www.TheLab.gr

[.38-.45]

δεν θα ξεκινούσα να κάνω post σε Ελληνικά forum γιατί γνωρίζω ποιά είναι η συμπεριφορά και το επίπεδο σεβασμού που έπρεπε να περιμένω.

Δεν έχει σημασία ποιος και υπό ποιες συνθήκες και καταστάσεις το έγραψε. Είναι μια φράση που με πείραξε πολύ, γιατί είναι αληθινή.

Με ποιον τα έχω; Δεν ξέρω. Ίσως εγώ να είμαι λάθος. Αν δεν είναι στραβός ο γιαλός, τότε σε στραβό γιαλό αρμενίζω.

Όταν έκανα το πρώτο μου post σε ελληνικό forum, πριν 2-3 χρόνια, είχα την αίσθηση ότι κάτι καινούργιο ανοίγεται μπροστά μου, όμορφο και δημιουργικό, άγνωστο και ελκυστικό συνάμα. Γνώρισα καινούργιους ανθρώπους και έκανα νέους φίλους, είδα άλλα πράγματα. Τίποτα όμως δεν κρατάει για πάντα, έτσι δε λένε; Μπορεί να άλλαξα εγώ. ’λλωστε ποιος δεν αλλάζει μέσα στην πάροδο του χρόνου; Ίσως ο ενθουσιασμός μου να μη με άφησε να δω τα πράγματα όπως πραγματικά ήταν.

Κι όταν ένιωσα ότι δεν είχα πια κάτι να πω, ότι δεν υπήρχαν οι διάδρομοι επικοινωνίας αλλά και οι συνθήκες που επιθυμούσα, τα μάζεψα κι έφυγα.

Οι φίλοι έμειναν, οι πραγματικοί φίλοι άλλωστε είναι το μόνο που μένει. Οι φίλοι που σου τηλεφωνούν μια Κυριακή μεσημέρι μετά από μερικές (αρκετές; δεν ξέρω, ποτέ δεν έμαθα) μπύρες και τεκκίλες , και σου λένε www.TheLab.gr μήτσο, οι 4 μας θα κάνουμε site.

Και εγέννετο.. ακόμα ένα site μέσα στο χάος του internet.

Φτιαγμένο από μας, για όλους εμάς. Από ανθρώπους που αγαπάνε τους υπολογιστές και την τεχνολογία, από ψώνια και φρικιά, για ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια πάθη και αδυναμίες.

«αγάπη» και «μοίρασμα». Λέξεις..

«συμπεριφορά» και «σεβασμός». Λέξεις κι αυτές ξένες πολύ ακούγονται, σχεδόν άγνωστες. Αλήθεια, πόσο ένοχοι έχουμε νιώσει από τη συμπεριφορά μας; πολύ; Λίγο; Καλά του έκανα.. Πόσο έχουμε κρίνει τον εαυτό μας, πριν πούμε αυτό που θέλουμε να πούμε για τον άλλο; Πόσο έχουμε σεβαστεί τον εαυτό μας, πριν δείξουμε την παντελή έλλειψη σεβασμού για τον άλλο; Κατά πόσο ήμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τη διαφορετική άποψη, έστω κι αν δεν έχουμε τα επιχειρήματα να στηρίξουμε τη δική μας;

Πάντα έλεγα ότι καθένας πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες του. Ευθύνες που ξεκινάνε από την επιλογή που έχουμε κάνει όλοι μας να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση μιας κατάστασης. Ο δρόμος που θα επιλέξουμε, είναι και αυτό που μας χαρακτηρίζει. Είναι το επίπεδο μας, αυτό που αποκομίζουμε. Και αυτό που τελικά θα μείνει σε μας. Είτε θα είναι η μικροψυχία, η αυτό-γελοιοποίηση και η άνευ λόγου ύπαρξης και αιτίας μικρό/μεγάλες συρράξεις και αψιμαχίες, είτε η εποικοδομητική συζήτηση, η ανταλλαγή απόψεων, γνωμών, και εμπειριών από ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο χόμπι.

Δεν έχω την αξίωση να αλλάξω τον κόσμο, είμαι πολύ μικρός γι αυτό.

Μπορώ τουλάχιστο να λέω ότι προσπάθησα.

[antonisk7]

( background music... / song : Everloving / artist: Moby )

απλά άκουσα αυτό το τραγουδι την ώρα που διάβαζα το πόστ και ανατρίχιασα, νομίζω ότι ταιριάζει και ότι τα λέει όλα