RISE OF THE TOMB RAIDER REVIEW

[DEADLAZARUS]

Το 2013, η Crystal Dynamics σε συνεργασία με τη Square Enix μας έδωσαν το εξαιρετικό "Tomb Raider". Επρόκειτο για ένα reboot του επιτυχημένου franchise, το οποίο, είναι η αλήθεια, είχε χάσει τον προσανατολισμό του. 3 χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2016, το ανωτέρω δίδυμο μας έδωσε το sequel υπό τον τίτλο "Rise of the Tomb Raider", το οποίο υπόσχεται να βαδίσει στα επιτυχημένα χνάρια του προκατόχου του. Είναι, όμως, έτσι; Πάμε να το μάθουμε:

Η υπόθεση δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. 1 χρόνο μετά την περιπέτεια στη νήσο Yamatai, eπιστρέφετε ως Lara Croft αναζητώντας ένα ακόμη μυθικό αντικείμενο δύναμης (divine source), το οποίο έφερε μαζί του ένας μυστηριώδης προφήτης από την Κωνσταντινούπολη. Η αναζήτησή σας θα σας ταξιδέψει από τις ερήμους της Συρίας στην παγωμένη Σιβηρία σε αναζήτηση της μυθικής πόλης που ίδρυσε ο προφήτης, της πόλης του Kitezh. Μαζί σας θα έχετε και τον Jonah, τον φίλο και συνοδοιπόρο της Lara από το "Tomb Raider".

Να πω εδώ ότι στην υπόθεση εμπλέκονται οι Μογγόλοι, οι Ρως (από τους οποίους προέρχονται οι σημερινοί Ρώσοι), η κομμουνιστική Ε.Σ.Δ.Δ. και μία μυστηρίωσης οργάνωση (Trinity). Όλοι αυτοί προσπάθησαν, είτε επειδή γνώριζαν είτε επειδή έμαθαν για το μυθικό artifact τυχαία, να αποκτήσουν τη divine source. Bonus, το ελληνικό-βυζαντινό υπόβαθρο και οι ελληνικές ομιλίες (εντάξει, την πρώτη φορά νόμιζα ότι άκουγα τα ελληνικά του Ρουβά, αλλά μετά η κατάσταση βελτιώθηκε).

Για όσους αποκτήσουν τώρα το παιχνίδι, υπάρχει και bonus content (Baba Yaga witch/Wicked Vale), το οποίο είναι προαιρετικό, αν και σχετίζεται εμμέσως με την ιστορία.

Ο σχεδιασμός των επιπέδων δεν διαφέρει εν συγκρίσει με το "Tomb Raider". Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα τεράστιο level, χωρισμένο σε υποεπίπεδα. Οι εναλλαγές των τοπίων είναι ικανοποιητικές, καθώς θα ταξιδέψετε από τις ερήμους της Συρίας στην παγωμένη Σιβηρία, θα επισκεφτείτε τη Geothermal Valley, μια προφυλαγμένη κοιλάδα, θα βρεθείτε κάτω από τον πάγο και μέσα στα βουνά, ενώ θα χρειαστεί να σκαρφαλώσετε σε απόκρημνες πλαγιές αναζητώντας την πόλη του Kitezh. Τα γραφικά είναι καλοσχεδιασμένα, το voice over και οι εκφράσεις εξαιρετικές, με μόνη ένσταση την εμφάνιση της Lara, η οποία σε πολλά cut scenes εμφανίζεται ατσαλάκωτη, ενώ, λίγο πιο πριν, έχει περάσει περιπέτειες που θα έκαναν τον Τσακ Νόρις να σκίσει τα πτυχία του.

Δεν χρειάζεται να πω ότι η Lara παραμένει sexy και πανέμορφη, αλλά δίνω τα εύσημα στους devs, γιατί ανέπτυξαν την εύθραυστη και όχι τη sexy πλευρά της ηρωίδας. Η Lara είναι μια μπαρουτοκαπνισμένη αρχαιόλογος πλέον και όχι το κοριτσάκι του "Tomb Raider". Παρόλαυτα, παραμένει εύθραυστη και ανασφαλής κάτω από τη μάσκα της ατρόμητης αρχαιολόγου και η αντίθεση αυτή τονίζεται με ωραίο τρόπο.

Οι σκηνές δράσης και έντασης διαδέχονται πετυχημένα τις στιγμές εξερεύνησης, οι τάφοι επιστρέφουν και είναι περισσότεροι από ποτέ (άλλο ανέκδοτο, βέβαια, το προαιρετικό της εξερεύνησής τους), ενώ υπάρχουν και creepy στιγμές και μέρη, στα οποία θα νιώσετε, το λιγότερο άβολα.

Κάπου εδώ, όμως, τελειώνουν τα θετικά και αρχίζουν τα αρνητικά:

1) Το skill tree είναι αδιάφορο. Ακόμα και αν θέλετε να επιλέξετε το πώς θ' αναπτύξετε τα skills της Lara (κάποιος θέλει να παίξει με πιστόλια και πολυβόλα, άλλος περνώντας κάτω από τη μύτη των εχθρών κ.ο.κ.), στο τέλος θα έχετε όλα τα skill points, ώστε ν' αναβαθμίσετε τη Lara. Ποιος, λοιπόν, ο λόγος της διαφοροποίησης; Αν θέλω να παίξω κάλυψη-απόκρυψη, θα πρέπει να επιλέξω από την αρχή το οικείο skill tree και να μείνω σ' αυτό. Εδώ, θα κάνετε upgrade όλα τα skills, οπότε ο τρόπος που παίξατε το παιχνίδι δεν έχει σημασία στο τέλος.

2) Εξίσου αδιάφορο και το weaponry. Για ποιον λόγο βρίσκουμε ολα αυτά τα όπλα και ασχολούμαστε με τις βελτιώσεις τους, όταν με το πιστό rifle μπορείτε να ολοκληρώσετε το παιχνίδι; Η τεχνητή νοημοσύνη των εχθρών σας, έτσι κι αλλιώς, δεν θα σας δυσκολέψει ούτε ο αριθμός αυτών είναι υπερβολικός, ώστε να πρέπει να περάσετε κάποια σημεία "αόρατοι". Μη ρεαλιστικό βρήκα, επίσης, το γεγονός ότι η Lara κουβαλάει νοικοκυριό κανονικό σε οπλισμό. 2-3 όπλα (πιστόλι, σκαπάνη, rifle, τόξο, άντε και μια καραμπίνα) θα ήταν αρκετά. Έτσι κι αλλιώς, το ίδιο το παιχνίδι δεν κάνει καμιά προσπάθεια να σας "εξαναγκάσει" να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά όπλα. Ο οπλισμός, συνεπώς, υπάρχει για να υπάρχει.

3) Η υπόθεση μοιάζει να ξεχειλώνει προς το τέλος, ενώ εύκολα θα μαντέψετε ποιος είναι ο Jacob, ποιος είναι ο προδότης και ποιος ο χρήσιμος ηλίθιος. Βρήκα το τέλος ηθικοπλαστικό και αναμενόμενο, το λιγότερο, αν και η τελευταία σκηνή (μετά τα credits) αφήνει τον δρόμο ανοικτό για ένα τρίτο "Tomb Raider". Να τονίσω ότι βρήκα εντελώς ανόητη την ύπαρξη μπουκαλιών και κουτιών σε κάθε σημείο, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε βόμβες (really; πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό;).

4) Η μεγαλύτερη πληγή, όμως, είναι ο υπερκορεσμός του χάρτη με collectibles. Εντάξει, καταλαβαίνω τους τάφους, τις επιγραφές, τα documents και τα αρχαιολογικά αντικείμενα. Μέχρι εκεί. τα υπόλοιπα (coin+survival caches, challenges της κακιάς ώρας, βυζαντινά νομίσματα, κ.τ.λ.) μ' εκνεύρισαν, καθώς περισσότερο με καθυστερούσαν παρά με προδιέθεταν να τα βρω. Αφήστε που πολλά σημεία είναι μη προσβάσιμα, μέχρι να επισκεφτείτε άλλα μέρη του χάρτη, να βρείτε εκεί τον κατάλληλο εξοπλισμό και να γυρίσετε πίσω, για να βρείτε και τα υπόλοιπα αντικείμενα που σας λείπουν. Τα δε challenges, είναι μυστικά του κράτους, καθώς μέχρι να τα ενεργοποιήσετε, εντελώς τυχαία, δεν έχετε καμία άλλη ένδειξη. Τα παραπάνω αφαιρούν από το παιχνίδι, καθώς καθίσταται εμφανής η προσπάθεια να επιστρέψετε πολλές φορές στις περιοχές του χάρτη.

5) Τέλος, το bonus υλικό, ενώ έχει πολλές προοπτικές (η μυστηριώδης μάγισσα της κοιλάδας, παραισθησιογόνες ουσίες, τοποθεσία που ξυπνάει αισθήματα τρόμου και ανασφάλειας), καταλήγει μια νερόβραστη σούπα άνευ ενδιαφέροντος.

Εν κατακλείδι: πανέμορφα σκηνικά, δράση, ένταση, αγωνία και εξερεύνηση σε σωστές δόσεις, η Lara παραμένει χάρμα οφθαλμών και ταυτίζεσαι μαζί της, αλλά κάπου χάθηκε το μέτρο και ο σκοπός του παιχνιδιού. Εκεί που θα είχαμε ένα εξαιρετικό survival horror/action-adventure (ας το δυσκόλευαν περισσότερο, ας ήταν τα skills και ο οπλισμός λιγότερα/δυσκολότερα ν' αποκτηθούν, ας ήταν οι προμήθειες περιορισμένες), μένουμε μόνο με το δεύτερο στοιχείο.

Όσοι το παίξετε, θα περάσετε ευχάριστα αλλά τίποτα περισσότερο. Και αυτό είναι άδικο για τη Lara και τις περιπέτειές της.

[artyom]

Δε το εχω παιξει ακομα....αλλά σιγουρα θα παιχτει.

Σχετικά με το Ν.4

Εχουν καταντησει πολλα games, map cleaners τα 2 τελευταια που ασχοληθηκα ηταν το shadow of war και το mad max 40 ωρες.τα εφτασα 98% και τα 2 και εμειναν κατι εκνευριστικα στο τελος και τα παρατησα.Απο τότε δεν εχω παιξει κανενα παιχνιδι και πλεον τα εχω ψιλοβαρεθει.Εχει καταντησει αηδια για να κρατησει περισσοτερο ενα παιχνιδι,ο δημιουργος να βαζει απειρα collectibles.Τεσπα.Σιχαθηκα μονο που το αναφερα

[DEADLAZARUS]

Μία ώρα πριν, το μέλος artyom έγραψε:

Δε το εχω παιξει ακομα....αλλά σιγουρα θα παιχτει.

Σχετικά με το Ν.4

Εχουν καταντησει πολλα games, map cleaners τα 2 τελευταια που ασχοληθηκα ηταν το shadow of war και το mad max 40 ωρες.τα εφτασα 98% και τα 2 και εμειναν κατι εκνευριστικα στο τελος και τα παρατησα.Απο τότε δεν εχω παιξει κανενα παιχνιδι και πλεον τα εχω ψιλοβαρεθει.Εχει καταντησει αηδια για να κρατησει περισσοτερο ενα παιχνιδι,ο δημιουργος να βαζει απειρα collectibles.Τεσπα.Σιχαθηκα μονο που το αναφερα

Έχεις δίκιο. Μεγάλη πληγή τα collectibles. Καταλαβαίνω να υπάρχουν κάποια (όπως και side quests) που σχετίζονται με την εκάστοτε ιστορία και προσφέρουν κάτι διαφορετικό, αλλά εδώ το πράγμα ξεφεύγει. Άχρηστα αντικείμενα και αποστολές, με μοναδικό σκοπό να γεμίσουν το παιχνίδι και να φαίνεται ότι α) κάτι έχεις να κάνεις και β) κρατάει αρκετές ώρες το game.

Όταν τα collectibles αποσπούν την προσοχή από την κυρίως ιστορία και πρέπει να δαπανήσεις περισσότερες ώρες για να τα βρεις εν συγκρίσει με το main story, κάτι δεν πάει καλά.

Έγινε επεξεργασία Ιανουάριος 28, 2018 από DEADLAZARUS