Jump to content



Αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού


dellman

Recommended Posts

Δημοσιεύτηκε

Λοιπόν το τελευταίο μήνα είμαι σε δίλημμα.

Να αλλάξω ή όχι επαγγελματικό προσανατολισμό. Ως τώρα στους υπολογιστές έχω κτίσει ένα καλό βιογραφικό που μου επιτρέπει να βρίσκω σχετικά εύκολα καλές δουλειές.

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη. Βλέπω την ορέξη μου για μαγειρική να μεγαλώνει και κατά γενική ομολογία να τα καταφέρνω πολύ καλά.

Θα άξιζε να τα παρατήσω όλα και να στραφώ σε μια σχολή chef (με τα ανάλογα κόστη, δηλαδή 5-6 χιλιάρικα) και να γίνω μάγειρας?

Για πείτε καμιά γνώμη...

Αν το αγαπάς πραγματικά κάνε το. Εγώ είμαι ακόμα μικρός και φοιτητής. Ούτε βιογραφικό πάπυρο έχω ούτε και προϋπηρεσία αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου ξέρω πολύ καλά ότι θέλω να πάω σε μια σχολή για chef κάποια στιγμή, στο κοντινό μέλλον κατά προτίμηση. Είναι κάτι που μου αρέσει αφάνταστα όπως αρέσουν αφάνταστα στους φίλους/φίλες μου τα εδέσματα που ετοιμάζω ! [/ψώνιο mode off]:p

Στην τελική αν δεν πάει όπως το φαντάζεσαι γυρνάς στον κλάδο της πληροφορικής. Ούτε όλες τις πόρτες θα κλείσεις και θα σε βοηθήσει και το βιογραφικό σου.

Τέλος μην ξεχνάμε και τον Μαμαλάκη που από οικονομολόγος, διευθυντής τράπεζας πέτυχε ανέλπιστα στη μαγειρική και μάλιστα σχετικά μεγάλος !

εγώ είμαι της άποψης να κάνεις πάντα αυτό που αγαπάς και το βλέπεις σαν ευχαρίστηση ή σαν hobby.....

και επειδή σε ξέρω σχετικά καλά εγώ λέω go for it......η προυπηρεσία που έχεις στους υπολογιστές δε θα σβηστεί αν κάνεις ένα διάλλειμα και δοκιμάσεις κάτι άλλο......:magic:

Έχω φίλο που στα 30 του πήγε στο Παρίσι να παρακολουθήσει σχολή chef (αυτός συνδύασε αεροπορική δουλειά και σχολή μέχρι να τελειώσει). Ποτε δεν είναι αργά να αλλάξεις ή να ακολουθήσεις κάτι που αγαπάς....

Επίσης θα συμφωνήσω με τον fragma οτι καλό ειναι η δουλειά μας πρωταρχικά να μας αρέσει, να ειναι και προσωπική ευχαρίστηση ή γιατί οχι η εξέλιξη ενός hobby.

Γιώργο - αν δεν πας για τα μεγάλα σαλόνια, μην πας καθόλου.

- Ή θα καταλήξεις με μόνιμη δουλειά σε ξενοδοχείο ή μαγαζί, την οποία θα βαρεθείς και τα λεφτά δε θα είναι πολλά

- Ή θα πηγαίνεις εποχιακά σε ξενοδοχεία/καζίνο, με πολύ καλά λεφτά, αλλά κρατάνε μόνο για 6-8 μήνες και μετά πρέπει να βρεις δουλειά το χειμώνα με μαύρα (+ ταμείο ανεργίας) -> πόσο θα το αντέξεις όμως? Που να παντρευτείς κιόλας μετά?

- Ή θα πας για το τζακ-ποτ. Μεγάλα πράγματα, μόνιμη δουλειά σαν βοηθός σε μεγάλο ξενοδοχείο/καζίνο/μαγαζί, ίσως και του εξωτερικού και μετά σκάλα είναι και την ανεβαίνεις. Αν έχεις την όρεξη για ένα τέτοιο ρίσκο, 1000% μέσα. Αν όχι, σκέψου το καλά και μετά αποφάσισε.

Γιώργη με το χέρι στην καρδια, και επειδή βρίσκομαι ανάμεσα στα δυο επαγγελματα καθημερινώς εχω να σου πω το εξής:

Αν ποτέ καταφέρω με το εργαστήριο να βγάλω το μεροκάματο που μου δίνει το ουζερί, θα βγώ με ροζ τουλι και ροζ τσαντάκι να χορέψω στην Ομόνοια... Δεν σε φοβάμαι, προχώρα άφοβα. Συν τοις άλλοις εχω γνωστό στο Πόρτο Χελι αρχι-σεφ ο οποίος καλα καλά ο ίδιος δεν πρέπει να ξέρει τι βγάζει το μηνα...

Γιώργο - αν δεν πας για τα μεγάλα σαλόνια, μην πας καθόλου.

- Ή θα καταλήξεις με μόνιμη δουλειά σε ξενοδοχείο ή μαγαζί, την οποία θα βαρεθείς και τα λεφτά δε θα είναι πολλά

- Ή θα πηγαίνεις εποχιακά σε ξενοδοχεία/καζίνο, με πολύ καλά λεφτά, αλλά κρατάνε μόνο για 6-8 μήνες και μετά πρέπει να βρεις δουλειά το χειμώνα με μαύρα (+ ταμείο ανεργίας) -> πόσο θα το αντέξεις όμως? Που να παντρευτείς κιόλας μετά?

- Ή θα πας για το τζακ-ποτ. Μεγάλα πράγματα, μόνιμη δουλειά σαν βοηθός σε μεγάλο ξενοδοχείο/καζίνο/μαγαζί, ίσως και του εξωτερικού και μετά σκάλα είναι και την ανεβαίνεις. Αν έχεις την όρεξη για ένα τέτοιο ρίσκο, 1000% μέσα. Αν όχι, σκέψου το καλά και μετά αποφάσισε.

Ενώ σαν τεχνικός έχει απίστευτο μέλλον μπροστά του και απεριόριστες ευκαιρίες εξέλιξης ε;

Εγώ απλά θα σου πω να το σκεφτείς καλά. Κανείς δεν μπορεί να σου πει αν θα σου βγει σε καλό ή όχι. Το μόνο που θα σου προτείνω είναι αν το επιχειρήσεις, να μην αφήσεις πολύ το επάγγελμά μας, γιατί ως γνωστόν αν το αφήσεις, σε αφήνει.

Και τα 2 στο Ελλάντα είναι ....

Στο κύκλωμα ήμουν πριν χρόνια και όσα λέει ο Γιώργος (jc) τα σκέφτομαι γιατί τα ξέρω.

Από την αλλή είναι η λογική του Γιάννη που όντως δεν υπάρχει εξέλιξη, δεν υπάρχει προοπτική σωστής εργασίας εδώ.

Για αυτό το τριβελίζω συνέχεια είναι δύσκολη η απόφαση...

Γιώργη με το χέρι στην καρδια, και επειδή βρίσκομαι ανάμεσα στα δυο επαγγελματα καθημερινώς εχω να σου πω το εξής:

Αν ποτέ καταφέρω με το εργαστήριο να βγάλω το μεροκάματο που μου δίνει το ουζερί, θα βγώ με ροζ τουλι και ροζ τσαντάκι να χορέψω στην Ομόνοια... Δεν σε φοβάμαι, προχώρα άφοβα. Συν τοις άλλοις εχω γνωστό στο Πόρτο Χελι αρχι-σεφ ο οποίος καλα καλά ο ίδιος δεν πρέπει να ξέρει τι βγάζει το μηνα...

Σοβαρά ?! Σε ποιο μαγαζί εργάζεται ?! Εκεί κάνω διακοπές τουλάχιστον 4-5 μέρες κάθε καλοκαίρι ! Να τον "γευτούμε" αν δεν το έχουμε κάνει ήδη χωρίς να το γνωρίζουμε !

Και τα 2 στο Ελλάντα είναι ....

Στο κύκλωμα ήμουν πριν χρόνια και όσα λέει ο Γιώργος (jc) τα σκέφτομαι γιατί τα ξέρω.

Από την αλλή είναι η λογική του Γιάννη που όντως δεν υπάρχει εξέλιξη, δεν υπάρχει προοπτική σωστής εργασίας εδώ.

Για αυτό το τριβελίζω συνέχεια είναι δύσκολη η απόφαση...

εγω είμαι της άποψης οτι όταν φλερτάρουμε με μια ιδέα, πρεπει να την υλοποιήσουμε. Συνήθως το μέσα μας ξέρει καλύτερα τι θέλουμε ή τι είναι σωστό απο το έξω μας (το μυαλό μας, την λογική κτλ).

Αφου ξέρεις τι παίζει στο χώρο σημαίνει οτι θα πας συνειδητοποιημένος, με το μυαλό προσγειωμένο ξέρωντας που πρέπει να δώσεις προσοχή και τι να κυνηγήσεις. Αυτο θα σου δώσει αλλό προβάδισμα σε σχέση με τα παιδιά που δεν εχουν ασχοληθεί με τίποτα άλλο ή δεν εχουν εργασιακή εμπειρία και τα βλέπουν ιδανικά και φαντάζονται οτι με την αποφοίτηση θα προσληφθουν στο Burj Al Arab.

dellman, εγώ πρίν 5 χρόνια ήμουν στην ακριβώς αντίθετη θέση.

Ημουν μάγειρας επαγγελματίας, είχα τελειώσει σχολή και είχα δουλέψει και 3 χρόνια σε (σχεδόν) όλες τις πιθανές επιλογές: Τουριστικό/Εποχιακό καλοκαιρινό ξενοδοχείο σε νησί, catering στην αθήνα, home catering στην αθήνα, Ξενοδοχείο πόλης (Divani), καλό εστιατόριο πόλης, παραλιακό εστιατόριο @ καβούρι και καλό club/restaurant. Εκτός της ταβέρνας δηλαδή τα είχα περάσει όλα ένα χεράκι.

Προσωπικά, όσο και αν μου αρέσει (ακόμα) η μαγειρική, σαν επάγγελμα με αποθάρρυνε. Επειδή δεν είχα εύκολη δίοδο για να δουλέψω στο εξωτερικό (που υπάρχει άλλο επίπεδο στο επάγγελμα, κεντρική και δυτική ευρώπη/αμερική/ασία σε συγκεκριμμένα μέρη), επειδή δεν ήθελα να είμαι κάθε καλοκαίρι σε άλλο νησι, επειδή δεν είχα την επιθυμία να εργαστώ σε κρουαζιερόπλοιο/γιώτ, επειδή δεν ήθελα να ψάχνω κάθε 6 μήνες για άλλη δουλειά και για πολλούς άλλους λόγους τελικά πήρα το άλλο χόμπυ (υπολογιστές) και το έκανα επάγγελμα.

Όχι ότι όλοι οι μάγειρες είναι έτσι, θέλει πάντα και λίγο τύχη να "μπλέξεις" με τους κατάλληλους ανθρώπους και βέβαια να δεις τελικά στον εαυτό σου τι σου ταιριάζει περισσότερο.

Εφόσον έχεις το μαγείρεμα μέσα στην καρδιά σου, σημασία έχει να το ψάξεις καλά αν σαν επάγγελμα θα σε καλύψει για τα επόμενα 30+++ χρόνια της ζωής σου.

Αυτό που δεν φαίνεται άμεσα, και σου το λέω ευθέως είναι ότι παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το "μπλά μπλά" ακόμα και με τους άλλους μάγειρες για να μπορέσεις να πετύχεις.

dellman, καταρχήν άλλαξε τίτλο γιατί για ένα μεγάλο διάστημα δεν τολμούσα να ρίξω μια ματιά - τελικά αφού μπήκα στο πειρασμό να κλικάρω, άλλαξα ριζικά γνώμη! Είναι πολύ ενδιαφέρον το θέμα και με το τίτλο που έχεις βάλει το υποβαθμίζεις.

Κάτσε και ψάχτο το θέμα του chef... ψάχτο ΠΟΛΥ!

(Αυτό ισχύει για κάθε επιλογή που αφορά ριζικά το μέλλον σου)

Εννοω να ψάξεις να βρεις ανθρώπους που έχουν σχετικές εμπειρίες (και από δεύτερο και τρίτο χέρι) να σου πουν τα κακά της δουλειάς. Με αυτά θα κρίνεις. Δυστυχώς όταν σκεφτόμαστε "θα μου άρεσε να κάνω το τάδε" στο μυαλό έρχονται συνήθως μόνο τα ευχάριστα και δεν σκεφτόμαστε τα κακά. Για παράδειγμα, ένας φίλος μου σκεφτότανε να πάει Νοσηλευτική αλλά με τον καιρό συνειδητοποίησε πως θα έχει να αντιμετωπίσει "αηδιαστικές" κατα αυτόν καταστάσεις άφησε την ιδέα.

Ας πάρουμε εμένα τώρα. Σπουδάζω Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στην Κρήτη. Φέτος αναγνωρίστικαν κάποια επαγγελματικά δικαιώματα με αποτέλεσμα πλέον μπορούμε να γίνουμε καθηγητές μαθηματικών. Μιλούσα με έναν πολύ αγαπητό καθηγητή μου και με ρώτησε γιατί θέλω να γίνω καθηγητής σε σχολείο. Του είπα πως θα μου άρεσε να είμαι σε μια τάξη, να συζητώ με τα παιδιά τόσο για μαθηματικά όσο και για "φιλοσοφικά" ζητήματα, να προβληματίζομαι με διάφορες δύσκολες ασκήσεις και να βλέπω τις διαφορετικές λύσεις των μαθητών μου κτλ.

Μου είπε πως πρέπει να ζυγιάσω και τα κακά. Να περάσεις τον ΑΣΕΠ, να διοριστείς σε κανα ξερονήσι κτλ Πέρα από τα τυπικα, θα πρέπει να είμαι καθημερινά σε "ετοιμότητα" καθώς οι μαθητές συχνά φέρονται σαν "ζώα" και θα πρέπει να τους αντιμετωπίζω όμορφα, με τρόπο και να μην χάνω την ψυχραιμία μου σε περιπτώσεις άσχημες. Επίσης, θα πρέπει να είμαι σε θέση να χειρίζομαι διπλωματικά πιθανούς σοβαρούς τσακωμούς μεταξύ μαθητών, να χειρίζομαι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες ...κτλ

Δυστυχώς για να ολοκληρώσω τα "καλά" και (κυρίως) τα "κακά" του να είσαι καθηγητής θα χρειαστώ τουλάχιστον μια ολόκληρη σελίδα...

Έτσι λοιπόν, αν και η καθεαυτή διδασκαλία μαθηματικών, ο εποικοδομητικός διάλογος με τους μαθητές μου αρέσουν πολύ, δεν ξέρω αν έχω την ικανότητα να χειρίζομαι τις δύσκολες καταστάσεις που προκύπτουν...

Τέλος μην ξεχνάς πως αν δουλέψεις στην Ελλάδα θα έχεις να αντιμετωπίσεις και να προσαρμοστείς στους άτυπους κανόνες που ισχύουν στην πιάτσα...

Αυτά τα λίγα :)

Εdit: Ψάχνοντας στο google παρατήρησα πως έχει ενδιαφέροντα θέματα αν ψάξεις για "being a chef" ... μερικά χρήσιμα αποσπάσματα

"A person has to have a certain physical and mental makeup to endure life in the kitchen, I am convinced of this--it's not for everyone. A person has to be able to stand on their feet for long hours--full days at a time--and be able to do many, many tasks at once while under extreme pressure and in close, hot, crowded areas. They must also be able to handle criticism, because everything they do will be under scrutiny--from the local restaurant critic, to the owner of the restaurant, the customers, and even their peers. And in order for a person to live this life they must also be able to endure the heat. The weather may change outside, the restaurant may be busy one day and slow the next, but the heat is always there, especially during the humid summers of the northeast."

http://www.cheftalk.com/cooking_articles/Becoming_a_Chef/6-Becoming_A_Professional_Chef.html

"amateur cooks naively believe that there is a correlation between preparing homemade or TV Cooking Postersmeals and the professional kitchen. Worse yet, they may have stars in their eyes.

...(they) may lack an appreciation for the disparity between their home kitchen and the real world.

...

I am not here to discourage anybody. I am simply going to give you the naked truth. You decide what to do with it. Forget being a celebrity chef for the moment. If you just simply aspire to be a professional chef, expect years of working 50+ hours a week, nights, weekends and holidays, for limited pay, in high stress situations.

...

Next, you won’t go from school to behind the line making entrees. Oh no. You will do more than your share of “scut work” first. Forget your homemade meatloaf and potatoes. Think standing on your feet for hours on end filling raviolis, cleaning artichokes, peeling boxes of asparagus, gutting 50 lobsters, etc., and being expected to perform these monotonous, mechanistic chores with assembly line speed and accuracy.

...

At the risk of sounding discouraging, the stars in people’s eyes are ultimately the result of being beat over the head with reality."

http://www.reluctantgourmet.com/becoming_a_chef.htm

ΔΕΝ υπάρχει επάγγελμα που να ΜΗΝ έχει δυσκολίες παιδιά, αν βρείτε κάποιο να μου το πείτε να πάω να το σπουδάσω αύριο.

Ότι σκ@τα συναντήσει το παιδί σαν σεφ, σε διαφορετικό βαθμό, και με άλλη εφαρμογή θα συναντήσει και σαν τεχνικός, όπως συναντάω και εγώ στην τράπεζα, και όπως και συναντούσα και εγώ όταν δούλεψα σαν μηχανικός (από το 1ο πτυχίο).

Δεν νομίζω πως στην Ελλάδα κάποιο από τα 2 επαγγέλματα είναι πιο κορεσμένο από το άλλο έτσι και αλλιώς.

Αν το αγαπάς πραγματικά κάνε το.

Το σίγουρο είναι πως και τα 2, και κάθε επάγγελμα βασικά έχει τον δικό του Γολγοθά αν θέλεις να ξεχωρίσεις από την μάζα του λάου, και δεν έχω δει κάποιο δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, εκτός αν έχεις την τύχη να είσαι από κάποια ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια.

Αυτό που θα έπρεπε να κοιτάξεις για εμένα είναι να δεις σε ποιο από τα 2 επαγγέλματα υπάρχει ίσως κάτι από τον κύκλο σου στο οποίο να μπορείς να στηριχτείς.

Πχ έχει ο θείος σου ένα καλό εστιατόριο, ή έχει ο πατέρας σου μια εταιρία πληροφορικής, (λεω τώρα), ή γενικά κάτι το οποίο είναι μια μεγάλη και σταθερή ευκαιρία. Φυσικά τίποτα δεν είναι για πάντα, αλλά αν είσαι οριακά μεταξύ των 2, ίσως κάτι τέτοιο βοηθούσε να γείρει η πλάστιγγα προς μια κατεύθυνση.

Εάν είναι να πας με τον σταυρό στο χέρι, τότε είμαι της άποψης να κάνεις αυτό που σου λεει η καρδιά σου, και που προφανώς βλέπεις τον εαυτό σου να κάνει σε άλλα 20 χρόνια. Δεν είναι ποτέ εύκολο στην αρχή κάποιου χώρου, αλλά αν κάνεις αυτό που αγαπάς σου δίνει πάντα δύναμη.

Και για εμένα προσωπικά, καλύτερα πχ να βγάζω 20% λιγότερα και να κάνω κάτι που γουστάρω τρελά, παρά το 20% πάνω και να είμαι ζοχαδιασμένος 10-12 ώρες την μέρα.

Μου είπε πως πρέπει να ζυγιάσω και τα κακά. Να περάσεις τον ΑΣΕΠ, να διοριστείς σε κανα ξερονήσι κτλ Πέρα από τα τυπικα, θα πρέπει να είμαι καθημερινά σε "ετοιμότητα" καθώς οι μαθητές συχνά φέρονται σαν "ζώα" και θα πρέπει να τους αντιμετωπίζω όμορφα, με τρόπο και να μην χάνω την ψυχραιμία μου σε περιπτώσεις άσχημες. Επίσης, θα πρέπει να είμαι σε θέση να χειρίζομαι διπλωματικά πιθανούς σοβαρούς τσακωμούς μεταξύ μαθητών, να χειρίζομαι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες ...κτλ

σπαμ μοουντ ον :αν πραγματικα το θες αυτο το επαγγελμα δεν εχεις αναγκη κανεναν ΑΣΕΠ στην εποχη της "ιδιωτικης εκπαιδευσης" και θα χρειαστει να παψεις να το αντιμετωπιζεις σαν "θεμα εκθεσης πανελληνιων" (δηλ να το περιγραφεις τοσο φλυαρα-εξιδανικευμενα-hollywood)...απλα θα πρεπει να μαθεις να τραβας την προσοχη των μπομπιριων <και θα χρειαστει να χεις πολυ τεντωμενα αυτια για να το καταφερεις αυτο> και να ακτινοβολεις αυτοπεποιθηση σε ακτινα 65 χιλιομετρων (δεν υπαρχει πιτσιρικακος που θα παρατησει το playstation και το ραγδαια αναπτυσσομενο στηθος της μπροστινης του για να ακουσει εναν μαζεμενο κακομοιρογλου η εναν φλυαρο ex φυτουκλα που λεει geek jokes και γελαει μονο αυτος και το iphone του)

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.