Jump to content



Steve Jobs: How to live before you die


crmaris

Recommended Posts

Πολύ καλός λόγος, αλλά εγώ θα σχολιάσω αυτό που μου ήρθε στο μυαλό περί καρκίνου.

Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τον καρκίνο, αλλά δεν έχουν τα λεφτά του Steve Jobs?

Link to comment
Share on other sites

Μόλις είπε για τα fonts ότι αν δεν τα είχε κάνει έτσι στα Mac, δε θα ήταν σε κανένα PC, έκλεισα το παράθυρο. Πάω να δω Θέμο.

Μπορεί το υπόλοιπο να άξιζε, αλλά δεν μπορώ να ακούω άνθρωπο να μιλάει με τέτοιο ύφος.

Το βιντεάκι του Lvl1, αν και δεν πρόλαβα να το δω όλο, είναι αρκετά καλό!

Link to comment
Share on other sites

Ο καρκίνος βέβαια χτυπάει αδιφαρόντας για το θύμα του. Αλλά γιατί δεν μπορώ να διδαχτώ από ανθρώπους που μιλάνε με το "εγώ" πίσω από κάθε πρόταση τους;

Καμιά διάλεξη περι ζωής απο καρκινοπαθείς ανθρακωρύχους, λαμαρινάδες, μεροκαματιάρηδες γενικώς....έχουμε; Η από τα παιδάκια στην Ασία-αφρική που "καθαρίζουν" τα απόβλητα των δυτικών της silicon valley;

Νομίζω κάπου εκεί κρύβεται το μεγαλείο της ψυχής και ας μην έχουν τον τρόπο να το δείξουν, ούτε στο youtube, ούτε με προσωπική ιστοσελίδα.

Link to comment
Share on other sites

Ο καρκίνος βέβαια χτυπάει αδιφαρόντας για το θύμα του. Αλλά γιατί δεν μπορώ να διδαχτώ από ανθρώπους που μιλάνε με το "εγώ" πίσω από κάθε πρόταση τους;

Αναφέρεσαι τώρα στο video που παρέθεσε ο levelone? Αν ναι, θα έλεγα ότι είναι άδικο να προτάσεις το επιχείρημα του ότι δε σου κάθεται καλά να ακούς κάποιον που περιαυτολογεί.

Στη τελική μέσα από την εμπειρία της δικής του ζωής, ο άλλος είναι σε θέση να δώσει ένα μήνυμα.

Το μήνυμα που έχει να δώσει ο καθ΄ενας είναι αυτό που έχει νόημα να κρίνεις. Δε πρόκειται για κανένα διαγωνισμό μεγαλείου ούτε πόνου ψυχής.

Ο ανθρώπινος πόνος δε μπαίνει σε καλούπια ούτε ζυγίζεται με μέτρα και σταθμά.

Είτε είσαι πλούσιος και διάσημος, είτε φτωχός και στην αφάνεια, ο πόνος όταν φεύγεις αφήνοντας πίσω σου γυναίκα και μικρά παιδιά είναι δυσβάσταχτος. (για όλες τις πλευρές) Δεν έχει νόημα να συγκρίνεις τους πόνους και επαναλαμβάνω ότι δεν είναι αυτό το νόημα του θέματος.

Κοινό μοτίβο στις ομιλίες είναι η μόνιμη επιδίωξη των ονείρων του καθ ενός, μην αφήνοντας τα όποια εμπόδια να τον αποθαρρύνουν. (+ διάφορα άλλα που πρέπει να τα ακούσεις από τη τελευταία διάλεξη αλλιώς δε λένε περιληπτικά)

Ως κυνικός εκ φύσεως, κι εγώ θα έλεγα ότι είναι εύκολο να μιλάς με τέτοια αισιοδοξία, όταν έχεις ήδη πετύχει τους κύριους στόχους σου… Αντίστοιχα στο πνεύμα του ποστ του Snips θα έλεγα, άντε πήγαινε μίλα για κυνήγι ονείρων σε ανθρώπους του τρίτου κόσμου.

Χελ… και οι δύο ομιλητές μεγάλωσαν κι έζησαν στη χώρα πυγή της ανάπτυξης της επιστήμης των υπολογιστών κατά τη πιο γόνιμη χρονική περίοδο. Τα παραδείγματα τους πιθανότατα δεν έχουν εφαρμογή ακόμα και για τη δική τους χώρα τώρα πια… λετ αλουν χώρες σα τη δική μας όπου η ανάπτυξη πάει… προς τα πίσω.

Όπως και να έχει όμως. Το ζουμί της υπόθεσης και από τις δύο ομιλίες είναι να μην αφήνει κανείς μέρες να περνάνε χωρίς νόημα, (το κλασσικό βαριέμαι που ζω που ακούγεται πολύ συχνά) υπομονή και επιμονή.

Link to comment
Share on other sites

Ο καρκίνος βέβαια χτυπάει αδιφαρόντας για το θύμα του. Αλλά γιατί δεν μπορώ να διδαχτώ από ανθρώπους που μιλάνε με το "εγώ" πίσω από κάθε πρόταση τους;

Καμιά διάλεξη περι ζωής απο καρκινοπαθείς ανθρακωρύχους, λαμαρινάδες, μεροκαματιάρηδες γενικώς....έχουμε; Η από τα παιδάκια στην Ασία-αφρική που "καθαρίζουν" τα απόβλητα των δυτικών της silicon valley;

Νομίζω κάπου εκεί κρύβεται το μεγαλείο της ψυχής και ας μην έχουν τον τρόπο να το δείξουν, ούτε στο youtube, ούτε με προσωπική ιστοσελίδα.

Έχεις αναρρωτηθεί ποτέ σου τι είναι χειρότερο; Να μην μπορείς να κάνεις κάτι, ή να μπορείς αλλα να επιλέγεις να μην το κανεις...;

Για σκέψου το λίγο...

Link to comment
Share on other sites

kaynd, δεν υπάρχει λογική, μια παρένθεση κάνω και το πάω εκει αναγκαστικά γιατί μερικά πράγματα είναι ηλίου φαεινότερα... Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμων για να δείς αν ο κόσμος πάει κατα διαόλου. Και το γεγονός είναι οτι θα συνεχίσει να πηγαίνει κατα διαόλου είτε ο Randy Pausch και ο κάθε Pausch δώσει την τελευταία διάλεξη είτε τα γράψει όλα στα παλιά του τα παπούτσια.

Δεν είναι τόσο κακό να βλέπεις που και πού αναλαμπές ηθικής, ψυχικής δύναμης και πειτε-το-οτι-θέλετε. Όπως μου αρέσει να λέω, αν τα πάντα γύρω σου μυρίζουν (συγχωρήστε μου την έκφραση) σκatα, μήπως είναι επειδή εσύ χέστηκες;

Link to comment
Share on other sites

Άλλο αυτό που λες τώρα με αυτό που πήγες να συνεχίσεις και στο οποίο απάντησα ακριβώς από πάνω. (Σύγκριση πόνου, ψυχικής δύναμης κλπ μεταξύ ανθρώπων που αντιμετωπίζουν το θάνατο αφήνοντας πίσω αγαπημένους.)

Με αυτό που γραφείς τώρα, προφανώς και συμφωνώ, όπως φαίνεται και από το πιο πάνω ποστ μου.

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.