Βήμα - βήμα πώς να στήσετε από το μηδέν ένα PC

[Makis Hourdakis]

Σειρά έχουν οι κάρτες επέκτασης (κάρτα γραφικών, κάρτα ήχου κ.τ.λ.) Έχοντας τοποθετήσει τη μητρική στο κουτί αρχίζουμε να τις τοποθετούμε μια μια. Αν έχουμε να τοποθετήσουμε κάποιο bracket το βάζουμε πρώτο. Στην περίπτωσή μας έχουμε ένα USB bracket το οποίο θα τοποθετήσουμε στο ψηλότερο φατνίο (σας το προτείνω). Εντοπίζουμε την αντίστοιχη θύρα στη mobo και το συνδέουμε.

Συνεχίζουμε με την κάρτα γραφικών και τις υπόλοιπες κάρτες, περνώντας παράλληλα τα καλώδια του bracket ανάμεσα στις κάρτες και στη Mobo (έχει χώρο). Βάζουμε όσο πιο αραιά μπορούμε τις κάρτες έτσι ώστε να αερίζονται. Προσωπικά αφήνω και ανοικτό το από κάτω από την κάρτα γραφικών κάλλημμα ώστε να μπαίνει λίγος αέρας από κει. Για την κάρτα γραφικών πρέπει συνήθως πρώτα να ανοίξουμε την ασφάλεια που υπάρχει πάνω στο slot. Έπειτα σπρώχνουμε ελαφρά μέχρι να κουμπώσει. Προσέχουμε να είναι σωστά κουμπωμένη και να μην περισεύει καθόλου έξω από τη θύρα. Αν το κουτί μας είναι κακοφτιαγμένο πιθανόν βιδώνοντας την κάρτα στο κουτί να ξεκουμπώνει. Σε αυτή την περίπτωση πρωτιμότερο είναι να αφήσουμε ξεβίδωτη την κάρτα.

[Makis Hourdakis]

Λέγοντας «μονάδες περιφερειακής μνήμης» (για να μιλήσω και με τους όρους που χρησιμοποιεί η πληροφορική των σχολείων) εννοώ τους σκληρούς δίσκους, το floppy disk drive και τις συσκευές ανάγνωσης/εγγραφής οπτικών δίσκων. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει σωστά γιατί αλλιώς μπορεί να έχουμε τραβήγματα

Πρώτη κίνηση είναι να εντοπίσουμε πού θα μπούνε. Οι σκληροί δίσκοιμπαίνουν σε εσωφερή φατνία 3.5 ιντσών, τo fdd σε εξωφερές 3.5, και τα οπτικά σε φατνία 5.25. Εάν οι δίσκοι μπαίνουν σε κάποιο HHD cage τότε το αφαιρούμε, συγκεντρώνουμε τα πράματα που θα μπουν εκεί και αρχίζουμε το βίδωμα. Προσπαθούμε να τα βάλουμε σε τέτοιες θέσεις ώστε να εξασφαλίζεται όσο το δυνατόν η καλύτερη κυκλοφορία αέρα ανάμεσά τους. Εάν πρέπει να γεμίσουμε όλες τις θέσεις προσπαθούμε τουλάχιστον να βάλουμε τα πιο θερμογώνα εξαρτήματα όσο το δυνατόν πιο μακρυά το ένα από το άλλο.

Πάμε τώρα να τα συνδέσουμε. Αν χρησιμοποιήσουμε σκληρούς δίσκους IDE και όχι SATA (το ίδιο ισχύει και για τα οπτικά) πρέπει πρώτα να ρυθμίσουμε σαν τι θα αναγνωρίζονται από τον υπολογιστή. Αν δε γίνει σωστά αυτό το βήμα τότε πιθανότατα το BIOS δεν θα μπορεί να εντοπίσει τις συσκευές μας και θα βαράμε το κεφάλι μας στον τοίχο.

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε την πίσω μεριά ενός DVD recorder (παρόμοια είναι και στους δίσκους) και συγκεκριμένα το «ρυθμιστικό» που κανονίζει το πώς θα βλέπει το BIOS τη συγκεκριμένη συσκευή. Ακολουθώντας τις οδηγίες στην ετικέτα βραχυκυκλωνουμε με το μαύρο jumper (βραχυκυκλωτήρας) τα κατάληλα pins. Συνήθως οι επιλογές που έχουμε είναι M (Master) S (Slave) και CS (Cable Select). Ως master θα μπει κάτι όταν στο ίδιο κανάλι έχουμε κι άλλη μια συσκευή και θέλουμε να βλέπει τη συγκεκριμένη ως κύρια. Ως Slave όταν υπάρχει δεύτερη συσκευή στο ίδιο κανάλι και θέλουμε να βλέπει τη συγκεκριμένη σαν δευτερεύσουσα. Ως Cable Select, ρυθμίζονται αυτόματα ανάλογα με το σε ποια θέση του καλωδίου είναι συνδεδεμένες (ανάλογα με το καλώδιο. Συνήθως γράφουν πάνω ποιο βύσμα αντιστοιχεί σε τι). Εάν τώρα δεν έχουμε άλλη συσκευή στο ίδιο κανάλι, μπορούμε να βάλουμε ουσιαστικά το Jumper σε όποια θέση θέλουμε ή καλύτερα να το βάλουμε στη θέση οπου αναγνωρίζεται σαν μόνη συσκευή (συνήθως απλώς βγάζουμε το jumper). ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! Ποτέ δεν βάζουμε σε δυο συσκευές που είναι στο ίδιο κανάλι την ίδια ρύθμιση (εκτώς φυσικά από το CS).

Έπειτα από αυτό σειρά έχει η σύνδεση. Είναι καλύτερο άμα βρείτε κάποιο στρογγυλό IDE καλώδιο (round cable) να το προτιμήσετε έναντι των κλασικών καλωδιοταινιών για πολλούς λόγους. Για να δούμε τώρα σε τι διάταξη θα τα συνδέσουμε. Εάν έχουμε ένα σκληρό δίσκο και ένα οπτικό, βάζουμε το καθένα σε ξεχωριστό κανάλι με το jumper ως μόνο του. Εάν έχουμε πάνω από 1 και 1 συνδέουμε μαζί τα οπτικά και μαζί τους δίσκους. ΠΡΟΣΟΧΗ! Εάν συνδέσουμε ένα δίσκο μαζί με ένα σκληρό δίσκο θα λειτουργεί σε μικρότερη ταχύτητα. Εάν πάλι θέλουμε να συνδέσουμε δυο δίσκους σε συστοιχία raid τότε τους συνδέουμε σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρούμε στο βιβλιαράκι οδηγιών της μητρικής. Για τις συσκευές SATA η διαδικασία είναι πιο απλή. Απλώς συνδέουμε με ένα καλώδιο SATA το δίσκο με τη μητρική (ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα του SATA). Ούτε jumpers ούτε τίποτα.

Αντίστοιχα συνδέουμε και τις υπόλοιπες συσκευές. Σχετικά με το floppy, στο καλώδιο συνήθως υπάρχει κάποιο σημάδι (κόκκινη γραμμή, βελάκι κτλ) που συμβολίζει το πρώτο pin. Καταντιστοιχία υπάρχει και στο αρσενικό του fdd. Αν δεν υπάρχει, δοκιμάζουμε. Εάν ανάβει συνεχώς το led του fdd τότε το καλώδιο έχει τοποθετηθεί ανάποδα.

Tip: Εάν θέλουμε ένα πιο μαζεμένο PCάκι τότε μπορούμε εάν έχουμε μακρυά round cables να περάσουμε τα καλώδια πίσω από την επιφάνεια που στηρίζεται η mobo, όπως θα δείτε σε παρακάτω φωτογραφίες.

[Makis Hourdakis]

Δεν πρέπει να παραλείψουμε να βάλουμε ανεμιστήρες στο κουτί μας. Το σωστό είναι ο αέρας να μπαίνει από όσο πιο χαμηλά γίνεται και να βγαίνει από όσο πιο ψηλά γίνεται. Για το λόγο αυτό οι ανεμιστήρες που θα μπουν μπροστά και στο πλάι πρέπει να βάζουν αέρα και οι ανεμιστήρες που θα μπουν πίσω και πάνω να βγάζουν. Πώς θα καταλάβουμε αν βάζουν ή βγάζουν; Συνήθως υπάρχει ένα βέλος κατεύθυνσης της ροής πάνω στον ανεμιστήρα, εναλλακτικά ακολουθούμε το σύνηθες, δηλαδή ότι ο ανεμιστήρας είναι «γυμνός» από τη μεριά που ρουφάει αέρα. Οι ανεμιστήρες (όπως και η ψύκτρα του επεξεργαστή) συνδέονται συνήθως στη μητρική, στο τροφοδοτικό ή σε κάποιο Panel ρύθμισης στροφών ανεμιστήρων.

Tip: Τα καλώδια των ανεμιστήρων που θα μπούν μπροστά, εάν σκοπεύουμε να τα συνδέσουμε σε κάποιο panel μπορούμε να τα περάσουμε ανάμεσα στη μεταλική και την πλαστική πρόσοψη του κουτιού όπως στην περίπτωσή μας.

Tip: Εάν θέλουμε να μειώσουμε τη σκόνη μέσα στο κουτί μας, μπορούμε στους ανεμιστήρες εισόδου να βάλουμε ένα φίλτρο. Τέτοια φιλτράκια θα βρούμε στα καταστήματα έναντι 2-3 έκαστο συνήθως.

[Makis Hourdakis]

Έχοντας τελειώσει με την πρόσοψη μπορούμε πλέον να την κλείσουμε. Κουμπώνουμε την πρόσοψη ξανά πάνω στο κουτί και είμαστε έτοιμοι να συνδέσουμε τα καλώδια των διάφορων διακοπτών και leds στη μητρική. Είναι κάτι που επίσης χρειάζεται δοκιμές καθώς δεν υπάρχουν οδηγοί για τη σωστή τοποθέτηση. Τώρα πιάνουμε το βιβλιαράκι της mobo αναγκαστικά (εκτώς αν έχουμε τα μάτια του super Goofy και την ικανότητα να αποκοδικοποιούμε λέξεις γραμμένες με 3-4 γράμαμτα) και αντιστοιχούμε το σχεδιάγραμμα με τα pins. Αντιστοίχως συνδέουμε τα καλώδια του Power button, του reset του power led και του hdd led στα pins που πρέπει.

Εάν το κουτί μας διαθέτει θύρες USB ή άλλες στην πρόσοψη τότε συμβουλευόμαστε και πάλι τις οδηγίες που συνοδεύουν τη μητρική.

[Makis Hourdakis]

Έχοντας τελειώσει με όλες τις «λεπτοδουλειές» πλέον μπορούμε να τοποθετήσουμε το τροφοδοτικό. Να σημειώσω ότι το τροφοδοτικό είναι το μόνο εξάρτημα στο οποίο κυκλοφορεί ρεύμα υψηλής τάσεως (220V) και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν είναι στην πρίζα. Γιαυτό καλύτερα ποτέ δεν κάνουμε κάποια μετατροπή στον υπολογιστή μας με το τροφοδοτικό στην πρίζα. Εννοείται φυσικά πως ΠΑΝΤΑ όταν πειράζουμε οτιδήποτε μέσα στο κουτί, αυτό πρέπει να γίνεται με κλειστό το PC. Τοποθετούμε λοιπόν το τροφοδοτικό με οδηγό τις τρύπες που έχει για τις βίδες να συμπέσουν με αυτές του κουτιού. Ακολούθως βλέπουμε ένα σμήνος από καλώδια να προσπαθεί να κατακτήσει τον υπολογιστή μας. Τα περνάμε όλα πίσω από το δεξί παλινό και αρχίζουμε να συνδέουμε ένα-ένα τα καλώδια.

Όπως μπορείτε να δείτε, τα καλώδια του τροφοδοτικού καταλήγουν σε πολλά διαφορετικά φισάκια (molex). Αυτά μπαίνουν σε συγκεκριμένες «πρίζες» και δεν μπορεί κανένα να συνδεθεί σε λάθος μέρος στο έτσι. Σε καμία περίπτωση δεν βγάζουμε τα καλώδια από το φις τους εάν δεν έχουμε πλήρη επίγνωση του τι πειράζουμε. Από τη στιγμή που τα κάνουμε όλα σωστά (έτσι κι αλλιώς η περίπτωση να γίνει λάθος είναι μηδαμινή έως μηδενική) δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αρχίζουμε από το μεγάλο (ATX όπως λέγεται) καλώδιο που θα συνδεθεί στη μητρική. Σημείωση: Εάν το καλώδιο είναι 4 pin μικρότερο ή μεγαλύτερο από αυτό της μητρικής δεν μας πειράζει και τόσο. Δεν είναι απαραίτητο καθώς ακόμα το 24πινο παίζει παράλληλα με το 20πινο βύσμα και υπάρχει ακόμα συμβατότητα και προς τις δυο μεριές.

Πολύ πιθανόν είναι να χρειαστεί να συνδέσουμε και ένα επιπλέον 4πινο στη μητρική για extra τροφοδοσία του επεξεργαστή. Αυτό βρίσκεται συνήθως κοντά στο socket ή δίπλα στο μεγάλο ATX καλώδιο. Ίσως επίσης εάν είναι παλιά η μητρική να χρειαστεί να συνδέσουμε και ένα 6πινο το οποίο θα το βρούμε αν υπάρχει κοντά στο μεγάλο ATX καλώδιο.

Οι σκληροί δίσκοι, οι οπτικές συσκευές, οι κάρτες γραφικών υψηλής κατηγορίας και πολλά άλλα τέτοια συνδέονται στο πιο συνηθισμένο βύσμα που είναι ένα πλακέ 4πινο.

Ο οδηγός δισκέτας συνδέεται σε ένα πολύ μικρό στενόμακρο τετράπινο.

Οι σκληροί δίσκοι SATA τροφοδοτούνται από ένα βύσμα τελείως πλακέ και συνήθως μαύρο, παρόμοιο με αυτό που συνδέονται στη μητρική.

Από εδώ και στο εξής επίσης οι κάρτες γραφικών υψηλής κατανάλωσης θα τροφοδοτούνται extra από ένα ειδικό βύσμα 6pin το οποίο θα συναντήσουμε στα πιο καινούρια τροφοδοτικά.

[Makis Hourdakis]

Καλό θα ήταν να συμαζέψουμε τα καλώδια στο εσωτερικό του κουτιού και για να το ομορφήνουμε και για να κάνουμε τις τυχόν μελλοντικές επεμβάσεις πιο εύκολες αλλά κυρίως για να φροντίσουμε ότι δεν εμποδίζεται η κυκλοφορία του αέρα στο κουτί.

Καταρχάς όσα καλώδια δεν χρησιμοποιούμε προσπαθούμε όσο είναι δυνατόν να τα κρύψουμε ανάμεσα στη λαμαρίνα που κάθεται η μητρική και στο δεξί πλαινό.

Όσο για τα καλώδια που αναγκαστικά πρέπει να φαίνονται, προσπαθούμε όσο το δυνατόν να τα κρύψουμε. Εδώ θέλει φαντασία. Οποιαδήποτε γωνιά του κουτιού μπορεί να κρύβει μια καταπληκτική κρυψώνα για ένα ενοχλητικό καλώδιο. Τα πιάνουμε όπου μπορούμε με πλαστικοποιημένο συρματάκι ή κοινώς συρματάκι κήπου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δεματικά ή δεστράκια αλλά δεν είναι ό,τι καλύτερο καθώς είναι κατά κάποιο τρόπο «μιας χρήσης».

Εάν θέλουμε μπορούμε να ντύσουμε τα καλώδια του τροφοδοτικού με ειδικά διχτάκια που τα κάνουν να φαίνονται πιο μαζεμένα. Αυτά τα διχτάκια λέγονται sleeves και θα τα βρούμε σε καταστήματα με είδη modαρίσματος PC. Σχετικές πληροφορίες μπορούμε να βρούμε σε διάφορα forums. Στην περίπτωση που τελικά τα «φορέσουμε» ένα καλό trick που μπορούμε να κάνουμε είναι να φροντίσουμε να κάνουν ομαλές καμπύλες και όχι γωνίες. Να φαίνονται δηλαδή κατά κάποιο τρόπο σαν σωλήνες. Πιστεύω ότι είναι κάτι που βοηθάει καθώς φαίνεται πιο «αρμονικό» και ξεγελάει κάπως το μάτι.

[Makis Hourdakis]

Ώρα να δούμε ένα σχεδιάγραμμα για το πού θα συνδέσουμε τι αν και πάλι τα λάθη είναι αδύνατα

1. PS/2 Keyboard connector: Εδώ θα συνδέσουμε το πληκτρολόγιό μας εάν αυτό είναι για θύρα PS/2.

2. PS/2 Mouse connector: Το ίδιο ισχύει και εδώ για το ποντίκι

3. Serial port: Αν και σπάνια χρησιμοποιείται πλέον, μπορεί να πετύχουμε αρκετά περιφερειακά για σειριακή θύρα, όπως ποντίκια, μόντεμ, UPS και άλλα.

4. Paraller port: Εάν συνδέσουμε κάτι εδώ αυτό θα είναι κάποιος εκτυπωτής ή plotter

5. USB ports: Ο universal πλέον τρόπος σύνδεσης περιφερειακών με το PC. Σε USB μπορούμε να συνδέσουμε πληκτρολόγιο, ποντίκι, εκτυπωτή, scanner, μόντεμ, joystick, χειριστήριο παιχνιδιών, υπέρυθρες και χίλια δυο άλλα

6. RJ-45 LAN*: Εδώ θα συνδέσουμε το καλώδιο του δικτύου, εάν πιθανόν θέλουμε ο υπολογιστής μας να είναι συνδεδεμένος στο οικειακό μας δίκτυο και να επικοινωνεί με άλλα PCs.

7. Line out*: Εδώ συνδέουμε ηχεία

8. Microphone*: Η θύρα που θα συνδεθεί πιθανόν κάποιο μικρόφωνο

9. Line In*: Εδώ θα συνδεθεί κάποια εξωτερική πηγή ήχου όπως πχ cd player. Εάν επίσης έχουμε κάρτα τηλεόρασης ή ραδιοφώνου τότε θα συνδέσουμε ένα καλωδιάκι από την έξοδο (Line out) της κάρτας αυτής στο line in της κάρτας ήχου.

10. SPDIF Out*: Το ίδιο με το Line out με τη διαφορά του ότι το σήμα είναι ψηφιακό (= μικρότερες απώλειες) και πρέπει φυσικά να διαθέτουμε και αντίστοιχα ηχεία ή άλλη συσκευή ήχου.

(*=πιθανώς να μην υπάρχει, ανάλογα με τη μητρική)

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από κάρτα γραφικών. Από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνουμε τις θύρες D-sub, TV-out (ή πιθανώς και video in) και DVI. Στη μεν d-sub συνδέουμε οθόνη CRT ή TFT. Στη δε DVI μπορούμε να συνδέσουμε μόνο οθόνη TFT και εάν η οθόνη μας έχει θύρα DVI καλό είναι να την προτιμήσουμε καθώς το σήμα είναι ψηφιακό πράγμα που σημαίνει λιγότερες απώλειες και άρα καλύτερη εικόνα. Στη θύρα TV out θα συνδέσουμε πιθανώς το PC μας στην τηλεόραση ενώ στη video-in θα συνδέσουμε κάποια εξωτερική πηγή εικόνας.

Τα συνδέουμε όλα απάνω και είμαστε έτοιμοι να πιάσουμε στα χέρια μας πληκτρολόγιο και ποντίκι και να αφήσουμε στην άκρη επιτέλους το κατσαβίδι

[Makis Hourdakis]

To Software θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η «ψυχή» του υπολογιστή μας. Καλό όλο το HW, μπορεί να πήραμε εξαρτήματα τελευταίας τεχνολογίας αλλά για να λειτουργήσουν όλα σωστά και αρμονικά πρέπει να τα ρυθμίσουμε και σωστά και να φέρουμε το σύστημά μας στα μέτρα μας.

[Makis Hourdakis]

Ανοίγοντας τον υπολογιστή μας (εάν δεν ανοίγειι τσεκάρετε το τροφοδοτικό και αντιστρέψτε το καλώδιο του power button) βλέπουμε το γνωστό κατεβατό (λέγε με post) ή κάποιο λογότυπο και μέσα σόλο αυτό μια ένδειξη «press ταδε key to enter BIOS» (συνήθως είναι το πλήκτρο delete). Πατάμε λοιπόν το πλήκτρο που μας λέει και μπαίνουμε. Επειδή είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω επακριβώς τις ρυθμίσεις θα σας κάνω μια περιγραφή των βασικών σύμφωνα με το δικό μου BIOS (AMI). Αρκετές επιλογές σε εσάς ίσως να δίνονται κάπως διαφορετικά αλλά πάντα παρόμοια

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα. Στο μενού Standard CMOS Features θα βρούμε ρυθμίσεις που αφορούν κυρίως την ώρα και την ημερομηνία. Στο μενού Advanced BIOS Features βρίσκονται οι πιο πολλές επιλογές που αφορούν το ίδιο το BIOS και κάποιες λειτουργίες. Στο μενού Advanced Chipset Features θα βρείτε κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν κυρίως τη μνήμη RAM. Στο menu Power Management Features θα βρείτε ρυθμίσεις σχετικά με τον τρόπο που θα ενεργοποιείται/απενεργοποιείται το PC και άλλα παρόμοια. To menu PNP/PCI Configuration δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα εφόσον τώρα. Ίσως χρειαστεί στο μέλλον να πειράξουμε κάποιες ρυθμίσεις για να λύσουμε κάποιο πρόβλημα. Στο μενού Integrated Peripherals βρίσκονται οι σχετικές με τους σκληρούς δίσκους και οπτικούς οδηγούς ρυθμίσεις. Στην καρτέλα PC health status βρίσκονται διάφορες ενδείξεις σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος και τέλος το μενού Frequency/Voltage control θα το γνωρίσουν μόνο όσοι ασχοληθούν με το «άθλημα» του overclocking. Ας δούμε ένα ένα τα μενού

3.1i) Standard CMOS Features

Εδώ απλώς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ρυθμίσουμε την ώρα και την ημερομηνία. Έχουμε επίσης κάποιες ενδείξεις για τους συνδεδεμένους σκληρούς δίσκους και οπτικά drives. Τσεκάρουμε αν τα έχει δει όλα. Αν όχι βλέπουμε και το μενού integrated peripherals παρακάτω αλλιώς τσεκάρουμε αν είναι συνδεδεμένα όλα και τα jumpers στις σωστές θέσεις.

3.1ii) Advanced BIOS Features

Από εδώ μας ενδιαφέρουν βασικά:

#Quick boot: βασικά αφορά το αν θα ψάχνει το BIOS Κάθε φορά για νέο συνδεδεμένο H/W ή όχι. Ενεργοποιώντας το quick boot κερδίζουμε αρκετά σε χρόνο εκκίνησης.

#Boot Device Select: Αφορά τη σειρά με την οποία θα τσεκάρει από πού να φορτώσει το σύστημα για να ξεκινήσει. Το καλύτερο είναι να βάλουμε 1.Floppy-2.DVD-3.HDD. Ωστόσο, βάζοντας το σκληρό δίσκο που είναι το λειτουργικό πρώτο στη σειρά κερδίζουμε κάπως σε χρόνο εκκίνησης αλλά δεν θα μπορούμε να μπουτάρουμε από κάποιο CD ή δισκέτα.

#Full Screen LOGO Show: Καθαρά αισθητική η ύπαρξη. Βασικά αφορά το αν θέλουμε να βλέπουμε το λογότυπο της μητρικής κατά την εκκίνηση ή το κλασικό Post.

#S.M.A.R.T. for Hard Disks: Το SMART είναι μια τεχνολογία που επιτρέπει στο δίσκο να αυτοεξετάζεται και να μας προειδοποιεί για επερχόμενες βλάβες. Ενεργοποιώντας το κερδίζουμε σε αξιοπιστία, απενεργοποιώντας το κερδίζουμε λίγο σε χρόνο. Προτείνω να το ενεργοποιήσετε.

#BootUp Num-Lock: Το num-lock είναι το πλήκτρο που καθορίζει αν το αριθμητικό πληκτρολόγιο στο δεξιό μέρος του πληκτρολογίου θα λειτουργεί ως αριθμητικό ή ως βελάκια. Ενεργοποιώντας την επιλογή, με το που ξεκινάει το σύστημα θα αναγνωρίζεται σαν αριθμητικό. Καθαρά προσωπική επιλογή

#Password check: Εάν θέλουμε να θέσουμε κάποιον κωδικό για την πρόσβαση στο BIOS ή γενικώς στον υπολογιστή. Εάν τον ξεχάσετε, μπορείτε πανεύκολα να τον επαναφέρετε (μαζί με όλες τις ρυθμίσεις του BIOS) απλώς βγάζοντας την μπαταρία που υπάρχει στη μητρική για λίγα λεπτά.

Τα υπόλοιπα είναι πιο εξειδηκευμένα και καλύτερο είναι να τα αφήσουμε ως έχουν.

3.1iii) Advanced Chipset Features

Απο εδώ μας ενδιαφέρει μόνο το AGP Aperture size. Είναι το ποσοστό της μνήμης RAM που μπορεί να διατεθεί στην κάρτα γραφικών για προέκταση της μνήμης της. Εάν δεν ασχολούμαστε καθόλου με παιχνίδια και βαριά γραφικά βάζουμε τη μικρότερη δυνατή τιμή (δεν έχει και τόσο σημασία βασικά αλλά δεν πειράζει). Εάν θέλουμε επιδόσεις σε γραφικά βάζουμε γύρω στο 1/3 της μνήμης RAM. Τα υπόλοιπα τα αφήνουμε ως έχουν.

3.1iv) Integrated Peripherals

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο περίεργα ανάλογα με το τι έχουμε και το πώς τα έχουμε συνδέσει. Στην περίπτωση μας που έχουμε ένα δίσκο SATA οπου θα μπει το λειτουργικό, ένα δίσκο IDE ως «αποθήκη» και ένα DVD recorder IDE κάνουμε τις παραπάνω ρυθμίσεις με την εξής λογική: Επιλέγοντας ως ΑΤΑ configuration = S-ATA Only αναγνωρίζεται ο δίσκος SATA ως πρώτος από τον IDE ενώ παράλληλα, κρατώντας και τα δυο P-ATA (IDE) κανάλια ανοικτά παίζουν απροβλημάτιστα και οι δυο IDE συσκευές μας.

Αυτές είναι οι βασικότερες ρυθμίσεις. Για έναν αναλυτικότερο οδηγό ρύθμισης του BIOS μπορείτε να δείτε το παρακάτω link: http://www.adriansrojakpot.com/Speed_Demonz/New_BIOS_Guide/Index.htm

Σώζουμε τις ρυθμίσεις μας και βγαίνουμε. Ώρα για την εγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος.

[Makis Hourdakis]

Το λειτουργικό σύστημα είναι το βασικό λογισμικό με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά. Για την παρουσίαση επιλέξαμε τα Windows XP Pro στην Αγγλική γλώσσα. Εάν δεν έχετε συνηθίσει ήδη την ελληνική έκδοση, προτείνω να βάλετε την αγγλική. Προσωπικά το προτιμώ καθώς χρησιμοποιεί όρους παγκοσμίως αποδεκτούς και όχι ελεύθερη μετάφραση αυτών

Έχοντας ρυθμίσει από το BIOS το DVD-rom ως συσκευή για boot, τοποθετούμε το CD εγκατάστασης στο drive και πατάμε ένα οποιοδήποτε πλήκτρο όταν μας ζητηθεί. Εμφανίζεται μια μπλε οθόνη και μας ζητάει να πατήσουμε F6 για ξεχωριστό raid controller driver. Από τη στιγμή που δεν χρησιμοποιούμε raid δεν πατάμε τίποτα. Για μερικά λεπτά το σύστημα θα φορτώνει αρχεία. Μόλις τελειώσει βλέπουμε τα παρακάτω:

Πατάμε Enter για να συνεχίσουμε

Βλέπουμε την άδεια χρήσης της Microsoft. Κανονικά πρέπει να τη διαβάσουμε αλλά πάνω κάτω μπορείτε να φανταστείτε τι λέει οπότε πατάμε F8 κατευθείαν να ξεμπερδεύουμε

Εδώ πρέπει να δημιουργήσουμε partition. Εάν έχουμε δίσκο μεγαλύτερο από 136GB και δεν τον βλέπουμε ολόκληρο τότε χρειαζόμαστε πιθανότατα ένα BIOS update αν και πολύ σπάνια περίπτωση. Συμβουλευόμαστε το βιβλιαράκι της μητρικής σε αυτήν την περίπτωση. Προσωπικά δεν κάνω όλο το δίσκο ένα κομμάτι αλλά κρατάω ένα μικρό δεύτερο στην περίπτωση που θελήσω να εγκαταστήσω και ένα δεύτερο λειτουργικό. Με το πλήκτρο c δημιουργούμε partition, ορίζουμε το μέγεθος που θέλουμε να έχει και με enter το κατοχηρώνουμε. Εάν χρειαστεί να σβήσουμε ένα partition πατάμε D, έπειτα Enter και τέλος L. Επιλέγουμε το partition που θέλουμε να εγκατασταθεί το λειτουργικό και πατάμε enter.

Εμφανίζεται μια λίστα με τα διαθέσιμα formats στα οποία μπορούμε να διαμορφώσουμε το δίσκο. Το NTFS είναι πιο αξιόπιστο και προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια αρχείων. Το FAT32 είναι πιο παλιό και εγώ θα το χρησιμοποιούσα σε δίσκο «αποθήκη» ώστε να είναι δυνατόν να δω τα αρχεία μου από κάποιο πιο παλιό λειτουργικό όπως τα Win98 (πιθανώς να μην σας βγάλει όλες τις επιλογές). Καλύτερα είναι να επιλέγετε κανονικό format και όχι γρήγορο αν και δεν υπάρχει πρόβλημα. Το σύστημα την επόμενη ώρα θα φορμάρει μόνο του, θα αντιγράψει κάποια βασικά αρχεία και μετά θα κάνει επανεκκίνηση για να συνεχίσει με την κύρια φάση της εγκατάστασης όπου θα μας ζητηθεί να κάνουμε κάποιες ρυθμίσεις.

Πρώτα πρώτα θα δούμε κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν τη γλώσσα και τη χώρα στην οποία κατοικούμε. Πατάμε customize.

Ως γλώσσα και περιοχή επιλέγουμε Ελληνικά και Ελλάδα. Σε όλες τις άλλες επιλογές στις άλλες καρτέλες θέτουμε Ελληνικά, Ελλάδα κ.τ.λ. και ως ζώνη ώρας GMT+2-Athens,Istanbul,Minsk. Ακολούθως δίνουμε τα στοιχεία μας (όνομα και απασχόληση), ονομάζουμε τον υπολογιστή μας, και πληκτρολογούμε το κλειδί των Windows. Από εκεί και πέρα η εγκατάσταση συνεχίζει μόνη της.

[Makis Hourdakis]

Έχουμε πλέον εγκαταστήσει επιτυχώς τα Windows XP στο σκληρό μας δίσκο. Πρώτη μας κίνηση είναι να περάσουμε το τελευταίο Service Pack (εάν το έχουμε) αλλιώς εγκαθιστούμε πρώτα όλα τα άλλα και μετά το κατεβάζουμε και το εγκαθιστάμε.

Μέσα σε όλα αυτά τα χαρτόκουτα που αγοράσαμε υπήρχαν σίγουρα και κάποια CDs με drivers και λοιπό συνοδευτικό λογισμικό. Αρχίζουμε να εγκαθιστούμε ό,τι έχουμε με την εξής σειρά:

1. Drivers chipset

2. Drivers κάρτας γραφικών

3. Λοιποί drivers ενσωματωμένων κυκλωμάτων

4. Drivers και συνοδευτικό λογισμικό άλλων καρτών επέκτασης

5. Drivers και συνοδευτικό λογισμικό περιφερειακών (εκτυπωτή κτλ)

6. Λοιπά προγράμματα

7. Antivirus

8. Firewall (εάν βάλουμε κάποιο άλλο firewall και έχουμε το Service Pack 2, απενεργοποιούμε αυτό των windows)

9. Στήνουμε τη σύνδεση στο Internet, ανοίγουμε τον Mozilla Firefox, γράφουμε www.thelab.gr και είμαστε έτοιμοι.

Δυστυχώς δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο σε αυτή τη φάση καθώς ο καθένας σας έχει διαφορετικό σύστημα και θέλει διαφορετικά προγράμματα και drivers οπότε αναγκαστικά πρέπει να τα βρείτε μόνοι σας, δεν είναι κάτι το δύσκολο εξάλλου. Πάντως ό,τι θέλετε, μπορείτε να ρωτήσετε εμένα προσωπικά ή σε κάποιο forum πληροφορικής όπως το thelab.gr.

Πλέον, εάν έχετε ακολουθήσει βήμα βήμα τις οδηγίες και εάν εγώ έφτιαξα καλά τον πρώτο μου οδηγό τότε πρέπει να είστε ένας ευτυχής κάτοχος νέου PC!

[Makis Hourdakis]

Ουφ... That's all! Όποιος έχει το κουράγιο να το διαβάσει ας μου πει τη γνώμη του. Ελπίζω το review να πετύχει το στόχο του και να βοηθήσει όσους νομίζουν οτι το χρειάζονται και επίσης ελπίζω το παρόν να είναι η σπίθα που θα πυροδοτήσει μια επανάσταση στα "super duper xGHz" μηχανήματα που μας προσφέρουν έτοιμα και στην πραγματικότητα δεν πιάνουν μια. Πάντως όπως και να χει ευχαριστώ όσους στηρίξανε την ιδέα μου γιατί αλλιώς ίσως να μην το είχα τελειώσει. Στο τέλος το πήρα λίγο γρήγορα αλλά τι να κάνουμε... Όποιος έχει κάποια απορία εδώ είμαστε!

Υ.Γ.: Ελπίζω το επόμενο review να είναι "πώς να βγάζετε σταθερές φωτογραφίες" γιατί όσο να ναι το παραγμσμε...

[nickthegreek]

Και πάλι ΜΠΡΑΒΟ Mάκη:clap: :clap: :T: . Χαρά στο κουράγιο σου...

[greekfragma]

ενα μεγαλο μπραβο και απο μενα και ας μην το διαβασα ακομα.και μονο για τον ογκο της παρουσιασης και τον αριθμο των φωτογραφιων σου αξιζουν πολλα συγχαρητηρια

[ison]

Τελικα τα κατεφερες MΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

STICKY (μαζι με οποιες διορθωσεις)

[TRoboCop]

Διάβασα σχεδόν το μίσο και μπορώ να πώ ότι είναι πάρα πολύ καλή δουλειά!

Μπράβο Μάκη είναι φοβερό :flower:

[Makis Hourdakis]

Όποιος το διαβάσει πρώτος ολόκληρο κερδίζει γλυφιτζούρι...

Σας ευχαριστώ όλους σας παιδιά!

[Snake]

Το διάβασα όλο και είναι τέλειο...

Μπράβο Μάκη :T: :flower:

[Makis Hourdakis]

Πάρε και το δωράκι σου!

[Snake]

χαχαχαχαχα :D

Το θυμάμαι αυτό το γλυφιντζούρι...