karmen1983

[MENTION=27]RootX[/MENTION] [MENTION=129]Chosen[/MENTION] Παιδιά να είστε καλά με υγεία και να χαίρεστε τις οικογένειές σας. Η κληρονομιά είναι μεγάλη πραγματικά και χάρηκα που σας γνώρισα. Όπως είπε και ο Κώστας δε χανόμαστε και όπως και να το κάνουμε θα σας ζαλίζουμε κατά καιρούς. Η εμπειρία που αποκτάς πάνω σε κάτι όπως και η αγάπη που τρέφεις γι' αυτό, δεν αντικαθιστάτε από πρόσωπα έτσι απλά όπως και να το κάνουμε. Σας ευχαριστώ για όλα ως μέλος του Λάμπη και σαν το άτομο που καθοδηγήθηκε στα πρώτα του βήματα από άτομα που πραγματικά ξέρανε τι έπρεπε να του πουν και πότε.

Για να είμαι ειλικρινής τα διάλεξα επειδή μου αρέσανε σαν εμφάνιση. πιο πολύ Nike φοράω και Puma μιας και το αθλητικό δε το θέλω για τρεξιμο κλπ, οπότε απλά κοιτάω τι μου αρέσει και τι όχι εμφανισιακά. Τα επόμενα που θα μπουν καλάθι θα είναι μάλλον ετούτα Nike Zoom Vapor 9 Tour iD Tennis Shoe. Nike Store UK

Μιας και απο ότι είδα βάζετε από όλα εδώ ας βάλω και τα νέα μου παπα απο NikeID Πολύ άνετα δείχνουν αν και τα φοράω λίγη ώρα.

[MENTION=4171]deninho[/MENTION] αν είναι θέμα τριπόδου, πέρασε να πάρεις το δικό μου να κάνεις δουλειά

Εγώ δε θα μπορέσω να συμμετέχω μιας και αρραβωνιάζεται ο bro μου και έχω τρεχάματα. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ βρε να το κάνω ένα sticky να μη το ψάχνετε κάθε τόσο;

Να είστε καλά παίδες Σας ευχαριστώ για τις ευχές έναν προς ένα

Για το πρώτο αρκεί να τους βγάλεις απο τη τροφοδοσία. Για το δεύτερο νέο θέμα

Δε δοκιμάζεις να βγάλεις τους πλαϊνούς ανεμιστήρες και να δεις διαφορές στις θερμοκρασίες; Ετσι όπως είναι χωρίς φίλτρο οι θέσεις, θα είσαι με το ξεσκονόπανο κάθε τρεις και λίγο.

Ε ναι το κόκκινο δε μου κολλάει με το μπλε και το λευκό. Αλλά αυτό είναι η προσωπική μου άποψη

[MENTION=27068]ssns[/MENTION] τα άσπρα fans που είχε το κουτί πιστεύω δένουν καλύτερα αισθητικά

ευχαριστώ παίδες και πραγματικά λυπάμαι για τα αργοπορημένα updates αλλά δε γίνεται πλέον να προχωράω στους ίδιους ρυθμούς. Γιώργαρε άμα κεράσεις καφέ και το ποτήρι είναι απο τη συσκευή με το "Ποτήρια inside" έρχομαι

ops ξεκίνησε???? Στοίχημα ότι ούτε εγώ θυμάμαι τίποτα edit: next week αρχίζει οκ

Είχα πει ότι νεότερα θα έχω το Σ/Κ έ; Δε διευκρίνισα όμως ποιο Σ/Κ από όλα Και επειδή για μία ακόμα φορά λόγω reviews και υποχρεώσεων πέφτω εκτός στον προγραμματισμό του project θα συμβιβαστώ με μία καθημερινή μέρα. Και που λέτε είχαμε μείνει στο κολονάτο δράπανο και στο τραπέζι του. Ωραίαααααααα! Αυτό που έμεινε να γίνει είναι οι δύο γλίστρες (οδηγοί) που θα εξασφαλίζουν την παράλληλη μετακίνηση του οδηγού που είναι απαραίτητος για το ομοιόμορφο και ακριβές τρύπημα των κομματιών στο κάθετο δράπανο. Το ρούτερ ανά χείρας και αρχίζουμε. Εδώ θέλει προσοχή καθώς το ταίριασμα αλουμινίου και ξύλου πρέπει να είναι όχι απλά πολύ καλό, αλλά Α-Ψ-Ο-Γ-Ο. Τι έκανα για να το πετύχω όμως μιας και με το ρούτερ έχω τις πρώτες μου επαφές; Αρχικά μπήκε ένα προφίλ αλουμινίου και πιάστηκε πάνω στο ξύλο για να παίξει το ρόλο του οδηγού. Στη συνέχεια μέτρησα το κοντύλι του ρούτερ, είδα ότι είναι 8mm και έβαλα φιλέτα από πλέξι και αλουμίνιο μπροστά στον οδηγό, μέχρι να συμπληρωθεί το πάχος του προφίλ διατομής Π που θέλω να εισάγω μέσα στο ξύλο. Και αφού έγινε το πρώτο πέρασμα με το ρούτερ, αφαιρέθηκαν σιγά σιγά τα προφίλ (παρακάτω φαίνεται αλουμίνιο 1mm πάχους), συνέχισα με το ρούτερ μέχρι που βγήκε και το τελευταίο και τελικά είχα ένα άνοιγμα ίσο με το πάχος του προφίλ διατομής Π. Στη συνέχεια με ένα σκαρπέλο έκανα ορθές τις γωνίες στο τελείωμα, τις οποίες το ρούτερ τις είχε αφήσει οβάλ Και αφού έγινε και αυτό έμεινε η τελική δοκιμή Δε ξέρω για εσάς αλλά εγώ δε το περίμενα να το κάνω τόσο καλά Εχει παντρευτεί κυριολεκτικά με το ξύλο :clap: Μπήκαν και άλλα δύο κομμάτια από αλουμίνιο στο κάτω μέρος του οδηγού και το πράμα δουλεύει ρολόι Τέλος το τραπέζι και το μόνο που του έμεινε είναι ένα καλό λουστράρισμα. Περάστηκε το πρώτο χέρι, θα τριφτεί απαλά να γίνει λείο και θα περαστεί ένα στρώμα ακόμα. Πάμε στο επόμενο και πιο βασικό κομμάτι για να ολοκληρώσω το True Violet project. Αυτό που θα χρειαστώ είναι ένα ακόμα τραπέζι για το ρούτερ μου. Και επειδή τα έτοιμα είναι και ακριβά, συν ότι δεν έχω χώρο για κάτι τέτοιου μεγέθους, πάμε για DIY και μάλιστα εντελώς portable. θα μπαίνει επάνω στο πάγκο όταν το χρειάζομαι και θα βγαίνει όταν δεν θα το θέλω. Πραγματικά αν το καταφέρω τότε θα είναι ίσως ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που θα έχω στη φαρέτρα μου για την οποιαδήποτε κατασκευή. Αγορές που έγιναν. Δύο μεγάλα κομμάτια από μασίφ ξύλο που θα αποτελέσουν το κύριο μέρος του τραπεζιού μαζί με ένα μασίφ κομμάτι αλουμινίου 6 χιλιοστών. Για να είμαι όμως ειλικρινής το κομμάτι αλουμινίου δεν αγοράστηκε αλλά μου το έδωσε ο Γιώργος ( [MENTION=166]Κοπρίτης[/MENTION] )τον οποίο και ευχαριστώ Πρώτες δουλειές να αντιγράψω τη βάση του ρούτερ επάνω στο αλουμίνιο. Για μία ακόμα φορά θα χρησιμοποιήσω φρεζάτες βίδες οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Δέκα μέτρα μία κόβε/τρύπα και μετά από ένα μισάωρο και αφού σιγουρεύτηκα άρχισα Η δοκιμή έγινε πάνω στο ρούτερ και ναι είχαμε επιτυχία 100% Και έμεινε να ανοιχτεί μία τρύπα στο κέντρο για να μπορεί να περνά το κοντύλι του ρούτερ. Φυσικά επέλεξα μία αρκετά μεγάλη οπή και συγκεκριμένα κατά 7 χιλιοστά μεγαλύτερη διάμετρο από το πιο μεγάλο μου κοντύλι. Ποτηροτρύπανο, λαδάκια και πάμε Επόμενο βήμα ορθογώνιο άνοιγμα στο ένα από τα δύο ξύλα. Οι περισσότεροι προτιμάνε να το κάνουν με το ρούτερ και να το κατεβάζουν όσο χρειαστεί. Ομολογώ ότι δεν είμαι ακόμα τόσο εξοικειωμένη οπότε πήγα με τη παραδοσιακή μέθοδο της σέγας. Άνοιξα μία τρύπα σε μία γωνιά, έφαγα με μία ράσπα την κυκλική οπή για να μπορέσει η σέγα να μπει και να κόψει άνετα και σωστά, έβαλα και έναν οδηγό και άρχισε το κόψιμο Όπως θα δείτε κόβω μέσα από τις γραμμές για να το φέρω μετά με τρίψιμο ακριβώς στις διαστάσεις του αλουμινίου. Και τώρα......... αρχίζει το τρίψιμο για να έρθει εκεί που πρέπει. Περιττό να σας πω ότι από τις φωτογραφίες που μόλις είδατε, μέχρι και τις επόμενες έχει μεσολαβήσει ένα δίωρο!! Απόλυτη επιτυχία μέχρι στιγμής. ΦΤΟΥ-ΦΤΟΥ λέμε!!! Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και παίρνουμε το άλλο κομμάτι ξύλο. Ξυλόκολλα μπόλικη, άπλωμα με σπάτουλα και κολλάμε τα δύο κομμάτια μεταξύ τους. Για να είμαι σίγουρη ότι η επαφή θα είναι καλή και ότι δε θα έχω κάπου καμπύλες, πέρασα δύο δοκάρια από άκρη σε άκρη και τα έπιασα με σφιγκτήρες. Επίσης περάστηκαν αρκετές βίδες αφού μελετήθηκαν τα σημεία που θα μπουν για να μη με εμποδίζουν αργότερα. Στην επόμενες φωτογραφίες μπορούμε να δούμε μια σημαντική λεπτομέρεια για τις βίδες που είπα πριν. Ανοίχτηκε μια τρύπα στο πάνω ξύλο για να μπορεί να περάσει η βίδα, μετά φρεζαρίστηκε για να μην περισσεύει το κεφάλι της και βιδώθηκε. Η τρύπα αυτή δεν συνεχίζει στο κάτω ξύλο, έτσι η βίδα περνά εφαρμοστά από το πάνω ξύλο και βιδώνοντας στο κάτω σφίγγει καλά και εφαρμοστά τα δύο ξύλα μεταξύ τους. Αν δεν είχε γίνει η τρύπα αυτή και πηγαίναμε κατευθείαν στο βίδωμα, δεν θα είχαμε καλό σφίξιμο ανάμεσα στα δυο ξύλα γιατί η βίδα, πρώτον θα έκανε ένα μικρό φούσκωμα στο σημείο που πρόβαλε από το πάνω ξύλο πριν μπει στο κάτω και δεύτερο η βίδα θα άνοιγε πάσο και στα δύο ξύλα, επομένως δεν θα ήταν δυνατό αυτά να πλησιάσουν μεταξύ τους και να σφίξουν! Έκανα ένα καφεδάκι, έκατσα στο μπαλκόνι και περίμενα υπομονετικά. Σίγουρα με τη προσθήκη βιδών δε θα πήγαιναν πουθενά τα κομμάτια αλλά ποιος λέει όχι σε ένα παγωμένο φρέντο στο μπαλκόνι; Για να προχωρήσουμε όμως (τελείωσε και ο καφές και κανείς σας δε φιλοτιμήθηκε να μου φτιάξει ένα δεύτερο ) και να αδειάσουμε το εσωτερικό για να περαστεί το ρούτερ. Αρχικά έκανα τρύπες και δημιούργησα μια επίπεδη κυκλική εσοχή γύρω τους για να χωνέψει μέσα η βίδα (εδώ χρησιμοποίησα και τρυπάνια «φτερού» ή «πεταλούδες» όπως τα ξέρουν οι περισσότεροι) για να στερεώσω το τραπέζι επάνω στο πάγκο και να μπορέσω να δουλέψω με άνεση. Όπως βλέπετε οι πατούρες είναι αρκετά μεγαλύτερες από τις ροδέλες που είχα εκείνη την στιγμή, γιατί στο σημείο αυτό θα μπουν -κανονικά- αρκετά μεγάλες και παχιές ροδέλες έτσι ώστε, οι δυνάμεις του σφιξίματος της βίδας να μοιράζονται σε μεγάλη επιφάνεια του ξύλου και να μην υπάρχει φόβος να «βουλιάξει» αυτό από το καργάρισμα της βίδας! Αυτός ο ελεύθερος χώρος γύρω από την βίδα, είχε διπλό σκοπό, γιατί καθώς χωράει άνετα οποιοδήποτε «καρυδάκι» ή γερμανοπολύγωνο, μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε βίδες με εξάγωνο κεφάλι και όχι αποκλειστικά allen, (οι οποίες θα μάζευαν ρινίσματα ξύλου και θα ήθελαν καλό καθάρισμα για να μπει σωστά το κλειδί τους μέσα). Τρύπες και πάλι για να μπει η σέγα και αρχίζει το κόψιμο. Πάει και αυτό και πλέον έμεινε να καλύψω μια υψομετρική διαφορά 12mm (18mm είναι το ξύλο και 6mm το αλουμίνιο). Οπότε αγόρασα μία δοκό αλουμινίου (11,5x11,5mm γιατί άραγε? ) και άρχισε το κόψιμο. Θέλει ζόρι το πριόνι λέμε αλλά δε σταματάμε. Προχωράμε!!! Παίρνουμε και τις φρέζες μας και τις εποξικές μας κόλλες και τελειώνουμε και αυτό το κομμάτι. Δε θέλω σχόλια για το πώς κρατάω το πριόνι, …. ας όψονται οι φωτογραφικές ανάγκες!! Μη πει κανείς γιατί δε πήγα το αλουμίνιο μέχρι το τέλος στις πλαϊνές πλευρές Είναι μελετημένη κίνηση..... Όχι όχι δε μου τελείωσε η ράβδος και όχι όχι δε βαριόμουν να πάω να πάρω και δεύτερη. :nono: Και η δοκιμή Όλα πάνε καλά μέχρι στιγμής και ανησυχώ Τίποτα που να μην πρόβλεψα και τίποτα να πάει στραβά. WTF? Που είναι το project με τα απρόοπτα? (φτου φτου) Το επόμενο update θα έχει να κάνει με το τελείωμα του τραπεζιού του ρούτερ και αμέσως μετά θα αναλάβει δράση και θα αρχίσει η διαμόρφωση ενός κομματιού για το οποίο δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Αυτό δεν είναι άλλο από τα 5,1 κιλά plexiglass τα οποία αποτελούν και το "παράθυρο" ουσιαστικά του project. Το λάθος αν προκύψει θα στοιχίσει τόσο οικονομικά, όσο και ψυχολογικά μιας και η δουλειά που έχει πέσει πάνω του είναι ανεκτίμητη. Εύχομαι να συνεχίσουν και να πάνε όλα καλά και στα επόμενα updates. Ο λόγος όλης αυτής της βαβούρας είναι ότι θεωρώ τα αυτοκόλλητα φθηνή λύση και ότι δεν αξίζουν σε ένα project σαν το True Violet όπου έπαθα, έμαθα αλλά και έδωσα πολλά. Τόσο στο τομέα δουλειάς, όσο και στο τομέα τσέπης. Απο εδώ και στο εξής ότι γίνει θα είναι στο χέρι και μόνο. Είτε αυτό λέγεται σκάλισμα είτε αυτό λέγεται κοπή. Εν αναμονή λοιπόν του επομένου update. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας :fun: