Jump to content



Χρεοκοπία Ελλάδας


Chosen

Recommended Posts

Δεν έχω εικόνα με τα μέσα χειραγώγησης των μαζών εκείνη την εποχή.

Πιστεύω όμως ότι τότε, όσοι πεινούσαν βγαίναν στους δρόμους με φτυάρια

Τώρα αυτοί που πεινάνε περιμένουν να δουν τι θα πει ο Ευαγγελάος-τράγκας-Τρέμη και σία. Αυτοί που δεν βλέπουν ειδήσεις, κραδαίνουν το νέο τους smartphone των 300 ευρώ και αγανακτούν που δεν υπάρχει αληθινός σοσιαλισμός για να πάρουν και 2ο για ανταλλακτικά. Eksegersis is imminent...

Link to comment
Share on other sites

Γιατί, είχες άγραφο χρονικό περιορισμό; : P

Όχι βέβαια ! Απλά κατά τη γνώμη μου πρόκειται για εντελώς άκαιρη επιλογή. Αφενός σαν επανάσταση, μπορεί να καθαίρεσε ένα βασιλιά Αλλά ανέδειξε και κάτι τομάρια σαν τον Μαρά, οι κύριοι υποκινητές της δοκίμασαν τον ίδιο θάνατο, ένεκα της τρομοκρατίας που επέβαλαν, και των αθώων (το κυριότερο) που σκότωσαν στο όνομα τελικά μιας χίμαιρας (διώξανε ένα βασιλιά και λάβανε έναν αυτοκράτορα)... Πιο πολύ σε κάτι ''να προσέχουμε τι ευχόμαστε'' θα αντιστοιχούσε σήμερα.

Επιπλέον άν και δεν το έθεσα εξαρχής, χρονικός περιορισμός θά έπρεπε να υπάρχει. σήμερα τίποτα δεν προσομοιάζει στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε εκτός απο ένα πράγμα: την ανέχεια του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα είναι εντελώς διαφορετικά και επιπλέον έχουν μπεί και έξτρα παράγοντες στην εξίσωση που κάνουν τέτοιου είδους επιλογές, τουλάχιστον επικίνδυνες. Εκτός αν θεωρείς τυχαίο το γεγονός πως έπρεπε να ανατρέξεις 224 χρόνια πίσω, για να βρείς μια περίπτωση ''επιτυχημένης'' επανάστασης. Και το επιτυχημένης το τοποθετώ σε εισαγωγικά δίοτι α) Αρνούμαι με κάθε τρόπο να δεχτώ ότι χάριν της ''επανάστασης'' πρέπει να τρέξει αίμα αθώων απο τα χέρια των ίδιων των επαναστατών, και Β) αν σταθούμε αυστηρά στο άμεσο αποτέλεσμα της επανάστασης (τρομοκρατία) το επιτυχημένη μόνο σαν κακόγουστο αστείο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

εντιτ: δωράκι... ;)

Έγινε επεξεργασία από colt3003
Link to comment
Share on other sites

Όχι βέβαια ! Απλά κατά τη γνώμη μου πρόκειται για εντελώς άκαιρη επιλογή. Αφενός σαν επανάσταση, μπορεί να καθαίρεσε ένα βασιλιά Αλλά ανέδειξε και κάτι τομάρια σαν τον Μαρά, οι κύριοι υποκινητές της δοκίμασαν τον ίδιο θάνατο, ένεκα της τρομοκρατίας που επέβαλαν, και των αθώων (το κυριότερο) που σκότωσαν στο όνομα τελικά μιας χίμαιρας (διώξανε ένα βασιλιά και λάβανε έναν αυτοκράτορα)... Πιο πολύ σε κάτι ''να προσέχουμε τι ευχόμαστε'' θα αντιστοιχούσε σήμερα.

Επιπλέον άν και δεν το έθεσα εξαρχής, χρονικός περιορισμός θά έπρεπε να υπάρχει. σήμερα τίποτα δεν προσομοιάζει στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε εκτός απο ένα πράγμα: την ανέχεια του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα είναι εντελώς διαφορετικά και επιπλέον έχουν μπεί και έξτρα παράγοντες στην εξίσωση που κάνουν τέτοιου είδους επιλογές, τουλάχιστον επικίνδυνες. Εκτός αν θεωρείς τυχαίο το γεγονός πως έπρεπε να ανατρέξεις 224 χρόνια πίσω, για να βρείς μια περίπτωση ''επιτυχημένης'' επανάστασης. Και το επιτυχημένης το τοποθετώ σε εισαγωγικά δίοτι α) Αρνούμαι με κάθε τρόπο να δεχτώ ότι χάριν της ''επανάστασης'' πρέπει να τρέξει αίμα αθώων απο τα χέρια των ίδιων των επαναστατών, και Β) αν σταθούμε αυστηρά στο άμεσο αποτέλεσμα της επανάστασης (τρομοκρατία) το επιτυχημένη μόνο σαν κακόγουστο αστείο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

εντιτ: δωράκι... ;)

Μαστορα , μην συγχεεις το αν μια επανασταση/εξεγερση καταφερε να κυριαρχησει πολιτικα/ιδεολογικα αλλα και πρακτικα , με το αν επεφερε αποτελεσμα.

Εννοειται πως εχουνε αλλαξει πολλα πραγματα με τις επαναστασεις/εξεγερσεις εκτος αν ζεις ακομα στο μεσαιωνα.

Και κατι αλλο : θες δεν θες μια επανασταση/εξεγερση ειναι κοινωνικος πολεμος , εννοειται οτι θα χυθει αιμα , αυτη ειναι η θλιβερη αληθεια.

Link to comment
Share on other sites

Όχι βέβαια ! Απλά κατά τη γνώμη μου πρόκειται για εντελώς άκαιρη επιλογή. Αφενός σαν επανάσταση, μπορεί να καθαίρεσε ένα βασιλιά Αλλά ανέδειξε και κάτι τομάρια σαν τον Μαρά, οι κύριοι υποκινητές της δοκίμασαν τον ίδιο θάνατο, ένεκα της τρομοκρατίας που επέβαλαν, και των αθώων (το κυριότερο) που σκότωσαν στο όνομα τελικά μιας χίμαιρας (διώξανε ένα βασιλιά και λάβανε έναν αυτοκράτορα)... Πιο πολύ σε κάτι ''να προσέχουμε τι ευχόμαστε'' θα αντιστοιχούσε σήμερα.

Επιπλέον άν και δεν το έθεσα εξαρχής, χρονικός περιορισμός θά έπρεπε να υπάρχει. σήμερα τίποτα δεν προσομοιάζει στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε εκτός απο ένα πράγμα: την ανέχεια του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα είναι εντελώς διαφορετικά και επιπλέον έχουν μπεί και έξτρα παράγοντες στην εξίσωση που κάνουν τέτοιου είδους επιλογές, τουλάχιστον επικίνδυνες. Εκτός αν θεωρείς τυχαίο το γεγονός πως έπρεπε να ανατρέξεις 224 χρόνια πίσω, για να βρείς μια περίπτωση ''επιτυχημένης'' επανάστασης. Και το επιτυχημένης το τοποθετώ σε εισαγωγικά δίοτι α) Αρνούμαι με κάθε τρόπο να δεχτώ ότι χάριν της ''επανάστασης'' πρέπει να τρέξει αίμα αθώων απο τα χέρια των ίδιων των επαναστατών, και Β) αν σταθούμε αυστηρά στο άμεσο αποτέλεσμα της επανάστασης (τρομοκρατία) το επιτυχημένη μόνο σαν κακόγουστο αστείο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

εντιτ: δωράκι... ;)

Είχα γράψει απάντηση αλλά του Γιώργου με κάλυψε

Απλά το δωράκι. Μην αφήνω υποχρεώσεις : P

[ame=http://vimeo.com/30152790]Infowar: Μουσικές εκτελέσεις on Vimeo[/ame]

Link to comment
Share on other sites

Μαστορα , μην συγχεεις το αν μια επανασταση/εξεγερση καταφερε να κυριαρχησει πολιτικα/ιδεολογικα αλλα και πρακτικα , με το αν επεφερε αποτελεσμα.

Εννοειται πως εχουνε αλλαξει πολλα πραγματα με τις επαναστασεις/εξεγερσεις εκτος αν ζεις ακομα στο μεσαιωνα.

Ωραία λοιπόν. Οι επαναστάσεις είναι καλές. Βέβαια οι επαναστάσεις στις οποίες αναφέρεστε, (και συγκεκριμένα η Γαλλική μιας και δεν είδα να αντιαπαραβάλλεται κάποια άλλη, οπότε οι λοιπές θεωρούνται ήσσονως σημασίας μάλλον) συντελέσθηκαν σε εντελώς διαφορετική εποχή. Και ξαναναρωτιέμαι: Τι κοινό μπορεί να έχει ο μεσαίωνας με το σήμερα ? η ύπαρξη αυταρχικών καθεστώτων (βασιλεία - ολιγαρχία - τυρανία) με την δημοκρατία ? η γέννηση νέων ιδεών με όχημα τον διαφωτισμό, και ο ερχομός των κοινωνικών συμβολαίων, με τον αχταρμά υποκουλτούρας και την πλήρη αποχή όποιου πνευματικού ανθρώπου απο τα τεκταινόμενα ? Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Η εποχή, οι λόγοι και τα μέσα για τέτοιου είδους επανάσταση ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Η απόδειξη για αυτό είναι μπροστά στα μάτια μας. ΠΟΥΘΕΝΑ τα τελευταία 50 χρόνια δεν συντελέσθη επανάσταση/εξέγερση απο την οποία ο λαος κέρδισε κάτι. Ούτε στην Αφρική, ούτε στη λατινική Αμερική, ούτε στην Ανατολική Ευρώπη, ούτε στην Ασία. Πάντα σε κάθε περίπτωση μια ολιγάριθμη και υποκινούμενη απο ξένα κέντρα ομάδα αποφάσιζε επανάσταση (πολύ πιθανόν ένατι μιας επίσης υποκινούμενης απο ξένα κέντρα κυβέρνησης). Ο τελικός όμως αποδέκτης της βίας ήταν πάντα ο λαός, που στο όνομα της ευημερίας του, όχι μόνο πληρώνει τον βαρύτερο φόρο αίματος, αλλά τελικώς αν δεν καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο (η γραμμή είναι πολύ λεπτή ξέρεις. Βασικά είναι θέμα ονόματος απο κάθε πλευρά), καταλήγει σε ραγδαία υποβάθμιση του όποιου βιοτικού επιπέδου κατείχε πριν, συνέπεια της αδυναμίας ομαλής μετάβασης σε μια πραγματική δημοκρατία. 4 κράτη στη βορειο Αφρική τα τελευταία 3 χρόνια θα έπρεπε να ήταν επαρκής ένδειξη.

Αυτή τη στιγμή όμως στη χώρα μας, δεν έχουμε τέτοια αντιστοιχία. Η κυβέρνηση εκλεχτηκε δημοκρατικά πριν απο 8 μήνες. Σε όλους μας δόθηκε το ίδιο δικαίωμα να αποφασίσουμε για το ποίος θα κυβερνήσει, και το τι πρέσβευε ο καθένας εκ των υποψηφίων τους ήταν γνωστό. Κάποιοι διαλέξαν το ένα και κάποιοι το άλλο, και κάποιοι προτίμησαν να απέχουν πραγματοποιώντας την ''επανάσταση'' του τίποτα. Το να μιλάμε λοιπόν σήμερα για επανάσταση/εξέγερση πέραν απο δείγμα ανωριμότητας είναι και βαθύτατα αντιδημοκρατικό, αφού κανένας δεν ρωτάει τον κόσμο για το αν επιθυμεί μια τέτοια λύση, παράλειψη η οποία προιδεάζει τόσο για το ποιόν των συντελεστών της επανάστασης, όσο και για το πόσο αγνά μπορεί να είναι τα κίνητρά τους.

Και κατι αλλο : θες δεν θες μια επανασταση/εξεγερση ειναι κοινωνικος πολεμος , εννοειται οτι θα χυθει αιμα , αυτη ειναι η θλιβερη αληθεια.

Ενδιαφέρουσα παραδοχή. Δεν μας φτάνουν δηλαδή όσοι ήδη πεθαίνουν απο τις τρέχουσες συνθήκες, αλλά αμα χυθεί και λίγο αίμα αθώων ακόμα, απο μια επανασταση/εξέγερση τα πράγματα (για όσους μείνουν δηλαδή) θα καλυτερέψουν. Μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια ομοιοπαθητική μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος. Μένει μόνο να το ανακοινώσεις στον κόσμο για να δούμε όλοι ποιός θα τρέξει να προβάλλει τα στήθια του στα βόλια του οχτρού.

Διατελώ

Ο ''μάστορας''

[MENTION=93]ΓιαγκΤ[/MENTION]: Ευχαριστώ για το δώρο. Ανέκαθεν ήμουν αναφανδόν κατά της θανατικής ποινής. Ακόμα και αν ο φυλακισμένος δεν είναι μόνο ο χρεοκοπημένος χρυσοθήρας του περασμένου αιώνα, αλλά και ο ειδεχθέστερος φονιάς. Άποψη η οποία συμβαδίζει με την απέχθειά μου για επαναστατικές / κανιβαλλικές σειρήνες, που τραγουδάνε κατά καιρούς.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία λοιπόν. Οι επαναστάσεις είναι καλές. Βέβαια οι επαναστάσεις στις οποίες αναφέρεστε, (και συγκεκριμένα η Γαλλική μιας και δεν είδα να αντιαπαραβάλλεται κάποια άλλη, οπότε οι λοιπές θεωρούνται ήσσονως σημασίας μάλλον) συντελέσθηκαν σε εντελώς διαφορετική εποχή. Και ξαναναρωτιέμαι: Τι κοινό μπορεί να έχει ο μεσαίωνας με το σήμερα ? η ύπαρξη αυταρχικών καθεστώτων (βασιλεία - ολιγαρχία - τυρανία) με την δημοκρατία ? η γέννηση νέων ιδεών με όχημα τον διαφωτισμό, και ο ερχομός των κοινωνικών συμβολαίων, με τον αχταρμά υποκουλτούρας και την πλήρη αποχή όποιου πνευματικού ανθρώπου απο τα τεκταινόμενα ? Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Η εποχή, οι λόγοι και τα μέσα για τέτοιου είδους επανάσταση ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Η απόδειξη για αυτό είναι μπροστά στα μάτια μας. ΠΟΥΘΕΝΑ τα τελευταία 50 χρόνια δεν συντελέσθη επανάσταση/εξέγερση απο την οποία ο λαος κέρδισε κάτι. Ούτε στην Αφρική, ούτε στη λατινική Αμερική, ούτε στην Ανατολική Ευρώπη, ούτε στην Ασία. Πάντα σε κάθε περίπτωση μια ολιγάριθμη και υποκινούμενη απο ξένα κέντρα ομάδα αποφάσιζε επανάσταση (πολύ πιθανόν ένατι μιας επίσης υποκινούμενης απο ξένα κέντρα κυβέρνησης). Ο τελικός όμως αποδέκτης της βίας ήταν πάντα ο λαός, που στο όνομα της ευημερίας του, όχι μόνο πληρώνει τον βαρύτερο φόρο αίματος, αλλά τελικώς αν δεν καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο (η γραμμή είναι πολύ λεπτή ξέρεις. Βασικά είναι θέμα ονόματος απο κάθε πλευρά), καταλήγει σε ραγδαία υποβάθμιση του όποιου βιοτικού επιπέδου κατείχε πριν, συνέπεια της αδυναμίας ομαλής μετάβασης σε μια πραγματική δημοκρατία. 4 κράτη στη βορειο Αφρική τα τελευταία 3 χρόνια θα έπρεπε να ήταν επαρκής ένδειξη.

Αυτή τη στιγμή όμως στη χώρα μας, δεν έχουμε τέτοια αντιστοιχία. Η κυβέρνηση εκλεχτηκε δημοκρατικά πριν απο 8 μήνες. Σε όλους μας δόθηκε το ίδιο δικαίωμα να αποφασίσουμε για το ποίος θα κυβερνήσει, και το τι πρέσβευε ο καθένας εκ των υποψηφίων τους ήταν γνωστό. Κάποιοι διαλέξαν το ένα και κάποιοι το άλλο, και κάποιοι προτίμησαν να απέχουν πραγματοποιώντας την ''επανάσταση'' του τίποτα. Το να μιλάμε λοιπόν σήμερα για επανάσταση/εξέγερση πέραν απο δείγμα ανωριμότητας είναι και βαθύτατα αντιδημοκρατικό, αφού κανένας δεν ρωτάει τον κόσμο για το αν επιθυμεί μια τέτοια λύση, παράλειψη η οποία προιδεάζει τόσο για το ποιόν των συντελεστών της επανάστασης, όσο και για το πόσο αγνά μπορεί να είναι τα κίνητρά τους.

Ενδιαφέρουσα παραδοχή. Δεν μας φτάνουν δηλαδή όσοι ήδη πεθαίνουν απο τις τρέχουσες συνθήκες, αλλά αμα χυθεί και λίγο αίμα αθώων ακόμα, απο μια επανασταση/εξέγερση τα πράγματα (για όσους μείνουν δηλαδή) θα καλυτερέψουν. Μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια ομοιοπαθητική μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος. Μένει μόνο να το ανακοινώσεις στον κόσμο για να δούμε όλοι ποιός θα τρέξει να προβάλλει τα στήθια του στα βόλια του οχτρού.

Διατελώ

Ο ''μάστορας''

[MENTION=93]ΓιαγκΤ[/MENTION]: Ευχαριστώ για το δώρο. Ανέκαθεν ήμουν αναφανδόν κατά της θανατικής ποινής. Ακόμα και αν ο φυλακισμένος δεν είναι μόνο ο χρεοκοπημένος χρυσοθήρας του περασμένου αιώνα, αλλά και ο ειδεχθέστερος φονιάς. Άποψη η οποία συμβαδίζει με την απέχθειά μου για επαναστατικές / κανιβαλλικές σειρήνες, που τραγουδάνε κατά καιρούς.

Κοιταξε θετεις ενα ζητημα το οποιο ειναι ιδιαιτερα ενδιαφερον : το ατομικο κοστος/θυσιες και το παραγωμενο αποτελεσμα οταν ενα ατομο αποφασιζει να συμμετασχει ενεργα σε ενα κοινωνικο/ταξικο αγωνα. (συνεχη κατα τη γνωμη μου απλα με περιοδους οξειας εντασης οπως η σημερινη εποχη)

Απαντωντας με ειλικρινεια θα σου πω οτι ιστορικα το ατομικο κοστος συχνα ειναι δυσαναλογα μεγαλυτερο απο το αποτελεσμα που παραγεται.

Απλα θα πρεπει να συνυπολογισεις και το αναχωμα το οποιο δημιουργειται μεσα στο παραγωμενο αποτελεσμα :

π.χ αν δεν αντιδρασει στην παρουσα φαση κανεις υπαρχει το ενδεχομενο της πληρης εξαθλιωσης του λαου.

δεν μπορουνε ομως να καταγραφουνε ιστορικα υποθεσεις του στυλ τι θα γινοτανε αν οι ελληνες δεν ειχανε κανει την επανασταση του 1821 ή οι ρωσοι δεν ειχανε πολεμησει τους ναζι στο β παγκοσμιο πολεμο (εντελως τυχαια παραδειγματα).

Τωρα για το παραληρημα οτι εχουμε δημοκρατια ,ισοπολιτεια και οτι ολες οι επαναστασεις που εχουνε γινει στην ιστορια ειναι ήσσονος σημασιας , να με συμπαθας θα αφησω καποιον αλλον να απαντησει.

Έγινε επεξεργασία από Γιωργος_Μ
Link to comment
Share on other sites

[MENTION=93]ΓιαγκΤ[/MENTION]: Ευχαριστώ για το δώρο. Ανέκαθεν ήμουν αναφανδόν κατά της θανατικής ποινής. Ακόμα και αν ο φυλακισμένος δεν είναι μόνο ο χρεοκοπημένος χρυσοθήρας του περασμένου αιώνα, αλλά και ο ειδεχθέστερος φονιάς. Άποψη η οποία συμβαδίζει με την απέχθειά μου για επαναστατικές / κανιβαλλικές σειρήνες, που τραγουδάνε κατά καιρούς.

Δεν είχα στόχο να αμφισβητήσω την αντίθεση σου προς την θανατική ποινή αλλά να σου επιστήσω την προσοχή στην ανάγκη της εξουσίας να δολοφονεί υπό την σκέπη των νόμων, που κατά το πλείστον φτιάχνει στα μέτρα της.

Όπως είχε πει ο Θουκυδίδης πρέπει να διαλέξεις, ή ελευθερία ή ησυχία. Καλύτερα όμως να τα ακούσης από τον Καστοριάδη. Αν βαριέσαι τα περί θεοκρατικού βυζαντίου που αναπτύσσει πήγαινε το στο 9ο λεπτό

Link to comment
Share on other sites

Και ξαναναρωτιέμαι: Τι κοινό μπορεί να έχει ο μεσαίωνας με το σήμερα ? η ύπαρξη αυταρχικών καθεστώτων (βασιλεία - ολιγαρχία - τυρανία) με την δημοκρατία ? η γέννηση νέων ιδεών με όχημα τον διαφωτισμό, και ο ερχομός των κοινωνικών συμβολαίων, με τον αχταρμά υποκουλτούρας και την πλήρη αποχή όποιου πνευματικού ανθρώπου απο τα τεκταινόμενα ?

Δυστυχώς πάρα μα πάρα πολλά. Αν μελετήσεις λίγο το τι λέει ο ισλαμισμός και το πώς το στηρίζει, σε συνδυασμό με την διείσδυσή του στις δυτικές 'δημοκρατίες', θα δεις ότι επιστρέφουμε γοργά προς τα πίσω και στην εποχή των ιεροεξεταστών. Ποτέ μην βάζεις το χέρι σου στη φωτιά ότι οι αποφάσεις που παίρνονται είναι 'προοδευτικές' κλπ., δες το ελληνικό παράδειγμα με την Εκκλησία και το μη -έστω και τυπικό- διαχωρισμό της από το κράτος, ΑΛΛΑ και την ...δίψα για μετάβαση όχι σε ένα καθεστώς πιο ελεύθερο (αθρησκεία κλπ.) αλλά ένα που θα ικανοποιεί τους νεοφερμένους μουτζαχεντίν, στο όνομα της ανεξιθρησκείας / ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τώρα αν καμιά θρησκεία καταπατά τα μισά ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αυτά είναι ψιλά γράμματα).

Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Η εποχή, οι λόγοι και τα μέσα για τέτοιου είδους επανάσταση ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Η απόδειξη για αυτό είναι μπροστά στα μάτια μας. ΠΟΥΘΕΝΑ τα τελευταία 50 χρόνια δεν συντελέσθη επανάσταση/εξέγερση απο την οποία ο λαος κέρδισε κάτι. Ούτε στην Αφρική, ούτε στη λατινική Αμερική, ούτε στην Ανατολική Ευρώπη, ούτε στην Ασία. Πάντα σε κάθε περίπτωση μια ολιγάριθμη και υποκινούμενη απο ξένα κέντρα ομάδα αποφάσιζε επανάσταση (πολύ πιθανόν ένατι μιας επίσης υποκινούμενης απο ξένα κέντρα κυβέρνησης).

Έχεις απόλυτο δίκιο για τις επαναστάσεις, όσον αφορά τουλάχιστον την ύστερη κατάσταση για το άμεσο μέλλον. Το πρόβλημα έγγυται στο ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα, υπονομεύουν μεσοπρόθεσμα (για να μην πω μακροπρόθεσμα) την χώρα με δανειακές συμβάσεις και με ρήτρες οι οποίες είναι εξαθλιωτικές, προς όφελος του άμεσου μέλλοντος (δηλαδή να μην καταρρεύσουμε εντελώς κλπ.). Δυστυχώς όμως, παρ'όλο που υπάρχει μια 'ευημερία' κάθε φορά που παίρνουμε μια δόση, το μέλλον φαντάζει ακόμη αρκετά απρόβλεπτο και δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά ότι αξίζει να θυσιάσουμε το μέλλον της χώρας (το μεσο-μακρο-) για λίγα χρόνια 'αστάθειας' και 'πείνας', που πιθανώς θα έρθουν και με το υπάρχον καθεστώς.

Ο τελικός όμως αποδέκτης της βίας ήταν πάντα ο λαός, που στο όνομα της ευημερίας του, όχι μόνο πληρώνει τον βαρύτερο φόρο αίματος, αλλά τελικώς αν δεν καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο (η γραμμή είναι πολύ λεπτή ξέρεις. Βασικά είναι θέμα ονόματος απο κάθε πλευρά), καταλήγει σε ραγδαία υποβάθμιση του όποιου βιοτικού επιπέδου κατείχε πριν, συνέπεια της αδυναμίας ομαλής μετάβασης σε μια πραγματική δημοκρατία. 4 κράτη στη βορειο Αφρική τα τελευταία 3 χρόνια θα έπρεπε να ήταν επαρκής ένδειξη.

Ο λαός πάντα την πλήρωνε, την πληρώνει και θα την πληρώνει. Στο όνομά του γίνονται όλα, είτε το θέλει είτε όχι. Το πιο θλιβερό απ'όλα είναι η έλλειψη παιδείας και η πόλωση σε στρατόπεδα. Πόσους έχεις δει να κραδαίνουν σημαίες ένθεν και κείθεν για μερικές τρύπιες δεκάρες? Αυτοί με τις σημαίες είναι αυτοί που θα πολωθούν πιο εύκολα σε στρατόπεδα και θα 'πιστέψουν' στον εμφύλιο (του οποίου το κλίμα εντέχνως καλλιεργείται στα πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες με τις φοιτητικές παρατάξεις).

Τώρα όσον αφορά την Αφρική, δεν πιστεύω ότι μέσα σε 3 χρόνια μπορείς να δεις τα αποτελέσματα μιας αλλαγής στην πολιτική η οποία παρέμενε σταθερή για 50-60 χρόνια. Δηλαδή πιστεύεις ότι καλύτερα να είχαμε έναν Καντάφη (με ήτα = έλληνας) στην Ελλάδα παρά την -κατ'όνομα- δημοκρατία?

Αυτή τη στιγμή όμως στη χώρα μας, δεν έχουμε τέτοια αντιστοιχία. Η κυβέρνηση εκλεχτηκε δημοκρατικά πριν απο 8 μήνες. Σε όλους μας δόθηκε το ίδιο δικαίωμα να αποφασίσουμε για το ποίος θα κυβερνήσει, και το τι πρέσβευε ο καθένας εκ των υποψηφίων τους ήταν γνωστό. Κάποιοι διαλέξαν το ένα και κάποιοι το άλλο, και κάποιοι προτίμησαν να απέχουν πραγματοποιώντας την ''επανάσταση'' του τίποτα. Το να μιλάμε λοιπόν σήμερα για επανάσταση/εξέγερση πέραν απο δείγμα ανωριμότητας είναι και βαθύτατα αντιδημοκρατικό, αφού κανένας δεν ρωτάει τον κόσμο για το αν επιθυμεί μια τέτοια λύση, παράλειψη η οποία προιδεάζει τόσο για το ποιόν των συντελεστών της επανάστασης, όσο και για το πόσο αγνά μπορεί να είναι τα κίνητρά τους.

Αυτή η παράγραφος είναι αυτή με την οποία δεν μπορώ να συμφωνήσω.

Δεν συμφωνώ με τους 'κυβερνήτες' και με το 'δικαίωμα' που μου δίνουν να τους εναλάσσω κάθε 4 χρόνια, αποφασίζοντας παρέα με ανθρώπους που ψηφίζουν από συμφέρον, από συνήθεια, από χούι ή από οπαδισμό. Δεν συμφωνώ με την κοροϊδία της πόλωσης, και δεν συμφωνώ με τα 'πακέτα' πολιτικής. Όπως δεν συμφωνώ με τον Σύριζα για το μεταναστευτικό, έτσι δεν συμφωνώ και με τη Ν.Δ. για το οικονομικό μοντέλο που ενστερνίζεται. Οραματίζομαι μια πολιτική διακυβέρνηση στην οποία δημοκρατία δεν θα σημαίνει εκλεγμένη ολιγαρχία αλλά άμεση δημοκρατία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ θέματα που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας μου για 50-100 χρόνια.

Αυτό που βλέπω είναι 300 ανθρώπους να απολαμβάνουν προνόμια ηγετών, και πολλές φορές ανθρώπους που είναι αν μη τι άλλο κατώτεροι από εμένα σε μόρφωση, παιδεία και όραμα (πράγμα τραγικό διότι δεν είμαι πολιτικός, και πριν χαρακτηριστώ 'ψωνάρα', αναφέρομαι στους της Χ.Α.), να προσπαθούν να προστατεύσουν προνόμια μειονοτήτων σε ένα θολό πλέγμα συμφέροντος του κράτους, προσωπικού συμφέροντος και συμφέροντος των ημετέρων. Και το χειρότερο? Νομοθέτηση χωρίς ευθύνη, ή μάλλον, με 'πολιτική' ευθύνη! (δηλαδή χωρίς ευθύνη!). Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να υπεξαιρέσω 1 εκατομμύριο ευρώ και να μου αποδοθούν 'πολιτικές' ευθύνες, αντί για αυτές του κοινού ποινικού δικαίου! Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του εξοστρακισμού και του χαραγμένου σκαλπ, και πιστεύω ότι η πρώτη μέθοδος στην τρέχουσα κατάσταση δεν αποδίδει. Θα προτιμούσα να δω το σκαλπ του Βενιζέλου στο Σύνταγμα, παρέα με αυτό του κ. Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου και γενικά της προηγούμενης κυβέρνησης. Το θεωρώ πιο 'τίμιο' από το να παίρνει 7% το ΠΑΣΟΚ, και πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο, θα παραδειγματιζόταν και η επόμενη κυβέρνηση για το τι ευθύνη έχει να ασκείς τα δικαιώματα 10.000.000 ανθρώπων.

Ενδιαφέρουσα παραδοχή. Δεν μας φτάνουν δηλαδή όσοι ήδη πεθαίνουν απο τις τρέχουσες συνθήκες, αλλά αμα χυθεί και λίγο αίμα αθώων ακόμα, απο μια επανασταση/εξέγερση τα πράγματα (για όσους μείνουν δηλαδή) θα καλυτερέψουν. Μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια ομοιοπαθητική μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος. Μένει μόνο να το ανακοινώσεις στον κόσμο για να δούμε όλοι ποιός θα τρέξει να προβάλλει τα στήθια του στα βόλια του οχτρού.

Στην Ελλάδα γνωρίσαμε αρκετούς πολέμους και επαναστάσεις. Τα 200 χρόνια της -σύγχρονης- ιστορίας μας είχαμε την επανάσταση του 21, βαλκανικούς / α παγκόσμιο, β παγκόσμιο, εμφύλιο, τελικώς εκάναμεν επανάστασιν και στο τέλος την ξεριζώσαμε προς χάριν της κοινοβουλευτικής δημοκρατικά εκλεγμένης ολιγαρχίας.

Δεν ξέρω αν θα είμασταν καλύτεροι χωρίς αυτές, παίζει, απλά αμφιβάλλω αν θα χρησιμοποιούσαμε τη γλώσσα στην τρέχουσα μορφή της, αν έλειπαν μερικές από τις πρώτες θα μιλάγαμε σαν το Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή, ενώ αν έλειπαν μερικές από τις δεύτερες τα πνεύματα και αι περισπωμέναι θα ήτο μία απαραίτητος προσθήκιν ώστε ο λόγος να καθίσταται αναγνωρίσιμος.

Το αίμα πιστεύω είναι μια η άλλη, είτε θα στο ρουφάνε λίγο λίγο για 50 χρόνια είτε θα το δώσεις εφάπαξ.

Link to comment
Share on other sites

Το αίμα πιστεύω είναι μια η άλλη, είτε θα στο ρουφάνε λίγο λίγο για 50 χρόνια είτε θα το δώσεις εφάπαξ.

Αυτο ακριβως, τιποτε αλλο.

Στην τελικη εκει καταληγουν ολα.

Αν οι 2000-3000 αμεσα συνδεδεμενες με την κριση και την φτωχια αυτοκτονιες, ηταν 2000-3000 θυματα απο τα χοιρινα στις εκαστοτε διαδηλωσεις η κυβερνηση θα ειχε αλλαξει 57 φορες.

Για μενα ειδικα αυτη η εποχη που περναμε (στο μελλον ισως να ειναι ακομα πιο ευκολο) ειναι κατ'εξοχην εποχη για να ειναι βιωσιμη (σε θεωρητικο επιπεδο τουλαχιστον) μια επανασταση χωρις βια.

Απλα αυτη η μη-βιαιη επανασταση δεν μπορει ποτε να γινει στον δρομο. Εκει γινεται το face-off και αναγκαστικα θα υπαρξουν θυματα. Και αν το κανει αυτο ειναι καταδικασμενη να "καπελλωθει" απο καποιους που θα την εκμεταλλευτουν για να καταληξουν στα δικα τους συμφεροντα μετα. Ειναι, για μενα τουλαχιστον, το ιδιο πραγμα να εισαι 15χρονος αναρχικος και απλα να πετας πετρες οταν δεν ξερεις ποιος ειναι ο Μπακουνιν ή εστω για ποιο λογο χρειαζεται (ΑΝ χρειαζεται) να πετας πετρα. Οπως ειναι το ιδιο γελοιο να στηριζεις το κεφαλαιο και τις ξενες επενδυσεις οταν αδυνατεις να δεις περα απο τη μυτη σου για το τι ειναι αυτο που στηριζεις και πως κατ' ουσιαν λειτουργεις εναντια στον εαυτο σου.

Πρεπει να γινει μια επανασταση πρωτα στο κεφαλι μας. Αυτο το πραγμα δεν θα μπορουσε να γινει ουτε το '21 ουτε το '89 στην Γαλλια λογω του οτι ελειπε το σωστο οπλο για μη βιαιη επανασταση.

Ευτυχως ή δυστυχως τα περισσοτερα πραγματα που βιωνουμε σημερα τα αποδεχομαστε γιατι εχει γινει σοβαρη προσπαθεια για πλυση εγκεφαλου. Εκει που ο αλλος παλια καθοτανε να σκεφτει πως θα λυσει ενα προβλημα με βαση την πιο συντομη και αποδοτικη οδο, πλεον καθεται και αναλλωνει 5-10-30-1000 λεπτα της ημερας να κατανοησει και να σκεφτει να βρει λυσεις για το που πρεπει να πανε οι μισθοι για να υπαρχει αναπτυξη και να προσελκυσουμε ξενους νταβατζ... επενδυτες ενω καποιος αλλος καθεται και περναει 5-10-30-1000 λεπτα της ημερας να κατανοησει και να σκεφτει να βρει λυσεις πως θα γινει να γινουμε καλυτεροι χωρις να δωσουμε λοκω στους αλλους και καποιος αλλος καθεται να σκεφτει πως απλα θα βρουμε τροπους να αναπτυχθουμε σαν κοινωνια. Ιδιος κοπος για ολους. Η διαφορα εγκειται απλα στο οτι για καποιους εχει γινει βιωμα (για καποιο λογο) οτι ΠΡΕΠΕΙ να δεχθουμε καποιες παραμετρους στο προβλημα ως fix... Η μοναδικη fix παραμετρος που πρεπει να υπαρχει ειναι "το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα με ει δυνατον καθολου θυματα" Τερμα. Ακομα και αυτο καποιοι θα το διαστρεβλωσουν.

Οσο περναει ο καιρος τοσο περισσοτερο κλειδωμενοι ειμαστε εγκεφαλικα. Και αυτο το εκμεταλλευονται.

Ευτυχως το ιντερνετ και η διαδωση της πληροφοριας ειναι σημερα πιο διαδεδομενη απο ποτε. Δυστυχως και αυτο το εκμεταλλευονται και γιαυτο πρωτα πρεπει να ειμαστε ολοι σε θεση να διακρινουμε το σωστο απο το λαθος (σωστο = αυτο που ευνοει τον πολυ κοσμο, εστω και μακροπροθεσμα), (λαθος = αυτο που ευνοει τους λιγους και απο πανω, μακροπροθεσμα ή οχι) και ακολουθως πραττουμε. Αυτοι ειναι απλα η δουλεια τους να θολωνουν τις γραμμες για το σωστο ή λαθος βαζωντας μεσα πατριδες/σημαιες/θρησκειες/Ολυμπιακους-Παναθηναικους/αναπτυξη/επενδυτες/πρασιναλογα.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα

Δυστυχώς πάρα μα πάρα πολλά. Αν μελετήσεις λίγο το τι λέει ο ισλαμισμός και το πώς το στηρίζει, σε συνδυασμό με την διείσδυσή του στις δυτικές 'δημοκρατίες', θα δεις ότι επιστρέφουμε γοργά προς τα πίσω και στην εποχή των ιεροεξεταστών. Ποτέ μην βάζεις το χέρι σου στη φωτιά ότι οι αποφάσεις που παίρνονται είναι 'προοδευτικές' κλπ., δες το ελληνικό παράδειγμα με την Εκκλησία και το μη -έστω και τυπικό- διαχωρισμό της από το κράτος, ΑΛΛΑ και την ...δίψα για μετάβαση όχι σε ένα καθεστώς πιο ελεύθερο (αθρησκεία κλπ.) αλλά ένα που θα ικανοποιεί τους νεοφερμένους μουτζαχεντίν, στο όνομα της ανεξιθρησκείας / ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τώρα αν καμιά θρησκεία καταπατά τα μισά ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αυτά είναι ψιλά γράμματα).

Επομένως θεωρείς ότι οι κοινωνικές συνθήκες, οι ιδέες, και η ανάγκη για αλλαγές του τότε με το σήμερα προσομοιάζουν με όχημα τη θρησκεία ? Θα πρέπει να διαφωνήσω. Δεν βρίσκω πιθανό να βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση λόγω επερχόμενου θρησκευτικού σκοταδισμού, ή τουλάχιστον δεν μπορεί αυτό να είναι ο σημαίνων παράγοντας για αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα.

Έχεις απόλυτο δίκιο για τις επαναστάσεις, όσον αφορά τουλάχιστον την ύστερη κατάσταση για το άμεσο μέλλον. Το πρόβλημα έγγυται στο ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα, υπονομεύουν μεσοπρόθεσμα (για να μην πω μακροπρόθεσμα) την χώρα με δανειακές συμβάσεις και με ρήτρες οι οποίες είναι εξαθλιωτικές, προς όφελος του άμεσου μέλλοντος (δηλαδή να μην καταρρεύσουμε εντελώς κλπ.). Δυστυχώς όμως, παρ'όλο που υπάρχει μια 'ευημερία' κάθε φορά που παίρνουμε μια δόση, το μέλλον φαντάζει ακόμη αρκετά απρόβλεπτο και δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά ότι αξίζει να θυσιάσουμε το μέλλον της χώρας (το μεσο-μακρο-) για λίγα χρόνια 'αστάθειας' και 'πείνας', που πιθανώς θα έρθουν και με το υπάρχον καθεστώς.

Αυτό που περιγράφεις είναι μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ούτε το ξέσπασμα μιας επανάστασης / εξέγερσης εγγυάται ότι αυτό που θα φέρει σαν κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί / αναγκαστεί να προβεί σε δανεισμό (εκτός αν απομονωθεί απο τις υπόλοιπες χώρες, οπότε θα φροντίσουν άλλου είδους ''επενδυτές'' να καλύψουν τις ανάγκες). Μπορεί επίσης να μη γίνει κάτι τέτοιο με αποτέλεσμα σε μικρό χρονικό διάστημα να βρεθεί σε δεινή θέση. Και τότε πες μου ποιός κόσμος θα υπομείνει στωικά μια εξαθλίωση χωρίς τέλος. Το αποτέλεσμα πάλι θα είναι το ίδιο: μια νέα επανασταση / εξέγερση απο κάποιους που και καλά θα έχουν τη ''λύση''. Φαύλος κύκλος δηλαδή. Κακά τα ψέμματα η παγκόσμια πρακτική υποδεικνύει ότι ο δανεισμός είναι μονόδρομός (δεν γνωρίζω άν υπάρχουν χώρες με χρέος 0). Αυτό δεν τον κάνει απαραίτητα κακό όμως. Είναι ένα εργαλείο το οποίο όπως όλα τα εργαλεία είναι ζήτημα χρήσης να είναι καλή ή κακή.

Ο λαός πάντα την πλήρωνε, την πληρώνει και θα την πληρώνει. Στο όνομά του γίνονται όλα, είτε το θέλει είτε όχι. Το πιο θλιβερό απ'όλα είναι η έλλειψη παιδείας και η πόλωση σε στρατόπεδα. Πόσους έχεις δει να κραδαίνουν σημαίες ένθεν και κείθεν για μερικές τρύπιες δεκάρες? Αυτοί με τις σημαίες είναι αυτοί που θα πολωθούν πιο εύκολα σε στρατόπεδα και θα 'πιστέψουν' στον εμφύλιο (του οποίου το κλίμα εντέχνως καλλιεργείται στα πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες με τις φοιτητικές παρατάξεις).

Τώρα όσον αφορά την Αφρική, δεν πιστεύω ότι μέσα σε 3 χρόνια μπορείς να δεις τα αποτελέσματα μιας αλλαγής στην πολιτική η οποία παρέμενε σταθερή για 50-60 χρόνια. Δηλαδή πιστεύεις ότι καλύτερα να είχαμε έναν Καντάφη (με ήτα = έλληνας) στην Ελλάδα παρά την -κατ'όνομα- δημοκρατία?

Το καταλαβαίνω αυτό που λες και έχω εντοπίσει και εγώ τους λόγους που δημιουργείται αυτός ο οπαδισμός αλλά και τις εστίες του. Απλά και εμένα δε μου αρέσει αυτό το πράγμα, και φαντάζομαι πως και εσύ δύσκολα θα πειθόσουν πως τέτοιου είδους άτομα έχουν οποιαδήποτα πιθανότητα να καταφέρουν να οδηγήσουν τον κόσμο σε μια καλύτερη διακυβέρνηση. Ο λόγος είναι πως καταλαβαίνουμε ότι τα κίνητρά τους δεν είναι να οδηγήσουν τον κόσμο σε μια επανάσταση που θα τον ελευθερώσει, απο τα δεινά του, αλλά να τον καθοδηγησουν σε άλλου είδους μορφές διακυβέρνησης, δοκιμασμένες και αποτυχημένες.

Αυτή η παράγραφος είναι αυτή με την οποία δεν μπορώ να συμφωνήσω.

Δεν συμφωνώ με τους 'κυβερνήτες' και με το 'δικαίωμα' που μου δίνουν να τους εναλάσσω κάθε 4 χρόνια, αποφασίζοντας παρέα με ανθρώπους που ψηφίζουν από συμφέρον, από συνήθεια, από χούι ή από οπαδισμό. Δεν συμφωνώ με την κοροϊδία της πόλωσης, και δεν συμφωνώ με τα 'πακέτα' πολιτικής. Όπως δεν συμφωνώ με τον Σύριζα για το μεταναστευτικό, έτσι δεν συμφωνώ και με τη Ν.Δ. για το οικονομικό μοντέλο που ενστερνίζεται. Οραματίζομαι μια πολιτική διακυβέρνηση στην οποία δημοκρατία δεν θα σημαίνει εκλεγμένη ολιγαρχία αλλά άμεση δημοκρατία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ θέματα που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας μου για 50-100 χρόνια.

Αυτό που βλέπω είναι 300 ανθρώπους να απολαμβάνουν προνόμια ηγετών, και πολλές φορές ανθρώπους που είναι αν μη τι άλλο κατώτεροι από εμένα σε μόρφωση, παιδεία και όραμα (πράγμα τραγικό διότι δεν είμαι πολιτικός, και πριν χαρακτηριστώ 'ψωνάρα', αναφέρομαι στους της Χ.Α.), να προσπαθούν να προστατεύσουν προνόμια μειονοτήτων σε ένα θολό πλέγμα συμφέροντος του κράτους, προσωπικού συμφέροντος και συμφέροντος των ημετέρων. Και το χειρότερο? Νομοθέτηση χωρίς ευθύνη, ή μάλλον, με 'πολιτική' ευθύνη! (δηλαδή χωρίς ευθύνη!). Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να υπεξαιρέσω 1 εκατομμύριο ευρώ και να μου αποδοθούν 'πολιτικές' ευθύνες, αντί για αυτές του κοινού ποινικού δικαίου! Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του εξοστρακισμού και του χαραγμένου σκαλπ, και πιστεύω ότι η πρώτη μέθοδος στην τρέχουσα κατάσταση δεν αποδίδει. Θα προτιμούσα να δω το σκαλπ του Βενιζέλου στο Σύνταγμα, παρέα με αυτό του κ. Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου και γενικά της προηγούμενης κυβέρνησης. Το θεωρώ πιο 'τίμιο' από το να παίρνει 7% το ΠΑΣΟΚ, και πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο, θα παραδειγματιζόταν και η επόμενη κυβέρνηση για το τι ευθύνη έχει να ασκείς τα δικαιώματα 10.000.000 ανθρώπων.

Στην Ελλάδα γνωρίσαμε αρκετούς πολέμους και επαναστάσεις. Τα 200 χρόνια της -σύγχρονης- ιστορίας μας είχαμε την επανάσταση του 21, βαλκανικούς / α παγκόσμιο, β παγκόσμιο, εμφύλιο, τελικώς εκάναμεν επανάστασιν και στο τέλος την ξεριζώσαμε προς χάριν της κοινοβουλευτικής δημοκρατικά εκλεγμένης ολιγαρχίας.

Δεν ξέρω αν θα είμασταν καλύτεροι χωρίς αυτές, παίζει, απλά αμφιβάλλω αν θα χρησιμοποιούσαμε τη γλώσσα στην τρέχουσα μορφή της, αν έλειπαν μερικές από τις πρώτες θα μιλάγαμε σαν το Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή, ενώ αν έλειπαν μερικές από τις δεύτερες τα πνεύματα και αι περισπωμέναι θα ήτο μία απαραίτητος προσθήκιν ώστε ο λόγος να καθίσταται αναγνωρίσιμος.

Το αίμα πιστεύω είναι μια η άλλη, είτε θα στο ρουφάνε λίγο λίγο για 50 χρόνια είτε θα το δώσεις εφάπαξ.

Ναι ναι ναι ! Και εμένα όλα αυτά δε μου αρέσουν καθόλου ! Εχω εκφράσει και παλαιότερα την άποψη ότι ένα πολιτευμα που ίσως να είχε κάποια διαφορά είναι η αριστοκρατία ( και δεν ανήκω ούτε καβαλιέμαι πως ανήκω σε τέτοια κάστα) απλά με αυτό τον τρόπο θεωρώ πως αυτός που ψηφίζει απο οπαδισμό , συνήθεια , συμφέρον ή χούι όπως λές θα αποκοπεί απο αυτή τη διαδικασία . Βέβαια και πάλι ίσως να έχω λάθος επι αυτού. Δεν έχω ''στεγανά'' σε αυτό το θέμα. Ωστόσο οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ένας σοβαρός λόγος που οδήγησε σε αυτής τη μορφής τη δημοκρατία, έχει σχέση με το πόσο λίγο ασχολούταν η πλειοψηφία του κόσμου με τα κοινά. Τι τα θες ... ? δεν είναι στην κουλτούρα μας να μαζευόμαστε κάθε δευτερη εβδομάδα στις κάλπες και να κάνουμε δημοψήφισμα για όλα τα ζητήματα όπως οι Ελβετοί. Ισα ίσα που αυτή τη στιγμή αν υπάρχει λίγο περισσότερος κόσμος που να ενδιαφέρεται να μάθει για τα κοινά ( άν λέμε) αυτό έχει γίνει βεβιασμένα επειδή ξαφνικά κάποιος τους έβαλε χέρι στις τσέπες, βρεθήκανε με την πλάτη στον τοίχο, και ψάχνονται αλαφιασμένοι (Το αστείο δε με αυτούς -όσο μπορεί να είναι αστείο- είναι πως αν αύριο για κάποιο λόγο τα προβλήματα εξέλειπαν θα επέστρεφαν και πάλι στη Νιρβάνα που βρίσκονταν μέχρι πρότινος -ή τουλάχιστον ένα μέρος αυτών-). Πέραν αυτών υπάρχει σίγουρα και ένα εξίσου υπολογίσιμο πλήθος ανθρώπων που με τις ίδιες αφορμές γύρισε συνειδητά την πλάτη του στην πολιτική και τα κοινά. Και ερωτώ: ποιό απο τα 2 πλήθη θεωρείς πως μπορεί να λάβει σήμερα αποφάσεις σε μια άμεση δημοκρατία ? Τους μέχρι χτές άσχετους και νύν πανικόβλητους ή τους παντελώς αδιάφορους ? Ποίο εκ των 2 συνόλων θα λάβει μέρος σε μια επανάσταση και ποιές είναι οι πιθανότητες να μην καπελωθούν απο μια χούφτα σαίνια? Μήπως τελικά όλη τη ''μπουγάδα'' θα πρέπει να τη βγάλουν οι όποιοι συνειδητοποιημένοι / πολιτικοποιημένοι που δεν θα ανήκουν στις 2 προανάφερόμενες κατηγορίες ? Και τι πιθανότητες θα έχουν να επιτύχουν όταν όλοι οι άλλοι δεν θα καταλαβαίνουν γιατί θα γίνονται κάποια πράγματα ? (ο τελευταίος αυτού του ειδούς άνθρωπος ήταν ο Καποδίστριας και δεν χρειάζεται νομίζω να περιγράψω τι απόγινε, απο ποιούς και γιατί).

Αυτό που επιθυμώ να γίνει σαφές μέσα απο όλα αυτά είναι η αμφιβολία μου για το πόσο επιλογές τύπου επανάστασης μπορούν σήμερα να λύσουν το πρόβλημα που έχουμε ως κράτος. Δυσκολεύομαι να δεχτώ πως ένας λαός ο οποίος στο 85% + του συνόλου του μέχρι πρότινος ψήφιζε με το ψηφοδέλτιο στον κόρφο, ξαφνικά είναι ικανός όχι για επανάσταση (αυτό είναι εύκολο) αλλά για επιτυχή μετάβαση απο το τρέχον σύστημα διακυβέρνης (το οποίο όυτε εμένα μου αρέσει) σε κάτι καλύτερο, απο τη μια νύχτα στην άλλη. Αν όντως κάτι τέτοιο μπορεί να είναι εφικτό τότε και πάλι ο δρόμος δεν μπορεί να περνάει μέσα απο βια έναντι αθώων, και τείνω να συμφωνήσω με τον [MENTION=1498]SLN[/MENTION] για την επανάσταση μέσα στο κεφάλι μας. Το αίμα δε, θεωρώ πως είναι το τίμημα που θα κληθούμε να πληρώσουμε για την σκανδαλώδη αδιαφορία μας για το τι γινόταν γύρω μας τα τελευταία χρόνια. Τίμημα βλακείας το οποίο και πάλι δεν εγγυάται την αλλαγή της τρέχουσας κατάστασης στο καλύτερο. Και να μου συχγωρεθεί ο ανωτέρω χαρακτηρισμός αλλά αυτό φαίνεται να προκύπτει. Πως αλλιώς να εξηγηθεί πως σε άλλες χώρες (Ελβετία - Σκανδιναβικές χώρες), που η ενασχόληση του κόσμου με τα κοινά κάνει τέτοιου είδους επιλογές (επαναστάσεις / εξεγέρσεις) εντελώς περιττές ?

[MENTION=93]ΓιαγκΤ[/MENTION]: Την ανάγκη της πολιτείας να δολοφονεί υπό τη σκέπη των νόμων την έχω λάβει υπόψιν ως παράμετρο. Αυτό που φαίνεται πως σου έχει διαφύγει εσένα είναι πως αυτή η ανάγκη είναι ίδια διαχρονικά: Και στον ηγεμόνα και στην αστική δημοκρατία. Η μόνη διαφορά είναι ότι η αστική δημοκρατία βάζει φερετζέ στα εγκλήματά της. Κάνε τωρα και τη σκέψη ότι μια ηγεμονία πέφτει με επανάσταση η οποία ευαγγελίζεται σεβασμό στον άνθρωπο (όπως έγινε και στη Γαλλία καλή ώρα), αλλά όταν έρχεται ή ώρα να κάνει πράξη τις εξαγγελίες της τι κάνει ? Τα ίδια με τον ηγεμόνα αλλά κρυφά ! Υποκρισία ???

Link to comment
Share on other sites

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=OdwJhCxng0E&feature=share]ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ - YouTube[/ame]

LOL!

Μετά κράχτηκαν από το ΚΚΕ, ξύπνησαν και άλλαξαν την ψήφο τους πριν τους πάρουν με τις πέτρες.. Κολοτούμπα από τις λίγες..

Link to comment
Share on other sites

[MENTION=2868]Myralis[/MENTION] : απορώ με σένα, είσαι σε κάποιο χώρο (από ότι έχω καταλάβει) με εντελώς διαφορετική ιδεολογία, απορώ γιατί δίνεις ΤΟΣΗ αξία/λόγο/ύπαρξη σε ανάξιους υπ-ανθρώπους και λογικές.

sorry για το εκτός θέματος

Link to comment
Share on other sites

[MENTION=2868]Myralis[/MENTION] : απορώ με σένα, είσαι σε κάποιο χώρο (από ότι έχω καταλάβει) με εντελώς διαφορετική ιδεολογία, απορώ γιατί δίνεις ΤΟΣΗ αξία/λόγο/ύπαρξη σε ανάξιους υπ-ανθρώπους και λογικές.

Γιατί δυστυχώς κάποιοι (που πλέον αυτό το κάποιοι μπορεί να είναι 500.000+ κόσμου) όχι μόνο δεν τους θεωρούν "ανάξιους υπ-ανθρώπους" αλλά τους θαυμάζουν και τους θεωρούν πατριώτες και εθνοσωτήρες.

Δεν θα πρέπει να ξεσκεπαστούν;;

Link to comment
Share on other sites

[MENTION=2868]Myralis[/MENTION] : απορώ με σένα, είσαι σε κάποιο χώρο (από ότι έχω καταλάβει) με εντελώς διαφορετική ιδεολογία, απορώ γιατί δίνεις ΤΟΣΗ αξία/λόγο/ύπαρξη σε ανάξιους υπ-ανθρώπους και λογικές.

sorry για το εκτός θέματος

παρότι συμφωνω μαζι σου οτι δεν πρεπει να τους δινουμε αξια , απο τη στιγμη που πλεον δεν ειναι στο περιθωριο ,αλλα ενα κομμα του 10%+ , πρεπει να ξεσκεπαζονται και να αντικρουονται ειτε ιδεολογικα ειτε στον δρομο.

Link to comment
Share on other sites

Όπως είχε πει ο Θουκυδίδης πρέπει να διαλέξεις, ή ελευθερία ή ησυχία. Καλύτερα όμως να τα ακούσης από τον Καστοριάδη. Αν βαριέσαι τα περί θεοκρατικού βυζαντίου που αναπτύσσει πήγαινε το στο 9ο λεπτό

Άκουσα πολύ προσεκτικά όλο το απόσπασμα. Έχω την εντύπωση ότι αποκλείεται ο Καστοριάδης να μην γνώριζε τις απόψεις του Αριστοτέλη για την πολιτεία καθώς και την ρήση του Επίκουρου: Λάθε βιώσας. Ως εκ τούτων το συμπέρασμα που εξάγω απο τα λεγόμενά του σε καμία περίπτωση δεν είναι ''πάρτε τα όπλα'', και το περι ''ησυχίας'' του Θουκυδίδη μάλλον έχει να κάνει με το ιδιωτεύειν (κατι που ξέρουμε πόσο κατακριτέο ήταν), παρά με το να δέχεσαι αδιαμαρτύρητα ότι προκύπτει απο την παρεκτροπή της εξουσίας. Με άλλα λόγια, αν όλος ο κόσμος ασχολούταν με τα κοινά διαρκώς και ζητούσε λόγο απο την εξουσία και για την πιο απλή απόφαση, τότε δεν θα της δινόταν χρόνος και έδαφος για να διεφθαρεί εις βάρος του συνόλου. Για αυτό και ο Καστοριάδης κάνει λόγο για ροπή προς τη δουλικότητα, και την απόσυρση του καθενός μας απο τα κοινά. Αυτό είναι το έδαφος που βρίσκει γόνιμο κάθε μορφής εξουσία για να υφαρπάξει απο την κοινωνία. Και εδώ είναι και η διαφωνία μας: εγώ πιστεύω πως ότι έχει κερδηθεί έπρεπε να διαφυλάσσεται απο όλο τον κόσμο, με διαρκή έλεγχο και ενασχοληση με τα κοινά, και όχι να θεωρείται δεδομένο εσαεί, και μετά να μιλάμε για ξεσηκωμούς και επαναστάσεις όταν επι σειρά ετών δεν πράτταμε ούτε το ελάχιστο.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή έχω αναρωτηθεί στο παρελθόν αλλά απάντηση δεν είχα λάβει ούτε και τότε......:

Σε ποιά χώρα στον πλανήτη συντελέσθη εξέγερση απο έναν πένητα λαό, που να οδήγησε τελικώς σε βελτίωση έστω και κατα 1% του βιωτικού του επιπέδου ?

Δέκα χρόνια από τον Πόλεμο του Νερού στη Βολιβία | TVXS - TV Χωρίς Σύνορα

Οι μόνες γνήσιες εξεγέρσεις είναι αυτές που ξεκινούν από το στομάχι όπως στο λινκ. Πολλές οι εξεγέρσεις για το νερό.

Και στην Γαλλική Επανάσταση υπήρχε παρόμοιο υπόβαθρο:

Αdherents of most historical models identify many of the same features of the Ancien Régime as being among the causes of the Revolution. Economic factors included hunger and malnutrition in the most destitute segments of the population, due to rising bread prices (from a normal 8 sous for a four-pound loaf to 12 sous by the end of 1789),[4] after several years of poor grain harvests. Bad harvests, rising food prices, and an inadequate transportation system that hindered the shipment of bulk foods from rural areas to large population centers contributed greatly to the destabilization of French society in the years leading up to the Revolution.

At a governmental level the sequence of events leading to the revolution was sparked by France's effective bankruptcy due to the enormous cost of previous wars.

French Revolution - Wikipedia, the free encyclopedia

Link to comment
Share on other sites

Την εξέγερση θα την ξεκινήσει ο Βαλιανάτος τις επόμενες ώρες.

Είναι ο μόνος που λείπει από το dancing with the fags απόψε.

Κριτές, χορευτές, εκφωνητές, καλεσμένοι, θιασώτες, ηθοποιοί,...δεν έχω ξαναδεί τέτοιο καρέ.

Πριν βιαστείτε, off topic θα ήταν αν δεν είχε ακροαματικότητα. Είναι τα ίδια "ΜΜΕ" που μας "πληροφορούν" καθημερινά.

Link to comment
Share on other sites

...θα πρέπει να φτάσουμε στην πραγματική πείνα για να γίνουν αυτά, αφού πολλοί βολεύονται με τα ημίμετρα και με τις λύσεις ανάγκης.

Πολύ φοβάμαι πώς έχεις δίκιο!

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.