DLC: Gaming σε… δόσεις;

[Nephiλiμ]

source by geek-lover

Downloadable Content, η εν συντομία DLC. Πλέον, λίγο-πολύ όλα τα παιχνίδια κάτι εξτρά θα έχουν που μπορείς να το κατεβάσεις, και να εμπλουτίσεις την gaming εμπειρία σου! Ακούγεται φοβερό ε; Καινούργιες πίστες, νέοι χάρτες για multiplayer, επιπλέον χαρακτήρες και άλλα πολλά… Αλλά είναι όντως τόσο αγγελική η κατάσταση όσο δείχνει?

Ας ξεκινήσουμε με λίγη ιστορία. Το DLC δεν είναι κάτι καινούργιο. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει από την εποχή του Atari 2600. Μάλιστα, καλά διαβάσατε! Επί εποχής 2600, υπήρχε μία υπηρεσία της Atari, η οποία ονομαζόταν Gameline, που επέτρεπε στους κάτοχους Atari 2600 να κατεβάζουν παιχνίδια για την κονσόλα τους μέσω τηλεφώνου (!). Εν συνεχεία, η Sega είχε μία παρόμοια υπηρεσία για το Sega Genesis (γνωστό σε εμάς στην Ευρώπη ως Mega Drive), το Sega Channel, από όπου μπορούσες να κατεβάσεις παιχνίδια μέσω καλωδιακής γραμμής. Αργότερα, η πρώτη κονσόλα που είχε εξ’ ορισμού την δυνατότητα για online support, το (αδικοχαμένο και υποτιμημένο) Dreamcast της Sega, υποστήριζε κι αυτό την διάθεση DLC, αλλά λόγω της τότε ταχύτητας των γραμμών internet και του περιορισμένου αποθηκευτικού χώρου της κάρτας μνήμης, απέτυχε.

Δύσκολες εποχές για τα... δωρεάν πράγματα.

Η πρώτη κονσόλα, που εφάρμοσε το DLC επιτυχημένα ήταν το Xbox της Microsoft. Φυσικά, για αυτήν την επιτυχία συνέτρεξαν πολλοί παράγοντες, όπως οι καλύτερες ταχύτητες στην online μεταφορά δεδομένων, οι κατά πολύ μεγαλύτεροι αποθηκευτικοί χώροι, και φυσικά το γεγονός ότι η αγορά ήταν πλέον έτοιμη για κάτι τέτοιο. Πολλά από τα παιχνίδια που φέραν την σφραγίδα “Xbox Live”, απέκτησαν έξτρα περιεχόμενο ως DLC και μάλιστα δωρεάν. Από την άλλη βέβαια, η Microsoft ήταν η πρώτη εταιρεία που διέθεσε DLC με το αζημείωτο (Mech Assault,το 2002). Στην συνέχεια, η Microsoft, έδωσε τεράστια βάση στο DLC, ειδικά με την έλευση του Xbox 360, και φυσικά οι Sony και Nintendo ακολούθησαν κατά πόδας (κυρίως η πρώτη). Εν τω μεταξύ, στο PC είχε ήδη εδώ και καιρό καθιερωθεί το DLC, χάρη στα διάφορα mods και άλλα εξτρά που μπορούσε να κατεβάσει ο χρήστης σαν επιπλέον περιεχόμενο για κάποιον τίτλο που είχε στην κατοχή του.

Και φτάνουμε αισίως στην σημερινή κατάσταση, όπου πλέον δεν υπάρχει PC, κονσόλα (φορητή και μη) που να μην διαθέτει κάποιου είδους οnline shop, από όπου διατίθενται πολλά και διάφορα είδη περιεχομένου, σχεδόν για όλους τους τίτλους. Και ποια είναι η νοοτροπία που κυριαρχεί σε αυτήν την διαδικτυακή αναγέννηση? Η πιο παλιά από ολες: ελάχιστο κόστος, μέγιστο κέρδος. Για τις εταιρείες φυσικά… όχι για εμάς τους χρήστες…

$0.99 το κόστος του... Rocket Launcher. Eυκαιρία!

Γιατί για εμάς προφανώς, δεν ισχυεί πλέον ο νόμος του “ότι πληρώνεις, παίρνεις”. Τι εννοώ; Πρόσφατα, η Capcom βρέθηκε στο κέντρο πολλών κατηγοριών, γιατί κυκλοφόρησε σε DLC μορφή ένα ολόκληρό επιπλέον mode για το Resident Evil 5. Ο λόγος για το “Versus Mode”, το οποίο προσέφερε την δυνατότητα στους παίκτες να παίξουν ο ένας ενάντια στον άλλον, επί χρηματικού αντιτίμου βέβαια… Λογικό έτσι? Ολόκληρο νέο mode… Έλα μου όμως που το μέγεθος του mode αυτού ήταν μόλις 2 Mbytes. Οπότε οι χρήστες άρχισαν να υποψιάζονται πως το Versus mode υπήρχε ήδη στον δίσκο και η Capcom πουλούσε το “κλειδί” ώστε να ξεκλειδωθεί και να εμφανιστεί στο παιχνίδι…

Επίσης η Microsoft δέχθηκε πολλές βολές (χωρίς φυσικά να τις υπολογίσει), επειδή υποχρεώνει τους developers να κοστολογούν το DLC για τα παιχνίδια τους, ενώ οι ίδιοι θα προτιμούσαν να το προσφέρουν δωρεάν, κάτι που είναι και λογικό, αλλά και φυσικά πολύ πιο λειτουργικό ως επιχειρηματικό μοντέλο. Και για να μην ξεχνιόμαστε, θυμάται κανείς το Gran Turismo HD που πήγε άπατο (και καλά να πάθει); Η Sony κυκλοφόρησε αυτόν τον τίτλο για το PS3, με ελάχιστο περιεχόμενο (αμάξια και πίστες) μέσα και θεώρησε λογικό να διαθέτει το υπόλοιπο περιεχόμενο σε.. δόσεις μέσω DLC. Και εδώ με το αζημείωτο φυσικά…

Άξιοι εκπρόσωποι του DLC...

Πιο πρόσφατα, με την κυκλοφορία του Street Fighter IV για PC, κάποιοι χρήστες ερεύνησαν τα αρχεία του παιχνιδιού και ανακάλυψαν πως τα έξτρα κοστούμια για τους παίχτες που διατίθενται προς αγορά ως DLC… υπάρχουν ήδη μέσα στο παιχνίδι. Κι άλλη περίπτωση “κλειδιού”. Με άλλα λόγια πληρώνουμε για κάτι που υπάρχει ήδη μέσα στο παιχνίδι, το οποίο το έχουμε αγοράσει με τα πολύτιμα λεφτά μας! Επίσης, θα πρέπει να αναφέρω το φιάσκο με το κατά τα άλλα αρκετά καλό Prince of Persia. Το φινάλε του ήταν κάπως απότομο, αλλά σε έβαζε σε αγωνία για την συνέχεια. Η Ubisoft όμως, είχε την εξής φαεινή ιδέα: να κυκλοφορήσει ένα πακέτο DLC, το Epilogue, το οποίο πρόσθετε λίγο gameplay ακόμα και έναν επίλογο στο παιχνίδι (και αυτό προς αγορά φυσικά). Σαν να μην έφτανε αυτό, το Epilogue ήταν διαθέσιμο για Xbox 360 και PS3… αλλά όχι για το PC! Γιατί ρε παιδιά; Οι κάτοχοι PC που έπαιξαν το παιχνίδι, να πάνε να… κουρευτούν;

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο σε αυτόν τον τομέα. Για να κάνουν οι εταιρείες την Online συναλλαγή πιο εύκολη (και κατ’ επέκτασιν να πάρουν περισσότερα λεφτά, καθώς έτσι περισσότεροι χρήστες προτίθενται να δοκιμάσουν το DLC) φρόντισαν να εξαλείψουν την ανάγκη ύπαρξης πιστωτικής κάρτας. Η Microsoft με τα Microsoft points, η Nintendo με τα Wii points και η Sony με την Playstation Network Card. Κοινώς, ένα διαδικτυακό, εικονικό συνάλλαγμα. Όμως αυτό το “συνάλλαγμα” δεν διαθέτει κάποια χρηματική ισοτιμία με πραγματικά λεφτά. Οπότε για να αποκτήσει κάτι που φαινομενικά κοστίζει 15 “πόντους”, ο χρήστης καταλήγει να δίνει 20 ευρώ. Η μοναδική ισοτιμία που υπάρχει είναι στα Wii points, όπου ένας πόντος, αντιστοιχεί σε 10 ευρώ-λεπτά.

Ο διάλογος είναι χαρακτηριστικός...

Φυσικά, αυτή η κατάσταση έχει βολέψει και τους developers, οι οποίοι πλέον μπορούν να βγάζουν περισσότερα χρήματα προσφέροντας συνήθως ελάχιστο και αμελητέο περιεχόμενο, όπως στην online κοινότητα του PS3, το Home. Για να αποκτήσεις εικονικά έπιπλα, ρούχα και πολλά άλλα πράγματα – φυσικά από επώνυμες μάρκες – πληρώνεις για να τα κατεβάσεις. Επίσης πλέον μία εταιρεία μπορεί να βγάλει στην αγορά έναν βιαστικό και λογικά κακοδουλεμένο τίτλο, με την λογική “έλα μωρέ, θα τα βγάλω τα υπόλοιπα σε DLC, και θα πάρω και περισσότερα φράγκα κιόλας”. Ένα τέτοιο κακό παιχνίδι παλιότερα θα “τιμωρούταν” με την επίδειξη αδιαφορίας από τους χρήστες. Πλέον όμως κάλλιστα μπορεί να σκεφτεί κανείς “ναι, αλλά αν βγάλουν ένα καινούργιο DLC που θα διορθώνει τα προβλήματα και θα προσθέτει νέο περιεχόμενο;” Και άντε, όταν όντως το DLC προσθέτει κάτι ουσιαστικό, συμφωνώ. Αλλά τι γίνεται όταν το έξτρα περιεχόμενο είναι, πολύ απλά, αρπαχτή; Μπορείς να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω;

Τελευταία, διάβαζα μία συνέντευξη από τους developers του πιο πρόσφατου τίτλου της boxing simulation σειράς, Fight Night. Κάποια στιγμή λοιπόν, ο δημοσιογράφος ρώτησε εάν θα υπάρχει η δυνατότητα οι παίκτες να αλλάζουν τα κουμπιά και τον χειρισμό, όπως θα τους βολεύει. Και η απάντηση: “Ναι είναι κάτι που σκεφτόμαστε. Ίσως να κυκλοφορήσουμε την δυνατότητα αυτή σε DLC μορφή”. Και η δική μου ερώτηση τώρα: “Και γιατί δεν την βάζετε στο παιχνίδι εξ’ αρχής;”

Δεν είμαι αντίθετος στο DLC. Σε κάποια παιχνίδια, όπως το Guitar Hero, είναι μία καλή ιδέα και προσθήκη, καθώς μπορείς να κατεβάζεις συνέχεια νέα τραγούδια. Ή σε περιπτώσεις όπως η διάθεση παλαιότερων παιχνιδιών, από παλιές κονσόλες και υπολογιστές (αααχ… Amiga, Commodre, Atari). Δεν ισχυεί ομως αυτό για όλων των ειδών τους τίτλους. Γιατί αυτό που διαπιστώνω, είναι ότι έχουμε περάσει από την καινοτομία στην εκμετάλλευση. Όταν πληρώνω για ένα παιχνίδι, ΑΠΑΙΤΩ να έχει μέσα όλο το περιεχόμενο του! Θέλω να παίρνω ότι πληρώνω. Ούτε λιγότερα, ούτε περισσότερα! Άλλωστε αν υπάρξει ενδιαφέρον, έξτρα περιεχόμενο ( ή ένα ολόκληρωμένο, καλό παιχνίδι) σε DLC και αξίζει τα χρήματα μου, τότε θα το κατεβάσω. Αλλά δεν δέχομαι να βγαίνει λειψός ένας τίτλος, μόνο και μόνο με σκοπό να μου τραβήξουν και άλλα λεφτά!

Aυτά ναι, αξίζουν!

Αν θέλουν σώνει και καλά, να μας δίνουν παιχνίδια σε δώσεις, καλά θα κάνουν τότε να ρίξουν αρκετά τις τιμές όχι μόνο στα ίδια τα παιχνίδια, αλλά και στις κονσόλες. Και αν στην τελική, υπάρχουν χρήστες που είναι “πρωτόγονοι” και δεν διαθέτουν, η δεν θέλουν σύνδεση Internet; Ναι, έχουμε ένα χόμπυ, που για εμάς είναι τρόπος ζωής και το αγαπάμε. Αλλά; δεν θα καταλήξουμε να κάνουμε πιάτσα για να το πληρώνουμε… Είναι πολύ απλό το ζήτημα: εμείς, οι καταναλωτες, έχουμε την δύναμη στα χέρια μας. Αν δείξουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα που τρώμε κουτόχορτο, έχει καλώς. Αλλιώς να περιμένετε πως η καλή -σε γενικές γραμμες – ιδέα του DLC, θα εξελιχθεί σε χρηματοφάγο πρώτης τάξεως και πως η κατάσταση θα χειροτερέψει.

Ειδικά εάν η διάθεση τίτλων γινει στην πλειοψηφία της διαδικτυακή, όπως το οραματίζονται οι τρεις μεγάλοι… Τότε μας βλέπω στον δρόμο με πινακίδες “Ελεήστε τον άπορο gamer”. Φυσικά, θα επανέλθω στο θέμα εν καιρώ. Μέχρι τότε μην ξεχνάτε ότι τα λεφτά σας έχουν δύναμη. Άρα ΕΣΕΙΣ έχετε δύναμη. Χρησιμοποιήστε την επιτέλους, και κάντε το σωστά!

[mariosdeme]

Μέχρι τότε μην ξεχνάτε ότι τα λεφτά σας έχουν δύναμη. Άρα ΕΣΕΙΣ έχετε δύναμη. Χρησιμοποιήστε την επιτέλους, και κάντε το σωστά!

+ άπειρον.......

[mech5107]

To θέμα είναι κάπως ρευστό...ναι μεν το dlc αρχίζει να γίνεται μάστιγα, αλλά από την άλλη κανένας δεν σε ανάγκασε να αγοράσεις το παιχνίδι ή το dlc...

Θέλουμε και τα παθαίνουμε στην τελική...

[Tsakonas]

ειναι ενα αρθρο στο bit-tech που λεει οτι η επιτυχια του steam και των παιχνιδιων της valve στηριζεται στο οτι εχεις καθε 3 και λιγο τσαμπα updates και μπορεις να κατεβασεις και τσαμπα υλικο.θελω δηλ να πω,αν κινηθει εξυπνα η valve η καποιος αλλος ευκολα μπορει να προωθησει ενα μοντελο τυπου steam(του οποιου η valve δεν ανακοινωνει τα ακριβη νουμερα χρηστων αν δεν κανω λαθος)...

[Τζώρτζης]

Λογικό αποτέλεσμα της πειρατίας, νέος τρόπος να παίρνουν τα λεφτά.

Αν το θες το αγοράζεις, αν δε το θες και υποχρεώνεσαι εμμέσως (ο άλλος έχε το σούπερ ντούπερ όπλο και χάνεις συνέχεια) το αγοράζεις, δε σε νοιάζει δεν το αγοράζεις.

[Jaco]

Δηλαδή σε απλά ελληνικά...:

DLC = DiyLisi Conopa

[TifoziF1]

Λογικό αποτέλεσμα της πειρατίας, νέος τρόπος να παίρνουν τα λεφτά.

Όχι δεν είναι για την πειρατεία, αλλά για την αγορά/ανταλλαγή μεταχειρισμένων παιχνιδιών !!!

[Hydra]

Καλημερα.

Εγω δεν εχω κατεβασει ποτε DLC.Δεν εχω καταλαβει τι διαφορα εχει απο ενα Expansion ή Update.Να υποθεσω ειναι μικροτερες οι αλλαγες που γινονται στο κυριως παιχνιδι?

[Τζώρτζης]

Όχι δεν είναι για την πειρατεία, αλλά για την αγορά/ανταλλαγή μεταχειρισμένων παιχνιδιών !!!

Ενδιαφέρον...

[jpavly]

Την πειρατεία δεν νομίζω ότι την πολεμάνε, καθώς και αυτά βγαίνουν στα τορεντάδικα..

[Nephiλiμ]

Την πειρατεία δεν νομίζω ότι την πολεμάνε, καθώς και αυτά βγαίνουν στα τορεντάδικα..

Yep.Borderlands για παραδειγμα.

[steve_m]

Eνα αρνητικο που εχει να κανει με τα dlc ειναι οτι το κυριο παιχνιδι ειναι αρκετα μικροτερο,ωστε να εχουν το λογο να σου πουλησουν μετα το dlc,χαρακτηριστικοτερα παραδειγματα τα DAO και ME2 .Προσωπικα αυτος ειναι ο λογος που τελικα δεν θα αγοραζω παιχνιδια.Προτιμω τον παραδοσιακο τροπο οπου το expansion ερχοταν κανα χρονο μετα την κυκλοφορια του παιχνιδιου και τα παιχνιδια κρατουσαν πιο πολυ.