BR, HD-DVD, DRM and Windows Vista: what we love and hate about them

Hemispasm1442169066 · Απρίλιος 19, 2007

Date: April 2007

Thank to's: M. Spath<o></o>

Introduction<o></o>

Δεν πάει πάρα πολύς καιρός που το DVD μπήκε στη ζωή μας, στην ελληνική δική μας πραγματικότητα τουλάχιστον. Ήρθε σε μια εποχή που αγωνιούσαμε πάνω από τους υπολογιστές μας πόση ώρα θα μας πάρει η συμπίεση της τάδε ταινίας που κάναμε backup σε divx για να καταφέρουμε να τη χωρέσουμε τελικά σε 1 ή 2 (οι κουβαρντάδες και quality maniacs) CD Recordables. Μας έλυσε τα χέρια, για να δημιουργήσει εν μέρει νέες ανάγκες, αφού η συμπίεση σε divx έδωσε τη θέση της στο transcoding και DVD authoring.

<o></o>

Ο καιρός πέρασε, οι συνθήκες γρήγορα άλλαξαν και η τεχνολογία προχώρησε, δημιουργώντας την «ανάγκη» για ένα οπτικό αποθηκευτικό μέσο μεγαλύτερης χωρητικότητας. Στην Ελλάδα βέβαια, όπου η ευρυζωνικότητα ξεκίνησε καθυστερημένα και με αργούς ρυθμούς, η ανάγκη αυτή δεν είναι ακόμα έντονη, δε θα αργήσει όμως πολύ. Και η λύση που προσφέρεται δεν είναι άλλη από τα γνωστά πλέον Blu-ray (BD) και HD-DVD. Πρώιμες υλοποιήσεις τους για κάποια υπάρχουν ήδη ακόμα και στην ελληνική αγορά [i-iv]<sup></sup>, αν και η τιμή τους κρίνεται ακόμα μάλλον απαγορευτική.<o></o>

Το άρθρο που ακολουθεί θα γίνει μια σχετικά απλή παρουσίαση των τεχνικών χαρακτηριστικών και των 2 formats τονίζοντας τα υπέρ και τα κατά του καθενός καθώς και μια αναφορά στους λόγους για τους οποίους η δημιουργία τους ήταν απαραίτητη. Θα αναλυθεί επίσης το καυτό θέμα του Digital Rights Management (DRM), το πως υλοποιείται στα BD και HD-DVD και πως ενσωματώνεται στα Windows Vista.

Standard Definition Video and High Definition TV<o></o>

Standard Definition (SD) Video and High Definition (HD) TV

Η αλήθεια είναι ότι την ανάγκη για τη δημιουργία μιας νέας τεχνολογίας που θα επέτρεπε μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο σε ένα οπτικό μέσο έφερε κυρίως η έλευση της HDTV. Ακόμα και στην Ελλάδα είναι πλέον εμφανής η τάση στροφής της αγοράς σε τηλεοράσεις μεγαλύτερων διαστάσεων που κατά κανόνα ξεπερνούν τις 32??, ενίοτε και τις 42??. Πλέον, στο εξωτερικό η αγορά μιας plasma TV των 60?? δεν αποτελεί έκπληξη για τους περισσότερους, και καθώς οι τιμές παίρνουν την κατιούσα δε θα αργήσει η στιγμή που κάτι τέτοιο θα ισχύει και στη χώρα μας. Καθώς όμως ανεβαίνουν οι ίντσες αρχίζουν να ανεβαίνουν και οι απαιτήσεις στην ποιότητα απεικόνισης.<o></o>

Το SD Video το οποίο χρησιμοποιείται από τα σημερινά μέσα όπως το DVD υποστηρίζει αναλύσεις μέχρι 720x480 pixels (περίπου 350.000 pixels per frame). Καθώς η ποιότητα απεικόνισης μειώνεται όσο αυξάνονται οι ίντσες, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το SD Video χάνει αισθητά σε ποιότητα μετά το όριο των 36??. Την ανάγκη για καλύτερη ποιότητα απεικόνισης στις μεγαλύτερες ίντσες ήρθε να καλύψει η τεχνολογία HDTV, η οποία με αναλύσεις που φτάνουν τα 1920x1080 pixels (περίπου 2.000.000 pixels per frame), θεωρείται επαρκής ακόμα και στις <st1:metricconverter productid="60 ίντσες" w:st="on">60 ίντσες</st1:metricconverter>. Οι καλύτερες αυτές αναλύσεις όμως έρχονται με ένα κόστος – αυτό του όγκου δεδομένων. Το μέγεθος ενός αρχείου video HD διάρκειας 2 ωρών ξεπερνά τα 22Gb, ενώ η μέγιστη δυνατή χωρητικότητα σε DVD format που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει σήμερα είναι μόλις κάτι περισσότερο από 17Gb και αυτό στη περίπτωση των δυσεύρετων dual layer dual-sided DVDs (DVD-18). <o></o>

Ένας τρόπος να αντιμετωπιστεί το θέμα του μεγάλου μεγέθους των αρχείων HD είναι η καλύτερη συμπίεσή τους, εδώ είναι που τα high definition codecs μπαίνουν στο παιχνίδι. Υπόσχονται καλύτερη ποιότητα απεικόνισης για τον ίδιο όγκο δεδομένων, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν το φορτίο που ο εκάστοτε επεξεργαστής έχει να αντιμετωπίσει κατά την αναπαραγωγή του HD Video. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το H264 codec[v], επίσης γνωστό ως MPEG4 AVC ή MPEG4 Part10, το οποίο για το ίδιο bitrate υπόσχεται καλύτερη ποιότητα και ανάλυση, σε σχέση με το παλαιότερο MPEG2 codec του γνωστού μας DVD. Φυσικά, όλα τα codecs δεν είναι τα ίδια, υπάρχουν διάφορες επιλογές με διαφορετικές επιδόσεις[vi]<o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_1" style="visibility: visible; width: 217.5pt; height: 132pt;" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="codec comparison"><v:imagedata o:title="codec comparison" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image003.png"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 1 Adapted from H264 Whitepaper<o></o>

Την οριστική λύση στο πρόβλημα της αποθήκευσης και διανομής του HD Video ήρθαν να δώσουν τα HD-DVD και Blu-ray για τα οποία θα μιλήσουμε στη συνέχεια.

HD-DVD and Blu-ray (BD): Technical Features (part 1)

<o></o>

HD-DVD and BLU-RAY (BD): Technical Features

Σε αυτό το μέρος του άρθρου θα γίνει αναφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά των 2 formats που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από την απερχόμενη τεχνολογία. Με τη πρώτη ματιά τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα φαίνεται να έχουν ομοιότητες, οι οποίες όμως περιορίζονται στις διαστάσεις των αντίστοιχων οπτικών μέσων και τη χρησιμοποίηση του μπλε laser.

<o></o>

Laser types and Media Structures<o></o>

Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι διάδοχοι της τεχνολογίας DVD είναι γενναιόδωροι όσον αφορά στις χωρητικότητες που προσφέρουν στο χρήστη σε σχέση με τον προκάτοχό τους. Πώς το καταφέρνουν αυτό όμως? Για να γίνει αυτό κατανοητό θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναφορά στην «ανατομία» ενός οπτικού μέσου DVD.<o></o>

Κάθε οπτικό μέσο αποθήκευσης DVD έχει συνολικά πάχος 1.2mm. Αποτελείται αρχικά από ένα πρώτο μέρος που αφορά στην προστασία του μέσου από μηχανικές καταπονήσεις (protective layer) με πάχος 0.6mm, μετά από το οποίο βρίσκεται η περιοχή που γράφονται και διαβάζονται τα δεδομένα (data track). Στη πραγματικότητα μεσολαβούν και άλλα στρώματα όπως reflective layers, bonding layers etc αλλά για λόγους απλότητας δεν απεικονίζονται σε κανένα από τα σχήματα που θα ακολουθήσουν, τόσο για το DVD όσο και για τα BD και HD-DVD.<o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_2" style="visibility: visible; width: 348.75pt; height: 207pt;" o:spid="_x0000_i1026" type="#_x0000_t75" alt="DVD structure"><v:imagedata o:title="DVD structure" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image005.png"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 2. Απλουστευμένη δομή ενός DVD μέσου<o></o>

Φανταστείτε ότι τα δεδομένα αρχίζουν να γράφονται ξεκινώντας από το κέντρο του οπτικού μέσου και επεκτεινόμενα σπειροειδώς. Η απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών σειρών data tracks (μετρούμενη από το κέντρο του ενός προς το άλλο) ονομάζεται track pitch και στην περίπτωση του DVD είναι ίσο με 0.74μm. Είναι με απλά λόγια η αναγκαία απόσταση που πρέπει να χωρίζει 2 γειτονικές σειρές δεδομένων. Στο σχήμα που ακολουθεί μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα την έννοια του track pitch, αλλά και του πάχους του data track (αν και αποτελεί σάρωση της επιφάνειας ενός CD[vii]<o></o>

η αρχή παραμένει η ίδια).

<v:shape id="Picture_x0020_3" style="visibility: visible; width: 339.75pt; height: 238.5pt;" o:spid="_x0000_i1027" type="#_x0000_t75" alt="cd surc microscopy"><v:imagedata o:title="cd surc microscopy" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image007.jpg"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 3. CD surface scan adapted from Advanced Surface Microscopy, Inc.

Από τα παραπάνω λοιπόν μπορεί κανείς να κατανοήσει ότι για να χωρέσει κανείς περισσότερα δεδομένα σε ένα οπτικό μέσο μπορεί να καταφύγει στις παρακάτω αλλαγές:

<o></o>

Αύξηση της διαμέτρου του οπτικού δίσκου: Η διάμετρος των οπτικών μέσων παρέμεινε η ίδια κατά τη μετάβαση από το CD στο DVD (12cm) και φυσικά παραμένει η ίδια και στα επερχόμενα BD και HD-DVD. Οι λόγοι πολλοί αλλά μόνο και μόνο το θέμα της συμβατότητας αρκεί.

Μείωση του track pitch και του pit length: Είναι λογικό ότι όσο μειώσει κανείς τις αποστάσεις αυτές θα μπορέσει τελικά να χωρέσει περισσότερες σειρές δεδομένων στο οπτικό μέσο. Οι αποστάσεις αυτές εξαρτώνται από το μήκος κύματος (wavelength) του Laser και το άνοιγμα του διαφράγματος (numerical aperture[viii] – NA) του οπτικού φακού (optical lens). Όσο μικρότερο είναι το μήκος κύματος και όσο μεγαλύτερο είναι το ΝΑ τόσο μικραίνουν οι αποστάσεις.<o></o>

Τόσο στο BD όσο και στο HD-DVD η μείωση του χώρου που χρειάζεται για την εγγραφή δεδομένων έγινε εφικτή με την εγκατάλειψη του κόκκινου laser που χρησιμοποιούνταν ως τώρα στα DVD και την εισαγωγή στην εξίσωση του blue laser για την εγγραφή και ανάγνωση των δεδομένων.<o></o>

Το φάσμα του φωτός, όπως ενδεχομένως αρκετοί θυμάστε από τη φυσική του λυκείου, αποτελείται από μια σειρά κυμάτων με διαφορετικό μήκος κύματος, όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία. Ενώ λοιπόν το red laser που χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή του PUH (Pick-Up Head) του DVD είχε μήκος κύματος 650nm το (περίπου) «blue» laser των BD και HD-DVD έχει μήκος κύματος 405nm. <o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_4" style="visibility: visible; width: 258.75pt; height: 127.5pt;" o:spid="_x0000_i1028" type="#_x0000_t75" alt="wavelengths" o:bordertopcolor="black" o:borderleftcolor="black" o:borderbottomcolor="black" o:borderrightcolor="black"><v:imagedata o:title="wavelengths" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image008.png"></v:imagedata><w:bordertop type="single" width="4"></w:bordertop><w:borderleft type="single" width="4"></w:borderleft><w:borderbottom type="single" width="4"></w:borderbottom><w:borderright type="single" width="4"></w:borderright></v:shape>

Εικόνα 4. Φάσμα του φωτός<o></o>

Το HD-DVD πέραν της χρησιμοποίησης του blue laser δεν προέβη σε κάποια άλλη ριζοσπαστική αλλαγή όσον αφορά στο φυσικό μέρος του μέσου σε σχέση με το DVD. Το ότι χρησιμοποιεί laser μικρότερου μήκος κύματος του δίνει τη δυνατότητα να γράψει περισσότερα δεδομένα στο μέσο, αφού μικραίνει τόσο το data track (pit length) όσο και το track pitch (0.40μm). Το numerical aperture (NA) δεν αλλάζει σημαντικά αφού γίνεται 0.65 από 0.60 που είναι στο DVD.<o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_5" style="visibility: visible; width: 346.5pt; height: 206.25pt;" o:spid="_x0000_i1029" type="#_x0000_t75" alt="HD DVD structure"><v:imagedata o:title="HD DVD structure" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image010.png"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 5. Απλουστευμένη δομή ενός HD-DVD μέσου

<o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_6" style="visibility: visible; width: 387.75pt; height: 126.75pt;" o:spid="_x0000_i1030" type="#_x0000_t75" alt="laser1" o:bordertopcolor="black" o:borderleftcolor="black" o:borderbottomcolor="black" o:borderrightcolor="black"><v:imagedata o:title="laser1" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image012.png"></v:imagedata><w:bordertop type="single" width="4"></w:bordertop><w:borderleft type="single" width="4"></w:borderleft><w:borderbottom type="single" width="4"></w:borderbottom><w:borderright type="single" width="4"></w:borderright></v:shape>

Εικόνα 6. Δομή του HD-DVD μέσου όπως περιγράφεται από αντίστοιχο white paper<o></o>

Αντίθετα, το BLU-RAY δεν περιορίστηκε μόνο στην αλλαγή του μήκους κύματος της ακτίνας. Μείωσε επίσης το πάχος της προστατευτικής επιφάνειας στα 0.1mm(για το SL BD, το οποίο αλλάζει ελάχιστα για τις άλλες εκδόσεις), έτσι ώστε να μεσολαβεί λιγότερη απόσταση μεταξύ των δεδομένων και του laser, με αποτέλεσμα να είναι μεγαλύτερο το NA (0.85) track pitch (0.32mμ) και το pit length. Το τελικό αποτέλεσμα είναι φυσικά να χωράει περισσότερα δεδομένα στον οπτικό δίσκο σε σχέση με το HD-DVD.<o></o>

<o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_7" style="visibility: visible; width: 346.5pt; height: 206.25pt;" o:spid="_x0000_i1031" type="#_x0000_t75" alt="BD structure"><v:imagedata o:title="BD structure" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image014.png"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 7. Απλουστευμένη δομή του BLU-RAY μέσου<o></o>

<o></o>

Το γεγονός ότι στο BD τα δεδομένα γράφονται τόσο κοντά στην επιφάνεια του δίσκου το καθιστούν από τη φύση του περισσότερο ευάλωτο σε καταπονήσεις, όπως την ακτινοβολία, τις γρατζουνιές και τα αποτυπώματα. Αντιθέτως το HD-DVD δεν παρουσιάζει το συγκεκριμένο πρόβλημα και είναι όσο ασφαλές είναι και το DVD. Για να εξασφαλιστεί η ακεραιότητα των δεδομένων η TDK σχεδίασε ένα ειδικό στρώμα, το “hard coating”, το οποίο υπόσχεται ότι τα BD είναι πιο ανθεκτικό ακόμα και από το DVD και κατ?επέκταση το HD-DVD.<o></o>

Στον παρακάτω πίνακα ακολουθούν συνοπτικά τα στοιχεία των φυσικών παραμέτρων στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.<o></o>

<o></o>

<table class="MsoNormalTable" style="border: medium none ; border-collapse: collapse;" border="1" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td style="border-style: solid none none solid; border-color: rgb(79, 129, 189) -moz-use-text-color -moz-use-text-color; border-width: 1pt medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt; background: rgb(79, 129, 189) none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;">ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ<o></o>

</td><td style="border-style: solid none none; border-color: rgb(79, 129, 189) -moz-use-text-color -moz-use-text-color; border-width: 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt; background: rgb(79, 129, 189) none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;" valign="top">DVD<o></o>

</td><td style="border-style: solid none none; border-color: rgb(79, 129, 189) -moz-use-text-color -moz-use-text-color; border-width: 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt; background: rgb(79, 129, 189) none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;">BLU-RAY<o></o>

</td><td style="border-style: solid solid none none; border-color: rgb(79, 129, 189) rgb(79, 129, 189) -moz-use-text-color -moz-use-text-color; border-width: 1pt 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt; background: rgb(79, 129, 189) none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;">HD-DVD<o></o>

</td></tr><tr><td style="border-style: none none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Μήκος κύματος laser

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top">650nm

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;">405nm

</td><td style="border-style: none solid none none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt;">405n<o></o>m

</td></tr><tr><td style="border-style: none none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Numerical Aperture (NA)

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top">0.60

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;">0.85

</td><td style="border-style: none solid none none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt;">0.65<o></o>

</td></tr><tr><td style="border-style: none none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Προστατευτικό στρώμ<o></o>α

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top">0.6mm

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;">0.1mm (SL)<o></o>

</td><td style="border-style: none solid none none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt;">0.6mm<o></o>

</td></tr><tr><td style="border-style: none none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Hard Coating<o></o>

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top">Όχι<o></o>

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;">Ναι<o></o>

</td><td style="border-style: none solid none none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt;">Όχι<o></o>

</td></tr><tr><td style="border-style: none none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Track pitch

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top">0.74μm

</td><td style="border: medium none ; padding: 0cm 5.4pt;">0.32μm

</td><td style="border-style: none solid none none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt medium medium; padding: 0cm 5.4pt;">0.40μm<o></o>

</td></tr><tr><td style="border-style: none none solid solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium 1pt 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">Min. pit length

</td><td style="border-style: none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;" valign="top"><o></o>

</td><td style="border-style: none none solid; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium medium 1pt; padding: 0cm 5.4pt;">138-160nm

</td><td style="border-style: none solid solid none; border-color: -moz-use-text-color; border-width: medium 1pt 1pt medium; padding: 0cm 5.4pt;">204nm<o></o>

</td></tr></tbody></table>

<o></o>

Οι τεχνικές αυτές διαφορές που συνοψίζονται πιο πάνω και ευθύνονται για τη μεγαλύτερη χωρητικότητα σε δεδομένα για το BD σε σχέση με το HD-DVD, καθώς και άλλες που θα ακολουθήσουν, αποτελούν στην ουσία στο σύνολό τους το λόγο για τον οποίο τα δύο αυτά formats δεν είναι και συμβατά μεταξύ τους. Και αυτό ισχύει παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούν το “ίδιο laser” για να διαβάζουν δεδομένα.

HD-DVD and Blu-ray (BD): Technical Features (part 2)

<o></o>

BD and HD-DVD Storage Capacities

Στην γραφική παράσταση που ακολουθεί περιγράφεται η εξέλιξη στη χωρητικότητα των οπτικών μέσων από την εποχή του CD σε συνάρτηση με το μήκος κύματος του PUH και το numerical aperture. <o></o>

<v:shape id="Picture_x0020_8" style="visibility: visible; width: 341.25pt; height: 213pt;" o:spid="_x0000_i1032" type="#_x0000_t75" alt="storage capacity over NA"><v:imagedata o:title="storage capacity over NA" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C09%5Cclip_image016.png"></v:imagedata></v:shape>

Εικόνα 8. Χωρητικότητα (λογαριθμικός άξονας χ) συναρτήσει του μήκους κύματος και του ΝΑ<o></o>

Η αύξηση της χωρητικότητας στα μέσα BD και HD-DVD καθίσταται δυνατή για τους λόγους που αναλύθηκαν στο προηγούμενο τμήμα του άρθρου. Έτσι το HD-DVD φτάνει σε χωρητικότητες τα 30Gb, ενώ το BD αγγίζει τα 50Gb (μιλώντας για τις –rom versions πάντα). Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται αναλυτικότερα τα διάφορα μέσα και οι αντίστοιχες χωρητικότητές τους.<o></o>

<o></o>

<table class="MsoNormalTable" border="1" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">Media types<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">

BD<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">HD-DVD

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">ROM SL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">23.3/25GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">15GB<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">ROM DL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">46.6/50GB

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">30GB<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">RW SL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">23.3/25/27GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">20GB<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">RW DL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">46.6/50/54GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">32GB<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">R SL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">23.3/25/27GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">15GB<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">R DL<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">46.6/50/54GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">Not available<o></o>

</td></tr><tr style="height: 13.45pt;"><td style="padding: 0cm; width: 91.9pt; height: 13.45pt;" width="123">Θεωρητικό μέγιστο<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 78.25pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">

200GB<o></o>

</td><td style="padding: 0cm; width: 77.95pt; height: 13.45pt;" valign="top" width="104">

150GB (?)[ix]<o></o>

</td></tr></tbody></table>

Όπως φαίνεται και από τον παραπάνω πίνακα το BD εμφανίζει διάφορες παραλλαγές για το ίδιο τύπο μέσου, το οποίο οφείλεται στο ότι έχει τη ελαστικότητα να χρησιμοποιεί διαφορετικά ανά περίπτωση pit lengths. Αντίθετα το HD-DVD έχει εξ ορισμού fixed pit length (εκτός κατά την εγγραφή των lead in και lead out) και κατ?επέκταση σταθερές χωρητικότητες.<o></o>

Data Processing and Error Correction<o></o>

Μη θέλοντας να κουράσω κανέναν, δε θα κάνω παρά μια πολύ μικρή αναφορά στον τρόπο με τον οποίο τα BD και HD-DVD διαβάζουν, επεξεργάζονται/διορθώνουν και μεταφέρουν δεδομένα. Υπάρχει περιορισμένος μέγεθος πληροφοριών σχετικών με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Μια εκτενής αναφορά μπορεί μελλοντικά να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο άρθρο, αντίστοιχο με

αυτό για το error correction στα CD/DVD. όταν και εφόσον τα BD & HD-DVD ωριμάσουν και υπάρξει αντίστοιχη δυνατότητα για τον απλό καταναλωτή να κάνει ποιοτικό έλεγχο στα μέσα που ο ίδιος γράφει. Στη παρούσα φάση, δε γνωρίζω αν κάτι τέτοιο είναι ή θα γίνει ποτέ εφικτό.

<o></o>

Όσον αφορά στην επεξεργασία δεδομένων, για άλλη μια φορά το HD-DVD θυμίζει περισσότερο την απερχόμενη τεχνολογία των DVDs και CDs. Τα τελευταία χρησιμοποιούσαν μια μέθοδο επονομαζόμενη EFM (Eight to Fourteen modulation), την οποία θα θυμούνται όσοι είχαν ποτέ ασχοληθεί με το hobby του να κάνουν 1:1 copies των original παιχνιδιών τους με προστασία safedisc. Τα DVDs χρησιμοποιούσαν αντίστοιχα “eight to sixteen modulation”. Οι οδηγοί HD-DVD χρησιμοποιούν τη μέθοδο ETM (Eight to Twelve modulation), κατά την οποία κάθε byte δεδομένων «διαμορφώνονται» σύμφωνα με ειδικούς κανόνες σε δώδεκα bits. Αντιθέτως, οι κατασκευαστές του BD επέλεξαν να βασιστούν σε μια τελείως καινούρια μέθοδο ονομαζόμενη 17PP (RLL 1,7 with Parity preserve/Prohibit RMTR). Με τη μέθοδο αυτή τα δεδομένα δε διαμορφώνονται byte per byte αλλά αντιμετωπίζονται ως ροή δεδομένων (bit stream), ούτως ώστε κάθε φορά διαφορετικό μέγεθος δεδομένων να μετατρέπονται σε bits.<o></o>

<o></o>

Copy Protection<o></o>

Η προστασία κατά της αντιγραφής και στα δύο παραπάνω πρότυπα δεν είναι παρά ένα από τα συστατικά της τεχνολογίας Digital Rights/Restrictions Management που υλοποιούν. Για το DRM θα μπορούσε να γραφτεί ένα ολόκληρο review αφού το αντικείμενο είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο. Εδώ θα αρκεστούμε σε όσα χρειάζονται στον αναγνώστη για να κατανοήσει την υλοποίηση του και τους περιορισμούς που επιβάλλει σήμερα (Απρίλιος 2007) σε σχέση με τις καθιερωμένες τεχνολογίες του CD και του DVD.

Στο HD-DVD λοιπόν, η προστασία αντιγραφής/αναπαραγωγής περιεχομένου επιτυγχάνεται με την υιοθέτηση της τεχνολογίας Audio Watermark Protection (Προστασία Ακουστικής Στάθμης). Η συγκεκριμένη τεχνολογία επιβάλλει την ενσωμάτωση αισθητήρων στα drives, οι οποίοι ανιχνεύουν ήχους μη αντιληπτούς από το ανθρώπινο αφτί. Ο παραγωγός του περιεχομένου έχει την δυνατότητα να εισάγει τους ήχους αυτούς στο περιεχόμενο. Το drive θα αποδέχεται το αίτημα αναπαραγωγής του περιεχομένου από τον χρήστη μόνο στην περίπτωση που ανιχνεύσει τα ηχητικά σήματα που πιστοποιούν την αυθεντικότητα του.

Η τεχνολογία Blu-Ray χρησιμοποιεί διαφορετική προσέγγιση για να προστατεύσει τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών περιεχομένου. Εισάγει την έννοια του Self-Protecting Digital Content (Αυτοπροστατευόμενο Ψηφιακό Περιεχόμενο). Το περιεχόμενο αποθηκεύεται κρυπτογραφημένο μαζί το κλειδί αλλά και τον κώδικα αποκρυπτογράφησης. Κατά συνέπεια, η διαδικασία αναπαραγωγής από το drive καθορίζεται δυναμικά από το ίδιο το περιεχόμενο, το οποίο μπορεί να είναι κρυπτογραφημένο με περισσότερα του ενός κλειδιού. Σε περίπτωση που ο κώδικας και το κλειδί για κάποιο περιεχόμενο διαρρεύσει ή σπάσει, η ανακάλυψη δεν έχει καθολική ισχύ, όπως έγινε παλαιότερα με το σπάσιμο του κώδικα κρυπτογράφησης του DVD. Στην επόμενη ταινία ή τραγούδι ο επίδοξος αντιγραφέας θα πρέπει να ξεκινήσει την διαδικασία παραβίασης του συστήματος προστασίας περιεχομένου από την αρχή. Το Blu-Ray πάντως θα επιτρέπει την δημιουργία περιορισμένου αριθμού αντιγράφων, εφόσον το επιθυμεί ο δημιουργός, και αφού πρώτα γίνει το απαιτούμενο registration και η πληρωμή για την παροχή του απαιτούμενου κλειδιού.

Επίσης το Blu-Ray εισάγει και την τεχνολογία του Digital Watermark σύμφωνα με την οποία όλοι οι Blu-Ray δίσκοι θα είναι περιλαμβάνουν ψηφιακή σήμανση που θα προέρχεται από το hardware με την χρήση κάποιου ROM chip. Η αναπαραγωγή τους και η αντιγραφή τους θα απαιτεί την ύπαρξη του συγκεκριμένου chip στο drive αλλά η διάθεση του θα είναι αυστηρά ελεγχόμενη[x].<o></o>

Οι προδιαγραφές της τεχνολογίας DRM καθορίζονται από το πρότυπο Advanced Access Content System[xi], το οποίο αρχικά δημιουργήθηκε για το HD-DVD και αργότερα υιοθετήθηκε και από το Blu-Ray. Σύμφωνα με το AACS λοιπόν, τόσο το HD-DVD όσο και το Blu-Ray, θα ελέγχουν για πιθανή αναπαραγωγή περιεχομένου μέσω μη κρυπτογραφημένης εξόδου και σε αυτή την περίπτωση θα περιορίζουν την ανάλυση σε 960x540. Η χρήση της συγκεκριμένης δυνατότητας εναπόκειται στην διάθεση του δημιουργού και δεν είναι απόλυτη προδιαγραφή.

DRM and Windows Vista

Digital Rights Management (DRM) and Windows Vista

Πριν μιλήσουμε για την σχέση του DRM με τα Windows Vista καλό θα ήταν μιλήσουμε για την σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ του DRM και του λογισμικού καθώς και για αυτές μεταξύ του DRM και του πεδίου εφαρμογής. Αναφορικά με την σχέση μεταξύ DRM και λογισμικού μπορούμε να διακρίνουμε δύο επίπεδα:<o></o>

Application Level DRM: Η εφαρμογή αναλαμβάνει όλες τις διαδικασίες εκμετάλλευσης των DRM δυνατοτήτων του hardware (εάν υπάρχουν) καθώς και την διασφάλιση της αυθεντικότητας, την προστασία ή και την αποκωδικοποίηση του περιεχομένου ή του κώδικα εφόσον δεν εμπλέκεται hardware. Το λειτουργικό μπορεί να παραμένει DRM agnostic. Παραδείγματα τέτοιων εφαρμογών μπορούμε να βρούμε από την Apple και την Adobe.

Kernel Level DRM: Το λειτουργικό σε επίπεδο πυρήνα αναλαμβάνει όλες τις διαδικασίες εκμετάλλευσης των DRM δυνατοτήτων του hardware (εάν υπάρχουν) καθώς και την διασφάλιση της αυθεντικότητας και την προστασία του περιεχομένου ή του κώδικα. Οι εφαρμογές μπορεί να παραμένουν DRM agnostic ενώ την αποκωδικοποίηση αναλαμβάνει το hardware.

Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής του ίδιου του DRM, τότε οι περιπτώσεις είναι δύο:<o></o>

Content DRM: Εφαρμογή επί του περιεχομένου το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει: μουσική/ήχο, video, λογισμικό, κείμενο ή εικόνες σε ψηφιακή μορφή.<o></o>

Software Security DRM: Διακίνηση binary κώδικα με αποκλειστικό αντικείμενο τον έλεγχο της αυθεντικότητας του.

<o></o>

Τα Windows Vista ενσωματώνουν Content DRM σε επίπεδο πυρήνα. Η ενσωμάτωση γίνεται με την εισαγωγή τεχνολογίας προστασίας video (Protected Video Path)[xii], σύμφωνα με την οποία οι διασυνδέσεις μεταξύ των διαφόρων μερών του υπολογιστή θα πρέπει να είναι κρυπτογραφημένες. Οι συσκευές, όπως οι κάρτες γραφικών και οι διάφοροι players, θα πρέπει να έχουν πιστοποιηθεί από την Microsoft μετά από έλεγχο. Εάν το περιεχόμενο προστατεύεται από DRM και η συσκευή δεν έχει πιστοποιηθεί, το λειτουργικό παρεμβαίνει ώστε να υποβαθμίσει την ποιότητα της αναπαραγωγής ή και να την αποτρέψει πλήρως, ανάλογα με την προδιαγραφή που έχει θέσει ο δημιουργός.

<o></o>

Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι υπάρχει μηχανισμός κατά τον οποίο μπορεί να αδρανοποιηθεί από το λειτουργικό οποιαδήποτε συσκευή διαπιστωθεί ότι επιτρέπει την αναπαραγωγή περιεχομένου που προστατεύεται από DRM αδιαφορώντας για την αυθεντικότητα του (device blacklisting). Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ακόμα και αν κυκλοφορήσουν στο εμπόριο τροποποιημένα drives τα οποία θα μπορούν να αναπαράγουν Blu-Ray ή HD-DVD δίσκους, χωρίς να ελέγχουν την αυθεντικότητα τους, θα υπάρχει η δυνατότητα να αδρανοποιηθούν στο επόμενο update του λειτουργικού.

Overview - Authors' Comments

<o></o>

Overview – Authors? Comments (and rambling…)

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί προσωπική γνώμη του εκάστοτε συγγραφέα και αποτελεί κριτική παρουσίαση των δεδομένων που ως τώρα παρουσιάστηκαν. Μπορείτε να σχολιάσετε επ? αυτών στο αντίστοιχο news post.<o></o>

Blu-ray (BD) and HD-DVD: Who will be the winner?<o></o>

Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή, “ο καιρός πέρασε, οι συνθήκες άλλαξαν και η τεχνολογία προχώρησε δημιουργώντας την «ανάγκη» για ένα οπτικό αποθηκευτικό μέσο μεγαλύτερης χωρητικότητας”. Αυτό που δεν άλλαξε, δυστυχώς, είναι η τακτική των διάφορων εταιρειών να μη μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Για άλλη μια φορά αποφάσισαν να λανσάρουν 2 διαφορετικές τεχνολογίες στην αγορά και να ταλαιπωρήσουν τον καταναλωτή με το άγχος της τελικής επιλογής: «κάνω καλά που δίνω τόσα λεφτά για αυτό το προϊόν ή σε x μήνες θα εξαφανιστεί από την αγορά?». Και γιατί λέω άλλη μια φορά? <o></o>

Όλοι μας θυμόμαστε αρκετά καλά τη μεταβατική περίοδο μεταξύ της απερχομένης τεχνολογίας, του γνωστού σε όλους μας CD Recordable και της καινούριας και πολλά υποσχόμενης εποχής του DVD Recordable. Ο αρχικός ενθουσιασμός που συνεπήρε όλους μας, με τον καιρό άρχισε να αντικαθίσταται από αμφιβολίες, αναπάντητα ερωτήματα και απογοήτευση καθώς πλησίαζε ο καιρός της επίσημης πρώτης στην αγορά, καθώς στα χαρτιά ήταν πολύ νωρίτερα (1996). Για αυτό φρόντισαν οι διάφορες πολυεθνικές, οι οποίες, μη συμφωνώντας μεταξύ τους, αποφάσισαν να διαιρέσουν τη κοινότητα του DVD στα δύο, με την υποστήριξη των 2 διαφορετικών formats. Αυτός ο ποιητικά αποκαλούμενος από πολλούς «

πόλεμος των formats» δεν ήταν φυσικά σε καμία περίπτωση πρωτόγνωρος όρος. Οι περισσότεροι εξ ημών, ίσως όχι οι αρκετά νεότεροι, θυμόμαστε την ιστορία πίσω από το VHS και Betamax. I?ll get back to this.<o></o>

Ποιο format θα επικρατήσει αυτή τη φορά? Όταν το ερώτημα αυτό πρωτογεννήθηκε, με τη δική μου κοινή λογική, η απάντηση ήταν το HD-DVD. Όμως γιατί, θα ρωτήσετε? Αφού το BD είναι τεχνικά κατά πολύ καλύτερο από το HD-DVD, βασίζεται σε φρέσκια και όχι «αναμασημένη» τεχνολογία, προσφέρει περισσότερη χωρητικότητα ανά μέσο etc. Μα για τον ίδιο λόγο που επικράτησε το VHS έναντι της, κατά αρκετούς, τεχνολογικά ανώτερης Betamax! Για να κατανοήσει κανείς το λόγο θα πρέπει να έχει έρθει σε επαφή με τον «μαρκετίστικο» όρο “the whole product”. Ο

Jack Schofield έχει γράψει ένα πολύ καλό, κατά την άποψή μου, άρθρο σχετικά με τον όρο αυτό[xiii]. Σε αυτό εξηγεί ταυτόχρονα γιατί τελικά η Betamax έχασε τον «πόλεμο»: γιατί πολύ απλά ήταν ένα «χειρότερο προϊόν» all around συγκριτικά με τη VHS.

<o></o>

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι φυσικά ένας σημαντικός παράγοντας που θα καθορίσει την τύχη ενός προϊόντος/τεχνολογίας αλλά δεν είναι ο μόνος και σίγουρα δεν είναι ο πιο σημαντικός. Στην περίπτωση του BD η κατάσταση αρχικά έμοιαζε παρόμοια, με την εξαίρεση ότι το BD δεν είχε καν το πλεονέκτημα να έχει βγει πρώτο στην αγορά. Έχει φυσικά το προτέρημα να είναι ομολογουμένως τεχνικά ανώτερο: πιο ασφαλές (hard coating), μεγαλύτερη χωρητικότητα. Είναι όμως αυτό που ο καταναλωτής επιζητά, το “whole product” όπως θα έλεγε και ο Schofield? Δεδομένου του μεγαλύτερου κόστους κατασκευής, της καθυστερημένης διάθεσής του στη αγορά και την ενσωμάτωση περισσότερων user-unfriendly protection schemes (DRM) το μέλλον δε μου φαινόταν προσωπικά πολλά υποσχόμενο για το BD.

Τα δεδομένα μέχρι στιγμής βέβαια, δεν υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Και όταν μιλάω για δεδομένα, αναφέρομαι στα συγκριτικά νούμερα πωλήσεων μεταξύ των δύο τεχνολογιών. Για τα νούμερα αυτά μπορεί κανείς να πληροφορηθεί σε διάφορες ιστοσελίδες[xiv]<sup>, </sup>[xv]<sup>, </sup>[xvi]. Όλα τα στοιχεία δείχνουν το Blu-ray παραδόξως να προηγείται στις πωλήσεις, παρά το γεγονός ότι είναι πιο ακριβό και ότι μπήκε στην αγορά ένα χρόνο σχεδόν αργότερα. Το BD τον περασμένο Ιανουάριο ξεπέρασε σχεδόν κατά το τριπλάσιο τις πωλήσεις το HD-DVD[xvii]. Η ραγδαία άνοδος των πωλήσεων του BD οφείλεται κατά κύριο λόγο βεβαια στις παράλληλες πωλήσεις του PS3, το οποίο ως γνωστό έρχεται με ενσωματωμένο Blu-Ray player. Παρόλα αυτά δεν ισχύει το ίδιο και για την Ευρώπη, όπου το HD-DVD ακόμα φαίνεται να επικρατεί[xviii]. Ταυτόχρονα, γίνονται προσπάθειες να αυξηθεί η χωρητικότητά του, φτάνοντας ακόμα και στα 150Gb[xix], ακολουθούμενη από την ηχηρή απάντηση του αντίθετου στρατοπέδου στα 200Gb[xx].

Δεν είναι φυσικά αυτά τα χαρακτηριστικά που θα κρίνουν το ποιο format θα κερδίσει. Αντίθετα, απλά χρησιμεύουν στον πόλεμο των εντυπώσεων. Ακόμα και οι πρώτες αναφορές που ήθελαν τη βιομηχανία του πορνό να παίρνει το μέρος του HD-DVD δεν ήταν τελικά ακριβείς, αφού πλέον κυκλοφορούν τίτλους

και στα δύο formats[xxi]. Εν κατακλείδι, κανείς στην ουσία δε γνωρίζει τελικά ποιο format θα επικρατήσει, και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο πιθανά προσπαθεί να κατευθύνει την κοινή γνώμη προς όφελός του. <o></o>

Μήπως όμως χρειαζόμαστε και τα 2 formats? Πολλοί πιστεύουν ότι τη λύση θα φέρει η επικράτηση των dual format recorders, όπως έγινε και με στη περίπτωση των plus & minus DVD formats. Τέτοια recorders θα είναι ικανά να διαβάζουν αλλά και να γράφουν τόσο HD-DVD όσο και BD media, ενώ θα πρέπει να είναι backwards compatible με τα DVD και CD media. Τέτοια drives έχουν ήδη κυκλοφορήσει στην αγορά, όπως το

LG BH-100[xxii]. Δεν είναι λίγοι αυτοί που όμως πιστεύουν ότι μια τέτοια τροπή θα προβεί εις βάρος του καταναλωτή[xxiii], και εγώ ανήκω στην ίδια κατηγορία. Το να κατασκευάσεις μια συσκευή που είναι συμβατή και με τα 2 formats, εκτοξεύει αυτόματα το κόστος παραγωγής στο διπλάσιο. Δεν έχει καμία σχέση με τα dual format DVD drives, τα οποία είχαν παρόμοια specifications που επέτρεπαν σε μια κεφαλή να κάνει τη δουλειά. Το αυξημένο κόστος που θα έρθει με αυτές τις συσκευές θα κρατήσει τις τελικές τιμές στα ύψη για πολύ περισσότερο καιρό και θα καθυστερήσει αυτή διαμάχη εις βάρος του καταναλωτή.

Είναι προς όφελος όλων μας να επικρατήσει ένα από το δυο formats όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η παραγωγή θα αυξηθεί, τα κόστη θα πέσουν και έτσι η τελικές τιμές θα φτάσουν πιο σύντομα σε λογικά πλαίσια. Αν και μου είναι προσωπικά αδιάφορο ποιος θα κερδίσει, πιστεύω ότι θα είναι καλύτερα για όλους μας αν αυτό είναι το HD-DVD. Έχει σαφώς μικρότερο κόστος παραγωγής και θα φτάσει γρηγορότερα στο στάδιο εκείνο όπου θα είναι αναλόγως φτηνό όσο ένα DVD player/recorder σήμερα. Το μέλλον των πολυμέσων είναι τα streamed media, και το μέλλον αυτό είναι πολύ πιο κοντά από όσο θα περίμενε κανείς. Και τα 2 formats δεν έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους, γιατί να επικρατήσει αυτό το οποίο θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο να γίνει οικονομικά προσιτό? Τα τεχνικά χαρακτηριστικά δεν θα έχουν κανένα νόημα, κατά τη γνώμη μου, στην εποχή των streamed media.

<o></o>

DRM and VISTA - Comments<o>

</o>

“Ότι κλειδώνει ξεκλειδώνει. Πάντα;” Η απάντηση είναι “Ναι πάντα”. Το ερώτημα παραμένει το “Πότε;” Δυστυχώς την απάντηση στο “Πότε;” δεν μπορεί να την δώσει κανείς με βεβαιότητα. Το CSS, η στατική κρυπτογράφηση των DVD, αντιστάθηκε για επτά χρόνια. Το DRM λόγω της δυναμικής του φύσης δείχνει δυνατότερο. Προϊόν συμμαχιών της βιομηχανίας της διασκέδασης και των κατασκευαστών hardware και software.<o></o>

Η σχέση του DRM με το κοινό είναι καταδικασμένη να είναι μια σχέση απέχθειας. Και όταν μιλάω για κοινό σε καμία περίπτωση δεν εννοώ τον κατεργαράκο που κατεβάζει πειρατικές ταινίες και μουσική από p2p δίκτυα. Εννοώ τον νόμιμο χρήστη που έχει καταβάλει πλήρως το τίμημα αυτού που ακούει ή βλέπει, καθώς και το αυξημένο κόστος των DRM συσκευών και του λογισμικού του.

Η σχέση αυτή είναι προορισμένη να περάσει δύο φάσεις. Η πρώτη και πρώιμη φάση είναι αυτή κατά την οποία το DRM, πανίσχυρο, προστατεύει πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών, κάνοντας δύσκολη την ζωή του χρήστη με το να του στερεί μερικά από τα θεμελιώδη δικαιώματα που έχει πάνω στο hardware και στο μέσο το οποίο πλήρωσε. Η δεύτερη φάση είναι αυτή κατά την οποία το DRM, διάτρητο, θα κάνει δύσκολη την ζωή του νόμιμου χρήστη σπρώχνοντας τον ταυτόχρονα προς την πειρατεία που θα τον λυτρώσει από ανώφελη για αυτόν φασαρία και το κόστος.

<o></o>

Υπάρχει ενδιάμεση λύση; Σαφώς! Ήδη ακούγονται φωνές και μέσα από την βιομηχανία της διασκέδασης[xxiv] και μέσα από τον τεχνολογικό χώρο[xxv]<o></o> που αμφισβητούν τα ουσιαστικά οφέλη που θα έχει το DRM για τους δημιουργούς περιεχομένου. Εταιρίες το εγκαταλείπουν πριν καν το υιοθετήσουν και προτάσσουν ως εναλλακτική λύση τις προσιτές τιμές για την μουσική και τις ταινίες, αλλά και την απαλοιφή του DRM που αυξάνει ανώφελα τις τιμές συσκευών, μέσων και λογισμικού.<o></o>

Αναφορικά με την συνεισφορά των Windows Vista στην εφαρμογή του DRM, αυτή είναι κατά την γνώμη μου ασήμαντη. Το DRM θα μπορούσε κάλλιστα να εφαρμοστεί ακόμα και αν τα Vista ήταν ένα DRM agnostic λειτουργικό. Η δε υποτιθέμενη προστασία απέναντι στο DRM που μπορούν να παρέχουν τα Vista, απενεργοποιώντας τις συσκευές που θα αναπαράγουν πλήρως το περιεχόμενο, αγνοώντας τις όποιες προδιαγραφές προστασίας, μόνο σαν αστείο μπορούμε να το δούμε. Υπάρχουν δεκάδες δωρεάν λειτουργικά στα οποία αυτές οι συσκευές, αν ποτέ εμφανιστούν στην αγορά, θα λειτουργήσουν πλήρως.<o></o>

Όπως με την πρώτη εμφάνιση του video, του CD και του DVD ο καλύτερος δρόμος ήταν αυτός της αναμονής, έτσι πρέπει να γίνει με τις High Definition συσκευές. Ακόμα και αν δεν υπήρχε στην μέση το DRM, πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο ανάμεσα στα πρότυπα. Για όσο υπάρχει στην μέση το DRM, ίσως ο καλύτερος δρόμος να είναι αυτός της αποχής.

Further Reading

BLU-RAY (BD)