Seafalco

Στα δύο προηγούμενα post είδαμε πως φτιάχτηκε ο προβολέας/soft box. Όμως ένα soft box στο πάγκο, χωρίς δυνατότητες κίνησης και προσανατολισμού, "δε λέει" και πολλά ! Οπότε . . . πενία τέχνας κατεργάζεται, ευτυχώς για εμάς δηλαδή ! Προετοιμασία μιας αλουμινένιας λάμας , γύρισμα σε γωνιά (που μου έβγαλε τη πίστη, γιατί το συγκεκριμένο αλουμίνιο είναι πολύ σκληρό!) και ένα μικρό καδρόνι από πητς πάϊν, έδωσαν την λύση. Χρησιμοποίησα φυτευτά πάσα που ασφαλίζουν στο ξύλο με τέσσερα ενσωματωμένα άγκιστρα σαν "προκάκια" . . . Για την σταθεροποίση της κάθε άρθρωσης σε μια συγκεκριμένη θέση, δεν ήθελα να σφίγγω και να ξεσφίγγω βίδες. Χρειαζόμουν μια σταθερή πίεση η οποία να δημιουργεί αρκετή τριβή στην άρθρωση, έτσι ώστε αυτή να μένει ακίνητη υποστηρίζοντας το φέρον βάρος της. Παράλληλα αυτή η πίεση δεν θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλη, έτσι ώστε η άρθρωση να στρέφει όταν της εξασκώ επιπλέον δύναμη εγώ. Σαν μέσο εξασφάλισης αυτής της σταθερής πίεσης χρησιμοποίησα τακάκια από χοντρό λάστιχο, στα οποία έκανα μια τρύπα με την κατάλληλο σγρόμπια. Ρυθμίζοντας το σφίξιμο της βίδα, πέτυχα εύκολα το ζητούμενο, καθώς το αρκετά μεγάλο πάχος του πυκνού λάστιχου με την συμπίεση που του προξενούσε η βίδα, λειτούργησε σαν ένα πολύ σφιχτό ελατήριο και μάλιστα με πολύ μικρότερο όγκο και -γιατί όχι!- ασύγκριτα ευκολότερη κατασκευή! Έτσι έγιναν τρεις αρθρώσεις συν μία η γωνία και άλλη, μία η στερέωση στο ράφι που ακολουθεί , το σύνολο πέντε σημεία άρθρωσης που μου έδωσαν ένα βραχίονα με αρκετά μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Η απαραίτητη τριβή αναπτύσσεται στην επιφάνεια που τα δύο ξύλα της κάθε άρθρωσης έρχονται σε επαφή. Το "soft box" μας επάνω στο βραχίονα λοιπόν και οι πρώτες εικόνες . . . . . . καλά πάμε, το φωτιστικό χάρις στον βραχίονα , αλλά και την δυνατότητα περιστροφής που του δίνει αυτή η περίεργη "πεταλούδα" στην στήριξη της βάσης του ανακλαστήρα, κινείται όπου θέλω χωρίς διαμαρτυρίες, καλύπτει μια μεγάλη περιοχή του χώρου που θέλω και το σημαντικότερο, στέκεται στη θέση που το αφήνω! ! Δε λέω ότι είναι και η καλύτερη λύση! Υπάρχουν άλλες απείρως καλύτερες και εργονομικότερες, αλλά με το κόστος αυτής . . . καμία ! Ώρα λοιπόν να πάρει τη τελική του θέση από την οποία θα φωτίζει όπου χρειάζομαι ! Ένα από τα ράφια του εργαστηρίου αποτέλεσα μια βολική βάση στήριξης και με μια βίδα, αυτή μπορεί να περιστραφεί περίπου κατά 170 μοίρες, δεξιά η αριστερά, μεταφέροντας το όλο φωτιστικό στο πιο βολικό κάθε φορά σημείο! Βέβαια -αυτό μου ήρθε μετά - το καλώδιο θα μπορούσε να είναι πιο μακρύ , και να στερεωθεί με στηρίγματα πάνω στα στελέχη του βραχίονα, και να τον ακολουθεί χωρίς να κρέμεται σαν σχοινί μπουγάδας, στη μέση!! Μάλλον αυτό θα είναι η επόμενη βελτίωση του φωτιστικού! Και επειδή το εργαστήριό μου είναι μικρό καλό είναι όταν δεν το χρειάζομαι να αποσύρεται διακριτικά προς το ταβάνι, για να μη παίζουμε κουτουλιές μεταξύ μας ! Αρκετά ψηλά και απόμερα, περιμένει την επόμενη φορά που θα το χρειαστώ ! Σε αυτή τη τελευταία φωτογραφία, φαίνεται και μια ατασθαλία που έχω κάνει ! Αντί να φτιάξω ένα defuzer της προκοπής που να μπαίνει και να βγαίνει, αρκέστηκα -παροδικά ! - στη κάλυψη του ανοίγματος με ρυζόχαρτο που έχει την διαφάνεια που ήθελα και παράλληλα δεν επιτρέπει την δημιουργία σκληρών σκιών! Κάποια στιγμή -μάλλον μαζί με το καλώδιο- θα του φτιάξω ένα πιο σωστό defuzer, με στιβαρό πλαίσιο που θα κουμπώνει στα χείλη του προβολέα. Για την ώρα και έτσι όπως είναι, έχει βοηθήσει σε ένα σωρό φωτογραφήσεις ! Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του μικρού πρακτικού οδοιπορικού μας, στην κατασκευή με απλά μέσα, ενός ισχυρού φωτιστικού μετά βραχίονος, που προσωπικά με έχει "σώσει" στις διάφορες φωτογραφίσεις που κάνω και δεν μου κόστισε παρά ένα δυο € που κάναν οι βίδες του βραχίονα και φυσικά το κόστος της λάμπας με το ντουί! Ελπίζω να μην άφησα πολλά απέξω ! Καλό Βράδυ σε όλη τη παρέα και όπως είπα . . . μην το πετάτε γιατί θα το χρειαστείτε!

Χαχαχα! ! ! Αμήν και πότε ! ! ! Τότε θα με ανακαλέσεις από τη σύνταξη, να με κάνεις σύμβουλο ! Ναι ! ! ! Τι μόνο οι άλλοι ξέρουν από τέτοια! ?? Ξέρουμε κι εμείς! Ή τουλάχιστον μαθαίνουμε γρήγορα!

Τέτοια εργαλεία χειροκίνητα ήδη χρησιμοποιούνται σε καλώδια κυκλικής διατομής μέχρι τα 240 καρέ, από τα συνεργεία της Μέσης Τάσης, και δουλεύουν με την ίδια αρχή . (Ρυθμιζόμενες σιαγόνες που πιάνουν πάνω στη μόνωση και ρυθμιζόμενη λεπίδα απόξεσης για να αφαιρεί τη μόνωση μόνο χωρίς να αρπάξει το χαλκό. Αλλά η περιστροφή γίνεται με το χέρι. Ηλεκτροκίνητα δεν έχουμε ! Το μόνο που έχω δεί είναι κάποιες συσκευές απογύμνωσης, που παίρνουν κίνηση από δράπανο, αλλά έτσι, όλα σε ένα, δεν το ήξερα! Οπότε, Αγάπη, σου μεταβιβάζω προκαταβολικά τις ευχαριστίες των συναδέλφων !!!

Αυτό μου το έδωσε ο γιος μου και είναι πράγματι εντυπωσιακό! Μαθήματα φιλοσοφίας στο Harvard από τον καθηγητή Michael Sandel . . . Ο Άνθρωπος είναι μεγάλος δάσκαλος!

Να 'σαι καλά Αγάπη ! Το δράπανο ( PEP 18T) είναι αγορά κάπου στις αρχές του '90 (πιθανόν 1993) δε θυμάμαι καλά, αυτό που θυμάμαι είναι αυτό που με πόνεσε ( ! ) aka 80.000 δρχ ! ! ! Δεν χρειάζεται να πω ότι είναι AEG απλά εκείνη τη περίοδο την πολύπαθη AEG την είχε αγοράσει η Atlas Copco, μετά την πήρε η Milwakee αλλά τον κωδικό δεν τον άλλαξε ! Όχι, τις μπαταρίες τις έχω αλλάξει πριν δυο χρόνια αν θυμάμαι καλά γιατί δεν κράταγε πολύ ώρα η φόρτισή τους . Τώρα είναι σαν "καινούριο", ζωηρό και τσαμπουκαλίδικο, ~60Νm ροπή στη χαμηλή σκάλα, αν επιμείνεις, τη κόβει τη βίδα σαν καρότο ! Έχει δυο μηχανικές σκάλες και είναι και κρουστικό. Το μόνο κακό που έχει είναι το βάρος του , για το οποίο ο χαρακτηρισμός "αισθητό" είναι απλά . . . ευγένεια!

Καλώς την ! Εδώ τα μπάνια (στη θάλασσα εννοώ) μας έχουν κάνει ζημιά ! Έλα, για "σύμπα τη φωτιά" !

Εμένα από το Ηράκλειο ένα μου έχει μείνει ! Μια μεγάλη βόλτα που κατέληξε σε ρακάδικο κάπου στο λιμάνι με μεζεδάκια μούρλια! Αποτέλεσμα . . . μετά έψαχνα δυο ώρες να βρώ που είχα παρκάρει !! ! Αγάπη καλή επάνοδο στο κλεινόν άστυ ! Έφερες τη δροσιά από το Ψηλορείτη! ! ! Καλησπέρες σε όλους !

Μπράααβο Αγάπη ! ! ! Από όλα τα μεζέδια, έβαλες αυτά που θα τον "πλήγωναν" περισσότερο! Αλλά πρόσεχε και τις . . . παράπλευρες απώλειες ! ! Μια χαρά σε βρίσκω ! Δώσε Πόνο ! Nα ζήσουν και να ευτυχίσουν οι νεόνυμφοι! Άντε, γέμιζε μπαταρίες εσύ και καλή επάνοδο !

Για καρπούζι με φέτα δεν ξέρω . . . αλλά τη φέτα με σταφύλια (κατά προτίμηση σταφίδα ξανθιά) τα τσακίζαμε τα καλοκαίρια ! Και βάζαμε και λίγο ψωμί στο παιχνίδι και γινόταν κανονικό κολατσιό!

Καλημέρα !

LOL ! ! ! Ρε σεις παίζεται με την ηλικία του παππού ! ! ! Κτηνοτρόφος όχι δεν έχω κάνει, εκτός και αν μετράνε τα κουνέλια. Αλλά πτηνοτρόφος σίγουρα, όλα τα παιδικάτα μου θυμάμαι να είχαμε κοτέτσι με κότες και περιστέρια! Σε σχέση με τα παγωτά όμως οι πρώτες μου αναμνήσεις . . . "Παγωτάαααα! ! ! " Πέρναγε ο παγωτατζής με το ποδοκίνητο τρίκυκλο ψυγείο του, με δοχεία παγωτό που γύρω τους είχαν ξηρό πάγο ! Ο δικός μας, είχε και τέντα να μην φουντώνει ! Και διαλαλούσε τα παγωτά του σαν τα καλύτερα όλων! Μαρίδα οι πιτσιρικάδες γύρω του! Αν ερχότανε νωρίς, πρίν περάσει η καταβρεχτήρα του δήμου -χωματόδρομοι παντού γαρ!- γινότανε ντουμάνι η σκόνη από το ποδοβολητό από τον ανταγωνισμό ποιος θα πάει από κοντά να δεί το καπάκι να ανοίγει και να διαφεύγει ένας μαγικός παγωμένος καπνός! ! ! (Άμα σε ήξερε καλά σου έδινε και ένα κομματάκι πάγο, και γινόσουν το κέντρο της παρέας για το λίγο χρόνο που ήθελε να εξατμιστεί! ) Έτσι πολλές φορές το παγωτό το τρώγαμε "πασπαλισμένο" με σκόνη! Αν πέρναγε μετά την καταβρεχτήρα, το παγωτό ήταν μεν καθαρό αλλά τα ρούχα μας όχι (! ) . . . . . μόλις γυρνάγαμε στο σπίτι, η μάνα μας μας έβαζε "πάγο", αν περιοριζόταν δηλαδή στα λόγια και δεν πέρναγε και στα έργα . . . κι' είχε ένα χέρι . . . "σίδερο" ! ! Αλλά όπως και να έχει εμείς του στήναμε καραούλι, ότι ώρα και να πέρναγε! Τα μόνα απογέματα που δεν πέρναγε (πως το μάθαινε ποτέ δεν καταλάβαμε! ! ), ήταν όταν η πλατεία γινόταν πεδίο πολεμικής σύρραξης, μεταξύ πάνω και κάτω γειτονιάς, και οι πέτρες έφευγαν σωρηδόν και όποιον πάρει ο χάρος! ! ! Αν τραυματιζόσουν τότε, τα χειρότερα ήταν μετά ! Πρώτα σε μπάνταρε στο σπίτι η μάνα και μετά, μόλις ηρεμούσες . . . περίμενες το μπερντάκι συνετισμού! Ο μόνος τρόπος να το γλυτώσεις ήταν να έχεις φάει καμιά γερή στο κεφάλι και να σε έχουν πάρει τα αίματα για τα καλά ! . . . . αυτάα ! ! ! με τα παγωτά της εποχής και όσα συνέβαιναν πέριξ αυτών το 1960 στο Νέο Κόσμο και κέντρο μάλιστα !

Όσο μου αρέσουν τα "κρυφά"* ταλέντα ! Μια χαρά φαίνεται και πολύ ωραία σιροπιασμένη ! {* Επειδή δεν παρακολουθώ ανελλιπώς το trhead, συμπάθα με αν δεν έχω αντιληφθεί προηγούμενο post σου εδώ! } Και μιας και εσύ έβαλες παραδοσιακό γλυκό, να βάλω κι΄εγώ ένα παραδοσιακό φαγητό που απόλαυσα πριν δυο μέρες! Γίγαντες στο φούρνο, με μυζήθρα, ελιές θρούμπες και -λόγω "διεθνιστικών" τάσεων ( )- . . . τσιαπάτα και Tabasco Chipotle! Τύφλα να 'χει το κρέας ! ! ! (Λέεμε τώρα ! )

Τι έγινε καμάρια μου ? Το ρίξαμε στη δίαιτα, ή στις βουτιές? Σήμερα φάγαμε ελαφρά! Φαρφάλες με κόκκινη σάλτσα με βασιλικό (και διάφορα άλλα . . . ) και στο βάθος μανιτάρια πλευρώτους φουρνιστά με σκόρδο και θυμάρι και λίγο λάδι. Μαγείρεψε ο γιός . Πως το αγαπάω αυτό το παιδί ΔΕΝ λέγεται ! ! ! Η σάλτσα υπέροχη! Ακόμα αναπολώ τη γεύση των ξεροψημένων μανιταριών ! Άντε καλή μας χώνευση ! ! Αυτό στο χωριό μου το λέμε . . . Δίκαννο ! !

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους ! ! ! Μπανίζοντες και μή ! ! ! Εσείς οι πρώτοι ρίξτε και καμιά βουτιά για εμάς τους δεύτερους ! Άντε καλές διακοπές σε όλους !

Να 'σαι καλά ! Δίκιο έχεις για τη κόλληση, γιατί λόγω δυσκολιών (η χοντρή μύτη είχε εξαφανιστεί πάλι ! ) έγινε σε δυο φάσεις , πρώτα καλάωμα των ακροδεκτών και καλάωμα συρμάτων και μετά κόλληση μεταξύ τους χωρίς προσθήκη άλλης κόλλησης γιατί βοηθός δεν έπαιζε και τα σύρματα τα κρατούσα με το χέρι και σφύριζα "αδιάφορα" μέχρι να παγώσει το καλάι ! Οπότε η κόλληση ξαναζεστάθηκε πράγματι! Αλλά εντάξει . . . νέος είμαι ακόμα θα μάθω που θα πάει !

@eleozz ωραίος ο τύπος! Αλλά και εσύ δε πας πίσω! ! ! Μια χαρά σου βγήκε η αναπαραγωγή της ιδέας! Πως ήταν ? Είχε δυσκολίες που δε είναι φανερές στο video, τι υλικά έβαλες και τι χρόνοι χρειάστηκαν? Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον -αν είχες δικό σου οπτικό υλικό- να βλέπαμε τη διαδικασία κατασκευής !

Εξαρτάται από το τι θέλεις να κάνεις ! Από τα λίγα που είδα -γιατί δεν λένε και πολλά !- ... 1. 30 W συνολική ισχύς >>> 5 W ανά κανάλι Καλά φαίνονται για τους σύγχρονους ήσυχους ανεμιστήρες 2. Λειτουργεί μόνο σε VR mode >>> Εντάξει δε χάλασε κι ό κόσμος, αλλά κρίμα είναι για τους PWM ανεμιστήρες! 3. Από ότι είδα έχει manual mode, αλλά αυτό που δεν μπόρεσα να ξεκαθαρίσω είναι αν μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί από τη θερμοκρασία της CPU 4. Δεν είδα να έχει αισθητήρες θερμοκρασίας , συνεπώς ότι παίρνει το παίρνει από τη μητρική, δεν μπορείς να έχεις διαφορετικές ομάδες να λειτουργούν με διαφορετικά προς ψύξη σημεία (π.χ. κουτί, ) 5. Δεν είδα να λέει πουθενά την μέγιστη τάση εξόδου, αλλά βλέπω σε κάθε κανάλι τσοκ και πυκνωτή και τρία ολοκληρωμένα να μανουβράρουν το όλο σύστημα. Μάλλον έχει σε κάθε κανάλι και από ένα DC-DC converter και φτιάχνει τη τάση του κάθε καναλιού (σε review είδα Vout max=12,12 Vdc ) που είναι καλό ! Θέλει λίγο ψάξιμο, αλλά αν δεν είσαι control-freack, νομίζω ότι έχει πολλές ελπίδες να είναι μια καλή αγορά!

Όμορφο φαίνεται ! Αλλά για πες και καμιά κουβέντα παραπάνω για το πως και το τί! Καμιά φωτό από την κατασκευή παίζει ?

Μια χαρά είναι και τα βύσματα (Fast ON), αρκεί να είναι καλή ποιότητα ! Όμως εδώ λόγω περιορισμένου χώρου (έπρεπε να περάσουν και διάφορα καλώδια από κάτω) είχα λυγίσει τους ακροδέκτες του διακόπτη, οπότε η κόλληση ήταν μονόδρομος. Η κόλληση είναι η κλασική των ηλεκτρονικών (60-40) αν θυμάμαι καλά. Κολλάει πολύ καλά, αρκεί να μην περιμένεις στο σημείο μεγάλες θερμοκρασίες λειτουργίας, όπου εδώ φυσικά λόγω πλαστικού δεν επιτρέπονται αλλά ούτε και αναμένονται! Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι ο διακόπτης και ειδικά το άν ανοιγοκλείνει γρήγορα και το αν οι επαφές του έχουν θρόμβους σκληρομέταλου, για μην φθείρονται, γιατί κυκλοφοράνε διάφοροι που δεν έχουν τίποτε τέτοιο, απλά έρχονται σε επαφή τα λαμάκια του μπρούτζου, στεγνά μεταξύ τους ! ! ! Όσον αφορά την ίδια την κόλληση, θα μπορούσε να γίνει και καλύτερη (νε περαστεί το σύρμα μέσα από τις τρύπες των ακροδεκτών του διακόπτη, αλλά προτίμησα την ευκολία μιας και τα αναμενόμενα ρεύματα είναι μικρά!

Όχι, δεν ;eχει σχέση το μέγεθος της Noctua ! Μπορεί να μπει επάνω -πίσω ανεμιστήρας, αλλά για να είναι λειτουργικός και να μην κάνει ζημιά, θα πρέπει να εξασφαλίσεις με κάποιο διάφραγμα , ότι ο αέρας εξόδου δε θα ξαναμπαίνει στο κουτί να τροφοδοτήσει την είσοδο της ψύκρας με θερμότερο από το κανονικά αέρα! Πάρε ιδέα από το spoiler του @Lazy Dog για το διάφραγμα.

Καλησπέρα σε όλη τη παρέα! Ο καύσωνας καλά κρατεί κι εγώ κλεισμένος στο σπίτι με τσίτα το A/C κάνω ελαφρές εργασίες! Συνέχεια λοιπόν της κατασκευής του φωτιστικού για φωτογραφίσεις . . . Επόμενο ζήτημα η προετοιμασία της βάσης για το ντουί της λάμπας, το οποίο θα στερεωθεί πάνω στο λαμάκι με τα δυο δαχτυλίδια στερέωσης που συνοδεύουν το ντουί. Και για να έχουμε τη δυνατότητα αποσυναρμολόγησης χρησιμοποιήθηκαν φυτευτά πάσα. Η όλη προσπάθεια με την στήριξη του ντουί, ήταν απαραίτητη, για βρεθεί το φωτοβόλο τμήμα της λάμπας, έξω από το βαθούλωμα που έχει στο κέντρο του το κάτοπτρο και παράλληλα η κορυφή της λάμπας να μην προβάλει πιο έξω από το επίπεδο που ορίζουν τα χείλη του κατόπτρου, γιατί εκεί θα μπει ένα διάφραγμα διάχυσης (defuser) για σκορπίζει το φως ομοιογενώς χωρίς να δημιουργεί έντονες ανακλάσεις . Η σταθεροποίηση του ντουί ήταν πολύ καλή και το κεντράρισμά του σωστό, καθώς η λάμπα μπαίνει χωρίς κανένα πρόβλημα και όπως φαίνεται και στις επόμενες φωτογραφίες, το κενό γύρω από τη βάση της λάμπας δίνει ένα περιθώριο για να δροσίζονται τα ηλεκτρονικά της. Ε και αφού τη βάλαμε . . . να μην ανάψουμε και λίγο, έστω και με "αεροκύκλωμα" ! Μέχρι εδώ μια χαρά πήγε το πράγμα, αλλά θέλουμε και ένα διακόπτη για να το αναβοσβήνουμε , μη τρέχουμε στην πρίζα ! Είχα το κατάλληλο κουτάκι και από αλουμίνιο μάλιστα, οπότε . . . Ακινητοποίηση με δυο μικρές σκύλες της βάσης του ντουί πάνω στη βάση του κουτιού που θα φιλοξενήσει το διακόπτη και τρύπημα για να έχω ακριβώς στην ίδια θέση τις αντίστοιχες τρύπες . Σειρά έχει η συναρμολόγηση των δύο . . . Εδώ όμως είναι μαι ευκαιρία να δούμε ένα ακόμα εργαλείο που είναι μικρό μεν, "θαυματουργό" δε, ένα συγκρατητή παξιμαδιών της Tactix . Πλεονέκτημά του ότι πιάνει το παξιμάδι από το εσωτερικό του και έτσι μπορείς να έχεις βοήθεια σε μια από τις δύσκολες τοποθετήσεις , όπου η πρόσβαση είναι βασικά από εμπρός! Από το ντουί έρχονται τρία καλώδια, τα δύο της λάμπας και το τρίτο (κιτρινοπράσινο) είναι της γείωσης του ντουί. Στην προκείμενη περίπτωση αυτό δεν χρειαζόταν, αλλά η λάμπα προέρχεται από άλλη χρήση (φώτιζε το εργαστήριο πριν) οπότε είχα βάλει τότε και την γείωση επάνω! Με τη βοήθεια του εργαλείου της Tactix, η στερέωση του κουτιού πάνω στη βάση του ντουί , ήταν παιχνίδι και ακολούθησε το πρώτο βήμα των συνδέσεων, που είναι να πάνε τα καλώδια του ντουί μέσα στο κουτί ! Εδώ για λόγους ασφαλείας, χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη των καλωδίων, μακαρόνι με υαλοΰφασμα, επενδυμένο με σιλικόνη, είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στις τριβές. Επιπλέον, η οπή διέλευσης του καλωδίου ντύθηκε με ελαστικό grommet (λαστιχάκι διελεύσεως , το όνομά του! ) Σειρά έχει το καπάκι του κουτιού και το άνοιγμα της τρύπας που θα φιλοξενήσει τον ίδιο το διακόπτη . . . Το σεγάκι του κοσμηματοποιού, με καλό βοηθό τη διχαλωτή βάση κοπής, κάνει θαύματα σε αυτές τις δουλειές ! ! Αυτό που δεν ήταν και τόσο καλό ήταν το σημάδεμά μου, καθώς η οπή απεδείχθη ελαφρά μεγαλύτερη από ότι έπρεπε και αναγκάστηκα για να πιάσουν σωστά τα "αυτάκια" του διακόπτη να στενέψω λίγο την οπή , στα κρίσιμα σημεία, κάνοντας τέσσερα πατήματα με ένα ζουμπά. Ο διακόπτης είναι rocker διπλός ON-OFF (DPST) και στάθηκε μια χαρά . Μπήκε και το καλώδιο τροφοδοσίας στο κουτί χρησιμοποιώντας ένα ειδικό στυπιοθλίπτη, που ταυτόχρονα προστατεύσει το καλώδιο και το συγκρατεί στη θέση του ! Στα εύκαμπτα καλώδια μπήκαν ακροχιτώνια που προστατεύουν τα συρματάκια τους από το σφίξιμο στην κλέμα και οι συνδέσεις πάνω στο διακόπτη γίνονται με κόλληση για καλή αντοχή και στο όλο σύστημα προστίθεται και γείωση διότι θα υφίσταται πολύ ταλαιπωρία . . . οπότε κάλιο γαϊδουρόδενε παρά . . . Έτοιμες και οι υπόλοιπες καλωδιώσεις και το κουτί μετά διακόπτου κλείνει! Και έτοιμος ο διακόπτης και η βάση της λάμπας μας, αλλά και το φωτιστικό μας μέ ένα πρόχειρο defuser από ρυζόχαρτο ! Μέχρι εδώ το πράγμα πήγε "ρολόι"! Αλλά έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο εγχείρημα, αυτό της κατασκευής του βραχίονα στήριξης, όμως αυτό στο επόμενο post! Για την ώρα, καλό μεσημέρι σε όλους και καλές βουτιές στους παραθερίζοντες !

Καλημέρες! Πολύ σωστά το λες @Lazy Dog , χρειάζεται ένα διάφραγμα και μάλιστα επιμελημένο, σαν αυτό που έκανες εσύ! Εάν γίνει αυτό, τότε μπορεί να παίξει θετικό ρόλο ο επάνω ανεμιστήρας εφόσον μπει στην πιο πίσω θέση. Προφανώς στο σχεδιασμό τους δεν έχουν προβλέψει και τόσο καλά την επίδραση της αισθητικής παρέμβασης του "κλειστού" επάνω καπακιού. Ακόμα και 3χ120 να βάλεις επάνω, μένουν κενά για την ανάπτυξη θερμικών βραχυκυκλωμάτων, οπότε αν θες το βέλτιστο . . . το διάφραγμα δεν το γλυτώνεις ! Γενικά το θέμα με την καθοδήγηση της ροής των επιμέρους ρευμάτων αέρα, δεν έχει την προσοχή που του αξίζει, και δε μιλάω μόνο για τους κατασκευαστές κουτιών, αλλά και για τους κατασκευαστές καρτών! Σε πολλές κατασκευές τους υιοθετούν μεγάλους ανεμιστήρες (πράγμα που κάνει καλό στο θόρυβο) και αναγκαστικά ένα μεγάλος μέρος του θερμού αέρα που βγάζουν, διαχέεται ελεύθερα και πάλι μέσα στο κουτί! Και εκεί ένα διάφραγμα θα βοήθαγε, αλλά η ποικιλία των συνθέσεων αφήνει σαν μόνο δρόμο το DIY. Που δεν είναι καθόλου κακό ! Αλλιώς η χαρά του modding θα ήτανε "μισή" ! Και για να μην τα πολυλέω . . . κάθε σύνθεση είναι και μια άααλλη υπόθεση !

Αν θέλεις να βάλεις έναν ανεμιστήρα στην επάνω πλευρά του κουτιού, δεν έχει νόημα να τον βάλεις σαν εισαγωγής. Θα πρέπει να μπεί σαν εξαγωγής και μάλιστα, η καλύτερη θέση είναι αυτή που είναι πλησιέστερα στην πίσω πλευρά του κουτιού (ροζ βέλος) . Έτσι η ψύκτρα δεν θα στερείται του δροσερού αέρα της, αντίθετα θα υποβοηθείται καθώς όσος ζεστός αέρας βγάζει , θα φεύγει αμέσως από το κουτί , χωρίς να ανατροφοδοτεί την ψύκτρα! Θα έχεις μια καλά καθορισμένη ροή του αέρα , από εμπρός και κάτω προς τα πίσω και πάνω, που συνδυάζει σωστά και την φυσική ανοδική τάση του θερμού αέρα! Για την κάρτα γραφικών : Αυτή η διάταξη της ψύκτρας της έχει ένα θέμα , αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι , ένα μέρος από τον αέρα της κάρτας θα ανακατεύεται με τον δροσερό αέρα που έρχεται απέξω και θα τροφοδοτεί την ψύκτρα της CPU. Η λύση είναι μπερδεμένη και δύσκολη, οπότε μια καλή κυκλοφορία του αέρα και η αποφυγή των έντονα θετικών πιέσεων (χωρίς αυτές βέβαια να γίνουν αρνητικές! ) θα βοηθήσει τη κατάσταση. Παίξε με τις στροφές του επάνω /πίσω ανεμιστήρα να δείς που είσαι καλύτερα. Επίσης να παρακολουθείς την πίεση του κουτιού, για να ρυθμίσεις σωστά τις στροφές όλων των ανεμιστήρων με βάση το θόρυβο , αλλά και την απόδοσή τους. Καλή συνέχεια, και αφού έχεις διάθεση για ψάξιμο , για γράψε και εδώ , τι αποτελέσματα έχεις !

Κατασκευή ενός αλουμινένιου φωτιστικού φωτογράφισης, με αναδιπλούμενο βραχίονα. Το έχετε καταλάβει φαντάζομαι, ότι η "αναβίωση" παλιών αντικειμένων και η επαναφορά τους σε χρήση, έστω και με κάπως διαφορετική μορφή, είναι μια πρόκληση που μου φαίνεται πολύ προκλητική, αν δε αυτό μας κάνει και οικονομία , ε τότε δεν μπορώ να αντισταθώ ! ! Αυτό που θα σας παρουσιάσω είναι ένα μικρό project κατασκευής ενός φωτιστικού για φωτογράφιση (soft box που λένε και στο χωριό μου ! ) Για τις ανάγκες φωτισμού των ψυκτρών όσα φωτιστικά και να έχεις . . . δεν φτάνουν πόσω μάλλον όταν δεν έχεις ! ! ! Χρειαζόμουν ένα δυνατό φωτιστικό με αρκετά μεγάλη φωτιζόμενη επιφάνεια, όμως ο χώρος μου δεν χωράει κλασικό Soft box με τίποτα! Οπότε . . . έρευνα στο θησαυρό και ευρέθη ! ! ! Εν αρχή λοιπόν ήταν ένα αλουμινένιο κάτοπτρο από μια αρχαία λάμπα προβολέα των 500W . . . . . . από το οποίο αφαιρέθηκαν όλα τα άχρηστα εξαρτήματα, όπως η ορειχάλκινη βάση της λάμπας . Ένα καθάρισμα όσο μπορούσα καλύτερο και αρχή επεξεργασίας: Κεντράρισμα και δυο ομόκεντροι κύκλοι οδηγός για το τρύπημα και τη διαμόρφωση Κόψιμο αρχικά με τη σέγα . . . . . . με τους απαραίτητους ελέγχους αν το πριόνι της "αρμενίζει" σωστά και κόπηκε η οπή στα όρια του εσωτερικού κύκλου. και μετά διαμόρφωση πάνω σε τάκο σφιγμένο στη μέγγενη . . . Δεν χρησιμοποίησα μεταλλικό σφυρί, γιατί το υλικό είναι μαλακό και επιτρέπει τη χρήση και ελαφρότερων μέσων διαμόρφωσης , που δίνουν πιο ομαλά και ελεγχόμενα αποτελέσματα! Το αλουμίνιο αυτού του τύπου είναι πολύ μαλακό και κυριολεκτικά συμπεριφέρεται σαν "πλαστελίνη" ! Στη συνέχεια πήρα με μια φαρδιά και ίσια λίμα το χείλος κοπής και το ψιλομερεμέτισα (Fine tuning ) Χρησιμοποιώντας σαν "αμόνι" ένα λαστιχόσφυρο. Για να αποκτήσει το κάτοπτρο τη κανονική του ακαμψία, έπρεπε να κλείσω και την τρύπα όπου υπήρχε η ορειχάλκινη βάση της αρχικής λάμπας. Από το θησαυρό ανασύρθηκε ένα παφυλάκι αλουμινένιο και αφού σημαδεύτηκε κόπηκε περιμετρικά με ένα ψαλίδι παπαγάλο. Αυτά έχουν το χαρακτηριστικό ότι μπορούν να κόψουν βαθιά μέσα στη λαμαρίνα χωρίς να την παραμορφώνουν γιατί η λαμαρίνα περνά δεξιά και αριστερά από το ειδικά διαμορφωμένο σώμα του ψαλιδιού χωρίς να πιέζεται από αυτό. Η βασική τους δουλειά είναι να κόβουν σε κύκλο και με αυτό το όνομα είναι γνωστά. Υπάρχουν αριστερόστροφα και δεξιόστροφα ψαλίδια και εδώ χρησιμοποίησα το ψαλίδι που κόβει αριστερόστροφα. Στη συνέχεια ποντάρισμα και τρύπημα του καλύμματος: Με αυτό σαν οδηγό, ανοίχτηκαν οι τρύπες και στο κάτοπτρο. Αρχικά το κάλυμμα στερεώθηκε με δυο αντιδιαμετρικά πριτσίνια με σημάδεμα στο χέρι και μετά οι υπόλοιπες τρύπες του "περάστηκαν" και στο κάτοπτρο με το δραπανάκι. Και έτοιμο το κάλυμμα, στιβαρά στερεωμένο στο κάτοπτρο ! Όπως καταλαβαίνετε εδώ το ζητούμενο δεν είναι η αισθητική πλευρά του πράγματος, αλλά "αυστηρά" η πρακτική του, οπότε δεν έδωσα συνέχεια στο φινίρισμα του "κατόπτρου" ! Μιας και η κουβέντα για το πριτσίνωμα, ας δούμε λίγο τον πριτσιναδόρο που χρησιμοποίησα, γιατί είναι ένα πολύ ευέλικτο εργαλείο και αξίζει να το έχετε υπόψιν! Η κεφαλή του είναι ειδικά σχεδιασμένη για να μπορεί να στραφεί κατά 180 μοίρες , έτσι ώστε να διευκολύνει σε στενόχωρα σημεία . . . Από τη χρήση που του έχω κάνει είμαι πολύ ευχαριστημένος καθώς η δύναμη που χρειάζεται να λειτουργήσει, δεν αλλάζει ανάλογα με τον προσανατολισμό της κεφαλής! Και πάμε να βάλουμε και την λάμπα, που είναι μια λάμπα οικονομίας μεγάλης ισχύος (περίπου 80Watt) , η οποία έχει πολύ μεγάλη βάση (εκεί που έχει τα ηλεκτρονικά της) και αναγκαστικά το ντουί που θα βιδώνει, πρέπει να τοποθετηθεί αρκετά έξω από το κάτοπτρο, αν θέλω το φωτεινό τμήμα της λάμπας να βρεθεί κοντά στην εστία του κατόπτρου. Η βασική ιδέα είναι αυτή, δυο λαμάκια θα στηρίζουν ένα τρίτο που θα έχει το ντουί. Το κακό είναι ότι τα λαμάκια πρέπει να λυγίσουν έτσι που να πατάνε περιμετρικά στα χείλη της οπής του κατόπτρου. Αλλά γι' αυτό συμπτωματικά υπήρχε απάντηση με τη μορφή ενός σιδερένιου τάκου που είχε την "σωστή διάμετρο" ! Μετά τη σχετική σφυρηλάτηση τα λαμάκια υποτάχτηκαν . . . Προσεκτικό αλφάδιασμα και μέτρημα για να κάτσουν τα στηρίγματα συμμετρικά στο άνοιγμα και να μην έχουν κλίση ως προς τον άξονα του κατόπτρου, διαφορετικά η λάμπα θα αρχίσει τα "πείσματα" ! Όταν βρέθηκαν στην σωστή θέση, έγινε και το τρύπημα του χείλους του κατόπτρου και βιδώθηκαν στη θέση τους ! Αυτά για σήμερα και γρήγορα σε επόμενο πόστ έχουμε τη συνέχεια ! Καλό απόγευμα σε όλους και όσοι μπορείτε , ρίξτε και καμιά βουτιά για εμάς !

Α μη νοιάζεσαι ! Έχει και πολύ χειρότερους από εσένα ! ! ! @dfa19mj Να πώ ότι αισθάνομαι ντροπή που δεν το πήρα χαμπάρι είναι αυτονόητο! Αλλά, θα το μελετήσω και θα επανέλθω . . . αφήνοντας εδώ για την ώρα , ένα μεγάλο μπράβο για τη μαστορική δουλειά αλλά και για όλη τη κατασκευή !