Jump to content



Να μείνω ή να φύγω....?


jogi

Recommended Posts

  • Replies 311
  • Created
  • Last Reply

Παιδες τι κανετε?

Πολυ ενδιαφερον ποστ.

Τις τελευταιες μερες ειμαι ψυχολογικα down μιας και ανεβαινω Αγγλια για δευτερο MSc αυριο. Καταλαβαινω τον προβληματισμο καθε ξενιτεμενου...Αυτη τη στιγμη εχω στα μελλοντικα σχεδια μου μετα την ολοκληρωση του master να ψαχτω για μια δουλεια σε χωρες εκτος Ελλαδας (Αγγλια, Δανια, Ελβετια και μετα αυτο το ποστ και Ιρλανδια..:p)

Το μεγαλυτερο σοκ πιστευω ειναι οι παρεες... Αυτο που ειπε καποιος παραπανω ειναι πως αν εισαι με τον ανθρωπο σου μπορεις να εισαι παντου! Προσωπικα ειχα γνωρισει καποια ατομα τωρα στον πρωτο χρονο στην Αγγλια και ενα πολυ special ατομο για μενα...(female οπως καταλαβαινετε..)! Μονο κ μονο που σκεφτομαι οτι απο αυριο θα ειμαι μονος....δεν την παλευω μια!

Ενω λοιπον πριν λιγο καιρο ελεγα τι ωραια θα κανω δευτερο μαστερ και μετα 2-3 χρονακια δουλεια εξω τωρα που εφτασε η ωρα να φυγω και να πω αντιο,η....Ελλαδα ειναι τελεια......

Link to comment
Share on other sites

Να έχει συνηθίσει μια ζωή να σου συμπεριφέρεται η κυβέρνηση σαν πολίτη και να επιστρέψω μετά στο χάος; Που το κάθε λαμόγιο ψάχνει να βρει τρόπο να βγάλει μίζα εις βάρος των άλλων; Μακριά...

+1

(αν και όλα απλως είναι θέμα προτεραιοτήτων)

Link to comment
Share on other sites

Σπανίως διαβάζω όλο το thread, αλλά αυτό άξιζε τον κόπο.

Ενδιαφέρον νήμα με πολλές, αλλά και σεβαστές, διαφορετικές απόψεις.

Δυστηχώς δεν έχω κάτι να προτείνω.

Είμαι και εγώ στο στάδιο της φοιτητικής ζωής, ακόμα δεν έχω φτάσει στα "καλύτερα"(greek stratos, greek g700).

Link to comment
Share on other sites

Σημερα και επισημα η ιρλανδια ειναι η πρωτη χωρα στην ΕΕ σε οικονομικη υφεση , δεν το λεω επειδη πολλοι απο εδω ειναι στη χωρα αυτη αλλα γιατι ειναι η πρωτη και ανοιγει το χορο (κυριως δυτικες οικονομιες , αγγλια σιγουρα η 2η)...για να δουμε πως θα ειναι αυτη η υφεση

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον είμαι η εξαίρεση.

Είμαι στη Γλασκώβη (για τους φίλους Μόρντορ). Έχω δουλειά σε μεγάλη επενδυτική τράπεζα (με αυτά και με αυτά δεύτερη πλέον στον κόσμο) την οποία και λατρέυω. Τα λεφτά καλά. Καθαρά 3,000 λίρες το χρόνο + bonus στο τέλος της χρονιάς.

So ******* what?

Μπορώ να διασκεδάσω όπως θέλω;

Όχι (εκτός και αν διασκέδαση εννοούμε το ατέλειωτο ποτί μέχρι να ξερνοβολάμε στο πεζοδρόμιο σαν ζώα στο μεσαίωνα).

Ήλιος; Γαμάτο ξέρω και ένα με το Χριστό και τον Τζεπέτο

Γκόμενες; Με αυτά που τρώνε είναι σαν παχύδερμα. Ειλικρινα πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να με πριμοδοτεί για την αγορά σφαιρών(το βόλι για αγριογούρουνο είναι ακριβό) για να τις βγάλω απο τι μιζέρια τους

Γιατί κάθομαι; Θέμα καριέρας καθαρά. Έχω βάλει ένα όριο που όταν το πιάσω θα φύγω. Μέχρι τότε οι αναφορές μου στις σεξουαλικές προτιμήσεις του Χριστού και στην ανατομία της Παναγίας θα συνεχίσουν να υφίστανται.

Φίλε χέσε τα φράγκα κτλ. Αν είναι να βάζεις 1000-2000 λίρες στην άκρη και να σου βγει ο καρκίνος τι θα τα κάνεις ακριβώς

Just my 2 cents.

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να είναι από τις πιο κλασσικές ερωτήσεις αυτή...

Εγώ ήμουν στην Γερμανία το 2002-2003 και δούλευα σε μια δουλειά την οποία αγάπησα όσο τίποτα άλλο και την οποία ξέρω ότι δεν πρόκειται να ξανακάνω ποτέ στην ζωή μου... όπως ξέρω επίσης ότι δεν πρόκειται να ξανα-επαινεθώ και να νιώσω τόσο καλά για κάτι που έκανα εδώ... η διαφορά με το έξω και το εδώ είναι ότι η δουλειά σου έχει αντίκτυπο και ότι κάνεις σου επιστρέφει κατά κάποιο τρόπο άμεσα ή έμμεσα, αργά ή γρήγορα... από την άλλη εδώ ότι και να κάνεις δύσκολα θα εκτιμηθεί, όσες γνώσεις και να αποκτήσεις ποτέ δεν θα είναι αρκετές και η γνωριμία θα μετράει πάντα περισσότερο... θα πρέπει να συνηθίσεις να έχεις κάποιον κατώτερό σου να είναι ανώτερος, θα πρέπει να σε κρίνει και να μειώσει και η κουτσή Μαρία για να νιώσει καλύτερα και να μεγαλώσουν οι cohones κλπ, κλπ... αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο εδώ, αλλά και έξω, απλά εδώ είναι σχεδόν κανόνας (στο δημόσιο κυρίως αλλά και στον ιδ. τομέα αρκετά) και όχι εξαίρεση...

Επίσης το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω εντοπίσει στην Ελλάδα δεν είναι τόσο η κρίση, οι μισθοί, η ανεργία κλπ, αλλά οι σχέσεις εργαζομένου και εργοδότη και το ότι οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται είναι επιχειρήσεις με αφεντικά τύπους που τους "έκαστε" ή το κάναν να τους κάτσει με διάφορους τρόπους, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δίκαια είναι αφεντικά... η ουσία όμως σε αυτό είναι ότι όταν δεν υπάρχει μια πολιτική εταιρίας, όραμα, σκοπός και πλάνο τότε και ο εργαζόμενος νιώθει μια ζωή μετέωρος και φυσικά ο κόπος του σπάνια αναγνωρίζεται... επίσης η έλλειψη γνώσης από τους ανωτέρους πολλές φορές υποβαθμίζει την δυσκολία της δουλειάς σου, με αποτέλεσμα συχνά, όταν ανταπεξέρχεσαι σε αυτή γρήγορα και βρίσκεις λύσεις συνηθίζουν και την μια φορά που δεν θα το κάνεις θα κριθείς αρνητικά και υποτιμητικά... έξω (Γερμανία) δεν είχα συναντήσει ποτέ τέτοιο πρόβλημα, απλά σε βλέπουν και από κάποιο σημείο και μετά δεν σου μιλάει κανείς, ούτε τι κάνεις, ούτε πως το κάνεις, ούτε τίποτα...

Είμαι ακόμα εδώ και αυτό το καλοκαίρι... έχω σκεφτεί άπειρες φορές να γυρίσω Γερμανία καθώς οι πόρτες είναι ακόμα ανοικτές, αλλά λέω να την παλέψω όσο μπορώ εδώ και μάλλον να φύγω από Αθήνα περισσότερο, παρά να αλλάξω χώρα... νομίζω ότι όλα γίνονται αρκεί να υπάρχει θέληση η οποία ακολουθείται από προσπάθεια... επίσης μου αρέσει να σκέφτομαι την ζωή σαν ένα equalizer του οποίου το κάθε εύρος συχν είναι και μια παράμετρος της ζωής σου, πχ δουλειά, οικογένεια, σχέση, υγεία, ψυχολογία, διάθεση κλπ... όταν κάτι από αυτά είναι πολύ κάτω ή πολύ πάνω πάνω από τα 0db υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να το εξισορροπείς ξανά, όταν όλα είναι flat τότε έχεις αρμονία και ισορροπία (και φυσικό ήχο)... Βασικά αν κάτι πρέπει να σου μείνει από το μακρύ αυτό πράγμα παραπάνω είναι ότι: "βλέπεις το equalizer σου εδώ και εκεί και όπου παραμορφώνει λιγότερο μένεις"... simple...

Link to comment
Share on other sites

Βρήκα αυτό το thread με μια αναζήτηση στο google και ειλικρινά έχω εντυπωσιαστεί από το επίπεδο της πληροφορίας που παρουσιάζεται. Συγχαρητήρια σε όλους, νομίζω πως πρόκεται για μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια.

Είμαι Μηχανικός Η/Υ και αυτή την περίοδο εκτελώ τις υποχρεώσεις μου για τη στρατιωτική θητεία. Έχω εργαστεί μερικά χρόνια ως software engineer στον ιδιωτικό τομέα και γνωρίζω καλά τα λαμόγια και τις γενικότερες συνθήκες (αν και το μισθολόγιό μου ήταν της τάξης των 1700 - 2000 ευρώ μικτά). Σκέφτομαι το εξωτερικό όταν τελειώσω (μάλλον Ιρλανδία), ωστόσο έχω τα ακόλουθα ερωτήματα:

1. Υπάρχει πραγματικά δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης; Για παράδειγμα αν δείτε τα περισσότερα reviews στο www.glassdoor.com για την Google (κυρίως όμως αφορούν USA) φαίνεται ότι απλώς γίνεσαι ένα καλοπληρωμένο γρανάζι μέσα σε μια γιάλα που σου παρέχει τα πάντα (φαγητό, on site γιατρούς, γυμναστήριο ...) αλλά σε ξεζουμίζει δίχως προοπτικές ανόδου. Λένε ότι και εκεί οι managers εμποδίζουν κάποιον software engineer να ανελιχθεί. Ισχύει αυτό;

2. Αν το αποφασίσεις, με ποιον τρόπο μπορείς τελικά να φύγεις για το εξωτερικό; Ψάχνεις μια εταιρεία από το internet και απλά στέλνεις το βιογραφικό σου; Έχω ακούσει από μερικούς που χρησιμοποιούν πράκτορες (κοινώς headhunters). Γνωρίζει κανείς κάτι για αυτό;

3. Επειδή συμφωνώ απόλυτα ότι απλά ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ να εργάζεσαι για κάποιον άλλο, γιατί τελικά να μην στραφεί κάποιος στο να κάνει την δική του επιχείρηση; Γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο, θα ήθελα να ακούσω όμως απόψεις ή εαν το έχει προσπαθήσει κάποιος να μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία του.

Link to comment
Share on other sites

Όσων αφορά το 3ο το ξεκίνημα μιας νέας επιχείρησης στην Ελλάδα έχει πάρα πολλές παραμέτρους οι οποίες εξαρτώνται από τι και που θα το κάνεις... όμως η κοινή παράμετρος σε όλες τις περιπτώσεις είναι το ρίσκο το οποίο δεν γίνεται να το αποφύγεις...

Το ιδανικότερο σχήμα (κατά την άποψη μου) όσων αφορά τον τομέα σου είναι μια δουλειά μαζί με συνεργάτες, καθώς ένα σχήμα 3 εώς 5 ατόμων μπορεί να κάνει πολύ καλής ποιότητας δουλειά και να παραμένει ταυτόχρονα ευέλικτο... δυστυχώς ένας άνθρωπος όσο καλός και να είναι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στον φόρτο εργασίας ενός project γιατί αυτός πάντα θα συνοδεύεται και από πολλές και χρονοβόρες δουλειές που περιστρέφονται γύρω από αυτό... για παράδειγμα όταν θα πρέπει να κάνεις ανάπτυξη ενός λογισμικού σε μια εταιρία, δεν είναι μόνο ο χρόνος που θα δαπανήσεις γράφοντας το software αλλά και ο χρόνος της μελέτης πριν από αυτό, η ταυτόχρονη εκμάθηση και η παρακολούθηση νέων τεχνολογιών, η υποστήριξη μετά την διεκπεραίωση και όλες οι φοροτεχνικές, λογιστικές δουλειές, πιστοποιήσεις όπου χρειάζεται, κυνήγι νέων πελατών και άλλα πολλά που μπορεί να μου διαφεύγουν... αποτέλεσμα είναι να μπορέσεις να κάνεις δουλειά για έναν πελάτη και μετά να πρέπει να δαπανήσεις πολύ περισσότερο χρόνο σε αυτόν απ' ότι είχες υπολογίσει με αποτέλεσμα η αρχική σου συμφωνία να καταλήγει ασύμφορη και να μην μπορείς/προλαβαίνεις να ασχοληθείς με άλλα projects... για τον λόγο αυτό χρειάζεται κάποιος να έχει την ικανότητα και εμπειρία να κάνει σωστές (και γραπτές) συμφωνίες που να μπορούν να πραγματοποιηθούν και να αποφέρουν πραγματικά έσοδα...

Όσων αφορά το ξεκίνημα το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ένα κεφάλαιο το οποίο να μπορεί να διατεθεί με το ρίσκο να χαθεί... εδώ είναι και το κρίσιμο σημείο για μένα, πρέπει να θέσεις ένα όριο και να είσαι απόλυτα πιστός σε αυτό, καθώς το πράγμα μπορεί να ξεφύγει και να καταντήσει τζόγος και αν συμβεί αυτό δύσκολα κερδίζεις... τι θέλω να πω... αν πεις ότι ξεκινάς μια δουλειά με 2-3 φίλους σου πρέπει να θέσετε ένα όριο στο ρίσκο του κεφαλαίου σας, δηλαδή λέτε ότι ρίχνετε στην δουλειά σας πχ 30.000 ευρώ... αν τα πράγματα πάνε καλά και τα χρήματα αξιοποιηθούν και με την δουλειά σας εκμεταλλευτείτε το κεφάλαιο αυτό, τότε θα αποδώσει και θα αυξηθεί... διαφορετικά όταν δεις ότι χάνεται φτάνεις στο σημείο του "τζόγου", που είτε χώνεσαι σε ένα δάνειο και ρισκάρεις ακόμα παραπέρα ελπίζοντας ότι θα αποδώσει, είτε παίρνεις την απόφαση ότι δεν πέτυχε και απλά χάνεις το αρχικό σου κεφάλαιο και σταματάς... εδώ θέλει κράση, διορατικότητα και πολύυυυυ τύχη...

Υπάρχουν πολλά επιδοτούμενα προγράμματα της ΕΕ για νέους και νέες επιχειρήσεις (Γ' ΚΠΣ = 3ο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης), αλλά... επικρατεί πραγματικά ένα χάος για το πως τα παίρνεις και τι επιπτώσεις έχουν αφού τα πάρεις... το καλό από την μια είναι ότι μπορείς να μπεις με πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο απ'ότι θα έμπαινες με δικά σου χρήματα, αλλά θέλει προσοχή στις απαιτήσεις της επιδότησης... υπάρχουν και τα προγράμματα του OAEΔ τα οποία όμως δεν δίνουν μεγάλη επιδότηση, αλλά παίρνεις τα λεφτά ντούκου, σε αντίθεση με το Γ' ΚΠΣ που πρέπει να πάρεις πρώτα ένα δάνειο να το αξιοποιήσεις και μετά να πάρεις το μέρος την επιδότησης για να αποπληρώσεις το δάνειο... γενικά το καλύτερο είναι να απευθυνθείς σε εταιρίες που η δουλειά τους είναι να σου βρίσκουν το καλύτερο πρόγραμμα στα μέτρα σου και να κάνουν αυτοί τις διαδικασίες απόκτησης της επιχορήγησης, όμως δεν το κάνουν αφιλοκερδώς και θα σου κοστίσει ένα μικρό μέρος την επιδότησης... βλέπεις το σύστημα είναι καλά στημένο έτσι ώστε τα λαμόγια να επιβιώνουν σαν τις κατσαρίδες... φυσικά μπορείς να μπεις και μόνος σου στην διαδικασία, αλλά θα χρειαστεί μεγάλο κουράγιο και πολύ τρέξιμο καθώς ενδέχεται να συναντήσεις "καθυστερήσεις" και πολύ "σκουριά" που θέλει "γράσο"...

Μετά θα πρέπει να ξέρεις καλά την αγορά σου και να αποφεύγεις τις κακοτοπιές... ένας κανόνας, που θεωρώ σωστό, είναι ότι στην αρχή μιας τέτοιας προσπάθειας ποτέ δεν πας να φας το μερίδιο του καρχαρία γιατί θα σε φάει και σένα μαζί. Απενατνίας θα πρέπει να τρως τα μικρά κομμάτια που αφήνει πίσω του... κοινώς δεν παίρνεις μέρος σε ένα διαγωνισμό για την κατασκευή ενός λογισμικού ή hardware που φτιάχνει μια μεγάλη και "πιασμένη" επιχείρηση γιατί θα σπαταλήσεις χρόνο και χρήμα για κάτι το οποίο είναι ήδη "συμφωνημένο"... πας για άλλα πιο μικρά πράγματα... Γενικά, ή θα πρέπει να πιάσεις τον παλμό της αγοράς και του κόσμου και να φτιάξεις πρώτος (και να αξιοποιήσεις) κάτι το οποίο ο κόσμος (ή επιχειρήσεις) θα χρειαστεί στο άμεσο μέλλον, πράγμα το οποίο είναι και το δυσκολότερο, ή διαφορετικά συμπληρώνεις τα μικρά κενά που αφήνουν άλλοι... κατά την γνώμη μου θέλει μέτρο και όχι υπέρμετρους στόχους, εκτός και αν είσαι ιδιοφυΐα ή άπειρα κολόφαρδος (ή γαλαζοπράσσινο παιδί :p)...

Είναι και άλλοι παράμετροι που λόγο γραπτού δεν μπορώ να αναπτύξω πλήρως, όπως επίσης και αυτοί που αναφέρω είναι η περίληψη... αλλά νομίζω ότι για μένα οι παραπάνω είναι οι βασικοί με κυριότερο την σωστή επιλογή συνεργατών που είναι και το δυσκολότερο στις μέρες μας, καθώς ποτέ δεν ξέρεις από που θα την "φας"... και μετά τύχη, θέλει πολύ τύχη με πολύ δουλειά... τίποτα όσο και αν φαίνεται αρχικά δεν είναι δεδομένο, πάντα είναι ρίσκο μέχρι και την τελευταία στιγμή...

Τέλος, η διαφορά ενός εργαζόμενου με έναν ελεύθερο επαγγελματία, είναι ότι ο πρώτος παίρνει λίγα και (σχεδόν) σίγουρα και δουλεύει στάνταρ 8-10 ώρες την μέρα, 5 μέρες την εβδομάδα... ο δεύτερος δεν έχει ωράριο, δεν έχει σιγουριά, δεν έχει διακοπές κλπ... το μοναδικό που έχει είναι ευθύνες, υποχρεώσεις και ένα μόνιμο άγχος και όλα αυτά για να μην έχει αφεντικό (εκτός από το κράτος)... θέλει πολύ σκέψη για να αποφασίσει κανείς τι από τα δυο θέλει να γίνει, αλλά είναι ευκολότερο (και πρέπει) να δοκιμάσει το πρώτο... πρώτα πρέπει να γίνεις υπάλληλος και να δεις πως δουλεύει μια εταιρία, τι προβλήματα έχει και πως αυτο-διαχειρίζεται και μετά αν δεις ότι μπορείς να το κάνεις το ρισκάρεις... σε καμία όμως περίπτωση δεν πας να γίνεις αφεντικό από την πρώτη μέρα, τουλάχιστον με την λογική την δική μου... και ότι αναφέρω είναι με την λογική την δική μου, δεν σημαίνει ότι είναι σωστά και ότι ισχύουν για όλους, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι τα κατάφεραν χωρίς να σκεφτούν τίποτα από τα παραπάνω...

Link to comment
Share on other sites

Φίλε jogi αν το κόστος ζωής είναι τέτοιο που δεν σε αφήνει να βάλεις λεφτά στην άκρη(αποταμίευση, επένδυση) και δεν νιώθεις άνετα τότε είναι μάλλον καλύτερο να γυρίσεις πίσω.

Υποτίθεται ότι σπουδάζεις και χαραμίζεις τα χρόνια σου για να δημιουργήσεις κατιτίς ;). Στην Ελλάδα μπορεί να βρεις δουλειές σε εταιρείες(όπως π.χ η relational που είχα επισκεφτεί στα πλαίσια ενός σεμιναρίου) που δίνουν καλά χρήματα για αρχή-γύρω στα 1100 και προσφέρουν δυνατότητες για διχίλιαρο ή και παραπάνω.

Για μένα τουλάχιστον, πάντως, βιοτικό επίπεδο χωρίς οικονομική ανεξαρτησία(άλλες πηγές εισοδήματος) είναι τρύπα στο νερό.

Μην ξεχνάμε τέλος ότι εδώ θα είσαι στην έδρα σου.

Παράθεση:

Α... παρεμπιπτόντως αν κάποιος από τους λαμπίτες είναι "manager" και θιχτεί απ' αυτα που λέω, να ξέρει ότι μπορούμε να συζητήσουμε όπου θέλει αλλά Είμαι προκατειλημμένος αρνητικά απέναντί σας, μέχρι να αποδείξετε την αξία σας... ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πάντα θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίστροφο

Σόρρυ για το μακροσκελές ποστ ..δεν το συνηθίζω ...έβγαλα και το άχτι μου!

Οι μάνατζερ είναι αυτοί που κουβαλούν όλες τις ευθύνες για το τμήμα που διοικούν. Αμοίβονται για σωστές αποφάσεις που αποφέρουν κέρδος, όχι για ατελείωτες ώρες εργασίας που μπορούν να πραγματοποιηθούν από οποιονδήποτε με (έστω και υψηλο επίπεδο σε) τυποποιημένες τεχνικές γνώσεις.

Αν το επιθυμείς μπορείς να γίνεις και εσύ μάνατζερ τη στιγμή που το μάνατζμεντ είναι ταλέντο περισσότερο, που έχει να κάνει με την πρόσληψη, την οργάνωση και το συντονισμό του ανθρώπινου παράγοντα(δηλαδή ατόμων όπως εσύ και όχι άψυχων μηχανών).

Link to comment
Share on other sites

.....Οι μάνατζερ είναι αυτοί που κουβαλούν όλες τις ευθύνες για το τμήμα που διοικούν. Αμοίβονται για σωστές αποφάσεις που αποφέρουν κέρδος, όχι για ατελείωτες ώρες εργασίας που μπορούν να πραγματοποιηθούν από οποιονδήποτε με (έστω και υψηλο επίπεδο σε) τυποποιημένες τεχνικές γνώσεις

εγω πάντος επιμένω...εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι....εκεί που δουλεύω και σε άλλες εταιρίες φίλων, συμφοιτητών κτλ, οι μανατζερ στην ελλάδα με όλη την σημασία της λέξης σπανίζουν....πολλοί βαπτίζονται "μανατζερ" και αποκτούν ρόλους-αρμοδιότητες καλύπτοντας ένα κουτάκι στο οργανόγραμμα της εταιρίας...Αυτά που λες είναι σωστά αλλά ιδεατά...

Link to comment
Share on other sites

Περασε καιρος και να κανουμε και εμεις ενα update...

Παιδια, προβληματα αρχισανε να χτυπανε γερά την Αγγλια, τα οποια αρχιζουν κ μας επιρρεάζουν αμεσα πλέον. Η εταιρια μου πχ, μολις ανακοινωσε οτι θα απολυθει το 4% του προσωπικου της...

Στην αγωνία λοιπόν κ αβεβαιότητα κ εδω.....

Link to comment
Share on other sites

λοιπον επανερχομε κυριως λογω του ποστ μου στη σελιδα 5 οπου το ξαναδιαβασα και με πιασανε τα γελια, δια της χαοδους αναπτυξης του λογω βαισυνης ξαναδιαβαζοντας ολο το θρεντ διαπιστωσα οτι ολοι ως Νο1 κανονα ειναι τα χρηματα και σωστα αλλα υπαρχουν και αλλοι παραγοντες κατ'εμε (δεν εχω παει ποτε εξωτερικο), οπως παιδεια πιστευο ειναι κλασεισ ανωτερη απο της ελληνικης η υγεια επισης το ιδιο.

παραδειγμα:πληρωνω 3800€ τεβε το χρονο , εχω 8 χρονια να γραψω επισκεψη και να χρεωσω το ταμειο και τον ιουλιο που χρειαστηκε για πρωτη φορα να κανω μια εξεταση (γαστροσκοπηση) μου λεει το τεβε δεν καλυπτει την εξεταση και ερωτω και τη δε μπορει να βαλει ο νουν μου/του καθενος με αυτη την απαντηση?? ποσο ποιο απροκαλυπτα με θεωρουνε ******* (σορυ).

κοινωνικη προνοια στο εξωτερικο στην χειροτερη των περιπτωσεων αν καποιοσ χασει τη δουλεια του να μη βγει να γινει επαιτης,κλεφτης κλπ, οπως προειπε ο unseen.

Πειτε μου τη δουλευει σε αυτη τη χωρα ενα μονο πραγμα να ακουσω, ακομα και το ποιο πεθαμενο μπορντελο εχει ποιο καλη οργανωση απο αυτη τη χωρα

εχω σιχαθει οσο δεν παει πλεον εριξα κατι ματιες προς καναδα μερια :)

εχω καταληξη στο εξης: οι ****** εχουνε μεινει στην ελλαδα να υπηρετουνε τα λαμογια οσοι ειχαν μυαλο εφυγαν!

Link to comment
Share on other sites

λοιπον επανερχομε κυριως λογω του ποστ μου στη σελιδα 5 οπου το ξαναδιαβασα και με πιασανε τα γελια, δια της χαοδους αναπτυξης του λογω βαισυνης ξαναδιαβαζοντας ολο το θρεντ διαπιστωσα οτι ολοι ως Νο1 κανονα ειναι τα χρηματα και σωστα αλλα υπαρχουν και αλλοι παραγοντες κατ'εμε (δεν εχω παει ποτε εξωτερικο), οπως παιδεια πιστευο ειναι κλασεισ ανωτερη απο της ελληνικης η υγεια επισης το ιδιο.

παραδειγμα:πληρωνω 3800€ τεβε το χρονο , εχω 8 χρονια να γραψω επισκεψη και να χρεωσω το ταμειο και τον ιουλιο που χρειαστηκε για πρωτη φορα να κανω μια εξεταση (γαστροσκοπηση) μου λεει το τεβε δεν καλυπτει την εξεταση και ερωτω και τη δε μπορει να βαλει ο νουν μου/του καθενος με αυτη την απαντηση?? ποσο ποιο απροκαλυπτα με θεωρουνε ******* (σορυ).

κοινωνικη προνοια στο εξωτερικο στην χειροτερη των περιπτωσεων αν καποιοσ χασει τη δουλεια του να μη βγει να γινει επαιτης,κλεφτης κλπ, οπως προειπε ο unseen.

Πειτε μου τη δουλευει σε αυτη τη χωρα ενα μονο πραγμα να ακουσω, ακομα και το ποιο πεθαμενο μπορντελο εχει ποιο καλη οργανωση απο αυτη τη χωρα

εχω σιχαθει οσο δεν παει πλεον εριξα κατι ματιες προς καναδα μερια :)

εχω καταληξη στο εξης: οι ****** εχουνε μεινει στην ελλαδα να υπηρετουνε τα λαμογια οσοι ειχαν μυαλο εφυγαν!

Και πώς θα (αντιμετωπίσουμε εμείς ο κατιμάς) τα λαμόγια αφού τα (μυαλά) φεύγουν έξω? νομίζεται ότι πάνε στα καλλίτερα πάντα? ή τελικά υπηρετούν τα άλλα λαμόγια του εξωτερικού?

Όσων αφορά το θέμα υγείας έχεις δίκιο.

Οργάνωση (υπάρχει στα χαρτιά) αλλά δεν εφαρμόζεται πλήρως :whistle2:σε όλο το φάσμα.

Link to comment
Share on other sites

λοιπον επανερχομε κυριως λογω του ποστ μου στη σελιδα 5 οπου το ξαναδιαβασα και με πιασανε τα γελια, δια της χαοδους αναπτυξης του λογω βαισυνης ξαναδιαβαζοντας ολο το θρεντ διαπιστωσα οτι ολοι ως Νο1 κανονα ειναι τα χρηματα και σωστα αλλα υπαρχουν και αλλοι παραγοντες κατ'εμε (δεν εχω παει ποτε εξωτερικο), οπως παιδεια πιστευο ειναι κλασεισ ανωτερη απο της ελληνικης η υγεια επισης το ιδιο.

παραδειγμα:πληρωνω 3800€ τεβε το χρονο , εχω 8 χρονια να γραψω επισκεψη και να χρεωσω το ταμειο και τον ιουλιο που χρειαστηκε για πρωτη φορα να κανω μια εξεταση (γαστροσκοπηση) μου λεει το τεβε δεν καλυπτει την εξεταση και ερωτω και τη δε μπορει να βαλει ο νουν μου/του καθενος με αυτη την απαντηση?? ποσο ποιο απροκαλυπτα με θεωρουνε ******* (σορυ).

κοινωνικη προνοια στο εξωτερικο στην χειροτερη των περιπτωσεων αν καποιοσ χασει τη δουλεια του να μη βγει να γινει επαιτης,κλεφτης κλπ, οπως προειπε ο unseen.

Πειτε μου τη δουλευει σε αυτη τη χωρα ενα μονο πραγμα να ακουσω, ακομα και το ποιο πεθαμενο μπορντελο εχει ποιο καλη οργανωση απο αυτη τη χωρα

εχω σιχαθει οσο δεν παει πλεον εριξα κατι ματιες προς καναδα μερια :)

εχω καταληξη στο εξης: οι ****** εχουνε μεινει στην ελλαδα να υπηρετουνε τα λαμογια οσοι ειχαν μυαλο εφυγαν!

Kαλα ειναι να μην τα τσουβαλιάζουμε και να μην τα βάζουμε ολα προς μια πλευρά .

Κατα ταλλα συμφωνώ μαζί σου :) , προσθέτοντας οτι σε αυτην την :D @#$@#$%#@$@#@#$ :D χώρα ούτε η γλώσσα που μιλάμε δεν γράφεται σωστά ... ενώ με τον ρυθμό που πάμε σε 5-6 χρόνια οι μεγάλης σημασίας υποδείξεις ( πχ προσοχή δηλητήριο !!! , η λουστέιτε μην το πιείτε θα πρέπει να γράφονται και σε greeklish για να αποφύγουμε θανάτους απο υπερβολική ανοησία )

αμήν.

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.