Jump to content



Τουρκία: έτοιμος ο πρώτος δορυφόρος-κατάσκοπος


DS-7-

Recommended Posts

Την ολοκλήρωση της κατασκευής του πρώτου από τους συνολικά έξι δορυφόρους του συστήματος επιτήρησης κατασκοπίας Gozturk και τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η εκτόξευσή του το 2012, ένα χρόνο νωρίτερα από την αρχική πρόβλεψη, ανακοίνωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια τελετής καθέλκυσης αμφίβιου σκάφους στην Τούζλα, στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhuanet.

«Βάζουμε τέλος στην εξάρτησή μας από το εξωτερικό για την κατασκευή ειδικών πολεμικών μηχανών», δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατόλια, και πρόσθεσε πως πλέον η τουρκική αμυντική βιομηχανία μπορεί να θεωρηθεί ως ικανός παίκτης στη διεθνή σκηνή.

Πράγματι, η Τουρκία ενισχύει συνεχώς τη δημιουργία ισχυρής στρατιωτικής βιομηχανίας. Η συνολική οικονομική δραστηριότητα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας αναμένεται να αγγίξει τα 3 δισ. δολάρια φέτος, ενώ έως το 2020, βάσει του εθνικού προγράμματος αμυντικής αυτάρκειας, η τουρκική πολεμική βιομηχανία θα καλύπτει το 80% των αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Το σύστημα κατασκοπίας Gozturk είναι ένα πολύπλοκο δορυφορικό σύστημα, συνολικού κόστους 250 εκατ. ευρώ, το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες του τουρκικού επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων και της ΜΙΤ. Θα βρίσκεται σε ύψος 65 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης και θα αποτελείται από έξι δορυφόρους καλύπτοντας την περιοχή από το Ιόνιο έως την Κεντρική Ασία.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, η Τουρκία είναι έτοιμη από τη βάση Μπαϊκονούρ στη νοτιοδυτική Ρωσία, κοντά στα σύνορα με το Καζαχστάν, για την εκτόξευση του Rasat, του πρώτου στρατιωτικού δορυφόρου παρατήρησης, αποκλειστικά κρατικής χρηματοδότησης, που σχεδίασαν και κατασκεύασαν Τούρκοι μηχανικοί του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών.

Πηγή:Enet

Link to comment
Share on other sites

εγώ αυτό που συγκράτησα από το συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι οι Τούρκοι, εν πολλοίς, τις ανάγκες τους [υπαρκτές ή μη] για στρατιωτικό εξοπλισμό τις καλύπτουν μόνοι τους. Έχουν στρατιωτική βιομηχανία, αναπτύσουν σχέδια για δορυφόρους και τα υλοποιούν. Δεν πάνε να πληρώνουν συνέχεια Ισραήλ, Γερμανία, Γαλλία, Αμερική.

Εμείς είχαμε την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, και την ΕΑΒ και τις καταντήσαμε [οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές για την ακρίβεια] άχρηστες και οικονομικά ασύμφορες. Αλλά όταν μιλούσε κανείς τότε, ήταν γραφικός έως και ενοχλητικός

Link to comment
Share on other sites

Ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης ανοίγει και για τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, στις οποίες απασχολούνται 3.600 εργαζόμενοι. Οπως αποκάλυψε χθες ο Β. Βενιζέλος, η κυβέρνηση αποφάσισε μέσω της Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων να αναθέσει σε ξένους οίκους την αξιολόγηση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), που προήλθαν από τη συγχώνευση ΠΥΡΚΑΛ - ΕΒΟ, καθώς και της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ), ώστε «το γρηγορότερο» και οι τρεις αμυντικές βιομηχανίες να ιδιωτικοποιηθούν.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η εξαγορά των αμυντικών βιομηχανιών πρόκειται να γίνει βάσει του «αραβικού» σχεδίου, που εφαρμόστηκε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με δέλεαρ τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων.

Γι’ αυτό, παρότι σήμερα και οι τρεις ελληνικές κρατικές αμυντικές βιομηχανίες είναι ζημιογόνες, εμφανίζονται «μνηστήρες» απ’ όλη την παγκόσμια αγορά, καθότι γνωρίζουν ότι διαθέτουν «προίκα» ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Πιο συγκεκριμένα:

* Για την εξαγορά της ΕΑΒ με τους 1.200 εργαζόμενους, εκδηλώνουν ενδιαφέρον όλες οι μεγάλες βιομηχανίες αεροναυπηγικής (Lockheed «F-16 & F-35» - Boing «F-18» - EADS «Eurofighter» - Dassault «Rafale»), που διεκδικούν το ελληνικό πρόγραμμα του μαχητικού αεροσκάφους 4ης γενιάς, ύψους 5 δισ. ευρώ.

* Για την εξαγορά των ΕΑΣ με τους 1.600 εργαζόμενους, που εδώ και χρόνια φυτοζωεί, εκδηλώνουν ενδιαφέρον εταιρείες από τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

* Για την εξαγορά της ΕΛΒΟ με τους 800 εργαζόμενους ενδιαφέρον εκδηλώνουν οι Ρώσοι, που έχουν υπογράψει συμφωνία για προμήθεια 450 ΤΟΜΑ «ΒΜΒ-3». Πρόταση κατέθεσε και γερμανικό κονσόρτσιουμ.

Χρέη

Η κατάσταση στην αμυντική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια επιδεινωνόταν καθημερινά. Τα χρέη ανέρχονται σε 2,2 δισ. ευρώ!

Ο επιχειρηματικός σχεδιασμός στην αμυντική βιομηχανία περιοριζόταν στην εύρεση δανειακών πόρων για μισθοδοσία και λοιπά λειτουργικά. Καμία μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία δεν άγγιξε τις εγχώριες κρατικές βιομηχανίες μια ολόκληρη πενταετία. Αφέθηκαν να φθίνουν σε μια περίοδο που στον διεθνή χώρο έχει γιγαντωθεί το κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ισχυρών, βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων.

Η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού σε ετήσια βάση για τη στήριξη της ΕΑΒ και των ΕΑΣ τα τελευταία χρόνια υπερβαίνει τα 200 εκατ. ευρώ. Η πορεία τους χωρίς μεταρρυθμίσεις ήταν προδιαγεγραμμένη. Με τη συμπίεση των δημοσίων δαπανών να εντείνεται τα επόμενα 3-5 χρόνια, δεν υπήρχαν περιθώρια για σημαντικά νέα προγράμματα με απευθείας ανάθεση.

Η κατάργηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ενώ οι δυνατότητες συμπαραγωγής παραμένουν περιορισμένες, καθώς η ελληνική αμυντική βιομηχανία δεν μπορεί να πραγματοποιήσει επενδύσεις σε γραμμές παραγωγής για μικρό αριθμό συστημάτων. Αυτό θα αποτελεί πάντοτε μια τροχοπέδη για τις ελληνικές βιομηχανίες, σε αντίθεση με την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας που πραγματοποιεί μαζικές προμήθειες αμυντικού υλικού.

Για παράδειγμα, η Ελλάδα προβλέπεται να προμηθευτεί 15 ελικόπτερα Ερευνας και Διάσωσης, ενώ η Τουρκία αναμένεται να αποφασίσει την προμήθεια 123 ελικοπτέρων γενικής χρήσης και 50 επιθετικών ελικοπτέρων. Οσο οι προμήθειες δεν ομαδοποιούνται, η ελληνική βιομηχανία θα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση στην ανάπτυξη μακροχρόνιων συνεργασιών με υψηλή προστιθέμενη αξία.

Με το νέο αναθεωρημένο Εξοπλιστικό Πρόγραμμα (ΕΜΠΑΕ) θα αποσαφηνιστεί το εύρος του έργου βιομηχανικής συμπαραγωγής, που ρεαλιστικά μπορεί να απορροφήσει η εγχώρια βιομηχανία την επόμενη πενταετία.

http://prezatv.blogspot.com/2010/10/3600.html

μετα τον οτε,μετα τους δρομους σειρα εχουν και οι αμυντικες βιομηχανιες!

Link to comment
Share on other sites

«Βάζουμε τέλος στην εξάρτησή μας από το εξωτερικό για την κατασκευή ειδικών πολεμικών μηχανών»,

η τουρκική πολεμική βιομηχανία θα καλύπτει το 80% των αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

...του πρώτου στρατιωτικού δορυφόρου που σχεδίασαν και κατασκεύασαν Τούρκοι μηχανικοί του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών.

Εγώ θα έλεγα ένα μεγάλο μπράβο στους από εκεί. (Χωρίς ίχνος ειρωνείας)

Αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση σε ότι αφορά η είδηση. και δε μιλάω για την ανάπτυξη του οπλοστασίου αλλά για την ανάπτυξη της τεχνολογίας τους έτσι ώστε να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι.

Προφανώς άλλο να εισάγεις τεχνολογία και άλλο να τη παράγεις... το πρώτο είναι καθαρά επιζήμιο, το δεύτερο είναι λιγότερο ζημιογόνο και μπορεί να γίνει, με μερικές σωστές κινήσεις, επικερδές.

Link to comment
Share on other sites

Οι γειτονες μας ειναι αυτοι. Ειναι δεδομενο οτι τα τελευταια χρονια η Ελλαδα συνεχως υποχωρει.

Ελπιζω τα παιδια μου και τα εγγονια μου οταν πανε σχολειο να μπορεσουν να μαθουν ελληνικα.

Η διπλωματία των F-16 στο Αιγαίο

Σοκάρει η παρούσα αναλογία των ελληνικών και τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών που πετάνε καθημερινώς στο Αιγαίο από τις αρχές του 2010:

* Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αμυνας αλλά και του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, η αναλογία πλέον διαμορφώνεται περίπου σε 90% τουρκικά(πολλα εκ των οποίων οπλισμένα) και μόλις 10% ελληνικά!

Το 2009 έγιναν 593 τουρκικές παραβάσεις, 980 παραβιάσεις και υπήρξαν 236 εμπλοκές.

Το 2010 οι εμπλοκές περιορίστηκαν σε 14.

Η αναλογία αυτή ισοδυναμεί με 16 έως 40 τουρκικά αεροσκάφη σε..καθημερινή βάση στο Αιγαίο, ενώ μόνον 2 έως 4 ελληνικά απογειώνονται για να αναχαιτίσουν, αν και αποφεύγουν να προσεγγίσουν, τα τουρκικά. Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι έχουν σχεδόν εκλείψει οι εμπλοκές.

Ομως η σημερινή αναλογία (10%-90%) των ελληνικών και τουρκικών πτήσεων στο Αιγαίο, είναι ακριβώς η αντίστροφη του 1978, όταν δηλαδή πραγματοποιήθηκε η πρώτη διερευνητική συνάντηση των γεν. γραμματέων των δύο υπουργείων Εξωτερικών.

Το 1978, η τουρκική πλευρά υποστήριζε ότι η στάση της Ελλάδας είναι εχθρική και συνιστά «απειλή» έναντι της Τουρκίας, διότι οι πτήσεις των ελληνικών μαχητικών στο Αιγαίο είναι 95% έναντι 5% των τουρκικών.

Η τουρκική προσπάθεια

Από τότε μέχρι σήμερα η Αγκυρα, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και κυβερνώντος πολιτικού κόμματος, βρίσκεται σε μια διαρκή και επίπονη προσπάθεια οργάνωσης και εκτέλεσης πτήσεων των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, έτσι ώστε να θεμελιώσει και να οριοθετήσει τα κυριαρχικά και οικονομικά δικαιώματα που πιστεύει ότι έχει στην περιοχή αυτή.

Με το πέρασμα του χρόνου, καθώς οι ελληνικές θέσεις και αντιδράσεις ούτε βελτιώθηκαν ούτε εκσυγχρονίστηκαν, πολλά από τα κυριαρχικά και οικονομικά δικαιώματα τείνουν πλέον να μετατραπούν σε τουρκικά κεκτημένα.

Ο τεράστιος όγκος επίσημων εγγράφων που έχει συσσωρευθεί πλέον επιτρέπει την καταγραφή της άμεσης σχέσης και σκοπιμότητας των τουρκικών πτήσεων, με την τουρκική πολιτική και διπλωματία στο Αιγαίο και δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις και παρερμηνείες:

* Το 5% των τουρκικών πτήσεων στο Αιγαίο το 1978, πενταπλασιάστηκε το 1979 και έφτασε το 25%. Οι τουρκικές πτήσεις το 1979 έφτασαν για πρώτη φορά μέχρι τις νησίδες Καλόγηροι (βόρεια της Ανδρου) και οριοθετούσαν τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά ώς περιοχή ελέγχου της Αγκυρας. Με τις πτήσεις αυτές, η Αγκυρα επιδίωξε να θεμελιώσει δικαιώματα και αρμοδιότητες στο Αιγαίο.

Την ίδια περίοδο η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε τη Σύμβαση του Αμβούργου του Διεθνούς Οργανισμού Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ), με πολύ δύσκολες διατάξεις για τα ελληνικά συμφέροντα. Η Σύμβαση (άρθρα 2.1.4. και 2.1.5) επέβαλε στην Ελλάδα και την Τουρκία να συμφωνήσουν (σ.σ. δηλαδή ποτέ) στην οριοθέτηση και τον καθορισμό περιοχών ευθύνης για έρευνα και διάσωση θαλάσσιων ατυχημάτων και σε περίπτωση μη ύπαρξης συμφωνίας, η κάθε χώρα να οριοθετήσει μόνη της τη δική της περιοχή. Ετσι η Αγκυρα, γνωρίζοντας ότι δεν θα επέλθει συμφωνία, αφού αυτή διεκδικούσε σταθερά το μισό Αιγαίο, άρχισε σε καθημερινή βάση εντατικές και παρατεταμένες πτήσεις στα όρια του 25ου μεσημβρινού, με πλήθος υπερπτήσεων των ελληνικών νήσων, προκειμένου να θεμελιώσει πρακτική ελέγχου του μισού Αιγαίου.

Επιπροσθέτως το 2001 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε τον νόμο 24611, με τον οποίο οριοθετεί μονομερώς το μισό Αιγαίο και τα νησιά του ως περιοχή έρευνας και διάσωσης της Τουρκίας και το εντάσσει κάτω από έλεγχο της Αγκυρας, με την Αθήνα να παριστάνει τον απλό παρατηρητή.

Από το 1979 μέχρι και το τέλος του 1995 οι τουρκικές πτήσεις στο Αιγαίο παρέμειναν στο 25% και οι ελληνικές στο 75%

* Από τον Δεκέμβριο του 1995 παρουσιάστηκε μια ασυνήθιστα μεγάλη και βίαιη τουρκική αεροπορική δραστηριότητα, με δεκάδες υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά και με καθημερινές εμπλοκές, με αποτέλεσμα η αναλογία των ελληνοτουρκικών πτήσεων στο Αιγαίο να εξισωθεί στο 50%-50%.

Η τεχνητή κρίση στα Ιμια

Αν και ο τουρκικός στόχος ήταν πασιφανής και απέβλεπε στο να «απαγορεύσει» στην Ελλάδα να ασκήσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ν.μ., καθώς επίσης και να «εκμηδενίσει» την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έλαβαν μέτρα αποτελεσματικής πρόληψης των τουρκικών προκλήσεων.

Τον Δεκέμβριο του 1995 η ελληνική Βουλή κύρωσε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ενα μήνα μετά την ψήφιση της Σύμβασης, η Τουρκία προκάλεσε την τεχνητή κρίση στα Ιμια. Την ίδια χρονιά η Αγκυρα έθεσε θέμα γκρίζων ζωνών, υποστηρίζοντας ότι πάνω από 80 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες δεν ανήκουν στην Ελλάδα. Τη θέση της αυτή η Τουρκία προσπαθεί ακόμη και σήμερα να εδραιώσει, με τις τουρκικες πτήσεις πάνω από τα νησιά.

* Η εξίσωση των ελληνοτουρκικών πτήσεων 50%-50% διατηρήθηκε από το 1995 έως το 2006, όταν οι τουρκικές πτήσεις αυξήθηκαν ξαφνικά στο 75%, από τον Αύγουστο του 2006 και οι ελληνικές πτήσεις μειώθηκαν στο 25%.

Μία από τις αιτίες ήταν η επιτυχία της Τουρκίας, βάση της οποίας το ΝΑΤΟ εξέδωσε διαταγή με την οποία απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά να πετάνε πάνω από τα νησιά που βρίσκονται ανατολικά από τη μέση του Αιγαίου.

Σήμερα οι ελληνικές πτήσεις έχουν πλέον μειωθεί στο 10% και οι τουρκικές έχουν αυξηθεί περίπου στο 90%.

Συνολικώς η Αθήνα από το 1996 μέχρι και σήμερα αρκείται μόνον σε αναποτελεσματικά διαβήματα - παράπονα προς την Αγκυρα, για τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών. Χρησιμοποιεί, δηλαδή, μέσα που ελάχιστα διασφαλίζουν στην πράξη την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο και τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας και διστάζει να επικαλεστεί ανώτατα διπλωματικά μέσα, όπως π.χ. προσφυγή στον ΟΗΕ.

Σε κάθε ένα από τα διαβήματα αυτά η Αγκυρα απαντά στερεότυπα κάθε φορά ότι τα τουρκικά μαχητικά δεν πέταξαν πάνω από νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με διεθνείς Συνθήκες...

Ρεπορτάζ-άρθρο της κ.Κ.Αδάμ,Πηγή Ελευθεροτυπία

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.