Seafalco

Αγάπη, σκουτελοβαρίσκω σου και γειά στο στόμα σου ! ! ! Κι' εύχομαι κι' εγώ για όλους μας, να 'μαστε καλά και όλα να πάνε κατά πως το ποθούμε !

Καλημέρα ! ! ! Καλό ΣαββατοΚύριακο !

Τι καπνιστό, τι τσιγαρίδα, τι απάκι ! ! ! Τα πάκια μου, πέσανε τόση ώρα μ' αυτά που ποστάρετε ! ! ! Άντε τώρα -άκαρδοι βασανιστές- να βολευτείς με ένα γιαουρτάκι 2% ! ! ! Σε αυτά βάλτε και το παστό που κάνουν στην Αρκαδία! Μια φορά το έφαγα χωριάτικο κανονικό σπιτικό, Στου Ράδου με αλανιάρικα αυγά ομελέτα και μπόλικο κρασί αγίασμα ! ! Ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά και τη γεύση του ! ! !

Αγάπη καλορίζικο ! ! ! Και καλή αρχή στο νέο σπιτικό !

Ωραίος ο μάστορας ! ! ! Κώστα μια ιδέα για να γίνει το επόμενο πιο λειτουργικό, είναι να του προσθέσεις βάρος. Στο κεντρικό τμήμα άνοιξε τρύπες (πολλές και όσο επιτρέπει η σταθερότητά του περισσότερες) ή με του ρούτερ δημιούργησε ένα διαμπερές κενό που αφού δεθεί θα το καλύψουν τα πλαϊνά. Αυτό το κενό, γέμισέ το με σκάγια μικρά, ανακατεμένα με λίγη εποξική κόλα. Θα γίνει πολύ πιο βαρύ και αν του βάλεις και κάνα ελαστικό κουμπάκι/ ποδαράκι _έχει αυτοκόλλητα- θα τραβάς το σελοτέιπ με το ένα χέρι, χωρίς να κρατάς τη βάση.

Αντικατάσταση άξονα ρύθμισης βάθους διάτρησης_Μέρος δεύτερον και τελευταίον! Προχθεσινή έμπνευση της στιγμής που δούλεψε μια χαρά και τελείως ανέξοδα ! Για πάμε να δούμε τι έγινε . . . Όπως είχα σημειώσει και στο προηγούμενο post, παρά το ότι οι τζόγοι μειώθηκαν , δεν έφυγαν κιόλας ! Ένας από τους εναπομένοντες λόγους είναι . . . . . . ότι το άνοιγμα που περνά ο άξονας στην κάτω πλευρά του κινητού φορέα, δεν έχει και τη μεγαλύτερη ακρίβεια. Αποτέλεσμα είναι ο άξονας όταν ζορίζεται, να "παίζει" λίγο! Είχα σκεφτεί διάφορες λύσεις, αλλά προχθές μου ήρθε η σωστή! Σημαδεύτηκαν και ανοίχτηκαν δυο τρύπες απέναντι τη μια στην μια στην άλλη , ακριβώς εκεί που περνάει ο άξονας και στις τρύπες φυτεύτηκαν δυο πριτσίνια με πάσο Μ5. Η βασική ιδέα είναι να μπουν δυο βίδες με κόντρες, οι οποίες θα μηδενίζουν το τζόγο του άξονα σε αυτή τη διεύθυνση που είναι και το πρόβλημα ! Δυστυχώς δεν βρήκα κλασικές allen να βάλω και έβαλα δυο φρεζάτες allen ανοξείδωτες. Μετά έγινε ένα καλό γυάλισμα των άκρων των βιδών, για να μην τραυματίζουν τον άξονα, καθώς αυτός θα ολισθαίνει επάνω τους. Και εδώ να διευκρινίσω ότι ο άξονας είναι και αυτός ανοξείδωτος, ανακτημένος από κάποιον παλαιό printer. Στη συνέχεια μπήκαν οι βίδες με τα κόντρα παξιμάδια και έγινε ένα καλό σφίξιμο! Αυτό το καλό σφίξιμο των κόντρα παξιμαδιών - πριν οι βίδες πατήσουν στον άξονα- είναι απαραίτητο για να συμπιέσει πλήρως το πριτσίνι, γιατί όσο καλή δουλειά και να κάνει η FAR, δεν έχει τη δύναμη ενός παξιμαδιού! Στη συνέχεια έγινε προσεκτικά η ρύθμιση των βιδών, έτσι ώστε ο άξονας να ακουμπά επάνω τους, αλλά να μην μαγκώνει και ασφαλίστηκαν τα κόντρα παξιμάδια! Φυσικά αυτό δε το πέτυχα με το πρώτο, αλλά με μερικά πάνω κάτω και μικρά σφιξίματα το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό, όπως μπορείτε να δείτε στην επόμενη φωτογραφία . . . Οι τζόγοι πρακτικά μηδενίστηκαν! Όμως υπήρχε και κάτι ακόμα που με απασχολούσε, συγκεκριμένα ο τρόπος που λειτουργούσε η ρύθμιση του βάθους διάτρησης. Μέχρι τώρα ότι λύση είχα δώσει ενέπλεκε και το μικρό ρουλεμάν που σταθεροποιεί τον άξονα στην επάνω του πλευρά, έτσι, αν κατέβαζες με λίγο μεγαλύτερη δύναμη το μοχλό, το ρουλεμάν υποχωρούσε και το βάθος διάτρησης αύξανε κατά 5mm! Τη λύση την έδωσε ένα σωληνάκι αλουμινίου. Το οποίο κόπηκε στο κατάλληλο μήκος και μετά του άνοιξα ένα "παραθυράκι" . Παράλληλα στον άξονα έκανα μια περιμετρική χαρακιά με το σιδεροπρίονο και πέρασα μια εξωτερική τρίλοβη ασφάλεια αξόνων για να τερματίζει η κίνησή του, πάνω στην χοντρή ροδέλα που βρέθηκε στο "θησαυρό" ! Το σύστημα δουλεύει άψογα. Το ρουλεμάν κινείται μέσα στο παραθυράκι του, και ο άξονας τερματίζει πάνω στη ροδέλα και στο σωληνάκι χωρίς το παραμικρό τζόγο. Συμπτωματικά η ροδέλα έχει και την ίδια διάμετρο με το σωληνάκι και έτσι η πατέντα έχει πιο pro μούρη ! Με αυτή τη διευθέτηση, δόθηκε και ο απαραίτητος χώρος για να μπει και το χειριστήριο της "μικρομετρικής" ρύθμισης του βάθους "φρεζαρίσματος" (ο Θεός να το κάνει δηλαδή ! ) Και με αυτά φτάσαμε στην τελική ( ? ) μορφή της βάσης, που μπορεί να μην το αξίζει, αλλά αρκετά το διασκέδασα μαζί της . . . . . . υπό την επίβλεψη του αυστηρού μικρού βοηθού μου, που κρατά -πάση δυνάμει- τον λεβιέ κάτω, για να φωτογραφίσω τη βάση σε "λειτουργία" ! Και κάπως έτσι τελειώνει το μικρό οδοιπορικό αυτής της βελτίωσης, στο οποίο -το ομολογώ - τη μεγαλύτερη ικανοποίηση την πήρα από την μικρούλα μας, που συχνά πυκνά -γεμάτη προσμονή- μου έλεγε: "Παππού, θα πάμε στο εργαστήριο να μαστορέψουμε ? " Καλό σας βράδυ και πάντα κέφια και υγεία ! (Edit: Επαναφορά φωτογραφιών: 16-11-2019)