Official ΦαγητοThread v2.0

[tommybertsen]

-Ναι γεια σας, ένα πίτα γύρο από όλα θέλω

-Από που είστε; 

-Θεσσαλονίκη

-ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

[astrolabos]

Μία ώρα πριν, το μέλος tommybertsen έγραψε:

την τρως όπως γουστάρεις (με ότι κρέας θέλεις και όπως το επιθυμείς)

 

[HotPeanut]

[salde]

9 hours ago, jax7480 said:

Σε χάλασαν οι πρωτευουσιάνοι... φτου...

1. όχι, είναι ανακριβής η μομφή.
2. όπως εξηγήθηκε πειστικά και τελεσίδικα, λυπησου μαας ρε συ, μαρούλι σε σουβλάκια/γύρους. ένας σεβασμός κάπου, ένα έλεος.

Όμως συμβαίνουν τα εξής που οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν. Ο άνθρωπος είναι μεταμοντέρνος. Δεν απαγορεύεται. Θέλει χιπστεριές, σωστή έκφραση. ΟΚ, δεν θα του πάρουμε το κεφάλι, αποδεχόμενοι την υπέροχη υπεκφυγή (χρησιμότατη για την αποφυγή σφαγών, από εποχές που δεν υπήρχαν πηρούνια αλλά υπήρχαν μαχαίρια) «περί ορέξεως...». De gustibus non est disputandum. Είναι καλό παιδί ο τόμμυς, μαρούλι θέλει; ΟΟΚ ας το φάει με μαρούλι, ας πρόσεχε. Από άλλη μεγάλη στιγμή του νήματος θυμόμαστε πως ο τομμάκος βάζει και πατάτες μέσα. Γενικώς βάζει ΄,τι βρει.

Το σωστό θα ήταν ντομάτα/κρεμμύδι/ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ, προσοχή όμως, αριστοτεχνικά κομμένη η ντομάτα σε μκρά κυβάκια, το κρεμμύδι επίσης ψιλοκομμένο, λίγος μαϊντανός, τοποθετημένα για λίγο πάνω στην πίτα να ζεσταθούν λιγάκι κλπ κλπ. Στο τέλος το σουβλάκι/γύρος. Ως προς το τζατζίκι ή το γιαούρτι, οκ το δεχόμαστε, όχι πάντα. Βάζουμε και λίγο πιπέρι της αρεσκείας μας (μπορεί να είναι πάπρικα ή άλλο είδος), κανονικά θέλει κι αλάτι αλλά η ζωή είναι δύσκολη μετα τα 9, οπότε ενίοτε λέμε τη μαγική φράση χωρίς αλάτι.

 

[Proteas]

πριν 1 ώρα, το μέλος tommybertsen έγραψε:

Το ίδιο πίστευα και πάνω. Α, και για να μην ξεχάσω, μουστάρδα - κέτσαπ που βάζαμε πάνω, ΠΟΣΟ λάθος ήμασταν...

Και καπως ετσι παιδια μου ανακαλυφθηκε το ντελιβερι στην Θεσσαλονικη.

Οταν αρχισαν να βλεπουν οι ντελιβεραδες τις παραγγελιες του μετακομισε αρον αρον στην Αθηνα.

Και εζησε αυτος καλα και μεις καλυτερα.

Απο το βιβλιο με συνταγες μαγειρικης "Το πιτόγυρο δεν έχει standards." του  tommybertsen.

 

[tommybertsen]

Μόλις τώρα, το μέλος Proteas έγραψε:

Και καπως ετσι παιδια μου ανακαλυφθηκε το ντελιβερι στην Θεσσαλονικη.

Οταν αρχισαν να βλεπουν οι ντελιβεραδες τις παραγγελιες του μετακομισε αρον αρον στην Αθηνα.

Και εζησε αυτος καλα και μεις καλυτερα.

Απο το βιβλιο με συνταγες μαγειρικης "Το πιτόγυρο δεν έχει standards." του  tommybertsen.

 

Το καλύτερο βιβλίο. Best seller. 

Από τις εκδόσεις "κέτσαπ μουστάρδα και ρετσίνα"

 

ΥΓ : " απ'όλα"ήταν πάντα το πιτόγυρο, δηλαδη και μουστάρδα και κέτσαπ . Και πολλές φορές Ουγγαρέζα, την οποία εδώ δεν βρίσκω με τίποτα. 

Απλά αν θελήσω μουστάρδα και κέτσαπ, προτιμώ να βάλω δικές μου

@Proteas  ετοιμάσου και για το sequel " Όχι κουμάντο στο στομάχι μου "

[acct]

Αυτά τα περιέργα με τις μουσταρδοκέτσαπ τα κάνουν και σε κάτι νησιά του ΒΑ Αιγαίου, ονόματα-δε-λέμε-υπολήψεις-δε-θίγουμε. Αλλά εντάξει, μετά την πρώτη κρυάδα ("Τι έκανες στα σουβλάκια ρε βλάσφημε, γιατί τα έκανες λογότυπο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;"), συνηθίζεις γρήγορα.

[Proteas]

Μπηκαν και τα σουβλακια στον χορο..

Oσοι ειναι η βρεθουν στην Αθηνα να κανουν μια γευστικη δοκιμη σουβλακιων στο καταστημα "Η Βολβη" στην Βαρβακειο αγορα.

Και ξεχαστε το θελω ετσι το θελω γιουβετσι ζητηστε και δοκιμαστε το σουβλακι οπως το φτιαχνει ο Περδικης.

 

 

 

[astrolabos]

πριν 20 λεπτά, το μέλος acct έγραψε:

Αυτά τα περιέργα με τις μουσταρδοκέτσαπ τα κάνουν και σε κάτι νησιά του ΒΑ Αιγαίου, ονόματα-δε-λέμε-υπολήψεις-δε-θίγουμε. Αλλά εντάξει, μετά την πρώτη κρυάδα ("Τι έκανες στα σουβλάκια ρε βλάσφημε, γιατί τα έκανες λογότυπο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;"), συνηθίζεις γρήγορα.

 

Πρώτη φορά Θεσσαλονίκη, παραγγέλνω ανυποψίαστος πίτα γύρο και μου σκάει ένα ξερατό με κέτσαπ μουστάρδα. Ρωτάω τον φίλο μου γιατί το έκαναν αυτό και μου λέει με μια φυσικότητα, "έτσι το φτιάχνουν εδώ, αν θες τζατζίκι πρέπει να το πεις".

 

[HotPeanut]

Πίτσα μέχρι ο γαλαξίας μας να συναντήσει αυτόν της Ανδρομέδας.-

Μόνο πίτσα.-

[tommybertsen]

Ο καθένας όπως αρέσκεται, Μιχάλη. 

Προσωπικά, βάζω σος ή τυροκαυτερή σε ότι κρέας και αν επιλέξω για την πίτα. Έχω "κόψει" το μουσταρδοκέτσαπ πλέον, μπερδεύονται πολύ οι γεύσεις. Μαρούλι δεν βάζω παρά μόνο στο club sandwich (το αφήνω ως έχει δηλαδή, πάντα και παντού το ίδιο το θυμάμαι).

 

Btw, μιας και λέμε για τέτοια, έχετε δοκιμάσει τον Θωμά στο Περιστέρι; Έχω δοκιμάσει αρκετά (πλέον, είμαι 5 μήνες εδώ) και κόλλησα με Θωμά. 

Για μπουγάτσα, παίρνω από το "Βαρδάρη" (είναι πραγματικά καλή) και για κρέπα από Gorillas. 

Η πίτσα, είναι ένα πρόβλημα. Μου άρεσαν 1-2 αλλά όχι τόσο ώστε να τις προτιμώ, οπότε θα τις φτιάχνουμε σπίτι from now on  

[minast]

πριν 2 ώρες, το μέλος salde έγραψε:

1. όχι, είναι ανακριβής η μομφή.
2. όπως εξηγήθηκε πειστικά και τελεσίδικα, λυπησου μαας ρε συ, μαρούλι σε σουβλάκια/γύρους. ένας σεβασμός κάπου, ένα έλεος.

Όμως συμβαίνουν τα εξής που οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν. Ο άνθρωπος είναι μεταμοντέρνος. Δεν απαγορεύεται. Θέλει χιπστεριές, σωστή έκφραση. ΟΚ, δεν θα του πάρουμε το κεφάλι, αποδεχόμενοι την υπέροχη υπεκφυγή (χρησιμότατη για την αποφυγή σφαγών, από εποχές που δεν υπήρχαν πηρούνια αλλά υπήρχαν μαχαίρια) «περί ορέξεως...». De gustibus non est disputandum. Είναι καλό παιδί ο τόμμυς, μαρούλι θέλει; ΟΟΚ ας το φάει με μαρούλι, ας πρόσεχε. Από άλλη μεγάλη στιγμή του νήματος θυμόμαστε πως ο τομμάκος βάζει και πατάτες μέσα. Γενικώς βάζει ΄,τι βρει.

Το σωστό θα ήταν ντομάτα/κρεμμύδι/ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ, προσοχή όμως, αριστοτεχνικά κομμένη η ντομάτα σε μκρά κυβάκια, το κρεμμύδι επίσης ψιλοκομμένο, λίγος μαϊντανός, τοποθετημένα για λίγο πάνω στην πίτα να ζεσταθούν λιγάκι κλπ κλπ. Στο τέλος το σουβλάκι/γύρος. Ως προς το τζατζίκι ή το γιαούρτι, οκ το δεχόμαστε, όχι πάντα. Βάζουμε και λίγο πιπέρι της αρεσκείας μας (μπορεί να είναι πάπρικα ή άλλο είδος), κανονικά θέλει κι αλάτι αλλά η ζωή είναι δύσκολη μετα τα 9, οπότε ενίοτε λέμε τη μαγική φράση χωρίς αλάτι.

 

Έχει περάσει ο απαιτούμενος χρόνος από την τελευταία φορά που το είπα: Λευτέρης ο Πολίτης στην Ομόνοια.

Πίτα, κεμπάπ, ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανός, μπαχαρικά. Καλύτερο ΔΕΝ γίνεται.

[tommybertsen]

Μόλις τώρα, το μέλος minast έγραψε:

Λευτέρης ο Πολίτης στην Ομόνοια.

Είναι αυτός που είναι και στην Ν. Σμύρνη ή άλλος; Δεν θυμάμαι. Είχε μπιφτέκι (κεμπάπ ίσως; ) και σουβλάκι (καλαμάκι) μόνο.

Γιατί μου έλεγαν για αυτόν στην Ν. Σμύρνη και απογοητεύτηκα πλήρως. Δηλαδή να φτιάχνεις ένα τόσο δα πραγματάκι (σφηνάκι το έλεγα), να το χρεώνεις 2.70 , και το κρέας σου να είναι απλά μέτριο - στην καλύτερη. 

πριν 1 λεπτό, το μέλος minast έγραψε:

μαϊντανός

Μην τα λες αυτά. Πολλοί οι οποίοι διαβάζουν για πράσινα χρώματα στην πίτα, παθαίνουν αλλεργία  

Θυμούνται το ΠΑΣΟΚ  

[salde]

μισό να λύσουμε το πρακτικό ζζήτημα πρώτα:

ρε τόμμυ, δεν σου έχω αναθέσει εδώ και κάτι μήνες να δοκιμάσεις το κεμπάπ Παναγιώτης, στον σταθμό Αγ. Αντωνίου κοντά να μου δώσεις αναφορά αν αξίζει; Βλέπω έχουν μπει και στο efood. Το έχω σταμπάρει προ κόβιντ, κάποια στιγμή θα ηρεμήσουν τα πράγματα, μην κάνω 8 χιλιόμετρα τζάμπα.

Στα λοιπά: Γκεοργκ έχω δοκιμάσει Βόλβη, πρόλαβα. Δεν είναι κακό, είναι μικρά τα «σουτζουκάκια». Το τρώω ευχάριστα, δεν είναι το καλύτερο που θυμάμαι στην ζωή μου. Ξέχασα αν εκτός από τα σουτζουκάκια φτιάχνουν και χοiρινό καλαμάκι  νομίζω πως ναι. Αν φτιάχνουν το είχα παραγγείλει κι αυτό. Αν το καταλαβαίνω το μαγαζί τους είναι μέσα στην κεντρική Αγορά, επειδή με τον κόβιντ δεν έχω κουνηθεί προς τα εκεί, σίγουρα όποτε αρχίσω να κινούμαι όπως πριν, θα βρεθώ σε εκείνα τα μέρη, να το δοκιμάσω κι επιτόπου.
Παρόμοιας φιλοσοφίας με Βόλβη, είναι ο Πρίγκηπας που έχω ξαναναφέρει. Αυτός τα κεμπαπάκια τα φέρνει από έναν στην Φλώρινα. είναι πιο business oriented ο πρίγκηπας και λιγότερο «μερακλίδικο» συγκριτικά με Βόλβη. Με την επιφύλαξη ότι δεν γνωρίζω τις αυθεντικές εκδοχές τους στην Β. Ελλάδα κι ειδικά από Βόλβη που είναι καινούργιο μαγαζί, έχω πάρει μόνο άπαξ. Ένα καλό που έχει ο Πρίγκηπας είναι πως έχει και σαντουιτς με λουκάνικα τζουμαγιάς (μια φορά τον έιχα ρωτήσει, μου απάντησε ότι είναι αυθεντικά από Ηράκλεια). 

Στα περί Αθήνας: είναι πονεμένη ιστορία. Ουσιαστικά πάνω από το 95% -μάλλον λέω και λίγο- δεν είναι να τα πλησιάζεις. Με τον γύρο, έχουν αλλάξει εδώ και χρόνια την νομοθεσία, πρακτικά έχουν στραφεί όλοι στον Μέγα Γύρο (δλδ βιομηχανικό, κατεψυγμένο κλπ καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει αυτό). Το dirty Manh που παράγγειλα εχθές για πολλοστή φορά, νομίζω φτιάχνουν μονοι τους τον γύρο, το δηλώνω με επιφύλαξη, το θεωρώ από τα καλύτερα που μπορώ να παραγγείλω σπίτι.

Ο Κώστας στο στενάκι στο πλάι του παλιού Υπουργείου Παιδείας (Πεντέλης, κάθετη στην Μητροπόλεως) είναι από τα ελάχιστα που θυμίζουν παλιό σουβλάκι. Με ένα caveat: επειδή το δουλεύουν οι ιδιοκτήτες μόνοι τους, είναι μια τρύπα, το έχουν σταμπάρει και «τουριστικά» μπορεί να έχεις τεράστια αναμονή και να σιχτιρίσεις. Κλέινει νωρίς (μπορεί στις 3 το μεσημέρι να έχει ξεπουλήσει), το κρέας του δεν έχει λίπος (αυτό είναι πολύ καλό συγκριτικά με τις χλαπάτσες κρέατα που κυριαρχούν, πάντως το «παραδοσιακό χοιρινό καλαμάκι» της Αττικής -δλδ Ισθμός Κορινθίας ή Λιβαδειά Βοιωτίας, το είχε το λιπακι του). Κάποιους μπορεί να τους ενοχλήσει αυτό. Ο ίδιος ο Κώστας είναι cool τύπος, σε μένα αρέσει το χιούμορ του, η καθυστέρηση δεν με ενοχλεί (του κάνω παραγγελία και επιστρέφω αργότερα, έχει μπει προσφάτως και στο Wolt νομίζω, κανονικά δεν έκανε με την καμία delivery).
Φίλοι μου μου είπαν ότι κι η πόλη της Λιβαδειάς που επί δεκαετίες είχε τέλειο σουβλάκι, τελευταία το έχει χαλάσει. Ο Χόντας θα μπορούσε να μας ενημερώσει για τον Ισθμό αλλά είναι επικίνδυνος αυτός, τον αρχηγούλη εμπιστεύομαι σε τέτοια.

Ο έτερος Κώστας, ο Αεκτζής, από όπου συνήθως παίρνω μπιφτέκι ή χοιρινό με την καυτερή του σάλτσα, στην Πλ. Αγίας Ειρήνης (στην οδό Αιόλου), επίσης έχει προσκύνημα στην αναμονή, επίσης κλείνει νωρίς, είναι ωραίος τύπος, τον πάω. Έχει γίνει φίρμα με τις λίστες του Ίντερνετ (τα ξέρω και τα δυο πριν γίνουν της μόδας), το τρως στο όρθιο κλπ, τον συνιστώ απλώς για να προλάβει κάποιος να έχει φάει μια φορά εκεί πριν πάρει σύνταξη. Αυτός φρικάρει και με τις χιπστεριές, βέβαια αναγκαστικά μαζεύεται πολύ χιπστεριά εκεί πέρα. Έχει ξεμείνει από την εποχή που εκεί τριγύρω ήταν ραφεία κι άλλα γνήσια εμπορικά, τώρα όλη η περιοχή έχει αλλάξει, αυτό κάπου είναι καλό, αλλά έχει μεγάλες δόσεις δηθενιάς η περιοχή.
Αυτά συνέβησαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες κι έπειτα.

Ο Ζάχος της Βουλιαγμένης/Βάρκιζας είχε πολύ καλό χοιρνο καλαμάκι έχω αιώνες να πάω και δεν ξέρω τι έχει αλλάξει. Στην Βάρκιζα άπαιχτο ήταν ο Μανίτσας, που ταν και ταξίδι στον κόσμο της τρέλλας  (οι ιδιοκτήτες ήταν περιπτωσάρες, τους πήγαινα) δυστυχώς έχει κλείσει εδώ και χρόνια.
Ο Ζάχος της γλυφάδας είναι άλλο μαγαζί από εκείνο σε βουλιαγμένη/Βάρκιζα, νομίζω ήταν αδέρφια ή κάτι τέτοιο, ήταν επίσης καλό, έχω αιώνες να πάω.
Στο Χαλάνδρι ο Ιορδάνης (ο Καυτερός) είχε μια καλτ σάλτσα, έχω αιώνες να πάω πάντως υπάρχει ακόμα από όσο ξέρω.

Ανοιγοκλείνουν κι άλλα μαγαζιά, ορισμένες φορές είναι απλώς ποζεράδικα άλλοτε οι εκδοχές τους είναι ενδιαφέρουσες. (Ρόδον, αρμένικο στα Σεπόλια, ένα άλλο που ξεχνώ το όνομα στους Αγίους Αναργύρους είναι μαγαζιά που έχουν αντέξει κι έχουν δημιουργήσει κάποια φήμη, δεν έχω παέι ποτέ, έχω ακούσει ύμνους, αγγαρέψτε τον Πέτα να σας δώσει αναφορά, φοβάμαι πολύ να πάω σε εκείνες τις περιοχές μη γίνω κι εγώ περιστέρι ή αεκτζής)

για τον Πειραια, τα κλασσικά στον Άγιο διονύσιο ήταν παρακμή πριν χρόνια που ταν η τελευταία φορά που τα είχα επισκεφθεί, μπορεί να ξέρει να σας πει άλλα ο Γιάγκος (έντυ στη Νίκαια, κάποιο στην Προοδευτική κοντά κλπ. Δεν τα ξέρω, πάντως ο Πειραιας είχε πάντα λιγότερη δηθενιά από την Αθήνα)

 

 

 

 

 

 

 

46 minutes ago, minast said:

Λευτέρης ο Πολίτης στην Ομόνοια.

τον ξέχασα. παιρνω κι από εκεί, όχι δεν έχει σχέση με νεα σμυρνη, τώρα που το λες Μηνά, προσπαθώ να θυμηθω αν τον είχα δει να μπαινει σε ντιλίβερυ με το κόβιντ. εκεί κοντά είναι το γιαουρτάδικο (γαλακτοπωλείο) η Στανη που έλεγα προ ημερών. Οχι πολυ μακριά ο Κτιστάκης, αν και είναι κάπως χειρότεροι από παλιά, είναι οι καλύτεροι λουκουμάδες στην Ελλάδα.

Στανη. Οδός Μαρίκας Κοτοπούλη (το στενάκι πεζόδρομος δίπλα στον Χόντο της Ομόνοιας)
Λευτέρης ο Πολίτης. Σατωβριάνδου, το στενό κάθετος στην Μ. Κοτοπούλη (προ κόβιντ εμενε ανοιχτός μέχρι τις 9 το βράδυ). τόμμυ προσεχε αν πας εκεί, το κεμπαπ είναι πικάντικο καυτερό, μην πάρεις αν δεν έχει καθόλου καυτερό (ξέχασα).
Κτιστάκης, Λουκουμάδες Χανίων, οδός Σωκράτους, σχεδόν δίπλα στα γραφεία της Καθημερινής, ανάμεσα Πειραιώς-Αγίου Κωνσταντίνου. 
 

[Proteas]

Κοτζαμ Αθηνα λεει ο αλλος δεν μπορει να βρει Ουγγαρεζα αλλα θα αφησω αυτην την ιστορια για την συνεχεια του βιβλιου "Όχι κουμάντο στο στομάχι μου".

Περι Βολβης εχω ακουσει οτι οι μεριδες του ειναι μικρες αλλα το σουβλακι το κανει οπως το εκανε ο πατερας του στην Καβαλα οπου ειχε χασαπικο και διπλα

4-5 τραπεζια, δεν εψηνε καθημερινα αλλα οταν εψηνε γινοταν λαϊκο προσκυνημα.

[tommybertsen]

πριν 6 λεπτά, το μέλος Proteas έγραψε:

Κοτζαμ Αθηνα λεει ο αλλος δεν μπορει να βρει Ουγγαρεζα αλλα θα αφησω αυτην την ιστορια για την συνεχεια του βιβλιου "Όχι κουμάντο στο στομάχι μου".

 

Στα σουβλατζίδικα εδώ; Ψάξε ψάξε, δεν θα την βρεις  

[Seafalco]

Ωραία η ιστορική αναδρομή στα μαγαζιά της μάσας! 
Να προσθέσω κι εγώ έναν ιστορικό και πλέον κλειστό μιας και τα παιδιά τους δεν το συνέχισαν το άθλημα :
Στην αγορά της Καλλιθέας το κεμπαπτζίδικο του Αγκόπ!

Μακράν το καλύτερο και χορταστικότερο αυτών που έχω δοκιμάσει και με γνήσιες αρμένικες συνταγές και όσο καυτερό το γούσταρες!
Και ένας ακόμα πιο παλιός στην πλατεία Ψειρή ένα κεμπαπτζίδικο που αυτό έκανε μόνο κεμπάπ και πατάτες και ο κόσμος ουρές στο πεζοδρόμιο! 

 

Όσο για τα άλλα για φέρτε καμιά φρατζόλα φρέσκο ψωμί . . .  θα χρειαστεί . . .

 

 

Έγινε επεξεργασία Μάρτιος 10, 2021 από Seafalco

[salde]

1 minute ago, tommybertsen said:

Ψάξε ψάξε, δεν θα την βρεις

ναι, με τίποτα. Κι αν τύχει κάπου και την βρεις το πιθανότερο είναι να μην είναι καλό το σουβλάκι. Ουγγαρέζα πρωτοείδα στο αυθεντικό Everest. Αρχές δεκαετίας 80. Δεν θυμάμαι να υπήρχε πουθενά αλλού. Εκεί έγινε μόδα, για πολλά χρόνια την έβαζα στάνταρντ στο σάντουιτς με μπιφτέκι μπέικον που αγοράζα. Ήταν καλή. Αυτές που έχουν τώρα σε αρκετά σαντουιτσάδικα/σουπερ μάρκετ, είναι χειρότερες από χάλια. Όποιος την θέλει καλύτερα να την φτιάξει μόνος του.
 

Υποψιάζομαι ότι από το everest ανέβηκε κατά Θεσσαλονικη μεριά και ρίζωσε εκεί. Δε νομίζω να έβαζαν ουγγαρέζα την δεκαετία του 70 στη Βόρεια Ελλάδα.

Αρμένικο είναι ο Τόμας, στον Νέο Κόσμο (οδός Σαρκουδήνου). Έχει έντονη γεύση, στην Καλλιθέα δεν τον πρόλαβα αυτόν που λες (δεν ήθελαν οι δικοί μου να αγοράζουμε από τέτοια κιμάδες). Έχει αξιοπρεπέστατη imho παστουρμαδόπιτα (παστουρμαλί, πίτα Καισάρειας), είναι καλό και το κοτοπουλο του (σις ταουλ). Μου αρέσουν αρκετά και τα φελάφελ του, το έχω ξαναγράψει μια φορά στον τομμυ. Στη σελίδα στο FB, σε κάποια σχόλια κάτι αναγράφουν περί Αγκόπ (αδέλφια; είναι κοινό όνομα το Αγκοπ. Πάντως οι αρμένηδες στην περιοχή τρώνε στον Τόμας από όταν άνοιξε, κάπου αρχές δεκαετίας 80). Οι πατάτες του, οι αλοιφές είναι βιομηχανικές, ο παστουρμάς, τα κρέατα, το σουτζούκι νομίζω δικά τους. Το λαχματζούν τους είναι αυθεντικό, θεωρώ καλύτερο το λαχματζούν στο Feyrouz (οδός Καρόρη, ένα μικρό στενάκι ανάμεσα Αιόλου-Αθηνάς).
Ντόνερ αξιοπρεπέστατο καθώς και κεμπαπ διάφορα έχει το Ασία, στην πλατεία Αμερικής (Μοσχονησίων). Κάποιο από τα ορεκτικά τους με φύλλο (νομίζω η παστουρμαδόπιτα, ήταν άπαιχτο). Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες από παλιά η οικογένεια. Νομίζω η κόρη άνοιξε μαγαζί στο Παγκράτι (πλατεία Μεσολογγίου), δεν έχω δοκιμάσει εκεί.
Οι μπάμιες μια χαρα φαγητό, αν και προκαλεί πάθη εναντίωσης, δεν κατάλαβα γιατί!

Από εκείνα που έγραψα, στον Μπέρτσεν νομίζω θα άρεσε το Dirty Manh. 

[p55]

πριν 4 ώρες, το μέλος tommybertsen έγραψε:

Και πολλές φορές Ουγγαρέζα, την οποία εδώ δεν βρίσκω με τίποτα. 

Μεγάλη απώλεια, απορώ πως αντέχεις χωρίς αυτήν (τη σαλάτα εννοώ). 

[DEADLAZARUS]

πριν 9 ώρες, το μέλος honda22 έγραψε:

Γύρος;