Κρητικοί και μύθοι....

[vgiozo]

Καθυστερημένος - όπως πάντα - στο θέμα...

...οι χοχλιοί είναι τίγκα στην χοληστερίνη...ο καημος των μισών Κρητικών είναι ότι "τους το έχει απαγορέψει ο γιατρός"...όταν τους τρώνε τον μελετάνε, πίνουν και καμιά ρακή στην υγειά του...κοκκινιστοί πάντως δεν παίζονται...

...το μπουρεκι μου έχει λείψει εμένα...στάκα...κρητική τούρτα, όπως λένε την κρεατόπιτα...

και φυσικά το ακρωτηριανό καρπούζι...διασταύρωση κολοκύθας και καρπουζιού, που το κάνει πολύ ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες, ζουμερό και γλυκό σαν μέλι...

Οι Κρητικοι είναι τοπικιστές...παρόλαυτά έχουν πολεμήσει σ' όλη την Ελλάδα...γιατί όσο αγαπούν οι ίδιοι τον τόπο τους, το ίδιο περιμένουν κι άλλοι να κανουν για τον δικό τους...

...κι αυτό το δέσιμο δεν ειναι φτηνό, ρηχό, εθνικιστικό...αλλά βίωμα ιθαγένειας, σύνδεσης με το χώρο και με τους ανθρώπους του...

...είναι αγριάνθρωποι αρκετοί, απότομοι και τσαμπουκαλήδες...παρόλαυτά είναι οι πιο γενναιώδοροι και αυθεντικά φιλόξενοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει σ' όλη την Ελλάδα...

αγαπησιάρηδες κι αφοσιωμένοι στους συγγενείς και στους φίλους...τους οποίους και κάνουν εύκολα...

...έτυχε και πήγαμε πρόπερσι σε καποιο πανηγύρι...καθυστερημενοι...το γλέντι είχε σταματήσει, οι οργανοπαίχτες τά πιναν (σβήνουν έτσι κι αλλιώς σιγά-σιγά τα μεγάλα και μακρά γλέντια), τα φαγητά είχαν τελειώσει...

καθίσαμε ομως σ' ένα καφενείο να πιούμε καμιά γκαζόζα (Γερανίου κατά προτίμηση)...οι άνθρωποι ντράπηκαν τόσο πολύ όταν είδαν την απογοήτευσή μας που δεν προλάβαμε, που οι γυναίκες του μαγαζιού που καθάριζαν έτρεξαν σπίτι τους να μας φέρουν φαγητό, αντι να μας σερβίρουν τα κρύα αποφάγια, ο ιδιοκτήτης, ο λυράρης κι ο λαουτιέρης κάθισαν στο τραπέζι μας - μ' όσους άλλους είχαν ξεμείνει γύρω γύρω - άρχισαν τα κεράσματα κι οι παραδοσιακές ευκες κι ακολουθησε ένα γλέντι με χορούς και ριζίτικα μέχρι τις 5 το πρωί, το οποίο έληξε με κλάματα (κρασοκατάνυξη), φιλιά (παθιάρικα) , εναγκαλισμούς και τα λόγια του - οπλισμένου - λυράρη..

..."αν δεν ερθείτε τσι παναγιάς στο σπίτι μου, θα σφάξω τη μάνα μου, θα βάλω φωτιά στο χωριό" (...είχε εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα απ' τον χορό του πατέρα μου και του είχε πεί ότι πρώτη φορά του συνεβαινε χορευτής να κατευθύνει τη λύρα του...)

...έχοντας ο παππούς μου δεχθεί πυροβολισμο απο κάποιον προσβεβλημένο χωριανό, επειδή δεν είχε περάσει απο το σπίτι του σε κάποια γιορτή (ήταν δάσκαλος κι άρα τιμη για τον οικοδεσπότη να έρθει στο σπίτι του) στις 4 το πρωί, θα έπαιρνα στα σοβαρά, αυτη την φιλικη απειλή...

κάτι τέτοια μπορεί να ακουγεται άσκημα σε κάποιον που δεν έχει επαφή με τα τραγούδια, τους ήχους και τα χρώματα της Κρήτης...τις αντιθέσεις που την κάνουν όμορφη...

..δεν υπάρχει στερεότυπη συμπεριφορά που να μπορεί ν' αναφερθεί για τους Κρητικούς που να μην έχει και μια στερεότυπη αντίθετη συμπεριφορά να την ισορροπήσει...

πχ ενώ γίνονται βεντέτες και καβγάδες κρατούν χρόνια, ακομα κι οι πιο μισητοί εχθροί θα μπούν ο ένας στο σπίτι του άλλου σε μεγάλες γιορτές...συνήθως δεν θα κάτσουν στο τραπέζι, αλλά θα έρθουν...

κι όσο ισχυρός είναι ο ανταγωνισμος κι ο έχθρες, τόσο καλα ξέρουν και δένουν οι Κρητικοί στις δουλειές τους...

Προσωπικά θεωρώ αυτή την κοινωνία απο τις λίγες παραδοσιακές (στη βάση της) που έχουν εναπομείνει στην Ελλάδα κι η μονη που είναι τόσο ισχυρή που φαίνεται να διατηρείται και να εξελίσσεται στους "νεους καιρούς"...

...

[χανιώτης]

...όσο για τους ηρακλιώτες...φιγουρατζήδες στο χορό, μέτριοι στο τραγούδι (λυρικα φλύαροι) και στη μουσική με εύκολους "νεωτερισμούς" (πέρσι άκουσα για πρώτη φορά κιθάρα να συνοδεύει λύρα...ταιριάζανε πολύ..εύγε...)

[/χανιώτης]

Το πρωινό ξενέρωμα στην πλατεία των λιονταριών βέβαια μ' αρέσει...είτε μετά απο ξενύχτι είτε μετά απο ταξίδι με πλοίο...

όταν πηγαίνω Ηράκλειο μένω έξω απο την πόλη, στον Καρτερό...η πόλη την ημερα με κουράζει, αλλά δεν την έχω μάθει και καλά...

Δεν πηγα φέτος το καλοικαίρι πρώτη φορά και δεν έχω σκοπό να τ' αφήσω να ξανασυμβεί...

όποτε κατεβαίνω μου συμβαίνουν πράγματα τόσο ξένα στην καθημερινότητα των πόλεων, ώστε μοιάζουν ονειρικα...

[YDinopoulos]

Eγω πηγα χτες σε μια συναυλια του Μιχαλη Τζουγανακη. Απο τα 10 ατομα, τα 80 ηταν μεταξυ 20 και 25. Εκτος οτι περασα απιστευτα, ακουσα κ γ@μω τις μαντιναδες...εμαθα κ να χορευω !