crmaris

Η Cryorig είναι μια πολύ νέα αλλά ταυτόχρονα και πολλά υποσχόμενη εταιρία που ξεκίνησε την πορεία της στο χώρο της ψύξης μόλις το 2013. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει κυκλοφορήσει δύο ανεμιστήρες και τρεις ψύκτρες, με τις τελευταίες να προσφέρουν ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις και κορυφαία ποιότητα κατασκευής. Στη σημερινή δοκιμή θα ανακαλύψουμε τις δυνατότητες της R1 Ultimate, η οποία αποτελεί και τη ναυαρχίδα των προϊόντων της Cryorig και απευθύνεται σε ενθουσιώδεις χρήστες που κυνηγούν τις απόλυτες επιδόσεις—με αέρα πάντα—χωρίς να τους ενδιαφέρει ο όγκος και το κόστος. Μέχρι στιγμής η Cryorig προσφέρει της C1, R1 Univeral και R1 Ultimate ψύκτρες. Η πρώτη είναι για ITX συστήματα με περιορισμένο εσωτερικό χώρο, η δεύτερη προσφέρει επιδόσεις μαζί με αυξημένη συμβατότητα με τις μητρικές και μνήμες που κυκλοφορούν στην αγορά και τέλος, η τρίτη έχει ένα μόνο σκοπό, την επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων. Όπως βλέπετε από το παραπάνω σχεδιάγραμμα, οι διαφορές μεταξύ των R1 Universal και Ultimate εντοπίζονται στις διαστάσεις, το βάρος καθώς και στον τύπο των ανεμιστήρων που τις εξοπλίζουν. Εδώ να τονίσουμε ότι η R1 Ultimate θέτει κάποιους περιορισμούς στο ύψος των heatspreaders των μνημών, σε αντίθεση με την Universal -που σύμφωνα με την Cryorig- είναι συμβατή με όλων των τύπων heatspreaders. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της Ultimate R1 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Cryorig R1 Ultimate Socket compatibility Intel: LGA2011, 1366, 1156, 1155, 1150, LGA775 AMD: AM2, AM2+, AM3, AM3+, FM1, FM2 Weight (with fans) 936 g (1282 g) Material Base: Copper Fins: Aluminum Alloy Heatpipes 7 (6mm) Max supported Fans 3 Equipped Fans 2 Fan compatibility 140x140x25mm Dimensions (with fan) 142.4 mm (L) x 168.3 mm (H) x 140 mm (W) Warranty 3 years Price 75.9 (inc. 23% VAT) Η R1 Ultimate υποστηρίζει όλα τα γνωστά sockets, φρέσκα, παλιά και αρχαία και το βάρος της -χωρίς τους δύο ανεμιστήρες- δεν ξεπερνά το ένα κιλό. Οι διαστάσεις της πάντως και ειδικά το ύψος της, είναι αρκετά μεγάλες οπότε και χρειάζεται το ανάλογο κουτί με τεράστιο εσωτερικό χώρο, για την εγκατάσταση της. Επίσης θα πρέπει να διαθέτετε και μνήμες με χαμηλά heatspreader, διαφορετικά ρίξτε μια ματιά και στην R1 Universal. Οι σχεδιαστές της Cryorig κατάφεραν και χώρεσαν εφτά ολόκληρα heatpipes (θερμό-αγωγούς) στη βάση της, οπότε περιμένουμε και τις ανάλογες επιδόσεις. Επίσης στον τομέα της τιμής η R1 Ult. τα πάει αρκετά καλά, σε σχέση πάντα με τον ανταγωνισμό και η παρεχόμενη εγγύηση είναι ικανοποιητική, αν και το ιδανικό θα ήταν να έφτανε τουλάχιστον τα πέντε χρόνια. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (XF140) με τους οποίους εξοπλίζεται η Ultimate R1, φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Cryorig XF140 Fan Specifications Bearing HPLN (High Precision Low Noise) bearing Voltage Range 12 V Rotational Speed 700 ~ 1300 RPM ±10 % Airflow 76 Weight 156 g Life Expectance - Noise Level 19 -23 dBA Connector 4 Pin Dimensions 140(H) x 140(D) x 25.4(W) mm Η Cryorig μιλάει για έναν τύπο bearings (εδράνων) με χαμηλό θόρυβο λειτουργίας, αλλά δε δίνει περισσότερες λεπτομέρειες. Θα θέλαμε κάποιες διευκρινήσεις πάνω σε αυτό το θέμα και μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι δεν παρέχουν επίσης τη μέγιστη διάρκεια ζωής του συγκεκριμένου ανεμιστήρα (μέσω αυτού θα είχαμε κάποια ιδέα για τον ακριβή τύπο bearings). Σε γενικές γραμμές ο XF140 είναι ένας χαμηλόστροφος ανεμιστήρας, που εκλύει αντίστοιχα χαμηλό θόρυβο. Η R1 Ult. έρχεται με δύο XF140 προεγκατεστημένους και αν θέλετε μπορείτε να αγοράσετε και να τοποθετήσετε ακόμη έναν, για τις μέγιστες δυνατές επιδόσεις. Ευτυχώς η Cryorig προσφέρει όχι ένα αλλά δύο επιπλέον σετ από μεταλλικά ελάσματα, για την τοποθέτηση έξτρα ανεμιστήρων. Συσκευασία και παρελκόμενα Η συσκευασία της R1 Ult. είναι αρκετά μικρή, δεδομένων των διαστάσεων της ψύκτρας και στο μπροστινό μέρος μόλις που διακρίνεται, μέσα σε ένα μπλε πλαίσιο, ο κωδικός του μοντέλου της. Τα κύρια χαρακτηριστικά/προτερήματα της R1 Ult. παραθέτονται σε αυτή την πλευρά. Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκουμε δύο σχεδιαγράμματα με τις ακριβείς διαστάσεις τόσο της ψύκτρας, όσο και των ανεμιστήρων που τη συνοδεύουν. Επίσης, υπάρχουν πίνακες με τα τεχνικά χαρακτηριστικά και των δύο. Τα sockets που υποστηρίζει η R1 Ult. Σε αυτή την πλευρά βρίσκουμε μόνο ένα μεγάλο "R1" που μας θυμίζει τη γνωστή μοτοσυκλέτα της Yamaha! Ανοίγοντας του κουτί βρίσκουμε μια φωτογραφία της R1 Ult. καθώς και μια ειδοποίηση για τη δήλωση του προϊόντος στο site της εταιρίας, έτσι ώστε να ισχύει η εγγύηση του. Ένα μικρότερο κουτί περιέχει όλα τα παρελκόμενα. Ένα δεύτερο, μεγαλύτερο κουτί, περιέχει την ψύκτρα η οποία έρχεται με τους ανεμιστήρες ήδη εγκατεστημένους. Τα παρελκόμενα της R1 Ult. είναι πλούσια και μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν, ένα σωληνάριο με θερμό-αγώγιμη πάστα το οποίο είναι αρκετό για αρκετές χρήσεις, καθώς και δύο σετ ελασμάτων για την τοποθέτηση έξτρα ανεμιστήρων (ένας επιπλέον χωράει οπότε το δεύτερο σετ θα είναι για την περίπτωση που χάσετε κάποιο από τα υπάρχων). Επίσης, η Cryorig πρόσθεσε στο πακέτο και ένα μακρύ κατσαβίδι γωνία, που θα σας βοηθήσει τα μέγιστα κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης της ψύκτρας στο socket. Εκτός από την R1 Ult. -μέσα στο δέμα που μας έστειλε η Cryorig- βρήκαμε και έναν επιπλέον ανεμιστήρα. Προφανώς και θέλανε να δοκιμάσουμε την ψύκτρα και με τρεις ανεμιστήρες. Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχει ένα σχεδιάγραμμα με τις διαστάσεις του ανεμιστήρα, καθώς και μια λίστα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Η Ultimate R1 κάτω από το φακό Η R1 Ult. είναι απλά πανέμορφη και το μαύρο χρώμα πέρα του ότι της πάει πολύ, τη βοηθά στο να κρύβει τις διαστάσεις της. Όπως βλέπετε ακολουθεί την κλασσική σχεδίαση των διπλών πύργων, η οποία αποδεδειγμένα βοηθά στην επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί αρκετά προβλήματα συμβατότητας με μνήμες, μητρικές και κουτιά. Μας ήρθε με τον μπροστά ανεμιστήρα τοποθετημένο λίγο ψηλότερα από τον μεσαίο και την αφήσαμε ως έχει, μιας και κάτι περισσότερο πρέπει να ξέρουν για να τον έχουν έτσι. Επίσης, τα 7 heatpipes που διαπερνούν τη βάση μας εντυπωσίασαν, μιας και το μέγιστο που έχουμε δει μέχρι στιγμής είναι έξι (με την ίδια διάμετρο και όχι μικρότερη). Για να μεταφερθούν οι πύργοι λίγο προς τα πίσω τα heatpipes έπρεπε να πάρουν μεγάλη κλίση, η οποία όμως δε δείχνει να επηρεάζει καθόλου τις επιδόσεις τους. Επίσης -αν προσέξετε καλύτερα- τις παραπάνω φωτογραφίες θα δείτε ότι τα πτερύγια των πύργων χωρίζονται σε δύο ομάδες με τα μπροστινά να έχουν μεγαλύτερο διάκενο από τα πίσω. Αυτή η σχεδίαση αυξάνει κατά πολύ τη ροή του αέρα οπότε και συμβάλει στη γρηγορότερη αποβολή της θερμότητας. Η βάση της R1 Ult. είναι αρκετά καλά φινιρισμένη, χωρίς να φτάνει το επίπεδο καθρέφτη, κάτι που σύμφωνα όμως με την εμπειρία μας δεν επηρεάζει τις επιδόσεις (τουλάχιστον σε σημαντικό βαθμό). Μετρήσεις Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-ελάχιστων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθεί ένας πίνακας με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Thermal and Acoustic Tests Cryorig R1 Ultimate Stock (2 fans) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1130 / 1130 38.3 34.2°C 23.9°C 10.3°C 2 175.4 1130 / 1130 38.3 38.4°C 23.9°C 14.5°C 3 232.1 1130 / 1130 38.3 41.8°C 24.2°C 17.6°C 4 289.9 1130 / 1130 38.3 46.2°C 23.9°C 22.3°C 5 345.1 1130 / 1130 38.3 49.7°C 23.8°C 25.9°C 6 117.1 1380 / 1380 44.6 33.7°C 23.9°C 9.8°C 7 175.4 1380 / 1380 44.6 35.8°C 24.0°C 11.8°C 8 232.1 1380 / 1380 44.6 40.8°C 23.9°C 16.9°C 9 289.9 1380 / 1380 44.6 43.9°C 23.9°C 20.0°C 10 345.1 1380 / 1380 44.6 46.7°C 23.9°C 22.8°C * Fan A / B: XF140 ** Measured at 0.5m distance Η R1 Ult. καταφέρνει και συνδυάζει χαμηλό θόρυβο με "τρελές" επιδόσεις. Ξεπέρασε ακόμη και την καινούρια Noctua NH-D15, η οποία δε χάρηκε για πολύ καιρό την πρωτιά. Thermal and Acoustic Tests Cryorig R1 Ultimate (3 fans) Test # Watts Fan RPMs (A/B/C) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1130 (3x) 40.1 32.8°C 23.1°C 9.7°C 2 175.4 1130 (3x) 40.1 36.3°C 23.1°C 13.2°C 3 232.1 1130 (3x) 40.1 39.2°C 23.2°C 16.0°C 4 289.9 1130 (3x) 40.1 43.0°C 22.9°C 20.1°C 5 345.1 1130 (3x) 40.1 46.1°C 22.7°C 23.4°C 6 117.1 1380 (3x) 45.6 31.4°C 23.5°C 7.9°C 7 175.4 1380 (3x) 45.6 35.4°C 23.6°C 11.8°C 8 232.1 1380 (3x) 45.6 38.9°C 23.4°C 15.5°C 9 289.9 1380 (3x) 45.6 40.8°C 23.7°C 17.1°C 10 345.1 1380 (3x) 45.6 44.9°C 23.9°C 21.0°C * Fan A / B / C: XF140 ** Measured at 0.5m distance Ο επιπλέον ανεμιστήρας επέφερε μια μικρή αύξηση του θορύβου (σε παρόμοιες στροφές λειτουργίας) και λίγο καλύτερες επιδόσεις. Αν το κουτί σας έχει αρκετό χώρο για να χωρέσει την R1 Ult. σε αυτή τη διαμόρφωση και δεν έχετε προβλήματα συμβατότητας με μητρική και μνήμες, τότε καλά θα κάνετε να τοποθετήσετε και τρίτο ανεμιστήρα. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή ψύκτρας (σε ποσοστό %) σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η ψύκτρα της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Το τελευταίο γράφημα παρουσιάζει τον λόγο απόδοσης σε σχέση με την τιμή, της υπό δοκιμής ψύκτρας. Συμπεράσματα H R1 Ultimate τίναξε την μπάνκα στον αέρα με τις επιδόσεις της. Πραγματικά δεν περίμενα να υπάρξει τόσο σύντομα ψύκτρα που θα εκθρόνιζε την NH-D15 από την κορυφή. Βέβαια, εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι η D15 παραμένει αρκετά πιο ήσυχη από την R1 Ult. αλλά και την τελευταία δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις θορυβώδη. Επίσης, τουλάχιστον στην Ελληνική αγορά, κοστίζει πολύ λιγότερο πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τους περισσότερους αγοραστές στις μέρες μας. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την εταιρία Cryorig και το αποτέλεσμα ήταν πέρα ως πέρα θετικό. Αν συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό να προσφέρουν τόσο καλά προϊόντα, τότε σύντομα θα εδραιωθούν στο χώρο και θα κοντράρουν στα ίσα εταιρίες με πολλά χρόνια παρουσίας και μεγάλη παράδοση. Είναι πολύ καλό να ξεφυτρώνουν έτσι στα ξαφνικά εταιρίες με τόσο καλούς σχεδιαστές και μηχανικούς, γιατί αναπτύσσουν ακόμη πιο πολύ ιδέες και υλοποιήσεις προσφέροντας στους τελικούς χρήστες αυξημένες επιδόσεις και χαμηλότερες τιμές. Αυτό ακριβώς επιτυγχάνει και η R1 Ultimate και σε τόσο μεγάλο βαθμό που δε φέρνει σε δύσκολη θέση μόνο κορυφαίες ψύκτρες αλλά ακόμη και καλές λύσεις υδρόψυξης, οι οποίες για να πετύχουν αντίστοιχες επιδόσεις παράγουν υψηλό θόρυβο. Τελειώνοντας και το σημερινό επίλογο, αν κυνηγάτε τις απόλυτες επιδόσεις και δε θέλετε να μπλέξετε με νερά, εξαερώσεις, θόρυβο κτλ. τότε η R1 Ultimate αποτελεί την ιδανική λύση. Αρκεί να μην έχετε μνήμες με υψηλά heatspreaders και φυσικά να χωράει στο κουτί σας. Αν τώρα έχετε προβλήματα συμβατότητας με το σύστημα σας, ρίξτε μια ματιά στην R1 Universal η οποία λογικά έχει λίγο χαμηλότερες επιδόσεις, αλλά προσφέρει αυξημένη συμβατότητα. H R1 Ultimate της Cryorig κοστίζει 79,90€ τη στιγμή που γράφεται το παρόν review και τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα της, αναφέρονται παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις που ντροπιάζουν πολλά AIO water coolers. Συνδυασμός καλών επιδόσεων με χαμηλό θόρυβο. Ευκολία εγκατάστασης. Πλήθος συνοδευτικών. Παρέχονται έξτρα σετ ελασμάτων για τοποθέτηση επιπλέον ανεμιστήρα. Έρχεται μαζί με σωληνάριο θερμό-αγώγιμης για πολλαπλές χρήσεις. Αρκετά χαμηλότερη τιμή σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ποιότητα κατασκευής. Υποστήριξη όλων των sockets (σύγχρονων και μη). Μειονεκτήματα Πιθανή ασυμβατότητα με μνήμες που εξοπλίζονται με ψηλά heatspreaders. Αρκετά μεγάλες διαστάσεις και βάρος. Δεδομένων όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Ultimate R1 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Cryorig για τη διάθεση του δείγματος. (crmaris)

Στη φετινή Computex (2014) η Crucial ανακοίνωσε την MX100 σειρά SSDs, η οποία έρχεται να αντικαταστήσει τους γερασμένους πια M500. Xάρη στη λιθογραφία των 16ΝΜ τα μέλη της συγκεκριμένης σειράς υπόσχονται πολύ καλούς λόγους χωρητικότητας/τιμής. Πέραν όμως από έναν MX100 θα δοκιμάσουμε και ένα από τα μοντέλα της κορυφαίας σειράς M550, έτσι ώστε να σχηματίσουμε μια καλύτερη εικόνα για την γκάμα SSD δίσκων της Crucial. Οι σημερινοί διαγωνιζόμενοι είναι λοιπόν ένας MX100 με 512 GB χωρητικότητα και ένας M550 με 256 GB. Και οι δύο δίσκοι χρησιμοποιούν τον ίδιο ελεγκτή και η σχεδίαση τους είναι παρεμφερής καθώς και τα χαρακτηριστικά τους, με την κύρια διαφορά να εντοπίζεται στο διαφορετικό τύπο flash μνημών που χρησιμοποιεί ο MX100. Εδώ να αναφέρουμε ότι είναι η πρώτη φορά που συναντούμε 16NM NANDs οπότε και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τα πάει ο συγκεκριμένος SSD στις δοκιμές μας. Η σειρά MX100 αποτελείται από τρία μοντέλα με 128, 256 και 512 GB χωρητικότητες ενώ η σειρά M550 διαθέτει τέσσερα μοντέλα με το μεγαλύτερο να φτάνει το 1 TB. Όλοι οι MX100 χρησιμοποιούν 128Gb 16ΝΜ flash μνήμες (NAND) ενώ οι M550 χρησιμοποιούν μνήμες των 20NM με 64Gb χωρητικότητα για τα 128 kai 256 GB μοντέλα και 128Gb για τα δύο μεγαλύτερα. Το κοινό σημείο τόσο των MX100 όσο και των Μ550 δίσκων είναι ότι χρησιμοποιούν τον καινούριο ελεγκτή 88SS9189 της Marvell. Ο εν λόγω ελεγκτής διαθέτει τη λειτουργία RAIN (Redundant Array of Independent NAND) η οποία εν συντομία βλέπει τα NAND chips όπως βλέπει ένας RAID controller τους δίσκους. Έτσι όσο περισσότερα τα NAND chips τόσο υψηλότερες είναι και οι επιδόσεις και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην περίπτωση του MX100 μοντέλου με τα 512 GB χωρητικότητα, το οποίο είναι αρκετά πιο γρήγορο από τα δύο μικρότερα της ίδιας σειράς που εξοπλίζονται με μικρότερο αριθμό NAND chips. Τεχνικά Χαρακτηριστικά, Συσκευασία και Παρελκόμενα Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του MX100 512 GB παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Crucial MX100 512GB Model Number CT256MX100SSD1 Capacity 512 GB (470 GB after format) NAND Components Micron 16nm 128Gbit MLC TRIM support Yes Controller Marvell 88SS9189 Operating Temp 0°C ~ 70°C Power Consumption 100 mW Idle, 150 mW Active Average Endurance 72TB (66GB/day for 3 years) MTBF 1.5 million hours Max Read up to 550MB/s Max Write up to 500MB/s Random Read 4KB 90,000 IOPS Random Write 4KB 85,000 IOPS Form Factor 2.5 Inch Dimensions 99,7 mm (L) x 69.75 mm (W) x 7 mm (H) Warranty 3 years Price 198€ (with VAT) O MX100 με τα 512 GB χωρητικότητα τα πάει πολύ καλά από πλευράς επιδόσεων, μιας και διαθέτει πολλά NAND chips τα οποία εργάζονται παράλληλα και συνεισφέρουν τα μέγιστα στην αύξηση της ταχύτητας διαμεταγωγής δεδομένων. Επίσης, παρόλο που τα νανόμετρα των μνημών έφτασαν αισίως τα 16, η Crucial κάνει λόγο για πολύ μεγάλη αντοχή στις εγγραφές και δίνει ένα νούμερο που αγγίζει τα 72 ΤΒ! Οπότε αν ισχύουν τα λεγόμενα των τεχνικών της Crucial δε θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα αξιοπιστίας για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και αν γράφετε συχνά-πυκνά μεγάλο όγκο δεδομένων. Το πιο σημαντικό βέβαια στην μετάβαση στα 16NM είναι ότι επέτρεψε τη μείωση των τιμών μιας και από την ίδια πλακέτα κατασκευάζεται ένας σημαντικά μεγαλύτερος αριθμών NAND μνημών σε σχέση με μεγαλύτερες λιθογραφίες. Γι'αυτό και η τιμή των MX100 βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του M550 256 GB παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Crucial M550 256GB Model Number CT256M550SSD1 Capacity 256 GB (238.4 GB after format) NAND Components Micron 20nm 64Gbit MLC TRIM support Yes Controller Marvell 88SS9189 Operating Temp 0°C ~ 70°C Power Consumption 100 mW Idle, 150 mW Active Average Endurance 72TB (66GB/day for 3 years) MTBF 1.5 million hours Max Read up to 550MB/s Max Write up to 500MB/s Random Read 4KB 90,000 IOPS Random Write 4KB 80,000 IOPS Form Factor 2.5 Inch Dimensions 99,7 mm (L) x 69.75 mm (W) x 7 mm (H) Warranty 3 years Price 134.2€ (with 23% VAT) Η σειρά M550 χρησιμοποιεί τον ίδιο ελεγκτή με τους MX100 αλλά ο τύπος των μνημών είναι διαφορετικός. Εδώ το περίεργο είναι όμως ότι ενώ οι 20NM μνήμες λογικά θα αντέξουν πολύ παραπάνω από αυτές που κατασκευάζονται με τη λιθογραφία των 16NM, η Crucial δίνει την ίδια διάρκεια ζωής και αριθμό εγγραφών για τους M550 με τα μοντέλα MX100. Πιστεύουμε πάντως ότι στην πράξη οι M550 θα ζήσουν περισσότερο αν και με τόσο μεγάλη διάρκεια ζωής που έχουν οι MX100, αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία πια για τον τελικό χρήστη που μετά από 10 χρόνια (κανονικής) χρήσης λογικά θα αλλάξει τον SSD του με κάποιον άλλον. Το κουτί του μεγάλου MX100. Τη διαφορά τόσο στην τιμή όσο και στις επιδόσεις κάνει ο αριθμός "512 GB" στην κάτω-αριστερά γωνία της πρόσοψης. Στο πίσω μέρος η Crucial μεταξύ άλλων μας πληροφορεί ότι στα παρελκόμενα εκτός από το δίσκο περιλαμβάνεται και ένας spacer, για την τοποθέτηση του σε μεγαλύτερα φατνία που παίρνουν κανονικού ύψους 2.5" δίσκους. Ανοίγοντας το κουτί του MX100. Ο δίσκος διαθέτει μικρό ύψος, όπως όλοι οι φρέσκοι SSDs, έτσι ώστε να είναι συμβατός με τα ultrabooks της αγοράς. Η συσκευασία του M550 δείχνει λίγο πιο σοβαρή από την αντίστοιχη του M100, λόγω του πιο σκούρου χρωματισμού. Μαζί και με αυτόν το δίσκο η Crucial προμηθεύει έναν 7-9,5 mm spacer. Ο δίσκος φυλάσσεται μέσα σε ένα αντιστατικό σακουλάκι. Ο Μ550 κάτω από τον φακό της Canon μηχανής μας. Ο spacer που κάνει συμβατό τον SSD με φατνία 2.5" που έχουν μεγαλύτερο των 7mm ύψος. Στα ενδότερα του MX100 512 GB Στο σύνολο 16 NAND flash chips υπάρχουν στην κεντρική πλακέτα του SSD (8 σε κάθε πλευρά). Στην παραπάνω φωτογραφία απεικονίζεται ένα 16-bit MSP430 Ultra-Low Power MCU της Texas Instruments. Η πίσω πλευρά της πλακέτας που φιλοξενεί τον ελεγκτή του SSD μαζί με την cache μνήμη του (FBGA κωδικός D9RLT και χωρητικότητας 512 MB). Ο ελεγκτής του ΜΧ100 είναι παρόμοιος με αυτόν του M550 και είναι ο οκτακάναλος 88SS9189 της Marvell. Στην ψύξη του βοηθά το ίδιο το περίβλημα του SSD μιας και μέσω θερμό-αγώγιμων pads ο ελεγκτής έρχεται σε επαφή με αυτό. Δίπλα του βρίσκουμε το cache chip που προέρχεται και αυτό από την Micron, φυσικά. Κοντά στο προαναφερθέν chip υπάρχει μια συστοιχία από SMD πυκνωτές, οι οποίοι αναλαμβάνουν να τροφοδοτήσουν τον SSD με την απαραίτητη ενέργεια ώστε να μη χαθούν δεδομένα, σε περίπτωση απώλειας της κύριας τροφοδοσίας. Τα thermal pads, που βοηθούν στην ψύξη του Marvell ελεγκτή. Στα ενδότερα του M550 256 GB Μιας και χρησιμοποιεί μικρότερα (σε χωρητικότητα) NAND flash chips, ο M550 της δοκιμής φέρει τον ίδιο αριθμό NANDs (16) με τον 512αρη MX100. Έτσι η λειτουργία RAIN αξιοποιείται στο έπακρο χαρίζοντας στο δίσκο πολύ καλές επιδόσεις. Όπως και στον MX100 έτσι και στον M550 χρησιμοποιείται ένα 16-bit MSP430 Ultra-Low Power MCU της Texas Instruments. O επεξεργαστής της Marvell (88SS9189) μαζί με την απαραίτητη, για τη λειτουργία του, μνήμη cache (D9RTL - 512 ΜΒ χωρητικότητα). Όπως και στον ΜΧ100 έτσι και εδώ μια συστοιχία από SMD πυκνωτές προστατεύει από στιγμιαίες διακοπές της τάσης τροφοδοσίας. Στην ουσία οι πλακέτες των ΜΧ100 και των M550 είναι παρόμοιες με τη μόνη διαφορά να εντοπίζεται στις διαφορετικές flash μνήμες που χρησιμοποιεί το κάθε μοντέλο. [BREAK=Σύστημα Δοκιμής και Μεθοδολογία] Το κύρια υποσυστήματα που απαρτίζουν το σύστημα, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν όλα τα τεστ, φαίνονται παρακάτω. Όπως βλέπετε επιλέξαμε μια σύγχρονη μητρική με native υποστήριξη SATA 3 έτσι ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα οι SSDs της δοκιμής και έναν δυνατό επεξεργαστή για μην υπάρχει το παραμικρό bottleneck. Η διαθέσιμη μνήμη φτάνει τα 8GB, μια συνηθισμένη χωρητικότητα για τα σημερινά δεδομένα. Test System Specifications CPU Intel® Core™ i7-2500K Processor (6M Cache, 3.30 GHz) Mainboard Asrock Z77 Extreme4 RAM 2*4GB DDR3 1600 MHZ VGA HIS 6870 IceQ X Turbo X Secondary HDD Seagate ST3500320AS DVD-RW Lite-ON LH-20A1S PSU Seasonic Fanless X-460 CPU Cooler Thermalright SilverArrow SB-E Λειτουργικό σύστημα Windows 7 SP1 X64 Drivers SATA: Intel AHCI Και τώρα ας αναλύσουμε επιγραμματικά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε σε όλες τις δοκιμές. Μιας και τα synthetic benchmarks δε δίνουν την πραγματική απόδοση και αίσθηση του υπό δοκιμή δίσκου, είτε αυτός είναι SSD είτε HDD, αναπτύξαμε μια εφαρμογή, την οποία ονομάσαμε Pegasus, η οποία συμπεριλαμβάνει πολλές εργασίες που πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινά οι περισσότεροι χρήστες και σχεδόν σε όλα τα τεστ μετράμε το χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση τους. Έτσι ένας απλός αναγνώστης που δε γνωρίζει τι εστί Random Read/Write ή IOPS μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει τι περισσότερο θα του προσφέρει ο Χ δίσκος από τον Υ. Μερικά screenshots από τη σουίτα δοκιμών που αναπτύχθηκε αποκλειστικά για τη μέτρηση δίσκων θα βρείτε παρακάτω. Τώρα η μεθοδολογία σε γενικές γραμμές είναι η εξής. Αρχικά σετάρουμε τα Windows 7 Χ64 SP1 με τα πιο πρόσφατα updates στο μηχάνημα της δοκιμής και εγκαθιστούμε μετέπειτα τα πιο συνηθισμένα προγράμματα που έχει σήμερα ένας χρήστης στον υπολογιστή του. Στη συνέχεια απενεργοποιούμε όλα τα updates και φτιάχνουμε ένα disk image με μέγεθος περίπου 58.4GB (ασυμπίεστο). Το συγκεκριμένο image περνιέται στον υπο δοκιμή δίσκο και το τελικό partition ρυθμίζεται να είναι ίσο με το συνολικό μέγεθος του εκάστοτε δίσκου. Πριν ξεκινήσουν οι δοκιμές γίνεται έλεγχος για να διαπιστωθεί αν το partition είναι aligned (ευθυγραμμισμένο) και στη συνέχεια η test suite αναλαμβάνει. Ανάμεσα σε κάθε τεστ γίνεται καθάρισμα της cache του δίσκου και πριν από κάθε batch run πραγματοποιείται επανεκκίνηση για να διαγραφεί εντελώς η read cache του λειτουργικού. Το τελικό σκορ για κάθε επιμέρους δοκιμή είναι ο μέσος όρος των δέκα αποτελεσμάτων που εξάγονται από τα αντίστοιχα batch runs. O πίνακας που ακολουθεί επεξηγεί αναλυτικά κάθε επιμέρους τεστ της σουίτας δοκιμών μας Custom Test Descriptions Windows 7 Start up Time Στο συγκεκριμένο τεστ καταγράφεται ο χρόνος που θέλει το λειτουργικό για να εκκινήσει και πιο συγκεκριμένα το χρόνο που μεσολαβεί από τη στιγμή που έχει "φορτώσει" ο kernel μέχρι να ξεκινήσουν όλα τα προγράμματα αυτόματης εκκίνησης (start up programs). Η μέτρηση είναι ιδιαίτερα ακριβής μιας και το API των Windows παρέχει έναν internal timer που παρέχει αυτή την πληροφορία και το πρόγραμμα ενημερώνεται από το συγκεκριμένο timer.* ISO File Copy Γίνεται η αντιγραφή ενός μεγάλου αρχείου από ένα folder σε ένα άλλο στον ίδιο δίσκο και καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση της αντιγραφής. Το μέγεθος του αρχείου είναι 3.1GB. Winrar Decompression Μέτρηση του χρόνου που απαιτείται για να αποσυμπιεστεί ένα διπλά συμπιεσμένο αρχείο (linux-3.2.9.tar.bz2). Antivirus scan Ο χρόνος που χρειάζεται το Avira για να ελέγξει το system32 folder, εξετάζοντας όλα τα αρχεία και ψάχνοντας ακόμη και τα συμπιεσμένα.* Folder Backup Time Καταγράφεται ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα πλήρες backup ενός folder με 8,46 GB μέγεθος που περιέχει πλήθος αρχείων, χρησιμοποιώντας την εφαρμογή VBackup. Photoshop Start Up Time Εδώ καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για την εκκίνηση του photoshop CS5, άνοιγμα μιας μεγάλης RAW format φωτογραφίας και μετέπειτα κλείσιμο της φωτογραφίας και του ίδιου του photoshop. Photoshop Image Processing Άνοιγμα στο CS5 δέκα φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης σε RAW format. Στη συνέχεια τρέχει ένα απαιτητικό action σε κάθε μία από αυτές ξεχωριστά, σώσιμο της κάθε φωτογραφίας και κλείσιμο στο τέλος του photoshop. Καταγράφεται ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για όλα τα παραπάνω. Office Startup - Processing Άνοιγμα δύο μεγάλων (58MB) docx αρχείων με πίνακες, γραφικά κτλ. και στη συνέχεια σώσιμο αυτών σε μορφή doc. Ταυτόχρονα αναπαράγεται ένα υπερ-υψηλής ανάλυσης M2TS αρχείο με 90mbps bitrate το οποίο είναι αποθηκευμένο φυσικά στον προς δοκιμή δίσκο.* Software Compilation Γίνεται compile ενός πολύ μεγάλου open source C# .NET project και καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για τη δημιουργία του release build. Software installation Εκτελείται το installation του Visual Studio 2010 (C# and Image Library, 2.5GB total size). Όμως επειδή οι περισσότεροι από εσάς έχετε συνηθίσει να βλέπετε αποτελέσματα από synthetic benchmarks, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε αρκετά από τα γνωστότερα προγράμματα για SSDs στις δοκιμές μας. Έτσι θα "τρέξουμε" τα PCMark05/07/Vantage. ASS SSD, Crystal Disk Mark, Anvil's Storage Utilities, AIDA64 και HD Tune. Για τελευταίο αφήσαμε το Steady State Performance τεστ όπου και γράφουμε συνεχώς τυχαία δεδομένα στο δίσκο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα—δώδεκα ώρες—έτσι ώστε να φτάσουμε τον ελεγκτή του SSD στα όρια του και να μετρήσουμε/δούμε την απόδοση του κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Εδώ να τονίσουμε ότι στο συγκεκριμένο τεστ γράφουμε σε όλη την επιφάνεια του δίσκου έτσι ώστε να εκμηδενίσουμε τα αποθέματα μνήμης που έχει στη διάθεση του ο ελεγκτής, για να αυξήσει την ταχύτητα εγγραφής δεδομένων. Επίσης το Steady Performance τεστ δεν ανταποκρίνεται σε καμιά περίπτωση στις κανονικές συνθήκες λειτουργίας ενός SSD που είναι εγκατεστημένος σε ένα κοινό σύστημα, μιας και οι περισσότεροι χρήστες γράφουν δεδομένα για μικρά χρονικά διαστήματα στους δίσκους τους (π.χ. κατά την εγκατάσταση προγραμμάτων) και κυρίως διαβάζουν δεδομένα από αυτούς. Απλά αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε το συγκεκριμένο τεστ στη μεθοδολογία μας για ακαδημαϊκό ενδιαφέρον και μόνο και επειδή είμαστε από τη φύση μας πολύ περίεργοι και ανήσυχοι. Synthetic Benchmarks Real Life tests - Pegasus SSD Test Suite Steady State Performance Ακολουθεί ένα γράφημα που δείχνει καλύτερα την απόδοση των δίσκων κατά τα τελευταία 60 λεπτά του steady performance test. Σε γενικές γραμμές δεν τα πήγαν και τόσο καλά οι καινούριοι δίσκοι της Crucial στο συγκεκριμένο τεστ, το οποίο είναι άκρως απαιτητικό και ζορίζει τα μέγιστα τον ελεγκτή. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε όμως ότι οι συνθήκες του Steady State test δεν είναι ρεαλιστικές, κάτι που σημαίνει ότι το συγκεκριμένο σενάριο είναι πολύ δύσκολο να συμβεί κάτω από πραγματικές-κανονικές συνθήκες χρήσης. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Η διαφορά του 512αρη MX100 από τον 256αρη M550 είναι πολύ μικρή, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και από το παραπάνω γράφημα. Βέβαια ο μεγάλος αριθμός NAND flash chips του μεγάλου ΜΧ100 παίζει καθοριστικό ρόλο στις επιδόσεις του και σίγουρα ο ΜΧ100 με 256 GB χωρητικότητα, ο οποίος εξοπλίζεται με τα μισά NANDs, θα παρουσίαζε αρκετά μικρότερες ταχύτητες. Ο λόγος τιμής προς χωρητικότητα του μεγάλου MX100 είναι απλά άπιαστος. Με κάτω από 200 ευρώ μπορείτε επιτέλους να προμηθευτείτε έναν υψηλής απόδοσης SSD με μισό Terabyte χωρητικότητα. Η Crucial κατάφερε και έριξε κατά πολύ τις τιμές και ευελπιστούμε να ακολουθήσουν σύντομα το παράδειγμα της και άλλοι κατασκευαστές. [BREAK=Συμπεράσματα] Η Crucial κατάφερε και έκανε μια δυναμική επανεμφάνιση στην αγορά των SSDs με κύριο όπλο της τον ελεγκτή 88SS9189 της Marvell και κυρίως τις μνήμες των 16NM που χρησιμοποιεί η σειρά MX100, οι οποίες επιτρέπουν πολύ καλούς λόγους χωρητικότητας/τιμής. Με τον 512 GB ΜΧ100 δίσκο να κοστίζει κάτω από 200 ευρώ ακόμη και στην πανάκριβη Ελληνική αγορά, πιστεύω ότι αυτοί που θέλουν μεγάλες χωρητικότητες και γρήγορες ταχύτητες θα έχουν έναν ακόμη λόγο να είναι χαρούμενοι. Ήρθε από ότι φαίνεται ο καιρός που το μισό Terabyte σε μορφή SSD θα γίνει εφικτό ακόμη και για τους απλούς χρήστες που δε θέλουν να ξοδέψουν μια περιουσία για την αναβάθμιση του laptop ή του desktop υπολογιστή τους. Από ανέκαθεν η Crucial εφάρμοζε μια δυναμική πολιτική όσον αφορά τις τιμές των προϊόντων της αλλά όπως φαίνεται αυτή τη φορά κατάφερε και ξάφνιασε ευχάριστα το καταναλωτικό κοινό (και ταυτόχρονα δυσάρεστα τον ανταγωνισμό). Όσον αφορά τη σειρά M550 σίγουρα προσφέρει καλύτερες επιδόσεις από τα αντίστοιχα μοντέλα της MX100, παρόλο που στην ουσία η μοναδική διαφορά έγκειται στον διαφορετικό και καλύτερο τύπο των flash μνημών που χρησιμοποιούνται. Λογικά οι 20NM μνήμες των M550 έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από αυτές των 16NM που φοράν οι MX100, αλλά η Crucial τουλάχιστον στα χαρτιά ισχυρίζεται ότι η διάρκεια ζωής και των δύο τύπων μνημών είναι η ίδια. Το συμπέρασμα πάντως της σημερινής δοκιμής είναι ότι η διαφορά στις επιδόσεις ανάμεσα στον 256αρη M550 και το μεγαλύτερο ΜΧ100 με 512 GB είναι μικρή, οπότε αν μπορείτε να διαθέσετε τα 60 περίπου ευρώ της διαφοράς τους προτείνω να επιλέξετε το δεύτερο μοντέλο μιας και στους δίσκους η χωρητικότητα ποτέ δεν είναι αρκετή. Τώρα αν επιθυμείτε να αγοράσετε ένα από τα μικρότερα μοντέλα της MX100 σειράς, θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι οι επιδόσεις τους θα υπολείπονται αρκετά από αυτές που μετρήσαμε στο κορυφαίο μοντέλο της σειράς, λόγω των λιγότερων χρησιμοποιούμενων NAND flash chips. O MX100 512 GB της Crucial κοστίζει 198€ στο online store της Crucial (συμπεριλαμβανόμενου ΦΠΑ) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίος λόγος χωρητικότητας/τιμής Καλές επιδόσεις Υψηλός λόγος απόδοσης/τιμής Αυξημένη διάρκεια ζωής 7 mm πάχος (συμβατός με ultrabooks) Παρέχεται αντάπτορας για την αύξηση του ύψους στα 9,5 mm (για να είναι συμβατός με εξωτερικές θήκες κτλ.) Μειονεκτήματα Δεν παρέχεται κάποιο πακέτο λογισμικού (π.χ. κάτι αντίστοιχο του Samsung Magician ή του OCZ toolbox) Μειωμένη διάρκεια εγγύησης σε σχέση με τον ανταγωνισμό Όχι και τόσο καλή απόδοση στο Steady State test Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά ο MX100 512 GB είναι: O M550 256 GB της Crucial κοστίζει 134.2€ (συμπεριλαμβανόμενου 23% ΦΠΑ) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Υψηλές επιδόσεις Καλός λόγος απόδοσης/τιμής και χωρητικότητας/τιμής Αυξημένη διάρκεια ζωής 7 mm πάχος (συμβατός με ultrabooks) Παρέχεται αντάπτορας για την αύξηση του ύψους στα 9,5 mm Μειονεκτήματα Δεν παρέχεται κάποιο πακέτο λογισμικού Η εγγύηση θα πρέπει να ήταν αντίστοιχη του ανταγωνισμού, σε αυτή την κατηγορία τιμής Περίμενα καλύτερες επιδόσεις στο Steady State test Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά ο M550 256 GB είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Crucial για τη διάθεση των δειγμάτων. crmaris

Η Cooler Master (CM) μετά τη συνεργασία της με τον κορυφαίο κατασκευαστή Seasonic, έχει μπει πια για τα καλά στην αγορά των PSUs και πρόσφατα αποφάσισε να εμπλουτίσει τη σειρά V με ένα ακόμη μέλος, το οποίο ανήκει στην high-end κατηγορία. Το V1200 σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη της σειράς, διαθέτει 80 Plus Platinum efficiency, μιας και βασίζεται στην ολοκαίνουρια XP3 πλατφόρμα της Seasonic. Η CM πρέπει να έχει ιδιαίτερα καλή συνεργασία με την τελευταία, αφού υπήρξε η πρώτη εταιρία που πήρε στα χέρια της την παραπάνω πλατφόρμα. Το V1200 που θα δούμε από κοντά στη σημερινή δοκιμή, στοχεύει κατευθείαν στην κορυφή της κατηγορίας του παρόλο που έχει να ανταγωνιστεί πολύ αξιόλογους αντιπάλους. Εκτός από Platinum αποδοτικότητα, διαθέτει και άλλα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά τα οποίο περιλαμβάνουν τις πλήρως αποσπώμενες καλωδιώσεις, τον υπέρ-υψηλής ποιότητας ανεμιστήρα με τα υδραυλικά ρουλεμάν, τη δυνατότητα απεμπλοκής του ανεμιστήρα σε χαμηλά φορτία για δραστική μείωση του θορύβου (passive mode) και τέλος, το μεγάλο πλήθος καλωδιώσεων με τους διαθέσιμους PCIe connectors να φθάνουν τους 12! Τα κύρια χαρακτηριστικά του V1200 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Cooler Master V1200 Features & Specs Max. DC Output 1200W PFC Active PFC Efficiency 80 Plus Platinum Modular Yes Intel Haswell Ready Yes Operating temperature 0°C ~ 40°C Protections Over Voltage Protection Under Voltage Protection Over Current Protection Over Power Protection Short Circuit Protection Over Temperature Protection Cooling 135 mm FDB Fan (MGA13512XF-O25) Semi-passive operation Yes (Selectable) Dimensions 150 mm (W) x 87 mm (H) x 190 mm (D) Weight 2.2 kg Compliance ATX12V v2.31, EPS 2.92 Warranty 7 years Price at time of review (inc. 23% VAT) 274 € Η αποδοτικότητα είναι πλατινένια και το PSU μπορεί να αποδώσει τη μέγιστη ισχύ του ακόμη και στους 50C, όπως προτείνει και το πρότυπο ATX. Επίσης, είναι συμβατό με τις καταστάσεις ύπνου (sleep states) των επεξεργαστών Haswell της Intel και στον τομέα των προστασιών, η Seasonic υπήρξε ιδιαίτερα γενναιόδωρη, όπως όφειλε μιας και μιλάμε για ένα high-end PSU. Ο ανεμιστήρας φέρει υδραυλικά ρουλεμάν -ότι καλύτερο δηλαδή- και υπάρχει η δυνατότητα απενεργοποίησης του σε χαμηλά φορτία (passive mode) αν σας ενοχλεί έστω και ο παραμικρός θόρυβος. Στον τομέα των διαστάσεων το V1200 διαθέτει αρκετά μεγάλο μήκος, κάτι όμως που δε θα αποτελέσει πρόβλημα για τα περισσότερα κουτιά της αγοράς. Στο κάτω-κάτω, κάποιος που χρειάζεται ένα τόσο μεγάλο PSU, σίγουρα δεν το προορίζει για ένα mini κουτί. Τέλος, η εγγύηση που προσφέρει η CM είναι ιδιαίτερα μεγάλη και αγγίζει τα εφτά χρόνια, ενώ η τιμή του V1200 είναι τσουχτερή αλλά πιστεύουμε ότι είναι τίμια για αυτά που προσφέρει και ειδικότερα για την ποιότητα κατασκευής του. Ο επόμενος πίνακας παρουσιάζει όλες τις καλωδιώσεις του V1200. Cables / Connectors Modular Cables ATX connector (610mm) 20+4 pin 4+4 pin EPS12V (685mm) 1 6+2 pin PCIe (605mm+120mm) 12 SATA (455mm+115mm+115mm+115mm) 12 4 pin Molex (410mm+155mm+155mm) 3 4 pin Molex (460mm+120mm+120mm) / FDD (+120mm) 3 4 pin Molex (410mm+155mm+155mm) 3 / 1 Hybrid Fan Controller Cable (700mm) 1 Ένα μεγάλο πλήθος καλωδιώσεων και υποδοχών εξοπλίζει το V1200, συμπεριλαμβανόμενων 12 PCIe και 12 SATA υποδοχών. Πιστεύουμε ότι δε θα μπορούσαν να προσφέρουν κάτι περισσότερο σε αυτό τον τομέα. Επίσης το μήκος των καλωδιώσεων καθώς και οι αποστάσεις μεταξύ των υποδοχών, στις καλωδιώσεις που διαθέτουν περισσότερες από μία, είναι άκρως ικανοποιητικές κάτι λογικό μιας και η CM έχει μεγάλη εμπειρία στην κατασκευή κουτιών. Τέλος, όλες οι καλωδιώσεις χρησιμοποιούν αγωγούς πάχους 18AWG, οι οποίοι προτείνονται και από το πρότυπο ATX. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις δυνατότητες επιμέρους rails του V1200. Cooler Master V1200 Power Specs Rail 3.3V 5V 12V 5VSB -12V Max. Power Amps 25 25 100 3 0.5 Watts 125 1200 15 6 Total Max. Power (W) 1200 Ένα αλλά πανίσχυρο +12V rail εξοπλίζει το V1200. Μπορεί να αποδώσει μέχρι και 100 Amperes οπότε και θα τροφοδοτήσει άνετα ότι και συνδέσετε στο V1200. Επίσης οι δευτερεύουσες γραμμές (minor rails) είναι αρκετά δυνατές με 150 W μέγιστη συνδυαζόμενη ισχύ και τα 5VSB έχουν ικανοποιητική ισχύ, αν και θα θέλαμε να δούμε έστω ένα Ampere παραπάνω σε αυτό το rail. Η συσκευασία του V1200 είναι ποιοτική και αρκετά μεγάλη. Στο μπροστινό της μέρος, συναντούμε μια φωτογραφία του PSU με την modular πλακέτα σε πρώτο πλάνο. Επίσης, ο αριθμός του μοντέλου ξεχωρίζει χάρις στα τεράστια άσπρα γράμματα, ενώ το Platinum εικονίδιο και το αντίστοιχο για την επταετή εγγύηση εντοπίζονται στην πάνω-δεξιά γωνία. Μόνο ο κωδικός μοντέλου εντοπίζεται σε αυτή την πλευρά. Δύο πίνακες με τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες των rails υπάρχουν σε αυτή την πλευρά. Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκουμε μια γραφική λίστα με τις διαθέσιμες υποδοχές (connectors) καθώς και μια επεξήγηση των προτερημάτων ενός Platinum τροφοδοτικού, με το κυριότερο να είναι φυσικά η μειωμένη κατανάλωση ρεύματος. Επίσης, ένα γράφημα αναπαριστά τη λειτουργία του ανεμιστήρα σε υβριδική λειτουργία (semi-passive mode). Αφού αφαιρέσαμε το εξωτερικό κάλυμμα (sleeve) του κουτιού ήμασταν έτοιμοι να εισέλθουμε στα ενδότερα της συσκευασίας. Όπως βλέπετε από τις παραπάνω φωτογραφίες, τα περιεχόμενα είναι τακτοποιημένα όμορφα και προστατεύονται πολύ καλά. Όπως συνηθίζεται σε αυτή την κατηγορία, το PSU βρίσκεται μέσα σε μια υφασμάτινη συσκευασία και μια συνθετική θήκη, παρέχει επιπλέον προστασία από τη σκόνη, γρατσουνιές κτλ. Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν τον Hybrid ελεγκτή, βίδες για την εγκατάσταση του PSU καθώς και μερικά δεματικά καλωδίων. Το παρεχόμενο καλώδιο είναι αρκετά παχύ, έτσι ώστε να μη θερμαίνεται σε υψηλά φορτίου όπου αρκετά Amperes θα το διαπερνούν. Όχι μία, αλλά δύο θήκες για τις αποσπώμενες καλωδιώσεις, συνοδεύουν το PSU Μια κοντινή ματιά στο εγχειρίδιο χρήσης. Στο μπροστινό μέρους του V1200 εκτός από την κλασσική γρίλια με τις κυψέλες, συναντούμε και τον μεγάλο και αυξημένης αντοχής διακόπτη on/off. Επίσης, το ασημένιο περίγραμμα γύρω από τη γρίλια του ανεμιστήρα, δείχνει αρκετά όμορφο και ποιοτικό. Στο πλάι υπάρχουν αυτοκόλλητα με τον κωδικό του μοντέλου και η ετικέτα με τα χαρακτηριστικά του PSU εντοπίζεται στο κάτω μέρος του. Στο πίσω μέρος βρίσκεται η modular πλακέτα, η οποία διαθέτει πολλές υποδοχές για να φιλοξενήσει το πλήθος των καλωδιώσεων που εξοπλίζουν το PSU. Αρκετά μεγάλες διαστάσεις και πολύ ποιοτικό φινίρισμα. Όλα τα καλώδια είναι stealth και εκτός από το 24 pin ATX όλα είναι πλακέ, έτσι ώστε να μπλοκάρουν λιγότερο τη ροή του αέρα στο εσωτερικού του κουτιού. Αρκετά καλής ποιότητας καλωδιώσεις, δεδομένης της τιμής του V1200. Όπως ήδη αναφέραμε το V1200 στηρίζεται στην κορυφαία πλατφόρμα XP3 της Seasonic, ενώ τα μικρότερα μέλη της V σειράς, χρησιμοποιούν την KM3. Στο πρωτεύον μέρος βρίσκουμε μια full-bridge διάταξη η οποία υποβοηθείται από έναν LLC resonant μετατροπέα. Στο δευτερεύον μέρος υπάρχουν DC-DC μετατροπείς για την παραγωγή των minor γραμμών από τα +12V και σε γενικές γραμμές όλα τα εξαρτήματα που χρησιμοποίησε η Seasonic είναι υπέρ-υψηλής ποιότητας. Το πρώτο μέρος του transient/EMI φίλτρου βρίσκεται πίσω από την υποδοχή AC και καλύπτεται από ένα μεταλλικό έλασμα. Περιλαμβάνει ένα CM πηνίο, τέσσερις Υ πυκνωτές και έναν X. Το ίδιο φίλτρο συνεχίζεται στην κυρίως πλακέτα με δύο ζευγάρια X και Y πυκνωτών, δύο CM πηνία και με ένα βαρίστορ (MOV). Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει το θερμίστορ που προστατεύει από τα υψηλά ρεύματα εκκίνησης καθώς και τον ηλεκτρομαγνητικό διακόπτη που το απομονώνει όταν χρειάζεται. Το V1200 χρησιμοποιεί δύο γέφυρες ανόρθωσης. Στο APFC χρειάστηκε να ξεκολλήσουμε τον έναν από τους τρεις πυκνωτές, για να σας προσφέρουμε καλύτερη θέα. Εδώ χρησιμοποιούνται τρία Infineon IPP60R125CP fets και μία SCS110AG δίοδος ενίσχυσης. Οι τρεις πυκνωτές εξομάλυνσης είναι της Hitachi (420 V, 330 μF οι δύο και 390 μF ο τελευταίος ή 1050 μF όλοι μαζί, 105°C, HU σειρά). Η μικρή πλακέτα που διακρίνεται στην παραπάνω φωτογραφία φιλοξενεί τον ελεγκτή του APFC, ένα NCP1654 ολοκληρωμένο. Η full-bridge τοπολογία στο πρωτεύον χρησιμοποιεί τέσσερα Infineon IPP50R199CP fets. Ένας LLC resonant μετατροπέας, προσφέρει επίσης τις υπηρεσίες του για ακόμη υψηλότερη αποδοτικότητα. Ο LLC resonant ελεγκτής είναι ένα ολοκληρωμένο CM6901 της εταιρίας Champion. To συγκεκριμένο IC προσφέρει ιδιαίτερα υψηλή αποδοτικότητα με την κατάλληλη σχεδίαση και εξαρτήματα. Αυτή η μεγάλη ψύκτρα στο δευτερεύον δε φιλοξενεί κανένα mosfet, μιας και όλα βρίσκονται στο πίσω μέρος της πλακέτας. Παίζει κάποιο ρόλο πάντως στην ψύξη τους. Οχτώ Fairchild FDMS015N04B fets αναλαμβάνουν τα +12V και εκτός από την παραπάνω ψύκτρα και το ίδιο το κουτί του PSU, παίζει ενεργό ρόλο στην ψύξη τους. Όλοι οι πυκνωτές στο δευτερεύον, πολυμερικοί και ηλεκτρολυτικοί, προέρχονται από την κορυφαία εταιρία Nippon Chemi-Con. Η Cooler Master δε θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή στο συγκεκριμένο τομέα και πρέπει να τονίσουμε ότι σε ένα PSU οι πυκνωτές αποτελούν ένα ιδιαίτερης σημασίας χαρακτηριστικό. Οι DC-DC μετατροπείς των minor γραμμών βρίσκονται στην modular πλακέτα, για περιορισμό των ενεργειακών απωλειών. Το κάθε VRM χρησιμοποιεί τρία Infineon BSC0906NS fets και ο κοινός PWM ελεγκτής και για τα δύο VRMs είναι ένα APW7159 IC. Όπως φαίνεται από την παραπάνω φωτογραφία, τα κάτω sockets της modular πλακέτας είναι κολλημένα κατευθείαν στο PCB για όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες, ειδικά σε υψηλά φορτία. Στο μπροστινό μέρος της modular πλακέτας, βρίσκουμε τα πηνία που χρησιμοποιούν οι DC-DC μετατροπείς, καθώς και ένα πλήθος από πολυμερικούς πυκνωτές της Chemi-Con για το φιλτράρισμα των γραμμών. Η παραπάνω πλακέτα φιλοξενεί ένα Weltrend WT7257V IC που διαχειρίζεται τις προστασίες του PSU καθώς και ένα AS393 dual-voltage comparator. Ο standby PWM ελεγκτής είναι ένα ICE2QR4765 IC. Η ποιότητα των κολλήσεων είναι πολύ καλή, όπως περιμένουμε από ένα προϊόν της Seasonic άλλωστε. Το μόνο που μας έκανε εντύπωση ήταν το πράσινο χρώμα του PCB τη στιγμή που το πάνω μέρος της πλακέτας έχει κόκκινο χρώμα. Ο κορυφαίος ανεμιστήρας που φέρει το V1200. Διαθέτει υδραυλικά ρουλεμάν οπότε θα "ζήσει" για πάρα πολλά χρόνια και ταυτόχρονα θα είναι πιο ήσυχος από έναν αντιστοίχων χαρακτηριστικών ανεμιστήρα με κανονικά ρουλεμάν. Ο κωδικός μοντέλου είναι MGA13512XF-025 (135 mm, 12 V, 0.38 A) και ο ίδιος ανεμιστήρας χρησιμοποιείται και στο V1000. [BREAK=Μετρήσεις Voltage Regulation, Efficiency και Θορύβου] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια δύο Chroma 6314A mainframes, δύο παλμογράφων Picoscope 3424 με τέσσερις αναλογικές εισόδους ο καθένας, ενός παλμογράφου Rigol DS1052E (hacked to DS1102E), ενός Picotech TC-08 thermocouple data logger με οκτώ κανάλια, ενός Fluke 175, ενός επαγγελματικού power meter (Yokogawa WT210) και ενός ειδικά διαμορφωμένου ξύλινου κουτιού που με τη βοήθεια των κατάλληλων πηγών θερμότητας παίζει το ρόλο του Hot Box. Οι πρώτες δοκιμές θα μας δείξουν το πόσο σταθερές είναι οι τάσεις του V1200 (voltage regulation) και σε τι επίπεδα κυμαίνεται η αποδοτικότητά του (efficiency). Το φορτίο που θα δοκιμάσουμε αντιστοιχεί σε 20%, 40%, 50%, 60%, 80%,100% και 110% του συνολικού μέγιστου φορτίου που μπορεί να διαχειριστεί το PSU. Επίσης, θα γίνουν και δύο επιπλέον δοκιμές όπου πρώτα θα ζορίσουμε έντονα τα 3.3V και 5V rails και στα 12V το φορτίο θα είναι μόλις 2Α και μετέπειτα θα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, με το φορτίο στα 12V να αγγίζει το μέγιστο που μπορεί να διαχειριστεί το συγκεκριμένο rail. Voltage Regulation & Efficiency Tests Cooler Master V1200 Test # 12V 5V 3.3V 5VSB DC/AC (Watts) Efficiency Fan Speed (RPM) Noise (dBA) Temps (In/Out) PF/AC Volts 1 17.914A 1.982A 1.979A 0.977A 239.67 91.97% 570 29.7 37.68°C 0.921 12.174V 5.045V 3.331V 5.108V 260.61 41.53°C 230.3V 2 36.191A 3.970A 3.970A 1.176A 479.50 93.47% 735 34.8 38.62°C 0.957 12.167V 5.036V 3.323V 5.087V 513.02 43.21°C 230.0V 3 45.225A 4.965A 4.970A 1.574A 599.48 93.36% 1445 44.9 40.50°C 0.968 12.162V 5.033V 3.318V 5.066V 642.15 45.49°C 230.0V 4 54.269A 5.960A 5.973A 1.981A 719.40 93.13% 1940 49.2 41.89°C 0.973 12.155V 5.028V 3.314V 5.048V 772.50 47.51°C 230.0V 5 72.535A 7.963A 7.982A 2.390A 959.14 92.56% 2275 54.0 43.52°C 0.980 12.143V 5.019V 3.306V 5.019V 1036.25 49.63°C 229.9V 6 91.441A 8.978A 9.003A 3.007A 1198.95 91.72% 2275 54.0 44.82°C 0.982 12.131V 5.012V 3.299V 4.983V 1307.20 51.49°C 229.7V 7 101.399A 8.984A 9.009A 3.013A 1318.94 91.48% 2275 54.0 45.35°C 0.983 12.123V 5.008V 3.296V 4.977V 1441.80 52.34°C 229.7V CL1 0.097A 15.010A 15.005A 0.004A 126.52 81.91% 1945 49.3 43.70°C 0.879 12.193V 5.033V 3.317V 5.128V 154.47 48.18°C 230.7V CL2 99.935A 1.001A 1.003A 1.002A 1224.92 92.12% 2275 54.0 45.02°C 0.982 12.123V 5.019V 3.311V 5.048V 1329.75 51.73°C 229.7V Στις επόμενες δοκιμές θα δούμε σε τι επίπεδα κυμαίνεται το efficiency του V1200 σε πολύ μικρά φορτία τα οποία είναι αρκετά μικρότερα από το 20% της συνολικής του ισχύς, το μικρότερο ποσοστό φορτίου δηλαδή που ορίζει το πρότυπο 80 Plus. Τα φορτία που θα δοκιμάσουμε είναι 40, 60, 80 και 100W. Efficiency at Low Loads Cooler Master V1200 Test # 12V 5V 3.3V 5VSB DC/AC (Watts) Efficiency Fan Speed (RPM) Fan Noise (dBA) PF/AC Volts 1 1.819A 1.977A 1.976A 0.190A 39.70 74.89% 0 0 dBA 0.744 12.180V 5.050V 3.334V 5.142V 53.01 230.3V 2 3.381A 1.979A 1.976A 0.385A 59.75 80.73% 0 0 dBA 0.795 12.183V 5.050V 3.334V 5.135V 74.01 230.4V 3 4.936A 1.980A 1.977A 5.129A 79.72 84.12% 0 0 dBA 0.830 12.185V 5.049V 3.334V 5.129V 94.77 230.4V 4 6.498A 1.981A 1.978A 0.779A 99.74 85.45% 570 29.7 dBA 0.848 12.181V 5.049V 3.334V 5.123V 116.73 230.3V Στον πιο κάτω πίνακα παραθέτονται η κατανάλωση και οι τάσεις των rails όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση idle (σε λειτουργία αλλά χωρίς φορτίο), καθώς και η κατανάλωση όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση standby (χωρίς φορτίο στα 5VSB). Idle / Standby Cooler Master V1200 Mode 12V 5V 3.3V 5VSB Watts PF/AC Volts Idle 12.200V 5.052V 3.338V 5.153V 9.32 0.314 230.5V Standby 0.17 0.010 230.6V Παρακάτω παραθέτονται τα αποτελέσματα της αποδοτικότητας των 5VSB. Το πρότυπο ATX προτείνει (προσοχή δεν απαιτεί) η αποδοτικότητα στα 5VSB με 100mA, 250mA και >=1Α φορτίο να είναι μεγαλύτερη ή ίση από 50%, 60% και 70% αντίστοιχα. 5VSB Efficiency Cooler Master V1200 Test # 5VSB DC/AC (Watts) Efficiency PF/AC Volts 1 0.102A 0.52 65.82% 0.045 5.147V 0.79 230.4V 2 0.252A 1.30 71.04% 0.101 5.143V 1.83 230.6V 3 1.002A 5.13 73.39% 0.274 5.122V 6.99 230.6V 4 3.002A 15.21 80.18% 0.389 5.068V 18.97 230.4V Ακολουθούν μερικά γραφήματα. Στο πρώτο διακρίνεται το efficiency του V1200 σε μικρά φορτία και σε φορτία αντίστοιχα του 20-110% (tests#1-7) της μέγιστης ισχύς του. Στο δεύτερο γράφημα διαγράφεται η διακύμανση όλων των rails (σε ποσοστό %) και στα επόμενα έξι γραφήματα φαίνονται αναλυτικά οι τάσεις των κύριων rails, που καταγράφηκαν στα tests#1-6, καθώς και ο εκλυόμενος θόρυβος του ανεμιστήρα με την ταχύτητα των στροφών του σε όλο το εύρος λειτουργίας του PSU. Efficiency & Voltage Regulation Charts Cooler Master V1200 Efficiency Voltage Variations Chart 12V Rail Chart 5V Rail Chart 3.3V Rail Chart 5VSB Rail Chart Fan Speed Chart Fan Noise Chart Στις παρακάτω δοκιμές θα δούμε την ανταπόκριση του PSU σε δύο διαφορετικά σενάρια. Στο πρώτο το PSU, ενώ λειτουργεί με 20% φορτίου, θα δεχτεί ένα απότομο load (10Α στα +12V, 5Α στα 5V, 5A στα 3.3V και 0.5Α στα 5VSB) για 200 ms. Στο δεύτερο σενάριο το PSU, ενώ θα λειτουργεί με 50% φορτίου, θα δεχτεί το ίδιο ακριβώς load για το ίδιο χρονικό διάστημα. Και στις δύο περιπτώσεις θα παρατηρήσουμε τις στιγμιαίες πτώσεις τάσης που θα παρατηρηθούν σε όλα τα rails του PSU (εκτός των -12V), με τη βοήθεια του παλμογράφου. Σε καμιά περίπτωση οι πτώσεις τάσης δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 5%, σύμφωνα πάντα με το πρότυπο ATX. Εδώ να τονίσουμε ότι οι παραπάνω δοκιμές είναι πολύ σημαντικές, μιας και εξομοιώνουν τα απότομα φορτία που μπορεί να δεχτεί εν λειτουργία ένα PSU (π.χ. την απότομη λειτουργία σε 100% της VGA ή του επεξεργαστή ή και των δύο μαζί, την εκκίνηση μιας συστοιχίας raid κτλ.). Τις εν λόγω δοκιμές τις ονομάσαμε “Advanced Transient Tests” και τις θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολες, ιδιαίτερα για τα PSUs με ισχύ μικρότερη των 500W. Advanced Transient Response Charts Cooler Master V1200 20% load Deviation (Volts) Rail Volts Before / After 50% load Deviation (Volts) Rail Volts Before / After Advanced Transient Response 20% Voltage Before After Change Pass/Fail 12V 12.183V 12.086V 0.80% Pass 5V 5.043V 4.964V 1.57% Pass 3.3V 3.330V 3.234V 2.88% Pass 5VSB 5.108V 5.079V 0.57% Pass Advanced Transient Response 50% Voltage Before After Change Pass/Fail 12V 12.162V 12.111V 0.42% Pass 5V 5.030V 4.968V 1.23% Pass 3.3V 3.318V 3.206V 3.38% Pass 5VSB 5.066V 5.014V 1.03% Pass Σε γενικές γραμμές τα πήγε πολύ καλά σε αυτές τις απαιτητικές δοκιμές, το V1200. Ακολουθούν τα αντίστοιχα screenshots τα οποία πήραμε κατά τη διάρκεια των παραπάνω δοκιμών. Advanced Transient Response Oscilloscope Screenshots Cooler Master V1200 20% Load +12V 5V 3.3V 50% Load +12V 5V 3.3V Στις δοκιμές που ακολουθούν θα δούμε την ανταπόκριση (transient response) του PSU σε πιο απλά σενάρια μεταβολής του φορτίου, κατά την εκκίνηση (turn on) του PSU. Στην πρώτη δοκιμή θέτουμε εκτός ρεύματος το PSU (OFF), επιλέγουμε φορτίο 2Α στα 5VSB και του δίνουμε ρεύμα. Στη δεύτερη έχουμε το PSU σε standby, επιλέγουμε μέγιστο φορτίο για τα 12V και εκκινούμε το PSU. Στην τρίτη και τελευταία δοκιμή έχουμε εκτός ρεύματος το PSU (OFF), επιλέγουμε το μέγιστο φορτίο για τα 12V, ανοίγουμε το ρελέ εκκίνησης του PSU (στο Fagana) και δίνουμε ρεύμα στο PSU. Όπως επαναλαμβάνουμε σε κάθε παρουσίαση, το πρότυπο ATX προβλέπει ότι αιχμές (spikes) των rails κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής δεν πρέπει να ξεπερνούν το 10% της αρχικής τους τιμής (δηλ. για τα 12V είναι 13.2V και για τα 5V είναι 5.5V). Turn On Transient Response Tests Cooler Master V1200 Μια πολύ μικρή αιχμή στα 5VSB και καλή απόδοση στα υπόλοιπα δύο τεστ, ήταν το αποτέλεσμα των παραπάνω δοκιμών. Ας ρίξουμε μια ματιά τώρα και στο χρόνο που μπορεί να κρατήσει το PSU τις τάσεις τους εντός ορίων, σε περίπτωση που κοπεί απότομα η τάση τροφοδοσίας. Αυτός ο χρόνος ονομάζεται "hold-up time" και σύμφωνα με τις προδιαγραφές ATX πρέπει να είναι μεγαλύτερος των 16 ms με το τροφοδοτικό να λειτουργεί με πλήρες φορτίο. Στο παρακάτω screenshot, με μπλε διακρίνεται η κυματομορφή της τάσης του δικτύου και με κίτρινο το Power Ok σήμα του τροφοδοτικού το οποίο από 5V πέφτει σε 0V, μόλις κάποια από τις τάσεις του PSU πέσει κάτω από το 95% της ονομαστικής/κανονικής τιμής της. Ιδιαίτερα υψηλός χρόνος hold-up. Στον τομέα των APFC πυκνωτών η CM έδωσε στην κυριολεξία τα ρέστα της μιας και δε χρησιμοποίησε απλά μια καλή μάρκα αλλά και μεγάλης χωρητικότητας πυκνωτές για να μην έχει κανένα πρόβλημα το PSU σε στιγμιαίες διακοπές της τροφοδοσίας. [BREAK=Μετρήσεις Ripple]Στις επόμενες μετρήσεις θα δούμε τα επίπεδα ripple που υπάρχουν στις DC τάσεις του V1200. Τα όρια είναι 120mV για τα +12V και 50mV για τα 5V, 3.3V και 5VSB. Ripple Measurements Cooler Master V1200 Test 12V 5V 3.3V 5VSB Pass/Fail 20% Load 24.5 mV 11.4 mV 13.6 mV 7.9 mV Pass 40% Load 20.3 mV 12.9 mV 13.9 mV 10.0 mV Pass 50% Load 21.5 mV 14.0 mV 14.2 mV 11.6 mV Pass 60% Load 23.5 mV 14.3 mV 14.8 mV 12.8 mV Pass 80% Load 30.0 mV 19.1 mV 19.2 mV 15.2 mV Pass 100% Load 35.8 mV 23.2 mV 25.2 mV 18.1 mV Pass 110% Load 39.0 mV 24.7 mV 23.6 mV 19.2 mV Pass Crossload 1 30.1 mV 14.2 mV 16.1 mV 26.1 mV Pass Crossload 2 35.4 mV 19.9 mV 18.5 mV 17.4 mV Pass Πολύ καλή περιστολή του ripple σε όλες τις γραμμές. Βέβαια έχουμε δει και καλύτερα αποτελέσματα από άλλες high-end υλοποιήσεις αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το V1200 τα πήγε πολύ καλά και σε αυτόν τον τομέα. Ακολουθούν μερικά screenshots από τις μετρήσεις ripple. Ripple Oscilloscope Screenshots Cooler Master V1200 Full Load 110% Load CL1 test CL2 test Η Cooler Master έχει καταβάλει τεράστιες προσπάθειες τον τελευταίο χρόνο για να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος στην κατηγορία των PSUs και πιστεύω ότι έχει καταφέρει πραγματικά πάρα πολλά, μιας και τα τωρινά μοντέλα της συγκαταλέγονται ανάμεσα στα κορυφαία και αντικρίζουν στα ίσα τα αντίστοιχα του δυνατού ανταγωνισμού. Κυρίως η συνεργασία τους με την Seasonic αλλά και οι προσπάθειες των μηχανικών της ίδιας της CM, επέτρεψαν σε προϊόντα όπως το κορυφαίο V1200 που δοκίμασα σήμερα, να βρουν το δρόμο τους προς την αγορά. Τα αποτελέσματα των δοκιμών που πραγματοποίησα μιλάν από μόνα τους, το V1200 είναι ένα από τα καλύτερα τροφοδοτικά που μπορεί να αγοράσει κανείς σήμερα. Χρησιμοποιεί την κορυφαία πλατφόρμα της Seasonic και πλαισιώνεται από κορυφαία υποσυστήματα και εξαρτήματα τα οποία εξασφαλίζουν όχι μόνο ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις, αλλά και τη διάρκεια αυτών στο πέρασμα του χρόνου. Βλέπετε μπορεί μερικοί Κινέζικοι πυκνωτές, να προσφέρουν εξίσου καλές επιδόσεις με κάποιους Ιαπωνικούς, αλλά μετά από κάποιο διάστημα χάνουν μεγάλο μέρος των επιδόσεων τους μιας και γερνάνε γρηγορότερα. Ειδικά στους ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές, αυτό γίνεται εύκολα εμφανές. Το V1200 είναι άριστο PSU με τεράστιες δυνατότητας και ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Επιπρόσθετα χάρις στην semi-passive λειτουργία του σε χαμηλά φορτία είναι εντελώς αθόρυβο και ακόμη και όταν εμπλακεί ο ανεμιστήρας -τουλάχιστον σε κανονικές συνθήκες- δεν πρόκειται να σας ενοχλήσει. Η τιμή του μπορεί να φαίνεται τσιμπημένη, αλλά αν το ψάξετε καλύτερα θα διαπιστώσετε ότι είναι από τις χαμηλότερες της κατηγορίας και επιπλέον τα εξαρτήματα που χρησιμοποιεί το V1200 είναι τα απολύτως κορυφαία, οπότε και τη δικαιολογούν 100%. Τέλος, η επταετή εγγύηση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα για όλους εσάς που θέλετε ένα πανίσχυρο και άκρως αξιόπιστο PSU με υπέρ-υψηλές επιδόσεις. To Cooler Master V1200 κοστίζει 274€ (με 23% ΦΠΑ). Συνοπτικά τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Απέδωσε εύκολα την πλήρη ισχύ του ακόμη και στους 45°C. Χαμηλό ripple. Πολύ μικρή διακύμανση στις τάσεις του. Καλή ανταπόκριση σε δυναμικά φορτία. Υψηλή αποδοτικότητα. Μεγάλο πλήθος υποδοχών (12 PCIe και 12 SATA). Ήσυχη λειτουργία σε κανονικές συνθήκες. Semi-passive λειτουργία του ανεμιστήρα με δυνατότητα απεμπλοκής. Υψηλής ποιότητας ανεμιστήρας με υδραυλικά ρουλεμάν. Ιαπωνικής προέλευσης πυκνωτές. Όλες οι καλωδιώσεις του είναι αποσπώμενες. Πλακέ (flat) καλωδιώσεις οι οποίες μπλοκάρουν λιγότερο τη ροή του αέρα στο εσωτερικό του κουτιού, σε σχέση με τις συμβατικές. 7 χρόνια εγγύηση. Μειονεκτήματα Επειδή είμαι περίεργος θα ήθελα ακόμη χαμηλότερο ripple! Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το V1200 είναι: Εδώ τέλειωσε άλλο ένα PSU review. Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Από την περσινή Computex η Noctua φιλοξενούσε στο περίπτερο της ένα δείγμα της NH-D15, του διαδόχου της θρυλικής D14, αλλά χρειάστηκε περίπου ένας χρόνος για να την κυκλοφορήσει στην αγορά. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της εταιρίας η ημερομηνία κυκλοφορίας μεταφέρθηκε πολλές φορές λόγω του ότι ήθελαν να παρουσιάσουν ένα τέλειο προϊόν που θα έφερε τις καλύτερες δυνατές βελτιώσεις και θα προσέφερε επιδόσεις αντάξιες αυτές των απανταχού προσδοκιών. Βλέπετε δεν είναι καθόλου εύκολο να αντικαταστήσεις ένα τόσο επιτυχημένο μοντέλο όσο η D14, παρά χρειάζεται προσεκτικές και μεθοδικές κινήσεις έτσι ώστε να μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι ακόμη και αυτοί που θα αποφασίσουν να αλλάξουν τη γερασμένη D14 τους με τη φρέσκια D15. Με το που λάβαμε το δελτίο τύπου για την κυκλοφορία της NH-D15 ήρθαμε αμέσως σε επικοινωνία με την Noctua για την αποστολή του σχετικού δείγματος, το οποίο και κατέφθασε μόλις λίγες μέρες μετά στο εργαστήριο μας. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι λόγω άλλων υποχρεώσεων εκείνη την περίοδο δεν μπορέσαμε να ασχοληθούμε άμεσα με αυτό οπότε και αργήσαμε λίγο (ως αρκετά) μέχρι να ολοκληρώσουμε τη σημερινή δοκιμή. Πιστεύουμε πάντως ότι το περιεχόμενο του παρόντος review θα σας αποζημιώσει πλήρως για την καθυστέρηση αυτή μιας και όπως πάντα προτιμούμε μια άκρως ποιοτική και πλήρης δοκιμή από μια γρήγορη και πρόχειρη. Οι αλλαγές που φέρει η D15 είναι αρκετές. Καταρχήν έχει μεγαλύτερες διαστάσεις από την D14 και πιο συγκεκριμένα η επιφάνεια των πτερυγίων της είναι μεγαλύτερη και επίσης η απόσταση ανάμεσα στους θερμό-αγωγούς (heatpipes) έχει αυξηθεί, με τα τελευταία να είναι κολλημένα με κάθε σειρά πτερυγίων (fins) για καλύτερη μεταφορά της θερμότητας προς αυτά. Επίσης η D15 φέρει δύο ανεμιστήρες των 150 mm και στις δύο άκρες της τα πτερύγια στην κάτω πλευρά είναι πιο κοντά, έτσι ώστε να είναι συμβατή ακόμη και με μνήμες που εξοπλίζονται με ψηλά heatspreaders. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της NH-D15 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Noctua NH-D15 Socket compatibility Intel: LGA2011, 1156, 1155, 1150 AMD: AM2, AM2+, AM3, AM3+, FM1, FM2, FM2+ (backplate required) Weight (with fan) 1320 g Material Base: Copper Fins: Aluminum Alloy Heatpipes 6 Max supported Fans 3 Equipped Fans 2 Fan compatibility 140x150x25mm, 140x140x25mm, 120x120x25mm Dimensions (with fan) 150 mm (W) x 165 mm (H) x 161 mm (D) Warranty 6 years Price 90€ (with 23% VAT) Σύμφωνα με τα επίσημα χαρακτηριστικά η D15 είναι συμβατή με όλα τα σύγχρονα sockets και με μερικά από τα παλαιότερα εξαιρουμένων των αρχαίων πια 775 και 1366. Επίσης ο όγκος καθώς και το βάρος της είναι λίγο μεγαλύτερα από τα να αντίστοιχα της D14. Στο κυνήγι των απόλυτων επιδόσεων και της όσο το δυνατόν πιο ήσυχης λειτουργίας φτάσαμε στο σημείο να κρεμάμε 1.3 κιλά ψύκτρες στην ταλαίπωρη τη μητρική κάρτα. Αυτό που μετράει πάντως είναι ότι χάρης στον μεγάλο όγκο τους οι σημερινής κορυφαίες ψύκτρες καταφέρνουν και κατατροπώνουν στην κυριολεξία όλες τις έτοιμες λύσεις υδρόψυξης, με τις λύσεις της Noctua να κρατάν παραδοσιακά τα ηνία στον τομέα της αθόρυβης λειτουργίας και επίτευξης υψηλών επιδόσεων, ταυτόχρονα. Φυσικά περιμένουμε κάτι αντίστοιχο και από την D15 βάση των χαρακτηριστικών της. Οι θερμό-αγωγοί παρέμειναν έξι μιας και δε χωρούσαν περισσότεροι, αλλά η απόσταση μεταξύ τους αυξήθηκε. Επίσης η διάμετρος των παρεχόμενων ανεμιστήρων αυξήθηκε έτσι ώστε να επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ροή αέρα, άρα και υψηλότερες επιδόσεις, σε χαμηλότερες στροφές που οδηγούν και σε πιο ήσυχη λειτουργία. Τέλος, η εγγύηση αγγίζει τα έξι χρόνια και η τιμή είναι αρκετά τσουχτερή, αλλά η ποιότητα των προϊόντων της Noctua καθώς και το ζευγάρι των κορυφαίων ανεμιστήρων που συνοδεύουν την D15 πιστεύουμε ότι τη δικαιολογούν. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (NF-A15) με τους οποίους εξοπλίζεται η NH-D15 φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Noctua NF-A15 Fan Specifications Bearing SSO2 Voltage Range 12 V Rotational Speed (with L.N.A. adaptor) 300 ~ 1500 (1200) R.P.M. Airflow (with L.N.A. adaptor) 140.2 m³/h (115.5 m³/h) Input Power 1.56 W Life Expectance > 150000 h Noise Level (with L.N.A. adaptor) 24.6 dBA (19.2 dBA) Connector 3 Pin Dimensions 140(H) x 150(D) x 25(W) mm Οι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την D15 εξοπλίζονται με κορυφαία—υδραυλικού τύπου—ρουλεμάν που σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που δίνει η Noctua θα αντέξουν για πάρα πολύ καιρό (περίπου 17 χρόνια συνεχόμενης λειτουργίας!) Από τη διάρκεια ζωής και μόνο εύκολα καταλαβαίνετε γιατί κοστίζουν τόσο πολύ. Επίσης σπρώχνουν αρκετό αέρα και το κάνουν εκλύοντας χαμηλό θόρυβο. Ειδικά δε σε χαμηλές στροφές είναι σχεδόν αθόρυβοι οπότε και ενδεικνύονται για χρήστες που επιθυμούν όσο το δυνατόν πιο ήσυχα υποσυστήματα. Συσκευασία και παρελκόμενα Το κουτί της D15 ακολουθεί τις κλασσικές σχεδιαστικές γραμμές της Noctua, οι οποίες είναι αρκετά σοβαρές αλλά ταυτόχρονα μαρτυρούν ένα ποιοτικό προϊόν. Στο μπροστινό μέρος ένα μικρό ασημένιο εικονίδιο μας ενημερώνει ότι η συγκεκριμένη ψύκτρα στηρίζεται στη θρυλική D14, οπότε οι απαιτήσεις θα είναι υψηλές όχι μόνο από εμάς αλλά και από τους χρήστες που θα επενδύσουν σε αυτή και ίσως διαθέτουν ήδη τον προκάτοχο της, οπότε και η σύγκριση θα είναι άμεση. Σε αυτή την πλευρά θα βρείτε μια μικρή παράγραφο σε αρκετές γλώσσες, η οποία αναφέρεται στα κύρια χαρακτηριστικά της D15. Μια σειρά από εικονίδια περιγράφει τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της D15. Αν έχετε την όρεξη να μάθετε περισσότερα τότε μπορείτε να ασχοληθείτε λίγο περισσότερο με αυτή την πλευρά της συσκευασίας. Εμείς πάντως είμαστε πιο πρακτικοί τύποι και προτιμούμε να τοποθετήσουμε κατευθείαν την D15 πάνω στο Jalapeno για να δούμε τι "ψάρια πιάνει" σε πραγματικές συνθήκες. Δύο πίνακες περιέχουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας και των ανεμιστήρων που τη συνοδεύουν και ένα τρίτος αναφέρεται στα συνοδευτικά της. Τέλος, δύο μικρά σχεδιαγράμματα περιγράφουν με αρκετή λεπτομέρεια τις διαστάσεις της D15. Ανοίγοντας το κουτί βρίσκουμε τρία μικρότερα που περιέχουν τα παρελκόμενα της ψύκτρας. Η D15 προστατεύεται πλήρως μέσα στο κουτί από μια χαρτονένια συσκευασία. [/url] Τα συνοδευτικά, εκτός από τα απαραίτητα για την τοποθέτηση σε sockets τύπου AMD/Intel, περιλαμβάνουν ένα σωληνάριο με την κορυφαία θερμό-αγώγιμη πάστα της Noctua (ΝΤ-Η1), δύο ελάσματα για την τοποθέτηση των παρεχόμενων ανεμιστήρων, δύο L.N.A. αντάπτορες, μερικά ελαστικά κλιπ καθώς και βίδες, έναν Y-splitter για την ταυτόχρονη τροφοδότηση και των δύο ανεμιστήρων και ένα ειδικό κατσαβίδι που θα χρησιμεύσει κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης. Οι κορυφαίοι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την D15. Σε πολλούς από εσάς σίγουρα δε θα αρέσει ο χρωματικός συνδυασμός του πλαισίου και των πτερυγίων, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι προσφέρουν ότι καλύτερο έχει να δώσει η σημερινή αγορά στους τομείς της αξιοπιστίας, επιδόσεων και παραγόμενου θορύβου. Η NH-D15 κάτω από το φακό Η NH-D15 ακολουθεί τη σχεδίαση διπλών πύργων, όπως και η προκάτοχος της D14 και ο όγκος της την κατατάσσει στη μεγάλη κατηγορία, οπότε και θα χρειαστείτε ένα αντίστοιχων διαστάσεων κουτί για να την εγκαταστήσετε. Ο μηχανισμός στήριξης της στο socket, ο γνωστός SecuFirm2, είναι από τους ασφαλέστερους και ευκολότερους στη χρήση. Μέσα στη συσκευασία θα τη βρείτε με το μεσαίο ανεμιστήρα πρώτο-τοποθετημένο, αλλά για να την εγκαταστήσετε στο socket θα πρέπει να τον αφαιρέσετε για να σφίξετε τις βίδες που είδαμε στις προηγούμενες φωτογραφίες. Επίσης αν προσέξετε καλύτερα την προτελευταία από τις παραπάνω φωτογραφίες, θα διαπιστώσετε ότι τα heatpipes της D15 είναι κολλημένα με κάθε επίπεδο πτερυγίων έτσι ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερη μεταφορά θερμότητας. Και με τους δύο ανεμιστήρες τοποθετημένους η D15 είναι πραγματικά τεράστια. Αυτό δυστυχώς είναι το τίμημα των καλών επιδόσεων σε συνδυασμό με χαμηλό θόρυβο λειτουργίας. Το φινίρισμα της βάσης της D15 είναι πολύ καλό. Επίσης οι τεράστιοι και πολυπληθείς θερμό-αγωγοί μόλις που χωράν να περάσουν από τη βάση. Επιπρόσθετα η ποιότητα κατασκευής, που διακρίνεται ευκολότερα από αυτή την οπτική γωνία, είναι εκπληκτική. Τέλος, στην πρώτη από τις παραπάνω φωτογραφίες φαίνεται καθαρά το κόψιμο στο κάτω μέρος των πτερυγίων της D15, το οποίο υπάρχει και στις δύο πλευρές της και βοηθά στη συμβατότητα με μνήμες που διαθέτουν ψηλά heatspreaders. Μετρήσεις Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-ελάχιστων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθεί ένας πίνακας με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Thermal and Acoustic Tests Noctua NH-D15 Stock(2 fans) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 830 / 830 31.4 34.8°C 22.1°C 12.7°C 2 175.4 830 / 830 31.4 39.9°C 22.0°C 17.9°C 3 232.1 830 / 830 31.4 45.6°C 22.2°C 23.4°C 4 289.9 830 / 830 31.4 50.4°C 22.0°C 28.4°C 5 345.1 830 / 830 31.4 55.2°C 22.2°C 33.0°C 6 117.1 1215 / 1215 36.5 33.5°C 22.2°C 11.3°C 7 175.4 1215 / 1215 36.5 37.4°C 22.2°C 15.2°C 8 232.1 1215 / 1215 36.5 42.1°C 22.3°C 19.8°C 9 289.9 1215 / 1215 36.5 45.6°C 22.2°C 23.4°C 10 345.1 1215 / 1215 36.5 49.3°C 22.4°C 26.9°C 11 117.1 1515 / 1515 41.5 32.5°C 22.4°C 10.1°C 12 175.4 1515 / 1515 41.5 36.0°C 22.3°C 13.7°C 13 232.1 1515 / 1515 41.5 40.3°C 22.3°C 18.0°C 14 289.9 1515 / 1515 41.5 43.4°C 22.3°C 21.1°C 15 345.1 1515 / 1515 41.5 46.5°C 22.5°C 24.0°C * Measured at 0.5m distance Ενώ στην αρχή ξεκίνησε χαλαρά η D15, με τους ανεμιστήρες να στροφάρουν σε χαμηλές στροφές και μπορούμε να πούμε ότι κάπως ανησυχήσαμε για τις επιδόσεις της, μετά άνοιξε το γκάζι και απλά διέλυσε τον ανταγωνισμό. Ακόμη και η μέχρι πρότινος κορυφαία NH-U14S, με δύο ανεμιστήρες εγκατεστημένους, δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της D15 προς την κορυφή. Και το καλύτερο όλων είναι ότι η D15 επιτυγχάνει κορυφαίες επιδόσεις με το χαμηλότερο δυνατό θόρυβο λειτουργίας και δεδομένων των PWM ελεγχόμενων ανεμιστήρων της, ο εκάστοτε χρήστης θα μπορέσει εύκολα να τη φέρει στα μέτρα του. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή ψύκτρας σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Όπως περιμέναμε η D15 ξεπέρασε άνετα όλες τις υπόλοιπες κορυφαίες ψύκτρες, που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής και έφτασε πάρα πολύ κοντά στις κορυφαίες λύσεις υδρόψυξης, που παράγουν όμως πολύ παραπάνω θόρυβο για να επιτύχουν καλύτερες επιδόσεις (και κοστίζουν φυσικά περισσότερο). Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η ψύκτρα της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Μπορεί να μην έφτασε την NH-U14S σε αυτό τον τομέα, μιας και εξοπλίζεται με διπλούς ανεμιστήρες από το εργοστάσιο, αλλά παρόλα αυτά καταφέρνει και κρατάει το θόρυβο αρκετά χαμηλά και φυσικά ταυτόχρονα προσφέρει τις απόλυτα κορυφαίες επιδόσεις. Αν είναι συμβατή με τη μητρική και το κουτί σας τότε αποτελεί την ιδανική λύση αν θέλετε ήσυχη λειτουργία. Μόνο κορυφαίες, custom και πανάκριβες λύσεις υδρόψυξης θα καταφέρουν να προσφέρουν καλύτερες επιδόσεις με παρόμοια επίπεδα θορύβου. Συμπεράσματα Η Noctua για άλλη μια φορά έδειξε ότι το κατέχει πολύ καλά το άθλημα της ψύξης και κατάφερε να παρουσιάσει έναν πανάξιο διάδοχο της θρυλικής NH-D14, η οποία είχε πια αρχίσει να δείχνει τα χρονάκια της και δεν μπορούσε να τα βγάλει άνετα πέρα με το δυνατό ανταγωνισμό. Με την D15 όμως απλά έστειλε όλους τους υπόλοιπους κατασκευαστές ψυκτρών πίσω στο σχεδιαστήριο και πράγματι έχουν ένα πολύ δύσκολο έργο μπροστά τους, στο να σχεδιάσουν κάτι που να μπορεί να την ανταγωνιστεί. Το μόνο μειονέκτημα που μπόρεσα να βρω στην D15 είναι ότι διαθέτει ακόμη μεγαλύτερο όγκο και βάρος από την ήδη τεράστια D14, αλλά αυτό είναι το τίμημα των απόλυτων επιδόσεων. Αν θέλετε πάντως κάτι πιο μαζεμένο και με αντίστοιχα υψηλές επιδόσεις, με την πρόσθεση όμως και δεύτερου ανεμιστήρα οπότε το κόστος εκτοξεύεται, υπάρχει η NH-U14S αλλά αν δεν υπάρχει πρόβλημα εσωτερικού χώρου στο κουτί σας τότε η D15 αποτελεί την ιδανική λύση. Λόγω της σχεδίασης της κιόλας είναι συμβατή ακόμη και με μνήμες που εξοπλίζονται με υψηλά heatspreaders, οπότε οι πιθανές ασυμβατότητες περιορίζονται δραστικά. Η τιμή της D15 σίγουρα σηκώνει συζήτηση μιας και πλησιάζει επικίνδυνα τα εκατό ευρώ, ένα ποσό υπερβολικό θα έλεγα για μια ψύκτρα όσο καλή και αν είναι αυτή, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ανεμιστήρες που την εξοπλίζουν κοστίζουν ακριβά μιας και είναι υπέρ-υψηλής ποιότητας και θα "ζήσουν" για πάντα χάρης στα ειδικής σχεδίασης υδραυλικά ρουλεμάν που φέρουν. Στο κάτω κάτω όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων σε αυτή τη ζωή και στο πλείστο των περιπτώσεων το καλό πράγμα το πληρώνεις, κάτι που ισχύει και στην περίπτωση της D15. Aν διαθέτετε το ποσό που ζητάει η Noctua και επιθυμείτε συνδυασμό επιδόσεων με χαμηλό θόρυβο και τρομερή ποιότητα κατασκευής τότε οι επιλογές είναι περιορισμένες και μέχρι στιγμής καμιά δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις επιδόσεις της D15. Καλό θα ήταν πάντως να παρείχε την επιλογή η Noctua της αγοράς της D15 χωρίς τους ανεμιστήρες, έτσι ώστε να κατέβαινε σημαντικά η τιμή της μιας και ο χρήστης θα μπορούσε να αγοράσει ένα ζευγάρι φθηνότερων, αλλά δεν τους βλέπουμε διατεθειμένους να προβούν σε τέτοια κίνηση. Τελειώνοντας τη σημερινή δοκιμή θα ήθελα να συγχαρώ το προσωπικό της Noctua που κατάφερε να παρουσιάσει ακόμη ένα κορυφαίο προϊόν στην αγορά και δεν το κρύβω ότι θα ήθελα να δω τη συγκεκριμένη εταιρία να εμπλέκεται και στον χώρο της υδρόψυξης κάποια στιγμή. Πιστεύω ότι με την τεχνογνωσία που διαθέτουν θα μπορούσαν να δώσουν πολλά και και σε αυτόν τον τομέα και γιατί όχι να οδηγήσουν σε καινούριες καινοτομίες. H NH-D15 της Noctua κοστίζει 90€ και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα της είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις Χαμηλός θόρυβος Υπέρ-υψηλής ποιότητας ανεμιστήρες Ποιότητα κατασκευής Εύκολη εγκατάσταση Πλούσια συνοδευτικά Υποστήριξη όλων των σύγχρονων sockets Συμβατότητα ακόμη και με μνήμες που φέρουν υψηλά heatspreaders Παρέχεται μαζί με την ψύκτρα και θερμό-αγώγιμη για πολλαπλές χρήσεις Πολύχρονη εγγύηση Μειονεκτήματα Μεγάλες διαστάσεις και υψηλό βάρος Τσουχτερή τιμή (αλλά δικαιολογημένη για το συγκεκριμένο προϊόν και τα παρελκόμενα του) Δεδομένων όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η NH-D15 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για τη διάθεση του δείγματος. (crmaris)

Τελευταία η λέξη "stealth" έχει γίνει διάσημη στο χώρο των περιφερειακών για υπολογιστές και ενώ σε μερικές περιπτώσεις είναι απλά ένα ακόμη κόλπο του μάρκετινγκ, σε μερικές άλλες έχει πραγματικά νόημα. Η σημερινή δοκιμή λοιπόν αφορά ένα stealth πληκτρολόγιο, το οποίο με την πρώτη κιόλας ματιά, αφήνει να εννοηθεί γιατί υπάρχει η συγκεκριμένη λέξη στην ονομασία του. Αν το κοιτάξετε από πάνω, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχουν διακριτικά στα πλήκτρα του παρά αυτά βρίσκονται στο μπροστινό μέρος των τελευταίων και οι διαστάσεις τους είναι αρκετά μικρότερες από το κανονικό, οπότε μάλλον για διακοσμητικό λόγο βρίσκονται εκεί πέρα. Ποια η πρακτικότητα τώρα και κατά συνέπεια ο λόγος ύπαρξης των stealth πληκτρολογίων, θα αναρωτηθεί ένας κοινός χρήστης. Εκτός από τον προφανές που δεν είναι άλλος από το πουλήσετε "μούρη" στους κολλητού σας, λέγοντας τους ότι έχετε δουλέψει τόσο πολύ το πληκτρολόγιο, που δε χρειάζεται να βλέπετε πια τα γράμματα ή εναλλακτικά, μπορείτε να πείτε ότι από το πολύ πάτημα των πλήκτρων ξεβάφτηκαν τα γράμματα! Και ακριβώς το τελευταίο είναι ένας ακόμη λόγος των stealth πληκτρολογίων, ότι δηλαδή οι χαρακτήρες που βρίσκονται τυπωμένοι στο μπροστινό μέρος των πλήκτρων δεν έρχονται σε επαφή με τα δάχτυλα, οπότε και δε φθείρονται/εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου. Επίσης σε ένα stealth πληκτρολόγιο η απουσία backlit -για το φωτισμό των πλήκτρων- είναι σε γενικές γραμμές ο κανόνας, μιας και ούτως ή άλλος δεν υπάρχει και τίποτα γραμμένο στο πάνω μέρος των πλήκτρων, για να δείτε. Από όλα τα παραπάνω εύκολα καταλαβαίνετε ότι τα stealth πληκτρολόγια δεν είναι για τους κοινούς θνητούς, αλλά για χρήστες που έχουν δουλέψει αρκετά το τυφλό σύστημα και έχουν εξοικειωθεί με αυτό (όπως ο γραφών) ή για hardcore gamers που δε χρειάζονται χαρακτήρες πάνω στα πλήκτρα, οι οποίοι πολύ πιθανών να τους αποσπάσουν την προσοχή στην αποφασιστική στιγμή του παιχνιδιού. H Cooler Master διαθέτει μια πλούσια γκάμα από μηχανικά πληκτρολόγια, τα οποία από ότι φαίνεται εξαπλώνονται ολοένα και περισσότερο στην αγορά, παρόλο τις αρκετά τσουχτερές τιμές τους. Ένα από τα πιο πρόσφατα μηχανικά της CM είναι το Quick Fire TK Stealth το οποίο "βγαίνει" με κόκκινους, μπλε και καφέ διακόπτες. Το δείγμα που έχουμε στα χέρια μας διαθέτει καφέ διακόπτες οι οποίοι και θεωρούνται ιδανικοί τόσο για gaming καταστάσεις όσο και για ατέλειωτη πληκτρολόγηση (προγραμματιστές, σεναριογράφοι, συγγραφείς, reviewers κτλ.) Βέβαια οι ιδανικοί διακόπτες για gaming σύμφωνα με την πλειονότητα των χρηστών, γιατί γούστα είναι αυτά, θεωρούνται οι κόκκινοι οι οποίοι όμως είναι αρκετά δύσχρηστοι για κοινό πληκτρολόγημα όπου οι μπλε διακόπτες νοιώθουν σαν το σπίτι τους. Το πρόβλημα όμως με τους μπλε διακόπτες είναι ο ιδιαίτερα υψηλός θόρυβος που παράγουν (το χαρακτηριστικό κλικ) οπότε οι περισσότεροι προτιμούν την ενδιάμεση λύση των καφέ που είναι γραμμικοί, χωρίς κλικ και ακόμη πιο αθόρυβοι από τους κόκκινους, μιας και δεν τερματίζουν τόσο εύκολα σε σύγκριση με αυτούς. Το κυριότερο χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου πληκτρολογίου είναι το TK layout των πλήκτρων, το οποίο ενώ με μια γρήγορη ματιά μοιάζει με τη σχεδίαση tenkeyless -όπου λείπει εντελώς το numpad- στην ουσία έχει αφαιρεθεί το μεσαίο τμήμα των πλήκτρων (ενός νορμάλ πληκτρολογίου) με τα cursor πλήκτρα και τα Insert/Delete/Home κτλ. τα οποία έχουν όμως ενσωματωθεί στο keypad και ενεργοποιούνται με το πάτημα ενός κουμπιού. Το αποτέλεσμα είναι ένα μικρό σε διαστάσεις πληκτρολόγιο το οποίο δεν έχει χάσει όμως τη χρηστικότητα ενός κανονικού, τουλάχιστον στο βαθμό που τη χάνουν τα tenkeless πληκτρολόγια. Πρόκειται σίγουρα για ένα ανορθόδοξο layout αλλά στη πράξη θα φανεί αν είναι αποδοτικό, ειδικά σε ένα stealth πληκτρολόγιο. Χαρακτηριστικά, Συσκευασία & Περιεχόμενα Τα χαρακτηριστικά του Quick Fire TK Stealth, SGK-4021-GKCM1-(Brown), παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Cooler Master Quick Fire TK Stealth Specifications Key Switch Cherry MX Brown mechanical switch technology (also available with RED and BLUE switches) Keystrokes 50 million Lighting On seven keys only Max Macros Support no Interface 1 x mini USB with gold plated contacts Cable Length 1.8 m Media keys volume control, mute, play, stop, pause and skip tracks Windows Lock Key yes USB Hub no Polling Rate 1000Hz max Dimensions 377.5(L) x 138(W) x 33(H) mm Warranty 2 years Price 89€ (inc. 23% VAT) Τα καινούρια Quick Fire TK Stealth έρχονται σε τρεις εκδόσεις με μπλε, κόκκινους και καφέ διακόπτες. Αν θέλετε πληκτρολόγιο αποκλειστικά και μόνο για την πληκτρολόγηση κειμένων ή προγραμματισμό και δε σας ενδιαφέρει καθόλου ο θόρυβος, τότε οι μπλε διακόπτες είναι η καλύτερη επιλογή. Αν είστε hardcore gamers τότε πάτε σε κόκκινους, ενώ αν θέλετε μια all-round λύση οι καφέ διακόπτες είναι μονόδρομος. Υπάρχουν βέβαια και άλλα είδη διακοπτών, αλλά εκτός από τους μαύρους τους υπόλοιπους δε θα τους βρείτε εύκολα, τουλάχιστον στα Ελληνικά καταστήματα. Το QFS (Quick Fire Stealth) δε διαθέτει backlit φωτισμό μιας και αυτό θα ήταν άχρηστο και άνευ ουσίας σε ένα stealth πληκτρολόγιο, αλλά παρόλα αυτά επτά από τα πλήκτρα του είναι φωτιζόμενα έτσι ώστε να τονίζουν ορισμένες λειτουργίες. Επίσης δε συνοδεύεται από λογισμικό, οπότε και δεν υποστηρίζει μακρό-εντολές. Διαθέτει όμως αρκετά πλήκτρα για τον έλεγχο διάφορων multimedia λειτουργιών (σε συνδυασμό με το πλήκτρο Fn). Τέλος, όπως κάθε gaming πληκτρολόγιο που σέβεται τον εαυτό του, παρέχει τη δυνατότητα κλειδώματος του Win key. Συνδέεται με το υπόλοιπο σύστημα μέσω ενός mini-USB connector και σύμφωνα με τα λεγόμενα διάφορων χρηστών, δε λειτουργεί με μετατροπέα USB-PS/2. Όσον αφορά τις διαστάσεις του, αυτές είναι περιορισμένες χάρις στο TK layout αλλά το βάρος είναι αρκετά μεγάλο, κάτι που είναι θετικό σε ένα πληκτρολόγιο μιας και το κάνει πιο σταθερό. Το πληκτρολόγιο έρχεται σε μια μικρή και αρκετά όμορφη συσκευασία, χάρις στα καλοσχεδιασμένα γραφικά και την ωραία φωτογραφία του προϊόντος στην πρόσοψη της. Κοντά στην κάτω δεξιά γωνία της πρόσοψης, βρίσκουμε μια φωτογραφία που αναφέρεται στον τύπο των διακοπτών που "φοράει" το πληκτρολόγιο. Πρόκειται για τους Cherry MX brown ή καφέ για τους μη αγγλομαθείς. Οι συγκεκριμένοι διακόπτες παρουσιάζουν μέτρια αντίσταση στο πάτημα και προσφέρουν κάποια πληροφόρηση στο πάτημα (feedback) σε αντίθεση με τους κόκκινους. Η CM αναφέρει ότι το πληκτρολόγιο είναι συμβατό με τα πιο καινούρια Windows 8 και ένα άλλο ταμπελάκι, αναφέρει ότι υποστηρίζεται μέχρι και από τα Windows XP. Σύμφωνα με την CM η λειτουργία N-Key Rollover (NKRO) υποστηρίζεται και σε USB σύνδεση ενώ μερικά σχήματα περιγράφουν και τα υπόλοιπα κύρια χαρακτηριστικά του QFS τα οποία είναι τα stealth πλήκτρα, τα multimedia και win lock πλήκτρα καθώς και το TK layout. Σύμφωνα με την παραπάνω περιγραφή, το πληκτρολόγιο τείνει πιο πολύ προς το gaming, κάτι κατανοητό λόγω της stealth σχεδίασης του. Μέσα στο κουτί το πληκτρολόγιο προστατεύεται επαρκώς, αν και θα θέλαμε να υπήρχε και ένα αφρώδες προστατευτικό στο πάνω μέρος του. Μέσα στο κουτί θα βρείτε και ένα χαρτί με μερικές απλές οδηγίες χρήσης για τη χρήση των multimedia πλήκτρων, το κλείδωμα του Win πλήκτρου και την ενεργοποίηση των 6RKO και NRKO. Τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος τονίζονται για άλλη μια φορά στο παραπάνω χαρτί. Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν το USB καλώδιο που είναι αρκετά καλής ποιότητας και έναν εξολκέα (keycap puller) για τα πλήκτρα. Κάτω από το φακό Οι διαστάσεις του πληκτρολογίου είναι περιορισμένες αλλά η χρηστικότητα του, τουλάχιστον για αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα με τα stealth πλήκτρα, είναι αρκετά υψηλή χάρις στο TK layout. Αρκεί βέβαια να το συνηθίσετε, πράγμα που ειδικά στην αρχή δεν πρόκειται να είναι και τόσο εύκολο. Πάντως σαν ιδέα είναι αρκετά καλή, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο θα σας κουράσει αν εναλλάσσετε συχνά μεταξύ των arrow, delete, home κτλ. πλήκτρων και των αριθμητικών. Οι χαρακτήρες είναι τυπωμένοι στο μπροστινό μέρος των πλήκτρων και όχι στο πάνω μέρος τους, όπως στα συνηθισμένα πληκτρολόγια. Σε συνδυασμό με το μικρό μέγεθος των χαρακτήρων και την απουσία backlit, σε σκοτεινά περιβάλλοντα χώρο θα πρέπει να είστε απόλυτα εξοικειωμένοι με το πληκτρολόγιο για να το χρησιμοποιήσετε αποδοτικά και να μη κλαίτε τα λεφτά που δώσατε για να το αγοράσετε. Στο πάνω δεξί μέρος υπάρχουν τρία ενδεικτικά LED για τα NUM, CAP και SCR lock. Στο κάτω μέρος βρίσκουμε δύο αναδιπλούμενα ποδαράκια για την ανύψωση του μπροστινού μέρους του πληκτρολογίου, έτσι ώστε να έρθει σε μια πιο φυσική θέση που θα διευκολύνει κατά πάσα πιθανότητα την πληκτρολόγηση για το πλείστο των χρηστών. Η παραπάνω ταμπέλα μας πληροφορεί ότι το πληκτρολόγιο απαιτεί τάση 5V για τη λειτουργία του, την οποία και λαμβάνει από την USB θύρα καθώς και ότι κατασκευάζεται στην Κίνα. Υπάρχουν τρία αυλάκια, ένα στο πάνω μέρος και δύο στα δεξιά-αριστερά, στο κάτω μέρος του πληκτρολογίου για τη δρομολόγηση του καλωδίου. Μια ματιά στα ενδότερα Επειδή από τη φύση μας είμαστε περίεργα άτομα και δε μας νοιάζει αν θα καταστρέψουμε το δείγμα κατά τη διάρκεια του review (σημ. γράφων: ήδη χάλασα ένα πανάκριβο Platinum PSU αυτή τη βδομάδα στην προσπάθεια να αναγνωρίσω τα εξαρτήματα του δευτερεύοντος τμήματος), αποφασίσαμε να παραβιάσουμε την εγγύηση και να κάνουμε φύλλο και φτερό το πληκτρολόγιο για να δούμε και την εσωτερική ποιότητα του. Για να αφαιρέσουμε το πάνω πλαίσιο του πληκτρολογίου έπρεπε να αφαιρέσουμε εφτά βίδες, με δύο από αυτές να είναι κρυμμένες ή stealth. Αλλά με λίγο ψάξιμο τις βρήκαμε. Οι υπόλοιπες τέσσερις κρατάν το κύριο σώμα του πληκτρολογίου στο κάτω πλαστικό μέρος. Μερικά κοντινά στην κύρια πλακέτα του πληκτρολογίου. Στο πάνω δεξί μέρος βρίσκονται τα τρία LED και ο κωδικός του μοντέλου. Η πλακέτα της mini-USB υποδοχής και τα καλώδια που μεταφέρουν το απαραίτητο ρεύμα λειτουργίας καθώς και τα δεδομένα. Ο ελεγκτής του πληκτρολογίου παρέχεται από την Tenx Tecnology και είναι ένα TMU3130G ολοκληρωμένο. Πρόκειται για έναν 8 bit μικρό-επεξεργαστή ο οποίος ενσωματώνει έναν RISC επεξεργαστή μαζί με μια πολύ μικρή ποσότητα μνήμης και διαθέτει επίσης και προγραμματιζόμενη ROM. Κάτω από τις πρόχειρες κολλήσεις υπάρχει επίσης μια serial EEPROM της Atmel (ATMLH218). Οι προαναφερθείσες κολλήσεις και ειδικά η πρώτη σίγουρα δεν είναι και ότι το καλύτερο, αλλά δεν πρόκειται να δημιουργήσουν πρόβλημα. Παρακάτω θα βρείτε ένα διάγραμμα του εν λόγω επεξεργαστή. Σε γενικές γραμμές οι κολλήσεις στην κύρια πλακέτα είναι ικανοποιητικές για ένα πληκτρολόγιο που λειτουργεί με μόλις 5V ρεύμα. To QFS χρησιμοποιεί Cherry stabilizers (σταθεροποιητές) στα μακρουλά πλήκτρα. Όπως φαίνεται και από τις παραπάνω φωτογραφίες η κάτω σειρά πλήκτρων του QFS δεν έχει τις κανονικές διαστάσεις, οπότε θα δυσκολευτείτε λίγο να βρείτε αντικαταστάτες, σε περίπτωση που θελήσετε να τα αλλάξετε με άλλα (διαφορετικού ίσως χρώματος). Το space bar στο QFS είναι πιο μακρύ από το αντίστοιχο του Trigger Z (το οποίο χρησιμοποιεί Costar stabilizers στα μεγάλα πλήκτρα, τους οποίους μερικοί θεωρούν ως καλύτερους και πιο ποιοτικούς από τους αντίστοιχους Cherry του QFS). Χρήση - Καθημερινές εργασίες & Gaming καταστάσεις Πριν ξεκινήσω να αναφέρω τις εντυπώσεις μου από την χρήση του πληκτρολογίου τόσο σε περιβάλλον καθημερινών εργασιών και συγγραφής κειμένων, όσο και σε gaming καταστάσεις, επιβάλλεται να αναφερθώ στην απόδοση του NKRO την οποία και δοκίμασα με τη βοήθεια του παρακάτω. http://www.microsoft.com/appliedsciences/content/projects/MultiKeyDisplay.aspx Το QFS πράγματι διαθέτει μια άψογη NKRO λειτουργία που δουλεύει σωστά σε κάθε περίπτωση. Επίσης, δοκίμασα και την 6ΡΚΟ λειτουργία η οποία και επιτρέπει το ταυτόχρονο πάτημα μέχρι και έξι πλήκτρων και προσφέρεται κυρίως για λόγους συμβατότητας, μιας και μερικές μητρικές έχουν πρόβλημα ειδικά στο boot με την NKRO ενεργοποιημένη. Εδώ να σημειώσω ότι η ιδανική τεχνική για να βρείτε ghost πλήκτρα (δηλαδή πλήκτρα που δε λειτουργούν όταν είναι και άλλα παράλληλα πατημένα) είναι να έχετε πατημένα τα WASD πλήκτρα, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον από όλα σχεδόν τα παιχνίδια και στη συνέχεια να δοκιμάσετε να πατήσετε όλα τα υπόλοιπα πλήκτρα για να δείτε αν λειτουργούν. Αρχικά δοκίμασα το πληκτρολόγιο σε εκτενής πληκτρολόγηση. Παρόλο που είμαι αρκετά εξοικειωμένος με το τυφλό σύστημα, δεν μπορώ να πω ότι με βόλεψε ιδιαίτερα, ειδικά όταν έπρεπε να αλλάξω το mode του numpad για να χρησιμοποιήσω το "delete" ή το "print screen". Αν χρησιμοποιείτε αρκετά συχνά τα παραπάνω πλήκτρα τότε θα σας πάρει αρκετό καιρό μέχρι να εξοικειωθείτε. Επίσης για μακρές περιόδους πληκτρολόγησης σίγουρα θα σας λείψει ένα wrist rest, το οποίο όμως θα αύξανε σημαντικά τις διαστάσεις του QFS και στην ουσία θα του αφαιρούσε ένα από τα πιο σημαντικά πλεονεκτήματα του. Σε γενικές γραμμές πάντως οι καφέ διακόπτες είναι ιδανικοί για πληκτρολόγηση και γενική χρήση λόγω του ότι εκτός από μέτρια αντίσταση, διαθέτουν και ανάδραση, οπότε και δεν τερματίζουν απότομα και με θόρυβο, όπως οι κόκκινοι. Βέβαια δεν μπορεί να τους χαρακτηρίσει κάποιος ως εντελώς αθόρυβους, αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με μπλε και κόκκινους. Πάντως αν αγοράσετε το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο και αρχικά απελπιστείτε μην το βάλετε κάτω, δώστε στον εαυτό σας κάποιο χρόνο προσαρμογής μιας και το TK layout είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό και απαιτεί αρκετή εξοικείωση μέχρι να το μάθετε. Βέβαια εδώ που τα λέμε το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο και γενικά τα stealth δεν προορίζονται για μη gamers, μιας και αυτοί που γράφουν "βαριά" κείμενα ή προγραμματίζουν με τις ώρες, χρειάζονται κανονικού μεγέθους πληκτρολόγια και ιδανικά με backlit φωτισμό, έτσι ώστε να διακρίνουν εύκολα τα πλήκτρα ακόμη και σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Εδώ θα πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είμαι φανατικός gamer λόγω έλλειψης χρόνου κυρίως, αλλά όποτε μου δοθεί η ευκαιρία την εκμεταλλεύομαι δεόντως. H έλλειψη προγραμματιζόμενων (macro) πλήκτρων δε καθιστά το QFS την ιδανικότερη επιλογή για MMO και RTS παιχνίδια όπου τα stealth πλήκτρα θα αποτελέσουν επίσης ένα πρόβλημα. Οπότε το φυσικό περιβάλλον του συγκεκριμένου πληκτρολογίου είναι τα FPS παιχνίδια όπου και τα πάει πολύ καλά κυρίως λόγω των καφέ διακοπτών που φοράει. Σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού η έλλειψη backlit μπορεί να είναι μειονέκτημα για έναν μη εξοικειωμένο, με το πληκτρολόγιο, gamer αλλά για έναν που έχει γράψει πολλές ώρες σε τέτοιες καταστάσεις και έχει κάνει το πληκτρολόγιο προέκταση του χεριού του, θεωρείται πλεονέκτημα διότι δεν πρόκειται να του αποσπάσει την προσοχή ο φωτισμός. Όπως και να έχει το QFS είναι ένα καθαρόαιμο gaming πληκτρολόγιο που απευθύνεται στους λάτρεις των FPS, οι οποίοι θα μπορούν άνετα να το πάρουν μαζί τους σε κάποιο lan party μιας και οι διαστάσεις του είναι περιορισμένες. Τελικό Συμπέρασμα Η κατηγορία των stealth πληκτρολογίων σίγουρα δεν είναι για όλους αλλά απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο και όχι ιδιαίτερα πολυπληθές κοινό, τουλάχιστον σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη. H Cooler Master έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στον τομέα των μηχανικών πληκτρολογίων το τελευταίο διάστημα και σε συνδυασμό με τις έξυπνες προσφορές που κάνει κατά καιρούς, έχει καταφέρει να καθιερωθεί ως μια αξιόπιστη και καλή εταιρία στο συγκεκριμένο χώρο, που βρίθει από ανταγωνιστές και ιδιαίτερα απαιτητικούς χρήστες. Κατά γενική ομολογία οι καφέ διακόπτες είναι οι πιο κατάλληλοι για τα γούστα της μεγαλύτερης μερίδας χρηστών, οπότε και η δοκιμή ενός πληκτρολογίου με τους συγκεκριμένους διακόπτες παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Το Quick Fire TK Stealth της σημερινής δοκιμής είναι ένα περιορισμένων διαστάσεων πληκτρολόγιο, το οποίο όμως καταφέρνει και συνδυάζει αρκετά υψηλή χρηστικότητα -μετά από μια περίοδο χρήσης βέβαια- λόγω της ξεχωριστής TK διαμόρφωσης που χρησιμοποιεί, η οποία έξυπνα αντικαθιστά τα πλήκτρα που έχουν αφαιρεθεί για να μικρύνει το πληκτρολόγιο. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο συνδυασμός TK διαμόρφωσης (layout) και stealth πλήκτρων κάνει τη συμβίωση αρκετά δύσκολη ειδικά τις πρώτες μέρες, μέχρι να συνηθίσετε και τα δύο. Αν είστε βέβαια φανατικός gamer και δεδομένου ότι το QFS προορίζεται κυρίως για gaming καταστάσεις, δεν πρόκειται να σας πειράξει η χαρτογράφηση των πλήκτρων που έχουν αφαιρεθεί στο numpad, παρά θα απολαύσετε στο έπακρο την απλότητα και το μινιμαλιστικό χαρακτήρα του QFS. Προσωπικά θα ήθελα να το δοκιμάσω και στην έκδοση με κανονικά πλήκτρα (δηλαδή όχι stealth) για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για τις δυνατότητες του TK layout και σε καθημερινές διαδικασίες, μιας και δεν το κρύβω ότι με "ζόρισαν" αρκετά τα stealth πλήκτρα, καθώς και η έλλειψη backlit, παρόλο που είμαι αρκετά εξοικειωμένος με το τυφλό σύστημα. Επειδή χρησιμοποιώ αρκετά συχνά τόσο το numpad όσο και τα πλήκτρα "delete" και "print screen", η εναλλαγή των καταστάσεων λειτουργίας του numpad, καθώς και η διαφορετική χαρτογράφηση των παραπάνω πλήκτρων σε σχέση με την κανονική, με δυσκόλεψαν αρκετά. Βέβαια το QFS δεν είναι το κατάλληλο εξάρτημα για έναν reviewer ή έναν προγραμματιστή, αλλά αποτελεί το ιδανικό όπλο για έναν FPS gamer που δε χρειάζεται macro keys, φωτισμούς, ούτε καν πλήκτρα με εμφανείς τους χαρακτήρες. To Cooler Master Quick Fire TK Stealth κοστίζει 89€ (συμπεριλαμβανόμενου 23% ΦΠΑ) και τα πλεονεκτήματα καθώς και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε κατά τη διάρκεια της συμβίωσης μας με αυτό, αναφέρονται παρακάτω: Πλεονεκτήματα (Advantages) Κορυφαία αίσθηση μηχανικών πλήκτρων. Μικρές διαστάσεις. Αρκετά βαρύ και με καλή στήριξη. Αποσπώμενο USB καλώδιο για τη σύνδεση του. Περιλαμβάνει keycap puller στα παρελκόμενα του. NKRO σε USB (μόνο για Windows περιβάλλον όμως). Μειονεκτήματα (Disadvantages) Υψηλή τιμή (κάτι που ισχύει για όλα τα μηχανικά πληκτρολόγια). Το ΤΚ layout καθώς και τα Stealth πλήκτρα θέλουν πολύ εξοικείωση και ίσως δε βολέψουν τους περισσότερους από εσάς. Δεν μπορείτε να απενεργοποιήσετε το φωτισμό στα arrow πλήκτρα όταν το navigation mode είναι ενεργοποιημένο. Η απενεργοποίηση του Fn Lock πλήκτρου θα μπορούσε να είναι πιο άμεση (απαιτείται να το έχετε πατημένο για 3 δευτερόλεπτα ώστε να απενεργοποιηθεί). Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Cooler Master Quick Fire TK Stealth είναι: Εδώ τέλειωσε άλλο ένα review. Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Η Intel χωρίς αμφισβήτηση είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίχτες στην κατηγορία των SSDs, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχε πολύ καιρό να παρουσιάσει κάτι για την premium κατηγορία και για τους ανήσυχους χρήστες που κυνηγούν τις κορυφαίες επιδόσεις. Αυτό έγινε γιατί είχε επικεντρωθεί στα enterprise προϊόντα για servers και είχε χάσει το ενδιαφέρον για τους απλούς SSDs, που προορίζονται για κοινούς χρήστες. Έτσι τελευταία οι client SSDs της Intel δεν παρουσίαζαν ιδιαίτερες διαφορές σε σχέση με τους υπόλοιπους της αγοράς αφού τα περισσότερα clients μοντέλα της στηρίζονταν στο διαδεδομένο Sandforce ελεγκτή, που δεν επιτρέπει άλλωστε και σημαντικό βαθμό διαφοροποίησης. Αυτό άλλαξε με τη φρέσκια σειρά 730 που στηρίζεται αποκλειστικά σε σχεδίαση και επιμέρους υποσυστήματα της Intel και στην ουσία χρησιμοποιεί την πλατφόρμα των πιο επαγγελματικών DC S3500/S3700 με τον κύριο ελεγκτή όμως και το δίαυλο των NAND μνημών να "τρέχουν" σε υψηλότερες συχνότητες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Intel τα δύο μέλη της 730 σειράς που έρχονται με 240 και 480 GB χωρητικότητες χρησιμοποιούν τον ίδιο ελεγκτή με τους S3500/S3700, μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει υποστεί έναν υψηλό υπερχρονισμό στα 600 MHz, έναντι των 400 MHz του ελεγκτή των τελευταίων και η ταχύτητα του διαύλου της μνήμης ανέβηκε στα 100 MHz από τα 83 MHz. Όπως καταλαβαίνετε αυτό είχε μεγάλη επίδραση στις επιδόσεις, παρόλο που οι 730 χρησιμοποιούν 20 ΝΜ μνήμες αντί των 25 NM που χρησιμοποιούν οι enterprise Intel SSDs, DC S3700 (οι S3500 χρησιμοποιούν 20 NM). Τεχνικά Χαρακτηριστικά, Συσκευασία και Παρελκόμενα Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Intel 730 240 GB παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications INTEL 730 Model Number SSDSC2BP240G4R5 Capacity 240 GB (223.5 GB after format) NAND Components Intel 20nm Multi-Level Cell (MLC) Flash TRIM support Yes Controller Intel 3rd Generation Controller (PC29AS21CA0) Operating Temp 0°C ~ 70°C Power Consumption 1.5 W Idle, 3.8 W Load (480 GB model: 1.5 W Idle, 5.8 W Load) Weight 78g MTBF 2 million hours Max Read up to 550MB/s Max Write up to 270MB/s (480 GB model:450MB/s) Random Write 4KB 86,000 IOPS Random 4K Random Write: 56,000 IOPS (480 GB model:68,000) Form Factor 2.5 Inch Dimensions 99,7 mm (L) x 69.75 mm (W) x 7 mm (H) Warranty 5 years Price 208€ (overclockers.co.uk) Ο ελεγκτής που χρησιμοποιούν οι 730 προέρχεται από την ίδια την Intel μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι υπερχρονισμένος στα 600 MHz. Διαθέτει επίσης οχτώ κανάλια επικοινωνίας με τις μνήμες, οι οποίες κατασκευάζονται με τη μέθοδο των 20 nm. Η μέγιστη ταχύτητα ανάγνωσης του 240 GB μοντέλου είναι υψηλή αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για την ταχύτητα εγγραφής, η οποία στο μεγαλύτερο μοντέλο με 480 GB χωρητικότητα είναι σημαντικά υψηλότερη στα 450 MB/s. Η Intel μας έστειλε δύο δίσκους, για να τους δοκιμάσουμε και σε RAID 0 διαμόρφωση. Προφανώς και θέλει να σπρώξει τους χρήστες να υιοθετήσουν αυτή τη συστοιχία για αυξημένες επιδόσεις, από τη στιγμή που δεν υπάρχει πρόβλημα για την εντολή Trim πια. Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκουμε μια λίστα με τα περιεχόμενα του και μια πολύγλωσση αναφορά στην πενταετή εγγύηση που συνοδεύει το προϊόν. Σε αυτή την ταμπέλα μπορείτε να δείτε την ημερομηνία κατασκευής και τον κωδικό αυτού που πακέταρε το προϊόν. Σε αντίθεση με άλλες εταιρίες που χρησιμοποιούν ψευδώνυμα ή τα μικρά ονόματα η Intel χρησιμοποιεί κωδικούς αριθμούς, μιας και προφανώς οι εργαζόμενοι της είναι πάρα πολλοί. Τα παρελκόμενα του δίσκου είναι αρκετά και περιλαμβάνουν μέχρι και ένα SATA καλώδιο. Παρόλα αυτά όμως θα θέλαμε να υπήρχε και ένας adapter για την τοποθέτηση του σε 3.5" φατνίο. Η Intel έχει πάθει πραγματική εμμονή με αυτό το κρανίο. Ίσως προσπαθεί μέσω πλαγίων οδών (βουντού!) να αυξήσει τις επιδόσεις των προϊόντων της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, τουλάχιστον στα χαρτιά ο 730 δε βάζει και υποψηφιότητα για τον ταχύτερο SSD δίσκο. Η ταμπέλα στο κάτω μέρος του μας πληροφορεί ότι εκτός από τα 5V που συνήθως χρησιμοποιούν οι SSDs παίρνει ισχύ και από τα +12V. Το ύψος του είναι περιορισμένο, μόλις 7 mm, έτσι ώστε να είναι συμβατός με τις προδιαγραφές της Intel για χρήση σε ultrabooks. Στα ενδότερα του 730 Μόνο τέσσερις βίδες χρειάζεται να αφαιρέσετε για να αποκτήσετε πρόσβαση στα ενδότερα του δίσκου. Η μία όμως καλύπτεται από το αυτοκόλλητο με τη νεκροκεφαλή, οπότε και θα αφήσει κάποια σημάδια η απόπειρα εξερεύνησης του εσωτερικού κόσμου του 730. Η πίσω μεριά της πλακέτας είναι άδεια από NAND chips. Μόνο στο μοντέλο με 480 GB όλες οι παραπάνω θέσεις είναι κατειλημμένες. Το μοναδικό NAND chip που υπάρχει σε αυτή την πλευρά δεν είναι εκμεταλλεύσιμο από το χρήστη αλλά χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τον SSD για διεργασίες που έχουν να κάνουν με τη συντήρηση και την εύρυθμη λειτουργία των υπόλοιπων NAND chips. Οι δύο Nippon Chemi-Con πυκνωτές (35 V, 47 μF, ΚΖΗ σειρά) που φαίνονται στις φωτογραφίες παρέχουν ισχύ σε περίπτωση μικρό-διακοπών, έτσι ώστε να μην χάσει τα δεδομένα ο δίσκος. Πρόκειται για μια έξυπνη ιδέα που δεν έχουν ξανασυναντήσει σε κάποιον άλλον από τους client SSDs και δείχνει τις server καταβολές του 730. Οι μνήμες που χρησιμοποιεί ο 730 κατασκευάζονται από την ίδια την Intel και ο κωδικός τους είναι 29F32B08MCMF2. Είναι 8 x 32GB MLC NAND ICs κατασκευασμένα με τη μέθοδο των 20 nm. Για την ακρίβεια το κάθε NAND πακέτο (package) περιέχει δύο πυρήνες με 128 Gbit (16 GB) ο καθένας οπότε στο σύνολο φτάνει τα 256 Gbit ή 32 GB. Έτσι το κάθε κανάλι του οχτακάναλου ελεγκτή έχει πρόσβαση σε δύο dies αντί σε τέσσερα που έχει ο 730 με τα 480 GB. Σε αυτό οφείλεται η σημαντικά μειωμένη ταχύτητα εγγραφής του μικρού μοντέλου έναντι του μεγαλύτερου. Ο ελεγκτής του 730 (PC29AS21CA0) υποστηρίζεται από δύο DDR3-1600 RAM chips (D9PSH) της Micron με συνολική χωρητικότητα 512 MB. Intel SSD Toolbox Η Intel έχει αναπτύξει αποκλειστικά για τους SSDs της το Intel SSD Toolbox, μια εφαρμογή μέσω της οποίας ο χρήστης μπορεί να εκτελέσει διάφορες διεργασίες όπως να κάνει manual trim, να πραγματοποιήσει secure erase, να βελτιστοποιήσει το σύστημα του για τη χρήση SSD και να ελέγξει πολλές λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο το δίσκο. Πρόκειται για μια εύχρηστη και καλοδουλεμένη εφαρμογή η οποία όμως αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με τη διαδικασία Secure Erase. Ότι και αν κάναμε δεν καταφέραμε να την πραγματοποιήσουμε μιας και ο δίσκος ήταν συνεχώς σε Frozen State (παγωμένη κατάσταση) και δε μας επέτρεπε να συνεχίσουμε στο erase. Μετά από πολλές προσπάθειες καταφύγαμε στη λύση του Linux Live CD που δούλεψε άψογα και μας επέτρεψε να σβήσουμε το δίσκο αφού πρώτα ρίξαμε το σύστημα σε Sleep State, έτσι ώστε να ξεπαγώσει ο τελευταίος. Οπότε δε χρειάζεται πια να τραβάτε καλώδια τροφοδοσίας. Το trim μπορεί να γίνει πλέον και σε συστοιχία RAID, αρκεί βέβαια να το υποστηρίζει το chipset της μητρικής σας. Από την άλλη δεν μπορείτε να κάνετε secure erase σε συστοιχία RAID αλλά ούτε και αναβάθμιση του λογισμικού (firmware update). Σύστημα Δοκιμής και Μεθοδολογία Το κύρια υποσυστήματα που απαρτίζουν το σύστημα, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν όλα τα τεστ, φαίνονται παρακάτω. Όπως βλέπετε επιλέξαμε μια σύγχρονη μητρική με native υποστήριξη SATA 3 έτσι ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα οι SSDs της δοκιμής και έναν δυνατό επεξεργαστή για μην υπάρχει το παραμικρό bottleneck. Η διαθέσιμη μνήμη φτάνει τα 8GB, μια συνηθισμένη χωρητικότητα για τα σημερινά δεδομένα. Test System Specifications CPU Intel® Core™ i7-2500K Processor (6M Cache, 3.30 GHz) Mainboard Asrock Z77 Extreme4 RAM 2*4GB DDR3 1600 MHZ VGA HIS 6870 IceQ X Turbo X Secondary HDD Seagate ST3500320AS DVD-RW Lite-ON LH-20A1S PSU Seasonic Fanless X-460 CPU Cooler Thermalright SilverArrow SB-E Λειτουργικό σύστημα Windows 7 SP1 X64 Drivers SATA: Intel AHCI Και τώρα ας αναλύσουμε επιγραμματικά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε σε όλες τις δοκιμές. Μιας και τα synthetic benchmarks δε δίνουν την πραγματική απόδοση και αίσθηση του υπό δοκιμή δίσκου, είτε αυτός είναι SSD είτε HDD, αναπτύξαμε μια εφαρμογή, την οποία ονομάσαμε Pegasus, η οποία συμπεριλαμβάνει πολλές εργασίες που πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινά οι περισσότεροι χρήστες και σχεδόν σε όλα τα τεστ μετράμε το χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση τους. Έτσι ένας απλός αναγνώστης που δε γνωρίζει τι εστί Random Read/Write ή IOPS μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει τι περισσότερο θα του προσφέρει ο Χ δίσκος από τον Υ. Μερικά screenshots από τη σουίτα δοκιμών που αναπτύχθηκε αποκλειστικά για τη μέτρηση δίσκων θα βρείτε παρακάτω. Τώρα η μεθοδολογία σε γενικές γραμμές είναι η εξής. Αρχικά σετάρουμε τα Windows 7 Χ64 SP1 με τα πιο πρόσφατα updates στο μηχάνημα της δοκιμής και εγκαθιστούμε μετέπειτα τα πιο συνηθισμένα προγράμματα που έχει σήμερα ένας χρήστης στον υπολογιστή του. Στη συνέχεια απενεργοποιούμε όλα τα updates και φτιάχνουμε ένα disk image με μέγεθος περίπου 58.4GB (ασυμπίεστο). Το συγκεκριμένο image περνιέται στον υπο δοκιμή δίσκο και το τελικό partition ρυθμίζεται να είναι ίσο με το συνολικό μέγεθος του εκάστοτε δίσκου. Πριν ξεκινήσουν οι δοκιμές γίνεται έλεγχος για να διαπιστωθεί αν το partition είναι aligned (ευθυγραμμισμένο) και στη συνέχεια η test suite αναλαμβάνει. Ανάμεσα σε κάθε τεστ γίνεται καθάρισμα της cache του δίσκου και πριν από κάθε batch run πραγματοποιείται επανεκκίνηση για να διαγραφεί εντελώς η read cache του λειτουργικού. Το τελικό σκορ για κάθε επιμέρους δοκιμή είναι ο μέσος όρος των δέκα αποτελεσμάτων που εξάγονται από τα αντίστοιχα batch runs. O πίνακας που ακολουθεί επεξηγεί αναλυτικά κάθε επιμέρους τεστ της σουίτας δοκιμών μας Custom Test Descriptions Windows 7 Start up Time Στο συγκεκριμένο τεστ καταγράφεται ο χρόνος που θέλει το λειτουργικό για να εκκινήσει και πιο συγκεκριμένα το χρόνο που μεσολαβεί από τη στιγμή που έχει "φορτώσει" ο kernel μέχρι να ξεκινήσουν όλα τα προγράμματα αυτόματης εκκίνησης (start up programs). Η μέτρηση είναι ιδιαίτερα ακριβής μιας και το API των Windows παρέχει έναν internal timer που παρέχει αυτή την πληροφορία και το πρόγραμμα ενημερώνεται από το συγκεκριμένο timer.* ISO File Copy Γίνεται η αντιγραφή ενός μεγάλου αρχείου από ένα folder σε ένα άλλο στον ίδιο δίσκο και καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση της αντιγραφής. Το μέγεθος του αρχείου είναι 3.1GB. Winrar Decompression Μέτρηση του χρόνου που απαιτείται για να αποσυμπιεστεί ένα διπλά συμπιεσμένο αρχείο (linux-3.2.9.tar.bz2). Antivirus scan Ο χρόνος που χρειάζεται το Avira για να ελέγξει το system32 folder, εξετάζοντας όλα τα αρχεία και ψάχνοντας ακόμη και τα συμπιεσμένα.* Folder Backup Time Καταγράφεται ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα πλήρες backup ενός folder με 8,46 GB μέγεθος που περιέχει πλήθος αρχείων, χρησιμοποιώντας την εφαρμογή VBackup. Photoshop Start Up Time Εδώ καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για την εκκίνηση του photoshop CS5, άνοιγμα μιας μεγάλης RAW format φωτογραφίας και μετέπειτα κλείσιμο της φωτογραφίας και του ίδιου του photoshop. Photoshop Image Processing Άνοιγμα στο CS5 δέκα φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης σε RAW format. Στη συνέχεια τρέχει ένα απαιτητικό action σε κάθε μία από αυτές ξεχωριστά, σώσιμο της κάθε φωτογραφίας και κλείσιμο στο τέλος του photoshop. Καταγράφεται ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για όλα τα παραπάνω. Office Startup - Processing Άνοιγμα δύο μεγάλων (58MB) docx αρχείων με πίνακες, γραφικά κτλ. και στη συνέχεια σώσιμο αυτών σε μορφή doc. Ταυτόχρονα αναπαράγεται ένα υπερ-υψηλής ανάλυσης M2TS αρχείο με 90mbps bitrate το οποίο είναι αποθηκευμένο φυσικά στον προς δοκιμή δίσκο.* Software Compilation Γίνεται compile ενός πολύ μεγάλου open source C# .NET project και καταγράφεται ο χρόνος που απαιτείται για τη δημιουργία του release build. Software installation Εκτελείται το installation του Visual Studio 2010 (C# and Image Library, 2.5GB total size). Όμως επειδή οι περισσότεροι από εσάς έχετε συνηθίσει να βλέπετε αποτελέσματα από synthetic benchmarks, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε αρκετά από τα γνωστότερα προγράμματα για SSDs στις δοκιμές μας. Έτσι θα "τρέξουμε" τα PCMark05/07/Vantage. ASS SSD, Crystal Disk Mark, Anvil's Storage Utilities, AIDA64 και HD Tune. Για τελευταίο αφήσαμε το Steady State Performance τεστ όπου και γράφουμε συνεχώς τυχαία δεδομένα στο δίσκο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα—δώδεκα ώρες—έτσι ώστε να φτάσουμε τον ελεγκτή του SSD στα όρια του και να μετρήσουμε/δούμε την απόδοση του κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Εδώ να τονίσουμε ότι στο συγκεκριμένο τεστ γράφουμε σε όλη την επιφάνεια του δίσκου έτσι ώστε να εκμηδενίσουμε τα αποθέματα μνήμης που έχει στη διάθεση του ο ελεγκτής, για να αυξήσει την ταχύτητα εγγραφής δεδομένων. Επίσης το Steady Performance τεστ δεν ανταποκρίνεται σε καμιά περίπτωση στις κανονικές συνθήκες λειτουργίας ενός SSD που είναι εγκατεστημένος σε ένα κοινό σύστημα, μιας και οι περισσότεροι χρήστες γράφουν δεδομένα για μικρά χρονικά διαστήματα στους δίσκους τους (π.χ. κατά την εγκατάσταση προγραμμάτων) και κυρίως διαβάζουν δεδομένα από αυτούς. Απλά αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε το συγκεκριμένο τεστ στη μεθοδολογία μας για ακαδημαϊκό ενδιαφέρον και μόνο και επειδή είμαστε από τη φύση μας πολύ περίεργοι και ανήσυχοι. Synthetic Benchmarks Real Life tests - Pegasus SSD Test Suite Steady State Performance Εδώ τα πήγε αρκετά καλά ο 730 χάρις στα server γονίδια του, αλλά και πάλι βρίσκεται μακρυά από την απόδοση των κορυφαίων OCZ δίσκων. Βέβαια οι συνθήκες του συγκεκριμένου τεστ είναι εξαιρετικά τραβηγμένες και πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσει τέτοια σενάρια ένας δίσκος, σε ένα κανονικό σύστημα. Από την άλλη όμως το steady state test μας δείχνει τη συμπεριφορά του ελεγκτή στα όρια του οπότε και έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τις δυνατότητες του. Ακολουθεί ένα γράφημα που δείχνει καλύτερα την απόδοση των δίσκων κατά τα τελευταία 60 λεπτά του steady perforarmance test. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Σε RAID 0 πραγματικά "πετάει" αλλά σε κανονική διαμόρφωση δεν μπορούμε να πούμε ότι λέει και πολλά σε σχέση ακόμη και με τους συνηθισμένους SSDs. Περιμέναμε πολύ περισσότερα σε επιδόσεις ειδικά μετά τις αναγγελίες για υπερχρονισμένους ελεγκτές και διαύλους μνημών αλλά τελικά το αποτέλεσμα δε μας εντυπωσίασε, παρά μόνο σε RAID 0 όπου όπως είναι φυσικό οι επιδόσεις αυξάνονται κατακόρυφα ακόμη και για έναν SSD που συνήθως δε χρειάζεται τέτοια κόλπα ή τουλάχιστον αυτή την αίσθηση/άποψη είχαμε μέχρι τώρα. Δεδομένης και τις πολύ μεγάλης αξιοπιστίας των SSD, ειδικά απέναντι στους μηχανικούς δίσκους, το RAID 0 δεν είναι πια ρώσικη ρουλέτα οπότε και μπορείτε πολύ πιο εύκολα να εμπιστευτείτε το λειτουργικό σας σύστημα σε μια τέτοια συστοιχία (για τα ευαίσθητα δεδομένα πάντα RAID 1/5/6/10 σε συνδυασμό με hard copies σε DVD ή άλλα οπτικά μέσα). Η τιμή του 730 είναι αρκετά αλμυρή κυρίως λόγο της αυξημένης αξιοπιστίας που παρέχει και του μεγάλου όγκου εγγραφών που αντέχει (70 GB τη μέρα για πέντε χρόνια), πάντα σε σχέση με τα λεγόμενα της Intel τα οποία και φυσικά δεν αμφισβητούμε μιας και σύμφωνα με τη μέχρι τώρα εμπειρία μας οι δίσκοι της δεν υποφέρουν από προβλήματα αξιοπιστίας. Συμπεράσματα Οι επιδόσεις του 730 δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασαν, αντίθετα περίμενα πολύ καλύτερα αποτελέσματα από έναν premium δίσκο που κοστίζει αρκετά ακριβότερα από το μέσο όρο. Αντίθετα αυτό που με εντυπωσίασε ήταν οι επιδόσεις που πέτυχαν δύο 730 σε RAID 0 διαμόρφωση. Όπως και οι περισσότεροι από εσάς έτσι και εγώ θεωρούσα ότι το RAID 0 είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος και απευθύνεται περισσότερο σε μηχανικούς δίσκους παρά σε SSDs και δεν έχει να προσφέρει πολλά στις επιδόσεις των τελευταίων. Η σημερινή δοκιμή απέδειξε ότι ακόμη και στην καινούρια γενιά δίσκων η διαμόρφωση RAID 0 μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά υψηλότερες επιδόσεις και δεδομένης της αξιοπιστίας αυτών δεν υπάρχει πια ο φόβος να "χτυπήσει" ο δίσκος όπως με τους παλιότερους μηχανικούς. Βέβαια εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι το RAID 0 δεν παρέχει καθόλου ασφάλεια δεδομένων και στα χαρτιά είναι δύο φορές πιο επιρρεπής σε βλάβες του hardware από τη single disk διαμόρφωση. Επίσης θα πρέπει να προβείτε στην αγορά δύο SSD δίσκων οι οποίοι κοστίζουν ένα ευκαταφρόνητο ποσό, το οποίο όμως έχει φτάσει πια σε λογικά επίπεδα μιας και οι τιμές των SSDs έχουν κατέβει πια σε γήινα επίπεδα. Ο Intel 730 series 240 GB SSD που δοκίμασα σήμερα απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που θέλουν κάτι διαφορετικό με το όνομα της Intel πάνω του και τη χαρακτηριστική νεκροκεφαλή. Από επιδόσεις δε βάζει φωτιά στην άσφαλτο αλλά δεδομένης της ιστορίας της Intel θα λειτουργήσει αξιόπιστα και υποδειγματικά χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του ή προβληματίζοντας σας με διάφορες ιδιοτροπίες εκτός ίσως από αυτήν που έχει με το Secure Erase μέσω του Intel SSD Toolbox. O 730 series 240 GB της Intel κοστίζει περίπου 208€ στο αγγλικό κατάστημα overclockers.co.uk (την περίοδο της δοκιμής δεν ήταν διαθέσιμος σε κανένα Ελληνικό κατάστημα) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Μεγάλη εγγύηση και διάρκεια ζωής (σύμφωνα με την Intel αντέχει μέχρι και 70 GB καθημερινά για πέντε χρόνια) Χρησιμοποιεί ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές ως μέτρο προστασίας από τις (μικρό)διακοπές τροφοδοσίας Ξεφεύγει από τις συνηθισμένες υλοποιήσεις των υπόλοιπων κατασκευαστών Intel SSD Toolbox λογισμικό το οποίο προσφέρει αρκετές δυνατότητες και είναι αρκετά εύχρηστο 7 mm πάχος (συμβατός με ultrabooks) Υποστήριξη TRIM (ακόμη και σε RAID 0 με Intel chipsets) Επιδόσεις σε RAID 0 Μειονεκτήματα Αρκετά ακριβός, χωρίς να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο σε επιδόσεις (σε single disk) Χαμηλή ταχύτητα εγγραφής στο μοντέλο με 240 GB χωρητικότητα Υψηλή κατανάλωση (σε σχέση με τους υπόλοιπους SSDs) Δεν υποστηρίζει μερικά σημαντικά πρωτόκολλα κρυπτογράφησης (Opal 2.0 και IEEE-1667) Σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιήσεις Secure Erase μέσω του Intel SSD Toolbox Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά ο Intel 730 series 240 GB είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Intel για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Η Corsair έχει πάρει πολύ σοβαρά την κατηγορία AIO (All-in-one) λύσεων υδρόψυξης και παρόλο που διαθέτει μια υπερπλήρη γκάμα σχετικών προϊόντων, πρόσφατα παρουσίασε την H105 η οποία έρχεται δεύτερη μετά την κορυφαία H110. Όπως και οι Η110, Η90 και Η75 που έχουμε ήδη δοκιμάσει έτσι και η H105 κατασκευάζεται από την Asetek, οπότε και δεν έχει τα ψηφιακά καλούδια (έλεγχο) των Η80i και H100i. Βέβαια αυτό δεν πρόκειται να προβληματίσει αρκετούς χρήστες που αναζητούν καλές επιδόσεις και όσο το δυνατόν λιγότερες επιπλέον συνδέσεις κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης της ψύξης, στο μηχάνημα τους. Η κύρια διαφορά της H105 σε σχέση με την H100i, που φέρει επίσης διπλό ψυγείο με 120 mm πλάτος, εντοπίζεται στο πάχος του ψυγείου της πρώτης που φτάνει τα 38 mm έναντι των 27 mm της δεύτερης. Αυτό σημαίνει ότι η H105 μπορεί να διαχειριστεί σημαντικά μεγαλύτερα θερμικά φορτία, οπότε και να επιτύχει χαμηλότερες θερμοκρασίες. Βέβαια το παχύτερο ψυγείο ίσως αποτελέσει πρόβλημα κατά την εγκατάσταση, οπότε όποιος αποφασίσει να επιλέξει τη συγκεκριμένη ΑΙΟ θα πρέπει να διαθέτει και το ανάλογο κουτί για να την φιλοξενήσει. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της H105 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Corsair H105 Socket compatibility Intel LGA2011, LGA1366, LGA1156, LGA1155, LGA1150 & AMD FM2, FM1, AM2, AM3 Weight (with fans) no info Material Block Base: Copper Pump Lifetime no info Max supported Fans 4 Equipped Fans 2 Tubing Length 330 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 120 mm (W) x 270 mm (H) x 38 mm (D) Warranty 5 years Price 118€ (inc. 23% VAT) Υποστηρίζονται όλα τα σύγχρονα sockets καθώς και μερικά από τα παλιότερα. Το μήκος των σωληνώσεων είναι επαρκές για κάθε περίπτωση και το ψυγείο δέχεται τους συνηθισμένους 120 mm ανεμιστήρες, οι οποίοι είναι διαδεδομένοι στην αγορά οπότε όταν/αν θελήσετε να τοποθετήσετε ένα έξτρα ζευγάρι θα έχετε πολλές διαθέσιμες επιλογές. Το πάχος του ψυγείου είναι που κάνει τη διαφορά με τα 38 mm του, σε σχέση με τα μόλις 27 mm των υπόλοιπων Corsair Hydro AIO με διπλό ψυγείο (συμβατό με 120 mm ανεμιστήρες). Πιστεύουμε ότι ήταν έξυπνη κίνηση να αυξήσουν το πάχος και όχι το πλάτος του ψυγείου, μιας και το δεύτερο προκαλεί πολλές ασυμβατότητες με τα περισσότερα κουτιά της αγοράς. Πάντως θα θέλαμε να βλέπαμε και ένα H115 μοντέλο με ψυγείο ίδιου πλάτους και μήκους με αυτό της H110 αλλά με το πάχος αυτού της H105. Τέλος, η τιμή της H105 είναι αρκετά υψηλή και μάλιστα στην Ελλάδα πωλείται ακριβότερα από το αμέσως επόμενο μοντέλο (H110), αλλά από την άλλη η εγγύηση που παρέχει η Corsair είναι μεγάλη και δείχνει το δρόμο και στον ανταγωνισμό. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (SP120L) με τους οποίους εξοπλίζεται η H105 φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Corsair H105 SP120L Fan Specifications Bearing no info Voltage Range 12 V Rotational Speed 800 - 2700 R.P.M. Airflow 73 CFM Power Draw 0.34 A Noise Level 37.7 dBA Static pressure 3.9 mm/H20 Connector 3 Pin Dimensions 120(H) x 120(D) x 25(W) mm Οι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την H105 είναι κορυφαίας ποιότητας και οι επιδόσεις τους είναι αρκετά καλές, αλλά δεν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε ως ιδιαίτερα ήσυχους. Βλέπετε τα ρουλεμάν που χρησιμοποιούν στις χαμηλές στροφές παράγουν έναν αισθητό θόρυβο που πιθανών θα ενοχλήσει τους χρήστες με ευαίσθητη ακοή. Όσον αφορά τώρα τον τύπο των ρουλεμάν καθώς και τη διάρκεια ζωής των συγκεκριμένων ανεμιστήρων η Corsair δυστυχώς δεν παρέχει κάποια επιπλέον στοιχεία, πράγμα που δε μας χαροποίησε καθόλου. Συσκευασία και παρελκόμενα Στο μπροστινό μέρος της αρκετά μεγάλης συσκευασίας υπάρχει μια φωτογραφία της H105 με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους και το μπλοκ σε πρώτο πλάνο. Σε αυτή την πλευρά και κάτω αριστερά θα βρείτε όλα τα υποστηριζόμενα sockets ενώ στην απέναντι ακριβώς γωνία υπάρχουν μερικές φωτογραφίες του μπλοκ με τα επιπλέον έγχρωμα δαχτυλίδια που παρέχονται, ώστε να ταιριάζει αυτό με το χρώμα της μητρικής πλακέτας. Η Corsair σε αυτό το σημείο σκέφτηκε ιδιαίτερα τους απανταχού modders καθώς και τους πιο συμβατικούς χρήστες που θέλουν το εσωτερικό του κουτιού τους να δείχνει όμορφο. Ακριβώς πάνω από τη φωτογραφία με τα έγχρωμα δαχτυλίδια του μπλοκ υπάρχει ένα γράφημα που αναπαριστά τις επιδόσεις της H105 με έναν ενεργοβόρο και υπερχρονισμένο επεξεργαστή σε σχέση με την stock ψύκτρα της Intel. Προφανώς και η σύγκριση είναι εντελώς άνιση και θα θέλαμε να βλέπαμε ένα γράφημα που να περιείχε άλλες λύσεις AIO της Corsair, αλλά λογικό είναι να μη θέλουν να δημιουργήσουν έστω και υποψία εσωτερικού ανταγωνισμού στα προϊόντα τους. Σε αυτή την πλευρά μια πολύγλωσση λίστα παραθέτει τα περιεχόμενα του κουτιού και στο κάτω μέρος ένα σχεδιάγραμμα δίνει τις ακριβές διαστάσεις του ψυγείου. Στην κάτω πλευρά της συσκευασίας βρίσκουμε μόνο ένα ταμπελάκι που παρέχει το σειριακό αριθμό του προϊόντος και αναφέρει επίσης τη χώρα κατασκευής, που δεν είναι άλλη από την Κίνα. Μέσα στο κουτί τα περιεχόμενα είναι επαρκώς προστατευμένα και επιμελώς τακτοποιημένα. Μόνο οι σωληνώσεις και το μπλοκ βρίσκονται μέσα σε μια πλαστική συσκευασία και όχι και το ευαίσθητο ψυγείο. Περίεργο, ίσως ξεχάσαν να το τυλίξουν την τελευταία στιγμή. Οι υψηλής ποιότητας, αλλά και αρκετά φασαριόζοι, ανεμιστήρες που συνοδεύουν την H105. Όπως βλέπετε τροφοδοτούνται από 4 pin υποδοχές (connectors). Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν ένα εγχειρίδιο χρήσης, τα απαραίτητα εξαρτήματα για την τοποθέτηση σε sockets Intel και AMD, βίδες για τη στερέωση των παρεχόμενων (μόνο) ανεμιστήρων στο ψυγείο καθώς και από δύο έγχρωμα δαχτυλίδια για το μπλοκ. Η H105 κάτω από το φακό Αυτό που προκαλεί αμέσως εντύπωση είναι το πάχος του ψυγείου. Κατά τα άλλα πρόκειται για μια ακόμη Corsair (Asetek OEM) ΑΙΟ με τη χαρακτηριστική απλή σχεδίαση. Το ψυγείο παρόλο που δεν προστατευόταν από νάιλον συσκευασία, η οποία δεν παρέχει ομολογουμένως και κορυφαία προστασία, έφτασε στα χέρια μας σε άψογη κατάσταση χωρίς στραβά πτερύγια ή χτυπήματα. Το μπλοκ έρχεται με το Intel bracket πρώτο-τοποθετημένο και το πάνω μέρος του φωτίζεται από ένα άσπρου χρώματος LED. Εδώ βλέπετε τα τρία διαφορετικά δαχτυλίδια που μπορείτε να προσαρμόσετε στο μπλοκ. Το γκρι είναι ήδη τοποθετημένο από το εργοστάσιο, μιας και πρόκειται για ένα σχετικά ουδέτερο χρώμα. Η Corsair όπως συνηθίζει έχει τοποθετήσει ήδη πάστα στο μπλοκ, οπότε κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκατάστασης το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αφαιρέσετε το πλαστικά κάλυμμα. Το φινίρισμα της βάσης είναι αρκετά καλό αλλά δεν είναι στα επίπεδα καθρέφτη. [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-ελάχιστων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθούν δύο πίνακες με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Thermal and Acoustic Tests Corsair H105 Stock(2 fans) Test # Watts Fan RPMs* (A/B) Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1460 / 1460 41.1 32.5°C 21.7°C 10.8°C 2 175.4 1460 / 1460 41.1 36.5°C 21.7°C 14.8°C 3 232.1 1460 / 1460 41.1 41.0°C 21.7°C 19.3°C 4 289.9 1460 / 1460 41.1 45.3°C 21.9°C 23.4°C 5 345.1 1460 / 1460 41.1 49.4°C 21.7°C 27.7°C 6 117.1 2060 / 2060 50.3 30.8°C 21.5°C 9.3°C 7 175.4 2060 / 2060 50.3 34.3°C 21.5°C 12.8°C 8 232.1 2060 / 2060 50.3 38.3°C 21.5°C 16.8°C 9 289.9 2060 / 2060 50.3 41.7°C 21.5°C 20.2°C 10 345.1 2060 / 2060 50.3 45.3°C 21.6°C 23.7°C 11 175.4 2560 / 2560 54.3 30.1°C 21.6°C 8.5°C 12 232.1 2560 / 2560 54.3 33.5°C 21.6°C 11.9°C 13 289.9 2560 / 2560 54.3 37.3°C 21.5°C 15.8°C 14 345.1 2560 / 2560 54.3 40.1°C 21.6°C 18.5°C 15 289.9 2560 / 2560 54.3 43.6°C 21.5°C 22.1°C * Fan A/B: Corsair SP120L ** Measured at 0.5m distance Η απόδοση της H105 δεν έκρυβε εκπλήξεις και κυμάνθηκε στα υψηλά επίπεδα που περιμέναμε. Πρόκειται για μια πολύ καλή AIO που σίγουρα θα ικανοποιήσει ακόμη και τους απαιτητικούς χρήστες. Τώρα αυτοί που δεν μπορούν να ανεχθούν τον υψηλό θόρυβο θα πρέπει να αλλάξουν τους ομολογουμένως πολύ καλούς στοκ, αλλά φασαριόζους, ανεμιστήρες με κάτι πιο ήσυχο. Το κόστος βέβαια θα εκτιναχτεί αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε συναντήσει την απόλυτα ήσυχη AIO με τις κορυφαίες επιδόσεις. Thermal and Acoustic Tests Corsair H105 (4 fans Push - Pull) Test # Watts Fan Speed (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1460 / 1275 41.2 29.7°C 20.9°C 8.8°C 2 175.4 1460 / 1275 41.2 33.8°C 20.9°C 12.9°C 3 232.1 1460 / 1275 41.2 38.5°C 21.0°C 17.5°C 4 289.9 1460 / 1275 41.2 42.3°C 21.1°C 21.2°C 5 345.1 1460 / 1275 41.2 46.5°C 21.0°C 25.5°C 6 117.1 2560 / 2365 54.8 28.3°C 20.7°C 7.6°C 7 175.4 2560 / 2365 54.8 31.8°C 20.9°C 10.9°C 8 232.1 2560 / 2365 54.8 35.8°C 21.1°C 14.7°C 9 289.9 2560 / 2365 54.8 39.2°C 21.2°C 18.0°C 10 345.1 2560 / 2365 54.8 42.6°C 21.1°C 21.5°C * Fan A / B: 2x Corsair SP120L(Push) / 2x Akasa Viper (Pull) ** Measured at 0.5m distance Με δύο επιπλέον ανεμιστήρες οι επιδόσεις όπως ήταν φυσικό βελτιώθηκαν, αλλά όχι σημαντικά. Πάντως αυτό που αξίζει σίγουρα είναι να επενδύσει κάποιος σε δύο σετ από ήσυχους ανεμιστήρες, έτσι ώστε να απολαμβάνει σχετικά αθόρυβη λειτουργία με άκρως ικανοποιητικές επιδόσεις. Αν και σε αυτό τον τομέα ομολογουμένως η H110 τα πάει καλύτερα (συνδυασμός επιδόσεων με χαμηλό θόρυβο) αλλά το ψυγείο της δεν είναι συμβατό με τα περισσότερα κουτιά που κυκλοφορούν στην αγορά σήμερα. Επιπρόσθετα οι καλοί 140 mm και PWM ανεμιστήρες κοστίζουν κατά πολύ ακριβότερα από τους αντίστοιχους 120 mm. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή ψύκτρας σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο, με δύο ανεμιστήρες (δηλαδή με την στοκ διαμόρφωση) η H105 περνάει την H110 αλλά με τέσσερις ανεμιστήρες και στις δύο AIO η H110 καταφέρνει και περνά μπροστά, έστω και με μικρή διαφορά. Το τελικό συμπέρασμα είναι πάντως ότι το παχύτερο ψυγείο ωφέλησε κατά πολύ τις επιδόσεις και η H105 μπαίνει χαλαρά στο club των high-end ΑΙΟ. Δεν περιμέναμε βέβαια κάτι λιγότερο από το δεύτερο στην ιεραρχία μοντέλο της σειράς Hydro, της Corsair. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η ψύκτρα της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Οι ανεμιστήρες που εξοπλίζουν την H105 μπορεί να προσφέρουν καλές επιδόσεις αλλά ταυτόχρονα είναι και αρκετά θορυβώδεις, οπότε και δεν ενδεικνύονται για χρήση σε συστήματα όπου κύρια προτεραιότητα αποτελεί ο χαμηλός θόρυβος λειτουργίας. Αν σώνει και καλά θέλετε να αγοράσετε το συγκεκριμένο προϊόν πάντως και είστε παθιασμένοι με τα αθόρυβα υποσυστήματα, τότε θα πρέπει να κουμπώσετε στο ψυγείο της H105 τέσσερις ανεμιστήρες χαμηλών στροφών που θα ρίξουν σίγουρα τις επιδόσεις, αλλά από την άλλη θα σας χαρίσουν και την πολυπόθητη ήσυχη λειτουργία. Εναλλακτικά αγοράστε την H110, αρκεί να την υποστηρίζει το κουτί σας. Εδώ να αναφέρω ότι ο θόρυβος που μέτρησα με την αντλία μόνο σε λειτουργία έφτανε τα 31.9 dBA. Σίγουρα όχι και η πιο αθόρυβη αντλία που έχουμε συναντήσει ποτέ αλλά έχουμε ακούσει και (πάρα) πολύ χειρότερες. Συμπεράσματα Η Corsair με την πληθώρα των προϊόντων της και τις άριστες κριτικές που δέχεται σε καθημερινή βάση τόσο από επαγγελματίες του είδους (reviewers) όσο και απλούς χρήστες, σίγουρα αξίζει το μεγάλο μερίδιο πωλήσεων—που διεκδικεί τα τελευταία χρόνια—στην αγορά των υπολογιστών και των επιμέρους εξαρτημάτων τους. Οπότε δε μου προκαλεί την παραμικρή εντύπωση το γεγονός ότι για άλλη μια φορά κατάφεραν και παρουσίασαν ένα πολύ καλό προϊόν το οποίο μπορεί να στοιχίζει λίγο παραπάνω αλλά προσφέρει άψογες επιδόσεις και συνάμα μεγάλη ασφάλεια στον μελλοντικό αγοραστή του, λόγω της πολύ καλής πολιτικής RMA που ακολουθεί η Corsair και χάρις φυσικά στα πέντε χρόνια εγγύηση που η ίδια παρέχει σε αυτό. Η καινούρια AIO με τον κωδικό H105 στηρίζεται στην πιο φρέσκια σχεδίαση της Asetek και καταφέρνει και προσφέρει υψηλές επιδόσεις κυρίως λόγο του ψυγείου της, το οποίο είναι αρκετά πιο παχύ από τα συνηθισμένα διπλά. Μάλιστα τα πάει τόσο καλά ώστε κοντράρει στα ίσα ακόμη και τη μεγαλύτερη H110, στον τομέα τουλάχιστον των απόλυτων επιδόσεων μιας και η τελευταία προσφέρει μια αρκετά πιο ήσυχη λειτουργία χάρις στους μεγαλύτερους ανεμιστήρες με τους οποίους εξοπλίζεται. Αν δεν έχετε πρόβλημα με τον αυξημένο θόρυβο των στοκ ανεμιστήρων της H105 τότε πιστεύω ότι θα σας καλύψει πλήρως μιας και θα σας επιτρέψει να υπερχρονίσετε άνετα τον επεξεργαστή σας χωρίς το φόβο υψηλών θερμοκρασιών. Ακόμη και οι κορυφαίες (και τεράστιες) αέρο-ψύκτρες δεν μπορούν να φτάσουν τέτοια επίπεδα απόδοσης αλλά από την άλλη προσφέρουν μια πολύ πιο ήσυχη λειτουργία. Η τελική επιλογή είναι φυσικά δικό σας θέμα και εγώ απλά πρέπει να τονίσω ότι αν κυνηγάτε τις απόλυτες επιδόσεις και δε θέλετε να μπλέξετε με custom λύσεις υδρόψυξης τότε θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη την H105, ειδάλλως αν έχετε πρόβλημα με τα θορυβώδη συστήματα καλύτερα να αγοράσετε μια τεράστια (αέρο) ψύκτρα με τους ανάλογους ανεμιστήρες και να φροντίσετε να διαθέτετε ένα εξίσου μεγάλο κουτί για να τη φιλοξενήσετε. H H105 της Corsair κοστίζει 118€ και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα της είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις Συμβατότητα με όλα τα σύγχρονα/δημοφιλή sockets (AMD/Intel) Ευκολία εγκατάστασης Χαμηλού προφίλ μπλοκ Εύκαμπτες σωληνώσεις PWM fans Πενταετή εγγύηση Μειονεκτήματα Τιμή Ίσως υπάρχουν θέματα συμβατότητας με μερικά cases λόγω του ψυγείου της με τα 37 mm πάχος Οι στοκ ανεμιστήρες ακόμη και σε χαμηλές στροφές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ήσυχοι Παρέχεται θερμό-αγώγιμη πάστα μόνο για μια χρήση Δεδομένων όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η H105 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για τη διάθεση του δείγματος. (crmaris)

Η Enermax είναι μια ανήσυχη εταιρία η οποία παρόλο που έχει χτίσει ένα πολύ καλό όνομα στα τροφοδοτικά υπολογιστών (PSUs) όλα αυτά τα χρόνια που εμπλέκεται στη συγκεκριμένη αγορά, δεν της αρκεί αυτό παρά θέλει να επεκταθεί και σε άλλους τομείς της αγοράς όπως τα κουτιά υπολογιστών και οι διάφορες λύσεις ψύξης. Στη σημερινή δοκιμή θα δούμε από κοντά δύο φρέσκες AIO (All-in-one) υδρόψυξης οι οποίες υπόσχονται κορυφαίες επιδόσεις, μεγάλη αξιοπιστία και χαμηλό θόρυβο. Ειδικά το τελευταίο φαίνεται δύσκολο να το πιστέψουμε μετά από τόσες δοκιμές AIO που έχουμε κάνει αλλά παρόλα αυτά θα δώσουμε μια ευκαιρία στην Enermax να αποδείξει τα λεγόμενα της ή καλύτερα τις υποσχέσεις της. Η καινούρια σειρά AIO της Enermax ονομάζεται Liqtech και αποτελείται από τρία μοντέλα: 120, 120Χ και 240. Τα πρώτα δύο διαθέτουν μονό ψυγείο ενώ το τελευταίο διπλό. Σε αυτή τη δοκιμή θα σας παρουσιάσουμε τις 120Χ και 240 Liqtech και θα δούμε πως τα πάνε τόσο σε σύγκριση μεταξύ τους αλλά κυρίως απέναντι στο δυνατό ανταγωνισμό. Βλέπετε η κατηγορία των AIO έχει πάρει στην κυριολεξία φωτιά το τελευταίο διάστημα με τη μία εταιρία μετά την άλλη να εισέρχονται στο χώρο και να παρουσιάζουν πλήθος μοντέλων που καλύπτουν όλες τις ανάγκες και φυσικά τα οικονομικά δεδομένα των χρηστών. Τέλος, πριν κλείσουμε τον πρόλογο να αναφέρουμε ότι η Enermax ισχυρίζεται ότι και οι δύο Liqtech της δοκιμής μπορούν να διαχειριστούν μεγαλύτερα των 300 W θερμικά φορτία, οπότε και ανήκουν καθαρά στην high-end κατηγορία επιδόσεων. Η διαφορά στην τιμή τους δε είναι μικρή, μιας και η 120X εξοπλίζεται με το ίδιο μπλοκ και φέρει τους ίδιους ανεμιστήρες και παρόλο που το ψυγείο της είναι μονό, είναι αρκετά παχύτερο από αυτό της μεγάλης αδερφής της. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της Liqtech 120X παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Enermax Liqtech 120X Socket compatibility Intel: LGA2011, LGA1366, LGA1156, LGA1155 & AMD: AM2, AM2+, AM3, AM3+, FM1, FM2, FM2+ Material Block Base: Copper Radiator: Aluminum Motor Speed 2500 RPM Pump MTBF 50,000 hours Max supported Fans 2 Equipped Fans 2 Tubing Length 310 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 120 mm (W) x 153 mm (H) x 43 mm (D) Warranty 2 years Price 89€ (including 23% VAT) Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της Liqtech 240 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Enermax Liqtech 240 Socket compatibility Intel: LGA2011, LGA1366, LGA1156, LGA1155 & AMD: AM2, AM2+, AM3, AM3+, FM1, FM2, FM2+ Material Block Base: Copper Radiator: Aluminum Motor Speed 2500 RPM Pump MTBF 50,000 hours Max supported Fans 4 Equipped Fans 2 Tubing Length 310 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 120 mm (W) x 273 mm (H) x 27 mm (D) Warranty 2 years Price 104€ (including 23% VAT) Όπως βλέπετε από τους παραπάνω πίνακες η μοναδική διαφορά των 120X και 240 εντοπίζεται στο ψυγείο που τις εξοπλίζει. Στην πρώτη έχει μικρότερες συνολικά διαστάσεις αλλά είναι αρκετά πιο παχύ ενώ στη δεύτερη το σημαντικότερο πλεονέκτημα του, πέραν του μεγαλύτερου μήκους, είναι ότι μπορεί να εξοπλιστεί με μέχρι και τέσσερις ανεμιστήρες οπότε και έχει τη δυνατότητα να συνδυάσει καλύτερες επιδόσεις με χαμηλότερο θόρυβο. Η διάρκεια ζωής της αντλίας είναι αρκετά μεγάλη, φθάνοντας τις 50.000 ώρες και το μήκος των σωληνώσεων είναι ικανοποιητικό στα 31 cm, οπότε δε θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα ακόμη και σε μεγάλα κουτιά (cases). Τέλος, η εγγύηση και για τις δύο είναι στα δύο μόλις χρόνια ενώ η διαφορά στην τιμή τους είναι μικρή μιας και η 120XL πλασάρεται ως μεγάλο μοντέλο το οποίο απλά προορίζεται για κουτιά με περιορισμένο εσωτερικό χώρο. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (ELC-LT120HP ή ED122512S-PA) με τους οποίους εξοπλίζονται οι δύο Liqtech της δοκιμής φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Enermax Liqtech 120X/240 ELC-LT120HP Fan Specifications Bearing Twister Bearing Voltage Range 12 V Rotational Speed (Silent/Performance/Overclock mode) 600 - 1300/2000/2500 R.P.M. Airflow 28.6 ~ 60.3/88.9/111.0 CFM Static Pressure 0.8 ~ 1.7/4.7/7.4 mm-H2O Life Expectance ≧160,000 hours Noise Level 15 ~ 21.5/27/30 dBA Connector 4 Pin Dimensions 120(H) x 120(D) x 25(W) mm Οι ανεμιστήρες που εξοπλίζουν τις Liqtech διαθέτουν twister-bearings, οπότε και η διάρκεια ζωής τους είναι πάρα πολύ μεγάλη και για την ακρίβεια τριπλάσια από αυτήν των ανεμιστήρων με ρουλεμάν (ball-bearings). Επίσης μέσω ενός μικρού διακόπτη τριών θέσεων που υπάρχει στο κέντρο τους μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε τρία προφίλ λειτουργίας και ενώ αυτό βοηθά αρκετά στη διαμόρφωση της λειτουργίας τους, ανάλογα με τα γούστα του εκάστοτε χρήστη, πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί έπρεπε να τοποθετήσουν το συγκεκριμένο διακόπτη σε μια τόσο άβολη θέση. Στην Liqtech 120X για παράδειγμα ο ένας από τους δύο ανεμιστήρες αναγκαστικά θα έχει τον παραπάνω διακόπτη να κοιτάει προς το ψυγείο οπότε αφού εγκαταστήσετε τον ανεμιστήρα δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το διακόπτη παρά θα πρέπει να τον αφαιρέσετε εντελώς για να το κάνετε αυτό. Σε αυτό το σημείο η Enermax έπρεπε να βρει μια πιο πρακτική λύση και όχι να περιορίσει τόσο πολύ την πρακτικότητα του διακόπτη επιλογής προφίλ λειτουργίας, των ανεμιστήρων. Τέλος, στη μέγιστη ταχύτητα οι τελευταίοι αγγίζουν τις 2500 στροφές όπου όπως είναι φυσικό η ροή του αέρα είναι ιδιαίτερα υψηλή, αλλά το ίδιο ισχύει και για τον εκλυόμενο θόρυβο. Συσκευασία και παρελκόμενα Liqtech 120X Η 120Χ έρχεται μέσα σε ένα μικρών διαστάσεων κουτί, στο μπροστινό μέρος του οποίου βρίσκουμε μια φωτογραφία της ψύξης με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους και το πάνω μέρος του μπλοκ να διακρίνεται καθαρά. Το τελευταίο και ειδικά οι βάσεις του για την τοποθέτηση στο socket δείχνουν ότι ο κατασκευαστής είναι ο ίδιος με τις ΑΙΟ της σειράς Tundra, της Silverstone. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι καμιά από τις δύο εταιρίες δε μαρτυρά την ταυτότητα του συγκεκριμένου κατασκευαστή αλλά αργά ή γρήγορα θα τη μάθουμε, που θα πάει. Μια σύντομη περιγραφή των κύριων χαρακτηριστικών σε πολλές γλώσσες, υπάρχει σε αυτή την πλευρά. Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχει ένα χρήσιμο σκίτσο με τις διαστάσεις τόσο του ψυγείου όσο και του μπλοκ καθώς και των σωληνώσεων, ενώ μια σειρά φωτογραφιών δείχνει τα κύρια χαρακτηριστικά της 120X. Η Enermax παραθέτει και μία φωτογραφία από τα ενδότερα του μπλοκ σε μια προσπάθεια να επεξηγήσει την τεχνολογία στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του και επιπρόσθετα μια άλλη φωτογραφία δείχνει που πρέπει να τοποθετηθεί η υδρόψυξη για να έχει τη μέγιστη απόδοση. Η ίδια φωτογραφία που υπάρχει στο μπροστινό μέρος του κουτιού χρησιμοποιείται και σε αυτή την πλευρά. Στα ενδότερα του κουτιού βρίσκουμε ένα αφρώδες προστατευτικό (cell foam) το οποίο καπακώνει τα περιεχόμενα προστατεύοντας τα από τις κακουχίες που θα συναντήσουν μέχρι να φτάσουν στα χέρια σας. Η 120Χ προστατεύεται επίσης από δύο αρκετά χοντρές νάιλον συσκευασίες. Τα παρελκόμενα είναι πλήρη και αποτελούνται εκτός από τα βασικά εξαρτήματα για την τοποθέτηση του μπλοκ σε Intel και AMD συστήματα, από ένα σωληνάριο με θερμό-αγώγιμη πάστα, έναν Y-splitter για την ταυτόχρονη τροφοδότηση και των δύο ανεμιστήρων από το ίδιο fan header, καθώς και από το εγχειρίδιο χρήσης. Οι δύο ανεμιστήρες που εξοπλίζουν την 120X. Όπως βλέπετε, στο κέντρο τους βρίσκεται ο διακόπτης επιλογής του προφίλ λειτουργίας. Δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν μια πιο άβολη θέση για να τον τοποθετήσουν. Συσκευασία και παρελκόμενα Liqtech 240 Η μεγάλη Liqtech όπως είναι φυσικό έρχεται μέσα σε ένα αρκετά μεγαλύτερο κουτί, από αυτό της μικρής αδερφή της, αλλά σε γενικές γραμμές η εξωτερική σχεδίαση παραμένει η ίδια. Έτσι στην πρόσοψη βρίσκουμε πάλι μια φωτογραφία της ψύξης με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους και στο κάτω μέρος έξι εικονίδια αναπαριστούν τα πιο κύρια χαρακτηριστικά, ενώ λίγο πιο πέρα συναντούμε όλα τα συμβατά socket τα οποία περιλαμβάνουν από πολύ παλιά μέχρι και τα πιο πρόσφατα. Τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος σε αρκετές γλώσσες, με τα ελληνικά για άλλη μια φορά να μην περιλαμβάνονται δυστυχώς. Στο κάτω μέρος αυτής της πλευράς ένα μικρό άσπρο ταμπελάκι αναγράφει το σειριακό αριθμό καθώς και τη διάρκεια της εγγύησης του προϊόντος που αγγίζει τα δύο χρόνια μόλις, τη στιγμή που άλλοι κατασκευαστές στο ίδιο επίπεδο τιμών παρέχουν πέντε. Στο πίσω μέρος του κουτιού συναντούμε ένα σχεδιάγραμμα με τις διαστάσεις των επιμέρους εξαρτημάτων της ψύξης καθώς και μερικές φωτογραφίες που περιγράφουν οπτικά τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της. Επίσης υπάρχει και ένας πίνακας με τα χαρακτηριστικά της, για αυτούς που ενδιαφέρονται για περισσότερες λεπτομέρειες. Τέλος, η Enermax υποδεικνύει και το σωστό τρόπο τοποθέτησης της ψύξης —μέσω μιας φωτογραφίας— και συνιστά οι ανεμιστήρες να τοποθετηθούν στο κάτω μέρος του ψυγείου για να βγάζουν τον αέρα εκτός κουτιού. Τίποτα το ιδιαίτερο σε αυτή την πλευρά παρά η ίδια με αυτήν της πρόσοψης του κουτιού, φωτογραφία της 240. Τα περιεχόμενα βρίσκονται τοποθετημένα σε ειδικές θήκες μέσα στο κουτί και προστατεύονται επαρκώς. Τα παρελκόμενα είναι πλήρη και εκτός από τα βασικά βρίσκουμε ένα σωληνάριο θερμό-αγώγιμης πάστας, ένα Υ-splitter για τους ανεμιστήρες καθώς και το εγχειρίδιο χρήσης. Δυστυχώς η Enermax δεν προσφέρει επιπλέον βίδες για την τοποθέτηση ενός έξτρα ζευγαριού ανεμιστήρων στο ψυγείο και ιδανικά θα έπρεπε να παρέχουν και ένα δεύτερο Y-splitter. Αλλά από ότι φαίνεται δεν ήθελαν να επιβαρύνουν και άλλο την ήδη υψηλή τιμή του προϊόντος. Οι ανεμιστήρες είναι ακριβώς οι ίδιοι με αυτούς της 120X και σύμφωνα με τον προτεινόμενο, από την Enermax, τρόπο τοποθέτησης τους στο ψυγείο ο διακόπτης θα βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά τους οπότε και ο χρήστης δε θα έχει πρόσβαση σε αυτόν, παρά μόνο όταν τους αφαιρέσει. Πραγματικό φάουλ λειτουργικότητας αυτός ο διακόπτης. Η Liqtech 120X κάτω από το φακό Οι σωληνώσεις είναι αρκετά μακριές και συνάμα εύκαμπτες αλλά ευτυχώς δεν τσακίζουν, τουλάχιστον εύκολα. Το ψυγείο είναι αρκετά πιο παχύ από τα κλασσικά μονά, οπότε θα πρέπει να δείτε αν χωράει μέσα στο κουτί σας, προτού προβείτε στην αγορά της 120X. Το μπλοκ διαθέτει όμορφη σχεδίαση και είναι κατασκευασμένο εξολοκλήρου από μεταλλικά υλικά. Επίσης στην κορυφή του ένα μπλε LED φωτίζει το σήμα της Enermax. Οι βάσεις για την τοποθέτηση σε sockets Intel είναι πρώτο-τοποθετημένες και το 3 pin καλώδιο που φεύγει από το μπλοκ είναι για την παροχή ισχύος στην αντλία. Η βάση του μπλοκ είναι κατασκευασμένη από χαλκό και δεν είναι και τόσο λεία. Η Liqtech 240 κάτω από το φακό Το ψυγείο της 240 μπορεί να είναι μακρύτερο αλλά είναι αρκετά πιο λεπτό από το αντίστοιχο της 120X, οπότε θεωρητικά οι επιδόσεις τους θα πρέπει να είναι κοντά τουλάχιστον με τη στοκ διαμόρφωση. Όπως και στην περίπτωση της μικρότερης Liqtech έτσι και εδώ το ψυγείο εφοδιάζεται με δύο ελαστικές, κόκκινες, λωρίδες που βοηθούν στη μείωση των κραδασμών των ανεμιστήρων, οπότε και ρίχνουν τον εκλυόμενο θόρυβο. Το μπλοκ εκτός από φωτισμό διαθέτει και ρυθμιζόμενης γωνίας υποδοχές για τις σωληνώσεις, έτσι ώστε να έχετε τη δυνατότητα να τις δρομολογήσετε όπως σας βολεύει καλύτερα. Και σε αυτή την περίπτωση το φινίρισμα του μπλοκ δεν είναι επιπέδου καθρέφτη αλλά αυτό δεν αποτελεί κάτι το σημαντικό για τις επιδόσεις, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα από τα χαρακτηριστικά του ψυγείου, τη διάμετρο των σωληνώσεων, τον εσωτερικό σχεδιασμό του μπλοκ καθώς και από την απόδοση της αντλίας. Αν και η τελευταία δεν παίζει μεγάλο ρόλο σε συστήματα υδρόψυξης με ένα μόνο μπλοκ, αλλά παρά ταύτα σε ψυγεία με λεπτές/πυκνές σωληνώσεις καθώς και σε μερικά μπλοκ με πολλά και λεπτά κανάλια στο εσωτερικό τους, βοηθά σίγουρα η αυξημένη ροή του ψυκτικού υγρού. Μετρήσεις Liqtech 240 Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-ελάχιστων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθούν μερικοί πίνακες με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Ξεκινάμε από τη μεγάλη της παρέας, την Liqtech 240 και επιλέγοντας το μεσαίο προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων, το οποίο είναι και η default επιλογή από το εργοστάσιο. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 240 Stock (2 fans mid-profile) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 890 / 890 32.4 35.6°C 20.7°C 14.9°C 2 175.4 885 / 885 32.4 41.8°C 20.9°C 20.9°C 3 232.1 885 / 885 32.4 48.6°C 20.7°C 27.9°C 4 289.9 885 / 885 32.4 54.3°C 20.7°C 33.6°C 5 345.1 885 / 885 32.4 61.6°C 20.8°C 40.8°C 6 117.1 1550 / 1550 42.1 33.8°C 20.8°C 13.0°C 7 175.4 1550 / 1550 42.1 38.3°C 20.7°C 17.6°C 8 232.1 1550 / 1550 42.1 43.9°C 20.9°C 23.0°C 9 289.9 1550 / 1550 42.1 48.5°C 20.8°C 27.7°C 10 345.1 1550 / 1550 42.1 53.7°C 20.9°C 32.8°C 11 117.1 2060 / 2060 50.7 32.9°C 20.8°C 12.1°C 12 175.4 2060 / 2060 50.7 36.9°C 20.8°C 16.1°C 13 232.1 2060 / 2060 50.7 42.1°C 20.8°C 21.3°C 14 289.9 2060 / 2060 50.7 46.1°C 20.8°C 25.3°C 15 345.1 2060 / 2060 50.7 50.7°C 20.8°C 29.9°C * Fan A/B: ELC-LT120HP (mid fan-profile) ** Measured at 0.5m distance Δεν τα πήγε και άσχημα η Liqtech 240 αλλά περιμέναμε αρκετά καλύτερες επιδόσεις μιας και ακόμη και με τους ανεμιστήρες να στροφάρουν στις 2000 στροφές, χάνει από τις κορυφαίες λύσεις αερόψυξης. Σε σύγκριση πάντως με άλλες AIO και με επιλεγμένο το μεσαίο προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων η Liqtech διαθέτει αρκετά πιο ήσυχη λειτουργία, η οποίο εντούτοις δεν μπορεί να συγκριθεί με λύσεις αέρα όπως αυτές της Noctua για παράδειγμα. Δεν αντισταθήκαμε βέβαια στον πειρασμό και τοποθετήσαμε ένα έξτρα σετ από καλούς, PWM, 120 mm ανεμιστήρες στην Liqtech 240 για να δούμε τη διαφορά στις επιδόσεις σε σχέση με τη στοκ διαμόρφωση. Και σε αυτές τις δοκιμές οι μαμά ανεμιστήρες ήταν ρυθμισμένοι στο μεσαίο προφίλ. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 240 (4 fans Push - Pull) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 890 / 1275 34.6 34.2°C 21.1°C 13.1°C 2 175.4 890 / 1275 34.6 39.1°C 20.8°C 18.3°C 3 232.1 890 / 1275 34.6 44.9°C 20.9°C 24.0°C 4 289.9 890 / 1275 34.6 49.3°C 20.8°C 28.5°C 5 345.1 890 / 1275 34.6 55.3°C 20.9°C 34.4°C 6 117.1 2000 / 2365 51.4 32.2°C 21.0°C 11.2°C 7 175.4 2000 / 2365 51.4 36.1°C 21.1°C 15.0°C 8 232.1 2000 / 2365 51.4 40.7°C 21.2°C 19.5°C 9 289.9 2000 / 2365 51.4 44.2°C 21.2°C 23.0°C 10 345.1 2000 / 2365 51.4 48.2°C 21.0°C 27.2°C * Fans A: 2x ELC-LT120HP Push (mid fan-profile) ** Fans B: 2x Akasa Viper Pull *** Measured at 0.5m distance Με τέσσερις ανεμιστήρες οι επιδόσεις βελτιώθηκαν σημαντικά με το θόρυβο να παραμένει στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτά των προηγούμενων μετρήσεων, όπου και χρησιμοποιήσαμε μόνο τους εργοστασιακούς ανεμιστήρες. Οπότε στην προκειμένη περίπτωση προτείνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη τη χρήση ενός επιπλέον σετ ανεμιστήρων, το οποίο όμως θα ανεβάσει αρκετά το συνολικό κόστος του προϊόντος. Ας δούμε τώρα πως τα πήγε η 240 με επιλεγμένο το "γρήγορο" και θορυβώδες προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων. Σε αυτές τις δοκιμές χρησιμοποιήσαμε μόνο τους "μαμά" ανεμιστήρες ενώ στις επόμενες θα πάμε ένα βήμα παραπέρα και θα χρησιμοποιήσουμε ακόμη ένα σετ από τους εργοστασιακούς ανεμιστήρες με το προφίλ λειτουργίας στο μέγιστες δυνατές στροφές. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 240 Stock (2 fans high-profile) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2500 / 2500 57.5 32.6°C 21.2°C 11.4°C 2 175.4 2500 / 2500 57.5 37.1°C 21.2°C 15.9°C 3 232.1 2500 / 2500 57.5 42.4°C 21.2°C 21.2°C 4 289.9 2500 / 2500 57.5 46.6°C 21.4°C 25.2°C 5 345.1 2500 / 2500 57.5 51.0°C 21.4°C 29.6°C * Fans A/B: ELC-LT120HP Push (high fan-profile) *** Measured at 0.5m distance Ο θόρυβος εκτοξεύτηκε με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν στις 2500 στροφές αλλά οι επιδόσεις δε βελτιώθηκαν αρκετά, οπότε καλά θα κάνετε να αφήσετε το μεσαίο προφίλ λειτουργίας επιλεγμένο, εκτός και αν δουλεύεται τον υπολογιστή σας με ακουστικά ή ωτοασπίδες. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 240 (4 fans Push - Pull, high-profile) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2500 / 2500 61.8 32.1°C 21.5°C 10.6°C 2 175.4 2500 / 2500 61.8 35.9°C 21.5°C 14.4°C 3 232.1 2500 / 2500 61.8 41.0°C 21.6°C 19.4°C 4 289.9 2500 / 2500 61.8 44.7°C 21.7°C 23.0°C 5 345.1 2500 / 2500 61.8 48.8°C 21.8°C 27.0°C * Fans A/B: 4x ELC-LT120HP Push (high fan-profile) *** Measured at 0.5m distance Οι επιδόσεις βελτιώθηκαν αλλά ο θόρυβος καταντά ανυπόφορος ακόμα και για τους πλέον ανεκτικούς χρήστες. Περιμέναμε πάντως αρκετά χαμηλότερες θερμοκρασίες αλλά η μεγάλη Liqtech δε μας έκανε τη χάρη. [BREAK=Μετρήσεις Liqtech 120Χ] Όπως και την περίπτωση της Liqtech 240 ξεκινάμε τις μετρήσεις μας επιλέγοντας το μεσαίο προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων, το οποίο είναι και η default επιλογή από το εργοστάσιο. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 120X Stock(2 fans) Test # Watts Fan RPMs* (A/B) Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 880 / 880 33.1 35.4°C 19.8°C 15.6°C 2 175.4 880 / 880 33.1 43.9°C 19.6°C 24.3°C 3 232.1 880 / 880 33.1 51.7°C 19.7°C 32.0°C 4 289.9 880 / 880 33.1 59.2°C 19.8°C 39.4°C 6 117.1 1460 / 1460 42.9 35.8°C 21.2°C 14.6°C 7 175.4 1460 / 1460 42.9 41.2°C 21.1°C 20.1°C 8 232.1 1460 / 1460 42.9 47.4°C 21.2°C 26.2°C 9 289.9 1460 / 1460 42.9 52.5°C 21.3°C 31.2°C 10 345.1 1460 / 1460 42.9 59.5°C 21.2°C 38.3°C 11 117.1 1905 / 1905 50.7 34.6°C 21.2°C 13.4°C 12 175.4 1905 / 1905 50.7 39.6°C 21.3°C 18.3°C 13 232.1 1905 / 1905 50.7 45.4°C 21.2°C 24.2°C 14 289.9 1905 / 1905 50.7 50.4°C 21.3°C 29.1°C 15 345.1 1905 / 1905 50.7 56.5°C 21.5°C 35.0°C * Fan A/B: ELC-LT120HP (mid fan-profile) ** Measured at 0.5m distance Αρκετά θορυβώδης η μεσαία Liqtech και από πλευράς επιδόσεων δεν τα πήγε και ιδιαίτερα καλά. Κρίμα γιατί δεδομένης της συγγένειας της με το αντίστοιχο μοντέλο Tundra της Silverstone περιμέναμε πολλά. Στη συνέχεια πατάμε φουλ το γκάζι επιλέγοντας το υψηλής ταχύτητας προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων και παίρνουμε ακόμη μία μέτρηση. Thermal and Acoustic Tests Enermax Liqtech 120X Stock(2 fans) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2470 / 2470 57.3 33.9°C 21.7°C 12.2°C 2 175.4 2470 / 2470 57.3 38.6°C 21.7°C 16.9°C 3 232.1 2470 / 2470 57.3 44.0°C 21.7°C 22.3°C 4 289.9 2470 / 2470 57.3 48.5°C 21.6°C 26.9°C 5 345.1 2470 / 2470 57.3 54.0°C 21.6°C 32.4°C * Fans A/B: ELC-LT120HP Push - Pull (high fan-profile) *** Measured at 0.5m distance Με τους ανεμιστήρες να δουλεύουν σε υπερηχητικές ταχύτητες οι θερμοκρασίες κατέβηκαν αισθητά, αλλά ο θόρυβος γίνεται ανυπόφορος. Προφανώς οι διαφορές της 120X με την Silverstone Tundra TD03 είναι περισσότερες από ότι νομίζαμε μιας και η τελευταία απέδωσε πολύ καλύτερα πάνω στο Jalapeno. Συγκεντρωτικά Γραφήματα Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση των υπό δοκιμή προϊόντων σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, τα οποία έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Στον τομέα των επιδόσεων ακόμη και η μεγάλη Liqtech, με τέσσερις ανεμιστήρες Enermax να στροφάρουν σε πολύ υψηλές στροφές, δεν κατάφερε να ακολουθήσει τις υπόλοιπες καλές AIO που κοστίζουν πάνω-κάτω το ίδιο. Όσον αφορά τώρα τη μικρή Liqtech 120X, αυτή έμεινε μακρυά από την ξαδέρφη της, Silverstone Tundra TD03, κάτι που μας προξένησε μεγάλη εντύπωση μιας και οι δύο χρησιμοποιούν το ίδιο ψυγείο, οπτικά τουλάχιστον Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η ψύκτρα της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Ο μόνος τομέας που διεκδίκησαν άνετα την πρωτιά οι δύο Liqtech ήταν αυτός του εκλυόμενου θορύβου. Το κακό εδώ είναι όμως ότι κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στις πιο φασαριόζες λύσεις ψύξης που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οπότε αυτή η "επιτυχία" τους κάθε άλλο παρά κολακευτική είναι. Αν επιλέξετε το υψηλής ταχύτητας προφίλ λειτουργίας στους ανεμιστήρες των Liqtech, καλύτερα να έχετε ένα ζευγάρι ωτοασπίδες πρόχειρο. Θα το χρειαστείτε σίγουρα. Συμπεράσματα Η πικρή αλήθεια είναι ότι καμία από τις Liqtech που δοκίμασα στη σημερινή δοκιμή δεν με εντυπωσίασε. Δεδομένων των ομοιοτήτων που έχουν με τις αντίστοιχες προτάσεις της Silverstone (Tundra series), περίμενα πολύ καλύτερες επιδόσεις και χαμηλότερες θερμοκρασίες αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβει. Επιπρόσθετα οι ανεμιστήρες τους στις μέγιστες στροφές λειτουργίας κάνουν σαν αεροπλάνα και σα να μην έφτανε αυτό ο διακόπτης επιλογής του προφίλ λειτουργίας τους βρίσκεται σε μια πραγματικά άβολη θέση. Στον τομέα της τιμής δεν μπορώ να πω ότι είναι ιδιαίτερα ακριβές, πάντα σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αλλά αν λάβω υπόψη της όχι και τόσο υψηλές επιδόσεις τους τότε με τα χρήματα που ζητάει η Enermax μπορείτε να βρείτε καλύτερες προτάσεις. Πιστεύω ότι η Enermax θα πρέπει είτε να ρίξει και άλλο την τιμή διάθεσης των Liqtech ή να βρει τρόπους ώστε να αυξήσει την απόδοση τους. Ο ανταγωνισμός σε αυτή την κατηγορία είναι αμείλικτος και θα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο για να τραβήξουν την προσοχή των μελλοντικών αγοραστών. Τέλος, θα πρέπει να αυξήσουν άμεσα την εγγύηση διότι άλλες εταιρίες προσφέρουν μέχρι και πέντε χρόνια και όπως και να έχει η εγγύηση σε μία AIO λύση υδρόψυξης αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την αγορά της, τουλάχιστον για τους ορθά σκεπτόμενους καταναλωτές. H Liqtech 120X της Enermax κοστίζει 89€ (συμπεριλαμβανομένου 23% ΦΠΑ) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα της είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Καλή ποιότητα κατασκευής Αρκετά εύκολη εγκατάσταση του μπλοκ Εύκαμπτες σωληνώσεις Πλούσια παρελκόμενα PWM ανεμιστήρες, ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας Πλήρως μεταλλικό μπλοκ Στο "ήσυχο" προφίλ λειτουργίας ο θόρυβος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (αλλά το ίδιο ισχύει και για τις επιδόσεις) Μειονεκτήματα Περίμενα καλύτερες επιδόσεις Μόνο δύο χρόνια εγγύηση Άβολη θέση του διακόπτη επιλογής προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων Το ψυγείο είναι λίγο μεγαλύτερο από τα κλασσικά μονά οπότε ίσως υπάρχει πρόβλημα σε μερικά κουτιά Δεδομένων όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Liqtech 120X είναι: H Liqtech 240 κοστίζει 104€ (συμπεριλαμβανομένου 23% ΦΠΑ) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα της είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Καλή ποιότητα κατασκευής Αρκετά εύκολη εγκατάσταση του μπλοκ Εύκαμπτες σωληνώσεις Πλούσια παρελκόμενα PWM ανεμιστήρες, ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας Πλήρως μεταλλικό μπλοκ Στο "ήσυχο" προφίλ λειτουργίας ο θόρυβος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα Μειονεκτήματα Περίμενα καλύτερες επιδόσεις Μόνο δύο χρόνια εγγύηση Άβολη θέση του διακόπτη επιλογής προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων Καλό θα ήταν να έδιναν μαζί και ένα επιπλέον σετ από βίδες, για την τοποθέτηση ενός έξτρα ζευγαριού ανεμιστήρων Δεδομένων όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Liqtech 240 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Enermax για τη διάθεση των δειγμάτων. (crmaris)