karmen1983

Ευτυχως εχει και σοβαρα ατομα η ΔΟ του Λαμπη

εχει ξανα απαντηθεί. Είναι παλιές ειδήσεις απο το out of specs που απλά συγχρονίζονται στην νέα έκδοση μετά την συγχώνευση των δύο sites (thelab.gr και outofspecs) Οπότε απλά το αγνοείτε και εμείς συνεχίζουμε τη δουλειά μας

εκανα update και το Net framework @@@ όταν συνδέσω τα ακουστικά παθαίνει τραλαλα. Χωρίς αυτά όλα κομπλέ. Θα δω τι στο καλό θα κάνω

καλημέρα πέρα από όσα σου είπε ο Στέλιος έχεις ένα δίκιο σε αυτό που λες μιας και έβγαλα καδμιου και εβαλα λιθίου. Πάμε όμως λίγο να τα πιάσουμε ένα ένα Στη διαδικασία φόρτισης είμαι 100% σίγουρη ότι ο Imax αποδίδει καλύτερα απο οποιοδηποτε κοινό φορτιστή μιας και έχει τη δυνατότητα να κάνει balance charging σε κάθε στοιχείο ξεχωριστά κάτι που αυξάνει το προσδόκιμο ζωης των στοιχείων. Στη διαδικασία αποφόρτισης όπου έχεις και την εύλογη απορία σου. Εκεί λοιπόν είμαι σίγουρη ότι η κάθε μπαταρία θα έχει ίδια τάση με τις άλλες άρα κατα τη διαδικασία της εκφόρτισής τους στο δράπανο δεν υπάρχει κίνδυνος κάποια απο αυτές να έχει χαμηλότερη τάση και να πλησιάσει το επικίνδυνο σκαλοπάτι κάτω απο το οποίο κινδυνεύει να πάθει ζημιά. Αυτό το είχα πάρει υπόψιν μου όταν είχα κάνει την αλλαγή -γι αυτό άλλωστε και είχε επιλεχθεί ο Imax- γιατί όπως και να έχει έχεις ένα δίκιο. Δεν ήξερα το κύκλωμα προστασίας του δραπάνου αν θα λειτουργήσει το ίδιο καλά όσον αφορά τη διαδικασία εκφόρτισης με της λιθίου όπως της καδμίου. Σε υατό όμως με βοήθησε να προχωρήσω και το γεγονός ότι δεν ήμουν η πρώτη που επέλεξα μία τέτοια αλλαγή και τελικά δικαιώθηκε το "ρίσκο" μιας και μετά απο τόσο καιρό και χωρίς να θυμάμαι πόσες φορές τις έχω βάλει στον Imax το δράπανο έχει "αιματολογικές εξετάσεις" εφήβου. Σε αυτό να σου πω ότι δεν κάνει απλές δουλειές μια και γι αυτές έχω ένα 3.6V parkside και δουλεύω. Το bosch κάνει ακόμα και σήμερα που σου γράφω τέτοιου είδους κατασκευές Γνώμη μου πα΄ρε το ρίσκο πιο φθηνό θα σου βγει και επίσης δε παίζει κίνδυνος να πάθει κάτι το δράπανο. Το πολύ πολύ να χάσεις κάποιες μπαταρίες.

εμενα δεν εχει κολλήσει πάντως απο την ώρα που αποδυνδεσα τα corsair. Θα δοκιμάσω και το repair να τα συνδέσω και θα ενημερώσω

εχουν περάσει 24ώρες και δεν έχει κολλήσει. Αν είναι τα ακουστικά θα μουρλαθώ τελείως

ξανακόλλησε μετά απο την εξαίρεση που έκανα στο malwarebytes. Απο εχθές το απόγευμα όμως δεν έχει ξανακολλήσει. Η μόνη αλλαγή στο σύστημα είναι ότι έχω αποσυνδέσει τα ακουστικά (Corsair Vengeance 2000) Αντε να δουμε και με αυτό. Εχω τρελαθεί στις δοκιμές, αν και κάτι μου λέει ότι δεν ειναι θέμα του δικού μου υπολογιστή.

Θα μου το "χτυπάς" για πολύ καιρό ακόμα αυτό ε;

Δε νομίζω μιας και εκανε αρκετά Updates όσο καιρό με τυραννάτε Χθες το απόγευμα έκανα μία αλλαγή μετά απο πρόταση του @DJD. Εβαλα στις εξαιρέσεις του malwarebytes τον φάκελο του Skype και χτύπα ξύλο, φτου και ξανα φτου, απο χθες δεν έχει κολλήσει. Ελπίζω να τελείωσε εδώ το σίριαλ...

http://www.thelab.gr/topic/104156-%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF-thread/

Και αν βγάλει δοκιμασε το και πάλι μόνο του αλλά σε άλλη θέση.

@tommybertsen, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια να πω επίσης ότι ενημερώθηκε και το post No3 με links από κάθε update.

και ναι έχουμε Update!!! Το καλοκαίρι πέρασε και η όρεξη για μαστορέματα επέστρεψε. Δεν είναι και ότι καλύτερο σε 40 βαθμούς να κάθεσαι και να κάνεις τέτοιες βαριές εργασίες. Πλέον αφήνουμε στην άκρη τις μεγάλες κατασκευές και προχωράμε σε πράγματα τα οποία θέλουν ακρίβεια, υπομονή, επιμονή και πάνω από όλα όρεξη και χρόνο. Πριν καιρό είχα κάνει μία to do list και μέσα σε αυτή ήταν 3 πράγματα με τα οποία θα ασχοληθούμε στο σημερινό update. Το project είχε μείνει σε αυτό το στάδιο για όσους δε θυμούνται: Το πρώτο πράγμα που ήθελα να αλλάξω ήταν τα ροδάκια. Θα γούσταρα πολύ να πάω σε κατασκευή σε τόρνο απο αλουμίνιο αλλά το παρκέ δεν θέλει αλουμίνια, συν ότι να έβαζα λάστιχο τριγύρω ή O-rings θα χάλαγε το concept. Οπότε έψαξα και βρήκα ροδάκια που επάνω να έχουν και το λευκό αλλά και το μαύρο. Μέτρησα καλά τη διάμετρο και το μήκος ενός από αυτά που είχε το τραπέζι και βρήκα ίδιου μήκους μεν, αλλά με 1mm μεγαλύτερη διάμετρο δε. Ε σιγά τα αυγά σκέφτηκα, απλά με ένα τρυπάνι θα κάνω τη τρύπα 1mm μεγαλύτερη. Υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο όμως από ότι καταλάβατε Είναι αυτό το ένα χιλιοστό που καμιά φορά μπορεί να σε σώσει, αλλά άλλες φορές μπορεί να σου προκαλέσει τρομερούς πονοκεφάλους. Δυστυχώς για εμένα έπεσα στη δεύτερη περίπτωση. Όπως έχω ξαναπει μέσα στο project ο σκελετός του τραπεζιού είναι από ένα κράμα μέταλλων που με έχει ταλαιπωρήσει πάάάάρα πολύ και ακόμα τρύπες 3mm ήταν πρόκληση στο να ανοιχτούν ακόμα και με πολύ καλά τρυπάνια κοβαλτίου. Για μία ακόμα φορά χρειάστηκε να τα στάξω χοντρά και να πάρω ένα τρυπάνι της milwaukee πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρω σχετικά εύκολα. Δε ξέρω πόσοι από εσάς θα το πιστέψετε αλλά η κάθε τρύπα μου πήρε συνολικά μαζί με κάποια διαλείμματα για να ηρεμήσω τα χέρια μου και να παγώσει και το τρυπάνι, 2 ολόκληρες ώρες. Τέσσερις τρύπες λοιπόν για ούτε λίγο ούτε πολύ οκτώ ώρες σε σύνολο μέσα από δύο φωτογραφίες. Έτοιμες οι ρόδες και προχωράμε στο δεύτερο σημείο της to do list μου. Αυτά τα πολύ λευκά πλαϊνά που από το εσωτερικό φωτίζονται. Το υλικό κατασκευής είναι από Plexiglass το οποίο έχει αμμοβοληθεί. Οι τρόποι να σπάσεις την ασπρίλα είναι πολλοί και αρκετοί από εσάς θα σκέφτεστε ότι πάμε σε κάποιο αυτοκόλλητο. Nooooooooooooop. Είπα σε προηγούμενο update ότι από εδώ και πέρα δε θα δείτε ούτε laser, ούτε υδροκοπές, ούτε τίποτα που έχει να κάνει με δουλειά μηχανήματος. Όλα στο χέρι θα γίνουν και το κάθε update που θα βγαίνει (αν και δεν είναι πολλά ακόμα) θα έχει τον κίνδυνο της καταστροφής του εκάστοτε κομματιού. Αλλά αυτά είναι που θα μείνουν στο τέλος Οπλίστηκα με υπομονή, έκανα γιόγκα μερικές ώρες και πήρα τη μεγάλη απόφαση. Να σκαλιστούν τα plexi και επάνω σε αυτά να γίνουν δύο βιολέτες. Μία στο κάθε ένα. Εψαξα στο net βρήκα ένα σχέδιο που μου άρεσε και άρχισε η προσπάθεια. Μολυβάκια, γομολάστιχες, καλλιτεχνικές ανησυχίες, γράψε, σβήσε και καταλήγουμε κάπου εδώ, όπου με μία πρώτη ματιά έχω αυξημένες απαιτήσεις σε λεπτομέρειες. Αυτό το κατάλαβα αργότερα όταν έπιασα στα χέρια μου τα φρεζάκια, οπότε κάποια σημεία διορθώθηκαν για να είναι δυνατό το σκάλισμα. Τα φρεζάκια που χρειάστηκα φαίνονται στη παρακάτω φωτογραφία και είναι μία ευγενική χορηγία του @sotoscorfu, τον οποίο και ευχαριστώ για μία ακόμη φορά. Ξεκίνησα και επειδή δεν ήθελα να διακόπτω τη διαδικασία για φωτογραφίες έστησα τη κάμερα και την είχα να καταγράφει την όλη διαδικασία η οποία τράβηξε πολύ. Μόλις τελείωσα έκανα ένα μπανάκι στο πλαϊνό μιας και είχε λερωθεί αρκετά και μόλις στέγνωσε, άρχισε το γέμισμα με ακριλικό χρώμα. Έγιναν πολλές στρώσεις (αν θυμάμαι καλά 4) για να έρθει το αποτέλεσμα και να γίνει όπως ακριβώς το θέλω. Για πρώτη προσπάθεια δε το συζητώ πήγε πέρα από κάθε προσδοκία και έτσι απέκτησα την αυτοπεποίθηση να προχωρήσω και στο δεύτερο πλαϊνό, κάνοντας τα ίδια βήματα Έτσι λοιπόν μετά από μπόλικη δουλειά δύο πράγματα που ήταν στη to do list έγιναν και το βασικό; Έγιναν χωρίς να χάσω κομμάτια από το project, κάτι που θα ήταν χτύπημα τόσο στη ψυχολογία μου, όσο και στη τσέπη μου. Πάμε στο πιο επικίνδυνο κομμάτι της to do list μου και τελευταίο για το σημερινό Update (αργησα να ανεβάσω αλλά δε μπορείτε να πείτε ήταν ένα μεγάάάάλο update) Αυτό έχει να κάνει με το μεγάλο Plexi παράθυρο του project που είναι 2 πόντους σε πάχος. Είναι επικίνδυνο γιατί όπως θα θυμάστε μερικοί (αλήθεια θυμάστε; ) στις δύο κάθετες πλαϊνές πλευρές του, το είχα πάρει φάλτσο. Το αποτέλεσμα είναι σε εκείνο ακριβώς το σημείο το υλικό να είναι πάρα μα πάρα πολύ λεπτό και αν δε το περιποιόμουν λίγο, δε θα είχε να ζηλέψει σε τίποτα από ένα καλό μαχαίρι. Και τι μας νοιάζει θα μου πείτε; Σε προηγούμενο update ανέβασα τη κατασκευή ενός τραπεζιού για router. Ο λόγος είναι αρχικά για να έχω ανα πάσα στιγμή έτοιμο το ρουτερ για διάφορες εργασίες και αφετέρου, να μην αφεθώ στις ορέξεις του κάθε μάστορα στο να χρεώσει όσα θέλει τη τρελή που μπήκε στο μαγαζί του και ζητάει να της κατεβάσει μισό χιλιοστό κάτω ένα κομμάτι plexi. Αυτό το μισό χιλιοστό απο ότι καταλαβαίνετε είναι επικίνδυνο στο σημείο που το υλικό είναι πολύ λεπτό. Κάπου εδώ να ομολογήσω ότι αν έσπαγε το κομμάτι ισως και να παρατούσα το Project, μιας και πέρα απο το ότι είναι ακριβό, έχω ρίξει και πολύ δουλειά πάνω του. Ευτυχώς όλα πήγαν σύμφωνα με τη τύχη του πρωτάρη και κάπου εδώ τελειώνει ένα μεγάλο και αργοπορημένο update Όπως φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία απο πάνω το ρούτερ έκανε το σκάλισμα αλλά δεν άφησε και τοσο καθαρό το plexi. Λογικό φυσικά κάτι τέτοιο, οπότε πάρτε την υπομονή σας, τα γυαλόχαρτά σας, κάντε μου και έναν μέτριο καφέ και ελάτε να τρίψουμε μαζι την επιφάνεια για να τη κάνουμε να δείχνει πιο νεαρά ΣΧΕΔΟΝ τελειώσαμε με το μεγάλο παράθυρο. Ο κίνδυνος δε πέρασε ακόμα οπότε τα λέμε ελπίζω σύντομα