Κλήση Τροχαίας

[minast]

πριν 5 ώρες, το μέλος salde έγραψε:

υπάρχει ενδεχόμενο να έχει συμβεί αυτό που σου έγραψε ο Γιάγκος.  Να έχουν τα στοιχεία του οχήματος στο δικό τους έντυπο και να μην πέρασαν στο χαρτί που σου δίνουν. (είναι και πάλι ενδεχόμενη η ακυρότητα αλλά εκεί μπορεί να έχεις τράβηγμα δικαστικό για να ακυρώσεις)
 

Αν δεν έχουν τίποτα στο δικό τους τότε δεν υπάρχει θέμα γιατί δεν μπορούν να βρουν κάποιον χωρίς κανένα στοιχείο.
 

 

Από την φωτογραφία το γράψιμο μοιάζει να είναι από καρμπόν (αυτογραφικό).

Είτε έγραψε την κλήση λάθος εξαρχής, είτε είχε βάλει λάθος το χαρτόνι και δεν γράφτηκε τίποτα την πρώτη φορά, οπότε έγραψε κάτι στα γρήγορα για αντίγραφο.

Εάν έπρεπε να κάνω μία εικασία, θα έλεγα ότι αυτή η κλήση δεν θα περάσει στην εφορία.

[schumifer]

On 2/28/2021 at 6:28 PM, ΓιαγκΤ said:

Με είχε γράψει ένας πριν από το Λαύριο για υπερβολική, είχε όριο 50 νομίζω σε διπλό με διάζωμα και πήγαινα με 90+. Του λέω επίτηδες το έχετε κάνει για να αρπάζατε τα λεφτά του κόσμου θα τα πούμε στο δικαστήριο.

Όταν πήγα ο δικαστής είχε αναρτήσει μια ανακοίνωση και απάλλασσε όλα τα νούμερα που αφορούσαν τροχαία

 

Αθάνατη Ελλάδα, κάντο πουθενά αλλού αυτό

[ΓιαγκΤ]

Μία ώρα πριν, το μέλος schumifer έγραψε:

 

Αθάνατη Ελλάδα, κάντο πουθενά αλλού αυτό

Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα έχεις δικαίωμα να κριθείς από δικαστή

[schumifer]

3 minutes ago, ΓιαγκΤ said:

Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα έχεις δικαίωμα να κριθείς από δικαστή

 

Σαφώς, να κριθείς από δικαστή γιατί πήγαινες με 90 σε όριο 50. Βεβαιότατα, και μετά να πληρώσεις την κλήση επαυξημένη επί 3 και τα έξοδα του δικαστηρίου

[ΓιαγκΤ]

πριν 4 λεπτά, το μέλος schumifer έγραψε:

 

Σαφώς, να κριθείς από δικαστή γιατί πήγαινες με 90 σε όριο 50. Βεβαιότατα, και μετά να πληρώσεις την κλήση επαυξημένη επί 3 και τα έξοδα του δικαστηρίου

1 Σε δρόμο με 2 λωρίδες σε κάθε πλευρά και διάζωμα κανένας δεν θα έβαζε τέτοιο όριο

2 Δεν θα σου ζητούσα δανικά

[schumifer]

39 minutes ago, ΓιαγκΤ said:

1 Σε δρόμο με 2 λωρίδες σε κάθε πλευρά και διάζωμα κανένας δεν θα έβαζε τέτοιο όριο

2 Δεν θα σου ζητούσα δανικά

1. ο παράλογος νόμος είναι νόμος (υπάρχει και μία λατινική ατάκα για αυτό), η πεποίθηση ότι θα πάω στο δικαστήριο και θα αποδείξω ότι πρέπει να μπορώ να πηγαίνω με 90 γιατί το όριο είναι τεχνηέντως χαμηλό δεν καταλαβαίνω γιατί θα έβρισκε ανταπόκριση. Αν ο δικαστής σου δώσει δίκιο θα υποσκάπτει την ισχύ των πινακίδων γενικώς.

2. ενδεχομένως πάντως να σου τα έδινα αν τα χρειαζόσουν

 

Δεν μπορεί να είναι η πρώτη πινακίδα που πετυχαίνεις με σκόπιμα χαμηλό όριο για να βγαίνει χρήμα...

[salde]

1 hour ago, ΓιαγκΤ said:

έχεις δικαίωμα να κριθείς από δικαστή

το πρόβλημα είναι ότι η χαριτωμένη ιστορία που βίωσες δεν ήταν δικαστική κρίση. Ήταν αρνησιδικία.

Για το όριο, (αδικαιολόγητα χαμηλό ίσως) είναι δευτερεύον στην ιστορία σου δυστυχώς. Ο τροπος αυτός οδηγεί σε λανθασμένη νοοτροπία από όλους μας κι αυτό είναι δυστυχώς το σημαντικότερο. 
Ένας κανόνας (ας υιοθετήσω ότι είναι αδικαιολόγητα χαμηλό) δήθεν «αυστηρός».
«Αυστηρότητα» που τελικά είτε γειώνεται στην πράξη ως μη ρεαλιστική είτε (ακόμα χειρότερα) εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Αν αύριο γίνει εκεί σοβαρό δυστύχημα, όλα καλά: ο νομοθέτης «κάναμε το καθήκον μας, τι φταίμε που το κάθαρμα ο Γιάγκος παρανόμησε», «μα όλοι παρανομούν εκεί», «ε εντάξει για αυτό συνήθως δεν τους γράφουμε και το γειώνουμε ανεπισήμως, 9 στις 10 η μέθοδος δουλεύει, την 1 που θα γίνει στραβή, νο πρόμπλεμ, θα ρίξουμε τον εγκληματία στα σκυλιά (μεμονωμένο περιστατικό)», οι υπόλοιποι 9 που επίσης παρανομούν το ίδιο είτε είναι ανακουφισμένοι που δεν εφαρμόζεται ο νόμος και δεν τους γράφουν είτε θα ορμήσουν πρώτοι στον Γιάγκο να κουνάνε δάχτυλο».

Κι εν τω μεταξύ θεμελιώνεται σε όλους τους εμπλεκόμενους η νοοτροπία ότι θα κρίνουμε κατά περίπτωση, θα έχουμε ένα νόμο στα χαρτιά, στην πραγματικότητα θα φτιάχνει ο καθένας μας ad hoc τον δικό του νόμο (άλλος θα βάζει το «όριο του» στα 140 που του φαίνεται ρελαιστικό, άλλος στα 200). Νοοτροπία τόσο διάχυτη (δεν την βγάζεις καθαρή στο κράτος τούτο αν δεν την ακολουθείς κάπου κάπου) που περνά παντού. Σε όλους τους τομείς. Με ένα σωρό αφανή παρεπόμενα, όλα δυσμενή για την καθημερινότητα μας.

 

 

48 minutes ago, schumifer said:

1. ο παράλογος νόμος είναι νόμος (υπάρχει και μία λατινική ατάκα για αυτό), η πεποίθηση ότι θα πάω στο δικαστήριο και θα αποδείξω ότι πρέπει να μπορώ να πηγαίνω με 90 γιατί το όριο είναι τεχνηέντως χαμηλό δεν καταλαβαίνω γιατί θα έβρισκε ανταπόκριση. Αν ο δικαστής σου δώσει δίκιο θα υποσκάπτει την ισχύ των πινακίδων γενικώς.

όσο συμφωνώ στην δεύτερη σου φράση τόσο διαφωνώ στην φράση του πρώτου μέρος (αν και χρησιμοποιείται εκτεταμένα το «σκληρός νόμος αλλά νόμος» είναι προβληματική έκφραση, γίνεται εύκολα καταφύγιο γελοιότητας κι υπεκφυγής).

[ΓιαγκΤ]

πριν 8 ώρες, το μέλος schumifer έγραψε:

1. ο παράλογος νόμος είναι νόμος (υπάρχει και μία λατινική ατάκα για αυτό), η πεποίθηση ότι θα πάω στο δικαστήριο και θα αποδείξω ότι πρέπει να μπορώ να πηγαίνω με 90 γιατί το όριο είναι τεχνηέντως χαμηλό δεν καταλαβαίνω γιατί θα έβρισκε ανταπόκριση. Αν ο δικαστής σου δώσει δίκιο θα υποσκάπτει την ισχύ των πινακίδων γενικώς.

2. ενδεχομένως πάντως να σου τα έδινα αν τα χρειαζόσουν

 

Δεν μπορεί να είναι η πρώτη πινακίδα που πετυχαίνεις με σκόπιμα χαμηλό όριο για να βγαίνει χρήμα...

Ο νομοθέτης δεν είναι αφέντης και ο πολίτης υποτακτικός που πρέπει να σκύβει το κεφάλι. Ιδιαιτέρως όταν παγκοσμίως ανίκανοι υπηρέτες ιδιοτελών συμφερόντων ασχολούνται επαγγελματικά με κάτι που δεν θα έπρεπε να είναι επάγγελμα. Ο άδικος νόμος πρέπει να καταπολεμάται

 

 

 

πριν 7 ώρες, το μέλος salde έγραψε:

το πρόβλημα είναι ότι η χαριτωμένη ιστορία που βίωσες δεν ήταν δικαστική κρίση. Ήταν αρνησιδικία.

Για το όριο, (αδικαιολόγητα χαμηλό ίσως) είναι δευτερεύον στην ιστορία σου δυστυχώς. Ο τροπος αυτός οδηγεί σε λανθασμένη νοοτροπία από όλους μας κι αυτό είναι δυστυχώς το σημαντικότερο. 
Ένας κανόνας (ας υιοθετήσω ότι είναι αδικαιολόγητα χαμηλό) δήθεν «αυστηρός».
«Αυστηρότητα» που τελικά είτε γειώνεται στην πράξη ως μη ρεαλιστική είτε (ακόμα χειρότερα) εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Αν αύριο γίνει εκεί σοβαρό δυστύχημα, όλα καλά: ο νομοθέτης «κάναμε το καθήκον μας, τι φταίμε που το κάθαρμα ο Γιάγκος παρανόμησε», «μα όλοι παρανομούν εκεί», «ε εντάξει για αυτό συνήθως δεν τους γράφουμε και το γειώνουμε ανεπισήμως, 9 στις 10 η μέθοδος δουλεύει, την 1 που θα γίνει στραβή, νο πρόμπλεμ, θα ρίξουμε τον εγκληματία στα σκυλιά (μεμονωμένο περιστατικό)», οι υπόλοιποι 9 που επίσης παρανομούν το ίδιο είτε είναι ανακουφισμένοι που δεν εφαρμόζεται ο νόμος και δεν τους γράφουν είτε θα ορμήσουν πρώτοι στον Γιάγκο να κουνάνε δάχτυλο».

Κι εν τω μεταξύ θεμελιώνεται σε όλους τους εμπλεκόμενους η νοοτροπία ότι θα κρίνουμε κατά περίπτωση, θα έχουμε ένα νόμο στα χαρτιά, στην πραγματικότητα θα φτιάχνει ο καθένας μας ad hoc τον δικό του νόμο (άλλος θα βάζει το «όριο του» στα 140 που του φαίνεται ρελαιστικό, άλλος στα 200). Νοοτροπία τόσο διάχυτη (δεν την βγάζεις καθαρή στο κράτος τούτο αν δεν την ακολουθείς κάπου κάπου) που περνά παντού. Σε όλους τους τομείς. Με ένα σωρό αφανή παρεπόμενα, όλα δυσμενή για την καθημερινότητα μας.

 

 

όσο συμφωνώ στην δεύτερη σου φράση τόσο διαφωνώ στην φράση του πρώτου μέρος (αν και χρησιμοποιείται εκτεταμένα το «σκληρός νόμος αλλά νόμος» είναι προβληματική έκφραση, γίνεται εύκολα καταφύγιο γελοιότητας κι υπεκφυγής).

 

Εσύ νομίζεις ότι η άρνηση του δικαστή να ασχοληθεί με το μαγαζάκι τους δεν είναι κρίση εγώ πάλι  θεωρώ την περιφρόνηση του μέγιστη απόδειξη ότι είχα δίκιο. ;Aλλωστε η ταμπέλα αφαιρέθηκε και μέχρι τώρα δεν έχω μάθει για ατύχημα στο συγκεκριμένο σημείο μολονότι είναι πέρασμα ελικοπτέρων και μπορεί κάποιο να πέσει σε διερχόμενο αυτοκίνητο : P

Έγινε επεξεργασία Μάρτιος 2, 2021 από ΓιαγκΤ

[salde]

1 hour ago, ΓιαγκΤ said:

Εσύ νομίζεις ότι η άρνηση του δικαστή να ασχοληθεί με το μαγαζάκι τους δεν είναι κρίση εγώ πάλι  θεωρώ την περιφρόνηση του μέγιστη απόδειξη ότι είχα δίκιο.

όχι. Επειδή συμφωνώ ότι ο πολίτης πρέπει να έχει δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστική κρίση και να μην υπάρχει μόνο ένα στάδιο τιμωρίας από την εκτελεστική εξουσία (να μπορεί να αμφισβητήσει με επιχειρήματα σε ανώτερο βαθμό από τον τροχονόμο, με τις διαδικαστικές εγγυήσεις ενός δημοκρατικού συστήματος την απόφαση του τροχονόμου ή και συνολικά το ίδιο το νομοθέτημα αν το θεωρεί παράλογο/άδικο) με ενοχλεί ο τρόπος που περιγράφεις ότι έγινε.

Σκοπός αυτών των ρυθμίσεων (να μπορείς να πας ατομικά σε δικαστήριο για την περίπτωση σου) είναι ακριβώς το να κριθεί κατά περίπτωση. Με τον τρόπο που περιγράφεις* έχεις παρατράγουδα: ο καθένας μας βγάζει αυθαίρετα όποιο συμπέρασμα θέλει, χωρίς να ξέρουμε ούτε εγώ ούτε εσύ τον λόγο, εσύ το λες περιφρόνηση, ένας άλλος θα στο πει αδικία, ένας τρίτος αυθαιρεσία, ότι φαντάζεται ο καθένας. Περαιτέρω, κλονίζεται η χρησιμότητα του όλου συστήματος (εδώ η πινακίδα της τροχαίας με το όριο)  γιατί με την επικράτηση τέτοιων λογικών δεν χτίζεται καθαρή σχέση πολιτών-διοίκησης. Σε μια άλλη πινακίδα, κάπου αλλού, θα κάνω κι εγώ το ίδιο, θα κρίνω μόνος μου πως κακώς βρίσκεται εκεί, θα επινοήσω το δικό μου όριο. Κι όλο αυτό δεν περιορίζεται στον ΚΟΚ. Το ίδιο θα κάνω π.χ. για την απαγόρευση ιδιαίτερων μαθημάτων από καθηγητή ΜΕ σε μαθητή του, στο αν θα λαδώσω/λαδωθώ για να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης ενός εγγράφου, στο αν θα βάλω κι ένα πλαστό χαρτί για να με διορίσουν στο δημόσιο κλπ.

Θα θεωρώ όλους τους νόμους, κατά τις επιθυμίες μου και τα συμφέροντα μου, ότι υπάρχουν «στο περίπου». Αυτό μόνο καλό δεν είναι, ασχέτως αν στη συγκεκριμένη περίπτωση είχες ή δεν είχες δίκιο για την ταχύτητα. (στο άλλο που έγραψες, ότι το κάνουν για να μαζέψουν χρήμα, διαφωνώ πλήρως αλλά είναι άλλη συζήτηση). Και δίκιο να είχες, τελικά δεν θα το μάθουμε ποτέ, επειδή δεν έγινε δίκη. Σε βολεύει στιγμιαία (γλύτωσες μια ίσως αχρείαστη ταλαιπωρία), σε θίγει μακροπρόθεσμα.