wolves Ιανουάριος 21, 2014 #101 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Πανω απο 48khz ειναι περιττο να το βαζεις, εκτος αν εισαι σκυλος Link to comment Share on other sites More sharing options...
Chaos3X Ιανουάριος 21, 2014 Author #102 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Τότε προς τι τα 192;Είναι κακό αν το βάζεις πάνω από 48; Χάνεις κάτι ή κουράζεις το σύστημα τσάμπα; Link to comment Share on other sites More sharing options...
das Ιανουάριος 21, 2014 #103 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Το sample rate ,δεν εχει σχέση με το "πόσο το ακούμε" ,δε λεει για τη συχνότητα του ακουστικού φάσματος δηλαδή ,οσο μεγαλύτερο sample rate έχεις,ειναι περισσότερη πληροφορία στον ίδιο χρόνο ,δηλαδή πιο μεγάλη λεπτομέρεια στον ήχο ,η ποιότητα cd ειναι νομίζω στα 16 bit @44100 . Γενικά οσο πιο πολυ ,τοσο καλύτερα ,αλλα για να αντιληφθείς τη διαφορά απο ποιότητα cd και πάνω ,πρεπει να εισαι λιγο ψαγμενος/εξειδικευμένος και με ποιοτική πηγή και ηχεία.Κακο δεν κανεις πάντως.sent from mobile Link to comment Share on other sites More sharing options...
Chaos3X Ιανουάριος 21, 2014 Author #104 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Άρα αν το έχω μόνιμα στο 192 μόνο καλύτερα θα είναι, σ΄ευχαριστώ πολύ φίλε μου. Link to comment Share on other sites More sharing options...
SirDiman Ιανουάριος 21, 2014 #105 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Τα Windows κάνουν resampling και δεν έχει νόημα καθώς χαλάει ο ήχος από ότι διάβασα, κοίταξε το στο ίντερνετ Sent from my Nexus 4 using Tapatalk 2 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Petrossortep Ιανουάριος 21, 2014 #106 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι παίζει με το sample rate και τις διάφορες τιμές του; Καλό είναι να έχουμε μια βασική θεωρητική εικόνα για τον ψηφιακό ήχο. Ο ήχος είναι η-γρήγορη-μεταβολή της πίεσης του αέρα(καθώς κυλά ο χρόνος). Δηλαδή ο ήχος έχει δύο διαστάσεις, την πίεση και τον χρόνο. Γραφικά, αυτό το δείχνουμε με σχήματα όπως τα παρακάτω, όπου στον κάθετο άξονα είναι η πίεση του αέρα και στον οριζόντιο ο χρόνος: Στα ηλεκτρονικά μηχανήματα ο ήχος είναι η μεταβολή της τάσης σε σχέση με τον χρόνο. Οπότε πάλι τα ίδια μόνο που στον κάθετο άξονα έχεις τάση αντί για πίεση αέρα. Επομένως, όταν ψηφιοποιείς τον ήχο χρειάζεσαι πληροφορίες για δύο διαστάσεις: Tο sample rate αφορά τον χρόνο(οριζόντιο άξονα). Όσο μεγαλύτερο είναι το sample rate τόσα περισσότερα δείγματα παίρνουμε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο ήχου. Αυτό φαίνεται στο πάνω δεξιά σχήμα, όπου με το μεγαλύτερο sample rate πυκνώνουν οι κάθετες γραμμές(σε σχέση με δεξιά). Δηλαδή κωδικοποιούμε ταχύτερες μεταβολές της τάσης, άρα υψηλότερη συχνότητα ήχου. Θεωρητικά, για να κωδικοποιήσεις συχνότητες μέχρι τα 20.000Hz που ακούει ο άνθρωπος χρειάζεσαι τα διπλάσια δείγματα(40.000Hz δειγματοληψία). Το cd κωδικοποιεί ήχους μέχρι 44.100/2=22.050Hz. To bit depth κωδικοποιεί τις τιμές τάσης που παίρνει το ηλεκτρικό σήμα στον κάθετο άξονα. Με 16 μπιτ κωδικό σύμφωνα με τα μαθηματικά μπορείς να κωδικοποιήσεις 2^16=65.536 συνδυασμούς τιμών ηλεκτρικής τάσης. Δηλαδή μπορείς να τεμαχίσεις τον κάθετο άξονα σε 65.536 κομμάτια. Η κωδικοποίηση δουλεύει ως εξής. Ο ψηφιακός κωδικοποιητής(analog to digital converter) τη χρονική στιγμή Ψ διαβάζει την τιμή τάσης του αναλογικού σήματος που μπορεί να πάρει άπειρες τιμές(π.χ. 3,16-3,14567-3,12-3,1287 κτλ.). Ας πούμε ότι διαβάζει τάση 3,2345 βολτ. Με τα 16 μπιτ δεν έχει κωδικοποιηθεί τέτοια τάση. Έχει κωδικοποιηθεί όμως η τάση με τιμή 3,16 βολτ και η αμέσως μεγαλύτερη τιμή στα 3,24 βολτ. Προσεγγιστικά τα 3,2345 βολτ καταγράφονται στο cd ως 3,24 βολτ και όχι όπως ακριβώς είναι. Όπως καταλαβαίνεις όσα περισσότερα είναι τα μπιτ τόσο περισσότεροι θα είναι οι συνδυασμοί τάσης και οι προσεγγίσεις μας θα γίνονται καλύτερα. Δηλαδή με το bit depth μειώνεις τις τυχαίες αποκλίσεις από το ορίτζιναλ σήμα(τα μικρότερα "κυβάκια" στο κάτω δεξιά σχήμα αυτό δείχνουν). Άρα μειώνεις τον θόρυβο και γενικά την παραμόρφωση. Γι'αυτό το SACD με τα 24 μπιτ έχει καλύτερο SNR από το CD. Η παραμόρφωση είναι αμελητέα και για τα δύο. Το sample rate(που κωδικοποιεί συχνότητα ήχου) της κάρτας πρέπει να ακολουθεί το sample rate του υλικού που παίζεις. Δηλαδή 44,1ΚΗΖ για μουσική και 48ΚΗΖ(συνήθως) για παιχνίδια και ταινίες. Διαφορετικά, γίνονται σφάλματα κατά τις μετατροπές από το ένα sample rate στο άλλο που είναι γνωστά ως aliasing. Πρακτικά, με τους σύγχρονους converters ό,τι και να βάλεις είναι οκ. Bit depth από τα win βάλε ό,τι θες πάνω από 16 μπιτ. Πάνω από τα 16 μπιτ αν θυμάμαι καλά μπαίνουν μηδενικά στις θέσεις των επιπλέον μπιτ. Τα Windows κάνουν resampling και δεν έχει νόημα καθώς χαλάει ο ήχος από ότι διάβασα, κοίταξε το στο ίντερνετ Sent from my Nexus 4 using Tapatalk 2 Τα win 7 δεν κάνουν resampling παρά μόνο αν παίζεις ταυτόχρονα δύο ήχους(π.χ. μουσική flac/cd και στο καπάκι παίζει ήχος από τα windows ή από αλλού.) Και τότε επιλέγεις εσύ ποιός ήχος θα γίνει resampling. Αν για σένα μετράει η πιστότητα σε flac θα "πεις" στα γουιν να κάνουν resampling σε 44,100 όσους ήχους δεν είναι. Άρα το φλακ θα μείνει άθικτο και ο ήχος από τα γουιν θα "φάει" το βλαπτικό resampling. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Chaos3X Ιανουάριος 21, 2014 Author #107 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Βασικά ευχαριστώ πολύ για τον κόπο σου και την φανταστική ανάλυσή σου. Οπότε για παιχνίδια 48 και για μουσική 42. Ότι παραπάνω ή παρακάτω είναι λάθος; Ακόμα κι αν έχεις καλή κάρτα και ακουστικά ή δεν παίζει ρόλο; Link to comment Share on other sites More sharing options...
Petrossortep Ιανουάριος 21, 2014 #108 Κοινοποίηση Ιανουάριος 21, 2014 Εγώ βάζω παντού 44,1 και 48 στις ταινίες(για το ψυχολογικό κυρίως). Μόνο οι πολύ παλιές κάρτες είχαν προβλήματα με τις μετατροπές. Τώρα δεν θα ακούσεις διαφορά. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.