self tapping thread repare insert Ανακατασκευή των σπειρωμάτων στήριξης των ψυκτρών στη συσκευή δοκιμών " Ήφαιστος "

[Seafalco]

Επισκευή σπειρωμάτων στη συσκευή δοκιμής των ψυκτρών ("Ηφαιστος").

Και ο καιρός επέρασε, και ψύκτρες πολλές βιδώθηκαν και ξεβιδώθηκαν πολλές φορές και τελικώς, το αλουμίνιο της βάσης στήριξης των ψυκτρών έδειξε ότι ήταν η ώρα για δραστικά μέτρα!

Συγκεκριμένα σε μία από τις τέσσερις υποδοχές ("παξιμάδια") πάνω στις οποίες βιδώνεται ο εξοπλισμός στήριξης μιας ψύκτρας . . . τα πάσα κλώτσησαν! Με άλλα λόγια και σε πιο πεζά Ελληνικά, καταστράφηκε το σπείρωμα σε μία από τις τέσσερις θέσεις στήριξης και η άμεση επισκευή ήταν παραπάνω από αναγκαία!

 

Οπότε βγήκα προς άγραν των απαραίτητων υλικών από τα οποία, το κύριο ήταν η προμήθεια φυτευτών σπειρωμάτων που θα αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα, τα οποία -γενικώς- έχουν δείξει  τα χρονάκια τους!

Βέβαια σαν πρώτη λύση ήταν το Helicoil ή V-coil -ανάλογα τι προτιμάτε- που ήδη είχα, αλλά λες και για να επιβεβαιωθεί το "Κάθε εμπόδιο για καλό!" αυτή η προοπτική, χάρη σε μια στραβομάρα . . . "μας τελείωσε" καθώς τρύπησα με λάθος τρυπάνι (πιο μεγάλο) ! 

Οπότε η αποκατάσταση έπρεπε να γίνει με κάποια μέθοδο που θα απαιτούσε μεγαλύτερη διάμετρο εγκατάστασης από τα 4mm που από λάθος είχα κάνει εγώ την μία τρύπα!

Ευτυχώς η λύση υπήρχε σαν έτοιμο επισκευαστικό σπείρωμα το οποίο μπαίνει βιδωτό και είναι πιο παχύ (έχει μεγαλύτερη εξωτερική διάμετρο) από τα 4mm) !

 

Τα μέσα.

Το επισκευαστικό σπείρωμα είναι σαν αυτό, αλλά υπάρχει και από πολλούς άλλους κατασκευαστές, χαρακτηριστικά αναφέρω τη Γαλλική Norelem που παράγει διάφορα περίεργα και πολύ χρήσιμα μηχανουργικά εξαρτήματα:

 

 

 

Σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια μπορείτε να δείτε εδώ την κατασκευή του:

 

 

Και ένα μικρό video με την χρήση του, όταν αξιοποιείται το Self tapping:

 

 

Η δοκιμή:

Πρώτο βήμα να ελέγξω ποίος είναι καλύτερος τρόπος για την εμφύτευση του πάσου σε μαλακό αλουμίνιο.  Αυτό φυσικά που με απασχολούσε είναι ότι δεν είχα κάποιο ειδικό εξάρτημα από χάλυβα υψηλής αντοχής για το βίδωμα του επισκευαστικού σπειρώματος, η δουλειά θα γινόταν με μία βίδα!

Το πείραμα έγινε πάνω σε μία μικρή ράβδο αλουμινίου και η δοκιμή έδειξε ότι η ασφαλής προσέγγιση για την συγκεκριμένη διάμετρο της βίδας (Μ3), είναι το να μην αξιοποιηθεί η self tapping δυνατότητα του φυτευτού σπειρώματος. Ο λόγος είναι ότι διαπίστωσα πως η βίδα ζοριζόταν έντονα ένα χιλιοστό πριν το φυτευτό πάσο  έρθει "πρόσωπο" με την επιφάνεια του μετάλλου.  Έτσι η ασφαλέστερη μέθοδος εγκατάστασης είναι το άνοιγμα σπειρώματος (Μ5 με βήμα 0,5mm), μέσα στο οποίο θα βιδωθεί το φυτευτό πάσο.  Η  σταθερότητα της εμφύτευσης αυτής εξασφαλίζεται με την χρήση αναεροβικής* κόλλας σπειρωμάτων.

Η κόλλα που χρησιμοποίησα εγώ είναι σχετικά μαλακή οπότε σε πιο προσβάσιμες εφαρμογές -με τον κατάλληλο χειρισμό- η βίδα ξεβιδώνει!

{*Η κόλλα αυτή παρουσία αέρα παραμένει σε υγρή μορφή, όταν όμως βρεθεί σε περιβάλλον όπου δεν υπάρχει αέρας (π.χ. ανάμεσα στις σπείρες της βίδας και του παξιμαδιού όταν είναι σφιγμένα μεταξύ τους) στερεοποιείται μόνιμα συγκολλώντας την βίδα μέσα στο παξιμάδι της}.

 

Χρησιμοποίησα το 302030001 (M3 βίδα).

Και η δοκιμή πήγε πολύ καλά! 

 

 

 

Στην αριστερή φωτογραφία έχουμε την ορατή πλευρά του βιδωτά εμφυτευμένου σπειρώματος και δεξιά, την εσωτερική πλευρά όπου διακρίνουμε και τις δύο εγκοπές που αποτελούν τον κοπτικό μηχανισμό για την διάνοιξη του σπειρώματος εγκατάστασής του, αν επιλέξουμε την self tapping δυνατότητά του! 

Σημαντικό να δούμε εδώ ότι η κόλλα δεν διακρίνεται καθώς έβαλα πολύ λίγη για να μην πάει στα εσωτερικά σπειρώματα (που στην κανονική εφαρμογή  θα βιδωθούν οι βίδες της ψύκτρας) και από ότι φαίνεται το εμφύτευμα έχει γίνει ένα σώμα με το αλουμίνιο χωρίς να εμφανίζει καμία τάση περιστροφής.

 

Η πρακτική εφαρμογή:

Μετά την κατ' ευχήν κατάληξη των δοκιμών, πάμε και στην πραγματική επισκευή!

Με το δράπανο στο χέρι και κατά το δυνατόν κάθετα προς την επιφάνεια του βακελίτη διευρύνεται το προϋπάρχων σπείρωμα (Μ3) στα 4,5mm και σε βάθος τουλάχιστον 2 cm.

 

 

 

Και στη συνέχεια περνάω το πρώτο μόνο νούμερο από το κολαούζο (Μ5 x 0,5mm), εξαντλώντας την διαδρομή του.

 

Και έτσι έχουμε πλέον μια οπή με διάμετρο για βίδα Μ5 με πολύ πυκνό σπείρωμα  (το βήμα του είναι μόλις 0,5 mm !).

Αυτή η πυκνότητα του σπειρώματος συμβάλει στην μεγαλύτερη αντοχή της σύνδεσης του εμφυτεύματος με το κομμάτι στο οποίο τοποθετείται.

 

   

 

Στην δεξιά φωτογραφία (άνω) φαίνεται το βιδωτό επισκευαστικό πάσο για Μ3 βίδα.  Τα δύο σκισίματα που έχει σε συνεργασία με το αρκετά σκληρό υλικό του, αποτελούν τις δύο κοπτικές ακμές με τις οποίες κόβει το πάσο για να βιδωθεί το ίδιο, στο μαλακό μέταλλο του οποίου χάλασαν τα σπειρώματα. 

Εν προκειμένω -όπως ήδη είπα- δεν αξιοποιήθηκε αυτή η δυνατότητα, γιατί σε περίπτωση αστοχίας δεν θα ήταν εφικτό να αφαιρεθεί το εμφύτευμα χωρίς ανεπίτρεπτα μεγάλη καθυστέρηση !

 

Για την εγκατάσταση θα χρειαστούμε μια βίδα Μ3.  Διάλεξα μια μαύρη allen γιατί είχε το πιο ανθεκτικό μέταλλο από αυτές που είχα και έσφιξα κόντρα δυο παξιμάδια πάνω της. Στη συνέχεια πέρασα έναν μπρούτζινο αποστάτη  και στο τέλος βίδωσα το επισκευαστικό πάσο.

 

 

 

Αυτός ο αποστάτης έχει εξωτερική διάμετρο 5mm και χρειάζεται για να βιδωθεί το εμφύτευμα πρόσωπο με το αλουμίνιο της βάσης, η οποία καλύπτεται από ένα φύλλο βακελίτη πάχους 3mm.

Στην επόμενη φωτογραφία έχουμε σε άλλη γωνία το "εργαλείο" βιδώματος του εμφυτεύματος. 

 

 

 

Αφού έβαλα μια μικρή ποσότητα από τη γαλάζια κόλλα σπειρωμάτων (άνω δεξιά), με ένα κατσαβίδι allen το βίδωμα ήταν παιχνιδάκι.

Με την βοήθεια του αποστάτη και καθώς αυτός "έβρισκε" στο πρόσωπο του μετάλλου (είχε  0,5 mm μεγαλύτερη διάμετρο από την οπή) ήταν σχεδόν αυτόματη η παύση του βιδώματος μόλις το εμφύτευμα ερχόταν πρόσωπο με το αλουμίνιο της βάσης!

 

 

 

Το αποτέλεσμα:

Και έτσι, μέσα σε λιγότερο από 5 λεπτά, το κατεστραμμένο πάσο είχε αντικατασταθεί από ένα ίδιων διαστάσεων, αλλά πολύ μεγαλύτερης αντοχής!

Πάσο το οποίο, η αναμενόμενη χρήση του δεν πρόκειται να το καταπονήσει τόσο που να χρειαστεί αντικατάσταση.

 

 

 

Στο κοντινό της προηγούμενης φωτογραφίας (άνω αριστερά) φαίνεται η κόλλα σπειρωμάτων που στερεοποιήθηκε μεταξύ του εμφυτεύματος και του μπρούτζινου αποστάτη και μπορούμε να διακρίνουμε ότι, το πάσο είναι 3mm χαμηλότερα από την επιφάνεια του βακελίτη που αποτελεί την επάνω πλευρά του κουτιού του Loader των ψυκτρών.

Αφού αλλάχτηκαν όλα τα πάσα με τα πιο ανθεκτικά εμφυτεύματα, ας δούμε (άνω δεξιά) και μια συνολική εικόνα του κόπου μας και -τελικώς-  με ψύκτρα επάνω ! !  

 

 

Η εφαρμογή και η στερέωση των retention brackets της ψύκτρας έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα, εύκολα και εξαιρετικά στιβαρά !

Και το βασικότερο από όλα, χωρίς να σου δημιουργεί την παραμικρή υπόνοια* για την αντοχή των νέων σπειρωμάτων!

{*Μιλάω γι' αυτήν την "ακαθόριστη" αίσθηση την ώρα που σφίγγεις μια βίδα, που δείχνει ότι το υλικό έφτασε στο όριό του και πρέπει να σταματήσεις αμέσως! Αυτό που σε αναγκάζει να αφήσεις την κίνηση του σφιξίματος "μετέωρη' σαν το βήμα του πελαργού!}

 

Κάπου εδώ τελείωσε αυτή η μικρή βόλτα στο παρασκήνιο των μετρήσεων και του εξοπλισμού που χρησιμοποιούμε γι' αυτές, ελπίζω να το διασκεδάσατε, τουλάχιστον τόσο, όσο αρκεί για να μου συγχωρήσετε την ποιότητα των φωτογραφιών!

Καλό απόγευμα σε όλη τη παρέα! 

 

 

Έγινε επεξεργασία Απρίλιος 12, 2021 από Seafalco

[karmen1983]

Εξαιρετικός και μεθοδικός όπως πάντα

Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη αυτού του τύπου σπειρωμάτων. 

Τα προμηθεύτηκες από τον γνωστό "αποθηκάριο" σού;  

[Seafalco]

4 minutes ago, karmen1983 said:

Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη αυτού του τύπου σπειρωμάτων. 

Τα προμηθεύτηκες από τον γνωστό "αποθηκάριο" σού;  

 

Να 'σαι καλά Αγάπη !  

Να σου πω κι εγώ στο ψάξιμο -ευτυχώς!-  τα ανακάλυψα.

Παίζουν πολύ καλά και είναι και πιο εύκολα από το Helicoil.

Τα βρήκα στο Παναγόπουλο -όπως καλά υπέθεσες- αλλά από το μαγαζί που είναι στην Παιανία, όχι στην Αγία Παρασκευή.

Αυτό που θα έκανα για βελτίωση είναι το να πάρω ένα τριβάθμιο σετ  κολαούζων (αυτά  που τα πρώτα δυο νούμερα έχουν τραπεζοειδή μορφή στα δόντια τους) και να χρησιμοποιήσω το πρώτο ή το δεύτερο νούμερο για το αρχικό πάσο.

Έτσι με αυτό το τρόπο θα μπορεί ακόμα και σε μικρές βίδες αν το θελήσουμε το τελικό πάσο και το καλό σφήνωμα να γίνει με το ίδιο το insert!

[karmen1983]

Απο protool.gr?

Και να σου πω πανε ανα τεμαχιο ή πακετο; Τιμες;

[Seafalco]

Ναι από TECHNOLOGIKI PANAGOPOULOS

Να σου πω, ούτε και θυμάμαι!

Δεν πρέπει να κόστισαν πολύ, είχα πάρει καμιά 20 ρια κομμάτια.

Πολύ περισσότερα έκαναν τα τρυπάνια και τα κολαούζα που πήρα!  

Αν πάρεις τηλέφωνο ( 21 0664 1161)  είναι πολύ εξυπηρετικοί !

Έγινε επεξεργασία Φεβρουάριος 11, 2020 από Seafalco

[Seafalco]

@Τζέρι_M Καλώς ήρθες στην παρέα !
Να είσαι καλά, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! 
Και επίσης για τις χρήσιμες και εύστοχες παρατηρήσεις σου!
Αν θυμάμαι καλά, επειδή σκόπευα να βάλω κόλα σπειρωμάτων και η τρύπα στην αλουμινένια βάση ήταν "τυφλή" και επιπλέον δεν είχα πεπιεσμένο αέρα για καθάρισμα, τα πάσα τα άνοιξα "στεγνά" χωρίς κάποιο λιπαντικό.  Τα εμφυτεύματα -αν θυμάμαι καλά- τα έβαλα όπως τα πήρα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο καθάρισμα / απολίπανση.
Καλό βέβαια είναι να βάζεις πάντα λιπαντικό κοπής στα κολαούζα, αλλά στη προκείμενη περίπτωση, χρησιμοποίησα μόνο το Νο1 από την τριάδα των κολαούζων, το οποίο ανοίγει "τραπεζοειδές" πάσο.
Οπότε βάζοντας μετά το εμφύτευμα, από το μέσο της συναρμογής του και πέρα, έκοψε και αυτό λίγο στο βάθος του σπειρώματος, συνεπώς εκμηδενίστηκε και η περίπτωση να υπάρχει κάποιος τζόγος στην τελική συναρμογή του επισκευαστικού σπειρώματος με την αλουμινένια βάση.
Και επιπλέον η κόλα σπειρωμάτων -στον μικρό χρόνο που χρειάζεται μέχρι να πήξει- λειτούργησε σαν ιδιότυπο "λιπαντικό" διευκολύνοντας την εμφύτευση του πρόσθετου πάσου.
Εύχομαι καλή παραμονή στην παρέα, πάντα κέφια και όρεξη για νέα και ωραία πράγματα! 
Και επειδή είναι φανερό ότι είσαι σχετικός με το "άθλημα", αν έχεις χρόνο, κέφι και την ευκαιρία, θα χαρούμε όλοι να δούμε και ένα δικό σου worklogg.
Διότι το "μικρόβιο" πρέπει να μεταδίδεται !