Αχ και να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω...

[Κωστάκης]

1992 :P:P

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=QFwmjeh5b88]‪Michalis Rakintzis - Ian Gillan(Deep purple) - Get Away‬‏ - YouTube[/ame]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=7VPVT6wZD34&feature=related]‪Sofia Arvaniti & Bonnie tyler ft M.Rakintzi‬‏ - YouTube[/ame]

[Ταμτάκος]

Η κάθε εποχή έχει και τα καλά της. Προσωπικά είμαι από τους "μεγάλους" αφού είμαι του '70. Από την μία νοσταλγώ πράγματα που έζησα τα οποία έφυγαν ανεπιστρεπτί με καλύτερο παράδειγμα την αίσθηση της γειτονιάς και τις παρέες πρόσωπο με πρόσωπο, και όχι πίσω από μία οθόνη.

Βλέποντας όμως τα παιδιά μου (γεννημένα μετά το 2000) να κάνουν πράγματα που εγώ ούτε τα φανταζόμουν τότε, δεν μπορώ παρά να εκτιμήσω τα καλά που τους προσφέρει η σημερινή κοινωνία. Και πάει λέγοντας. Σημασία έχει να μπορούμε να εξελίσσόμαστε κι εμείς μαζί με την εποχή μας γιατί αλλιώς μένουμε πίσω και προσπαθούμε μάταια να υποστηρίξουμε λάβαρα του παρελθόντος που έχουν πια ξεφτίσει.

Θυμάμαι πόσο πιο πολιτικοποιημένος ήταν ο κόσμος τότε, πόσο περισσότερο υπήρχε μέσα του το σαράκι του εμφυλίου και άλλα πολλά. Αλλά αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι το έπος του '87 που έζησα μέσα και έξω από το γήπεδο. Η μοίρα βέβαια το είχε φέρει έτσι που έδινα Πανελλήνιες την επόμενη μέρα και φυσικά πάτωσα.

Για να μην μακρυγορήσω (περισσότερο), σίγουρα μου λείπουν αυτά που έζησα μικρός αλλά ζηλεύω αυτούς που θα ζήσουν όλα αυτά που εγώ δεν πρόκειται να δω.

[oxide]

Νομίζω ότι η βασική διαφορά είναι ότι η πίεση στα παιδιά είναι αφόρητη πλέον και αν νομίζετε πως αντέχουν δείτε τι προβλήματα βγάζουν όταν ακόμα είναι στο σχολείο αλλά και αργότερα.

Ανέκαθεν πίστευα ότι όσο πιο πολλές φορές πέσει ένα παιδί με το ποδήλατο/τρέχοντας κτλ και όσο πιο πολλές επαφές έχει με παιδιά της ηλικίας τους (πχ παίζοντας παιχνίδια, όχι στο pc) τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να κινείται αργότερα στα "φυσιολογικά" πλαίσια.

Το παιχνίδι είναι το σχολείο του μικρού, και στην φύση και στις σύγχρονες κοινωνίες και τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει.