Jump to content



Εκλογές 25/1/2015


greekfragma

Εκλογές 25/1/2015 (πρόθεση ψήφου)  

90 members have voted

You do not have permission to vote in this poll, or see the poll results. Please sign in or register to vote in this poll.

Recommended Posts

Δεν ξές τι να ψηφίσεις αφού ότι και να βγει το πρόβλημα θα παραμείνει από την στιγμή που δεν παράγουμε και οι μισή είναι συνταξιούχοι οι άλλοι μισή άνεργοι και ένα μικρό ποσοστό είναι στην παραγωγή

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

O Τσίπρας πάντως μεγάλη στροφή στην θρησκεία τελευταία.. Μέχρι και στον αυτιά είπε κι ο θεός θα μας βοηθήσει :hehe:

 

Η πίστη  Κώστα έχει διαφορετικές παραμέτρους για κάθε άνθρωπο. Άλλος πιστεύει για την ανταμοιβή του παραδείσου, άλλος για ίαση από ασθένεια και άλλος για +5%.

Πίστη είναι όλα.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Η πίστη  Κώστα έχει διαφορετικές παραμέτρους για κάθε άνθρωπο. Άλλος πιστεύει για την ανταμοιβή του παραδείσου, άλλος για ίαση από ασθένεια και άλλος για +5%.

Πίστη είναι όλα.

Αν μου λέγανε ότι με "δέηση στα θεία" το lab θα περάσει το tomshardware σε κίνηση κι ερχόμουν αύριο κι έγραφα στο lab ότι με τη βοήθεια του θεού θα γίνουμε πρώτοι, δε θα με έφτυνες στη μούρη;

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλά εσύ έχεις ψυχή, πιστεύω που δεν τα πατάς για μια καρέκλα και @@. 

 

Και δεν το λεω για τον Αλεξάκη, το λέω για όλους τους πολιτικούς.

 

Και δη στην Ελλάδα δεν νοείται αρχηγός πολιτικός που δεν φιλάει το χέρι κάποιου παπά.

 

Γιατί? Γιατί έχουμε πάνω απο 2.000.000 άνω των 70 ψηφοφόρους που κοιμούνται ακόμα αγκαλιά με τα εικονίσματα. 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλά είναι ξεφτυλίκι αυτό το πράγμα ρε παιδί μου, να λες ότι θέλει να ακούσει ο άλλος ενώ το παίζεις διαφορετικός. Ο Σύριζα του 2012 με τον Σύριζα του 15 δεν έχει καμία σχέση, και δυστυχώς οι τελευταίες μέρες το επιβεβαίωνουν με τον χειρότερο τρόπο. Θέλω να ελπίζω ότι αυτό το κάνει για να χει πάτημα με την αυτοδυναμία για μεγαλύτερες αλλαγές.. αλλά μάλλον με την ελπίδα θα μείνω. 

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Εσύ το λες ελπίδα εγώ θα το έλεγα αλλιώς αν δεν ήμουν πράσινος αλλά ναι στην ίδια σελίδα είμαστε δυστυχώς. 

 

Δεν θα γυρίσει πίσω σε αυτά τα "τότε" Κώστα. 

 

Επέλεξε (λογικά / μάλλον / στατιστικά) να κυβερνήσει αντί να κρυφτεί και να αλλάξει τα πιστεύω του ( ΚΚΕ - καλά όχι αυτοδύναμια αλλά κατάλαβες ), οπότε τώρα χορεύει και αυτός σιγά σιγά στον ρεαλισμό και στο βάρος των λεγόμενον του. Και για αυτό αλλάζει άρδην η γραμμή. Την κατάληξη θέλω να δω. 

 

Προς το παρόν το momentum δουλεύει υπέρ του, και δεν χάνει / αιμορραγεί ψηφοφόρους, οπότε θα τα δούμε στην πράξη. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αν μου λέγανε ότι με "δέηση στα θεία" το lab θα περάσει το tomshardware σε κίνηση κι ερχόμουν αύριο κι έγραφα στο lab ότι με τη βοήθεια του θεού θα γίνουμε πρώτοι, δε θα με έφτυνες στη μούρη;

 

Αν με έπειθες ότι το πίστευες αλήθεια θα το σεβόμουν και δεν θα το σχολίαζα.

Σου κάθετε καλύτερα το «με την βοήθεια του Θεού θα σκοτώσουμε τον εχθρό» από το «με την βοήθεια του θεού θα σώσω την πατρίδα»;

Γιατί αυτός μπορεί να το πιστεύει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Στην ίδια κατηγόρια θα τα έβαζα διότι κι ο Σαμαράς είχε απευθείας γραμμή με την Παναγία κι είδαμε τι καλά που πήγε. Αλλά σου φαίνεται να το πιστεύει πραγματικά όντας μια ζωή άθεος, 6 μήνες πριν γίνει πρωθυπουργός να βρίσκει το θείο πνεύμα;

Link to comment
Share on other sites

Στην ίδια κατηγόρια θα τα έβαζα διότι κι ο Σαμαράς είχε απευθείας γραμμή με την Παναγία κι είδαμε τι καλά που πήγε. Αλλά σου φαίνεται να το πιστεύει πραγματικά όντας μια ζωή άθεος, 6 μήνες πριν γίνει πρωθυπουργός να βρίσκει το θείο πνεύμα;

 

Αν σου έλεγε ότι πούλησε την ψυχή του στο διάβολο για να γίνει πρωθυπουργός θα τον θεωρούσες πιο ειλικρινή έτσι δεν είναι;

Όμως είναι ακριβώς το ίδιο θέμα πίστης.

Link to comment
Share on other sites

Δεν νομίζω ότι άρχισε να πιστεύει ο Τσίπρας

 

Προφανώς στα φρύδια του, αλλά δεν το διατυμπανίζει γιατί ξέρει πως θα τον βλάψει.

 

Τώρα το να πει πολιτικός ψέματα για κάτι ή βολικά να ΜΗΝ πει κάτι για να κερδίσει κάποιο οτιδήποτε αντάλλαγμα είναι κάτι που γελάμε όλοι ομαδικά.  

 

Οπότε αυτό κάνει. 

 

Το αν είναι παραπληροφόριση και δεν ξέρω τι άλλο so fucking what Που λέν και στο χωριό μου, το ρητό ότι όλα επιτρέπονται στον έρωτα και στον πόλεμο έχει εδώ και χρόνια γίνει "στην πολιτική". Δεν το επικροτώ αλλά τον καταλαβαίνω. Επικοινωνιακά παιχνίδια είναι όλα αυτά, έχουμε το δικαίωμα να μην τα ψηφίσουμε. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Το αμορτισέρ της «μεσαίας τάξης»

 

Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε ένας οικονομικός/κοινωνικός χώρος που όσοι τοποθετούσαν τον εαυτό τους σ αυτόν, θεωρούσαν ότι είχαν διαφύγει οριστικά και αμετάκλητα τον κίνδυνο της φτώχειας και της ανέχειας. Πολύ περισσότερο είχαν την ελπίδα ότι μπορούν να προχωρήσουν  και να φτάσουν στα ψηλότερα οικονομικά/ κοινωνικά επίπεδα. Αυτή η «μεσαία τάξη» είναι βασικό εργαλείο απορρόφησης των κραδασμών που προκαλεί η σύγκρουση μεταξύ αυτών  των που έχουν τα πάντα και εκείνων που δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους. Μ άλλα λόγια η μεσαία τάξη μπορεί να απορροφήσει τους κραδασμούς των ταξικών συγκρούσεων και να διαχύσει την ψευδαίσθηση  για την ύπαρξη μιας κοινωνίας η οποία πορεύεται δίκαια και ανοδικά.

 

Η σημασία της μεσαίας τάξης ως αμορτισέρ των κοινωνικών συγκρούσεων είναι τόσο προφανής που έγινε κατανοητή ακόμη και από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έσπευσε τις τελευταίες μέρες να  δείξει το ενδιαφέρον του για την άσχημη τύχη που μπορεί να έχει αυτός ο στυλοβάτης του συστήματος αν έρθει στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο Αν. Σαμαράς ξέχασε κάτι βασικό: Για να μπορέσει να παίξει το ρόλο της η «μεσαία τάξη» θα πρέπει να υπάρχει. Και η ελληνική μεσαία τάξη—ο στυλοβάτης του συστήματος της μεταπολίτευσης— δεν υπάρχει πια…

 

  • Σύμφωνα με έκθεση της  Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας την τελευταία πενταετία έχουν βάλει λουκέτο 220.000 επιχειρήσεις
  • το 2015 θα διακόψουν τη λειτουργία τους άλλες 40.000 εταιρείες και θα χαθούν πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας.
  • σύμφωνα με έρευνα της ICAP, σε δείγμα 16.000 εταιρειών, ο συνολικός τζίρος τους μειώθηκε μέσα σε 5 χρόνια κατά 77 δις ευρώ ή 35%.

 

  •  
  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

Προφανώς στα φρύδια του, αλλά δεν το διατυμπανίζει γιατί ξέρει πως θα τον βλάψει.

 

Τώρα το να πει πολιτικός ψέματα για κάτι ή βολικά να ΜΗΝ πει κάτι για να κερδίσει κάποιο οτιδήποτε αντάλλαγμα είναι κάτι που γελάμε όλοι ομαδικά.  

 

Οπότε αυτό κάνει. 

 

Το αν είναι παραπληροφόριση και δεν ξέρω τι άλλο so fucking what Που λέν και στο χωριό μου, το ρητό ότι όλα επιτρέπονται στον έρωτα και στον πόλεμο έχει εδώ και χρόνια γίνει "στην πολιτική". Δεν το επικροτώ αλλά τον καταλαβαίνω. Επικοινωνιακά παιχνίδια είναι όλα αυτά, έχουμε το δικαίωμα να μην τα ψηφίσουμε. 

Πραγματικά πάντως, you overthink it.

Όχι για το σχόλιο αυτό καθ' αυτό, αλλά για το στορυ.

Είπε λέει ο Τσίπρας στον Αυτιά "Ο θεός θα μας βοηθήσει" (@DJD, θέλω link να δω το context), so freaking what???

Όλοι ξέρουμε ότι είναι άθεος, κανείς δεν πρόκεται να το άκουσε και να είπε "Ααα, εντάξυ, ήταν να ψηφίσω τον Σαμαρά που με μαμάει 2.5 χρόνια τώρα / τον Παπανδρέου επειδή ο πατέρας του έκοψε σύνταξη στην μάνα μου πριν 30 χρόνια / τον Βενιζέλο γιατί ΜΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά θα ψηφίσω Τσίπρα". Τι καθόμαστε και ασχολούμαστε?

Πιστευει πραγματικά κανείς ότι ο Άδωνης και ο Σαμαράς που διατυμπανίζουν ότι πιστευουν ότι είναι πραγματικά θρήσκοι και ότι ζούνε σύμφωνα με τις αρχές και τα διδάγματα του Ιησού Χριστού? Μην τρελαθούμε τελοίως, δεν αξίζει να ασχολούμαστε με αυτά.

 

EDIT:

To ίδιο ισχυει και για το παρακάτω λινκ http://luben.tv/stream/48701/

Έγινε επεξεργασία από Myralis
Link to comment
Share on other sites

^^ σοκαρίστηκες ε ??? :p

 

http://www.yannaras.gr/psihanagasmoi-panikou-morias/

 

 

Ψυχαναγκασμοί πανικού και μωρίας Ημερομηνία δημοσίευσης: 18 Ιανουαρίου 2015

Στο πολιτικό αλφαβητάρι της ελληνικότητας που μάς άφησε κληρονομιά, ατίμητη και αγνοημένη, ο Οδυσσέας Ελύτης («Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά», Ικαρος 1990), αποτυπώνει και το βασανιστικό δίλημμα όσων πολιτών ομοφρονούν (ακόμα) με τον ποιητή και θα βρεθούν μπροστά στην κάλπη την ερχόμενη Κυριακή:

«Δεν τολμάς να τραβήξεις μιαν από τις αξίες που πιστεύεις ότι ικανοποιούν την εθνική σου φιλαυτία, και βλέπεις να βγαίνουν μαζί της ένα σωρό άνθρωποι των χρηματιστηρίων, που ανεβοκατεβαίνουν στην κόλαση όπως στο σπίτι τους. Δεν κοτάς ν’ αγγίξεις μιαν από τις αξίες που ικανοποιούν τα αισθήματά σου για κοινωνική δικαιοσύνη, και βρίσκεσαι να “κάνεις πορεία” μ’ ένα συρφετό ανθρώπων που δεν έχουν δική τους σκέψη αλλά την περιμένουν από τον καθοδηγητή τους. Ετσι όμως η ψυχή μας υποχρεώνεται να κυλήσει πάνω σε δύο γραμμές που αδυνατούμε να παραλληλίσουμε. Ο εκτροχιασμός είναι αναπόφευκτος. Θεέ μου! Κι εγώ που ονειρευόμουν να παραλληλιστούν άλλου είδους γραμμές, κι απέβλεπα στις συντεταγμένες του γυμνού σώματος και της δικαιοσύνης, της αλκής και της ιερότητας, του παρθενικού και του ηδυπαθούς! Που ζητούσα να καθαγιασθούν πρώτα μέσα στο άδυτον του κάθε ιδιώτη τα “κοινά” και έτσι μόνον να γίνουν κανόνες ζωής για όλους, με το ίδιο ήθος και την ίδια δύναμη».

 

Σήμερα η σύγχυση και παραφθορά των «αξιών» (δηλαδή των εκτιμήσεων της ποιότητας και των ιεραρχήσεων της ανάγκης) έχει οδηγήσει την ελλαδική κοινωνία σε τέτοια ασυναρτησία και παραλογισμό, που ακόμα και οι σταθερές των εννοιών έχουν αποσυντεθεί. Ο «πατριωτισμός» είναι καραμέλα στα χείλη καιροσκόπων καραγκιόζηδων ή περιθωριακών τραμπούκων. Για «κοινωνική δικαιοσύνη» μιλάνε οι βασανιστές της φτωχολογιάς και των ανήμπορων: τα συνδικαλισμένα «ρετιρέ», οι άσσοι των «απεργιών κοινωνικού κόστους», τα βλαστάρια των «καλών οικογενειών» που εκδικούνται την ανία τους καίγοντας ή καταστρέφοντας με λύσσα κάθε ίχνος κοινωνικής περιουσίας.

«Φιλολαϊκή πολιτική» επαγγέλλονται οι προστάτες των πενηντάρηδων (και κάτω) συνταξιούχων, οι φανατισμένοι αρνητές κάθε αξιοκρατίας και κάθε ελέγχου της ποιότητας και της συμπεριφοράς των λειτουργών του κράτους, οι υπερασπιστές της ασύδοτης «πελατειακής» δημοσιοϋπαλληλίας, του ολοκληρωτικού καθεστώτος της διαπλοκής κομμάτων και «νταβατζήδων». Μιλάνε για «προτεραιότητα της παιδείας» αυτοί που παρέδωσαν τα πανεπιστήμια και τα σχολειά στον κρετινισμό των «κομματικών νεολαιών», αυτοί που ετσιθελικά, με αναίσχυντη φασιστική αυθαιρεσία, επέβαλαν τη μονοτονική γραφή, δηλαδή το βίαιο τέλος της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού, γλωσσικής συνέχειας, με μπαϊράκι την καφρική «ιδεολογία της ευκολίας».

Οι νοσταλγοί του σοβιετικού «παραδείσου» συνεχίζουν να «μάχονται» δήθεν για «ελευθερίες» και «δικαιώματα», με τη νοσταλγία τους να παρακάμπτει ψυχαναγκαστικά τη φρικώδη κακουργία των Γκουλάγκ και της Κολιμά, τα εκατομμύρια των σφαγιασμένων στον βωμό του τρόμου, τη θηριωδία της πιο εφιαλτικής απανθρωπίας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης μας. Ναι, έχουν ακόμα κόμμα στην Ελλάδα οι νοσταλγοί του ολοκληρωτισμού της παράνοιας και οπαδοί της δικτατορίας (δήθεν του προλεταριάτου), κόμμα νομιμοποιημένο από τον «εθνάρχη» Καραμανλή – ωσάν να είναι ποτέ δυνατό να νομιμοποιηθεί σε μια συντεταγμένη κοινωνία η κατάλυση των νόμων, να υποκατασταθεί το κράτος Δικαίου από το «δίκιο του εργάτη», όπως φαντάζεται αυτό το «δίκιο» το κάθε γκρουπούσκουλο μανιακών της βίας και της καταστροφής.

Αλλά το πολίτευμα στο Ελλαδιστάν είναι η απολυταρχική κομματοκρατία, γι’ αυτό δεν υπάρχει και Σύνταγμα: χάρτης που να οριοθετεί κοινωνικούς στόχους κοινά συμφωνημένους και τη διαφορά των θεσμικών τρόπων για την επιδίωξη των στόχων. Οι κυβερνήσεις κατηγορούνται από τις αντιπολιτεύσεις ότι «έχουν κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο» και ο καταλογισμός είναι τεκμηριωμένος, όχι ρητορικός. Κουρελόχαρτο, επειδή κάθε αναθεώρηση του Συντάγματος θωρακίζει πληρέστερα την απολυταρχική κομματοκρατία και κάθε αντιπολίτευση, όταν γίνεται κυβέρνηση, επιτείνει την εκδοχή του «κουρελόχαρτου» για να στήσει το δικό της πελατειακό κράτος.

Συμπληρώνει ο Σεφέρης το κληροδότημα πολιτικής αγωγής του Ελύτη, με ακόμα μεγαλύτερη πίκρα: «Βρίσκω, λέει, πως είναι θλιβερό και βαρύ, καθώς προχωρούν τα χρόνια, να καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν έχουμε προκόψει ούτε μια γραμμή σε αυτά τα ζητήματα (τα πολιτικά). Κι όταν ένας τόπος δε δείχνει προκοπή μέσα σε σαράντα χρόνια, αυτό σημαίνει πως πέφτει κατακόρυφα».

Σαράντα εννέα επιπλέον χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Σεφέρης κατέθετε αυτή την πικρή πιστοποίηση (1966). Και η κατρακύλα του τόπου επιτάθηκε ακατάσχετη, πήρε την ταχύτητα χιονοστιβάδας. Φτάσαμε σήμερα σε τέτοιες επιδόσεις θρασύτητας, ώστε να δημιουργεί «καινούργιο» κόμμα διεκδικώντας και πάλι ρόλο στη διαχείριση των κοινών, ποιος; Ο ολίγιστος των Παπανδρέου, από τους κατεξοχήν υπόδικους στις συνειδήσεις για την ολοκληρωτική καταστροφή που ζει η χώρα σήμερα, πρόσωπο – σύμβολο της ανικανότητας και της διεθνούς γελοιοποίησης του ελληνικού ονόματος.

Τι θα έλεγαν άραγε σήμερα ο Σεφέρης, ο Ελύτης για το πολιτικό μας σκηνικό, τις μακάβριες φιγούρες των αμετανόητων κομματανθρώπων που οδήγησαν, τα τελευταία τρία χρόνια, την Ελλάδα στη διάλυση και στην ατίμωση. Τουλάχιστον δεν τολμούν να ζητήσουν την ψήφο μας όσοι κακούργησαν τον εξωφρενικό υπερδανεισμό της χώρας για να γιγαντώσουν το πελατειακό τους κράτος. Τη ζητούν όμως αυτοί που για να συντηρήσουν άθικτη τη χλιδή των «νταβατζήδων» και των πραιτωριανών, λήστεψαν τον αποταμιευμένο στα ασφαλιστικά ταμεία και στα ελληνικά «ομόλογα» μόχθο των πολιτών, οδήγησαν τη χώρα στον εφιάλτη της χρεοκοπίας: στις δέκα επιχειρήσεις να έχουν κλείσει οι οχτώ, η αποβιομηχάνιση να είναι σχεδόν ολοκληρωτική, η ανεργία σωστή κόλαση και ψυχολογικό μαρτύριο για τις μισές (τουλάχιστον) οικογένειες στην Ελλάδα. Η νεολαία να ξενιτεύεται, η εθνική ανεξαρτησία χαμένη, το ελληνικό όνομα ταυτισμένο διεθνικά με τον εξευτελισμό και την ντροπή.

Ρητορεύουν έξαλλοι σαν νευρόσπαστα οι ένοχοι, πανικόβλητοι μήπως χάσουν τις καρέκλες και βρεθούν στο εδώλιο, αθύρματα μιας αντιπολίτευσης που οι ίδιοι με την παραφροσύνη τους την εξέθρεψαν και τη γιγάντωσαν: μετέτρεψαν ένα συνονθύλευμα από ιδεολογικές θρησκοληψίες σε κόμμα εξουσίας με σαρωτική των πάντων δυναμική.

Οι εξελίξεις δεν είναι δυνατό να ελεγχθούν.

Link to comment
Share on other sites

ακούει κανείς άλλος γαπ στον ενικό; είπε όντως ότι

"είμαι κατά των χημικών, αλλά έπρεπε να σωθούν τα κτίρια", &

"είχα δώσει εντολή να μην υπάρξουν θύματα";;;;;;;

 

ή με γέλασαν τα αυτιά μου;

Έγινε επεξεργασία από deninho
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.