Seafalco

Από μια παλιά συνάντηση . . . Εγώ, μάλλον έχω τους παππούδες τους ! ! ! Είναι αυτό που λέμε: "Με μιά ματιά, βλέπεις ποίο, είναι τι! "

Καμία παρανόηση ! Συμφωνώ απολύτως μαζί σου ! Το έχω καταλάβει αυτό, άλλωστε τα δύο από τα τρία video που έβαλα δείχνουν τη διαδικασία αλλά και το λένε καθαρά και στον τίτλο τους, ότι πρόκειται για διαδικασία μορφοποίησης μέσω εκρηκτικής συμπίεσης. Είχα δει και τα video που έβαλες και εσύ, πολύ διαφωτιστικά! Απλά αυτό που μπέρδεψε τη κατάσταση, ήταν ότι το θεώρησα δεδομένο πως είναι φανερό ότι τα video που παρέθεσα δεν ασχολούνται με συγκόλληση αλλά με διαμόρφωση. Αυτό που εννοούσα με την πρώτη μου φράση: Είχα διαβάσει για συγκόλληση ανόμοιων μετάλλων σε μεγάλη επιφάνεια μέσω έκρηξης, αλλά αυτό -μολονότι πολύ λογικό- δεν το είχα σκεφτεί ! Ήταν ότι ήξερα ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί "εκρηκτικός" τρόπος για την συγκόλληση διαφορετικών μετάλλων* , απλά δεν είχα σκεφτεί ότι κάλλιστα αυτές οι πολύ μεγάλες δυνάμεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για διαμόρφωση των μετάλλων. * Είχα δει πριν χρόνια πράγματα σχετικά με μια νέα ψύκτρα της Captherm Systems : Οπότε συμπάθα με, δεν ήταν εσκεμμένο! Όπως και να έχει ήταν χρήσιμες οι παρατηρήσεις σου και τα video που πρόσθεσες!

Είχα διαβάσει για συγκόλληση ανόμοιων μετάλλων σε μεγάλη επιφάνεια μέσω έκρηξης, αλλά αυτό -μολονότι πολύ λογικό- δεν το είχα σκεφτεί ! Και πέρα από αυτό η όλη εικόνα δείχνει ότι είναι κάτι καθημερινό και καθόλου εξαιρετικό ! ! ! Το δοχείο γεμάτο νερό και μια εκρηκτική γόμωση (μικρή φαντάζομαι) κάνει τη δουλειά ΤΈΛΕΙΑ ! ! ! Αλλά από ότι είδα πάει και σε μεγαλύτερα μεγέθη! Και το πράγμα πάει αρκετά πίσω ! . . . αεί διδασκόμενος , λέμε ! ! !

Και γι' αυτό κάτι μπορεί να γίνει ! Πλάκα πλάκα όμως, ακόμα και χωρίς το βαριδάκι μπορεί να δουλέψει και τότε η λύση θα είναι γελοιωδώς απλή ! Σωστό αυτό ! Αν δε, τα βάλει εναλλάξ , θα μπορεί να είναι όλα τα συρτάρια ανοιχτά και όλα προσβάσιμα!

Edit: Απορροφήθηκα με την "πατέντα" και δεν είπα το βασικό ! Μεγειά πολύ ωραία δουλειά έκανες ! ! Πάμε τώρα στο θέμα σου . . . Βασικά η περίπτωσή σου είναι λίγο δύσκολη! Ένας λόγος γι΄αυτό είναι ότι έχει διαλέξει -και πολύ καλά έχεις κάνει !- μηχανισμούς που βγάζουν ολόκληρο το συρτάρι έξω ! Έτσι με το 100% των συρταριών έξω και άδεια να είναι χρειάζεσαι κάποιο βάρος στην πλάτη κατά προτίμηση για να μη μπατάρει! Αν τώρα τα συρτάρια είναι γεμάτα, τότε το πρόβλημα όπως καλά το είπες είναι σοβαρό! Θα μπορούσες να σαβουρώσεις την πλάτη βάζοντας της κάτι πραγματικά βαρύ (ένα κομμάτι από μολύβι (!) ή σίδερο, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό "λέει" ! Μία άλλη λύση η οποία θα μπορούσε να μειώσει το πρόβλημα είναι τα ροδάκια να τοποθετηθούν πιο εμπρός (πάνω σε κάποια τραβέρσα στο κάτω μέρος, αλλά αυτό θα δημιουργούσε ένα σημείο στο οποίο θα σκόνταφτες συνέχεια ! Πιστεύω ότι η λύση μπορεί να έρθει από αλλού, αν δούμε το πράγμα στην ουσία του! Κατ' αρχήν δεν έχει κανένα νόημα να είναι και τα τέσσερα συρτάρια ανοιχτά, ούτε καν τα τρία από αυτά, το μόνο που θα είχε κάποια χρηστική λογική είναι να είναι ανοιχτά τα συρτάρια που δεν είναι διαδοχικά έτσι ώστε να μπορείς -έστω και με κάποια δυσκολία να έχεις πρόσβαση στο περιεχόμενό τους! Έχω μια ιδέα που μου φαίνεται απλή στην εφαρμογή, μπορείς να την δοκιμάσεις και να δεις πως πάει! Α. Το κάτω συρτάρι θα το κάνεις βοηθό της ισορροπίας , όταν είναι ανοιχτό ! Αυτό θα το πετύχεις προσθέτοντας δυο πηχάκια δεξιά και αριστερά από την μετόπη του έτσι ώστε αυτά ίσα να μην ακουμπάνε στο πάτωμα, και να την ακολουθούν στο άνοιγμα του συρταριού.. Όταν ανοίγει το συρτάρι, με το παραμικρό "στραβοπάτημα" τα πηχάκι αυτά θα πατάνε στο πάτωμα και θα εμποδίζουν την ανατροπή του επίπλου. Β. Για τα άλλα συρτάρια η ιδέα είναι να εγκαταστήσεις ένα σύστημα που θα επιτρέπει μόνο σε ένα συρτάρι να ανοίγει. Αν πας να ανοίξεις και δεύτερο συρτάρι, το πρώτο να κλείνει ! Αυτό μοιάζει να είναι η ιδανική λύση, για την υλοποίηση της οποίας -ευτυχώς- δεν θα χρειαστούν περίεργα μέσα, έτσι τουλάχιστον το σκέφτομαι ! Η λογική της κατασκευής είναι ότι ανά δύο τα συρτάρια συνδέονται με ένα σπάγκο, ο οποίος περνάει από τρύπες στην πλάτη του επίπλου. Η πλάτη στο σκαρίφημα έχει απεικονιστεί στο ίδιο επίπεδο με το πλαϊνό των συρταριών αλλά στην πραγματικότητα είναι κάθετη σε αυτό το επίπεδο! Το μήκος του σπάγκου είναι τέτοιο ώστε αν ένα συρτάρι να ανοίξει τελείως να τεντώνει και να μην επιτρέπει στο "συζυγές" συρτάρι να ανοίξει. Αν δηλαδή η διαδρομή του συρταριού είναι Κ τότε το "περίσσευμα" του σπάγκου θα είναι και εκείνο Κ (ή όπως φαίνεται το "διπλωμένο" τμήμα του να ε΄χει μήκος Κ/2. Αν επιχειρήσεις να ανοίξεις αυτό το δεύτερο συρτάρι ο σπάγκος θα τραβήξει το πρώτο συρτάρι και θα το κλείσει ! ή αν τραβήξεις και τα δύο συρτάρια θα ανοίξουν κατά το 1/2 της διαδρομής του. Αν επιχειρήσεις να ανοίξεις και τα τρία συρτάρια αυτά θα ανοίξουν κατά το 1/3 της διαδρομής τους. Τα ανοίγματα στην πλάτη (οι τρύπες) καλό είναι να είναι καλά γυαλισμένες (ή το ακόμα καλύτερο -μη γελάσεις!- να έχουν φυτεμένο μέσα τους ένα δαχτυλιδάκι πορσελάνης (ανταλλακτικό καλαμιών ψαρέματος ή ένα λείο κρίκο μεταλλικό από κουρτινόξυλο ή κάτι παρόμοιο ) ώστε ο σπάγκος να ολισθαίνει αβίαστα πάνω του. Το καφέ δαχτυλίδι που βλέπεις στο σχέδιο είναι κάτι με κάποιο βάρος ικανό ώστε να τραβάει το περίσσευμα του σπάγκου κάτω για να μένει αυτός συνέχεια τεντωμένος. Και αυτό θα πρέπει να είναι ολισθηρό και λείο. Το βάρος του δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλο ώστε να μπορεί να τραβήξει πίσω το συρτάρι και να το κλείσει χωρίς να το θέλουμε ! Η στήριξη του σπάγκου στα συρτάρια μπορεί να γίνει με βιδοθηλιές. Αυτή η λογική είναι πολύ εύκολο να δοκιμαστεί και αν δουλεύει όπως θέλεις μεταξύ δύο συρταριών (π.χ. Α και Β) μπορείς να την επεκτείνεις και στο τρίτο συρτάρι διασυνδέοντάς τα ανά δυο, όπως στο σκαρίφημα. Είμαι περίεργος για το πώς θα δουλέψει αυτή η ιδέα, οπότε αν την εφαρμόσεις βάλε φωτογραφίες και σχόλια ! Καλή διασκέδαση !

Και πως να έχουν, με τις τιμές που έχουν οι Corsair! ! Πράγματι οι Corsair από άποψη RGB είναι αλλού -ας ελπίσουμε ότι θα κάνουν και την ανάλογη κίνηση και προς την πλευρά της αεροδυναμικής (air flow και Θόρυβος)- και οι τιμές τους έχουν κάτι από . . . Tabasco Habanero ! ( ) Αυτά τα "στεφάνια" είναι μια καλή εναλλακτική και αν έχουν addressable LEDs ακόμα καλύτερα, γιατί θα μπορούν να αποζημιώσουν καλύτερα για το όποιο κόστος σημαίνει -και σίγουρα σημαίνει- η εγκατάστασή τους από πλευράς αεροδυναμικής και θορύβου.