Κατασκευή Heatsink!

[Staxtis]

Το cold plate θα είναι 0.1mm πάχος εφόσον όπως έιπαμε θα είναι ελάχιστο προς τα έξω..Πω θα το γυαλίσω?Θπάρχει κάποια μέθοδος να βάλω κάτι πάνω στο cnc??Βασικά τώρα που το σκέφτομαι..Ενας φίλςο που πουλάει cnc και καλούπια για χρυσά-ασήμια χρυσοχοους έχει κονδύλι που στην άκρη μπαίνει διαμάντι για να γυαλίζει καλά μια επιφάνεια..αμα το κάνω έτσι???
 

[Seafalco]

πριν 17 ώρες, το μέλος Staxtis έγραψε:

Το cold plate θα είναι 0.1mm πάχος εφόσον όπως έιπαμε θα είναι ελάχιστο προς τα έξω..Πω θα το γυαλίσω?Θπάρχει κάποια μέθοδος να βάλω κάτι πάνω στο cnc??Βασικά τώρα που το σκέφτομαι..Ενας φίλςο που πουλάει cnc και καλούπια για χρυσά-ασήμια χρυσοχοους έχει κονδύλι που στην άκρη μπαίνει διαμάντι για να γυαλίζει καλά μια επιφάνεια..αμα το κάνω έτσι???
 

 

Το πρόβλημα με την τελική λείανση, είναι ότι οι cnc μηχανές, τουλάχιστον αυτές του κόσμου τούτου, δεν μπορούν να το πάνε τόσο κοντά όσο μπορεί μια εξειδικευμένη μηχανή λείανσης. Το καλό ευτυχώς είναι ότι με το χέρι χωρίς καμία ουσιαστική επένδυση -τουλάχιστον γι' αυτά που μας ενδιαφέρουν εδώ- μπορείς να πετύχεις εξαιρετικό αποτέλεσμα!

Αποτέλεσμα αρκετά καλύτερο από την όποια μη ειδική εργαλειομηχανή!

 

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές, αλλά η πιο διαδεδομένη είναι αυτή που περιγράφω και έχω δοκιμάσει επανειλημμένα και εγώ, με απόλυτη επιτυχία!

 

 

Τα βασικά απαραίτητα είναι ένα κομμάτι χοντρό γυαλί διάστασης περίπου σαν μια κόλλα Α4, ένα κομμάτι αφρώδες πλαστικό ή ελαστικό φύλλο για να ακουμπήσεις επάνω το γυαλί ώστε να μην γλιστράει.  Αρκετά ντουκόχαρτα νερού από νούμερο 120 έως το 2500 ή και το 3000 (δυο τρία κομμάτια από το κάθε νούμερο είναι αρκετά) και ένα σωληνάριο πάστα γυαλίσματος ασημικών (το σωστό είναι να βρούμε ψιλή πάστα λείανσης , αλλά και η Glanol ας πούμε μια χαρά δουλειά κάνει! )

Σημαντικό είναι να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχει πρόχειρο νερό κοντά μας και εύκολη παροχέτευσή του (με άλλα λόγια θα κάνουμε κατάληψη στο νεροχύτη του σπιτιού! )

 

Η διαδικασία είναι απλή  όσον αφορά στα βήματα, αλλά θέλει καλό χέρι και προσοχή:

1. Ακουμπάμε το γυαλί πάνω στο αφρώδες στρωματάκι του κοντά στη γούρνα του νεροχύτη και φροντίζουμε με ένα πηχάκι από κάτω αυτό να γέρνει ελαφρά προς τη γούρνα (πολύ λίγο ίσα που το νερό να προχωρά σιγά σιγά προς τη γούρνα. 

2. Βρέχουμε το ντουκόχαρτο από τη πίσω πλευρά και το στρώνουμε επάνω στο γυαλί, αυτό θα κολλήσει και στη συνέχεια το βρέχουμε και από την επάνω πλευρά.

3. Αν δούμε ότι το ντουκόχαρτο πάει να τυλιχτεί σαν πάπυρος, του βάζουμε δυο μικρά πηχάκια δεξιά αριστερά για να μείνει επίπεδο.

4. Ακουμπάμε την πλευρά του κομματιού που θέλουμε να γυαλίσουμε επάνω στο βρεγμένο ντουκόχαρτο και το πιάνουμε ελαφρά με τα δάχτυλά μας έτσι όπως δείχνει στο σκαρίφημα.

5. Αρχίζουμε να το κινούμε σε μια τροχιά σχήματος "8" πάνω στο χαρτί και προσέχουμε πολύ τα ακόλουθα: 

1. Πιάνουμε τα δάχτυλά μας στο κέντρο δυο απέναντι πλευρών
2. Σφίγγουμε το κομμάτι ελαφρά και με τρόπο σαν να το κρατάμε στον αέρα (δηλαδή η δύναμη που εξασκούμε δεν κατευθύνεται προς τα κάτω.
3. Αν το κομμάτι έχει κάποιο δικό του βάρος (δεν είναι πολύ μικρό και ελαφρύ) τον δείκτη μας τον ακουμπάμε στο κέντρο του κομματιού χωρίς να τον πιέζουμε καθόλου προς τα κάτω.
4. Κάνουμε καμιά δεκαριά 8ρια και μετά στρέφουμε το κομμάτι κατά 90 μοίρες.
5. Προσέχουμε το χαρτί να έχει νερό και συνεχίζουμε για άλλα δέκα 8ρια
6. Κάνουμε ακόμα μια στροφή του κομματιού και συνεχίζουμε έτσι μέχρι το κομμάτι να φέρει ένα πλήρη κύκλο μέσα στα χέρια μας.
7. Σηκώνουμε το κομμάτι και ελέγχουμε την πρόοδο της λείανσης με το συγκεκριμένο νούμερο ντουκόχαρτου
8. Αν δούμε ότι υπάρχουν ακόμα σημεία που δεν έχουν τριφτεί (σημεία δηλαδή που οι χαρακιές που αφήνει το ντουκόχαρτο είναι πολύ λίγες ή και καθόλου) συνεχίζουμε την λείανση με αυτό το νούμερο.
9. Όταν οι χαρακιές στο κομμάτι απλωθούν παντού και ομοιόμορφα είμαστε έτοιμοι να πάμε στο επόμενο -ψιλότερο- νούμερο χαρτιού.

6. Σημαντικό εδώ είναι να μην πιέζουμε προς τα κάτω το κομμάτι, το κινούμε μόνο πιέζοντάς το παράλληλα με το γυαλί.

7. Αν δούμε ότι το κομμάτι σκαλώνει πάνω στο χαρτί ρίχνουμε λίγο νερό να πλανάρει το κομμάτι επάνω του και συνεχίζουμε. (προοδευτικά η κίνηση θα γίνεται πιο εύκολη)

8. τσεκάρουμε το κομμάτι μας με μια ρίγα ΙΣΙΑ για να δούμε ότι παραμένει επίπεδο και να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε ασυναίσθητα φάει κάποια περιοχή του περισσότερο!

9. Καθώς συνεχίζουμε το τρίψιμο, οι κόκκοι του υλικού λείανσης που ξεκολλάνε από το χαρτί σχηματίζουν με το νερό και τα ρινίσματα του μετάλλου, κάτι σαν μια αραιή κρέμα, η οποία βοηθάει στη κίνηση καθώς παρεμβάλλεται μεταξύ χαρτιού και κομματιού και εμποδίζει το κομμάτι να έρθει σε καλή επαφή με το χαρτί.

Αυτό δεν είναι κακό καθώς διευκολύνει την κίνηση και επιβραδύνει το ρυθμό λείανσης παρέχοντάς μας καλύτερο έλεγχο στο αποτέλεσμά της.

Καλό βέβαια είναι να μην το παρακάνουμε και να ρίχνουμε νέα ποσότητα νερού για να παρασύρει τη σάλτσα αυτή και να προχωρήσει πιο γρήγορα η λείανση.

10. Αν έχουμε αποκτήσει καλό έλεγχο της κίνησής μας πάνω στο ντουκόχαρτο και είναι βολικό, μπορούμε να αφήσουμε το νερό να τρέχει -στάγδην- στο χαρτί και να διατηρεί μια καλή επαφή του κομματιού με αυτό!

11. Αν το χαρτί μας στην περίμετρό του έχει σχηματίσει κάποια σημεία που είναι φουσκωμένα (δεν είναι κολλημένο τελείως καλά στο γυαλί) αποφεύγουμε το κομμάτι να πηγαίνει σε αυτά (γιατί κατά την είσοδό του στην  "πλαγιά" του εξογκώματος, θα φαγωθεί περισσότερο υλικό στην περίμετρο του κομματιού.

12. Αν δούμε ότι το ντουκόχαρτο έχασε τον αθέρα του και δεν τρώει το κομμάτι, αλλάζουμε ντουκόχαρτο με το ίδιο νούμερο!

13. κατά διαστήματα ξεπλένουμε και σκουπίζουμε καλά το κομμάτι για να δούμε πως προχωρά η λείανσή του.

14. Όταν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτή τη φάση της λείανσης, καθαρίζουμε το κομμάτι πολύ καλά από τα κατάλοιπα των κόκκων του λειαντικού, βγάζουμε το ντουκόχαρτο από το γυαλί και αφού το ξεπλύνουμε το ακουμπάμε κάπου και το πλακώνουμε με κάποιο επίπεδο απορροφητικό βάρος (ένας παλιός τηλεφωνικός κατάλογος είναι ότι πρέπει, αλλιώς και λίγο χαρτί κουζίνας και ένα κομμάτι μελαμίνης είναι μια χαρά!) . Αυτό θα εμποδίσει το χαρτί να κατσαρώσει σε ρολό και θα είναι έτοιμο αν το χρειαστούμε και πάλι!

15. Καθαρίζουμε προσεκτικά το γυαλί από υπολείμματα του λειαντικού, και "κολλάμε"  επάνω του  το επόμενο νούμερο ντουκόχαρτου!

16. Βάζοντας το κομμάτι πάνω στο φρέσκο ντουκόχαρτο, αυτό θα έχει την τάση να "δαγκώνει" επάνω του!

Προσέχουμε πολύ ιδιαίτερα αν εμφανίζει την τάση να αναπηδά πάνω στο χαρτί.

Αλλάζουμε ελαφρά τη κατεύθυνση της κίνησής μας, ρίχνουμε περισσότερο νερό και συνεχίζουμε προσεκτικά μέχρι το κομμάτι να αρχίσει να κινείται πάνω στην "κρέμα" που θα σχηματιστεί.

 

Ακολουθώντας προσεκτικά αυτά τα βήματα γρήγορα (σε κάποιες ώρες) θα έχουμε μια επιφάνεια σχεδόν καθρέφτη και κυρίως . . . επίπεδη! 

 

17. Κανονικά -αν έχουμε κάνει καλή δουλειά- πρέπει πάνω από το 1500 grit η επιφάνεια να αρχίσει να καθρεφτίζει σχετικά καθαρά!

18. Όταν φτάσουμε στο 2500grit το κομμάτι θα πρέπει να είναι σχεδόν καθρέφτης και αν του ρίξουμε φως με την κατάλληλη γωνία το μόνο που θα πρέπει να φαίνεται από ίχνη γραμμών είναι μια αόριστη θολούρα από μικροσκοπικές "ομόκεντρες" γραμμές  γύρω από το φωτεινότερο σημείο της ανάκλασης.

 

Το γυάλισμα γίνεται με μια μαλακή φανέλα πάνω στην οποία έχουμε βάλει λίγο κρέμα γυαλίσματος (αν πάρουμε Glanol έχει ροζέ χρώμα) και αρχίζουμε να τρίβουμε το κομμάτι με ομαλές κυκλικές κινήσεις σαρώνοντας όλη  την επιφάνειά του χωρίς να επιμένουμε σε κάποια περιοχή !

1. Το χρώμα της πάστας θα αλλάξει (σκουραίνει έως που μαυρίζει) συνεχίζουμε γυαλίζοντας την επιφάνεια μερικές δεκάδες φορές και κατόπιν σκουπίζουμε καλά το κομμάτι και ελέγχουμε το επίπεδο της λείανσης.

2. Είναι πολύ πιθανό να είμαστε ικανοποιημένοι, αλλά καλό είναι να κάνουμε το ακόλουθο:

• Ποτίζουμε μια φανέλα με λίγο οινόπνευμα και καθαρίζουμε καλά το κομμάτι μέχρι να πάψει να βγάζει μαυρίλες. Με αυτό το τρόπο αφαιρούμε και το "κερί" που έχει η κρέμα μέσα (το οποίο καλύπτει τις μικροατέλειες) και κοιτάμε ξανά το κομμάτι στο φώς. Αν και πάλι είμαστε ικανοποιημένοι τελειώσαμε!
• Αν όχι, επαναλαμβάνουμε το γυάλισμα με τη φανέλα μαι δυο φορές ακόμα μέχρι να βλέπουμε το πρόσωπό μας μέσα σαν σε καθρέφτη.
• Προσοχή εδώ, ανάλογα με το υλικό το επίπεδο γυαλίσματος ποικίλει. Ο χαλκός βγάζει πολύ έντονη και καθαρή αντανάκλαση, το αλουμίνιο μένει λίγο πιο πρίν τον απόλυτο καθρέφτη και η ανάκλαση μέσα σε αυτό έχει ένα αδιόρατο φλου αρτιστικ ! 

 

Εδώ έχω πάει μέχρι 2000 grit και μετά φανέλα . . ΄

Ενώ στην επόμενη πήγα μέχρι 2500 grit ντουκόχαρτο και μετά φανέλα με Glanol:

 

 

Παρατήρηση:

Όταν πάμε στα ψιλά νούμερα ντουκόχαρτου και έχει προχωρήσει η λείανση του κομματιού, αυτό  έχει τη τάση να "Βυζαίνει" στο χαρτί και να κολλάει / σκοντάφτει.

Λίγο περισσότερο νερό να πλανάρει και ο σχηματισμός αυτής της υδαρούς κρέμας θα βοηθήσουν την εύκολη κίνηση!

 

Σχετικά με την αποφυγή της ταλάντευσης

Η πιθανότητα ένα κομμάτι να έχει την τάση να ταλαντεύεται και άρα να μην κάθεται συνεχώς παράλληλα με το χαρτί με αποτέλεσμα τουλάχιστον περιμετρικά να μην είναι επίπεδο είναι πολύ μεγάλη όταν δουλεύουμε κομμάτια με κάπως μεγάλο ύψος.

1. Αν το κομμάτι δεν είναι πολύ ψηλό, το πιάνουμε περίπου στο επίπεδο που περνά το οριζόντιο επίπεδο (παράλληλο με το γυαλί) από το κέντρο βάρος του. Με λίγο ψάξιμο πάνω κάτω θα βρούμε το σημείο εκείνο που το κομμάτι κινείται χωρίς να έχει τη τάση να ταλαντεύεται.

2. Αν το κομμάτι είναι ψηλότερο, τότε δεν αρκεί να το πιάσουμε στο ύψος του κέντρου βάρους του πρέπει να το κινούμε με τρόπο τέτοιο ώστε όταν αλλάζει κατεύθυνση έντονα (κορυφές 8ριων) να μην τείνει να ξεφύγει η κορυφή του ή να σηκώσει το κάτω του μέρος από το χαρτί.

3. Αν το κομμάτι είναι πολύ ψηλό σε σχέση με την βάση του, τότε είναι πραγματικά βάσανο η λέιανσή του:

• Δεν μπορούμε να το πιάσουμε στο ύψος του κέντρου βάρους του, γιατί αυτό πλέον βρίσκεται πολύ μακριά από το γυαλί και το κομμάτι διαρκώς θα τείνει να σκαλώνει στο χαρτί!
• Θέλει πιάσιμο χαμηλά και κίνηση που να μην έχει ιδιαίτερη επιτάχυνση, γιατί πολύ εύκολα λόγω του υψηλού κέντρου βάρους θα τείνει να ανατραπεί!
• Για να αποφύγουμε τα σκαλώματα θα πρέπει να το κινούμε σιγά και ομαλά.

Δεν λέω ότι δεν γίνεται, αλλά ξέρω καλά έχοντας λειάνει το σόκορο ατσάλινου άξονα, ότι δεν είναι καθόλου εύκολο και σαφώς πολύ αργό!

 

 

Και με αυτά ερχόμαστε στο ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα αυτή τη κατασκευή!

Στη διάρκεια της συζήτησης πέσανε διάφορες ιδέες για την κεντρική περιοχή (cold plate) με δεδομένο ότι θερμικά δεν έχει καμία επίδραση η ύπαρξη ενός απειροελάχιστου ύψους τακουνιού, και παρά το ότι σε κάποια φάση η ιδέα ύπαρξης τους φάνηκε σαν ευκολία, πιστεύω ότι εφόσον γίνει Lapping, το τακουνάκι αυτό δεν πρέπει να υπάρχει καθώς μόνο "αισθητικούς" λόγους εξυπηρετεί και σε κάποια αρχική φάση της συζήτησης, για να μπει η θερμοαγώγιμη πάστα, αλλά αυτό ήδη συζητήθηκε πως θα μπει μόνο πάνω στο GPU die!

 

Ο λόγος φαίνεται καθαρά στο ΙΙβ του σκαριφήματος.  Το κομμάτι θα ταλαντεύεται σίγουρα κατά τη λείανση και σαφώς η γυαλισμένη επιφάνεια του τακουνιού θα απέχει πολύ από του να είναι dead flat! 

Συνεπώς πάμε στην εύκολη κατασκευή του τελείως επίπεδου κάτω κομματιού στην πλευρά που κοιτά το GPU die και με δεδομένο ότι όλα τα κομμάτια θα έχουν φρεζαριστεί, η απόσταση από την αρχική (φρεζαρισμένη επιφάνεια) μέχρι το mirror finish δεν θα είναι επώδυνα μακριά !

 

Ελπίζω αυτά να βοήθησαν στο να σχηματιστεί μια πιο πλήρης εικόνα σχετικά με το Lapping !

Καλή διασκέδαση ! ! !

 

[Staxtis]

πω...seafalco αυτο δεν είναι Post φίλε..Ειναι οδηγός lapping και μάλιστα ναλυτικότατος...
Υπάρχει νόημα να κάνω όλο αυτό όμως..?σαν διαδικασία φαίνεται αρκετά "μπελαλίδικη" αξίζει να το κάνω πέρα απο το πλαννάρισμα με το cnc?Θα κερδίσω τόσα πολλά?
Θέλω να την αποφύγω να πω την αλήθεια αλλα αν είναι αναγκαίο θα το κάνω :/
  @Seafalco

Έγινε επεξεργασία Νοέμβριος 27, 2017 από Staxtis

[Seafalco]

Όχι !
Αν μπορείς να φέρεις τις πλάκες να είναι πραγματικά επίπεδες και λείες με ένα προσεκτικό φρεζάρισμα με κοντύλι ξυράφι καινούριο, δεν θα έχεις τρελές διαφορές!

Το βασικό είναι να είναι επίπεδο και αν μπορείς να αφήσεις όσο λιγότερες διαμορφώσεις (τα νερά του κοντυλιού) με μικρό βήμα.

Το πιο σημαντικό είναι να μην συντονιζει το κοντύλι, που φαντάζομαι σε μια φρέζα σωστή δεν υπάρχει περίπτωση!

Στο κάτω κάτω δουλεύεις έτσι ΄πως ξέρεις τα κομμάτια σου και βλέπεις πως πάει, και αν έχεις αμφιβολίες , γυαλίζεις μόνο το κάτω κάτω κομμάτι στην επιφάνεια που πατάει στο GPU die που είναι το κρίσιμο σημείο! ! !

[Staxtis]

17 minutes ago, Seafalco said:

Όχι !
Αν μπορείς να φέρεις τις πλάκες να είναι πραγματικά επίπεδες και λείες με ένα προσεκτικό φρεζάρισμα με κοντύλι ξυράφι καινούριο, δεν θα έχεις τρελές διαφορές!

Το βασικό είναι να είναι επίπεδο και αν μπορείς να αφήσεις όσο λιγότερες διαμορφώσεις (τα νερά του κοντυλιού) με μικρό βήμα.

Το πιο σημαντικό είναι να μην συντονιζει το κοντύλι, που φαντάζομαι σε μια φρέζα σωστή δεν υπάρχει περίπτωση!

Στο κάτω κάτω δουλεύεις έτσι ΄πως ξέρεις τα κομμάτια σου και βλέπεις πως πάει, και αν έχεις αμφιβολίες , γυαλίζεις μόνο το κάτω κάτω κομμάτι στην επιφάνεια που πατάει στο GPU die που είναι το κρίσιμο σημείο! ! !

Να συντονίζει δεν υπάρχει περίπτωση..
Τα κονδύλι είναι Alimaster-Mitsubishi Japan και το μηχάνημα 4.5 τόνους αυτόματη εργαλειομηχανή.Τέτοια προβλήμα τα δεν έχω..Θα πλανιάρω απαπο την μία πλευρα καλα...θα γυρίσω ανάποδα το κομμάτι θα πλανιάρω πάλι και θα αρχίσω την κατεργασία...Αρα θα το αποφύγω όλο αυτο το διάολι που είπες:D ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ:D

[Staxtis]

Να ρωτήσω λίγο @Seafalco @rory @Lakisss...
Επειδή και με το video που έστειλε ο Lakis και με το ψάξιμο βλέπω οτι υπάρχουν πάρα πολλές χαλκοσωληνες-heatpipes και είτε μερικές έχουν καλύτερη απόδοση αλλες κουρμπάροντε αλλεσ οχι..Υπάρχει κάποια πρόταση-συμβουλη να αποφύγω κάποις στα σίγουρα η να επιλέξω οπωσδήποτε 1 τύπο χωρις δευτερη σκέψη?(βέβαι έρχεται και ο το θέμα για το αν θα μπορέσω να βρώ στισ διαστάσεις που θέλω τις heatpipes..4Χ 400mmX6mm και 4X 100-150mmX6mm)
Mercy boku!

[Staxtis]

Μιας και απαντήσεις δεν είχα θα επιλέξω κατα πάσα πιθανότητα Sinter heatpipes.
Οσο για το κουρμπάρισμα γιατι δεν μοιάζει τόσο "απλό"..
Μερικές ερωτήσεις.
1.Υπάρχει κάποι minimum standard που μπορεί να κουρμπαριστεί η 6mm heatsink?Ποιο είναι το μικρότερο Φ που μπορεί να γυρίσει?
2.Αυτο το Stanley  που μου έδειξες @rory εκτός οτι κανείς του δεν μου είπε τι Φ έχει ο κυλινδρός που κουρμπάρει ουτε βρήκαν..με το μάτι απο την photo μου είπε οτι πρέπει να είναι περίπου Φ50-60 έχει και εναν πιο μικρό(εαν μπορέσει να τον φέρει) που είναι αρκετά πιο μικρός(αυτός πιστεύει περίπου Φ30-40).
Εγω προφανώς αυτό που θέλω είναι να κουρμπαριστεί με όσο το δυνατό μικρότερο Φ διότι όσο πιο μεγάλο είναι τόσο περισσότερο χώρο θα μου κλέβει απο την ψύκτρα.

Any ideas fellas

[rory]

Γιατί να πάρεις μικρότερο; Αυτός που έχω στο λινκ είναι για 6,8,10mm και πιστεύω ότι θα είναι μια χαρά.

Αν πάρεις μικρότερο δεν νομίζω να μπορεί να κουρμπαρει σωστά τα heatpipes.

Τωρα για τα όρια,είναι θέμα βαθμού ελαστικότητας του υλικού (χαλκού) πιστεύω και δεν έχει να κάνει με την διάμετρο.

[Staxtis]

11 minutes ago, rory said:

Γιατί να πάρεις μικρότερο; Αυτός που έχω στο λινκ είναι για 6,8,10mm και πιστεύω ότι θα είναι μια χαρά.

Αν πάρεις μικρότερο δεν νομίζω να μπορεί να κουρμπαρει σωστά τα heatpipes.

Τωρα για τα όρια,είναι θέμα βαθμού ελαστικότητας του υλικού (χαλκού) πιστεύω και δεν έχει να κάνει με την διάμετρο.

γιατι εχω βρει και εναν που ειναι για 3-6 και οχι 6-10...και οσο πιο μεγαλο το Φ της κούρμπας τόσο πιο καλό για τον χαλκό αλλα τόσο πιο μεγάλη απόσταση μεταξύ τους και όσο πιο μεγάλη η απόσταση μεταξύ τους  τόσο μικρότερο το HEATSINK...
Για αυτό ρωτάω γιατι αν έχουν απόσταση μεταξύ τους 5-6cm δου λειά δεν γίνετε σίγουρα...και ένα σχέδιο για το τι εννοώ..

[rory]

Σωστός. Σίγουρα θα είναι καλύτερο το πιο μικρό.

[Seafalco]

Στις ψύκτρες έχουμε δεί και πολύ σφιχτές κάμψεις heat pipe, αλλά καλό είναι να τις αποφεύγουμε καθώς δεν έχουμε τα κατάλληλα μέσα και πιθανότατα υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες.  'Αρα πάμε με πιο ανοιχτές καμπύλες.

Αυτό βάζει ένα θέμα σχετικά με την θέση της ψύκτρας και συνεπώς και για το μέγεθός της, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι θέμα . . . οπτικής!

 

 

Υπάρχει κάτι που σε περιορίζει αποκλειστικά στην αρχική σχεδίαση της θέσης ή της δομής της DIY ψύκτρας?

Θα μπορούσε να διαιρεθεί σε δύο κομμάτια που αμφότερα θα έχουν πτερύγια (αριστερή πλευρά σκαριφήματος) και επειδή αυτό είναι σχετικά δύσκολο γιατί θα έχει παραπάνω δουλειά, μπορείς να κάνεις την δεξιά εκδοχή, όπου θα έχει και κερασάκι στη τούρτα, την αρκετά ανοιχτή καμπύλη κάμψης των heat pipes.

Ελπίζω αυτό να βοηθάει !   

[Staxtis]

13 hours ago, Seafalco said:

Στις ψύκτρες έχουμε δεί και πολύ σφιχτές κάμψεις heat pipe, αλλά καλό είναι να τις αποφεύγουμε καθώς δεν έχουμε τα κατάλληλα μέσα και πιθανότατα υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες.  'Αρα πάμε με πιο ανοιχτές καμπύλες.

Αυτό βάζει ένα θέμα σχετικά με την θέση της ψύκτρας και συνεπώς και για το μέγεθός της, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι θέμα . . . οπτικής!

Υπάρχει κάτι που σε περιορίζει αποκλειστικά στην αρχική σχεδίαση της θέσης ή της δομής της DIY ψύκτρας?

Θα μπορούσε να διαιρεθεί σε δύο κομμάτια που αμφότερα θα έχουν πτερύγια (αριστερή πλευρά σκαριφήματος) και επειδή αυτό είναι σχετικά δύσκολο γιατί θα έχει παραπάνω δουλειά, μπορείς να κάνεις την δεξιά εκδοχή, όπου θα έχει και κερασάκι στη τούρτα, την αρκετά ανοιχτή καμπύλη κάμψης των heat pipes.

Ελπίζω αυτό να βοηθάει !   

Στέλιο το σκέφτηκα αυτό του δείχνει στο σχέδιο(οχι το 1ο) αλλα με εμποδίζει αλλού.
Η βάση θα είναι τα πιο "τετραγωνισμένο" κομμάτι της ψύκτρας και έτσι όπως έιναι η Motherboard θα με βόλευε να έκανα την βάση οσο πιο μεγάλη μπορώ και ας γινόταν λίγο πιο μικρά τα πτερύγια...Ετσι ζορίζει λίγο παραπάνω αλλα μάλλον δεν έχω και άλλη επιλογή ωστε να κουρμπάρω σε τόσο μικρό Φ(15--20max)