση είναι η δεύτερη θέση όπου τα heat pipes είναι οριζόντια και όχι γιατί το ενδιαφέρον μας ήταν τα κουτιά που έχουν τα βύσματα της μητρικής προς τα επάνω. Η εικόνα μολονότι λίγο ποιο "ομαλή" εδώ, παραμένει επί της ουσίας απαράλλακτη με αυτήν της πλάγια θέσης και μάλιστα οι θερμοκρασίες στα 300W κινούνται γύρω από τους 75 - 77o C, με δύο air flow, υψηλό και μέσο (!) να αδυνατούν να υποστηρίξουν την ψύκτρα και αυτή να περνά σε thermal runaway! Κάτω από αυτές τις συνθήκες φυσικά, η συνέχιση των δοκιμών στα 320W δεν είχε κανένα νόημα ! 3. Μετρήσεις με βάση την ταχύτητα των ανεμιστήρων της ψύκτρας (air flow) στους τρεις προσανατολισμούς της. Στις μετρήσεις αυτές γίνεται πολύ πιο ευκρινής η επίδραση που έχει ο προσανατολισμός της ψύκτρας στις επιδόσεις της σε κάθε air flow ξεχωριστά. Έτσι έχουμε την ψύκτρα στο ίδιο air flow και καταγράφουμε την θερμική συμπεριφορά της στους τρεις προσανατολισμούς της. Στα γραφήματα έχει αντικατασταθεί η παράμετρος Μερικό Δθ από την παράμετρο AirOut Delta-T η οποία μας δείχνει πόσο θερμότερος είναι ο αέρας που εξέρχεται από την ψύκτρα από από αυτόν που μπαίνει σε αυτήν για να την ψύξει. Η παράμετρος AirOut Delta-T είναι ένας άλλος τρόπος να ελέγξουμε εμμέσως μεν, αλλά με αρκετή ακρίβεια ότι η θερμότητα που διαχέεται στο περιβάλλον είναι αντίστοιχη με αυτήν που παραλαμβάνει η ψύκτρα από το Hot Plate της "CPU" μας και η αξιολόγησή της θα μας παρέχει επιπλέον δυνατότητες ανάλυσης της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Σε αυτά τα γραφήματα έχει προστεθεί και ένας "εμπειρικός" προσδιορισμός της "ιδανικής" περιοχής λειτουργίας* της ψύκτρας, τόσο για τις μετρήσεις που έγιναν με τα heat pipes κατακόρυφα, όσο και με αυτά σε οριζόντια θέση. Και σε αυτά τα γραφήματα η θερμική συμπεριφορά της κατακόρυφης θέσης έχει βοηθητικό ρόλο με τον κύριο, να παραμένει στις θερμικές επιδόσεις της πλάγιας θέσης. Πριν όμως μπούμε στην ουσία του πράγματος να πω δυο λόγια για αυτή τη νέα δυνατότητα που ενσωματώνεται στα γραφήματα ανάλυσης της θερμικής συμπεριφοράς των ψυκτρών. Η "ιδανική" περιοχή λειτουργίας ορίζεται ποσοστιαία σαν τμήμα της περιοχής μεταβολής της Ψυκτικής Ικανότητας (CoolCap) της ψύκτρας με κατώτερο όριο αναφοράς την τιμή που έχει η CoolCap στην ελάχιστη θερμική φόρτιση (πρώτο βήμα δοκιμής) και ανώτερο την μέγιστη τιμή της, σε όποιο θερμικό φορτίο (βήμα δοκιμής) παρατηρείται αυτή η τιμή. Η "Ιδανική" Περιοχή Λειτουργίας χωρίζεται σε τρία επιμέρους επίπεδα / τμήματα: "Sweet Spot" >>> 100% - 76% (υψηλής πυκνότητας επισήμανση / σκίαση της περιοχής) Στενή περιοχή >>> 75% - 51% (μέσης πυκνότητας σκίαση της περιοχής) Ευρεία περιοχή >>> 50% - 25% (μικρής πυκνότητας σκίαση της περιοχής) Εντός της περιοχής / ζώνης με την βέλτιστη απόδοση της ψύκτρας (Sweet Spot) έχει σημειωθεί με ένα ρόμβο η θερμική ισχύς στην οποία η CoolCap έχει τη μέγιστη τιμή της και με ένα ανεστραμμένο τρίγωνο σημειώνεται το "κέντρο βάρους" της περιοχής αυτής. Οι φίλοι που ενδιαφέρονται να δουν περισσότερα πράγματα μπορούν να δουν τον πίνακα που περιέχει και το AirOut_Delta-T καθώς και τα γραφήματά στους τρεις προσανατολισμούς, στο spoiler που ακολουθεί: Με αυτά κατά νου, ας πάμε να δούμε τι "βρήκαμε" : Α. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν Υψηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Σε αυτό το air flow οι ψύκτρες αποδίδουν τα μέγιστα καθώς η θερμοαπαγωγή από την επιφάνεια των πτερυγίων είναι η μέγιστη δυνατή. Και σε αυτό το air flow κατά κανόνα οι ψύκτρες παρουσιάζουν διαφορές στη θερμική συμπεριφορά των διαφορετικών προσανατολισμών τους, πρακτικά ασήμαντες, καθώς αυτές είναι της τάξης του 1 έως 2 το πολύ βαθμών Celsius λόγω του ότι το υψηλό air flow των ανεμιστήρων απαλείφει ουσιαστικά το θερμικό κέρδος που έχουν οι προσανατολισμοί που φέρνουν το επίπεδο των πτερυγίων σε κατακόρυφη θέση, στη οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν και το φυσικό ανοδικό ρεύμα του αέρα που θερμαίνεται από την ψύκτρα. Ι. Για να δούμε τι έχει να δείξει αυτή η σύγκριση στην προκείμενη περίπτωση για τον οριζόντιο προσανατολισμό (μπλε καμπύλες): Στην οριζόντια θέση η ψύκτρα λειτουργεί πολύ καλά και -όπως θα πρέπει- με μεγάλα περιθώρια φόρτισης πάνω από το TDP της. Χαρακτηριστικό της πολύ καλής θερμικής συμπεριφοράς στην οριζόντια θέση, είναι ότι το σημείο όπου η τιμή της Ψυκτικής Ικανότητας αποκτά την ίδια τιμή που είχε στην πρώτο βήμα των δοκιμών (Cooling Capacity Tipping Point / CCTP) είναι λίγο πιο πάνω από τα 480W! Το γεγονός βέβαια ότι η μέγιστη CoolCap σε αυτό το προσανατολισμό (Οριζόντιο / Ho) βρίσκεται στα 240W, και σε "συνεργασία" με την ομαλή εξέλιξη των τιμών της μας δίνει μια περιοχή υψηλής απόδοσης μεταξύ των 120W και ~430W, με βέλτιστη περιοχή από τα 180W έως και τα 390W με "κέντρο" τα ~275W μέγιστη τιμή της CoolCap στα 240W. Η καμπύλη της θερμοκρασίας του αέρα εξόδου της ψύκτρας ακολουθεί την μεταβολή των τιμών του θερμικού φορτίου και διατηρουμένης της ταχύτητας των ανεμιστήρων σταθερής μας δίνει μια ουσιαστικά γραμμική Ho_AirOut Delta-T. ΙΙ. Εξετάζοντας όμως τι συμβαίνει στον πλάγιο προσανατολισμό (πορτοκαλί καμπύλες), η εικόνα αλλάζει άρδην! Μέχρι τα 200W ο πλάγιος προσανατολισμός εμφανίζει ελαφρά καλύτερες επιδόσεις και αυτό φαίνεται καθαρά από την καμπύλη της La_CoolCap (λεπτή πορτοκαλί) η οποία βρίσκεται υψηλότερα από την αντίστοιχη της οριζόντιας θέσης (Ho_CoolCap / λεπτή μπλε). Μετά τα 200W όμως η απόδοση της ψύκτρα πέφτει απότομα, και η La_CoolCap περνά από το CCTP μόλις στα 233W ! Η μείωση της θερμοαπαγωγικής ικανότητας της ψύκτρας συνεχίζεται με ραγδαίο ρυθμό και στα 300W έχουμε το τελευταίο σημείο που η ψύκτρα μπορεί και ισορροπεί θερμικά, αν και αυτό συμβαίνει σε πολύ υψηλό Δθ (71,3o C). Μετά από αυτό το σημείο και σε μόλις 20W υψηλότερη καταπόνηση, η ψύκτρα περνά σε κατάσταση ανεξέλεγκτης υπερθέρμανσης. Έτσι η περιοχή υψηλής απόδοσης βρίσκεται μεταξύ των ~80 και 215W με καλύτερες επιδόσεις στην περιοχή μεταξύ 120 και 205W με "κέντρο" τα ~175W και την La_CoolCap να πετυχαίνει την καλύτερη τιμή της στα 160W. Επιλέγοντας τα 280W σαν μια ελάχιστη υπερφόρτιση (12%) επί του τυπικού TDP της ψύκτρας, βλέπουμε ότι το La_"CPU" Delta-T στην περιοχή 240 - 280W αυξάνει με ρυθμό ~5 φορές υψηλότερο από αυτόν με τον οποίο αυξάνει μέχρι τα 200W (περιοχή 160 - 200W). Θέτοντας σαν όριο στο La_"CPU" Delta-T τους 55o C, (το οποίο αν συνδυαστεί με μια μέση θερμοκρασία κουτιού των 35o C, μας δίνει μια οριακή μέγιστη θερμοκρασία "CPU" ίση με 90o C), προσδιορίζουμε στα 285W την ισχύ που φέρνει αυτό το Δθ. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La-Hi_"CPU" Delta-T φτάνει στους ~33,0o C. Η καμπύλη του La_AirOut Delta-T παρουσιάζει μια προοδευτική ελαφρά μείωση τιμών που συνδέεται με την επίδραση της αλλαγής του προσανατολισμού της ψύκτρας, στο φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα και της βοήθειας που αυτό μπορεί πλέον να παρέχει στην ταχύτητα ροής του αέρα. Παρ' όλα αυτά, η απόκλιση παραμένει πολύ μικρή και η γενική εικόνα της γραμμικότητας διατηρείται. ΙΙΙ. Για τον κατακόρυφο προσανατολισμό (κόκκινες καμπύλες) θα πούμε μόνο ότι σε αυτόν η απόδοση της ψύκτρας μειώνεται παραπέρα, και μάλιστα σε αυτόν, περνά σε Thermal Runaway στα 300W ! Β. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν Μέσο air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στον οριζόντιο προσανατολισμό τα πράγματα είναι όπως πρέπει, και η περιοχή καλής απόδοσης είναι από τα 120W έως και τα 360W, με αποδοτικότερη περιοχή μεταξύ των 180W και 360W με "κέντρο" στα ~275W και μέγιστη τιμή στα 300W. Τα περιθώρια που μας δίνει η Ho_CoolCap μέχρι το CCTP της είναι πολύ έξω από το δεξιό όριο του γραφήματος πράγμα που σημαίνει ότι τα όρια της ψύκτρας είναι πολύ πιο πάνω από τα 360W και στο μέσο air flow. Στον πλάγιο προσανατολισμό, τα πράγματα είναι όμοια με του υψηλού air flow και απλά εδώ η καμπύλη La_CooCap κορυφώνεται στα 160W με κέντρο της περιοχής πολύ υψηλής απόδοσης στα 155W και όρια από 120W έως ~185W και μας δίνει ένα αρκετά πιο μικρό εύρος καλή απόδοσης (80 - 185W) με το CCTP να βρίσκεται στα 227W. Πολύ σημαντικό στην πλάγια θέση είναι ότι η ψύκτρα στα 280Watt ισορροπεί θερμικά μεν , αλλά το κάνει σε πολύ υψηλή θερμοκρασία (Δθ = ~64o C, και ακόμα σημαντικότερο, ότι, σε κανένα προσανατολισμό που θέτει τα heat pipes σε οριζόντια θέση δεν φτάνει στα 300Watt ! Με αντίστοιχη διαδικασία αυτής που είδαμε πριν (παρατήρηση Α_ΙΙ-5), έχουμε ότι ο ρυθμός αύξησης του La_"CPU" Delta-T στην περιοχή μεταξύ 240W και 280W προκύπτει ~6,4 φορές υψηλότερος από αυτόν που ισχύει μεταξύ 160W και 200W, αλλά και ~8,6 φορές υψηλότερος από αυτόν της περιοχής 120-160W, μαρτυρώντας ότι η απόκλιση από τη γραμμικότητα ξεκινά μετά τα 160W σε αυτό το air flow. Το όριο στο La_"CPU" Delta-T των 55o C, έρχεται σε θερμική ισχύ ίση με 272W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La-Me_"CPU" Delta-T φτάνει στους ~36,2o C. Οι καμπύλες του AirOut Delta-T σε όλους τους προσανατολισμούς -δες σχετικό σχόλιο (Α_ΙΙ-8)- διατηρούν αδιατάρακτη τη γραμμική μεταβολή τους. Γ. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν χαμηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στον οριζόντιο προσανατολισμό στο χαμηλό air flow η περιοχή καλής απόδοσης είναι πάλι 130W έως 360W, με αποδοτικότερη περιοχή μεταξύ των 200W και 360W με την υψηλότερη τιμή της CoolCap στα 300W και κέντρο στα 290W. Τα περιθώρια που μας δίνει η Ho_CoolCap μέχρι το CCTP της είναι και πάλι πολύ έξω από το δεξιό όριο του γραφήματος πράγμα, συνεπώς και εδώ καλά μαντάτα για τα όρια της ψύκτρας και στο χαμηλό air flow. Στον πλάγιο προσανατολισμό, τα πράγματα είναι όμοια με τα του μέσου air flow και απλά εδώ η καμπύλη La_CoolCap είναι λιγότερο απότομη και μας δίνει ένα μεγαλύτερο εύρος βέλτιστης απόδοσης (105 - 210W) με το CCTP να βρίσκεται στα 227W και την υψηλότερη τιμή και το "κέντρο" της περιοχής αυτής να βρίσκονται πολύ κοντά στα 160W. Πολύ σημαντικό στην πλάγια θέση είναι ότι η ψύκτρα στα 280Watt έχει 15o C χαμηλότερη θερμοκρασία από την κατακόρυφη θέση. Ο έλεγχος του ρυθμού ανόδου της θερμοκρασίας La_"CPU" Delta-T μας δίνει ότι στην περιοχή 240 - 280W ο ρυθμός είναι 3,6 φορές υψηλότερος από της περιοχής 160 - 200W. Στο χαμηλό air flow, το όριο των 55o C στο La_"CPU" Delta-T, έρχεται σε θερμική καταπόνηση ίση με 285W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La_"CPU" Delta-T είναι ίσο με ~38,0o C. Στην πλάγια θέση η ψύκτρα αντέχει -οριακά- στα 300W και "ξεφεύγει" τελείως από θερμοκρασίες στα 320W, ενώ ο κατακόρυφος προσανατολισμός έχει "εγκαταλείψει τον αγώνα" από τα 300W. Και σε αυτό το air flow η μεταβολή του AirOut Delta-T παραμένει γραμμική, ανεξαρτήτως προσανατολισμού. Δ. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν πολύ χαμηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στο πολύ χαμηλό air flow η οριζόντια θέση εμφανίζει μια πιο στενή (180W - 280W) βέλτιστη περιοχή λειτουργίας (σκούρο μπλε), με κέντρο στα 230W και μέγιστη τιμή στα 240W, με τις θερμοκρασίες του Δθ να εξακολουθούν να εξελίσσονται γραμμικά χωρίς εκπλήξεις! Αντίθετα -όπως και στα άλλα air flow- ο πλάγιος προσανατολισμός από τα 200W τραβάει την ανηφόρα στις θερμοκρασίες. Η βέλτιστη περιοχή της πλάγιας θέσης είναι μεταξύ 130W και ~190W με "κέντρο" και μέγιστη τιμή στα 160W. Παρά αυτήν την "αφύσικη" αύξηση του Δθ στην πλάγια θέση, μας περιμένει κάτι ακόμα πιο σπάνιο και αφύσικο, καθώς αυτό το Δθ -και μάλιστα στα 300W- είναι χαμηλότερο από αυτό που επιτυγχάνει η ψύκτρα στο μέσο, αλλά και στο υψηλό air flow! Σε συνέχεια της προηγούμενης παρατήρησης και ο ρυθμός ανόδου του La_"CPU" Delta-T στην περιοχή 240 - 280W, είναι μόνο ~2,6 φορές υψηλότερος αυτού της περιοχής των 160 - 200W ! Στο πολύ χαμηλό air flow, το όριο των 55o C στο La_"CPU" Delta-T, το φέρνει θερμική καταπόνηση ίση με 275W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La_"CPU" Delta-T είναι ίσο με ~43,0o C. Αν δε, πάμε στον κατακόρυφο προσανατολισμό, τότε το Ve_Δθ του πολύ χαμηλού air flow στα 300W είναι χαμηλότερο από τα Δθ όλων των άλλων air flow στον συγκεκριμένο προσανατολισμό! Και όπως είναι αναμενόμενο και στο πολύ χαμηλό air flow, η μεταβολή της θερμοκρασίας του αέρα εξόδου (AirOut Delta-T) παραμένει γραμμική, προβλέψιμη και ανεξάρτητη του προσανατολισμού της ψύκτρας. Σύνοψη παρατηρήσεων και ερμηνεία της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας Από τα προηγούμενα γραφήματα είναι φανερό ότι ανάλογα με τον προσανατολισμό της η ψύκτρα αλλάζει και όρια λειτουργίας. Σε οριζόντια θέση όπου τα heat pipes της είναι κατακόρυφα η ψύκτρα μεσοσταθμικά και εξαιρώντας το πολύ χαμηλό air flow έχει μια περιοχή βέλτιστης απόδοσης για θερμικά φορτία μεταξύ των ~190W και 370W και επιπλέον αυτού, η υψηλότερη απόδοση έρχεται στα ~280W πράγμα που δείχνει ότι ο ορισμός του TDP της ψύκτρας έγινε με συντηρητικά κριτήρια και η ψύκτρα εμφανίζει δυνατότητες υπερφόρτισης ανάλογες με αυτές των άλλων αεροψυκτρών της κατηγορίας. Σε πλάγια θέση όπου τα heat pipes είναι οριζόντια, η βέλτιστη περιοχή λειτουργίας αλλάζει και πλέον κυμαίνεται από τα 135W έως τα 185W με υψηλότερη απόδοση στα ~165W. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή λειτουργίας υποβαθμίστηκε μεσοσταθμικά κατά ~42% και αυτό είναι κάτι που δεν το συναντάμε στις άλλες ψύκτρες ανάλογου μεγέθους. Στην οριζόντια θέση έχουμε μια διαπιστωμένα καλή λειτουργία της ψύκτρας καθώς παραλαμβάνει από το hot plate του Loader μέχρι και 480W (καλή επαφή του cold plate στη "CPU" ), τα μεταφέρει μέσω των heat pipes στα πτερύγια όπου και τα "διαχέει" μέσω αυτών στον αέρα ψύξης χωρίς καμία σημαντική απόκλιση από τα αναμενόμενα. Στην πλάγια θέση έχουμε μια εξίσου αποτελεσματική παραλαβή της θερμότητας από τον Loader και διάχυσή της στον αέρα που ψύχει τα πτερύγιά της (η θερμοκρασία του αέρα εξόδου είναι εν πολλοίς ανεξάρτητη του προσανατολισμού της ψύκτρας) αλλά παρόλα αυτά η θερμοκρασία της "CPU" αυξάνει πολύ και μετά από κάποιο σημείο (~300W) η αύξηση αυτή γίνεται πολύ μεγάλη και εξελίσσεται εξαιρετικά γρήγορα. Συνεπώς ναι μεν η θερμότητα απορροφάται και διαχέεται το ίδιο αποτελεσματικά και στους δύο προσανατολισμούς, αλλά τα heat pipes που μεταφέρουν την θερμότητα αυτή από το cold plate στα πτερύγια, από τα 240W επάνω παρουσιάζουν μια ταχέως μειούμενη αποτελεσματικότητα (αυξάνεται η θερμική αντίστασή τους). Το μόνο πράγμα που αλλάζει μεταξύ των δύο προσανατολισμών, είναι ότι τα Heat pipes στην πλάγια θέση είναι οριζόντια και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την βαρύτητα κατά τη λειτουργίας τους. Όπως είναι γνωστό η λειτουργία των heat pipes εξαρτάται σε κάποιο βαθμό και από την κλίση τους σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο και αυτή η εξάρτηση ρυθμίζεται και ελαχιστοποιείται με τη χρήση του κατάλληλου wick που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια των heat pipes επιτρέποντας με την δομή του την -δια του τριχοειδούς φαινομένου- μεταφορά του υγροποιημένου ατμού από την περιοχή των πτερυγίων (συμπυκνωτής) στην περιοχή του cold plate του Block όπου αυτό το υγρό παραλαμβάνοντας την θερμότητα της "CPU" εξατμίζεται εκ νέου και μεταβαίνει σχεδόν ακαριαία και πάλι στα πτερύγια για ένα νέο κύκλο συμπύκνωσης. Το πόσο ισχυρό θα είναι το τριχοειδές φαινόμενο που βοηθά στην μεταφορά του ψυκτικού υγρού από τον συμπυκνωτή (πτερύγια) στο εξατμιστή (cold plate) και συνεπώς, το πόσο θα επηρεάζεται η ταχύτητα αυτής της μεταφοράς από την βαρύτητα καθώς και το μέχρι ποία θερμική ισχύ η μεταφορά αυτή εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική, εξαρτάται από την δομή του wick και την κλίση του heat pipe σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο. Και εδώ προφανώς η Corsair επιλέγει Heat pipes με πολύ υψηλή απόδοση, τα οποία παρά την διαπιστούμενη σχετικά υψηλή εξάρτηση της απόδοσής τους από τη κλίση που αυτά καλούνται να λειτουργήσουν και μολονότι είναι μόνο τέσσερα, υποστηρίζουν με αξιώσεις θερμικά φορτία της τάξης των 240W και φτάνουν με ασφάλεια και στα 280W. Επιδόσεις που στην πραγματικότητα χρήσης, κάθε άλλο από χαμηλές μπορούν να χαρακτηριστούν! Ο πρώτος τρόπος λοιπόν, να "δεις" την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας συνοπτικά, είναι ότι η Corsair στην Α500 αξιοποιεί την μεγαλύτερη θερμομεταφορική ικανότητα των δύο heat pipes των 8mm και έτσι με τέσσερα μόνο heat pipes (2x6mm + 2x8mm) καλύπτει θερμικά μια "CPU" μέχρι τα 280W και δίνει ένα συντηρητικό TDP = 250W και αν η ψύκτρα δουλέψει σε οριζόντιο προσανατολισμό τότε αξιοποιείται στο έπακρο η βαρύτητα στην διαδικασία επιστροφής του υγρού στον εξατμιστή και οι επιδόσεις της ψύκτρας εκτοξεύονται κατακόρυφα καθώς πλέον η ψύκτρα δεν έχει κανένα πρόβλημα ούτε και στο διπλάσιο θερμικό φορτίο (480W)! Ο δεύτερος τρόπος αξιολόγησης είναι ότι η Corsair A500 σε οριζόντια θέση παρουσιάζει μια θερμική συμπεριφορά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τις άλλες μεγάλες αερόψυκτρες καθώς έχει τις ίδιες επιδόσεις με την κορυφαία εξ αυτών, αλλά όταν η ψύκτρα τοποθετηθεί σε πλάγια θέση οι μέγιστες δυνατότητές της περιορίζονται αυστηρά στο TDP συν μια μικρή δυνατότητα υπερφόρτισης της τάξης του ~12% (μέχρι τα ~280W). Το ποία από τις δύο "οπτικές γωνίες" εκφράζει καλύτερα τις θερμοαπαγωγικές δυνατότητες της ψύκτρας, φυσικά και δεν είναι ανεξάρτητο από τα "μέσα" που "χρησιμοποιεί" για να πετύχει αυτές τις επιδόσεις και αυτά (όγκος και θόρυβος), συνηγορούν στην ένταξή της ανάμεσα στις ογκώδεις, εξαιρετικά αποτελεσματικές και σχετικά αθόρυβες αερόψυκτρες με τα πολύ μεγάλα περιθώρια υπερφόρτισης, με τη διαφορά ότι η Corsair A500 κάνει αρκετά περισσότερο θόρυβο και στην τυπική θέσης χρήσης της (πλάγια) και έχει σημαντικά μικρότερα περιθώρια υπερφόρτισης! Η ανάλυση όμως αυτή θα είναι πολύ μονόπλευρη αν δεν συμπεριλάβει την πραγματική λειτουργία της ψύκτρας σε ένα σενάριο πραγματικής χρήσης και εκεί φυσικά, δεν είναι τόσο σημαντικό αν μια ψύκτρα μπορεί να "πιάσει" τις εργαστηριακές υπερφορτίσεις των 360 ή και των 480W (!) σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό που "μετράει" είναι τι κάνει η ψύκτρα στα θερμικά φορτία της πραγματικής χρήσης όπου όπως είδαμε η Α500 τα πάει μια χαρά συναγωνιζόμενη με πολύ μικρές διαφορές στον τομέα των θερμικών επιδόσεων τις άλλες μεγάλες αερόψυκτρες που έχουμε δοκιμάσει. Συνεπώς η Corsair A500 μπορεί να υποστηρίξει τις όποιες απαιτήσεις του χρήστη ακόμα και αν αυτές είναι μεγάλες (υψηλός υπερχρονισμός) και το μόνο που μοιραία μένει έξω από τις δυνατότητές της, είναι οι περιπτώσεις υψηλού υπερχρονισμού σε "θερμούς" επεξεργαστές. Συνεπώς το μόνο που θα απασχολήσει τον υποψήφιο κάτοχο -που δεν έχει πολύ μεγάλες απαιτήσεις- είναι μόνο ο θόρυβος που παράγει, πράγμα που εύκολα διορθώνεται ελαττώνοντας λίγο τις στροφές των ανεμιστήρων, καθώς ήδη από το μέσο air flow ο θόρυβος μειώνεται σημαντικά , χωρίς η "ποινή" στο Δθ να υπερβαίνει τους 3o C και αν θελήσουμε να "πληρώσουμε" ακόμα 2o C, η ψύκτρα πλέον ενσωματώνεται ηχητικά με το θόρυβο υποβάθρου ακόμα και ενός ήσυχου δωματίου σε πόλη καθώς στο χαμηλό air flow ο θόρυβός της είναι της τάξης των 34 dB(A). Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι το RnD της Corsair σχεδιάζει μια ψύκτρα που αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες των τεσσάρων heat pipes εξαντλώντας "μέχρι ρανίδος" τα θερμικά περιθώριά τους μοιάζει σαν μια αχρείαστη τεχνική άσκηση, καθώς υπάρχουν πολύ πιο "μετριοπαθείς" και δοκιμασμένες λύσεις (π.χ. έξη heat pipes των 6mm) που θα ήταν πιο κατάλληλες για μια επάνοδο στο χώρο της αερόψυξης, καθώς θα έδιναν μια ψύκτρα που δεν θα είχε τον παραμικρό "συμβιβασμό" όσον αφορά στα θερμικά περιθώρια και τον προσανατολισμό της και το μόνο που θα μπορούσε ακόμα και η πιο αυστηρή κριτική να της προσάψει -και δικαίως- θα ήταν το θέμα του θορύβου! Στο ίδιο πνεύμα και ακολουθώντας την σκέψη της βέλτιστης επανόδου στην αερόψυξη της Corsair -η οποία στις AIO υδροψύξεις πρωτοστατεί στις αθόρυβες λύσεις- θα ήταν η χρήση πιο αθόρυβων ανεμιστήρων πάνω σε ένα πιο αποτελεσματικό θερμικό πυρήνα (περισσότερα heat pipes, με καλύτερη κατανομή στα πτερύγια, πτερύγια που εξαντλούν τις διαθέσιμες διαστάσεις κ.λπ.) που θα έδινε ένα προϊόν ικανό να αμφισβητήσει την κρατούσα κατάσταση στο χώρο της αερόψυξης. Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corsair Α500 το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση των γραφημάτων έχουμε χωρίσει χρωματικά τις ψύκτρες σε τρεις κατηγορίες ισχύος (180, 240 και 360 Watt) οι οποίες αντιστοιχούν στην μέγιστη θερμική καταπόνηση που δοκιμάστηκαν. Επίσης για να δώσουμε και μια αίσθηση της αποτελεσματικότητας μιας ψύκτρας (ψυκτικής ικανότητας) σε σχέση με τον συνολικό της όγκο και το πόσο αποκλίνουν οι επιδόσεις της από έναν κοινό για όλες μέσο όρο Δθ, προσθέσαμε στο πρώτο ραβδόγραμμα (του Δθ) την παράμετρο Delta-T Deviation Weighted Total Volume Cooling Capacity. Η ανάλογη προσθήκη έγινε και στο δεύτερο (του Θορύβου) όπου η νέα παράμετρος Noise Deviation Weighted Cooling Capacity @ Performance to Noise Efficiency μας δίνει μια ένδειξη του πόσο καλά μας "αποζημιώνει" θερμικά μια ψύκτρα, για κάθε dB(A) θορύβου που παράγει! Και οι δυο παράμετροι έχουν την λιγότερο σημαντική θέση στην ιεράρχηση (sorting) των τιμών του ραβδογράμματος, απεικονίζονται δε, με φωτεινό πράσινο χρώμα. Επίσης κάτι νέο είναι ότι, το όνομα της κάθε ψύκτρας συνοδεύεται από δύο αριθμούς ο πρώτος μας δίνει την κατάταξή της στην κατηγορία της ανάλογα με τα Watt που δοκιμάστηκε και ο δεύτερος την γενικότερη κατάταξή της στο σύνολο των ψυκτρών που θα μας διευκολύνει στην αναζήτησή της στην ανάγνωση των γραφημάτων. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 360 Watt. Ι. Κατάταξη με ευθεία σύγκριση άνευ αντιστάθμισης Σε αυτά τα γραφήματα η κατάταξη γίνεται με βάση τα πρωτογενή μεγέθη του "CPU" Δθ και του Θορύβου, βοηθητικά παρατίθεται σαν τρίτος ιεραρχικά παράγων κατάταξης η Σταθμισμένη Απόκλιση ( Deviation Weighted ). Λόγω της ιδιόμορφης θερμικής συμπεριφοράς της Corsair A500, αυτή συμμετέχει στα γραφήματα που ακολουθούν με τρεις παραμετροποιήσεις: Σε Οριζόντια τοποθέτηση στην ομάδα των 360W αλλά και στην ομάδα των 240W Σε Πλάγια τοποθέτηση συμμετέχει μόνο στην ομάδα των 240W. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στα 360W και σε οριζόντια τοποθέτηση η ψύκτρα "φυσάει", πάει κατευθείαν στην κορυφή του πίνακα των αεροψυκτρών (19η θέση της γενικής κατάταξης) να κάνει παρέα στην κορυφαία Noctua! Το κακό είναι βέβαια, ότι το "πάρα-φυσάει" το πράγμα, καθώς ο θόρυβός της είναι σχεδόν ο διπλάσιος αυτού της Noctua! Για τον πλάγιο προσανατολισμό και παρά το ότι αυτός είναι ο κατά κανόνα προσανατολισμός χρήσης της ψύκτρας, στα 360W υπάρχει "απαγορευτικό" (!) καθώς -όπως είδαμε- από τα 300 - 320W η ψύκτρα δεν "ακολουθεί" ! Στα 240W και σε οριζόντια θέση και πάλι κατατάσσεται στην κορυφή της κατηγορίας (32η και 33η θέση) και κάνει το "ένα-δύο" με την πλάγια θέση. Αλλά η "νίκη" αυτή είναι "Πύρρεια", καθώς έχει τριπλάσιο έως και υπερτετραπλάσιο όγκο από τις υπόλοιπες ψύκτρες της κατηγορίας αυτής και κάνει τουλάχιστον τον διπλάσιο θόρυβο από αυτές! Η διαφορά του Δθ των δύο θέσεων στα 240W είναι λίγο πάνω από τους 3o C και μαρτυρά ότι η έντονη εξάρτηση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας από τον προσανατολισμό της, εκδηλώνεται ήδη από τα 240W. Όσον αφορά στο δείκτη Delta-T Deviation Weighted Total Volume Cooling Capacity, μόνο η Raijintek Ereboss έχει χαμηλότερη τιμή και αυτό δείχνει ότι ο όγκος της ψύκτρας είναι μεγάλος για αυτό που προσφέρει θερμικά! Βέβαια εδώ να πούμε ότι αυτή η χαμηλή επίδοση είναι χαρακτηριστική των αεροψυκτρών μεγάλου όγκου (π.χ. η κορυφαία Noctua NH-D15 έχει παραπλήσια τιμή). Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στην οριζόντια τοποθέτηση και στα 360W, τα 48,8 dB(A) του θορύβου που παράγει, της έκλεισαν το δρόμο για μια υψηλότερη θέση (παραμένει στην 19η) καθώς άλλες ψύκτρες με χαμηλότερο θόρυβο ανέβηκαν σε κατάταξη. Η τιμή της παραμέτρου Noise Deviation... δείχνει ότι οι επιδόσεις της ψύκτρας χωρίς να είναι απογοητευτικές δεν αποτελούν και την καλύτερη "αποζημίωση" για τον θόρυβο που παράγει! Μένει η τελευταία αερόψυκτρα και μάλιστα, ανάμεσα σε αυτήν και τις υπόλοιπες αερόψυκτρες, μεσολαβούν και έξι ΑΙΟ που είναι πιο αθόρυβες! Στα 240W, "ελέω" (!) θορύβου, κατατάσσεται -δικαίως- στις δύο κατώτερες θέσεις, αν και εδώ, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που λόγω όγκου πετυχαίνει, κατορθώνουν να περιορίσουν την πτώση της τιμής του δείκτη Noise Deviation... διατηρώντας την σε ανταγωνιστικά με τις άλλες ψύκτρες επίπεδα. Και φυσικά, θα το πω για μια ακόμα φορά, η Corsair είναι καιρός να στρέψει την προσοχή της στην παραπέρα βελτίωση του ακουστικού προφίλ των ανεμιστήρων της καθώς οι απαιτήσεις των χρηστών για καλύτερες συνθήκες συμβίωσης με τους υπολογιστές τους είναι υψηλές και η τεχνολογία που ήδη υπάρχει, τις δικαιολογεί! ΙΙ. Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας στα 240W σε σύγκριση με ψύκτρες "ανάλογου" όγκου. Μέχρι τώρα στις παρουσιάσεις μας δεν ήταν απαραίτητο να συγκρίνουμε τις ψύκτρες μεταξύ τους και σε χαμηλότερο επίπεδο θερμικής καταπόνησης πέραν του μέγιστου, καθώς η γραμμικότητα της θερμικής συμπεριφοράς τους, εξασφάλιζε μια πολύ καλή αναλογία αυτού που συμβαίνει στα 360W, με αυτό που συμβαίνει στα 240W. Με την σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας όμως, αντιμετωπίζουμε μια ψύκτρα που παρουσιάζει σημαντική αλλαγή στη θερμική συμπεριφορά της όταν τοποθετηθεί στην συνήθη θέση λειτουργίας της (πλάγια) η οποία φέρνει τα heat pipes της σε οριζόντια θέση. Μια ψύκτρα που από τη μία πλευρά δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει θερμικό φορτίο πάνω από τα 300-320W, και από την άλλη αισθάνεται μια χαρά σε φορτία της τάξης του TDP της (250W). Και φυσικά η σύγκρισή της, με τις ψύκτρες που μεγίστως δοκιμάζονται στα 240W δεν μας βοηθάει και πολύ στα συμπεράσματά μας, καθώς η πολύ μεγάλη διαφορά του όγκου της Corsair A500 ως προς τον όγκο των άλλων ψυκτρών που συμμετέχουν στην κατηγορία αυτή (@240W), κλίνει αναπόφευκτα την πλάστιγγα των επιδόσεων υπέρ της Α500! Το ερώτημα λοιπόν του τι κάνει η ψύκτρα αυτή στα 240W, όταν συγκριθεί με άλλες ψύκτρες στο "μπόι" της, έγινε απαραίτητο να πάρει μια απάντηση, η οποία ακολουθεί σε δύο γραφήματα όπου συγκρίνονται μεταξύ τους οι "μεγάλες" αερόψυκτρες (με όγκο μεγαλύτερο των 2 λίτρων). Στην σύγκριση χρησιμοποιούνται τα πρωτογενή μεγέθη και έχει προστεθεί και ο συνολικός όγκος, για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα των "φυσικών εφοδίων" που "στηρίζουν" τις επιδόσεις κάθε ψύκτρας. Α. Κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) "Εξαιρώντας" τις δύο ψύκτρες ουραγούς, όλες οι άλλες ψύκτρες, της Corsair A500 συμπεριλαμβανομένης, έχουν Δθ που μεταβάλλεται από ~25 - 28o C και ουσιαστικά για κάθε πρακτική χρήση μπορούμε να τις θεωρήσουμε "ισοδύναμες". Και φυσικά οι δύο βαθμοί Celsius που υστερεί η Α500 από την καλύτερη ψύκτρα της κατάταξης, μόνο σαν "έπαινος" μπορεί να θεωρηθεί! Από την άλλη πλευρά έχει το ίδιο Δθ με την Noctua NH-D15S η οποία έχει μόνο ένα ανεμιστήρα και κάνει και 10dB(A) χαμηλότερο θόρυβο! Αυτό βέβαια που "χαλάει την εικόνα" της -καθώς και όλων των άλλων, "ομόσταυλων" και μη- και αποτελεί ένα από τα πιο καλά παραδείγματα για το τι μπορεί να φέρει η επί της ουσίας εξέλιξη ενός προϊόντος, είναι οι επιδόσεις της Noctua NH-U12A η οποία "πλασάρεται" στο μέσον των επιδόσεων και ας έχει όγκο σημαντικά μικρότερο από τον ανταγωνισμό! Έτσι τελικά, στο βαθμό που το κουτί μας έχει το χώρο και επιλέγουμε την αισθητική της Corsair A500, αυτή παρά της "ιδιομορφίες" της δεν πρόκειται να μας χαλάσει το χατήρι, αρκεί να μην υπερβούμε το TDP της! Συνεπώς, καθώς τα 250W αντιστοιχούν σε σχετικά υψηλό υπερχρονισμό, μάλλον δεν θα μας απασχολήσει αυτός ο "κόφτης" που περιορίζει τις επιδόσεις της μέχρι το πολύ τα 280W. Αυτή η καλή εικόνα των επιδόσεων όμως, έρχεται με αρκετά βαρύ "ακουστικό κόστος" καθώς, οι ανεμιστήρες της στρεφόμενοι στις ~2400rpm, παράγουν πρακτικά το διπλάσιο θόρυβο από κάθε άλλη ψύκτρα του πίνακα. Το δε επίπεδο των ~49dB(A) μόνο διακριτικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί . . . η ψύκτρα δουλεύει και δεν αφήνει κανέναν να αμφιβάλει ! Β. Κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Λογική και αναμενόμενη η τελευταία θέση στην κατά θόρυβον κατάταξη και μάλιστα όχι για λίγο αλλά για οκτώ ολόκληρα dB(A), η οποία σαφώς σηματοδοτεί ότι είναι η ώρα η Corsair να ρίξει πιο μεγάλο βάρος στην εξέλιξη των ανεμιστήρων της, διότι αν ήδη στις ΑΙΟ, ο χαμηλός θόρυβος είναι σημαντικό κριτήριο επιλογής, στις αερόψυκτρες -και ιδιαίτερα στις μεγάλες- αυτό, είναι πλέον κανόνας απαρέγκλιτος! Συνεπώς η επιλογή των ταχύστροφων ανεμιστήρων που χρειάζεται η ψύκτρα για να πετύχει τις συγκεκριμένες επιδόσεις ίσως και να μην έχει και την καλύτερη στόχευση. Από την άλλη πλευρά είναι σαφές ότι, η επιλογή του χαμηλότερου θορύβου (~ 41dΒ(Α) στο μέσο air flow), δεν φαντάζει και πολύ καλή καθώς οι τρεις βαθμοί που επιβαρύνονται οι επιδόσεις της, αποκτούν μεγαλύτερο "ειδικό βάρος" καθώς έρχονται από την ψύκτρα με τον μεγαλύτερο όγκο που έχουμε μέχρι τώρα δοκιμάσει! Γ. Συνοψίζοντας την βασική ανάλυση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας: Ας βάλω σε μερικές γραμμές τα μέχρι τώρα συμπεράσματα από την θερμοηχητική συμπεριφορά της Corsair A500 ειδικά για τον βασικό της προσανατολισμό (Πλάγιο / Lateral): Η ψύκτρα μέχρι τα 240W δεν παρουσιάζει σημαντική απόκλιση από την γραμμικότητα και επιτυγχάνει θερμοκρασίες που την φέρνουν πολύ κοντά στην κορυφαία θέση καθώς υπολείπεται μόνο ~2,5o C από την πρώτη αερόψυκτρα της κατάταξης. Θα επιτρέψει ένα αρκετά σοβαρό υπερχρονισμό, αλλά δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει πολύ υψηλές απαιτήσεις. Ο όγκος της είναι πραγματικά πολύ μεγάλος (4,16Lit) καθώς, το σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων αλλά κυρίως το κενό που έχουν τα πτερύγιά της αυξάνουν τις κατά μήκος διαστάσεις, χωρίς αυτό να αντισταθμίζεται από αντιστοίχως εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις. Ο θόρυβος που παράγει χωρίς να είναι εκνευριστικός, είναι ιδιαίτερα αισθητός και πρακτικά διπλάσιος σε σχέση με το θόρυβο των άλλων αεροψυκτρών αυτής της κατηγορίας. ΙII. Συνδυαστική κατάταξη με σταθμισμένο σύστημα βαρών Ο τίτλος δεν είναι και ο πιο δόκιμος, αλλά δίνει έμφαση σε αυτό που επιχειρεί να δώσει απάντηση σε σύνθετα και πραγματικά ζητήματα, όπως: "Ποια ψύκτρα έχει καλές επιδόσεις, αλλά παράλληλα έχει και χαμηλό θόρυβο; " " Θέλω μια ψύκτρα που να έχει επιδόσεις αλλά να μη μου "παίρνει" τα αυτιά ! " " Χρειάζομαι μια ψύκτρα που να είναι ήσυχη, χωρίς να είναι και "ψοφίμι ! " Στη συνέχεια ακολουθούν τρία σύνθετα ραβδογράμματα, στα οποία υπάρχουν όλες οι βασικές παράμετροι ανάλυσης της συμπεριφοράς μιας ψύκτρας -για την ώρα- στην μέγιστη καταπόνηση! Γ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένης και ισόποσης συμμετοχής του Δθ και του Θορύβου, με βάση σύστημα βαρών. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ραβδόγραμμα που ακολουθεί υπάρχουν τα πρωτογενή, ακατέργαστα δεδομένα (Δθ και Noise) σαν βάση αναφοράς και η παράμετρος Δθ/Noise Weighted Average που αποτελεί και το πρώτο κριτήριο κατάταξης μέσα σε κάθε ομάδα ψυκτρών, έτσι όπως αυτές διαχωρίστηκαν με βάση την θερμική ισχύ της δοκιμής τους. Σε αυτό το ραβδόγραμμα αναδεικνύονται οι ψύκτρες που έχουν πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ των θερμικών επιδόσεων τους και του θορύβου που συνεπάγεται η επίτευξή τους. Στα 360W και σε οριζόντια θέση, ο συνδυασμός επιδόσεων και θορύβου την κατατάσσουν λίγο κάτω από την μέση της κατηγορίας αυτής (19η θέση) με μία μόνο αερόψυκτρα -αρκετά- κάτω από αυτήν. Στην κατηγορία των δοκιμών στα 240W, και πάλι ο συνδυασμός θορύβου / επιδόσεων αποδεικνύεται κακός και η ψύκτρα πηγαίνει κατευθείαν προς το τέλος της σειράς (θέσεις 36 και 37), έχοντας την Arctic Freezer i11 στην τελευταία θέση (38η) να "σώζει" τα προσχήματα! Και φυσικά αυτή η κατάταξη είναι πολύ λογική καθώς, το απαρέγκλιτο "ατού" όλων των ψυκτρών της κατηγορίας αυτής, είναι ο χαμηλός θόρυβος που παράγουν και εδώ είναι που χάνει η σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας ακόμα και όταν δεν "παραμελήσουμε" τις -λόγω όγκου- εξαιρετικές για την κατηγορία επιδόσεις της. Δ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ στη συνταγή αξιολόγησης έχουμε δώσει μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και μικρότερο στο Θόρυβο. Το κριτήριο κατάταξης είναι η πρώτη ράβδος κάθε τριάδας (Δθ / Noise Weighted Average). Στα 360W στον οριζόντιο προσανατολισμό, χαμηλώνει περισσότερο η θέση της, καθώς άλλες ψύκτρες με χαμηλότερες θερμοκρασίες για τον ίδιο περίπου -ή και υψηλότερο- θόρυβο ανεβαίνουν σε υψηλότερες θέσεις. Στα 240W η κατάσταση παραμένει ουσιαστικά η ίδια καθώς, ακόμα και με ενισχυμένο το "ειδικό βάρος" των επιδόσεων αναβαίνει μόνο μία θέση (35η και 36η), γιατί ο θόρυβος εξακολουθεί και κάνει τη ζημιά του και αυτή, παρά το ότι είναι "αποδυναμωμένη", εξακολουθεί να είναι καθοριστικά υψηλή! Ε. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και ήρθε η ώρα για να απαντηθεί το ερώτημα όλων αυτών που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά δεν "θυσιάζουν" τα αυτιά τους! Στα 360W και στην οριζόντια θέση, μπορεί ο συνδυασμός των κριτηρίων να άλλαξε αλλά η σχετική θέση της ψύκτρας στην κατάταξη παρέμεινε η ίδια (21η) καθώς άλλες ψύκτρες -παρά τις υψηλότερες θερμοκρασίες τους- λόγω του χαμηλότερου θορύβου που παράγουν ανέβηκαν σε κατάταξη αφήνοντας την A500 στην τελευταία θέση των αεροψυκτρών μεγάλου μεγέθους! Στα 240W και στους δύο προσανατολισμούς και παρά τις συγκριτικά πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επιτυγχάνει, βρίσκεται λόγω του υπερβολικού για την κατηγορία θορύβου, στις τελευταίες θέσεις (37η και 38η) της κατάταξης. Συνοψίζοντας την σύνθετη ανάλυση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας που φιλοξενεί το εργαστήριό μας σήμερα, το συμπέρασμα είναι ότι: Η Corsair A500, μολονότι έχει αρκετά καλές επιδόσεις και κατατάσσεται κοντά στις κορυφαίες αερόψυκτρες που έχουμε δει εδώ, απέχει από του να μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις μιας ισορροπημένης αγοράς, που συνδυάζει τις υψηλές επιδόσεις με το χαμηλό θόρυβο και τον σχετικά περιορισμένο όγκο. Ο πολύ μεγάλος της όγκος, ο υψηλός θόρυβος που παράγει και ο φραγμός της περιοχής λειτουργίας της στα 280W στην πλάγια θέση -που είναι και η κατά κανόνα θέση χρήσης της- διαμορφώνουν ένα περιοριστικό πλαίσιο, απέναντι στο οποίο, ο καλός αισθητικός σχεδιασμός της και η πρωτοποριακή στήριξη των ανεμιστήρων της, κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελούν επαρκές αντιστάθμισμα! Αυτή τη στιγμή στον ανταγωνισμό υπάρχουν λύσεις με χαμηλότερες θερμοκρασίες, πιο ομοιόμορφη θερμική συμπεριφορά, με σημαντικά χαμηλότερο θόρυβο και όγκο, των οποίων το κόστος είναι παραπλήσιο (+/- 10-15€). Συνεπώς, ενώ από άποψη θερμικής συμπεριφοράς, η ψύκτρα "κινείται" σε αποδεκτά επίπεδα, τα "μέσα" που χρησιμοποιεί για να έχει αυτές τις επιδόσεις (όγκος και θόρυβος) της στερούν ουσιαστικά -πλέον- στοιχεία, που θα της επέτρεπαν να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό από πολύ καλύτερη θέση! Βεβαίως υπάρχει και το θέμα της αισθητικής που είναι σημαντικός παράγων επιλογής και εδώ η Corsair Α500 δικαίως εντυπωσιάζει, αλλά αυτό θα λειτουργούσε πολύ πιο αποτελεσματικά, αν το στήριζαν εξίσου καλές επιδόσεις στο τομέα του θορύβου! Επίλογος Μετά από αρκετό καιρό που περάσαμε με την Corsair A500, ήρθε η ώρα του "ταμείου"! H Corsair επιστρέφει στις αερόψυκτρες μετά από δέκα χρόνια απουσίας, κατά τα οποία εξελίσσοντας ουσιαστικά τη γκάμα της σε εξαιρετικά αποτελεσματικές compact AIO υδροψύξεις, καθιερώθηκε -και όχι άδικα- σαν ένας από τους σημαντικότερους κατασκευαστές στο χώρο, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρουσία στον αισθητικό τομέα του RGB φωτισμού. Έτσι ήταν αναμενόμενο ότι η αισθητική του νέου προϊόντος θα ακολουθούσε την μέχρι τώρα πεπατημένη και πράγματι η νέα Corsair A500 τραβάει το βλέμμα αμέσως και μάλιστα, χωρίς να χρησιμοποιεί τα "όπλα" του RGB φωτισμού! Πέρα από την εξωτερική όψη, η ψύκτρα ενσωματώνει και μια πολύ έξυπνη και αποτελεσματική τεχνολογία για την βηματική ρύθμιση του ύψους τοποθέτησης των ανεμιστήρων της καθώς και ένα νέο σύστημα στήριξής της εμπνευσμένο από το αντίστοιχο σύστημα της Noctua που εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί το σύστημα "αναφοράς" στον τομέα της στήριξης των αεροψυκτρών. Στον καθεαυτό τομέα της ψύξης χρησιμοποιεί δύο ανεμιστήρες των 120x25mm με εξελιγμένα έδρανα μαγνητικής αιώρησης, και αρκετά μεγάλη στατική πίεση! Στην κατασκευή του ψυκτικού σώματος χρησιμοποιεί την εξαιρετικά αποτελεσματική τεχνική των heat pipe άμεσης και συνεχούς επαφής και το πράγμα θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό, όμως στην υλοποίηση έχουμε κάποιες "περίεργες" και οριακές επιλογές! Στηρίζει την μεταφορά της θερμότητας από το cold plate (block) στα πτερύγια σε τέσσερα μόνο heat pipes και μπορεί τα δύο εξ αυτών να είναι των 8mm και πράγματι, να αποδίδουν εξαιρετικά καλά στον οριζόντιο προσανατολισμό της ψύκτρας κατά τον οποίο -όντας κατακόρυφα- μπορούν να εκμεταλλευτούν τη βαρύτητα, αλλά όταν η ψύκτρα τοποθετηθεί πλάγια που είναι και η τυπική θέση χρήσης της, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τα heat pipes ευρισκόμενα πλέον σε οριζόντια θέση, δεν μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν την βαρύτητα στην λειτουργίας τους με αποτέλεσμα αυτή να ισορροπεί σε χαμηλότερα επίπεδα απόδοσης (280W), τα οποία ναι μεν, είναι σαφώς πάνω από το από την κατασκευάστρια δηλωμένο TDP της ψύκτρας (250W) και δεν εγείρεται κανένα θέμα αξιοπιστίας των δεδομένων της, αλλά παίρνοντας υπόψη ότι η Α500 είναι η ψύκτρα που "επανασυστήνει" την Corsair στο χώρο της αερόψυξης, η επιλογή αυτή μοιάζει να είναι "λίγη" για το στόχο που έχει! Αντιλαμβανόμαστε ότι στο όνομα της αισθητικής ενός προϊόντος, μπορεί να είναι αναγκαίες κάποιες κατασκευαστικές παραχωρήσεις, αλλά εν προκειμένω έχουμε την αίσθηση ότι στο μορφολογικό concept της Α500 δόθηκε περισσότερη "προσοχή" από ότι στα εξίσου σημαντικά ζητήματα των θερμικών -αλλά και των ηχητικών- επιδόσεων. Συγκεκριμένα αυτή η κατασκευαστική προσέγγιση (πλήθος heat pipes και μορφή πτερυγίων) απαιτεί ταχύστροφους ανεμιστήρες προκειμένου ο θερμικός πυρήνας της Α500 να "πιάσει" τις επιδόσεις που είναι αναγκαίες για την ένταξη του προϊόντος μεταξύ των άλλων αεροψυκτρών μεγάλου όγκου. Έτσι, ο θόρυβος που παράγει η ψύκτρα στο υψηλό air flow, είναι σημαντικά υψηλότερος από τον αντίστοιχο του ανταγωνισμού και τελικώς, δικαιώνει την εντύπωση ότι η ψύκτρα έχει ακόμα αρκετά περιθώρια εξέλιξης τόσο στο θέμα των επιδόσεων όσο και του θορύβου, προκειμένου να σταθεί στην κορυφή του ανταγωνισμού με απαιτήσεις! Αυτών λεχθέντων και ερχόμενοι στο θέμα της καθημερινής μέσης χρήσης -έχοντας πάντα κατά νου το θέμα της αισθητικής- αν μας ζητούσαν να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μια φράση . . . Αν ψάχνετε για μια νέα αερόψυκτρα με πρωτοποριακή σχεδίαση στη ρύθμιση της θέσης των ανεμιστήρων της και μεγάλη ευκολία και στιβαρότητα στην εγκατάστασή της, η οποία θα μπορεί να κρατήσει τον υπολογιστή σας δροσερό και ασφαλή, ακόμα και σε σχετικά υψηλό υπερχρονισμό και είστε διατεθειμένοι, στο όνομα αυτών, να κάνετε κάποιες παραχωρήσεις στο θέμα του θορύβου, η Corsair A500 έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα "πρόταση" για εσάς! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι H Corsair Α500 έχει πενταετή εγγύηση, 99,99 € MSRP από την Corsair, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 87,43 € συν ~6,5 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις σύγχρονες πλατφόρμες (εκτός των AMD sTR4 - sTRX4). Νέο σύστημα στερέωσης HoldFast, με πολύ εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση που εξασφαλίζει την μέσω ελατηρίων σταθερή και ανεξάρτητη από τον χρήστη δύναμη συναρμογής μεταξύ cold plate και CPU heat spreader. Νέο σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων της με ολισθαίνουσα συναρμογή που επιτρέπει την πανεύκολη αλλαγή του ύψους τοποθέτησής τους. Με την εύκολη αφαίρεση των ανεμιστήρων της επιτρέπει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες με μαγνητικά έδρανα αιώρησης χαμηλού θορύβου και σχετικά υψηλής στατικής πίεσης. Ανεμιστήρες με πολύ μεγάλο φάσμα ελέγχου των στροφών τους με δυνατότητα zero rpm Ο θόρυβος που παράγει, από τις μέσες στροφές είναι διακριτικός και μειώνεται ακόμα περισσότερο σε χαμηλότερα air flow, μέχρι του σημείου να μην ανιχνεύεται. Δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων (Zero RPM )σε χαμηλά θερμικά φορτία για την επίτευξη ακόμα χαμηλότερου θορύβου. Cold plate με heat pipes Continuous Direct Contact που εξασφαλίζουν πολύ καλή θερμική μεταφορά. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει καλή θερμική αγωγιμότητα. Διατίθεται επιπλέον ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας (ΧΤΜ50) αρκετή για δύο επιπλέον εγκαταστάσεις. Αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο. Ο Θόρυβός τους στις υψηλές στροφές, είναι ευδιάκριτος ακόμα και σε σχετικά θορυβώδη χώρο. Οι θερμικές επιδόσεις της εξαρτώνται από τον προσανατολισμό της και στη κύρια θέση χρήσης της (πλάγια), παρουσιάζει σε θερμικό φορτίο ίσο με το TDP της, ελαφρά χαμηλότερες θερμικές επιδόσεις σε σύγκριση με αυτές του οριζόντιου προσανατολισμού. Στον πλάγιο προσανατολισμό μειώνονται σημαντικά τα περιθώρια θερμικής υπερφόρτισής της με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποστηρίξει υψηλό υπερχρονισμό "θερμών" επεξεργαστών. Το φινίρισμα της κατασκευής των πτερυγίων της δεν είναι στο επίπεδο της υπόλοιπης κατασκευής. Δεν διαθέτει CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, είναι σχετικά υψηλή για τις επιδόσεις που προσφέρει. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Α500, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 5/12/2020