Jump to content



Να μείνω ή να φύγω....?


jogi

Recommended Posts

  • Replies 311
  • Created
  • Last Reply

πολυ αμφιβαλλω οτι ο μεσος αγγλος ζει καλυτερα απο τοτε, καπου ειχα δει για το ποσο χρεωμενο ειναι το μεσο αγγλικο νοικοκυριο , στη κορυφη ειναι και αυξανεται σταθερα.(της ευρωπης)

Εγω παντως στους αγγλοφιλους εχω να πω οτι αμα ειναι να πατε αγγλια καλυτερα καθιστε ελλαδα. Αποψη μου

Link to comment
Share on other sites

δλδ ρε Πετραν εαν σου διναν τον ιδιο μισθο με ενα +-500ευρω δεν θα γυρναγες ελλαδα?

ιδου η ερωτηση..

Την απάντηση στην έδωσα ήδη: αν ήταν μόνο ο μισθός το κριτήριο, θα ήταν εύκολη η απόφαση. Οι τραγικές διαφορές είναι στην ποιότητα ζωής, στο περιβάλλον εργασίας, στην καθημερινή ζωή:

- Να βλέπεις να προσλαμβάνουν 4 μηνών έγκυο ανύπαντρη γυναίκα 35 χρονών

- Παραπληγικά άτομα για να κάνουν δουλειές που μπορούν να κάνουν

- Να χρειαστεί να μείνεις εώς τις 18:00 αντί για τις 17:30 μια φορά το μήνα και την άλλη μέρα το πρωί ο manager σου να σου λέει "να κάνεις claim τη μισή ώρα υπερωρία, ειδάλλως θα αισθανθείς άσχημα αντί να αισθανθείς ότι βοήθησες"

- Να βγαίνεις βόλτα το Σάββατο στο κέντρο και να βλέπεις 6μελή οικογένεια με "χαμηλόμισθο" πατέρα να ψωνίζει Nike στο εμπορικό κέντρο, και να μην γκρινιάζει κανείς.

Η αναλογία μιζέριας ανάμεσα σε Ιρλανδία & Ελλάδα, είναι τραγική.

Ήρθα Θεσσαλονίκη την περασμένη βδομάδα και 9 στα 10 άτομα να μου λένε "όπως τα ήξερες και χειρότερα", "την παλεύουμε" & "τα φτυσε το Kadet του '88 και θα δώσω τις οικονομίες των τελευταίων 2.5 χρόνων για προκαταβολή για ένα Micra". Άντε πες του τώρα ότι εσύ έδωσες 25k cash για το αμάξι σου και δεν χρωστάς σε κανέναν π00τη.

Γιατι πιστεψε με απο αυτα που είπες και δεν πιστευω οτι ειναι τυχαίο που το ειπες πρώτo, κρατησα το γεγονός οτι εισαι με την γυναίκα σου και οτι χρησιμοποιήσες 1ο πληθυντικό... ισως ο jogi να μην την βρήκε στο Λονδίνο και να υπάρχει εκει το κενό που να τον κάνει να γυρίσει πίσω... ;)

Καμία σχέση, το ανέφερα γιατί είπες ότι το κριτήριο για το μείνε/φύγε είναι το αν είσαι ξέγνοιαστος και μόνος καβαλάρης ή οικογενειάρχης κλπ. Όπως είπα και πριν (και ο chroma), τα κριτήρια είναι πολλά: τα ζυγίζεις όλα κι αποφασίζεις. Και για την ιστορία η γυναίκα μου είναι γεννημένη στην Αγγλία από Ιρλανδούς μετανάστες, στα 7 πήγε US (Βοστόνη) και τα τελευταία 8 χρόνια έμενε στην Ελλάδα όπου και γνωριστήκαμε. Πριν από 3.5 χρόνια μετακομίσαμε μόνιμα στην Ιρλανδία (πρώτη φορά και για τους δυο μας).

Τι κι αν το παιδί μου με φωνάζει "Dad"; Είναι καλύτερα να γυρίζει άνεργος στα netcafe με τα φιλαράκια του και να λέει "omg lol", αλλά εμένα να με λέει "πατέρα";

Θα είμαι ευτυχισμένος αν τα παιδιά μου έχουν την υγεία τους, την ευτυχία τους και έχουν φίλους που τους αγαπούν και τους σέβονται για αυτό που είναι. Τώρα αν θα αρχίσω να ανησυχώ που θα με λένε dad ή που θα τους αρέσει η Guinness περισσότερο από την Μύθος, τότε το παιχνίδι το έχω χάσει εγώ πρώτος απ'όλους...

Link to comment
Share on other sites

εχεις δικιο..σε καταλαβαινω απολυτα..απλα καμια φορα ξερεις η κανουμε πως δεν τα βλεπουμε...η δεν τα βλεπουμε καθολου αυτα που ανεφερες..κοιταμε μονο τη θα μπει στην τσεπη μας και τιποτα αλλο..

παντως δεν ειναι και ολες οι πολεις Dub...υπαρχει και πολυ μιζερια γενικοτερα σε ολη την ευρωπη δεν ειμαστε οι μονοι σαν λαος..

Link to comment
Share on other sites

Είναι θέμα οπτικής γωνίας παιδιά. Ο καθένας με βάση τι έχει, κινείται. Και με βάση αυτά, κρίνει και το περιβάλλον που βρίσκεται.

Που.χου.

Ο gbakος δε γουστάρει την έξω κουλτούρα, θέλει την καφεδιά του και την "ομορφιά" της Ελλάδας. Αποδεκτόν. Σημαντική για μένα λεπτομέρεια όμως, είναι ότι στην Ελλάδα τον περιμένει μια ΠΟΛΥ καλή δουλειά σε μισθό (γερό χαρτί).

Γιατί δεν μπορεί ο jp να τη σιχαίνεται, ενώ ο gbak να τη νοστάλγησε τόσο. Κάποια διαφορά παίζει στη μέση. Προφανώς ο καθένας, με αυτά που ζει, κρίνει. Στον jp η Ελλάδα δε φέρθηκε καλά και κάθε μέρα βλέπει φίλους-γνωστούς να πληρώνουν τα δάνεια με τις χρεωμένες πιστωτικές.

Αλλά είναι και ο Chosen εδώ. Μιλάει για την Ιρλανδία. Καταπληκτική χώρα σαν ομορφιά, μαζί με τη Σκωτία imo. Θα πήγαινα απλά ΑΝΕΤΑ να μείνω/δουλέψω. Περιγράφει μια καταπληκτική και πανέμορφη κατάσταση, όπου όλα είναι οργανωμένα. Και τον πιστεύω. Άλλωστε το χω πει, in Chosen we trust. ΑΛΛΑ. Δουλεύει σε μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ εταιρεία στο χώρο του ΙΤ και όχι στην "GHz Computers-ξέρω-γω". Σίγουρα αυτό παίζει μεγάλο ρόλο. Προφανώς και δεν είναι η Ιρλανδία η Εδέμ του πολιτισμού μας, καθότι τότε, θα πλυμμήριζε κόσμο. Αλλά ένα είναι πέρα για πέρα ΒΕΒΑΙΟ - έχει φερθεί στον Πέτρο και στα άλλα παιδιά πάνω, πολύ καλύτερα από την Ελλάδα.

My point is ότι ο καθένας τα βλέπει διαφορετικά. Το ζήτημα του φεύγω-δε φεύγω είναι απλό. Ένα ρίσκο είναι, το παίρνεις ή το αφήνεις. Μπορεί να σου βγει υπερβολικά καλό (hell, κι εγώ με αυτά που ακούω αύριο θα πακέταρα για Δουβλίνο), μπορεί όμως και να ζήσεις μια μετριότητα ή να νοσταλγήσεις την πατρίδα σου. Μην ξεχνάτε ότι δεν πάτε έξω για τουρισμό, αλλά για μια ζωή.

Και αυτό με τη νοσταλγία btw είναι σοβαρό - Καθηγητής Πανεπιστημίου στις ΗΠΑ, με omglolroflcopter μισθό, έφυγε για να γυρίσει στην Ελλάδα (Αριστοτέλειο) και να κάνει οικογένεια.

Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό. Δεν πειράζει, ο καθένας έχει τους λόγους του.

Εγώ πάντως αρκετά πράγματα τα έχω σιχαθεί εδώ. Προφανώς και παίζει ρόλο το ότι το χρήμα δε ρέει από κάνουλες στο σπίτι μου. Αν υπήρχε μια τέτοια άνεση, ίσως να τα έβλεπα διαφορετικά τα πράγματα. Who knows.

Link to comment
Share on other sites

κοιταξε να δεις ζορζ καλα τα λες...αλλα υπαρχει κατι βασικο που πολυς κοσμος δεν γνωριζει...

την διαμονη στο εξωτερικο πρεπει να την δοκιμασεις πρωτα και μετα να κρινεις...

δεν ειναι ετσι απλα αντε φρικαρα στην ελλαδα και την κανω...στο λεω γιατι λογω δουλειας εχω ζησει αρκετα εξω...

Link to comment
Share on other sites

Μα σου είπα, είναι ζήτημα περιβάλλοντος. Ξέρω ιστορία με παιδί που πήγε Αγγλία για φοιτητής και ΣΙΧΑΘΗΚΕ τη ζωή του. Ένας άλλος μου έλεγε ιστορίες για συγκατοίκηση με gothά που είχε φέρετρο στο flat :hehe::rofl:

Αλλά κάποιοι άλλοι, πήγαν και έριξαν μαύρη πέτρα. Τους έκατσε καλά? Ήταν τόσο απογοητευμένοι από Ελλάδα? Δεν ξέρω. Πάντως για Ελλάδα μόνο για διακοπές ακούνε.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είπα ποτέ ότι η Ιρλανδία είναι παράδεισος, έχει και τα στραβά της. Απλά εδώ ο κόσμος γκρινιάζει για άλλα πράγματα, γιατί η κυβέρνηση τους είπε ότι ο ηλεκτρικός θα έρθει στην περιοχή τους Φεβρουάριο 2007 και τελικά ήρθε Σεπτέμβριο 2007, γιατί ο περιφεριακός έχει 4 λωρίδες και όχι 6, γιατί ο πρωθυπουργός καταχράστηκε 40.000 ευρώ πριν από 16 χρόνια κλπ

Και το ότι δουλεύω σε μεγάλη εταιρία ΙΤ επίσης δεν σημαίνει τίποτα, πριν από 5 μήνες απέλυσαν 240 άτομα και προχτές άλλα 30. Και η ΗΡ απολύει 24.600 άτομα παγκοσμίως. Κανείς δεν σου εγγυάται την θέση σου. Απλά θα προτιμούσα να βρεθώ άνεργος στην Ιρλανδία παρά στην Ελλάδα.

Αν με απολύσουν αύριο το πρωι, θα μου δώσουν 15.800 ευρώ, και θα ψάχνω να βρω δουλειά ανάμεσα στις 4-5.000 διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα παραιτήθηκα χωρίς να έχω βρει άλλη δουλειά και έμεινα 9 μήνες άνεργος, γιατί η καλύτερη από τις δουλειές που βρήκα, ήταν σε ένα κολλέγιο, που μου δίναν €650 για full time sysadmin και σφήνα να τους κάνω και το μάθημα "Εισαγωγή στην Πληροφορική" 8 ώρες την εβδομάδα, στο τσαμπέ και στο φιλότιμο όμως...

Link to comment
Share on other sites

Μισο παιδες. Απο προσωπική εμπειρία θα ελεγα οτι ποιοτητα ζωής ειναι ψιλοχάλια αγγλια κ παει προς το χειροτερο μερα με την μερα. Και φυσικα οι Άγγλοι ειναι απο τους πιο χρεωμένους λαους της ευρώπης. Οποιος το αρνηθεί αυτό εχει έρθει προφανώς μόνο για διακοπές αγγλία. Και εξηγούμαι:

Δουλεια... Εξαρταται σε τι κλάδο εισαι. Σε consulting που δουλεύω, οι υπερωρίες πάνε σύνεφο (πχ, την Παρασκευή γύρισα σπιτι στις 11 το βράδυ και φυσικά δεν βγήκα έξω...) και δεν πληρώνονται. Το μονο που κερδίζω αν δηλώνω 15 ώρες την μέρα ειναι 3 ώρες άδεια αν δουλέψω πάνω απο 75 ώρες την βδομάδα. 75! Και φυσικά ενα υψηλό chargeability που δεν σημαινει τίποτα...

Μην αναφέρω τα ταξίδια. Ειπαμε, 2 φορες Bangalore, 3 βδομάδες κάθε φορα, μόνος σου. Εκει ειναι τα ωραία... Και να σε πιάνει τροφική δηλητηρίαση το Σαβατο και να την βγάζεις αγκαλιά με το μεγαλο άσπρο τηλέφωνο με τον θεό ολο το βραδυ :p Και να σου κρατα παρεα το Skype και η τηλεοραση.

H αντίστοιχα κανα μήνα newcastle πχ. oπου δεν ξέρεις κανεναν, τελειώνεις δουλειά μετα τις 9 καθε βράδυ και το μονο που σκέφτεσαι ειναι να πας να κοιμηθεις και να φάς. Εξού και τα 8 κιλά που τσίμπισα απο τοτε που ανεβηκα αγγλια :p

Aλλα ναι... Μένεις σε 5* Hotels, με πισινες, jacuzzi, sauna και μασαζ. Και σου δίνουν και 40 ευρώ την μέρα δωράκι για φαγητό... (νατα τα 8 κιλα :p)

Φαγητό? Που ότι μα ότι παρεις απο έξω ειναι πηγμένο στο βούτηρο και στο λαρδι... Που ψάχνεις την κόκκινη ντοματα με το τηλεσκόπιο και την πληρώνεις και 2 λίρες το κιλό (την χυμα ε..) Aσε τις τρελαμένες αγελάδες τους και τα αντίστοιχα γριπωμένα κοτόπουλά :p

Διασκέδαση? Κάθε Σάβατο για να γυρίσω σπιτι πρεπει ή να παρω το μετρό στις 12.30 το βράδυ, ή λεοφορείο πακεταρισμένο με μεθυσμένους Άγγλους (βλέπε σκηνές απο φαληρακι μέσα στο λεωφορείο) ή να τα στάξω σε ταξί. Ποσα? £25 λίρες σε πειρατικό ταξί για αποσταση Σύνταγμα -> Zωγράφου (Clapham, zone 2 για όσους ξέρουν). Και έτσι σκέφτεσαι.. που να τρεχω ρε γαμώτο... Γαμα το, παμε για κανα καφε το απογευμα και κανα dinner και αραξε σπίτι το βράδυ. Και μια - δυο φορές τον μήνα να κανονισουμε club.

Eιπαμε καλη η αγγλία αλλα η δουλεια εχει ΠΟΛΥ ζορι για να πληρώσει καλα. Τοσο που σκέφτομαι ότι παω στρατο για διακοπες :p

Μικρότερες πόλεις στην αγγλία ειναι πολύ καλυτερες απο πλευράς μετακοινίσεων. ΠΧ, manchester με τα ίδια λεφτα εισαι βασιλιάς. Σπίτι στον 40 όροφο στο hilton με τα ίδια που πληρώνω σε σπίτι του 30 (ναι ειναι ανακαινισμένο τουλάχιστον) στο λονδινο. Και πάς παντού με τα πόδια. Αλλα εκει μόνο βρέχει. Και ειναι ακόμα χειρότερα απο πλευράς κόσμου (i.e. φαληρακι στο τετράγωνο) :p

Ιρλανδία δεν ξέρω, δεν εχω παει ;)

Aλλα απο την άλλη ειπαμε.. Η αγορα εργασίας ειναι πολύ καλύτερη εδώ. Και συμφωνώ 10000% με τον Chosen οτι καλύτερα να σε απολήσουν εδω παρα ελλαδα. Και φυσικά εδώ ξέρεις οτι κάθε 3-4 χρόνια θα διπλασιάζεις τον μισθό σου, πραγμα το οποιο δεν γίνετε ελλαδα.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν θα σας πω πως έχει και η δικιά μου ιστορία...

Γονείς και οι δύο Έλληνες. Ο πατέρας μου, σπούδασε και εργαστηκε για 20 χρόνια στην Αμερική. Γνώρισε την μητέρα μου στην Ελλαδα και μαζί ζήσαν Αμερική, όπου και γεννηθηκα. Μέχρι 5 χρονών έζησα στην Αμερική, οποτε και άρχισα να ξεχναω την ελληνική, που την μιλούσα, όχι λιγο ούτε πολυ, σαν ξένος σπαστά και με προφορά ( πήγαινα νηπιαγωγείο εκεί).

Αυτό ανησύχησε τους γονείς οι οποίοι και πήραν την απόφαση να μετακομίσουμε πίσω στην Ελλάδα για να μεγαλώσω σε ένα πιο οικογενειακό περιβάλλον, μένοντας πιστός ρίζες μου, ως Έλληνας.

Η αποφαση τους αυτή έγινε εν γνώση του ότι η Αμερική προσφέρει καλύτερο επίπεδο ζωής και ένω τουλαχιστόν έως τότε όλα βαίναν καλώς χρηματικά κτλ.

Δεν πιστεύω ότι πήραν λάθος απόφαση. Θα μπορούσα να έχω μεγαλώσει ως Αμερικάνός πολίτης με ότι αυτό συνεπάγεται, ηθικά, σωματικά και ψυχολογικά.

Αντ' αυτού μεγαλωσα σε ένα πολύ ζεστό οικογενειακό περιβάλλον, δεν στερήθηκα τους γονείς μου ούτε την οικογένεια μου που με φρόντισε και μπορω να πω έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον σχηματισμό της προσωπικοτητας μου.

Επίσης έλαβα μόρφωση απο ελληνικά δημόσια σχολία, πολύ καλού επιπέδου. Τα SAT, να σας πω (αντιστοιχες πανελλαδικες των Αμερικανών) για ένα παιδί 3ης Λυκείου που ξέρει καλα Αγγλικά είναι κάτι λιγότερο απο περίπατος.

Περιττώ να σας πω πόσο περιζητητοι ειναι οι Έλληνες μάθητες απο τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ακριβώς λόγω του επιπέδου που φτάνουν την προετοιμασια για τις πανελληνιες. Κυριολεκτικά τα πανεπιστήμια (τουλαχιστον της Αμερικής) "ψαχνουν" για Έλληνες.

Σήμερα σπουδαζω Ηλεκτρολόγος μηχανικός και Μηχανικός Ηλ. Υπολογιστών στο Αριστοτελειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακούω ότι τελιοφοιτοι της σχολής μου "μαζεύονται" άμεσα απο επιχειρήσεις του χώρου και αποκαθίστανται επαγγελμαστικά.

Συνάμα ζω την ελληνική φοιτητική ζώη.

Είμαι χαρούμενος.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να πω το ίδιο εάν είχα παραμείνει στην Αμερική...

Link to comment
Share on other sites

Αλεξη δεν νομιζω να εισαι τοσο χαρουμενος οταν δεις την αγορα εργασιας ... στο λεω μ ην βρεθεις προ εκπληξεων

Τωρα εαν σε περιμενει "ετοιμη" δουλεια λογω γονεων (λεω, εγω δεν ξερω) ειναι αλλιως

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα σπουδαζω Ηλεκτρολόγος μηχανικός και Μηχανικός Ηλ. Υπολογιστών στο Αριστοτελειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακούω ότι τελιοφοιτοι της σχολής μου "μαζεύονται" άμεσα απο επιχειρήσεις του χώρου και αποκαθίστανται επαγγελμαστικά.

Συνάμα ζω την ελληνική φοιτητική ζώη.

Είμαι χαρούμενος.

Όταν είμουν σ'αυτό το στάδιο της ζωής μου, είμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη Θεσσαλονίκη.

Έλα σε μερικά χρονάκια να τα ξαναπούμε ότι νιώσεις από πρώτο χέρι πόσο άμεσο είναι αυτό το "άμεσα" ;)

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα σπουδαζω Ηλεκτρολόγος μηχανικός και Μηχανικός Ηλ. Υπολογιστών στο Αριστοτελειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακούω ότι τελιοφοιτοι της σχολής μου "μαζεύονται" άμεσα απο επιχειρήσεις του χώρου και αποκαθίστανται επαγγελμαστικά.

Σου ειπανε με ποσα το μηνα? Με τι ωραριο?

Προφανως και υπαρχουνε δουλειες...

Αθηνα/Σαλλλλλονικα/Πατρα/Ηρακλειο (ξεχωρα τα ΤΕΙ Πληροφορικης κλπ κλπ) παραγουν ενα σκασμο απο γκομπιουτεραδες και μαλιστα αρκετα υψηλου επιπεδου αν κρινω απο την φημη των σχολων αυτων "στην πιατσα".

Ολοι αυτοι απορροφουνται αμεσως εε? Τι ωραιο σεναριο....

Μην με παρεξηγησεις, προφανως και θα βρεις δουλεια... αλλα δεν ειναι εκει το ζητημα. Τί ειδους δουλεια βρηκες ειναι εξισου σημαντικο!

Σε ενα πραγμα μονο συμφωνω, μαζι σου...

Καλα κανεις και εισαι χαρουμενος. Οχι μονο για τωρα που πανε ολα καλα...

Καθηγητής Πανεπιστημίου στις ΗΠΑ, με omglolroflcopter μισθό, έφυγε για να γυρίσει στην Ελλάδα (Αριστοτέλειο) και να κάνει οικογένεια.

Καλα τετοια εχω ακουσει πολλα. 2 πραγματα εχω να σου πω

1) Μεμονομενα στοιχεια δινεις.... Πες μου περισσοτερα για τον καθηγητη περα απο το μεγεθος του μισθου του, οπως τι εκανε στην Αμερικη, τι κανει στην Ελλαδα κλπ κλπ και μπορει να φανει πολυ λογικη η αποφαση του

και

2)Για καθε εναν που ακους να γυριζει, σου δειχνω 100 που φευγουνε :p Απο αυτους οι 60 (τσε βαλε) θα ξαναγυρισουν σε λιγοτερο απο 5-10 χρονια

Ειδικα στον πανεπιστημιακο κλαδο, ειναι φιξ-σταση το Αμερικα για να μπορεσεις να χτυπησεις εδρα στο Ελλαντα.

Link to comment
Share on other sites

Με 1100 ευρώ Αθήνα, αν δεν έχεις δικό σου σπίτι και νοικιάζεις, όχι απλά δεν βάζεις τπτ στην άκρη αλλά μπαίνεις και μέσα από πάνω! Κοινώς ενισχύουν οι γονείς!! Κάτσε Αγγλία για μένα.....

Link to comment
Share on other sites

Ακούω ότι τελιοφοιτοι της σχολής μου "μαζεύονται" άμεσα απο επιχειρήσεις του χώρου και αποκαθίστανται επαγγελμαστικά.

Lol καλό κι αυτό, αυτό λένε σε κάθε σχολή αδερφέ.

Μόλις τελειώσεις την ευτυχισμένη φοιτητική σου ζωή, μακράν τα καλύτερα χρόνια, και βγεις σε αγορά εργασίας, σπιτιού και οικογένειας τα λέμε :)

Link to comment
Share on other sites

Να πω και εγώ τον πόνο μου.

Ελλάδα με 2-3 δουλειές(η μία σταθερή και οι άλλες 2 του ποδαριού) με ενοίκιο, φώτα, νερά και συν μια οικογένεια ακόμα τα λεφτά που βγάζω (1000 και κάτι ψιλά) δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Αν μπορούσα να φύγω θα το είχα κάνει.

Μείνε εκεί που είσαι όσο μπορείς εδώ πλέον είναι η κατάσταση για φούντο

Link to comment
Share on other sites

Έχοντας την εμπειρία της αδερφής μου, καλύτερα να μείνεις έξω.

@jp: Έχω δύο σχολές (ΣΕΜΦΕ και Φυσικό) που είναι γνωστό ότι δεν έχουν επαγγελματική αποκατάσταση :p

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.