Χρεοκοπία Ελλάδας

[Wizard!]

Αξίζει το χρόνο σας...

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»...παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.

Γι' αυτό τουμπάραμε...

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακό*μη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονι*κούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

Παρ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.

Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.

Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.

Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγ*γέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλ*λιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχο*λείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δου*λειά τα παιδιά αυτά;

Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βρά*βευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακό*μη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουρανούς.

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέ*ρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.

Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν άλλου. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθά*σουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρ*κία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).

Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υπο*τάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κρι*τήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημά*των. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομί*σουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!

Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τί δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο; ) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολε*μοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβο*νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».

Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερεις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτε*ψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.

Σαράντος Καργάκος, ιστορικός-συγγραφέας

[LevelOne]

Τον Καργάκο τον παρακολουθώ απο τα άρθρα που γράφει στους 4Τ... Αξιόλογος ανθρωπος...

[Shadow Keeper]

Αρκετά κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτά που περιγράφει, η ανάλυση όμως για το λόγο που συμβαίνει αυτό, είναι ελλειπής κατα την γνώμη μου. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά τοποθετεί τον εαυτό του στην θέση των γηραιότερων (λογικό λόγω ηλικίας) και μετά για άγνωστο λόγο, δεν κάνει καμία αναφορά στις ευθύνες που έχουν οι γηραιότεροι για την κατάσταση των νέων. (και κατ' επέκταση ακόμα και ο ίδιος)

Καλά τα ΜΜΕ, καλά και τα σχολεία αλλά ακόμα, εν έτει 2011, το κυριότερο βάρος της μάθησης και της ενηλικίωσης πέφτει στην οικογένεια, δηλαδή στους εξ ορισμού γηραιότερους και σοφότερους. Αν οι νέοι αποτυγχάνουν σε πολλούς τομείς, το μερίδιο της ευθύνης πέφτει τουλάχιστον κατα 50% στους γηραιότερους, καθαρά και μόνο λόγω των αξιών και λοιπών που πέρασαν στα παιδιά τους.

Ακόμα και το σύστημα του σχολείου, ποιος το δημιούργησε? Οι γηραιότεροι...Οι νεότεροι αποτελούν την συνέχιση των αξιών προσαρμοσμένες σε ένα σύστημα κοινωνίας που οι γηραιότεροι δημιούργησαν. Δεν ξύπνησαν μόνοι ένα πρωί και έγιναν ευθυνόφοβοι και άχεροι. (κάποιος τους το δίδαξε αυτό, και ναι ήταν οι γηραιότεροι)

Για τα λάθη του παρόντος ευθύνονται κατά κόρον οι παλαιότεροι, όπως και για τα λάθη του μέλλοντος ευθύνονται οι νέοι σήμερα.

[wesker]

Δυστυχώς η ευτυχώς λέει πολλές αλήθειες. Και την αλήθεια οτι ο νέος φοβάται την δουλειά ειναι η πιο πικρή από όλες. Την οποιαδήποτε δουλειά. Έχω ακούσει πολλούς γνωστούς δυστυχώς να είναι άνεργοι, και να μην βρίσκουν μια δουλειά ούτε σαν σερβιτόροι, με την χαζή δικαιολογία, "Εγώ έχω πτυχία, δεν θα πάω να κουβαλίσω δίσκο.". Εγώ ένα ξέρω. Σαν πεινάσεις θα πρέπει να δουλέψεις.

[Shadow Keeper]

Δεν πεινάνε γιατί κάποιος τους δίνει την δυνατότητα να "αράζουν", βρές ποιοι είναι αυτοί και βρίσκεις και την αιτία. Αν πείναγε θα δούλευε οπουδήποτε.

Για αυτό γουστάρω τρελά στο εξωτερικό (σε αρκετές χώρες) που οι γονείς σου λένε οτι τώρα ήρθε η ώρα να πιάσεις καμία δουλίτσα για να δείς τι εστί βερίκοκο, δεν το κάνουν γιατί δεν μπορούν να συντηρούν το παιδί τους μεχρι τα 30...και να είσαι έτοιμος για αργότερα.

[colt3003]

Αρκετά κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτά που περιγράφει, η ανάλυση όμως για το λόγο που συμβαίνει αυτό, είναι ελλειπής κατα την γνώμη μου. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά τοποθετεί τον εαυτό του στην θέση των γηραιότερων (λογικό λόγω ηλικίας) και μετά για άγνωστο λόγο, δεν κάνει καμία αναφορά στις ευθύνες που έχουν οι γηραιότεροι για την κατάσταση των νέων. (και κατ' επέκταση ακόμα και ο ίδιος)

Καλά τα ΜΜΕ, καλά και τα σχολεία αλλά ακόμα, εν έτει 2011, το κυριότερο βάρος της μάθησης και της ενηλικίωσης πέφτει στην οικογένεια, δηλαδή στους εξ ορισμού γηραιότερους και σοφότερους. Αν οι νέοι αποτυγχάνουν σε πολλούς τομείς, το μερίδιο της ευθύνης πέφτει τουλάχιστον κατα 50% στους γηραιότερους, καθαρά και μόνο λόγω των αξιών και λοιπών που πέρασαν στα παιδιά τους.

Ακόμα και το σύστημα του σχολείου, ποιος το δημιούργησε? Οι γηραιότεροι...Οι νεότεροι αποτελούν την συνέχιση των αξιών προσαρμοσμένες σε ένα σύστημα κοινωνίας που οι γηραιότεροι δημιούργησαν. Δεν ξύπνησαν μόνοι ένα πρωί και έγιναν ευθυνόφοβοι και άχεροι. (κάποιος τους το δίδαξε αυτό, και ναι ήταν οι γηραιότεροι)

Για τα λάθη του παρόντος ευθύνονται κατά κόρον οι παλαιότεροι, όπως και για τα λάθη του μέλλοντος ευθύνονται οι νέοι σήμερα.

Η οικογένεια ήταν το πρώτο θύμα. Αν πάς πίσω στις δεκαετίες του 70 και κυρίως του 80 όταν οι γυναίκες δεν ήταν και τόσο απαραίτητο να βγούν στην αγορά εργασίας ή αν δουλεύανε το κάνανε στο σπίτι τους, τα ΜΜΕ φροντίσανε να περάσουνε την αντίληψη περι καριέρας, περί εργασίας, περι ανεξαρτησίας (λες και το να συντηρείς ένα σπίτι, να ανατρέφεις 1 ή 2 παιδιά ή να είσαι κυριολεκτικά το στήριγμα της οικογένειας ήταν πάρεργο). Ε τη συνέχεια την ξέρεις: το φεμινιστικό κίνημα πέτυχε, οι γυναίκες χειραφετήθηκαν και απο ''πρώτα η οικογένεια'' φτάσαμε στο ''πρώτα η καριέρα'' και στο ''ζήτω η ανεξαρτησία''.

[Snips]

Πόσο δίκιο έχεις. ΤΟ να είσαι μητέρα, δηλαδή να δίνεις ζωή έχει καταντήσει δευτερεούσης σημασίας. Τι παραπάνω να πεις. Πόσο αλυσίδα είναι όλα τελικά!

[ThorLite]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=EsTbR-_0gEk]Harry Klynn - πασοκάρα ομαδάρα - YouTube[/ame]

[wesker]

Δεν πεινάνε γιατί κάποιος τους δίνει την δυνατότητα να "αράζουν", βρές ποιοι είναι αυτοί και βρίσκεις και την αιτία. Αν πείναγε θα δούλευε οπουδήποτε.

Για αυτό γουστάρω τρελά στο εξωτερικό (σε αρκετές χώρες) που οι γονείς σου λένε οτι τώρα ήρθε η ώρα να πιάσεις καμία δουλίτσα για να δείς τι εστί βερίκοκο, δεν το κάνουν γιατί δεν μπορούν να συντηρούν το παιδί τους μεχρι τα 30...και να είσαι έτοιμος για αργότερα.

Mα δεν λέω οτι φταίνε τα παιδιά 100%. Κάποιος τους βοηθάει να αράζουν.΄Γι'αυτό ειπα "Σαν πεινάσεις θα δουλέψεις" και δεν θα έχεις την δυνατότητα να αράζεις. Δεν ειναι μονο θέμα εξωτερικού ρε φίλε, 2 παιδιά απο το Πανεπιστήμιο που ήξερα με το που πήραν το πτυχίο, το χαρτζηλίκι του μπαμπά κόπηκε. Αράξαν 1-2 μήνες και όταν είδαν οτι ο μπαμπάς δεν έδινε λεφτά ούτε για τσιγάρα, και δίσκο κουβαλήσανε, και αμάξια σε βενζινάδικο πλύνανε, και σκάλες καθαρίσανε μέχρι να βρούνε δουλειά στο αντικείμενο που σπουδάσανε. Και τώρα γυρίζουν και λένε και "Ευχαριστώ μπαμπά που μας έδειξες πόσο δύσκολη είναι η ζωη".

[Shadow Keeper]

Έτσι ακριβώς, το εξωτερικό το αναφέρω για τον εξής απλό λόγο...κουράστηκα στην χώρα που ζώ ο τρόπος ζωής μου αλλά και οι απόψεις που έχω να αποτελούν την δραματική μειοψηφία. Τα 2 παιδιά που περιγράφεις αποτελούν εξαίρεση δυστυχώς.

Φαντάσου ένα κόσμο/χώρα όπου αυτό είναι σχεδόν η νόρμα. (όσο πιο κοντά πάει σε αυτό το ηλιακό σύστημα). Εκεί θα με βρείς εμένα.

[ΓιαγκΤ]

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να συμμερίζεται τις απόψεις σου. Ο καθένας ζει την ζωή που επιλέγει και δεν είναι υποχρεωμένος να την ζήσει χειρότερα για διευκολύνει εσένα.

Αν κουράστηκες εδώ και νομίζεις ότι στο εξωτερικό θα ξεκουραστείς. κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου φράξει τον δρόμο

Όσο για τις μπούρδες του Καργάκου έχουν συζητηθεί επανειλημμένως. Τον δρόμο που ευαγγελίζεται για τους άλλους, ο ίδιος δεν τον ακούμπησε. Με ξένα χέρια πιάνω και εγώ κάρβουνα αναμμένα.

Για κάθε 30ρη που κάθετε και ζει με τα έτοιμα του πατέρα του, ένας πατέρας υποσκελίζει τα θέλω του χάριν του παιδιού του. Αυτό ονομάζετε οικογενειακή αλληλεγγύη και είναι δικαίωμα τους. Όταν έρθουν για δανικά μην τους δώσετε.

Όσο χρόνο και να αφιερώσεις εκπαιδεύοντας μια ομάδα από pitbull, ποτέ δεν θα μπορέσουν να τρέξουν έλκηθρο συνεργαζόμενα όπως τα Husky. Ενδοφυλετικό μίσος ονομάζετε και είναι χαρακτηριστικό της φυλής Μπορούμε να το πούμε και "κριτική των άλλων".

Για αυτοκριτική ούτε λόγος : )

[sotiris]

Ωραίο το κείμενο του Καργάκου, αλλά έχει ένα μικρό μειονέκτημα: απομονώνει την Ελλάδα από τον περίγυρο.

Τα περισσότερα που λέει ισχύουν για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Και οι ιταλοί νομίζω τους αφροπάκηδες χώνουν στις χειρονακτικές εργασίες, το ίδιο και οι ισπανοί, όσον αφορά τους γερμανούς, παραδοσιακά είχαν μετανάστες στις φάμπρικες.

Το ότι έχει επιτραπεί η λαθρομετανάστευση με βάση διεθνείς συνθήκες που επί εποχής ψυχρού πολέμου ούτε κατά φαντασίαν δεν θα μπορούσαν να ισχύσουν (θα τους τουφέκαγαν όλους στα σύνορα), είναι ένα παράδειγμα της τάσης της εποχής.

Άλλη τάση της εποχής είναι ο κατασκευαστικός κλάδος. Όλες οι ευρωπαϊκές εταιρίες που κάνουν και λίγο κατασκευή, παράγουν τμήματα στην Κίνα επειδή συμφέρει οικονομικά. Εδώ μια πλακέτα να θέλεις να φτιάξεις, συμφέρει πιο πολύ να στείλεις το σχέδιο στην Κίνα και να στη στείλουν, παρά να την φτιάξεις σε Έλληνα (θα σου πάρει ~3 φορές πάνω από την τιμή που περιλαμβάνει και μεταφορικά Κίνα - Ελλάδα).

Το πρόβλημα της Ελλάδας έχει διαγνωσθεί λάθος. Δεν είναι ότι μορφώνει τους πολίτες της με τα πολλά Πανεπιστήμια. Είναι ότι δεν έχει διασύνδεση της αγοράς εργασίας (ζήτησης) με τα πανεπιστήμια (προσφοράς). Για 10 θέσεις π.χ. χημικών υπάρχουν 100 υποψήφιοι. Αντίθετα, για 1000 θέσεις σερβιτόρων, υπάρχουν 500 έλληνες υποψήφιοι και το κενό καλύπτεται από μετανάστες (1 ης, 2ης, 3ης, 15ης γενιάς μου είναι αδιάφορο).

Το ότι η εκβιομηχάνιση της χώρας έχει σταματήσει στα επίπεδα του σερβιτόρου (αφού έχουμε βαφτίσει - άκουσον άκουσον - βαριά βιομηχανία της ελλάδας το να κουβαλάς δίσκο), είναι ο λόγος που δεν μπορείς να περιμένεις προκοπή στα εργασιακά, εκτός αν εισάγουμε στην εκπαίδευση και την Δισκοφορική Ι, ΙΙ και ΙΙΙ.

[DJD]

Πέφτει η ομάδα σου στην Δ' Εθνική -> βγαίνεις και σπας το σύμπαν.

Σε πηδάνε επί χρόνια, σου κόβουν μισθούς, συντάξεις, το κράτος υπολειτουργεί -> λες κι ευχαριστώ.

Πότε θα κάνει ξαστεριά λέμε;

[colt3003]

Όσο για τις μπούρδες του Καργάκου έχουν συζητηθεί επανειλημμένως. Τον δρόμο που ευαγγελίζεται για τους άλλους, ο ίδιος δεν τον ακούμπησε. Με ξένα χέρια πιάνω και εγώ κάρβουνα αναμμένα.

Ευκολος δρομος η αβίαστη απαξίωση του άλλου. Αν συνέχιζες όμως το συλλογισμό σου θα κατέληγες επίσης στο ότι αυτός τουλάχιστον πέτυχε σε αυτό που έκανε. Αυτο που λές θα ευσταθούσε αν, ενώ δεν του έβγαινε το συγγραφιλίκι (το οποίο μπορούμε όλοι μας να δοκιμάσουμε και να μας κρίνου άλλοι), δεν πήγαινε να γίνει χειρονάκτης, αλλά δήλωνε άνεργος, αρνούμενος να κάνει κάτι άλλο για να ζήσει.

Όσο χρόνο και να αφιερώσεις εκπαιδεύοντας μια ομάδα από pitbull, ποτέ δεν θα μπορέσουν να τρέξουν έλκηθρο συνεργαζόμενα όπως τα Husky. Ενδοφυλετικό μίσος ονομάζετε και είναι χαρακτηριστικό της φυλής Μπορούμε να το πούμε και "κριτική των άλλων".

Για αυτοκριτική ούτε λόγος : )

παλι καλά που δε μας συγκρίνεις με τις αμοιβάδες.... Τα μόνα κοινά που μοιράζονται οι σκύλοι με τους ανθρώπους είναι η ομοταξια (θηλαστικά) και η συνομοταξία (χορδωτά). Απο εκεί και πέρα ο σκύλος είναι ζώο αγελαίο ενώ ο άνθρωπος κοινωνικό, Σε κάθε εθνότητα ή φυλή ή όποιο άλλο υποσύνολο ορίσεις, ο άνθρωπος μπορεί να συνεργαστεί με το διπλανό του για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού το ίδιο καλά και για αυτό, αν απομονώσεις 10 διαφορετκών εθνοτήτων ανθρώπους απο τη στιγμή που θα γεννηθούν, και τους υποβάλλεις στα ίδια εξωτερικά ερεθίσματα (περιβάλλον, εκπαίδευση) οι εθνοτικές διαφορές παύουν να ισχύουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είναι σα να μας λές ότι τελικά ο άνθρωπος γενιέται π.χ. εγκληματίας, και δεν μετατρέπεται κάτι που δεν ισχύει.

[Snips]

Πέφτει η ομάδα σου στην Δ' Εθνική -> βγαίνεις και σπας το σύμπαν.

Σε πηδάνε επί χρόνια, σου κόβουν μισθούς, συντάξεις, το κράτος υπολειτουργεί -> λες κι ευχαριστώ.

Πότε θα κάνει ξαστεριά λέμε;

Τώρα που θα ανέβει το σουβλάκι λόγω ΦΠΑ. Χωρίς σουβλάκι που πάμε;

[Shadow Keeper]

[MENTION=93]ΓιαγκΤ[/MENTION] κανένα δεν υποχρέωσα να συμμεριστεί τις απόψεις μου, αν αυτό κατάλαβες από τα λεγόμενα μου..καλή φάση. Εγώ, όπως όλοι, γουστάρω να έχω την μέγιστη κοινωνική συνάφεια με τους ανθρώπους γύρω μου (δεν ξέρω πολλά άτομα να γουστάρουν να είναι απόκληροι), αν εσύ την έχεις στο μέρος που ζείς, γούστο σου καπέλο σου. live long and prosper.

Δεν νομίζω ότι θα έχω μεγαλύτερη κοινωνική συνάφεια σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό, το γνωρίζω οτί έχω (personal experience):smoke:

Ο πατέρας που έχει ένα μύριο και αφήνει τα παιδιά του να τρώνε την περιουσία του και να μη κάνουν τίποτα άλλο στην ζωή τους, για μένα, είναι πλήρως πίθηκος. Αυτό δεν λέγεται οικογενειακή αλληλεγγύη, αυτό είναι οικογενειακή μαλάκυνση. Γιατί έτσι αποδεδειγμένα δημιουργείς άχρηστους, αλαζώνες, εγωιστές απογόνους. Αν τους αρέσει αυτό, δεν μπορώ να τους πώ κάτι παραπάνω, είναι ένα από τα δικαιώματα τους...για μένα παραμένει τραγικό και επιχειρηματολογώ πάνω σε αυτό.

[SLN]

Δυστυχως οσο ωραιο και να ειναι το κειμενο ρε παιδια μια (1) αποψη ποτε δεν θα πει ολη την αληθεια. Ενταξει δουλευουν και οι μητερες. Περα απο φεμινιστικα κινηματα και λοιπες αηδιες, πού πηγε η ατομικοτητα και η αληθινη ισοτητα? Δηλαδη αν σε 2 ανθρωπους που (αντε στην ιδανικη περιπτωση) αγαπιουνται και κανουν σχεση/οικογενεια/παιδι, η γυναικα ειναι εκεινη με τις ανησυχιες και την τσιτα και ο αντρας ψιλορεμπεσκες, γιατι να δουλευει ο αντρας οικοδομη και η γυναικα που ξερει... αναγνωση και γραφη στο σπιτι? Προσωπικα, αν τυχον εγω ειχα μια δουλεια με "Χ" λεφτα και η γυναικα μπορουσε να βγαλει "2Χ" ας κατσω εγω σπιτι να προσεχω το παιδι. Αλλα εδω οι μισες σχεσεις διαλυονται απο τα κομπλεξ του ενος και του αλλουνου. Το θεμα δεν ειναι αν η "μανα" ειναι "full time επαγγελμα" ή "ντροπη"... Το ζητημα ειναι οτι πλεον κανενας γονιος δεν ειναι ποτε σπιτι.

Ας μην πιασω καν το πιο κοινο σεναριο που απλα λεει οτι στη σημερινη ζωη, ΠΡΕΠΕΙ να δουλευουνε και οι 2 μπας και βγει οικονομικα το ζητημα. Και δεν εννοω "πιασε δουλεια να παρουμε 2η plasma για την κρεβ/μαρα, και iphone στο παιδι"

Το οτι απο το 1980-2000 γεμισε ο τοπος ΤΕΙ/ΑΕΙ/ΙΕΚ κλπ ειναι γιατι ολοι πατησαν στον καημο του ελληνα γονιου του 1950 που ηθελε να δει το παιδι του επιστημονα και σπουδαγμενο. Εχει, ακουσον ακουσον η Ελλαδαρα 3 πανεπιστημιακα τμηματα "Επιστημης Υλικων" Ναι, γιατι, ειχε την αναγκη και την υποδομη η Ελλαδα να αξιοποιησει Material Scientists... Γιαυτο τοσα χρονια ολοι οσοι επαιρναν πτυχιο δεν ξερανε τι εργασιακα δικαιωματα εχουνε...Αλλα αυτα ειναι προβληματα που λυνονται... στην πορεια. Καθε φορα σε προεκλογικη περιοδο τα θεματα στις πανελληνιες ηταν ευκολα να μην ειναι καμμια οικογενεια στεναχωρημενη. Ασχετα που παλι ο ιδιος αριθμος θα περνουσε. Τι θα γινει απο κει και περα δεν μας πειραζει... Απλα να σπουδασει το παιδι... Ακομα και αυτο εχει μια λογικη. Στην τελικη δεν ειναι και οι γονεις ολοι με phd παιδοψυχολογιας να ξερουνε τι εχουνε απεναντι τους και να το αναθρεψουνε αναλογα.

Επισης για καθε οικογενεια που "εκοψε το χαρτζηλικι" στο παιδι και το παιδι "προκοψε", φανταζομαι οτι υπαρχουν 10 οικογενειες που "εκοψαν το χαρτζηλικι" και το παιδι "τον ηπιε κλαρινο"

Οσο για τον τυπο που λεει "αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως" ψιλο-αγιοποιει τους εφοπλΗσταραδες μας ή μου φαινεται? Γιατι απο τα ελαχιστα που εχω ακουσει, ενας καπετανιος, ο Α', ο Β' και ο Γ' μηχανικοι ειναι Ελληνες και 40 Φιλλιπινια με 400ε το μηνα (για 7 μηνες στη θαλασσα) απαρτιζουν το υπολοιπο πληρωμα. Τα 400 ευρω δηλαδη τον εφοπλΗσταρακο τον κακομοιρη τον καιει το σαρακι που αναγκαζεται να τα δωσει στον ξενο αντι να παρει τον συμπατριωτη του, το αιμα του... ??? Ψωροπερηφανε Ελληνα νεε που δεν θες να ιδρωσεις στο καραβι.

[ΓιαγκΤ]

Ευκολος δρομος η αβίαστη απαξίωση του άλλου. .

Πράγματι εύκολος δρόμος όμως δεν αντιλαμβάνομαι σε ποιον αναφέρεσαι.

Γιατί εγώ έγραψα "μπούρδες του Καργάκου" χαρακτηρίζοντας το κείμενο και όχι μπούρδας ο Καργακος....

Αν συνέχιζες όμως το συλλογισμό σου θα κατέληγες επίσης στο ότι αυτός τουλάχιστον πέτυχε σε αυτό που έκανε. Αυτο που λές θα ευσταθούσε αν, ενώ δεν του έβγαινε το συγγραφιλίκι (το οποίο μπορούμε όλοι μας να δοκιμάσουμε και να μας κρίνου άλλοι), δεν πήγαινε να γίνει χειρονάκτης, αλλά δήλωνε άνεργος, αρνούμενος να κάνει κάτι άλλο για να ζήσει. .

Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι. Τα είπες όλα. Δεν απέτυχε στον αρχικό του στόχο για να γίνει γειρωνακτης. Έτσι όπως το βλέπεις εσύ το βλέπουμε όλοι.

Αν διαβάσεις όμως προσεκτικά το κείμενο του, θεωρεί λογικό κάποιος νέος να έχει πρώτη επιλογή την χειρωνακτική εργασία!!! Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύω ότι έπρεπε να μας δήξει το δρόμο.

Το περί τεμπέληδων το έχουμε εξαντλήσει νομίζω, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε.

παλι καλά που δε μας συγκρίνεις με τις αμοιβάδες.... Τα μόνα κοινά που μοιράζονται οι σκύλοι με τους ανθρώπους είναι η ομοταξια (θηλαστικά) και η συνομοταξία (χορδωτά). Απο εκεί και πέρα ο σκύλος είναι ζώο αγελαίο ενώ ο άνθρωπος κοινωνικό, Σε κάθε εθνότητα ή φυλή ή όποιο άλλο υποσύνολο ορίσεις, ο άνθρωπος μπορεί να συνεργαστεί με το διπλανό του για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού το ίδιο καλά και για αυτό, αν απομονώσεις 10 διαφορετκών εθνοτήτων ανθρώπους απο τη στιγμή που θα γεννηθούν, και τους υποβάλλεις στα ίδια εξωτερικά ερεθίσματα (περιβάλλον, εκπαίδευση) οι εθνοτικές διαφορές παύουν να ισχύουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είναι σα να μας λές ότι τελικά ο άνθρωπος γενιέται π.χ. εγκληματίας, και δεν μετατρέπεται κάτι που δεν ισχύει.

Ο άνθρωπος είναι αγελαίο ζώο όπως ο σκύλος.

Το κοινωνικός είναι χαρακτηριστικό των αγελαίων και όχι ξεχωριστή κατηγορία.

Αν για το ενδοφιλετικο μίσος δεν σε έχει πείσει η αρχαία ιστορία με τις πόλεις κράτη και τους μεταξύ τους πολέμους.

Αν η νεότερη ιστορία με την κατάληξη της επανάστασης του 1821 δεν σε έχει πείσει.

Αν ούτε ο εμφύλιος σου λέει κάτι.

Διάβασε εδώ για το χθες και ίσως αλλάξεις γνώμη

[Shadow Keeper]

σσσσσσ...μην μιλάς δυνατά SLN:p..σε ένα απο αυτά τα τμήματα ήμουν και γώ. Αλλά το ήξερα ότι αυτό που λές είναι αλήθεια..και συνέχισα για ένα λόγο..να μην αναγκαστώ να κάνω πακιστανικού τύπου μετανάστευση, τώρα θα έχω ένα τσιγαρόχαρτο μαζί μου.

Ήμουν ο ένας από τα 5 άτομα της σχολής που το επέλεξε σαν αντικείμενο, οι υπόλοιποι ~90 από σπόντα ήταν. Xtreme κατάντια απλά.

[SLN]

Μωρε δεν ειναι θεμα αν το επιλεγεις σαν αντικειμενο ή οχι. Ειμαι πεπεισμενος οτι ο καθενας μας μπορει να βρει κατι ενδιαφερον σε οποιαδηποτε επιστημη/δουλεια για να τον τσιτωσει και να θελει να εμβαθυνει σε αυτο, με την καταλληλη ενημερωση (σχολικος επαγγελματικος προσανατολισμος - omg+5 lol??).

Το θεμα ειναι οτι, απο μια χωρα που δεν χρειαζεται κανεναν Υλικατζη και εχει 3 πανεπιστημιακα τμηματα, αναγκαζεσαι να φυγεις εξω σε μια χωρα που χρειαζεται Υλικατζη και δεν εχει (αρκετα) τμηματα.

Απο οσο μου ακουγεται λογικο εμενα η ακολουθια ειναι η εξης. "Καπου γινεται μια εργασια--> εκει ζηταμε κοσμο να κανει την εργασια--> καλο θα ειναι να τους εκπαιδευσουμε πιο ομορφα να κανουνε την εργασια καλυτερα/αποδοτικοτερα--> Ας ιδρυσουμε μια σχολη να τους εκπαιδευει.

Εδω ιδρυουμε μια σχολη να απασχολει καθηγητες/λεκτορες/ΠΔ407 χωρις να υπαρχει καν αγορα για το προιον το οποιο εξαγει η σχολη με την ευχη οτι "if you build it, they will come" ανοιξε την σχολη και θα δημιουργησουνε οι ... αποφοιτοι την ζητηση για το επαγγελμα τους...

Το επιστημης υλικων τυχαια το επιασα επειδη κι εγω (δυστυχως) κανω παρεα με την φαρα σας, λογω συναφειας

Χρονια τωρα τα μοναδικα τμηματα τα οποια εξυπηρετουν, κατα την γνωμη μου, τον αρχικο χρυσο κανονα ειναι τα ΤΕΙ, γιαυτο και εχουνε(ειχανε? γιατι λογικα πρεπει να τους εχει επηρρεασει κι αυτους το πληθος που βγαινει απο ολες τις ιδιωτικες σχολες) μικροτερο ποσοστο ανεργιας.