Seafalco

Βαγγελίστρα μου ! Ηθικόν δίδαγμα: "Άμα θέλετε να φάτε καλά, φροντίστε να έχετε στην παρέα, τον ένα τουλάχιστον από τους δύο ! Και ακόμα καλύτερα . . . και τους δύο* ! ! ! " { * Η σεμνότης δεν μου επιτρέπει να με συμπεριλάβω ! } Πάω να φτιάξω μακαρονάδα με τόνο, έτσι για να παρηγορηθώ! Θα έχει update, αν το θυμηθώ και προλάβω !

LOL ! ! ! Ευχαριστώ ρε σεις ! Μου φτιάξατε τη μέρα ! ! Τον έβαλα κάτω τον άλλο, τώρα κείτεται σαν άδειο σακί, μέχρι το βράδυ που θα τον ξαναχρειαστώ για να κοιμηθώ πάνω του ! Το πως τα κατάφερα να μπεί μια άκρη από το μαξιλάρι στο μάτι μου δεν το κατάλαβα ακόμα ! ! ! ! ! Ίσως είναι για να δικαιωθεί το περί γήρατος και μάθησης ρητό ! Έχω ελπίδες ακόμα ! ! !

Καλημέρα με ένα μάτι, γιατί το άλλο δεν το βλέπω να ανοίγει χωρίς δυο τρεις . . . σταγόνες κολλύριο! ! !

Δοκίμασε αυτό που σου λέει ο φίλος @Harrisxr650 , αλλά είτε βρεις κάτι , είτε όχι , έχε υπόψη σου τα παρακάτω: Η αντλία φυσιολογικά με 4,8W / 12Vdc τραβάει περίπου 400mA ρεύμα, οπότε οποιοδήποτε fan header μπορεί να την τροφοδοτήσει απροβλημάτιστα! Είναι λάθος που την είχες συνδέσει στο CPU fan header γιατί αυτό λογικά έχει μεταβαλλόμενη τάση προκειμένου να ελαχιστοποιεί το θόρυβο των ανεμιστήρων. Η αντλία πρέπει να συνδεθεί σε ένα σταθερής τάσης fan header (πχ ChaFan) έτσι ώστε να τροφοδοτείται συνεχώς με 12Vdc. Είναι πιθανό (ελάχιστα) το ότι την είχες στο CPU fan header να της δημιούργησε θέμα, αλλά αυτό τώρα είναι απλά μια υπόθεση. Βάλε την σε ένα σταθερό fan header και δες στη πορεία πως θα πάει. Δοκίμασε να την τροφοδοτήσεις και από ένα molex (μέσω κάποιου mollex to fan adapter) Αν εξακολουθεί να σου κάνει κουλά, τότε πας για αντικατάσταση!

Εδώ έκανε λάθος! Θα μπορούσε τις τρύπες που βιδώνουν οι βίδες ακινητοποίησης των εμβόλων του καβαλάρη, να τις κάνει αφού κόλλαγε τους οδηγούς στο κυκλικό πλαίσιο. Έτσι το σπείρωμά τους θα είχε πολύ μεγαλύτερο μήκος και ανάλογη αύξηση της αντοχής του! Επίσης, αυτός ο μικρός τζόγος που έχουν τα έμβολα, πρακτικά σημαίνει περιθώριο μετακίνησής τους και αυτό με τη σειρά του ανακρίβεια στις τορνοδουλιοές που θα χρησιμοποιεί τον καβαλάρη! Αλλά αυτά είναι ψύλοι στ' άχερα! LOL! ! Τον έχει φάει το DIY ! ! ! Το όλο θέμα όμως είναι πολύ καλό και χρήσιμο το εξάρτημα!

Ναι ! Μου ήρθε ειδοποίηση εχθές η προχθές, αλλά δε πρόκαμα ακόμα να το δώ! Ευχαριστώ ! ! Και με την ευκαιρία, . . . μια χαρά τα έβαλες όλα μαζί !

Μεγειές ! ! Πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή! Πρακτικά έχει αποδειχθεί αναρίθμητες φορές ότι όταν κάνουμε μια δουλειά με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο απαρέγκλιτα (αν είναι και ο βέλτιστος ακόμα καλύτερα) αυτό αφήνει πίσω του μια συνήθεια και κάποιες κινήσεις που ενσωματώνονται στη "φυσιολογία" της δουλειάς σε σημείο τέτοιο που κάποια πράγματα να γίνονται μηχανικά και χωρίς σκέψη. Αυτό, όσο και αν οι λέξεις "μηχανικά" και "ασυναίσθητα" είναι χρεωμένες με "βαριά" και κακή κληρονομιά, στη συγκεκριμένη περίπτωση πάρα πολλές φορές έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί τον "φύλακα άγγελο" από το ατύχημα! Είναι αυτό που θα μας προστατεύσει όταν πάμε να κάνουμε μια δουλειά χωρίς να είμαστε εκεί 100% ! Όταν είμαστε αφηρημένοι, ταραγμένοι κλπ κλπ, είναι αυτή η μηχανική συνήθεια που έχει γίνει δεύτερη φύση και επιβάλει τη σωστή ακολουθία κινήσεων "ανεξάρτητα" από την συνειδητή επιλογή μας! Ένα μικρό παράδειγμα από τη δουλειά μου. Πριν κάνουμε οποιοδήποτε χειρισμό, και ακριβώς πριν την καθοριστική τελική κίνηση, σταματάμε και ελέγχουμε μια φορά ακόμα τι πάμε να κάνουμε! Στα τόσα χρόνια που δουλεύω, μια φορά μου χρειάστηκε αυτή η συνήθεια, αλλά αναπλήρωσε και με το παραπάνω όλες τις αναρίθμητες "καθυστερήσεις" που επέβαλε αυτή η συνήθεια! Αψευδής μάρτυρας αυτού, είναι ότι είμαι εδώ και τα λέμε ! Δυο παραδείγματα που έχουν να κάνουν με το να σκεφτούμε το κάνουμε και τι πιθανές επιπλοκές μπορεί να έχει αυτό. 1. Συναρμολογούμε ένα φις σούκο. Προσπαθούμε να βιδώσουμε το καλώδιο στους ακροδέκτες τις πρίζας που είναι από αυτούς που δεν είναι σταθεροποιημένοι στο κέλυφος του φις. Φυσική κίνηση και εύκολη είναι να πάρουμε τον ακροδέκτη στο χέρι και να βιδώσουμε τη μικροσκοπική βίδα με το κατσαβίδι, κοντράροντας τον ακροδέκτη πάνω στο δάχτυλό μας. Αυτό είναι όμως και ένα "συμβόλαιο" -και εγγυημένο μάλιστα- ότι κάποια στιγμή το κατσαβίδι θα γλιστρήσει από τη βίδα και θα μας καρφωθεί στο χέρι ! 2. Δεν κόβουμε ποτέ με ένα κοπίδι (φαλτσέτα, μαχαίρι) με κατεύθυνση κίνησης που να καταλήγει πρός το σώμα μας! Όσο άβολο και να είναι, θα πρέπει να κινήσουμε το "μαχαίρι", έτσι ώστε αν αυτό ξεφύγει , ή ολοκληρώσει πιο εύκολα τη κοπή, το σώμα μας να βρίσκεται στη τροχιά που θα κάνει λόγω καθυστέρησης των αντανακλαστικών μας ! Περίπτωση που ήμουν μάρτυρας. Συνάδελφος -παρά τις συμβουλές μου να χρησιμοποιήσει κοπίδι με ρυθμιζόμενο μήκος λάμας- έκοβε θερμοσυστελλόμενο μεγάλης διαμέτρου (~8cm) ακουμπώντας το στο μηρό του με ένα μαχαίρι με λάμα 10 cm πραγματικά κοφτερό. Και το έκοβε σπρώχνοντας το μαχαίρι από πάνω προς τα κάτω ! (Έκανε όλες τις βολικές κινήσεις δηλαδή) Αποτέλεσμα . . . το θερμοσυστελλόμενο κόπηκε "απρόσμενα" εύκολα και το μαχαίρι κατέληξε με σχεδόν όλη τη λάμα του καρφωμένη στο μηρό του! ! ! ! Ανάλογα παραδείγματα έχουμε όλοι γι' αυτό το κλείνω εδώ. Όλοι είμαστε ερασιτέχνες, κανείς δεν μας κυνηγάει, δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κανέναν τίποτε, απλά θέλουμε να το διασκεδάσουμε. Ας πάρουμε το χρόνο μας για να το κάνουμε με ασφάλεια!

Το τι είναι στο είπε η Αγάπη πολύ γλαφυρά ! Αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή που ξεκινάει το μοτέρ (το όποιο μοτέρ τύπου Universal) η επαγωγική αντίσταση του δρομέα του είναι πολύ μικρή και έτσι το ρεύμα που απορροφά μέσω των ψυκτρών είναι πολύ μεγάλο (και αντίστοιχα η ροπή που αναπτύσσει! ) Αυτό το ρεύμα περνάει από τις ψήκτρες (καρβουνάκια) και έτσι όταν αυτές περνάνε από τον ένα τομέα του συλλέκτη στον επόμενο, δημιουργείται έντονος σπινθήρας. Αυτό είναι φυσιολογικό και διαρκεί πολύ λίγο. Μόλις ο κινητήρας πιάσει τις στροφές του, τότε η αντίσταση του δρομέα αυξάνει και το ρεύμα μειώνεται και αντίστοιχα ελαχιστοποιούνται οι σπινθήρες. Οι σπινθηρισμοί επανεμφανίζονται πιο έντονοι όταν ζορίζεις το μοτέρ και αυτό χάνει στροφές οπότε η επαγωγική αντίσταση του δρομέα μειώνεται , το ρεύμα αυξάνει και αυξάνει και η ροπή και έτσι ο κινητήρας μπορεί να αντέξει το ζόρισμα και να εξακολουθεί να κάνει τη δουλειά που θέλουμε. Αν το μοτερ δεν ζορίζεται μόνιμα πέραν του δέοντος δύσκολα θα χρειαστείς αλλαγή ψηκτρών, αν όμως κάνεις συχνά δουλειές δυσανάλογα βαριές τότε πέρα από τις ψήκτρες που θα χρειαστούν κάποια στιγμή αλλαγή, υπάρχει και θέμα υγείας του κινητήρα καθώς η επαναλαμβανόμενες υπερθερμάνσεις δεν κάνουν και καλό ! ! ! Εδώ και μια παρατήρηση που μπορεί να έχει αξία σε περίπτωση βλάβης. Αν δείτε ένα μοτέρ να γυρίζει χωρίς φορτίο και ο συλλέκτης του να σπινθηρίζει έντονα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι υπάρχει κάποιο τύλιγμα του δρομέα "καμένο" και τα μαντάτα είναι . . . Γι' αυτό αποφεύγετε τις έντονες και διαρκείς υπερθερμάνσεις!

Καλημέρα στη παρέα !

LOL ! ! ! Να σου πω αν ήταν απόγευμα όλο και κάτι θα έπαιζε ! Αλλά αυτή τη προεργασία την έκανα μόνος το πρωί, οπότε . . . μετράει ο καφές ? Απλά το είχα σε μια άκρη και ούτε τη ρύθμιση κοίταξα, ούτε το ότι του έχω αλλάξει μπαταρίες υπολόγισα ! Ευτυχώς που δούλευα στη στενή μεριά του τραπεζιού /πάγκου και υπήρχε χώρος για την ζεμπεκιά που έκοψε τη δουλειά του . . . ορθοπεδικού ! Αυτό ξαναπές το ! Κοστολόγιο θα είναι λίγο χοντρικό . ας γράψω εδώ αυτά που θυμάμαι τώρα: 1. Βίδες διάφορες και ούπα και γωνιές (μικρές και μεγάλες ) -μιλάμε για κάνα δυο κιλά πράμα = 40€ 2. Κοιλοδοκός 30χ30χ2 γαλβανισμένη, έξη μέτρα μήκος κομένη σε 14 κομμάτια = 15 € η δικός και 5€ τα κοψίματα (τον γδάρτη ! ! ) 3. Κολώνες φράχτη = (δεν τις πήρα εγώ οπότε θα ρωτήσω . . .) 4. Πλαίσια φράχτη = ( >> >> >> ) 5. Πόρτα φράχτη = ( >> >> >> ) και θα επανέλθω ! Σε σχέση με τη ποιότητα του φράχτη . Είναι σανιδάκια πεύκου καρφωμένα μεταξύ τους με μικρά προκάκια. Αυτό που σώνει τη κατάσταση είναι ότι τα προκάκια είναι special (έχουν ραβδώσεις περιμετρικά κάτι σαν σπείρωμα με μηδενικό βήμα ) και δαγκώνουν στο ξύλο πολύ καλά σε βαθμό που όταν χρειάστηκε να ξεκαρφώσω μερικά , αντιστάθηκαν πολύ σθεναρά ! Τα σόκορά τους είναι κακοκομένα και δεν έχουν υποστεί καμιά λείανση. Οπότε έχουν μικροσκοπικές και επικίνδυνες σκλήθρες που θέλουν γυαλοχάρτισμα ! Και δεν είναι περασμένα με κάποιο λάδι συντήρησης (ίσως κάτι έχουν αλλά δε ξέρω τι ) πρέπει να περαστούν με κάποιο λαδάκι να δείξει και το χρώμα τους . Οι κολώνες (διαλεγμένες βέβαια ) δεν είχαν πολλούς ρόζους και κάποιες καθόλου, αλλά όπως και να το κάνεις πεύκο είναι !

Συμφωνώ απολύτως, άμα είχαμε τα χρήματα, το χρόνο και το τοιχείο ήταν 20 πόντους αντί δέκα, θα μπορούσε να γίνει και αυτό που έχει γίνει στη μάντρα (60 χ 60 χ 4 κοιλοδοκός φυτεμένος στο μπετό ! ) Αλλά αυτά δεν γίνονται μέσα σε δυο μέρες και όχι με 50 € !

Ναι ακριβώς για να αποφύγω τα σαπίσματα δεν ακουμπάνε κάτω. Όσον αφορά στη ταλάντωση, αυτή είναι πολύ μικρή (όταν τραβάω εγώ με δύναμη άντε η κορυφή της κολόνας να κινηθεί ένα δυο εκατοστά! Οπότε τα πιτσιρίκια μπορούν να κρεμιούνται από πάνω και να μη καταλαβαίνει τίποτε ! Θα μπορούσε φυσικά να γινόταν πιο στιβαρή και άκαμπτη ακόμα, αλλά αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να μπεί και κολόνα από την μεριά της παιδικής χαράς. Αυτό όμως απαγορεύεται αυστηρώς και δια ροπάλου . . . Φαντάσου τη μικρή να τρώει σαβούρδα και να σκάει με τα μούτρα πάνω στο κοιλοδοκό ! ! ! ! Αν παρατηρήσεις οι φράχτες έχουν μπεί έτσι ώστε από την πλευρά που θα παίζουν τα παιδιά να είναι "πρόσωπο" με τις κολώνες , για να περιορίζεται όσο γίνεται περισσότερο το όποιο σημείο μπορεί να περισσεύει ! Είπαμε τα ποδάρια του . . . είναι πολλά ! !

Είναι δυο διαφορετικά εργαλεία για δυο διαφορετικές δουλειές! Μη κοιτάς που εμείς, λόγω ισχνότητας των αγελάδων κοιτάμε να κάνουμε τα πάντα με το ίδιο εργαλείο! Έχω ένα παλμικό με μεγάλη τετράγωνη βάση πολλά χρόνια (το είχα πάρει για τα τριψίματα των στοκαρισμάτων στο σπίτι . Έκανε πολύ καλή δουλειά ακόμα και σε άπειρα χέρια και ακόμα ζεί και δουλεύει όποτε το χρειαστώ. Έπαιρνε μόνο ένα αθέρα από το στόκο χωρίς να λακουβιάζει και όταν συναντούσε εξόγκωμα, το καθάριζε χωρίς πολλά πολλά χωρίς να κάνει ζημιά στα πέριξ! Συνεπώς μια χαρά απόδοση είχε για μένα, γιατί δεν προκαλούσε πισωγυρίσματα και ξαναστοκαρίσματα καθώς δεν δημιουργούσε λακούβες ! Με ένα έκκεντρο τριβείο δεν μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά, αυτά είναι για δουλειές σε πιο μικρές επιφάνειες που θές να φάςε περισσότερο υλικό και που δεν σε ενδιαφέρει να είναι τελείως επίπεδες , ή που δεν φοβάσαι ότι η αναπόφευκτη τάση του να ταλαντεύεται θα δημιουργήσει πρόβλημα. Και φυσικά είναι πιο μαζεμένα σε μέγεθος και δουλεύουν καμπύλες επιφάνειες πολύ πιο εύκολα και άμα προσέξεις αρκετά και το αφήσεις να πλανάρει πάνω στην επιφάνεια μπορείς -σε βαρος της ταχύτητας - να έχεις μια χαρά επίπεδη επιφάνεια!

Το τελευταίο καιρό ένα μεγάλο σχετικά project έτρεχε και τρέχει ακόμα δηλαδή. Μια αναβάθμιση της αυλής του σπιτιού, έτσι ώστε αυτή να γίνει baby friently ! Διότι ή είσαι παππούς ή δεν είσαι ! Έπρεπε να γίνει κάτι για να μπορεί η πιτσιρίκα που μας έχει πάρει το μυαλό ολονών, να παίζει χωρίς φόβο να γκρεμιστεί από πουθενά ! Η "αυλή" ουσιαστικά που θα τροποποιηθεί είναι δύο αλέες στενόμακρες, οι οποίες κάποιες φορές φυτεύονταν . . . και ήταν κάπως έτσι : Αλλά δυστυχώς λόγω του ότι πολύ η τρεχάλα και ο χρόνος λίγος , τον περισσότερο καιρό ήταν έτσι: Οπότε η απόφαση ελήφθη! Σε συνεργασία με το γαμπρό μου μπήκαν μπροστά τα έργα! Μετά από κάμποσο ψάξιμο που έκανε πήρε φράχτη από πεύκο και κολώνες από το ίδιο ξύλο. Σαν κατασκευή τίποτε το ιδιαίτερο αλλά σαφώς καλύτερο από ότι κυκλοφορούσε σε ανάλογη τιμή και μολονότι ελαφριά κατασκευή δεν είδα τίποτε διαλυτικές τάσεις! Ευτυχώς είχε δεί ότι τα στηρίγματα των κολονών ήταν κάπως ψεύτικα και από κατασκευής δεν μας βόλευαν , οπότε δεν πήραμε στηρίγματα, αντίθετα προτίμησα να κατασκευάσω εγώ κάποια που θα ήταν πολύ πιο βολικά στη στήριξή τους και κυρίως ασύγκριτα στιβαρότερα! Κοιλοδοκός λοιπόν γαλβανισμένος 30 χ 30 με 2mm πάχος ήταν η επιλογή και κόπηκε σε κομμάτια μήκους 43cm. Έφτιαξα και ένα "μετράδι" για να γίνουν όλα τα τρυπήματα στο ίδιο σημείο και αφού έγιναν οι τρύπες περάσαμε σε πιο εξοχικά μέρη για τη συνέχεια! Στιβαρότητα είναι η λέξη κλειδί, τουλάχιστον για τις κολώνες και τη στήριξή τους. Και αυτή φυσικά δεν έρχεται με βιδούλες -ειδικά αν είναι μόνο δύο! Θέλει στριφώνια ! Διάλεξα και λίγο φαρδιές ροδέλες και το "αρχαίο" Atlas Copco" (βλέπε AEG ) ανέλαβε να τις βάλει αυτές στη θέση τους και εμένα, να κάνω γυροβολιές τη πρώτη φορά που από αφηρημάδα δεν κοίταξα τη ροπή στην οποία είχα βάλει το κατσαβίδι! Βρέθηκαν και καπάκια για το φόβο των αναρίθμητων ποδιών του εξωαποδώ και οι κολώνες έγιναν έτσι : Και ήρθε η ώρα της στήριξης των κολονών . . . . . που να μην ερχόταν ! ! ! Εργαλείο το πολύ καλό πνευματικό του lidl (πάντα για τα λεφτά του και επιπλέον! ) Δυστυχώς και επειδή οι βίδες που βρήκα να συνοδεύον τα μεταλλικά ούπα της στήριξης ήταν κοντές, αποφάσισα (τι τό 'θελα ! ) να πάρω ούπα (no name) χωρίς βίδες και ξέχωρα βίδες (επίσης no name) στο κατάλληλο μήκος! Και καταλήξαμε στη δεξιά φωτογραφία ! ! ! ! Χρειάστηκε κάποια ούπα να τα περάσω με κολαούζο για να μπούν οι βίδες και το θέμα όπως θα δούμε στη συνέχεια δεν σταμάτησε εκεί ! (Δε το ξανακάνω, που να με δέρνουν δε το ξανακάνω ! ! ! ) Με τα πολλά (έως πάααρα πολλά ) το τμήμα αυτό του φράχτη άρχισε να στήνεται με τις κολόνες πρώτες και την σταδιακή προσθήκη του φράχτη που καθόριζε τη θέση της επόμενης κολόνας. Τουβλάκια για τον καθορισμός της απόστασης του φράχτη από το τοιχειάκι και ένα πηχάκι να καθορίζει μια ελάχιστη απόσταση τη κολόνας από αυτό για να μην έχουμε σαπίσματα ! Για τη στήριξη των τμημάτων του φράχτη χρησιμοποίησα γωνίτσες , που έδωσαν καλή στήριξη και δυνατότητα αποσυναρμολόγησης ενός κομματιού αν χρειαστεί! Στη δεξιά φωτογραφία φαίνεται μια πλήρως στηριγμένη κολόνα και τα εκατέρωθεν αυτής τμήματα του φράχτη. Το όλο σύστημα έγινε βράχος! Φυσικά ο φράχτης έχει μια αρκετά μεγάλη ελαστικότητα, αλλά αυτό δεν είναι κακό καθώς θα απορροφήσει τις ενδεχόμενες επιθέσεις -εκούσιες και μη- των πιτσιρικιών! Και με αυτά αργά το απόγευμα φτάσαμε εδώ . . . Μεταφέρθηκαν και τα πρώτα παιχνίδια της παιδικής χαράς και μετά . . . . . . αφήσαμε τη πιτσιρίκα να μπει και να αλωνίσει ! ! ! Βέβαια μένουν πολλά να γίνου ακόμα σε αυτό το τμήμα ( όπως λείανση των πηχών του φράχτη γιατί έχουν πολύ άγρια σόκορα επάνω και πέρασμα με κάποιο λάδι ) και φυσικά έχουμε και την υπόλοιπη αυλή ! Αυτά όμως στο επόμενο post! Μέχρι τότε, να 'μαστε καλά !

Αχ ! ! ! Μέχρι εδώ έφτασα να σου γράψω στο θέμα που παραθέτεις : "Αγάπη βλέπω ότι άμα δεν "χουφτώσεις" καλά, εργαλείο δε παίρνεις! ! " Αλλά κρατήθηκα . . .

LOL ! ! ! Καλά αυτό δεν το αποφεύγεις με τίποτε! Πόσες φορές έχω πεί και έχω καμαρώσει κάτι που πήγε καλά ή και καλύτερα απ΄ ότι περίμενα ! Και κάτι μου λέει ότι . . . δεν είμαι ο μόνος !

Μεγειέεεεεεςςς! ! ! ! Αγάπη καλοδούλευτο το τριβείο και πάντα δημιουργικές κατασκευές !

. Άρα . . . κουρτίνα Νο 2 ! Η λογική προσέγγιση! Αυτό με το καθρέφτη επέτρεψέ μου να το αναλύσω λίγο για να δω αν το έπιασα σωστά ! Δεν το έχω κάνει μιας και το φρεζοδράπανο είναι μεγάλη ευκολία, αλλά υποθέτω ότι εννοείς ότι: Την καθετότητα του τρυπήματος προς τον ένα βασικό άξονα την ελέγχεις άμεσα με το μάτι! Επιπλέον αυτού, βάζεις τον καθρέφτη και με μια ματιά _χωρίς να στρέψεις το σώμα, ή το κεφάλι- βλέπεις τι γίνεται με την καθετότητα και προς την άλλη κατεύθυνση! ! ! Κάπως έτσι : Νομίζω ότι αν φροντίζουμε η απόσταση "Λ" να είναι μικρή, θα μπορούμε να "ματιάζουμε" πιο εύκολα την παραλληλία της πλευράς του τρυπανιού με την ακμή του κομματιού. Κώστα ωραία ιδέα ! ! ! Όσο για τα επόμενα ποστ και της δημιουργίες σου, τι να πω! ! ! Απλά respect!

1 ιντσα = 25.400mm 1 / 8 " = 3.175mm

Έτσι εξηγείται! Απλά οι "μύτες" (εδώ έχουμε μια δεύτερη εκδοχή του ονόματος των τρυπανιών ! ! ! ) ήταν του μεγάλου κατασκευαστή GiaTa-BaZa ! ! ! Το σωστό τρυπάνι σπάει δεν λυγίζει αν το ζορίσεις με το χέρι και φυσικά δεν λιώνει τρυπώντας ξύλα ! Τσινουά του αισχίστου είδους φτιαγμένες από σύρμα και μάλιστα μαλακό! Της ίδια ποιότητας με κάποια "allen" που είχαν προμηθευτεί στη δουλειά, τα οποία όταν πήγαινες να ξεσφίξεις καμιά καλά σφιγμένη βίδα, στρίβανε γύρω από τον εαυτό τους !

Καλώς να σου έρθει ! Θα την ευχαριστηθείς όσο δεν παίρνει ! Αλλά με την ευκαιρία να κάνουμε μια αναδρομή ! Αυτές οι περιστρεφόμενες καστάνιες δεν είναι πατέντα της Facom, είναι ενός άλλου μικρού κατασκευαστή: Δεν έχει μπίλια κλειδώματος του καρυδιού, και η λαβή της περιστρέφεται μέν CW και CCW αλλά μόνο η μια φορά περιστρέφει την καστάνια! Το μέγεθός της είναι πολύ μικρό και ίσα που περισσεύει από το χέρι! Επίσης δεν έχει τον τρόπο να στρέψεις τη καστάνια με τα δάχτυλα σαν να βιδώνεις μια βίδα! Αυτή την είχα πάρει αρκετό καιρό πριν κυκλοφορήσει της Facom (η οποία αγόρασε την πατέντα και την εξέλιξε πολύ) Εδώ η καστάνια γυρίζει όπως και να στρέφεις τη λαβή. Η λαβή έχει μεγάλη διάμετρο και μπορείς να την ζορίσεις στο στρίψιμο. Το ροδάκι μπορεί να περιστρέψει την καστάνια και το κουμπί κινεί το μηχανισμό κλειδώματος του καρυδιού Και αυτά τα πέτυχε σε ένα μέγεθος ακόμα μικρότερο από το αρχικό μοντέλο! Η σύγκριση μιλάει μόνη της ! Εξαιρετικά βολικό και ποιοτικό εργαλείο και αναντικατάστατο αν έχεις να δουλέψεις σε στριμώκολα σημεία !

Πολλά εξαρτώνται από το τι έκανες με τι το έκανες και πως το έκανες! Για πες διαστάσεις τρύπας (διάμετρος , βάθος) πες και στροφές και δείξε και τι τρυπάνια είχες και τα λέμε ! Α και τι εννοείς με το "ζόρισμα" ? Τα ξύλα είναι περίεργα πράματα ! Αν πήγες με τρυπάνι σιδήρου, να κάνεις βαθειά τρύπα σε ένα ξύλο "στιφό" που κολλάει στο τρυπάνι και την πήγες μονοκόματη χωρίς να τραβήξεις πίσω το δράπανο, πολλά μπορεί να συμβούν !

Και εξακολουθεί να την θεωρεί μια πολύ καλή πρόταση !

Ωραίος ! Και πιο πολύ για το πως κατάφερες και τρύπησες "αλφάδι" τρύπα 25 πόντους χωρίς να χάσεις τα κέντρα ! Αυτό δεν είναι χέρι. . . βράχος είναι ! Εκτός και αν το έκανες 7 +χ + 7 με το κολονάτο και τo χ το έκανες ενώνοντας τις δυο τρύπες με το χειρός ! Οπότε το μπράβο πάει στην εφευρετικότητα !

Εγώ να σου πω, τα μπαρμπούνια (αλλά και τις κουτσομούρες) τα τσακίζω και . . . ξεκούραστος ! Με μισούν οι γάτες . . . δε μένει ούτε κοκαλάκι ! ! ! Και από ότι βλέπω, Αγάπη, το έχεις και εσύ απαντημένο το ερώτημα του. . . "Γιατί οι γάτες δεν τρώνε τα μπαρμπουνοκέφαλα? " Να 'στε καλά ρε σείς, πάντα με κέφια και επιφυλάσσομαι κι εγώ, γιατί δεν κάθομαι αργός . . . . . . . .